Το πραγματικό του όνομα είναι Σαράντος ή Σαραντέλλος ή Τέλλος Αγαπηνός. Όταν ήρθε στην Μακεδονία χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Άγρας. Η καταγωγή του είναι από τους Γαργαλιάνους αλλά γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Ο πατέρας και η μητέρα του έχουν ρίζες σε ένδοξες οικογένειες της επανάστασης του 1821. Σε ηλικία 12 ετών χάνει τον πατέρα του και σε ηλικία 22 ετών την μητέρα του. Τον Οκτώβριο του 1895 εγγράφεται στην σχολή Ευελπίδων πραγματοποιώντας το όνειρό του. Τον Ιούλιο του 1901 ονομάζεται ανθυπολοχαγός. Το 1906 ζητά να πάει εθελοντής στην Μακεδονία.
Αρχές Σεπτεμβρίου 1906 αναχωρώντας από τον Πειραιά για την πόλη του Βόλου λέγει στον αδελφό του Νίκο: «Έ ντροπής, Νίκο. Έσο άνδρας και μη κλαίς. Γιατί έγινα Αξιωματικός; Δια να χτυπώ το σπαθί μου στην πλατεία του Συντάγματος, ενώ η γλυκειά μας πατρίδα με χρειάζεται να την υπερασπίσω στα δοξασμένα Μακεδονικά εδάφη;»
Στις 23-9-1906, παραμονή της αναχώρησής του για την υποδουλωμένη Μακεδονία, σε επιστολή του αναφέρει: « Αγαπητέ μου θείε, αύριο αναχωρώ δι’ ιστιοφόρου δια τον αγώνα δι’ όν προωρίσθην… Η σημερινή ημέρα είναι δι’ εμέ η σκληροτέρα και συγχρόνως η γλυκυτέρα τοιαύτη. Δεν υπάρχει γλυκύτερον και τιμητικώτερον του να συναισθάνεται τις ότι προώρισε την ζωήν του προς υπεράσπισιν των αδίκως και βαρβάρως καταπατουμένων δικαίων της πατρίδος μας. Αρχηγός Άγρας. Ελληνομακεδονική Άμυνα.»
Στην Μακεδονία ορίζεται αρχηγός της περιοχής του Βερμίου με κέντρο την λίμνη των Γιαννιτσών. Η ομάδα του αποτελείται από δεκατέσσερα άτομα μεταξύ των οποίων είναι ο Χρήστος Κάρτας και ο Αθανάσιος Χότζιας από το χωριό Βλάδοβο σημερινό δημοτικό διαμέρισμα Άγρα του Δήμου Έδεσσας. Στην λίμνη ή βάλτο των Γιαννιτσών με παράτολμες κινήσεις περιορίζει σημαντικά την δράση των Βουλγάρων που τρομοκρατούσαν τα γύρω Πατριαρχικά χωριά. Ο Άγρας άκουγε δημοτικά τραγούδια στα εντόπικα που εξυμνούσαν τους έλληνες αντάρτες για την εξόντωση Βουλγάρων ( Μπόγντα ζηβέγιατ / γκάρτσκοι αντάροι / στο ράσι πάγε / Τζολιβάτα τσέτα…) ( Ο θεός ζωή να δώση / στους Έλληνας αντάρτες / που κατέστρεψαν / του Τζόλε τη συμμορία… )
Τον Φεβρουάριο του 1907 διατάσσεται να εγκαταλείψει τον βάλτο γιατί στη πεντάμηνη παρουσία του εκεί κλονίσθηκε η υγεία του και προσβλήθηκε από ελονοσία. Εγκαθίσταται στην Νάουσα για ανάρρωση στο σπίτι του Διαμαντή Μπίλλη. Ο αλληλοσπαραγμός των χριστιανών βοηθούσε μόνον τους Τούρκους και αυτό στεναχωρούσε αφάνταστα τον Άγρα. Προσπάθησε πολλές φορές να έρθει σε συνεννόηση με τους Βουλγάρους.« Ακόμη και βουλγαρίζοντες χωρικοί της περιφερείας ήρχοντο σε αυτόν για να λύσουν τα διάφορα ζητήματά τους. Έδειχναν σημεία αγάπης και επιστροφής στον ελληνισμό. Τόσο είχε γοητεύσει αυτούς ο Άγρας. Έβλεπε στο βάθος της ψυχής τους Έλληνας που είχαν ταλαιπωρηθεί και αλλαξοπιστήσει με το δούρειο ίππο της ξένης προπαγάνδας, την απειλή του κομιτατζή και τον πειρασμό του χρήματος της Σόφιας, που εύρισκε πρόσφορο έδαφος στη δυστυχία του πληθυσμού της Μακεδονίας.»
Την Κυριακή 3 Ιουνίου 1907 συναντάτε σε ερημική τοποθεσία με τους κομιτατζήδες Κασάπτσε και Ζλατάν για να συμμαχήσουν εναντίων των Τούρκων. Παρά τα συμφωνηθέντα εμφανίζονται 35 κομιτατζήδες και με διαταγή του Κασάπτσε συλλαμβάνουν τον Άγρα και τους 5 συνοδούς του. Την νύχτα της Πέμπτης 7 Ιουνίου 1907 απαγχονίζουν σε μια καρυδιά δίπλα στο χωριό Τέχοβο ( Καρυδιά) τον Τέλλο Άγρα και τον Αντώνη Μίγγα από την Νάουσα ο οποίος αρνήθηκε να αφήσει μόνον τον αρχηγό του παρά τις προτροπές των κομιτατζήδων να φύγει.
Ο Δημήτριος Πούπτσης κάτοικος Τεχόβου (Καρυδιάς) ειδοποιεί τους κατοίκους του Βλάδοβου (Άγρα) και η Μαρία Τζόλα ή Τζόλκα μαζί με μία άλλη γυναίκα ξεκρεμούν τους εθνομάρτυρες, τους μεταφέρει στο χωριό και τους περιποιείται. Τα καινούργια ρούχα που τους φορούν τα προσφέρουν οι Λάζαρος Τζόλας, Θεόδωρος Μπάπκας και άλλοι κάτοικοι του χωριού. Το ψυχοσάββατο 9 Ιουνίου 1907 ο Ιερέας Χρήστος Λουκόφτσης με ψάλτη τον Κωνσταντίνο Πάσχο ψάλλουν την νεκρώσιμη ακολουθία. Τα δύο παλικάρια ενταφιάζονται στην νοτιοδυτική άκρη του κοιμητηρίου του χωριού που τιμητικά αργότερα ονομάζεται Άγρας.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία για τον Τέλλο Άγρα προέρχονται από το βιβλίο του φιλολόγου καθηγητή Θεόδωρου Κανελλόπουλου «ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑΣ Τέλλος Αγαπηνός, Εθνομάρτυς (1880-1907)». Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1958 και αποτελεί προϊόν συστηματικής συλλογής προσωπικών μαρτυριών αυτοπτών μαρτύρων των γεγονότων και πληθώρας επιστολών του ίδιου του Τέλλου Άγρα και των συνεργατών του, κάτι που το κάνει μοναδικό στο είδος του. Πληροφορίες για το βιβλίο στο τηλέφωνο 6977254045.
ΠΗΓΗ : ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ
ΠΗΓΗ2
Με μια έκδοση 496 σελίδων, αφιερωμένη στον "παγκόσμιο πολίτη" Κωνσταντίνο Π. Καβάφη, γιορτάζει, φέτος, τα 20χρονά του ο Εκδοτικός Οίκος "Ομόνοια" της Ρουμανίας. Πρόκειται για την ανθολογία "Το ποιητικό αλφάβητο", που περιέχει 24 ποιήματα (όσα και τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου), του Αλεξανδρινού ποιητή, συνοδευόμενη από μεταφράσεις, σε αντιπροσωπευτικές ομάδες γλωσσών- μεταξύ αυτών: "Τα κεριά", "Τα παράθυρα", "Περιμένοντας του Βαρβάρους", "Φωνές", "Εκόμισα εις την Τέχνη" κ.ά. "Γιορτάζουμε τα 20 χρόνια μας με τον ίδιο συγγραφέα, με τον οποίο και ξεκίνησε η 'Ομόνοια'. Με τις δημοσιευμένες εκδόσεις, μεταξύ των οποίων και δύο δίγλωσσες και τα 'Άπαντα', σε δύο τόμους, ο Καβάφης έχει γίνει ένα πραγματικό έμβλημά μας", επισημαίνει, με δηλώσεις της από το Βουκουρέστι, η ιδρύτρια και διευθύντρια του εκδοτικού οίκου "Ομόνοια", νεοελληνίστρια Έλενα Λαζάρ, η οποία επιμελήθηκε την παρούσα έκδοση μαζί με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, Λίβιου Φράνγκα (Liviu Franga). 
Αναρτήσεις
