Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Κάτι αλλιώτικο……….


Ο οργασμός σαν μυστικιστική εμπειρία

Ο μεγάλος ψυχολόγος Abraham Maslow αποφάσισε, κάποτε, να πάψει να μελετά άρρωστους ανθρώπους και να μελετήσει υγιείς εκείνον τον ένα στις δέκα χιλιάδες που έδειχνε να έχει μια αρμονική ζωή, να έχει εκπληρώσει το δυναμικό του, να είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος. Τους ανθρώπους αυτούς τους χαρακτήρισε "αυτοπραγματωμένους". (Προσωπικά προτιμώ τον όρο "συνπραγματωμένους».) Μελετώντας τους ανακάλυψε πως είχαν γύρω στα δεκατρία κοινά σημεία. 'Ενα από αυτά ήταν ότι βίωναν τον οργασμό σαν μια πνευματική, ακόμα και μυστικιστική εμπειρία.

Και πάλι, η λέξη "μυστικιστικό» δεν είναι μια απλή αναλογία. Ανά τους αιώνες, οι μυστικιστές έχουν μιλήσει για το θάνατο του εγώ σαν απαραίτητο στοιχείο του πνευματικού, μυστικιστικού ταξιδιού, ή ακόμα και σαν το στόχο, το ίδιο το τέλος του μυστικιστικού ταξιδιού. Και ίσως γνωρίζετε ότι οι Γάλλοι αναφέρονται στον οργασμό σαν lα petite mort (ο μικρός θάνατος).

Η υποκειμενική . ποιότητα του οργασμού, φυσικά, εξαρτάται από την ποιότητα της σχέσης των ατόμων που κάνουν έρωτα. Αν, λοιπόν, κυνηγάτε τον καλύτερο δυνατό οργασμό, τότε ο ασφαλέστερος τρόπος για να τον επιτύχετε είναι με κάποιον που αγαπάτε πολύ. Αλλά παρ' όλο που μια σχέση με ένα αγαπημένο άτομο είναι απαραίτητη για να μας φέρει στα μεγαλύτερα μυστικιστικά ύψη της οργασμικής εμπειρίας, από τη στιγμή που θα φτάσουμε στα ύψη αυτά, παύουμε να συνειδητοποιούμε την παρουσία του συντρόφου μας. Σε αυτή τη σύντομη κορυφαία ατιyμή του "μικρού θανάτου", ξεχνάμε ποιοι και πού είμαστε. Και κατά μια πολύ πραγματική έννοια, πιστεύω πως αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε για λίγο αφήσει τη γη και έχουμε μπει στη χώρα του Θεού.

Καθώς είπε και ο Ananda Coomaraswami: "Τη στιγμή του αμοιβαίου οργασμού, το κάθε άτομο έχει τόση σημασία για το άλλο, όση έχουν και οι πύλες του Παραδείσου για εκείνον που είναι μέσα». 'Η, σύμφωνα με την παράφραση του Joseph Campbell. "Οταν έχει κανείς χαθεί μέσα στα κύματα της αγάπης, ο σύντροφος δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τις πύλες του ιερού από τις οποίες περνάει κανείς στην ιερή τράπεζα."

Η σεξουαλική εμπειρία, λοιπόν, είναι δυνάμει θρησκευτική. H θρησκευτική εμπειρία είναι σεξουαλική; Δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο πως μεγάλο μέρος από την καλύτερη ερωτική ποίηση που έχει γραφτεί ποτέ, γράφτηκε από μοναχούς και μοναχές. 'Ισως ήδη να γνωρίζετε την περίφημη Σκοτεινή Νύχτα του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού:

Ι. Μια σκοτεινή νύχτα,

φλογισμένος από την επιθυμία της αγάπης -

ω, θεία χάρη!

βγήκα α0έατος,

καθώς το σπίτι μου γαλήνιο ήταν και σιωπηλό.

2. Στο σκοτάδι, και ασφαλής,

κοντά στη μυστική σκάλα, κρυμμένος,

- ω, θεία χάρη!

στο σκοτάδι, κρυμμένος,

καθώς το σπίτι μου γαλήνιο ήταν και σιωπηλό.

3. Ετιείνη τη χαρμόσυνη νύχτα,

κρυφά, καθώς κανείς δε με είδε,

ούτε κι εγώ, κοίταξα τίποτα,

χωρίς άλλο φως ή άλλο οδηγό,

από εκείνο που έκαιγε στην καρδιά μου.

4. Αυτό με οδηγούσε

πιο σίγουρα κι απ' το φως του μεσημεριού εκεί που με περίμενε εκείνος

- εκείνος που τόσο καλά ήξερα

εκεί σε ένα μέρος όπου κανείς δε φάνηκε.

Παρατηρήστε πώς μπερδεύονται τα φύλα στην επόμενη στροφή:

5. Ω, νύχτα, που με οδηγείς!

Ω, νύχτα, πιο υπέροχη από την αυγή!

Ω, νύχτα, που ένωσες

τον Εραστή με την αγαπημένη του,

μεταμορφώνοντας την αγαπημένη στον Εραστή της.

6. Πάνω στο λουλουδιασμένο στήθος μου

που το φύλαγα για εκείνον και μόνο, εκεί έγειρε να κοιμηθεί,

και εγώ τον χάιδευα

εκεί, στο απαλό αεράκι από τους κέδρους.

7. Οταν το αεράκι φύσηξε από τον πύργο,

καθώς χώριζα στη μέση τα μαλλιά του, πλήγωσε το λαιμό μου

με το απαλό χέρι του,

αναστέλλοντας προσωρινά τις αισθήσεις μου.

8. Αφέθηκα και ξέχασα τον εαυτό μου,

ακουμπώντας το πρόσωπο μου στην Αγάπη μου

τα πάντα έπαυσαν βγήκα από τον εαυτό μου,

αφήνοντας πίσω τις έγνοιες μου

ξεχασμένος ανάμεσα στους κρίνους.

Πιστεύω ότι η τελευταία στροφή του ποιήματος αυτού, η οποία περιγράφει τη μυστικιστική ένωση που είναι δυνατή ανάμεσα στους ανθρώπους και στον Θεό, είναι επίσης μια από τις καλύτερες περιγραφές του οργασμού που έχουν γραφτεί ποτέ:

"Αφέθηκα και ξέχασα τον εαυτό μου... τα πάντα έπαυσαν... βγήκα από τον εαυτό μου...".

'Εχω διαπιστώσει στις επαφές μου με μοναχούς και μοναχές ότι οι καλύτεροι μοναχοί είναι εκείνοι που αγαπούν πιο παθιασμένα τον Θεό. Και για να αγαπάει κανείς παθιασμένα τον Θεό, πρέπει να είναι ένα γεμάτο πάθος, σεξουαλικό άτομο. Πώς εξηγείται, λοιπόν, ότι τέτοια άτομα επίλέγουν την αγαμία;

Υπάρχουν δύο λόγοι. Ο πρώτος, αν μου επιτρέπετε το λογοπαίγνιο, είναι ότι το "πήδημα» μπορεί να "πηδήξει» τις σχέσεις. Από τη στιγμή που μετατρέπουμε ένα άλλο άτομο σε σεξουαλικό αντικείμενο, υπάρχει μια έντονη τάση να το χρησιμοποιούμε. Παρ' όλο που οι άντρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετικούς τρόπους για να το κάνουν αυτό, όλοι μας έχουμε την τάση να χρησιμοποιούμε το σεξουαλικό αντικείμενο στη ζωή μας με τρόπους που είναι καλυμμένα αν όχι φανερά συμφεροντολογικοί και εξυπηρετούν τις προσωπικές μας ανάγκες.

'Εχουν γίνει πειράματα με μοναστήρια που δεν ήταν υποχρεωτική η αγαμία, αλλά μέχρι στιγμής απέτυχαν οικτρά. Επομένως, εκείνοι που επιλέγουν να έχουν σχέσεις με τους συνανθρώπους τους, που να είναι θεραπευτικές, συνήθως αποφασίζουν ότι μια πολύ συγκρατημένη σεξουαλικότητα είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν. Και συχνά ανακαλύπτουν ότι άξιζε τον κόπο.

(από Μ.Σκότ Πέκ...:Ο Δρόμος ο Λιγότερο Ταξιδεμένος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails