Λαθρομετανάστευση: O παρανομος εποικισμός της σύγχρονης Ελλάδος

Λαθρομετανάστευση: O πολυπολιτισμικός εποικισμός της σύγχρονης Ελλάδος με την ανοχή όλων μας.-----


Πριν από δύο περίπου χρόνια (4/7/2011) σε άρθρο μας με τίτλο Λαθρομετανάστευση: Προβλήματα καθημερινότητας και πιθανές λύσεις με την …. κοινή λογική! επισημαίναμε ότι το πολύ σοβαρό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης ξεπερνάει ακόμα και εκείνο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα: Η οικονομική κρίση, αργά ή γρήγορα, δύσκολα ή πολύ δύσκολα, θα ξεπεραστεί. Η λαθρομετανάστευση όμως που «φυτεύεται» μεθοδικά μέσα στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεφεύγει ολοένα και περισσότερο από τον έλεγχο του κράτους και της κοινωνίας με ορατές, δεδομένες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον της χώρας μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:



Η Ελλάδα γεωγραφικά αποτελεί ένα γωνιακό μαγαζί σε πολυσύχναστο δρόμο: Η μορφολογία των απέραντων Ελληνικών ακτών, νησιωτικών και ηπειρωτικών, οι ιδιαιτερότητες των χερσαίων συνόρων μας, η δεδομένη δυσκολία φύλαξης των άπειρων σημείων «εισόδου» στη χώρα μας (ακτογραμμή στα 13.676 χιλιόμετρα -11.η στον κόσμο-, 2.500 νησιά και βραχονησίδες εκ των οποίων κατοικούνται τα 165), καθώς και η θέση της Ελλάδος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τραβάνε σαν μαγνήτης στρατιές δυστυχισμένων ανθρώπων, κάθε χρώματος, θρησκείας και φυλής, από την αχανή Ασία και την ατέλειωτη Αφρική, από την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, από τα Βαλκάνια και από την Μέση Ανατολή.



Αποφασιστική «συμβολή» σε αυτό διαδραματίζει ένα πλήθος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που χρηματοδοτούνται με πακτωλό εκατομμυρίων όχι μόνο των Ευρωπαίων φορολογούμενων αλλά και «πρόθυμων» δισεκατομμυριούχων, το Ευρωπαϊκό κέντρο των Βρυξελλών, οι άσπονδοι φίλοι – γείτονες εξ ανατολών που προωθούν συστηματικά παράνομους μετανάστες – έποικους, κατά σύμπτωση μουσουλμανικού θρησκεύματος σε ποσοστό 99%, η φυσιολογική ανεπάρκεια των μηχανισμών φύλαξης των συνόρων μας και το ανθηρό σε παγκόσμιο επίπεδο σύγχρονο δουλεμπόριο ανθρώπων.



Το συντριπτικό ποσοστό των παράνομων μεταναστών – εποίκων που διοχετεύονται στη χώρα μας, δεν έχει την παραμικρή πολιτισμική, γλωσσική, θρησκευτική ή μορφωτική επαφή με την ελληνική κοινωνία, ίσως δεν έχει καν την πρόθεση να παραμείνει στην Ελλάδα την οποία βλέπει, τουλάχιστον στην αρχή, σαν μια βολική «γέφυρα» προς ένα άλλο τελικό προορισμό. Δυστυχώς, το σύνολο των ανθρώπων που δεν καταφέρνει να πάει σε άλλο προορισμό ή πηγαίνει αλλά «επιστρέφεται» στην Ελλάδα, πολύ σύντομα «ενσωματώνεται» σε ομάδες ανθρώπων ανάλογης μορφής και κατηγορίας, δημιουργώντας σε όλες τις μεγάλες Ελληνικές πόλεις επικίνδυνα και ανεξέλεγκτα γκέτο. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ολοένα και ισχυρότερη, αφοπλισμένη βόμβα μέσα στο σώμα της Ελληνικής κοινωνίας, που όλοι ελπίζουμε να μην εκραγεί με μεγάλο θόρυβο και αιματηρές συνέπειες. Τα «υλικά» της, η καλπάζουσα εγκληματικότητα σε όλες τις εκφάνσεις, οι έντονες απειλές σε ζωτικά θέματα όπως η εθνική ασφάλεια, η κοινωνική συνοχή, η υγιεινή του πληθυσμού, η ποιότητα ζωής των Ελλήνων και φυσικά ο ισλαμικός φονταμενταλισμός.



Θυμάμαι πως όταν κατέφτασαν οι πρώτοι ρακένδυτοι, καταταλαιπωρημένοι και κυνηγημένοι πρόσφυγες από την Αλβανία και το τουρκικό Κουρδιστάν, συγκεντρώναμε ρούχα και φαγητά για τους συμπαρασταθούμε. Σίγουρα δεν μπορούσαμε με τίποτα να διανοηθούμε ότι με κίνητρο την ανθρωπιά και τα φιλόξενα αισθήματα του Έλληνα, θα ανοίγαμε άθελα μας, μαζί με πολλούς άλλους, ένα επικίνδυνο δρόμο δίχως επιστροφή!



Το έτος 2001 διάφορες μελέτες και έρευνες υπολόγιζαν τον αριθµό του συνόλου των αλλοδαπών στη χώρα μας μεταξύ 870.000 και 1.000.000 ανθρώπων, δηλαδή, το 9% περίπου του συνολικού πληθυσμού της χώρας (Εισήγηση Γιώργου Αγοραστάκη «Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι επιπτώσεις στην Απασχόληση στην Περιφέρεια», Χανιά 4-11-2004).



Την εποχή εκείνη οι Ελληνικές αρχές αποφάσισαν να ψηφίσουν τον νόμο 2910/2001 με τον οποίο ρυθμίζονται ορισμένα θέματα μετανάστευσης, με την (φρούδα) ελπίδα να τεθεί τέρμα στο καθεστώς της γενικευμένης παρανομίας των μεταναστών – εποίκων που συνέχιζαν να εγκαθίστανται σχεδόν ανενόχλητοι στην Ελλάδα. Ο νόμος όριζε πως επιτρέπεται, καταρχήν, η είσοδος μεταναστών στην Ελλάδα, αλλά μόνον εάν πρόκειται για συγκεκριμένη απασχόληση, σε συγκεκριμένο εργοδότη και μόνον εφόσον χορηγηθεί άδεια εργασίας. Δεν επιτρέπεται, δηλαδή, η είσοδος σε όποιον, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, επιθυμούσε να μπει παράνομα στην Ελλάδα ψάχνοντας δουλειά.



Δέκα χρόνια αργότερα (2010), το «έγκυρο» ΕΛΙΑΜΕΠ δήλωνε στο www.casss.gr πως οι αλλοδαποί στην χώρα μας υπολογίζονται από 1.050.000 έως 1.140.000, από τους οποίους οι 700.000 διαμένουν «νόμιμα». Αντίθετα, έκθεση του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας (Μάρτιος 2011) υπολόγιζε τους «νόμιμους» αλλοδαπούς, μαζί με τις «νομιμοποιήσεις» του 2005 (Ν.3386) και 2007 (Ν.3536) σε 923.259 άτομα. Επί πλέον, η Ελληνική Αστυνομία υπολόγιζε στην ίδια έκθεση, ότι στην χώρα μας διέμεναν 480.000 επί πλέον παράνομοι λαθρομετανάστες – έποικοι, δηλαδή συνολικά 1.400.000 αλλοδαποί. Με τις ολοένα και πιο θερμές εστίες αναταραχής σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, η ίδια έκθεση της Ελληνικής Αστυνομίας εκτιμά ότι μέχρι το έτος 2015 οι παράνομοι λαθρομετανάστες – έποικοι θα ξεπεράσουν το 1.200.000, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των ξένων της χώρας μας σε 2.000.000 ανθρώπους. Ο αριθμός αυτός είναι σε ποσοστό του συνολικού πληθυσμού το μεγαλύτερο στην Ευρώπη! (Ας μην σκεφτούμε καλύτερα τι θα συμβεί το 2030 στα παιδιά και το 2060 στα εγγόνια μας, αν συνεχίσουμε αμέριμνοι σαν να μην συμβαίνει τίποτα…).


Το 2010 ο «εμπνευσμένος» νόμος του Ραγκούση (3838/10) καθόρισε μόνο τυπικές προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση και την απονομή της Ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς (χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, ανυπαρξία καταδίκης για ορισμένα σοβαρά ποινικά αδικήματα). Η Ολομέλεια όμως του Συμβουλίου της Επικρατείας τον Φεβρουάριο του 2013, έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου αυτού προκαλώντας έμφραγμα στους διάφορους «προστάτες» που έσπευσαν να γράψουν στους εκλογικούς καταλόγους αλλοδαπούς με εξασφαλισμένη την ψήφο τους! Η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας αιτιολογείται διότι στον νόμο δεν γίνεται εξατομικευμένη κρίση για τη συνδρομή της ουσιαστικής προϋπόθεσης του δεσμού προς το ελληνικό έθνος του αλλοδαπού εκείνου που υποβάλλει αίτηση πολιτογράφησης και διότι το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι επιφυλάσσεται μόνο στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, χωρίς αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος.



Το 2011 με τον Νόμο 3907 εναρμονίστηκε η νομοθεσία της χώρας μας με την Κοινοτική Οδηγία 2008/115/ΕΚ με την οποία ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία επαναπατρισμού των παράνομων μεταναστών στις χώρες μέλη της ΕΕ. Ο επαναπατρισμός πραγματοποιείται σε δύο στάδια, δηλαδή μετά την έκδοση της σχετικής «απόφασης επιστροφής», είτε με οικειοθελή συμμόρφωση, είτε με αναγκαστική απομάκρυνση. Η απομάκρυνση μπορεί να γίνει στην χώρα καταγωγής του, σε άλλη τρίτη χώρα κατ΄ εφαρμογή διμερών ή κοινοτικών συμφωνιών (π.χ. Τουρκία) ή σε άλλη τρίτη χώρα που επιλέγει ο ίδιος και η οποία τον δέχεται.



Η «απόφασης επιστροφής» ενός παράνομου μετανάστη εκδίδεται για συγκεκριμένα πρόσωπα, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις: (α) πρόσωπα που υπόκειται σε απαγόρευση εισόδου στην χώρα, (β) πρόσωπα στα οποία επιβάλλεται απέλαση με δικαστική απόφαση, (δ) πρόσωπα στα οποία απορρίπτεται το αίτημα για χορήγηση άδειας διαμονής στην χώρα, (ε) πρόσωπα στα οποία δεν ανανεώνεται η χορηγηθείσα άδεια διαμονής, (ζ) πρόσωπα στα οποία ανακλήθηκε η άδεια διαμονής και (η) πρόσωπα που δεν φρόντισαν καθόλου να υποβάλλουν αίτημα ανανέωσης της άδειας διαμονής.



Η διαχρονικά «υποτονική» εφαρμογή της δυνατότητας επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών – εποίκων από την Ελλάδα, προκύπτει ανάγλυφα από τον παρακάτω πίνακα των συλλήψεων από αστυνομικές & λιμενικές αρχές και των αντίστοιχων απελάσεων από το 2006 έως σήμερα:

ΕΤΟΣ
ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ
ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ
ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
2006
95.239
17.650
2007
112.364
17.077
2008
146.337
20.555
2009
126.146
20.342
2010
132.524
52.460
2011
99.368
17.279
2012
76.878
22.117
ΙΑΝ-ΜΑΡ 13

8.288
5.543
ΣΥΝΟΛΟ
797.144
173.023
Πίνακας: Λ. Κουμάκης, Πηγή: Ελληνική Αστυνομία

Η ανεπάρκεια όμως του σύγχρονου Ελληνικού κράτους αποκαλύπτεται ανάγλυφη και τελείως γυμνή από ένα έγγραφο του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών Χ. Αθανασίου (26/2/2013) σε ερώτηση αντιπολιτευόμενου βουλευτή για τον αριθμό των παράνομων μεταναστών – εποίκων που συρρέουν στην Ελλάδα, εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, από ολόκληρο τον κόσμο: «Δεν υπάρχει έγκυρος τρόπος να υπολογιστεί ο αριθμός των παρανόμως διαμενόντων στην Ελλάδα αλλοδαπών. Οποιαδήποτε απόπειρα προσδιορισμού του αριθμού τους είναι παρακινδυνευμένος!».



Μάλιστα. Αν καταλαβαίνουμε καλά, η Ελλάδα του έτους 2013 δεν γνωρίζει, ούτε μπορεί να προσδιορίσει πόσοι παράνομοι μετανάστες – έποικοι εγκαταστάθηκαν και εγκαθίστανται καθημερινά σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια, όπου και όπως επιθυμούν! Η Ελλάδα του 2013 παραμένει για δεύτερη συνεχόμενη δεκαετία ένας ιδανικός εποικιστικός προορισμός ελεύθερης πρόσβασης - πιθανότατα με την κωδική ονομασία «το ξέφραγκο αμπέλι»! Επί πλέον καταφέρνει να συλλάβει μέσα σε οκτώ χρόνια 800.000 παράνομους μετανάστες – έποικους και στέλνει πίσω μόνο τους 174.000, δηλαδή το 21,7% - όλοι οι υπόλοιποι και άγνωστος αριθμός όσων δεν συλλαμβάνονται, εποικούν ανενόχλητοι τις ελληνικές πόλεις, τα ελληνικά χωριά, τα ελληνικά νησιά κάτω από το αδιάφορο βλέμμα όλων μας!



Αν κάποιοι τολμήσουν να αναφερθούν στο πολύ σοβαρό αυτό πρόβλημα έχουν προκαταβολικά εξασφαλισμένη την ρετσινιά του «φασίστα» και του «ρατσιστή» από όλους ανεξαιρέτως τους δήθεν «προοδευτικούς», τους «διανοούμενους», τα «δημοκρατικά ΜΜΕ» και τα διάφορα παρακλάδια τους!



Η βιομηχανία παραγωγής πλαστών «αδειών παραμονής», από ατσίδες από απλώνονται και μέσα στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, εφοδιάζει συνεχώς με δεκάδες χιλιάδες άδειες – μαϊμού (με το αζημίωτο βέβαια) παράνομους μετανάστες – έποικους, χωρίς συναίσθηση της τεράστιας ζημιάς που προκαλείται στην Ελλάδα. Φυσικά δεν συζητάμε καθόλου για τους ανεκτικούς, «δημοκρατικούς» Δημάρχους οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία με ύποπτες ΜΚΟ βρίσκονται στο «απυρόβλητο» επιτελώντας το «ανθρωπιστικό» τους έργο με το να στοιβάζουν σε τρώγλες, χωρίς καμιά στοιχειώδη υγιεινή, χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους στους οποίους πουλάνε ψεύτικα όνειρα και «προστασία».



Αλήθεια πώς να μην έρθουν στο νου τα λόγια του δολοφονημένου πρωθυπουργού (1983-1989) και μετέπειτα Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας (1989-1993) Τουργκούτ Οζάλ για την διαχρονική ελληνοτουρκική αντιπαράθεση: «Το πρόβλημα δεν λύνεται με το πόσα αεροπλάνα έχει η κάθε πλευρά, αλλά με το δημογραφικό!». Δηλαδή, αυτό που ζούμε έντονα σήμερα!



Στα 400 χρόνια κατοχής της Ελλάδος από τους Οθωμανούς, οι έποικοι – κατακτητές δεν ξεπέρασαν τις 800.000 ανθρώπους με οπλισμό και αιματηρές απώλειες. Σήμερα οι κατά 99% μουσουλμάνοι έποικοι – εισβολείς που μας στέλνει η Τουρκία από κάθε σημείο της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το ένα εκατομμύριο και στρογγυλοκάθονται όπου τραβάει η ψυχή τους μέσα την Ελλάδα (επί του παρόντος) «ειρηνικά»!!!



Εν τω μεταξύ όμως, η εγκληματικότητα των παράνομων μεταναστών – εποίκων καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφού τα περιστατικά εγκληματικότητας που συνέβαιναν ανέκαθεν έχουν πολλαπλασιαστεί με ανατριχιαστικούς ρυθμούς: Δεκάδες ανθρωποκτονίες ακόμα και για πολύ ασήμαντες αφορμές, βίαια εγκλήματα, αιματηρές ληστείες, αναρίθμητες κλοπές στους δρόμους, στις παραλίες ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εισβολές σε σπίτια και διαμερίσματα με την συχνότητα ενός καθημερινού περιπάτου, εκτεταμένη πορνεία λευκών και έγχρωμων γυναικών που πλημμυρίζουν κεντρικούς δρόμους μεγάλων πόλεων τις νυχτερινές (και όχι μόνο) ώρες χωρίς κανένα στοιχειώδη υγειονομικό έλεγχο, ολοένα και μεγαλύτερο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπων, ανασφάλεια και δραματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των Ελλήνων.



Κάποιο ευαίσθητοι «ακτιβιστές» και διάφοροι «προοδευτικοί» της χαζομάρας, είναι ικανοί να διαλύσουν μια ολόκληρη πόλη για να μην κοπούν μερικά δέντρα που «θα υποβαθμίσουν την ποιότητα ζωής» μιας χούφτας κατοίκων. Οι ίδιοι όμως «ακτιβιστές» και «προοδευτικοί» δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για την δραματική καταστροφή της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι ξαφνικά είναι υποχρεωμένοι να συμβιώνουν στην γειτονιά και στο σπίτι τους με αυτόκλητους, πολύχρωμους έποικους που έχουν άλλα ήθη, άλλα έθιμα, άλλη γλώσσα, άλλες συνήθειες, άλλη συμπεριφορά, άλλη θρησκεία και καμιά απολύτως πιθανότητα αφομοίωσης από την Ελληνική κοινωνία!



Η συγκλονιστική ομιλία της ποιήτριας Κικής Δημουλά (η τρίτη γυναίκα – μέλος στην ιστορία της Ακαδημίας Αθηνών) αποτελεί ένα ηχηρό ράπισμα στην αναισθησία των επιλεκτικά «ευαίσθητων»:



«…… ζω στην Κυψέλη 76 χρόνια και στον ίδιο δρόμο ….. Η Κυψέλη ήταν παράδεισος, η οδός Πυθίας που έζησα ήταν ωραίες μονοκατοικίες με κήπους όλα τα σπίτια, γνώριμοι οι κάτοικοι πάρα πολύ, γραφική η Φωκίωνος Νέγρη όπου κατηφόριζα για το Γυμνάσιο το 6ο για την οδό Επτανήσου…... Μην ξεχνάμε πως οι ξένοι που βρέθηκαν εδώ ήταν λόγω της φτώχειας των χωρών εκείνων. Ήρθαν να ζήσουν εδώ πέρα. Οι ξένοι (οι Αλβανοί τουλάχιστον) επιστρέφουν βέβαια στις πατρίδες τους. Το μόνο που κάνω για την Κυψέλη είναι να ζω ακόμη εκεί. Θα πρέπει να το πούμε πάντως και αυτό, πρέπει να πω όμως ότι είναι και ένας συνεχής κίνδυνος, κινδυνεύουν οι ντόπιοι από κλοπές φοβερές ακόμη και στον δρόμο. Σας λέω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα: Πυθίας 42 ήταν το πατρικό μου όπου ζει σε ένα διαμέρισμα η αδελφή μου. Δύο φορές την πήγαν στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι διότι δεν έβρισκε τα κλειδιά για να μπει μέσα… Την πρώτη φορά και εκείνη και τον άνδρα της επί δύο ώρες τους έκλεισαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και έκλεβαν το σπίτι ανενόχλητοι. Περιορισμένα περιστατικά ναι αλλά ο φόβος είναι απεριόριστος. Δεν θέλω να πω ότι οι ξένοι της Κυψέλης είναι και ληστές. Πάντως εάν πάει κανείς στην πλατεία της Κυψέλης, δεν έχει χώρο να πατήσει. Στα δε παγκάκια κάθονται άνθρωποι ξένοι - πολύ φυσικό βέβαια πώς να περάσουν την ώρα τους - και παίζουν κάτι δικά τους χαρτιά και με χαρτάκια γεμίζει ο τόπος. Βεβαίως οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί, αυτό είναι μια πραγματικότητα, βεβαίως τους αγάπαμε τους ξένους αφού φύγαν από εκεί για έλθουν και να ζήσουν να δουλέψουν αλλά κάπως πρέπει να μοιραστούν οι χώροι…...».



Από σεβασμό στην προσωπικότητα και στην θέση της Κικής Δημουλά, παραθέσουμε ολόκληρη την απομαγνητοφωνημένη ομιλία της ώστε να αποκτήσετε πλήρη εικόνα για τα λόγια και το πνεύμα της (Μάιος 2013 - κάντε κλικ εδώ).



Το ετήσιο κόστος της λαθρομετανάστευσης για την γονατισμένη από την οικονομική κρίση Ελλάδα ανέρχεται κάθε χρόνο σε επίπεδα αρκετών δισεκατομμυρίων Ευρώ! Τα εμβάσματα των μεταναστών που γίνονται στις πατρίδες τους πλησιάζουν κάθε χρόνο το 1 δις Ευρώ (922 εκατομμύρια Ευρώ με στοιχεία έτους 2011). Η δωρεάν περίθαλψη μη νόμιμων μεταναστών στη χώρα μας (το 50% των νοσηλευομένων στο ΕΣΥ είναι αλλοδαποί), ανέρχεται σε 150 εκατομμύρια Ευρώ (στοιχεία έτους 2010). Το κόστος των φυλακισμένων αλλοδαπών που αντιστοιχεί στο 65% του συνόλου των φυλακισμένων ανέρχεται, σύμφωνα με στοιχεία έτους 2012, σε 81,5 εκατομμύρια Ευρώ. Αν σε αυτά προσθέσουμε το κόστος των κάθε μορφής και κατηγορίας κρατικών υπηρεσιών και τοπικής αυτοδιοίκησης που απασχολούνται αποκλειστικά με τον τομέα της μη νόμιμης μετανάστευσης, το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της καλπάζουσας εγκληματικότητας, την πλήρη φορολογική «ασυλία» των λαθρομεταναστών, την δωρεάν μεταφορά τους από τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ποσοστό τουλάχιστον 90% τα χρησιμοποιεί χωρίς να πληρώνει εισιτήριο), τις τακτικές ή έκτακτες δαπάνες για την ασφάλεια στους δρόμους ή την φύλαξη των συνόρων κ.π.α. αντιλαμβάνεται κανείς το τεράστιο κόστος της λαθρομετανάστευσης και μάλιστα σε εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης που «υποχρεώνει» την Ελλάδα να κόβει συντάξεις 300 Ευρώ από υπέργηρους πρόσφυγες του Πόντου με το αιτιολογικό ότι «δεν συμπλήρωσαν 20 χρόνια διαμονής στην Ελλάδα»!



Ο «πολιτισμός» των πολιτικών μας παραμένει παγερά αδιάφορος, αλλά ευαισθητοποιείται αμέσως για την «Ελληνοποίηση» πολύχρωμων εποίκων με συνοπτικές διαδικασίες ώστε να τους προσφέρουν μερικούς χρυσοπληρωμένους από τις τσέπες των Ελλήνων ψήφους!

Πως καταντήσαμε όμως έτσι; Πως φθάσαμε έως εδώ; Τι έφταιξε, τι φταίει ακόμα για την απίστευτα άσχημη αυτή κατάσταση;



(1) Το Ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο: Το Δουβλίνο ΙΙ καταδικάζει την Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων, ουσιαστικά και πρακτικά, σαν την πιο σημαντική «πύλη εισόδου» της Ευρώπης των 700 εκατομμυρίων κατοίκων! Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να «υποδέχεται» τους παράνομους μετανάστες – έποικους που καταφθάνουν ασταμάτητα …. και όσους καταφέρνει να εντοπίσει, να τους ξαναστέλνει πίσω στην πατρίδα τους. Οι συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Τουρκία, να δέχεται δηλαδή η Τουρκία πίσω όσους εισέρχονται στην χώρα μας από το έδαφός της, αγνοήθηκαν τελείως από την Τουρκία χωρίς να εφαρμοστούν – όπως ακριβώς και η Συνθήκη της Λωζάνης που γελοιοποιήθηκε από τους Τούρκους, αφού όχι μόνο δεν εφάρμοσαν ούτε ένα άρθρο από τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν, έχουν και την απαίτηση να εφαρμοστούν στο ακέραιο όλα τα άρθρα που πιστεύουν πως τους εξυπηρετούν! (Σχετικό είναι το άρθρο μας 4ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!). Την ίδια ακριβώς τύχη της γελιοποίησης πιστεύουμε ότι περιμένει και την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που μονογραφήθηκε στις Βρυξέλλες στις 12 Ιουνίου 2012 και προβλέπει την επανεισδοχή παράνομων μεταναστών.



(2) Η ασυνάρτητη, υποκριτική και αντιφατική Ευρωπαϊκή πολιτική στο θέμα της λαθρομετανάστευσης: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσα σε ένα ασυνάρτητο μείγμα ανθρωπισμού, προοδευτισμού και προστασίας όλης της Ευρώπης …. πλην Ελλάδος, έχει ουσιαστικά μετατρέψει την χώρα μας σε ένα ιδανικό τόπο εποικισμού αφού επιτρέπεται σε κάθε λευκό, μαύρο ή κίτρινο, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, να έρχεται ελεύθερα και μάλιστα με «δικαιώματα» στην Ελλάδα, αλλά απαγορεύεται να φύγει σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα! Αν μάλιστα κάποιος ξεφύγει, φθάσει σε μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα αλλά συλληφθεί, στέλνεται πίσω όχι στην πατρίδα του αλλά στην …. Ελλάδα! Διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με χρήματα Ευρωπαίων φορολογουμένων και «αφανών» εκατομμυριούχων, εργάζονται για πάρα πολλά χρόνια ειδικά πάνω στον τομέα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των παράνομων μεταναστών - εποίκων που καταφθάνουν ασταμάτητα στην Ελλάδα. Ορισμένες μάλιστα ΜΚΟ διαφημίζουν την Ελλάδα, σε υποβαθμισμένες περιοχές του κόσμου, σαν «ιδανική χώρα υποδοχής μεταναστών»! Οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι, που πληρώνουν όμως χρυσάφι στους σωματέμπορους και τους διάφορους προστάτες τους, καταφθάνουν στην Ελλάδα κρατώντας φωτοτυπίες που τους έχουν διανεμηθεί, με τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που έχουν στην χώρα την οποία μόνοι τους αποφάσισαν να εποικίσουν! Η δε Ελλάδα συχνά κατηγορείται και από πάνω από υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Βρυξελλών ότι …. παραβιάζει τα δικαιώματα των μεταναστών! Αυτό το απόλυτο θέατρο του παραλόγου συμπληρώνεται με την συχνή-πυκνή «έκφραση ανησυχίας» της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών για τον ανύπαρκτο πριν από λίγα χρόνια φασισμό στην Ελλάδα και την διαρκή άνοδο του! Από την μία πλευρά σπέρνουν απλόχερα τους σπόρους με τους οποίους φυτρώνει και ισχυροποιείται ο φασισμός, τον ποτίζουν συνεχώς με τις ασυνάρτητες αποφάσεις τους και από την άλλη πλευρά εκφράζουν την «ανησυχία» τους, συστήνοντας επίμονα αντιρατσιστικούς νόμους, με άλλα λόγια «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι»!



(3) Η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα : Τα τελευταία χρόνια κάτω από την αφόρητη πίεση μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης στην οποία μας οδήγησαν μερικές δεκαετίες χλιδής με δανεικά χρήματα, οι παραδοσιακές μονοκομματικές αυτοδυναμίες φαίνεται να ανήκουν οριστικά στο παρελθόν της Ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα εξακολουθούν να θεωρούν αυτονόητη την έννοια της πατρίδας, δηλαδή του τόπου που γεννηθήκαμε εμείς και η οικογένεια μας, του τόπου για τον οποίο θυσιάστηκαν πολλοί Έλληνες για να φθάσει στην δική μας γενιά, του τόπου με δεσμούς συνέχειας από γενιά σε γενιά, του τόπου που ζούμε με ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε μια κοινή ιστορία, τα ίδια ήθη και έθιμα, την ίδια γλώσσα, τα ίδια ενδιαφέροντα, την ίδια θρησκεία, την ίδια αίσθηση ότι ανήκουμε στον Ελληνικό λαό με όλες τις ιδιαιτερότητες του καθ΄ ένα από εμάς και φυσικά του τόπου που θέλουμε όλοι να αφήσουμε στις επόμενες γενιές σαν πολύτιμη κληρονομιά. Τα περισσότερα ελληνικά πολιτικά κόμματα θεωρούν επίσης αυτονόητο ότι η έλευση μεταναστών (νόμιμων ή λαθραίων) γίνεται στη βάση της φιλοξενίας σε μια χώρα που στο πέρασμα των αιώνων έχει ήδη μια διαμορφωμένη ταυτότητα, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στα οποία οφείλουν απόλυτο σεβασμό. Αν μάλιστα θέλουν να εγκατασταθούν μόνιμα, θα πρέπει να είναι ικανοί να προσαρμοστούν ενστερνιζόμενοι την γλώσσα, τις αξίες και τα ιδανικά της χώρας μας.



Υπάρχουν όμως και κόμματα που ανήκουν στην ευρύτερη αριστερά με μια τελείως διαφορετική προσέγγιση του θέματος των παράνομων μεταναστών θεωρώντας (γενικά) πως υπάρχει μόνο μια, απέραντη σοσιαλιστική πατρίδα.



Το ΚΚΕ θεωρεί το πρόβλημα σαν συνέπεια της «παγκόσμιας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής», ζητώντας «να νομιμοποιηθούν, να απλουστευθούν οι διαδικασίες, τα παιδιά των μεταναστών στο 18ο έτος της ηλικίας τους να έχουν το δικαίωμα και πρέπει να ζητήσουν ιθαγένεια», ενώ εκφράζουν την ριζική αντίθεση τους στη ΦΡΟΝΤΕΞ, πιστεύοντας πως «ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός και ο φασισμός είναι εχθροί της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων».



Η αριστερά (εκτός ΚΚΕ) που σήμερα διαθέτει πολύ ευρύτερη απήχηση στα λαϊκά στρώματα, θεωρεί την εκμετάλλευση των μεταναστών «ταξική, λόγω της εκμετάλλευσης που υφίστανται στην εργασία και την παραγωγή» και «φυλετική λόγω κρουσμάτων ρατσισμού, ξενοφοβίας και κοινωνικής προκατάληψης» ζητώντας την παροχή πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες, όπως ιθαγένεια, δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στην πολιτική ζωή κλπ. και «μια ανοιχτή και διαρκή διαδικασία νομιμοποίησης» με την συμπληρωματική επεξήγηση πως «έτσι, θα μπορούν να πάνε σε όποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν!».

Η πραγματικότητα όμως αυτή παρουσιάζει επίσης όλα τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου του παραλόγου:

Η αριστερά που μάχεται στα λόγια την παγκοσμιοποίηση πολύ σκληρά, γίνεται στην πράξη ο πιο φανατικός και αποτελεσματικός υποστηρικτής της, με το πρόσχημα του «προοδευτικού ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης»! Και μάλιστα, «αγνοώντας» τα (προφητικά) λόγια του φιλόσοφου και θεμελιωτή του κομμουνισμού Καρλ Μάρξ (1818-1883): «Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά μειώνεται το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου».



Με άλλα λόγια, η αριστερά σήμερα στην Ελλάδα, από την μία πλευρά καλλιεργεί συστηματικά την εικόνα – προστάτη στις τάξεις των πάσης φύσεως και κατηγορίας νόμιμων και παράνομων μεταναστών – εποίκων που καταφθάνουν συνεχώς στην χώρα μας και την ίδια στιγμή με τις θέσεις αυτές, δυναμιτίζει και διαλύει τις αμοιβές, το βιοτικό επίπεδο και την ποιότητα ζωής όλων των Ελλήνων εργαζόμενων για τους οποίους υποστηρίζει πως αγωνίζεται!

Συμπέρασμα: Οι περισσότεροι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε μια παλιά, κακή συνήθεια. Για ότι άσχημο συμβαίνει στη χώρα μας, στη δουλειά μας, στην οικογένεια μας ακόμα και στον εαυτό μας, συνήθως φταίνε «οι άλλοι». Ποτέ, ή σχεδόν ποτέ, εμείς. Αυτό είναι μια διαχρονική μας αδυναμία που πρέπει κάποτε να προσπαθήσουμε, όσο καλύτερα μπορούμε, να την διορθώσουμε.



Για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες έποικους να εγκαθίστανται ανενόχλητοι και μάλιστα με «ανθρωπιστική προστασία», όπου τραβάει η καρδιά τους, φταίμε όλοι μας.



Φταίμε γιατί εκλέγουμε ανίκανους ή διεφθαρμένους Κυβερνήτες, Δημάρχους, Κοινοτάρχες κ.ο.κ.ε. οι οποίοι, πνιγμένοι μέσα σε υποκριτικούς «ανθρωπισμούς», «δημοκρατικές ευαισθησίες» και «αλληλεγγύη», δεν έχουν την δύναμη να αντιμετωπίσουν το κορυφαίο από τα πιο σοβαρά και απειλητικά προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδος.



Φταίμε γιατί εμείς στέλνουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αυτούς που «συνωστίζονται» στην παραλία της Σμύρνης με παράξενες νέο – οθωμανικές απόψεις, αυτούς που κατουράνε, δήθεν για διαμαρτυρία, στις πόρτες τηλεοπτικών καναλιών, αυτούς που την πρώτη κιόλας μέρα της «εξουσίας» τους διορίζουν χωρίς λεπτό καθυστέρησης την κόρη ή τον γιό τους, αυτούς που καυχώνται δημόσια πως «πηδήξανε» την μισή Αθήνα, αυτούς που αν και υπεύθυνοι «δεν είδαν», «δεν άκουσαν», «δεν ξέρουν» πως εξαφανίστηκε ένας μεγάλος κατάλογος ονομάτων πιθανών (και ζάμπλουτων) φοροφυγάδων, αυτούς που αν και βουλευτές διαφημίζουν τον…. «τσελεμεντέ του αναρχικού» - με δύο λόγια, κάθε καρυδιάς καρύδι, με την ψευδαίσθηση πως οι άνθρωποι αυτοί είναι ικανοί να λύσουν τα σοβαρά προβλήματα της πατρίδας μας!



Φταίμε γιατί παρ΄ όλο που βλέπουμε, ακούμε και ζούμε μια εξωφρενική καθημερινότητα, πέρα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η οποία επιδεινώνεται συνεχώς από το φαινόμενο των παράνομων μεταναστών, δεν μιλάμε γιατί φοβόμαστε μην μας κολλήσουν αμέσως την ταμπέλα του «φασίστα» ή του «ρατσιστή».



Φταίμε γιατί προσλαμβάνουμε με μεγάλη ευκολία ένα ανασφάλιστο Πακιστανό με 5 ή 15 Ευρώ την ημέρα και δεν πληρώνουμε τα διπλά ή και τα τριπλά ακόμα σε ένα ασφαλισμένο Έλληνα.



Φταίμε γιατί προκειμένου να γλυτώσουμε μερικές πενταροδεκάρες, αγοράζουμε ένα λαθραίο εμπόρευμα στους δρόμους και δεν σκεφτόμαστε καθόλου πως με την ενέργεια αυτή κλείνουμε ένα μαγαζί, στέλνουμε στην ανεργία έλληνες εργαζόμενους και στερούμε το κράτος από πολύτιμους φόρους.



Φταίμε γιατί όσοι βρίσκονται μέσα στα διάφορα όργανα των κομμάτων της αριστεράς, δεν τολμούν, ακόμα και να το πιστεύουν, να αντιταχτούν στις ξεπερασμένες από την σκληρή πραγματικότητα θέσεις των κομμάτων αυτών στο κρίσιμο πρόβλημα των παράνομων μεταναστών, μετατρέποντας έτσι σύσσωμη την Ελληνική αριστερά στον χρυσό χορηγό του (ανύπαρκτου πριν από λίγα μόλις χρόνια) φασισμού στην Ελλάδα, που απλά «εισπράττει» την ανικανότητα όλων των «δημοκρατικών δυνάμεων» να αντιληφθούν το μέγεθος της τραγωδίας που ζει ο σύγχρονος, μέσος Έλληνας στην βασανιστική καθημερινότητα του! Αυτοί που επιβάλλουν τις θέσεις αυτές, το πιθανότερο είναι πως έχουν χρόνια να πατήσουν το πόδι τους νύχτα στην Αχαρνών, στην Κυψέλη, στην Αριστοτέλους, στην Πατησίων, στην Ομόνοια και σε εκατοντάδες άλλες γκετοποιημένες περιοχές της χώρας μας!



Φταίμε γιατί κάνουμε πως δεν βλέπουμε τους πάσης φύσεως και κατηγορίας «ατσίδες» σε διάφορα πόστα της ευρύτερης κρατικής μηχανής που βρήκαν σαν πηγή πλουτισμού την λαθρομετανάστευση, δηλαδή την καταστροφή της Ελλάδος!

Μετά όμως από την "απόπειρα αυτοκριτικής", ας δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε πρακτικά για να αντιμετωπίσουμε την αφόρητη αυτή κατάσταση.



Είναι κοινά αποδεκτό πως οι μέρες που ζούμε είναι για τους πολλούς ανυπόφορες και επιδεινώνονται από την οικονομική κρίση, την ύφεση και την απίστευτη ανεργία –ειδικά στους νέους. Για όσους μάλιστα είχαν την ατυχία να συνδέσουν την προσωπική η την επαγγελματική τους ζωή με τόπους που έχουν εποικιστεί, όπως η Κική Δημουλά, η καθημερινότητα τους έχει μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη. Πρέπει λοιπόν, πρώτα να εμποδίσουμε την εξάπλωση του προβλήματος και στην συνέχεια να προσπαθήσουμε να το περιορίσουμε στα λογικά ευρωπαϊκά πλαίσια μιας αναλογίας τοπικού πληθυσμού και μεταναστών - εποίκων που δεν θα ξεπερνάει το 6% . Μέσα στα πλαίσια αυτά:



(1) Το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να εντατικοποιήσουμε αμέσως την κοινοτική διαδικασία των «αποφάσεων επιστροφής» όλων των παράνομων μεταναστών – εποίκων, μέσα από αδιάβλητες και σωστές διαδικασίες (ως γνωστόν, οι ατσίδες –λαϊκίζοντες ή μη- είναι πανταχού παρόντες!). Είναι κρίσιμο να δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα πως στην Ελλάδα δεν χωράνε πλέον άλλοι έποικοι και πως μόλις μπαίνουν παράνομα στη χώρα, ξαναστέλνονται πίσω. Η εντατικοποίηση της διαδικασίας αυτής θα βοηθήσει την χώρα να «αποσυμπιέσει» τα ασφυκτικά γεμάτα γκέτο των παράνομων μεταναστών σε μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ) και να μειώσει το αστρονομικό για τη χώρα ύψος του ποσοστού και του κόστους των εποίκων.



(2) Είναι πολύ σημαντικό να αριθμήσουμε επιτέλους με ασφάλεια τους μετανάστες – έποικους που αποκτήσαμε και ο πιο πρακτικός τρόπος είναι να καθιερώσουμε ηλεκτρονική κάρτα διαφόρων χρωμάτων, με πλήρη βιομετρικά στοιχεία, για κάθε ένα αλλοδαπό που διαμένει, μόνιμα ή προσωρινά στη χώρα μας, καταργώντας τελείως τις αμαρτωλές «άδειες παραμονής». Έτσι θα μπορούμε, σε λίγα έστω χρόνια, να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι μας γίνεται! Επί πλέον, θα είναι εύκολο για όσους δεν είναι εφοδιασμένοι με ηλεκτρονική κάρτα να εκδίδεται «απόφαση επιστροφής», χωρίς οι διωκτικές αρχές να ρίχνουνε τα χαρτιά για να αποφασίσουν αν μια «άδεια παραμονής» ενός έποικου είναι αυθεντική ή απλά …. μαιμού!



(3) Όσοι μετανάστες – έποικοι (μέσα στην αναλογία ποσοστού έως 6% του Ελληνικού πληθυσμού) επιθυμούν πραγματικά να ενταχτούν στην Ελληνική κοινωνία προκειμένου να εξασφαλίσουν μόνιμη άδεια διαμονής στην χώρα μας, θα πρέπει να περνούν από «ειδικά προγράμματα ομαλής ένταξης στην Ελληνική κοινωνία» τα οποία, μεταξύ άλλων, θα περιλαμβάνουν εκμάθηση Ελληνικής γλώσσας, Ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, υποχρεωτική εγγραφή σε εθελοντικές δράσεις πολιτισμού και πεντακάθαρο ποινικό μητρώο. Μόνο μετά την «αποφοίτηση» από τα «ειδικά προγράμματα ομαλής ένταξης στην Ελληνική κοινωνία» θα πρέπει να ακολουθήσει η ένταξη τους στα συστήματα εργασίας, ασφάλισης, υγείας και φορολογίας.



(4) Κατά την γνώμη μας, η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και η ευρύτερη αριστερά, αν θέλει πραγματικά να αξιοποιήσει την μεγάλη ευκαιρία που της παρουσιάζεται από την σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης, τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα, πρέπει να προτείνει πραγματικές λύσεις όχι μόνο στα θέματα της οικονομίας, αλλά και στα θέματα των παράνομων μεταναστών. Η «ανοιχτή και διαρκής διαδικασία νομιμοποίησης» των παράνομων μεταναστών - εποίκων με την συμπληρωματική επεξήγηση «για να πάνε σε όποια Ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν» μόνο σαν ρομαντική αφέλεια μπορεί να θεωρηθεί, αφού πριν εκτυπωθούν οι πρώτες «άδειες νομιμοποίησης» το πιθανότερο είναι η Ελλάδα να έχει εκπαραθυρωθεί, με συνοπτικές διαδικασίες, και να βρεθεί εκτός χωρών - μελών της συνθήκης Σένγκεν μένοντας με ένα βάρος απροσδιόριστου αριθμού ανθρώπων που είναι τελείως αδύνατο να αντέξει. Επί πλέον οι πολύ δραστήριες και «εξειδικευμένες» ΜΚΟ θα διαδώσουν σε ολόκληρο τον «προβληματικό» κόσμο, ένα πανίσχυρο μήνυμα πως η Ελλάδα υποδέχεται όποιο έποικο επιθυμεί να εγκατασταθεί στην χώρα παρέχοντας «ανοιχτή και διαρκή διαδικασία νομιμοποίησης» (αν υπάρχουν κάποιες υποτυπώδεις προϋποθέσεις, αυτές είναι ψιλά γράμματα που δεν τα διαβάζει κανείς) προκαλώντας ένα νέο, τεράστιο κύμα αφίξεων. Το χειρότερο όμως είναι ότι θα οδηγήσει εκ του ασφαλούς τους φασίστες στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού κάποιοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του «προοδευτισμού», του «ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης των λαών» θα έχουν φροντίσει γι΄ αυτό!



(5) Όπως είναι γνωστό, ο Δήμος της Αθήνας –και όχι μόνο, διαθέτει πληθώρα δραστηριοτήτων για τους πολυπληθείς μετανάστες – έποικους που καταλήγουν στην πρωτεύουσα (Διεύθυνση Αλλοδαπών με τμήματα Διοικητικής Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών, Γραμματείας & Αρχείου, Κοινωνικής Μέριμνας Αλλοδαπών, ξενώνα για αλλοδαπούς άστεγους, ιατρεία με δωρεάν πρόσβαση για αλλοδαπούς, προγράμματα εκμάθησης ελληνικής γλώσσας, διαπολιτισμικοί παιδικοί σταθμοί, ξενόγλωσσο πρόγραμμα του Δημοτικού Σταθμού «Αθήνα 9.84» κ.α.). Οι ανθρωπιστικές αυτές δραστηριότητες που είναι πολύ σωστές και χρηματοδοτούνται από τους σκληρά δοκιμαζόμενους Έλληνες πολίτες, μέσα από τσουχτερά «Δημοτικά Τέλη», πρέπει απαραίτητα να συμπληρωθούν, σε όλους τους Δήμους της χώρας μας, με υπηρεσίες υποστήριξης της προαιρετικής παλιννόστησης (νόμιμων ή μη νόμιμων) μεταναστών. Ειδικά για την πρωτεύουσα, ο κ. Δήμαρχος της Αθήνας, που δεν είναι και το πρότυπο του θρήσκου πολιτικού, πρέπει να σταματήσει τον προγραμματισμό ανέγερσης δεκάδων τζαμιών στην Αθήνα με τα χρήματα των δημοτών του για να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο την ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητας τους! Με μερικές ακόμα παρόμοιες «φαεινές ιδέες», δεν αποκλείεται καθόλου μα καθόλου, στις επόμενες δημοτικές εκλογές, να χαρίσει ολόκληρο τον Δήμο της Αθήνας στους φασίστες!



Τελειώνοντας, οφείλουμε να σημειώσουμε πως, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο «τρέχον» Υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι ο πιο δραστήριος και ο πιο αποτελεσματικός σε σύγκριση με όλους τους προηγούμενους που παρέλασαν από την θέση αυτή την τελευταία δεκαετία (τουλάχιστον): Τέθηκε σε λειτουργία ο φράχτης κατά μήκος του προγεφυρώματος Καραγάτς για την αποτροπή εισόδου των λαθρομεταναστών στον Έβρο (16/12/2012), δρομολογήθηκε η εγκατάσταση συστήματος ανίχνευσης παρείσφρησης με δίκτυο θερμικών καμερών και ανιχνευτών κίνησης κατά μήκος των συνόρων Ελλάδας – Τουρκίας, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο Μπαγλαντές όπου υπεγράφη η πρώτη συμφωνία καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης (23/2/2013), εφαρμόζονται με συνέπεια οι Επιχειρήσεις της Ελληνικής Αστυνομίας «Ξένιος Ζεύς» για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης στην ξηρά και του Λιμενικού Σώματος «Ποσειδών» στην θάλασσα που βελτίωσαν, έστω και λίγο, την τραγική κατάσταση των μεγάλων Ελληνικών πόλεων (οι απόψεις που ακούγονται πως «Η επιχείρηση Ξένιος Ζεύς προσβάλλει τον πολιτισμό μας» θυμίζουν έντονα την παροιμία εδώ ο κόσμος χάνεται και το … μαλλί χτενίζεται!), αυξάνονται σταθερά τα Κέντρα Φιλοξενίας και Υποδοχής όπου οδηγούνται οι παράνομοι μετανάστες – έποικοι οι οποίοι συλλαμβάνονται στα σύνορα ή στις πόλεις της χώρας – με δυο λόγια κάτι κινείται επί τέλους στην μακάρια αφασία ανεύθυνων ή λαϊκίζοντων πολιτικών μετά από δύο περίπου δεκαετίες!

Εν κατακλείδι: Προσωπικά δεν αισθάνομαι, όπως και το συντριπτικό ποσοστό των Ελλήνων, ίχνος ρατσισμού, ούτε θεωρώ πως έχουμε να χωρίσουμε κάτι με τους ανθρώπους αυτούς που αξίζουν τον σεβασμό μας αφού οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι φτωχοί που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Απλά δεν μπορώ να δεχτώ τον ανεξέλεγκτο και καταιγιστικό εποικισμό της πατρίδας μου, ούτε κατά ένα δέκατο του εκατοστού πέρα από το μέσο Ευρωπαϊκό ποσοστό που μας αναλογεί!



Οι διάφοροι πολιτικοί στους οποίους παρατηρείται το συχνό φαινόμενο να μην έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα, ας αντιληφτούν επί τέλους πως η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της αντοχής της με τους ποικιλόχρωμους έποικους που καταφθάνουν ασταμάτητα στην γειτονιά και στο σπίτι τους. Αν νομίζουν πως επειδή κατοικούν στην Εκάλη ή στην Βουλιαγμένη το πρόβλημα δεν τους αφορά, πλανώνται πλάνη οικτρά. Οι χαώδης πολιτισμικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές που μας χωρίζουν, είναι βέβαιο πως όταν ξεσπάσουν, θα κάνουν τα τραγικά επεισόδια με νεκρούς και τραυματίες σε Σουηδία, Αγγλία και Γαλλία να μοιάζουν με παιχνιδάκι. Και εμείς, δεν έχουμε δίπλα μας τους φιλικούς λαούς της Δανίας ή της Ισπανίας αλλά Τούρκους, Αλβανούς, Βούλγαρους και Σκοπιανούς με ότι αυτό συνεπάγεται…



Λεωνίδας Κουμάκης
lk@kbanalysis.com

http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2908.aspx

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Λαθρομετανάστευση: O παρανομος εποικισμός της σύγχρονης Ελλάδος "

Ο Κεμάλ Ατατούρκ «μεθύστακας»

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ---

O περιορισμός του αλκοόλ που επέβαλλε η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκαλεί μεγάλη διαμάχη στην Τουρκία με την αξιωματική αντιπολίτευση να υπονοεί πως ο τούρκος πρωθυπουργός ενδέχεται να εξυβρίζει τον ιδρυτή της τουρκικής δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ ως «μεθύστακα»!---

Ο Ερντογάν στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος του ισχυρίστηκε πως το «αλκοόλ είναι η μητέρα όλων των κακών» και τόνισε πως ο περιορισμός της χρήσης , πώλησης και διαφήμισης τους αλκοόλ «γίνεται για την προστασία της νεολαίας». Ο Ερντογάν αναρωτήθηκε τονίζοντας «πώς όταν δυο μεθύστακες φτιάχνουν έναν νόμο τον σεβόσαστε αλλά όταν εμείς φτιάχνουμε έναν νόμο για κάτι που επιτάσσει η θρησκεία μας, το απορρίπτετε. Γιατί;»
Οι δηλώσεις του Ερντογάν από την αξιωματική αντιπολίτευση θεωρήθηκαν πως «φωτογράφιζαν» τον Κεμάλ Ατατούρκ και τον Ινονού.

Ο αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμμαtος Ουμούτ Οράν ζήτησε από τον πρωθυπουργό να εξηγήσει ποιοι είναι «οι δυο μεθύστακες» που εξέδωσαν νόμο. . Ο Ερντογάν έχει την υποχρέωση να ανακοινώσει αν ο Ατατούρκ και ο Ινονού είναι ανάμεσα στους «μεθύστακες».
Ο λόγος που η αξιωματική αντιπολίτευση ξεσηκώθηκε είναι ιστορικός. Το 1920 η πρώτη τουρκική εθνοσυνέλευση είχε απαγορεύσει την κατανάλωση του αλκοόλ. Όμως το 1926 όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρωθυπουργός ο Ισμέτ Ινονού, ψηφίστηκε νόμος που επέτρεπε την ελεύθερη πώληση, κατανάλωση και διαφήμιση αλκοολούχων ποτών.
Ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπττυξης Χουσεϊν Τσελίκ πάντως ανέφερε πως ο τούρκος πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του δεν εννούσε κανένα συγκεκριμένο πρόσωπο.

Ο νέο νόμος που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα εκτός από τις διαφημίσεις αλκοολούχων ποτών απαγορεύει την πώληση και κατανάλωση αλκοόλ σε απόσταση κοντινότερη των 100 μέτρων από τα τζαμιά και τα σχολεία. Στην Τουρκία σήμερα υπάρχουν 81.000 τζαμιά και 68.000 σχολεία. Παράλληλα απαγορεύεται και η πώληση αλκοολούχων ποτών από τα περίπτερα μετά τις 10 μ.μ. Η απαγόρευση θα ισχύει μέχρι τις 6μμ.

Η επίμαχη αναφορά και οι ερμηνείες περί ...σχήματος λόγου!

Υποστήριξε ότι δεν μπορεί κανείς να καταδικάσει ένα ολόκληρο νομοσχέδιο επειδή απλώς και μόνο συμβαδίζει με τις απαιτήσεις της θρησκείας.
Και συνέχισε  σε οξύ τόνο με την επίμαχη αναφορά: «Σέβεστε τους νόμους των δύο μεθύστακων και απορρίπτετε νόμους που έγιναν για την πίστη». 
Επ αυτού, σύμφωνα με την εφημερίδα Hurriyet, το στέλεχος του CHP, κ. Ουμούτ Οραν, υπέβαλε επερώτηση στη Βουλή   με την οποία καλείται ο κ Ερντογάν να απαντήσει ποιους εννοεί "μεθύστακες".

Η εφημερίδα τουρκικη εφημεριδα Taraf αναφέρει από την πλευρά της ότι οι δύο «μεθύστακες» που εννοεί ο Ερντογάν είναι ο Ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ και ο Ισμέτ Ινονού.

Ο τύπος επανέρχεται στις αντιδράσεις που ξέσπασαν για τα λόγια του κ.  Ερντογάν, αναφορικά με την περίπτωση των οινοπνευματωδών ποτών και τα  ερωτήματα της αντιπολίτευσης για το ποιους εννοούσε. 
Ο Αντιπρόεδρος του κόμματος ΑΚΡ .κ.Χουσεΐν Τσελίκ, απαντώντας, κατά κάποιο τρόπο, στα ερωτήματα αυτά,  είπε ότι, αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός ήταν ένα τελείως σχήμα λόγου και δεν εννοούσε κάποιους συγκεκριμένους. Γι’ αυτό δε θα πρέπει πίσω από τη φράση αυτή να αναζητούνται ιδιαίτερες έννοιες. 

Τον κατηγορούν ότι πάει για εφαρμογή της σαρίας

Πάντως η  τουρκικη εφημερίδα Cumhuriyet άσκησε σκληρή κριτική στον κ. Ερντογαν αναφέροντας ότι ο οδεύει προς εφαρμογή του νόμου της σαρίας. Σύμφωνα με την εφ/δα Sozcu «ο πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται για τη δημόσια υγεία αλλά για την θρησκεία – ας μην εκπλαγούμε αν δούμε και άλλους θρησκευτικούς περιορισμούς να εφαρμόζονται σύντομα».

Για να επανέλθουμε στα όσα είπε για να καλμάρει τα πράγματα ο κ. Ερντογάν πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση δεν είναι υπέρ της απόλυτης απαγόρευσης του καπνού και των οινοπνευματωδών και επανέλαβε ότι το επίμαχο νομοσχέδιο συμβαδίζει με το άρθρο 58 του Συντάγματος περί προστασίας των νέων από το αλκοόλ, ναρκωτικά, εγκλήματα και παίγνια.

 Όπως σημείωσε, ο στόχος του νόμου είναι να γαλουχήσει υγιείς γενιές. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός επιχείρησε να απορρίψει τους ισχυρισμούς ότι στην Τουρκία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η απαγόρευση του αλκοόλ. «Δεν απαγορέψαμε τίποτα. Για 10 χρόνια ( που είμαστε στην κυβέρνηση) δεν παρεμβαίνουμε στο τι τρώει και πίνει ο κόσμος. Δεν θα παρέμβουμε στο μέλλον και δεν θα ανεχτούμε κανέναν που θα προσπαθήσει να παρέμβει».

 Σύμφωνα με τον κ. Ερντογάν ο εθισμός στο αλκοόλ αποτελεί την κύρια αιτία ενδοοικογενειακής βίας, διαζυγίων και λοιπών οικογενειακών προβλημάτων και ο κύριος στόχος του νομοσχεδίου είναι να χτυπήσει τις αιτίες αυτές στη ρίζα τους. 

http://www.onalert.gr 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Κεμάλ Ατατούρκ «μεθύστακας»"

Τσάι από τα φύλλα της ελιάς

ΕΛΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΔΕΝΔΡΟ

-----Η δικαίωση της φραπελιάς!

Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα – μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο.Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις “στάχτες” τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη “βούλα” του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.

Κι ενώ η “ρετσινιά” της φραπελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια …

Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.

Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Αρνητική δημοσιότητα από τη “φραπελιά”

Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.

“Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων. Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη ‘φραπελιά’ και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς” σχολιάζει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.

“Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά” τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου. Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι “η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν”.

“Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα” αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε. “Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους. Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα” διευκρινίζει.

Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες

Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς. “Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου. Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους” σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.

Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.

Η εγκεκριμένη “συνταγή” για τσάι από τα φύλλα της ελιάς

Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής:

Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα. Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό. Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες. 

 Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς. Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, αυτά θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.

Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους. Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.

Προσοχή στις ενδείξεις

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.

Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες

Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα. “Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα” τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς.

“Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη” σχολιάζει.

Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα! “Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα” προσθέτει.

Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι. “Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές. Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας. Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου” αναφέρει η κ. Χήνου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τσάι από τα φύλλα της ελιάς"

Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα θεωρείται η βάση και το μέλλον των υπολογιστών

Ενώ εμείς χρησιμοποιούμε τα Greeklish---ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ---


Η καταστροφική μόδα των ημερών η οποία καθόλου αθώα δεν είναι καθώς στα επόμενα χρόνια θα έχει σίγουρα καταστρέψει μεγάλο μέρος του μοναδικού πολιτισμού μας. --Δυστυχώς η πλειοψηφία θεωρεί το θέμα μη επικίνδυνο και συνεχίζει να το στηρίζει εφόσον δεν καταλαβαίνει την σημαντικότητα του.
Την ίδια ώρα που σε άλλα μέρη του κόσμου η Αρχαία Ελληνική γλώσσα θεωρείται η βάση και το μέλλον των υπολογιστών και ψηφίζεται η θέση της στα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως η νεολαία (κυρίως) της Ελλάδας επιμένει…. Greeklish-τικα! Το ποσοστό των αποφοίτων σχολών ανωτάτης εκπαίδευσης (ΑΕΙ και ΤΕΙ) που χρησιμοποιεί τα Greeklish είναι εκτός από αρκετά μεγάλο, είναι επίσης και απαράδεκτο. Δεν είναι δυνατόν ένας απόφοιτος ανωτάτης σχολής – όποια και αν είναι αυτή – να χρησιμοποιεί τα Greeklish και να τα αντικαθιστά έναντι της μητρικής του γλώσσας της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας γλώσσας της Αγγλικής. Αν θέλετε να θεωρείστε και να αποκαλείστε «επιστήμονες» θα πρέπει πρωτίστως να μάθετε να γράφετε σωστά στην μητρική σας γλώσσα καθώς και στην επίσημη διεθνή γλώσσα. Αλλιώς το πτυχίο σας δεν αξίζει να μπει ούτε σε κορνίζα. Οι Ελληνικές επιγραφές κάνουν την εμφάνισή τους σε πολλά πανεπιστήμια του κόσμου καθώς και σε μουσεία.

Λίγα παραδείγματα είναι τα εξής : 1) Το σύμβολο του Boston College της Μασσαχουσέτης – «αἰὲν ἀριστεύειν… καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν…» (Ιλιάς Ζ’, στ. 208). (Πάντα να αριστεύεις…και να είσαι ανώτερος από τους άλλους, και να μην ντροπιάζεις την γενιά των προγόνων σου…).

2) ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ «Διπλά βλέπουν αυτοί που γνωρίζουν γράμματα». Στην είσοδο στο κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

3) «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ’ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» «Μέντης Ἀγχιάλοιο δαίφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. Νῦν δ’ ὧδε ξὺν νηὶ κατήλυθονἠδ’ ἑτάροισιν πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ’ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους, ἐς Τεμέσην μετὰ χαλκόν, ἄγω δ’ αἴθωνα σίδηρον.» (Οδύσσεια, Α.180-184) «πως είμαι γιος του Αγχίαλου πέτομαι του καστροπολεμάρχου Μέντη με λεν, κι οι καραβόχαροι Ταφιώτες μ᾿ έχουν ρήγα. Εδώ έχω φτάσει με τους συντρόφους στο πλοίο μου ταξιδεύω για τόπο αλλόγλωσσο, την Τέμεσα, στο πέλαο το κρασάτο, να δώσω σίδερο, χαλκό να πάρω πίσω.» Επιγραφή στη γέφυρα Eiserner Steg της Φρανκφούρτης, Γερμανία.
4) Διόδια έξω από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου προς Κάιρο με την επιγραφή «ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ». Η αναγραφή της πόλης και στα Ελληνικά ήταν απαίτηση των δημάρχων της περιοχής Αλεξάνδρειας προς τιμήν του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Για το θέμα της «Hellenic Quest» που είχε διαφημιστεί ως ένα σύστημα όπου τα αρχαία Ελληνικά θα είναι η βάση των υπολογιστών, υπήρξαν κάποιοι σοβαροί και με βάση ενδοιασμοί. Το κείμενο δεν ήταν βασισμένο ολόκληρο σε αλήθειες αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι σημαντική. Ιδιαίτερα ότι τα γράμματα αντιστοιχούν σε αριθμούς είναι τεκμηριωμένο από τον Πυθαγόρα μέχρι τους σημαντικότερους αναλυτές και επιστήμονες παγκοσμίως. Είναι δώρο Θεού να μπορούμε να μιλούμε σε αυτή τη γλώσσα από την ημέρα της γέννησης μας. Και φυσικά μπορούμε πολύ πιο εύκολα να μάθουμε και άλλες ξένες γλώσσες σε σχέση με άλλους λαούς.
Μετά από όλα τα παραπάνω – εσύ γράφεις ακόμη Greeklish;

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Αργολική Ανάπτυξη" (Ελλάδα) στις 30/5/2013 Αρ. Φ. 661

eleysis-ellinwn

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα θεωρείται η βάση και το μέλλον των υπολογιστών "

Η Τουρκία ήταν και έμεινε διχασμένη οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά στο δυτικό κομμάτι της

Με δεδομένο το γεγονός πως η Τουρκία αποτελείται από 72 διαφορετικά έθνη, ο κίνδυνος εμφάνισης διαλυτικών τάσεων γίνεται περισσότερο εμφανής από ποτέ.

Αρχίζει η διάλυση της ‘διχασμένης’ Τουρκίας--


Είναι εντυπωσιακό ότι στο πρώτο της report για τις εξελίξεις στην Τουρκία η διεθνής τράπεζα των τραπεζών Goldman Sachs, πέραν των οικονομικών εκτιμήσεων, φροντίζει με σαφήνεια να διαχωρίσει τις διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα, στη Σμύρνη και σε πολλές άλλες πόλεις της Τουρκίας από την επονομαζόμενη Αραβική Άνοιξη και όσα έχουν προηγηθεί στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία.---
Γιατί η Τουρκία δεν πρέπει να συγχέεται με τις χώρες των Αράβων και ό,τι συμβαίνει εκεί; Ας δούμε κάποιες αρχικές παραμέτρους. Η Τουρκία δεν υπήρξε ποτέ εθνικό κράτος, όπως θα ήθελε ο Κεμάλ και οι οπαδοί του. Είναι αυτό που έχει απομείνει από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που αποτέλεσε συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μια χώρα πολυεθνική, πολυθρησκευτική, πολυπολιτισμική από την ίδια της τη φύση και συγκρότηση στις χιλιετίες και όχι μόνον στους αιώνες.
Το εγχείρημα του Κεμάλ υπήρξε από την αφετηρία του ανιστόρητο. Η Τουρκία, όπως ονομάστηκε, δεν μπορούσε να μετατραπεί σε εθνικό κράτος, γιατί πολύ απλά δεν είχε ούτε μπορούσε να έχει εθνική συνοχή. Οι γενοκτονίες που αποφασίστηκαν σε βάρος Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, οι ελίτ του στρατού, των διπλωματών, των δικαστών και των καθεστωτικών που επιβλήθηκαν, οι συνθήκες μόνιμου πραξικοπήματος που κυριάρχησαν δεν στάθηκαν ικανές να ενοποιήσουν σε εθνική δομή το «μωσαϊκό» των χριστιανικών και ισλαμικών δυναστειών και λαών του Βυζαντίου.



Η Τουρκία ήταν και έμεινε διχασμένη οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά στο δυτικό κομμάτι της, που βλέπει στη θάλασσα ή στην Ευρώπη, και στο ανατολικό κομμάτι της, που αποτελεί την ασιατική ενδοχώρα. Μια πρώην αυτοκρατορία, με δεδομένα εθνικού κράτους, που στις δεκαετίες και στον χρόνο που είχε στη διάθεσή της, μετά τη δεκαετία του 1920, δεν κατόρθωσε να βρει τον προσανατολισμό της.



Υπέκυψαν σε εθνικιστικά αντανακλαστικά, θέλοντας πρόσκτηση του (πολυεθνικού) Βυζαντίου στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ο Κεμάλ να αποκτήσει επιχείρημα υπέρ της ανατροπής του συγκεκριμένου σχεδιασμού των Μεγάλων Δυνάμεων και της προώθησης ενιαίου, εθνικιστικά υστερικού, εθνικού κράτους από τις παρίες της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στους Τούρκους, τόσο στο δυτικό όσο και στο ανατολικό κομμάτι.



Από εκεί και πέρα οι κεμαλικοί προσπαθούσαν να πάρουν το ελληνικό αρχιπέλαγος για να κάνουν τα δύο μέρη ισοδύναμα , με ανακατάληψη (ζωτικός χώρος) στη συνέχεια τη Βαλκανική. Οι Νέο-Οθωμανοί στη συνέχεια υπό τον πλέον σπουδαίο ηγέτη τους Ερντογάν , επιχείρησαν να επιστρέψουν στην αυτοκρατορία και τη μεγάλη Ανατολή, ως σουνήτικο πολιτικό θρησκευτικό Χαλιφάτο με επιρροή σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.



Στην Ασία, τον Καύκασο, την Αφρική. Έχοντας μάλιστα ευλογία των Δυτικών, απέναντι στην Τζιχάντ. Όλα καταρρέουν στην Συρία και τώρα στους δρόμους της Πόλης. Η Τουρκία είναι ένα «διχασμένο κορμί» όποια και να είναι η πολιτική τύχη του Ερντογάν, που σημειωτέον απέδειξε ήδη ιστορικά ότι δεν είναι Μεντερές.


-Του Μενέλαου Τασσιόπουλου (Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»)





http://www.defence-point.gr/news/?p=77569

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Τουρκία ήταν και έμεινε διχασμένη οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά στο δυτικό κομμάτι της"

ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ Ο ΠΟΥΤΙΝ

Έτσι ομιλούν οι ηγέτες .---
Ισλαμοφοβία και λαθρομετανάστευση στη Ρωσία ---
Απόσπασμα ομιλίας του Ρώσου Προέδρου Βλαντήμιρ Πούτιν στο ρωσικό Κοινοβούλιο ---

«Στη Ρωσία ζουν Ρώσοι. Οποιαδήποτε μειονότητα από οπουδήποτε, αν θέλει να ζει στην Ρωσία, και να τρώει φαγητό στην Ρωσία, θα πρέπει να μιλάει ρωσικά και να σέβεται τους ρωσικούς νόμους.

Αν επιθυμούν το νόμο της Σαρίας, τους συμβουλεύουμε να πάνε σε εκείνα τα μέρη που είναι νόμος του κράτους τους.

Δεν θα τους χορηγήσουμε ειδικά προνόμια και δεν θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τους νόμους μας έτσι ώστε να ταιριάζουν στις επιθυμίες τους, ανεξάρτητα πόσο δυνατά θα φωνάζουν περί διακρίσεων.

Εμείς μαθαίνουμε καλύτερα από τις αυτοκτονίες στην Αμερική, την Αγγλία, την Ολλανδία και τη Γαλλία, αν πρόκειται να επιζήσουμε ως ένα έθνος.

Τα Ρωσικά έθιμα και παραδόσεις δεν είναι συμβατά με την έλλειψη της κουλτούρας ή του πρωτόγονου τρόπου ζωής των εισαγώμενων μειονοτήτων.

Όταν η Δούμα νομοθετεί , θα πρέπει έχει υπόψη του το εθνικό συμφέρον πρώτα, σημειώνονταςότι οι μειονότητες δεν είναι Ρώσοι».



ΥΓ.Οι βουλευτές επευφήμησαν όρθιοι τον Πούτιν για πέντε λεπτά!   http://deltio11.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5175.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ Ο ΠΟΥΤΙΝ"

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ

“ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΟΥΜΕ !! ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ”…

Πότε τελείωσε ιστορικά ο Ελληνισμός.---

Ο Ελληνιστικός πολιτισμός ήκμασε για πολλούς αιώνες, αλλά ήλθε σταδιακά και η παρακμή του, όταν οι Έλληνες σταμάτησαν να παράγουν καινοτόμο πολιτισμό.----
 Από κορυφαίοι και πρωτοπόροι πολιτισμικοί, κατάντησαν σήμερα να είναι σχεδόν ουραγοί, πιθηκίζοντες των Ευρωπαϊκών ινδαλμάτων τους.
Ενώ ο Ελληνικός πολιτισμός έφθασε στο αποκορύφωμα της ακμής του επί Περικλή, και έγινε Οικουμενικός Ελληνιστικός Πολιτισμός επί Μεγάλου Αλεξάνδρου, με τους συνεχιστές των δύο αυτών ανδρών που μετά τον θάνατό τους τούς αντικατέστησαν, άρχισε η παρακμή στην Αθήνα με τον θάνατο του πρώτου, και στον Οικουμενικό Ελληνισμό με τον θάνατο του δευτέρου. Και βέβαια και λόγω διαγκωνισμού των πόλεων κρατιδίων, για την διεκδίκηση της αρχηγίας και αντιπροσώπευσης των Ελλήνων και του Ελληνισμού.
Και δυστυχώς όχι μόνο ειρηνικά και με αποδεικτικά λόγια, ή, με έργα, αλλά και με αδελφοκτόνους αυτοκαταστροφικούς πολέμους.
Στην μετέπειτα συνεχή παρακμή του Ελληνισμού συνέβαλαν και τα εξής γεγονότα.
1ον) Η εξάπλωση, αποδοχή και παραδοχή εκ των έξωθεν του Ελληνισμού, της Χριστιανικής θρησκείας, και η μετάλλαξη της Ελληνικότητας των Ελλήνων, σε Θεοκρατική. 2ον) Η κατάκτηση του Ελληνισμού και της Ελληνικής επικράτειας, από τη Ρωμαϊκή μακραίωνη Αυτοκρατορία. Ο Ελληνισμός αν και εντασσόμενος μέσα στην ξενόφερτη Αυτοκρατορία, επέζησε, αλλά μεταλλαγμένος σε Θεοκρατικό – Ρωμαίο – Βυζαντινό καθεστώς, και οι Έλληνες μετονομάσθηκαν Ρωμιοί.
3ον) Η ακολουθημένη υποδούλωση του Ελληνισμού από την Οθωμανική Αυτοκρατορία για τετρακόσια σχεδόν χρόνια. Στην μακρά αυτή περίοδο, μια σκιά του Ελληνισμού που μόλις και μετά βίας επέζησε, κι’ αυτή ήταν αλαφιασμένη, ταλαιπωρημένη, ταπεινωμένη, τσουρουφλισμένη.
4ον) Με την επανάσταση του 1821 άνοιξε το παράθυρο της ελευθερίας από τον Οθωμανικό ζυγό, που αρχικά φάνηκε πως θα ανέδυε από τα βάθη των αιώνων ξανά ο Ελληνισμός. Όμως το αιώνιο της φυλής μας σαράκι της έριδος και της διχόνοιας, βρόντηξε και πάλι από τους ηγέτες και οπλαρχηγούς της επαναστάσεως, με αποτέλεσμα η αναγέννηση του Ελληνισμού, να μην συμπορεύεται με την ελευθερία μας.
 Ούτω πως οι μεγάλες δυνάμεις κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι οι Έλληνες δεν είναι ικανοί να αυτό-κυβερνηθούν και με αυτό το πρόσχημα, μας απέστειλαν ως από μηχανής Θεό, Βαυαρό ηγέτη ως ανώτατο άρχοντα για να μας διαφεντεύει αυτός, όχι μόνο, αλλά και οι απόγονοί του.
 Έτσι εξαρχής άρχισε να κάνει την εμφάνισή της η διχόνοια.
 Ως συνέπεια αυτής, και μετά από περίπου 9 δεκαετίες φθάνοντας στην αποκορύφωσή της, και με παρατάξεις θα διαμελίσει τους Έλληνες σε Βασιλικούς Αντί-Βενιζελικούς, και Βενιζελικούς Αντί-Βασιλικούς, με τα γνωστά τραγικά αποτέλεσμα για το Έθνος και για τον Ελληνισμό της ταραχώδους εκείνης εποχής. Από τότε μέχρι σήμερα, ούτε ο Ελληνισμός έχει αναγεννηθεί, ούτε και έχει εξευρωπαϊστεί. Είμαστε Έλληνες μόνο κατά το όνομα, χωρίς Ελληνικότητα, χωρίς καινοτόμο πολιτισμό, χωρίς ιδιαιτερότητα.
 Με μία μόνο παρένθεση αναλαμπής του Έθνους και του Ελληνισμού, του έπους που ξεκίνησε την 28η Οκτωβρίου 1940, και που θύμισε σε ολόκληρο τον κόσμο τις διαχρονικές αρετές των Ελλήνων, του ήθους, του δικαίου, της ανδρείας, και του πατριωτισμού.
5ον) Και ήλθε η εκστρατεία του 1922 στη Μικρά Ασία, η παταγώδης αποτυχία της πού στοίχισε τη ζωή χιλιάδων Ελλήνων και όχι μόνο. Χάσαμε περιουσίες και εδάφη Ελληνικά. Και πάνω απ’ όλα, ξεριζώθηκε ο Ελληνισμός μαζί με εκατομμυρίων Ελλήνων, της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολις, του Πόντου, της Ανατολικής Ρωμυλίας, της Ανατολικής Θράκης. Δηλαδή χάθηκε τότε ο Κοσμοπολίτικος Οικουμενικός Ελληνισμός Δίχως Σύνορα.
Η καταραμένη Διχόνοια.
6ον) Τελευταίο στη σειρά, και στην ουσία πρώτο. Το πόρισμα εξ όλων των ανωτέρω, είναι το ακόλουθο. Η μεγαλύτερη όλων των κακών αιτία του αφελληνισμού μας και των εθνικών καταστροφών μας, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ ΣΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ. Εάν την νικήσουμε, την σκοτώσουμε και την απαλείψουμε, τότε, και μόνο τότε, ο Ελληνισμός και η Ελληνικότητά μας, θα αναγεννηθούν. Τότε, και τότε μόνο, οι φίλοι μας θα μας σέβονται, και οι εχθροί μας θα μας φοβούνται.

Κάνω μια πρόταση – επίκληση – προς όλους τους Έλληνες, πολιτικούς και πολίτες.

Οι “καταδικασθέντες 6” και η εκτέλεσή τους στο Γουδί, ήταν οι “αποδιοπομπαίοι τράγοι” προς ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος με τη καταδίκη των “ενόχων” της Μικρασιατικής καταστροφής. Με την εκτέλεση των “ενόχων” με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, η Διχόνοια δεν εξαλείφθηκε, αντιθέτως επεκτάθηκε.
 Αντί λοιπόν να στήσουν τους “6” στο εκτελεστικό απόσπασμα, έπρεπε στη θέση τους να στήσουν ένα ομοίωμα εικονικό της Διχόνοιας προς εκτέλεση. Διότι αυτή ήταν η πραγματική αιτία της Μικρασιατικής καταστροφής, όχι μόνο, αλλά και όλων των εθνικών του Ελληνισμού καταστροφών. Η διχόνοια δεν είναι μόνο αιτία του αφελληνισμού μας, είναι και κακός μοχλός της εξάπλωσης της διαφθοράς, και της παρανομίας, είναι και ανατρεπτικός μοχλός κατά της Δημοκρατίας. Νωπά είναι τα πολιτικά δεδομένα της δεκαετίας του 60, και η σκευωρία του άλλοθι των συνταγματαρχών για την κατάργηση της Δημοκρατίας.
Καλό είναι να έχουμε επετείους των κατορθωμάτων μας, όπως της 25ης Μαρτίου, της 28ης Οκτωβρίου, και της 24ης Ιουλίου. Παράλληλα όμως πρέπει να έχουμε επετείους και για τα ελαττώματά μας και τα καταστροφικά λάθη πού εξαιτίας του κακού εαυτού μας διαπράξαμε. Πρέπει λοιπόν να συστήσουμε και μια επέτειο των ελαττωμάτων μας. Την επέτειο του πιο ευρέως καταστροφικού ελαττώματός μας, αυτό της ΔΙ-ΧΟ-ΝΟΙ-ΑΣ, με παράδειγμα προς αποφυγήν, και στόχο την εξάλειψή της.
Προτείνω λοιπόν κάθε χρόνο στην επέτειο εκτελέσεως των 6, να στήνουμε σε κάποιο κατάλληλο υπαίθριο χώρο, ένα ομοίωμα εικονικό της Διχόνοιας, και παρουσία πλήθους κόσμου, οι πολιτικοί αρχηγοί θα σκοπεύουν τη διχόνοια για να την σκοτώσουν. Θα έχουν ο καθένας τρείς προσπάθειες. Όποιου η σφαίρα βρει το κέντρο του στόχου, το εικονικό ομοίωμα της διχόνοιας θα έχει σκοτωθεί και θα πέφτει κατά γης. Εάν ουδείς εκ των διαγωνιζομένων δεν στοχεύσει το κέντρο, και πάλι θα ανακοινώνεται η σειρά της βαθμολογίας τους, ανάλογα με το ποιος θα έχει τις πλησιέστερες βολές προς το κέντρο.
Είμαι της γνώμης ότι αυτή η απλή, λιτή, τυπική και εικονική, αλλά και ουσιαστική διαδικασία, χωρίς πομπές και πολυτέλειες, θα συμβάλει στην εξάλειψη της Διχόνοιας με διασκεδαστικό, αγωνιστικό, και αποτελεσματικό τρόπο. Εκτός των άλλων, με τη συμμετοχή όλων των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων της Βουλής στο αγώνισμα αυτό, θα αναπτυχθεί μια ατμόσφαιρα φιλίας και ομόνοιας μεταξύ τους, και μια πολιτισμένη και δημοκρατική αντίληψη και πρακτική στη πολιτική και κοινωνική ζωή.
“ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΟΥΜΕ !! ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ”…
«Εάν οι Έλληνες ήσαν ενωμένοι σε ένα κράτος, θα είχαν κατακτήσει όλον τον κόσμο-Βίσμαρκ» -( πρωθυπουργός της Γερμανίας, 1815-98 )
pakar@bigpond.net.au
Παύλου Καρκανίδα
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τα λόγια του Τσώρτσιλ σχετικά με τον ηρωισμό των Ελλήνων είναι ήδη γνωστά, αλλά και του ίδιου του Χίτλερ ακόμα!

Επίσης ο τσολιάς είχε γίνει εξώφυλλο του ΤΙΜΕ.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Γάλλος Αντρέ Ζιντ σε επιστολή του προς τον Κ. Θ. Δημαρά της 31ης Δεκεμβρίου 1940, εξυμνώντας τον ελληνικό λαό: «… Αντιπροσωπεύετε για μας τον θρίαμβο της παλικαρίσιας αρετής, της πραγματικής αξίας, εκείνης των ολιγαρίθμων. Και τι ευγνωμοσύνη αισθανόμαστε για σας, γιατί ξαναδώσατε σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα εμπιστοσύνη, θαυμασμό, αγάπη και ελπίδα στον άνθρωπο.»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ"

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Η Αντίσταση της Ανθρωπιάς" Βέροια, 1/6/13

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Η Αντίσταση της Ανθρωπιάς" Βέροια, 1/6/13 "

Ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων ΣΚΕΠΤΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Το πανεπιστήμιο Κέμπριτζ, όπου δίδασκε ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων, επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα. Μεταξύ αυτών βρίσκεται η πρωτότυπη τυπωμένη έκδοση του αριστουργήματός του «Principia Mathematica» (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), μαζί με τις εμβόλιμες σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις και απαντητικά σχόλια στους επικριτές του, που ο ίδιος είχε κάνει πάνω στο δικό του αντίτυπο.


Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», περισσότερες από 4.000 σελίδες, δηλαδή περίπου το ένα πέμπτο του αρχείου του Νεύτωνα, που διατηρεί το φημισμένο πανεπιστήμιο, έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι προσβάσιμα online στο πλαίσιο ενός προγράμματος, το οποίο θα δώσει στο ευρύ κοινό πρόσβαση στο έργο και άλλων «κολοσσών» της επιστήμης, όπως ο Δαρβίνος.

Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση στη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, Γκραντ Γιανγκ, τα χειρόγραφα του Νεύτωνα αποκαλύπτουν τον τρόπο που σκεπτόταν και σταδιακά προχωρούσε στις σημαντικές ανακαλύψεις του, που σφράγισαν τη σύγχρονη επιστήμη.

Για ρίξτε όμως και μια ματιά στο σημειωματάριό του. Αναγνωρίζετε τη γλώσσα που χρησιμοποιούσε;

http://cudl.lib.cam.ac.uk/view/MS-ADD-03996/9  

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΝΟΣ

Ο Ισαάκ Νεύτωνας γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1643 (25 Δεκεμβρίου 1642 σύμφωνα με το τότε ημερολόγιο) στην πόλη Woolsthorpe (Lincolnshire), τρεις μήνες μετά το θάνατο του πατέρα του.


Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε κάποια στιγμή και έκανε άλλα τρία παιδιά, μόνο που ο πατριός του (αιδεσιμότατος Smith) δεν συμπαθούσε τον τρίχρονο Νεύτωνα και έτσι ο τελευταίος αναγκάστηκε να μείνει με τη γιαγιά του. Απ’όσα γνωρίζουμε από την παιδική του ηλικία (που δεν είναι και πολλά), ο Νεύτων πήγε σε δύο σχολεία σε γειτονικά χωριά (Skillington και Stoke), ενώ όταν ήταν σε ηλικία δέκα ετών ο πατριός του πέθανε κι έτσι η μητέρα του αναγκάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι, απ’όπου είχε φύγει όταν παντρεύτηκε.Σε ηλικία 12 ετών, ο Νεύτωνας φεύγει από την πόλη του για να γραφτεί στο σχολείο του Grantham όπου παίρνει τις βασικές γνώσεις, μεταξύ των οποίων και μαθήματα Λατινικών και Ελληνικών καθώς και μερικών μαθημάτων περί της Βίβλου (σε μια εποχή που «έπρεπε» να προωθηθούν οι προτεσταντικές αντιλήψεις στην Αγγλία). Ήταν η ηλικία που ο Νεύτων άρχιζε να δείχνει το ενδιαφέρον του για τις κατασκευές και τη μηχανική.



Όταν έφτασε σε ηλικία 17 ετών, η μητέρα του τον κάλεσε πίσω στο σπίτι προκειμένου να τη βοηθά στις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες, κάτι που φυσικά ο Νεύτων δεν είδε με καλό μάτι. Παρακολουθώντας την πορεία του Νεύτωνα, ο θείος του και ο διευθυντής του σχολείου προσπάθησαν να πείσουν τη μητέρα του να τον ξαναστείλει πίσω στο σχολείο, κάτι που δέχτηκε όταν ο διευθυντής συμφώνησε να ρίξει το ύψος των διδάκτρων.



Σε λίγο καιρό ο Νεύτωνας στάλθηκε στο πανεπιστήμιο του Cambridge, στο Trinity College ώστε να κάνει ανώτερες σπουδές. Ήταν ανάμεσα στους φτωχότερους φοιτητές του Trinity, γεγονός που τον ανάγκαζε να κάνει κάθε είδους εργασία (είτε προς τους πλουσιότερους συμφοιτητές του, είτε προς τους καθηγητές του) προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Παράλληλα όμως ήρθε σε επαφή με πολλά φιλοσοφικά κείμενα της εποχής, ανάμεσα σ’αυτά και του Ντεκάρτ, όπου τότε ειδικά οι ιδέες και η φήμη του ήταν στο ζενίθ τους. Μελετώντας τέτοια κείμενα, σύντομα ο Νεύτωνας βρήκε το νέο του πάθος – τη μηχανική. Κερδίζοντας μια υποτροφία που θα εξασφάλιζε την παραμονή του στο πανεπιστήμιο για τα επόμενα 4 χρόνια, ο Νεύτων αφιερώθηκε στη μελέτη των μαθηματικών αλλά και της φυσικής φιλοσοφίας, με τη βοήθεια των οποίων επρόκειτο να μεγαλουργήσει αργότερα.



Το καλοκαίρι του 1665 είχαν ήδη εμφανιστεί τα πρώτα σημάδια της καταστροφικής εκείνης πανούκλας που έμελλε να παρασύρει στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Η πανούκλα σύντομα χτύπησε και το πανεπιστήμιο του Cambridge όπου το ανάγκασε να κλείσει τις θύρες του τον Οκτώβριο του ίδιου έτους για δύο χρόνια (μέχρι την άνοιξη του 1667). Ήταν μόλις 25 χρονών όταν αντίκρυζε την πανούκλα να σπέρνει το θάνατο, τις διάφορες πολιτικές αναταραχές να δυσχεραίνουν την κατάσταση, το χάος που επικρατούσε στην κοινωνία και γενικά εικόνες που συνειρμικά παραπέμπουν σε μια πορεία «προς την αποκάλυψη». Ωστόσο, αυτά τα δύο χρόνια ήταν πολύ παραγωγικά για το Νεύτωνα, όπου γύρισε στο χωριό του, το Woolsthorpe.



Η αρχή της έρευνάς του έγινε με τη μελέτη των μαθηματικών, μελέτη που μια μέρα θα τον καθιστούσε έναν από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς στην Ευρώπη. Υπολογίζοντας γεωμετρικούς τόπους σχεδόν κάθε αλγεβρικού σχήματος και μελετώντας τις υπερβολές με λογάριθμους και άλλες μεθόδους υπολογισμού, κατάφερε σε ηλικία μόλις 24 ετών να ολοκληρώσει ένα έργο που σήμερα είναι γνωστό σε μας ως calculus (αφήνοντας «απλά» άφωνους καθηγητές και μαθητές).



Σειρά είχε ο τομέας της μηχανικής, όπου ο Νεύτωνας προσπάθησε να εξηγήσει τί συγκρατούσε τα περιστρεφόμενα σώματα γύρω από τον άξονα περιστροφής τους και δεν τα άφηνε να ξεφύγουν (κάτι που σήμερα αποδίδουμε στη κεντρομόλο δύναμη, χάρη στον ίδιο). Φυσικά, οι έρευνες και οι ιδέες του επηρεάστηκαν σε αρκετό επίπεδο από τον Γαλλιλέο, τον Ντε Καρτ, τον Κέπλερ και άλλους σημαντικούς επιστήμονες που είχαν μεγαλουργήσει πριν απ’αυτόν. Αυτό που τον απασχολούσε όμως ήταν το πως θα καταφέρει να ενοποιήσει όλα αυτά που διάβαζε και σκεφτόταν σε ένα ενιαίο μοντέλο υπό το οποίο θα μπορούσε κανείς να προσεγγίσει το σύμπαν και τη λειτουργεία του. Τα αποτελέσματα των ερευνών του ήταν για άλλη μια φορά εντυπωσιακά. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την οπτική, πειραματιζόμενος με πρίσματα και αναλύοντας τη φύση του φωτός.



Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα έργα που ο Νεύτων έφερε σε πέρας τον καιρό της Πανούκλας, δεν ήταν απλά τα έργα δύο χρόνων, αλλά προβληματισμοί που είχε ο Νεύτων από πολύ πιό πριν και που βρήκε ευκαιρία να εξωτερικεύσει μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια.



Επιστρέφοντας στο Cambridge, δύο χρόνια αργότερα, ο Νεύτων είχε την τιμή να εκλεχθεί «“υπότροφος” του κολλεγίου της Αγίας και Αδιαίρετης Τριάδος» (Trinity College), γεγονός που όχι μόνο τον κατέστησε μέρος του επιστημονικού κατεστημένου της εποχής, αλλά και του επέτρεψε να συνεχίσει τις έρευνες που είχε αρχίσει. Από τότε και για 28 χρόνια ο Νεύτων έμεινε στο πανεπιστήμιο. Ίσως βέβαια όλα αυτά τα χρόνια να περίμενε και περαιτέρω καταξίωση στο χώρο του πανεπιστημίου, κάτι που δεν έγινε καθώς ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, αφιερωμένος αποκλειστικά στο έργο του.



Το 1668, με την εφεύρεση του κατοπτρικού τηλεσκοπίου καθώς και με τις ανακαλύψεις στον τομέα της οπτικής, μπήκε για τα καλά στους κύκλους της επιστημονικής κοινότητας, με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 1669 να ανακυρηχθεί επίτιμος καθηγητής μαθηματικών. Είχε δεχτεί την υποστήριξη των Barrow και John Collins, οι οποίοι τον ενθάρρυναν να επικεντρωθεί ξανά στα μαθηματικά (καθώς ασχολούταν κυρίως με την οπτική εκείνη την εποχή), πράγμα που έκανε. Ο Collins μάλιστα προσπάθησε (άδικα) να τον ενσωματώσει ακόμη περισσότερο στην επιστημονική κοινότητα, αλλά ο Νεύτων όχι μόνο προτιμούσε την ανωνυμία του αλλά και απομακρύνθηκε από τον Collins.



Η εφεύρεση του κατοπτρικού τηλεσκοπίου, κάτι για το οποίο ο Νεύτων ήταν ιδιαίτερα περήφανος, σύντομα έφτασε στα αυτιά της Βασιλικής Εταιρίας*, η οποία και ενδιαφέρθηκε να δει αυτή την εφεύρεση. Τότε, ο ίδιος τους έστειλε το τηλεσκόπιο μαζί με ένα γράμμα με τις θεωρίες του πάνω στη φύση των χρωμάτων. Ήταν η πρώτη φορά που ο Νεύτωνας εξέδιδε μελέτες του προς την επιστημονική κοινότητα. Ωστόσο, ο Robert Hooke, ένα από τα σημαντικότερα μέλη της Βασιλικής Εταιρίας που θεωρούσε ότι η οπτική είναι δικό του πεδίο ερευνών, αμφισβήτησε πολλά από τα λεγόμενα του Νεύτωνα. Αυτή η αντιζηλεία μέσω της κριτικής του έργου αυτού είχε μεγάλη συνέχεια καθώς ο Νεύτων συχνά επεδείκνυε αλαζονική συμπεριφορά ενώ ο Hooke τον κατηγορούσε για λογοκλοπές. Κριτική για το ίδιο έργο δέχτηκε επίσης και από μια ομάδα Ιησουιτών οι οποίοι ισχυρίζονταν πως μπόρεσαν να αναπαράγουν το πείραμα με τα πρίσματα και πως είχαν καταλήξει πως τα συμπεράσματά του ήταν λανθασμένα. Αυτές οι κριτικές έκαναν τον Νεύτωνα να ξεσπάσει με θυμό και να πείσει τον εαυτό του πως ήταν θύμα μιας μεγάλης συνωμοσίας – συνεπώς εγκατέλειψε τις μελέτες του γύρω από την οπτική και αρνήθηκε να συνεργαστεί σε οποιαδήποτε μελέτη της από άλλους.



Απο ‘δω και πέρα ο Νεύτων θα ασχολούταν με τον κλάδο της χημείας και πιό συγκεκριμένα με τον κλάδο της Αλχημείας, ξοδεύοντας μερόνυχτα ολόκληρα στο εργαστήριο του υπογείου του και κάνοντας υπολογισμούς και πειράματα (Eκτενέστερη αναφορά σ’αυτή την πτυχή της ζωής του γίνεται παρακάτω).

Παράλληλα, κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1670, αφιερώθηκε στις θεολογικές σπουδές, επικεντρώνοντας αρχικά το ενδιαφέρον του στην ιστορία της εκκλησίας κατά τον 4ο και 5ο αιώνα μ.Χ.



Το 1686 ο Νεύτων παρουσίασε ένα από τα μεγαλύτερα έργα του, το Philosophiae Naturalis Principia Mathematica στο οποίο διατύπωνε του Νόμους κίνησης και το Νόμο της Βαρύτητας. Η Βασιλική Εταιρία σκόπευε να δημοσιεύσει αυτό το έργο, ωστόσο έκανε πίσω λόγω έλλειψης διαθέσιμων χρηματικών πόρων. Παρ’ολ’αυτά, ο αστρονόμος Edmund Halley, εύπορος επιστήμονας και οπαδός του Νεύτωνα, χρηματοδότησε την έκδοση του Principia Mathematica και με αυτόν τον τρόπο του έδωσε την ευκαιρία να αποκτήσει μια σπουδαία θέση στην επιστημονική κοινότητα. Αυτή η θέση ήταν που τον απομάκρυνε προσωρινά από τη θεολογία και την Αλχημεία, φέρνοντας τον ίδιο πίσω στις θετικές επιστήμες.



Έπειτα από την έκδοση της principia, ο Νεύτωνας κατά κάποιο τρόπο βαρέθηκε το Cambridge. Το 1689, εκλέχτηκε μέλος στο συμβούλιο του Πανεπιστημίου, κι έτσι μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. Εκεί έκατσε ένα χρόνο, μη δείχνοντας να επιδιώκει επανεκλογή, αλλά περνώντας ευχάριστα τον καιρό του στο Λονδίνο.



Ο Νεύτων και η Βρετανική Οικονομία

Το 1696 ο Νεύτωνας διορίστηκε διοικητής του Νομισματοκοποίου στο Λονδίνο, ενώ 3 χρόνια αργότερα, το 1699, έγινε διευθυντής. Αυτή τη φορά ο Νεύτων ανέλαβε θερμά τον ρόλο του, αναθεωρώντας την πολιτική της κοπής νομισμάτων και συντάσσοντας αυστηρά μέτρα κατά των πλαστογράφων.



Ο Νεύτων φέρεται να συνεργάστηκε με τους συγχρόνους του Robert Boyle και John Locke για το σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Ασκούσαν τις αλχημικές τους δραστηριότητες με σκοπό την αποκόμιση γνώσεων προς όφελος της κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα τάσσονταν υπέρ της απαγόρευσης των αλχημικών δραστηριοτήτων.

Μάλιστα, η ίδια τριάδα ήταν που έκανε το διαχωρισμό μεταξύ της υψηλής αλχημείας, που ασκούσαν οι ίδιοι, και της κατώτερης αλχημείας που ασκούσαν οι «ταπεινοί και τσαρλατάνοι». Ο Robert Boyle θέλησε να ξεκαθαρίσει περισσότερο τα πράγματα, καθώς εισηγήθηκε έναν αρκετά αυστηρό νόμο περί «απαγόρευσης πολλαπλασιασμού του Χρυσού», νόμο που εφαρμόστηκε από τον βασιλιά Ερρίκο Δ’ το 1689. Αυτός ο νόμος στόχευε με ξεκάθαρο τρόπο στην «παράνομη» δραστηριότητα της αλχημείας, ώστε να μην πολλαπλασιαστούν τα αποθέματα χρυσού. Ο ίδιος ο Boyle είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα (το 1661) ένα βιβλίο με τον «μικρό» τίτλο “The Sceptic Alchymist or Chymico-physical doubts & paradoxes, testing the spagyristic Principles”, περιγελώντας ουσιαστικά τους «ερασιτέχνες» αλχημιστές.



Οι Boyle, Locke και Newton, φαίνονται να ήταν οι αναμορφωτές της αγγλικής οικονομίας, με τον τελευταίο να λύνει πολύπλοκα μαθηματικά προβλήματα οικονομικών μοντέλων, χάρη στη μαθηματική του ιδιοφυία. Αποτελούσαν πρόσωπα-κλειδιά στην υπηρεσία του Βασιλικού στέμματος και οι συμφωνίες τους με την Τράπεζα της Αγγλίας έθεσαν τα θεμέλια για τη δημιουργία της μετέπειτα παγκόσμιας επιρροής της Αγγλίας σε οικονομικό επίπεδο.



Θα πρέπει δε εδώ να τονιστεί πως οι τρεις τους ήταν μέλη του «αόρατου κολλεγίου», προδρόμου της Βασιλικής Ακαδημίας. Αυτή είναι σχετικά σημαντική πληροφορία για το Νεύτωνα, αν σκεφτεί κανεις πως το αόρατο κολλέγιο αποτελούσε μια «ένωση» θεωριών και αντιλήψεων (κυρίως Ροδοσταυρικού και Ναϊτικού προσανατολισμού) από μια μεγάλη ομάδα αλχημιστών, φιλοσόφων, πολιτικών, καλλιτεχνών, επιστημόνων, ιατρών και άλλων σημαντικών προσώπων, με σαφείς μυστικιστικές επιρροές και διασυνδέσεις. Αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος που προσδίδεται στο Νεύτωνα, μεταξύ άλλων, ο τίτλος του Τέκτονα.



Άλλωστε, ένα σημαντικό μέρος των θεολογικών ερευνών του Νεύτωνα αφορούν την Καμπάλα και διάφορες αναλύσεις για το Σμαράγδινο Πίνακα (Emerald Tamblet) του Ερμή του Τρισμέγιστου και τις υπερφυσικές/αλχημιστικές ιδιότητές του, στοιχεία τα οποία διαφυλάσσονταν σε μυστικιστικούς κύκλους.



Το 1872, Ο 5ος Κόμης του Portsmouth παρέδωσε ολόκληρη τη βιβλιοθήκη με τα χειρόγραφα του Νεύτωνα, μετά από 150 χρόνια από το θάνατο του τελευταίου, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Το Πανεπιστήμιο τότε όρισε επιτροπή καταλογογράφησης του έργου του, η οποία ολοκλήρωσε το έργο της το 1888 με την παράδοση σχετικού πορίσματος στον κόμη. Ο ίδιος, λαμβάνοντας υπόψην το πόρισμα, δώρισε στο Πανεπιστήμιο όλα εκείνα τα χειρόγραφα που είχαν χαρακτηριστεί ως επιστημονικά, ενώ κράτησε όλα τα υπόλοιπα. Η οικογένεια Portsmouth κράτησε τα υπόλοιπα χειρόγραφα μέχρι το 1936, όπου και τα έδωσε στο γνωστό οίκο δημοπρασιών του Λονδίνου, Sotheby’s, προκειμένου να δημοπρατηθούν.



Πώς όμως τόσο ευαίσθητα δεδομένα, αποκρυφιστικού χαρακτήρα, δόθηκαν τόσο «ελαφρά τη καρδία» σε δημοπρασία? Η απάντηση μάλλον είναι ότι λίγοι στον κόσμο θα μπορούσαν να κατανοήσουν πραγματικά τις κωδικοποιημένες πληροφορίες και αναπαραστάσεις των χειρογράφων του Νεύτωνα. Άλλωστε, τα αλχημικά κείμενα και τα χειρόγραφα δόθηκαν στη δημοσιότητα, αλλά οι κώδικές τους παραμένουν, σύμφωνα με φήμες, στα χέρια της Τεκτονικής Στοάς. Οι ίδιες φήμες μάλιστα θέλουν τον αγοραστή της πλειοψηφίας των αλχημικών χειρογράφων που δημοπρατήθηκαν, John Meynard Keynes, να είναι επίσης μέλος της Τεκτονικής Στοάς της Αγγλίας. (Μικρός που είναι ο κόσμος...)



Κατά τις ίδιες πηγές, ο αγοραστής της πλειοψηφίας των θεολογικών κειμένων και μέρους των αλχημικών σημειώσεων του Νεύτωνα, A. S. Yahuda, είναι επίσης μέλος της ίδιας Στοάς.

Μετά το θάνατό τους, τα κείμενα αυτά κληροδοτήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Cambridge από τον Keynes (1951) και στην Εθνική και Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ από τον Yahuda (1964).



Αρκετό ενδιαφέρον έχουν οι δηλώσεις του Keynes, για το Νεύτωνα, με βάση τα χειρόγραφα του δεύτερου:

«Ο Νεύτων δεν ήταν ο πρώτος μεγάλος του αιώνα της Λογικής. Ήταν ο τελευταίος των μάγων, ένα μεγάλο μυαλό ο οποίος κοίταξε τον ορατό και πνευματικό κόσμο με το ίδιο βλέμμα που τον κοίταξαν οι θεμελιωτές του πολιτισμού μας 10.000 χρόνια (!) πριν. Γιατί τον αποκαλώ μάγο? Διότι αντιμετώπισε ολόκληρο το σύμπαν και ό,τι αυτό περιλαμβάνει υπό τη μορφή ενός γρίφου, ενός μυστικού, το οποίο μπορεί να φανερωθεί με την απλή εφαρμογή καθαρής σκέψης επάνω σε αδιάσειστα στοιχεία και δεδομένα τα οποία ο Θεός μας έχει ρίξει εδώ και εκεί για να ενεργοποιήσει ένα κυνήγι φιλοσοφικού θησαυρού στις Εσωτερικές Αδελφότητες.»

(Αυτή η δήλωση λέει αρκετά, όχι μόνο για το Νεύτωνα, αλλά και για τον ίδιο τον Keynes, ιδίως σε συνάρτηση με την παραπάνω αναφορά εμπλοκής του στην Τεκτονική Στοά της Αγγλίας)



Πάντως, ο Keynes, θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το «θησαυρό» που ανακάλυψε στα έργα του Νεύτωνα. «Το φοβερό μαθηματικό μυαλό του Νεύτωνα είχε ετοιμάσει όλα τα μοντέλα και τους υπολογισμούς για τις διαδικασίες κοπής, διάθεσης, ελέγχου, αποθεματοποίησης, ανταλλαξιμότητας, δανεισμού και τοκοφόρου εκμετάλλευσης της Αγγλικής χρυσής λίρας, για λογαριασμό μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας. Δεν είχε παρά να τα ντύσει όλα αυτά, για να μην είναι ορατά παρά μόνο από ελάχιστους, με μια «Γενική θεωρία της απασχόλησης του τόκου και του χρήματος» και να στήσει το αντιανθρώπινο οικονομικό Δυτικό Σύστημα Οικονομικής Διαχείρησης.» (Νέα Παγκόσμια Τάξη, η αθέατη όψη – Η οικονομία της Παγκόσμιας Νέας Τάξης, σελ. 296)



Βιογραφικά Στοιχεία ΙΙ

Ο Ισαάκ Νεύτων εκλέχτηκε πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας το 1703, ωστόσο λίγα μέλη έδειχναν να θέλουν πραγματικά αυτή τη δύστροπη ιδιοφυία για πρόεδρο. Παρ’ολ’αυτά, κράτησε αυτή τη θέση μέχρι το θάνατό του, προφανώς επειδή τα υπόλοιπα μέλη «φοβούνταν» να μην τον ψηφίσουν. Ας μην ξεχνάμε πως ο Νεύτων πλέον ασκούσε τεράστια επιρροή στα τεκτενόμενα του Βασιλικού Στέμματος και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας γενικότερα. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, ο Νεύτωνας χειροτονήθηκε ιππότης από τη Βασσίλισα Άννα, στο Cambridge. Η θέση του Νεύτωνα ως πρόεδρο, τον οδήγησε στο να αναθερμάνει τη σχέση του με τον Αστρονόμο John Flamsteed. Για περισσότερα από 10 χρόνια ο Νεύτων ανακατευόταν στις υποθέσεις του Flamsteed, εκμεταλλευόμενος το κύρος του ως πρόεδρος. Ταυτόχρονα, ο Νεύτωνας φρόντισε με διπλωματικό τρόπο να εξασφαλίσει το πόστο του, μετατρέποντας σε οπαδούς του διάφορα άτομα με εξουσία μέσα στη Βασιλική Εταιρία. O Halley κατάφερε να γίνει γραμματέας του, όπως και ένας άλλος οπαδός του, ο Brook Taylor.



Το 1709, ο Νεύτων άρχισε να δουλεύει τη Δεύτερη έκδοση του principia, ενώ εξέδωσε και το δεύτερο μέρος της έρευνάς του πάνω στην Οπτική. Παρ’ολ’αυτά, από τότε που μεταφέρθηκε στο Λονδίνο, δεν έκανε σχεδόν τίποτα άλλο εκτός από το αναμάσημα των ερευνών και των θεωριών που είχε αναπτύξει στο Cambridge. Καθώς η υγεία του άρχισε να χειροτερεύει, άρχισε να διανέμει τα πλούτη του στα μέλη της οικογενείας του. Έπειτα από μια σειρά εξασθενητικών παθήσεων, ο Ισαάκ Νεύτων πέθανε στις 31 Μαρτίου 1727.



Έπειτα από το θάνατο του Νεύτωνα, ακολουθήθηκε μια στρατηγική παραπλάνησης για την πραγματική του ταυτότητα από δύο άνδρες οι οποίοι ήταν κοντά του μέχρι το τέλος. Ο ένας ήταν ο John Conduitt, σύμβουλος του Νεύτωνα στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο και σύζυγος της ανηψιάς του, ενώ ο δεύτερος ήταν ο William Stukeley, αρχαιολόγος και πρώτος βιογράφος του Νεύτωνα (1752). Ο Conduitt ήταν επίσης αυτός που διέδωσε τα έργα του, χρηματοδότησε το πανάκριβο μνημείο του (στο Westminster Abbey) και προπαγάνδιζε υπέρ του για το υπόλοιπο της ζωής του. Όσον αφορά την παραπλάνηση, αυτή στόχευε στο να γίνουν γνωστά μόνο τα έργα που θα εξήραν την προσωπικότητα του Νεύτωνα, χωρίς όμως τα στοιχεία που θα τον καθιστούσαν «αιρετικό». Ώς αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής, ο Νεύτων έγινε πασίγνωστος μέχρι και στις μέρες μας στον τομέα της φυσικής, ενώ οι δραστηριότητές του στον τομέα της θεολογίας και της αλχημείας, έμειναν κρυφές.



Όπως αναφέρει και ο καθηγητής Gale Christianson (Indiana State University), «ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία όσον αφορά τα αλχημικά έγγραφα, είναι ότι όταν ο Νεύτωνας πέθανε, αυτός που έκανε την απογραφή, έγραψε στη συσκευασία «δεν είναι κατάλληλα για εκτύπωση» γιατί θα κατέστρεφαν την εικόνα του Νεύτωνα ως φιλόσοφο/φυσικό».



Ένα Μνημείο για το Νεύτωνα

Όπως προαναφέρθηκε, μια από τις προσφορές του John Conduitt για την υστεροφημία του Νεύτωνα, ήταν η χρηματοδότηση ενός μνημείου προς τιμήν του.

Το μνημείο του Νεύτωνα στέκει στο προπέτασμα της εκκλησιαστικής χορωδίας στο μοναστήρι του Westminster. Κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Michael Rysbrack (1694-1770), σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα William Kent (1685-1748) το 1731. Διαβάζουμε τη λατινική επιγραφή στη βάση του:

H. S. E. ISAACUS NEWTON Eques Auratus, / Qui, animi vi prope divinâ, / Planetarum Motus, Figuras, / Cometarum semitas, Oceanique Aestus. Suâ Mathesi facem praeferente / Primus demonstravit: / Radiorum Lucis dissimilitudines, / Colorumque inde nascentium proprietates, / Quas nemo antea vel suspicatus erat, pervestigavit. / Naturae, Antiquitatis, S. Scripturae, / Sedulus, sagax, fidus Interpres / Dei O. M. Majestatem Philosophiâ asseruit, / Evangelij Simplicitatem Moribus expressit. / Sibi gratulentur Mortales, / Tale tantumque exstitisse / HUMANI GENERIS DECUS. / NAT. XXV DEC. A.D. MDCXLII. OBIIT. XX. MAR. MDCXXVI



Σε ελεύθερη μετάφραση της Αγγλικής εκδοχής (από τον G.L. Smyth, The Monuments and Genii of St. Paul’s Cathedral, and of Westminster Abbey (1826), ii, 703-4):

Εδώ αναπαύεται ο Ισαάκ Νεύτωνας, ιππότης, ο οποίος με μια οξύνοια σχεδόν θεϊκή και με ιδιαίτερες δικές του μαθηματικές αρχές, εξερεύνησε τις τροχιές και τις μορφές των πλανητών, τις διαδρομές των κομητών, τις παλίρροιες της θάλασσας, τις ανομοιότητες στις ακτίνες του φωτός και τις ιδιότητες των χρωμάτων που δημιουργούνταν, κάτι που κανείς άλλος μαθητής δεν είχε καν φανταστεί. Φίλεργος, οξυδερκής και πιστός στην ενασχόλησή του με τη φύση, με αρχαίες και ιερές γραφές, απέδειξε μέσω της φιλοσοφίας του το μεγαλείο του Θεού και με τη συμπεριφορά του εξέφρασε την απλότητα του χριστιανικού μηνύματος. Θνητοί, χαρείτε που υπήρξε ένα τόσο μεγάλο στολίδι της ανθρωπότητας. Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1642 και πέθανε στις 20 Μαρτίου 1726/7.



Ο Νεύτων και οι φυσικές επιστήμες

Οι περισσότεροι έχουμε ακούσει για το περιβόητο «ατύχημα» του Νεύτωνα που του έδωσε την αφορμή να διατυπώσει τους νόμους της παγκόσμιας έλξης. Ξέρουμε για το περιβόητο μήλο που έπεσε στο κεφάλι του μια μέρα, γεγονός που τον ώθησε στο να συμπεράνει ότι «Το μήλο πέφτει, γιατί το τραβάει η γη, το φεγγάρι δεν πέφτει, γιατί το έλκουν άλλα σώματα σε διάφορες κατευθύνσεις. Έτσι, μένει μετέωρο, όπως και η γη και τα άλλα ουράνια σώματα». Αυτό, πέρα από μια συνταρακτική «αποκάλυψη» για εκείνη την εποχή, ήταν και το έναυσμα για την εκτενέστερη μελέτη των πλανητών η οποία αποτελούσε (και αποτελεί ακόμα) το αντικείμενο ενδιαφέροντος πολλών επιστημόνων αλλά και ανθρώπων που αναζητούν ένα μικρό κομμάτι της «φύσης του σύμπαντος».



Πέρα από το νόμο της βαρύτητας πάντως, ο Νεύτωνας μελέτησε και πάνω στη βάση της ανάλυσης, στις θεμελιώδεις αρχές της δυναμικής (που συνδέουν την κίνηση ενός σώματος με τις δυνάμεις που ασκούνται σε αυτό), στο περίφημο μαθηματικό διώνυμο (που φέρει το όνομά του), στο διαφορικό λογισμό (όπου φαίνεται ότι τον ανακάλυψε παράλληλα με το φιλόσοφο και μαθηματικό Λάιμπνιτς – και εκεί οφείλεται και η διαμάχη που δημιουργήθηκε μεταξύ τους), στο φως του ήλιου (όπου συμπέρανε ότι είναι ένα σύνολο διαφορετικών μονοχρωματικών ακτινοβολιών) και σε άλλα φαινόμενα...



Η επίσκεψη του Edmond Halley και η Principia Mathematica

Τον Αύγουστο του 1684, ο νεαρός αστρονόμος Edmond Halley αποβιβάστηκε στο Λονδίνο με σκοπό να συναντήσει το Νεύτωνα και να του μιλήσει για κάποια έρευνα που είχε κάνει. Νωρίτερα είχε συζητήσει με τον Robert Hooke (γνωστό επιστήμονα της εποχής) και τον Sir Christopher Wren (αρχιτέκτονα του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο), εκθέτοντας μέρος των ερευνών του και περιμένοντας μια απάντηση για τα συμπεράσματά τους πάνω σ’αυτό. Ο Halley υποστήριζε ότι η ελκτική δύναμη μεταξύ των πλανητών και του ήλιου είναι αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της μεταξύ τους απόστασης. Αν αυτό ήταν σωστό, τότε η τροχιά του κάθε πλανήτη θα έπρεπε να παίρνει τη μορφή της έλλειψης του Kepler, ή έστω μια πιό σφαιρική εκδοχή της. Οι συνομιλητές του δέχτηκαν αυτό το συλλογισμό, ωστόσο συμφώνησαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να το αποδείξουν μαθηματικά. Βαθιά επηρεασμένος από αυτή την ερμηνεία και θέλοντας να την αποδείξει, ο Sir Christopher πρότεινε στον Halley να περιμένει δύο μήνες, διάστημα κατά το οποίο ο πρώτος θα έδινε σε έναν φίλο του το πρόβλημα περιμένοντας τα αποτελέσματα.



Οι δύο μήνες πέρασαν αλλά ο Sir Christopher δεν είχε τη λύση στα χέρια του, γεγονός που οδήγησε τον Halley στο να πάρει μια μεγάλη απόφαση και να επισκεφτεί το Trinity College στο οποίο βρισκόταν ο Νεύτων εκείνη την εποχή.



Προς μεγάλη ανακούφιση του Halley (που ήταν σχετικά αγχωμένος καθώς δεν είχαν ανταλλάξει ποτέ ούτε μια επιστολή, ενώ είχαν συναντηθεί μόνο μια φορά πριν), ο Νεύτων τον υποδέχτηκε θερμά. Συζήτησαν για διάφορα πράγματα μέχρι που ο Halley του εξέθεσε το πρόβλημά του, καταλήγοντας στην ερώτηση «...θα μπορούσε να περιγραφτεί μαθηματικά υποθέτοντας πως η ελκτική δύναμη μεταξύ αυτών και του ήλιου είναι αντίστροφη του τετραγώνου της απόστασής τους από τον ίδιο?».



Χωρίς δισταγμό, ο Νεύτων απάντησε πως αυτό ήταν μια έλλειψη. Την έκπληξη του Halley απέναντι σ’αυτή την άμεση απάντηση (που ήταν σύμφωνη με τις προηγούμενες υποθέσεις του) διαδέχτηκε ο ενθουσιασμός του καθώς ο Νεύτωνας του απάντησε «το υπολόγισα!». Αμέσως άρχισε να ψάχνει στα βουνά με τις σημειώσεις του προκειμένου να δείξει στον επισκέπτη του αυτούς του υπολογισμούς. Δυστυχώς δεν κατάφερε να βρει το κυριότερο κομμάτι των υπολογισμών, υποσχέθηκε όμως στον Halley ότι θα τους ξανακάνει και θα τους ταχυδρομήσει σ’αυτόν το συντομότερο δυνατό.



Πέρασαν άλλοι τρεις μήνες χωρίς ο Halley να μάθει κάποιο νέο, ενώ την ίδια στιγμή ο Νεύτωνας εργαζόταν πάνω στην ελλιπτική τροχειά των πλανητών, χρησιμοποιώντας όμως μια διαφορετική από την καθιερωμένη μαθηματική μέθοδο. Το αποτέλεσμα ήταν ένα χειρόγραγο 9 σελίδων με τον τίτλο «De Motu Corporum in Gyrum», ή αλλιώς «περί της κίνησης των περιστρεφόμενων σωμάτων», του οποίου αντίγραφο στάλθηκε στον Halley στο Λονδίνο (ήταν Νοέμβριος του 1684). Οταν ο τελευταίος το έπιασε στα χέρια του, εντυπωσιάστηκε τόσο που αναχώρησε για δεύτερη φορά προς το κολλέγιο, προκειμένου να πάρει την άδεια του Νεύτωνα για να εκθέσει την εργασία του στη Βασιλική Εταιρία και να την εκθέσει στο κοινό ώστε να τη δουν οι επιστήμονες. Αφού έστειλε μερικές επιστολές προς τη Βασιλική κοινότητα για κάποια ανακάλυψη που είχε κάνει με το Νεύτωνα και σύντομα θα την εξέθετε, έπρεπε τώρα να πείσει το Νεύτωνα να δημοσιεύσει την εργασία του όσο πιό γρήγορα μπορούσε. Ο Νεύτων όμως είχε κάτι άλλο στο μυαλό του. Στρέφοντας την προσοχή του και τη δημιουργική του ενέργεια πάνω σ’αυτό το θέμα, δε θεώρησε την εργασία αυτή ως αυτοτελή και θέλησε να κάνει περαιτέρω έρευνες για να δει τί άλλο μπορεί να κρύβεται πίσω απ’αυτή.



Μετά από συστηματική δουλειά περίπου 18 μηνών, τον Απρίλιο του 1986 ο Νεύτων εμφανίστηκε με μια από τις σημαντικότερες μελέτες που έχουν γίνει ποτέ στον τομέα των επιστημών. Εξέθεσε το πρώτο μέρος της μεγάλης του έρευνας που τιτλοφόρησε ως «Philosophiae Naturalis Principia Mathematica» (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), η περιβόητη principia όπως έχει επικρατήσει να λέγεται σήμερα.



«Να, ο άνθρωπος που έγραψε ένα βιβλίο το οποίο δεν καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος, ούτε κανείς άλλος!» παρατηρούσε ένας μαθητής συναντώντας το Νεύτωνα στο δρόμο, λίγο καιρό αργότερα, καθώς η principia ήταν (και ίσως να παραμένει ακόμα) μια από τις πιό δυσνόητες μελέτες που έχουν γίνει ποτέ (μαζί με τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αινστάιν). Παρ’ολ’αυτά, ήταν μια μελέτη που ένωσε τη φυσική με την αστρονομία, υπό το μανδύα των γνωστών σε μας ως «θεμελιωδών αρχών της δυναμικής» (laws of motion).







Η Προσφορά του Νεύτωνα στην Επιστήμη

Πέρα από την Principia Mathematica που, όπως προαναφέρθηκε, είναι μια από τις μεγαλύτερες επινοήσεις του, ο Νεύτων υπήρξε πρωτοπόρος σε μια σειρά ανακαλύψεων οι οποίες θα συντάρασσαν τον τότε επιστημονικό κόσμο και θα προκαλούσαν μεγάλες αλλαγές στην επιστημονική κοινότητα, οι περισσότερες εκ των οποίων ισχύουν ακόμη και σήμερα.



Κατοπτρικό ή Νευτώνειο Τηλεσκόπειο: Πρόκειται για ένα τηλεσκόπιο ανακλαστικού τύπου που πήρε το όνομα του δημιουργού του και χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα για την παρατήρηση των άστρων. Διαθέτει κάτοπτρο το οποίο είναι τοποθετημένο υπό γωνία 45ο ως προς τον άξονα του οργάνου, έτσι ώστε η εικόνα του υπό παρατήρηση άστρου να είναι δυνατό να παρατηρηθεί μέσω μιας οπής η οποία βρίσκεται στο πλευρό του σωλήνα του τηλεσκοπίου. Η ιδιαιτερότητα σ’αυτή την εφεύρεση σε σχέση με τα τότε τηλεσκόπια (διαθλασικού τύπου) ήταν η χρήση καθρεφτών αντί για φακούς. Χωρίς εξειδικευμένες λεπτομέρειες, η δομή των τηλεσκοπίων εκείνης της εποχής παρουσίαζαν ένα ελλάτωμα στην απεικόνιση των χρωμάτων των παρατηρούμενων αντικειμένων (χρωματική παρέκλιση), πρόβλημα το οποίο ο Νεύτων έλυσε με τον προαναφερόμενο τρόπο. Το πρώτο του τηλεσκόπιο το έφτιαξε εν έτει 1668 και είχε μήκος 6 ίντσες, ενώ το ίδιο είχε τη δυνατότητα (πέρα από τη ρεαλιστικότερη απεικόνιση των χρωμάτων) να μεγενθύνει τα μελετούμενα αντικείμενα έως και 40 φορές. Ήταν μια εφεύρεση που του προσέφερε μια θέση μέλους στη Βασιλική Εταιρία.



Θεωρία ανάλυσης του φωτός: Ο ντεκάρτ έλεγε πως το φως γίνεται αισθητό από μια ακτίνες φωτός που «χτυπάνε» στο μάτι. Ο Νεύτων μελέτησε το κατά πόσο το έγχρωμο φως ήταν δημιούργημα των ματιών ή του εγκεφάλου (ρισκάροντας την όρασή του κατά καιρούς).



Οι φιλόσοφοι όλων των εποχών πίστευαν πως το λευκό φως ήταν αγνό χρώμα και πως τα υπόλοιπα χρώματα οφείλονταν σε τροποποιήσεις του (δημιουργούνταν μετατρέποντας το λευκό φως).Χρησιμοποιώντας πρίσματα και άλλες μεθόδους πειραματισμών, ο Νεύτων ανέλυσε το λευκό φως στα επτά χρώματα της ίριδας, τα γνωστά χρώματα του ουράνιου τόξου που όχι μόνο μπορούσαν να διαχωριστούν μεταξύ τους, αλλά και να επανασυνδυαστούν στη δημιουργία του λευκού φωτός. Τους πειραματισμούς γύρω από το φως τις έκανε στην πολύ νεαρή ηλικία των 24 ετών (το 1666), αλλά τα αποτελέσματα των πειραματισμών περί του φωτός και των χρωμάτων (“opticks”) δεν τα εξέδωσε πριν το 1704.



Calculus: Όταν ο Νεύτων ξεκίνησε να ασχολείται με το πρόβλημα των θεμελιωδών αρχών της δυναμικής, αργά η γρήγορα ανακάλυψε πως τα μαθηματικά εκείνης της εποχής δεν επαρκούσαν γι’αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Ιδιότητες όπως αυτές της κατεύθυνσης και της ταχύτητας των πλανητών δεν μπορούσαν να περιγραφούν αποτελεσματικά λόγω της ευμεταβλητότητάς τους. Έτσι λοιπόν ωθήθηκε στο να δημιουργήσει ένα νέο κλάδο των μαθηματικών, τον οποίο ονόμασε «fluxions» (συνεχείς αλλαγές) και σήμερα είναι γνωστός ως μαθηματική ανάλυση (calculus). Μάλιστα, με τα έργα του "Παγκόσμια Αριθμητική" και "Δοκίμιο για τον τετραγωνισμό των καμπυλών" ουσιαστικά έδωσε μια περαιτέρω ώθηση στον διαφορικό λογισμό (που λέγεται ότι τον επινόησε παράλληλα με έναν άλλο εξαιρετικό μαθηματικό, τον Λάιμπνιτς).



Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η calculus δεν συμπεριλαμβάνεται στην principia, γιατί παρ’όλο που στη δεύτερη περιλαμβάνονται στοιχεία της πρώτης (σε μια αμιγώς διαφορετική μορφή), μέχρι την έκδοση της principia ο Νεύτων δεν είχε εκδόσει ακόμη τίποτα για τη νέα μαθηματική προσέγγιση. Παρ’ολ’αυτά, η θεωρία της μαθηματικής ανάλυσης συνδύαζε πολλές παρεμφερείς μεθόδους σε συνδυασμό με ένα μεγάλο ποσοστό κλασσικής γεωμετρίας, χωρίς ωστόσο να κάνει την παραμικρή προσπάθεια να γίνει πιό κατανοητός. Ο ίδιος εξηγούσε την πρόθεσή του να μη θέλει να εκλαϊκεύσει τα έργα του λέγοντας ότι «θέλω να αποφύγω κάποια ενδεχόμενη άδικη καταδίωξή μου από μικρούς ημιμαθείς στα μαθηματικά».



Οι τρεις Νόμοι του Νεύτωνα: Όσο δύσκολη κι αν είναι στην κατανόηση η principia, ξεκαθαρίζει εξ’ αρχής τρεις Νόμους που διέπουν τη φύση και τη λειτουργία του μακρόκοσμου:



-Ο Νόμος της Αδράνειας: Κάθε σώμα αντιστέκεται στη μεταβολή της κινητικής του κατάστασης, εκτός κι αν κάποιες εξωτερικές δυνάμεις το αναγκάσουν. Αυτός ο Νόμος διατυπώνεται στη σημερινή φυσική ως εξής: Αν η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σε ένα σώμα είναι μηδέν, τότε το σώμα ή ηρεμεί ή κινείται ευθύγραμμα και ομαλά.



-Ο Θεμελιώδης Νόμος της Μηχανικής: Η επιτάχυνση που αποκτά ένα σώμα με την επίδραση μιας σταθερής δύναμης είναι αντιστρόφως ανάλογη της μάζας του σώματος. (ΣF = m a)



-Νόμος Δράσης – Αντίδρασης: Για κάθε δράση, υπάρχει μια ίση και αντίθετη αντίδραση.



Σε αυτούς τους Νόμους, ο Νεύτων προσέθεσε ένα πλήθος προσεκτικών παρατηρήσεων και το σύνολο αυτής της εργασίας (η σημερινή Νευτώνεια φυσική) ήταν αυτό που κατά τον ίδιο αποτελούσε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύμπαν.



Νόμος της Παγκόσμιας Έλξης: Η διατύπωση αυτού του Νόμου δεν ήταν παρά η έκφραση των συμπερασμάτων του Νεύτωνα και του Halley ως προς την κίνηση των πλανητών και τη βαρύτητα. Σύμφωνα με τον ορισμό της Παγκόσμιας Έλξης, κάθε σώμα που βρίσκεται σε δεδομένη απόσταση από ένα άλλο σωμάτιο, οπουδήποτε στο σύμπαν, έλκει το δεύτερο αλλά και έλκεται απ’αυτό με δύναμη που είναι ανάλογη του γινομένου των δύο μαζών και αντιστρόφως ανάλογη με το τετράγωνο της μεταξύ τους απόστασης.



Χημεία: Μέσα από ποικίλλες εξαντλητικές έρευνες γύρω από την αλχημεία, ο Νεύτων κατάφερε να εξελίξει τη μετέπειτα επιστήμη της χημείας.



«Αν όντως κοίταξα πιό μπροστά από την εποχή μου, αυτό συνέβη επειδή στεκόμουν σε πλάτες γιγάντων» είχε πει ο Νεύτωνας, σχολιάζοντας τις επιστημονικές του ανακαλύψεις. Κι όμως, πολλοί επιστήμονες θα συμφωνούσαν πως ο Νεύτων ήταν ένας γίγαντας από μόνος του, καθώς οι μελέτες και οι μεθόδοι του αποτέλεσαν μια τομή για τις επιστήμες εκείνης της εποχής αλλά και ένα στήριγμα στις επιστήμες της σημερινής εποχής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων ΣΚΕΠΤΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ"