Επιστήμονες κατόρθωσαν να διαβάσουν χαμένα έργα των Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αρχιλόχου και Ησιόδου

Αποσπάσματα από την τραγωδία του Σοφοκλή «Επίγονοι» κατάφεραν να διαβασουν οι επιστήμονες (φωτ. αρχείου)

Σβησμένους στίχους άγνωστων έργων τών Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αρχιλόχου και Ησιόδου από τους Παπύρους της Oξυρρύγχου κατάφεραν να διαβάσουν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ανοίγοντας το δρόμο για να γνωρίσουμε χαμένα έργα της Αρχαίας Ελλάδας, της Ρώμης και άγνωστα Ευαγγέλια.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Νέων, πάνω από 400.000 αποσπάσματα σβησμένων παπύρων που είχαν βρεθεί κουρελιασμένα, μαυρισμένα και σκοροφαγωμένα από τον περασμένο αιώνα (το 1897) στη λάσπη της αρχαίας πόλης Oξύρρυγχος της Αιγύπτου και φυλάσσονταν σε 800 κούτες στη Βιβλιοθήκη Σάκλερ στο Πανεπιστήμιο της Oξφόρδης μπορούν τώρα να διαβαστούν χάρη σε μια επαναστατική φωτογραφική μέθοδο.
Συγκεκριμένα, με τη χρήση υπέρυθρων ακτίνων, το σβησμένο μελάνι φωτίζεται και βγαίνει στο φως και ταυτόχρονα τα κείμενα φωτογραφίζονται βάσει μιας τεχνολογίας που χρησιμοποιείται σε δορυφορικές φωτογραφίσεις και εφαρμόσθηκε από ειδικούς του Νέου Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ.
Κατά τις τέσσερις πρώτες ημέρες εφαρμογής αυτής της μεθόδου, οι κλασικοί φιλόλογοι και ιστορικοί του Πανεπιστημίου της Oξφόρδης έκαναν καταπληκτικές ανακαλύψεις, αφού κατάφεραν να διαβάσουν αποσπάσματα διαλόγων του Σοφοκλή, όπως αποδείχθηκε, από την τραγωδία του «Επίγονοι», το έργο που έγραψε για την τύχη των παιδιών τών «Επτά επί Θήβας», τριάντα ολόκληρους στίχους από τις Ελεγείες του ποιητή Αρχιλόχου του 7ου αι. π.Χ., αποσπάσματα ενός χαμένου μυθιστορήματος του Λουκιανού του 2ου αιώνα, ενός μυθολογικού ποιήματος του Παρθενίου του 1ου αι. π.Χ. και σπαράγματα έργων του Ησιόδου (επίσης του 7ου αι. π.Χ.).
Παγκόσμιο ενδιαφέρον προκάλεσαν επίσης η ανακάλυψη μιας ωδής του Πινδάρου και ενός αποσπάσματος από το βιβλίο της Αποκαλύψεως, όπου μιλά το Κτήνος.
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, η ανακάλυψη αυτής της μεθόδου εμφάνισης των κειμένων μπορεί να αυξήσει κατά 20% το υλικό της αρχαίας γραμματείας, να μας γνωρίσει τα χαμένα έργα, να συμπληρώσει πολλά κενά. Oι επιστήμονες περιμένουν να διαβάσουν με την ίδια μέθοδο συνολικά 5.000.000 λέξεις.
Υπολογίζεται όμως ότι θα χρειασθεί μία δεκαετία για να διαβασθεί και να αποδοθεί ο μεγαλύτερος θησαυρός αρχαίων κλασικών χειρογράφων του κόσμου, τα οποία σώζονται σε αποσπασματική μορφή και συνθέτουν ένα τεράστιο παζλ.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των παπύρων είναι γραμμένο στην ελληνική γλώσσα। Υπάρχουν όμως κείμενα στις γλώσσες λατινική, εβραϊκή, κοπτική, συριακή, αραμαϊκή, αραβική, νουβιανή και πρώιμη περσική

Πηγη.Βισαλτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επιστήμονες κατόρθωσαν να διαβάσουν χαμένα έργα των Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αρχιλόχου και Ησιόδου"

Γίγαντες στήν Μεσσηνία....

(Αριστερά το δημοσίευμα του "Εμπρός" της 7ης Αυγούστου, του 1900)
Ένα περίεργο δημοσίευμα- απόκομμα εφημερίδας των αρχών του περασμένου αιώνα– μας έστειλε αγαπητός φίλος του εξωτερικού
Προσπαθήσαμε να το διασταυρώσουμε με την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Εμπρός, αλλά για άγνωστους λόγους μέχρι τώρα δεν ήταν δυνατή η πρόσβασή μας σε αυτήν.
Το δημοσίευμα με τους δύο γιγάντιους σκελετούς που βρέθηκαν στη Μεσσηνία και είχαν μήκος 3,5 μέτρων, αρχίζει ως εξής:


ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΕΥΡΗΜΑ
ΕΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
ΔΥΟ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ-ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ– ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ-Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ.

Εκ θετικής και λίαν αξιοπίστου πηγής ανακοινούται ημιν, ότι εν τινι χωρίω της Μεσσηνίας ανευρέθησαν προ τινος ανασκαπτομένου αγρού τινος δύο γιγάντιοι σκελετοί ανθρώπων, μήκους τριών και ημίσεος περίπου μέτρων.Ο κάτοχος αυτών κατώρθωσε να τους μεταφέρη λάθρα εις Καλάμας, όπου και τους φυλάττε, καραδοκών την ευκαιρίαν όπως τους εξαγάγη εις το εξωτερικόν. Εμάθομεν δ’ ότι ο κύριος ούτος ήλθεν ήδη εις διαπραγματεύσεις μετά της διευθύνσεως του εν Παρισίοις Παλαιοντολογικού μουσείου, και ζητεί υπέρογκον χρηματικόν ποσόν προς πώλησιν των σκελετών.Εν αποτυχία δε της εκεί πωλήσεως έγραψεν εις φίλους του εν Βερολίνω και Λονδίνω, όπως ερωτήσωσι τι προσφέρουσι τα εκεί Παλαιοντολικά μουσεία προς απόκτησιν των δύο σκελετών.Έχει γνώσιν των ευρημάτων τούτων η Αρχαιολογική Εταιρεία;Εάν δεν έχη, αρκεί μία ανάκρισις εν Καλάμαις ή δια να είπωμεν μάλλον συγκεκριμένως εν Πυλία, και θα μάθη τις ο κάτοχος των δύο γιγαντιαίων σκελετών.»

Πιο πάνω αναφερθήκαμε για διασταύρωση της είδησης αυτής. Μας φάνηκε τόσο εξωπραγματικό το εύρημα της Μεσσηνίας που για μια στιγμή νομίσαμε πως επρόκειτο για πρωτοαπριλιάτικο δημοσίευμα της εφημερίδας…
Ευχαριστούμε τον αναγνώστη για το θέμα.Είναι αξιοπερίεργο πως μια τέτοια σοβαρή ανακάλυψη, που επιβεβαιώνει -συν τοις άλλοις -πολλούς ελληνικούς μύθους της αρχαιότητας, δεν συγκίνησε την τότε ελληνική επιστημονική κοινότητα και καταφεύγουν να πουλήσουν τα ευρήματα στο εξωτερικό με σκοπό των πλουτισμό τους.
Και το ερώτημα παραμένει το ίδιο, όπως το 1900:
“Έχει γνώσιν των ευρημάτων τούτων η Αρχαιολογική Εταιρεία;».

- Πηγή το "Kosmos"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γίγαντες στήν Μεσσηνία...."

Maria CALLAS sings Carmen HABANERA in covent garden

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Maria CALLAS sings Carmen HABANERA in covent garden"

Οί φίλοι μας οί Εύρωπαίοι

Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: «Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».Αγαπητοί Ελληνες, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις.

Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.
Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή. Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι' ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι' επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οί φίλοι μας οί Εύρωπαίοι"

Μαρία Κάλλας.......

Όποτε ερμηνεύω τη Νόρμα είμαι ευτυχισμένη. Είναι ο αγαπημένος μου ρόλος. Νομίζω ότι της μοιάζω. Είναι πολύ υπερήφανη για να δείξει τα πραγματικά της αισθήματα, αλλά στο τέλος υποκύπτει. Μιά γυναίκα που δεν αισθάνεται κακία ούτε νιώθει αδικημένη από δυσμενείς καταστάσεις τις οποίες, εν τέλει, έχει προκαλέσει η ίδια.

από συνέντευξη στο τέλος του αφιερώματος

Σε διεθνές συμπόσιο κορυφαίων του πνεύματος, τη δεκαετία του '60 στο Σίατλ, προσπαθούσανε να διαλέξουνε τα δημιουργήματα που θ' αντιπροσωπεύανε περισσότερο το ανθρώπινο γένος... Κασέτες με εικόνα ή ήχο, θα βάζανε σε δορυφόρο, ένα είδος "βόγιατζερ", που θα κατευθυνότανε στο διαστρικό χώρο, σε περίπτωση που θα κινδύνευε να καταστραφεί η Γη από φυσικά ή τεχνικά αίτια... Πολλοί διαφωνούσανε στην επιλογή έργων λογοτεχνίας, ποίησης, ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής και τα λοιπά, αλλά όλοι συμφωνήσανε τελικά ότι τα εξωγήινα όντα δεν θα ξέρανε την ανθρώπινη λαλιά... Ένας σοφός Γιαπωνέζος ανέβηκε στο βήμα, κρατώντας ένα από τα μαγικά έργα της τεχνολογίας της πατρίδας του... Παρακάλεσε το ακροατήριο ν' ακουμπήσει το κεφάλι στις αναπαυτικές καρέκλες, να κλείσει τα μάτια και, τότε πάτησε το κουμπί... Ξαφνικά αντήχησε η φωνή της Μαρίας Κάλλας από την άρια "Κάστα Ντίβα"... Όσο διαρκούσε η φωνητική μυσταγωγία κανένας δεν έβγαλε κιχ, αλλά μόλις τέλειωσε όλοι χειροκρο-τήσανε και συμφωνήσανε ότι η θεϊκιά αυτή φωνή άξιζε ν' αντιπροσωπεύσει τον άνθρωπο στον αχανή διαστρικό χώρο του σύμπαντος... Αυτή ήτανε η μεγάλη Ελληνίδα τραγουδίστρια, που αν κι η στάχτη της σκορπίστηκε στο Αιγαίο, η φωνή της θ' αντηχεί και μετά τη συντέλεια της Γης, συντροφιά με τα γραφτά του Πλάτωνα, τη μουσική του Μπετόβεν κι άλλα υπέρλαμπρα δημιουργήματα του ανθρώπου, που θα ταξιδεύουνε σε κάποιο δορυφόρο στο διαστρικό αχανές, ώσπου να τα συλλέξουνε άλλα εξωγήινα όντα προηγμένα τεχνολογικά.. ( το κείμενο είναι απο το βιβλίο "Ελληνες, υπέροχοι, απίθανοι και τρελοί" Δημήτρης Λιμπερόπουλος- εκδόσεις Γιάννης Β. Βασδέκης - 1988)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μαρία Κάλλας......."

Η διαχρονική πορεία του ελληνισμού στην Αφρική

Α΄ Η διαχρονική πορεία του ελληνισμού στην Αφρική

Έλληνες, εντοπίζονται στην Αφρική ακόμη από την αρχαιότητα με τις ελληνικές αποικίες που είχαν δημιουργηθεί τον 7ο αιώνα π.Χ. στην περιοχή της σημερινής Λιβύης.

Ο Ηρόδοτος που είχε επισκεφθεί την Αίγυπτο στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα έγραφε ότι «οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι ξένοι που έζησαν στην Αίγυπτο». Αργότερα στην ελληνιστική εποχή όταν η βορειοανατολική Αφρική ενσωματώθηκε στον μεσογειακό κόσμο, οι Έλληνες ναυτικοί έβρισκαν απάνεμα λιμάνια στην Ερυθρά Θάλασσα, δημιουργώντας εμπορικούς σταθμούς για την εξυπηρέτηση του εμπορίου που είχαν αναπτύξει με την Ινδία.

Και σύμφωνα με τον ανώνυμο ελληνόγλωσσο συγγραφέα του «Περίπλου της Ερυθράς Θάλασσας» οι Έλληνες έμποροι ταξίδευαν τον 1ο αιώνα μ.Χ. ως την Ζανζιβάρη.
Χαρακτηριστικό της επίδρασης του ελληνισμού στην Αφρική ήταν και το γεγονός ότι οι Αξουμίτες βασιλείς της Αβησσυνίας που είχαν σχέσεις με το Βυζάντιο, χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα για την αλληλογραφία τους.
Όμως οι επαφές αυτές της Μαύρης Αφρικής με την Ευρώπη διακόπηκαν όταν μετά τον 7ο αιώνα μ.Χ. επικράτησε το Ισλάμ στην βόρεια και ανατολική Αφρική.
 Θα περάσουν πάνω από οκτώ αιώνες για να ξαναεμφανιστούν εκεί οι Ευρωπαίοι κυρίως με τους Ισπανούς και Πορτογάλους θαλασσοπόρους που το 1488 με το Βαρθολομαίο Ντιάζ ξεπέρασαν το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας.
Ο Έλληνας στην Αφρική
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ανάμεσα στους Ευρωπαίους που εγκαθίστανται εκείνη την περίοδο στις ακτές της δυτικής Αφρικής, ήταν και μερικοί Έλληνες και όπως περιγράφει ένας Άγγλος ταξιδιώτης το 1582 μετά την επίσκεψή του στη Σιέρα Λεόνε συνάντησε μεταξύ των άλλων εμπόρων και έναν γηραιό Έλληνα. Στην Αιθιοπία το1759, ο Άγγλος εξερευνητής Τζέιμς Μπρους που επισκέφθηκε την χώρα συνάντησε μερικούς Έλληνες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η διαχρονική πορεία του ελληνισμού στην Αφρική"

Ιάπωνες επιστήμονες προσπαθούν να ακούσουν τους αρχαίους Έλληνες!!

H σκέψη ήταν απλή:Εφόσον οι ανθρώπινες φωνές ,η μουσική και τα μουσικά όργανα ,οι ήχοι και οι θόρυβοί μπορούν να εγγραφούν με χάραξη σε περιστρεφόμενους δίσκους και να αναπαραχθούν ,θα έπρεπε να ανιχνευθεί τι ήταν αυτό στον αρχαίο ελληνικό κόσμο,που είχε παραχθεί σε περιστρεφόμενο άξονα και το οποίο είχε τέτοια δομή χάραξης που να μπορέσει να κατακρατήσει-και συνεπώς να εγγράψει-ήχους,φωνές και μουσικές από την αρχαιότητα.

Φυσικά ,εκείνο που θα μπορούσε να προσομοιάζει στο "πικ-απ" εγγραφής και στον δίσκο βινυλλίου δεν ήταν άλλο από τον αγγειοπλαστικό τροχό και τα αγγεία που έφτιαχναν οι αρχαίοι Έλληνες αγγειοπλάστες!

Μία ομάδα Ιαπώνων ελληνολατρών επιστημόνων έχει παθιαστεί με την πιθανότητα να "ακουσει" αληθινούς αρχαίους Έλληνες να μιλάνε αρχαία ελληνικά ή να σιγοψιθυρίζουν κάποιο αρχαίο ελληνικό τραγούδι,την ώρα που μηχανικά δουλεύουν στον τροχό.
Οι πιθανότητες βέβαια είναι πραγματικά λίγες και επειδή δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί ο τέλειος ηλεκτρονικός τρόπος να "ακουστούν" καθαρά οι ήχοι που δεσμεύτηκαν στο κεραμεικό "βινύλλιο" και επειδή δεν είναι καθόλου βέβαιο αν οι αγγειοπλάστες μιλούσαν και τραγούδαγαν την ώρα της δουλειάς ή αν παρέμεναν εντελώς σιωπηλοί.Ακόμα όμως και αν κάποιοι μιλούσαν ή τραγουδούσαν,θα είναι σαν να ψάχνει κανείς για ψύλλο στα άχυρα για να βρει το,σε άριστη κατάσταση,αγγείο το οποίο κατά την ώρα που ο αγγειοπλάστης του το δημιουργούσε κάποιος μιλούσε ή τραγουδούσε.Επίσης δεν μπορούσε να είναι βέβαιο αν ο ήχος που καταγραφόταν στο κεραμεικό υλικό,δεν θα αλλοιωνόταν εντελώς είτε από εξωγενείς παράγοντες που θα επιδρούσαν κατά την ώρα της δουλειάς στον τροχό είτε από της φύσης του κεραμεικού υλικού είτε από την συνεχόμενη ενυδάτωση του υλικού κατά την παραμονή του αγγείου μέσα στο χώμα ή στον τάφο όπου συνήθως ανακαλύπτονται τα αγγεία.

Αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα της ομάδας είναι το να αποκτήση πρόσβαση σε κάποια μεγάλη "αποθήκη" αρχαίων ελληνικών αγγείων τα οποία θα πρέπει να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση.Παρόλα αυτά ,η ομάδα έχει παθιαστεί με την έρευνα.Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι μέχρι τώρα και με την βοήθεια υψηλής τεχνολογίας κατάφεραν να "ακούσουν" κάποια βάζα.Δεν ακούγεται βέβαια κάποια φωνή άλλα.. ακούγεται καθαρά κάποιο επαναλαμβανόμενο τρίξιμο που θυμίζει αμυδρά την κίνηση του τροχού ενός αγγειοπλάστη!

Όσο τρελή-αν και όχι παράξενη- ακούγεται όλη αυτή η ιστορία ,εντούτοις μεταδόθηκε σε πολλά ΜΜΕ της Ιαπωνίας και δημοσιεύθηκε σε αρκετά ευρωπαϊκά περιοδικά έρευνας.Το μόνο σίγουρο πάντως της υπόθεσης είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι τρελοί οι Ιάπωνες επιστήμονες, που όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν.....


...και επειδή εφευρέτης του φωνογραφου δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο Έντισον όπως διδάσκει η επίσημη ιστορία-και απλά όλοι αυτοί αντέγραφαν συσκευές από προγενέστερους,οι οποίοι αντέγραφαν και αυτοί με την σειρά τους εφευρέσεις από προγενέστερους,φτάνοντας έτσι για μια εφεύρεση ακόμα και σε βάθος χιλιετιών(!!!)
Πηγη.Βισαλτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ιάπωνες επιστήμονες προσπαθούν να ακούσουν τους αρχαίους Έλληνες!!"

Ο Δημοφών κι ο θάνατος

του Ναπολέοντος Λαπαθιώτη

Σαν έφθασε στα τριάντα του χρόνια, ο Δημοφών, ο ενάρετος, αν και νεαρός φιλόσοφος, με την ωραία κορμοστασιά και τα γαλάζια τα ονειρώδη μάτια, ο μαθητής του Πρωταγόρα και του Πλάτωνα, αποφάσισε να κλείσει ξάφνου δια μιας τη νεότητά του, και ν΄ αποτραβηχθή σαν ασκητής· πολύ πριν να φανούν οι Χριστιανοί ασκητές κι οι διάφοροι στηλίτες, ο Δημοφών το είχε κάνει πρώτος αυθόρμητα κι εν πλήρει συνειδήσει, με τη διαφορά πως δεν τον έσπρωχνε, καθώς αυτούς αργότερα, η πίστη κι ο φανατισμός, αλλά – κι αυτό είναι το σπουδαίο – εξ εναντίας η πλήρης κι η απόλυτη απιστία…

Αποτραβήχθηκε λοιπόν σε μια σπηλιά, σε μια έρημη κοιλάδα της Βοιωτίας, όχι μακριά απ΄ τον Ορχομενό, κι έζησε εκεί για κάμποσο διάστημα, μόνος εντελώς, με μια προμήθεια μοναχά τροφής, μια χωματένια υδρία, κι ένα σκληρό στρώμα, για ν΄ αναπαύεται τη νύχτα· ο λόγος που τον έφερε ως εκεί, δεν ήταν η συνηθισμένη απογοήτευση της καθημερινής χυδαίας ζωής, μήτε καμιάν αγάπη θλιβερή (δεν είχε ίσως ποτέ αγαπήσει, αυτό που λέμε αγάπη), αλλά το ίδιο πρόβλημα της ζωής, το κεντρικό το μέγα κι ακαθόριστο, που είναι γραφτό αιωνίως να διαφεύγει και που καμιά προσφερομένη του ερμηνεία δεν ικανοποιεί!

 Είχε πολύ εμβαθύνει, και συστηματικά, μέσ΄ στο πολύπλοκο κι ασύλληπτο αυτό ζήτημα, και του είχε δώσει λύσεις διάφορες εδώ κ΄ εκεί κατά καιρούς ως που απότομα, αφού είχε με χίλιους κόπους κι αγωνίες θεμελιώσει κάποιο σύστημα βάσιμο κάπως και τελειωτικό, σύμφωνα με τις τότε κρατούσες αντιλήψεις, έχανε ξαφνικά το στήριγμά του ένα καλό πρωί και ξαναβρισκόταν μόνος και αμαθής, απέναντι του αγνώστου.

Ήταν στιγμές που το πολιορκούσε η σκέψη του, απ΄ όλες τις μεριές, τόσο στενά που ’λεγε λίγο ακόμα ίσως και θα ’φθανε στον ίδιο τον πυρήνα του προβλήματος κι ίσως αυτές οι λιγοστές στιγμές να ήταν το πλέον απώτατο σημείον, που φθάνει η ανθρώπινη διανόηση, ιδίως όμως ήταν πεισμένος, πως δε μπορεί παρά να ΄ρθει μια μέρα που η ανθρωπότης θα το λύσει οριστικά (πού να ’ξερε πως ύστερα από δυο χιλιάδες χρόνια θα ’μαστε πάντοτε κι εμείς στην ίδιαν απορία!)…

 Είχε τόσο πολύ απορροφηθεί από την έμμονην αυτήν ιδέα και είχε καταναλώσει όλα τα πνευματικά του εφόδια σε τέτοιο απεριόριστο σημείο, ώστε δυο αυλάκια πρώιμα είχαν χαραχθεί στο μέτωπό του, το θαυμαστό του εφηβικό εκείνο μέτωπο, το στεφανωμένο με σγουρά μαλλιά, που ο Κέβης, ο επιγραμματοποιός, το είχε υμνήσει κάποτε, σ΄ έν’ από τα ξακουστά επιγράμματά του!

Μια νύχτα πήρε τη μεγάλη απόφαση, να προσφύγει σε μιαν υπεκφυγήν και να περιμείνει έτσι το τέλος της ζωής του, μπορούσε ακόμα κι η ζωή η πρωτογενής, η κατά φύση, η κανονική, να του αποκαθιστούσε τη σαλευθείσα τη γαλήνη της ψυχής του, και να τον επανέφερε, ασυναίσθητα, στον αρχικό μοιραίον προορισμό του, που είχεν ίσως απαρνηθεί – ποιος ξέρει…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Δημοφών κι ο θάνατος"

O υπόγειος μυστικός ναός στην Θεσσαλονίκη, και η σιωπή του Ώρου

Φωτό:Ο θεός Ώρος με την χαρακτηριστική του κίνηση, επιβάλλει την σιωπή στους "μυημένους"-Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης-

Είναι μια συννεφιασμένη μέρα του 1939,και ο αρχαιολόγος Χ.Μακαρονάς,βυθίζεται σε ένα μυστικό κόσμο.Βαδίζει επιφυλακτικά σε έναν υπόγειο στενό διάδρομο,και η δέσμη φωτός που στέλνει ο φανός που κρατά,σκορπά ολόγυρα τερατώδεις σκιές που τρεμοπαίζουν στους τοίχους,αρχίζοντας να χορεύουν γύρω του και να τον κοροϊδεύουν.Αιγυπτιακά σύμβολα στο δάπεδο τον προειδοποιούν για τις κατάρες που πρόκειται να πέσουν επάνω του,αν συνεχίσει αυτήν την υπόγεια διαδρομή.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα μπορούσε να σκέφτονταν ένας αρχαιολόγος,που αναζητούσε στον χρόνο αυτό που όλοι έψαχναν στο χώρο,πόσο μάλλον ,όταν το αναζητουσε στις παραμονές του μεγάλου πολέμου,όταν την ίδια εποχή οι Ναζί έσκαβαν για να ανακαλύψουν την υπόγεια μυστική Υπερβόρεια..

Ο διάδρομος τον οδήγησε στην είσοδο μιας κρύπτης.Όταν παραμερίστηκε η πόρτα ,το φως του αποκάλυψε μια
λευκή μορφή,μετρίου αναστηματος.Οπισθοχώρησε λίγο τρομαγμένος,σκεπτόμενος ίσως κάποιο φάντασμα-φρουρό του τόπου.Αμέσως όμως χαλάρωσε.Η μορφή ήταν ένα άγαλμα.Παρίστανε ένα γυμνό παιδί που στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα κέρας.Το βλέμμα του ήταν πολύ παράξενο,και ύψωνε το δεξί του χέρι στα χείλη.Ο εισβολέας αρχαιολόγος,αναγνώρισε την χαρακτηριστική χειρονομία που επιβάλλει την σιωπή στους μυημένους.Ένιωσε ένα μικρό ρίγος όταν συνειδητοποίησε πως αυτός που έκανε αυτήν την χειρονομία ήταν ο θεός Ώρος...

Βέβαια θα ήταν παράλογο να μη μιλησει για αυτήν του την αποκάλυψη,αλλα το σίγουρο είναι ότι πολύ λίγοι γνωρίζουν για εκείνη την υπόγεια διαδρομή-κάτω από την μικρή λίθινη Σφίγγα που βρήκαν εκεί-σε κάποιο μυστικό μέρος της περιοχής Διοικητηρίου,της Θεσσαλονίκης.Ο ίδιος όμως γράφει:
''Ο συντάκτης των γραμμών τούτων,συνεπιβλέπων μετά του καθηγητού κ.Πελεκίδη εις τας εργασίας,και κατελθών εις την κρύπτην ευθύς ως αυτή την ηνοίχθη,ευρέθει πρώτος ενώπιον του απροσδόκητου και μυστηριωδώς υποβλητικού περιβάλλοντος.Η ζωηρά συγκίνησις του,ιδίος από τον εξαφνικόν αντίκρυσμα της αγαθής μορφής του θεού,οι οποία σχεδόν εζωντάνευε από το σαλεύον αμυδρόν φως του ηλεκτρικού φανού,θα μείνη ασφαλώς αλησμόνητος..(Χ.Μακαρονάς,Ανασκαφή παρά το Σεραπείον-Μακεδονικά αριθμός 1(1940)465,σημ.1)

Η διαφορά που υπήρχε στην τοιχοδομία της κρύπτης,έδειχνε ότι ήταν πολύ προγενέστερη από το υπόλοιπο κτίσμα της επιφάνειας,και ήταν φανερό ότι προορίζονταν για την μυστική λατρεία των αιγυπτίων θεών.Στο βάθος της καμαρόσκεπης κρύπτης ανακαλύφθηκε μια Ερμαϊκη στήλη,τοποθετημένη ακριβώς κάτω από το ιδιόρρυθμο οικοδόμημα(8Χ11μ) της επιφάνειας,που ήταν ρωμαϊκης προέλευσης.Ανακαλύφθηκαν,επίσης,οι κεφαλές του Σεράπειδος και της Ίσιδος(και άλλα κεφάλια)και η μικρή λίθινη σφίγγα...Το άγαλμα του θεού Ώρου,μπορεί κανείς να το δει στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης,μαζί με τα άλλα ευρήματα που ανασύρθηκαν από το Σεραπείον στο Διοικητήριο.Συνεχίζει να προτείνη το δάχτυλο μπροστά στα χείλη απαιτώντας ή υπενθυμίζοντας τον νόμο της σιωπής.

Φαντάζομαι(γιατί έτσι μ'αρέσει περισσότερο) πως η σιωπή αυτή είναι πνευματική και δεν έχει να κάνει με την ομιλία ή την ομολογία.Είναι η σιωπή που βασιλεύει μεσα στα κεφάλια και στις ψυχές,και όχι η σιωπή που σφραγίζει το στόμα κάποιου για να μη μεταδόσει τη γνώση.Είναι σαν να σου λέει"Μη μιλάς σε όσους έχουν τη σιωπή μέσα στα κεφάλια τους-δηλαδή τους κουφούς-γιατί δεν θα σε ακόυσουν.."
Ανέκαθεν σκεφτόμουν ότι αφού δεν θα με ακούσουν,τότε μπορώ να μιλάω και να ακούω τα δώρα της γνώσης,χωρίς να φοβάμαι αν οι μουγκοί μου μιλήσουν κι αν οι κουφοί με ακούσουν.Άλλωστε ο καθένας παίρνει αυτό που του αναλογεί,κι εσύ συμμετέχεις ελάχιστα σε αυτό το πολύ πρωσοπικό παιχνίδι,ότι κι αν πεις...

Ο καθένας μας προσπαθεί να ακούσει μια ψιθυριστή φωνή,μέσα στην σιωπή του κεφαλιού του,που ακόμα και να του μιλήσει, δεν μπορεί να μεταδόσει τα λόγια της παρά μόνο σε αυτούς που την ακούν κι οι ίδιοι.Αυτό δεν είναι νόμος ,αλλά οι πιο μοναχική αλήθεια.Μπορείς να φανταστείς πόσες εκατοντάδες χρόνια,περίμενε ο Ώρος μοναχός του μέσα στο σκοτάδι εκείνης της υπόγειας κρύπτης;...

Από το βιβλίο "Μυστική Ελλαδα"

Πηγη.Βισάλτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "O υπόγειος μυστικός ναός στην Θεσσαλονίκη, και η σιωπή του Ώρου"

Πρόγονος του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου

ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ ( Κότινος) Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π., εκτός του μήλου και του αχλαδιού). Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη). Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου - 20 Οκτωβρίου), παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν ,περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος. Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα : Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό, σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμηθεί. "Τα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη, ταινίες (κορδέλες), έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου, που παρίσταναν τους πλανήτας, τον Ήλιον και την Σελήνην." Ιστορία της λατρείας του Βάκχου. Χ. Ζανμέρ. Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς, περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια, εορτή που ετελείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου - 26 Μαΐου), όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους. Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , όπου μέσω αυτής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψεως ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρόγονος του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου"

Άπό τήν Χίο στό άπέραντο διάστημα

Ο Δρ Σταμάτιος Μ. Κριμιζής έχει στο ενεργητικό του μια μακροχρόνια και διακεκριμένη καριέρα σαν εκπαιδευτικός και πρωτοπόρος ερευνητής με πειράματα στα σπουδαιότερα διαστημικά προγράμματα των Η.Π.Α. καθώς και της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.

Γεννήθηκε στο Βροντάδο της Χίου. Εκεί τελείωσε Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Γιος Έλληνα μετανάστη που πηγαινοερχόταν στην Αμερική, μετά το θάνατο του πατέρα του πήγε στην Αμερική όπου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, απ` όπου έλαβε το πτυχίο της φυσικής το 1961 και στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου υπό την καθοδήγηση του J. A. Van Allen, που ανακάλυψε τις ραδιενεργούς ζώνες Βάναλλεν γύρω από τη γη, απόκτησε Μαστερς και Διδακτορικό στη φυσική το 1963 και 1965 αντίστοιχα. Η διδακτορική διατριβή του Δρ Κριμιζή πάνω στο μοντέλο διάδοσης των πρωτονίων προερχομένων από τις εκλάμψεις του ήλιου (Krimigis, s. m., Interplanetary diffusion model for the time behavior of intensity in a solar cosmic ray event, J. Geophys. Res. 70, 2943-2960, 1965) ήταν η πρώτη μελέτη που ερμήνευσε τη διαπλανητική διάδοση των πρωτονίων μέσα από μια διαδικασία διάχυσης και έγινε γνωστή σαν «το μοντέλο Κριμιζή» στην ανάπτυξη του θέματος για τις επόμενες δυο δεκαετίες. Αμέσως μετά την απόκτηση του διδακτορικού του διπλώματος, ο Δρ Κριμιζής προσελήφθη σαν επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, όπου δίδαξε για τρία χρόνια. Από το 1972 προήχθη στη βαθμίδα του ισότιμου καθηγητή στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζωνς Χώπκινς.

Σα μεταπτυχιακός ακόμα φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, ο Δρ Κριμιζής εξελέγη από τη NASA σαν συνερευνητής του Van Allen για το πείραμα του Πανεπιστημίου που εστάλη με το διαστημόπλοιο Mariner 4, που ήταν η πρώτη τότε αποστολή στον Άρη. Ο ίδιος επινόησε, σχεδίασε και κατασκεύασε τον πρώτο μετρητή στερεάς κατάστασης που εστάλη ποτέ στο διάστημα. Συμπτωματικά, το ερευνητικό όργανο του Mariner 4, εκτός από τη μελέτη των στοιχείων στην περιοχή του Άρη, ανακάλυψε την εκτόξευση ηλεκτρονίων υψηλής ενεργείας στις εκλάμψεις του ηλίου (Van Allen, J. A. and S. M. Krimigis, Impulsive Emission of ~40 kev electronics from the sun, J. Geophys. Res., 70, 5737-5751, 1966), ένα φαινόμενο που έκτοτε χρησιμοποιείται κατά κανόνα στην εξερεύνηση της απελευθέρωσης ηλιακής ενεργείας μέσω ακτίνων Χ και μικροκυμάτων.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Δρ Κριμιζής συνέλαβε την ιδέα ενός διαστημικού πειράματος που θα εξερευνούσε τις πηγές των ραδιενεργών πηγών της γης. Το πείραμα έγινε γνωστό σαν AMPTE (Active Magnetospheric Particle Tracer Explorers) και τελικά εξελίχθηκε σε μια διεθνή συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ, Γερμανίας και Αγγλίας. Ο Δρ Κριμιζής ήταν ο ιθύνων (Principal Investigator) της ομάδας των ΗΠΑ.

Η επιστημονική προσφορά του Δρ Κριμιζή έχει αναγνωριστεί από πολλούς επιστημονικούς οργανισμούς όπως την Αμερικανική Εταιρεία Φυσικής (American Physical Society), που τον εξέλεξε Διακεκριμένο Μέλος (Fellow) για εξαιρετική προσφορά στην καταγραφή και ερμηνεία του πλάσματος στις μαγνητόσφαιρες των πλανητών και στην ηλιόσφαιρα, το 1983, όπως και στην Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση (ACU), to 1980. Έχει βραβευθεί από τη Διεθνή Ακαδημία Αστροναυτών και την Ακαδημία AHEPA το 1994. Στο Παγκόσμιο Διαστημικό Συνέδριο του 2002 του παρεδόθη το Βραβείο Διαστημικών Επιστημών COSPAR , την υψίστη τιμητική διάκριση που η παγκόσμια διαστημική επιστημονική κοινότητα έχει δώσει.

Το 1993 εξελέγη μέλος της Διεθνούς Αστροναυτικής Ακαδημίας (International Academy of Astronautics), είναι συνεργαζόμενο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα και βραβεύθηκε επίσης από το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο.

• Το 1979 η Διεθνής Αστροναυτική Ένωση (International Astronautical Union) έστειλε το δικό του όνομα στον ουρανό, μετονομάζοντας τον Αστεροειδή 1979 UH, σε 8323 KRIMIZIS.

• Είναι ο μόνος επιστήμονας στον κόσμο, ο οποίος με τα όργανα που έχει σχεδιάσει έχει εξοπλίσει διαστημικά σκάφη σε αποστολές στους επτά από τους εννέα πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Πηγή.Ellines

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Άπό τήν Χίο στό άπέραντο διάστημα"

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ευεργετισμός, φαινόμενο με ιδιαίτερη θέση στη νεοελληνική περιπέτεια, προσεγγίζεται με ιστορικούς όρους από τους αναλυτές μόλις τα τελευταία χρόνια - χρονική καθυστέρηση δυσανάλογα μεγάλη για ένα φαινόμενο που συνδέεται άμεσα με τη νεοελληνική εθνογένεση, καθώς δημιούργησε παράδοση στον προεπαναστατικό Eλληνισμό και, στη συνέχεια, συνδέθηκε με τις τύχες του νεοελληνικού κράτος - με γενναιοδωρία και με επεμβατισμό.
 Mια ιστορία του εθνικού ευεργετισμού θα μπορούσε, σχηματικά, να ξεκινάει με έναν φτωχό Hπειρώτη -Ζώης Καπλάνης θα μπορούσε να είναι το όνομά του- ή οποιονδήποτε άλλον ξενιτεμένο από κάποια άλλη φτωχή γωνιά της χώρας, που πλουτίζει με προσπάθειες μεγάλες και μόχθο πολύ σε ξένον τόπο και που αφιερώνει τη ζωή και το βιος του στην ιδέα να εξασφαλιστεί ένα μέλλον για τη φίλτατη ιδιαίτερη πατρίδα.
Kαι να τελειώνει με έναν Ανδρέα Συγγρό, από τους ισχυρότερους άνδρες στην πολιτική σκηνή του καιρού του, που θέλησε να κατευθύνει την οικονομική ζωή της χώρας στη λογική των δικών του συλλήψεων. Ανάμεσα σε αυτούς απλώνεται ατελείωτος ο κατάλογος των ευεργετών, ξεδιπλώνονται οι ιστορικά υπαγορευμένες μεταλλάξεις του φαινομένου.
Απο τον 16ο αι. ήδη ξεκινάει καταγεγραμμένη η προσφορά των ξενιτεμένων στα λιμάνια της Αδριατικής και στα Βαλκάνια, εμπόρων, προς τις ιδιαίτερες πατρίδες τους.
 Η Ηπειρος, το Πήλιο και η Χίος είναι, ξεχωριστά ανάμεσα σε άλλες, οι περιοχές που συνεισέφεραν, με τις δωρεές των ομογενών, στην κάλυψη των κοινοτικών αναγκών και στην υλική υποστήριξη του οράματος «να φωτισθεί το γένους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ"

Παντού πρώτοι!!!!

Η "διαβόλου κάλτσα" Αριάννα Στασινοπούλου βασίλισσα των μπλογκ...

Η Αριάννα Στασινοπούλου έχει μπεί στη λίστα του Forbes ανάμεσα στις 30 δυναμικότερες γυναίκες της Γης και απασχολεί τα παγκόσμια ΜΜΕ. Το Huffington Post θεωρείται το πλέον κερδοφόρο μπλογκ του κόσμου.

Η ζήλεια και ο φθόνος των ξένων για τους Έλληνες έχει ξεσπάσει με τη μανία που έδειχνε ο ναζισμός στους Εβραίους... Τα διεθνή ταμπλόιντ ασχολούνται με τους σύγχρονους Έλληνες -σε συσχετισμό με τους αρχαίους προγόνους μας- και κατ΄ επέκταση αναζητούν θέματα και στις Ελληνίδες... Όπως με τις πανούργες γυναίκες που διέπρεψαν απο την εποχή του χρυσού αιώνα του Περικλή, του Βυζαντίου του Ιουστινιανού, ως την πρόσφατη του Ανδρέα Παπανδρέου...

 Η λίστα της ομορφιάς και της πανουργίας περιλαμβάνει εκτός από τις αρχαίες Ασπασία, Θεοδώρα, και σύγχρονες, όπως τη Μιμή Λιάνη, τη Γιάννα Δασκαλάκη... Λένε ότι πίσω από κάθε σπουδαίο άντρα υπάρχει μιά δραστήρια γυναίκα, αλλά οι ξένοι ρεπόρτερ γράφουν ότι πίσω από κάθε επιτυχημένο Έλληνα υπάρχει μια φιλόδοξη διαπλεκόμενη γυναίκα...

Ακόμη σχολιάζουν ότι οι Ελληνίδες είναι "διαβόλου κάλτσα" (ελληνική έκφραση) και φέρνουν ως παράδειγμα την Αριάννα Στασινοπούλου (γεννημένη στηνΑθήνα) που έγραψε ένα μπεστ σέλερ, παντρεύτηκε έναν πολυεκατομμυριούχο πολιτικό γκέι, διεκδίκησε στις εκλογές να κυβερνήσει την Καλιφόρνια και τώρα είναι η διασημότερη μπλόγκερ των ΗΠΑ με την πλέον κερδοφόρα ιστοσελίδα της Υφηλίου...

Αριάννα Χάφινγκτον-Στασινοπούλου μια γάτα εν μέσω των αρουραίων… Αυτό που έγραφε στο ΒΗΜΑ (13-12-1998) ο Αλέξης Παπαχελάς, ότι «το αμερικάνικο όνειρο της Αριάννας Στασινοπούλου τελείωσε» ήταν τότε ο αντίκτυπος που ξέσπασε στα μίντια των ΗΠΑ από την συνέντευξη- αποκάλυψη του βαθύπλουτου συζύγου της Μάικλ Χάφινγκτον πως ήταν ομοφυλόφιλος. Για την πεισματάρα όμως Ελληνίδα το όνειρο μόλις άρχιζε, γιατί καταφεύγοντας στα δικαστήρια πήρε μαζί με το διαζύγιο πακτωλό χρημάτων, αλλά διατήρησε και το επώνυμο του συζύγου της που το έκανε ιστοσελίδα (the Huffington Post) και σήμερα είναι η πρώτη στη παγκόσμια λίστα των πολιτικών μπλογκς, με εκατομμύρια επισκέπτες το 24ωρο. Το μενού της ανανεώνεται καθημερινά με πολιτικά, καλλιτεχνικά και κοσμικά δρόμενα, που αρκετά είναι αποκλειστικά, όπως η απόφαση παραίτησης του πρωθυπουργού της Αγγλίας Μπλερ. Η ζωή της γυναίκας αυτής μοιάζει με χολιγουντιανή ταινία… Την δεκαετία του 60 ο εκδότης μικρής οικονομικής εφημερίδας στην Αθήνα Κώστας Στασινόπουλος ονειρευόταν να στείλει τη κόρη του να σπουδάσει στην Αγγλία και αυτό έγινε, αλλά εκείνη ομορφούλα, τσαχπινούλα και φιλόδοξη, εξεσφενδονίστηκε πέρα από τον Ατλαντικό και έγινε διάσημη (αλλά αμφιλεγόμενη) συγγραφέας, δημοσιογράφος, κοσμική, ακόμη και υποψήφια κυβερνήτης της Καλιφόρνια, χάνοντας από τον Βαρτσενέγκερ…Κάποιος είχε πει, μετά την ήττα της, «να που τα ποντίκια φάγανε μια γάτα…» Αυτή τη γάτα της πολιτικής και των μίντια, την περιγράφει με δηλητηριώδες χιούμορ ο Αλέξης Παπαχελάς, αμερικανοθρεμμένος κι΄αυτός, στο κείμενο που ακολουθεί… "Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι το εν λόγω ζευγάρι θα γινόταν πρωτοσέλιδο των κουτσομπολίστικων περιοδικών της Αμερικής και πως ακόμη θα έκανε τον γύρο των ταμπλόιντ ανά τον κόσμο. Ο λόγος για τον Μάικλ Χάφινγκτον, τον εκκεντρικό πολυεκατομμυριούχο πρώην σύζυγο της πολυσυζητημένης Ελληνίδας Αριάννας Στασινοπούλου που σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Esquire» αποκάλυπτε ότι είναι ομοφυλόφιλος... " Πηγη.Δημητρης Λυμπεροπουλος Αφού το ξεκινήσαμε πρέπει να το τελειώσουμε, ώστε να μη μείνουν οι αναγνώστες του press-gr ανημέρωτοι για τον βίο και την πολιτεία της υπ΄αριθμόν 1 πολιτικής μπλόκερ των ΗΠΑ, που τυγχάνει να είναι Ελληνίδα, αλλά έχει απαρνηθεί το πατρικό της επώνυμο για χάρη εκείνου του πρώην συζύγου της, που είναι ζάπλουτος, εκκεντρικός και γκέι...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Παντού πρώτοι!!!!"

Τελικά ύπαρχει έλπίδα...

κάποιοι υπεράξιοι Έλληνες διέπρεψαν στο εξωτερικό

σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης: τι λείπει από την Ελλάδα

Όχι γιατί του έχουν δώσει στην Αγγλία τον τίτλο του σερ, όχι γιατί είναι ο κορυφαίος νομικός Συγκριτικού Δικαίου και σύμβουλος ευρωπαίων πολιτικών ηγετών και δικαστικών, αλλά γιατί θεωρείται ο πιό ευρηματικός και χαριτωμένος δημόσιος ομιλητής της Ευρώπης, αξίζει τα εύσημα του εγάλου Έλληνα. Πρόκειται για τον Βασίλειο Μαρκεζίνη που ελάχιστοι τον ξέρουν στην Ελλάδα και κάποιοι που θα μάθουν ότι είναι γιός του Σπύρου Μαρκεζίνη, θα στραβομουτσουνιάσουν... Και τι δεν έχουν γράψει για αυτόν τον Έλληνα που η ευρωπαική ελίτ του πνεύματος τον θαυμάζει και τον εγκωμιάζει.

-Γεννήθηκε στην Αθήνα 10 Ιουλίου 1944 -Έλαβε από τη Νομική Αθηνών το πρώτο του πτυχίο με βαθμό απολυτηρίου 10 και το πρώτο διδακτορικό με άριστα. -Είναι ο μόνος Έλληνας μέλος επτά Ακαδημιών: Αγγλίας, Ελλάδας, Γαλλίας, Ιταλίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Αμερικής -Του έχουν απονεμηθεί μεγαλόσταυροι από τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία. -Έχει διδάξει σε 25 διαφορετικές νομικές σχολές στον κόσμο, μεταξύ των οποίων της Οξφόρδης, του UCL, του Τέξας και του Λάιντεν. -Το 2005 του αποδόθηκε ο τίτλος «SIR» από τη βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ για τις υπηρεσίες του στις διεθνείς νομικές σχέσεις. -Αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2007. -Είναι παντρεμένος με την Ευγενία Τρυπάνη, με την οποία έχουν δύο παιδιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τελικά ύπαρχει έλπίδα..."

Ύψωμα 731.Οι Θερμοπύλες πού δέν έπεσαν

(ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων)

Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικό. Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι καταπονημένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή εδάφους.

Μεγάλη συμβολή στον Β' ΠΠ είχε η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό η Ελληνο-ιταλική σύγκρουση στην Πίνδο, η Μάχη των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά και η Μάχη της Κρήτης. Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ γνωστό, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της «Εαρινής Επίθεσης» των Ιταλών στο Ύψωμα 731.

Το εν λόγω ύψωμα (υψόμετρο 731 μ.) βρίσκεται περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.

Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη. Στο ύψωμα 731, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της I Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει 586 άνδρες νεκρούς και τραυματίες, περίπου την μισή του δύναμη. (Απολογισμός της μάχης για τους Ιταλούς 1.000 νεκροί και 3.000 τραυματίες και για τους Έλληνες 145 νεκροί και 400 τραυματίες.)

Η τιτανομαχία του Υψώματος 731

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας- Σταθαράς: «Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! Και ήρτες τέλος Συ Μητέρα-Μέρα…» Το ηρωικό έπος του 1940-41 τα έχει όλα, όσα διασαλπίζει με τη στεντόρεια φωνή του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. Από τα βαθιά χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 μέχρι τον Απρίλιο του 1941 διαδραματίστηκαν επικά γεγονότα, που προκαλούν τη συγκίνηση και το θαυμασμό μας. Εμείς οι νεότεροι τα διαβάζουμε στην Ιστορία. Η προηγούμενη όμως γενιά τα έζησε ενεργά και τα έγραψε με ιδρώτα και αίμα πάνω στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας. Το 731 αναδείχθηκε και Μαραθώνας και Σαλαμίνα και Εικοσιένα!» (ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, «ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 - Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά», 15-2-2008.)

Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου». (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442).

Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ύψωμα 731.Οι Θερμοπύλες πού δέν έπεσαν"

Ή Ελπίδα γιά τό μέλλον μας....ή εύγένεια καί η ποιότητα

Ζούμε την εποχή της απόλυτης παρακμής στη χώρα μας.Όλοι το αισθάνονται κι όλοι το βιώνουν εκτός από μια κλειστή ομάδα που προσπαθεί και συνεχίζει να αλλάξει το DNA της ψυχοσύνθεσης αυτού του λαού.

Εν μέρει το έχουν καταφέρει κι έχουν εκμαυλίσει την ελληνική κοινωνία όμως δεν έχουν καταφέρει να αλλοιώσουν ακόμα το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο αυτού του λαού που είναι η γλώσσα του και ο πολιτισμός του.Κι αν οι φελλοί ακόμα επιπλέουν αυτός ο πλούτος δεν θα χαθεί και θα έρθει η ώρα που θα τους πνίξει.Γιατί αυτός ο λαός άντεξε σε δυσκολότερες καταστάσεις.Δεν απεθνικοποιήθηκε, δεν έχασε τον πλούτο του παρά την πενία του.
Απολαύστε κι ακούστε τον καθαρό ελληνικό λόγο του Οδυσσέα Ελύτη και να αισιοδοξείτε …. όσο διατηρείτε την ελληνικότητά σας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ή Ελπίδα γιά τό μέλλον μας....ή εύγένεια καί η ποιότητα"

ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ

Η τροπή των Εθνικών Ονομάτων σε Γεωγραφικά
 Ή τροπή τών ελληνικών εθνικών ονομάτων, τών φυλετικών ονομάτων, σέ γεωγραφικά συντελέστηκε σέ μια πρώτη φάση μετά τήν μόνιμη εγκατάσταση τών ελληνικών φύλων, τήν ανάμιξη τους μέ τά προελληνικά φύλα, τήν ίδρυση τών πόλεων και τον ελληνικό αποικισμό.
Κατά τήν πρώτη αυτή φάση πολλά εθνικά, κυρίως πόλεων, πρέπει νά προέρχονται από προελληνικά ονόματα, σ’ εκείνες κυρίως τις περιοχές όπου υπήρχε έντονη οικιστική και πολιτιστική παράδοση, όπως στις περιοχές της νοτίου Ελλάδος και τών νησιών.
Ή ύπαρξη τών τόπων αυτών διαπιστώνεται τόσο απο τή μυθολογική παράδοση οσο και από αρχαιολογικά ευρήματα και κυρίως από τήν ύπαρξη περισσοτέρων στρωμάτων Ιερών, ένα φαινόμενο πού κυρίως ερμήνευσε και αξιολόγησε μεταξύ  άλλων ό μεγάλος θρησκειολόγος Nilsson.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ"

ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ."

Πρωτοπόροι Μινωίτες

Ο Κρητικός ερευνητής εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ., το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες

Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.

Αποτύπωση ηλιακού ημερολογίου σε μινωικό σφραγιστικό εύρημα, κατασκευασμένο από δόντι ιπποποτάμου. «Οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες»

Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.

Ο δρ. καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής



Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.

Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.

Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.

Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».

Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».

Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.

Αριθμητικές πράξεις

«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.

Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».

Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.

Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.

Μανόλης Κοκολάκης

Πηγή: Έθνος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρωτοπόροι Μινωίτες"

Κνωσσός-Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ

Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης για μια ολόκληρη πόλη το συναντάμε στην Κνωσό. Οι ανασκαφές του 'Αρθουρ Έβανς στις αρχές του αιώνα έφεραν στο φως ένα εντυπωσιακό σύστημα ύδρευσης.

 Το νερό μεταφερόταν μέσα σε πήλινες σωλήνες από αρκετά μακριά απ' τις περιοχές Κουναβων και Αρχανών στο υδραγωγείο της πόλης και από εκεί διανεμόταν στα σπίτια.
Τα σπίτια ήταν ξύλινα, πέτρινα και μαρμάρινα και μερικά απ' αυτά με τρεις, λιγότερα με τέσσερις αλλά και λίγα, όπως το παλάτι, με πέντε ορόφους.
Κάποια δημόσια κτήρια, μάλλον αποθήκες τροφίμων, είχαν επενδυμένους τοίχους με κεραμικά πλακάκια παρόμοια με τα σημερινά.σχέδιο αρχαίων σωλήνων και ενώσεων
Υδραυλικά στο παλάτι της Κνωσού στην Κρήτη από την Πρώτη ΜεσοΜινωική περίοδο περίπου 2000 π.Χ. Τα τμήματα (πήλινων σωλήνων) από ψημένο πηλό είχαν κατασκευαστεί με τρόπο που να εγκαθιστώνται εύκολα. Αλληλοεπικάλυψη των άκρων των σωλήνων χρησιμοποιούταν για ομαλές ενώσεις, εξασφαλίζοντας ελεύθερη ροή του νερού και ελάχιστο στροβιλισμό. Πριονωτή διαμόρφωση των ενώσεων διατηρούσε την ένωση σίγουρη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κνωσσός-Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Ανασφάλιστος εργαζόμενος καθάριζε τζάμια στο υπουργείο Εργασίας, τον θεματοφύλακα των εργασιακών δικαιωμάτων, έπεσε και σκοτώθηκε και ξαφνικά όλοι έμειναν έκπληκτοι.
 Το υπουργείο ξαφνιάστηκε που την καθαριότητα είχε αναλάβει ένα συνεργείο και μια εταιρεία η οποία είχε τους εργαζόμενους -σκλάβους χωρίς ασφάλιση και χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Ο άτυχος εργάτης από την Αίγυπτο κλήθηκε παράνομα την Κυριακή να καθαρίσει χωρίς να τηρούνται τα στοιχειώδη, έπεσε από τον τρίτο όροφο και σκοτώθηκε στο…βωμό της διαφάνειας που επαγγέλλεται η κυβέρνηση.
Εμειναν όλοι έκπληκτοι για το πώς έγινε κάτι τέτοιο, πώς καθάριζε ο εργάτης χωρίς ασφάλιση. Μα η γενική Γραμματεία δεν είχε υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρεία καθαρισμού;
 Τώρα αντιλήφθηκαν ότι τους έχει ανασφάλιστους μέσα στο ίδιο το υπουργείο Εργασίας;
Από την άλλη, το γεγονός έγινε την Κυριακή και μόλις σήμερα βγήκε στη δημοσιότητα. Γιατί τόση καθυστέρηση;
Επίσης, ποιοι προσπάθησαν να εμφανίσουν τον Αιγύπτιο ότι είχε απλά μια προφορική συμφωνία εργασίας με την εταιρεία; Αναπάντητα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουν στο υπουργείο κι όχι να κάνουν την πάπια και κατόπιν εορτής να ανακοινώσεουν κυρώσεις στην εταιρεία.
Αλλά να μην κάνουν και τους έκπληκτους για το καθεστώς που επικρατεί με τις εταιρείες καθαρισμού.
 Μήπως ξέχασαν την υπόθεση Κούνεβα; Ως αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ δεν είχε βγει στα χαρακώματα και κατηγορούμε τη ΝΔ ότι επιτρέπει τέτοιες συνθήκες εργασίας; Γιατί δεν έκανε απολύτως τίποτε να καθαρίσει τη βρομιά και τη μαφία που επικρατεί με κυκλώματα να εκμεταλλεύονται κακόμοιρους μετανάστες;
Δεν πήγαν καμιά βόλτα σε εταιρείες να δουν πώς δουλεύουν όλοι στον καθαρισμό;
Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα κι ας κοιτάξουν να κάνουν παρεμβάσεις σε ένα θέμα που ντροπιάζει τη χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είχε βγει στα κάγκελα για την υπόθεση Κούνεβα;
Πηγή: www.antinews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΕΡΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Το βιντεάκι είναι μια 24ωρη παρατήρηση όλων των πτήσεων μεγάλων αεροσκαφών στον κόσμο, που συμπυκνώνεται σε περίπου 2 λεπτά.

Από το διάστημα μοιάζουν με τη δραστηριότητα μιας κυψέλης μελισσών.
Τα κίτρινα στίγματα είναι πολιτικά αεροσκάφη, πολλά με πάνω από 300 άτομα on board!
Σημειώστε ότι οι κατευθυνόμενες στα ανατολικά πτήσεις από τη Βόρεια Αμερική προς την Ευρώπη είναι τη νύχτα, και οι κατευθυνόμενες στα δυτικά πτήσεις, από την Ευρώπη είναι στο φως της ημέρας.
Θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι καλοκαίρι στο Βόρειο ημισφαίριο, από την αντανάκλαση του ήλιου στον πλανήτη.Θα μπορούσαμε επίσης να δούμε ότι δεν έδυσε αρκετά στον ακραίο Βορρά
και δεν ανέτειλε αρκετά στον ακραίο Νότο.
Διδασκόμαστε για τη γήινη κλίση, και πώς προκαλεί το καλοκαίρι και το χειμώνα, και πρέπει να φανταστούμε τι ακριβώς γίνεται στη συνέχεια.
Με αυτήν την 24ωρη παρατήρηση του ταξιδιού των αεροσκαφών, μπορούμε επίσης να δούμε το φώς της ημέρας να κινείται πάνω απ' τη γήινη επιφάνεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΕΡΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ"

ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ

ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ως ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ

«Δανείζει τον Θεό αυτός που ελεεί τον φτωχό» λέει η χριστιανική ρήση και δυστυχώς όσο απλή είναι στα λόγια τόσο δύσκολη είναι στην πράξη.

Μια εσωτερική αναζήτηση για τον καθέναν μας και εύκολα επιβεβαιώνεται το πόσο «δύσκολο» είναι για τον άνθρωπο να ελεεί τον πλησίον του .

Ε υ τ υ χ ώ ς για την πατρίδα μας και όχι μόνο, η προαναγραφόμενη χριστιανική ρήση δεν έμεινε κενό γράμμα για κάποιους, οι οποίοι μένοντας κι άγαμοι ακόμη για να μην ελαττωθεί η περιουσία τους , έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν (και δεν ήταν λίγα) στην πατρίδα τους είτε για να ενισχυθεί ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων από τους κατά καιρούς κατακτητές, είτε για να δημιουργηθούν Δημοτικά Σχολεία , Γυμνάσια , Τεχνικές Σχολές , Πανεπιστήμια , Νοσοκομεία , να προικισθούν άπορες νέες, να βοηθηθούν άρρωστοι , να γίνουν δρόμοι , δημόσια κτίρια και γέφυρες, που μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται και τόσα άλλα ευεργετήματα .
Και αυτοί δεν ήσαν άλλοι από τους ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ , ξεχωριστή μερίδα των οποίων αποτελούν οι
Η Π Ε Ι Ρ Ω Τ Ε Σ   Ε Υ Ε Ρ Γ Ε Τ Ε Σ.
Από την Ήπειρο , σύμφωνα με την εφημερίδα Ημερησία και στο έντυπο που κυκλοφόρησε με τίτλο « Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ» , προέρχονται οι περισσότεροι εθνικοί ευεργέτες (πάνω από σαράντα) και ανάμεσα στις «ευεργετομάνες» περιοχές εξέχουσα θέση κατέχει το Μέτσοβο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ"

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

2010: Η χρονιά των μεγάλων αποχωρήσεων στην ενέργεια

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Χρόνιες στρεβλώσεις, πανίσχυρα κρατικά μονοπώλια, προστατευτισμός και δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές στην Ελλάδα. Και εάν για τους Έλληνες η επιλογή της αποχώρησης είναι πολύ πιο δύσκολη –εμείς είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε στην Ελλάδα τόνισε χαρακτηριστικά συνεταίρος ξένης εταιρείας που αποφάσισε να μη συνεχίσει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα– δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους ξένους.

Και βέβαια η οικονομική κρίση, αποτέλεσε ίσως τον πιο καθοριστικό παράγοντα, στην απόφαση πολλών εταιρειών που δραστηριοποιούνται επί χρόνια ή και δεκαετίες στη χώρα μας, να φύγουν από την Ελλάδα.
Δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο ενεργειακός τομέας και ειδικότερα η αγορά των καυσίμων μετρά τις πιο τρανταχτές και πολυσυζητημένες αποχωρήσεις: μπορεί τα deals να έκλεισαν το 2009, ωστόσο η αποχώρηση των δύο μεγάλων διεθνών παικτών από την αγορά καυσίμων με τη μεταβίβαση των BP στα ΕΛΠΕ και Shell στη Motor Oil ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς που ολοκληρώνεται την ερχόμενη εβδομάδα.
 Οι ξένοι στην ουσία οδηγήθηκαν στην πόρτα της εξόδου καθώς η ελληνική αγορά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, που ξεκινούν από στρεβλώσεις και προστατευτισμό (περιορισμοί στις μεταφορές και τα βυτιοφόρα) και φτάνουν σε διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς όπως ο υπερεπαγγελματισμός των πρατηρίων, το λαθρεμπόριο και τη νοθεία που δημιουργούν εκτός των άλλων συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού για τις υγιείς και νόμιμες εταιρείες.
Στον ηλεκτρισμό, η ιταλική Enel που διαδέθηκε την ισπανική Endesa, αποφάσισε να μη συνεχίσει να δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής, με την αποχώρηση να σχετίζεται εν μέρει με τα χρόνια προβλήματα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Η σχετική συμφωνία με τον όμιλο Μυτιληναίου μπορεί να ήταν γνωστή εδώ και καιρό, ωστόσο επισφραγίστηκε τον περασμένο Μάρτιο. Κυρίως η ιταλική εταιρεία έφυγε από το συμβατικό ηλεκτρισμό εξαιτίας των δικών της προβλημάτων υπερδανεισμού και την προσπάθειά της να διατηρήσει την πιστοληπτική της ικανότητα πουλώντας περιφερειακά πάγια ενώ για τον ίδιο σκοπό πραγματοποιήθηκε δημόσια προσφορά μετοχών της Enel Green Power.
Εκεί όμως που οι ξένοι επενδυτές πραγματικά οδηγήθηκαν στα πρόθυρα... «νευρικής κρίσης» από τον προστατευτισμό του μονοπωλίου της ΔΕΗ ήταν στη λιανική του ηλεκτρισμού.
Ο μεγαλύτερος ιδιώτης προμηθευτής, η αυστριακή Verbund που και η ίδια είναι κρατική εταιρεία στην Αυστρία, είδε τις προσπάθειές της για δραστηριοποίηση να υπονομεύονται από τις συνθήκες της αγοράς και από το μη φιλικό για τις ιδιωτικές εταιρείες προμήθειας θεσμικό πλαίσιο.
Φυσικό επακόλουθο, οι Αυστριακοί να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους, αφήνοντας τον Έλληνα συνεταίρο τους να συνεχίσει τη μάχη για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Αποχώρηση όμως είχαμε και από την αγορά του φυσικού αερίου με την αμερικανική Duke Energy να αποφασίζει να φύγει από την Εταιρεία Παροχής Αερίου Αττικής. Από την ΕΠΑ Αττικής αναμένεται να αποχωρήσει και ο έτερος ιδιώτης μέτοχος η Shell και ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αναζήτησης στρατηγικού εταίρου, που στο προηγούμενο σχήμα διέθετε και το μάνατζμεντ της εταιρείας.
Πηγή:www.capital.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Στην Αλβανία, δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο τρόπο για να σχηματίζονται τα επίθετα που συνήθως είναι δυσύλλαβα, Hoxha,Shehu Prifti, Çela,Leka,Dervishi, Hysi,Rama,Dibra, ,Abazi,Sinani,Gjika,Kola,Kraja,Luka,Duka, Gjoka,Murati,Kristi,Mulo, Muço, Andoni,
Hasani,Koçi,Frashëri,Ruçi,Zeneli,,Papa,Spahiu,Balla κτλ

Στη Βουλγαρία , το -ov είναι αντίστοιχο του δικού μας απλού σχηματισμού σε γενική Γεωργίου, Αποστόλου κτλ.
Στη Σερβία, το -ic είναι υποκοριστικό, αντίστοιχο των δικών μας, -οπουλος, -άκης, -ούδης, -ούσης, -ούλης κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ

Στη Ρουμανία, έχουν το -escu, που είναι δηλώνει οτι καταγωγή απο αυτόν που ειναι ως θέμα, Vladimirescu, του Vladimir.
Στα αγγλικά επώνυμα, υπάρχουν διάφοροι τύποι, από το σκωτσέζικο Mac (και Nic στα γαλλικά για τις γυναίκες) ως το ιρλανδικό Ο' και το νορμανδικό Fitz.
Αλλά στην αγγλική είναι συνηθέστερα τα τοπωνυμιακά επίθετα (Church-hill, Rivers, At-wood, East-wood etc) καθώς και αυτά που δηλώνουν ιδιότητες (Good-will, God-speed, Black-head, Muddy, etc). Σε αντιστοιχία, έχουμε τα ελληνικά επίθετα που δηλώνουν συνήθως επαγγέλματα (σαμαράς, καρεκλάς, φούρναρης, κτλ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΩΝΥΜΑ"

Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά.

(από τα ΧΡΥΣΑ ΛΟΓΙΑ του geodel)

---

Γιατί αλήθεια διδάσκουμε τα αρχαία ελληνικά στα παιδιά που θέλουμε να μορφώσουμε, σε τόσο πολλές ώρες μάλιστα;

Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο.

Πρώτα απ’ όλα, Γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο Απώγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλη μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης· νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές· αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα - φυσικά εξελιγμένη -, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια.

Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την ιστορία του, Γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια του ίδιου του εαυτού του. Είμαι Έλληνας, συνειδητός Έλληνας, αυτό θα πει, έχω αφομοιώσει μέσα μου την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα.

Ο δεύτερος λόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε την αρχαία πνευματική Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο ελληνικό, με συνδετικό κρίκο τον ρωμαϊκό. Με τους άλλους Ευρωπαίους μας δένει βέβαια και ο Χριστιανισμός, όσο και να μας χωρίζουν ορισμένα δόγματα. Μα και ο Χριστιανισμός έπρεπε να δουλευτεί. Πρώτα με την ελληνική σκέψη, για να μπορέσει ν’ απλώσει έπειτα στον ευρωπαϊκό χώρο. Η ρίζα του πολιτισμού των Ευρωπαίων όλων είναι ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός και η τέχνη, γι’ αυτό δεν μπορεί να τα αγνοεί κανείς, αν θέλει να αισθάνεται πως πνευματικά ανήκει στην Ευρώπη.

Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν’ αγνοούν την αρχαία Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος. Από κάθε λογής σκλαβιά, και υλική και πνευματική. μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον ελληνικό χώρο στα παλιά εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο πολιτισμό, πάνω απ’ όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. Οι λαοί όμως αυτοί ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο. Το απολυταρχικό τους σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά στο βασιλέα και στους θρησκευτικούς αρχηγούς.

Η ελεύθερη πράξη και η ελεύθερη σκέψη είναι άγνωστα στον εξωελληνικό κόσμο. Και οι Έλληνες; Πρώτοι αυτοί, σπρωγμένοι από μια δύναμη που βγαίνει από μέσα τους και μόνο, τη δεσποτεία θα τη μεταλλάξουν σε δημοκρατία, και από την άβουλη, ανεύθυνη μάζα του λαού θα πλόσουν μια κοινωνία από πολίτες ελεύθερους, που καθένας τους να νιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο και για τη δική του και για των άλλων την προκοπή. Ο στοχασμός είναι κι αυτός ελεύθερος για τα πιο τολμηρά πετάγματα του νου και της φαντασίας. Ο Έλληνας είναι ο πρώτος, που ενώ ξέρει πως δεν μπορεί ατιμώρητα να ξεπεράσει τα σύνορα του ανθρώπου και να γίνει θεός, όμως κατέχεται από μια βαθιά αισιοδοξία για τις ανθρώπινες ικανότητες και είναι γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο, που τον πιστεύει ικανό να περάσει τις ατέλειές του και να γίνει αυτό που πρέπει να είναι - ο τέλειος άνθρωπος.

Αυτή η πίστη στον τέλειο άνθρωπο, συνδυασμένη με το βαθύ καλλιτεχνικό αίσθημα που χαρακτηρίζει την ελληνική φυλή, δίνει στον αρχαίο Έλληνα τον πόθο και την ικανότητα να πλάσει πλήθος ιδανικές μορφές σε ό,τι καταπιάνεται με το νου, με τη φαντασία και με το χέρι: στις απέριττες μορφές που σχεδιάζουν οι τεχνίτες στα αγγεία της καθημερινής χρήσης, στη μεγάλη ζωγραφική, στην πλαστική του χαλκού και του μαρμάρου, πάνω απ’ όλα στο λόγο τους, και τον πεζό και τον ποιητικό.

Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να δόσουμε στα παιδιά μας, για να μορφωθούν· για να καλλιεργήσουν τη σκέψη τους αναλύοντας τη σκέψη των παλιών Ελλήνων· για να καλλιεργήσουν το καλλιτεχνικό τους αίσθημα μελετώντας ό,τι ωραίο έπλασε το χέρι και η φαντασία των προγόνων τους· για να μπορέσουν κι αυτοί να νιώσουν τον εαυτό τους αισιόδοξο, ελεύθερο και υπεύθυνο για τη μοίρα του ανθρώπου πάνω στη γη· προπαντώς για να φουντώσει μέσα τους ο πόθος για τον τέλειο άνθρωπο.__

Ι.Θ. Κακριδής

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά."

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Μια μυστική προσέγγιση στην Πρωτοχρονιά

Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε σαν ημέρα της πρώτης του χρόνου από τους Ρωμαίους το 153 π.Χ. Στο Βυζάντιο η 1η Ιανουαρίου υιοθετήθηκε και καθιερώθηκε σαν ημέρα πρωτοχρονιάς το 1000 μ.Χ.

Η αρχιχρονιά, ή Πρωτοχρονιά, όπως έχουμε περισσότερο συνηθίσει να την λέμε, είναι μια από τις πιο αγαπημένες γιορτές των Ελλήνων, αλλά και ολόκληρης σχεδόν της ανθρωπότητας.
 Έχει καθιερωθεί στους περισσότερους λαούς του κόσμου να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου και είναι γεγονός πλέον η ύπαρξη δορυφορικών εκπομπών από όλες τις χώρες προς όλες τις χώρες της γης, για μια όσο το δυνατόν πιο «συντονισμένη» αλλαγή του χρόνου, παρ’ όλη τη διαφορά της ώρας.
Από την Αυστραλία και την Ιαπωνία μέχρι τη Βρετανία και την Ισλανδία, έως τις χώρες της Μεσογείου, οι άνθρωποι γιορτάζουν με χαρά και πανηγυρισμούς την Πρωτοχρονιά, ίσως γιατί κάθε νέος χρόνος φέρνει μαζί του την ελπίδα για καλύτερες μέρες.
Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε σαν ημέρα της πρώτης του χρόνου από τους Ρωμαίους το 153 π.Χ. Στο Βυζάντιο η 1η Ιανουαρίου υιοθετήθηκε και καθιερώθηκε σαν ημέρα πρωτοχρονιάς το 1000 μ.Χ.
Πριν από το 153 π.Χ., σαν πρώτη του έτους ημέρα, εορταζόταν η 1η Μαρτίου, ενώ σε άλλες περιοχές του τότε γνωστού κόσμου η πρώτη ή η ενδέκατη Σεπτεμβρίου, αλλά και η πρώτη νουμηνία (αρχή της νέας Σελήνης) μετά το θερινό ηλιοστάσιο (21η Ιουνίου), όπως συνέβαινε στο αττικό σεληνιακό ημερολόγιο ή η πρώτη νουμηνία μετά την φθινοπωρινή ισημερία, όπως ίσχυε στο μακεδονικό ημερολόγιο. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα κάτι που συνήθως διαφεύγει της προσοχής μας.
Εάν η πρώτη Μαρτίου εκληφθεί σαν η πρώτη ημέρα του χρόνου, τότε δικαιολογείται και μιας άλλη μορφής αρίθμηση των μηνών του έτους, σύμφωνα με την οποία ο Σεπτέμβριος, ο Οκτώβριος, ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος είναι ανιστοίχως ο έβδομος (επτά-Σεπτέμβριος), ο όγδοος (οκτώ-Οκτώβριος) ο ένατος (εννέα-Νοέμβριος] και ο δέκατος (δέκα-Δεκέμβριος) μήνας του χρόνου. Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι ο 11ος και 12ος μήνας αντιστοίχως του έτους σε αυτήν την περίπτωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ"

ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΝΕΙΟΝ ΟΡΥΓΜΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
του hermann J. kIenast αρχαιολόγου, Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο

Η νήσος Σάμος βρίσκεται στο ανατολικό Αιγαίο κοντά στις ακτές της Μ. Ασίας. Μαζί με τις πόλεις Μίλητο και Έφεοο αποτελούν τον πυρήνα της Ιωνίας, περιοχής περίφημης για τον πολιτισμό της κατά την αρχαιότητα.

Ο εποικισμός της νήσου συγκεντρώθηκε στα ΝΑ, όπου γύρω από έναν φυσικό λιμένα αναπτύχθηκε η πρωτεύουσα.
Χάρη στη γεωγραφική θέση και στους ικανούς ναυτικούς της η Σάμος έπαιξε ηγετικό ρόλο και έφθασε στο απόγειο της ακμής της κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Για να εννοήσουμε την κεφαλαιώδη σημασία της, είναι αρκετή μια αναφορά στον Ηρόδοτο, που περιγράφει με μεγάλο θαυμασμό πώς οι Σάμιοι είχαν κατορθώσει να κατασκευάσουν τα τρία μεγαλύτερα έργα ολόκληρης της Ελλάδας: μια σήραγγα (όρυγμα) για την ύδρευση της πόλης, μια προβλήτα για την προστασία του λιμένας και το ναό της Ηρας, αφιερωμένον στην κυριότερη θεότητα της νήσου.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει κατά πρώτον τη σήραγγα, την περιγράφει εν συντομία συμπληρώνοντας την αναφορά με το όνομα του κατασκευαστή, του αρχιτέκτονα-μηχανικού Ευπαλίνου, γιου του Ναυστρόφου του Μεγαρέως. Χωρίς τη συγκεκριμένη αναφορά -που πράγματι είναι η μοναδική από την αρχαιότητα- το όρυγμα σίγουρα θα παρέμενε άγνωστο.
Τα εξωτερικά ίχνη απαλείφθηκαν λίγο αργότερα αφ’ ότου σταμάτησε η λειτουργία του, και η αναζήτηση του κατά τους νεότερους χρόνους οφείλεται ακριβώς σ’ αυτή την αναφορά του Ηροδότου. Το όρυγμα εντοπίστηκε τελικώς το 19ο αιώνα και οι προσπάθειες για επαναλειτουργία του, το 1882, επέφεραν την αποκάλυψη του και την πρώτη επιστημονική εκτίμηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΝΕΙΟΝ ΟΡΥΓΜΑ"

Greece 5000 years of civilization

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Greece 5000 years of civilization"

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ..

ΤΑ ΑΥΤΟΜΑΤΑ
του Δημητρίου Καλλιγερόπουλου
δρος Τεχνικών Επιστημών, μηχ. ηλ. ΕΜΠ, καθηγητή Τμήματος Αυτοματισμού του TEI Πειραιά, μέλους του Δ.Σ. της Εταιρείας Μελέτης Αργαίος Ελληνικής Τεχνολογίας
Τα αυτόματα μέσα στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας αποτελούν σίγουρα ένα ιδιαίτερο, ξεχωριστό, ειδικό και ταυτόχρονα εντυπωσιακό στοιχείο.
Στόχος μας όμως δεν είναι ούτε να ξεχωρίσουμε, να απομονώσουμε και να προβάλουμε έναν εξεζητημένο κλάδο της τεχνολογίας, ούτε να εντυπωσιάσουμε.
Στόχος μας αντίθετα είναι να συνδέσουμε τους διάφορους τεχνολογικούς κλάδους ανάμεσα τους, να αναδείξουμε την τεχνική σκέψη που περιέχουν, να συνδέσουμε την τεχνολογία με τα άλλα πνευματικά δημιουργήματα του ανθρώπου, όπως τη φιλοσοφία και την τέχνη.
Στόχος μας είναι ακόμη να γεφυρώσουμε ιστορικά το χάσμα που χωρίζει την παραγνωρισμένη αρχαία ελληνική τεχνολογία με την ευρωπαϊκή Αναγέννηση και τις ιδέες της βιομηχανικής επανάστασης.
Και τα αυτόματα μας διευκολύνουν σ’ αυτό: «Παν μέρος της μηχανικής εν τη αυτοματοποιητική παραλαμβανόμενον/η αυτοματοποιητική, η τέχνη της κατασκευής των αυτομάτων, περιλαμβάνει, περιέχει όλους τους κλάδους της μηχανικής, συμπυ κνώνει όλη την επιστημονική και τεχνική γνώση των μηχανικών» αναφέρει ο Ηρών στην εισαγωγή της Αυτομαιοποιητικής του.
Και ο άλλος μεγάλος Αλεξανδρινός μηχανικός, ο Φίλων ο Βυζάντιος, κατατάσσει την Αυτοματοποιητική, στο τέλος του περίφημου έργου του «Μηχανική Σύνταξις», ως κατάληξη όλων των άλλων κλάδων της Μηχανικής.
Η προϊστορία ίων αυτομάτων
Αναμφισβήτητα τα αυτόματα αποτελούν την τεχνολογία αιχμής κάθε εποχής.
Τα τρία μεγάλα άλματα που πραγματοποίησε η τεχνική σκέψη στην ιστορική της εξέλιξη αφορούν: Πρώτον, την εφεύρεση των εργαλείων, των τεχνητών και άψυχων αντικειμένων, που επεκτείνουν τη δύναμη, τις ικανότητες και την εμβέλεια του ανθρώπου, όπως το ρόπαλο, το ακόντιο και το δρεπάνι. Δεύτερον, την επινόηση των μηχανών, που αποτελούν συμπλέγματα επιμέρους μηχανισμών, ικανών να μεταδίδουν κίνηση ή να ενισχύουν φυσικά μεγέθη, και που λειτουργούν αξιοποιώντας μιαν εξωτερική ενέργεια, π.χ. την ενέργεια του ανθρώπου, ενός ζώου, του νερού ή του ανέμου, όπως το τόξο, η άμαξα και το πλοίο.
 Και τρίτον, τα αυτόματα, τις αυτοκίνητες εκείνες μηχανές που κινούνται με ενέργεια εσωτερική, πλησιάζοντας περισσότερο τη λειτουργία των ζωντανών όντων. Τα αυτόματα όμως αυτά έχουν πανάρχαιες ρίζες.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Κλεσίτας εφηύρε και κατασκεύασε τους μηχανισμούς της αφετηρίας στον ιππόδρομο της Ολυμπίας
Τα μυθικά αυτόματα
Οι πρώτες αυτοκίνητες μηχανές είναι παιδιά της ποιητικής φαντασίας. Αποτελούν δημιουργήματα μιας μυθικής ενόρασης, μιας τεχνολογικής πρόθεσης, μιας τεχνικής επιθυμίας. Εμπεριέχονται στον αρχαίο ελληνικό μύθο και αποτελούν έκφραση της ανθρωπομορφικής του αντίληψης.
Η λέξη «αυτόματον» είναι λέξη ομηρική. «Αυτόμαται δε πύλαι μύκον ουρανού/αυτόματα, από μόνες τους, άνοιξαν οι πύλες του ουρανού» γράφει ο Ομηρος στην Ιλιάδα του (Ε 749, βλ. σχ. 4).
Και ο Ήφαιστος, ο τεχνολόγος, σιδεράς και αυτοματοποιός θεός των Ελλήνων, «τρίποδας είκοσι έτευχεν, χρύσεα δε σφ’ υπό κύκλα εκάστω πυθμένι θήκεν, όφρα οι αυτόματοι θείον δυσαίατ’ αγώνα· θαύμα ιδέσθαι,/είκοσι τρίποδες συνολικά μαστόρευε και άρμοζε ρόδες χρυσές κάτω απ' τη βάση καθενός, για να μπορούν αυτόματα, αυτοκινούμενοι, μες στων θεών τη σύναξη να μπαίνουν. Και ήταν αξιοθαύμαστοι, ένα θαύμα να τους βλέπει κανείς» (Σ 376).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ.."