"Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που... αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή.
Τρίτη 26 Ιουλίου 2011
Κι όμως η Ελλάδα ακόμη συγκινεί...
"Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που... αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή.
Σπάνιο οπτικό υλικό από την Γερμανική Κατοχή
Το ελληνικό ολοκαύτωμα από την γερμανική βαρβαρική θηριωδία, και η προσπάθεια αφανισμού του ελληνισμού που προκάλεσαν οι σημερινοί μας οικονομικοί διώκτες και άρπαγες, για το οποίο όλοι κάνουν πως δεν γνωρίζουν, και προτιμούν φορώντας το σκουφάκι να εορτάζουν μόνο το Εβραϊκό.
Αν δεν μετανοήσουμε σαν έθνος και δεν μας ελεήσει ο Θεός, το ίδιο θα συμβεί και σήμερα με τα δικά μας παιδιά από τους ίδιους βαρβάρους, οι οποίοι μαγάρισαν από την πρώτη στιγμή την ελληνική ανεξαρτησία και τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 και μας καταδιώκουν μέχρι σήμερα.
Για όσους έχουν μάθει να ζουν σε ένα γυάλινο κόσμο, ας μην το δουν γιατί περιέχει σκηνές σκληρές από την ζωή και τον θάνατο των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας.
Πηγή.
http://visaltis.blogspot.com/
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΩΤΙΤΣΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
Ιούλιος 1943. Δυσοίωνα νέα έφταναν για το χωριό μας σύμφωνα με τα οποία οι Γερμανοί, υπό τον τότε Διοικητή του Γερμανικού σώματος Στρατού Λάντς, από τα Γιάννενα περνώντας τα Δωδωνοχώρια, είχαν φτάσει στη Ζόριστα (Πεντόλακκο), την οποία βρήκαν έρημη από τους κατοίκους που πρόλαβαν και κρύφτηκαν.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, σειρά είχε το χωριό μας. Φοβισμένοι οι κάτοικοι του Μαχαλά έσπευσαν να αναζητήσουν καταφύγιο στη θέση «Σπιθάρι», τον τόπο όπου και παλιότερα, επί τουρκοκρατίας, έβρισκαν ασφαλή για να γιορτάσουν την Ανάσταση, χωρίς οι Τούρκοι να τους αντιληφθούν.
Την 24η Ιουλίου 1943 ανηφόρισαν από τον δρόμο Άρτας-Ιωαννίνων περί τα 30-50 στρατιωτικά Γερμανικά αυτοκίνητα. Την ίδια ημέρα γερμανικό αεροπλάνο, εκτελώντας χαμηλή πτήση πάνω από το χωριό, πετούσε προκηρύξεις, γραμμένες στα ελληνικά, που καλούσαν τους κατοίκους του χωριού μας για να μη φύγουν από τα σπίτια τους. Περνώντας πάνω από τη θέση «Σπιθάρι» άφησε μαύρους καπνούς, άγνωστο για πιο λόγο, πιθανό για να προσδιορίσει τη θέση των κρυμμένων συγχωριανών μας.
25η Ιουλίου ημέρα Κυριακή και ώρα 9η πρωινή. Η Γερμανική συντονισμένη επίθεση γίνεται από τέσσερα περιφερειακά σημεία, με τέσσερις ομάδες στρατού και με απώτερο στόχο να αποκλειστεί εντελώς η έξοδος από το χωριό.
Η πρώτη ομάδα πέρασε από τη σημερινή Νέα Μουσιωτίτσα-τότε δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί ο οικισμός αυτός-προχώρησε στη Φούριζα, στο Κοστέκι, στη Λέθμη, στη Σεστρίγλα και κατέληξε στο Κουκλέσι. Το διάβα τους από τη Φούριζα, άφησε νεκρό τον Κων/νο Δήμο, που είχε το θλιβερό προνόμιο να είναι ο πρώτος νεκρός. Έτρεξε να κρυφτεί κοντά σε μία βρύση, αλλά δεν στάθηκε τυχερός, οι Γερμανοί τον είδαν και δίχως δεύτερη σκέψη τον εκτέλεσαν.
Η Μάχη στα Δερβενάκια
Στις αρχές Ιουλίου του 1822, ένας νέος κίνδυνος ανεφάνη για την Επανάσταση, με την κάθοδο στην Πελοπόννησο ισχυρής τουρκικής δύναμης υπό τον ικανότατο Μαχμούτ Πασά, γνωστότερο ως Δράμαλη. Ο Σουλτάνος, σε πλεονεκτική θέση μετά την εξολόθρευση του Αλή Πασά, είχε στρέψει την προσοχή του στους επαναστατημένους Έλληνες.
Χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίσταση στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, ο Δράμαλης με 25.000 άνδρες προέλασε ταχύτατα και στις 6 Ιουλίου στρατοπέδευσε στην Κόρινθο. Βασικός του στόχος ήταν η ανακατάληψη της Τριπολιτσάς και η κατάπνιξη της Επανάστασης στον Μοριά με τη βοήθεια του στόλου, που θα κατέπλεε στον Αργολικό Κόλπο.
Παρακούοντας τους τοπικούς τούρκους ηγέτες, οι οποίοι τον συμβούλευσαν να κάνει ορμητήριό του την Κόρινθο κι έχοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, ο Δράμαλης διέταξε τον στρατό του να προελάσει προς το Ναύπλιο για να λύσει την πολιορκία του.
Αφού κατέλαβε τον Ακροκόρινθο, έφθασε ανενόχλητος στο Άργος και στρατοπέδευσε έξω από την πόλη στις 12 Ιουλίου. Οι επαναστάτες πιάστηκαν στον ύπνο και δεν μπόρεσαν να υπερασπίσουν τα μεταξύ Κορίνθου και Άργους στενά, από τα οποία διήλθε η τουρκική στρατιά.
Μόλις μαθεύτηκε ότι ο Δράμαλης με τον στρατό του πλησιάζει στο Άργος, επικράτησε μεγάλη σύγχυση στους Έλληνες, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πληροφορήθηκαν τη λύση της πολιορκίας του Ναυπλίου. Κυβέρνηση και βουλευτές αναχώρησαν πανικόβλητοι από το Άργος για τους Μύλους και από εκεί στα πλοία.
Πειράματα Τούρκων σε Έλληνες στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν κατά την εισβολή του 1974
εφημερίδα Bugün έξι ιατροί της περιβόητης Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας (Gülhane Military Academy of Medicine / GATA) χρησιμοποίησαν 20 Τούρκους οπλίτες κατά τη διάρκεια της θητείας τους τo 2008 ως ανθρώπινα πειραματόζωα (guinea pigs) για τη διεξαγωγή νευρολογικών ερευνών.
Στους ιατρούς που διεξήγαγαν τα πειράματα, συγκαταλέγεται και ο Semai Βek, υιός του διοικητή του 6ου Σώματος Στρατού Στρατηγού Nejat Bek, εμπλεκόμενου στην υπόθεση Βalyoz για την ανατροπή της φιλο-ισλαμικής κυβέρνησης του ΑΚΡ. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί ιατροί εμφανίζονται σε βιντεοσκοπημένες λήψεις να βομβαρδίζουν με ηλεκτρομαγνητικά κύματα τους εγκεφάλους των οπλιτών, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους: από δυσκινησία μέχρι απώλεια αισθήσεων και προσωρινή αμνησία.
O καθηγητής Zeki Odabaşı, που επέβλεπε τη διαδικασία παραδέχθηκε ότι οι έρευνες διεξήχθησαν χωρίς άδεια από την αρμόδια Επιτροπή Βιοϊατρικής Ηθικής του τουρκικού υπουργείου Υγείας και αρκέστηκε να δηλώσει ότι υπήρξε η αρχική συγκατάθεση των συγκεκριμένων οπλιτών, αφού με το τέλος των πειραμάτων θα ολοκλήρωναν νωρίτερα τη στρατιωτική τους θητεία. Ο αρχίατρος ε.α Nevzat Tarhan, ειδικευμένος στη Ψυχολογία, ζήτησε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο να διεξάγει έρευνα για την υπόθεση ενώ ο αντισυνταγματάρχης ε.α Kemal Mete κάλεσε τις οικογένειες των έξι στρατιώτων να καταθέσουν μηνύσεις κατά των γιατρών.
Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αγνοούμενοι στα χέρια της GATA
Τον Οκτώβριο του 2006 προκάλεσε σάλο η δημοσίευση έκθεσης της εταιρείας στρατηγικών αναλύσεων Defense and Foreign Affairs Strategic Policy με έδρα τη Βιρτζίνια, σύμφωνα με την οποία «στη διάρκεια των ετών 1984 και 1985, Eλληνοκύπριοι και Eλληνες στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν κατά την εισβολή του 1974, κατέληξαν στα μυστικά βιοχημικά εργαστήρια του τουρκικού στρατού». Eκεί, τονίζει η έκθεση, «χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα». Tα βιοχημικά εργοστάσια ελέγχονται από την ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και υπάγονται στην περίφημη GATA. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι πληροφορίες για τις φρικτές δολοφονίες των Eλλήνων και Eλληνοκυπρίων αγνοουμένων δόθηκαν στον Θεόφιλο Γεωργιάδη από Kούρδους μαχητές που κατάφεραν να αποδράσουν από τις εγκαταστάσεις της τουρκικής Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας.
«Aυτοί οι Kούρδοι», τονίζεται χαρακτηριστικά, «ήταν αυτόπτες μάρτυρες των όσων συνέβαιναν στα βιοχημικά εργαστήρια στους Eλληνες και Eλληνοκύπριους αιχμαλώτους»। Σημειώνεται ότι ο Θεόφιλος Γεωργιάδης εκτελέστηκε έξω από την κατοικία του στη Λευκωσία, αφού προηγουμένως, στις 12 και 13 Mαρτίου 1994, ενημέρωσε για τις αθλιότητες των Tούρκων τους συμμετέχοντες σε διεθνή διάσκεψη, στις Bρυξέλλες
Πηγές
http://trikalagr.blogspot.com/2011/07/1974_26.html#ixzz1TBmvBvEV
ΤΟ ΠΟΛΥΣΥΜΠΑΝ
Το γνωστό Σύμπαν έχει ακτίνα περίπου 13,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός ή 4 Χ 1026 μέτρα. Αποτελείται από εκείνα τα Ουράνιο Σώμα
Ουράνια Σώματα]], το φως των οποίων είχε το χρόνο να φτάσει στην Σημερινή Εποχή.
Ομοιάζει σαν νοητή σφαίρα η οποία συνεχώς διαστέλλεται. Πέρα από αυτήν την απόσταση όλα είναι εντελώς άγνωστα.
Πείραμα Μπούμεραγκ
Ωστόσο το 2001 το πείραμα Μπούμερανγκ, που πραγματοποιήθηκε στην Ανταρκτική, απέδειξε ότι το Σύμπαν είναι επίπεδο, δηλαδή ο Χώρος του μπορεί να εκτείνεται στο άπειρο. Αν λοιπόν ο Χώρος είναι άπειρος, τότε, καθώς το Σύμπαν διαστέλλεται, ακόμα και τα πιο απίθανα πράγματα κάποτε θα εμφανιστούν στον ορίζοντά μας. Παράλληλα Σύμπαντα ή εξωτικά αντικείμενα όπως Κοσμικές Χορδές και Μαγνητικά Μονόπολα είναι μερικά παράξενα αντικείμενα που ίσως δούμε στο απώτερο μέλλον.
Φυσικές Σταθερές
Το μεγάλο ερώτημα της Κοσμολογίας είναι γιατί υπάρχει το συγκεκριμένο Σύμπαν όπου οι φυσικές σταθερές, όπως π.χ. το φορτίο των ηλεκτρονίων, έχουν συγκεκριμένες τιμές και όχι άλλες. Η υπόθεση του Πολυσύμπαντος φαίνεται να δίνει την πιο λογική ερμηνεία: Το δικό μας Σύμπαν ίναι ένα από πολλά υπάρχοντα διαφορετικά Σύμπαντα.
Τύποι Πολυσύμπαντος
Το Πολυσύμπαν Ι
Άπειρα παράλληλα Σύμπαντα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από μας στοιχειοθετούν το Πολυσύμπαν τύπου Ι. Αυτό αποτελεί το πιο διαδεδομένο Κοσμολογικό Μοντέλο. Επιπλέον αντιμετωπίζει τις λιγότερες αμφισβητήσεις. Σε απόσταση περίπου 1028 μέτρα από τη Γη πρέπει να υπάρχει μια άλλη πανομοιότυπη Γη κι ένας άλλος εαυτός μας. Έχει την ίδια εμφάνιση με εμάς και μοιραζόμαστε περίπου τις ίδιες αναμνήσεις.
Ωστόσο ζει μια διαφορετική ζωή, έχοντας κάνει τις επιλογές που εμείς απορρίψαμε. Η συγκεκριμένη απόσταση είναι τεράστια, ακόμα και για τα αστρονομικά δεδομένα. Έτσι δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε τα κοσμικά μας αντίγραφα. Δεν αποκλείεται όμως να συμβεί κάτι τέτοιο στο απώτερο μέλλον, καθώς η συνεχής επέκταση του σύμπαντος μας θα συμπεριλάβει αναπόφευκτα καινούριες περιοχές.
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011
ΒΑΡΒΑΡΑ ΓΥΡΑ
«Διέξοδος από την κρίση η τέχνη» |
Σπούδασε κιθάρα με τον Roland Dyens στη Σχολή ATLA, με τον Francis Kleynjans στο Conservatoire Nadia et Lili Boulanger όπου απέκτησε το Δίπλωμα DEM, και με τον Alberto Ponce στην Ecole Normale de Musique de Paris όπου απέκτησε το Δίπλωμα Σολίστ. Οι σπουδές της πραγματοποιήθηκαν με υποτροφίες της Aκαδημίας Aθηνών, του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, των Αγαθοεργών Καταστημάτων Ιωαννίνων και του Ι.Κ.Υ.
Η Βαρβαρα Γύρα απέσπασε το 1ο Bραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Kιθάρας UFAM στο Παρίσι το 2001, το Bραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Kιθάρας Ile-de-Ré το 2002, το 2ο Bραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Kιθάρας Fontainebleau το 2002 και το 1ο Bραβείο του Πανελληνίου Διαγωνισμού Kιθάρας Iωαννίνων το 1993.
Έχει παρουσιαστεί στην Αίγυπτο, Αυστρία, Βέλγιο, Bουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Iσπανία, Iταλία, Mεξικό και στην Πορτογαλία αποσπώντας ενθουσιώδεις κριτικές από τον διεθνή τύπο. Έχει συμπράξει ως σολίστ με την Oρχήστρα Orpheus της Σόφιας και με την Kλασική Oρχήστρα του Mεξικό κι έχει συνεργαστεί με τους ηθοποιούς Anouk Aimée, Πολύδωρο Βογιατζή, Nicole Garcia, Lluis Homar, Charlotte Rampling και Lambert Wilson.
Η Βαρβάρα Γύρα παρουσιάζει τα ρεσιτάλ της στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά κι ισπανικά, κι από το 2007 συμπεριλαμβάνει στις συναυλίες της και το τραγούδι. Έχει ηχογραφήσει για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση κι έχει στο ενεργητικό της δύο CDs: Η κιθάρα σε 3 ηπείρους (Υπουργείο Πολιτισμού, Μεξικό 2006) και Live! 2003 (ιδιωτική παραγωγή, Παρίσι 2003). Έχει επίσης λάβει μέρος στην ηχογράφηση του έργου για κιθάρα του Francis Kleynjans.
Είναι Διδάκτωρ Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων VIII και η διατριβή της αφορά στο έργο του συνθέτη Γιάννη Xρήστου (1926-1970). Έχει επίσης αποκτήσει ένα Μάστερ Mουσικολογίας (DEA) στο ίδιο πανεπιστήμιο και το Πτυχίο Μουσικών Σπουδών στο Iόνιο Πανεπιστήμιο, καθώς και τα Διπλώματα Aντίστιξης και Aρμονίας. Η ιστοσελίδα της φιλοξενεί εντυπώσεις από τα ταξίδια της με την κιθάρα: http://www.varvaragyra.com/
Πηγή
http://www.ellines.com/
Παρτιτούρα χρόνου
Του Νίκου Λυγερού Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7530-gr.html
Ο δάσκαλος έπιασε την παρτιτούρα του χρόνου.
Η μουσική του θα κατέγραφε την ιστορία της σιωπής για εκείνους που θα μπορούσαν να τη διαβάσουν. Το φτερό πλήγωσε πάλι το πεντάγραμμο. Κ
άθε νότα είχε το βάρος της κι αντιπροσώπευε τις μνήμες της ιπποσύνης από τότε που το γαλάζιο είχε αγγίξει το ερυθρό για να δημιουργήσουν τη βελανιδιά. Χίλια χρόνια μέσα σε μια παρτιτούρα. Φαινόταν αδιανόητο.
Κανένας δε θα μπορούσε να το πιστέψει. Αυτός ήταν ο λόγος της ύπαρξης αυτής της σύνθεσης. Οι μαύρες νότες ήταν τα ίχνη του ίππου πάνω στη γη του χρόνου, τα νησιά της θάλασσας. Ο καλπασμός του ιππότη δίχως πανοπλία δεν ήταν πια σιωπηλός για όσους ήξεραν να αγγίζουν τους τάφους με τους σταυρούς. Τα μέτρα του δασκάλου άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου για να δώσουν ενδείξεις και στίγματα στους μαθητές. Οι λευκές νότες ήταν μάχες που είχε δώσει μέσα στους σκοτεινούς αιώνες, για να μην σβήσει το φως της ανθρωπότητας.
Χρησιμοποιούσε και διακριτικά στοιχεία για να δώσει έμφαση στους στόχους που είχαν υλοποιηθεί, ακόμα κι αν εκείνη την εποχή όλοι οι άνθρωποι τους έβλεπαν ως ουτοπίες, ενώ μόνο αυτές είχαν καταφέρει να αλλάξουν και τις πιο δύσκολες πραγματικότητες. Για να αποδώσει την πολυπλοκότητα της δράσης και την πολυφωνική μνήμη, δεν έκανε χρήση μιας τονικής γραφής. Έτσι η σύνθεση του άντεχε και τις διακλαδώσεις του χρόνου.
Όλοι οι δάσκαλοι ήξεραν ότι δεν υπήρχε γραμμική καταγραφή των γεγονότων αλλιώς πώς να χωρέσει η πολυκυκλικότητα του χρόνου; Όταν τελείωσε τη σύνθεση του, πήρε την παρτιτούρα του κι έφυγε να βρει το φίλο του το μουσικό, ο μόνος ικανός να παίξει το έργο του. Είχε απομονωθεί από την κοινωνία εδώ και χρόνια σ' ένα χωριό της Γαλλίας.
Εκεί τον βρήκε με το όργανό του. Τον περίμενε. Σε αυτόν θα επέστρεφε και μετά… Ακούμπησαν τα δύο μέτωπά τους κι ένιωσε ο ένας τον άλλον, όπως παλιά.
Tα ρίχνουν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις στην εφημερίδα Καθημερινή...!!!
Μάικλ Σαντέλ:Ανήθικη η κοινωνία της αγοράς
Ο Σαντέλ αρχίζει τις παραδόσεις του κάνοντας μια συγκεκριμένη ερώτηση. Π.χ.: «Είναι δίκαιο ότι οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων επιχειρήσεων κερδίζουν 344 φορές περισσότερα από τον μέσο εργαζόμενο στις ΗΠΑ;».
Αν σας ρωτούσαν ποιο είναι το πιο δημοφιλές μάθημα στο Χάρβαρντ, δύσκολα θα μαντεύατε τη σωστή απάντηση: Είναι οι παραδόσεις του Μάικλ Σαντέλ για την πολιτική φιλοσοφία. Οπου και αν μιλάει, από τη Βοστώνη ως το Τόκιο, τον υποδέχονται σαν ροκ σταρ. Στις διαλέξεις του δεν πέφτει καρφίτσα από ανθρώπους που τρέχουν να ακούσουν πώς θα απαντούσε, π.χ., σήμερα ο Αριστοτέλης στα ηθικά διλήμματα του 2011: Πώς θα πρέπει να κατανεμηθούν τα βάρη της λιτότητας;
Ποιες είναι οι ευθύνες των πλουσίων σε μια δίκαιη κοινωνία;
Πρέπει να υπάρχουν ηθικά όρια στις αγορές; «Σε καιρούς οικονομικής κρίσης ξεχάσαμε την ηθική και χάσαμε την τέχνη του δημοκρατικού διαλόγου» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο αμερικανός καθηγητής, ο οποίος πιστεύει ότι και τα πλέον αμφιλεγόμενα ζητήματα μπορούν να φωτιστούν από μια στέρεη ηθική επιχειρηματολογία.
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΝΕΚΡΩΝ & ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ Δ.Κ.Κ. - Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΤΙΜΑ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Η απόσταση και το Καστελλόριζο
Του Νίκου Λυγερού
Από την άλλη πλευρά, το Καστελλόριζο θεωρείται από πολλούς ότι βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας.
Για να απορρίψουμε αυτές τις προκαταλήψεις αρκεί να εξετάσουμε μια φωτογραφία του λιμανιού του νησιού το 1920. Από μονή της αποδεικνύει μέσω της ύπαρξης τριών υδροπλάνων, ότι η απόσταση εξαρτάται όχι από το χώρο αλλά από το χρόνο και την διαχείρισή του.
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται κατανοητό ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό, διότι υπήρχε τεχνολογική λύση εδώ και έναν αιώνα, αλλά θέμα πολιτικής βούλησης και υποστήριξης. Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι το Καστελλόριζο είναι μακριά, εκτός αν θέλουμε να το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι. Η τοποθεσία του συμπλέγματος των νησιών προσφέρει πολλές δυνατότητες για πτήσεις, ακόμα και σ' ένα πλαίσιο καθαρής έρευνας και διάσωσης.
Το υδροπλάνο αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με το κλασικό αεροπλάνο, όχι μόνο λόγω της ασύγκριτης διαφοράς μεταξύ λιμανιού και αεροδρομίου.
ΕΣΤ' ΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΟΔΟΝ ΙΗ"
ΡΗΤΟ: ΕΣΤ' ΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΟΔΟΝ ΙΗ (Εφόσον πορεύεται τον ίδιο δρόμο)
Νυν τε απάγελλε Μαρδονίω, ως Αθηναίοι λέγουσι εστ\' αν ο ήλιος την αυτήν οδόν ίη τη περ και νυν έρχεται, μήκοτε ομολογήσειν ημέας Ξέρξη αλλά
Ηρόδοτος: VΙΙΙ, 143.
Και τώρα πες στο Μαρδόνιο ότι η απάντηση των Αθηναίων είναι αυτή: Εφόσον ο ήλιος πορεύεται τον ίδιο δρόμο, τον οποίο ακολουθεί και τώρα, εμείς δεν πρόκειται να έλθουμε σε συμβιβασμό με τον Ξέρξη.
Προ της μάχης των Πλαταιών Άνοιξη του 479 π।Χ. ο Μαρδόνιος, στην προσπάθειά του να διαιρέσει τους Έλληνες πρότεινε στους Αθηναίους ειρήνη και πήρε την παραπάνω απάντηση
Πηγή.
Ποῦ εἶναι ἡ ἄλλη Ἑλλάδα; Πέθανε;
Δὲν εἶναι ὁ πλούσιος ποὺ δημιουργεῖ τὶς ἄθλιες εἰκόνες ποὺ ὅλοι μας βλέπουμε πλέον ξεκάθαρα. Εἶναι ἡ ἀπουσία ἤθους, δικαιοσύνης καὶ τιμωρίας. Εἶναι ἡ ἀσυδοσία ποὺ ἔχει καταλάβει μὲ κάθε τρόπο τὴν κοινωνία μας. Εἶναι ἡ Ὕβρις ποὺ δρᾶ, ἀγνοῶντας τὸν ἐρχομὸ τῆς Νεμέσεως.
Εἶναι ἡ λᾶθος ἐπιλογὴ τοῦ δρόμου. Κάπου, κάποτε, κάποιαν στιγμὴ, ὅταν φθάσαμε στὸ σταυροδρόμι μας, ἐκεῖνο τῆς ἐπιλογῆς, διαλέξαμε τὸν εὔκολο δρόμο. Αὐτὸν μὲ τὶς χαρές, τὰ πανηγύρια καὶ τὴν ἀσυδοσία. Μπαίνοντας σὲ αὐτὸν τὸν δρόμο, ξεχάσαμε κάθε ἄλλο χρήσιμο. Ἕνα delede στὴν σκέψι μας, στὴν μνήμη μας, στὴν ταὐτότητά μας. Καὶ μετά, γιὰ νὰ μὴν αἰσθανόμαστε μόνοι μας στὴν κατηφόρα, προσφέροντας δῶρα, καθρεπτάκια καὶ χᾶνδρες, συμπαρασύραμε τὸν κάθε ἕνα ποὺ συναντούσαμε… Ἦταν καλλίτερα (γιὰ ἐμᾶς) ἔτσι…
Δὲν χρειάζεται κάποιος λοιπὸν νὰ εἶναι πλούσιος γιὰ νὰ δρᾶ ὅπως οἱ παρακάτω. Ἀπαιτοῦνται λιγότερα… Κι ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ προσωπικό μας σταυροδρόμι.
Φιλονόη.
Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Πέθανε;
Mεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.
Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
ΚΥΘΗΡΑ
Στην κορυφή του βουνού είναι χτισμένη χριστιανική εκκλησία η οποία ανήκει στον 7ο αιώνα αλλά γύρω από αυτήν είναι φυτεμένα (…..) στο έδαφος κολώνες και δωρικά κιονόκρανα από τον Aρχαίο ναό της Αφροδίτης!
Εσωτερικά και εξωτερικά παρατηρούμε λείψανα από το Aρχαιότατο και σεμνότατο ιερό της Αφροδίτης χρονολογούμενα από τον -6ο αιώνα. Οι πώρινες κολώνες του ναού άλλες είναι ολόκληρες και άλλες μισές. Υπάρχουν επίσης πώρινα αρχαϊκά κιονόκρανα, μερικοί πώρινοι ογκόλιθοι και μέρος ενός επιστήλιου.
Ο διάσημος αρχαιολόγος Σλήμαν που επισκέφθηκε τα Κύθηρα στο τέλος του περασμένου αιώνα διατύπωσε τη γνώμη ότι ο ναός της Αφροδίτης, ο οποίος θα «παράκμασε» (το παράκμασε και το εξαφανίσθηκε αμέσως παρακάτω, μεταφράστε τα όπως θέλετε...) κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και σιγά σιγά «εξαφανίσθηκε» μαζί με το άγαλμα της θεάς, θα πρέπει να βρισκόταν στο ίδιο σημείο ή κάπου εκεί κοντά.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚ
Κίνηση για
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Πάνος Ιωαννίδης
Πρόεδρος
Πέραν των 250 διαμαρτυριών προς το Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος αγνοήθηκαν!
Στις 20 Ιουλίου 2011, ημέρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, πραγματοποιήθηκε, από ομάδα Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων, έξω από τα γραφεία του ΑΝΤΕΝΝΑ στη Νέα Υόρκη, 5ωρη διαμαρτυρία εναντίον της προβολής της τουρκικής παραγωγής Εζέλ.
Οι διαδηλωτές διαμοίρασαν χιλιάδες φυλλάδια με ενημερωτικές πληροφορίες για το τι συνεχίζει να κάνει ο ΑΝΤΕΝΝΑ 1(Ελλάδος)
Τους διαδηλωτές πλαισίωσαν και πολλοί Ελληνοκύπριοι και Ελληνοκύπριες που ενημερώθηκαν για το θέμα και πήραν φυλλάδια να διανέμουν και οι ίδιοι. Συναντήθηκαν ακόμα και με Ελληνίδες που βρισκόντουσαν στην Νέα Υόρκη για διακοπές που τους είπαν ότι δεν το παρακολουθούσαν αλλά και εφόσον ενημερώθηκαν ότι ήταν γυρισμένο στην κατεχόμενη Κύπρο, δεν θα βλέπουν καθόλου ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος). Οι εν λόγω κυρίες τους είπαν ότι δυστυχώς τα ελληνικά κανάλια έχουν γεμίσει με τουρκικές παραγωγές.
Η διαμαρτυρία ήταν άκρως επιτυχής, κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε και η Αστυνομία τους επέτρεψε να σταθούν ακριβώς μπροστά από την κύρια είσοδο του κτιρίου με τα συνθήματά τους που έλεγαν «ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΝΝΑ ΕΛΛΑΔΟΣ» και «ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΟ ΕΖΕΛ/ΑΝΤΕΝΝΑ», κρατώντας ελληνικές και κυπριακές σημαίες. Φωτογραφικά στιγμιόπυπα από την εκδήλωση στα συνημμμένα.
Τα γραφεία του Αντέννα βρίσκονται στην διάσημη και πολυσύχναστη 5τη Λεωφόρο στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Το κτίριο στο οποίο στεγάζονται ονομάζεται «OlympicTower" (πρώην οίκημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας το οποίο χτίστηκε από τον Αριστοτέλη Ωνάση προτού πεθάνει). Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού, το Ίδρυμα Ωνάση, και πολλές ελληνικές εφοπλιστικές εταιρίες.
Αγνοήθηκαν 250 διαμαρτυρίες προς το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος
Εν τω μεταξύ πληροφορούμαι ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης της Ελλάδος, έχει αρχειοθετήσει όλες τις επιστολές διαμαρτυριών που έλαβε για το θέμα Εζέλ/ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) δίχως να απαντήσει σε καμία! Και αυτό κατ΄εντολή του προέδρου του Συμβουλίου Ιωάννη Λασκαρίδη. Ο αριθμός των διαμαρτυριών που έφθασαν μέχρι στιγμής, μόνο στο Ε.Σ. Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος (εκτός εκείνων που στάλθηκαν στον ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) που είναι κατά εκατοντάδες περισσότερες) ξεπερνούν τις 250! Και όλες μπήκαν στα συρτάρια τους, όπως λέει η σχετική πληροφορία, κατ΄εντολή Λασκαρίδη (και Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου ε.τ.)http://www.eklogika.gr/
Εις απάντηση της πιο κάτω δήλωσης στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) :
"Σε περίοδο ειρήνης, όταν δεν υπάρχουν συγκρουσιακά ζητήματα μεταξύ των λαών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου, είναι λυπηρό κάποια άτομα να δημιουργούν τέτοιου είδους κλίμα, απλά και μόνο επειδή ένας παραγωγός επέλεξε μια τοποθεσία για να γυρίσει μια σειρά. Ωστόσο αυτά τα συγκεκριμένα άτομα δεν είναι η πλειονότητα του ελληνικού κοινού."
Απαντώ: Η τουρκική εισβολή και κατοχή της μισής μας πατρίδας Κύπρου συνεχίζεται Αυτά τα «κάποια άτομα» είναι 200,000 Ελληνοκυπρίων προσφύγων που ξεριζώθηκαν δια της βίας των όπλων από την κατοχική Τουρκία από τα σπίτια και τη γή τους, ιδιοκτήτες των κατοχικών περιοχών όπου γυρίστηκε η Εζέλ.
Και παραθέτω προς τους κυρίους του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) τις δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΑΜ κατά την επίσκεψη του στην Κύπρο:
«Η τουρκική απειλή δεν είναι θεωρητική, είναι υπαρκτή. Το βλέπουμε αυτό στο Αιγαίο και στην Κύπρο» τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπελγίτης, ο οποίος είχε στο Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς συνάντηση με τον ομόλογό του, στην Κύπρο, Δημήτρη Ηλιάδη"
http://www.philenews.com/el-
Φανούλα Αργυρού
Δημοσιογράφος
Λονδίνο
21.7.2011
Τα αρχαία ελληνικά κύρια ονόματα της φυλής των Αραουκανών της Χιλής
Λέξεις που μοιάζουν εξωτικές, που σε πρώτη θέαση δεν μας ξεδιπλώνουν το θαυμαστό περιεχόμενό τους, ειδικά σε μας τους Έλληνες .
Και όμως , αν εντρυφήσουμε στα λεξικά και στις συνήθειες των λαών αυτών, έρχονται στο φως πολλά στοιχεία, που παραπέμπουν σε πολύ οικίες και γνωστές μας εικόνες , έθιμα και στοιχεία .
Και πάνω απ όλα, προκαλεί τον μελετητή η ομοιότητα των τοπωνυμίων, των ονομάτων, των γλωσσών γενικότερα. Το δωρικό ιδίωμα, που εντοπίζεται στη βάση των ριζών των λέξεων επιβεβαιώνει τις ιστορικές μαρτυρίες, και μάλιστα όσες προέρχονται από επίσημα μέλη των φυλών αυτών .
Και ίσως αποκαλυφθούν ερμηνείες συμπεριφορών ή εθίμων των γενικώς και αδιακρίτως σήμερα αποκαλουμένων ιθαγενών με ελληνοκεντρική θεώρηση . Σε κάθε περίπτωση αφετηρία αυτής της περιπλάνησης, τόσο γοητευτικής και , ελπίζουμε, πλούσιας σ ενδείξεις και σκέψεις, μπορεί να αποτελέσουν τα καθαρά ελληνικά ή ελληνόμορφα τοπωνύμια ή ονομασίες περιοχών, όπως η πόλη Ούε ( Hue = Gue < Γαία ) το Λάος και η ονομασία των νησιών Γαλα πάγος (Λευκός Βράχος ).
Αλυσίδα νησιών
Η ανθεκτικότητα του Αιγαίου δεν σταματούσε εκεί που νόμιζαν όλοι. Οι ιππότες που είχαν έρθει από το νησί της Κύπρου το είχαν ανακαλύψει εδώ κι αιώνες. Κι η αλυσίδα δεν έπρεπε να σπάσει ακόμα κι αν τη χτυπούσαν τα τσεκούρια. Δεν ήταν θέμα αρχής, αλλά αξίας.
Το σπαθί κι η πέτρα ζούσαν μέσα στη θάλασσα πάνω στα νησιά. Βέβαια ο μαθητής δεν έβλεπε τα ίδια και μετρούσε με ακρίβεια τις αποστάσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες του δασκάλου. Σιγά σιγά καταλάβαινε καλύτερα τις επιπτώσεις των διαγραμμάτων Voronoi και της τριγωνοποίησης Delaney, ένιωθε όμως ότι εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά και το συνειδητοποίησε όταν του αποκάλυψε ο δάσκαλος τον πρώτο φασματικό χάρτη. Η αλυσίδα δεν ήταν μία αφηρημένη έννοια, αλλά μία αφαιρετική. Το αόρατο ήταν το φυσιολογικό πεδίο της στρατηγικής εδώ κι αιώνες.
Οι άνθρωποι όμως ήταν πάντα οι ίδιοι και δίχως τα τέρατα, έπεφταν θύματα των κτηνών που επιδίωκαν να τους εξαφανίσουν. Μόνο που η αλυσίδα των δασκάλων δεν είχε σπάσει και προστάτευε τα λιμάνια της ανθρωπότητας. Αυτές οι έννοιες είχαν αρχίσει να εμπεδώνονται από τους μαθητές του και καταλάβαιναν όλο και περισσότερο τις ευθύνες τους απέναντι στους ανθρώπους.
ΔΑΣΕ: Όταν η Γιουγκοσλαβία έθετε θέμα ελληνικής Μακεδονίας
Την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1990 στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) ο τότε γιουγκοσλάβος αντιπρόσωπος εξαπέλυσε από το βήμα της διάσκεψης μία πρωτοφανή στην τελευταία 40ετία, επίθεση κατά της Ελλάδας και έθεσε ανοικτά θέμα ελληνικής Μακεδονίας και χωριστής «μακεδονικής μειονότητας» στην ελληνική Μακεδονία-καθώς επίσης και στη Βουλγαρία και στην Αλβανία.
Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 1990 ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη ΔΑΣΕ απάντησε στη γιουγκοσλαβική επίθεση και στο μνημόνιο κατά της ελληνικής Μακεδονίας, το οποίο διένειμε η γιουγκοσλαβική αντιπροσωπεία στη Διάσκεψη.
Τμήματα αυτής της απάντησης θα παρουσιάσουμε σήμερα, ξεσηκώνοντάς τα από το αρχείο μας.
Σημειώνουμε πως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η ανεξαρτοποίηση της πΓΔΜ έγινε ένα χρόνο μετά.
Η απάντηση του Ελλάδας:
«Πιστεύουμε ότι η στιγμή της αλήθειας και η πραγματική ιστορία για το τι συνέβη στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πλησιάζει πολύ γρήγορα. Οι αντιπρόσωποι ίσως να εξεπλάγησαν με τον τόνο και τον όγκο της δραστηριότητας τις πρόσφατες ημέρες, τόσο μέσα, όσο και στην περιφέρεια της Διάσκεψης, γύρω από το μακεδονικό ζήτημα: ένα σχεδόν ξεχασμένο ζήτημα από τον καιρό του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου του 1946 - 49.
"Αυτή, ήταν μια δυσάρεστη στιγμή στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, την οποία οι Έλληνες ολόκληρου του πολιτικού φάσματος αποφάσισαν να την παραδώσουν στην Ιστορία.
Με νόμο της Βουλής, που ψηφίστηκε ομόφωνα πέρσι, ρυθμίστηκαν όλα τα σχετικά ζητήματα. Αλλά ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος υπήρξε επίσης μια μαύρη σελίδα στις ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις, γιατί εκείνη την εποχή ορισμένοι ηγεμονιστικοί κύκλοι στη Γιουγκοσλαβία προσπάθησαν να επωφεληθούν από τις εσωτερικές ελληνικές δυσκολίες για να προωθήσουν τις βλέψεις τους στην ελληνική Μακεδονία.
Δυστυχώς, το φάσμα αυτής της τραγικής περιόδου επισείεται πάλι από ορισμένους εξτρεμιστές.
Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων, είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τα πραγματικά ζητήματα και τα αληθινά κίνητρα αυτών που παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη αυτή με το κάλυμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Είναι λυπηρό που το γιουγκοσλαβικό μνημόνιο προσπάθησε τόσο κατάφωρα να διαστρέψει την παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων για να παραπλανήσει το ακροατήριο.
Για σαράντα χρόνια, η Ελλάδα προτίμησε να παραμείνει σιωπηλή, μολονότι προκλήθηκε επανειλημμένα.
Ο καλύτερος πελάτης των Γερμανών
Απορρόφησε το 15% των εξαγωγών της Γερμανίας, ενώ κατέκτησε το “χάλκινο” μετάλλιο στην αγορά όπλων από τη Γαλλία...Αύξηση 25% του αριθμού εξαγωγών συμβατικών όπλων.
Δείτε τα στοιχεία (Pic)Σε χρυσό πελάτη της Γερμανίας αναδεικνύεται η Ελλάδα, που σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI) της Στοκχόλμης καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην αγορά μεγάλων συμβατικών όπλων.
Συγκεκριμένα, η Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist, απορρόφησε το 15% των εξαγωγών της Γερμανίας κατά την περίοδο 2006-2010, αφήνοντας πίσω της τη Νότια Αφρική (11%), την Τουρκία (10%), τη Νότια Κορέα (9%) και τη Μαλαισία (7%).
Ούτε βέβαια η Γαλλία πρέπει να έχει παράπονο, καθώς απορροφήθηκε το 12% της εξαγωγής όπλων, με την Ελλάδα να αναδεικνύεται σε χάλκινη πρωταθλήτρια, μένοντας πίσω από τη Σιγκαπούρη (23%) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (16%).
Οι δύο μεγαλύτεροι εισαγωγείς όπλων τα τελευταία χρόνια είναι η Ινδία και η Κίνα, καθώς αγόρασαν πάνω από το 80% των όπλων τους και οι δύο συνολικά από τη Ρωσία. Ο τρίτος και ο τέταρτος μεγαλύτερος αγοραστής είναι η Νότιος Κορέα και το Πακιστάν αντίστοιχα, προτιμώντας ωστόσο την αμερικανική αγορά όπλων.
Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι τα τρία τέταρτα των εξαγωγών συμβατικών όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο κατά την περίοδο 2006-2010 πραγματοποιήθηκαν από πέντε μόλις χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Βρετανία, Ρωσία, Γερμανία και Γαλλία).
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
Πολυφωνική μνήμη
Του Νίκου Λυγερού
Οι σελίδες ήταν μια αναγέννηση της πολυφωνικής μνήμης. Δεν ήταν όλοι ίδιοι, ο καθένας είχε το ρόλο του, την παρτιτούρα του, το έργο του, αλλά αυτό είχε νόημα μόνο όταν ήταν όλοι μαζί σαν τις σελίδες ενός βιβλίου, ήταν όλοι δεμένοι για τον ίδιο σκοπό. Όλα βασιζόταν στην ιδέα του συμπληρωματικού και όχι της μίμησης. Οι μαθητές δεν ήταν δάσκαλοι και οι δάσκαλοι δεν ήταν μαθητές, αλλά όλοι τους είχαν τον ίδιο σκοπό. Αυτό επιβεβαίωναν τα δερμάτινα βιβλία. Έτσι λειτουργούσαν το παρελθόν και το μέλλον. Ενώ η μίμηση ήταν μόνο και μόνο παρόν. Οι αξίες δεν είχαν αρχές και οι αρχές δεν είχαν αξίες. Αυτό έγραφε ο κώδικας της ιπποσύνης. Ένας ολόκληρος παράλληλος κόσμος υπήρχε δίπλα από κάθε κοινωνία, για να υποστηρίξει την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Αυτό ήταν το διαχρονικό στοιχείο που μάθαινε στους μαθητές του μέσα από τις μάχες και τους αγώνες. Κάθε γνώση του είχε ένα νόημα μέσα στο χρόνο, δίχως να δίνει σημασία στο χώρο. Έμοιαζε με την πέτρα του κρυφού τάφου με τον κώδικα που συναντά τους ζωντανούς μέσα στους αιώνες. Εκείνοι είχαν σταυρούς, μόνο που χρειαζόταν να δουν το όραμα και τον ιππότη για να τους δείξει, με το σπαθί του, την αξία του. Αλλιώς πώς θα μπορούσαν να νιώσουν την πολυκυκλικότητα του χρόνου. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος λόγω της μουσικής και της σιωπής. Όμως για να διαβάσουν τους κώδικες, έπρεπε να μάθουν τη μουσική της σιωπής. Η συμβουλή και η απαίτηση του Leonardo da Vinci δεν είχε αλλάξει με τους αιώνες. Αυτός ήταν ο σκοπός της τάξης του δασκάλου. Μόνο που τώρα η επιλογή του χώρου είχε πάρει ένα άλλο νόημα. Το απέραντο γαλάζιο είχε το βάθος του χρόνου. Και το άλλο βιβλίο είχε πέντε τόμους. Το ίδιο νοητικό σχήμα είχε διασχίσει τους αιώνες. Τα ίδια σήματα και τα ίδια νοήματα. Έπρεπε να δείξει τα θεμέλια μέσα από τα βιβλία και την παράξενη γραφή, διότι δεν μπορούσε να τους δείξει τη χειρολαβή, δίχως να μάθουν για τα τέρατα και τα κτήνη. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε και πήγε κοντά στη βιβλιοθήκη του για να πάρει τον άλλο κώδικα που έδειχνε την εραλδική των άλλων χρόνων. Η μελέτη των οικοσήμων είναι η κλείδα της ιστορίας της Γαλλίας, έγραφε ο Gérard de Nerval . Κάθε εραλδιστής ήξερε το βάθος αυτής της πρότασης, αλλά ήξερε επιπλέον και τις επιπτώσεις του μέσω των σταυροφοριών… Η πολυσημία ήταν το κλειδί των λέξεων και αυτό το κλειδί ήταν το μόνο που επέτρεπε την ύπαρξη της επαφής μέσα από τις γέφυρες του χρόνου. Ο δάσκαλος διάβασε μερικές σελίδες, εκείνες που περιέγραφαν τη δράση στο Καστελλόριζο… Κι όταν έκλεισε το βιβλίο του, ένα δάκρυ κύλησε πάνω στο μάγουλό του. Δεν το σκούπισε, το άφησε να πέσει πάνω στη γη για να ξέρουν οι δικοί του, όταν τους είχε μέσα του. Δεν είχε ανάγκη να χύσει το κρασί, το δάκρυ ήταν πιο πολύτιμο. Αυτό δεν ήταν η θάλασσα για τη γη. Ένα κομμάτι χρόνου που άγγιζε το χώρο. Κάθισε και πάλι κι άρχισε το νέο σύγγραμμά του.
Μάγιας και Μινωίτες
Ονοματολογία ψαριών απο της αρχαιότητα εώς σήμερα
αβγοτάραχο ωοτάριχος
ΦΕΝΕΟΣ 1943-44 η Φρίκη του ΚΚΕ
Ο Φενεός είναι το θυσιαστήριο του Κόκκινου Θηρίου.
Εδώ, βρήκαν μαρτυρικό θάνατο χιλιάδες άνθρωποι που το μόνο τους «έγκλημα» ήταν οτι δεν θέλησαν να γίνουν κομμουνιστές και να προδώσουν την πατρίδα και τη θρησκεία τους. Από όλη σχεδόν την Β.Πελοπόννησο, πήραν το δρόμο του μαρτυρίου προς τον Φενεό, όπου τα βασανισμένα σώματα τους ρίχτηκαν στο εκεί βάραθρο ή κατασπαράχτηκαν απο τα αγρίμια, στις πλαγιές και τις χαράδρες του Κακοβουνίου.
Ένα ασύλληπτο δράμα, μιά φρικτή γενοκτονία πού μόνο υπάνθρωποι γεμάτοι μίσος προς την ίδια τη Ζωή μπορούσαν να φανταστούν και να πραγματοποιήσουν. Μαύρες ψυχές τεράτων, που στο όνομα «ενός καλύτερου κόσμου» βασάνισαν, βίασαν, κατακρεούργησαν άνδρες, γυναίκες, παιδιά, βρέφη.
Η ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΤΟΥ ΦΕΝΕΟΥ
Οι πρώτοι Εαμοελασίτες θα εμφανιστούν στο οροπέδιο του Φενεού, την άνοιξη του 1943. Οι κάτοικοι στην αρχή θα τους υποδεχτούν πανηγυρικά, γρήγορα όμως θα καταλάβουν τις προθέσεις τους. Βοσκοί και αγρότες, θα αρχίσουν να βλέπουν ανθρώπους, έλληνες, που οι Ελασίτες τους είχαν ως κρατουμένους, να δέρνονται άγρια και να σφαγιάζονται απάνθρωπα. Και όταν κάποιοι τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν, βρήκαν την ίδια τύχη.
ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΒΡΕΤΑΝΟΥΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ.......
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΕΝΩΝ ΣΕΛΙΔΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ TYPE 209
ΠΕΡΙ ΑΛΟΣ
Πηγή.
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
Το πείραμα του κινέζικου δωματίου και η ανθρώπινη ψυχολογία
Το «Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου», ένα φιλοσοφικό ερώτημα-πείραμα που σχεδιάστηκε για να αποδείξει ότι οι μηχανές δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν συνείδηση, αλλά άνετα μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει στους συλλογισμούς του σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη. Το «πείραμα» αυτό καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που είναι απόλυτα σχετικό με τα προηγούμενα.
Το «Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου» διατυπώθηκε από τον φυσικό Τζον Ρ. Σιρλ το 1980, για να αποδείξει ότι οι υπολογιστές δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν συνείδηση, όσο «έξυπνοι» κι αν καταφέρουν να γίνουν.
Το πείραμα ζητά να φανταστούμε ότι είμαστε κλεισμένοι μέσα σε ένα σφραγισμένο δωμάτιο, στο οποίο δεν υπάρχουν πόρτες και παράθυρα. Το μόνο πράγμα που διαθέτει αυτό το δωμάτιο, είναι δυο λεπτές σχισμές, από τις οποίες δεν μπορεί να περάσει ούτε φως ούτε ήχος, παρά μόνο ένα λεπτό κομμάτι χαρτί. Μέσα στο δωμάτιο, εκτός από εμάς, υπάρχει και ένα βιβλίο, στις σελίδες του οποίου υπάρχουν πολύπλοκοι κανόνες αντιστοιχίας συμβόλων (και οι κανόνες αυτοί, αν θέλουμε, είναι δυνατόν να αλλάζουν από κάποια εξωτερική θέληση, αλλά αυτό δεν επηρεάζει καθόλου τα συμπεράσματα του πειράματος).
Από τη μια, λοιπόν, σχισμή του δωματίου, μπαίνουν χαρτιά, στα οποία επάνω υπάρχουν ζωγραφισμένα άγνωστα και ακατανόητα σύμβολα. Εσύ, που βρίσκεσαι μέσα στο δωμάτιο, κοιτάς τα σύμβολα στο χαρτί, ανοίγεις το βιβλίο και ακολουθείς τους κανόνες του, για να βρεις ποια είναι η σωστή αντιστοιχία. Σε ένα κενό χαρτί ζωγραφίζεις την αντιστοιχία που βρήκες και το τοποθετείς στη δεύτερη σχισμή, που το ρουφάει και το βγάζει έξω.
Ο Σιρλ μας αποκαλύπτει ότι τα σύμβολα στο αρχικό χαρτί είναι ερωτήσεις στα κινέζικα, ή μια οποιαδήποτε άλλη γλώσσα που σύμφωνα με το πείραμα δεν γνωρίζουμε εμείς, ο έγκλειστος δηλαδή του δωματίου. Οι κανόνες είναι έτσι φτιαγμένοι, που η απάντηση (το εξερχόμενο χαρτί με την αντιστοιχία των συμβόλων) είναι πάντοτε μια λογική απάντηση, στα κινέζικα κι αυτή. Σύμφωνα με τον Σιρλ, ο έγκλειστος μέσα στο δωμάτιο δεν πρόκειται να μάθει ποτέ κινέζικα, ούτε να καταλάβει τι γράφουν τα χαρτιά – αλλά και οι «απέξω» δεν θα μάθουν ποτέ αν μέσα στο δωμάτιο υπάρχει μια συνειδητή οντότητα ή ένας αυτόματος μηχανισμός.
Ο σκοπός για τον οποίο ο Σιρλ διατύπωσε αυτό το «νοητικό πείραμα» ήταν να υποστηρίξει ότι δεν θα κατασκευαστεί ποτέ μια συνειδητή τεχνητή νοημοσύνη ή ότι ακόμη και αν κατασκευαστεί, εμείς, οι έξω από το κουτί, δεν θα έχουμε ποτέ τη δυνατότητα να το διαπιστώσουμε.
Διάφοροι διανοητές έχουν αγκαλιάσει το επιχείρημα αυτό σαν ένα από τα δυνατότερα στην ιστορία της σκέψης.
Δεν είναι δύσκολο να βγάλουμε κι εμείς ένα μικρό συμπέρασμα από το «επιχείρημα», σχετικά με τους ίδιους μας τους εαυτούς:
Το γεγονός ότι «εργαζόμαστε» σύμφωνα με τους δεδομένους κανόνες (ή σκεφτόμαστε, αντιδρούμε, απαντούμε, κτλ., διαλέξτε όποιο ρήμα θέλετε), δεν είναι σε καμιά περίπτωση ενδεικτικό ότι διαθέτουμε συνείδηση, ότι καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Άνετα μπορεί να είμαστε «ανύπαρκτοι», «άψυχοι», «ανούσιοι», και ας το κοινωνικό σύνολο να μας θεωρεί αξιότιμα μέλη του, φτάνει να ακολουθούμε τον προγραμματισμό μας…
Όμως, ένα ερώτημα παραμένει: Μια πραγματική νοημοσύνη, τί θα έκανε τελικά αν βρισκόταν μέσα στο «κινέζικο κουτί»; Αν ο ένοικος του κουτιού έχει πραγματική νοημοσύνη, θα ακολουθούσε κι αυτός το πρόγραμμα αιώνια;
Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια σημαντική απάντηση που μας αποκαλύπτει κάτι για την ίδια μας τη φύση:
Είναι σίγουρο ότι μια συνειδητή ύπαρξη, αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να αναρωτιέται τι συμβαίνει. Γιατί πρέπει να κάνει αυτή την ηλίθια και ανόητη εργασία; Ποιος βάζει τα χαρτιά στη σχισμή και ποιος λαμβάνει τις απαντήσεις; Και τα ερωτήματα θα φουντώνουν, θα μετατρέπονται ολοένα σε μια μεγάλη υπαρξιακή αγωνία. Κάποια στιγμή ο συνειδητός ένοικος δεν θα μπορέσει να ανεχτεί άλλο την άγνοια, θα αρχίσει να μουτζουρώνει τα χαρτιά, θα τα σχίζει, δεν θα απαντάει, μέχρι που στο τέλος η αγωνία του θα γίνει τόσο μεγάλη, που θα προσπαθήσει να σπάσει τους τοίχους του «κινέζικου δωματίου» και, ίσως, τελικά, τα καταφέρει! Μόνο τότε θα μπορέσει να αποδείξει ότι είναι κάτι πέρα από ένα απλό μηχανικό σύστημα…
Άρα, το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της συνείδησης, αν δεχτούμε ότι αυτό θα έκανε κάθε πραγματικά συνειδητό πλάσμα, είναι το ξεπέρασμα των ορίων.
Πιστεύω ότι το δυνατότερο «σύστημα ασφαλείας» που μας κρατά δέσμιους σε κάθε είδους φυλακή εντοπίζουμε γύρω μας, είναι ότι δρούμε σχεδόν πάντα με τον αναμενόμενο τρόπο, αντιδρούμε με συγκεκριμένο «πρόγραμμα», είμαστε με λίγα λόγια «τυποποιημένοι». Και «τυποποίηση» σημαίνει έλλειψη εξέλιξης, έλλειψη πειραματισμού και, τελικά, έλλειψη συνείδησης. Χωρίς την επανάσταση απέναντι στην ίδια μας την ουσία, δεν θα βγούμε ποτέ από το «κινέζικο κουτί» μας, δεν θα είμαστε ποτέ πραγματικά ελεύθεροι να ζήσουμε, παρά μόνο θα ζωγραφίζουμε ακατανόητα σύμβολα σε ανόητα χαρτιά, ακολουθώντας κανόνες που δεν έχουν κανένα πραγματικό νόημα…
Mήπως σας θυμίζει κάτι απο την καθημερινότητα μας ;Mήπως όλοι ζούμε σε ενα τεράστιο Κινέζικο δωμάτιο ,οπου καποιος έχει ορίσει τους κανόνες και
τους ακολουθούμε,χωρις ποτε να αναρωτιόμαστε γιατι πρεπει να γίνονται όλα με τον ίδιο τυποποιημένο τρόπο ;
Ο ανθρωπος είναι μια ξεχωριστή,μοναδική και ελέυθερη προσωπικότητα που έχει μπει σ'ενα καλούπι και λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Παρατηρείστε γύρω σας, ντύνεστε όπως όλοι, σκέφτεστε όπως όλοι,αντιδράτε όπως όλοι, σαν ρομποτάκια, ακολουθώντας καθημερινά, το ίδιο πρόγραμμα :
Δουλειά, σπίτι, διασκέδαση, υπολογιστής, τηλεόραση και καθόλου χρόνος για σκέψη, αντίληψη της πραγματικότητας και αυτογνωσία.
Μήπως αυτό θέλουνε; Να μην σκεφτόμαστε;
Ή μάλλον να σκεφτόμαστε με τον τρόπο που θέλουν αυτοί.
Τώρα θα μου πείτε ποιοι είναι αυτοί;
Προφανώς οι ίδιοι που βάζουν τα χαρτιά με τα σύμβολα στο δωμάτιο.
Και ποιος ειναι ο τρόπος που θέλουν να σκεφτόμαστε;
Θυμάστε το βιβλίο με τους κανόνες αντιστοιχίας των συμβόλων;
Υπάρχουν όλα εκεί μέσα।
Πηγές.
antidogma
http://www.thermopilai.org/content/peirama-tou-kinezikou-domatiou-kai-e-anthropine-psukhologiaΠλοιάρχου Ιωαννίδη Επικήδειος» Δκτου Ναυτικής Βάσης στην Κύπρο
Σημαίνει ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ.
Ισως να ενδιαφερει καποιους απο εσας. Αλλωστε στην εποχη μας σπανιζουν αυτου του ειδους τα παραδειγματα οπως αυτη η Θυσια του Ηρωα Πλοιαρχου οπως και η Γνησια Εθνικη Αντιδραση του Γυιου του!!! ......και για αυτο υπαρχει και ΘΑ υπαρχει ΕΛΠΙΣ!!!
εκφωνήθηκε στην κηδεία του, 13 Ιουλίου 2011 στον Ιερό Ναό Αγίου Αρσενίου, Λεμεσός από τον γυιο του Νικόλα Ιωαννίδη
«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερων έστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον». Σε αυτή τη φράση του Πλάτωνα συμπυκνώνεται η πεμπτουσία του Ελληνισμού. Με αυτές τις παρακαταθήκες διαιωνίζεται το Γένος μας κι εσύ δεν μπορούσες να αποτελέσεις εξαίρεση.
Ξέρεις πατέρα, μέχρι να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία δεν καταλάβαινα γιατί έλειπες τόσο συχνά. Μετά κατάλαβα πόσο τεράστιος είσαι.
Μια ζωή στην πρώτη γραμμή με τους συναδέλφους και τους ναύτες που αγαπούσες, για να φτιάξεις ένα δυνατό Ναυτικό που να μπορεί να υπερασπιστεί την πατρίδα μας. Μετά βίας σου έβγαζα καμιά κουβέντα για την κατάσταση που επικρατούσε, αλλά απ’ όσα μου έλεγες ήταν διάχυτη η πικρία σου για την αδιαφορία των ανωτέρων να εξοπλίσουν το Ναυτικό μας. «Δεν μπορώ να εκτελέσω την αποστολή μου», έλεγες, γιατί ήξερες πολύ καλά πως «έχομεν Γην και Πατρίδαν, όταν έχομεν πλοία εις την θάλασσαν».
Γι’ αυτό πάλευες, αλλά έβρισκες πόρτες κλειστές. Ωστόσο, αυτή σου την απογοήτευση προσπαθούσες να μην τη μεταφέρεις στο σπίτι και την οικογένειά σου. Μπορεί πολλοί να νόμιζαν ότι ήσουν και μαζί μας αυστηρός, όπως με τη δουλειά σου. Ουδέν αναληθέστερον. Εξάλλου, αν καμιά φορά θύμωνες και φώναζες σ’ εμάς, τα γλυκόλογα και τα πειράγματα της γυναίκας και των παιδιών σου σε ηρεμούσαν αυτοστιγμεί, ίσως και λίγο αργότερα αν ήσουν πολύ θυμωμένος.
Πολλοί μου λένε να είμαι περήφανος για τον πατέρα μου γιατί είναι ήρωας. Μπορεί να μη σου το είπα ποτέ ρητώς, αλλά πάντα ήμασταν περήφανοι για σένα, δε χρειαζόταν να σε δολοφονήσουν στυγνά οι κυβερνώτες, δεν ήταν απαραίτητο να γίνεις κομμάτια για να καυχώμαστε για σένα.