Τρίτη "πολιορκία" της Βιέννης από τους Τούρκους ξεκίνησε σήμερα με πρωτοφανούς βιαιότητας λεκτική επίθεση του Τούρκου πρεσβευτή στην Βιέννη κατά της Αυστρίας και των πολιτών της.
Ο Καντρί Ετσβέντ Τετσάν θεωρεί τις αυστριακές Αρχές για «γκετοποίηση» των Τούρκων, επιτίθεται στην Αυστριακή υπουργό Εσωτερικών λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι έπρεπε να ανήκει στην ακροδεξιά και λέει ότι οι πολίτες της Αυστρίας ενδιαφέρονται για ξένους πολιτισμούς μόνο στις διακοπές τους.
Ο Τούρκος πρεσβευτής κλήθηκε για εξηγήσεις στο αυστριακό ΥΠΕΞ.
Mάλιστα κάλεσε τους διεθνείς οργανισμούς που εδρεύουν στη Βιέννη, όπως ΟΗΕ, ΟΠΕΚ και ΟΑΣΕ να εγκαταλείψουν τη χώρα, καθώς, όπως σημειώνει, υπάρχουν πολλές χώρες στον κόσμο στις οποίες οι ξένοι είναι ευπρόσδεκτοι.
Αναφερόμενος στην Αυστριακή υπουργό Εσωτερικών Μαρία Φέκτερ, ο Τούρκος πρεσβευτής αναφέρει πως βρίσκεται σε λάθος κόμμα (υπονοώντας προφανώς πως θα έπρεπε να ανήκει σε κόμμα της Ακροδεξιάς), πως της λείπει μια φιλελεύθερη και ανοικτή συμπεριφορά και πως αυτή θα πρέπει να πάψει να επεμβαίνει στη διαδικασία ενσωμάτωσης, καθώς όπως λέει από κάθε πρόβλημα που δίνεται στο υπουργείο Εσωτερικών προκύπτει μια αστυνομική λύση.
Ανάλογα επιθετική είναι η τοποθέτηση του πρεσβευτή της Τουρκίας στο θέμα της αντιμετώπισης των συμπατριωτών του στην Αυστρία. Ο Τετσάν καταγγέλλει τις αυστριακές Αρχές ως υπεύθυνες για τη δημιουργία «γκέτο» Τούρκων, ενώ κατηγορεί τις αυστριακές οικογένειες ότι, μη στέλνοντας τα παιδιά τους σε σχολεία με πλειοψηφία εθνικών μειονοτήτων, εξωθούν τους Τούρκους στην απομόνωση.
«Οι Τούρκοι είναι ευτυχισμένοι, δεν θέλουν τίποτε από εσάς, δεν θέλουν να τους μεταχειρίζεστε όπως ένα μικρόβιο» αναφέρει στη συνέντευξή του, προσθέτοντας πως οι Αυστριακοί ενδιαφέρονται για ξένους πολιτισμούς μόνον κατά τις διακοπές τους.
Ο Τούρκος πρεσβευτής τονίζει ακόμη πως στο θέμα της μαντίλας δεν «πέφτει λόγος» στους Αυστριακούς, καθώς αυτή δεν αντιβαίνει στους νόμους και καθένας είναι ελεύθερος να τη φορά, ιδιαίτερα σε μια χώρα στην οποία επιτρέπεται ο γυμνισμός, ενώ απευθυνόμενος και στους συμπατριώτες του, τους καλεί να μάθουν τη γερμανική γλώσσα και να τηρούν τους νόμους.
Ως απόλυτα άστοχες, απαράδεκτες και ασεβείς χαρακτήρισαν τις δηλώσεις του Τούρκου πρεσβευτή ο αντικαγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός του συγκυβερνώντος (με τους Σοσιαλδημοκράτες) συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος Γιόζεφ Πρελ, καθώς και ο γενικός γραμματέας του κόμματός του Φριτς Κάλτενεγκερ.
Ο Αυστριακός αντικαγκελάριος, στηρίζοντας πλήρως την προερχόμενη από το κόμμα του υπουργό Εσωτερικών Μαρία Φέκτερ, ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών να καλέσει άμεσα τον Καντρί Ετσβέντ Τετσάν για εξηγήσεις, ενώ από τον πρέσβη της Αυστρίας στην Άγκυρα ζητήθηκε να κάνει παράσταση διαμαρτυρίας στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Εξηγήσεις για τη συμπεριφορά του πρεσβευτή αναμένεται να ζητήσει και ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Μίχαελ Σπίντελεγκερ από τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο Σπίντελεγκερ είχε πραγματοποιήσει μόλις τον περασμένο μήνα επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία.
Με ασυνήθιστη για διπλωμάτη φρασεολογία, ο Τούρκος πρεσβευτής στη Βιέννη επιτίθεται τόσο κατά της επίσημης Αυστρίας, όσο και κατά των πολιτών της,Επίθεση μετά την αρνητική δημοσκόπηση
Η επίθεση του πρεσβευτή έρχεται δύο ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση αντιπροσωπευτικής δημοσκόπησης της Αυστριακής Εταιρείας Ευρωπαϊκής Πολιτικής, στην οποία διαπιστώνεται η αμετάβλητη, σαφής απόρριψη από την πλειονότητα των Αυστριακών, και μάλιστα σε ποσοστό 69%, μιας ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, ποσοστό 69% των ερωτηθέντων απορρίπτει την τουρκική ένταξη και μόλις ένα 17% την υποστηρίζει. Οι νέοι μέχρι 25 ετών τοποθετούνται θετικότερα -το 23% υποστηρίζει την ένταξη και «μόνο» το 54% αντιτίθεται σε αυτήν. Στις ηλικίες άνω των 66 ετών τα ποσοστά αυτά είναι αντίστοιχα, 12% «υπέρ» και 79% «κατά» της ένταξης.
Σε αντίθεση με την αρνητική τοποθέτηση απέναντι στην τουρκική ένταξη στην ΕΕ, η ίδια δημοσκόπηση διαπιστώνει την υποστήριξη του αυστριακού πληθυσμού στην ένταξη της Κροατίας σε ποσοστό 68% και της Ισλανδίας σε ποσοστό 62%, ενώ σχετικά αδιάφορα τοποθετούνται οι ερωτηθέντες στο θέμα της ένταξης της ΠΓΔΜ, με ένα ποσοστό 39% να την αποδέχονται και 37% να την απορρίπτουν.
Ο σκεπτικισμός και οι επιφυλάξεις των Αυστριακών απέναντι σε μια ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια και μάλιστα σε ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό που μερικές φορές έχει περάσει το 80%, ώστε η Αυστρία να βρεθεί με τον τρόπο αυτό στην κορυφή του καταλόγου των χωρών των οποίων ο πληθυσμός αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Κατά τη διάρκεια του Ενετοτουρκικού πολέμου (1714-1718) και ειδικότερα τον Απρίλιο του 1716, η Αυστρία προκειμένου ν΄ ανακόψει τη προέλαση του Οθωμανικού στρατού στις κτήσεις της, στη Δαλματία, έσπευσε και συμμάχησε με την Βενετία.
Οι αυστριακές αυτοκρατορικές όμως νίκες που διαδέχονταν η μία την άλλη υποχρέωσε τον Οθωμανικό στρατό ν΄ ανακόψει τη προέλασή του. Έτσι στις 21 Ιουλίου του 1718 στο χωριό Πασάροβιτς*, λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Βελιγραδίου, υπογράφηκε η ομώνυμη συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Καρόλου Στ' (της Αυστρίας), της συμμάχου Γαληνοτάτης Βενετίας και του Σουλτάνου Αχμέτ Γ', της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
)Πασάροβιτς ήταν το τότε γερμανικό όνομα της σημερινής πόλης Ποζάρεβατς (Σερβικά: Пожаревац).
Ειδικότερα
Αξίζει να σημειωθεί προηγουμένως ότι στα 150 χρόνια που είχαν περάσει από την πανωλεθρία που είχε υποστεί ο οθωμανικός στόλος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, είχε αναγκάσει τους μετέπειτα Σουλτάνους στην αναδιοργάνωση του στόλου τους, τόσο στον εξοπλισμό όσο και στην εκπαίδευση, ώστε να φτάσει σχεδόν να υπερτερεί του άλλοτε ενδόξου της Βενετίας.
Επίσης πριν την υπογραφή της συνθήκης αυτής είχαν προηγηθεί η Συνθήκη των Αθηνών (1687), (μεταξύ Βενετίας Τουρκίας), η Συνθήκη του Κάρλοβιτς (1699), μεταξύ Τουρκίας αφενός και Αυστρίας, Ρωσίας, Πολωνίας και Βενετίας αφετέρου, και η Συνθήκη Προύθου Ρουμανίας (1711), μεταξύ Ρωσίας Τουρκίας.
Αν και αρχικά ο ενετοτουρκικός πόλεμος (1715) είχε περιοριστεί μεταξύ Βενετίας Τουρκίας, η δεύτερη είχε καταλάβει την Τήνο, τα Κύθηρα και ολόκληρη την Πελοπόννησο καθώς και τα Φρούρια της Βενετίας στη Κρήτη. Μάλιστα τότε τα Κύθηρα είχαν χαρακτηριστεί το "μάτι των οχυρών της Κρήτης" (κατά τον W. Miller). Επίσης όπως αναφέρθηκε στην αρχή ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας προσβλέποντας στην ασφάλεια των κτήσεών του θέλησε να μεσολαβήσει στη κατάπαυση αυτού του πολέμου. Πιστεύοντας όμως ο Σουλτάνος Αχμέτ Γ' στην υπεροχή του στρατού του κήρυξε τον πόλεμο και κατά της Αυστρίας, και έτσι η Αυστρία εισήλθε στο πόλεμο.
Βασικά με τη συνομολόγηση της Συνθήκης του Πασάροβιτς τερματίστηκε αυτός ο πόλεμος Αυστρίας - Βενετίας και Τουρκίας. Ειδικότερα και βάσει των διατάξεων αυτής:
1.Η Βενετία παραιτείται και αναγνωρίζει την οριστική κυριαρχία της Πελοποννήσου και της Κρήτης από τους Τούρκους, παραχωρώντας επίσης την Τήνο και την Αίγινα.
2.Η Τουρκία παραιτείται των Κυθήρων τα οποία ανακτά η Βενετία όπως και τις πόλεις στη Δαλματία και την Ήπειρο Βουθρωτό και Πρέβεζα καθώς και τη Βόνιτσα στην Ακαρνανία. Αντ΄ αυτών η Τουρκία διατηρεί στη κυριαρχία της τα νησιά του Ιονίου και τη Πάργα.
3.Επίσης η Τουρκία παραιτείται των διεκδικήσεών της και παραδίδει το Βελιγράδι, τη Βοσνία, την Ερζεγοβίνη, όπως και τη μικρή Βλαχία και το διαμέρισμα Τεμεσβάρ (σημερινή Τιμισοάρα).
4.Τελικά απ΄ αυτή τη συνθήκη η Αυστρία ήταν εκείνη που έλαβε τη λεγόμενη "μερίδα του λέοντος". Συγκεκριμένα απόκτησε τα φρούρια του Τεμεσβάρ, Βελιγραδίου και Σεμετρίν. Επίσης πέτυχε πολλές ευνοϊκές διομολογήσεις έτσι ώστε το εμπόριο (αυτοκρατορικό κεφάλαιο) να μπορέσει να διανοίξει εμπορικούς δρόμους στη χερσόνησο του Αίμου και μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, φθάνοντας στη Θεσσαλονίκη και ακόμη στη Κωνσταντινούπολη, μια ιστορική οικονομικής φύσεως επιτυχία του Καρόλου που δεν θ΄ αργήσουν να υιοθετήσουν αργότερα στη πολιτική τους και οι Γερμανοί Αυτοκράτορες.
5.Επίσης η Αυστρία ανέκτησε το δικαίωμα της προστασίας των καθολικών κατοίκων της Βόρειας Αλβανίας, δικαίωμα που αναγνωρίσθηκε, αργότερα όμως, ποιό επίσημα, και από το Βατικανό δια του Κονκορδάτου, (= Παπική διμερής συμφωνία), του 1885.
Επιπτώσεις
Όπως καθίσταται φανερό και από τη μετέπειτα εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων η συνθήκη του Πασσάροβιτς αποτελεί σημαντικό σταθμό τόσο στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όσο και στην ιστορία της Ευρώπης γενικότερα αφού αυτή απετέλεσε την οριστική πλέον υποχώρηση των Οθωμανών από την Ευρώπη. Έτσι για την Ευρώπη ο επαπειλούμενος τουρκικός κίνδυνος στις αρχές του 18ου αιώνα εξέλιπε ενώ η άλλοτε κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να συρρικνώνεται. Η δε κληρονομιά των εδαφών της άρχισε να δημιουργεί διπλωματικά το πολύπλοκο πρόβλημα το λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα.
Όμως ανεξάρτητα αυτών, ένα σημαντικό σημείο της συνθήκης ήταν οι διομολογήσεις του Καρόλου δια των οποίων άρχισε δειλά - δειλά η οικονομική και εξ αυτής η πολιτική ζωή των Ελλήνων του ελλαδικού χώρου. Εξ αυτών των αρχικών διομολογήσεων των Αψβούργων επετράπη αμοιβαία στους υπηκόους των δύο Αυτοκρατοριών να ναυσιπλοούν ελεύθερα και να ασκήσουν ελεύθερο εμπόριο σε ξηρά και θάλασσα. Ειδικά επ΄ αυτού, ένα μήνα μετά, ακολούθησε ιδιαίτερη συμφωνία στις 27 Ιουλίου στην οποία και καθορίζονταν οι διάφορες λεπτομέρειες διεξαγωγής των συναλλαγών. Τα αμοιβαία αυτά εμπορικά προνόμια που έσπευσαν πρώτοι να επωφεληθούν οι Έλληνες καραβοκύρηδες επικυρώθηκαν επίσης με τη Συνθήκη του Βελιγραδίου (1739). Σημαντικό επίσης σημείο των διομολογήσεων ήταν ότι οι Μακεδόνες μπορούσαν πλέον ν΄ αποκτήσουν την αυστριακή υπηκοότητα με δικαίωμα διεξαγωγής εμπορίου στις υπό Οθωμανική κυριαρχία περιοχές.
Τελική συνέπεια αυτής ήταν και οι μεγάλοι και έντονοι εμπορικοί ανταγωνισμοί που άρχισαν να σημειώνονται πλέον στην Αδριατική, μεταξύ Αυστρίας Βενετίας Βατικανού, και βεβαίως Γαλλίας και Αγγλίας στη συνέχεια.
[Επεξεργασία] Πηγές
Παπυρος Λαρούς Μπριττάνικα τ.48ος σ.227-228
Εκδοτική - Ιστορία Ελληνικού Έθνους τ.11ος, σ.50-51
Π. Χατζή Γενική Ιστορία σ.282
Α. Βακαλόπουλου Ιστορία Νέου Ελληνισμού τ.4ος σ.157, 176 και 226
Χ. Νικολάου Διεθνείς Συνθήκες - Συμφωνίες σ.28
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου