Η επανάσταση με τα λόγια των μικρών

Το θεατρικό του κυρίου Νίκου Λυγερού "Η επανάσταση με τα λόγια των μικρών" συντάχθηκε κατόπιν παραγγελίας της Δασκάλας Χαράς Νικοπούλου αλλά και των μικρών μαθητών της στη Β' τάξη του 17ου Δημοτικού Σχολείου Καλλιθέας "Έλλη Αλεξίου". Μετά από πρόσκληση των παιδιών αλλά και της Δασκάλας τους ο κύριος Λυγερός προτίθεται σε σύντομο χρονικό διάστημα να επισκεφθεί το σχολείο και να γνωρίσει από κοντά τους "λιλιπούτιους" πρωταγωνιστές.

Ν. Λυγερός

Αμαλία: Κυρία, κυρία, θα μας πείτε ποιoς ήταν ο Αφεντούλιεφ;
Μαρία: Ναι, ποιος είναι ο Μιχαήλ Κομνηνός;
Άλκης: Γιατί θέλετε να μάθετε γι’ αυτόν;
Αναστάσης: Διαβάσαμε ότι ήταν ο Αρχιστράτηγος της Κρήτης.
Άγγελος: Αυτό το διάβασα κι εγώ!
Ανδρέας: Και λοιπόν, τι άλλο διαβάσατε;
Γιάννης: Αυτός δεν έγραψε μια προκήρυξη το 1822.
Φρεντερίκ: Εσύ πού το ξέρεις;
Κωνσταντίνος: Κι εγώ το ξέρω.
Ερμής: Και τι λέει αυτή η προκήρυξη;
Ειρήνη: Κυρία, κυρία, να το πω εγώ.
Χαρά: Και βέβαια, πες μας την αρχή.
Αντωνία: Κι εγώ ξέρω την αρχή.
Χαρά: Τότε να μας την πείτε μαζί.
Μαχνούρ: Κι εγώ να συνεχίσω;
Χαρά: Ωραία. Λοιπόν θα την διαβάσουμε όλοι μαζί αυτή την περίφημη προκήρυξη.
Δήμητρα: Καλή ιδέα, κυρία!
Χαρά: Ας αρχίσουμε λοιπόν με την Πετρούλα που δεν μίλησε ακόμα.
Πετρούλα: Έχει δύσκολες λέξεις όμως...
Χαρά: Δεν πειράζει θα τις πούμε με τον δικό μας τρόπο και μετά θα τις μελετήσουμε.
Ματέο: Τότε μπορώ κι εγώ να βοηθήσω!
Γκλείντις: Κι εγώ είμαι μέσα!
Νικολέτα: Ναι πρώτα τις, σκέψεις και μετά τις λέξεις. Μυρτώ: Να πω και εγώ τότε μία φράση..
Άννα: Όλοι θα πούμε μία.
Κατερίνα: Πειράζει που δεν είμαστε από την Κρήτη;
Έλλη: Ούτε ο Αφεντουλίεφ ήταν από την Κρήτη!
Κατερίνα: Εντάξει τότε.
Κώστας: Αρχίζουμε λοιπόν.
Χαρά: Τέλεια… Πάμε λοιπόν στο 1822, τον Μάιο
Αμαλία: Αυτές τις μέρες
Μαρία: ελάβαμε γράμματα
Άλκης: από τους Αρχηγούς
Αναστάσης: και πρώτους του γένους μας
Άγγελος: με τα οποία μας φανερώνουν,
Αντρέας: ότι έπιασαν κάποιους απεσταλμένους
Γιάννης: από τον τρισκατάρατον τύραννον
Φρέντερικ: του γένους μας Σουλτάνον,
Κωνσταντίνος: οι οποίοι κρατούσαν φιρμάνια
Ερμής: προς πολλούς πασάδες
Αντωνία: σε διάφορα μέρη της Πατρίδας μας,
Μαχνούρ: με τα οποία φιρμάνια,
Δήμητρα: αυτός ο τύραννος τους διατάζει
Πετρούλα: να εξολοθρεύσουν από το πρόσωπο της γης
Ματέο: όλους τους Χριστιανούς αδελφούς μας!
Γκλείντις: Κοιτάξτε λοιπόν αδέλφια,
Νικολέττα: Βρισκόμαστε σε κίνδυνο όλοι,
Μυρτώ: Και εσείς αδιαφορείτε
Άννα: Εσείς οι αρματομένοι
Κατερίνα: που τρέχετε στις πρέζες,
Έλλη: Και γυρίζετε από χωριό σε χωριό
Κατερίνα: Τρώγοντας και πίνοντας
Κώστας: και αδικώντας τους φτωχούς χωρικούς
Χαρά: και στον πόλεμο δεν πηγαίνετε…
Αμαλία: Κυρία δεν είναι παράξενο το κείμενο;
Μαρία: Η αλήθεια δεν είναι παράξενη.
Άλκης: Και τώρα κινδυνεύουμε.
Αναστάσης: Μα ποιος παλεύει;
Άγγελος: Εμείς!
Ανδρέας: Διαβάζουμε απλώς ένα κείμενο.
Γιάννης: Έτσι αρχίζουν όλα.
Φρέντρικ: Τι θέλεις να πεις;
Κωνσταντίνος: Δίχως γνώσεις...
Ερμής: Καμμιά πράξη δεν είναι σωστή!
Ειρήνη: Τότε πρέπει να διαβάσουμε περισσότερα
Αντωνία: Αν δεν ξέρουμε την ιστορία μας...
Μαχνούρ: πώς θα φτιάξουμε το μέλλον μας.
Δήμητρα: Μήπως πρέπει να δούμε ποιος τον έκανε Αρχιστράτηγο της Κρήτης.
Πετρούλα: Και γιατί!
Ματέο: Ο Υψηλάντης τον διόρισε!
Γκλείντις: Επειδή το ζήτησαν οι επαναστάτες.
Νικολέτα: Ναι αλλά γιατί;
Μυρτώ: Επειδή στα τέλη Ιουλίου του 1821
Άννα: Ο Σερίφ πασάς με 8.000 πολεμιστές
Κατερίνα: επικράτησε στην περιοχή Ρεθύμνου.
Έλλη: Πολλοί επαναστάτες και οπλαρχηγοί σκοτώθηκαν.
Κατερίνα: Αυτός είναι ο λόγος κυρία;
Χαρά: Ναι, αυτός, παιδί μου.
Κώστας: Κι εμείς τότε πρέπει να ζητήσουμε ένα αρχηγό, κυρία.
Χαρά: Πρέπει πρώτα να διαβάσετε τους Δασκάλους του Γένους.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8620-gr.html