ΕΝΑΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΛΕΙ ΣΕ «ΔΙΚΙΩΜΟ»

  ΕΝΑΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

    ΚΑΛΕΙ ΣΕ «ΔΙΚΙΩΜΟ»

            ΤΟΥΣ ΝΕΟΚΑΤΟΧΙΚΟΥΣ, ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΟΥ.

Δεν συνεκράτησα τα ονόματά σας, Οὒτε, ἐξ ἂλλου, μέ ἐνδιαφέρουν.

Θέλω μόνο νά σας ἐπισημάνω λίγα πράγματα, πού ἂν τά κατανόησετε, θά εἶναι γιά τό δικό σας καλό.

  Γιά νά σας ἐπιλέξουν νά Κυβερνήσετε τήν Ἑλλάδα, θά πρέπει νά μερίμνησαν νά ἒχετε κάποιες ἰδιότητες.

   α.   Θά πρέπει νά εἶστε ψυχροί, ὑπολογιστές και καλοκουρδισμένα ενεργούμενο της αφεντικίνας σας, της οποίας το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ἀφεντικό, υποκρίνεστε πως αγ- νοείτε.

   β.   Κατά τεκμήριο, ἱκανοί στήν  ΒΡΩΜΙΚΗ δουλειά σας.

   γ.   Ἡ φυσιογνωμία των περισσότερων σας, δείχνει πώς εἶστε τῶν ἰδίων φυλετι- κῶν προδιαγραφῶν μέ τόν πρόγονό σας, τόν διαβὀηο Χίτλερ (όσο αυτός ήταν  «Άριος», άλλο τόσο εγώ είμαι...Εσκιμώος...!)

  δ.   Τσ ηγετικά σσε προσόντα, δεν απαιτείται  να είναι αρκετά για να κουμαντάρε τε μαθητευόμενους μάγους, υπαλλήλους τοῦ ΔΝΤ,  ανθρωπάρια με..καλολαδωμέ- νη μέση, άτομα με «δείκτη νοημοσύνης» από 55 έως 95 (με βάση το 100), με δεδο μένη δουλόφρονα διάθεση και με ΜΟΝΑΔΙΚΗ τους πρόθεση την στήριξη των συμ φερόντων όλων αυτών που ζητούν να «κατασπαράξουν» ό,τι πολύτιμο υπάρχει σε τούτον τον τόπο.

   (φροντίσατε, εσείς, οι δόλιοι εκμεταλλευταί  της  εννοίας «φιλία», την οποία αγ- νοείτε και ὡς λέξη ακόμα) να μας τους φορτώσετε για να μας «κυβερνήσουν», έχοντας κοινά, μακρόπνοα ΙΔΙΟΤΕΛΗ σχέδια)

   Κατά συνέπεια, τό έργο σας, (μαζί με τις «κουστωδίες» που κουβαλήσατε μαζί σας), φαίνεται, προφανώς, στα μάτια σας και στα μάτια αυτών που σας έστειλαν, εύκολο.

  Παρά ταύτα, επιτρέψτε μου νά σας επισημάνω (όπως σας είπα), καλόπιστα, και κάποια πράγματα ακόμα.

   Λάβετε υπ’ ὂψη σας, πώς αὐτά σας τα ἐπισημαίνει κάποιος αγανακτισμένος, εξοργισμένος, αλλά στα όριά του, ακόμα (αλλά για πόσο)  ευρισκόμενος Έλληνας (πρέπει να θυμάστε, πιστεύω, τι σημαίνει το «Έλληνας»), ο οποίος ακόμα μπορεί και ελέγχει τις αντιδράσεις του (χωρίς, όμως, να είναι βέβαιο πως θα μπορέσει να διατηρήσει την ψυχραιμία του και τους τρόπους αντιδράσεώς του σε επίπεδα κόσμια και ειρηνικά, επί μακρόν)

  Επειδή εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ φιλόξενοι, σας απευθύνω, κατ’ αρχή,  ΑΝΟΙΚΤΗ πρόσκληση να σας ξεναγήσω στην Ελλάδα.

   Θά σας προσφέρω ουζάκι στα Καλάβρυτα, παϊδάκια στο Δίστομο, τσικουδιά στην Κάνδανο της Κρήτης και διάφορα ἀλλα καλούδια σε πολλές περιοχές της Πατρίδας μου, όπου θα μυρίσετε την «τσίκνα» του ψημένου κρέατος (ίσως κάτι σας φέρει στο..μυαλό..!), και οι κάτοικοι των οποίων, να είστε βέβαιοι, θα σας υποδεχθούν με..ανοιχτές αγκάλες (μη δώσετε σημασία στην θέση που θα έχουν τα δάκτυλα των χεριών τους...!)

  Εν συνεχεία, θα σας ξεναγίσω σε λιμάνια τα οποία οι πρόγονοί σας κατέστρεψαν, σε χωριά που οι πρόγονοί σας κατέκαψαν (μαζί με τους κατοίκους τους) και  θα σας παρακαλέσω να μου ανταποδώσετε αυτήν μου την καλή διάθεση, συνοδεύοντάς με στο άναμμα κάποιων καντηλιών στούς τάφους μικρών παιδιών που συνδέουν τις νεώτερες ιστορίες τῶν Λαών μας καί ξεναγώντας με στα άδυτα των Γερμανικὠν επιχειρήσεων που πλουτίζουν εδώ, στην Πατρίδα μου, από το αίμα μας ( η ΖΙΜΕΝΣ είναι το ελάχιστο που θέλω να δω)

   Ως απόστρατος Ανώτατος Αξιωματικός, θα προσπαθήσω να εκμαιεύσω μιά άδεια από το Γ. Επιτελείο, να πάμε μιά βόλτα με ένα από τα υποβρύχια που μας πουλήσατε, παίρνοντας με το άλλο χέρι, αυτά που υποτίθεται πως μας...δανεί- σατε...!

  Θα σας ταξιδεύσω σε δρόμους και το αεροδρόμιο που ἐφτιαξαν ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ Εταιρείες κατατρώγοντας τα χρήματα που, υποτίθεται, ἐβαλε η Ευρώπη, τα οποία εσείς εκμεταλλεύεστε και τα οποία, ΟΥΔΕΝ έσοδο προσφέρουν στην Πατρίδα μου.

  Παραλλήλως, θα μου επιτρέψετε να σας διαβάσω κάποιες σελίδες από την σύγχρονη Ιστορία (διότι ΜΟΝΟΝ στην σύγχρονη Ιστορία εμφανίζεται και ο Λαός σας και, διστυχώς, μόνον με ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ), όπου θα διαπιστώσετε πως σ’ αυτόν τον τόπο, πρέπει να ἐλθετε, αν όχι με το κεφάλι σκυφτό, τουλάχιστον με ΣΕΒΑΣΜΟ.

   Βεβαίως, δέχομαι πως μέσα σας, ίσως υπάρχει μιά λανθάνουσα πίκρα για αυτό που πάθανε οι πρόγονοί σας. Ο ομόφυλός σας, μάλιστα, ο Χίτλερ, ἐπλεξε το εγκώμιο του Λαού μου.

  Και θα σας απευθύνω κάποια «ρητορικά» ερωτήματα (για τα οποία, βεβαίως, δεν περιμένω απαντήσεις).

  «Ξέρετε πόσες μπυραρίες θα αποκτήση ακόμα η Γερμανία, αν μας επιστρέψη την κλεμμένη μας κληρονομιά που την «φιλοξενεί» (ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ) στα Μουσεία της;  Κάθε Μουσείο που θα άδειαζε και μιά μπυραρία...!»

   « Πόσα χρήματα θα μας δίνατε αν πληρώνατε ένα μόνον «λεπτό» για κάθε Ελλη- νική λέξη που χρησιμοποιείτε;»

   « Πόσα χρήματα θα έπρεπε να μας δώσετε προκειμένου να εξωφλήσετε τα ὀσα ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΩΣ» μας χρωστάτε, από δάνεια, καταστροφές πλουτοπαραγω- γικών μας πηγών, δολοφονίες αμάχων και λοιπές συνέπειες της «ευγενικής» σας προσπαθείας να μας θέσετε κάτω από την Μπότα σας;

  Βεβαίως, δεν ξεχνώ και τα όσα ΥΠΟΥΛΑ και ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ έλεγαν και οι ἀλλοι όμοραπεζοί σας (σήμερα) Ευρωπαίοι, όταν το αίμα του Λαού μας τους κέντρο- πιασε και τους ΕΣΩΣΕ όταν προσπαθήσατε (και σε μεγάλο βαθμό το κατορθώ- σατε) να τους καταξευτελίσετε  κατά την διάρκεια της «πολιτιστικής» σας εκστρατείας εναντιον όλων μας, που ξέσπασε στα τέλη της δεκαετίας του 1930.

   Τελικώς είστε όλοι ίδιοι. Αν δεν ταιριάζατε δεν θα «συμπεθεριάζατε».

  Έχετε υπ’ όψη σας, πως έχομε συνειδητοποιήσει, πως το «σαραβαλάκι» που λέγεται Ελλάς, τρέχει στην «Λεωφόρο του Ευρώ» που οδηγεί με ΜΑΘΗΜΑ ΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ στον γκρεμό, στην υποδούλωσή μας.

   Δίπλα μας, υπάρχει ο δύσκολος και γεμάτος εμπόδια χωματόδρομος που λέγε- ται «Οδός δραχμής», από τον οποίο, όμως, με σκληρή προσπάθεια, με δυσκολίες και με αγώνα, θα βγούμε κάποτε, αφεντικά του τόπου μας και θα ξανάλεγα- λουργήσωμε.

   Διότι, πέραν των άλλων, έχομε και έναν σύμμαχο τον οποίο εσείς,  όχι μόνον δεν τον αποδέχεστε  αλλά και τον έχετε θέσει υπό διωγμό.

   Και εννοώ την Ορθοδοξία, η οποία , όπως και η Ελλάς, «όσο διώκεται τόσο θριαμβεύει» και η οποία, σας τρομάζει διότι το «Ορθόδοξο Τόξο» το τρέμετε...!

 Η απόφασή μας θα ειναι, τελικώς, η σωστή.

  Τότε, θα μείνετε ἀνεργοι (μόνον με τις «πενιχρές συντάξεις» των Τραπεζών που σας έστειλαν μαζί με τον Παπαδήμο) ή θα πάρςτς μετάθεση γιά άλλη Χώρα-Θύμα και αν θέλετε, παίρνετε μαζί σας και όσους εκ των υπαλλήλων σας που σήμερα παριστάνουν τους «κυβερνήτες» μας, προφθάσουν να φύγουν.

  Και μία διαπίστωση.

 Μάλλον, στα πρόσωπό σας, επέλεξε η αφεντικίνα σας, κάποια «αναλώσιμα» άτομα, που ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΗ  ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ.

    Και τώρα, κάποια ερωτήματα, όχι πλέον ρητορικά, αλλά ουσιαστικά.

   Τι ξέρετε για τον λαό που προτίθεστε να «κουμαντάρετε;»

   Έχετε μελετήσει την Ιστορία του;

   Γνωρίζετε τις ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ αντιδράσεις του;

   Τέλος, τηρώντας τις παραδόσεις του Ιστορικού τόπου από τον οποίο κάταγομαι, της Μάνης, στην οποία τα ύπουλα κτυπήματα ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ, θα ακολουθήσω τους κανόνες του Μανιάτικου «δικιωμού», δηλαδή της διαδικασίας άποδόσεως ΔΙΚΑΙΟΥ και ο οποίος  ακολουθείται όταν κάποιος πρέπει να «κτυπή- ση» έναν εχθρό του, προκειμένου νά δικαιώση το αδίκως χυμένο αίμα κάποιων δικών του.

   Ο επίδοξος «δικιωτής», προειδοποιεί τον εχθρό του και ενώπιον άλλων, του δί- νει μιά σφαῖρα του και ζητά μιά δικιά του, λέγοντας του έτσι «από δω και μπρος, πρόσεχε. Ή σε κτυπώ, ή με κτυπάς».

   Δεχθείτε λοιπόν την επιστολή μου αυτή, ως υποκατάστατο της«σφαίρας» μου (βλέπετε, απαγορεύεται η κατοχή και η διακίνηση πυρομαχικών καί δεν είμαι πα- ράνομος μετανάστης για να μου επιτρέπει ο «Υπ. Προστασίας των..παρανόμων να έχω καλάσνικοφ...!).

   Ίσως, αυτός που σας απευθύνει την επιστολή-«σφαίρα» αυτή και ευρίσκε ται ακόμα υπό έλεγχο, χάσει την υπομονή του και, σαν ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ Έλληνας που είναι, βγεί εκτός ορίων.  (και να είστε βέβαιοι, πως δεν είμαι ο μόνος που σκέπτε- ται ἐτσι)

    Τότε, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ.

            Και  για να μη μπορείτε να μιλήσετε για δόλιο και ύπουλο κτύπημα (αν ξέ- ρατε έστω και λίγο τους Έλληνες και τον Μανιάτικο ΔΙΚΙΩΜΟ δεν θα τολμούσατε να σκεφθείτε κάτι τέτοιο) αν εἰσασταν ΚΑΙ εσείς  «εὐπατρίδες» (με την σωστἠ έν- νοια του όρου, ὂχι την «λιμπροντορίστικη»), θα ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΣΑ  ΣΕ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ .

            Καλά θα κάνετε ( Το ΚΑΛΟ  σας θέλω) να τα μαζέψετε, μαζί με τα ένοπλα μαντρόσκυλα που κουβαλήσατε μαζί σας (που μας κάνουν για... «ορεκτικό»)  και να φύγετε...!

            Ὀταν «συναντηθοῦμε» (διότι θά γίνη σε κάποια στιγμή), απέναντί μου θα έχω ΟΛΟΥΣ τους «ηγέτες» συμπατριώτες σας, τους ποδηγέτες του δύσμοιρου, ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟΥ λαού σας, τους ύπουλους αιματοκυλιστές του κόσμου που τόλ- μησαν να γράψουν τόσα και τόσα υβριστικά για τους Έλληνες,  χωρίς να επιτρέ- πω να πάρει την θέση σας κάποιος εκπρόσωπός σας.

            ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ, ως εκπρόσωποι των ΑΓΝΩΜΟΝΩΝ λα- μογιών που παριστάνουν τα «αφεντικά» της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης,, ενώ δεν είναι παρά δικτάτορες μιας χώρας που την κατάντησαν «πτωχευμένο γίγαντα με..πήλινα πόδια»..

            Και μη σας περνά από το μυαλό πως μπορείτε εσείς, οι τυχάρπαστοι δια- πλεκόμενοι να γίνετε  «δυνάστες.«Των Ελλήνων, ἐστω και με την βοήθεια των δύσμοιρων (διότι τους αναμένει ΣΚΛΗΡΗ ΜΟΙΡΑ στην Ελλάδα)  λεγεωναρίων που φέρατε ως «Ευρωχωροφυλακή» με τις ευλογίες κάποιου υπαλλήλων σας που φροντίσατε να μας...«φυτέψετε»ως.. «υπουργούς» μας, και  οι οποίοι, είναι για λύπηση διότι, όπως είπαμε, τους περιμένουν «εκπλήξεις»....!

            Είστε, απλώς,  τα αφεντικά, ΜΟΝΟΝ αυτών που, παριστάνοντας τους «Ἐλληνες»(;;) ηγέτες,  που σας κάλεσαν να τους διοικείτε και  οι οποίοι, αν αλη- θεύη το 1/10 των όσων ΑΠΕΚΑΛΥΦΘΗΣΑΝ, είναι ανάξιοι, όχι  να δεχτούν την σφαίρα μου αλλά ούτε καν το...φτύσιμό μου...!

    Δεν είμαι εκδικητικός, αλλά δεν τολμώ νά σκεφθώ,( αν δεν αντιδράσω ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ),  τι θα απολογηθώ κάποτε στα δυό αδέλφια του Πατέρα μου πού έφυγαν ἀπό τήν Μάνη καί σκοτώθηκαν για την Μακεδονία μας, στον Δ. Κοκκινάκη τόν σύντροφο τοῦ Βελενστινλή ἠ στόν, συγγενή μου επίσης, Κων/τίνο Κοκκινάκη (εἰμαστε της ιδίας ρίζας, όπως και με τους Κοκκινάκηδες της Ρωσίας), ο οποίος εξέδιδε τον «Λόγιο Ερμή»(πληροφορίες πάρτε  από τούς φίλους σας τους Αυστριακούς) ο οποίος, την περίοδο του 1821, ἒγραψε (και μελλοποίησε) το :

   «ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ ΖΥΓΟΝ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ»

   Μη το ξεχνάτε, ειδικώς αυτό το τελευταίο.

   Σας το επισημαίνω, εντελώς καλόπιστα

 Δημήτριος Ν. Κοκκινάκης

 Ταξίαρχος Π.Α. (ΣΜΑ) ἐ.ἀ.

ΥΓ.  Η πρόσκλησή μου για «ξενάγηση» Ισχύει και μετἀ έρχονται τα «κανονι -        κά κεράσματα»