Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Ο ένδοξος Αθηναίος ναύαρχος-στρατηγός Χαβρίας Κτησίππου Αϊξωνεΰς



 Από πού ξεκίνησε .Η Αιξωνή 

Ο Χαβρίας ο Αθηναίος ήταν υιός του Κτησίππου καταγόμενος από την Αιξωνή που ήταν  περίφημος για την αιξωνική τρίγλη , ένα είδος ψαριού που αλιευόταν στη θάλασσά της. Επρόκειτο για έναν από τους πλουσιότερους δήμους της Αττικής. Η περιοχή κατοικήθηκε από την προϊστορική κιόλας εποχή ως τα βυζαντινά χρόνια. Στην περιοχή υπήρχε «πρωτοελλαδικός» (2800 - 2000 π.Χ.) και μυκηναϊκός οικισμός (1300 - 1150 π.Χ.). Η Αιξωνή ήταν η δωδέκατη πόλη του Θησέα. Για το, από πού προέρχεται το αρχικό της όνομα Αιξωνή, υπάρχουν διάφορες θεωρίες αλλά καμία, δυστυχώς, δεν έχει δώσει οριστική απάντηση. Η πιο πιθανή θεωρία είναι αυτή
του Α. Χατζή, ο οποίος υποστηρίζει ότι το όνομα προέρχεται από το ναό ενός θεού με το όνομα Αίξωνας (Αιξώνεια - Αιξώνη - Αιξωνή). Βέβαια, πρέπει να επισημανθεί ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου ναού είναι υποθετική - δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να την επιβεβαιώνουν. Τα μόνα δημόσια κτήρια της Αιξωνής για τα οποία υπάρχουν πληροφορίες είναι το θέατρο, η ''Λέσχη'' των Αιξωνέων και το Ιερό της Ήβης, όπου γινόταν η λατρεία της Αλκμήνης και των Ηρακλειδών.
Στην Αιξωνή γεννήθηκαν δύο σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες: ο στρατηγός Χαβρίας (4ος π.Χ. αιώνας) και ο στρατηγός Λάχης, ο οποίος μάλιστα έδωσε το όνομά του σε έναν από τους Διαλόγους του Πλάτωνα (Λάχης ή Περί ανδρείας).
Οι αρχαίοι Αιξωνείς ήταν, απ' ότι φαίνεται, βλάσφημοι άνθρωποι. Το ρήμα αιξωνέομαι σήμαινε βλασφημώ, κακολογώ. Αιξωνεία ήταν η βλασφημία. Είναι αξιοσημείωτο ότι στο διάλογο ''Λάχη'' του Πλάτωνα, συναντούμε τη φράση ''Αληθώς Αιξωνεα ειναι'', η οποία, όπως και η φράση ''Αιξωνευς αλλοι'', χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που κάποιος εμφανίζεται να είναι εριστικός, ειρωνικός και υπερφίαλος.
Οι αρχαίοι Αιξωνείς ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο και την αλιεία και οι ονομαστές αιξωνικές τρίγλες, πέρα από το ήταν εύγεστες, είχαν και μεγάλη θρεπτική αξία. Καταπιάστηκαν επίσης με τις γεωργικές καλλιέργειες ,κυρίως ελιές και δημητριακά, αλλά και αμπέλια παρά την ξηρότητα του κλίματος και του εδάφους. Η κύρια οδική αρτηρία της Αιξωνής ήταν ο δρόμος που οδηγούσε από την Αθήνα προς το Σούνιο, διασχίζοντας το κέντρο του αρχαίου δήμου.

Τα αρχαία ευρήματα από την περιοχή της Αιξωνής είναι εννέα ψηφίσματα των Αιξωνέων και ορισμένοι ''όροι'', από τον 4ο αιώνα π.Χ., την εποχή δηλαδή της μεγαλύτερης ακμής του δήμου. Τα ψηφίσματα που βρέθηκαν αναφέρονται ως επί το πλείστον σε γενναιόδωρες παροχές και ευεργεσίες δημοτών που ανταμείφθηκαν από το δήμο εξίσου πλουσιοπάροχα (με χρυσά στεφάνια και χρηματικές προσφορές για θυσίες). Σε μια εποχή που ο θεσμός της χορηγίας είχε ατονήσει σημαντικά σε όλη την Αττική, οι Αιξωνείς προέβαιναν σε σημαντικότατες παροχές και ευεργεσίες. Οι ''όροι'' ήταν επιγραφές χαραγμένες σε λίθινες στήλες ή ακατέργαστους ογκόλιθους που προσδιόριζαν το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου στο οποίο ήταν στημένες. Οι ''όροι'' που έχουν βρεθεί στην περιοχή της Αιξωνής μαρτυρούν την πολύ καλή οικονομική κατάσταση των ιδιοκτητών του εκάστοτε ακινήτου και την καταγωγή τους από ονομαστές οικογένειες των ανώτερων κοινωνικά στρωμάτων.

Στις ανασκαφές του 1819 στην ευρύτερη περιοχή της Αιξωνής βρέθηκε μεταξύ άλλων και πέτρινη στήλη που ανέγραφε με σαφήνεια μισθωτήριο συμβόλαιο των Αιξωναίων που χρονολογείται στο έτος 345π.Χ. Με το μισθωτήριο συμβόλαιο αυτό οι Αιξωνείς μίσθωσαν στον Αυτοκλή και στον γιο του δημόσια έκταση για να την εκμεταλλευτούν όπως ήθελαν επί 40 χρόνια, με μίσθωμα 152 δραχμές τον χρόνο. Η λεπτομερής αυτή  περιγραφή των υποχρεώσεων των δύο συμβαλλόμενων μερών είναι πραγματικά εντυπωσιακή και δείχνει το υψηλό επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης και νομικής αντίληψης.

ΤΟ ΜΙΣΘΩΤΗΡΙΟ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ  -ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Οι σημαντικότερες πληροφορίες που έχουμε για την αρχαία Αιξωνή έχουν αντληθεί από αρχαίες επιγραφές και σωζόμενα ψηφίσματα του δήμου. 



Ο στρατηγός Χαβρίας 

 

Πρόταση ανασύστασης του μνημείου του Χαβρία στην Αγορά των Αθηνών  του John Bukler Από την έκδοση «A second look at the Monument of Chabrias » σελ 116 και την έκδοση «Ancient Greek Portrait Sculpture:ContextsSubjectsand Styles » - Sheila Dillon Επιχρωματισμός ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ


Ο Χαβρίας ήταν Αθηναίος στρατηγός του 4ου π.Χ. αιώνα. Διαδέχθηκε τον Ιφικράτη ως αρχηγός των αθηναϊκών δυνάμεων, στα τέλη του Κορινθιακού πολέμου, ενώ υπήρξε από τους πρωτεργάτες της Β΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας. Το 388 π.Χ. ανέλαβε διοικητής του στόλου που έπλευσε προς βοήθεια του Ευαγόρα κατά των Περσών. Ωστόσο, στο δρόμο για την Κύπρο, σταμάτησε στην Αίγινα, όπου και νίκησε τις σπαρτιατικές δυνάμεις. Μάλιστα στη μάχη σκοτώθηκε και ο ίδιος ο αρχηγός των Σπαρτιατών, Γοργώπας.[ Ξενοφών, Ελληνικά 5.1.8–13] Το 378 π.Χ., όταν η Αθήνα συμμάχησε με τη Θήβα κατά της Σπάρτης, ο Χαβρίας νίκησε τον Αγησίλαο Β' κοντά στη Θήβα. Το 376 θα νικήσει και το σπαρτιατικό στόλο στη Νάξο.
Όμως το 369 π.Χ., η Αθήνα άλλαξε στρατόπεδο, συμμαχώντας με τη Σπάρτη κατά της Θήβας. Έτσι, ορίστηκε αρχιστράτηγος των Αθηναίων, των Λακεδαιμόνιων, των Κορινθίων, των Μεγαρέων και των άλλων συμμάχων στη μάχη κοντά στην Κόρινθο, όπου και νίκησε τις δυνάμεις του Επαμεινώνδα.
Το 366 π.Χ., αυτός και ο επώνυμος άρχοντας Καλλίστρατος κατηγορήθηκαν για προδοσία, όταν συμβούλεψαν την πόλη του Ωρωπού να παραδοθεί στους Θηβαίους. Ωστόσο αθωώθηκε και δέχτηκε τη θέση στρατιωτικού υπό τις εντολές του Φαραώ της Αιγύπτου, Τέως, ο οποίος υπερασπιζόταν το βασίλειο από την περσική εισβολή. To 357 ξέσπασε ο Συμμαχικός Πόλεμος και ο Χαβρίας, μαζί το στρατηγό Χάρη ανέλαβε την αρχηγία του αθηναϊκού στόλου. Έχασε τη ζωή του σε μια επίθεση στο νησί του Χίου, το 356.[ Βαγγέλης Δρακόπουλος, Γεωργία Ευθυμίου: Επίτομο Λεξικό της Ελληνικής Ιστορίας,]

Αναλυτικά.

 Ο Χαβρίας ο Αθηναίος ήταν λοιπόν υιός του Κτησίππου καταγόμενος από την Αιξωνή και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον επιφανών στρατηγών έχοντας επιτύχει πολλά αξιομνημόνευτα κατορθώματα.
Εξ’ αυτών το πλέον γνωστό είναι η οπλιτική τακτική σε μάχη που έδωσε το 378 π.Χ στις Ελευθερές των Θηβών, καθ’ οδόν προς ενίσχυση των Βοιωτών.
 Στην εν λόγω συμπλοκή, όταν ο μεγάλος Σπαρτιάτης στρατηγός Αγησίλαος ΙΙ αισθάνθηκε σίγουρος για τη νίκη και τα αντίπαλα μισθοφορικά στρατεύματα είχαν τραπεί σε φυγή, ο Χαβρίας διέταξε την φάλαγγα του να παραμείνει στην θέση της και να αντιμετωπίσουν την επίθεση του εχθρού με το γόνατο τοποθετημένο σταθερά πίσω από την ασπίδα και την λόγχη προτεταμένη.



Ο Αγησίλαος, βλέποντας αυτόν τον σχηματισμό, δεν θέλησε να διακινδυνεύσει περαιτέρω απώλειες Σπαρτιατών και ζήτησε από τους άντρες του, που εν τω μεταξύ είχαν σπεύσει προς τα εμπρός, να υποχωρήσουν.
 Αυτή η επινόηση συζητήθηκε ευρέως και απέκτησε μεγάλη φήμη σε όλη την Ελλάδα, ώστε να αναγερθεί προς τιμήν του στην αγορά άγαλμα δημοσία δαπάνη, αναπαριστώντας την συγκεκριμένη πολεμική στάση.
 Συνέπεια αυτού ήταν η καθιέρωση ανέγερσης αγαλμάτων στους στρατηγούς που είχαν επιτύχει σημαντικές νίκες, με την αναπαράσταση των στάσεων μάχης, στα πρότυπα του αγάλματος του Χαβρία. 


ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΑΒΡΙΑ -ΑΣΚΑ - ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ


 Υπήρξε σημαίνον στέλεχος της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας μαζί με τον Ιφικράτη και τον Τιμόθεο και κατήγε σημαντικές νίκες κατά των Σπαρτιατών όπως στην ναυμαχία της Νάξου το 376 π.Χ.
 Ο Χαβρίας ως στρατηγός των Αθηναίων, συμμετείχε σε πολλούς πολέμους, όπως όταν μετέβη στην Αίγυπτο κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, για να συνδράμει τον βασιλέα Νεκτάναβι, στην διασφάλιση του θρόνου του.
 Πραγματοποίησε επίσης εκστρατεία στην Κύπρο το 388 π.Χ προκειμένου να βοηθήσει τον βασιλέα Ευαγόρα εναντίον των Περσών, όπου με το πέρας της εκστρατείας είχε κατακτήσει όλο το νησί, επίτευγμα που απέφερε μεγάλη δόξα στους Αθηναίους.
 Το 360 π.Χ ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Αιγύπτου επί ηγεμονίας Φαραώ Ταώς και Περσών, όπου οι Αθηναίοι συμμάχησαν με τον Αρταξέρξη και οι Λακεδαιμόνιοι με τους Αιγυπτίους, από τους οποίους ο βασιλέας Αγησίλαος έλαβε μεγάλη ανταμοιβή.


Αθηναίος οπλίτης των μέσων του 4ου αι. π.Χ. Σχέδιο του εικονογράφου σχεδιαστή χαρακτήρων Ιστορίας Χρήστου Γιαννόπουλου

 Ο Χαβρίας βλέποντας την καλοτυχία του Αγησιλάου και θεωρώντας τον εαυτό του ισάξιο, έσπευσε να τους βοηθήσει με δική του πρωτοβουλία αναλαμβάνοντας την διοίκηση του Αιγυπτιακού στόλου, ενώ ο Αγησίλαος των χερσαίων δυνάμεων.
 Αυτό είχε ως συνέπεια οι Πέρσες να στείλουν αντιπροσώπους στην Αθήνα, για να παραπονεθούν ότι ο Χαβρίας αντιμάχεται τον βασιλέα τους με την πλευρά των Αιγυπτίων.
 Οι Αθηναίοι τότε έθεσαν προθεσμία στον Χαβρία να επιστρέψει στην Αθήνα και σε αντίθετη περίπτωση θα καταδικαζόταν σε θάνατο.
 Ο Χαβρίας υπάκουσε και επέστρεψε στην Αθήνα, αλλά δεν έμεινε εκεί περισσότερο από ότι ήταν απαραίτητο, καθότι στα μάτια των συμπατριωτών του διεφάνη ότι απέκλινε από την συνήθη στάση του (να ζει με τιμή υπερασπιζόμενος τις επιλογές του).
 Διότι ένα κοινό φαινόμενο στα μεγάλα και ελεύθερα κράτη, είναι ότι «ο φθόνος είναι ο μόνιμος συνοδός της δόξας» και ότι οι άνθρωποι πρόθυμα υποβαθμίζουν εκείνους που βλέπουν να υψώνονται πάνω από τους άλλους.
 Ο Χαβρίας έκτοτε επέλεξε να ζει μακριά από την πατρίδα του. Φυσικά δεν ήταν ο μόνος που οικειοθελώς απείχε από την Αθήνα, αλλά σχεδόν όλοι οι μεγάλοι άνδρες της εποχής του έπραξαν το ίδιο, θεωρώντας ότι θα παρέμεναν μακριά από το φθόνο, όσο ήταν μακριά από την πατρίδα τους. Ενδεικτικά, ο Κόνων έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Κύπρο, ο Ιφικράτης στη Θράκη, ο Τιμόθεος στη Λέσβο, ο Χάρης στο Σίγειο. 



Ο ναύαρχος Χαβρίας

ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

Προτού περάσουμε στην περιγραφή των πιο γνωστών στρατηγημάτων του Ναυάρχου Χαβρία, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η χρήση της λέξεως Ναύαρχος (ναυς + άρχω) δεν απαντάται στον Στόλο των Αθηνών για τον Αρχηγό της ναυτικής δυνάμεως παρά στους Λακεδαιμονίους. Για τον ανώτατο Αξιωματικό, οι Αθηναίοι, ακόμα και στο ναυτικό, χρησιμοποιούσαν την λέξη Στρατηγός. Αντίστοιχα, η ναυαρχίδα, το πολεμικό πλοίο από το οποίο διευθύνονταν οι κινήσεις του στόλου καλούνταν «στρατηγίς ναυς».


[και πρώτα μεν καταβύθισαν μια από τις ναυαρχίδες]

«πρώτον μεν καταδύουσι των στρατηγίδων νεών μίαν» [1]

Πέρασαν πολλά χρόνια έως ότου οι Αθηναίοι αντικατέστησαν την λέξη «στρατηγίς» με την αντίστοιχη «ναυαρχίς».

       [δέχτηκε την χρυσή υδρία και την τοποθέτησε στην πιο μεγάλη ναυαρχίδα]

       «και δεξάμενος εις την μεγίστην των ναυαρχίδων έθετο την υδρίαν χρυσήλατον ούσα» [2].

Ο Ναύαρχος του στόλου των Αθηναίων ήταν ένας από τους δέκα άρχοντες, ο οποίος εκλέγονταν ετησίως με ψηφοφορία και είχε την κυριότερη ή όλη την διοίκηση του στόλου [3].

Την περίοδο 378-379 π.Χ. μετά από την συγκρότηση της δεύτερης θαλάσσιας ηγεμονίας των Αθηνών (B΄ Αθηναϊκή Συμμαχία 377-355), μαζί με τον Ιφικράτη και τον Τιμόθεο (τον υιό του Κόνωνος) συναποτέλεσαν την τριάδα των περίφημων στρατηγών. Εκτός από τις επανειλημμένες νίκες του κατά των Περσών, ο Χαβρίας, το 376 π.Χ. κατόρθωσε μια λαμπρή ναυτική νίκη στην Νάξο! Επιτεθείς κατά του ναυάρχου των Σπαρτιατών Πόλιδος, συνέλαβε 3.000 αιχμαλώτους και συνέλεξε από λάφυρα 110 τάλαντα, τα οποία προσέφερε στο Δημόσιο Ταμείο.

 Ήταν η πρώτη νικηφόρα ναυμαχία για τους Αθηναίους κατά των Σπαρτιατών μετά από τις Αργινούσες (406 π.Χ) και σηματοδότησε μια περίοδο ναυτικής υπεροχής που κράτησε 54 έτη μέχρι την οριστική παρακμή λόγω της ήττας το 322 π.Χ. (Ναυμαχία της Αμοργού στον Λαμιακό Πόλεμο). Ο Χαβρίας υπήρξε σπουδαίος Στρατηγός, Ναύαρχος και ταλαντούχος στη ναυτική τακτική και στρατηγική. Γνώριζε πολύ καλά να εκτελεί ελιγμούς τόσο στην ξηρά όπως και στην θάλασσα και ήξερε να περιμένει και να επιλέγει την κατάλληλη στιγμή, κατά την οποία μπορούσε να πετύχει αιφνιδιασμό!



Η αναλυτική και στοχευόμενη τακτική/στρατηγική  σκέψη του μαρτυρείται από τον τρόπο αντίληψης της Εκτίμησης Καταστάσεως (την βάση της Επιχειρησιακής Σχεδίασης) με ιδιαίτερη έμφαση στην μελέτη της Εχθρογνωσίας, την οποία πρώτος διατύπωσε ως άξονα μιας πολεμικής επιχειρήσεως:
[Ο Χαβρίας έλεγε ότι πολύ καλά στρατηγούν όσοι γνωρίζουν προπάντων την κατάσταση των εχθρών].
«Χαβρίας έλεγε κάλλιστα στρατηγείν τους μάλιστα γιγνώσκοντας τα των πολεμίων» [4]
Θεωρείται ο εισηγητής μιας πρωτόγνωρης πολεμικής στάσης, κατά την οποία οι στρατιώτες διατηρούν τις γραμμές τους στηρίζοντας την ασπίδα στο γόνατο και παράλληλα κρατώντας το δόρυ ορθό [5]. Αυτός ήταν κυρίως ο λόγος για τον οποίο ο ίδιος υπερηφανευόταν, και παρόλα που είχε να επιδείξει πολλά και μεγάλα κατορθώματα, ζήτησε να τον δείχνουν οι αναπαραστάσεις με τις οποίες τον τίμησε ο λαός, σε αυτήν ακριβώς τη στάση [6].


Οπλίτης με ασπίδα παρά πόδα. Βοστώνη Μουσείο Καλών Τεχνών -98.878. John Bukler Από την έκδοση «A second look at the Monument of Chabrias »

 Η συγκεκριμένη επινόηση που αναφέρεται από τις αρχαίες πηγές, πραγματοποιήθηκε το 378 π.Χ. κατά τη διάρκεια εκστρατείας των Λακεδαιμονίων υπό την ηγεσία του Αγησίλαου Β΄ στην Βοιωτία. Ο Χαβρίας ηγείτο των αθηναϊκών δυνάμεων και διαπιστώνοντας την προσέγγιση ενός μεγαλύτερου πελοποννησιακού στρατεύματος, το οποίο –  όπως ευφυώς διέκρινε – δίσταζε να εμπλακεί σε μια καθοριστική εκ παρατάξεως σύγκρουση, κατέφυγε στο εκπληκτικής αξίας στρατήγημα. Ο Αθηναίος ηγήτωρ συνειδητοποίησε ότι ο Αγησίλαος απέφευγε να θέσει σε κίνδυνο την ζωή των «πολύτιμων Σπαρτιατών Ομοίων» διακινδυνεύοντας μιαν αμφίρροπη σύγκρουση. Επιλέγοντας έναν λόφο που δέσποζε της περιοχής, διέταξε τους μισθοφόρους να αντιγράψουν την στάση που ο ίδιος έλαβε, τοποθετώντας την ασπίδα παρά πόδας, ακουμπώντας τη με το γόνατο. Με τον τρόπο αυτό δήλωσε την αυτοπεποίθηση του στρατεύματος και την επιχειρησιακή εμπειρία των πολεμιστών που τον ακολουθούσαν, στέλνοντας ένα σαφές πλην όμως προειδοποιητικό μήνυμα προς τους εχθρούς και ειδικά προς τον Αγησίλαο. Έτσι ανάγκασε τον πολυαριθμότερο αντίπαλο να αποχωρήσει χωρίς να δώσει μάχη.


Τεχνάσματα Χαβρίου

Ελάχιστα έχουν διασωθεί από τα περίφημα τεχνάσματά του. Υπάρχουν σκόρπιες αναφορές από τα κείμενα αρχαίων συγγραφέων, δίχως όμως να περνούν σε ειδικευμένες περιγραφές στρατηγικής. Εν τούτοις, σημαντικό βοήθημα αποτελεί ένα «ανθολόγιο» από συγκεντρωμένα αποσπάσματα, που περιγράφουν τα τεχνάσματά του στο έργο του Πολυαίνου «Στρατηγημάτων». Αναφέρουμε ενδεικτικά:


α) Τακτική κάλυψη και εξαπάτηση

Κάποτε, δώδεκα ανιχνευτικά πλοία [7] των Λακεδαιμονίων ήταν αγκυροβολημένα αλλά δεν τολμούσαν να ανοιχτούν στο πέλαγος. Έπρεπε όμως να βρεθεί ένας τρόπος να εξαναγκαστούν σε απόπλου προκειμένου να ναυμαχήσουν. Ο Χαβρίας τότε έλαβε μια εξαιρετική απόφαση, η οποία αποδεικνύει την ευφυΐα του σε συνδυασμό με την επιχειρησιακή εμπειρία. Απέπλευσε επικεφαλής δύναμης αποτελούμενης από δώδεκα πλοία, τα οποία όμως χώρισε σε ζεύγη (2x6), ενώνοντας τα ιστία των δύο πλοίων σε ένα! Έτσι δημιούργησε μια ψευδή τακτική εικόνα βασιζόμενος στην οφθαλμαπάτη, καθώς από μακριά φαινόταν ότι στα ανοιχτά υπήρχαν μόνον έξι τριήρεις. Το «ίχνος» που έδιναν στον αισθητήρα-οφθαλμό του αντιπάλου ήταν πλασματικό, με συνέπεια να προκαλέσουν εσφαλμένη Εκτίμηση Καταστάσεως! Οι Λακεδαιμόνιοι βλέποντας ότι ο Χαβρίας απέπλευσε με τα μισά πλοία από αυτά που διέθεταν εκείνοι, ανοίχτηκαν στην θάλασσα για να τον αντιμετωπίσουν. Τότε ο Χαβρίας αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή, έλυσε τα ιστία, χώρισε τις τριήρεις, και τους επιτέθηκε. Αιχμαλώτισε τις μισές εχθρικές τριήρεις μαζί με τα πληρώματά τους.

β) Νυχτερινή Συνδυασμένη Επιχείρηση [8]

Δίχως αμφιβολία, το ακόλουθο ιστορικό απόσπασμα περιλαμβάνει έναν άριστο σχεδιασμό εκλογής Στόχου – Μέσων – Χρονικής Διάρκειας, πριν και κατά την D-Ημέρα [9]. Η καταλληλόλητα της περιοχής αποβάσεως (κοίλη ακτή) όχι πολύ μακριά από την περιοχή του κυρίου ΑΝΣΚ και της ώρας Η (διάρκεια σκότους), καθώς και η εκμετάλλευση του αιφνιδιασμού, αύξησαν κάθετα την αποτελεσματικότητα της αμφίβιας εφόδου.
Προκειμένου να (πολιορκήσει) μια πόλη σκέφθηκε το ακόλουθο τέχνασμα. Έφθασε νύχτα και υπό την κάλυψη του σκότους αποβίβασε δύναμη πελταστών. Τα ξημερώματα ο ίδιος, έπλευσε στο λιμάνι που ήταν μακριά από την περιοχή όπου είχε αφήσει τους πελταστές. Οι στρατιώτες της πόλεως έσπευσαν να τον εμποδίσουν να αποβιβάσει τα πληρώματά του. Τότε οι ενεδρεύοντες πελταστές επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στους στρατιώτες τους οποίους πλαγιοκόπησαν . Αρκετοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, ενώ άλλοι συνελήφθηκαν αιχμάλωτοι και μεταφέρθηκαν στα πλοία [10].


γ) Εκμετάλλευση  Μαχητικής Ισχύος

Ο Χαβρίας μελετούσε όλα τα χαρακτηριστικά των στρατευμάτων (π.χ. μαχητική ικανότητα, θέληση) που θα αντιπαρατάσσονταν σε μια χερσαία ή ναυτική σύγκρουση, προβλέποντας πως αυτά θα μπορούσαν να υποστηρίξουν με τον πλέον επωφελή τρόπο τις τακτικές επιχειρήσεις, καλύπτοντας παράλληλα τις ανάγκες των υφιστάμενων σχεδίων. Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα μιας απλής διαδικασίας για την επιλογή των ικανότερων μαχητών/μονάδων, αλλά εφαρμοζόταν σε συνδυασμό με τις ΨΕΠ (Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Πολέμου) [11].
Για παράδειγμα όποτε του παρουσιαζόταν μια δύναμη από νεοσύλλεκτους στρατιώτες, έδιδε την εντολή στους «αρρώστους» να παρατάσσονται χωριστά από τους υπόλοιπους. Όσοι λοιπόν δείλιαζαν παρατάσσονταν χωριστά προσποιούμενοι ότι ήταν άρρωστοι. Τότε ο Χαβρίας δεν τους χρησιμοποιούσε στην μάχη, παρά μόνο στις επιχειρήσεις καταλήψεων φρουρίων, ώστε με την παρουσία του πλήθους τους να προκαλούν φόβο στους εχθρούς [12].

δ) Κέντρο Εκπαιδεύσεως ΚΕ στην Αίγυπτο (377-376 π.Χ.)

Τον καιρό που ο Χαβρίας βρισκόταν στην Αίγυπτο, πρόσφερες τις υπηρεσίες του στον βασιλιά των Αιγυπτίων Άκορι, ο οποίος συγκέντρωσε ισχυρές μισθοφορικές δυνάμεις κατά του Πέρση βασιλιά που είχε ήδη εκστρατεύσει με πεζή και ναυτική δύναμη. Ο βασιλιάς των Αιγυπτίων είχε μεν πολλά πλοία αλλά δεν είχε πληρώματα.
Τότε ο Χαβρίας κλήθηκε να επιλέξει τους καταλληλότερους Αιγυπτίους για την εκπαίδευση και επάνδρωση των 200 πλοίων. Μέσω ευφυεστάτων συστημάτων δημιούργησε εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι τοποθέτησε στην παραλία μακριά ξύλα, τα οποία αντικαθιστούσαν τους θράνους (τα θρανία των ερετών) επί των οποίων κάθονταν οι Αιγύπτιοι. Τους έδωσε τα κουπιά, όρισε  δίγλωσσους κελευστές και τους δίδαξε την τέχνη  της κωπηλασίας. Σε λίγες μόνο μέρες επάνδρωσε τα πλοία με καλογυμνασμένους κωπηλάτες [13]. Κατά αυτόν τον τρόπο η απόκτηση γνώσεων, ικανοτήτων, και δεξιοτήτων για την επιθυμητή μαχητική ικανότητα πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του επιθυμητού χρόνου, με επιθυμητά αποτελέσματα και κυρίως δίχως υπερβολικές δαπάνες και κοπώσεις των σκαφών.
ε) Ευφυής αντιμετώπιση δυσμενών καιρικών συνθηκών
Μια από τις πλέον επίφοβες καταστάσεις που μπορούσε εκτός των άλλων να διαταράξει σοβαρά το ηθικό των ανδρών που υπηρετούσαν στα πλοία, αφορούσε τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα. Σε μια αποστολή το πλοίο στο οποίο επέβαινε βρέθηκε να μάχεται με τα κύματα. Για την αντιμετώπιση της επικίνδυνης τρικυμίας, ο Χαβρίας, αφού εξέτασε γρήγορα τα δεδομένα και εκτίμησε την κατάσταση, τοποθέτησε στην παρεξειρεσία του πλοίου - εκατέρωθεν του τοίχου - δέρματα, τα τέντωσε πάνω στο κατάστρωμα δημιουργώντας ένα ψηλό φράγμα. Η κατασκευή αυτή είχε τριπλή αποστολή προστασίας: α) Δεν σκεπαζόταν το πλοίο από τα κύματα β) δεν βρέχονταν οι ναύτες και κυρίως γ) αφού τα κύματα δεν ήταν πλέον ορατά έπαψαν να τρομοκρατούνται τα πληρώματα και κυβερνούσαν σωστά το πλοίο [14].

Η Ναυμαχία της Νάξου
Σεπτέμβριος 376 π.Χ.

Το 376 π.Χ. μεταξύ Νάξου και Πάρου συνέβη θερμό επεισόδιο, το οποίο ήταν αφορμή να στηθεί το θέατρο της ομώνυμης ναυμαχίας. Όταν ο Ναύαρχος των Λακεδαιμονίων Πόλλις, πληροφορήθηκε ότι μια σιτοπομπή από φορτηγά πλοία κατευθυνόταν προς την περιοχή μεταφέροντας μεγάλες ποσότητες σιτηρών στους Αθηναίους, παραφύλαξε στο στενό αναμένοντας να επιτεθεί αιφνιδιαστικά στα φορτηγά. Αυτό όμως το έμαθε ο δήμος Αθηναίων και φρόντισε να διαθέσει στόλο για να προστατέψει την σιτοπομπή. Η ναυτική δύναμη η οποία εστάλη υπό τον Χαβρία για προστασία των πολύτιμων φορτηγών συνόδευσε με ασφάλεια την νηοπομπή μέχρι τον Πειραιά, αποτρέποντας οποιαδήποτε επίθεση του εχθρικού στόλου.  Κατόπιν, ο Χαβρίας  ηγούμενος ισχυρής δύναμης κατέπλευσε στην Νάξο, όπου άρχισε να την πολιορκεί. Οι πηγές μας μεταφέρουν ότι χρησιμοποίησε πολιορκητικές μηχανές, οι οποίες «έσειαν» τα τείχη, με σκοπό να κυριεύσει την πόλη με έφοδο. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας ο Πόλλις κινήθηκε για να βοηθήσει τους συμμάχους Ναξίους. Οι δύο ναύαρχοι αποφάσισαν έτσι, να δώσουν ναυμαχία.



Η Ναυμαχία
Για τους σχηματισμούς των στόλων δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες. Από τις περιγραφές υποθέτουμε ότι πρόκειται για παρατάξεις απλών γραμμών μετώπου. Η ναυμαχία ξεκίνησε δυσμενώς για τους Αθηναίους αφού πρώτος ξεκίνησε την επίθεση ο Πόλλις στοχεύοντας στην αριστερή πτέρυγα των Αθηναίων. Η μαχητικότητα του Πόλλιδος ήταν τόσο μεγάλη και αποφασιστική ώστε σκότωσε με τις πρώτες συγκρούσεις τον Κήδωνα, τον επικεφαλής της παράταξης, και βύθισε το πλοίο του. Αυτό μεν είχε αρνητικό αντίκτυπο στο ηθικό των πληρωμάτων της αριστερής πτέρυγας, αφού δημιούργησε έντονα την αίσθηση υπεροχής του αντιπάλου. Από την άλλη, έδωσε περισσότερο θάρρος στον Πόλλι, ο οποίος με την ίδια ορμητικότητα εκτέλεσε επιθέσεις στα υπόλοιπα πλοία εμβολίζοντάς τα, ανοίγοντάς τρύπες, ενώ άλλα μεν έπληττε, τα υπόλοιπα έτρεπε σε φυγή. Όταν ο Χαβρίας αντιλήφθηκε ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να χαθεί η ναυμαχία από την αρχή της, έστειλε ένα μέρος από τα δικά του πλοία να ενισχύσουν την ευάλωτη πτέρυγα. Οι ενισχύσεις συγκράτησαν την επίθεση, ενώ ο ίδιος επικεφαλής του κύριου όγκου το στόλου διενέργησε επίθεση επιτυγχάνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα. Συνολικά βύθισε 24 τριήρεις των αντιπάλων και αιχμαλώτισε άλλες οκτώ με όλο τους το πλήρωμα [15]. Το υπόλοιπο του εχθρικού στόλου τράπηκε σε φυγή. Η ναυμαχία έληξε με την νίκη των Αθηναίων.



Οι αντιμέτωποι στόλοι. Οι κινήσεις της ναυμαχίας -ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ


Στο σημείο αυτό πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο Χαβρίας δεν συνέχισε την καταδίωξη μέχρι τέλους; Ενδιαφέρουσα απάντηση δίδει ο Διοδώρος Σικελιώτης, ο οποίος εξηγεί ότι ενώ ο Χαβρίας ήθελε να συνεχίσει την καταδίωξη προτίμησε να την αποφύγει για να μην βρει την ίδια τύχη που είχαν και οι στρατηγοί στην ναυμαχία των Αργινουσών (406 π.Χ.), οι οποίοι αν και νικητές καταδικάστηκαν σε θάνατο διότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς και τα ναυάγια. Έτσι, ο Χαβρίας έσωσε όσους ήταν ναυαγοί, έθαψε με τιμές τους νεκρούς, αφήνοντας τους αντιπάλους να διαφύγουν. Σε αντίθετη περίπτωση θα κατέστρεφε με ευκολία τον υπόλοιπο Πελοποννησιακό Στόλο.

Ένα ένδοξο τέλος

Όταν ξέσπασε ο Συμμαχικός Πόλεμος (357-355 π.Χ.) λόγω της αποστασίας της Χίου, Ρόδου και Κω, με την υποστήριξη Βυζαντίου και Μαυσώλου, ο Χαβρίας κλήθηκε εκ νέου να αναλάβει υπηρεσία. Προετοιμάζοντας την επιχείρηση κατά της Χίου το 357 π.Χ. οι Αθηναίοι εξέλεξαν στρατηγούς τον Χάρη και τον Χαβρία και τους έστειλαν με ισχυρές δυνάμεις στο νησί.  Οι δύο Στρατηγοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με συμμαχικά στρατεύματα, τα οποία αποτελούσαν Ρόδιοι, Κώες, και Βυζαντινοί με αποστολή την ενίσχυση της άμυνας της Χίου. Φυσικά δεν έλλειπαν και τα στρατεύματα του Μαυσώλου, του δυνάστη της Καρίας, αφού θεωρείτο ότι ήταν ο κύριος υποκινητής του Συμμαχικού Πολέμου (357-355 π.Χ.). Οι δύο Αθηναίοι διοικητές χώρισαν τις δυνάμεις τους σε χερσαίες και θαλάσσιες. Ο Χάρης ως επικεφαλής των χερσαίων μονάδων κινήθηκε εναντίον των τειχών, ενώ ο Χαβρίας τέθηκε επικεφαλής των θαλασσίων δυνάμεων. Ο Κορνήλιος Νέπως αναφέρει ότι ο Χαβρίας είχε λάβει μέρος με την αθηναϊκή δύναμη επιβαίνοντας σε πλοίο χωρίς να είναι διοικητής. Ωστόσο καθώς απολάμβανε τον θαυμασμό και τον σεβασμό των πληρωμάτων του στόλου, η γνώμη και οι αποφάσεις τους είχαν ξεχωριστή βαρύτητα. Το πλοίο του Χαβρία επιχείρησε να εισέλθει πρώτο εντός του λιμένα της Χίου, τον οποίον προστάτευαν εχθρικά πολεμικά. Ο διάσημος Αθηναίος διέταξε τον κυβερνήτη να πλεύσει εντός, αλλά την απόφαση αυτή δεν εκτέλεσαν τα υπόλοιπα σκάφη αφήνοντας το πλοίο του εκτεθειμένο και αβοήθητο. Τα εχθρικά πολεμικά περικύκλωσαν και άρχισαν να κτυπούν από όλες τις πλευρές το μοναχικό αθηναϊκό σκάφος. Το πλοίο του Χαβρία καταχτυπημένο από διαδοχικούς εμβολισμούς άνοιξε στη μέση. Ο ίδιος παρότι κατατραυματισμένος από πολλαπλά χτυπήματα συνέχιζε να μάχεται μάταια, ενώ την ίδια στιγμή οι ναύτες προτίμησαν να πέσουν στην θάλασσα επιχειρώντας να διασωθούν από τα φίλια πλοία, τα οποία παρακολουθούσαν την εμπλοκή από απόσταση. Ο Χαβρίας μπορούσε αν ήθελε να επιλέξει και να διαφύγει τον κίνδυνο. Όπως αναφέρει ο Νέπως σκέφτηκε ότι αν επιζούσε θα ήταν ατιμασμένος καθώς στα μάτια φίλων και εχθρών θα είχε δειλιάσει. Ο πολύπειρος και πολυνίκης Ναύαρχος και Στρατηγός δεν δίστασε να διαλέξει τον ένδοξο θάνατο πολεμώντας τον εχθρό πέφτοντας μαχόμενος κάτω από τα πολλαπλά κτυπήματα, πολεμώντας πρόσωπο με πρόσωπο, χέρι με χέρι τους αντιπάλους που τον είχαν περικυκλώσει. 



Η Αθηνά αγγείο του «Ζωγράφου του Οιονοκλή » , 470 π.Χ. Παρίσι Εθνική Βιβλιοθήκη . John BuklerΑπό την έκδοση «A second look at the Monument of Chabrias »


Ο Χαβρίας (μαζί με τον Ιφικράτη και τον Τιμόθεο) αποτέλεσε έναν από τους πλέον ικανούς στρατιωτικούς διοικητές που ανέδειξε η Αθήνα στο κύκνειο άσμα της τον 4ο π.Χ. λίγο πριν από την άνοδο της Μακεδονίας στον ελληνικό χώρο.

ΤΕΛΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ένδοξος Αθηναίος ναύαρχος-στρατηγός Χαβρίας Κτησίππου Αϊξωνεΰς"

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Αμφίπολη ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ | Amfipolis tube VIEW FROM HELICOPTER






Ένας τέλειος κύκλος. Αυτό φαίνεται από ψηλά, όταν κοιτά κανείς τον λόφο Καστά, όπου και ο τάφος της Αμφίπολης. Ο αρχιτέκτονας του αρχαίου μαρμάρινου περιβόλου γνώριζε άριστα από γεωμετρία και η δουλειά που έκανε ήταν τέλεια.


Εντυπωσιακά χωρίς αμφιβολία είναι τα πλάνα από ελικόπτερο στην Αρχαία Αμφίπολη, όπου συνεχίζεται παράλληλα το έργο των αρχαιολόγων. Η περιήγηση έγινε με το ελικόπτερο του τηλεοπτικού σταθμού EΝΑ Channel
Τα πλάνα από ελικόπτερο, που έγιναν για τον τηλεοπτικό σταθμό ΕΝΑ channel, καταδεικνύουν, ταυτόχρονα, το εύρος της ανασκαφής αλλά και τις δυσκολίες της. Φαίνεται ολόκληρος ο λόφος στον οποίο βρίσκεται ο τάφος και ο μαρμάρινος περίβολος μήκους 487 μέτρων. Αυτό σημαίνει πως η διάμετρός του είναι περί τα 150 μέτρα, άρα αρκετά μεγάλη για να κρύβει και άλλους τάφους. Αυτό προς το παρόν δεν το γνωρίζουν οι αρχαιολόγοι, αλλά στο μέλλον θα πρέπει να διερευνηθεί.


Άποψη του αρχαιολογικού χώρου που μαρτυρά την τέλεια κατασκευή του
Ο κ. Δημακόπουλος δεν το αποκλείει. Άλλωστε στη Μεγάλη Τούμπα της Βεργίνας δεν είναι ένας ο τάφος, αλλά τρεις: του Φιλίππου Β', του Αλεξάνδρου Α' και ο λεγόμενος της Περσεφόνης. «Αν είχε ερευνηθεί ο κύκλος του περιβόλου της Αμφίπολης σε βάθος όπως έγινε στα λίγα μέτρα όπου βρέθηκαν in situ τα μάρμαρα με την επίστρεψή τους, ίσως να είχε αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο. Οι φωτογραφίες όμως δείχνουν πως δεν έχει γίνει ανασκαφική έρευνα σε βάθος και δεν έχουν προχωρήσει προς το κέντρο του λόφου για να βεβαιωθούν πως δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τάφος».

«Σε τύμβους σαν αυτόν, όπου θάβονταν κατά γένη, υπάρχουν περισσότεροι του ενός τάφου. Εχουμε πλειάδα τέτοιων παραδειγμάτων» σύμφωνα με τον κ. Δημακόπουλο. «Εκτός από την Τούμπα της Βεργίνας έχουμε το λεγόμενο τάφο των Στρατιωτικών (στο οικόπεδο Μπέλλα στη Βεργίνα) όπου έχουν βρεθεί τρεις μακεδονικοί τάφοι, ενώ πολύ κοντά η καθηγήτρια Στέλλα Δρούγου έσκαψε και βρήκε κι άλλους. Ο πρώτος τάφος που ανακαλύφθηκε εκεί ήταν από το Γάλλο Εζέ στις αρχές του 19ου αιώνα. Κολλητά σε αυτόν ήταν ο τύμβος των Στρατιωτικών. Ηταν συνήθεια να κάνουν οι κατιόντες τάφους κοντά στους τάφους των συγγενών τους. Ακόμη και αν δεν υπήρχαν κάποτε οικονομικές δυνατότητες, κατασκεύαζαν έναν μικρότερο κιβωτιόσχημο τάφο πλάι ή στην κορυφή του τύμβου».


Περίβολος κτιστός διαμέτρου 87 μ. (στον τύμβο Καστά έχουμε διάμετρο 158,2 μ. και ακτίνα 79,1 μ.) υπάρχει στο Μαυσωλείο του Αυγούστου στη Ρώμη, μας υπενθυμίζει ο κ. Δημακόπουλος. Η διαφορά τους είναι ότι στην κορυφή του Μαυσωλείου οι Ρωμαίοι είχαν τοποθετήσει το άγαλμα του Αυγούστου, ενώ στην Αμφίπολη το Λέοντα. Μάλιστα το έργο στη Ρώμη είχε γίνει με απόφαση του ίδιου του αυτοκράτορα πολλά χρόνια πριν πεθάνει. Όπως και αυτό της Αμφίπολης, αν έχει ταφεί ο ναύαρχος του Στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου Νέαρχος, όπως πολλοί εικάζουν, θα είχε κατασκευαστεί πολύ πριν πεθάνει, γιατί τέτοιο έργο δεν γίνεται με άταφο το νεκρό να περιμένει την κατασκευή του.

Η λήψη βρήκε αμέσως τον δρόμο για ελληνικούς και ξένους τηλεοπτικούς σταθμούς καθώς τα μεγέθη είναι εντυπωσιακά όπως είναι στην πραγματικότητα και όπως παρουσιάζονται. Ούτως ή άλλως, τα διεθνή ΜΜΕ δεν έχουν σταματήσει να προβάλλουν την ανασκαφή. Όπως είπε η γενική γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε χθεσινή ημερίδα για την οικονομία και τον πολιτισμό στο Ιδρυμα Κακογιάννη, έχει δημιουργηθεί ένα «τσουνάμι δημοσιότητας». «Τα αποτελέσματα της ανασκαφής θα απασχολήσουν, πολλά χρόνια, την επιστημονική κοινότητα» τόνισε. «Είναι επίσης βέβαιο ότι η Αμφίπολη θα αποτελέσει στο μέλλον κέντρο διεθνούς ενδιαφέροντος, σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών και έναν ισχυρό πόλο οικονομικής ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή» κατέληξε, κλείνοντας την εκτίμησή της για το θέμα.

Πληθώρα σεναρίων αναπαράγει ο διεθνής Tύπος για το μνημείο της Αμφίπολης

Οι  ανασκαφικές εργασίες στον τύμβο Καστά, στην Αμφίπολη, οι οποίες συνεχίζονται από την  ΚΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, έχουν εξελιχθεί σε διεθνές αρχαιολογικό θρίλερ, το οποίο τροφοδοτεί πληθώρα σεναρίων αλλά και ερωτημάτων. Η αποκάλυψη ότι εντοπίσθηκε τρύπα σε τοίχο, τράβηξε και πάλι την προσοχή των διεθνών ΜΜΕ.


Η τρύπα βρέθηκε στο μαρμάρινο τοίχο που χωρίζει τον προθάλαμο του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης από τους δύο θαλάμους που ακολουθούν και σε απόσταση 6 μέτρων από την είσοδο του μνημείου.
Η τρύπα βρέθηκε στο μαρμάρινο τοίχο που χωρίζει τον προθάλαμο του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης από τους δύο θαλάμους που ακολουθούν και σε απόσταση έξι μέτρων από την είσοδο του μνημείου. Η σύληση του τάφου είναι πιθανή, σύμφωνα με δημοσίευμα του Associated Press, το οποίο κάνει αναφορά στην τρύπα που υπάρχει στον τοίχο, ενώ κάνει λόγο για σημάδια βίαιης εισόδου. Το NBC, το οποίο επίσης θεωρεί ότι ο τάφος έχει υποστεί φθορές από τυμβωρύχους, στηρίζει την άποψη αυτή γράφοντας ότι μέρος των ογκωδών λίθων που έκρυβαν την υπόγεια είσοδο λείπει, ενώ και από τις Σφίγγες, οι οποίες αρχικά είχαν ύψος δύο μέτρων, λείπουν τα κεφάλια και τα φτερά.

Η «Daily Mail», επικαλείται τα ίδια στοιχεία και επισημαίνει πως κοντά στις Σφίγγες οι αρχαιολόγοι βρήκαν τμήματα του μαρμάρινου λέοντα που αρχικά βρισκόταν στην κορυφή του αναχώματος, γεγονός που κατά τους ίδιους τους επιστήμονες δείχνει πως ο χώρος είχε σκαφτεί στα ύστερα χρόνια της αρχαιότητας και είχε υποστεί σημαντικές καταστροφές.


Τέλος, το «Discovery News» αναφέρεται σε σημάδια σύλησης παραθέτοντας προς επιβεβαίωση και φωτογραφία κάνοντας αναφορά στην παρουσία χώματος στον προθάλαμο, η οποία προκαλεί υποψία πως πριν από πολλά χρόνια επιδρομείς λεηλάτησαν τον τάφο.

Πορεία εργασιών

Προχθές οι εργασίες στερέωσης και συντήρησης των αρχαιολογικών ευρημάτων συνεχίστηκαν και το ίδιο έγινε και χθες, προκειμένου να υπάρχει η απαραίτητη προστασία.

Τα πιο ευαίσθητα είναι τα χρώματα, που αν δεν στερεωθούν επιτόπου θα εξαφανιστούν μέσα σε λίγες μέρες. Καθώς το μνημείο φέρει πολλά ίχνη χρωμάτων και σχέδια με χρώμα, όλα πρέπει να γίνουν τάχιστα. Οι εργασίες υποστύλωσης έχουν ξεκινήσει με τη βοήθεια ειδικών μηχανικών και γεωλόγων.

Μπροστά στο μνημείο δεν υπάρχει πια ο τοίχος σφράγισης, οι ογκώδεις λίθοι (περίπου 250 κιλά έκαστος), οι οποίοι εμπόδιζαν την είσοδο έχουν αφαιρεθεί ελευθερώνοντας την όψη της εισόδου στο μνημείο, ενώ έχει αποκαλυφθεί και ένα πολύ ενδιαφέρον ψηφιδωτό δάπεδο. Οι εργασίες βρίσκονται στο στάδιο δημιουργίας των απαραίτητων εργοταξιακών υποδομών οι οποίες θα εξασφαλίσουν καλύτερη προστασία στο μνημείο από τις καιρικές συνθήκες, ενώ έγιναν έργα αποχέτευσης και απομάκρυνσης υδάτων.

Επίσης, συστάθηκε διεπιστημονική επιτροπή, ώστε οι ανασκαφές οι στερεώσεις-συντηρήσεις και οι αναστηλώσεις να συνεχιστούν όπως επιτάσσει η κάθε επιστήμη.

Οι αρχαιολόγοι δεν θέλουν να πιστέψουν πως ο κόπος τους δεν θα ανταμειφθεί και ότι ο τάφος θα είναι συλημένος. «Η ελπίδα μας παραμένει ασύλητη» λένε από το υπουργείο και ετοιμάζονται για τη συνέχεια.


Η οποία γνωρίζουν ότι θα εξελίσσεται σε βάθος χρόνου.


Πηγή: Αγγ. Κώττη, Έθνοςin.grΝαυτεμπορική , Ν. Κοντράρου-Ρασσιά, Ελευθεροτυπία






Διαβάστε περισσότερα Ἔρρωσο: Ο «τέλειος κύκλος» και οι ελπίδες των αρχαιολόγων http://erroso.blogspot.com/2014/08/blog-post_67.html#ixzz3BzIOQ49t


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αμφίπολη ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ | Amfipolis tube VIEW FROM HELICOPTER"

Ν. Λυγερός - 4ο Master Class Τοποστρατηγικής. Αγαθονήσι

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν. Λυγερός - 4ο Master Class Τοποστρατηγικής. Αγαθονήσι"
Related Posts with Thumbnails