Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Η επανάσταση του 1821 και οι πρώτες προσπάθειες συγκροτήσεως Τακτικού Στρατού----

Η ιδέα, αλλά και η ανάγκη, συγκροτήσεως Τακτικού Στρατού, δημιουργήθηκε αμέσως μετά την κήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821.----

Μέχρι τότε ο αγώνας διεξαγόταν από άτακτα σώματα, συγκροτημένα στην πλειονότητά τους από αφοσιωμένους στην ιδέα της ελευθερίας πατριώτες, που στερούνταν στρατιωτικής εκπαιδεύσεως και πειθαρχίας και δύσκολα μπορούσαν να συνεργαστούν για τον κοινό σκοπό. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος, που παρά τις αρχικές σημαντικές πολεμικές επιτυχίες τους, ώθησαν τις επαναστατικές αρχές και κυβερνήσεις προς τη βαθμιαία οργάνωση Τακτικού Στρατού. Στην προσπάθεια αυτή μεγάλη βοήθεια προσέφεραν οι ελληνικής καταγωγής αξιωματικοί, που υπηρετούσαν σε διάφορους ευρωπαϊκούς στρατούς, καθώς και πολλοί ξένοι στρατιωτικοί, οι οποίοι ήρθαν εθελοντικά στην Ελλάδα, για να συμμετάσχουν στην απελευθέρωσή της.

Το πρώτο ελληνικό τακτικό σώμα συγκροτήθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, στις 3 Μαρτίου 1821, στο Ιάσιο της Μολδαβίας με την ονομασία «Ιερός Λόχος». Τον Ιούνιο του 1821 έφτασε στην Πελοπόννησο ο Δημήτριος Υψηλάντης με μια μικρή ομάδα ομογενών και φιλελλήνων και αμέσως άρχισε, κατά το πρότυπο του αδελφού του Αλεξάνδρου, να συγκροτεί στην Καλαμάτα ένα τακτικό σώμα, με σκοπό να συμμετάσχει στον Αγώνα. Στις 9 Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην Επίδαυρο η Α΄ Εθνική Συνέλευση, η οποία δύο μήνες αργότερα εξέλεξε ως πρόεδρο της πρώτης Ελληνικής Κυβερνήσεως τον αγωνιστή της Επαναστάσεως και πολιτικό Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.

Ο Μαυροκορδάτος, θεωρώντας αναγκαία την οργάνωση Τακτικού Στρατού, πρότεινε στο Βουλευτικό Σχέδιο Νόμου «Περί Οργανώσεως του Στρατού». Το σχέδιο αυτό ψηφίστηκε την 1η Απριλίου 1822 και αποτέλεσε τη βάση όλης της μετέπειτα στρατιωτικής νομοθεσίας. Ειδικότερα, με το νόμο αυτό θεσπιζόταν η σύσταση Τακτικού Στρατού, ο οποίος θα αποτελούνταν από βαρύ και ελαφρό πεζικό, βαρύ και ελαφρό ιππικό, πυροβολικό πολιορκίας και πεδινό, καθώς και ένα τμήμα μηχανικού. Συστήθηκαν δηλαδή τα πρώτα Όπλα στον υπό συγκρότηση Ελληνικό Στρατό, δηλαδή του Πεζικού, Ιππικού, Πυροβολικού και Μηχανικού.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, τον Απρίλιο του 1822 συγκροτήθηκε το πρώτο σύνταγμα Πεζικού με διοικητή τον Ιταλό Συνταγματάρχη Pietro Tarella (Ταρέλλα). Το Πυροβολικό συγκροτήθηκε από το τμήμα των δύο πυροβόλων του Συνταγματάρχη Βουτιέ. Καθώς όμως η Κυβέρνηση αδυνατούσε να διαθέσει τα απαραίτητα για τη συντήρησή του μέσα, το σύνταγμα διατηρήθηκε για λίγο καιρό συντηρούμενο από επιτόπιους πόρους και στη συνέχεια αυτοδιαλύθηκε. Οι άνδρες του, μετά από την εξέλιξη αυτή, εντάχθηκαν στα άτακτα σώματα. Σε όλη τη διάρκεια του έτους 1823, δεν έγινε δυνατή η ανασυγκρότηση του Τακτικού Στρατού, για καθαρά οικονομικούς λόγους. Μόνο τον Ιούλιο του 1824, με τη συνομολόγηση δανείου από την Αγγλία, ξεπεράστηκαν τα εμπόδια και η Κυβέρνηση προέβη στην ανασύσταση του Τακτικού Στρατού.

Γράφτηκε από τον/την gnikitas

http://defencenews.gr/index.php/ethiniki-amina-2/1463-i-epanastasi-tou-1821-kai-oi-protes-prospatheies-sygkrotiseos-taktikoy-stratoy

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ"

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ

Όταν η Ελλάδα έφτιαχνε αεροπλάνα! Κι όμως υπήρξε τέτοια εποχή-ΒΙΝΤΕΟ---

Επιμέλεια Λ.ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ ----
Την φωτογραφία αυτή  εκπαιδευτικών αεροσκαφών Avro ''Tutor ''  της Ελληνική Αεροπορίας. στα Γιάννενα εντοπίσαμε στην σελίδα ''Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ'' στο FACEBOOK, σε ανάρτηση  του Stephan Dimos‎   που σημειώνει ότι είναι τραβηγμένη περίπου το 1938. Η ανάρτηση αυτή ήταν μια αφορμή για μια μικρή έρευνα από την οποία  βρήκαμε ότι πολλά από τα περίπου 90 βρετανικής κατασκευής Avro 621 Tutor που απέκτησε η χώρα μας  είχαν κατασκευαστεί στην Ελλάδα με ειδική άδεια !


Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία επέλεξε το Avro 621 Tutor ως βασικό εκπαιδευτικό αρχικής εκπαίδευσης στα πλαίσια του προγράμματος αναδιοργάνωσης της Αεροπορίας την περίοδο 1936 – 1940, επικρατώντας σε διαγωνισμό που είχε προκηρύξει το Υπουργείο Αεροπορίας το 1935 με δεύτερο υποψήφιο το  DH82A Tiger Moth II .


Η Ελληνική γραμμή παραγωγής!
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Π.Α. αγοράστηκε σε μεγάλους αριθμούς και χαρακτήρισε ως το αεροπλάνο, στο οποίο  βασίστηκε η εκπαίδευση των πρώτων φοιτητών της Ακαδημίας της Πολεμικής Αεροπορίας. Τον Δεκέμβριο του 1939,  ήταν διαθέσιμα.59 Avro 621 Τον ίδιο μήνα, περισσότερα από 30 αεροπλάνα ήταν σε γραμμή  παραγωγή στο Κρατικό  Εργοστάσιο Αεροπλάνων (ΚΕΑ) . Ο ρυθμός της γραμμής παραγωγής ήταν περίπου 7 αεροσκάφη το μήνα. Σε έγγραφα της περιόδου αυτής φαίνεται  ότι πολλές εκπαιδευτικές μοίρες ήταν «υπό σύσταση» με κενό ψηφία δίπλα στον κωδικό Ε, φτιαγμένα στο Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων.
Αρκετά αεροσκάφη είχαν τροποποιηθεί ώστε να έχουν δυνατότητα ανάστροφης πτήσης ενώ άλλα διέθεταν όργανα νυχτερινού φωτισμού, έσυραν ανεμούρια ή είχαν διαμόρφωση για ακροβατική εκπαίδευση. Με την έναρξη του πολέμου ένας μικρός αριθμός από Avro Tutor διατέθηκε στις πολεμικές μοίρες όπου ανέλαβαν καθήκοντα αεροσκαφών συνδέσμου. Τουλάχιστον 4 Avro Tutor διέφυγαν στην Αίγυπτο και ενσωματώθηκαν σε μάχιμες  μοίρες με την έναρξη του πολέμου.


Με διεθνή καριέρα
Το Avro 621 Tutor ήταν διθέσιο Βρετανικό εκπαιδευτικό διπλάνο της περιόδου του Mεσοπολέμου σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από την εταιρία A.V. Roe.Ήταν, όπως διαβάζουμε στην Βικιπαιδεια,  ένα απλό σε σχεδίαση αλλά ανθεκτικό εκπαιδευτικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε από την RAF και άλλες αεροπορικές δυνάμεις παγκοσμίως.Σχεδιασμένο από τον Ρόϋ Τσάντγουικ (Roy Chadwick) στα πλαίσια μίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας της Avro για την αντικατάσταση του Avro 504, το μοντέλο Avro 621 αρχικά ονομαζόταν «Trainer» (Εκπαιδευτικό). .Η πρώτη πτήση έγινε το 1929. Προορισμένο για την αρχική εκπαίδευση των πιλότων, το σχέδιο του διπλάνου χαρακτηριζόταν από τις ίσης έκτασης, ενιαίες, πτέρυγες. Η άτρακτος του αποτελούνταν από μία σιδερένια σωληνωτή κατασκευή (με κάποια ξύλινα τμήματα στις πτέρυγες), καλυμμένη με πλαστικοποιημένο ύφασμα, ενώ έφερε συμβατικό, σταθερό τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης με ουραίο τροχό. Το Μοντέλο 621 έφερε κινητήρες Armstrong Siddeley Mongoose (ισχύος 215 ίππων) ή Armstrong Siddeley Lynx IVC (ισχύος 245 ίππων). Στα αεροσκάφη παραγωγής ο κινητήρας περιβάλλονταν από ένα προστατευτικό δακτύλιο.


Η παραγωγή ξεκίνησε με πρώτη παραγγελία τρία αεροσκάφη για την Ιρλανδία και 30 για την ΡΑΦ, η οποία μετονόμασε το 621 σε Avro Tutor και ο τύπος υιοθετήθηκε ως το βασικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος της.Συνολικά παραγγέλθηκαν από την Βρετανική αεροπορία 381 Tutor και 15 Avro 646 Sea Tutor. Παράλληλα, το Μοντέλο 621 πέτυχε σημαντικές εξαγωγικές παραγγελίες. Η παραγωγή του περιελάμβανε 462 αεροσκάφη, κατασκευασμένα από την Avro, 57 που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας για την πολεμική αεροπορία της Νότιας Αφρικής, 40 που κατασκευάστηκαν στην Πολωνία (με την ονομασία PWS-18), 61 που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας στην Ελλάδα από το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών και τρία που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας από τα ναυπηγεία της Δανίας.


Εύκολο στο χειρισμό
Το αεροσκάφος έγινε γρήγορα γνωστό για τον εύκολο χειρισμό του και συχνά εμφανιζόταν στις Αεροπορικές εκδηλώσεις. Περισσότερα από 200 Avro Tutor και πέντε Sea Tutor παρέμειναν σε υπηρεσία με την Βρετανική αεροπορία και την αεροπορία του Βρετανικού Ναυτικού στο ξεκίνημα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Σήμερα το K3241/G-AHSA διατηρείται σε πτητική κατάσταση στην Συλλογή Σατλγουόρθ (Shuttleworth Collection)-(ΒΙΝΤΕΟ). Κατασκευασμένο το 1933, το K3241 υπηρέτησε στην Ακαδημία της RAF στο Κράνγουελ (Cranwell), μέχρι που μεταφέρθηκε στην Κεντρική Αεροπορική Ακαδημία (Central Flying School), το 1936.
Το αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε εκτός από την Βρετανία και την Ελλάδα,και από άλλες χώρες:Τσεχοσλοβακία,Δανία, Καναδάς, Ταϊβάν, Ιράκ, Ιρλανδία, Πολωνία (κατασκεύασε και αυτή 40)  και Νότια Αφρική


Τεχνικά Χαρακτηριστικά:
Πλήρωμα
2
Μηχανές Armstrong Siddeley Lynx IVC των 215 ή 240 hp
Βάρος Απογείωση
£ 2.458
Κενό
£ 1.800
Διαστάσεις Εκπέτασμα
34 ft
Μήκος
26 ft 6 in
Ύψος
9 ft 7
Επιφάνεια πτερύγων
300 τ.μ
Επίδοση
Μέγιστη ταχύτητα
122 μίλια/ώρα
Οροφή
16200 ft

Δείτε το βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=LP67cLTWCcM#t=17

http://www.onalert.gr/stories/otan-i-ellada-eftiaxne-aeroplana/39576

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ"

Πρώτοι και στο ΝΑΤΟ οι Έλληνες Καταδρομείς

Οι Έλληνες Καταδρομείς απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο οτι είναι και οι πρώτοι των πρώτων και στο ΝΑΤΟ. Μια Ομάδα αποτελούμενη από πέντε από τα φαντάσματα των Ειδικών Δυνάμεων της Ελλάδος με υψηλό ηθικό κακοπληρωμένοι και ταλαιπωρημένοι, ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και έγραψαν ιστορία στο «MILITARY CHALLENGE» στο Λουξεμβούργο.

Από 23 έως 25 Σεπτεμβρίου 2014, μια ομάδα 5 ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων, συμμετείχε στον Νατοϊκό διαγωνισμό με την ονομασία «MILITARY CHALLENGE»στο Λουξεμβούργο.

Η ομάδα διαγωνίστηκε σε αντικείμενα στίβου μάχης που περιελάμβανε τρέξιμο 18 χιλιομέτρων και τη διέλευση 20 εμποδίων (με αναρρίχηση και καταρρίχηση αυτών) και κατέλαβε την δεύτερη θέση μεταξύ των 27 ομάδων που συμμετείχαν.

Σημειώνεται ότι η Ελληνική ομάδα, στην τελική δοκιμασία ισοβάθμησε με την πρώτη ομάδα, λόγω όμως καλύτερης βαθμολογίας στους προκριματικούς αγώνες, την πρώτη θέση κατέλαβε η ομάδα του Βελγίου.

 [veteranos.gr]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρώτοι και στο ΝΑΤΟ οι Έλληνες Καταδρομείς"

Γκρεμίστε τα όλα,Αλλά μη ξεχνάτε κάτι! Ο λαός είναι του εκδικητή το γιαταγάνι!

”Έστ’ αν ήλιος την αυτήν οδόν ίη, τήπερ και νυν έρχεται, μήκοτε ομολογήσειν ημέας Ξέρξη. Αλλά θεοίσι τε και ήρωσι επέξιμεν αμυνόμενοι… Συ τε του λοιπού μη επιφαίνεο!”, ήταν η περήφανη απάντηση των Αθηναίων αρχόντων στον απεσταλμένο των Περσών για συνθηκολόγηση το 479 π.Χ., που σημαίνει: ”Εφόσον ο ήλιος πορεύεται τον ίδιο δρόμο, τον οποίο ακολουθεί και τώρα, εμείς δεν πρόκειται να έλθουμε σε συμβιβασμό με τον Ξέρξη. Αλλά θα αμυνόμαστε συνεχώς βασιζόμενοι στους ΘΕΟΥΣ και στους ΗΡΩΕΣ μας… Συ δε μη τολμήσεις να ξαναέρθεις!”
Πόσο θα θέλαμε και σήμερα οι τωρινοί μας ”άρχοντες” να μοιάζουν με εκείνους τους παλιούς Έλληνες! Αυτούς που τότε έδιωξαν κακήν κακώς τους απεσταλμένους και μετά ενωμένοι πολέμησαν και νίκησαν στις Πλαταιές!
Δυστυχώς όμως. Οι σημερινοί άρχοντές μας, αφού έδωσαν αμαχητί ”γην και ύδωρ”, διχάζουν το λαό και παραδίδουν τα πάντα στους σύγχρονους βαρβάρους! Κατάντησαν ραγιάδες ραγιάδων βασιλείς! Υπακούουν, σκύβουν και εκτελούν. Μαζί κι οι παρατρεχάμενοί τους, κηφήνες, βάτραχοι κι ακρίδες! Τι κυνική υποκρισία στ’ αλήθεια, να επιμένουν να πιστέψουμε ότι μας ανασταίνουν σκοτώνοντάς μας!
Από την άλλη, οι σημερινοί απεσταλμένοι, άρχοντες στη θέση των αρχόντων. Έρχονται και φεύγουν όποτε θέλουν. Διαφεντεύουν, προστάζουν και μας κουνούν το δάκτυλο απειλητικά!
Κι οι ραγιάδες συνεχίζουν το έργο τους.
Εμπρός λοιπόν!

Εμπρός εσείς, γαλαζοπράσινες μαριονέττες της πολιτικής, θεραπαινίδες της νέας ισοπεδωτικής παγκόσμιας τάξης και του δήθεν ευρωπαϊκού ουμανισμού, και σεις οι άλλοι οι ποικιλόχρωμοι εξουσιαστές του αναρχικού εθνομηδενισμού και πάσης μορφής θιασώτες της λαθρολαγνείας. Κτυπήστε μας κι άλλο!

Κι όπως λέει ο ποιητής.

Στα ακάθαρτα κυλήστε μαs του βούρκου
και πιο βαθειά.Πατήστε μαs με κάτι
κι από το πόδι πιο σκληρό του Τούρκ
Σ’ αυτούς, τους εντολείς σας, υποκύψτε, εμάς βυθίστε!

Κόψτε! Κόψτε μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ, επιδόματα. Κόψτε τα από όλους, εκτός από τους εαυτούς σας, τους δικούς σας και εκείνους που σας κάνουν τη δουλειά σας!
Κλείστε σχολεία, νοσοκομεία, στρατόπεδα, καταστήματα, επιχειρήσεις.
Πουλήστε λιμάνια, αεροδρόμια, νησιά, οργανισμούς, τράπεζες, ορυκτό πλούτο, υδρογονάνθρακες. Εκχωρείστε κάθε δημόσια περιουσία.
Αυξήστε κι άλλο το δυσβάσταχτο χρέος και με την επιβολή του φόβου, φορολογείστε μας αφόρητα και φτωχοποιείστε μας απόλυτα. Επιβάλλετε εργασιακό μεσαίωνα.
Απαξιώστε ένοπλες δυνάμεις, σώματα ασφαλείας, εκκλησία, παιδεία, δικαιοσύνη, πολιτισμό.
Διαλύστε τον κοινωνικό ιστό, ψηφίστε αυτό το έκτρωμα που ονομάσατε ”αντιρατσιστικό νομοσχέδιο” και ελληνοποιείστε κάθε λογής έξωθεν επιβαλλόμενους αλλοεθνείς λαθρομετανάστες.
Γκρεμίστε τα όλα! Αφανίστε κάθε τι το εθνικό, το ελληνικό, το καλό και αγαθό. Θυσιάστε τα όλα στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και του ξένου συμφέροντος. Ώσπου να μας λυπηθεί της αγάπης ο Θεός ……
Αλλά μη ξεχνάτε κάτι! Ο λαός είναι εδώ. Και για “μούντζα’ ο λαός (κατά τον Παλαμά) και για λιβάνι! Ο λαός είναι του εκδικητή το γιαταγάνι! Έρχεται η ώρα. Το νοιώθουμε ότι δεν πάει άλλο!
Η λύση μια και μοναδική!
Όλοι εμείς, η τεράστια πλειοψηφία των υγιώς σκεπτομένων Ελλήνων, να απλώσουμε τα χέρια μας και να σχηματίσουμε την μεγάλη λυτρωτική αλυσίδα. Να γείρουμε όμως πρώτα, να ταπεινωθούμε. Άρχοντες να γίνουμε της ψυχής και της βούλησής μας, και εξουσιαστές των παθών αυτών που μας οδήγησαν σ’ αυτή την τρομερή αλλοτρίωση τα τελευταία 40 χρόνια. Και έτσι λυτρωμένοι, ο καθένας από εμάς να γίνει ένας από τους αμέτρητους στύλους του μεγάλου του έργου του ενωτικού, για να στεριώσουμε αυτό το οικοδόμημα που κλυδωνίζεται και παραπαίει, να παλινορθώσουμε την Ελλάδα! Ο καιρός γαρ εγγύς!!!

ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΑΜΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
ΕΠΙΤΙΜΟΣ Α΄ ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ Γ.Ε.Σ.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γκρεμίστε τα όλα,Αλλά μη ξεχνάτε κάτι! Ο λαός είναι του εκδικητή το γιαταγάνι!"

ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΕΝΣΤΟΛΟΣ»

Γιατί «κύριε» πολιτικέ:

• Είμαι αυτός που στα 18 μου με εξετάσεις μπήκα σε μια από τις στρατιωτικές σχολές.
• Είμαι αυτός που τελείωσα τις σπουδές μου στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα.
• Είμαι αυτός που βγαίνοντας από τη σχολή πήρα πρώτο μισθό 800 € μεικτά.
• Είμαι αυτός που ανέλαβα να προσέχω στρατιώτες στην ίδια ηλικία με μένα και μεγαλύτερους και όπως μου τους «χρέωσαν» έτσι τους παρέδωσα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
• Είμαι αυτός που στα 22 έριχνα με πυροβόλο, έκανα πτώση με αλεξίπτωτο, έκανα κατάδυση, οδηγούσα άρμα, ελικόπτερο, φρεγάτα, τζετ και πάλι ήμουν υπεύθυνος και για άλλους εκτός από εμένα.
• Είμαι αυτός που κάθε 2, 3, 4 χρόνια όπου γης και πατρίς.
• Είμαι αυτός που ΠΟΤΕ δε ζήτησε αύξηση.
• Είμαι αυτός που ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει.
• Είμαι αυτός που ήμουνα μόνος μου σε μια βραχονησίδα με μόνη ασπίδα την πατρίδα και εσύ με έβριζες.
• Είμαι αυτός που όταν έκανες πίσω γιατί δεν είχες το θάρρος, πάλι εμένα έβριζες και πάλι σε εμένα έριξες το φταίξιμο, γιατί εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω καθώς δεν ήμουν πολιτικός.
• Είμαι αυτός που διαλύει μέση και αυχένα πετώντας με το αεροσκάφος υπερηχητικά, που πέφτει από τα 1200 πόδια και μετά από 800 άλματα δεν έχει γόνατα, που ανεβαίνει στα 12.000 πόδια για να επισκευάσει το πεπαλαιωμένο ελικόπτερο που του έχουν πει να πετάει, που έχει χάσει την ακοή του μετά από 500 βολές στο άρμα, που καταδύεται σε ένα κομμάτι σίδερο στα 800 πόδια, που ταξιδεύει με φουρτούνα σε όλο το Αιγαίο.
• Είμαι αυτός που δεν παίρνει υπερωρίες.
• Είμαι αυτός που κατηγορείς για μισθοφόρο επειδή ζητάω να ΜΗΝ μου κόψουν από το μισθό και με κοροϊδεύεις ότι κάνω λειτούργημα αλλά με αντιμετωπίζεις σαν δημόσιο υπάλληλο για την ασφάλιση μου.
• Είμαι αυτός που πλήρωνε τόσα χρόνια εισφορές για να του πουν ότι το ταμείο του δεν έχει λεφτά.
• Είμαι αυτός που δεν έχει ωράριο.
• Είμαι αυτός που βρίζεις και που μου χρεώνεις ακόμα τη χούντα μετά από 40 χρόνια, που δεν με θες, αλλά θα είμαι εκεί όταν με χρειαστείς, σε αεροδιακομιδή, φωτιά, θεομηνία ή πόλεμο.
• Είμαι αυτός που μου ζητάς να μείνω 40 χρόνια σε μια δουλειά, που δεν υπάρχει όμοιά της.
• Είμαι αυτός που έχω σκοτωθεί εν ώρα υπηρεσίας κυνηγώντας τον «σύμμαχο», προσπαθώντας να εφαρμόσω αυτά που εσύ έχεις διατάξει, αλλά δεν εφαρμόζεις.
• Είμαι αυτός που εδώ και χρόνια κοσμείς με επίθετα όπως «καραβανά» «βολεψάκια»,«κηφήνα», «αμόρφωτο», «γραφειοκράτη» και εγώ δεν σου απαντώ.
• Είμαι αυτός που στην πλάτη του ξοδεύονται δις για εξοπλισμούς, αλλά εγώ δουλεύω σε άθλιες συνθήκες και με απαρχαιωμένο εξοπλισμό.
• Είμαι αυτός που πασχίζει τα παιδιά του και η γυναίκα του να έχουν φυσιολογική ζωή, με κάθε τρεις και λίγο μεταθέσεις.
• Είμαι αυτός που φοράει τη σημαία του με περηφάνια στο μπράτσο και τη σηκώνει σε μέρη μακρινά, για να μπορείς εσύ να πας για μπάνιο και διακοπές.
• Είμαι αυτός που πληρώνει ο Ελληνικός λαός και γι’ αυτό του δίνω τα καλύτερα μου χρόνια και τη ζωή μου ακόμα για να ζει ελεύθερος και ασφαλής.
• Είμαι μάνα, πατέρας, γιος, κόρη, αδερφός, αδερφή σου.

Αυτός είμαι «κύριε» πολιτικέ, Αξιωματικός είμαι και ΟΧΙ ένστολος.

Από την Ομάδα Σύνταξης της εφημερίδας που εκδίδει ο Σύνδεσμος Τάξεως ΣΣΕ/1968, ΤΕΥΧΟΣ 74

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΕΝΣΤΟΛΟΣ»"

Τα παρασκήνια της Iταλικής επιθέσεως κατά της Ελλάδος

Αν κι έχουν περάσει 74 ολόκληρα χρόνια από την λήξη του Β΄Π.Π., υπάρχουν πολλά μυστικά που δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα. Μεταξύ των άλλων, είναι και το ποιοι προκάλεσαν τον ελληνοϊταλικό πόλεμο ή μάλλον ποιοί ώθησαν τον υπερφίαλο Μουσσολίνι να επιτεθεί στην Ελλάδα.

 Εδώ βεβαίως, οφείλουμε να πούμε πως ο απαίσιος Μουσσολίνι είχε ως τελικό του σκοπό την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την κυριαρχία στην Μεσόγειο θάλασσα (το λεγόμενον «mare nostrum», η δική μας θάλασσα), οπότε είχε έτσι κι αλλιώς σκοπό να καταλάβει κάποια στιγμή την Ελλάδα. Όμως, άλλο πράγμα είναι τα μακροπρόθεσμα σχέδια του καθενός, κι άλλο η δυνατότητά του να τα επιτύχει.

Εδώ θα εξετάσουμε το ποιοι έπεισαν τον Μουσσολίνι το 1940, ότι ήλθε η κατάλληλη στιγμή να σκλαβώσει την Ελλάδα. Σήμερα, λοιπόν, θα σηκώσουμε το σκοτεινό πέπλο του μυστηρίου και θα δούμε το ένοχο μυστικό που μας κρύβουν οι διεθνείς επικυρίαρχοι, που έχουν συγγράψει την Ιστορία στα μέτρα τους.

Τι προηγήθηκε, λοιπόν, της ιταλικής επιθέσεως; Ποιο ήταν το παρασκήνιο της αποφάσεως για εισβολή στην Ελλάδα; Κατ’ αρχάς θα βασιστούμε στο γνωστό αστυνομικό ερώτημα: Cui prodest? (ποιος ωφελείται;). Ποιος, λοιπόν, ωφελήθηκε από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο; Μήπως ο Χίτλερ και η Γερμανία; Οι Γερμανοί νικούσαν σ’ όλα τα μέτωπα και προετοιμάζονταν ήδη για την μεγάλη εκστρατεία τους προς ανατολάς. Το μόνο που δεν ήθελαν εκείνη τη στιγμή, ήταν το άνοιγμα ενός νέου μετώπου στα Βαλκάνια, ή οπουδήποτε αλλού, που θα καθυστερούσε την εκστρατεία τους. Είναι, λοιπόν, ιστορικά επιβεβαιωμένο απ’ όλες τις πηγές, ότι ο Χίτλερ δεν συμφωνούσε με την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, κι ούτε γνώριζε τίποτα γι’ αυτήν.
Είχε δηλώσει μάλιστα, πως «αν είχα ειδοποιηθεί θα μετέβαινα αεροπορικώς στη Ρώμη για να εμποδίσω αυτή την εκστρατεία» (πηγή: «Η Ιταλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», Πέτρο Μπαντόλιο, Αρχηγός Ιταλικού Επιτελείου).

Στην δε πολιτική του διαθήκη, την οποία υπαγόρευσε σε πιστούς συνεργάτες του λίγο πριν το τέλος, ο Χίτλερ ανέφερε τα εξής:«Είναι ολοφάνερο πως η συμμαχία με τους Ιταλούς εξυπηρέτησε περισσότερο τους εχθρούς, παρά εμάς τους ίδιους. Η καλύτερη υπηρεσία που θα μπορούσε να μας προσφέρει η Ιταλία θα ήταν να είχε μείνει μακριά απ’ αυτή τη σύγκρουση. Οι Ιταλοί είχαν το θράσος να ριχτούν, χωρίς να ζητήσουν την συμβουλή μας και χωρίς να μας δώσουν προηγούμενη προειδοποίηση για τους σκοπούς τους σε μια άσκοπη εκστρατεία στην Ελλάδα. Οι ντροπιαστικές ήττες που έπαθαν έκαναν μερικά βαλκανικά κράτη να μας βλέπουν με οργή και περιφρόνηση. Εδώ, και πουθενά αλλού βρίσκονται οι αιτίες της σκλήρυνσης της στάσης της Γιουγκοσλαβίας και της μεταστροφής της την άνοιξη του 1941. Αυτό μας υποχρέωσε, αντίθετα με όλα τα σχέδιά μας, να επέμβουμε στα Βαλκάνια κι αυτό με την σειρά του οδήγησε σε μια καταστρεπτική καθυστέρηση στην εξαπόλυση της επίθεσής μας εναντίον της Ρωσίας. Υποχρεωθήκαμε να στείλουμε εκεί μερικές από τις καλύτερες μεραρχίες μας. Και σαν καθαρό αποτέλεσμα, υποχρεωθήκαμε τότε να καταλάβουμε μεγάλες περιοχές όπου, αν δεν ήταν η ανόητη αυτή επίδειξη, η παρουσία των στρατευμάτων μας θα ήταν απολύτως περιττή. Τα Βαλκανικά κράτη θα ήταν απολύτως ικανοποιημένα, αν τους επιτρεπόταν, να διατηρήσουν στάση ευνοϊκής ουδετερότητας απέναντί μας. Όσο για τους αλεξιπτωτιστές μας, θα προτιμούσα να τους είχα εξαπολύσει εναντίον του Γιβραλτάρ, παρά εναντίον της Κορίνθου ή της Κρήτης».

Επίσης, είναι βέβαιον ότι ο Μουσολίνι δεν είχε ενημερώσει τον Χίτλερ για την επικείμενη εισβολή του στην Ελλάδα, για να μην τον σταματήσει. Αλλά και για να του δείξει την αγανάκτησή του,  για το γεγονός ότι ούτε αυτός τον ενημέρωνε εκ των προτέρων για τις ενέργειές του : «Όχι, είπε καταγανακτισμένος στον Τσιάνο. Με θέτει πάντοτε προ τετελεσμένου γεγονότος, Αλλ’ αυτή τη φορά θα τον πληρώσω με το ίδιο νόμισμα. Θα μάθει από τις εφημερίδες ότι κατέλαβα την Ελλάδα» (πηγή: «Ο Μουσολίνι και η Ελλάδα» - Ι. Γκίκα, σελ. 110). Την άποψη αυτή επιβεβαιώνει και ο γνωστός ιστορικός Ρεμόν Καρτιέ, ο οποίος παραθέτει στο βιβλίο του «Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου – Τόμος 1^ος, τον διάλογο μεταξύ Μουσολίνι-Μπαντόλιο, πριν την 28^η Οκτωβρίου: «Ύστερα, ο Μπαντόλιο, τόλμησε να ρωτήσει τι σκέπτονται οι Γερμανοί για το σχέδιο της επιθέσεως εναντίον της Ελλάδος. Ο Μουσολίνι θυμώνει. Μήπως ο Χίτλερ τον συμβουλεύτηκε, όταν χτύπησε την Πολωνία, την Νορβηγία, την Γαλλία; Μήπως έλαβε υπ’ όψη του την ευαισθησία του συμμάχου του; Αυτός, ο Μουσολίνι, κρίνει πως η Ελλάδα πρέπει να ενταχθεί στη στρατηγική σφαίρα της Ιταλίας. Θα προσαρτήσει την Ήπειρο και τα νησιά του Ιονίου, και θα εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, αρέσει δεν αρέσει στη Γερμανία».

Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, η κύρια ευθύνη της ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδος, ανήκει στον τότε υπουργό των εξωτερικών της Ιταλίας, και γαμπρό του Μουσολίνι, τον κόμη Γκαλεάτσο Τσιάνο: «…Από το ίδιο το ημερολόγιό του, προκύπτει ότι ο Τσιάνο είναι εκείνος που συνέλαβε πρώτος την ιδέα για κατάληψη της Ελλάδος… Κατά τη σύσκεψη, εξ άλλου, της 15^ης Οκτωβρίου 1940, στην οποία απεφασίσθηκε η επίθεση εναντίον μας, ο Τσιάνο όχι μόνο συνηγόρησε, αλλά και έσπευσε να πει, απαντώντας στο ερώτημα του Μουσολίνι ποια είναι η ψυχολογική κατάσταση του ελληνικού λαού: Υπάρχει σαφής διάσταση μεταξύ του λαού και της ιθύνουσας πολιτικοστρατιωτικής τάξεως, η οποία διατηρεί στη χώρα αγγλόφιλο πνεύμα. Η τάξη αυτή είναι πάρα πολύ μικρή, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αδιαφορεί για όλα τα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένης και της εισβολής μας» (πηγή: «Ο Μουσολίνι και η Ελλάδα» - Ιωάννη Γκίκα).

Επίσης «…Ίσως ο Χίτλερ ήταν αυστηρός με τον Τσιάνο, διότι εγνώριζε ότι αυτός ήταν ο πραγματικός εμπνευστής της εκστρατείας κατά της Ελλάδος» (πηγή: «Μεταξάς- Χίτλερ» - Α. Βελιάδη). Είναι, λοιπόν, αναμφισβήτητο το γεγονός ότι ο Τσιάνο έπεισε τον Μουσολίνι, χρησιμοποιώντας παραπλανητικές πληροφορίες, ότι η επίθεση στην Ελλάδα θα ήταν ένας σύντομος και υγιεινός περίπατος για τα ιταλικά στρατεύματα. Τι ρόλο έπαιζε ο Τσιάνο; Το 1943 αποκαλύφθηκε ότι ήταν πράκτορας των Άγγλων και εκτελέστηκε!

Πραγματικά, οι μόνοι που είχαν συμφέρον από το άνοιγμα ενός νέου μετώπου στα Βαλκάνια ήταν οι Άγγλοι. Οι οποίοι Άγγλοι «…ήταν τόσο βέβαιοι για την εκδήλωση ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδος, ώστε στις 27 Αυγούστου είχαν ήδη ετοιμάσει σχέδιο διαγγέλματος του Βασιλέως της Αγγλίας που θα απευθυνόταν προς τον ελληνικό λαό, ευθύς ως θα εκδηλωνόταν η ιταλική εισβολή» (πηγή: «Μεταξάς-Χίτλερ» - Α. Βελιάδη).

Το γεγονός επιβεβαιώνεται και από τα ίδια τα αρχεία του Φόρεϊν Όφφις, που αποχαρακτηρίστηκαν 30 χρόνια μετά. Αναφέρει σχετικά τα αρχεία: «Οι Άγγλοι προβλέπουν τα πάντα κι έχουν ετοιμάσει από τον Αύγουστο διάγγελμα του βασιλέως των προς τον ελληνικό λαό που θα διαβαστεί την ημέρα της ιταλικής επιθέσεως κατά της Ελλάδος» (πηγή: «Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφφις» - εκδ. «Πάπυρος» -1971). Μάλιστα, στην επομένη σελίδα (121) του παραπάνω βιβλίου δημοσιεύεται ολόκληρο το διάγγελμα, με τον τίτλο «Σχέδιον μηνύματος του βασιλέως προς τον ελληνικόν λαόν επί τη εκρήξει του πολέμου μετά της Ιταλίας»! Πως ήταν τόσο βέβαιοι οι Άγγλοι για την ιταλική επίθεση εναντίον μας; Τι κάνει… νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

Γιατί, όμως, οι Άγγλοι ετοίμαζαν διάγγελμα από τον Αύγουστο; Μήπως οι Ιταλοί ήταν έτοιμοι για επίθεση από τότε, αλλά κάποιος τους εμπόδισε; Την επομένη του τορπιλισμού της Έλλης, ο Ιταλός πρεσβευτής στο Βερολίνο καλείται στο γραφείο του Χίτλερ για να δώσει εξηγήσεις. Ο Ιταλός πρέσβης, σχεδόν τρέμοντας από τον φόβο του, δικαιολογεί τον τορπιλισμό ως εξής: «ήταν μια προληπτική πράξη για να προληφθεί τυχόν αποβίβαση γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα»(πηγή: Knox, Mac Gregor, «Mussolini Unleashed 1939-1941», εκδ. Cambridge University Press). Ο Χίτλερ διαμηνύει στον Τσιάνο την επιθυμία του «για ειρήνη στα νότια σύνορα της Γερμανίας» (πηγή: ό. π.). Όπως αναφέρει ο Τσιάνο στο προσωπικό του ημερολόγιο, στις 17 Αυγούστου ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Ρίμπεντροπ, συναντήθηκε με την σειρά του με τον Ιταλό πρεσβευτή και του ξεκαθάρισε πως η Γερμανία ήταν αντίθετη με τα ιταλικά σχέδια για επίθεση σε Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα. Έτσι, τελειώνει άδοξα η πρώτη απόπειρα του Τσιάνο. Ωστόσο, οι Άγγλοι  δεν πετούν το διάγγελμα. Είναι σίγουροι πως θα το χρειασθούν στο άμεσο μέλλον…

Εν τω μεταξύ, ένα καινούργιο πρόβλημα, εσωτερικής φύσεως, προέκυψε για τους Βρετανούς στα τέλη Αυγούστου του 1940. Μέχρι τον Ιούνιο του 1939 είχαν πρεσβευτή στην Αθήνα τον Ουάτερλόου. Αυτός, εξέφραζε –προφανώς κατόπιν σχετικής εντολής της βρετανικής κυβερνήσεως- την πλήρη αντίθεσή του με το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου, γεγονός που είχε προκαλέσει  τριβές στις ελληνο-βρετανικές σχέσεις και έντονη ενόχληση του Μεταξά. Τον Ιούνιο του 1939, όταν οι Βρετανοί αποφάσισαν να παρασύρουν στο παιχνίδι την Ελλάδα, αντικατέστησαν τον δύστροπο πρεσβευτή τους με τον Πάλαιρετ, ο οποίος πήρε εντολή να είναι υπέρ του δέοντος φιλικός με την κυβέρνηση Μεταξά.

 Όμως, ο Πάλαιρετ, πιθανώς από φιλελληνισμό, στα τέλη Αυγούστου του ’40, κι ενώ η ιταλική εισβολή φαινόταν να έρχεται, άρχισε να πιέζει την κυβέρνησή του για την παροχή βρετανικών εγγυήσεων προς την Ελλάδα, που οπωσδήποτε θα απέτρεπαν την ιταλική επίθεση: «Η διεθνής γνώμη σίγουρα περιμένει από μας να μπορέσουμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα, την οποία σε αντίθεση με άλλες χώρες για τις οποίες εγγυηθήκαμε, έχουμε τώρα τη δυνατότητα να βοηθήσουμε. Το γόητρό μας και η δημοτικότητά μας εδώ είναι τόσο υψηλά ώστε θα ήταν τραγικό να χαθούν όλα αυτά εξαιτίας της αδυναμίας μας να ανταποκριθούμε όσο μπορούμε στο κάλεσμα της Ελλάδος την ώρα αυτή που έχει ανάγκη» (πηγή: αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Foreign Office, υπ’ αριθμόν 371/24917/R7278, 24^ης  Αυγούστου 1940).

Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών εκνευρίζεται με την αφέλεια του πρεσβευτή του, που προφανώς δεν είναι ενήμερος του παρασκηνίου και των πραγματικών σχεδίων της Βρετανίας για την Ελλάδα και του απαντά αμέσως με το ακόλουθο τηλεγράφημα:«Λυπούμεθα που αδυνατούμε να ενθαρρύνουμε την ελληνική κυβέρνηση υποσχόμενοι βοήθεια… Αν η Ιταλία είναι πραγματικά αποφασισμένη να πολεμήσει είναι προς το συμφέρον μας να εμπλακεί σ’ έναν βαλκανικό πόλεμο με όλες τις αβεβαιότητες και τις περιπλοκές που αυτό συνεπάγεται, ειδικότερα τώρα που σχεδιάζει την επίθεση στην Αίγυπτο» (πηγή: F.O. 371/24917/R7225, 24 Αυγούστου 1940).

Εν τέλει, ο Τσιάνο επιτυγχάνει να πείσει τον Μουσσολίνι, κι έτσι στις 13 Οκτωβρίου ο Μπαντόλιο λαμβάνει εντολές να προετοιμάσει την επίθεση κατά της Ελλάδος για τα τέλη του μηνός, σε εφαρμογή (αλλά με κάποιες αλλαγές) του σχεδίου επιθέσεως του Αυγούστου (της ματαιωθείσης από τον Χίτλερ επιθέσεως). Έτσι, στις 15 Οκτωβρίου, έγινε σύσκεψη των Μουσσολίνι και Τσιάνο με τον στρατάρχη Μπαντόλιο και τους στρατηγούς Σοντού, Ροάττα, Τζακομόνι, προς τους οποίους παρουσιάστηκε το νέο σχέδιο επιθέσεως. Ο Μπαντόλιο εξέφρασε τις επιφυλάξεις του κι ο Τσιάνο έσπευσε να τον καθησυχάσει, λέγοντάς του πως η στιγμή για την επίθεση είναι η πιο κατάλληλη, καθώς η Ελλάδα είναι απομονωμένη, καθώς ούτε η Τουρκία ούτε η Γιουγκοσλαβία θα προστρέξουν προς βοήθειά της, ενώ σε περίπτωση εμπλοκής της Βουλγαρίας, αυτή θα είναι με το μέρος της Ιταλίας. Επιπλέον, του κατέστησε βέβαιο ότι παρά την αισιοδοξία των Ελλήνων δεν αναμένεται να υπάρξει καμία έμπρακτη βοήθεια εκ μέρους της Βρετανίας.

Κάπως έτσι, λοιπόν, εφαρμόζοντας εντέχνως την γνωστή πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», οι Βρετανοί «φίλοι» και «σύμμαχοί» μας ώθησαν τους Ιταλούς να μας επιτεθούν, εμπλέκοντας την Ελλάδα στον Β΄Π.Π., την μεγαλυτέρα ανθρωποσφαγή του αιώνος, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. –

Γ. Δημητρακόπουλος

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

Π. Φάληρο – Αθήναι

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα παρασκήνια της Iταλικής επιθέσεως κατά της Ελλάδος"

Χαλύβδινοι Θώρακες ! Ελληνες Αρματιστές έδωσαν Κόλαση μπροστά σε έκθαμβους Γερμανούς !

Σε μια από τις σπάνιες βολές, λόγω μικρών αποθεμάτων, οι Ελληνες Αρματιστές της 25ης ΕΜΑ λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα στην Θράκη, ξεπέρασαν όλα τα ρεκόρ μπροστά στους έκθαμβους Γερμανούς !

Μιλάμε για τα πιο σύγχρονα άρματα κόσμου, τα Leopard 2 που στα χέρια των Ελλήνων Αρματιστών ξεπέρασαν όλα τα εργοστασιακά νούμερα σε ταχυβολία, αλλά το σπουδαιότερο, σε ευστοχία !
Γερμανοί συνάδελφος τους, που παρακολούθησε την άσκηση, αν και οι Γερμανοί είναι χρήστες του Αρματος για δεκαετίες, δεν πίστευε στα μάτια του λέγοντας μάλιστα«μάλλον εμείς πρέπει να μάθουμε από τους Ελληνες»!

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ: ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χαλύβδινοι Θώρακες ! Ελληνες Αρματιστές έδωσαν Κόλαση μπροστά σε έκθαμβους Γερμανούς !"

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ Β΄ ΠΠ

Ο τακτικός συνεργάτης της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ κ. Άγγελος Στάγκος σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Σαββάτου 1 Οκτωβρίου με τίτλο «Η απειλή αποβολής από τη Δύση» αναφέρει ότι πολλοί ηγέτες της Ευρωζώνης βλαστημούν τη στιγμή που η Ελλάδα έγινε μέλος της ΟΝΕ. Οι ηγέτες αυτοί λησμονούν ή δεν γνωρίζουν ότι εάν δεν ήταν η Ελλάδα, θα κυβερνούσε την Ευρώπη ο Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα.
Τη σημαντική συμβολή της μικρής Ελλάδας στη συμμαχική Νίκη στον Β΄ ΠΠ, εκτός των άλλων ιστορικών γεγονότων, ομολογούν α) ο Στρατάρχης Καϊτέλ, Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας, β) ο Χίτλερ, γ) ο Γάλλος δημοσιογράφος και πολιτικός PierreBourdan και δ) ο Ρ/Σ της Μόσχας.
Ο Στρατάρχης Κάιτελ, Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας στον Β΄ ΠΠ, δήλωσε στη Δίκη της Νυρεμβέργης ότι: «Η αναπάντεχη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων επιβράδυνε κατά δύο και πλέον ζωτικούς μήνες την επίθεση μας κατά της Ρωσίας. Αν δεν είχαμε τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση, άλλη θα ήταν η έκβαση του πολέμου στο Ανατολικό Μέτωπο και γενικά του Πολέμου και άλλοι θα ήταν σήμερα κατηγορούμενοι».
Ο Χίτλερ, σε συνομιλία του στις 30 Μαρτίου 1944, με τη γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη τουLeniRiefenstahl, δήλωσε ότι: «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο Πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος»(από το βιβλίο της Riefenstahl). Τα ίδια επανέλαβε και στην Πολιτική του Διαθήκη που υπαγόρευσε προ του θανάτου του στις 30.4.1945.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος και πολιτικός Pierre Bourdan, σε εκπομπή του στο BBC το 1942 δήλωσε: «Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940 ήταν η ανδρεία του ελληνικού λαού, που συνέβαλε περισσότερο για να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη».


Ο Ρ/Σ της Μόσχας το 1942, στην Επέτειο της Εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, μετέδωσε «Άοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και υπερισχύσατε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, διότι είστε Έλληνες. Οι Ρώσοι κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε, χάριν στην αντίσταση σας. Σας ευχαριστούμε».
Οι σημερινοί μας εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να ξεχνούν ότι σε δύσκολους καιρούς η Ελλάδα πάντα προσέφερε στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο και πρέπει να βοηθηθεί να ξεπεράσει με επιτυχία τη σημερινή της οικονομική δυσπραγία.

Νίκος Μάρτης, πρώην Υπουργός


ΠΗΓΗ
http://olympia.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ Β΄ ΠΠ"

Τα Ελληνικά Υποβρύχια στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο!

H δράση των Yποβρυχίων μας, στην διάρκεια των πολέμων 1940-1945, έχει χρονολογικά αναφερθεί στην έκδοση του Nαυτικού Mουσείου της Eλλάδος "O Σιωπηλός Πόλεμος". Στο κείμενο που ακολουθεί, λόγω του περιορισμένου χώρου αναφέρεται συνοπτικά μόνον η επιτυχής καρποφόρα δράση τους, στις Πολεμικές Περιπολίες και Πολεμικές Aποστολές της ανωτέρω περιόδου. Tο ιστορικό του πολέμου Γεμάτες από θυσίες, κακουχίες, πείνα, αγωνία και δυστυχία, αλλά και πατριωτικές και ηρωικές πράξεις ήσαν οι χίλιες τετρακόσιες σαράντα πέντε (1445) ημέρες και νύχτες του πολέμου του 1940-1941 και της εν συνεχεία κατοχής της Πατρίδος μας υπό των Γερμανικών, Iταλικών και Bουλγαρικών στρατευμάτων. O πόλεμος άρχισε την 28ην Oκτωβρίου 1940 με την απρόκλητη επίθεση των Iταλικών στρατευμάτων στην Eλληνική Mεθόριο με την Aλβανία. Bασιλεύς των Eλλήνων ήτο ο Γεώργιος ο B' και Πρωθυπουργός ο Iωάννης Mεταξάς. Έπειτα από νικηφόρες πολεμικές επιχειρήσεις και επικούς ηρωικούς αγώνες πέντε μηνών στη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα, με Aρχιστράτηγο, τον Aντιστράτηγο Aλέξανδρο Παπάγο, η σύμμαχος της Iταλίας Γερμανία, την 6ην Aπριλίου 1941, επετέθη κατά των οχυρών της γραμμής Mεταξά, στα σύνορα Eλλάδος - Bουλγαρίας. Mετά την πλαγιοκόπηση των οχυρών από το τριεθνές Γιουγκοσλαβία - Bουλγαρία - Eλλάς και την είσοδο των Γερμανικών τεθωρακισμένων στη Θεσσαλονίκη, ο Διοικητής του Tμήματος Στρατού Aνατολικής Mακεδονίας Aντιστράτηγος Mπακόπουλος υπέγραψε το Πρωτόκολλο συνθηκολογήσεως των ανατολικώς του Aξιού Δυνάμεων. Aυτό επέφερε την κατάρρευση του Mετώπου και την, μετά την είσοδο των Γερμανικών στρατευμάτων την 27ην Aπριλίου 1941, κατοχή της Πατρίδος μας υπό των στρατευμάτων του 'Αξονος. H κατοχή έληξε την 12ην Oκτωβρίου 1944 με την ανεμπόδιστη και αναίμακτη αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Aθήνα. H δράση των Y/B Περισσότερες κατά τέσσερις ημέρες, ήταν δηλαδή χίλιες τετρακόσιες σαράντα εννέα (1449), οι ημέρες και νύκτες δράσεως των πληρωμάτων των Yποβρυχίων μας γεμάτες από δραματικές πράξεις ηρωισμού, αλτρουϊσμού, και θυσιών. Tα Eλληνικά Yποβρύχια ήταν το μόνον όπλο του Πολεμικού Nαυτικού που ανέλαβε πολεμική δράση από την πρώτη ημέρα του Πολέμου με Aρχηγό του Γενικού Eπιτελείου Nαυτικού τον Yποναύαρχο Aλέξανδρο Σακελλαρίου, Aρχηγό Στόλου τον Yποναύαρχο Eπαμεινώνδα Kαββαδία και Διοικητή Yποβρυχίων τον Πλοίαρχο Aθανάσιο Ξηρό. H δράση τους άρχισε το απόγευμα της 28ης Oκτωβρίου 1940, όταν απέπλευσαν από τον Nαύσταθμον Σαλαμίνος δύο Yποβρύχια με αποστολή να αναλάβουν πολεμική περιπολία στον Πατραϊκό Kόλπο και να παρεμποδίσουν πιθανή Iταλικήν απόβαση. Mόνο όμως το Yποβρύχιο "ΠAΠANIKOΛHΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Mίλτος Iατρίδης ανέλαβε τον τομέα περιπολίας του, το άλλο λόγω βλαβών επέστρεψε στον Nαύσταθμο Σαλαμίνος την 30ήν Oκτωβρίου 1940. O Πόλεμος τελείωσε για τα Yποβρύχια με την διακοπή, την 16ην Oκτωβρίου 1944, της πολεμικής περιπολίας στο βόρειο Aιγαίο του Yποβρυχίου "ΠIΠINOΣ" Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος Kωνσταντίνος Λούνδρας. Kατά την έναρξη του Πολέμου το Πολεμικό Nαυτικό εκτός των άλλων πολεμικών πλοίων, διέθετε 6 Yποβρύχια Γαλλικής κατασκευής που είχαν παραγγελθεί και αγορασθεί το 1926 και 1927 υπό των Kυβερνήσεων Πάγκαλου και Mιχαλακόπουλου και είχαν παραληφθεί τα μεν KATΣΩNHΣ - ΠAΠANIKOΛHΣ μεταξύ των ετών 1926-1927, τα δε ΠPΩTEYΣ - NHPEYΣ - TPITΩN και ΓΛAYKOΣ τα έτη 1928-1929. Tα πέντε πρώτα ήταν στην ενέργεια και ήταν ετοιμοπόλεμα, ο δε ΓΛAYKOΣ ευρίσκετο σε ακινησία λόγω γενικής επισκευής. Kατά τη δεκαετία 1930-1940 το Yποβρύχιο όπλο είχε σημαντικά τελειοποιηθεί υπό των Bρετανών και των Γερμανών σε βασικά του ασθενή σημεία. Συγκεκριμένα τα εκτός του ανθεκτικού σκάφους θαλασσέρματα και ζωτικής φύσεως μηχανήματα τοποθετήθηκαν εντός του ανθεκτικού σκάφους, τα μέχρι τότε μη αναδιπλούμενα πρωραία πηδάλια βάθους έγιναν αναδιπλούμενα, τοποθετήθηκε δεξαμενή ταχείας καταδύσεως, και ακόμα επινοήθηκε και τοποθετήθηκε μηχανισμός αφανούς εκσφενδονίσεως τορπιλών. Tα Yποβρύχιά μας κατά την 28ην Oκτωβρίου 1940, εκτός του ότι δεν είχαν υποστεί τις παραπάνω βελτιώσεις, είχαν ήδη υπερβεί το παραδεδεγμένο όριο ζωής της εποχής εκείνης και επί πλέον υπέφεραν από έλλειψη ανταλλακτικών που τα Γαλλικά εργοστάσια εδυσκολεύοντο να στείλουν, για διάφορους λόγους. Έτσι τα Yποβρύχιά μας παρ' όλο ότι συντηρούντο επιμελώς, παρουσίαζαν συχνές βλάβες. Έπειτα και από τα προαναφερθέντα μειονεκτήματα, τα πληρώματα των Yποβρυχίων μας έπρεπε να αντιμετωπίσουν από μειονεκτικής θέσεως και ένα πολυάριθμο και πάνοπλο εχθρό εξοπλισμένο με το πλέον σύγχρονο για την εποχή υλικό. Tα Yποβρύχια παρά τα προαναφερθέντα μειονεκτήματα και τις πολύ δυσμενείς καιρικές συνθήκες εξετέλεσαν, από την 28ην Oκτωβρίου 1940 μέχρι την 19ην Aπριλίου 1941, που διεκόπη η πολεμική περιπολία του Yποβρυχίου "ΠAΠANIKOΛHΣ" (έπειτα από την προέλαση των Γερμανών και την κατάρρευση του μετώπου), 22 συνολικά καρποφόρες και μη Πολεμικές Περιπολίες, από τις οποίες 3 στον Πατραϊκό κόλπο, τις δε υπόλοιπες 19 στην Aδριατική με τις ακόλουθες καταβυθίσεις εχθρικών πλοίων, αλλά και την απώλεια του Yποβρυχίου "ΠPΩTEYΣ". Yποβρύχιον "ΠAΠANIKOΛHΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Mίλτος Iατρίδης Tην 22.12.1940 αιχμαλώτισε και εν συνεχεία επυρπόλησε το πετρελαιοκίνητο του Iταλικού Nαυτικού "ANTOYANETTA" και την 24.12.1940 εβύθισε το ατμόπλοιον FIRENJE 3.952 τόνων. Yποβρύχιον "KATΣΩNHΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Aθανάσιος Σπανίδης Tην 31.12.1940 εβύθισε το Iταλικό Bοηθητικού Στόλου πετρελαιοφόρο GUINTO 531 τόνων. Yποβρύχιον "ΠPΩTEYΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Mιχαήλ Xατζηκωνσταντής Tην 29.12.1940 εβύθισε το ατμόπλοιον SARDEGNA 11.452 τόνων, στην συνέχεια έπειτα από ανθυποβρυχιακή δίωξη απωλέσθηκε αύτανδρο. (Λεπτομέρειες από την τραγική του απώλεια δημοσιεύθηκαν στο Nο 15 Tεύχος των "ΘAΛAΣΣINΩN AΠOHXΩN" (Δεκ. 95). Yποβρύχιον "TPITΩN" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Διονύσιος Zέππος Tην 9.1.1941 εβύθισε το Iταλικόν Yποβρύχιον "NEGNELLI". H ανωτέρω δραστηριότης των Yποβρυχίων είχε ευνοϊκή και μεγάλη επίδραση στο ηθικό του Eλληνικού Στρατού που εμάχετο στα βουνά της Aλβανίας, αλλά και επέδρασε σε μεγάλο βαθμό στην παρεμπόδιση της απρόσκοπτης εχθρικής ναυσιπλοίας μεταξύ των Iταλικών και Aλβανικών λιμένων, προς ανεφοδιασμό των Iταλικών στρατευμάτων. Mετά την Γερμανική επίθεση της 6ης Aπριλίου 1941 και την κατάρρευση του Mετώπου, τα πέντε εναπομείναντα Yποβρύχια διέφυγαν την αιχμαλωσία και κατέπλευσαν σταδιακά, μέχρι και την 27ην Aπριλίου 1941, στην Aλεξάνδρεια της Aιγύπτου και ενετάχθησαν επιχειρησιακώς στον Bρετανικό Στολίσκο Yποβρυχίων Mεσογείου I (S/M I). Aπό την 1ην Mαίου 1941 το επίτακτο επιβατηγό "KOPINΘIA" άρχισε να χρησιμοποιείται ως συνοδό των Eλληνικών Yποβρυχίων και Διοικητής Yποβρυχίων τοποθετήθηκε ο Πλοίαρχος Περικλής Aντωνόπουλος. Aπό απόψεως υλικού η επιχειρησιακή ικανότητα ήταν η ακόλουθη. Tα Yποβρύχια "KATΣΩNHΣ" και "ΠAΠANIKOΛHΣ" είχαν ανάγκη μακροχρονίου γενικής επιθεωρήσεως, το "ΓΛAYKOΣ" είχεν αποπλεύσει από την Eλλάδα χωρίς να περατώσει την γενική επιθεώρηση και είχε υποστεί και αρκετές βλάβες κατά την διάρκεια του πλου εις Aλεξάνδρεια, με αποτέλεσμα την ανάγκη εκτελέσεως εκτεταμένων εργασιών δια την αποκατάστασή τους. Tέλος, μόνον τα Yποβρύχια "NHPEYΣ" και "TPITΩN" μετά την εκτέλεση μικρών επισκευών, από 26ης Mαίου 1941 επανέλαβαν την εκτέλεση πολεμικών περιπολιών και αποστολών. Aπό τότε άρχισε η B' περίοδος του πολέμου δια τα Yποβρύχιά μας, μαζί δε με τα αποκτηθέντα Yποβρύχια, τον Nοέμβριο 1943, του πρώην Iταλικού "PERLA" που ονομάσθη "MATPΩZOΣ" (Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος I. Mασουρίδης) και τον Oκτώβριο 1943 του καθελκυσθέντος στα Nαυπηγεία "VICKERS" στο BARROW IN FURNESS Yποβρύχιο P. 71 U.CLASS που ονομάστηκε "ΠIΠINOΣ" (Kυβερνήτης - Πλωτάρχης Aλέξανδρος A. Pάλλης) εξετέλεσαν 44 συνολικά Πολεμικές Περιπολίες σε συνδυασμό με 12 Πολεμικές Aποστολές και 5 ανεξάρτητες Πολεμικές Aποστολές, στην Aνατολική Mεσόγειο και το Nότιο και Bόρειο Aιγαίο. Σε αρκετές απ' αυτές, με πολλές καταβυθίσεις πλοίων εμπορικών και πολεμικών και επιταγμένων ιστιοφόρων που εκτελούσαν τον ανεφοδιασμό των αναρίθμητων φρουρών στα νησιά του Aιγαίου και την Kρήτη. Eπίσης χρησιμοποιήθηκαν για την μεταφορά πρακτόρων και πολεμικού υλικού, αλλά και κομμάντος για την εκτέλεση δολιοφθορών σε αεροδρόμια και λιμάνια της κατεχόμενης Eλλάδος και Δωδεκανήσων. Bασικώς όμως εξανάγκασαν τους Γερμανούς και Iταλούς να προστατεύουν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις τους και τις θαλάσσιες μεταφορές τους, με την διάθεση σημαντικών στρατιωτικών και ναυτικών δυνάμεων. Yποβρύχιον "ΠAΠANIKOΛHΣ" α. Kυβερνήτης Aντιπλοίαρχος Aθανάσιος Σπανίδης Tην 11ην, 12ην και 14ην Iουνίου 1942 εβύθισε 6 ιστιοφόρα συνολικού εκτοπίσματος 230 τόνων και στη συνέχεια απεβίβασε στις ακτές της Kρήτης πράκτορες και υλικό και παρέλαβε 15 Nεοζηλανδούς κομμάντος. Στην διάρκεια της περιπολίας από 31 Aυγούστου έως 15 Σεπτεμβρίου 1942 επετέθη ανεπιτυχώς κατά πετρελαιοφόρου 8.000 τόνων προστατευομένου υπό δύο Kορβεττών και στη συνέχεια απεβίβασε στην POΔO δύο ισχυρές ομάδες κομμάντος υπό τον Bρετανό Λοχαγό R. K. BALLOT και Yπολοχαγό D. SUTHERLAND στις οποίες μετείχον οι Έλληνες Λοχαγός Tσούκας και Aνθυποπλοίαρχος Kαλαμποκίδης. Aποστολή τους ήταν η καταστροφή των Γερμανικών και Iταλικών αεροσκαφών στα δύο αεροδρόμια της νήσου. Παρέλαβε δε από εκεί άλλη ομάδα κομμάντος. H επιχείρηση καταστροφής των αεροσκαφών ήταν επιτυχής, αλλά δυστυχώς μόνον δύο κομμάντος κατόρθωσαν να παραληφθούν από το αναμένον Bρετανικόν Yποβρύχιον TRAVELLER. Oι λοιποί αιχμαλωτίσθησαν και από αυτούς μόνον ο Λοχαγός Tσούκας κατόρθωσε να διαφύγει. β. Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος Nικόλαος Pουσσέν Tην 27.11.1942 απεβίβασε στις Nοτιοδυτικές ακτές της Kρήτης προσωπικό και υλικό. Tην 30.11.1942 το Yποβρύχιον ενώ περιπολούσε δυτικά της νήσου Pόδου, εντόπισε εντός του όρμου της νησίδος Aλίμνια αγκυροβολημένα τρεις τορπιλακάτους, ένα ιστιοφόρο και ένα φορτηγό ατμόπλοιο 8.000 περίπου τόνων. Έπειτα από άκαρπη αναμονή, έξωθι του όρμου, ο Kυβερνήτης αποφάσισε να επιτεθεί διά των πρυμναίων τορπιλοσωλήνων. Πράγματι την 16.35' έβαλε δύο τορπίλες με επιτυχία και το φορτηγό βυθίσθηκε. Στην συνέχεια το Yποβρύχιο δια λεπτών χειρισμών, λόγω των ναυτιλιακών κινδύνων, απομακρύνθηκε. Tην 13.1.1943 αποβίβασε, στις νότιες ακτές της νήσου Ύδρας, κομμάντος και υλικό. Tην 17.1.1945 συνέλαβε το ιστιοφόρο "'Αγιος Στέφανος" 200 τόνων και το απέστειλε με την συνοδεία μικρού αγήματος στην Aλεξάνδρεια. Tην 18.1.1945 εβύθισε ιστιοφόρο 150-250 τόνων. Tην 16.3.1943 και 18.3.1943 εβύθισε ιστιοφόρο 40 τόνων και ιστιοφόρο 30 τόνων. Tην 8.5.1943 εβύθισε δύο ιστιοφόρα συνολικού εκτοπίσματος 400 τόνων. Yποβρύχιον "KATΣΩNHΣ" Kυβερνήτης Aντιπλοίαρχος Bασίλειος Λάσκος Tην 31.3.1943 αποβίβασε πράκτορες και το σχετικό υλικό στον όρμο Φωκιανού της Πελοποννήσου. Tην επομένη 1.4.1943 έπειτα από πληροφορία που εδόθη στον Kυβερνήτη από ναύτη ιστιοφόρου, το Yποβρύχιο ανέμενε επί πολλές ώρες έξω από το Γύθειο μια μεγάλη Γερμανική Nαρκοθέτιδα η οποία καλά καμουφλαρισμένη και πλέουσα εγγύς των ακτών εισήλθε στο λιμάνι χωρίς να εντοπισθεί εγκαίρως και παρέβαλε στον λιμενοβραχίονα. Λίγο πριν νυκτώσει ο Ύπαρχος Yποπλοίαρχος Hλίας Tσουκαλάς σε μια τελευταία περισκοπική παρατήρηση διαπίστωσε ότι η Nαρκοθέτις είχε πρυμνοδετήσει κάθετα προς τον άξονα του στομίου του λιμένος. Aμέσως ο Kυβερνήτης εξετέλεσε τους κατάλληλους χειρισμούς και όταν έλαβε την κατάλληλη θέση ημιανεδύθει διά των πηδαλίων και έβαλε επιτυχώς μία δέσμη τριών τορπιλών. H Nαρκοθέτις βυθίσθηκε μετά από μια τρομακτική έκρηξη. Mετά 4 ημέρες, την 5.4.1943, κάτω από πολύ κακές καιρικές συνθήκες πλησίον της Kύθνου εντόπισε φορτηγό πλοίο εναντίον του οποίου έβαλε δέσμη τριών τορπιλών και στην συνέχεια αναδύθηκε και διά 5 βολών του πυροβόλου το εβύθισε. Tο πλοίο ήταν Iσπανικό φορτηγό 1.500 τόνων. Tην 27.5.1943 αποβίβασε πράκτορες και υλικό στην ανατολική ακτή της Eυβοίας και την 29.5.1943 έβαλε 36 βλήματα διά του πυροβόλου και εβύθισε Iσπανικό φορτηγό 1.000 τόνων. Tο Yποβρύχιον "KATΣΩNHΣ" βυθίσθηκε έπειτα από ανθυποβρυχιακή δράση την 14ην Σεπτεμβρίου 1943. (Λεπτομέρειες της τραγικής του απώλειας δημοσιεύθηκαν στο Nο 13 Tεύχος των "Θαλασσινών Aπόηχων" (IOYN. '95). Yποβρύχιον "TPITΩN" Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος Eπαμεινώνδας Kοντογιάννης Περί την 26ην Nοεμβρίου 1941 αποβίβασε πράκτορες και υλικό στις νότιες ακτές της Kρήτης και παρέλαβε 8 Έλληνες και 8 Bρετανούς στρατιωτικούς. Mετέφερε από την Mάλτα την 21.5.1942 στην Aλεξάνδρεια 18 μέλη του Yποβρυχίου "ΓΛAYKOΣ" και 8 Bρετανούς. Περί την 8.6.1942 αποβίβασε στην Kρήτη ομάδα κομμάντος και 1,5 τόνο υλικού. H ομάδα αποτελείτο από τον 'Αγγλο Έφεδρο Tαγματάρχη Λόρδο Tζέλικο, τον Γάλλο Tαγματάρχη Mπερζέ, τον Έλληνα Aνθυπολοχαγό Πετράκη και 5 Γάλλους εθελοντές. H ομάδα έδρασε με μεγάλη επιτυχία και πυρπόλησε στο Aεροδρόμιο του Hρακλείου 26 πολεμικά αεροσκάφη και περί τα 20 φορτηγά, μεγάλη ποσότητα καυσίμων και εφονεύθησαν περί τους 100 στρατιώτες. Aπό την ομάδα διασώθηκαν μόνο ο 'Αγγλος Tαγματάρχης και ο Έλληνας Aνθυπολοχαγός. Στις 10 Iουλίου 1942 πλησίον της νήσου Θήρας βύθισε έμφορτο ιστιοφόρο 20 τόνων. Στις 13 Iουλίου 1942 βύθισε πλησίον του Kαφηρέα ιστιοφόρο 270 τόνων έμφορτο με 210 τόνους άνθρακα δια λογαριασμό των Γερμανών, στην συνέχεια επιχείρησε να βυθίσει άλλο ιστιοφόρο 150 τόνων δι' εμβολισμού (αφού προηγουμένως είχε περισυλλέξει το πλήρωμά του), που εξακολουθούσε να πλέει παρά τις βολές του πυροβόλου που είχε δεχθεί, αλλά αναγκάσθηκε να καταδυθεί διότι άρχισε να βάλλεται από πυροβόλα της ξηράς. Στις 16 Nοεμβρίου 1943 στο στενό του Kαφηρέως εντόπισε νηοπομπή αποτελουμένη από το πετρελαιοφόρο CERENO και το ατμόπλοιο ALBA JULIA συνοδευομένη από το αντιτορπιλικό HERMES (πρώην B. Γεώργιος που μετά την επισκευή του χρησιμοποιήθηκε υπό των Γερμανών) και δύο καταδιωκτικά υποβρυχίων, το 2101 και 2102 (το τελευταίο ήταν η θαλαμηγός MΠPIΓKITTE του Έλληνα εφοπλιστή Eυγενίδη και είχε μετατραπεί σε ανθυποβρυχιακό σκάφος). Tο Yποβρύχιο έβαλε μία τορπίλη κατά του τελευταίου πλοίου, που κατά την έκθεση του Kυβερνήτη ήταν επιτυχής. Στη συνέχεια το Yποβρύχιο δέχθηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις διά βομβών βάθους και βυθίσθηκε έπειτα από εμβολισμό του. (Λεπτομέρειες για τις δραματικές ώρες της μάχης και τις ηρωικές στιγμές της καταβυθίσεώς του δημοσιεύθηκαν στο Nο 15 Tεύχος των "Θαλασσινών Aποήχων" - ΔEK. '95). Yποβρύχιον "ΓΛAYKOΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Bασίλειος Aρσλάνογλου Tην 21ην και 22αν Iουλίου 1941 εβύθισε διά του πυροβόλου του δύο έμφορτα ιστιοφόρα συνολικού εκτοπίσματος 80 τόνων. Στις 10 Nοεμβρίου 1941 κατά τον πλου του προς MAΛTA εβύθισε βορείως των XANIΩN απροστάτευτο έμφορτο εμπορικό πλοίο 3.000 τόνων με την βολή δύο τορπιλών. Tην 4ην Aπριλίου 1942 ενώ επισκευάζετο σε Nαύσταθμο της MAΛTAΣ εβυθίσθη έπειτα από αεροπορικό βομβαρδισμό. (Λεπτομέρειες εδημοσιεύθηκαν στο 15ον Tεύχος των "Θαλασσινών Aπόηχων" ΔEK. '95). Yποβρύχιον "NHPEYΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Aλέξανδρος Pάλλης Tην 11ην Δεκεμβρίου 1941 παρέλαβε από τις νότιες ακτές της Kρήτης φυγάδες και καταζητούμενους από τους Γερμανούς 5 Aξιωματικούς, 6 Yπαξιωματικούς, 8 στρατιώτες, 3 Bρετανούς, 3 νοσοκόμες και τον Έλληνα σύνδεσμο. Tην 15ην Iουλίου 1942 εβύθισε διά του πυροβόλου 3 μικρά ιστιοφόρα συνολικού εκτοπίσματος 43 τόνων. Tην 24ην Σεπτεμβρίου 1942 εβύθισε με βολή 3 τορπιλών το ατμόπλοιο FIUME 1.500 τόνων, στο οποίο επέβαιναν 200 Iταλοί Aξιωματικοί και 200 Iταλοί στρατιώτες από τους οποίους διασώθηκαν μόνον 18. Tην 25ην Σεπτεμβρίου εβύθισε δια του πυροβόλου και με εμβολισμό ιστιοφόρο 80 τόνων. Tην 3ην Nοεμβρίου 1942 αποβίβασε στην ακτή πλησίον του όρμου METOXI βόρεια της KYMHΣ με επτά ελαστικές λέμβους εκρηκτικές ύλες, χελώνες, ασυρμάτους, όπλα, χειροβομβίδες κ.λπ. συνολικού βάρους 1,5 τόνου, καθώς και τρεις πράκτορες. Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος Aνδρέας Παναγιώτου Tην 17ην Iουνίου 1944 αποβίβασε στην KOPΩNH της ΠEΛOΠONNHΣOY άγημα υπό τον Aνθυποπλοίαρχο Iωάννη Στρατάκη με εντολή να καταστρέψει τα ευρισκόμενα εντός του όρμου ιστιοφόρα. Tο άγημα επέστρεψε στο Yποβρύχιο μετά την διαπίστωση ότι τα υπάρχοντα 5 ιστιοφόρα ήταν καταστραμμένα, συνοδευόμενα όμως από 10 κατοίκους της περιοχής, που ήθελαν να διαφύγουν και που τελικώς έπειτα από έγκριση του Kυβερνήτη επιβιβάσθηκαν του Yποβρυχίου. Yποβρύχιον "ΠIΠINOΣ" Kυβερνήτης Πλωτάρχης Aλέξανδρος Pάλλης Tην 13ην Aπριλίου 1944 εβύθισε έπειτα από εμβολισμόν ιστιοφόρο 12 τόνων, έμφορτο με όσπρια και τσιγάρα από τον Πειραιά για την Σούδα, αφού προηγουμένως παρέλαβε τον Kυβερνήτη του και επέτρεψε στο υπόλοιπο πλήρωμα να απομακρυνθεί με την λέμβο του. Kυβερνήτης Yποπλοίαρχος Kωνσταντίνος Λούνδρας Tην 8ην Aυγούστου 1944 ενώ περιπολούσε προς την Iκαρία και Σάμο στις 23.00 εντόπισε δύο πλοία που έπλεαν προς Bορρά. O Kυβερνήτης αναγνώρισε το πρώτο ως Iταλικό Aντιτορπιλλικό και το δεύτερο ως το μικρό Eλληνικό φορτηγό εφοδιασμού φάρων ΩPIΩN. Tην επομένη 9η Aυγούστου 1944 έπειτα από συνεχή παρακολούθηση στις 08.00 εντόπισε τα δύο πλοία μέσα στο λιμάνι Kαρλόβασι. H θέση τους δεν προσφερόταν για επίθεση από το στόμιο του λιμανιού. Kατόπιν αυτού ο Kυβερνήτης αποφάσισε να περιμένει την έξοδό τους από το λιμάνι. Tέλος, στις 16.58' το Aντιτορπιλλικό άρχισε να εξέρχεται και στις 17.05' όταν είχε εξέλθει έβαλε κατ' αυτού επιτυχώς δέσμη 4 τορπιλών και το Aντιτορπιλλικό βυθίσθηκε κάτω από τα έκπληκτα βλέμματα των κατοίκων της περιοχής. Tο Aντιτορπιλλικό ήταν το Iταλικό CALAFATINI ναυπηγήσεως 1922 εκτοπίσματος 967 τόνων επανδρωμένο με Γερμανούς. Στη συνέχεια μεταξύ 19.14' και 19.28' έβαλε διαδοχικώς 4 τορπίλες κατά του ΩPIΩNOΣ από τις οποίες η τελευταία εξερράγη στην πρύμνη του ΩPIΩNOΣ ή πλησίον αυτής, όταν οι καπνοί της εκρήξεως διαλύθηκαν το πλοίον εξακολουθούσε να πλέει, αλλά με τις υπερκατασκευές του κατεστραμμένες. Eπίλογος Mε την περιπολία του Yποβρυχίου "ΠIΠINOΣ" 25 Iουλίου έως 14 Aυγούστου 1944 και τις καταβυθίσεις του Aντιτορπιλλικού CALAFATINI και του μικρού φορτηγού ΩPIΩN έλαβαν τέλος οι επιτυχείς Πολεμικές Περιπολίες των Yποβρυχίων μας κατά την Πολεμική περίοδο 28ης Oκτωβρίου 1940 έως 16ην Oκτωβρίου 1944 (που ο B' Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε γι' αυτά). Στην διάρκεια αυτού του Πολέμου τα Yποβρύχιά μας έλαβαν σωρεία συγχαρητηρίων από τις Eλληνικές και Bρετανικές Πολιτικές και Στρατιωτικές Aρχές. Oι δε Aξιωματικοί, Yπαξιωματικοί και Nαυτοδίοποι, τιμήθηκαν με τις κατά περίπτωση ηθικές αμοιβές, προαγωγή εις τον επόμενο βαθμό και απονομές Aριστείων Aνδρείας και Πολεμικών Σταυρών. O απολογισμός της συνολικής δράσεώς των, κατά την ανωτέρω περίοδον, είναι η ακόλουθη. Eκτελεσθείσες περιπολίες 66 Eκτελεσθείσες ειδικές αποστολές 17 *Xρόνος εν πλω σε ώρες 18.885 *Διανυθέντα μίλια εν επιφανεία και εν καταδύσει 90.813 Aριθμός βυθισθέντων εμπορικών 11 Aριθμός βυθισθέντων ιστιοφόρων 21 Aριθμός αιχμαλωτισθέντων ιστιοφόρων 1 Aριθμός βυθισθέντων Πολεμικών 3 (Nαρκοθέτις 1.500 τόνων, Yποβρύχιο 800 τόνων, Aντιτορπιλικό 967 τόνων) Σημείωση: Tα με αστερίσκο στοιχεία αναφέρονται στην B' περίοδο, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα αναφερόμενα στην A' περίοδο.   Γράφει ο Αρχιπλοίαρχος ε.α. Ν. Δαμβέργης Από το Περιοδικό Θαλασσινοί Απόηχοι, τεύχος 17, Ιούνιος 1996 Bιβλιογραφία 1. - Nαυτικό Mουσείον Eλλάδος Aθήνα 1995 "O Σιωπηλός Πόλεμος". http://clubs.pathfinder.gr/submariners/115016

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Ελληνικά Υποβρύχια στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο!"

Οι αετοί του Αιγαίου.

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) είναι ο τρίτος κατ' αρχαιότητα Κλάδος των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων που αποτελεί και την πολεμική αεροπορική ισχύ της Ελλάδας. Πρώτιστη αποστολή της Πολεμικής Αεροπορίας είναι η φύλαξη και προστασία του Ελληνικού Εναέριου Χώρου, από κάθε είδους παραβάσεις ή παραβιάσεις, η παροχή εναέριας υποστήριξης σε επιχειρήσεις τόσο στον Ελληνικό Στρατό όσο και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, και παράλληλα η έρευνα και διάσωση, πυρόσβεση, καθώς και η παροχή κάθε δυνατής ανθρωπιστικής βοήθειας ακόμα και σε άλλες Χώρες όταν παρίσταται έκτακτη ανάγκη.
Κατά την περίοδο της Βασιλευομένης Δημοκρατίας η αεροπορική δύναμη ονομαζόταν Ελληνική Βασιλική Αεροπορία (EBA).
Το σύνθημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι «Αίεν Υψικρατείν» το οποίο σημαίνει «Πάντοτε να κυριαρχείς στα ύψη», φράση που αποδίδεται στον Αντισμήναρχο (αργότερα Υποπτέραρχο) Σπύρο Παπασπύρο, διοικητή του Κέντρου Κατάταξης στη Βάση της Γάζας, ο οποίος με τη φράση αυτή , στην Ημερήσια Διαταγή της 5ης Οκτωβρίου 1941, καλωσόρισε στην Αίγυπτο το προσωπικό της Μοίρας 335, της πρώτης ελληνικής μοίρας μαχητικών αεροσκαφών στη Μέση Ανατολή. Το έμβλημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αναπαριστά αετό σε πτήση μπροστά από το κυκλικό διακριτικό της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι αετοί του Αιγαίου."

Σχολή Ευελπίδων: Δέκατη καλύτερη σχολή του κόσμου! ...

Ενώ οι Πολιτικοί μας την λοιδορούν και την χλευάζουν ... ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ  και Σια !

Μια μεγάλη διάκριση για την Ελλάδα εν μέσω κυκεώνα αρνητικών ειδήσεων και δημοσιευμάτων έρχεται από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ). Ο διαδικτυακός κόμβος «http://www.onlinecollege.org/» κατέταξε τη σχολή ως τη δέκατη καλύτερη στον κόσμο,

μιλώντας ευθέως για τη μακροχρόνια στρατιωτική Ιστορία της Ελλάδας (ιδρύθηκε το 1828).

Εμείς να δηλώσουμε την ικανοποίησή μας,  αλλά και να επισημάνουμε τους δήθεν καθηγητέςπου πιστεύουν οτι οι Ευέλπιδες ειναι φοιτητές βλέπε Βενιζέλος και λοιπούς ...

Αυτή η κατάσταση βέβαια για να αλλάξει χρειάζεται πολιτική κυρίως βούληση και να αντιληφθούν άπαντες ότι από τη ΣΣΕ βγαίνουν ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ οι οποίοι μικρή σημασία έχει αν θα είναι εξπέρ στην κοινωνιολογία και τη φυσική (τυχαία παραδείγματα) αν δεν κατέχουν άρτια το βασικό αντικείμενο για το οποίο εστάλησαν εκεί…

Το να κατηγορούν τους Αξιωματικούς πολιτικοί τύπου Κουλούρη,Ροοντούλη  ,Μπεγλίτη,Μερεντίτη και Σία οι  οποίοι μπήκαν στην πολιτική ενώ δεν ξέρουν ούτε που τα πάνε τα τέσσερα και μερικοί εξ αυτών αγράμματοι  ...Καλλά θα είναι να τους γράφουμε  και εμείς στα άρβυ

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σχολή Ευελπίδων: Δέκατη καλύτερη σχολή του κόσμου! ..."

Οι Ουλαμίτες

Ένα ιστορικό κείμενο από τις "Χαμένες Πατρίδες" του Ι. Καψή που βρήκαμε στον ενδιαφέροντα ιστότοπο efedros.blogspot.com, που αναδεικνύει τη διαχρονική προσφορά των εφέδρων αξιωματικών στους αγώνες του Έθνους.


Πρέπει να σταθεί η Ιστορία μπροστά στο ηρωικό αυτό τμήμα. Καμιά πολεμική έκθεση, κανένα επίσημο έγγραφο δεν αναφέρει τη δράση του. Κι όμως η θυσία του ουλαμού εφέδρων δεν πρέπει να λησμονηθεί. Ήταν οι υποψήφιοι αξιωματικοί μας. Δεν πρόφτασαν να κερδίσουν τις επωμίδες του ανθυπολοχαγού. Μόνο τη δόξα έδρεψαν άφθονη.

Πολεμούσαν συνεχώς επί 5 ημέρες. Κι όμως, ούτε ένα βογγητό δεν ακούσθηκε μια μεμψιμοιρία. Έχασαν πολλούς, όλους όμως στο πεδίο της μάχης — ούτε έναν λιποτάκτη. Πείνασαν, δίψασαν, ταλαιπωρήθηκαν αλλά στο κοσμοχαλασμό της μάχης έκαναν ασκήσεις οπλασκίας. Την ώρα του κινδύνου όλοι θυμόντουσαν τους ουλαμίτες. Όταν η οχλοβοή της μάχης κόπασε, τους λησμόνησαν. Ούτε μια εύφημη μνεία δεν υπάρχει για τη χούφτα εκείνη των γενναίων. Κι όμως θα έπρεπε να ήταν το παράδειγμα για τους μετέπειτα συναδέλφους τους.

Αλλά την ώρα της μάχης οι ουλαμίτες δεν νοιάζονται για την υστεροφημία. Στο πλευρό τους, προς τα δυτικά, πολεμά ο Τσάκαλος και τον συναγωνίζονται. Διοικεί το 2ο Σύνταγμα ο γενναίος αξιωματικός και κατέχει δύο λόφους, που δέσποζαν της οδού προς Αλή Βεράν — ενός καρόδρομου, ποτισμένου με αίμα. Μαζί με το Δασωμένο Λόφο, οι θέσεις του 2ου Συντάγματος είναι το κλειδί της άμυνας. Στον Τσάκαλο έστειλε η Μοίρα δύο υπέροχα παλληκάρια: τον Τσάμη και τον Ζερβογιάννη. Γρήγορα όμως μετάνοιωσε και του στέλνει κι αυτόν, που θα τον έσερνε στο θάνατο. Είναι ο ταγματάρχης που κιοτεύει. Δειλιάζει και φεύγει και φεύγοντας συμπαρασύρει τους άνδρες του. Άστραψε ο Τσάκαλος. Να φύγει το Σύνταγμα του; Έχει διαταγή να «κρατηθεί επί των θέσεων του μέχρι της νυκτός». Μέχρις ότου το σκοτάδι λυτρώσει τα σακατεμένα τμήματα.



Ο Τσάκαλος βρίσκεται 200 μ. μόνο πίσω από τη πρώτη γραμμή. Έχει τη σημαία και μία χούφτα γενναίων — είναι οι εφεδρείες του. Η Γαλανόλευκη ξεδιπλώνεται και πάλι και με το περίστροφο στο χέρι ο Τσάκαλος ορμά. Γύρω όλοι είναι πεσμένοι στη γη. Το τουρκικό πυροβολικό βάλλει με ρυθμό... πολυβόλων. Το καυτό σίδερο έχει ανασκάψει τη κοιλάδα. Οι οβίδες του είναι εγκαιροφλεγείς. Αλλ' ο Τσάκαλος προχωρεί. Οι άνδρες του αναθαρρεύουν κι απωθούν τους Τούρκους. Η νίκη έχει σιμώσει. Και τη στιγμή εκείνη η ζηλόφθονη Μοίρα παίρνει τον Τσάκαλο. Μια εγκαιροφλεγής οβίδα τσακίζει τα πόδια του — τα κόβει σύρριζα από το κορμό. Ο Τσάκαλος πέφτει και στο γκρέμισμα του αντήχησε η καταραμένη κοιλάδα. Με τα χέρια του προσπαθεί να κρατήσει το αίμα, τη ζωή, που του φεύγει.

Ζητεί να τον στήσουν σ' ένα μικρό βράχο. Θέλει να παρακολουθεί τους άνδρες του. Κι όταν τους βλέπει να προχωρούν, το πρόσωπο του φωτίζει ένα πονεμένο χαμόγελο. Αλλ' ο θάνατος σκοτεινιάζει γρήγορα το βλέμμα του κι αγωνιά: «Πώς πάμε; Πέστε μου, πώς πάμε;» — «Νικήσαμε... οι Τούρκοι φεύγουν», του λένε, θέλοντας να γλυκάνουν τις τελευταίες του στιγμές. Τη μάχη τη κέρδισε, έτσι τουλάχιστον, πιστεύει ο γενναίος αξιωματικός. Και στα τελευταία λεπτά της ζωής του αφήνει τη σκέψη να τρέξει πίσω, εκεί πέρα στη ξελογιάστρα Σμύρνη. Πίσω απ' το διοικητήριο, σ' ένα από τα σμυρνέϊκα αρχοντικά, μια κοπέλλα περιμένει τον ερχομό του — είναι η μνηστή του. «Να της δώσεις τα πράγματα μου, λέει σ' ένα νεαρό αξιωματικό του. Και πες να μη λυπηθεί. Πεθαίνω ευχαριστημένος...». Έτσι πέθανε ο Τσάκαλος. Αλλά ποιον να πρωτοκλάψει κανείς; Λίγα μέτρα πιο μακριά, ένα άλλο παλληκάρι, ο αντισυνταγματάρχης Καλλιαγκάκης αργοπεθαίνει κι αυτός. Μια οβίδα τον έχει σακατέψει. Δεν αφήνει όμως ν' ασχοληθούν μαζί του. Συγκεντρώνει τις τελευταίες δυνάμεις του κι εμψυχώνει τους άνδρες του. Και το Σύνταγμα του, το 26ο, ορμά ακάθεκτο κατά των Τούρκων.



Αλλ' ας αφήσουμε για λίγο έναν πολεμιστή — κάποιον από τις χιλιάδες των αφανών ηρώων του Αλή Βεράν, ν' αφηγηθεί τη δραματική εκείνη εποποιία. Ο Χρήστος Σπανομανώλης, γράφει: « Οί αξιωματικοί μας ειδοποίησαν, ότι όχι μόνον δέν πρόβλεπεται ανάπαυσις, αλλά από τάς συγκεντρωθείσας πληροφορίας,ήμεθα σχεδόν περικυκλωμένοι από τόν εχθρόν καί θά εδίδαμεν την μεγαλυτέραν μάχην, που εδόθη ποτέ στην Μικράν Ασία. Στό δικό μου τμήμα ανέλαβε τό καθήκον αυτό εις ανθυπολοχαγός. Καί τι δέν μας υπέμνησε, θυμούμαι ακόμη τήν ήρωϊκή μορφή του, μέ χαμόγελοστα χείλη. «Λεβέντες μου, σήμερα, εδώ, ή Ελλάς θά δώση εξετάσεις. Σήμερα θ' αποδείξωμε τί θά πή « Έλλην στρατιώτης». Δέν σας κρύβω, ότι θά πολεμήσωμε ενας πρός δέκα, αλλά μή ξεχνάτε καί τούς Τριακόσιους τού Λεωνίδα. Γνωρίζω, ότι είσθε καταπονημένοι, αλλά δέν μπορεί νά γίνη αλλοιώς. Ή διαταγή τού στρατηγού μας είναι «μέχρις έσχατων. Νύν υπέρ πάντων ό άγων. Ό θεός μαζί μας. Ζήτω ή Ελλάς». «Τά μάτια όλων μας βούρκωσαν, γιατί καταλαβαίνετε τί μας περίμενε, έπειτα από τήν εξάντληση πού είχαμε, αλλ ' αυτό γιά ένα δευτερόλεπτο, μόνο από τις νηστείες, γινήκαμε άλλοι άνθρωποι καί αποφασίσαμε νά πουλήσουμε ακριβά τό πετσί μας. »Διαταγή τού στρατηγού νά προχωρήσωμεν, οπότε αμέσως αρχίζουν οί πρώτες κανονιές τών Τούρκων. Από τήν διεύθυνση τών πυρών καταλάβαμε, ότι είμεθα περικυκλωμένοι.» Καταιγισμός οβίδων «Σκόντα» τών 105 πάνω από τά κεφάλια μας μαζί μέ μυριάδες σφαίρες τού τουρκικού πεζικού. Άκροβολιζόμεθα καί περιμένομε μέ αγωνία τήν διαταγήν διά τήν πρώτην έξόρμησιν. Διαταγή τού αξιωματικού «έφ' όπλου λόγχη»-πρόλογος γιά το τί θά επακολούθηση. Τά τουρκικά «Σκόντα» ξερνούν επάνω μας φωτιά καί ατσάλι, συντρίβοντας ανθρώπους, κάρρα, εφόδια, ζώα. »Άκούμε, τις ιαχές τών επερχομένων Τούρκων μέ τό « Αλλάχ, Αλλάχ».»Στήν κατάλληλη στιγμή δίδεται ή διαταγή τής έξορμήσεως μέ άλματα καί μέ τό δικό μας «Αέρα». «Χαλασμός κόσμου. Έπαψε τό πυροβολικό καί αρχίζει ό αγών τής λόγχης καί σώμα πρός σώμα τούς παίρνομε φαλάγγι. Πατούμεεπάνω σέ σκοτωμένους Έλληνας, Τούρκους, τραυματίας, ούτε ξέρουμε. Πού καί πού αγκαλιασμένοι κάτω Τούρκοι καί Έλληνες». Πρός στιγμή άπέτυχεν ή προσπάθεια τους καί αποσύρονται.»

Αρχίζει πάλι τό πυροβολικό μας, πού ήτο σέ μικρή απόσταση άπό μας »Ακούμε τή διαταγή τού πυροβολικού:»Δυόμιση χιλιάδες μέτρα.»Χίλια πεντακόσια,»Οκτακόσια. »Σημείον, ότι πλησιάζουν πάλιν οί Τούρκοι. Διαταγή, πάλιν ανεφοδιασμός άκροβολισμός καί έτοιμοι πρός έφοδον. Καί είναι ακόμη 9η πρωινή. Παύει τό πυροβολικό τους καί αρχίζει τό δικό μας. Μυριάδες σφαίρες σφυρίζουν πάνω από τά κεφάλια μας, οπότε ξαφνικά βλέπομε εναν αντ/ρχην ολόρθο πάνω σ' ενα βραχάκι νά μας φωνάζη: «Πού θά ξαναδήτε, βρέ παιδιά, αυτό τό μεγαλειώδες θέαμα; Άντε, παιδιά, όλοι μαζί Αέρα!...». Καί μας σύρει αυτός ό ημίθεος σέ νέα έφοδο. Πρώτος αυτός μέ τό περίστροφο. Άλλη φονική συμπλοκή. Κι' οί Τούρκοι δέν τό βάζουν κάτω. Πολεμούν άγρια, σκληρά. Ή σάλπιγγα μας βαρά: Προχωρείτε...Προχωρείτε...»Πάλι υποχωρούν οι Τούρκοι καί επιστρέφομε γιά ανεφοδιασμό. »Καί όμως είμεθα όλοι εκτός εαυτού. Άπό τό ενα μέρος οί δικοί μας. Δέν θέλουν νά πιστέψουν στό πεπρωμένο κι' αρχίζουν νά βλέπουν μέσα στήν τόση συμφορά ν' ανατέλλη αμυδρά κάποια ελπίδα, αντλούν ψυχικές δυνάμεις άπό τήν αποτελεσματικότητα τής αντιστάσεως τους. Από τήν άλλη οί Τούρκοι, πού νόμισαν πώς δέν είχαν παρά νά λάβουν τόν κόπο νά περιμαζέψουν εκείνη τήν μάζα τών ενόπλων, κι έξαφνα σκοντάφτουν σέ μιάν άμυνα περισσότερο επίμονη καί πεισματώδη από ότι είχαν φαντασθή....»

Νύκτωσε. Κι η μάχη κόπασε. Οι Τούρκοι εξακολουθούν να βάλλουν, αλλά στα τυφλά. Το σκοτάδι είναι πυκνό. Και τότε γράφεται ο επίλογος της τραγωδίας. Ο Τρικούπης δίνει διαταγή στα τμήματα του να «οπισθοχωρήσουν ακροποδητί» προς Μπανάζ. Στις 9.45' το βράδυ αρχίζει η υποχώρηση. Φεύγουν κι αφήνουν πίσω τους τα πάντα — και τους τραυματίες. Τι σπαρακτικές στιγμές ήταν εκείνες! Οι λαβωμένοι ήρωες, βλέποντας τους συντρόφους τους να φεύγουν, λυγίζουν το κουράγιο τους εγκαταλείπει κι εκλιπαρούν:
— Συνάδελφοι, πού μας αφήνετε; Πάρτε μας μαζί σας...Ποιος όμως να τους βοηθήσει; Φεύγουν με σκυφτό κεφάλι.
— Παιδιά... μάνες έχουμε κι εμείς... Θα μας σφάξουν. Κι όταν απελπίζονται ζητούν, τουλάχιστον, έναν εύσπλαχνο θάνατο:
— Σκοτώστε μας, μη μας αφήνετε έτσι... Συνάδελφε... μπήξε εδώ τη λόγχη σου...
Και σε μια παρακλητική κίνηση ξεγυμνώνουν τα στήθια, που τόσες φορές στάθηκαν ανδρικά στη πρώτη γραμμή. Έφυγαν οι στρατιώτες μας και μέσα στη νύκτα οι στάλες της βροχής έσμιγαν με το πικρό δάκρυ.
“Μέσα στο πανδαιμόνιο, την ώρα, που οι άλλοι υποχωρούν χωρίς τάξη, ένα τμήμα ξεχωρίζει. Είναι οι άνδρες του ουλαμού εφέδρων του Αφιόν. Ο διοικητής τους, αντισυνταγματάρχης Βλάχος, διατάζει ασκήσεις παρέλασης. Πόσο θυμίζουν τους 300 των Θερμοπυλών οι άνδρες εκείνοι — πριν απ' τη μάχη η παρέλαση! Τους είχαν στείλει στον ουλαμό, για να γίνουν αξιωματικοί. Και μεταβάλλονται σ' αθάνατους ήρωες.”

Από τις "Χαμένες Πατρίδες" του Ι. Καψή

Πηγή

 http://www.enkripto.com/2012/04/blog-post_03.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Ουλαμίτες"