Δόξα και Τιμή

Α. Ποίο είναι το ΚΚΕ;

Όπως είναι γνωστό, το ΚΚΕ, με τις πολιτικές θέσεις του, ήταν πάντα ενάντιο και προδοτικό προς τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Προς απόδειξη παρουσιάζονται παρακάτω μερικές από τις προδοτικές στιγμές της ιστορίας του.

α. Το 1922 χαρακτήριζε τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό, επιδιώκοντας την Ελληνική ήττα. Το επίσημο οργανό του έγραφε: «Η Μικρασιατική εκστρατεία….. στρεφόνταν ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι΄ αυτό κι΄εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε, για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρά Ασία, μα και την επιδιώξαμε» (Ριζοσπάστης 12-7-35).

β. Το 1940 επειδή η Γερμανία και η Ρωσία υπέγραψαν το σύμφωνο φιλίας Ρίπεντροπ-Μολότωφ ο Ζαχαριάδης ΓΓ του ΚΚΕ έγραφε στη Τρίτη επιστολή του προς την κομμουνιστική διεθνή: «Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκαμε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο».

γ. Στο κομμουνιστικό μανιφέστο της 7-12-40 γράφουν: «Ο πόλεμος προκλήθηκε από την Βασιλομεταξική σπείρα…..δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας… καλούνται οι στρατιώτες να αρνηθούν να πολεμήσουν»

δ. Με την κατάληψη της Ελλάδος από τους Γερμανούς και την επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας στις 22-4-41, το ΚΚΕ καθοδηγούμενο από την Κομμουνιστική Διεθνή καλεί το λαό να αγωνιστεί ενάντια προς τους κατακτητές και για την Σοβιετική Ένωση «Το ΚΚΕ καλεί τον Ελληνικό Λαό, όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις σε ένα Εθνικό μέτωπο της απελευθερώσεως για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης». (Κ.Ε του ΚΚΕ της 1-8-41)

ε. Κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα, με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, αντιμάχεται και σφαγιάζει τις εθνικές οργανώσεις, διαβρώνει τις Μονάδες και προκαλεί δολιοφθορές στον συμμαχικό οπλισμό των συμμάχων στη Μέση Ανατολή, και έρχεται σε πολλές συμφωνίες με τους Γερμανούς και Βούλγαρους κατακτητές μας. Αναφέρω λίγα, αλλά, χαρακτηριστικά ατιμωτικά έγγραφά τους:

(1) Ιούλιος 1943 Πετρίτσι μεταξύ Κ.Κ Βουλγαρίας (Δασκάλωφ) και ΚΚΕ(Ιωαννίδης). Με το σύμφωνο αυτό δίδεται έξοδος της Βουλγαρίας στο Αιγαίο και αυτονομία στη Μακεδονία σαν Σοβιετική Δημοκρατία της ΕΣΣΔ στη Βαλκανική, όπως δηλαδή έγινε η Βουλγαρία μετά την αποχώρηση των Γερμανών.

(2) Με το υπ΄αριθμ. Πρωτ. 138/108/22-8-43 διαταγή της 8ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ συγκρο-τούνται κοινά Ελληνο-Αλβανικά αρχηγεία. Προδίδεται στους Αλβανούς το ΜΑΒΗ(Μέτωπο Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου) και όπως είναι επόμενο σφαγιάζονται οι επικεφαλείς του.

(3) 30-4-44 στην άνω Κολλίνα Λακωνίας μεταξύ ΕΑΜ (Τσάκωνας) διοικητής 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και Γερμανικών υπηρεσιών ασφαλείας, υπογράφεται σύμφωνο ανεμπόδιστης κινήσεως των Γερμανικών στρατευμάτων.

(4) 1-9-44, Σύμφωνο Λειβαδίου μεταξύ Γερμανών (Τχης Ε. Φένσκε διοικητής μονάδος) και ΕΛΑΣ (καπετάν Κίτσος), όπου συμφωνείται «…η ανεμπόδιστη υποχώρηση του Γερμανικού στρατού από την Θεσσαλονίκη και την γύρω περιοχή και παραχώρηση Γερμανικού οπλισμού στον ΕΛΑΣ για την εξουδετέρωση εθνικών ομάδων που θα προβάλλουν αντίσταση στους Γερμανούς…»

(5) 20-9-44 Μελισσοχώρι Μακεδονίας μεταξύ Κ.Κ Βουλγαρίας (Φιλίποβιτς και Γιούνοφ) και ΕΛΑΣ-ΠΕΕΑ (Αυγερινός-Στασινόπουλος) όπου συμφωνείται «…υποστήριξη ΕΛΑΣ με πολεμικό υλικό του Βουλγαρικού Στρατού, βοήθεια στις επιχειρήσεις του κατά των Εθνικιστικών σωμάτων και ανάληψη της υποχρεώσεως για την δημιουργία μιας αυτόνομης Μακεδονίας..»

στ. Με την απελευθέρωση το ΚΚΕ αναδιπλώνεται και ενώ, αρχικά, υπογράφει με την νόμιμη κυβέρνηση τις συμφωνίες του Λιβάνου (17-20/5/1944) και Γκαζέρτας(26-9-44), για την παύση των εχθροπραξιών, εν τούτοις, δεν τηρεί τις συμφωνίες. Αποκορύφωμα των προδοτικών του ενεργειών, με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας, το Σεπτέμβριο του 1944 σφαγιάζει στο Μελιγαλά 2.200 άτομα, ως επί το πλείστον αμάχους, και το Δεκέμβριο του 1944 βάφει με αίμα την Αθήνα. Οι λεηλασίες, οι καταστροφές περιουσιών και η ανεξέλεκτη σφαγή Αξκών Οπλιτών και αμάχων(3489 άτομα) θα μείνουν στην ιστορία ως «Δεκεμβριανά». Η Ελλάς υποχρεώθηκε να μάχεται σε λίγα τετραγωνικά, γύρω από την πλατεία Συντάγματος, και κατόρθωσε τελικά να τους εξουδετερώσει χάρις στο Σύνταγμα Χωροφυλακής του Μακρυγιάννη και τον εθνικό Στρατό.

Απέναντι στην κόκκινη λαίλαπα της περιόδου 1940-44, αντιτάχθηκε όλος ο πολιτικός κόσμος, με πρωτοπόρο την στρατιωτική ηγεσία και τις ανταρτικές εθνικές ομάδες. Δυστυχώς όμως όχι για πολύ καθόσον, μετά την αναδίπλωση των κομμουνιστών με την συμφωνία της Βάρκιζας, το ΚΚΕ και ο «Δημοκρατικός Στρατός» όχι πλέον ΕΛΑΣ ξεκίνησε τον Γ΄γύρο. Ο Μάρκος Βαφειάδης αρχηγός του ΔΣ και η «κυβέρνηση του βουνού» ελέγχουν την ύπαιθρο. Η ζωή των κατοίκων είναι κομμουνιστική με ότι αυτό συνεπάγεται. Η εκπαίδευση γίνεται στη σλαβική γλώσσα, «σαν αδέλφια παλεύουμε μαζί, Βουλγαρόπουλα, Αλβανόπουλα για ελεύθερη ζωή. Δίνετε σεις γροθιά χαιρετισμό, για τους λαούς μας λευτεριά φωτιά στο φασισμό. Μαζί σας θα ζητήσουμε το δίκιο του λαού και το σπαθί θα μπήξουμε στα στήθη του εχθρού»(ποίημα το «Αετόπουλο»-Β΄Τάξη Δημοτικού). Εκδίδονται γραμματόσημα με επίσημη χρηματική μονάδα τη Βουλγαρική ΛΕΒΑ, οι περιουσίες τίθενται υπό τον έλεγχο του κόμματος, η εργασία είναι υποχρεωτική, η δικαιοσύνη αποδίδεται με τα λαϊκά δικαστήρια κλπ, με αποκορύφωμα το παιδομάζωμα 28.000 παιδιών(1949), όταν έσφιγγε ο κλοιός τους από τα εθνικά κυβερνητικά στρατεύματα.

Β. Πολιτικές Εξελίξεις της περιόδου 1946-49

Στις 15-12-1945 στο Βουλγαρικό Πετρίτσι, έγινε σύσκεψη της Κ.Ε του ΚΚΕ και Γιουγκοσλάβων και Βουλγάρων αξιωματικών. Εκεί ελήφθη η απόφαση να αναδιοργανωθούν οι Έλληνες αντάρτες σε σώμα με την ονομασία «Δημοκρατικός Στρατός» για να πολεμήσουν εναντίον του Ελληνικού Στρατού. Οι Βούλγαροι και Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές υποσχέθηκαν κάθε είδους βοήθεια προς τους αντάρτες(Λειτουργία στρατοπέδων εκπαιδεύσεως στο Μπούλκες, Μπερκοβίτσα και Ρούμπικ, προώθηση ενισχύσεων, εφοδιασμό με οπλισμό και επισιτισμό. Απόδειξη, για όσους υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν ήταν ξενοκίνητο).

Οι εχθροπραξίες αρχίζουν από τον ΔΣΕ με την κατάληψη του αστυνομικού σταθμού του Λιτοχώρου(Μάρτιος 1946). Στη συνέχεια επιδίωξη για κατάληψη του ορεινού όγκου του Γράμμου μέχρι τους ορεινούς όγκους της Ρούμελης με κύριο αντικειμενικό σκοπό την αποκοπή της Κεντροανατολικής Μακεδονίας και Θράκης από την υπόλοιπη Ελλάδα. Ταυτόχρονα δε ορδές Βουλγάρων και «Ελλήνων» κομμουνιστών κατέσφαξαν και λεηλάτησαν πόλεις και χωριά της μαρτυρικής Μακεδονίας και Θράκης.

Το Δεκέμβριο του 1947 το ΚΚΕ ανακοινώνει μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού του Βελιγραδίου την ίδρυση χωριστής «κυβέρνησης» με πρόεδρο τον Μάρκο Βαφειάδη (Δυστυχώς ετάφη στην Ελλάδα με τιμές πατριώτη με εκπροσώπους από όλα τα κόμματα, σαν να μη έγινε τίποτα).

Στην Αθήνα η κυβέρνηση Θεμ. Σοφούλη-Παν.Τσαλδάρη με σύσσωμο τον ελληνικό λαό και με την υλικοτεχνική και διπλωματική βοήθεια από τις ΗΠΑ(Τρούμαν), είναι αποφασισμένη για την συντριβή των Κ/Σ. Ο Εθνικός Στρατός όμως αν και αγωνίζεται ηρωϊκά δεν κατορθώνει να εκκαθαρίσει τους Κ/Σ, λόγω των «ανοικτών θυρών» των κομμουνιστικών κρατών, κατά την υποχώρησή τους.

Η ρήξη Μόσχας – Τίτο έχει αντίκτυπο και στο ΚΚΕ. Οι μέχρι τότε αρχηγοί μεταξύ των οποίων και ο Μάρκος απομακρύνονται και κυρίαρχος καθίσταται ο απεσταλμένος της Σοβιετικής Ένωσης Νίκος Ζαχαριάδης.

Στις 5-4-49 ο Παρτσαλίδης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία της κυβερνήσεως του βουνού, με την συμμετοχή στην κυβέρνηση 3 Βουλγάρων …(Μιτρόφσκυ, Γκότσεφ, και Κότσιεφ) στα πλαίσια της βοήθειας μόνο από την Βουλγαρία. Η νέα κυβέρνηση ζητά συνεννόηση με την Αθήνα. Η Αθήνα θέτει ως προϋπόθεση για συνεννόηση την παράδοση των όπλων του ΔΣ.

Στην Αθήνα το 1949 ο Βασιλιάς Παύλος, εκτιμώντας την κατάσταση, σχηματίζει νέα κυβέρνηση εθνικής Ενότητας (Φιλελευθέρων-Λαϊκών Προοδευτικών) με πρόεδρο το Σοφούλη, και διορίζει αρχιστράτηγο τον Παπάγο, παντοδύναμο, με αποτέλεσμα να ατονίσει και ο ρόλος της Αμερικανικής αποστολής.

Στα τέλη του 1949 ο ραδιοφωνικός σταθμός του Δ.Σ από το παραπέτασμα ζητά την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων, διατήρηση των εδαφών που είχε καταλάβει, πολιτικές ελευθερίες αμνηστία, εκλογές. Η κυβέρνηση απαντά δια στόματος του υπουργού Εθνικής Αμύνης Παν. Κανελλόπουλου «….θα συνεχίσουμε τον αγώνα κατά του κομμουνιστικοσυμμοριτισμού μέχρι της τελικής νίκης, εν ονόματι των δημοκρατικών ιδεωδών».

Γ. Πολεμικές Επιχειρήσεις 1949

Η περίοδος από το Μάρτιο του 1946 μέχρι τον Ιούλιο του 1949 είναι αμφίρροπη για τις Εθνικές δυνάμεις. Η κατάληψη της Μουργκάνας, η μάχη της Κόνιτσας είναι τα πλέον ηρωϊκά γεγονότα της υπόψη περιόδου, πλην όμως, λόγω της συνοριακής υποστήριξης των Κ/Σ, δεν κατέστη δυνατό να εξουδετερωθούν και εκδιωχθούν. Με τις αλλαγές στη κυβέρνηση και υπό την νέα στρατιωτική ηγεσία (Παπάγος), όπως προαναφέρθηκε, εκπονήθηκαν νέα σχέδια.

Με τα σχέδια λεπτομερώς καταρτισμένα το Α΄ΣΣ του στρατηγού Τσακαλώτου ξεκινά στις 5-5-49 την επιχείρηση «Πύραυλος». Οι διαταγές του Παπάγου ήταν ξεκάθαρες «Καμία δικαιολογία δεν θα γίνεται δεκτή για διακοπή της επιθέσεως …». Το πολεμικό προσκήνιο το 1949 έχει μεταφερθεί στην κεντρική Ελλάδα. Ο Ελληνικός Στρατός υπό τις διαταγές του στρατηγού Τσακαλώτου και ύστερα από 4 μερόνυχτα μάχης μέσα σε χιονοθύελλα, απελευθέρωσε το Καρπενήσι στις 9-2-1949. Το κτύπημα του κομμουνιστικού σχεδίου για τη διαίρεση της Ελλάδος στη μέση αποσοβείται με την απελευθέρωση της Φλώρινας στις 16-2-49, υπό τις διαταγές του στρατηγού Ν. Παπαδόπουλου του θρυλικού (παππού). Η επιχείρηση διήρκεσε 3 μήνες και εκκαθάρισε τους Κ/Σ από την κεντρική Ελλάδα, πεδινή και ορεινή Θεσσαλία και άφησε υψηλό τίμημα με 3.500 νεκρούς Αξκούς και οπλίτες του Εθνικού Στρατού, χωρίς να υπολογίζονται τα αθώα θύματα των πολιτών και οι ζημιές που άφηναν πίσω τους υποχωρούντες.

Ο Ζαχαριάδης μετά τις αλλεπάλληλες ήττες διαλύει τα οκτώ στρατόπεδα εκπαιδεύσεως στην Αλβανία και Βουλγαρία και συγκεντρώνει τις δυνάμεις του στο Γράμμο, εφοδιαζόμενος πλουσιοπάροχα και ανελλιπώς από τους δύο συμμάχους του. Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες οι δυνάμεις των Κ/Σ ήταν: 7000 στο Βίτσι, 5000 στο Γράμμο, 2500 στην Αλβανία, 1300 στο Καϊμακτσαλάν 1500 στο Μπέλες.

Τα τμήματα του εθνικού στρατού που είχαν συμμετάσχει στην επιχείρηση «πύραυλος» μεταφέρονται γρήγορα στις περιοχές του Γράμμου και το Βίτσι, οργανώνονται-ονομάζονται «πρώτη στρατιά», με Διοικητή τον επανελθόντα στρατηγό Βεντήρη και τρία σώματα στρατού με άξιους διοικητές τους Τσακαλώτο, Μανιδάκη και Γρηγορόπουλο. Η επιχείρηση ξεκινά τον Ιούλιο του 1949 για την εκκαθάριση του Καϊμακτσαλάν και είναι επιτυχής. Οι Κ/Σ περιορίζονται στους ορεινούς όγκους του Γράμμου και του Βίτσι. Εκπονείται νέο σχέδιο «Πυρσός» για να εκκαθαρίσουν τους Κ/Σ από το Γράμμο και Βίτσι. Για την συγκεκριμένη επιχείρηση το σχέδιο προβλέπει ο εχθρός να πιστέψει ότι το Βίτσι θα έμενε για το τέλος των επιχειρήσεων, λόγω του μεγάλου αριθμού δυνάμεων που είχαν εκεί συγκεντρωθεί και εγκατασταθεί σε οργανωμένες θέσεις. Στις 2 Αυγούστου εξαπολύεται σφοδρή επίθεση κατά του Γράμμου, που δίδει την εντύπωση ότι είναι η κύρια επίθεση. Ο Ζαχαριάδης με τους «στρατηγούς» του αιφνιδιασμένοι μεταφέρουν εσπευσμένα τις εφεδρείες τους στο Γράμμο. Στις 10 Αυγούστου οι εθνικές δυνάμεις επιτίθενται κατά του Βίτσι και είχαν από την αρχή μικρές αλλά σημαντικές επιτυχίες για την ανύψωση του ηθικού του στρατεύματος. Στη πορεία προς το Βίτσι, κοντά στα σύνορα, βρέθηκαν μετά από μάχη τα χαρτιά Αλβανού Διοικητού λόχου, 20 Αλβανοί στρατιώτες που έπεσαν νεκροί και συνελήφθησαν 7 αιχμάλωτοι. Όλοι μαζί λοιπόν, Βούλγαροι, Αλβανοί φτιάχνουν το σκηνικό του λεγόμενου σήμερα Ελληνικού «εμφυλίου»!!! Τρομάρα τους…. Οι αντάρτες όμως αμύνονται σθεναρά και προς αντιπερισπασμό για χαλάρωση του κλοιού εναντίον του Βίτσι, στις 14 Αυγούστου επιτίθενται στο μέτωπο του Γράμμου αλλά αποτυγχάνουν. Ο Εθνικός Στρατός συνεχώς καταλαμβάνει νέες θέσεις στο Βίτσι. Πρό της διαφαινόμενης ήττας στις 16 Αυγούστου η αντίσταση στο Βίτσι σταματά, η «κυβέρνηση» αναχωρεί από την τότε… «πρωτεύουσα» του κράτους στο χωριό Πυξός για να καταφύγει εύκολα στην Αλβανία. 4000 αντάρτες από το Βίτσι εστάλθηκαν στο Γράμμο, ενώ 1000 περίπου πέρασαν στη Γιουγκοσλαβία, όπου αφοπλισθέντες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Το πολιτικό γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ συνεδριάζει στις 20 Αυγούστου και παρά την πρόσφατη ήττα στο Βίτσι, αποφασίζει ομόφωνα να συνεχίσει τον αγώνα στο Γράμμο. Τα εθνικά στρατεύματα του Παπάγου, οι νικητές του Βίτσι, αναδιοργανώνονται και είναι έτοιμα από τις 22 Αυγούστου για να επιτεθούν στο Γράμμο. Στις 25 Αυγούστου δίδεται από τον Βασιλιά Παύλο το σύνθημα της μεγάλης επιθέσεως. Η κύρια άμυνα των Κ/Σ είναι η ράχη μεταξύ 1ης και 3ης Μεραρχίας (περί το χ. Νεστόριο) η οποία σφυροκοπείται από 100 πολυβόλα και αεροπορία. Αμέσως μετά αρχίζουν οι μαζικές επιθέσεις στα πλαίσια εφαρμογής του σχεδίου της τανάλιας. Οι μάχες είναι αγριότατες, πολλές φορές μάλιστα σώμα με σώμα. Η στρατηγική θέση Τσάρνο κατελήφθη με επίθεση δια της λόγχης. Ο Αλβανός δικτάτωρ Ε. Χότζας σταματά τη βοήθεια υποστηρίξεως των ανταρτών με το πυροβολικό του, αντιλαμβανόμενος την εξέλιξη των επιχειρήσεων και τον κίνδυνο η ορμητικότητα του Ελληνικού στρατού να περάσει τα σύνορα και να απελευθερώσει για μία ακόμα φορά την Βορ. Ήπειρο.

Τα προπύργια του «δημοκρατικού στρατού» αμύνονται σθεναρά αλλά μάταια αφού στις 27 Αυγούστου όλα έδειχναν ότι η μάχη είχε κριθεί. Το βράδυ της 27/28 Αυγούστου εκδηλώνεται νυκτερινή επίθεση κατά των ανταρτών. Στις 28 Αυγούστου έχει καταληφθεί η κορυφή του Γράμμου και στις 30 Αυγούστου το φοβερό Κάπενικ, η ισχυρότερη θέση κλειδί στην Αλβανική μεθόριο.

Ο πόλεμος τελείωσε …το πολεμικό συμβούλιο του ΔΣΕ είχε αποφασίσει την αυτοκτονία του, κανένα όμως ηγετικό μέλος δεν ήταν μεταξύ των νεκρών. Οι ηγέτες του ΚΚΕ πάντα αποφασίζουν για το τέλος των άλλων. Στο πεδίο της μάχης ο ΔΣΕ άφησε 922 νεκρούς, 600 πυλυβόλα, 200 όλμους, 40 πυροβόλα, χιλιάδες χειρομβοβίδες και τόννους πολεμοφόδια ρωσικής κατασκευής.

Στη φάση της επιχείρησης «Πυρσός» έπεσαν ηρωϊκά στο πεδίο της μάχης 2200 αξιωματικοί και στρατιώτες του Εθνικού Στρατού για την ειρήνη και ελευθερία της πατρίδος υπακούοντας στην προσταγή της νόμιμης τότε κυβέρνησης.

Δ. ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ;

Σήμερα οι χιλιάδες των νεκρών υπακούοντας στις διαταγές της νόμιμης κυβέρνησης του τόπου έμειναν δυστυχώς αδικαίωτοι. Χάρισαν με την θυσία τους την ειρήνη, την ελευθερία για την σταθερότητα και κανείς δυστυχώς από την επίσημη πολιτεία δεν τους τιμά.

Σήμερα, μετά 62 χρόνια, η μεγάλη εκείνη στρατιωτική νίκη, έχει καταντήσει μεγάλη πολιτική ήττα. Οι λιπόψυχοι πολιτικάντηδες, υποκύπτοντας στις μαρξιστικές απαιτήσεις και πιέσεις επέβαλλαν για χρόνια τη λήθη. Ξέχασαν τους ήρωες. Ξέχασαν ότι με την θυσία εκείνων αυτοί σήμερα και από τότε έχουν δημοκρατικές κυβερνήσεις. Για να μη έχουν πολιτικό κόστος δεν τολμούν να στείλουν ούτε δια αντιπροσώπου ένα δάφνινο στεφάνι. Ο μαρξισμός τους επέβαλε ακόμα και να αλλάζουν την ιστορία μας στα σχολικά βιβλία.

Σήμερα ο φονιάς ο εγκληματίας έχει γίνει ήρωας. Οι πραιτωριανοί του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αυτοί που πούλησαν την Μακεδονία μας στους Βουλγάρους, αυτοί που υπέγραψαν σύμφωνα φιλίας με τους Γερμανούς κατακτητές, αποκαλούνται αντιστασιακοί και συνταξιοδοτούνται εις βάρος του Ελληνικού λαού. Τους δόθηκαν ακόμα και μερίσματα από το ΜΤΣ, σε βάρος των Αξκών που πληρώνουν και συντηρούν το ταμείο από τον μισθό ή την συνταξή τους. Τα απόβλητα του πολέμου 1946-49, οι σφαγείς του Μελιγαλά, της Στιμάγκας, του Φενεού, ξαναγυρίζουν με τιμές ηρώων στο χώμα που πούλησαν και έπνιξαν με αίμα αδελφικό. Δεν θεωρούνται πια συμμορίτες, δεν είναι προδότες, τώρα αποκαλούνται πολιτικοί πρόσφυγες και «Σλαβομακεδόνες».

Σήμερα κατόρθωσαν να διαγραφούν από το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη οι λέξεις ΓΡΑΜΜΟΣ και ΒΙΤΣΙ.

Σήμερα ο πόλεμος εκείνος εναντίον των Κομουνιστοσυμμοριτών, των Βουλγάρων, των Αλβανών και των Γιουγκοσλάβων συντρόφων τους, λέγεται …. «εμφύλιος».

Σήμερα οι αποθανόντες Μάρκος Βαφειάδης, Χαρ. Φλωράκης ή «Καπετάν Γιώτης» τιμούνται από την πολιτεία με μεσίστιες τις Ελληνικές σημαίες και σύμπασα την πολιτική και πολιτειακή εξουσία παρούσα κατά την κηδεία τους.

Σήμερα για τους αγωνιστές σαν τον Παπάγο, καταστρέφεται κατ΄ επανάληψη η προτομή του στο ομώνυμο προάστιο, ενώ ανεγείρονται τεράστια αγάλματα για τον Μάρκο Βαφειάδη στη Νίκαια, για τον Άρη Βελουχιώτη στη Λαμία.

Σήμερα αναγείρονται μουσεία στον Αγ. Ευστράτιο, την Μακρόνησο και αλλού και στη κορυφή του βουνού στο Βίτσι δεν επιτρέπουν να τελειώσει η εκκλησία προς τιμή των αγωνιστών του Εθνικού Στρατού, που έπεσαν υπακούοντας στη νόμιμη κυβέρνηση του Σοφούλη.

Σήμερα οι αγωνιστές, ζωντανοί και νεκροί, εκείνης της περιόδου, που τίμησαν τα όπλα τα ιερά στα βουνά του Γράμμου και του Βίτσι, δεν έχουν την τιμή της παρουσίας της επίσημης πολιτείας.

Σήμερα οι πολιτικοί δεν τολμούν να παραστούν στο μνημόσυνο και να δουν στα μάτια τους ζώντες αγωνιστές, φοβούνται γιατί όταν ερωτηθούν «γιατί τους ξεχάσατε;» δεν θα έχουν τίποτα να πουν.

Σήμερα στα χώματα της θυσίας θα βρίσκονται οι υπερήλικες αγωνιστές για να μη ξεχάσουν ότι τους ξέχασαν και μαζί τους όσοι θα τους ευγνωμονούμε για την θυσία τους.

ΜΑ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ……..

ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΤΣΙ, ΕΓΙΝΕ Η ΑΡΧΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΝΕΑ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ!

Πηγή.
http://antistasi।org/?p=20021

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δόξα και Τιμή"

Η αξιοπρέπεια ενός λαού

Ν. Λυγερός

Στον Λουκά

Η αξιοπρέπεια ενός λαού
δεν μετριέται με το χρήμα
αλλά με τους αγώνες
που έδωσε
που δείνει
και που θα δώσει
τίποτα άλλο
δεν έχει σημασία
διότι μόνο με αυτούς
παράγει ένα έργο
για την ανθρωπότητα
κι αν λυπάσαι
που πολλοί δεν το κατανοούν
πρέπει να το ξεπεράσεις
μόνο μερικοί αρκούν
αρκεί να είναι έτοιμοι
να το παλέψουν
και να θυσιαστούν
έτσι ώστε τα ίχνη τους
να είναι η γραφή
της ανθρωπιάς
που δεν εγκατέλειψε
μια πιθαμή
όχι της γης
αλλά του χρόνου
που μας δόθηκε
για ν'αλλάξουμε
τα δεδομένα
και να δημιουργήσουμε
αυτό που ονόμαζαν
ουτοπία
όσοι μας κατηγορούσαν
διότι φοβόντουσαν
για την κοινωνία τους
δίχως να αντιληφθούν
το κενό τους.
Γι'αυτό μη γονατίσεις.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7723-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η αξιοπρέπεια ενός λαού"

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Εις άτοπον απαγωγή Ένας χώρος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και όχι μόνο… Πυθαγόρας ο Σάμιος (580-500 π.Χ.)

Ο Πατριαρχης των Μαθηματικων. Αινιγματικός μυστικιστης ή παραγωγικός φιλόσοφος; Το έγκλημα που τον βαράινει και ……λιγη νέα γνώση!
Πυθαγόρας – Γεννήθηκε στη Σάμο μεταξύ του 580 και 572 πχ και πέθανε στο Μεταπόντιο της Σικελίας το 500 με 490 πχ έζησε δηλαδή πολλά έτη σε σχέση με τους συγχρονούς του. Ιδρυτής και ηγέτης της Πυθαγορείου Αδελφότητας. Παρουσίασε πλούσιο έργο σε τομεις που σχετίζονται με τη γεωμετρία, τη φιλοσοφία, την αστρονομία, τη μουσική κλπ.
Εντάξει, μιλάμε για τον γενάρχη Αβραάμ των μαθηματικών σε σημείο που να σκέφτεσαι με τι θα ασχολούνταν τα μαθηματικά στην εποχή μας αν δεν υπήρχε η δική του συνεισφορά και καθοδήγηση. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ"

Σωκράτης Λαγουδάκης :Άλλος ένα ξεχασμένος ήρωας

Σωκράτης Λαγουδάκης : [1864-1944]...Γιατρός-Φαρμακοφιλόσοφος από τη Σμύρνη που πολέμησε στην Κρητική επανάσταση του 1889 και στον ανεπίσημο ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Με την σύζυγό του έσωσε ναυαγούς σε πλοίο που μετέφερε αρρώστους (στην Γαλλία αν ενθυμούμε καλώς). Στην Αίγυπτο, όπου εγκαταστάθηκε, ίδρυσε ιατρικούς συλλόγους και περιοδικά. Μελετώντας τη λέπρα, έκανε στον εαυτό του εμβόλιο με αίμα λεπρού για να δει την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου που ανακάλυψε και το οποίο ήταν μια μίξη φαρμάκων που υπήρχαν. Πέθανε τον Ιούνιο του 1944 (83 ετών), αιτία το ότι είχε αυτομολυνθεί ξανά με άλλη νόσο μελετώντας και προσπαθώντας ν' ανακαλύψει το φάρμακο της. Το όνομά του βρίσκετε -όπως και ενός άλλου Έλληνα- σε στήλη των Παρισίων μεταξύ των 200 μεγαλυτέρων επιστημόνων - φιλάνθρωπων. Οι Γάλλοι τον τίμησαν, εμείς τι κάναμε, τον τιμήσαμε;
Πηγή.
http://www.eglimatikotita.gr/2011/08/blog-post_2150.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σωκράτης Λαγουδάκης :Άλλος ένα ξεχασμένος ήρωας"

Καθυστερεί η Αλβανία τη συμφωνία για τους Έλληνες πεσόντες του ’40

Απάντηση του Υπ. Εθνικής Άμυνας στον Γ. Κασαπίδη
Την Αλβανική πλευρά περιμένει το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για να ξεκινήσουν οι ενέργειες για την αναζήτηση, την εκταφή, την ταυτοποίηση και τον ενταφιασμό των λειψάνων των Ελλήνων πεσόντων στο Αλβανικό μέτωπο του 1940.Αυτό απάντησε χθες ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Μπεγλίτης σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Γ. Κασαπίδης.
Το έργο θα εκτελεστεί από Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, στην οποία θα συμμετάσχουν Έλληνες και Αλβανοί. Σύμφωνα με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, έχει ήδη συγκροτηθεί η Ελληνική Επιτροπή και αναμένεται πλέον η Αλβανική. Όπως διαβεβαίωσε τις ελληνικές Αρχές το Αλβανικό ΥΠ.ΕΞ. το θέμα από την πλευρά τους είναι σε εξέλιξη…
Πηγές.

http://borioipirotika.blogspot.com

http://proinoslogos.gr

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/40.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Καθυστερεί η Αλβανία τη συμφωνία για τους Έλληνες πεσόντες του ’40"

Παρμενίδης: « ἔστι γὰρ εἶναι, μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο άνθρωπος για να φθάσει στην αναζήτηση της προέλευσης του κόσμου πέρασε από πάρα πολλά πνευματικά στάδια.

Όταν μιλάμε για το ελληνικό πνεύμα του 5^ου και 6^ου αιώνα π.Χ. οφείλουμε να παραδεχτούμε πως προϋπήρξε της εποχής εκείνης μια τεράστια αρχέγονη πνευματική παρακαταθήκη.

Ένα λογικό όν, δεν μπορεί να ποτέ να ενστερνιστεί, να παραδεχθεί και να ακολουθήσει μια υπόθεση κατά φύση απαράδεκτης.

Ποια είναι αυτή;

Ξαφνικά, μέσα στο πουθενά, ένας λαός που έμαθε να γράφει με ...συλλαβές, μόλις πριν δύο αιώνες (τον 8^ο, δηλαδή, αιώνα π.Χ., όπως ισχυρίζεται η φιλολογία) άρχισε να φιλοσοφεί με τέτοια δύναμη πνεύματος που ακόμη και σήμερα αισθανόμαστε θαυμασμό και δέος.

Λειτουργούσαν σχολές φιλοσοφίας στον τότε ελληνικό κόσμο, όπου διδάσκονταν κατά εκατοντάδες Έλληνες της εποχής, διαμορφώνοντας, έτσι, ένα μοναδικό πνευματικό επίπεδο στην αρχαιότητα.

Η ευρωπαϊκή φιλοσοφία η οποία εδράζεται στην αρχαία ελληνική δεν μπόρεσε, δυστυχώς, να την ξεπεράσει.

Παρουσιάστηκαν, βέβαια, κάποιες στρεβλώσεις.

Μόνο, ο Μάρξ, είπε το περίφημο: η αρχαία ελληνική φιλοσοφία αποτελεί τη νηπιακή ηλικία της ανθρωπότητας(!) θεωρώντας το πνεύμα του, ως ...εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Όταν άρχισα να γράφω το παρόν αρθρίδιο, στο μυαλό μου ήρθε, το : ‘τίποτε δεν προέρχεται από το τίποτε’ το γνωστό απόφθεγμα του Καρτέσιου (ex nihilo nihil fit) που προήλθε από τα φιλοσοφικά κείμενα του Παρμενίδη.

Τα λιγοστά κείμενα του Παρμενίδη που έφθασαν έως εμάς δείχνουν, συν τοις άλλοις, τη ζωντάνια και την απαράμιλλη λογοτεχνική ευστροφία του.

Στα κείμενά του παρουσιάζεται, ο Ελεάτης φιλόσοφος, πως έρχεται με μια άμαξα από τον ουρανό και συνομιλεί, αναπτύσσοντας τις φιλοσοφικές του απόψεις, όχι με θνητό αλλά με μια θεά. Αποδίδει με τον τρόπο αυτό την πνευματική δύναμη των απόψεων του.

Ο λόγος του είναι απόλυτος:

«ὡς ἀγένητον ἐὸν καὶ ἀνώλεθρόν ἐστιν,

ἔστι γὰρ οὐλομελές τε καὶ ἀτρεμὲς ἠδ΄ ἀτέλεστον·

[5] οὐδέ ποτ΄ ἦν οὐδ΄ ἔσται, ἐπεὶ νῦν ἔστιν ὁμοῦ πᾶν,

ἕν, συνεχές·»

Δηλαδή:

Η ουσία του σύμπαντος είναι μία, αγέννητη, ακατανόητη, μονογενής τέλεια, ανεπανάληπτη. Δεν ήτανε ποτέ, ούτε θα είναι κάποτε, γιατί το τότε και το τώρα αποτελούν μαζί το παν, το Ένα, τη Συνέχεια.

Και πιο κάτω:

«Χρὴ τὸ λέγειν τε νοεῖν τ΄ ἐὸν ἔμμεναι· ἔστι γὰρ εἶναι,

μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν·»

Είναι απαραίτητο να λέγεται και να νοείται πως το Ον υπάρχει. Γιατί το Είναι, η ουσία του σύμπαντος υπάρχει. Το μηδέν όμως δεν υπάρχει.

Είναι ακριβώς η αντιγραφή του Καρτέσιου, όπως προαναφέραμε, που κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή διανόηση:

‘ex nihilo nihil fit’ από το τίποτε δεν δημιουργείται τίποτε

ή

κατά Παρμενίδη- δύο χιλιάδες χρόνια πριν τον Καρτέσιο:

« ἔστι γὰρ εἶναι,

μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν·»

Παραδέχεται, δηλαδή, πως δεν υπάρχει γένεση ούτε φθορά.

Γιατί η γένεση προϋποθέτει μια κατάσταση «μη είναι» που μεταβαίνει στην κατάσταση του «είναι» και αντίστροφα για τη φθορά (θάνατο).

Για το ίδιο το σύμπαν θα εκφράσει την άποψη:

«πῶς γαῖα καὶ ἥλιος ἠδὲ σελήνη

αἰθήρ τε ξυνὸς γάλα τ΄ οὐράνιον καὶ ὄλυμπος

ἔσχατος ἠδ΄ ἄστρων θερμὸν μένος ὡρμήθησαν

γίγνεσθαι.»

Δηλαδή:

η γη, ο ήλιος και η σελήνη, ο κοινός αέρας αλλά και ο ουράνιος γαλαξίας κι ο όλυμπος ο έσχατος (το απάτητο σύμπαν, δηλαδή) και τα φλέγοντα αστέρια διεγέρθηκαν, μπήκαν βίαια σε κίνηση.

Από εκεί εκπορεύεται και η σημερινή θεωρία της μεγάλης έκρηξης, της έναρξης του Σύμπαντος, της μεγάλης διέγερσης, του λεγόμενου, δηλαδή, Big Bang.

(Παρμενίδης: 540-470 π.X.)

Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Παρμενίδης: « ἔστι γὰρ εἶναι, μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν»"

ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ

Τα λείψανα ενός ήρωα της αντίστασης του κυπριακού λαού στη βάρβαρη εισβολή του ΑΤΤΙΛΑ, επιτέλους παραδόθηκαν για να ταφούν στα ελεύθερα χώματα της μαρτυρικής νήσου. Πρόκειται για τον λοχία Αντώνη Γεωργίου τον οποίο δολοφόνησαν οι υπάνθρωποι που αιματοκύλησαν το κόσμημα της Ανατολικής Μεσογείου το 1974.

Η σύσσωμη παρουσία πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας στην κηδεία του δεν μπορεί παρά να στέλνει ένα σαφές μήνυμα ενότητας του Ελληνισμού και αποφασιστικότητας ότι οι δυσκολίες δεν πρόκειται να τον κάμψουν, ενώ και όσοι επιθυμούν να προκαλέσουν τη διχόνοια ανάμεσα στους Ελλαδίτες και τους Κύπριους Έλληνες είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν.

Και ας μην ποντάρουν ορισμένοι στις όποιες αντιθέσεις υφίστανται «εντός των τειχών», όπως για παράδειγμα η δριμεία κριτική που σχεδόν οι πάντες ασκούν στη σημερινή πολιτική ηγεσία. Ματαιοπονούν. Ό,τι και να συμβεί, το πανέμορφο νησί της Αφροδίτης και ο λαός του δεν μπορούν να ξεριζωθούν από την ελληνική ψυχή. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να ανεχόμαστε ως λαός, πολιτικές οι οποίες οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα… Άλλο όμως αυτό και άλλο το να νομίζει ο αντίπαλος ότι έχει λόγο να χαίρεται…

Τόσο απλά.

Ακολουθεί ο λόγος που εκφώνησε ο υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ποίος αξίζει να αναγνωστεί ως ένας ελάχιστον φόρος τιμής στον ήρωα, ο οποίος θυσιάστηκε για να μείνει ελεύθερο όσο μεγαλύτερο τμήμα της νήσου ήταν δυνατόν στην τότε συγκυρία. Διότι αλλιώς, ποιος ξέρει που θα είχε σταματήσει την προέλασή του ο βάρβαρος και απολίτιστος ημιάγριος κατακτητής…

Στις διευθύνσεις που ακολουθούν μπορεούν οι αναγνώστες να διαβάσουν συγκλονιστικές λεπτομέρειες για το τουρκικό έγκλημα και τον Ελληνοκύπριο ήρωα:

http://www.philenews.com/AssetService/Image.ashx?t=2&pg=43552&

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/08/blog-post_886.html

Ακολουθεί ο λόγος του υπουργού:

Μαζευτήκαμε σήμερα στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε στο Λοχία Αντώνη Γεωργίου. Η κυπριακή πολιτεία καθήκοντως καταθέτει την οφειλόμενη τιμή, την ευγνωμοσύνη και την αναγνώριση σε ακόμη έναν ήρωα που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας.

Μετά από 37 χρόνια αγωνίας για τον αγνοούμενο Αντώνη, η οικογένεια του πληροφορήθηκε την ταυτοποίηση των λειψάνων του που ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Μπέκιογιου / Πέτρα του Διγενή.

Ο Αντώνης Γεωργίου γεννήθηκε το 1955 στο Μοσφίλι της επαρχίας Λευκωσίας. Ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας και μεγάλωσε με στερήσεις. Παρ΄ όλα αυτά, όταν έγινε 12 χρονών, οι γονείς του τον έστειλαν στο Γεωργικό Γυμνάσιο Μόρφου απ΄ όπου αποφοίτησε με άριστα. Ο Αντώνης ήταν ευγενικός, εργατικός και καλοπροαίρετος και για τα αδέλφια του στάθηκε σαν προστάτης, μάνα και πατέρας.

Το 1972 η οικογένεια του εγκαταλείπει το Μοσφίλι και εγκαθίσταται στο Μάμμαρι. Το 1973 κατατάσσεται στην Εθνική Φρουρά και η αποφράδα 20 Ιουλίου τον βρίσκει να υπηρετεί στο 399 ΤΠ στο Μπογάζι.

Κατά τη δεύτερη φάση της τούρκικης εισβολής, στις 14 Αυγούστου, το τάγμα του Αντώνη μετακινείται για να επανδρώσει θέσεις της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή του φράγματος Μιας Μηλιάς. Την ίδια ημέρα οι Τούρκοι εισβολείς εξαπολύουν μεγάλη επίθεση με ισχυρές δυνάμεις πεζικού, άρματα μάχης και πολεμική αεροπορία εναντίον των θέσεων της Εθνικής Φρουράς. Η συντριπτική υπεροπλία των Τούρκων αναγκάζει τις δυνάμεις μας να οπισθοχωρήσουν.

Ο Αντώνης, μαζί με άλλους στρατιώτες, κινούνται προς την περιοχή Τραχωνίου Κυθρέας για να καταλήξουν στη Βώνη. Τριανταεπτά εθνοφρουροί, ανάμεσά τους και ο Αντώνης, βρίσκουν καταφύγιο σε φιλόξενα σπίτια. Αλλάζουν ρούχα και βάζουν πολιτική περιβολή. Τοποθετούν λευκό ύφασμα στις πόρτες των σπιτιών με πρόθεση να παραδοθούν, αν φτάσουν εκεί τα τουρκικά στρατεύματα. Γύρω στις 8 με 9 το πρωί της 15ης Αυγούστου εισέρχονται στη Βώνη ένοπλοι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι αρχίζουν να πυροβολούν στις πόρτες των σπιτιών. Όταν σταματούν οι πυροβολισμοί, οι στρατιώτες βγαίνουν από τα σπίτια και παραδίδονται. Οι Τουρκοκύπριοι οδηγούν τους 35 στρατιώτες και τους 10 πολίτες στο τουρκοκυπριακό χωριό Επηχώ. Οι άλλοι δύο στρατιώτες είχαν ήδη διαφύγει.

Από τη σύλληψή τους στις 15 Αυγούστου 1974, ο Αντώνης και οι υπόλοιποι δεν έδωσαν ποτέ ξανά σημεία ζωής. Ο ομαδικός τους τάφος μαρτυρά τη βαρβαρότητα της άνανδρης δολοφονίας τους και αποκαλύπτει ακόμη ένα δραματικό περιστατικό όπου οι πεσόντες καταξιώνονται στη συλλογική μας συνείδηση και καταγράφονται στην ιστορική μας μνήμη.

Ωστόσο, 37 χρόνια μετά, η θυσία του Αντώνη Γεωργίου και των άλλων μαρτύρων του λαού μας παραμένει αδικαίωτη καθώς το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο. Οι έποικοι πολλαπλασιάζονται, οι περιουσίες μας λεηλατούνται, η πολιτιστική και θρησκευτική μας κληρονομιά καταστρέφεται, ενώ τα τούρκικα στρατεύματα συνεχίζουν να κατέχουν το βόρειο τμήμα του νησιού και να αποτελούν θανάσιμη απειλή για το μέλλον.

Οι συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Η καλή θέληση και η πολιτική βούληση της ελληνοκυπριακής πλευράς δεν είναι αρκετή για να φτάσουμε σε βιώσιμη λύση στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου.

Οι συνομιλίες προσκρούουν στη διχοτομική αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς η οποία παίζει ένα παιχνίδι εντυπώσεων, επιδιώκοντας το τελεσίδικο ναυάγιο της διαδικασίας με στόχο την αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος.

Η πρόσφατη έκρηξη αλαζονείας και αδιαλλαξίας του κ. Ερντογάν στα κατεχόμενα είναι αρκούντως δηλωτική της επίσημης τουρκικής πολιτικής. Βεβαίως, με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία δεν δικαιούται να αισιοδοξεί για τις ευρωπαϊκές της φιλοδοξίες. Άλλωστε, και εδώ συμπεριφέρεται με περισσή αλαζονεία απειλώντας να παγώσει την ενταξιακή διαδικασία όταν η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ. Είναι ωσάν η ΕΕ να υπέβαλε αίτηση να ενταχθεί στην Τουρκία και όχι η Τουρκία να ενταχθεί στην ΕΕ.

Όσο, λοιπόν, και να επιδιώκουμε τη λύση, και όντως την επιδιώκουμε, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υποκύψουμε στους όρους του κατακτητή θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού στη γη των πατέρων τους. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Οι συνθήκες είναι δύσκολες αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με θέληση, συνέπεια και υπευθυνότητα να ανατρέψουμε την κατοχή, να ανακόψουμε τον εποικισμό, να αποτρέψουμε τον εφιάλτη και την κατάρα της διχοτόμησης.

Αντιμετωπίζουμε προβλήματα, αλλά οι πολιτείες και οι κοινωνίες κρίνονται στις δύσκολες ώρες. Ως λαός διαθέτουμε τα ψυχικά αποθέματα, το σθένος και τις αντοχές να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι και να υπερβούμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα.

Δεν θα προχωρήσουμε μπροστά με συνεχείς διαπληκτισμούς και ατελείωτες μεταξύ μας αντιπαραθέσεις. Η ενότητα μέσα από τον διάλογο και τη μετριοπάθεια είναι αναγκαία ως όρος επιβίωσης. Ο σεβασμός και η προσήλωση στους συνταγματικούς θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος αποτελεί δικλείδα ασφάλειας για την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική συνοχή.

Είναι η ώρα να ανασυντάξουμε δυνάμεις. Να κρατηθούμε όρθιοι, να δώσουμε μήνυμα ενότητας, αυτοπεποίθησης και προοπτικής στον λαό μας.

Είναι η ώρα, και το μπορούμε, να δώσουμε το μήνυμα στον Αντώνη Γεωργίου και σ΄ όλους που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι, ότι η θυσία τους δεν θα παραμένει αδικαίωτη. Ότι θα συνεχίσουμε την πορεία τους ενωμένοι, θα υπερβούμε την κατοχή και τη διχοτόμηση. Για μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα, μια Κύπρο της ειρήνης, της προόδου και του πολιτισμού, για όλους τους ανθρώπους της, για μάς και τα παιδιά μας και τις γενιές που μας έρχονται.

Στον Αντώνη Γεωργίου και στην οικογένεια του εκφράζουμε τον σεβασμό, την τιμή και την αναγνώριση της κυπριακής πολιτείας.

Στο καλό Αντώνη Γεωργίου που καταξίωσες με τη θυσία σου τις έννοιες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Η μνήμη σου θα παραμένει ανεξίτηλη και αιώνια.

Πηγές.
Defencepoint.gr

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ"

Είχαν τηλεσκόπια οι αρχαίοι;

Απαντούν:

Ζωναράς, Ίππαρχος, Αρχιμήδης και η Wei Yu(!!)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος




Παριστούν τον Αρχιμήδη με έναν μεγάλο καθρέπτη, λες και βλέπουμε παραμύθια της ανατολής.

Ζούμε ακόμη στη μεσαιωνική εποχή και απεκδυόμαστε το αυτονόητο. Θα έρθει όμως το πέρας της, (στην Ελλάδα κυρίως) οπότε θα αρχίσουν να ανασάνουν και οι πνευματικές προεκτάσεις αλλά και οι γενικότερες αναζητήσεις μας. Αρχίζω με τη λογική αυτήν γιατί έχω το λόγο μου.
Με εντυπωσίασε η ανάρτηση με τον πηχυαίο τίτλο «Υπήρχαν στην αρχαιότητα τηλεσκόπια;» (επειδή είχα αναρτήσει κι εγώ το δημοσίευμα του ‘Βισάλτη’, για το όστρακο με το αστεροσκόπιο, οφείλω να εκφράσω την άποψή μου.

Σπάνια κάποιος συγγραφέας της αρχαιότητας θα αναφερθεί στα όργανα που χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει τις εφευρέσεις ή τις μετρήσεις του.

Δεν έχουμε κάποια καταγραφή των οργάνων ενός ιατρού, ενός αστρονόμου, ενός φυσικού. Διευκρινιστικά από άλλους συγγραφείς έχουμε ορισμένες αναφορές.

Οι λέξεις τηλεσκόπιο, τηλεόραση, τηλέφωνο, τηλεπικοινωνία και όλες οι τηλε- είναι πλασμένες της νεότερης εποχής και εμπεριέχονται στη σφαίρα του νεολογισμού.

Μέσα από αρχαία κείμενα, μας είναι γνωστά ως χρήσιμα επιστημονικά όργανα,
1. ο Γνώμων, γράφει ο Ι. Ζωναράς το 12ο αιώνα:
«Γνώμων. ὁ συνετός. καὶ κανόνιόν τι μηχανικὸν, καὶ σχῆμα γεωμετρικὸν, καὶ διοπτρικοῦ ὀργάνου μέρος, καὶ δὴ καὶ ἀστρονομικοῦ. καὶ τὸ ἐν τοῖς ἡλιοτροπίοις πηγνύμενον, ο­περ εφευρεν ̓Αναξίμανδρος καὶ ε­στησεν ἐπὶ τῶν σκιοθύρων.»),
2. ο Αστρολάβος,
3. η διόπτρα (μηχανικόν τεχνούργημα, δι’ ών οι γεωμέτραι απηκρίβουν την των επάλξεων εκ διαστήματος αναμέτρησιν. "Σουίδα").
4. το έσοπτρον – μεγεθυντικός φακός (Έσοπτρον. κάτοπτρον. ἐσόπτρῳ ἐνορῶντες-Ζωναράς)

Γνωρίζουμε πως ο Ίππαρχος (2ος αιώνας π.Χ.) τελειοποίησε αστρονομικά όργανα της αρχαιότητας.

Μάλιστα, παρατήρησε (πως; με γυμνό οφθαλμό;!!) ένα νέο αστέρι στον αστερισμό του Σκορπιού.
Σήμερα οι επιστήμονες δεν αμφισβητούν την ύπαρξη καταλλήλων οργάνων στην αρχαιότητα για τη μελέτη του διαστήματος.

Ερώτημα μεγάλο αποτελούν οι γνώσεις του Ομήρου περί των αστέρων και ειδικότερα στην αναφορά του για τους δορυφόρους του Άρη, τον Φόβο και το Δείμο που είναι αδιάκριτοι με γυμνό οφθαλμό.

Επιπρόσθετα θα τονίσουμε τη μικροκατασκευή του μηχανισμού των Αντικυθήρων, όπου τα χαραγμένα γράμματα ή λέξεις,αν θέλετε, δεν διαβάζονται με γυμνό οφθαλμό.


Υπήρχαν, λοιπόν, μεγεθυντικοί φακοί στην αρχαιότητα; Είχαν οι αρχαίοι δημιουργήσει φακό με την ύαλο;
Ο φακός από την αρχαία Παρθία, βρέθηκε κοντά στην Βαγδάτη (ΙΡΑΚ), ο ειδικευμένος του Βρετανικού Μουσείου τον δείχνει για φωτογράφηση.


Η απάντηση είναι παλαιά και είναι καταφατική.

Οι αστρονομικές παρατηρήσεις των αρχαίων δεν μπορούσαν να γίνουν με γυμνό οφθαλμό. Ήδη ο αναφερόμενος Ίππαρχος με την ένταση του φωτός των αστεριών επινόησε την κλίμακα των μεγεθών τους. Δηλαδή, πως μετρούσε την ένταση; Έκλεινε το μάτι του και κοιτούσε τα αστέρια;

Ο Αρχιμήδης το 3ο αιώνα π.Χ. κατάκαψε το ρωμαϊκό στόλο με τα περίφημα κάτοπτρά του.
Τι ήταν αυτά;
Απλά καθρεπτάκια;
Κάνανε και μερικοί αμερικάνοι το πείραμα με καθρέπτες και επειδή δεν πέτυχε συμπέραναν πως είναι μύθευμα τα περί κατόπτρων του Αρχιμήδη. Κούνια που τους ...κούναγε.

Τι εννοούσαν με τη λέξη ‘κάτοπτρο’;
Τον καθρέπτη που βλέπουμε τη φάτσα μας; Ε, είμαστε για γέλια.

Ας δούμε τι λέει ο Ζωναράς (12ος αιώνας) για το ‘όπλο’ του Αρχιμήδη:
«κάτοπτρον γάρ τι πρὸς τὸν η­λιον ἀνατείνας τήν τε ἀκτῖνα αὐτοῦ ἐς αὐτὸ εἰσεδέξατο καὶ τὸν ἀέρα ἀπ' αὐτῆς τῇ πυκνότητι καὶ τῇ λειότητι τοῦ κατόπτρου πυρώσας φλόγα τε μεγάλην ἐξέκαυσε καὶ πᾶσαν αὐτὴν ἐς τὰς ναῦς ὑπὸ τὴν τοῦ πυρὸς ὁδὸν ὁρμούσας ἐνέβαλε καὶ πάσας κατέκαυσεν.»
Μπήκαν, λέει, οι ακτίνες του ήλιου στο κάτοπτρο από όπου βγήκε μεγάλη φλόγα που όρμησε πάνω στα πλοία και τα έκαψε.


Ο οπτικός φακός του 2ου αιώνα π.Χ., αν και έχει ορισμένα χτυπήματα εντούτοις δεν παύει να προκαλεί με την παρουσία του. Διέλυσε ένα μύθευμα αρκετών ευρωπαϊκών αιώνων...

Αναρωτιούνται οι επιστήμονες τι ήταν το κάτοπτρο αυτό; Από τι ήταν φτιαγμένο; Από ύαλο; Άγνωστο. Είπαμε, οι σοφοί δεν μαρτυρούσαν τα μυστικά τους.


Και τώρα υπάρχουν οι αμφισβητίες της ύπαρξης του τηλεσκόπιου ή αστεροσκόπιου στην αρχαιότητα.
Στηρίζονται, βέβαια, στην ευρωπαϊκή σοφία, όπου η επεξεργασία της υάλου για την κατασκευή φακού έγινε, λένε, στη περίοδο της Αναγέννησης (Νεύτων κλπ).

Και όμως υπάρχουν στοιχεία που διαγράφουν αυτή την τοποθέτηση.

Γιατί άλλο η Αναγέννηση και άλλο η Γέννηση.


Είναι δυνατό να δημιουργούν οικιακά σκεύη από ύαλο εδώ και χιλιάδες χρόνια και να μην έχουν αντιληφθεί πως το υλικό αυτό έχει τη δυνατότητα οπτικής μεγέθυνσης ενός αντικειμένου; Ένα λογικό όν θα απαντήσει αμέσως: Όχι!

Ευτυχώς που κάτι διασώθηκε και ακουμπούμε πάνω σε αυτό.

Η αρχαιολόγος και συγγραφέας Wei Yu (Κινέζα) στο βιβλίο της που έχει τον τίτλο:
«Unraveling the Mask of Prehistoric Civilization - The Unknown Ages» αναφέρει για τις ανασκαφές που διενεργήθηκαν στην αρχαία Παρθία –βασίλειο που δημιουργήθηκε από Μακεδόνες στρατηγούς του Αλεξάνδρου, γι’ αυτό ό,τι αρχαιολογικό βγαίνει στο φως είναι ελληνικό. ( Την περιοχή καταλαμβάνει σήμερα το Ιρακ).

Στο βιβλίο της, η Wei Yu, παρουσιάζει δύο σημαντικά πράγματα. Πρώτον την αρχαιότερη μπαταρία του κόσμου, το 200 π.Χ. περίπου (ναι, υπήρχε και τότε η μπαταρία μολύβδου) και Δεύτερον που μας ενδιαφέρει στο προκείμενο θέμα μας : Οπτικό Ύαλο. Μεγεθυντικό φακό, δηλαδή!

Αποσυντίθεται έτσι ένας ακόμη μύθος πως ο οπτικός ύαλος δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα.

Σημειώνει μάλιστα η συγγραφέας:
«In textbooks, we are told that the earliest optical lens polishing techniques appeared in 16th century Europe. However, this polished lens is an ancient relic 2200 years old.»

Στα ελληνικά:

«Στα εγχειρίδια έχουμε πει ότι πιο πρόσφατες τεχνικές στίλβωσης φακών εμφανίστηκαν στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα. Εντούτοις αυτός ο στιλβωμένος φακός είναι ένα αρχαίο λείψανο 2.200 ετών.»

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ: η ευρωπαϊκή σκέψη εδράζεται (στρογγυλοκάθεται, δηλαδή) στη ρωμαϊκή που εκπορεύεται από την ελληνική (την αρχαία πάντα και... φυσικά!)

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Είχαν τηλεσκόπια οι αρχαίοι;"

Ανθρώπινα κάρβουνα (Ν. Λυγερός)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ανθρώπινα κάρβουνα (Ν. Λυγερός)"

Γερμανός αρχαιολόγος: Δεν ήταν ελληνική πόλη η Τροία!

Φωτο: αεροφωτογραφία της αρχαιολογικής τοποθεσίας της Τροίας


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Ως αποτέλεσμα των άκαρπων αρχαιολογικών ανασκαφών μπορούν να εκληφθούν τα συμπεράσματα που ανακοίνωσε ο Γερμανός καθηγητής αρχαιολογίας του Tübingen, Manfred Korfmann.
Οι δυσπιστίες που εξέφρασε με άρθρο του στο αρχαιολογικό περιοδικό Arcaeology, για την ιστορικότητα του ομηρικού έργου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση.

Γράφει στην αρχή του άρθρου του ο κ. Κόρφμαν:

«Τα τελευταία 16 χρόνια, περισσότεροι από 350 μελετητές, επιστήμονες και τεχνικοί από 20 περίπου χώρες συνεργάστηκαν στις ανασκαφές στη βορειοδυτική πλευρά της Τουρκίας σε μια ακρόπολη της πρώϊμης εποχής Χαλκού, την τρίτη χιλιετία π.Χ. που τελείωσε ως βυζαντινός οικισμός, πριν εγκαταλειφθεί τελείως το 1350 μ.Χ. Ωστόσο, ως άμεσος επιβλέπων των ανασκαφών, αναρωτιέμαι συνέχεια, αν ο πόλεμος της Ομηρικής Τροίας πραγματικά συνέβη.»


Αναπτύσσοντας τα αποτελέσματα των πολυετών ανασκαφικών προσπαθειών στο χώρο της Τροίας θα σημειώσει χαρακτηριστικά:

«Η Τροία εμφανίζεται καταστραμμένη περίπου το 1180 π.Χ., πιθανόν από ένα πόλεμο η πόλη χάθηκε. Υπάρχουν ενδείξεις μιας πυρκαγιάς, μερικών σκελετών και ενός σωρού από σβώλους σφεντόνας.
Οι κάτοικοι που θα είχαν υπερασπίσει με επιτυχία την πόλη τους θα τις είχαν πάρει από εκεί και θα τις είχαν τοποθετήσει σε ένα άλλο μέρος αλλά μια νικηφόρα κατάκτηση δεν θα έκανε τίποτε για αυτά.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για τον Τρωϊκό πόλεμο αν και η αρχαία παράδοση τον τοποθετεί χρονικά αυτήν την περίοδο.
Μετά από μια μεταβατική περίοδο μερικών δεκαετιών, ένας νέος πληθυσμός από τα ανατολικά βαλκάνια ή από την περιοχή της βορειοδυτικής Μαύρης Θάλασσας εγκαταστάθηκε στα ερείπια της αποδυναμωμένης πόλης.
Το κύριο επιχείρημα ενάντια στην ένωση αυτών των ερειπίων με την μεγάλη πόλη που περιγράφεται στην Ιλιάδα είναι ότι η Τροία στην Ύστερη Εποχή Χαλκού ήταν μια εντελώς ασήμαντη κωμόπολη και όχι μιας σημαντικής τοποθεσίας.»

Ο Όμηρος τα φαντάστηκε...

Συνεχίζοντας ο Γερμανός καθηγητής το άρθρο και αφού περιγράφει τα ελάχιστα ευρήματα των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν θα σημειώσει:
«Ο Όμηρος είχε δεδομένο πως το ακροατήριό του ήξερε ότι ένας πόλεμος είχε διεξαχθεί, κάπου εκεί, για αυτό που στη συνέχεια τον ονόμασε Ίλιον ή Τροία.

Ο αοιδός ενδιαφέρθηκε κυρίως για την περιγραφή της οργής του Αχιλλέα και των συνεπειών του.

Χρησιμοποίησε την Τροία και τον Πόλεμο, ποιητική αδεία, για μια σύγκρουση μεταξύ των ανθρώπων και των Θεών.
Από τη σκοπιά του αρχαιολόγου, η Ιλιάδα μπορεί να ερμηνευθεί ως ‘πρόφαση’ μιας εξ ολοκλήρου διαφορετικής λογικής.

Κάποιος ίσως δει τον Όμηρο ή τους πληροφοριοδότες του ως αυτόπτες μάρτυρες της Τροίας και την τοποθεσία της Τροίας όπως ήταν στον όγδοο π.Χ. αιώνα, την περίοδο, δηλαδή, όπου οι μελετητές γενικά συμφωνούν πως ο Όμηρος συνέθεσε τα έπη του.
Η Τροία ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος μια ερειπωμένη τοποθεσία στις μέρες του Ομήρου αλλά τα υπολείμματα της Τροίας, όπως εντοπίστηκαν, μαζί με την ακρόπολη και την χαμηλότερη από αυτήν πόλη, ήταν ακόμη εντυπωσιακές.»


Αποκαρδιωμένος ο αρχαιολόγος που δεν μπόρεσε να ανακαλύψει το εύρημα που θα τον έκανε διάσημο, προσπαθεί να υποβαθμίσει τον αρχαίο Έλληνα ποιητή, κάνοντας το ‘Ιερό του Ιλίου’ ...ξύλινη κατασκευή.

Γράφει ο αθεόφοβος :


«Η φράση ‘Ιερό Ίλιο’ είναι το πιο συχνά επαναλαμβανόμενο επίθετο στην Ιλιάδα, και ο καθένας θα περίμενε να δει ένα ιερό κτίριο στην τοποθεσία αυτή.
Μπορούμε να δώσουμε πειστικά επιχειρήματα για ένα ιερό ή ιερά, πιθανόν, φτιαγμένα ως ξύλινες κατασκευές, από τις αρχές του έβδομου αιώνα π.Χ., περίπου στα χρόνια του Ομήρου, σε αυτήν την περιοχή, όπου μετέπειτα χρησιμοποιούνταν ως κέντρο λατρείας μέχρι την ύστερη εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Δεν υπάρχει τίποτε από αρχαιολογική καταγραφή που να έρθει σε αντίθεση με τον ισχυρισμό πως η Τροία και η γύρω περιοχή διαμόρφωσαν το σκηνικό της Ομηρικής Ιλιάδας στα 700 π.Χ.»



«Δεν ήταν ελληνικός οικισμός η Τροία»


Και τώρα η αμφισβήτηση και του τρωϊκού πολέμου αλλά και της ελληνικής υπόστασης στην περιοχή:
«Ο Carl Blegen που κατεύθυνε τις ανασκαφές στην Τροία τη δεκαετία του ’30 θεώρησε πως ήταν ελληνικός οικισμός. Η ιδέα μιας ελληνικής Τροίας ήταν από τον Σλήμαν (Schliemann) και καθιερώθηκε. Αυτές οι αρχαιολογικές ανασκαφές άρχισαν από την Ελλάδα για την Τροία, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και αργότερα επέστρεψαν στην Ελλάδα και ήταν όλοι προκατειλημμένοι με τη λογική της ελληνικής Τροίας.
Σήμερα γνωρίζουμε, από τις ανασκαφές μας, την εποχή του χαλκού η Τροία είχε ισχυρότατους δεσμούς με την Ανατολία από ότι με το Αιγαίο.
Η έρευνα από ειδικούς της Ανατολίας(σ.σ.!!) έδειξε πως ό, τι καλούμε σήμερα Τροία ήταν προς το τέλος της εποχής του Χαλκού, το βασίλειο Wilusa, αρκετά ισχυρό ώστε να έχει σχέσεις με την αυτοκρατορία των Χετταίων, ακόμη και οι Αιγύπτιοι φαίνεται να είχαν σχέσεις με την πόλη. Επιπλέον σύμφωνα με αρχεία των Χετταίων, υπήρξαν πολιτικές και στρατιωτικές εντάσεις γύρω από την Τροία, ακριβώς το δέκατο τρίο και δωδέκατο αιώνες π.Χ. που είναι η υποτιθέμενη χρονική περίοδος του Ομηρικού Τρωϊκού Πολέμου.»


Ο αρθογράφος κάνει την παρακάτω ερώτηση στον εαυτό του:


«Υπήρξε ο τρωικός πόλεμος;»

Και απαντά:


«H ιστορία του Ομήρου για μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και των κατοίκων της Τροίας, είναι βασισμένη στη μνήμη ιστορικών γεγονότων. Γεγονότα που θα μπορούσαν να έχουν γίνει οπουδήποτε.»

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γερμανός αρχαιολόγος: Δεν ήταν ελληνική πόλη η Τροία!"

H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι τοπικό και πρέπει να το εξετάζουμε ολικά και σφαιρικά, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μερικών. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το Αιγαίο Πέλαγος βέβαια, αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος, δίχως να ξεχάσουμε και το Λιβυκό. Με άλλα λόγια, η μελέτη της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, έτσι ώστε εκεί που υπάρχουν δυσκολίες να στηριζόμαστε σε δεδομένα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί. Το γενικό πλαίσιο είναι πάντα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ισχύει από το 1982. Αλλά στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει και προηγούμενη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία υπογράφτηκε το 1977 και χρησιμοποιεί για τον καθορισμό των συνοριακών σημείων τους μέγιστους κύκλους, δηλαδή την έννοια της μέσης γραμμής που υποστηρίζουν και τα διαγράμματα Voronoi. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε και τη συμβολή των νησιών εκτός βέβαια από την ίδια την Κέρκυρα, διότι για τις ακραίες περιπτώσεις θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ανάλογο ακόμα και με μικρά νησιά. Έτσι τα νησιά Οθωνοί, Μαθράκι και Ερικούσσα δεν έχουν απλώς μια συμβολική ύπαρξη, αφού τα σημεία της συμφωνίας με την Ιταλία τα προσμετρούν, όπως το αποδεικνύει ο χάρτης πάνω στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία της συμφωνίας, αλλά και η θεωρητική διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας. Βλέπουμε επιπλέον ότι για να γίνει μια αποτελεσματική συμφωνία όσο αφορά στην ΑΟΖ θα πρέπει ν' αγγίξουμε και το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου ακτίνας 40,6km, ο οποίος αγγίζει την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο στο Ιόνιο Πέλαγος είναι το σωστό και αρκεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης με τις διακρατικές συμφωνίες με διμερείς σχέσεις (διαβάστε τη συνέχεια...)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ"

ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ 8.000 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΣΦΕΝΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Αν και οι βραχογραφίες σύµφωνα µε την A. Πετροχείλου (1992) έχουν µελετηθεί από τον Χ. Παπουτσάκη, η ερµηνεία τους παραµένει µέχρι σήµερα άγνωστη. Φαίνεται βέβαιο ότι οι βραχογραφίες ανήκουν στη νεολιθική και χρονολογούνται πριν από περίπου 7.500 έως 8.500 έτη.

Το σπήλαιο βρίσκεται στην περιοχή Σκορδολάκια στο χωριό Ασφένδου / Σφακιά (νότια Κρήτη). Για να πάτε στο Ασφένδου (Ασφέντου, βλ. εικ. αριστερά) όπως έρχεστε από τα Χανιά (µε κατεύθυνση προς τα Σφακιά), στρίβετε αριστερά µετά το χωριό Ασκύφου µε κατεύθυνση προς

Το σπήλαιο είναι «κλειδωµένο» και δεν µπορεί να βρεθεί χωρίς τη βοήθεια ντόπιων. Το κλειδί και τις οδηγίες για να πάτε έως την είσοδο του σπηλαίου µπορείτε όµως να τα βρείτε εκεί: στην έξοδο του Ασφένδου προσέξτε να εντοπίσετε στη δεξιά πλευρά την τελευταία κολώνα της ΕΗ και ένα σπίτι (στέγη) που βρίσκεται εκεί (περίπου 100 µέτρα από το δρόµο) [βλ. εικόνα δεξιά]. ίπλα ακριβώς στην κολώνα της ΕΗ υπάρχει ένα δροµάκι που οδηγεί σε αυτό το σπίτι (µέσα από ένα συρµατόπλεγµα). Εκεί κατοικεί ένα ζευγάρι ηλικιωµένων που είναι πολύ φιλόξενοι. Η οικοδέσποινα του σπιτιού είναι η «κλειδοκράτορας», η οποία µε χαρά πάει τους ενδιαφερόµενους µέχρι την είσοδο της σπηλιάς (είναι αυτονόητο ότι θα λάβει και κάποιο «οβολό» για αυτήν της την υπηρεσία). Όταν την επισκεφτήκαµε µας είπε και ότι τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχει επισκεφτεί κανένας επιστήµονας τη σπηλιά αυτή. Οι τελευταίοι επισκέπτες ήταν Έλληνες αρχαιολόγοι από την Αθήνα, τα Χανιά και το Ηράκλειο.

Η διαδροµή µέχρι την σπηλιά (περίπου 500 µ.) ξεκινάει ανατολικά του σπιτιού και περνάει µέσα από µια µικρή πεδιάδα (µε γαϊδουράγκαθα, γι’ αυτό να έχετε κλειστά παπούτσια, µακριά παντελόνια κ.λπ.). Στα µέσα περίπου της διαδροµής φτάνετε σε µια στέρνα, η οποία έχει βάθος πάνω από 15 µέτρα φέρει «ίχνη σχοινιού πάνω στην πέτρα» [βλ. εικόνα] που αποτελούν ένδειξη ότι χρησιµοποιείται εδώ και πάνω από 100 χρόνια.

Η πρόσβαση στη σπηλιά γίνεται από τη νότια πλευρά στους πρόποδες του βουνού (υψόµετρο περίπου 700 µέτρα) που βρίσκεται αριστερά (από το σπίτι). Η σπηλιά ήταν αρχικά επίπεδη και βρισκόταν κάτω από βράχο (στο παρελθόν χρησιµοποιούταν πιθανόν ως καταφύγιο) πλάτους περίπου 5 µέτρων µε περίπου 16 µέτρα οριζόντιο σχεδόν βάθος και ύψος περίπου 2 µέτρα στην είσοδο έως το ανώτατο 1 µέτρο στο τέλος του σπηλαίου. Η είσοδος µετά την πρώτη ανακάλυψη του σπηλαίου κλείστηκε µε βράχους και αφέθηκε µόνο µια είσοδος στα δεξιά διαστάσεων περίπου 60 x 80 εκατ., η οποία κλείστηκε µε µια σιδερένια πόρτα [βλ. εικόνα κάτω]. Μέσω αυτής της «εισόδου» βρίσκεται κανείς (έρποντας) στο εσωτερικό της σπηλιάς (βλ. εικόνα κάτω αριστερά). Το ύψος της σπηλιάς εδώ είναι το ανώτατο 60 εκατοστά, κάτι που περιορίζει κατά πολύ την «ελευθερία κίνησης». Οι βραχογραφίες βρίσκονται κοντά στην είσοδο στο έδαφος του σπηλαίου.

Οι µορφές των σχεδίων έχουν χαραχθεί πάνω σε φυσικά προϋπάρχουσες επιφάνειες, οι οποίες σε ορισµένα σηµεία φαίνονται να έχουν λειανθεί, κοντά σε δύο κοιλώµατα νερού που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο και τα οποία σήµερα έχουν γεµίσει µε χώµα [βλ. εικόνα αριστερά]. Η µεγαλύτερη από αυτές [βλ. εικόνα δεξιά] έχει διάµετρο περίπου 23 εκατοστών, ενώ η µικρότερη περίπου 16 εκατοστά. Τα µεµονωµένα εγχάρακτα σχέδια έχουν µέγεθος µερικών µόλις εκατοστών και είναι φτιαγµένα µε διάφορες τεχνικές χάραξης. Η συνολική επιφάνεια των εγχάρακτων σχεδίων καλύπτει περίπου 2 τετραγωνικά µέτρα του εδάφους του σπηλαίου. Με βάση τις διαφορετικές τεχνικές χάραξης και τα θέµατα των σχεδίων µπορούµε να διακρίνουµε µε βεβαιότητα διάφορες εποχές κατά τις οποίες αυτά δημιουργήθηκαν καθώς και οµάδες θεµάτων. Οι βραχογραφίες διατηρούνται σε καλή κατάσταση και αυτό ισχύει τόσο για τις βαθύτερες χαράξεις µε στίγµατα αλλά και για τις λεπτότερες χαράξεις, βλ. σχετικά και τις 3 εικόνες που ακολουθούν .

Στο βιβλίο της Τα Σπήλαια της Ελλάδας (1992) η Άννα Πετροχείλου αναφέρεται στο σπήλαιο Ασφέντου µε πέντε µόνο προτάσεις τονίζοντας την προϊστορική του σηµασία, χωρίς να εµβαθύνει περαιτέρω. Γράφει για «εγχάρακτα σχέδια από ανθρώπους της νεολιθικής περιόδου όπως απεικονίσεις άγριων ζώων, τόξα και βέλη, κλαδιά και άλλα». Ούτε σε αυτή την πηγή όµως δεν δίνεται κάποια ερµηνεία για τα παλαιότερα, το πιο πιθανό, σχέδια και τα κοιλώµατα που είναι διατεταγµένα σε κύκλους.

Οι βραχογραφίες ήταν πρακτική γνωστή σε αναρίθµητους λαούς από όλες τις ηπείρους, πλην της Ανταρκτικής.

Συχνά οι απεικονίσεις σηµαίνουν πολλά από πολιτισµικής και θρησκευτικής πλευράς αναφορικά µε τις κοινότητες όπου ανήκουν. Στις περιπτώσεις αυτές όµως δεν επιτρέπονται οι γενικές υποθέσεις. Η ερµηνεία της σηµασίας των βραχογραφιών, είναι δυνατή, υπό προϋποθέσεις πάντα, µόνον εφόσον προϋπάρχει πολύ καλή γνώση του πολιτισµού, από όπου προέρχονται. Όλα τα άλλα είναι υποθέσεις. Εν κατακλείδι, ας πάρουµε τις βραχογραφίες του Ασφένδου προς το παρόν ως αυτό που είναι – ένα µοναδικό αποτύπωµα ενός πολιτισµού της νεολιθικής περιόδου στην Κρήτη, που µέχρι στιγµής δεν έχει ερευνηθεί αρκετά.

Σηµείωση: Όπως αξίζει στη μοναδικότητα των βραχογραφιών που έχουν βρεθεί και στην σηµασία τους αναφορικά µε την προϊστορία της Κρήτης, θα συνεχίσουµε να κάνουµε έρευνα και να αναζητούµε πληροφορίες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

MAIS, K., SEEMANN, ROBERT & N. SYMENOIDIS (1978): Vorlaufiger Bericht uber Funde von Felsritzzeichnungen in Hohlen

Nordgriechenlands. – Ann. Naturhistor. Mus. Wien, 81: 633-636, 1 Taf. (σε µορφή pdf (5 σελίδες) εδώ: [

biologiezentrum.at/pdf_frei_remote/ANNA_81_0633-0636.pdf ]).

ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΥ, A (1992): Τα σπήλαια της Ελλάδας - ISBN 960-213-195-0, σελ. 155-156.

ΠΗΓΕΣ –ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

kreta-umweltforum.de

© Φωτογραφίες: Μαρία Ελευθερία (2009)

Άγιος Νεκτάριος, Κρήτη

Πηγές.
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ 8.000 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΣΦΕΝΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Τι είπαν οι ξένοι για την Ελληνική αρετή!

Παραθέτω ένα μικρό Ανθολόγιο αποφθεγμάτων που εξαίρουν το Ελληνικό Πνεύμα και φρόνημα, τις Ελληνικές Αρετές, τον Ελληνικό Πολιτισμό αλλά πάνω απ΄ όλα τις Ελληνικές αξίες και ιδανικά . Αξιοσημείωτο είναι πως όλα έχουν γραφεί-ειπωθεί από μή Έλληνες στη καταγωγή, αλλά Έλληνες τω πνεύματι, εξαίρετους πνευματικούς άνδρες.

Θα ήθελα όμως να παρατηρήσω ότι σε ορισμένα εξ αυτών είναι έκδηλό το (ανέκαθεν) αίσθημα του υφέρποντος φθόνου.(Ιδιαίτερα στο πρώτο Νιτσεϊκό απόφθεγμα.)

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15 Οκτωβρίου 1844 – 25 Αυγούστου 1900, Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος):
“Σε κάθε εποχή οι εκάστοτε πολιτισμοί προσπάθησαν με οργή ή αγανάκτηση να αποσείσουν το ζυγό των Ελλήνων, γιατί οι δημιουργίες τους φαίνονται αδέξιες μιμήσεις των ελληνικών δημιουργημάτων και ξέσπασαν με οργή εναντίον του λαού αυτού, που τόλμησε να χαρακτηρίσει βάρβαρο ό,τι ήταν ξένο προς αυτούς. Ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί που διεκδικούν πάνω απο όλους τους λαούς τη μεγαλοφυΐα;
Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, που θα μας γλίτωνε μια για πάντα από ένα τέτοιο φαινόμενο. Γιατί ούτε το δηλητήριο, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία δεν κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι’αυτό μπροστά στους Έλληνες δοκιμάζουμε ντροπή και δέος και κάθε άντρας που τιμά την αλήθεια ας διαλαλίσει αυτή την αλήθεια:
<Παρόμοιοι με τον Ηνίοχο που οδηγεί το άρμα οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης μας και κάθε τέχνης>”.

“Η Γένεση της Τραγωδίας”, κεφ. XV, 1872.

Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος Κλασικός]

• “Deorum lingua est lingua Graecorum”

(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)

• “Totum Graecorum est”

(Όλα είναι Ελληνικά) *['Ολα προέρχονται από τους Έλληνες]

• “Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum”

(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα)

Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]

• ‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror and imported the arts in the uncivilized Latium”

(Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο)

Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]

• “What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”

(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα)

Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805) [Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]

• “Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry, physics, astronomy… you left nothing for us”

(Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς)

• “The Greeks put us to shame not only by their simplicity, which is foreign to our age; they are at the same time our rivals, nay, frequently our models, in those very points of superiority from which we seek comfort when regretting the unnatural character of our manners. We see that remarkable people uniting at once fullness of form and fullness of substance, both philosophizing and creating, both tender and energetic, uniting a youthful fancy to the virility of reason in a glorious humanity”.

(Οι Έλληνες μας εντρόπιασαν όχι μόνο με την απλότητά τους, που είναι ξένη στην εποχή μας, είναι ταυτόχρονα ανταγωνιστές μας, όχι, συχνά τα πρότυπά μας, σε αυτά ακόμη τα σημεία ανωτερότητας από τα οποία αναζητούμε ανακούφιση όταν μετανοούμε για τον αφύσικο χαρακτήρα των τρόπων μας. Βλέπουμε πως αξιοθαύμαστοι άνθρωποι ενώνοντας με μιάς ολότητα της μορφής και ολότητα της ουσίας, φιλοσοφίζουσα και δημιουργική, τρυφερή και δυναμική, δίνοντας νεανική ζωηρότητα στην αρρενωπότητα του λόγου σε μιαν ένδοξη ανθρωπότητα)

William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]

• “Greece was the real cradle of liberty in which the earliest republics were rocked. We are the pupils of the great men, in all the principles of science, of morals, and of good government”.

(Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λύκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυριλατήθηκαν οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών, σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης)

George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]

• ‘If in the library of your house you do not have the works of the ancient Greek writers, then you live in a house with no light”.

(Εαν στη βιβλιοθήκη του στπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε ζεις σε ενα σπίτι χωρίς φως)

Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφευς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]

• “If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments, then Greek is the violin of human thought”

(Εαν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων, τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης)

Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]

• “The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”

(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες)

Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]

• “We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek. Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”

(Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδωσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδωσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση)

Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]

• “Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”

(Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του)

Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]

• “In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.

(Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό)

• “For us the Greeks step out of the circle of history. Knowledge of the Greeks is not merely pleasant, useful or necessary to us – no, in the Greeks alone we find the idea of that which we should like to be and produce”.

(Για εμάς οι Έλληνες στέκονται έξω από τον κύκλο της ιστορίας. Η γνώση των Ελλήνων δεν είναι μόνο ευχάριστη, χρήσιμη ή απαραίτητη για εμάς – όχι, στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα έπρεπε να θέλουμε να είμαστε και να παράγουμε)

Johann Gottfried von Herder (1744-1803) [Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας]

• “As flowers adorn the earth and stars the sky, so does Greece the world”.

(Όπως τα λουλούδια στολίζουν τη γη και τα αστέρια τον ουρανό, έτσι και η Ελλάδα [στολίζει] τον κόσμο)

Francois Rabelais (1744-1803) [Γάλλος αναγεννησιακός ποιητής]

• “It’s a shame to be called “educated” those who do not study the ancient Greek writers”

(Είναι ντροπή να αποκαλούνται “μορφωμένοι” αυτοί που δεν μελετούν τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς)

“Mainichi Shimbun” (1940) Ιαπωνική Εφημερίδα

• “Our country, in which virtue is especially honored, watches with admiration the struggle of the Greeks in Albania; we are so much touched, that, by letting aside every other feeling, we shout: LONG LIVE HELLAS!”

(Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαίτερα η αρετή, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία. Είμαστε τόσο συγκινημένοι, που, αφήνωντας στην άκρη κάθε άλλο συναίσθημα, φωνάζουμε: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!)

Leo Tolstoy (1828-1910) [Ρώσσως Συγγραφευς]

• “Without Greek studies, there is no education”

(Δίχως Ελληνικές σπουδές, δεν υπάρχει εκπαίδευση)

Franklin D. Roosevelt (1882-1945) [32ος Πρόεδρος των Η.Π.Α.)

• "All free people are deeply impressed by the courage and steadfastness of the Greek nation which is defending itself so valiantly"

(Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι βαθιά εντυπωσιασμένοι από το κουράγιο και την προσήλωση του Ελληνικού έθνους που αμήνεται τόσο γεναία)

Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]

• “It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”

(Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο)

Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

• “We are children of the Greeks”

(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων)

Jonathan Miller of Vermont (1797-1847) [Αμερικανός μεταρρυθμιστής, νομικός και λέκτωρ. Φιλέλλην που ήρθε στην Ελλάδα και πολέμισε ως εθελοντής]

• “i have fared like a Greek, and with the Greeks i am willing to suffer for the cause of religion and freedom. [...] My life is devoted to the overturning of the Turkish Empire. God is in the side of Greeks (1824)”

(Έχω υπάρξει ως Γραικός, και με τους Γραικούς διατίθεμαι να υποφέρω για τον αγώνα της θρησκείας και της ελευθερίας. [...] Η ζωή μου είναι αφοσιωμένη στην ανατροπή της Τουρκικής αυτοκρατορίας. Ο θεός είναι στο πλευρό των Γραικών – 1824)

Federico Krutwig Sagredo (1921-1998) [Ισπανός (Βάσκος) συγγραφεύς και πολιτικός]

• “Our western civilization was born in Hellas, and in its Origins as well as in its Future development, was always Hellenic and never the result of contributions by any other region or nation. This is why it is not enough for us to know Hellenic linguistic terms only; these are often forgotten. The romans used to say that Hellas was the mother of all knowledge, and this truism has not changed since then”.

(Ο δυτικός πολιτισμός μας γεννήθηκε στην Ελλάδα, και στην καταγωγή του καθώς επίσης και στη μελοντική του εξέλιξη, υπήρξε πάντοτε Ελληνικός και ποτέ το αποτέλεσμα συμβολής καμίας άλλης περιοχής ή έθνους. Γι’ αυτό το λόγο δεν είναι αρκετό μόνο να γνωρίζουμε Ελληνικούς γλωσσικούς όρους. Αυτοί συχνά ξεχνούνται. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να λένε πως η Ελλάς ηταν η μητέρα κάθε γνώσης και αυτή η αλήθεια δεν έχει αλλάξει από τότε)

François-Marie Arouet [Voltaire] (1694-1778) [Γάλλος διαφωτιστής, συγγραφεύς και φιλόσοφος]

• “Defend Greece, because to them we owe our lights, our sciences and all of our virtues”.

(Υπερασπιστείτε την Ελλάδα, διότι σε αυτούς οφείλουμε τα φώτα μας, τις επιστήμες και όλες μας τις αρετές)

Και μετά από όλα αυτά ιδού το κατάντημά μας.

Πηγές.

Γ.Χ

Τομέας Ιδεολογικού Αγώνα।

http://antistasi.org/?p=20009

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι είπαν οι ξένοι για την Ελληνική αρετή!"

" Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν " - Πώς προέκυψε ο ιατρικός όρκος.

Πρώτος Ιατρός Θεραπευτής ήταν ο θεός του λευκού φωτός, ο Λύκειος Απόλλων. Η θεϊκή του λάμψη μετουσιώθηκε κάποτε σε μουσική με την οποία θεράπευε. Με τον ύμνο του, τον Παιάνα, καθαρίζονταν πολιτείες ολόκληρες από τις επιδημίες της πανούκλας και της χολέρας. Με τη λύρα του έπαιρνε τη φλόγα των πυρετών. Γι’ αυτό οι γιατροί ορκίζονται σ’ αυτόν. "Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν" -λένε- και στον υιό του τον Ασκληπιό και στην εγγονή του την Πανάκεια...





Ο θεός έφθασε κάποιο λυκαυγές απ' το δρόμο του ήλιου. Την άμαξά του -μας πληροφορεί ο Αλκαίος- την έσερναν κύκνοι. Και τη στιγμή της άφιξής του στους Δελφούς, τα αηδόνια κελαηδούσαν, τα χελιδόνια και τα τζιτζίκια τετέριζαν και από την Κασταλία πηγή έρεε ασήμι. Με το τόξο του σκότωνε τους υβριστές, τους υπερόπτες, τους υπερφίαλους, τους αλαζόνες. Αυτούς που δεν εφάρμοζαν το μέτρο.


Πρώτα σκότωσε τον υπερβολικό Τυφώνα, που τον γέννησε η Ήρα, χωρίς τον Δία, από θυμό. Η λέξη τυφών παράγεται από ρίζα *τυφ- απ' όπου το ρήμα τύφω, που σημαίνει σκοτίζω.


Ο ανεμοστρόβιλος αυτός τυφλώνει. Τυφλός ονομάζεται αυτός που οι οφθαλμοί του καλύπτονται από το νέφος, τη σκόνη και τον ατμό του τυφώνα. Τυφλός επομένως είναι αυτός που δεν βλέπει. Ομόρριζη είναι και η λέξη τύφος, η νόσος «τύφος», που με τους πυρετούς και τις παραισθήσεις της προκαλεί παρόμοια συμπτώματα.


Δεύτερος εχθρός του θεού ήταν ο Φλεγύας, που τού έκαψε το ναό. Η ρίζα *φλεγ- παράγει ακόμα το φλέγω, τον φλέγμονα και όλες τις φλεγμονές.


Τρίτος κατά σειράν ήταν ο μαντικός δράκοντας Πύθωνας. Τον σκότωσε και αυτόν ο αργυρότοξος γενάρχης των γιατρών. Ο Πύθωνας έμεινε εκεί, στους Δελφούς, και σάπισε. Έτσι από την ρίζα *πυ- έφτασαν στο πύθω: σαπίζω και στο πύον. Η σήψη πλέον άρχισε να παράγεται από το πύθειν και από το πύον της πληγής του Πύθωνα. [Το μέρος όπου σάπισε ο μαντικός δράκος το είπαν Πυθώ και απ' αυτή τη λέξη αργότερα έφτασαν στο πυ-ν-θ-άν-ομαι: "ερωτώ να μάθω" και στην Πυθία.]


Το πύον, λοιπόν, τη φλεγμονή και την τύφλωση των θνητών θεράπευσε και θεραπεύει ο Απόλλων. Με τη μαντική (ή διαγνωστική) του ακόμα, εντοπίζονταν τα μιάσματα που προκαλούσαν τη νόσο και την επιδημία. Οι εξαγνιστές θεραπευτές του στη συνέχεια, καθόριζαν τα καθαρτήρια λουτρά, τα ραντίσματα και τα θειαφίσματα ή και την πυρά, ανάλογα με το αίτιο, για την τελική απολύμανση.


Σε μία επιδημία πανούκλας στο στρατόπεδο των Αχαιών, διαβάζουμε:
"οί δ' απελυμαίνοντο καί εις άλα λύματα βάλλον" (Ιλιάδα Α 313). Οι στρατιώτες απολυμαίνονταν και τα απονίμματα (τα λύματα) στη θάλασσα τα ‘ριχναν. Μετά θυσίαζαν στον Απόλλωνα.


Αλλά και ο υιός του Απόλλωνα, ο ήπιος θεός ο χωρίς σκληρότητα: Ασκλ-ηπιός και η κόρη του, η εγγονή του Απόλλωνα, η Πανάκεια θεραπεύουν.


Η πανάκεια για κάθε νόσο σχετίζεται με τη ρίζα *ακ-, που υποδηλώνει την αιχμή του βέλους. Το πρώτο χειρουργικό εργαλείο που είχε ο Μαχάονας, ο γιος του Ασκληπιού, στα πεδία των μαχών της Ιλιάδας (Μαχάων, μάχη: ομόρριζες). Από την *ακ- παράγονται ακόμα: η άκανθα, το άκρον, η ακέστρα (η βελόνη), ο άκων, το ακόντιον αλλά και διάφορα άλλα αρχαία χειρουργικά εργαλεία.


Έρχονται όμως και οι στιγμές που ο θεός χάνει εντελώς όλη τη θεραπευτική του τέχνη. Είναι εκείνες οι στιγμές όταν ο ίδιος σκοτώνει. Ο αιφνίδιος θάνατος των ανδρών λ.χ. αποδίδονταν εις τα "αγανά αυτού βέλεα". Άλλοτε τα βέλη του προκαλούν φοβερές επιδημίες λοιμού. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει κανένα γιατρικό κι ο Παιάνας του δεν μπορεί να θεραπεύσει.


Ανάλογα και ο σημερινός γιατρός χάνει αυτή την ικανότητα για ίαση, όταν υπηρετεί ως ερευνητής τον βιολογικό πόλεμο λ.χ. ή όταν χορηγεί αδιακρίτως διάφορα ισχυρά αντιβιοτικά, που ευοδώνουν την ανάπτυξη διαφόρων ανθεκτικών στελεχών μικροβίων, κ.ο.κ.


Για να μη χάνει όμως ο ίδιος ο Απόλλωνας (αλλά και κάθε γιατρός που ορκίζεται στο όνομά του) τις ιαματικές και τις εξαγνιστικές του ιδιότητες, διακηρύσσει το "Γνώθι σαυτόν" και το "Μηδέν άγαν". Αυτά τα δύο ρητά ήταν χαραγμένα στο Δελφικό Μαντείο του. Το να γνωρίζει δηλαδή κάποιος τον εαυτό του και να μην ξεπερνάει ποτέ το μέτρο και τα ανθρώπινα όρια του.






ΠΗΓΗ:
Νίκος Βαρδιάμπασης.

http://melitilexeis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%A5%CE%98%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91#ixzz1VyIW2I2A

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "" Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν " - Πώς προέκυψε ο ιατρικός όρκος."

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Market Live SBC" Δ.Αλεξάκη 24/8/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή "Market Live SBC"
με τη Δήμητρα Αλεξάκη
24/08/2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Market Live SBC" Δ.Αλεξάκη 24/8/11"