ΠΩΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΟΙΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΣΙ

 Το κρασί ονομάζεται "οίνος". Πώς καταλήξαμε όμως να τον λέμε "κρασί";Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κρασί πολύ πιο δυνατό από το σύγχρονο. Επειδή ήταν και της φιλοσοφίας "μέτρον ἄριστον" συνήθιζαν να το ανακατεύουν με νερό, ώστε να μην τους μεθάει και να το απολαμβάνουν σιγά -σιγά.Το ρήμα που σημαίνει "ανακατεύω" στα αρχαία είναι το "κεράννυμι".Η μετοχή του Παρακειμένου μας δίνει τον τύπο "κε-κρα-μένος" (αυτός που έχει ανακατευθεί), ενώ το ουσιαστικό που παράγεται είναι η "κρᾶ-σις".Βλέπετε τώρα από πού προέκυψε η ρίζα της λέξεως (ΚΡΑ); Κι έτσι έχουμε: "κρα - σί".Η Ελληνική γλώσσα, ωστόσο, είναι τόσο πλούσια, ώστε για κάθε ιδιαίτερο "ανακατεύω" έχει και διαφορετική λέξη.Δηλαδή: "κεράννυμι"= ανακατεύω υγρό με υγρό."φύρομαι" = ανακατεύω υγρό με στερεό (π.χ. "αιμόφυρτος")."μίγνυμι" = ανακατεύω στερεό με στερεό (π.χ. "μίγμα").Ας πούμε,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΩΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΟΙΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΣΙ"

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

&nb...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ"

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 3/16 Δεκεμβρίου 1912: Ναυμαχία της Έλλης, ο θρίαμβος του “Αβέρωφ”

Στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, μετά από αδράνεια δύο μηνών, που του στοίχισε την επικράτηση του ελληνικού στόλου και την απώλεια όλων σχεδόν των νησιών του Αιγαίου, ο τουρκικός στόλος, κινείται επιθετικά υπό την πίεση της κοινής γνώμης και τις εντολές του σουλτάνου.Οι Τούρκοι παρέτασαν ένα καταδρομικό στόλου (“Μετζηντιέ”) και τέσσερα θωρηκτά (“Μπάρμπαρος Χαϊρεντίν”, “Τουρκούτ Ρεΐς” καθώς και τα παλιότερα “Μεσουντιέ” και “Ασαρ-ι-Τεβφίκ”), με τη συνοδεία τεσσάρων αντιτορπιλικών. Ο ελληνικός στόλος ήταν μικρότερος αριθμητικά και σε ισχύ πυρός, με ένα θωρακισμένο καταδρομικό (“Γ. Αβέρωφ”) και τρία θωρηκτά παράκτιας άμυνας (τα αναβαθμισμένα “Ύδρα”, “Σπέτσαι” και “Ψαρά”), συνοδευόμενα επίσης από τέσσερα αντιτορπιλικά.“Η ναυμαχία της Έλλης”, πίνακας του Β. Χατζή, Ναυτικό Μουσείο ΕλλάδαςΣτις 8 το πρωΐ της 16ης Δεκεμβρίου (3η Δεκεμβρίου με το...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 3/16 Δεκεμβρίου 1912: Ναυμαχία της Έλλης, ο θρίαμβος του “Αβέρωφ”"

Κρητικά και ιδίως χανιώτικα επώνυμα στη Νάξο.

 Είναι ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση ότι η Κρήτη και η Νάξος είναι δύο νησιά που έχουν ιδιαιτέρως στενές μεταξύ τους ιστορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς, αλλά και πιθανότατα δεσμούς αίματος.Υπάρχουν οικογενειακές αφηγήσεις ανθρώπων που ζουν κυρίως στο ορεινότερο τμήμα της Νάξου, οι οποίες κάνουν λόγο για απώτερη καταγωγή τους από την Κρήτη, είτε λόγω διωγμού τους από τους Τούρκους είτε λόγω κάποιας βεντέτας, ενώ διάχυτη είναι η γενικότερη αντίληψη του αγροτοποιμενικού, κατά κύριο λόγο, πληθυσμού του νησιού, ιδίως των κατοίκων ορισμένων ορεινών χωριών, ότι οι Κρητικοί είναι συγγενείς τους. Επιπροσθέτως, ο παρόμοιος ποιμενικός, τρόπος ζωής, οι παραπλήσιοι κώδικες συμπεριφοράς, το παρεμφερές αξιακό σύστημα, καθώς και ορισμένες παρόμοιες συνήθειες (π.χ. ζωοκλοπή, παραγωγή και εκτεταμένη κατανάλωση ρακής, γαμήλιες μπαλωθιές και συνήθης ονοματοδοσία βαπτιστικών που εντοπίζονται κατ’ εξοχήν στην Κρήτη, όπως Μανώλης,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κρητικά και ιδίως χανιώτικα επώνυμα στη Νάξο."

Πώς γινόταν η ονοματοδοσία στους αρχαίους Έλληνες;

   Η μαρτυρία της Διοτίμας....Η γνωστή Ελληνίδα φιλόλογος και ιστορικός κα Ευγενία Γ. Δαρβίρη, μέσα στο βιβλίο της «ΔΙΟΤΙΜΑ: Η πυθαγόρεια διδασκάλισσα του Σωκράτους», περιγράφοντας την πρώτη νύχτα της γέννησης και της «βάπτισης» της Διοτίμας, έτσι όπως αφήνει την ίδια την Διοτίμα να διηγείται στον Σωκράτη, γράφει μεταξύ άλλων και τα εξής:«Το βράδυ εκείνο έγινε ο Σωκράτης για πρώτη φορά μύστης της γυναικείας αυτής ψυχής που ταξινομούσε τον κόσμο με τρόπο καινούργιο και παράδοξο. Όπως καθόταν απέναντί του στην αδύναμη λάμψη των λύχνων, φάνταζε σαν οπτασία έτοιμη να διαλυθεί στο ημίφως, παρά σαν γυναίκα με σάρκα και οστά. Την άκουγε καθισμένος στο σκαμνί του, σιωπαίνοντας κι αδυνατώντας να καταλάβει αν ζούσε στ’ αλήθεια τη σκηνή η αν βούλιαζε σε όνειρο. Είχε γυρέψει πρώτα – πρώτα τη ζωή της να μάθει, ν’ ακούσει πως ξεχώρισε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πώς γινόταν η ονοματοδοσία στους αρχαίους Έλληνες;"

1940

&nb...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1940"

7 Οκτωβρίου 1571: Ναυμαχία της Ναυπάκτου

 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 7 Οκτωβρίου 1571: Ναυμαχία της Ναυπάκτου, η μεγάλη ήττα των ΟθωμανώνΟι στόλοι της Ισπανίας και των ιταλικών πόλεων καταναυμαχούν τον οθωμανικό στόλο, στα ανοιχτά του Κορινθιακού κόλπου.Για χρόνια η Βενετία προσπαθούσε να αναχαιτίσει τις επεκτατικές ορέξεις της αυτοκρατορίας των Οθωμανών αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Υστερώντας συντριπτικά σε μέσα και άνδρες, οι Ενετοί συγκρούστηκαν κατ’επανάληψη με τις οθωμανικές στρατιές και παρόλο που προξένησαν μεγάλη φθορά, οι αριθμοί τους, τους λύγισαν. Το 1540 έφτασαν σε έναν συμβιβασμό με τον σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ελπίζοντας πως αυτό θα ήταν το τέλος. Ο διάδοχός του, Σελίμ ο 2ος, θεώρησε τη συνθήκη ως έκφραση αδυναμίας των Χριστιανών και εξαπέλυσε το 1570 μια νέα εκστρατεία εναντίον τους, αυτή τη φορά με έπαθλο την Κύπρο.Οι Ενετοί ήταν αποφασισμένοι να μην χάσουν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "7 Οκτωβρίου 1571: Ναυμαχία της Ναυπάκτου"

Τα κύρια ονόματα των κατοίκων της Θράκης

Τα κύρια ονόματα των κατοίκων της Θράκης (Βόρειας, Ανατολικής και Δυτικής) μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες, δηλαδή:Α) Σε αυτά που επικράτησαν στη βυζαντινή Θράκη από τους πρώτους  μ. χ. αιώνες όταν και ολοκληρώθηκε ο εξελληνισμός της προερχόμενα μερικά από την Αρχαία και από την Ρωμαϊκή περίοδοΤέτοια ονόματα είναι τα συνηθισμένα του Ελληνισμού όπως:Κωνσταντίνος- Κωνσταντής-Κώστας-ΚώτσοςΓεώργιος-ΓιώργηςΔημήτριος-Δημητρός-Μήτσος, ΜητσούλιαςΕλένη-ΛενιώΙωάννης-Γιάννης –ΓιωγάνηςΑθανάσιος-Θανασός-ΘανάςΒ) Όσα δημιουργήθηκαν από τον λαό στην πορεία των χρόνων και κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από ονόματα Βυζαντινών ευγενών, δένδρων, φυτών, περιφερειών, τοπονυμίων, πόλεων, χωριών, κ.λ.π. ‘όπως:Πολυχρόνης, Παρασκευάς, Παναγιώτης, Ασημένια, Γαρουφαλιά, ΔιαλεκτήΓ) Σε όσα δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια  και πάρθηκαν από την Ελληνική ιστορία και μυθολογία όπως:Αριστείδης, Σοφοκλής Αντιγόνη, Αθηνά,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα κύρια ονόματα των κατοίκων της Θράκης "

Απίστευτα ελληνικά επίθετα

Επώνυμα που μένουνΚανένας δεν θα έπρεπε να φοβάται ή να ντρέπεται για το επίθετο που "κουβαλάει". Είναι κάποια επίθετα, όμως, που σίγουρα δεν λέγονται με τόση ευκολία!Ας μάθουμε μερικά επίθετα που σίγουρα δεν τα ξεχνάς...Κηπουρική υπόθεσηΣε αυτή την κατηγορία κατατάσσονται τα: Τριαντάφυλλος, Γαρύφαλλος, Κηπουρός, Δάφνης, Περιβολάρης, Κρεμμύδας, Πεπόνης, Καρπούζης, Καρύδης, Ραπανάκης, Τσουκνίδας, Νεράντζης, Βερυκοκκάκης, Λόλας, Πατάτας, Λουλούδης, Παπαρούνας, Πυπεργιάς.Ξέρω τι δουλειά έκανε ο παππούς σου...Πολλά από τα επώνυμα της κατηγορίας αυτής, που συνήθως προδίδει το επάγγελμα κάποιου προγόνου, μάλιστα έχουν απασχολήσει κατά διαστήματα έντονα την επικαιρότητα…Παπουτσής, Κορδόνης, Ράπτης, Αλευράς, Κουλούρης, Ψύχας, Πήττας, Βαμβακάς, Γανωτής, Γεμιτζής, Μπαλτάς, Μπαχάρης, Μποτάκης, Φούρναρης, Χαλβατζής, Σαμαράς.Με μουσική νόταΣε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Απίστευτα ελληνικά επίθετα"

Τσιμέντο καλύτερο από το σημερινό στην αρχαία Ρόδο,ΑΔΙΑΠΕΡΑΣΤΟ ΣΤΗΝ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ

Έχει καλλιεργηθεί η άποψη ότι οι τεχνολογικές γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων ήταν ελάχιστες και υπολείποντο κατά πολύ των επιστημονικών τους θεωριών. Όμως ένα πλήθος ιστορικών μαρτυριών, που συστηματικά αποσιωπώνται, καταδεικνύουν το εντελώς αντίθετο.Ακόμη και κάποια διασωθέντα μνημεία της αρχαιότητας παρουσιάζουν ως προς την τεχνολογία τους και τις ιδιότητές τους εκπληκτικά επίπεδα γνώσεως, που είναι γνωστά σε λίγους ερευνητές σήμερα. Παράδειγμα αποτελούν οι αποδείξεις για την επιστήμη της Χημείας, ένα γνωστικό κλάδο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού με τεχνολογικές εφαρμογές που δεν υπολείποντο σε τίποτε των σημερινών, κλάδο που εν τούτοις είναι λησμονημένος από το διεθνές ακαδημαϊκό κατεστημένο.Ο Ιωάννης Τσαγκάρης, καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είναι απ’ τους ελάχιστους ερευνητές , που εδώ και χρόνια προσπαθεί...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τσιμέντο καλύτερο από το σημερινό στην αρχαία Ρόδο,ΑΔΙΑΠΕΡΑΣΤΟ ΣΤΗΝ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ"