Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ!!!!

         

Υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ της Θρησκείας και της Θρησκοληψίας αφού η υπερβολική αλλά και απλοϊκή προσήλωση σε κάθε είδους θρησκευτικές αντιλήψεις και προλήψεις που χαρακτηρίζουν τον θρησκόληπτο οδηγούν αναπόφευκτα στην ''Αυθυποβολή'' μιας ψύχωσης, μιας ιδέας, η οποία ριζώνεται στη συνείδηση του ανθρώπου, ερεθίζει τη φαντασία και εμποδίζει την κανονική λειτουργία της κρίσης!!!

Όπως έχει πει και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν................…
Δύο πράγματα είναι άπειρα :
Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Αν και για το πρώτο, δεν είμαι και τόσο βέβαιος…».
Η βλακεία λοιπόν, όταν συνοδεύεται και με μια ελάχιστη δόση θρησκοληψίας (βασικό χαρακτηριστικό αμορφωσιάς και χαμηλού πνευματικού επιπέδου), δεν είναι καθόλου δύσκολο να οδηγήσει στην ''αυθυποβολή'', καθώς ο θρήσκος έχει ανάγκη να πιστέψει, ακόμη και σε πράγματα, με τα οποία θα γελούσε κι ένα μικρό παιδί!!
Ωστόσο για το άλλο ζήτημα της αναγκαιότητας της Θρησκείας για τον ''κοινωνικό άνθρωπο'' πριν κάποιος διακινδυνεύσει να αρθρώσει οποιανδήποτε άποψη ή και προσωπική θεωρία θα πρέπει να το συνδέσει με αυτό που ΄΄πιστεύει'' (και όχι γνωρίζει) για το τι νομίζει ότι είναι Θεός!!
Ο γνωστός Μπέζμενοφ είχε υπογραμμίσει στον επίλογο μιας διάλεξης του ότι:
<κάτι πού δέν εἶναι υλικό, κινεί την κοινωνία και την βοηθεί νά επιβιώσει!!!
Και εννοούσε ότι αυτό είναι η ''Θρησκεία'' αλλά έστω και έτσι η προσκόλληση σε κάτι αδιόρατο πέρα από υλιστικές προσκολλήσεις και προσεγγίσεις είναι μια παρήγορη σκέψη όταν θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με σεβασμό ο καθένας στην διαφορετικότητα του άλλου!!!!

Γιώργος Χαβαλές


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ!!!!"

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

H φοβερή ιστορία της θρυλικής πάπισσας Ιωάννας που κατάφερε να γίνει Ποντίφικας

Η φοβερή ιστορία της γυναίκας που κατάφερε να γίνει μοναχός και στη συνέχεια Ποντίφικας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά του 13ου αιώνα και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. 
Ποια ήταν η ιστορία της θρυλικής πάππισας Ιωάννας; Πώς αποκαλύφθηκε τελικά.
Για αιώνες θεωρούνταν αληθινή, αν και οι περισσότεροι σύγχρονοι ιστορικοί τη θεωρούν φανταστική ιστορία, προερχόμενη από τη λαογραφία σχετικά με τα ρωμαϊκά μνημεία ή από αντι-παπική σάτιρα.
Η πρώτη γραπτή αναφορά για την Πάπισσα Ιωάννα βρίσκεται σε ένα έργο του 13ου αιώνα γνωστό με τον τίτλο Chronica universalis, Mettensis. Σύμφωνα με το συγγραφέα, έναν Δομινικανό χρονικογράφο, τον Ζαν ντε Μειγύ, υπήρχε ένας ανώνυμος Πάπας που δεν καταγράφτηκε στη λίστα των αρχιεπισκόπων της Ρώμης επειδή ήταν γυναίκα μεταμφιεσμένη σε άντρα. …
Ο χρονικογράφος αναφέρει ότι επρόκειτο για μια πολύ ικανή γυναίκα που κατόρθωσε να αναρριχηθεί στο υψηλό αυτό αξίωμα του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Επίσης αναφέρει ότι ο τάφος της έχει επάνω τη λατινική φράση, «Petre, Oater Patrum, Papisse Prodito Partum» που σημαίνει: «Ω, Πέτρο , πατέρα των πατέρων, πρόδωσες την εγκυμονούσα Πάπισσα.»
Την ιστορία για μία γυναίκα Πάπισσα μεταμφιεσμένη σε άντρα πραγματεύεται και ένας ανώνυμος μοναχός από το τάγμα των Φραγκισκανών του Έρφουρτ στο έργο του Chronica minor, αλλά και ένας Δομινικανός ιεροεξεταστής ο Ετιέν ντε Μπουρμπόν. Ενώ η ιστορία του Chronica minor και του Μειγύ είναι παρόμοιες, ο Ετιέν ντε Μπουρμπόν συμπεριλαμβάνει πληροφορίες για το θάνατο της Πάπισσας. Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η Πάπισσα γέννησε δημοσίως αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό της φύλο….
Η πιο γνωστή εκδοχή της ιστορίας για την πάπισσα όμως προέρχεται από το «Χρονικόν για τους Πάπες και τους αυτοκράτορες» (Chronicon pontificum et imperatorum) που γράφτηκε από έναν μοναχό του τάγματος των Δομινικανών τον Μαρτίνο Πολόνο.
Χάρη στους δεσμούς που διατηρούσε με την Ρώμη, ο Μαρτίνος είχε αποκτήσει φήμη και αξιοπιστία για αυτό το έργο του κυκλοφόρησε ευρέως και επισκίασε όλες τις αναφορές των προηγούμενων συγγραφέων πάνω στο ίδιο θέμα. Ο Μαρτίνος παρουσιάζει στο έργο του μια λεπτομερή περιγραφή για τη ζωή της Πάπισσας. Στην πραγματικότητα χάρη στο έργο του μαθαίνουμε το όνομά της, καθώς επίσης και πολλές άλλες πληροφορίες.
Επρόκειτο για Αγγλίδα που γεννήθηκε στην πόλη Mainz. Σύμφωνα με τον μοναχό Μαρτίνο, έφτασε στη Ρώμη και μεταμφιεσμένη σε άντρα κατάφερε να γίνει μοναχός, παίρνοντας το όνομα Johannes Anglicus. Χάρη στη μόρφωση και τους τρόπους της έγινε ιδιαίτερα συμπαθητική και με γοργούς ρυθμούς κατάφερε να ανέβει τις βαθμίδες της εκκλησίας μέχρι που κατάφερε να εκλεγεί παμψηφεί Πάπας μετά τον θάνατο του Λέοντα Δ’ (855). Η θητεία της διήρκεσε δύο χρόνια, εφτά μήνες και τέσσερις ημέρες….
Αν και ο Μαρτίνος αποκαλύπτει ελάχιστα για τις πηγές του στο έργο του αφήνει να εννοηθεί ότι και ο ίδιος, όπως και οι προηγούμενοι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το θέμα της Πάπισσας, ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν. Υπάρχει επίσης αναφορά πως η ιστορία της Πάπισσας ήταν μεταγενέστερη προσθήκη και πως δεν ήταν έργο του ίδιου του συγγραφέα.
Η αποκάλυψη της ταυτότητας Και ενώ όλοι τη νόμιζαν άντρα, αποκαλύφθηκε η αλήθεια με τον πιο σκανδαλώδη τρόπο: Κατά την διάρκεια μιας πομπής από τον Άγιο Πέτρο (έδρα του πάπα) στον Άγιο Ιωάννη του Λατερανού στη συμβολή δύο οδών που ακόμη υπάρχουν, κοντά στο Κολοσσαίο, η πάπισσα Ιωάννα έπεσε από το άλογο και μπροστά στα κατάπληκτα μάτια των παρευρισκόμενων, έφερε στο φως ένα μωρό!
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές ως προς τα μετέπειτα γεγονότα  σύμφωνα με μια πρώτη εκδοχή, η πάπισσα πέθανε κατά την γέννα, ενώ κατά μια δεύτερη εκδοχή, κλείστηκε σε απομόνωση σε μοναστήρι για να μεταμελήσει και να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες της. Μια τρίτη, αναφέρει πως λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από το εξαγριωμένο πλήθος.
Μέσα στο  εικονοστάσι υπάρχει μια παλιά τοιχογραφία της Παναγίας με το Βρέφος. Υποστηρίζεται πως φιλοτεχνήθηκε κατά τον Μεσαίωνα, την εποχή του μύθου. Για να γίνει το μυστήριο ακόμη πιο πυκνό, από διάφορα έγγραφα της εποχής προκύπτει αποδεδειγμένα πως στο σημείο αυτό βρίσκονταν μια οικία η οποία ανήκε σε κάποιον…Ιωάννη Πάπα!
Πάντως, από τότε δεν ξαναπέρασε από εκεί η παπική πομπή για το Λατερανό….
Το σημείο της via dei Querceti που συνέβη το περιστατικό ήταν πάντα γνωστό, ο δρόμος είχε μάλιστα μετονομαστεί σε vicus Papisse (δρομάκι της πάπισσας)….
Στο σημείο υπάρχει ένα εικονοστάσιο (αριστερά), προστατευμένο από μια παλιά στέγη και ένα κιγκλίδωμα. Φωτογραφία από google map …
«Σωματικός έλεγχος» σε κάθε νέο Πάπα Λέγεται επίσης πως ύστερα από αυτό το πάθημα της παπικής εκκλησίας, καθιερώθηκε ο «σωματικός έλεγχος» για την ανακήρυξη του νέου Πάπα.
Μετά την εκλογή του ο νέος πάπας πρέπει να μεταβεί στον Άγιο Ιωάννη του Λατερανού για να γίνει η επίσημη αναγνώρισή του. Από τον Μεσαίωνα και μετά καθιερώθηκε να κάθεται ο νεοεκλεγείς πάπας σε δύο ειδικούς θρόνους (sedes stercoraria) που βρίσκονταν εκεί και που ήταν εφοδιασμένοι με μια οπή. Τότε ένας κληρικός βάζει από κάτω το χέρι του για να ελέγξει τα γεννητικά όργανα του πάπα. Αν πράγματι είναι  άντρας, τότε ο ελεγκτής αναφωνούσε «Habet!» (δηλ. «Έχει!»).
Οι πρώτες γραπτές πηγές δεν επιβεβαιώνουν την ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας και επομένως είναι πολύ πιθανό η ιστορία αυτή να είναι ένας μύθος. Ωστόσο, άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχουν ενδείξεις πως υπήρξε η Πάπισσα κυρίως λόγω αποδεικτικών στοιχείων στην τέχνη και την αρχιτεκτονική.
Για παράδειγμα, στις κολώνες του Ιταλού γλύπτη και ζωγράφου, Μπερνίνι στη βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, επτά γλυπτά δείχνουν μία γυναίκα η έκφραση της οποίας δείχνει ότι βρίσκεται σε τοκετό. Το όγδοο γλυπτό είναι ενός παιδιού που ερμηνεύεται ως το παιδί της Πάπισσας. Όμως υπάρχουν πολλές άλλες πιθανές ερμηνείες αυτών των γλυπτών. Η πιο δημοφιλής είναι ότι γυναίκα αυτή είναι ανηψιά του Πάπα Ουρβανού του Ή , η οποία γέννησε, ενώ ο Μπερνίνι φιλοτεχνούσε τα γλυπτά.
Ο θρύλος της Πάπισσας Ιωάννας έχει επιβιώσει εδώ και αιώνες. Η υποτιθέμενη γυναίκα πάπισσα υπάρχει στην τέχνη, τη λογοτεχνία και σε ταινία, με πιο πρόσφατη μια ταινια του 2009. Αν και τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία δεν είναι αδιάσειστα, κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως αυτή προσωπικότητα υπήρξε στην πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα η πάπισσα Ιωάννα έγινε γνωστή με το ομώνυμο μυθιστόρημα του Εμμανουήλ Ροΐδη.
Στην αρχική φωτογραφία εικονίζεται η ηθοποιός Johanna Wokalek που υποδύθηκε την Πάπισσα Ιωάννα στην ταινία Pope Joan (2009)
Πηγές: abcnews.go.com, 2005. Looking for Pope Joan. Boese, A., 2015. Pope Joan.  Bonetto, C., 2010. Rome Encounter. London: Lonely Planet Publications. Pope Joan Biography Squires, N., 2010. Pope Joan film sparks Roman Catholic Church row.
pηγή: mixanitouxronou

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H φοβερή ιστορία της θρυλικής πάπισσας Ιωάννας που κατάφερε να γίνει Ποντίφικας"

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Ο Θεός στις μεγαλύτερες θρησκείες του πλανήτη



Οι διαφορές μεταξύ των θρησκειών όσον αφορά στο πώς αντιλαμβάνονται τα θεία (από το ποιος είναι ο Θεός ή οι Θεοί, ποιες είναι οι ιδιότητες, το όνομα, οι νόμοι τους κτλ) έχουν αποτελέσει λόγους σημαντικών αντιπαραθέσεων, διενέξεων και διαφοροποιήσεων ανά τις χιλιετίες.
Αμέτρητοι άνθρωποι αυτού του πλανήτη έχουν λατρέψει θεότητες οι λατρείες των οποίων πλέον πρακτικά δεν υφίστανται- από το Δωδεκάθεο των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων, μέχρι τους θεούς της αρχαίας Αιγύπτου, της Μεσοποταμίας, της νότιας Αμερικής αλλά και της Σκανδιναβίας.
Φτάνοντας στο σήμερα, σε δημοσίευμα του National Geographic εξετάζεται το πώς βλέπουν την έννοια του Θεού οι μεγαλύτερες θρησκείες που υπάρχουν στον πλανήτη αυτή τη στιγμή.Χριστιανισμός: Υπάρχει ένας Θεός και δημιούργησε τον κόσμο όπως περιγράφεται στη Γένεση. Είναι αιώνιος, παντοδύναμος, παντογνώστης, πάνσοφος και καλοκάγαθος. Ένα από τα πλέον περίπλοκα στοιχεία του χριστιανισμού είναι η τριαδικότητα του Θεού (Πατήρ- Υιός- Άγιο Πνεύμα), ο οποίος έχει μία ουσία, αλλά τρεις υποστάσεις. Το θέμα αυτό έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτενούς ανάλυσης και θεολογικών διαφωνιών, που πολλές φορές έχουν οδηγήσει σε σημαντικές ρήξεις.
Ιουδαϊσμός: Η εβραϊκή αντίληψη για τον Θεό παρουσιάζεται στην προσευχή Σεμά: «Ο Κύριος είναι ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένα». Οι Εβραίοι λατρεύουν έναν θεό, παντοδύναμο και παντογνώστη, το μεγαλείο του οποίου δεν μπορεί να περιγραφεί επαρκώς με την ανθρώπιη γλώσσα. Ο Ιουδαϊσμός δεν πιστεύει στη φυσική «εκπροσώπηση» ή την περιγραφή του Θεού, λόγω προβληματισμών ότι θα θολώσει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας. Βασικό κομμάτι της Ιουδαϊκής πίστης είναι ότι ο Θεός έχει «κλείσει συμφωνία» (διαθήκη) με τον εβραϊκό λαό στο Σινά, μετά τη φυγή από την Αίγυπτο. Για αυτό και κάποιες φορές οι Εβραίοι αποκαλούν τον Θεό «ελοχάι γισραέλ», δηλαδή «Θεό του Ισραήλ».
Ισλάμ: Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι υπάρχει ένας θεός, ο Αλλάχ, που δημιούργησε το σύμπαν και βασιλεύει σε αυτό. Είναι αθάνατος, παντογνώστης και παντοδύναμος, αλλά επίσης δίκαιος και ελεήμων. Μπορεί το μεγαλείο του να είναι ατελείωτο, αλλά επίσης έχει στενή σχέση με τον καθένα ξεχωριστά, παρέχοντας καθοδήγηση και βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται. Δεν έχει φύλο ή μορφή. Το θέλημά του περιγράφεται στο Κοράνι, το οποίο αποκάλυψε στον προφήτη Μωάμεθ, τον τελευταίο μιας γραμμής προφητών που περιελάμβανε τον Αβραάμ, τον Μωυσή και τον Ιησού. Οι απεικονίσεις του Μωάμεθ απαγορεύονται, κάτι που είχε επιτάξει ο ίδιος ο προφήτης, καθώς φαίνεται ότι είχε γνώση του ότι εάν απεικονιζόταν το πρόσωπό του, θα άρχιζε και η λατρεία του.
Ινδουϊσμός: Συνδυάζει τον μονοθεϊσμό και τον πολυθεϊσμό με έναν εξαιρετικά πολύπλοκο τρόπο. Οι ινδουϊστές πιστεύουν σε μια θεϊκή οντότητα, τον Βράχμαν, δημιουργό του σύμπαντος, που συνδέεται με τους πάντες και τα πάντα. Για είναι δυνατή/ καλύτερη αυτή η σύνδεση, ο Βράχμαν ενσαρκώνεται σε θεούς και θεές, που εμφανίζονται στην ινδουϊστική τέχνη και τα ιερά κείμενα. Υπάρχουν τρεις κεντρικές θεότητες: Ο Βράχμαν είναι ο δημιουργός, ο Βισνού είναι ο συντηρητής/ αυτός που διαφυλάσσει, και η Κάλι είναι η καταστροφέας.
Βουδισμός: Εν αντιθέσει με άλλες θρησκείες, δεν επικεντρώνεται στη λατρεία ενός θεού, αλλά στην πνευματική πρόοδο του ατόμου για να ξεπεράσει την άγνοια και τον παραλογισμό, έτσι ώστε να εξελιχθεί σε τέλειο ανθρώπινο ον. Κεντρική φυσιογνωμία είναι ο ιδρυτής, πρίγκιπας Σιντάρτα, που έγινε γνωστός ως Βούδας, ο φωτισμένος. Οι βουδιστές δεν λατρεύουν τον Βούδα, αλλά τα αγάλματα και οι απεικονίσεις του θεωρούνται έμπνευση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Θεός στις μεγαλύτερες θρησκείες του πλανήτη"

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

τα 8 «μυστικά» του ονόματος Δημήτρης


Ποια τα 8 «μυστικά» του ονόματος Δημήτρης.----Δείτε τα οκτώ «μυστικά» ενός από τα δημοφιλέστερα ελληνικά ονόματα.---- Η προέλευση του ονόματος Δημήτρης και γιατί εορτάζεται στις 26 Οκτωβρίου......
*Προέλευση: Μας έρχεται από την αρχαία Ελλάδα, τότε που σήμαινε τον πιστό της θεάς Δήμητρας, προστάτιδας της γεωργίας. Το «Δήμητρα» με τη σειρά του προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ, σημαίνει δηλαδή μητέρα γη.
*Έχει (τουλάχιστον) 14 υποκοριστικά: Δημητρός, Δημητράκης, Τάκης, Μήτρος, Μητράκης, Μητρούσης, Μήτσος, Μητσάκης, Μίμης, Μιμάκης, Δήμος, Δημάκης, Τζίμης, Τζιμάκος
*Σε άλλες γλώσσες: Τον Δημήτρη θα τον ακούσετε ως Demetrio στην Ιταλία, Demetre στη Γαλλία, Dymitr στην Πολωνία, Dimitriy στη Ρωσία και Dimitrije στη Σερβία. Παραδόξως, παρ’ ότι δεν έχουν ετυμολογική συγγένεια, στα αγγλικά ο Δημήτρης έχει συνδεθεί με το «Jim» (ή Jimmy), γιατί έτσι μετέφρασε το όνομά της η πλειονότητα των Δημήτρηδων της ελληνικής διασποράς στην Αμερική. Το όνομα Jim, ωστόσο, προέρχεται από το James, που με τη σειρά του προέρχεται από το «Ιάκωβος».
*Πόσοι Δημήτρηδες υπάρχουν: Πρόκειται για το τέταρτο δημοφιλέστερο ανδρικό όνομα στην Ελλάδα, με ποσοστό που αγγίζει το 7,65% του ανδρικού πληθυσμού – πιο πάνω βρίσκονται τα ονόματα Γιώργος, Γιάννης και Κώστας, ενώ ακολουθούν ο Νίκος και ο Παναγιώτης. Στις τάξεις του γυναικείου φύλου, πάντως, το όνομα είναι λιγότερο δημοφιλές: Βρίσκεται στην όγδοη θέση (2,2% των Ελληνίδων) μετά τη Μαρία, την Ελένη, την Κατερίνα, τη Βάσω, τη Σοφία, την Αγγελική και τη Γεωργία, όπως αναφέρει το fumara.
*Ποιος ήταν ο Άγιος Δημήτριος: Ο Άγιος που γιορτάζεται στις 26 Οκτωβρίου είναι ο Δημήτριος ο Μυροβλήτης, που έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και αποτελεί έναν από τους Μεγαλομάρτυρες (οι μοναδικοί «τροπαιοφόροι» μαζί με τον Άγιο Γεώργιο) του χριστιανισμού. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από τη Θεσσαλονίκη – γι’ αυτό και έγινε ο πολιούχος της Άγιος – και ανελίχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό, αλλά όταν ασπάστηκε τον χριστιανισμό φυλακίστηκε από τον Γαλέριο Μαξιμιανό στη Θεσσαλονίκη το 303. Όταν συνέχισε να καθοδηγεί τους χριστιανούς της πόλης ακόμη και μέσα από τη φυλακή, ο Γαλέριος διέταξε να δολοφονηθεί με λογχισμό στα πλευρά. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, το σώμα του τάφηκε επί τόπου και το σημείο μεταμορφώθηκε σε βαθύ φρέα που ανέβλυζε μύρο, γι’ αυτό και ονομάστηκε «Μυροβλήτης». Πάνω από τον τάφο του, χτίστηκε ο ναός προς τιμήν του που υπάρχει μέχρι και σήμερα στην οδό Αγίου Δημητρίου. Ταυτόχρονα με τη μνήμη του, στις 26 Οκτωβρίου η πόλη γιορτάζει και την απελευθέρωσή της, στις 26/10/1912.
*Τι σημαίνουν τα ονόματα Δημήτριος και Δήμητρα: Αν σας αρέσουν τα αριθμολογικά και σημειολογικά παιχνίδια, μάθετε πως τα ονόματά σας από αυτή την άποψη κρύβουν πείσμα και απαιτητικότητα. Ο Δημήτρης δεν είναι ο ευκολότερος συγκάτοικος του κόσμου, αλλά γίνεται πιστός φίλος και ψυχή της αντροπαρέας. Η Δήμητρα εκφράζει τη λογική και πρακτική πλευρά της ανθρώπινης φύσης, «ζυγίζει» σωστά τις επιλογές και ξέρει να χειρίζεται τις καταστάσεις. Είναι «γήινη» και αγαπά τα παιδιά.
*Η Άι-Δημήτρης… του χειμώνα: Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, στις 26 Οκτωβρίου πρέπει να στρωθούν τα χαλιά, γιατί… Αγίου Δημητρίου τα βάζουμε, Αγίου Κωνσταντίνου τα βγάζουμε. Οι Ρώσοι λένε μάλιστα πως «τη μέρα του Αγίου Δημητρίου ο χειμώνας σκαρφαλώνει στο φράχτη», ενώ σύμφωνα με μια βουλγαρική παροιμία, «ο μπαρμπα-Δημήτρης τινάζει τα άσπρα γένια του και πέφτει το πρώτο χιόνι». Στην ελληνική επαρχία, ολόκληρος ο μήνας Οκτώβριος αποκαλείται και Αγιοδημήτρης ή Αι-δημητριάτης.
*Το θαύμα του Λουμπαρδιάρη: Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, ο Άγιος Δημήτριος σε ένα από τα θαύματά του, προστάτευσε το ναό του στην Αθήνα από τους Τούρκους που ετοίμαζαν τα πυρομαχικά των κανονιών τους στην Ακρόπολη το 1823. Τότε, η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων (καταστρέφοντας και μέρος του Παρθενώνα), κάτι που οι χριστιανοί που κρύβονταν στην εκκλησία της περιοχής απέδωσαν σε θαύμα του Αγίου και ονόμασαν το ναό Άγιο Δημήτριο Λουμπαρδιάρη (όπου λουμπάρδα, το τουρκικό κανόνι).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "τα 8 «μυστικά» του ονόματος Δημήτρης"

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Η Παναγία μας


Η Παναγία μας διεδραμάτισε σημαντικό και κορυφαίο ρόλο στην όλη ιστορική εμφάνιση του Χριστιανισμού στο προσκήνιο της παγκόσμιας Ιστορίας. Η όλη της ζωή είναι ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, στην πραγματικότητα ένα θαύμα του Θεού. Γεννήθηκε με θαυματουργικό τρόπο από πολύ ηλικιωμένους, αλλά πολύ ευσεβείς και πιστούς γονείς, τους οποίους η Εκκλησία μας ονομάζει Θεοπατέρες, τον Ιωακείμ και την Άννα.
Η Εκκλησία μας, αναφερόμενη στην Γέννηση της Θεοτόκου, τονίζει ότι η Γέννηση της «χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη» διότι εξ αυτής «ανέτειλε ο ήλιος της Δικαιοσύνης» δηλαδή ο Ιησούς Χριστός που μας έσωσε. Ο Νομπελίστας ποιητής μας Ελύτης χρησιμοποίησε τον στίχο αυτό της εορτής της Παναγίας μας στην Ιστορική πορεία του Έθνους, τον οποίο ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Θεοδωράκης μελειοποίησε και έγινε δημοτικό τραγούδι του λαού μας, «Της Δικαιοσύνης ήλιε Νοητέ» στο γνωστό «Αξιον Εστίν», που προέρχεται πάλι από τους ύμνους που αναφέρονται στο πρόσωπο της Παναγίας μας.
Η πράξη της Παναγίας μας να απαντήσει θετικά στην κλήση του Θεού για τη σωτηρία μας δεν είχε ατομικό χαρακτήρα. Είχε χαρακτήρα συλλογικό, απαντά εκ μέρους ολόκληρης της Ανθρωπότητας, γιατί έπρεπε να διαφυλαχθεί το αγαθόν της ελευθερίας που ο Θεός χάρισε στους προτοπλάστους, το αυτεξούσιον. Έτσι το έργο της Θείας Οικομονίας διά την εν Χριστώ σωτηρία μας πραγματοποιείται και με τη δική μας ανθρώπινη συνγκατάθεση.
Η Παναγία μας ως ο κορυφαίος ευσεβής άνθρωπος της παγκόσμιας κοινωνίας με την παρουσία της από της μικράς της ηλικίας στον χώρον του Ναού, έστω και ορφανή, προσευχόμενη και δεόμενη δι’ όλους μας, έγινε η «κεχαριτωμένη», έγινε η «ανύφευτη Νύμφη», που έδωσε την δική της σάρκα στον Υιόν και Λόγον του Θεού διά την εν Χριστώ σωτηρίαν μας.
Σήμερα ευσεβείς μητέρες και γιαγιάδες και αφιερωμένες γυναίκες, μοναχές και λαϊκές, με φόβον Θεού και ευλάβεια ετοιμάζουν το πρόσφορον που οι κληρικοί ως διάκονοι τους το Προσφέρουν στην Θεία Λειτουργία για να γίνει το Άγιο Σώμα του Χριστού, όπως η Παναγία μας πρόσφερε το δικό της Σπλάχνο για να γεννηθεί στον κόσμο αυτός που έσωσε τον κόσμο εκ του θανάτου και της αμαρτίας, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Ο άγιος Επιφάνιος επίσκοπος Κύπρου, εκφράζοντας την αποστολική παράδοση και τους Πατέρες της Εκκλησίας τονίζει ότι η Παναγία μας παραμένει για πάντα μαζί μας δεόμενη υπέρ της του κόσμου σωτηρίας και της των πάντων ενώσεως του σώματος των χριστιανών και όλων των ανθρώπων. Έτσι στο ύμνο της εορτής της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, τονίζεται ότι «εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλειπες Θεοτόκε, αλλά μετέστης προς τη Ζωήν μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής και ταις πρεσβείες ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου ταις ψυχαίς ημών».
Ο άγιος Επιφάνιος μας λέει ότι η Παναγία μας με την Κοίμηση της και τη Μετάσταση της στους Ουρανούς, μοιάζει με την Βασίλισσα εκείνη που κάθεται στον Θρόνο της σε ασφαλή Κάστρο, που ποτέ της όμως δεν ησυχάζει όσο γνωρίζει ότι τα παιδιά της βρίσκονται ακόμη στην πρώτη γραμμή του πολέμου και κινδυνεύουν να χαθούν. Όσοι ακολουθούν τις θείες Εντολές του Ιησού Χριστού γίνονται αδελφοί και αδελφές του Ιησού Χριστού και κατά συνέπεια παιδιά της Παναγίας μας που δέεται υπέρ της Σωτηρίας μας.
Γι’ αυτό οι γονείς μας όταν αγωνιούν για τα παιδιά τους και μάλιστα γι’ αυτά που βρίσκονται μακρυά τους θα αναφωνήσουν μπροστά στην απόγνωση και τον πόνο τους «Παναγία μου σώσε το παιδί μου». Αυτό κάνει κι ο κάθε ευσεβής πιστός που ζει κοντά στο Θεό. Μπροστά στον κίνδυνο του κακού και της αμαρτίας θα αναφωνίσουμε αυθόρμητα: «ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΩΣΕ ΜΕ”. Όπως μας λέει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος «πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη», κι αυτό ισχύει πρώτιστα για το άγιο Πρόσωπο της Παναγίας μας, που η Εκκλησία μας την τιμά ως την πρώτη ανάμεσα σε όλους τους αγίους μας.
Για να υπερβούμε τις κρίσεις που ζεί σήμερα το Έθνος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, χρειάζεται η ενότητα όλων μας και η κοινή δράση. Η κοινός σεβασμός και ευσέβεια στο άγιο Πρόσωπο της Παναγίας μας μπορεί να μας ενισχύσει την εθνική ομοψυχία για κοινή δράση για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας.
Η Παναγία μας βοηθός μας. Είναι συγκινητικό που σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές ευσεβείς χριστιανοί από την Ελλάδα και την Κύπρο μέσα από τις στερήσεις τους, παρ’ όλη την οικονομική κρίση, μας βοηθούν να στηρίζουμε άπορα και ορφανά παιδιά να φοιτούν στο σχολείο και να έχουν λίγο ψωμί.
Ακόμη είναι πιο συγκηνητικό που μας βοήθησαν να ολοκληρώσουμε για πρώτη φορά στο Ελληνικό μας Σχολείο στο Χαράρε το κτίσιμο του Παρεκκλησίου της Παναγίας της Χρυσομυρρούσας, όπως το οραματίστηκε ο μακαριστός αείμνηστος Ανδρέας Μαραγκός από την Πλατανιά, ως επίσης και το Ιεραποστολικό μας Σχολείο « Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων Λεμεσού», προσφορά της αγάπης και της φιλανθρωπίας του ομώνυμου Γυμνασίου της Κύπρου. Ο εθελοντισμός εκφράζει μια άλλη διάσταση της άδολης αγάπης της Παναγίας μας για όλους μας που πρέπει όλοι μας μέσα από την ευαισθησία μας να κάνουμε τη ζωή αυτών που υποφέρουν καλύτερη.
[Γράφει ο Σεβ. Σεραφείμ Κυκκώτης, Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε – Πηγή: Το Βήμα]
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Παναγία μας"

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Ο Άγιος Γεώργιος

Άγιος Γεώργιος  275 – 303  .........

 Άγιος Γεώργιος

  
Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο.---- Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.
Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.
Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.
Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.
Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.
Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.
Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής
και των πτωχών υπερασπιστής,
ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος,
τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ
σωθήναι τα ψυχάς ημών.
Τα αποδοθέντα εις τον Άγιο θαύματα είναι πάμπολλα, μερικά από τα οποία παράδοξα και παράλογα. Από τον 9ο αιώνα κιόλας, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος Α' αναγκάστηκε να τα αποδοκιμάσει δημοσίως ως «τερατώδεις λήρους» και «φλυαρίας ανάμεστα». Το πλέον υμνηθέν θαύμά του είναι η Δρακοκτονία, που όμως ως μύθος προϋπήρχε. Σύμφωνα με την παράδοση, στα περίχωρα της Κυρήνης, περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένα δράκος που παραφύλαγε σε μια πηγή και εμπόδιζε την ύδρευση του χωριού, ενώ κατέτρωγε τους περαστικούς.
Για να εξευμενίσουν τον δράκο, οι χωρικοί του έστελναν κάθε μέρα ως τροφή από ένα παιδί, το οποίο επέλεγαν δια κλήρου. Ο Θεός τους λυπήθηκε κι έστειλε τον Άγιο Γεώργιο για να εξολοθρεύσει τον δράκο, σε μία ημέρα που ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την όμορφη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα. Ο Άγιος, μετά από φοβερή μονομαχία με τον δράκο, τον σκότωσε κι έσωσε την ωραία κόρη. Τότε, ο πατέρας της, αλλά και όλο το χωριό που ήταν ειδωλολάτρες, βαπτίστηκαν Χριστιανοί.
Το θαύμα αυτό αποδίδεται στην επιβίωση ενός πανάρχαιου εθίμου, της προσφοράς ανθρωποθυσιών στους δαίμονας, που καραδοκούσαν στις πηγές των υδάτων. Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης το θεωρεί ως αναβίωση του αρχαίου μύθου του Περσέα, που έσωσε την Ανδρομέδα από τέρας. Ο μύθος ήταν ακόμη ζωντανός στην περιοχή της Καππαδοκίας, όπου έδρασε και μαρτύρησε ο Γεώργιος. Η Δρακοκτονία του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρεται στους αρχικούς Βίους του Αγίου, γι' αυτό και μέχρι τον 12ο αιώνα η εκκλησιαστική εικονογραφία τον παρουσιάζει πεζό και όχι επί λευκού ίππου να διατρυπά με το δόρυ του τον δράκο, όπως επικράτησε να εικονίζεται αργότερα.
Ο Άγιος Γεώργιος κατέχει μια σημαντική θέση στο λαϊκό εορτολόγιο. Οι εορτές του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) και του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ελαμβάνοντο παλαιότερα ως χρονικά ορόσημα για τις αγροτικές και ποιμενικές συμφωνίες (προσλήψεις βοσκών, καλλιέργεια κτημάτων κλπ), καθώς διαιρούν τον χρόνο σε δύο εξαμηνίες. Η γιορτή μέσα στην πασχαλινή περίοδο δίνει την ευκαιρία για ένα ανοιξιάτικο πανηγυρισμό στα πολλά εξωκλήσια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, με προσφορά γαλακτερών στους επισκέπτες και ζωοθυσίες (κουρμπάνια) προς τιμή του Αγίου.
Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι ο προστάτης-Άγιος: της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας, του Ελληνικού Πεζικού, των Μασόνων, των Προσκόπων, των Σταυροφόρων και της στάνης.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/251#ixzz47brR1NdJ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Άγιος Γεώργιος "

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Τα Δώρα των Μάγων... βρίσκονται στην Ελλάδα;

Γνωρίζετε ότι τα Δώρα των Μάγων... βρίσκονται στην Ελλάδα; Δείτε κάποια πράγματα για τα Χριστούγεννα που λίγοι γνωρίζουν!--------  Πότε γεννήθηκε ο Χριστός; Γιορτάζονταν πάντοτε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου; Πόσοι ήταν οι Μάγοι και πού βρίσκονται σήμερα τα δώρα τους; Τι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ;
1. Πότε γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;
Κάθε χρόνο γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Μια σταθερή γιορτή για τη γέννηση του Χριστού που πέφτει στις 25 Δεκεμβρίου. Μα ήταν πάντα έτσι;
Τα Ευαγγέλια (ένα για την ακρίβεια) μας ενημερώνουν για τη γέννηση του Χριστού αλλά φυσικά δεν μας παρέχουν καμία συγκεκριμένη ημερομηνία. Επιπλέον ο Ιησούς ζητούσε από τους μαθητές τους να εορτάζουν την ανάμνηση του θανάτου του. (Λουκ 22:19, 20).
Αυτό μπορεί να οφείλεται στην Εβραϊκή παράδοση, καθώς οι Εβραίοι της εποχής δεν γιόρταζαν γενέθλια, διότι ήταν ταυτισμένα με τις παγανιστικές εορτές των Ρωμαίων. Η ανάπτυξη του εορτασμού των Χριστουγέννων έγινε μετά το τέλος των διωγμών των Χριστιανών περί τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Οι πρώτοι Χριστιανοί συνήθιζαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα μαζί με την Βάπτιση του Ιησού στις 6 Ιανουαρίου, τα περίφημα «Θεοφάνια».
Η απόφαση να μεταφερθεί ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου έγινε για να επικαλείψει την μεγάλη παγανιστική εορτή των Ρωμαίων, που ήταν αφιερωμένη στον «ανίκητο Ήλιο». (Dies Invictis Solis)
Επίσης μεγάλες εορτές ήταν τα Saturnalia (προς τιμήν του Κρόνου) και τα Broumalia. Η εορτές αυτές είχαν περίοπτη θέση στο Ρωμαικό ημερολόγιο αφού σηματοδοτούσαν το τέλος του χειμερινού ηλιοστάσιου.
Η 21η Δεκεμβρίου είναι η μικρότερη μέρα του χρόνου ενώ για τις τρεις επόμενες μέρες ο Ήλιος φαίνεται στάσιμος. Την 25η Δεκεμβρίου οι μέρες αρχίζουν και πάλι να δυναμώνουν, σηματοδοτώντας τη νίκη του φωτός έναντι του σκότους. Έτσι η εορτή των Χριστουγέννων τοποθετήθηκε και συμβολικά αλλά και πολιτικά: σηματοδοτούσε την νίκη των Χριστιανών επί των ειδωλολατρών. Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης είναι λοιπόν ο Ιησούς που είναι «το φώς του κόσμου» (Ιωαν 8:12) και όχι ο παγανιστικός θεός Ήλιος των Ρωμαίων.
2. Πόσοι ήταν οι Μάγοι;
Όλοι ξέρουμε τον Βαλτάσαρ, τον Μελχιορ και τον Γκασπάρ, τους Μάγους εξ Ανατολών που ήρθαν να επισκεφθούν το Θείο Βρέφος. Αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Τα Ευαγγέλια ΔΕΝ αναφέρουν πόσοι και ποιοί Μάγοι επισκέφθηκαν τον Ιησού, αλλά αναφέρονται σε αριθμό δώρων! Τα ονόματα των μάγων μας είναι γνωστά από απόκρυφα Ευαγγέλια. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Μάγοι ήταν Πέρσες, καθώς η Περσία ήταν η μόνη χώρα που συνόρευε με τη Ρωμαική Αυτοκρατορία όπου οι Μάγοι θεωρούντο σημαντικοί επιστήμονες.
3.Τι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ;
Πολλοί μελετητές έχουν προσπαθήσει να «αποκρυπτογραφήσουν» το περίφημο Άστρο της Βηθλεέμ. Με βάση αστρονομικές παρατηρήσεις, το «άστρο» δεν ήταν παρά μια σύνοδος Δία-Κρόνου ή Δία-Αφροδίτης. Το άστρο δεν ήταν στην Ανατολή όπως λανθασμένα πιστέυουν κάποιοι. Τα Ευαγγέλια αναφέρουν οτι είδαν το άστρο «εν τη ανατολή» δηλαδή στην ανατολή του, πράγμα που σημαίνει ότι το αστέρι ήταν ψηλά στον Ουρανό όλη τη νύχτα. Ανέτειλε όπως ο ήλιος και στάθηκε όπως ο ήλιος. Αυτό είναι μια από τις πέντε κύριες αστρολογικές θέσεις των Βαβυλωνίων, όταν θεωρήθηκε ότι έτσι συνέβαινε για να έχει ένα ουράνιο σώμα τη μέγιστη επιρροή του στα παγκόσμια γεγονότα.
Σε κάθε περίπτωση, είτε το 7 π.Χ είτε το 2 π.Χ οπότε έγιναν οι σύνοδοι Δία-Κρόνου ή Δία-Αφροδίτης έγιναν δύο θαυμαστά γεγονότα που μπορεί να θεωρήθηκαν σημεία για τους αστρονόμους.
Στην περίπτωση Δία-Κρόνου, βλέπουμε ότι ο Δίας και ο Κρόνος ήρθαν σε στενή επαφή στον Ουρανό τρεις φορές. Στις 27 Μαΐου του 7 π.Χ., σταμάτησαν απέχοντας απόσταση μία μοίρα και δύο μήνες αργότερα ήταν σε απόσταση 3 μοιρών.
Ακολούθως έκαναν σύνοδο δύο περισσότερες φορές, απέχοντας 1 μοίρα στις 6 Οκτωβρίου και στις 1 Δεκεμβρίου του 7 π.Χ. προτού να απομακρυνθούν οριστικά ο ένας από τον άλλον. Ήταν αυτό που οι αστρονόμοι καλούν τριπλή σύνοδος. Ένα αστρονομικό γεγονός που συμβαίνει κάθε 20 χρόνια, έγινε τρεις φορές σε λίγους μήνες. Μάλιστα στις 25 Φεβρουαρίου ο Άρης συμμετείχε στη σύνοδο, σχηματίζοντας ένα ισοσκελές τρίγωνο με τον Δία και τον Κρόνο!
Στην περίπτωση Δία-Αφροδίτης που έγινε το 2π.Χ έγινε κάτι πραγματικά περίεργο! Ο Δίας φάνηκε να περνά μπροστά από την Αφροδίτη, να σταματά και να κινείται ανάδρομα παιρνόντας δεύτερη φορά από την Αφροδίτη και τελικά να ξαναβρίσκει την κανονική του πορεία και να »προσπερνά» την Αφροδίτη για τρίτη φορά!
4. Τελικά πότε γεννήθηκε ο Χριστός;
Με βάση τους παραπάνω αστρονομικούς υπολογισμούς και τα ιστορικά δεδομένα μπορούμε να υπολογίσουμε την ημερομηνία γέννησης του Χριστού. Εάν γεννήθηκε το 7 π.Χ., όπως πολλοί θεωρούν σωστό, και εάν η θεωρία συνόδου είναι σωστή τότε αυτό δείχνει τη Γέννηση του Ιησού τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο, όπως αναφέρει το xorisorianews.
Δεν έχουμε κανέναν τρόπο να είμαστε βέβαιοι για την ακριβή ημέρα αλλά θα μπορούσαμε να πάρουμε την ημέρα κατά την οποία ο Δίας και ο Κρόνος όταν ήταν στον ουρανό όλη η νύχτα, την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ.
Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στον εβραϊκό μήνα Τισρί, ο οποίος τοποθετείται από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως στις αρχές του Οκτωβρίου- θυμίζουμε οτι το Εβραικό Ημερολόγιο είναι ΣΕΛΗΝΙΑΚΟ. Σύμφωνα με τις Γραφές ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Πρόδρομου, ήταν ιερέας και συνάντησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ τις ημέρες της εφημερίας του στον Ναό. Αυτό συνέβη τον μήνα Ταμμούζ (Ιούνιο-Ιούλιο). Μετά την υπηρεσία του, η στείρα γυναίκα του, η Ελισάβετ, συνέλαβε – όπως προανήγγειλε ο αρχάγγελος – τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Όταν η Ελισάβετ βρισκόταν στον έκτο μήνα κυήσεως, πιθανώς τον μήνα Τεμπέθ (Δεκέμβριος-Ιανουάριος), ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε και στην Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γίνει μητέρα του Υιού του Θεού. Έτσι η γέννηση 9 μήνες αργότερα, τοποθετείται στον μηνά Τισρί, δηλαδή τον Σεπτέμβριο, που ίσως είναι ο μήνας γέννησης του Χριστού.
5. Τι αντιπροσωπεύουν τα δώρα;
Σύμφωνα με την παράδοση, χρυσός, σμύρνα και λιβάνι προσφέρθηκαν από τους Μάγους. Ο χρυσός ήταν δώρο που προσφέροταν σε Βασιλείς και συμβολίζει τη Βασιλεία των Ουρανών. Το λιβάνι, χρησιμοποιείτο σε θρησκευτικές τελετές και συμβολίζει τον Ιησού ώς Ιερέα. Τέλος τα σμύρνα χρησίμευαν στην παραγωγή αρωμάτων και στην περιποίηση των νεκρών. Συμβολίζει την αθανασία του Χριστού. Παρόλα αυτά, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι και τα τρία δώρα δεν χάνουν ΠΟΤΕ τις φυσικές τους ιδιότητες παρά το πέρασμα του χρόνου. Σμύρνα, χρυσός και λιβάνι παραμένουν τα ίδια ακριβώς όπως και οι ιδιότητες του Χριστού τις οποίες συμβολίζουν!
6. Ξέρετε οτι τα Δώρα των Μάγων βρίσκονται στην…Ελλάδα;
Σύμφωνα με την παράδοση, η Παρθένος Μαρία τα παρέδωσε στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων όπου και φυλάσσονταν μέχρι το 400 μ.Χ. Τότε ο Αυτοκράτορας Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Όταν η πόλη κυριεύθηκε από τους Σταυροφόρους το 1204, τα Δώρα μεταφέρθηκαν στην Νικομήδεια (Ιζνίκ). Με την ανακατάληψη της Πόλης τα Δώρα επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την Άλωση. Το 1453 με την Άλωση της Πόλης στους Οθωμανούς, η μητριά του Μωάμεθ του Πορθητή, Σέρβα στην καταγωγή και Χριστιανή, τα μετέφερε στο Άγιον Όρος για να τα προστατεύσει.
Όταν το πλοιάριο έφτασε στο λιμάνι του Αγίου Όρους, η Μάρω συνάντησε ως εκ θαύματος την Παναγία η οποία της είπε να μην προχωρήσει διότι υπήρχε Άβατο στο Άγιο Όρος και δεν έπρεπε να το παραβιάσει. Έτσι τα άφησε να τα παραλάβουν οι μοναχοί.
Σήμερα, τα Δώρα των Μάγων βρίσκονται στην Μονή Αγ. Παύλου στο Άγιο Όρος. Τα Δώρα αποτελούνται από 28 πλακίδια χρυσού και 60 μπάλλες σμύρνων και λιβανιού.
 - See more at: http://www.pronews.gr/ 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Δώρα των Μάγων... βρίσκονται στην Ελλάδα;"

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Ρωσοι Αλεξιπτωτιστές ετοιμοπολεμοι παπαδες.

Αλεξιπτωτιστές Ιερείς και αερομεταφερόμενες Εκκλησίες (βιντεο) ---ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ---------

Στο πέρασμα των αιώνων η Εκκλησία έχει βρει πολλούς τρόπους για να προσεγγίσει ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη αλλά αυτό που έχει κάνει η ρώσικη Εκκλησία σε συνεργασία με τον στρατό αν μην τι άλλο διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας!

Ιερείς που εκπαιδεύονται ως αλεξιπτωτιστές, πτυσσόμενοι φουσκωτοί Ναοί που μεταφέρονται με αεροπλάνα και στρατεύματα σε αφιλόξενες περιοχές συνθέτουν το σκηνικό του νέου δόγματος της ρωσικής Εκκλησίας που όπως φαίνεται δεν σκοπεύει να αφήσει τίποτα στην τύχη του.

Όπως θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, οι γενειοφόροι... στρατιώτες που εκπαιδεύονται στα αλεξίπτωτα δεν είναι απλοί στρατιώτες.

Είναι κληρικοί του ρωσικού Πατριαρχείου που... υπηρετούν στην θρησκευτική υπηρεσία τους Στρατού. Οι άνθρωποι αυτοί, εκπαιδεύονται από έμπειρους καταδρομείς ώστε να μπορούν να πηγαίνουν στα στρατεύματα όπου γης… πετώντας.

Η πρωτοτυπία δεν σταματά όμως εδώ. Άλλωστε και στην Ελλάδα έχουμε αλεξιπτωτιστές ιερείς.

Η ρωσική Εκκλησία μαζί με τον στρατό έχουν σχεδιάσει πτυσσόμενους Ναούς, οι οποίοι χωρούν σε ένα κιβώτιο. Μαζί με τους Ναούς υπάρχουν εικόνες, ιερά σκεύη και κάθε τι το οποίο χρειάζεται ένας κληρικός για να τελέσει τη Θεία Λειτουργία.

Όλα αυτά μαζί συσκευάζονται φορτώνονται σε αεροσκάφη και την κατάλληλη στιγμή… βουτάνε στο κενό προσεγγίζοντας τους πιστούς, κυριολεκτικά εξ ουρανού.

Στο έδαφος οι ιερείς μαζί με τους στρατιώτες στήνουν τον Ναό και μέσα σε ελάχιστη ώρα οι Ρώσοι στρατιώτες παρακολουθούν τη Θ. Λειτουργία στη μέση του «πουθενά». Το βίντεο που έχει δώσει στην δημοσιότητα ο ρωσικός στρατός είναι ενδεικτικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον!

ΚείμενοΛουδάρος Ανδρέας

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=2449&catid=5
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ρωσοι Αλεξιπτωτιστές ετοιμοπολεμοι παπαδες."

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΧΙΛΙΩΝ ΕΤΩΝ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΧΙΛΙΩΝ ΕΤΩΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΟΚΑΤΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ-------

thumbs_b_c_38bf63a908bc550504a092139722d950 Ένα πραγματικό πολύτιμης αρχαιολογικής, ιστορικής, αλλά και κυρίως θρησκευτικής αξίας, ένα ευαγγέλιο χιλίων ετών, περίπου του εντεκάτου αιώνα, βρέθηκε στην Τοκάτη της Τουρκίας και μάλιστα την ώρα που Τούρκοι αρχαιοκάπηλοι λαθρέμποροι προσπαθούσαν να το φυγαδεύσουν για να το εμπορευτούν.---
Το ευαγγέλιο αυτό που πάνω του απεικονίζεται η περίτεχνη θρησκευτική αίγλη της μεγάλης Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ( δηλαδή το παρεξηγημένο Βυζάντιο), βρέθηκε σε ένα μπλόκο που είχε στήσει η τοπική Διεύθυνση Ασφαλείας της πόλης της Τοκάτης του τουρκικού Πόντου, σε μια ομάδα Τούρκων παράνομων αρχαιοκαπήλων που προσπαθούσαν να το εμπορευτούν σε επίδοξους αγοραστές.
Το πολύτιμο αυτό θρησκευτικό κειμήλιο είναι χιλίων ετών, έχει διαστάσεις 21Χ16 εκατοστά και έχει διασωθέντα 51 φύλα. Σε πολλά σημεία είναι φθαρμένο από την πολυκαιρία και την προφανή εγκατάλειψη που είχε. Σε πολλά φύλα του στο εσωτερικό του κοσμείται από επίχρυσα σύμβολα παρμένα από την Βίβλο, όπως η περίτεχνη επίχρυση μορφή του Ιησού Χριστού που απεικονίζεται στην φωτογραφία που έδωσαν στην δημοσιότητα οι Τούρκοι.
Όπως αναφέρεται οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην ασφάλεια ενώ το πολύτιμο αυτό ευαγγέλιο θα εκτιμηθεί η αξία του από τις τουρκικές αρχές.
Άλλο ένα σημαντικό σημάδι του χριστιανισμού στην Μικρά Ασία ήρθε στο φως της δημοσιότητας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΧΙΛΙΩΝ ΕΤΩΝ"

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Η ανθρωπότητα εχει 4.300 Θεους

Η ανθρωπότητα βλέπει το Θεό με 4.300 τρόπους.---

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πόσες θρησκείες υπάρχουν στον κόσμο;---

Λοιπόν, σήμερα, υπάρχουν καταγεγραμμένες μόνο 4.300 θρησκείες, εκκλησίες, δόγματα ή  θρησκευτικές οργανώσεις που καλύπτουν  τα σχεδόν επτά δισεκατομμύρια ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη.--

Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πόσες θρησκείες υπήρξαν από την αρχαιότητα, γιατί πολλές εξαφανίστηκαν με την πάροδο του χρόνου, ίσως, γιατί δεν είχαν το πολεμικό σθένος έναντι των άλλων θρησκειών.


Η Θρησκεία αποτελεί μια πολύ σημαντική πτυχή της παγκόσμιας κοινωνίας και  με μια σύντομη αναφορά, θα δούμε ότι ελάχιστες είναι αυτές που κυριαρχούν μαζικά στον ανθρώπινο πληθυσμό.

Χριστιανοί: Το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γης

Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία η οποία συγκεντρώνει, σήμερα, τους περισσότερους πιστούς.
Σχετική έκθεση του ΟΗΕ για το 2011, δείχνει ότι στον πλανήτη, αυτοί που προσδοκούν να δουν το Θεό μέσω του Χριστιανισμού είναι  2.262.448.731 πιστοί, δηλαδή καλύπτουν το 33,2% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ισλάμ: η δεύτερη Θρησκεία

Δεύτερη μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα είναι οι πιστοί του Ισλάμ. Ο Ισλαμισμός  έχει καταγεγραμμένους 1.426.592.072 πιστούς,  δηλαδή το 21,01% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ινδουϊσμός

Την τρίτη θέση καταλαμβάνει ο Ινδουισμός με 900. 362.250 πιστούς. Ο Ινδουισμός είναι εξαπλωμένος κυρίως στο Νεπάλ σε ποσοστό 86,5% και την Ινδία σε ποσοστό 82 %.

Αγνωστικισμός

Την τέταρτη θέση καταλαμβάνει ο λεγόμενος Αγνωστικισμός με σχεδόν 800 εκατομμύρια ανθρώπους ( 11,7%).  Ο αγνωστικισμός δεν εμφανίζεται με επίσημα στοιχεία ως θρησκεία. Οι οπαδοί, όμως, αυτής της πληθυσμιακής ομάδας, ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί η ύπαρξη μιας θεότητας και την αρνούνται (αθεϊσμός), ή ότι υπάρχει μια θεότητα η οποία δεν έχει κάποιο όνομα (θεϊσμός).
Ο αθεϊσμός, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, εξαπλώνεται τελευταία γρήγορα κυρίως στην Ευρώπη και την Ιαπωνία και αυτοί που πρόσκεινται σε αυτόν, στις δύο αναφερόμενες περιοχές, ανέρχονται περί τα 158 εκατομμύρια άτομα.
Βουδισμός
 
Ο Βουδισμός και άλλες σχετικές θρησκείες είναι εξαπλωμένες κυρίως σε γεωγραφικά τμήματα της Ασίας. Σύμφωνα με την καταγραφή, κυριαρχεί στην Καμπότζη σε ποσοστό 96%, την Ταϊλάνδη σε ποσοστό 94,6% και σε άλλα μικρότερα ποσοστά σε χώρες της περιοχής αυτής.
 
Άνοδος του Ισλάμ
Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει δραματικά στο εγγύς μέλλον. Εν μέσω του αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού, ο Χριστιανισμός φαίνεται να χάνει ολοένα και περισσότερο έδαφος, ενώ υπάρχει άνοδος του Ισλάμ.

Το Ισλάμ είναι η θρησκεία με το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης του αριθμού των οπαδών, κατά 1,84 τοις εκατό ανά έτος, ακολουθείται από τη θρησκεία Μπαχάι που έχει ποσοστό 1,7%. Ο Χριστιανισμός κατετάγη στην έκτη θέση με ρυθμό αύξησης των πιστών κατά 1,32 % μόνον.
Αύξηση του Ισλάμ μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης  Σεπτεμβρίου
Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Carnegie Endowment για τη Διεθνή Ειρήνη, τα περίπου 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα υπάρχουν στη γη σε 20 χρόνια, πάνω από το  25 % θα είναι μουσουλμάνοι.
Παραδόξως, μετά τις επιθέσεις στο World Trade Center της Νέας Υόρκης, ο αριθμός των πιστών που άλλαξε θρησκεία και υιοθέτησε το Ισλάμ έχει αυξηθεί πάρα πολύ.

Μόνο στη Βρετανία, περίπου 20.000 άνθρωποι ασπάζονται  το Ισλάμ ετησίως. Η  ίδια έκθεση αναφέρει ότι το 2050 η Γη θα έχει περισσότερους από 2,6 δισεκατομμύρια Μουσουλμάνους και οι Χριστιανοί θα είναι περί τα 3,6 δισεκατομμύρια.

ΠΗΓΗ.
    
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ανθρωπότητα εχει 4.300 Θεους"

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Tα ονόματα της Παναγίας


Tα τριακόσια ονόματα της Παναγίας.-------Η πίστη, η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα καλλιτεχνών, λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού προς την Παναγία, έτσι όπως αποτυπώνεται στις επωνυμίες της σε όλη την χώρα

Στων  Ελλήνων όλες τις κοινότητες στην εορτή της Παναγίας γίνονται μεγάλα πανηγύρια και μαζεύονται σ’ αυτά όλοι, από όπου κι αν ζουν, από κάθε μέρος του πλανήτη. Η πίστη, η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα όχι μόνο των καλλιτεχνών και των λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού προς την Παναγία φαίνεται και από τις επωνυμίες που της έχουν δώσει, που ξεπερνούν  τις τριακόσιες και που μπορούν να χωριστούν σε οκτώ κατηγορίες.

1. Από την παράσταση της Παναγίας στην εικόνα. Τέτοια ονόματα είναι της Βρεφοκρατούσας, της Γλυκοφιλούσας, της Γαλακτοτροφούσας, της Πλατυτέρας των Ουρανών, της Οδηγήτριας, της Εσφιγμένης και άλλα. Είναι ακόμη το επίθετο "Δεξιοκρατούσα", ή "Δεξιά", όταν κρατάει τον Χριστό στο δεξί της χέρι και όχι προς το μέρος της καρδιάς της. Ακόμη "Μεγαλομμάτα", όταν ο εικονογράφος έχει ιστορήσει την Παναγία με μεγάλα μάτια. Υπάρχουν και ονόματα που συνδυάζονται με μιαν ιερή ιστορία. Λ.χ. Το όνομα της Εικόνας "Αξιον Εστί", που είναι θησαυρισμένη στο Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγίου Όρους και πήρε το όνομα από  το θαύμα που επιτελέσθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Κατά την Παράδοση ο Αρχάγγελος έψαλε τον γνωστό ύμνο "Αξιον εστίν.." σε πλάκα και έγινε άφαντος. Επίσης το επίθετο "Τριχερούσα" το πήρε η εικόνα  από το ότι υπάρχει σ' αυτήν ένα τρίτο χέρι, που συμβολίζει το θαύμα που συνέβη στον υμνητή και δογματίσαντα για την Παναγία Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Το δεξί χέρι του το έκοψαν Μουσουλμάνοι και θαυματουργικά αποκαταστάθηκε. Η Παναγία η "Εσφαγμένη" ονομάστηκε έτσι γιατί κατά την Παράδοση μοναχός θύμωσε μαζί της και με μαχαίρι κτύπησε την εικόνα της Παναγίας στο πρόσωπο. Τότε από την εικόνα άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ ο μοναχός τυφλώθηκε και έκανε ως τρελός. Ο μοναχός ζήτησε συγγνώμη και συγχωρήθηκε, αλλά το χέρι που κτύπησε την Παναγία τιμωρήθηκε, αφού έμεινε άλυωτο μετά τον θάνατο του μοναχού. Υπάρχει ακόμη η Παναγία η " Πυροβοληθείσα", στη Μονή Βατοπεδίου, αφού την εικόνα της  την κτύπησαν με όπλο Τούρκοι. "Σφαγμένη" είναι και η εικόνα της Παναγίας της Πορταϊτισσας, της Μονής Ιβήρων, που ονομάστηκε έτσι με το θαύμα  που έκανε η Παναγία, να φανερώσει τη θέληση της να παραμείνει στην είσοδο της Μονής ως θυρωρός, για να την προστατεύει…

2. Από τον τόπο της. Ετσι υπάρχει η Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κυκκώτισσα, η Καστριώτισσα, η Κάμπου, η Πυργιανή, η Εγκλειστριανή ( από τη Μονή του Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στην Κύπρο), η Σπηλιανή, η Μεγαλοσπηλαιώτισσα ( του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων), η Τουρλιανή, η Θαλασσινή, η Καλαμού, η Καμινιώτισσα, η Βλαχερνίτισσα, η Ολυμπιώτισσα, η Σουμελιώτισσα, η Πλατανιώτισσα, η Καταπολιανή, η Χοζοβιώτισσα ( στην Αμοργό από τη Μονή Χοζεβά των Αγίων Τόπων), η Νεαμονήτισσα της Χίου, η Παμμακάριστος ( από τη Μονή της Κωνσταντινούπολης), η Αγία Σιών, η Μακεδονίτισσα στη Λευκωσία, η Έλωνη, η Τροοδίτισσα, η Κυκκώτισσα, η Μαλεβή ( από το όρος Πάρνων, που λέγεται και Μαλεβός), των Χαλκέων (χαλκουργών) στη Θεσσαλονίκη, η Αμπελακιώτισσα στη Θεσσαλία. 

3. Από την τεχνοτροπία του Ναού της. Τέτοια επίθετα είναι η Θολοσκέπαστη, η Μολυβδοσκέπαστη, η Πελεκητή, η Κρεμαστή, η Μαρμαριώτισσα.

4. Από το όνομα του κτίτορα του Ναού ή της Μονής της. Τέτοια επίθετα είναι Παναγία η Παχειά, η Γλυκειά ( από το επίθετο Γλυκύς), η Περλιγκού, η Λυκοδήμου, η Κοροβιλιά, η Καπνικαρέα.

5. Από τον μήνα που εορτάζεται η Παναγία: Σοτομπριανή, Βρεχούσα, Αυγουστιανή και Δεκαπεντούσα, Τριτιανή, Μεσοσπορίτισσα, Βροντού, Ακαθή ( από τον Ακάθιστο Ύμνο). 

6. Από τα θαύματα της Παναγίας: Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Ελεήστρα, Γιάτρισσα, Θεραπεία, Αιματούσα ή Γαιματούσα ( σταματά την αιμορραγία), Υγεία, Υπακοή, Ψυχοσώστρα, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη,  Μυροβλύτισσα.

7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών. Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό: Χρυσοκελλαριά, Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα, Χρυσοποδαρίτισσα,  Χρυσοχεριά… Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα, Ασπροφορούσα.

8. Αυτά που τις έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας. Κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή, Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το Αμάραντον, Αρουρα Βλαστάνουσα και άλλα.   
 

Τα προσκυνήματα στον Ελληνισμό
Τα προσκυνήματα διακρίνονται στα Πανελλήνια και στα τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας, που οι προσκυνητές προστρέχουν σε όλη τη χώρα τις ημέρες αυτές του "Πάσχα του καλοκαιριού", όπως χαρακτηρίζεται η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το πρώτο σε προσέλευση πιστών είναι της Μεγαλόχαρης της Τήνου, με περίπου 1.000.000 προσκυνητές ετησίως, της Σουμελά, στο Βέρμιο, με 500.000 προσκυνητές ετησίως και της Εκαντοταπυλιανής Πάρου, με 300.000 περίπου πιστούς. 

Σημαντικά τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας είναι:
Στη Θράκη:
• Στις Φέρρες η Παναγία η Κοσμοσώτειρα και στη Σαμοθράκη η Παναγία η Κρημνιώτισσα και η Καμαριώτισσα.
• Στην Κομοτηνή η Μονή της Παναγίας της Φανερωμένης.
• Στην Ξάνθη η Παναγία η Αρχαγγελιώτισσα και η Παναγία η Καλαμού.

Στη Μακεδονία:
• Στη Δράμα η Εικοσιφοίνισσα.
• Στο Κιλκίς η Παναγία η Φιλαδελφειώτισσα.
• Στη Μηχανιώνα η Παναγία η Φανερωμένη
• Στην Καστοριά η Παναγία η Μαυριώτισσα
• Στη Θεσσαλονίκη η Παναγία η Δεξιά, η Παναγία η Ελεούσα, η Παναγία η Φανερωμένη, η Παναγία η Γοργοϋπήκοος, η Παναγία η Βρεφοκρατούσα, η Παναγία των Χαλκέων. 
• Στις Πρέσπες η Παναγία η Πορφυρά
• Στη Σιάτιστα η Παναγία του Μικρόκαστρου

Στην Ηπειρο
• Στην Άρτα εικόνες περίπυστες είναι της Παναγίας Ροβελίστης, Κυρίας Πεφανερωμένης, Παναγίας Γεροντίσσης, Βρεφοκρατούσης, και Σκουληκαριάς.
• Στην Παραμυθιά η Κοίμηση Θεοτόκου των Παγανιών και του Γηρομερίου.
• Στην Κόνιτσα η Μολυβδοσκέπαστη
• Στην περιοχή Τζουμέρκων (Ιωαννίνων) η Παναγία Τσούκας.


Στα Ιόνια Νησιά
• Στην Κέρκυρα της Μυρτιδιωτίσσης, της Παλαιοκαστριτίσσης, της Πλατυτέρας, της Κυράς των Αγγέλων.
• Στους Παξούς στο Νησάκι της Παναγίας.
• Στην Κεφαλληνία Υπεραγίας Θεοτόκου Άτρου, Αγριλίων, Θεμάτων, Κηπουραίων, και Παλαιοχέρσου. Επίσης η Παναγία η Φιδούσα.
• Στη Λευκάδα η Φανερωμένη.
• Στη Ζάκυνθο εικόνες περίπυστες της Αναφωνήτριας, της Σκοπιωτίσσης, της Χρυσοπηγής, της Λαουρένταινας, της Γαλανούσας, της Μυρτιδιωτίσσης, της Παναγούλας, της Σπηλούλας, της Βιγλατσούρας, της Σγουροπουλιάς, της Θαλασσομαχούσας.
• Στα Κύθηρα η Μυρτιδιώτισσα.

Στη Θεσσαλία
• Στη Μαγνησία η Παναγία η Ξενιά.
• Στην Καλαμπάκα η Κοίμηση Θεοτόκου Σταγιάδων και η Κοίμηση Θεοτόκου Βυτουμά.
• Στα Τρίκαλα η Κοίμηση Λαγκαδιάς
• Στα Φάρσαλα Παναγία η Δεμερλιώτισσα.
• Στη Σκιάθο η Παναγία η Εικονίστρα
• Στην Ελασσώνα η Παναγία η Ολυμπιώτισσα

Στη Στερεά Ελλάδα
• Στο Καρπενήσι η Παναγία η Προυσού και η Παναγία Τατάρνης.
• Στο Μεσολόγγι η Αγία Ελεούσα.
• Στη Ναύπακτο η Παναγία η Αμπελακιώτισσα.
• Στη Θήβα η Μεγάλη Παναγιά και η Παναγία η Σκριπού Ορχομενού.
• Στην Αθήνα η Κοίμηση Θεοτόκου Πεντέλης, Ρόμβης, και Παντανάσσης (Μοναστηράκι). Επίσης η Παναγία η Ελευθερώτρια, στην Κηφισιά.
• Στη Σαλαμίνα Παναγία η Φανερωμένη.
• Στη Φθιώτιδα οι Μονές Αγάθωνος και Δαμάστας
• Στη Φωκίδα η Παναγία της Βαρνακόβης.
• Στη Χαλκίδα εικόνες περίπυστες Παναγίας της Φανερωμένης Αρτάκης, της Χιλιαδούς, της Ντινιούς στην Ιστιαία, της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μάτζαρη Οξυλίθου.

Στην Πελοπόννησο
• Στην Κόρινθο η Παναγία η Φανερωμένη Χιλιομοδίου.
• Στα Καλάβρυτα της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου. Επίσης περίπυστες εικόνες Παναγίας της Τρυπητής, της Μακελλαριάς και το Προσκύνημα της Παναγίας της Πλατανιώτισσας.
• Στην Πάτρα η Κοίμηση του Γηροκομείου.
• Στην Ηλεία η Κοίμηση Θεοτόκου Κρυονερίου Αγίας Ελεούσης Βαρθολομιού και Χρυσοπηγής Δίβρης.
• Στη Μεσσηνία η Κοίμηση της Θεοτόκου Μονής Βουλκάνου.
• Στη Λακωνία η Παναγία η Χρυσαφίτισσα στη Μονεμβασία και η Παναγία  η Παντάνασσα στον Μυστρά.
• Στην Αρκαδία η Παναγία η Έλωνη, της Αρτοκωστάς, της Παλαιοπαναγιάς, της Μαλεβής. Επίσης η Κοίμηση Θεοτόκου Κερνίτσης και Μπούρα.

Στα Νησιά του Αιγαίου
• Στην Τήνο η Παναγία η Ευαγγελίστρια.
• Στην Πάρο η Εκατονταπυλιανή.
• Στη Σαντορίνη η Παναγία Επισκοπής
• Στην Αμοργό η Χοζοβιώτισσα
• Στην Ανάφη η Παναγία η Καλαμιώτισσα
• Στην Ίο η Παναγία η Γκρεμιώτισσα 
• Στην Άνδρο η Θεοσκέπαστη και Παναγία η Φανερωμένη
• Στην Σάμο η Παναγία Καρλοβάσου.
• Στη Λέσβο η Παναγία Αγιάσου, ή Αγιασώτισσα.
• Στη Χίο εικόνα περίπυστη της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας.
• Στην Ίμβρο η Παναγιά η Μπαλωμένη
• Στη Σχοινούσα η Παναγία η Ακαθή
• Στην Κέα η Καστριανή.
• Στην Αλόννησο του Βουνού.
• Στην Κύθνο η Παναγία η Κανάλα.
• Στη Μύκονο η Παραπορτιανή.
• Στη Νάξο η Αργοκοιλιώτισσα.


Στη Δωδεκάνησο
• Στη Νίσυρο Παναγία η Σπηλιανή
• Στη Ρόδο η Παναγία της Φιλερήμου, η Παραμυθία, της Τσαμπίκας και η Φανερωμένη Ιξιάς
• Στη Λέρο Παναγία του Κάστρου και η Παναγία η Γουρλομάτα.
• Στην Αστυπάλαια  Παναγία η Πορταΐτισσα.
• Στην Κάρπαθο η Παναγία η Λαρνιώτισσα και η Παναγία η Ολυμπίτισσα.
• Στους Λειψούς η Παναγία του Χάρου.
• Στη Σύμη η Παναγία η Αληθινή.
• Στην Κάλυμνο η Βλυχάδια και η Γαλατιανή

Στην Κρήτη
• Στο Ηράκλειο η Κοίμηση Θεοτόκου Αγκαράθου, Καλυβιανής και Παληανής. 
• Στην Ιεράπετρα η Παναγία η Φανερωμένη.
• Στη Νεάπολη η "Μεγάλη Παναγιά".
• Στον Κίσσαμο Παναγία η Κυρά των Αγγέλων και η Παναγία η Χρυσοσκαλίτισσα.
• Στα Σφακιά η Παναγία στ’ Ασφένδου.

Στην Κωνσταντινούπολη
• Η Παναγία των Βλαχερνών, η Παμμακάριστος, η Μπαλουκλιώτισσα, η Κυριώτισσα, η Καμαριώτισσα, η Κουφατιανή Γαλατά, η Περίβλεπτος στα Ψωμαθειά, η Μουχλιώτισσα, των Ουρανών Σαλματομβρουκίου, η Χαντσεργιώτισσα, της Σούδας, Βεφά – Σωφρακίου, η Παραμυθιώτισσα ( Παραμυθία, Παρηγορίτισσα, Θεραπεία), η Κουμαριώτισσα Νεοχωρίου και η Κοίμηση Διπλοκιονίου. 

Στη Μεγαλόνησο Κύπρο
Στην  Κύπρο η Παναγία η Κυρά, στα Λειβάδια Καρπασίας, έχει καταστραφεί από τους Τούρκους εισβολείς, όπως και πολλά ακόμη προσκυνήματα στα κατεχόμενα εδάφη της. Σημαντικό προσκύνημα είναι η Παναγία η Ασπροφορούσα, όπως και η Γλυκιώτισσα, και τα δύο κοντά στην Κερύνεια. Ονόματα πολλά της Παναγίας και στη Μεγαλόνησο. Παγκύπριο προσκύνημα η Παναγία η Κυκκώτισσα. Επίσης σημαντικά προσκυνήματα η Τροοδίτισσα, η Σκουριώτισσα, η Kουσουλιώτισσα, η Αιματούσα ( ή του Αμπελιού) της Αραδίππου, η Παγκριώτισσα στη Λευκωσία, του Μεγάλου Αγρού, της Αμιρούς, της Αμασγού, της Ασίνου, του Γλωσσά, η Σφαλαγγιώτισσα, η Ιαματική του Αρακαπά, η Χρυσαλινιώτισσα, η Χρυσοσπηλιώτισσα στην Κάτω Δευτερά, η Στάζουσα, η Χρυσοκουρδαλιώτισσα, της Αυγασίδας - στο κατεχόμενο χωριό Μηλιά Αμμοχώστου, η Βορινή, η Βοναριώτισσα, η Παναγία η Διπλή στη Λευκωσία, και στην Πάφο η Χρυσορρογιάτισσα, η Λιμενιώτισσα ( ερείπια), η Χρυσοπολίτισσα, η Χρυσελεούσα και η Θεοσκέπαστη.  
 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Tα ονόματα της Παναγίας"
Related Posts with Thumbnails