Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία.

 

Κατά την άποψη του Αριστοτέλη, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία. (EDITH HALL)

Στην εισαγωγή των Ηθικών Ευδημείων ο Αριστοτέλης παραθέτει ένα σοφό δίστιxο που ήταν λαξευμένο σε έναν αρχαίο λίθο στο ιερό νησί της Δήλου. Σύμφωνα με αυτό, τα τρία καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι η δικαιοσύνη, η υγεία και η εκπλήρωση των επιθυμιών.

Ο Αριστοτέλης διαφωνεί κάθετα. Κατά την άποψή του, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία, που σημαίνει να βρεις έναν σκοπό για να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου και να εργαστείς πάνω στη συμπεριφορά σου ώστε να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Εσύ ο ίδιος είσαι ο ηθικός παράγοντάς σου, αλλά ενεργείς σε έναν κόσμο με διασυνδέσεις, όπου οι συνεργασίες με άλλους ανθρώπους είναι πολύ σημαντικές.

Δάσκαλος του Αριστοτέλη ήταν ο Πλάτων, ο οποίος ήταν μαθητής του Σωκράτη, πού είχε πει το περιβόητο «ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ» («ζωή που δεν την εξετάζεις, δεν αξίζει να τη ζεις»). Ο Αριστοτέλης θεωρούσε κάπως σκληρά αυτά τα λόγια. Ήξερε ότι πολλοί άνθρωποι – η πλειονότητα ίσως- ζουν ενστικτωδώς και συχνά χωρίς καν να σκέφτονται, αλλά απολαμβάνουν πολλή ευτυχία, ακόμα κι αν ζουν στον «αυτόματο πιλότο». Εκείνος θα έδινε έμφαση στην πρακτική δραστηριότητα και στο μέλλον, ενώ το εναλλακτικό απόφθεγμά του θα ήταν: «Η μη προγραμματισμένη ζωή μάλλον δεν είναι απόλυτα ευτυχής».

Η αριστοτελική ηθική έθεσε το άτομο προ των ευθυνών του. Όπως διαπίστωσε ο Αβραάμ Λίνκολν, «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχισμένοι όσο αποφασίζουν να είναι». Αντί να εργάζεσαι στον αυτόματο πιλότο, η αριστοτελική ηθική σε τοποθετεί ως μοναδικό πιλότο σε έναν πλήρη πίνακα ελέγχου. Το σημείο αφετηρίας του ηθικού παράγοντα της αριστοτελικής ηθικής έχει κοινά στοιχεία με τον ηθικό εγωισμό που συνδέεται με τον φιλόσοφο της πρώιμης νεότερης εποχής Μπέρναρντ ντε Μάντεβιλ (1670-1733), αλλά μόνο ως εκεί. Το συγκεκριμένο σύστημα συστήνει σε κάθε άτομο να ενεργεί συνειδητά με στόχο τη μεγιστοποίηση τον προσωπικού οφέλους του.

Φανταστείτε ότι έχετε καλέσει σε τσάι δέκα γείτονές σας. Γνωρίζετε ότι δύο από αυτούς είναι χορτοφάγοι. Αλλά τα σάντουιτς για χορτοφάγους είναι τρεις φορές ακριβότερα από τα σάντουιτς με ζαμπόν. Αν αγοράσετε δύο μερίδες σάντουιτς για χορτοφάγους περιορίζοντας τα σάντουιτς με ζαμπόν, θα υπάρχει λιγότερο φαγητό συνολικά για όλους. Ο εγωιστής θα αγνοούσε τις ανάγκες όλων των άλλων και είτε θα προνοούσε είτε όχι για το φαγητό των χορτοφάγων ανάλογα με τις προσωπικές διατροφικές συνήθειες του. Αν δεν ήταν χορτοφάγος, σίγουρα δεν θα ήθελε να μειώσει τηv ποσότητα των σάντουιτς με ζαμπόν για να φροντίσει τις διαφορετικές διατροφικές επιλογές οποιουδήποτε άλλου. Αν ήταν χορτοφάγος, θα αγνοούσε τη στέρηση που θα βίωναν οι οκτώ κρεατοφάγοι με τις μικρότερες μερίδες και απλώς θα φρόντιζε να υπάρχει άφθονη χορτοφαγική τροφή για τον ίδιο και θα παράγγελνε και μια επιπλέον μερίδα ειδικά γι’ αυτόν.

Οι ωφελιμιστές, από την άλλη, προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων εστιάζοντας στις συνέπειες των πράξεων: για τους ωφελιμιστές το αποτέλεσμα οκτώ ευτυχισμένων κρεατοφάγων υπερέχει του ταυτόχρονου προβλήματος των δύο δυστυχισμένων χορτοφάγων. Ο ωφελιμισμός καθίσταται δύσκολος όταν οι μειονότητες είναι μεγάλες: ένα τσάι με τέσσερις δυστυχισμένους χορτοφάγους, για παράδειγμα, και μόλις έξι ευτυχείς κρεατοφάγους σίγουρα δεν θα γινόταν σε εορταστικό κλίμα.

Οι οπαδοί του Ιμμάνουελ Καντ δίνουν έμφαση στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις, διερωτώμενοι αν θα έπρεπε να υπάρχει ένας συμπαντικός και σταθερός νόμος σχετικά με τηv αναλογία των διαφορετiκών ειδών σάντουιτς που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα στο τσάι.

Οι οπαδοί του πολιτισμικού σχετικισμού, από την άλλη, έχουν επιμείνει στο γεγονός ότι δεν υπάρχει συμπαντικός ηθικός νόμος. Όλοι, όπως ισχυρίζονται, ανήκουν σε μια ομάδα ή σε ομάδες που έχουν δικούς τούς εσωτερικούς νόμους και έθιμα. Σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν πολλοί πολιτισμοί και κοινόmτες που δεν καταναλώνουν καθόλου χοιρινό˙ άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη χορτοφαγία ή ακόμα και τις συγκεντρώσεις για τσάι.

Ο Αριστοτέλης, αντίθετα, θα συνειδητοποιούσε ότι η απόφαση σχετικά με τα σάντουιτς δεν θα μπορούσε να ληφθεί απερίσκεπτα και αβασάνιστα. Θα αφιέρωνε χρόνο για να στοχαστεί σχετικά με το πρόβλημα και να κάνει κάποιο προγραμματισμό. Θα κοίταζε πίσω από τον προγραμματισμό των εδεσμάτων για να εντοπίσει συνειδητά την πρόθεσή του – αν η πρόθεση είναι να νιώσουν και οι δέκα γείτονες ευπρόσδεκτοι και να φάνε καλά, επειδή αυτό θα έκανε τη γειτονιά καλύτερη για να ζει κάποιος εκεί, συμβάλλοντας στην ατομική και συλλογική ευτυχία, τότε η απόφασή του θα έπρεπε να μεγιστοποιεί την πιθανότητα να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη πρόθεση. Δεν θα είχε νόημα να προσβάλει έστω και λίγους καλεσμένους. Στη συνέχεια θα συμβουλευόταν τους ενδιαφερομένους, μεταξύ αυτών τους καλεσμένους και τους υπεύθυνους για το φαγητό, για να ελέγξει τις πιθανές αντιδράσεις. Θα σκεφτόταν συναντήσεις για τσάι που είχε οργανώσει ή στις οποίες είχε παραστεί στο παρελθόν, θα εξέταζε τα προηγούμενα δεδομένα και πιθανότατα θα ανακάλυπτε μια λύση για το πρόβλημα ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία των συναντήσεων για τσάι – για παράδειγμα, θα σέρβιρε γλυκά χωρίς γαλακτοκομικά που θα άρεσαν σε όλους αντί για τα διχαστικά σάντουιτς. Επίσης, θα φρόντιζε να απολαύσει και ο ίδιος προσωπικά τα γλυκά που θα επέλεγε, γιατί η περιττή αυταπάρνηση δεν έχει θέση στη φιλοσοφία του, η οποία προβλέπει τον σεβασμό τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τους άλλους.

Η βασική προϋπόθεση της αντίληψης του Αριστοτέλη περί ευτυχίας είναι υπέροχα απλή και δημοκρατική: όλοι μπορούν να αποφασίσουν να είναι ευτυχισμένοι. Έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα οι σωστές πράξεις εδραιώνονται ως συνήθεια κι έτσι νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας˙ η επακόλουθη κατάσταση του νου είναι η ευδαιμονία, που είναι και η λέξη την οποία χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης για την ευτυχία.

Edith Hall

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία."

Αριστοτέλης ο πρωτος επιστημονας μετεωρολογος.

Τα "Μετεωρολογικά" του Αριστοτέλη και οι επιστημονικές γνώσεις της εποχής του
Έχουμε στις μέρες μας την ευκαιρία να γνωρίζουμε ένα σημαντικό μέρος των επιστημονικών γνώσεων της Αρχαίας Ελλάδας, που ο Αριστοτέλης θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να γνωρίζουν οι επιστήμονες τις εποχής του!

Το βιβλίο του Αριστοτέλη «Μετεωρολογικά» ξεκινάει με έναν άκρως εντυπωσιακό πρόλογο, από τον οποίο θα μπορούσαμε να εξάγουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα, ως προς το επίπεδο των επιστημονικών γνώσεων των προγόνων μας.

Σήμερα λοιπόν, μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίζουμε ένα σημαντικό μέρος των επιστημονικών γνώσεων της Αρχαίας Ελλάδας, που ο Αριστοτέλης θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να γνωρίζουν οι επιστήμονες τις εποχής του.



Περὶ μὲν οὖν τῶν πρώτων αἰτίων τῆς φύσεως καὶ περὶ πάσης κινήσεως φυσικῆς, ἔτι δὲ περὶ τῶν κατὰ τὴν ἄνω φορὰν διακεκοσμημένων ἄστρων καὶ περὶ τῶν στοιχείων τῶν σωματικῶν, πόσα τε καὶ ποῖα, καὶ τῆς εἰς ἄλληλα μεταβολῆς, καὶ περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς τῆς κοινῆς εἴρηται πρότερον.



Σε ό,τι αφορά στα φυσικά πρώτα αίτια, όπως και κάθε κίνηση που συμβαίνει στην φύση, επιπλέον σε ό,τι αφορά στην ουράνια πορεία των άστρων που στολίζουν το Σύμπαν, όπως επίσης και σε ό,τι αφορά στα υλικά στοιχεία των άστρων, δηλαδή από πόσα στοιχεία αποτελούνται και ποια είναι αυτά, αλλά και τον τρόπο της μεταξύ τους μεταβολής, (από ύλη σε ενέργεια) και περί της κοινής τους γέννησης και της κοινής καταστροφής τους που θα επέλθει, όλα αυτά τα εξετάσαμε προηγουμένως.



λοιπὸν δ' ἐστὶ μέρος τῆς μεθόδου ταύτης ἔτι θεωρητέον,



Ό,τι υπολείπεται, στο οποίο δεν έχουμε αναφερθεί, ας το εξετάσουμε τώρα καθότι θα αποτελεί και αυτό μέρος της ίδιας μεθόδου που χρησιμοποιήσαμε για να εξετάσουμε τα προηγούμενα,



ὃ πάντες οἱ πρότεροι μετεωρολογίαν ἐκάλουν·



Δηλαδή αυτό που όλοι οι προηγούμενοι φυσικοί φιλόσοφοι ονόμαζαν «Μετεωρολογία».



ταῦτα [338b.20]δ' ἐστὶν ὅσα συμβαίνει κατὰ φύσιν μέν,



Αυτά λοιπόν που συμβαίνουν στον ουρανό, αφενός μεν σε ό,τι αφορά στην φύση τους,



ἀτακτοτέραν μέντοι τῆς τοῦ πρώτου στοιχείου τῶν σωμάτων,



παρόλο που η φύση τους είναι πιο πολύπλοκη της αρχικής υπόστασης των στοιχείων από τα οποία προήλθαν,



Όπως είναι γνωστό, τα ουράνια σώματα ξεκίνησαν από απλά χημικά στοιχεία και στην συνέχεια, μέσω των μεταξύ τους χημικών ενώσεων, δημιούργησαν άπειρα πολύπλοκα στοιχεία.



περὶ τὸν γειτνιῶντα μάλιστα τόπον τῇ φορᾷ τῇ τῶν ἄστρων,



όσον αφορά στην ουράνια περιοχή που γειτονεύει με τον πλανήτη Γη και περιέχει τις τροχιές των αστρικών σωμάτων,



οἷον περί τε γάλακτος καὶ κομητῶν



όπως για παράδειγμα, τις τροχιές των αστέρων του γαλαξία μας, αλλά και τις τροχιές των κομητών (του ηλιακού μας συστήματος)



Από την στιγμή που αναφέρεται στις τροχιές των κομητών, υπαινίσσεται το Ηλιακό μας σύστημα, διότι οι τροχιές των κομητών που γνωρίζουμε ανήκουν στο δικό μας Ηλιακό σύστημα και μόνο.



καὶ τῶν ἐκπυρουμένων καὶ κινουμένων φασμάτων,



και τις εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων και τα κινούμενα νεφελώματα.



Είναι πραγματικά απίστευτο να βλέπουμε ότι ο Αριστοτέλης όχι μόνο γνωρίζει, αλλά και πρόκειται να αναλύσει Συμπαντικά φαινόμενα που σχετίζονται με τις εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων, γνωστών σήμερα ως super nova. Είναι πραγματικά απίστευτο ότι γνωρίζει τα νεφελώματα και μάλιστα ότι κινούνται, όπως για παράδειγμα το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, την στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γνωρίζει κάτι τέτοιο χωρίς την χρήση ενός τηλεσκοπίου και μάλιστα ισχυρού.



Τέλος είναι πραγματικά απίστευτο, ότι παρά το γεγονός ότι υπάρχουν όλα αυτά τα κείμενα, όπως τα «Μετεωρολογικά», το «Περί Ουρανού», ή τα «Μετά τα Φυσικά» που αποδεικνύουν τις τεράστιες γνώσεις που διαθέτουν οι Αρχαίοι Έλληνες ως προς την δημιουργία και την λειτουργία του Σύμπαντος, εμείς ακόμη και σήμερα εξακολουθούμε να μαθαίνουμε στα σχολεία ότι το βασική γνώση του αρχαίου κόσμου ήταν ότι δεν γνώριζαν καν τον Ηλιοκεντρισμό και θεωρούσαν ότι η Γη αποτελούσε το «Κέντρο του Κόσμου».



ὅσα τε θείημεν ἂν ἀέρος εἶναι κοινὰ πάθη καὶ ὕδατος,



Όσα νεφελώματα λοιπόν θεωρούμε ότι αποτελούνται από αέρια στοιχεία καθώς και από υδρατμούς,



ἔτι δὲ γῆς ὅσα μέρη καὶ εἴδη καὶ πάθη τῶν μερῶν,



Επιπλέον δε, σε ό,τι αφορά στην δική μας Γη, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τα στρώματα από τα οποία αποτελείται η Γη και τα στοιχεία από τα οποία αποτελούνται τα στρώματα αυτά και τις επιμέρους λειτουργίες των φαινομένων αυτών.



ἐξ ὧν περί τε πνευμάτων καὶ σεισμῶν θεωρήσαιμεν



Όπως για παράδειγμα τον τρόπο που από αυτές τις λειτουργίες, προκαλούνται οι σεισμοί αλλά και αέρια φαινόμενα,



ἂν τὰς αἰτίας [339a] καὶ περὶ πάντων τῶν γιγνομένων κατὰ τὰς κινήσεις τὰς τούτων·



εφόσον γνωρίσουμε τα αίτια που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά, δηλαδή τις κινήσεις των στρωμάτων της Γης και τις κινήσεις αυτών των αερίων μαζών.



Πράγματι σήμερα γνωρίζουμε ότι η δημιουργία των ανεμοστρόβιλων, σχετίζεται απολύτως με τα ισχυρά μαγνητικά πεδία που προκαλούνται από την τριβή των στρωμάτων της Γης.



Αυτό σημαίνει ότι αν γνωρίζουμε τον τρόπο της λειτουργίας του εσωτερικού της Γης και τον τρόπο λειτουργίας της ατμόσφαιρας που περιβάλει την Γη, θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε την παρουσία φαινομένων ανεμοστρόβιλων, αλλά και να εξηγήσουμε επίσης και τον τρόπο που γίνονται οι σεισμοί.



Επίσης, λόγω της σύνδεσης του Μικρόκοσμου με τον Μακρόκοσμο, κατά ανάλογο τρόπο, ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση της Γης, θα μπορούσε να συμβαίνει και σε μεγαλύτερο μέγεθος, να αφορά δηλαδή ολόκληρο τον Γαλαξία μας. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι τέτοιου είδους στρόβιλοι, δημιουργούνται και μέσα στα κινούμενα νεφελώματα.



ἐν οἷς τὰ μὲν ἀποροῦμεν, τῶν δὲ ἐφαπτόμεθά τινα τρόπον·



Γι αυτά τα φαινόμενα αφενός μεν έχουμε πολλές απορίες, αφετέρου όμως υπάρχουν εμπειρίες από ανθρώπους που τα έχουν υποστεί.



ἔτι δὲ περὶ κεραυνῶν πτώσεως καὶ τυφώνων καὶ πρηστήρων καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐγκυκλίων,



Επιπλέον, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε την αιτία της πτώσης των κεραυνών και της δημιουργίας των τυφώνων και τις θύελλες κατά την διάρκεια των οποίων πέφτουν κεραυνοί, αλλά και άλλων φυσικών φαινομένων που εμφανίζουν κυκλική συμπεριφορά.



Τέτοια φυσικά φαινόμενα θα μπορούσαν να είναι οι ανεμοστρόβιλοι, οι κυκλώνες, οι τυφώνες, οι ρουφήχτρες κοκ.



ὅσα διὰ πῆξιν συμβαίνει πάθη τῶν αὐτῶν σωμάτων τούτων.



Και όσες λειτουργίες αυτών των σωμάτων που προκαλούνται από την ισχυρή συμπύκνωση ορισμένων στοιχείων.



Όπως είναι γνωστό, η συμπύκνωση νεφών δημιουργεί έναν κυκλώνα.



διελθόντες δὲ περὶ τούτων, θεωρήσωμεν εἴ τι δυνάμεθα κατὰ τὸν ὑφηγημένον τρόπον ἀποδοῦναι περὶ ζῴων καὶ φυτῶν, καθόλου τε καὶ χωρίς·



Εφόσον εξετάσουμε όλα αυτά, θα μπορούμε τότε να θεωρήσουμε αν έχουμε την δύναμη να υπονοήσουμε με ποιον τρόπο επηρεάζονται από αυτά τα φαινόμενα τόσο τα ζώα όσο και τα φυτά στο σύνολό τους ή και μεμονωμένα το κάθε ζώο και το κάθε φυτό.



σχεδὸν γὰρ τούτων ῥηθέντων τέλος ἂν εἴη γεγονὸς τῆς ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν προαιρέσεως πάσης.



Αν μπορέσουμε να εξηγήσουμε όλα αυτά, τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουμε φτάσει στην τελική κατάληξη των αναζητήσεών μας.



[Αναδημοσίευση από astrology.gr]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αριστοτέλης ο πρωτος επιστημονας μετεωρολογος."

                        Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΙΝΣΤΑΙΝ !!!!



Μια φορά κι έναν καιρό στη Δύση, στην Ισπανία για να ακριβολογούμε, ήρθε στο φως μια συλλογή εγγράφων που βρίσκονταν στο σκοτάδι για πάνω από χίλια χρόνια, και τα αποτελέσματα της ανακάλυψης ήταν στ’ αλήθεια επαναστατικά!!!!!!!!!

Τα βιβλία του Αριστοτέλη ήταν η μεσαιωνική αστρική πύλη των χριστιανών. 

Για τους Ευρωπαίους του Μέσου Μεσαίωνα, η εντυπωσιακή επανεμφάνιση των χαμένων έργων του Έλληνα φιλοσόφου υπήρξε ένα γεγονός τόσο μοναδικό και με τόσο τεράστιο αντίκτυπο, ώστε να είναι ή θαυμαστό ή διαβολικό, ανάλογα με τη σκοπιά του καθενός.

Η γνώση που περιεχόταν σ’ αυτά τα χειρόγραφα ήταν ταυτόχρονα «σκληρή» και «μαλακή» και εκπληκτικά κατανοητή.

Οι περίπου τρεις χιλιάδες σελίδες υλικού, που κάλυπταν ολόκληρο το φάσμα της μάθησης, από βιολογία και φυσική μέχρι λογική, ψυχολογία, ηθική και πολιτική επιστήμη, φάνταζαν πραγματικά σαν κληροδότημα ενός ανώτερου πολιτισμού.

Ή μήπως θα έπρεπε να πω δυο πολιτισμών;

Γιατί τα βιβλία του Αριστοτέλη δεν ανακαλύφθηκαν γραμμένα στα ελληνικά, ούτε φυλαγμένα σε πήλινα αγγεία, αλλά γραμμένα στα αραβικά και στεγασμένα στις βιβλιοθήκες μεγάλων πανεπιστημίων στη Βαγδάτη, στο Κάιρο, στο Τολέδο και στην Κόρδοβα.

Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την κατάρρευση της τάξης πραγμάτων στην Ευρώπη, τα έργα του Αριστοτέλη και άλλων Ελλήνων επιστημόνων έγιναν πνευματική ιδιοκτησία του πλούσιου και φωτισμένου αραβικού πολιτισμού, που κυριαρχούσε στη μεγάλη Νότια Ημισέληνο, εκτεινόμενη από την Περσία μέχρι την Ισπανία.

Συνεπώς, όταν οι Δυτικοευρωπαίοι μετέφρασαν αυτά τα έργα στα λατινικά, με τη βοήθεια μουσουλμάνων και Εβραίων λογιών, μετέφρασαν επίσης τα έργα των κορυφαίων ισλαμιστών και εβραίων ερμηνευτών, φιλοσόφων παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο Αβικέννας, ο Αβερρόης και ο Μώυσής Μαϊμονίδης.

Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό.

Σαν να έβρισκε κάποιος φυλαγμένα σε ένα αρχαίο αγγείο όχι μόνο τα έργα ενός αρχαίου Αϊνστάιν, αλλά και ερμηνείες, εφαρμογές και εκσυγχρονισμό του υλικού από τον ίδιο τον Αϊνστάιν και άλλους σύγχρονους φυσικούς.

Λόγω αυτών των σχολιασμών, το έργο του Αριστοτέλη εμφανίστηκε με άμεσα χρησιμοποιήσιμη -και εξαιρετικά αμφιλεγόμενη- μορφή.

Για τους μεσαιωνικούς χριστιανούς, η ανάγνωση αυτών των βιβλίων για πρώτη φορά ήταν σαν να έβρισκαν μια συνταγή για διαπλανητικά ταξίδια ή μια θεραπεία για το AIDS, γραμμένες σε κάποιον αρχαίο πάπυρο.

Ήταν το είδος της γνώσης που μπορούσε να ανατρέψει την υπάρχουσα κοσμοθεωρία, να προκαλέσει επανάσταση στην επιστήμη και να παράσχει στους αναγνώστες νέα πρότυπα ανθρώπινης οργάνωσης.

Γι αυτό το λόγο, η επανεμφάνιση των αριστοτελικών ιδεών στην Ευρώπη είχε μια μεταμορφωτική επίδραση εντελώς διαφορετική από οποιαδήποτε μεταγενέστερη ανακάλυψη.

Δεν προκάλεσε τις εκτεταμένες αλλαγές που έλαβαν χώρα στην ευρωπαϊκή κοινωνία του Ύστερου Μεσαίωνα:

την αύξηση της παραγωγής τροφίμων και του εμπορίου, την εξέλιξη των πόλεων, την εξάπλωση της μάθησης και την ανάπτυξη των λαϊκών θρησκευτικών κινήσεων.

Η χρησιμότητα των μεθόδων και των εννοιών του Αριστοτέλη εξαρτιόταν από την επίτευξη ενός ορισμένου επιπέδου τεχνικής και οικονομικής προόδου, από την ανάπτυξη μιας ορισμένης πολιτισμικής ορμής εκ μέρους της κοινωνίας-αποδέκτη.

Δεδομένης αυτής της ορμής, ωστόσο, οι ανακαλύψεις ήταν καταιγιστικές, επιταχύνοντας το βήμα και βαθαίνοντας την ποιότητα της επιστημονικής και φιλοσοφικής έρευνας.

Στη λατινική Δύση, το ανακτημένο έργο του Αριστοτέλη ήταν το κλειδί για τις περαιτέρω εξελίξεις, που θα μετέτρεπαν την Ευρώπη από μια απομακρυσμένη, επαρχιακή περιοχή σε επίκεντρο ενός επεκτατικού παγκόσμιου πολιτισμού.

Φανταστείτε!

Πάνω από τέσσερις αιώνες πριν κηρύξουν την επιστημονική επανάσταση ο Φράνσις Μπέικον και ο Καρτέσιος, μια αναγνωρίσιμα σύγχρονη προοπτική -ορθολογιστική, προσγειωμένη, ανθρωπιστική και εμπειρική- πυροδότησε πολιτιστικό πόλεμο απ’ άκρη σ’ άκρη της Δυτικής Ευρώπης, αμφισβητώντας παραδοσιακές θρησκευτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις στον πυρήνα τους.

Ο αγώνας ανάμεσα στην πίστη και τη λογική δεν άρχισε, όπως τόσο συχνά υποθέτουν, με την αμφισβήτηση της γεωκεντρικής κοσμολογίας από τον Κοπέρνικο ή με την καταδίκη του Γαλιλαίου από την Ιερά Εξέταση, αλλά με τη διαμάχη πάνω στις ιδέες του Αριστοτέλη κατά τη διάρκεια του 12ου και του 13ου αιώνα.

Εδώ και δεκαετίες, οι ειδικοί της μεσαιωνικής ιστορίας έχουν κατανοήσει ότι η αφύπνιση της Δύσης άρχισε κατά τη διάρκεια της «μεσαιωνικής αναγέννησης».

Πολλοί πιστεύουν ότι η σύγκρουση μεταξύ των χριστιανών για το αν θα έπρεπε να αποδεχτούν ή να απορρίψουν την αριστοτελική επιστήμη σημαδεύει μια κρίσιμη καμπή -ίσως ΤΗΝ Κρίσιμη καμπή-στην ιστορία της δυτικής διανόησης.

Αλλά αυτή η κατανόηση δεν έχει αποτελέσει μέρος της γενικά παραδεκτής πολιτισμικής μας «ιστορίας».

Αντίθετα, συνεχίζουμε να λέμε την ιστορία του νεωτερισμού σαν να ξεκίνησε με την Αναγέννηση του 16ου αιώνα και με επιστήμονες όπως ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος και ο Ισαάκ Νεύτων.

Γιατί;

Ένας λόγος αφορά το μύθο της πολιτισμικής αυθεντικότητας, την ιδέα -κοινή σε πολλούς πολιτισμούς- ότι ένας συγκεκριμένος πολιτισμός αναπτύχθηκε αφ’ εαυτού του, από πρωτότυπες πηγές, αντί να είναι προϊόν δανεισμού ή επιβολής από ξένους.

Ο πολιτισμός «μας» είναι αυθεντικά γηγενής, υποστηρίζουν οι φανατικοί κάθε έθνους, ενώ ο «δικός τους» είναι απλώς παραγωγό ή μίμηση.

Για όσους αγωνιούν να εδραιώσουν την ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού έναντι όλων των άλλων παραδόσεων, η ιστορία της πρώτης πνευματικής επανάστασης της Ευρώπης είναι κάτι που τους φέρνει σε δύσκολη θέση.

Ο πρώτος μεταδότης αυτών των προηγμένων ιδεών ήταν όχι μόνο ένας μη ευρωπαϊκός πολιτισμός, αλλά και ένας πολιτισμός που οι χριστιανοί, εδώ και πολύ καιρό, θεωρούσαν Νέμεσή τους:

Η Μουσουλμανική Αυτοκρατορία, που κατείχε τους Αγίους Τόπους, κυριαρχούσε στις θαλάσσιες οδούς της Μεσογείου και προκαλούσε την Ευρώπη στρατιωτικά επί χίλια σχεδόν χρόνια.

Και, ακόμα χειρότερο, όπως ανακάλυψαν οι Σταυροφόροι, αυτός ο «άπιστος» πολιτισμός ήταν σαφώς πιο προηγμένος σε σημαντικούς τομείς απ’ ότι ο πολιτισμός της λατινικής Δύσης.

Οι Άραβες και οι Εβραίοι όχι μόνο είχαν αποκτήσει τη φιλοσοφία και τη φυσική επιστήμη του Αριστοτέλη, αλλά είχαν επίσης αφομοιώσει τα μαθηματικά του Ευκλείδη, την αστρονομία και την οπτική του Πτολεμαίου, τις αρχές της μηχανικής του Αρχιμήδη, την ιατρική επιστήμη του Ιπποκράτη και του Γαληνού και άλλους επιστημονικούς θησαυρούς!!!!!!!

Πέρα από το ότι είχαν μεταφράσει αυτά τα έργα, τα είχαν ερμηνεύσει, εφαρμόσει και βελτιώσει και είχαν προσθέσει και νέες, δικές τους επιστήμες, όπως η χημεία, η άλγεβρα και η ιστορία.

Δεν είναι να απορεί κανείς που οι Άραβες θεωρούσαν τους Σταυροφόρους βάρβαρους επιδρομείς ή που οι Ευρωπαίοι έβλεπαν τον ισλαμικό κόσμο με αυτό τον παράξενο συνδυασμό φόβου και θαυμασμού, μίσους και ζήλιας, που οι φτωχότεροι, λιγότερο «πολιτισμένοι» λαοί αισθάνονται συχνά για όσους είναι πιο πλούσιοι και εκλεπτυσμένοι απ’ ότι οι ίδιοι.

Για τους σοβινιστές μπορεί να είναι άβολο το να θυμηθούν ότι η Ευρώπη εξαρτιόταν από μουσουλμάνους και εβραίους λόγιους για την ανάκτηση της κλασικής της κληρονομιάς.

Όμως, για πολλούς νεωτεριστές, μία ακόμα πηγή έντονης αμηχανίας είναι ο ηγετικός ρόλος που διαδραμάτισε σ’ αυτό το έργο της ανακάλυψης ο πιο μεσαιωνικός από τους θεσμούς, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Σήμερα έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε ότι η επιστήμη και η ορθόδοξη θρησκεία βρίσκονται εγγενώς και μονίμως σε σύγκρουση.

Μία από τις αγαπημένες μας ιστορίες είναι «Ο Γαλιλαίος έναντι της Ιεράς Εξέτασης» - ένα ηθικοπλαστικό έργο στο οποίο ο θαρραλέος, δημιουργικός άνθρωπος της λογικής έρχεται αντιμέτωπος με τους δογματικούς, ρασοφόρους διώκτες του.

Ωστόσο, τα πανεπιστήμια του Μεσαίωνα που βρίσκονταν υπό την αιγίδα της Εκκλησίας ήταν κατηγορηματικά αντίθετα σ’ αυτού του είδους τον αδαή σκοταδισμό.

Όπως αναγνώριζε και ο ίδιος ο Γαλιλαίος, οι ανήσυχες «εξαριστοτελισμένες» σχολές των τεχνών και της θεολογίας ήταν τα φυτώρια της επιστημονικής σκέψης.

Το εκπληκτικό είναι (τουλάχιστον για όσους έχουν εκπαιδευτεί να πιστεύουν ότι η εποχή της πίστης ήταν μια εποχή σκότους) ότι η αποφασιστική σύγκρουση μεταξύ ορθολογιστικού και παραδοσιοκρατικού στοχασμού δε διεξήχθη μεταξύ της μεσαιωνικής Εκκλησίας και των αντιπάλων της.

Έλαβε χώρα στους κόλπους της Εκκλησίας, όπου οι δυνάμεις που υποστήριζαν τη νέα αριστοτελική παιδεία έδιναν μάχη μ’ εκείνους που ήταν αντίθετοι σ’ αυτή.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η έκβασή αυτής της μάχης καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της δυτικής διανόησης.

Στην εποχή του Μεσαίωνα, φυσικά, το βασικό θέμα της διαμάχης δεν ήταν «επιστήμη» έναντι «θρησκείας».

Αυτό που τώρα αποκαλούμε επιστήμη αποτελούσε μέρος μιας ολοκληρωμένης κοσμοθεωρίας, η οποία περιλάμβανε τη λογική, την ηθική, τη μεταφυσική, την αισθητική, ακόμα και τη θεολογία - και όλοι οι εμπλεκόμενοι στη σύγκρουση ήταν πιστοί χριστιανοί.

Η αντιδικία είχε, στην πραγματικότητα, να κάνει με το κατά πόσον οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι θα αφοσιώνονταν στην αναζήτηση για λογική κατανόηση και στο πώς θα μπορούσαν να το κάνουν χωρίς να χάσουν τη θρησκευτική και πολιτισμική τους ταυτότητα.

Μπορούσαν οι χριστιανοί στοχαστές, εμπνευσμένοι από τον Αριστοτέλη, να κατανοήσουν το φυσικό σύμπαν, συμπεριλαμβανομένης και της σφαίρας των ανθρώπινων κινήτρων και σχέσεων;;;;;

Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες τεχνικές σκέψης για να εξηγήσουν τη σχέση της κτίσης με το Θεό;;;;;;

Σε πολλούς παραδοσιοκράτες, αυτό το έργο φάνταζε αφενός επικίνδυνο και αφετέρου φιλόδοξο.

Ο Αριστοτέλης ήταν ""ειδωλολάτρης"" και ορισμένες από τις ιδέες του βρίσκονταν σε δυσαρμονία με τα καθιερωμένα χριστιανικά δόγματα.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι η αριστοτελική στάση, με τον απτόητο θαυμασμό της για τον υλικό κόσμο, την αντιπάθειά της για τις υπερφυσικές εξηγήσεις και την αισιοδοξία της σχετικά με την ανθρώπινη φύση, ερχόταν σε αντίθεση με αιώνες μεταφυσικών, ασκητικών χριστιανικών αξιών και πρακτικών.

Μπορούσαν οι χριστιανοί στοχαστές να ακολουθούν τη διδασκαλία του Έλληνα σοφού, που αποκαλούσαν «Φιλόσοφο», και ταυτόχρονα να ακολουθούν και τον Ιησού Χριστό;;;;;;;;;;;;;;

Για έναν αιώνα σχεδόν, η απάντηση παρέμενε αμφίβολη.

Λόγω της απειλής που συνιστούσαν για τους καθιερωμένους τρόπους σκέψης, τα βιβλία του Αριστοτέλη περί «φυσικής φιλοσοφίας» θεωρήθηκαν αρχικά πολύ επικίνδυνα για να διδαχτούν σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

Στις αρχές του 13ου αιώνα απαγορεύτηκαν και μερικοί από τους πιο παθιασμένους υποστηρικτές τους κάηκαν σαν αιρετικοί.

Το 1277, η Εκκλησία καταδίκασε πολλές αριστοτελικές ιδέες που διδάσκονταν στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων προτάσεων που είχαν υιοθετηθεί από τη μεγαλύτερη ιδιοφυία του αιώνα, τον Θωμά Ακινάτη.

Τελικά, όμως, οι ηγέτες της Εκκλησίας επέτρεψαν στη χριστιανική σκέψη να μεταμορφωθεί από τη νέα κοσμοθεωρία.

Με τις μη αναστρέψιμες κοινωνικές αλλαγές που αναδιαμόρφωναν την ευρωπαϊκή κοινωνία, συνειδητοποίησαν ότι η Εκκλησία θα έπρεπε να προσαρμοστεί στα νέα ρεύματα, αν ήθελε να διατηρήσει τη θέση της ως πνευματικής και ηθικής ηγεσίας.

Έτσι, διορατικοί πάπες και επίσκοποι έκαναν το μοιραίο βήμα που οι ισλαμιστές ηγέτες είχαν απορρίψει.

Παντρεύοντας τη χριστιανική θεολογία με την αριστοτελική επιστήμη, παρέδωσαν τη Δύση σε μια ηθική ορθολογιστικής έρευνας, η οποία θα προκαλούσε μια σειρά «επιστημονικών επαναστάσεων», καθώς και απρόβλεπτες αναταραχές στην κοινωνική και θρησκευτική σκέψη.

Συνεπώς, οι πρώτοι φυσικοί επιστήμονες της Ευρώπης ήταν σχολαστικοί θεολόγοι και οι πιο καινοτόμοι κοινωνικοί στοχαστές της ήταν καθηγητές των τεχνών στα καινούρια καθολικά πανεπιστήμια.

Επί τέσσερις αιώνες, οι Ευρωπαίοι φοιτητές -μια ελίτ προορισμένη για ηγετικές θέσεις στην Εκκλησία, την κυβέρνηση, την ιατρική και τα νομικά- ήταν αφοσιωμένοι σε ένα πρόγραμμα σπουδών που συνδύαζε τη λογική του Αριστοτέλη και τη φυσική φιλοσοφία με τη χριστιανική παιδεία.

Η επιστημονική δραστηριότητα (συμπεριλαμβανομένης και της αναλυτικής επεξεργασίας της ηθικής και της πολιτικής) είχε νομιμοποιηθεί μέσω της σύνδεσής της με τη θρησκεία, και η θεολογία -η χρήση της λογικής σε ερωτήματα πίστης- θεωρούνταν η «βασίλισσα των επιστημών».

Η αριστοτελική κίνηση είχε ισχυροποιηθεί... όμως ο γάμος της πίστης με τη λογική δεν ήταν ποτέ εύκολος.

Ακόμα και πριν ολοκληρώσει ο Θωμάς Ακινάτης το σπουδαίο συνθετικό έργο του Summa Theologica, οι συντηρητικοί το επέκριναν ως υπερβολικά ελληνικό και οι ριζοσπαστικοί ως υπερβολικά χριστιανικό.

Το 14ο αιώνα, ο λαμπρός φραγκισκανός σχολαστικός λόγιος Γουλιέλμος του Όκαμ επέμενε ότι ο Ακινάτης είχε σφάλει προσπαθώντας να διατυπώσει μια «φυσική θεολογία» και ότι θα ήταν καλύτερα τόσο για την επιστήμη όσο και για τη θρησκεία αν χώριζαν.

Μέχρι να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην Ευρώπη μια νέα επιστημονική επανάσταση την εποχή του Γαλιλαίου, οι διαδικασίες του διαζυγίου είχαν πάρει για τα καλά το δρόμο τους.

Οι περισσότεροι από τους «νέους ανθρώπους» δεν αναγνώριζαν τον Αριστοτέλη ως έμπνευση, αλλά ως εχθρό.

Υπήρχαν αρκετοί λόγοι γι αυτό, κι ένας, σίγουρα, είναι ο ξεπεσμός του σχολαστικισμού.

Τα πανεπιστήμια, που κάποτε ήταν η πηγή της δημιουργικής σκέψης, του πνευματικού οργασμού και των ελεύθερων συζητήσεων, τώρα συνδύαζαν τη στεγνή ορθοδοξία σε ζητήματα δόγματος με μια ανόητη θεολογική λεπτολογία.

Όπως παρατήρησε ο μεγάλος καθολικός ανθρωπιστής Έρασμος, οι «επιστημονικοί» θεολόγοι των σχολών αφοσιώνονταν τώρα σε ερωτήματα του τύπου:

«Θα επιτρέπεται να τρώμε και να πίνουμε μετά την ανάσταση των νεκρών;»

(«Παίρνουμε τις κατάλληλες προφυλάξεις κατά της πείνας και της δίψας, όσο υπάρχει ακόμα καιρός», σχολίαζε ψυχρά.)

Με την Εκκλησία σε άμυνα έναντι της προτεσταντικής εξέγερσης και την αύξηση της κοσμικής εξουσίας, οι οπαδοί του Αριστοτέλη είχαν γίνει αντιδραστικοί συντηρητικοί, υπερασπιζόμενοι δουλικά κάθε συμπέρασμα του δασκάλου τους, ακόμα και μπροστά σε καινούριες αποδείξεις για το αντίθετο.

Έτσι, όταν το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου αποκάλυψε ότι το φεγγάρι ήταν «βλογιοκομμένο» και ότι ο πλανήτης Αφροδίτη είχε χάση και φέξη όπως η Σελήνη, πολλοί λόγιοι διακήρυτταν ότι κάτι πρέπει να μην πήγαινε καλά με τους φακούς του, αφού ο Φιλόσοφος είχε υποστηρίξει ότι τα ουράνια σώματα ήταν τέλεια και αμετάβλητα και ότι η Γη, όχι ο Ήλιος, βρισκόταν στο κέντρο του Σύμπαντος.

Όπως παρατηρούσε ο Γαλιλαίος, ο ίδιος ο Αριστοτέλης, με το μεγάλο σεβασμό του προς τις αποδείξεις, δε θα είχε καταλήξει ποτέ σε ένα τέτοιο συμπέρασμα.

Άλλοι στοχαστές της μεταμεσαιωνικής Αναγέννησης δεν ήταν τόσο ευγενικοί όσο ο Γαλιλαίος με το μεγάλο πνευματικό τους πρόγονο.

Αφού ο Κοπέρνικος και οι διάδοχοί του έθεσαν τη Γη σε κίνηση και εξάλειψαν τις περισσότερες διακρίσεις μεταξύ των νόμων που διέπουν τη γήινη και την ουράνια συμπεριφορά, οι ιδέες του Αριστοτέλη απεικονίζονταν συχνά ως βλακώδεις προκαταλήψεις - ένα απομεινάρι του σκοτεινού, μεσαιωνικού παρελθόντος.

Αλλά αυτό δεν ίσχυε σε καμιά περίπτωση.

Η κοσμολογία του Αριστοτέλη ήταν λανθασμένη, όχι «αντιεπιστημονική».

Όπως και το υπόλοιπο σύστημά του, ήταν βασισμένη σε αρχές, εξαιρετικά αμφιλεγόμενες στην αρχή, που αργότερα έγιναν οι αποδεκτές βάσεις της επιστημονικής μεθόδου:

για παράδειγμα,

οι ιδέες ότι ο κόσμος που μας δείχνουν οι αισθήσεις μας είναι αληθινός, κι όχι απλώς μια σκιά της πραγματικότητας•

ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη λογική τους είναι ικανοί να ανακαλύψουν μεγάλες αλήθειες σχετικά με αυτό τον κόσμο-

ότι κατανόηση των φαινομένων σημαίνει κατανόηση των σχέσεων αιτίου και αιτιατού• και

ότι οι φυσικές διαδικασίες είναι αναπτυξιακές και αποκαλύπτουν στους επιδέξιους ερευνητές τακτικά πρότυπα ανάπτυξης και αλλαγής.

Φυσικά, η επιστήμη του Φιλοσόφου δεν ήταν όπως η δική μας.

Η κοσμοθεωρία του περιέχει πολλά στοιχεία που η σύγχρονη επιστήμη απορρίπτει.

Αλλά ο δογματισμός των μεταγενέστερων οπαδών του δεν ήταν δικός του.

Ήταν η γεροντική εκδήλωση ενός συστήματος που, στην ακμή του, είχε φέρει επανάσταση στην ευρωπαϊκή σκέψη και της είχε δώσει πολλά από τα πιο τολμηρά και δυναμικά της χαρακτηριστικά.

Με την περαιτέρω πρόοδο της επιστήμης, την αύξηση της κοσμικής εξουσίας και τον κατακερματισμό της Εκκλησίας, το έργο του Αριστοτέλη απώλεσε τη θέση-κλειδί του για τη συμπαντική γνώση.

Ταυτόχρονα, μεταξύ των Ευρωπαίων διανοούμενων, το διαζύγιο πίστης και λογικής έγινε οριστικό.

Οδηγημένοι από την ανάγκη να απελευθερώσουν τη σκέψη τους από θρησκευτικούς περιορισμούς, οι απόστολοι του Διαφωτισμού σχεδίασαν το διαχωρισμό μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου, αξιών και πραγματικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων και επιστημονικής γνώσης, ένα διαχωρισμό που χαίρει ακόμα ευρείας αποδοχής.

Ή μήπως όχι;

Κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών, η σύγκρουση που συγκλόνισε την κοινωνία της Δύσης στο Μέσο Μεσαίωνα έχει επανεμφανιστεί σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι πιο βίαιες και δραματικές μάχες φέρνουν αντιμέτωπους τους ένθερμους υποστηρικτές των παραδοσιακών θρησκευτικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών με τους νεωτεριστές και μετανεωτεριστές αντιπάλους τους.

Αλλά δεν είναι μόνο οι «φονταμενταλιστές» που δηλώνουν δυσαρεστημένοι με το σχίσμα μεταξύ επιστημονικής και θρησκευτικής σκέψης.

Θεολόγοι, επιστήμονες και ανθρωπιστές διαφορετικής προέλευσης και απόψεων παλεύουν και πάλι με τα ζητήματα που έκαναν τα πανεπιστήμια και τις εκκλησίες της Ευρώπης πνευματικό (μερικές φορές, και πραγματικό) πεδίο μάχης κατά το 12ο και 13ο αιώνα.

Άραγε μπορούν οι σκεπτόμενοι άντρες και γυναίκες να κατανοήσουν τα μυστήρια του Σύμπαντος και να κυριαρχήσουν στην ανυπότακτη φύση τους;

Είναι η επιστημονική τόλμη συνεπής με τη θρησκευτική πίστη;;;;;;;;

Παρεμβαίνει ο Θεός στη φύση και στις ανθρώπινες υποθέσεις;;;;;;;

Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν μια ηθική ζωή χωρίς Αυτόν;;;;;

Η ανακάλυψη εκ νέου των έργων του Αριστοτέλη έφερε στο επίκεντρο της δυτικής συνείδησης παλιά ερωτήματα, πυροδοτώντας τον αγώνα για την εναρμόνιση πίστης και λογικής, που δεν έχει τελειώσει ακόμα!!!!!


Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές από το βιβλίο 

«Τα τέκνα του Αριστοτέλη» - Πώς η αρχαία σοφία φώτισε τους σκοτεινούς χρόνους>> του Richard Rubenstein

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Όταν ο Αριστοτέλης μας δίδασκε πώς να κατασκευάσουμε ένα...Αστρόπλοιο! 

Μια απίστευτη ιστορία συνωμοσίας!

20/07/2013

Ο Μέγας Δάσκαλος των Ελλήνων, ο Φιλόσοφος και πολυεπιστήμονας Αριστοτέλης, είχε κρύψει στο αριστουργηματικό του έργο, ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ, ένα "μυστικό" που παρά λίγο να τινάξει στον αέρα ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ως ...Ελληνική Ιστορία! 

Αυτό το άρθρο, το χρωστούσα τόσο στον εαυτό μου χρόνια ολόκληρα, πάνω από 23 τω αριθμώ, όσο και στον αγαπημένο μου Αριστοτέλη.

Είναι μια κατάθεση ψυχής, για μια ιστορία που κάποτε με συγκλόνισε βαθύτατα.

Το γιατί το έγραψα σήμερα και όχι πριν, αυτό ειλικρινά δε μπορώ να το αιτιολογήσω.

Ίσως γιατί βλέποντας από μακριά τον απελπισμένο αγώνα του Γένους μου, μη μπορώντας να κάνω και πολλά εκτός του να γράφω και να δημοσιεύω εδώ σε τούτο το μπλοκ και θέλω να του θυμίσω τη καταγωγή και τους προγόνους του.

Ίσως πάλι, γιατί ήθελα να αντιδράσω με αυτόν τον τρόπο, βλέποντας τους καραγκιόζηδες που παίζουν τον ρόλο που λέγεται Έλληνας πολιτικός, να χύνουν απ τη μια ελεεινά κροκοδείλια δάκρυα κι απ την άλλη να...υπογράφουν άλλη μια καταδίκη για τον ρακένδυτο πλέον λαό "τους".

Ίσως γιατί προτίμησα να μη σπάσω τελικά την οθόνη του υπολογιστή μου, θεωρώντας πως έχει μεγαλύτερη αξία απ το...άδειο εντελώς κεφάλι ενός κλόουν που το παίζει "πρωθυπουργός" και ακούει στο όνομα Αντώνης Σαμαράς...

Δε ξέρω...

Μπορεί τίποτε απ όλα αυτά, μπορεί και όλα αυτά μαζί...

Αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι...κάθε πράγμα αναδύεται από μέσα μας μόνον όταν έρθει η ώρα να αναδυθεί.

Και όλα αυτά που προείπα να είναι εντελώς άσχετα.

Ίσως λοιπόν συμπτωματικά, να ...είναι αυτή εδώ η ώρα για να βγει κάτι από μέσα μου που το κρατούσα από φοιτητής.

Μια ιστορία απίστευτη, όπως την ανακάλυψα εγώ και την έμαθα εγώ. γιατί υπάρχουν πάρα πολλές εκδοχές αυτής της ιστορίας.

Εγώ καταθέτω απλά τη δική μου εκδοχή και τίποτε άλλο.

Το αν το αποτέλεσμα του πονήματός μου είναι σωστό ή όχι, αυτό θα το κρίνει πλέον η ίδια η Ιστορία...

Όταν άρχισα να μελετώ τον Αριστοτέλη, ήμουν 19 χρονών, δευτεροετής της Παντείου και...τρελαμένος με τη "μυστηριακή" του καταβολή και με το παράξενο, όσο και ...άκρως στρυφνό του έργο.

Ομολογώ ότι τα βρήκα αρκετά σκούρα, γιατί απλά δεν είχα να κάνω με κάποιο - ότι νάνε - κείμενο, αλλά γιατί σίγουρα διότι είχα να κάνω ίσως με την κορωνίδα της Ελληνικής Αρχαίας Γραμματείας.

Φιλόλογος δεν ήμουν.

Δεν σπούδαζα στη Φιλοσοφική.

Στο τμήμα Κοινωνιολογίας ήμουν απλά, χωρίς καμιά σπουδαία περγαμηνή, πέραν των Αρχαίων Ελληνικών που είχα διδαχτεί στο Λύκειο.

Γιατί όμως ...αποτόλμησα το...σχεδόν ακατόρθωτο για μένα;

Μα για τον απλούστατο λόγο ότι ήμουν συνεπαρμένος από το έργο του μεγάλου αυτού Έλληνα, που άλλαξε με τις διδαχές και τις...αποκαλύψεις του τον ίδιο τον Κόσμο!

Και θέλησα να τον γνωρίσω περισσότερο.

Αρχίζοντας να μελετώ το πλέον γνωστό απ όλα έργο του, τα "Φυσικά", παράλληλα έψαχνα να βρω και όσο περισσότερα στοιχεία μπορούσα για τη ζωή και το έργο του.

Παρόλο όμως που επρόκειτο για έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες Φιλοσόφους και πολυεπιστήμων, εντούτοις ανακαλύπτω πως...γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα τόσο για τη ζωή του, όσο και για το ίδιο του το έργο.

Να φανταστείτε ότι ενώ έχει γράψει περί τα 320 έργα, εντούτοις σώζονται γύρω στα 102(!) κι αυτά διασώθηκαν από ...Έλληνες μοναχούς (καλόγερους του Αγίου Όρους), οι οποίοι και αντέγραψαν εκ νέου σε πάπυρους ό,τι μπόρεσε να βρεθεί από την κατεστραμμένη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας καθώς και από τις, επίσης κατηργημένες, Πανεπιστημιακές σχολές των Αθηνών.

Τα περισσότερα έργα που είχαν διασωθεί από τους ηρωικούς αυτούς μοναχούς, καταληστεύθηκαν από τους Ενετούς κυρίως, την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα, όταν οι Σταυροφόροι είχαν καταλάβει την Κων/πολη το 1204 μ.Χ. και είχαν μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος των θησαυρών του Βυζαντίου στη Βενετία και το Βατικανό.

Κι έτσι, ένα μεγάλο μέρος των έργων του μεγάλου Έλληνα Δασκάλου, κατέληξε στη...Βιβλιοθήκη του ...Πάπα, απ όπου και...διαμοιράστηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη, αφήνοντας τους, σκλαβωμένους στους Τούρκους, Έλληνες, στο σκοτάδι και την αγραμματοσύνη.

Σημειωτέον ότι ο Αριστοτέλης τιμάται από την Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία, εικονιζόμενος σε πολλές τοιχογραφίες (άνω Φώτο, τρίτος από αριστερά) κυρίως σε μονές του Αγίου Όρους, ως Όσιος και Πρωτεργάτης της χριστιανικής Φιλοσοφίας και Ηθικής.

Πάμε παρακάτω.

Η...μυστηριώδης γέννηση και ο περίεργος...θάνατος!

Το γεγονός λοιπόν ότι εν τέλει...γνωρίζαμε πολύ λίγα για τη ζωή του, αυτό με ανάγκασε αφ' ενός να αφήσω για λίγο κατά μέρος τη μελέτη των ‘’Φυσικών’’ και αφ' ετέρου να επικεντρωθώ στην αναζήτηση αυτών των περισσότερων στοιχείων που θα με οδηγούσαν στο να κατανοήσω όσο γίνεται περισσότερο αυτή τη μεγάλη, αλλά και τόσο αινιγματική προσωπικότητα.

Μέσα από αυτή μου λοιπόν την αναζήτηση, ανακαλύπτω τρία πράγματα:

1)  Ότι δεν υπήρξε πουθενά κάποιο στοιχείο, ούτε καν σε ιστορικά κείμενα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, που να υποδηλώνει την ακριβή ημερομηνία γέννησής του (!)
2) Ότι επίσης δεν υπήρξε σαφής ημερομηνία...θανάτου του (!) παρά μόνο ΦΗΜΕΣ που εν τέλει δεν αποδείχτηκαν ΠΟΤΕ και
3) Την παράξενη ιστορία ενός βιβλίου που είχε γράψει ο δικηγόρος Γιώργος Λευκοφρύδης με τον τίτλο "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Έψιλον" με θέμα το...πιο στρυφνό έργο του Αριστοτέλη, ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ !

Για να γίνω πιο σαφής, πιάνω μία προς μία τα...συμπεράσματα των ..."ανακαλύψεών" μου.

Το πρώτο έχει να κάνει με την ημερομηνία γεννήσεώς του.

Πράγματι, εδώ πέφτει ένα...μικρό σκοτάδι.

Σχεδόν τα περισσότερα βιογραφικά του σημειώματα που είχαν δημοσιεύσει πολλά έγκυρα επιστημονικά εγχειρίδια, ελληνικά και ξένα, έχουν ως χρονολογία γεννήσεως του μεγάλου Έλληνα, το έτος 384 π.Χ.

Εκεί όμως που διαφωνούν ριζικά, είναι ο...μήνας γέννησής του.

Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Παπαρρηγόπουλου, αναφέρει ως μήνα γέννησης τον Δεκέμβρη του 384.

Η εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου όμως, του Ιωάννη Πασσά, ένα απο τα πλέον ΕΓΚΥΡΑ εγχειρίδια που έχουν παρουσιαστεί ποτέ στην σύγχρονη ελληνική γραμματεία, αναφέρει ως μήνα γέννησής του τον...Ιούλιο του ιδίου έτους, ενώ η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (επίσης ένα από τα πλέον έγκυρα επί διεθνούς επιπέδου εγχειρίδια) την τοποθετεί έναν μήνα...αργότερα, δηλαδή τον...Αύγουστο επίσης του ιδίου έτους!

Εκεί δε που υπάρχει ...μέγα σκότος, είναι στην...ημέρα!

Δεν αναφέρεται πουθενά, αλλά βέβαια αυτό είναι το λιγότερο!

Εδώ δεν τα...βρίσκουν οι ερευνητές στον μήνα, στη...μέρα θα τα βρουν;

Πάμε στο δεύτερο, που είναι ακόμα πιο αινιγματικό: ο θάνατός του!

Η επίσημη ημερομηνία που καταγράφεται στην - ποιά άλλη; - Ιστορία του Ελληνικού Εθνους του Παπαρρηγόπουλου, είναι η 22η του Οκτωβρίου του 322 π.Χ., δύο χρόνια δηλαδή μετά τον θάνατο του μεγάλου του μαθητή, του Αλέξανδρου και μάλιστα ως αιτία θανάτου του, αναφέρεται κάποια στομαχική λοίμωξη,  σε συνδυασμό με την θλίψη και την μελαγχολία στην οποία και είχε πέσει με κύρια αιτία τον θάνατο του Αλέξανδρου μιας και με αφορμή το γεγονός αυτό, οι οπαδοί του αντιμακεδονικού "κόμματος" των Αθηνών νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τους Μακεδόνες στο πρόσωπο του.

Πιο αναλυτικά, το ιερατείο, με εκπρόσωπό του τον ιεροφάντη του ναού της Ελευσίνιας Δήμητρας, Ευρυμέδοντα, αλλά και η σχολή του Ισοκράτη με το Δημόφιλο ως πρύτανη, κατηγόρησαν τον Αριστοτέλη για ασέβεια ("γραφή ασεβείας"), επειδή είχε ιδρύσει βωμό στον Ερμία, είχε γράψει τον ύμνο στην Αρετή και το επίγραμμα στον ανδριάντα του Ερμία, στους Δελφούς. 

Ο Αριστοτέλης όμως, επειδή κατάλαβε τα πραγματικά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις των μηνυτών του, έφυγε για τη Χαλκίδα, προτού γίνει η δίκη του (323 π.Χ.).

Εκεί έμεινε, στο σπίτι που είχε από τη μητέρα του, μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του την Ερπυλλίδα και με τα δύο του παιδιά, το Νικόμαχο και την Πυθιάδα.

Όλα ωραία και καλά μέχρις εδώ, αλλά στο θέμα του θανάτου είναι που το πράγμα μπερδεύει.

Κατ' αρχάς, πουθενά δεν βρίσκεται έστω και μια ένδειξη ότι ο Αριστοτέλης έπασχε από ...στομάχι.

Δεν αναφέρεται σε καμία πηγή (τουλάχιστον γνωστή σε μένα).

Επίσης, ο Παπαρρηγόπουλος συνεχίζοντας, προχωράει ακόμη παραπέρα, λέγοντας ότι το σώμα του μεγάλου σταγειρίτη, μεταφέρθηκε στα...Στάγειρα (!) και μάλιστα ότι του έγινε μεγάλη κηδεία με όλες τις τιμές κλπ κλπ.

Η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, διαψεύδει πλήρως τον Παπαρρηγόπουλο, γράφοντας απλά ότι...πέθανε μεν ο Αριστοτέλης αλλά ο τάφος του δε βρέθηκε...ποτέ!

Τα ίδια περίπου αναφέρει και η Μπριτάνικα της Οξφόρδης!

Για να μην πάμε και σε εκείνη την...απίστευτη δήλωση του καθηγητή Πυρηνικής Φυσικής και Μηχανολογίας Γεωργίου Γκιόλβα, ο οποίος και δήλωσε σε συνέντευξή του ότι ο Αριστοτέλης ήταν...εξωγήινος και...αντί να πεθάνει...επέστρεψε στον...πλανήτη του! (Θα τα δούμε πιο κάτω αυτά)

Από πού τα βρήκε λοιπόν όλα αυτά ο αείμνηστος Δάσκαλος του Γένους Παπαρρηγόπουλος;

Αλλά αυτό είναι ένα ερώτημα που...δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε. 

Όσον αφορά δε την εγκυκλοπαίδεια του "Ηλίου", αυτή περιέργως αναφέρει ...ακόμη λιγότερα και μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Και λέω "περιέργως", διότι ο Ιωάννης Πασσάς, δημοσιογράφος, μελετητής της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, της...παρα-ιστορίας αλλά και μέγας Ελληνολάτρης καθώς και...έμπορος χάρτου, δείχνει να έχει ...ιδιαίτερη αδυναμία στον Αριστοτέλη.

Αναφέρει με εξαιρετική επιμέλεια σχεδόν τα ...πάντα (όσα ήταν γνωστά τέλος πάντων) περί του βίου του μεγάλου Έλληνα Φιλοσόφου, αλλά στον ...θάνατό του, μας τα...χαλάει.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας λέει ότι ο Αριστοτέλης δεν πέθανε (μιας και η εκδοχή Παπαρρηγόπουλου δεν αποδεικνύεται από πουθενά) αλλά...χάθηκε!

Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ και τελευταία φορά που τον είδε κόσμος και η οικογένειά του, ήταν κάποια μέρα του Οκτώβρη του 322 μ.Χ.

Έκτοτε, ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ!

Πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα;

Και ερχόμαστε στο τρίτο.

Στο αινιγματικό βιβλίο του Γιώργου Λευκοφρύδη, το οποίο και συνοδεύεται από την πλέον σκοτεινή ιστορία συνωμοσίας, η οποία και παρά λίγο να ανατρέψει ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα για τις γνώσεις των αρχαίων παππούδων μας στον τομέα της τεχνολογίας και της ...τεχνογνωσίας.

Το "παράξενο" Εψιλον των Δελφών, ο Πλούταρχος και ο...Αριστοτέλης!

Ένα ερώτημα, που απασχόλησε πολλούς αρχαιολόγους κατά το παρελθόν, ήταν αυτό που αφορούσε ένα γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου, και πιο συγκεκριμένα το γράμμα Ε, το οποίο βρισκόταν ακριβώς στη μέση του αετώματος του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Αυτό το ερώτημα απασχόλησε και τον Έλληνα Μαθηματικό και γιατρό Στέφανο Καραθεοδωρή, γιό του μεγάλου φυσικού και μαθηματικού (και δασκάλου του Αϊνστάιν, για να μη ξεχνιόμαστε)  Κων/νου Καραθεοδωρή, ο οποίος έκανε και μια πραγματεία-σπουδή πάνω σε αυτό το θέμα υπό τον τίτλο "Το Εν Δελφοίς ΕΙ" (Προσέξτε, όχι "Ε" αλλά..."ΕΙ")

Πρώτος απ όλους, το σύμβολο αυτό το αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του "Περί του Έψιλον του εν Δελφοίς".

Το σύγγραμμα αυτό του μεγάλου Έλληνα χρονικογράφου, βιογράφου και ιστορικού, φυλάσσεται στην Οξφόρδη σε έκδοση στα Αρχαία Ελληνικά, αντίγραφο του πρωτοτύπου το οποίο βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού (και αυτό). 

(Στην ελληνική αγορά βιβλίου μπορείτε να το βρείτε από τις εκδόσεις Ζήδρος, 2002).

Στο σύγγραμμα του, αναφέρει το ιστορικό της τοποθέτησης του γράμματος αυτού στο αέτωμα του ναού του Απόλλωνα, αλλά δεν αναφέρει το ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ.

Για την ιστορία, να πούμε ότι το γράμμα "Ε" ήταν τοποθετημένο πράγματι στο αέτωμα του ναού (αέτωμα = ένα μεγάλο ευρύ ισοσκελές τρίγωνο) στη μέση μεταξύ των (γνωστών) γνωμικών - επιγραφών "ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ" και "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ".

Το πρώτο "Ε" ήταν ξύλινο και το είχε βάλει εκεί ο Σόλων ο Αθηναίος.

Όταν το σύμβολο-γράμμα σάπισε με τα χρόνια, οι Αθηναίοι, περισσότερο για να τιμήσουν τον Σόλωνα παρά για το αυτό καθ' αυτό το σύμβολο που δεν ήξεραν και τι σήμαινε, τοποθέτησαν στη θέση του ένα άλλο ίδιο, φτιαγμένο από χαλκό αυτή τη φορά.

Όταν πάλι με τα χρόνια, το χάλκινο "Ε" σκούριασε και η όψη του ήταν οικτρή, η Λιβία Δρουσίλα, γυναίκα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού Αυγούστου, το έβγαλε και στη θέση του έβαλε ένα πανομοιότυπο από καθαρό χρυσό....

Και για να κάνει ιδιαίτερη μελέτη ο Πλούταρχος πάνω σε αυτό το αινιγματικό ζήτημα, φαίνεται ότι το σύμβολο που είχε δωρίσει η Λιβία Δρουσίλα υπήρχε ΑΚΟΜΑ επάνω στο αέτωμα και επειδή ο Πλούταρχος ήταν ο ...μεγάλος ερευνητής (ας πούμε) της εποχής, το συγκεκριμένο θέμα του δημιούργησε απορίες ως προς τον συμβολισμό του και τον λόγο της ύπαρξής του.

Μέσα στην πραγματεία του όμως, ο Πλούταρχος στήνει έναν διάλογο με μερικούς άλλους φιλοσόφους της εποχής, όπου ο ...καθένας λέει το...μακρύ και το κοντό του σχετικά με το γιατί της υπάρξεως του συμβόλου.

Ένας λέει πως το "Ε", ως δεύτερο φωνήεν, δείχνει τον Απόλλωνα ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΗ ΤΑΞΗ ΘΕΟ μετά τον Δία και γι αυτό το σύμβολο τοποθετήθηκε εκεί για να πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

Ένας άλλος το πάει ακόμη παραπέρα, λέγοντας πως συμβολίζει τη ...μαντική(!), οπότε το δεχόταν σαν..."ΕΙ" και όχι σαν "Ε" (να λοιπόν γιατί ο Καραθεοδωρής στο σχετικό του δοκίμιο το παρουσιάζει κι εκείνος ως "ΕΙ" και όχι ως "Ε"), ένας τρίτος το...παρατραβάει και το αναγάγει ...ως μαθηματικό σύμβολο, υποστηρίζοντας ότι ...εξισώνεται προς το σύνολο της μαθηματικής επιστήμης, μιας και είναι το άθροισμα των πρώτων μονάδων - δηλαδή του ΤΡΙΑ και του ΔΥΟ και επειδή η μαθηματική επιστήμη θεωρούνταν πως πήγαζε κατ' ευθείαν απ τους θεούς, το "Ε" τοποθετήθηκε εκεί για λόγους ...δοξαστικούς και κάποιος τέταρτος διαφώνησε με όλους τους άλλους, υποστηρίζοντας ότι συμβολίζει ...απλά κάποια Θεότητα που δεν γνώριζαν ακόμη την ύπαρξή της.

Εν ολίγοις, άρες μάρες, κουκουνάρες.

Κι έτσι, μέσα και από αυτό το "ντοκουμέντο" της εποχής, καταλαβαίνουμε πως ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ γνώριζαν το ΓΙΑΤΙ της υπάρξεως αυτού του...περίεργου και αινιγματικού "Ε".

Μα αν δεν το γνώριζαν αυτοί, τότε ποιός στα κομμάτια μπορούσε να γνωρίζει;

Από εδώ, από ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το σημείο, ξεκινάει η πορεία ενός "μύθου", ενός βιβλίου, ενός θρίλερ και μιας θεωρίας συνωμοσίας, που απασχόλησε αργότερα μέχρι και την ίδια την ίδια τη...CIA και που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν τεχνολογικές γνώσεις που ίσως και να άλλαζαν τη πορεία της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ανθρωπότητας!

Ο μοναχικός δικηγόρος και το βιβλίο-μύθος

Ο Γιώργος Λευκοφρύδης, υπήρξε ένα μοναχικό άτομο.

Ένας άνθρωπος απίστευτα ευφυής, αλλά και...τρομερά παρορμητικός που συνήθως λόγω αυτού του αυθορμητισμού του, ...έχυνε και τη καρδάρα με το γάλα, όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός.

Ως δικηγόρος, δεν υπήρξε και πολύ γνωστός.

Λίγοι τον ήξεραν.

Ήταν Ποινικολόγος κι απ τους πολύ καλούς μάλιστα, αλλά...είχε ένα ιδίωμα:

Ήθελε να υπερασπίζεται ΜΟΝΟ τους ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ αθώους!

Δεν δεχόταν επ' ουδενί να υπερασπιστεί ενόχους (πράγμα που τον έφερε και κάποια στιγμή αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών) και μάλιστα πολλές φορές είχε έρθει και σε σφοδρή σύγκρουση με γνωστούς συναδέλφους του, οι οποίοι κατόρθωναν μέσα από...όχι και τόσο "καθαρούς δρόμους" να αθωώνουν ή να γίνονται αιτία να...καταδικάζονται εγκληματίες με τις ελαφρότερες ποινές.

Η υπόθεση "Λασκαρίδη" (ενός αθώου που κατηγορήθηκε άδικα για τον φόνο της εύπορης συζύγου του) ήταν αυτή που τον σημάδεψε, καθώς δεν μπόρεσε να αποδείξει την αθωότητα του πελάτη του κι αυτό τον έκανε να αλλάξει ειδικότητα και μετά να ασχοληθεί περισσότερο με την έρευνα αρχαίων κειμένων και στο τέλος να...πεθάνει μόνος και λησμονημένος.

Ο Λευκοφρύδης, μέσα απο την έρευνά του ως προς τη μελέτη της μαθηματικής λειτουργίας του ελληνικού αλφαβήτου, σκαλώνει στο...επίμαχο "Ε" των Δελφών και του ναού του Απόλλωνα.

Η απορία του τόσο για την ύπαρξη του επίμαχου συμβόλου στο αέτωμα του πιο δημοφιλούς ναού της ελληνικής αρχαιότητας και όχι μόνο, τον έβαλε στο ...τρυπάκι να αρχίσει να ψάχνει.

Ο Πλούταρχος, ως ο μόνος ερευνητής της αρχαιότητας ο οποίος έδινε και τα περισσότερα στοιχεία για την ύπαρξη του συμβόλου αλλά και την "ιστορία" του, δεν τον ικανοποίησε, και σωστότατα.

Υπήρχαν πολλές αντιφάσεις, αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις και ...ισχυρισμοί που άγγιζαν τη γελοιότητα κι επειδή κανείς σύγχρονός του δεν είχε ασχοληθεί σοβαρά πλην του Στέφανου Καραθεοδωρή με το θέμα, αποφάσισε αυτός από μόνος του να πάρει το ...θέμα στις πλάτες του.

Όπως μας αφηγείται ο ίδιος μέσα από τη σύντομη βιογραφία του, απέρριψε με τη μία όλες τις απόψεις που παρέθετε ο Πλούταρχος (για τους πιο πάνω λόγους που παρέθεσα κι εγώ) και ξεκινάει ένα ...απίστευτο τόλμημα:

 Να ΞΕΣΚΟΝΙΣΕΙ ΟΛΗ την ...γνωστή ως σήμερα Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, δηλαδή κάπου 10.000(!!!) συγγράμματα, τομίδια, κώδικες, πραγματείες, θεατρικά, πεζά, έπη, ολιγοσέλιδα ή πολυσέλιδα, μέχρι και...επιγραφές μήπως κάπου εκεί μέσα, ανακαλύψει μια ένδειξη - έστω - του λόγου της υπάρξεως του "Ε"!

Δέκα χρόνια (κατά τους ισχυρισμούς του ιδίου πάντα) ΑΝΕΛΕΗΤΗΣ δουλειάς που του στοίχισε μια...ολόκληρη περιουσία!

Το "Εν Δελφοίς Ε" του είχε γίνει έμμονη ιδέα, τέτοια που δεν δίσταζε μπροστά σε τίποτα προκειμένου να φτάσει στο ποθούμενο, δηλαδή να βρει ένα κείμενο που δεν μπορούσε να το βρει στην Ελλάδα και του έλειπε από την έρευνά του.

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να απευθυνθεί ακόμη και σε...συλλέκτες και να πληρώσει τεράστια ποσά (τα οποία και δανειζόταν) για να πάρει ένα αντίγραφο ή μια σελίδα.

Από τους ισχυρισμούς του και μόνο, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είχε πάρει...χαμπάρι το τι γινόταν, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στην ταραγμένη δεκαετία του '60 όπου και έλαβε χώρα η αναζήτησή του.

Διότι, πολύ απλά, πρέπει να δούλευε...νυχθημερόν και χωρίς ανάσα για να μπορέσει να βγάλει όλη αυτή την ύλη που είχε μαζέψει.

Κι όλα αυτά κυριολεκτικά για το...ΤΙΠΟΤΑ, μιας και, όπως και πάλι ο ίδιος ισχυρίζεται, έψαχνε διακαώς και με πείσμα, ένα "κάτι" ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ!

Και φτάνει η στιγμή που περίμενε για να πάρει, όχι απλά κάποιες από τις απαντήσεις τις οποίες αναζητούσε, αλλά κυριολεκτικά να βρεθεί μπροστά, ίσως στην πιο σημαντική ανακάλυψη απ' όλες:

Στην αποκωδικοποίηση του κορυφαίου έργου του Αριστοτέλη "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ" και τι ακριβώς αυτό πραγματευόταν!

Φυσικά, δεν το ανακάλυψε από μόνος του.

ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ.

Ίσως τη σημαντικότερη!

Από δύο διάνοιες της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας.

Τους πλέον γνωστούς, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Τον καθηγητή Μεταλλειολογίας Σταύρο Κατράκη και την "Ομάδα" του και τον Πυρηνικό Φυσικό, Μαθηματικό και εφευρέτη Γιώργο Γκιόλβα.

Η "Ομάδα Κατράκη", η αριθμολογία και το μαθηματικό Ελληνικό Αλφάβητο!

Όσοι από εσάς είστε...ψαγμένοι και "μυημένοι" στην λεγόμενη "παρα-Ιστορία", έχετε σίγουρα ακουστά αυτήν την θρυλική ομάδα επιστημόνων, που είχε ως επικεφαλή της τον καθηγητή του Ε.Μ.Π Σταύρο Κατράκη.

Ο Κατράκης υπήρξε μια από τις πολλές διάνοιες που είχε τότε το Πολυτεχνείο, τότε δηλαδή που ο ρομαντισμός, η έφεση προς τη Γνώση και μόνον και φυσικά ο σεβασμός που απέπνεε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, στην κυριολεξία περίσσευαν.

Πολλοί λένε πως ο Κατράκης πήρε τη θέση που είχε στο Πολυτεχνείο επειδή τον υποστήριξαν τόσο ο Αριστοτέλης Ωνάσης όσο κι ο  Κων/νος Καραμανλής.

Αλλιώς, σίγουρα θα είχε περίοπτη θέση σε κάποιο μεγάλο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, το Harvard ή το Yale, το οποίο και τον βολιδοσκοπούσε πεισματικά.

Ο Καραμανλής μάλιστα τον είχε καλέσει τρείς-τέσσερις φορές στο γραφείο του, για να τον ενημερώσει σχετικά με τις έρευνες που έκανε για τους υδρογονάνθρακες - ναι, το αν ξέρουμε σήμερα ότι ...είμαστε τίγκα στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, το χρωστάμε στον Κατράκη - το ουράνιο, το όσμιο (που κοστίζει σήμερα 65.000 ευρώ το...γραμμάριο!!!) και άλλα σπάνια μεταλλεύματα.

Το κοίτασμα του όσμιου μάλιστα ξεκινάει απ το Καστελλόριζο και καλύπτει σχεδόν όλη τη γραμμή των Δωδεκανήσων και κυρίως των ...Ιμίων!

Ο Έλληνας καθηγητής δε, εξέδωσε και μια εκτενέστατη μελέτη το 1965 με τίτλο "Ο Ορυκτός Πλούτος και η οικονομική ανάπτυξη της Χώρας", ένα βιβλίο που έκανε πάταγο στην επιστημονική κοινότητα τότε και κυριολεκτικά... εξαφανίστηκε απ τα ράφια των βιβλιοπωλείων!

Λίγα χρόνια αργότερα, η Χούντα των Συνταγματαρχών, φρόντισε διακριτικά και να το...εξαφανιστεί εντελώς από την αγορά της Ελλάδας και φυσικά από τις βιβλιοθήκες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Αντίτυπα του βιβλίου όμως είχαν σταλεί τόσο στον Αριστοτέλη Ωνάση (που σκόπευε μάλιστα να μπει ενεργά στο ενεργειακό παιχνίδι) όσο και στον ίδιο τον Καραμανλή, που τότε ήταν αυτο-εξόριστος στο Παρίσι.

Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη αυτής της μελέτης κι ακόμη πιο λίγοι το έχουν στις βιβλιοθήκες τους.

Ο Κατράκης λοιπόν, μόνο τυχαίος δεν ήταν.

Υπήρξε μέλος της συντονιστικής Επιτροπής Προβολής Ελληνικής Οικονομίας, επίτιμο μέλος του Ανεξάρτητου Κέντρου Πυρηνικών και Επιστημονικών Ερευνών που είχε ιδρύσει η άλλη μεγάλη διάνοια της εποχής, ο πυρηνικός Φυσικός και Μηχανολόγος Γεώργιος Γκιόλβας και ασφαλώς μέλος της επιστημονικής ομάδας του Δημοκρίτιου Πανεπιστημίου Θράκης.

Ο Σταύρος Κατράκης όμως είχε και τη...δική του ομάδα, αυτή τη θρυλική "Ομάδα Κατράκη", που τόσα πολλά έχουν γραφτεί γι αυτήν, κυρίως από τους λεγόμενους...αρχαιολάτρες, των οπαδών της παρα-φιλολογίας τύπου "Ομαδάς Ε" και λοιπά.

Ο Κατράκης ήταν ένας από τους λίγους επιστήμονες-διάνοιες που μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ήταν φλογερός πατριώτης.

Με μεγάλο έργο στο ενεργητικό του, φρόντιζε πάντα να στέλνει τα... δικά του μηνύματα προς ...πάσα κατεύθυνση.

Είχε βάλει την επιστήμη του ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της Πατρίδας, αλλά επειδή η Πατρίδα ανέκαθεν βρισκόταν στα νύχια ανίκανων, μειοδοτών, προδοτών και ανδρεικέλων, ο Κατράκης και το έργο του δεν είχαν ανάλογη συνέχεια.

Σχεδόν τα ίδια ισχύουν και για τον Γιώργο Γκιόλβα.

Με σπουδές στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης και της Πάντοβας, γρήγορα έδειξε τις εκπληκτικές δυνατότητές του στην εφαρμογή της σύντηξης της ύλης.

Αισθάνεται κανείς δέος μελετώντας το βιογραφικό του. 

Ιδρυτής του Ανεξάρτητου Κέντρου Πυρηνικών και Επιστημονικών Ερευνών, συνεργασίες με τη ΝΑSΑ και τον "Δημόκριτο" και εφευρέσεις που...κόβουν την ανάσα, ο Γκιόλβας υπήρξε κάποτε το ...μήλον της Έριδος μεταξύ των πανεπιστημίων των ΗΠΑ.

Η μεγάλη όμως αυτή διάνοια, έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της Πατρίδας του ψυχή τε και σώματι.

Και ό,τι μπορούσε να μάθει περισσότερα μέσα από τις έρευνές του, το κάνε για να την δει κάποτε μεγάλη και ανεξάρτητη...

Ας γυρίσουμε όμως στον Λευκοφρύδη και στην πεισματική του αναζήτηση.

Σύμφωνα λοιπόν με τα λεγόμενά του, ο ερευνητής-δικηγόρος ξεκινώντας τη μελέτη του ΟΡΓΑΝΟΥ, αρχίζει να τα...χάνει και να βυθίζεται ολοένα μέσα σε έναν κυκεώνα εννοιών, δυσνόητων προτάσεων και ...ακαταλαβίστικων συμπερασμάτων.

Έχοντας ίδιαν πείρα από το γράψιμο του Αριστοτέλη και από τη διατύπωση των διαφόρων εννοιών που αυτός συνήθιζε να κάνει, βλέπει πως ...κάτι δεν πήγαινε καλά σε ορισμένα σημεία των κειμένων του.

Συγκεκριμένα, ο Λευκοφρύδης επισημαίνει (και δικαίως, καθώς το διαπίστωσα κι εγώ ο ίδιος προσπαθώντας να διαβάσω το ΟΡΓΑΝΟΝ) ότι γιατί, ενώ ο Αριστοτέλης γνωρίζει θαυμάσια Ελληνικά (τόσο τη δημοτική, όσο και τη λόγια γλώσσα), "τρώει" ένα 40% από τις λέξεις που χρειάζονται απαραιτήτως για να γίνει κατανοητός στο ακέραιο;

Κι ακόμα:

ενώ γράφει μια χαρά, στρωτά και όσο το δυνατόν κατανοητά, γιατί κάθε 10 με 15 στίχους βάζει και μια φράση 10 με 15 λέξεις "άβαλα-μαντάβαλα ατάκτως ειρημένα" έτσι που να μη μπορεί κάποιος να την εξηγήσει με τίποτα;

Εν ολίγοις, ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ νόημα;

Και διερωτάται ο Λευκοφρύδης:

ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙ (ο Αριστοτέλης) ή ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ;

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια φράση από τα "Κατοπινά - Επιλυτικά", χωρίο 99α, στίχοι 8-11 στη σελίδα 180:

"Οίον, διατί και εναλλάξ ανάλογον; Αλλο γαρ αίτιον εν γραμμαίς και αριθμοίς και το αυτό γε, η μεν γραμμή, άλλο, ή δ' έχων αύξησιν τοιανδί, το αυτό. Ούτως επί πάντων."

Μετάφραση:

"Γιατί το εναλλάξ είναι ανάλογο, ίσον γιατί το χιαζόμενο είναι αντίστοιχο.

Επειδή άλλο είναι το αίτιο στις γραμμές και άλλο στους αριθμούς κι αυτό το ίδιο βέβαια, αν πρόκειται για γραμμή είναι άλλο, ενώ αν έχει κάποια αύξηση, τότε θα ναι το...ίδιο"!!!!

Αν εσείς που διαβάζετε το κείμενο, βρείτε κάποιο νόημα σε όλο αυτό το γραφέν, ελάτε να μου το πείτε και μένα.

Αλλά μην κουράζεστε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΗΜΑ!

Αν το θέσεις όμως το ζήτημα με τη...φαντασία που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ σε συνδυασμό με την ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ που έχει το αλφάβητό μας που ταυτόχρονα ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ, τότε βρίσκεσαι ΟΝΤΩΣ μπροστά στη ΛΥΣΗ του γρίφου!

Δηλαδή:

"Διαφορετική είναι η ΑΙΤΙΑ που σας βάζει να χαράσσετε γραμμές κι άλλη ΕΚΕΙΝΗ που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να γράψετε αριθμούς. Κι έτσι, ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ είναι γραμμή Η ΓΡΑΜΜΗ κι άλλη πάλι είναι η αιτία που ΕΝΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΓΡΑΜΜΩΝ ή ΓΡΑΜΜΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΩΝ, εμφανίζει ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΞΗΣΗ. Έτσι συμβαίνει ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΑ"!

Σαφέστατα εδώ ο Αριστοτέλης, ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΕ ...ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!

Στην ουσία, μας βάζει να...γεωμετρήσουμε, να χαράξουμε ΓΡΑΜΜΕΣ όπου χρειάζεται και αναγκαστικά σε άλλη περίπτωση να βάλουμε ΑΡΙΘΜΟΥΣ!

Όμως, για ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ θα πρέπει να κάνουμε όλη αυτή τη διαδικασία;

ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΝΟ θέλει να μας πει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ο σταγειρίτης πολυεπιστήμων;

Κι αυτή η μικρή φρασούλα που αναφέραμε, δεν είναι τίποτα!

Αν θες δηλαδή σχεδόν μια σελίδα ή δύο σελίδες σημειώσεων για να βγάλεις το νόημα που κρύβεται σε μια μόνο φράση, φαντάσου τι θα χρειαστείς για να αποδώσεις σωστά το τι κρύβεται μέσα στις 500 κοντά σελίδες ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ και των επιτομιδίων του!

Ο Λευκοφρύδης λοιπόν,. έχοντας μπλέξει...πολύ άσχημα με το "ΟΡΓΑΝΟΝ", κι όταν λέμε "μπλέξει", εννοούμε ότι είχε χάσει κυριολεκτικά τα αυγά και τα πασχάλια, είδε πως μόνος του δεν μπορούσε να κάνει κάτι ουσιαστικό.

Αντιλήφθηκε το σοβαρό της υπόθεσης και ...εμπέδωσε το γεγονός ότι βρίσκεται μέσα σε μια κρύπτη, όπου υπάρχει ένας θησαυρός ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ.

Κι αυτό διότι κατάλαβε πως δεν έχει να κάνει απλά με ένα βιβλίο, άλλα με ένα σύγγραμμα που κρύβει μέσα του ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ!

Ένα σύγγραμμα που χρειάζεται ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ για να μπορέσει να αποκαλύψει το περιεχόμενό του!

Και να φανταστεί κανείς πως όλα αυτά, ξεκίνησαν από μια...απλή αναζήτηση για το τι μπορούσε να σημαίνει ένα..."Ε" στην κορυφή ενός ...αρχαίου ναού!

Ακόμη κι αν αυτός ο αρχαίος ναός βρισκόταν στο σημείο όπου εθεωρείτο ως ο...Ομφαλός της Γής!

Εδώ λοιπόν μπαίνει στο ...έργο και η "Ομάδα Κατράκη" και ο ίδιος ο Κατράκης.

Ο Λευκοφρύδης γίνεται για λίγο κι αυτός μέλος της περίφημης ομάδας, προσπαθώντας να εξηγήσει το τι περίπου συμβαίνει και στους υπόλοιπους.

Στο τιμ φυσικά, επιστρατεύεται κι ο Γεώργιος Γκιόλβας, όντας αυθεντία στη Μηχανολογία και την Πυρηνική Φυσική.

Τρία χρόνια εντατικής έρευνας και μελέτης, απ τη μία ο Λευκοφρύδης με την άριστη γνώση της Αρχαίας Ελληνικής και δη της Αττικής διαλέκτου (μιας και αυτήν χρησιμοποιούσε ο Αριστοτέλης στα συγγράμματα του) κι απ την άλλη...όλο το αφαν κατέ της Ελληνικής επιστημονικής διανόησης, έδωσαν το αποτέλεσμα που αναμενόταν.

Μετά λοιπόν από - στην κυριολεξία - πολλά μερόνυχτα δουλειάς και εντριβής πάνω στο στριφνότερο κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, το αποτέλεσμα που είδαν να αποτυπώνεται στα χαρτιά τους, τους έκανε να μείνουν...άφωνοι στη κυριολεξία επί ώρες!

Ο Αριστοτέλης, μέσα από το έργο του "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ", έδινε στους Έλληνες αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα, την τεχνογνωσία και τη δυνατότητα στο να κατασκευαστεί...ένα Αστρόπλοιο!

Το τελικό σχήμα του "Κοσμοσκάφους" που δημοσίευσε ο Λευκοφρύδης στο βιβλίο του

IΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ "Ε" ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑΝ ΔΙΑΚΑΩΣ ο Λευκοφρύδης, ο Καραθεοδωρής, ο Πλούταρχος και όλοι όσοι, μικροί, μεγάλοι ή ασήμαντοι, ΔΙΕΡΩΤΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣ...ΑΠΑΝΤΗΣΗ! ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΑΤΙ είχε τοποθετηθεί στο ΑΕΤΩΜΑ του θρυλικού Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς!

Το πιο πάνω σχεδιάγραμμα, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ που υπάρχει στο - επίσης θρυλικό - βιβλίο του Λευκοφρύδη "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Έψιλον", δείχνει σαφέστατα την απόλυτη χρήση ΓΡΑΜΜΩΝ και ΑΡΙΘΜΩΝ με τον συμβολισμό των ψηφίων να γίνεται και με τη χρήση ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ!

Η αγωνία, το θρίλερ και η ...CIA!

H "Oμάδα Κατράκη" και ο Λευκοφρύδης, κατάλαβαν πως έχουν να κάνουν στη κυριολεξία με μια άλλου είδους τεχνολογία, με μια ..."ΕΞΩΓΗΙΝΗ" τεχνολογία, μιας και όλα αυτά που συνάγονταν μέσα από το κείμενο του Αριστοτέλη, δεν είχαν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την - τότε - ισχύουσα τεχνολογική γνώση.

Βλέποντας μπροστά τους ό,τι τους είχε δώσει ο δρόμος που ακολούθησαν σύμφωνα με τα...ακαταλαβίστικα θεωρήματα του Αριστοτέλη, διαπίστωσαν όλοι ότι:

1) Η θεωρία της Σχετικότητας που διατύπωσε ο Αϊνστάιν (με τη βοήθεια του Κων/νου Καραθεοδωρή), μια θεωρία που συνοψιζόταν στον γνωστό τύπο Ε= m.c2, όχι μόνο ίσχυε, ΑΛΛΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΠΕΡΑ!

2) Η γνώση η οποία περνούσε πλέον στα χέρια τους, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΛΑΧΤΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ και να μελετηθεί ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΑ ΓΙΝΟΤΑΝ, μέσα στα εργαστήρια του Ε.Μ.Π. αλλά και του Δημοκρίτιου, στο οποίο ...σχεδόν έλυνε και έδενε ο Γκιόλβας και

3) Η τεχνογνωσία αυτή θα μπορούσε να ήταν και το πολυπόθητο ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ για να εξέλθει η πατρίδα ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ στην οποία την είχαν καταδικάσει οι πολιτικοί - πατρόνες ξένων συμφερόντων που την ήθελαν ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ τους και δέσμια των επιδιώξεών τους.

Τα πολιτικά πράγματα ήσαν άκρως ασταθή, η δικτατορία έπνεε τα λοίσθια και συν τοις άλλοις...όλη η "Ομάδα" παρακολουθούνταν στενά από την Ασφάλεια και την ΕΣΑ.

Στο μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και οι συνθήκες δεν ήταν και τόσο...ρόδινες για τους κορυφαίους επιστήμονες.

Παρ΄ ό,τι ο Κατράκης ήταν, ας πούμε, ουδέτερος ως προς την πολιτική κατάσταση, εν τούτοις βρισκόταν υπό στενή παρακολούθηση κι αυτό το είχε εμπιστευτεί κατά καιρούς σε πολύ στενούς του συνεργάτες.

Το καλύτερο λοιπόν που είχαν να κάνουν, ήταν να...καθίσουν "φρόνιμα" όλοι τους, μέχρι που οι συνθήκες το επιτρέψουν στο να άρχιζε η αξιοποίηση των νέων αυτών πληροφοριών που είχαν εκμαιεύσει μέσα από το κορυφαίο κείμενο του μεγάλου σταγειρίτη επιστήμονα.

Όμως, τα πράγματα δεν είχαν την κατάληξη που όλοι τους επιθυμούσαν. κι αυτό οφείλονταν στον...παρορμητισμό του δικηγόρου, που έβλεπε ότι...πήγαιναν να του πάρουν την...πίττα απ το στόμα!

Εν ολίγοις, τη...δόξα!

Έτσι τουλάχιστον νόμιζε ο ίδιος, γιατί η συνετή στάση αφ ενός του ίδιου του Κατράκη πάνω στο καυτό αυτό ζήτημα και αφ΄ετέρου η αναμφισβήτητη εντιμότητα και ο ακέραιος χαρακτήρας του, δεν επέτρεπαν να φερθεί τόσο σκάρτα σε έναν άνθρωπο που αφιέρωσε σχεδόν τη μισή ζωή του και όλη τη περιουσία του για να φτάσουν κάποτε να κρατάνε όλοι αυτό τον θησαυρό στα χέρια τους.

Και μια μέρα, ο Λευκοφρύδης έκανε το ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.

Μη μπορώντας άλλο να περιμένει το...πότε οι συνθήκες θα...ωρίμαζαν, ο παρορμητικός του χαρακτήρας, τον οδήγησε να κάνει το σοβαρότατο ατόπημα ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ και να ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ το αποτέλεσμα της δουλειάς του, γράφοντας κυριολεκτικά εν μία νυχτί, μια παρουσίαση των αποτελεσμάτων της δικής του δουλειάς (που ήταν όμως προϊόν και της "Ομάδας Κατράκη") και αποφασίζει να την παρουσιάσει στην...Ακαδημία Αθηνών!

Ο Κατράκης με τον Γκιόλβα προσπάθησαν να τον συνετίσουν, αλλά αυτός ήταν ανένδοτος.

Τότε οι δύο πανεπιστημιακοί προσπάθησαν να τον αποκλείσουν από κάθε δημόσια εμφάνιση και τα κατάφεραν προς στιγμήν.

Δεν υπολόγισαν όμως σωστά τον...παρορμητισμό του, ο οποίος βρήκε εν τέλει διόδους:

Η πρώτη, είχε να κάνει με την εμφάνιση του ως καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ "Γεγονός είναι..." που παρουσίαζε ο δημοσιογράφος Γιώργος Ευθυμίου, ένας αμφιλεγόμενος τύπος, κατάλοιπο της παλιάς χουντικής ΕΙΡΤ όταν ο ίδιος τότε μετέδιδε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τον τίτλο "Ηχώ των Γεγονότων".

Η πρώτη τηλεοπτική παρουσία του Λευκοφρύδη ήταν...πραγματικά αξιοθρήνητη.

Μπέρδευε τις λέξεις, δεν είχε ειρμό η σκέψη του και τα επιχειρήματά του καταρρίπτονταν σχεδόν με τη μία από τον παμπόνηρο Ευθυμίου.

Η δεύτερη, ήταν η ΑΜΕΣΗ ΕΚΔΟΣΗ των χειρογράφων του (κυριολεκτικά από τη γραφομηχανή στον...πολύγραφο!) και η αστραπιαία διανομή τους σε μεγάλα βιβλιοπωλεία της Αθήνας!

Τότε ήταν που δημιουργήθηκε το βιβλίο-θρύλος "ΚΟΣΜΟΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ" που άλλαξε μέσα σε μια νύχτα ό,τι υπήρχε μέχρι τότε ως ...στάτους στην παρα-φιλολογία και την...συνωμοσιολογία.

Όπως βλέπετε,  στην εικόνα απεικονίζεται το εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο δεν αναφέρει ούτε εκδοτικό οίκο, αλλά ούτε και κάποια ...αρίθμηση.

Έχει μόνον την λέξη "ΑΘΗΝΑ" μέσα σε πλαίσιο, γεγονός που πιστοποιεί του λόγου το αληθές ότι...δημιουργήθηκε ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ, με το εξώφυλλο να το επιμελείται ο ίδιος ο συγγραφέας!

Το κείμενο στο σύγγραμμα είναι δυσανάγνωστο, μιας και φαίνεται ότι δεν έχει υποστεί καμία επιμέλεια, ούτε καν...διόρθωση!

Μάλιστα, σε πολλές σελίδες όπως αυτή που βλέπετε κάτω, υπάρχουν και οι...σημειώσεις του συγγραφέα που προστέθηκαν αυτούσιες, μιας και το βιβλίο...τυπώθηκε στον...πολύγραφο ή στο φωτοτυπικό μηχάνημα!

Το βιβλίο ίσα που κυκλοφόρησε σε...μόλις ...150(!) αντίτυπα!

Το γεγονός αυτό έγινε γρήγορα αντιληπτό από τους...άλλους ενδιαφερόμενους και με μια κίνηση που...θύμιζε ...αστυνομική επιχείρηση, η "Ομάδα Κατράκη" και ο ίδιος ο Γκιόλβας, μάζεψαν απ όλα τα βιβλιοπωλεία της Αθήνας ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ που δεν είχαν ακόμη πουληθεί!

Δηλαδή, κάπου 120 κομμάτια!

Ο Λευκοφρύδης μέσα σε αυτό το...ελάχιστο χρονικό διάστημα, είχε κατορθώσει να πουλήσει μόλις...30 από αυτά, τα οποία και απέκτησαν όχι μόνο συλλεκτική αξία, αλλά κυριολεκτικά πήγαιναν από...χέρι σε χέρι από αυτούς που είχαν πλέον..."μυηθεί" στο μεγάλο "μυστικό".

Σε αυτό εδώ το κομμάτι ιστορίας, μπλέχτηκε ...αδίκως μέχρι και η ...CIA, η περιβόητη υπηρεσία αντικατασκοπείας της Αμερικής, που τότε, στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, βρισκόταν στο...απόλυτο φόρτε της.

Οι "συνωμοσιολόγοι" που εκμεταλλεύτηκαν τον θρύλο του βιβλίου αλλά και όσα αυτό αφορούσε, την ενέπλεξαν σχεδόν επίτηδες, για να δοθεί έτσι και το...ανάλογο σασπένς, ο δράκος του παραμυθιού θα λέγαμε εμείς.

Όχι, η CIA ΣΕ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ το σημείο, ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΙΧΘΗΚΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!

Όχι γιατί δεν μπορούσε, αλλά...γιατί ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ότι ένας ...σχεδόν άσημος δικηγόρος, θα μπορούσε να είχε κάνει μια τέτοιας υφής και βαρύτητας έρευνα και να είχε καταλήξει σε ένα τέτοιο, μεγίστης σημασίας, συμπέρασμα.

Ασφαλώς και έπεσε στα χέρια της αντίτυπο του βιβλίου, αλίμονο εάν δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Απλά, μέχρι να καταλάβουν οι...ινστρούχτορες των βρόμικων διαδρόμων του Λάγκλευ με τί είχαν να κάνουν, πέρασε καιρός!

Αρκετός καιρός, μπορώ να πω.

Δεν ήταν λοιπόν αυτοί οι οποίοι είχαν μαζέψει μέσα σε ένα βράδυ όλη την...έκδοση (σιγά την έκδοση, αλλά τέλος πάντων, λέμε τώρα) του "Κοσμοσκάφους", αλλά η ίδια η "Ομάδα Κατράκη"!

Αυτή είναι η αλήθεια και τίποτε άλλο.

Εν πάση περιπτώσει, για να γυρίσουμε πάλι στον Λευκοφρύδη, εκεί που τα θαλάσσωσε παντελώς, ήταν όταν βρήκε τελικά ...ευήκοα ώτα και παρουσίασε ολόκληρη τη μελέτη στην αίθουσα διαλέξεων της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, όπου και...έπεσαν και οι πρώτες αποδοκιμασίες και αμφισβητήσεις.

Δεχόταν ένα καταιγισμό ερωτήσεων, αντιθέτων απόψεων και εντόνων αμφισβητήσεων που είχαν κυρίως να κάνουν με το τεχνολογικό κομμάτι της έρευνας σε συνδυασμό με τη μετάφραση αφ' ενός και αφ' ετέρου με την ...τελική παρουσίαση των αμφιλεγόμενων κομματιών του «ΟΡΓΑΝΟΥ».

Εκεί δε που έγινε και ο τελικός χαμός, ήταν στο...τελικό σχεδιάγραμμα του "Κοσμοσκάφους".

Για να σας δώσω μια, ας πούμε, εικόνα του τι παίχτηκε εκείνο το βράδυ, φέρτε στη μνήμη σας την πολυδιαφημισμένη ταινία "Κώδικας Ντα Βίντσι" και το τι επακολούθησε στην επίσημη πρώτη προβολή της στο Φεστιβάλ των Καννών!

Ε, κάτι ανάλογο και με τον Λευκοφρύδη...

Στο φιάσκο αυτό, τεράστιο ρόλο έπαιξε η απουσία των δύο μεγάλων διανοιών, του Κατράκη και - κυρίως - του Γκιόλβα.

Ήταν κάτι παραπάνω από ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ.

Ήταν φανερό πως χωρίς τη βοήθεια αυτών των δύο μεγάλων της επιστήμης, δεν μπορούσε να γίνει σε καμιά περίπτωση μια τέτοια αποκάλυψη.

Τα τεράστια λάθη του παρορμητικού δικηγόρου, στοίχησαν ανεπανόρθωτα.

Το...μεγάλο μυστικό ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ μαζί με τον ίδιο τον Λευκοφρύδη, ο οποίος ΑΠΑΞΙΩΘΗΚΕ παντελώς και αποσύρθηκε οριστικά.

Λίγα χρόνια αργότερα, πέθανε εντελώς ξεχασμένος...

Παράρτημα

Τι πραγματεύεται το έργο του Αριστοτέλη "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ" και ποιά η επιστημονική του ΑΞΙΑ;;

Τα έργα του Αριστοτέλη, χαρακτηρίζονται από δύο πράγματα:

Το ένα είναι η χαρακτηριστική ΟΛΙΓΟΛΟΓΙΑ στη διατύπωση των εννοιών και το δεύτερο, η απόλυτη, η ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΗ θα έλεγα, διαύγεια στην αποτύπωσή τους με λέξεις που μοιάζουν σαν να επιλέχθηκαν όχι από ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά ...από ένα κομπιούτερ που χρησιμοποιούσε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα γι αυτόν το σκοπό! 

Ίσως όμως και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, να έγιναν η αιτία στο να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε να τον αντιληφθεί πλήρως, παρά μόνον αυτός που θα είχε προετοιμάσει ΓΕΡΑ τον εαυτό του για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει.

Σαν κάποιος να θέλει να πάει σε πόλεμο που θα διεξαγόταν ...στήθος με στήθος και θα έπρεπε να περάσει από μια γερή εκπαίδευση.

Έτσι θα το χαρακτήριζα εγώ τουλάχιστον, μιας και όταν καταπιάστηκα με τα "ΦΥΣΙΚΑ", γρήγορα κατάλαβα πως ...δεν θα μπορούσα έτσι, τόσο απλά, να αντιμετωπίσω νοερά τον μεγάλο αυτόν Δάσκαλο.

Τρία χρόνια πάλεψα γερά, μέχρι να αντιληφθώ περί του...τίνος επρόκειτο.

Κι αυτό μέσα από απόδοση στα νέα Ελληνικά, που κι αυτή στο τέλος δεν ήταν και τόσο...βοηθητική.

Έπρεπε να καταφύγω - όπως και ο Λευκοφρύδης και ο οποιοσδήποτε "λευκοφρύδης", στα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και στη συνέχεια με τη βοήθεια σημειώσεων, στην ...ελεύθερη - από μέρους μου - απόδοση του κειμένου.

Κατά τη διάρκεια αυτού του υπέροχου "ταξιδιού" μου μέσα απ τις σελίδες του έργου του, πάρα πολλές φορές οργίστηκα με τον εαυτό μου, τα βάζα με τον ίδιο τον Αριστοτέλη και τις απίστευτες εμμονές του σε κάποια πράγματα (κάτι σαν να έλεγε:..."Συγνώμη, το καταλάβατε ή να το επαναλάβω και πάλι με άλλα λόγια;"), έριχνα...μπινελίκια του τύπου "Γ@μώ το κεφάλι μου μ@λ@κ@" - γελάτε; ναι, ακριβώς σαν αυτό που ξεστόμισε προχτές ο πανηλίθιος "πρωθυπουργός" μας όταν μες την αγωνία του να παίξει σωστά το...ρόλο του, τα βαλε με τον...ανύπαρκτο εγκέφαλό του!

Ώσπου στο τέλος, όταν και το ταξίδι αυτό έλαβε τέλος, αντιλήφθηκα πως ...τελικά έτσι θα πρέπει κάποιος να αντιμετωπίσει μια τέτοιου είδους εμπειρία.

Σαν ένα "ταξίδι".

Με φουρτούνες, με ανέμους, με θύελλες, με κάθε λογής εμπόδια και αναπάντεχα.

Αλλιώς, δε ...βγαίνει το πράγμα.

Αλλά ας αφήσουμε αυτό κι ας πάμε στο ΟΡΓΑΝΟΝ, αυτό που Λευκοφρύδης και...σύμπασα η ελληνική και ξένη διανόηση, χαρακτήρισε ως το...στρυφνότερο κείμενο που υπάρχει στην αρχαία ελληνική γραμματεία.

Το ΟΡΓΑΝΟΝ λοιπόν, είναι μια θεωρητική και πρακτική θεμελίωση της Λογικής που αναλύεται μέσα από 15 Βιβλία.

Το πρώτο το "Περί Ερμηνείας", μας αναλύει τα σχετικά με την ικανότητα της Έκφρασης, το δεύτερο, οι "Κατηγορίες", έχουν να κάνουν με τις αποδιδόμενες ιδιότητες και αναλύονται σε οκτώ υπο-βιβλία ("Τοπικών" Α', Β'. Γ', Δ', Ε', ΣΤ', Ζ' και Η'),το τρίτο, οι "Σοφιστικοί Έλεγχοι, Ι' Τοπικών", στο πώς ελέγχουν τη λογική οι Σοφιστές και ακολουθούν: "Αναλυτικών Πρότερων Α' και Β'" και "Αναλυτικών Ύστερων" Α' και Β', βιβλία δηλαδή που αναλύουν τα Πρότερα και τα Ύστερα της Λογικής.

Όσο κι αν ψάξει κάποιος στην - μετά τον Αριστοτέλη - θεωρητική γραμματεία για την ανάλυση των λογικών θεωριών και πρακτικών που διατυπώθηκαν από μεγάλους Έλληνες και ξένους ειδικευμένους, δεν θα βρει τίποτε πιο μοντέρνο από αυτό που διατυπώθηκε στο ΟΡΓΑΝΟΝ, δηλαδή πριν από 2.200 χρόνια!

Επομένως, ό,τι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αρχίζει και τελειώνει στον Αριστοτέλη.

Όσον αφορά τα...υπόλοιπα που...προέκυψαν ΜΕΣΑ από το ΟΡΓΑΝΟΝ, τα έχω ήδη γράψει πιο πάνω.

Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεται κάποιος, η επιστημονική αξία του ΟΡΓΑΝΟΥ θα μπορούσε να συνοψιστεί μέσα σε μόνο μια λέξη: ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε με βεβαιότητα, ότι ΤΑ ΠΑΝΤΑ, δηλαδή ΟΛΟΣ Ο ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, βασίστηκε πάνω στη Λογική, όπως τη διατύπωσε ο μέγας σταγειρίτης πολυεπιστήμων.

Από αυτόν κυριολεκτικά, ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΛΑ.

Τελεία και παύλα.

Ο Γεώργιος Γκιόλβας και οι εφευρέσεις του που...απλώς "χάθηκαν"

Για τον μεγάλο αυτόν επιστήμονα, ό,τι και να γράψει κανείς είναι λίγο.

Η ευφυΐα του υπήρξε παροιμιώδης.

Εγώ προσωπικά, θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως τον...αληθινό "Τόνυ Στάρκ", παρ' ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ...ιερόσυλο!

Όμως, επειδή οι νεώτερες γενιές Ελλήνων δεν γνώρισαν τον Γκιόλβα, αλλά - αντιθέτως! - γνώρισαν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τον...χάρτινο ήρωα της ποπ υπο-κουλτούρας της MARVEL, γι' αυτό "τολμώ" να κάνω τις παρομοιώσεις αυτές.

Εξ άλλου, επειδή οι Αμερικάνοι δεν είχαν ποτέ έναν Γκιόλβα στ' αλήθεια, θα έπρεπε να τον...κατασκευάσουν.

Εμείς όμως τον είχαμε.

Και αυτόν, αλλά και τον Σταύρο Κατράκη και άλλους προγενέστερους (Κων/νος Καραθεοδωρής) και μεταγενέστερους (Σ. Φώσκολος του παν/μίου Κρήτης).

Και νοιώθουμε ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γι αυτό, εκτός ίσως από τους άδειους τενεκέδες που λέγονται ...πολιτικοί.

Ο Γκιόλβας υπήρξε ένα ΣΥΜΒΟΛΟ.

Όχι μόνο ως επιστήμων που η πολιτική αλητεία που κυβερνούσε την Ελλάδα τα τελευταία 50 με 60 χρόνια απαξίωσε και σε κάποιες φορές εκμεταλλεύτηκε και ξεπούλησε, αλλά και ως ένας ΗΡΩΑΣ πατριώτης, που αφιέρωσε όλο το έργο του και την ίδια του τη ζωή στη πατρίδα του.

Ο Γκιόλβας ήθελε διακαώς να δει την Ελλάδα ΜΕΓΑΛΗ.

Ο ίδιος μπορούσε, μέσα από τις εφευρέσεις του, πράγματι ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ.

Κάποιοι όμως ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ και γι αυτό τον απαξίωσαν, μέσα από τις σύγχρονες μεθόδους επικοινωνιακής τακτικής που χρησιμοποιούσαν.

Οι εφευρέσεις του είχαν τη δύναμη όχι μόνο να αλλάξουν οριστικά και αμετάκλητα την Ελλάδα και να την καταστήσουν ως ηγέτιδα περιφερειακή ΥΠΕΡ-ΔΥΝΑΜΗ, αλλά, στην κυριολεξία, και ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Το πρώτο του δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που έλαβε από το Διεθνές Γραφείο Ευρεσιτεχνιών για τις πρωτοποριακές έρευνες σχετικά με τη σύντηξη της ύλης και τη φωτοδέσμη πλάσματος, (θέματα που τον απασχολούσαν από τα φοιτητικά του χρόνια) φέρει την υπογραφή του ...ίδιου του Αϊνστάιν!

 Αυτό τα λέει ΟΛΑ!

Διαβάζουμε μέσα από άρθρο που δημοσίευσε το ιστολόγιο elladatora.org:

"Ήδη από το 1948 είχε συντελέσει στην κατασκευή βελτιωμένων αλωνιστικών μηχανών σε σχέση με τις αγγλικές RUSTON που χρησιμοποιούνταν τότε στην Ελλάδα.

Με τις νέες μηχανές είχε πετύχει διπλασιασμό της απόδοσης και μείωση της απώλειας των καρπών από 20% σε 2%. 

Εκτός των πυλών ίδρυσε το ΣΚΕΜ (Στρατιωτικό Κέντρο Επιστημονικών Μελετών) μαζί με τους καθηγητές Δημ. Χόνδρο και Παν. Δελμούζο.

Αργότερα ίδρυσε το Κέντρο Εφαρμοσμένων Επιστημονικών Ερευνών το 1956. 

Το 1955 πέτυχε την παρασκευή ραδιενεργώς ενεργοποιημένου αερίου που έδινε κίνησε σε διάφορους τύπους οχημάτων και σε άρματα μάχης. (σ.σ. Στο Λιτόχωρο, διασταυρωμένο, παρουσιάστηκε εδώ και προσωπική μαρτυρία).

Την επίδειξη είχαν παρακολουθήσει παράγοντες του Ελ.στρατού και του ΝΑΤΟ και οι εργασίες είχαν γίνει με την επίβλεψη του καθ.φυσικής Ε.Μ.Π. Δημ.Χόνδρου.

Επί του θέματος είχε αναφερθεί τότε ο κ.Χόνδρος στην εφημερίδα «Το Βήμα» (Μάιος 1955).

Για την εκμετάλλευση του ραδιενεργού αερίου του ζητήθηκαν επίμονα τα σχέδια και στοιχεία.

Εκείνος αρνήθηκε την αποκάλυψη του «μυστικού» και έθεσε μόνος του και αυτοβούλως τότε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα ερευνών, με σκοπό τη δημιουργία ειδικών κινητήρων παραγωγής ενεργείας.

Σκοπός του επιστήμονα ήταν να καταφέρει να μην εξαρτάται η παραγωγή της ενέργειας ούτε καν από την προμήθεια ραδιενεργών μετάλλων!

Ήθελε να υλοποιηθεί το όραμα του αυτό χωρίς να υποχρεωθεί να αποκαλύψει τα σχέδια του, επειδή φοβόταν για την τύχη τους… 

Το 1963, ο Γ. Γκιόλβας παρουσίασε ένα σύστημα ακριβούς τηλεκατεύθυνσης, το οποίο δεν επηρεαζόταν από παρεμβολές άλλων πομπών και εφαρμόστηκε πειραματικά στην τηλεκίνηση και τηλεκατεύθυνση της βολής πολεμικών πλοίων και αρμάτων μάχης.

Πραγματοποιήθηκε μάλιστα τηλεκατευθυνόμενη πτήση εκπαιδευτικού αεροσκάφους τύπου «Σιφτ» από την Ελευσίνα στη Ρόδο, ενώ κινήθηκε και ένα τανκ χωρίς τα «κλασικά» καύσιμα. 

Η επινόηση αυτή, καθώς και τα σχέδια της χαρακτηρίστηκαν απόρρητα και προοριζόμενα αυστηρά για πολεμικούς σκοπούς και παρεδόθησαν στο NATO… 

To 1965, προχώρησε στην κατασκευή αυτόματης ηλεκτρικής συσκευής ασφάλισης των ισόπεδων διαβάσεων των σιδηροδρόμων. (σ.σ. Υπάρχει σχετική σειρά κατοχυρωμένων πατεντών).

Την εκμετάλλευση ανέλαβε η γερμανική εταιρία TYSSEN…

Το 1970, ο Γ. Γκιόλβας παρουσίασε μια συσκευή παραγωγής ηχητικών κυμάτων υπερχαμηλής συχνότητας σε hertz.

Η επινόηση αυτή παρελήφθη από ινστιτούτο ραδιοακουστικής Ευρωπαϊκού κράτους-.

Υπάρχει, όμως, το πρακτικό μυστικότητας που είχε τότε υπογραφεί… (σ.σ. ήδη παρουσιάστηκε εδώ η πατέντα με την ένδειξη «μυστική») 

Ανακάλυψε, επίσης, ένα σύστημα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος από ραδιενεργά απόβλητα.

Φανταστείτε πόσο σημαντικό θα ήταν να γλιτώναμε από την καταστροφή του περιβάλλοντος και, παράλληλα, να είχαμε δωρεάν ηλεκτροδότηση!

Αλλά γι” αυτό ακριβώς δεν προωθήθηκε ούτε αυτή η εφεύρεση.

Σημειώνουμε, όμως, ότι τα σχετικά πειράματα έγιναν και υπό την επίβλεψη του Πανεπιστημίου Θράκης.

Και έκτοτε, αγνοείται, βεβαίως, η τύχη του εγχειρήματος ή η πιθανή εξέλιξη του… 

Το αντιαεροπορικό υπερόπλο "Αρτεμις" και πώς ξεπουλήθηκε και αχρηστεύτηκε...

Η πιο γνωστή - στο ευρύ κοινό - εφεύρεση του Γκιόλβα, ήταν αναμφισβήτητα το απίστευτο υπερ-όπλο "Αρτεμις", ένα εκπληκτικό, απίστευτο πράγμα, βγαλμένο θαρρείς μέσα από ταινία επιστημονικής φαντασίας των στούντιο του Χόλυγουντ!

To θρυλικό υπερ-όπλο "Αρτεμις" που ξεπουλήθηκε εν μία νυκτι στην ισραηλινή ΜΟSSAD...

Οπωσδήποτε ο Γκιόλβας για να φτιάξει ένα τέτοιο όπλο, ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ την τεχνογνωσία που συνάχθηκε μέσα από την αποκρυπτογράφηση του βιβλίου του Αριστοτέλη "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ".

Το έχει ομολογήσει άλλωστε και ο ίδιος αρκετές φορές σε συνεντεύξεις του, ότι οι εφευρέσεις του που σχετιζόταν με τη τεχνολογία της σύντηξης της ύλης και της δέσμης πλάσματος, είχαν ως αφετηρία τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και τα...συγγράμματά του.

H κατάθεση του "Μπέβατρον" στο Υπουργείο Εμπορίου απο τον Γκιόλβα και η περιγραφή του από τον ίδιο καθώς και οι υπογραφές και οι σφραγίδες του Υπουργείου

Το "Μπέβατρον", ένα άλλο υπερόπλο που μελετούσε την ίδια περίοδο κατα την οποία βρισκόταν σε εξέλιξη και η τελική αποκρυπτογράφηση του ΟΡΓΑΝΟΥ μέσα από τον ίδιο, την Ομάδα του Κατράκη και τον Λευκοφρύδη, είναι μια τρανή απόδειξη των όσων έλεγε μετά για το θέμα αυτό.

Το "Αρτεμις" λοιπόν, ήταν ένα όπλο το οποίο είχε ως βάση του τη δέσμη πλάσματος, η οποία και κατηύθυνε τις σφαίρες ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ στόχευση!

Και εκτόξευε έναν πακτωλό αντιαεροπορικών πυρών, έτσι ώστε να δημιουργείται στην κυριολεξία ΜΙΑ ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ που όποιος ή ό,τι προσπαθούσε να τη διαπεράσει, τελείωνε επί τόπου!

Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ένα μέρος μιας συνέντευξης που είχε παραχωρήσει ο Γκιόλβας σχετικά με την εφεύρεσή του και τη λειτουργία της, αλλά και το πώς πουλήθηκε το υπερόπλο στη CIA και τη ΜΟSSAD από..."Ελληνες" κυβερνητικούς υπαλλήλους των κυβερνήσεων Καραμανλή '74 - '80 και Α. Παπανδρέου '81 - '85:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η περισσότερο γνωστή επινόηση σας στην Ελλάδα είναι το αντιαεροπορικό σύστημα “Αρτεμις”,το οποίο όχι μόνο δεν περπάτησε στην παγκόσμια αγορά όπλων, όχι βέβαια εξαιτίας σας, αλλά πίσω από την παραγωγή του περιμένει για ξεκαθάρισμα ένα οικονομικο-πολιτικό σκάνδαλο ύψους 75 δισ. δραχμών περίπου.

Αν και ακόμη η ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει πει τον τελευταίο λόγο, μπορείτε να δώσετε κάποιες πληροφορίες για το τι κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία και αν το αντιαεροπορικό αυτό παραδόθηκε στην τελική μορφή του στις Ένοπλες Δυνάμεις, που το είχαν παραγγείλει;

ΓΚΙΟΛΒΑΣ: Ήταν μετά το ‘74.

Ένα Βράδυ γύρω στις 9 με πήρε στο τηλέφωνο ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Κατσαδήμας και με παρακάλεσε να πάω αμέσως στο ΓΕΣ για μια πολύ σοβαρή σύσκεψη.

Τότε εγώ έφτιαχνα το “Μπέβατρο”, ένα σύστημα για τη σύντηξη της ύλης. 
Το αντιαεροπορικό “Αρτεμις” ήταν μέρος μόνο των γενικότερων σχεδίων του “Μπεβάτρου”, το οποίο έχει μέσα “Φωτοδέσμη πλάσματος” . 

Τι σημαίνει αυτό; 

Με απλά λόγια το πλάσμα που προέρχεται από τη σύντηξη της ύλης, εξαγόμενο από το μαγνητικό πεδίο, γίνεται φωτοδέσμη, δηλαδή ακτινοβολία. 

Στη σύσκεψη λοιπόν εκείνο το βράδυ, πήραν μέρος πέντε άνθρωποι μαζί με μένα.

Στις 12 τα μεσάνυχτα τους παρέδωσα τα σχέδια του “Αρτεμις” και τους είπα, "αν διαρρεύσει οτιδήποτε, αυτός που θα κάνει τη ζημιά πρέπει να εκτελεστεί επιτόπου".

Ταυτόχρονα τους ξεκαθάρισα πως πρόκειται για ένα υπερόπλο στρατηγικής σημασίας, που θα εξασφαλίσει μια για πάντα τον εναέριο χώρο της Ελλάδας.

Με αυτό το σύστημα δεν μπορούσε να περάσει κανένα αεροπλάνο σε οποιοδήποτε ύψος, αν δεν θέλαμε εμείς.

Ο εντοπισμός του οποιουδήποτε αεροσκάφους γινόταν ταυτόχρονα με την είσοδο στον εναέριο χώρο μας και η στόχευση δεν χρειαζόταν καν ανθρώπινους χειρισμούς, ήταν αυτόματη. 

To περίφημο "Μπέβατρον", η επονομαζόμενη και ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ! Το ηχητικό υπερόπλο, βγαλμένο μέσα απο το ΟΡΓΑΝΟΝ του Αριστοτέλη και μπορεί να...γκρεμίσει με μια μόνο "κανονιά" ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ!

Τους έδωσα τα σχέδια για το σύστημα αυτό, εκπροσωπώντας το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών που ίδρυσα το 1955 και είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Μου είπαν αυτό δεν μπορεί να το φτιάξει κανείς.

Βοήθησε μας .

Και τους βοήθησα και εγώ και άλλοι.

Το “Αρτεμις” παρήχθη.

Αλλά ο πρώτος που το παρήγαγε ήταν πριν τέσσερα χρόνια το Ισραήλ, που τώρα τροφοδοτεί μεταξύ άλλων και την Τουρκία. 

Το ένα βράδυ εγώ τους έδωσα τα σχέδια του συστήματος αυτομάτου-τυφλής σκοπεύσεως και την άλλη μέρα τα είχαν στα χέρια τους οι Ισραηλίτες. 

Εμείς έχουμε μόνο ένα πειραματικό αρχικό, που έφτιαξα εγώ με τους συνεργάτες μου, που το γυρίζουν από εδώ κι από εκεί στις εκθέσεις οπλικών συστημάτων.

Είναι να τρελαίνεσαι δηλαδή.

Να δίνεις την ψυχή σου για ένα τέτοιο υπερόπλο που θα προστατεύσει μια για πάντα την πατρίδα σου και άνθρωποι που υποτίθεται ότι υπηρετούν την άμυνα της, και μάλιστα σε θέσεις κλειδιά, να παραδίνουν τα σχέδια στους χειρότερους εχθρούς τους ελληνισμού.

Είχα τότε γραφεία στην Πανεπιστημίου 58.

Μες στη στοά ήταν η “Αστόρια”.

Εκεί στην “Αστόρια” ήρθε και με βρήκε ένα πρωί, εκείνες τις μέρες, ένας πράκτορας της CIΑ. 

"Γκιόλβα", μου λέει, "τι έγινε με το αντιαεροπορικό;"

"Ποιο αντιαεροπορικό", του λέω, παριστάνοντας τον ανήξερο. 

Είχε μια τσάντα σαν μικρό μπαούλο, έτσι το θυμάμαι σα να ‘ναι τώρα. Την ανοίγει, βγάζει ένα φάκελο. 

"Αυτό εδώ", μου κάνει και μου δείχνει το περιεχόμενο του. 

Ήταν τα δικά μου σχέδια για το "Αρτεμις".

Ο πράκτορας ερχόταν από το Τελ Αβίβ και πήγαινε στην Ουάσιγκτον, μεταφέροντας τις εντολές προς το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ.

Όταν στην Ελλάδα κυβερνούν εθνοπροδότες σαν τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου, τι άλλο να περιμένεις;

Αυτήν τη στιγμή γνωρίζω πολύ καλά ότι υπάρχει μια λίστα με 9.080 προγραμμένους.

Εάν τελικά δεν φύγουν από μπροστά μας αυτοί οι 9.080 και δεν φάει η Φαλκονέρα ψάρια, εδώ μέσα στο ελληνικό κράτος δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα...

Η "Ομάδα Ε", ο Γκιόλβας και ο τσακωμός με τον Λευκοφρύδη

Οι περισσότεροι από εσάς, λίγο ή πολύ, έχετε ακούσει για τη θρυλική επίσης, "Ομαδά Ε", γύρω από την οποία δημιουργήθηκε μια ολόκληρη παρα-φιλολογία και, στην κυριολεξία, ένα είδους κοινωνικό "ρεύμα", που μεγάλωσε τουλάχιστον μια γενιά Ελλήνων.

Ένα "ρεύμα" που χτίστηκε πάνω στη θεωρία της ύπαρξης μιας πανίσχυρης, μυστικής ομάδας επιφανών Ελλήνων, η οποία και δρα ως παράγων αντιδιαστολής ως προς τα ξένα συμφέροντα που επιβουλεύονται τον Ελληνισμό και όχι μόνο.

Σκοπός της ομάδας αυτής, όπως λέει και η ιστορία γύρω από αυτήν, είναι η προστασία των ελληνικών συμφερόντων πέρα από κυβερνήσεις και διπλωματίες, η κατοχή υπερόπλων που σκοπό έχουν την έγκαιρη επέμβαση για την προάσπιση των εδαφών της πατρίδας και τέλος, το ενδελεχές ψάξιμο για την εύρεση εκείνου του ικανού Έλληνα, που θα αναλάβει τα ηνία της Ελλάδας τη στιγμή που πρέπει για να αναστήσει το Γένος μέσα απ τις στάχτες του.

Ως μέλη της ομάδας αυτής φέρονται να υπήρξαν μεταξύ άλλων και οι - ήδη - γνώριμοί μας Αριστοτέλης Ωνάσης, Σταύρος Κατράκης, Γιώργος Γκιόλβας, ο Ιωάννης Πασσάς, ο συγγραφέας Ιωάννης Φουράκης, ακόμη και ο ίδιος ο Ιων Δραγούμης παλαιότερα.

Η παρα-φιλολογία αυτή ξεκίνησε από έναν δημοσιογράφο-ερευνητή, ονόματι Ανέστης Κεραμυδάς, ο οποίος με μια σειρά από βιβλία (που πωλούνταν κυρίως σε βιβλιοπωλεία εξειδικευμένων εκδόσεων αλλά και σε...βιβλιο-πανέρια αργότερα) που μιλούσαν για τη δράση των "Ε" ενάντια στον ...προαιώνιο εχθρό των Ελλήνων, τον Σιωνισμό.

Χαρακτηριστικοί είναι οι τίτλοι τους "Έρχεται η ώρα των "Ε", "Η τελική μάχη: "Ομάδα Ε", "Ομάδα Ε" - Τα Μυστικά Όπλα", "Ο τελευταίος προορισμός".

Ο Κεραμυδάς ξεκίνησε τη δράση του ως...φορέας των "Ε" και παρουσίαζε συχνότατα τον εαυτό του ως τον...εκπρόσωπό τους.

Η αφορμή δόθηκε - βεβαίως - μέσα από τον θόρυβο που γέννησε το "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Έψιλον" του Λευκοφρύδη και οι αποκαλύψεις του, αλλά και οι σχετικές βεβαιώσεις για την ύπαρξη της ομάδας αυτής από τον ...ίδιο τον Γεώργιο Γκιόλβα, που παρουσιάστηκε κάποτε σε συνέντευξή του σε μικρό ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι να απαντάει θετικά (!) στην σχετική ερώτηση που του απηύθυνε η παρουσιάστρια Αννίτα Πάνια για το αν ήταν μέλος της ομάδας αυτής!

Γιατί όμως στήθηκε όλο αυτό το...σκηνικό που θυμίζει έντονα τον μύθο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά σε μια πιο σύγχρονη μορφή του;

Οι απαντήσεις και οι εξηγήσεις είναι πολλές.

Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι οι σκοποί ήσαν δύο:

Ο πρώτος - και καλύτερος! - ήταν η εκμετάλλευση του απελπισμένου και προδομένου Έλληνα από τις αισχρές και ελεεινές του κυβερνήσεις που τις συνόδευαν οι επίσης βρώμικες "ιδεολογίες" τους και δεύτερος λόγος ήταν το...πρώτο χτύπημα στον Χριστιανισμό, που, τουλάχιστον εκείνη την εποχή, ήταν ακόμη πολύ έντονος και δυνατός στις καρδιές των περισσότερων Ελλήνων και άνοιξε το δρόμο στην ξενοκίνητη Νέα Εποχή του Υδροχόου, στην οποία ανήκουν και οι διάφορες - ανά τον κόσμο - παγανιστικές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας αρχαίας λατρείας του Δωδεκαθεισμού.

Ο νέος Έλληνας είχε την ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ να πιστέψει σε κάτι, να ΠΙΑΣΤΕΙ από κάτι.

Γύρω του, τα πάντα έμοιαζαν σα να βγαίνουν από ένα εικονικό θέατρο του παραλόγου, με γνήσιες καρικατούρες χαρακτήρων που μόνο τον γέλωτα προκαλούσαν.

Η ...τσουναμική εισβολή της δυτικότροπης (αμερικάνικης) ποπ κουλτούρας, με τη ...θεοποίηση των μοντέλων, την απομάκρυνση της νεολαίας από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ τρόπο ζωής και έκφρασης, η σταδιακή απαξίωση και στο τέλος η κατάργηση των ελληνοκεντρικών μαθημάτων στα σχολεία (Αρχαία Ελληνικά, αλλοίωση Ιστορίας, παραδοσιακά Θρησκευτικά κλπ), η υποβάθμιση των Εθνικών Εορτών (25η Μαρτίου, 28η Οκτωβρίου) και η προβολή παντελώς ξένων (Αγγλοσαξωνικών) ως προς τον τρόπο ζωής των Ελλήνων και η τελική τους επιβολή στην ελληνική κοινωνία (Ημέρα Μητέρας, Εορτή Ερωτευμένων-Αγ. Βαλεντίνου κλπ), η "επιβολή" μέσω των ΜΜΕ των ...μοδάτων και "επώνυμων" ρούχων και αξεσουάρ και που αυτά με τη σειρά τους "επέβαλαν" τη λεγόμενη...επαγγελματική καριέρα στη γυναίκα (συζυγο-μητέρα) αφήνοντας την οικογένεια ...αφύλακτη και έρμαιο στις ορέξεις των διεστραμμένων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δημιούργησαν την αμφίδρομη αντίδραση σε όσους από τους νέους Έλληνες ήθελαν να αντισταθούν.

Η "Ομάδα Ε" και ο μύθος γύρω από αυτήν και τους σκοπούς της, που είχαν δημιουργήσει ο Κεραμυδάς και όλες οι λεγόμενες..."ελληνοκεντρικές" ομάδες, ήταν η λύση που παρουσιάστηκε σχεδόν απ το...πουθενά.

Πολλοί παρομοιάζουν την περίπτωση αυτή με την...Φιλική Εταιρεία που, για να ξεσηκώσει το Γένος και να δημιουργήσει τους λεγόμενους απόστολους της Ιδέας, δημιούργησε τον μύθο της...Αόρατης Αρχής που θα κινούσε τα νήματα σε όλη την Ευρώπη και θα ανάγκαζε την Οθωμανική Αυτοκρατορία να υποκύψει - μέσω της μεγάλης πίεσης που θα ασκούσε στις Μεγάλες Δυνάμεις - και να δώσει στους Έλληνες την ανεξαρτησία τους.

Πιθανόν να είναι κι έτσι.

Όμως, μετά από κάποια χρόνια και μετά από τις ομολογίες του αείμνηστου πλέον Ιωάννη Φουράκη περι ...αισχρών ψεμάτων (όσον αφορά την ύπαρξη και τους σκοπούς της "Ομάδας Ε") που είχαν ως σκοπό το...κέρδος (κέρδος από πού; και γιατί;), η εκδοχή αυτή καταρρίφθηκε άμεσα.

Το θέμα όμως περιέπλεξε η επίσημη αποδοχή της ύπαρξης της ομάδας αυτής απ τον ίδιο τον Γκιόλβα!

Πώς ήταν δυνατόν, μια τέτοιας υφής και αξίας, προσωπικότητα, να ...ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΕΙ με την παραδοχή αυτή, ένα ΤΕΤΟΙΟ ΨΕΜΑ;

Και γι αυτό όμως υπάρχουν εξηγήσεις.

Ο Γκιόλβας, όπως είπαμε και πριν, υπήρξε μια διάνοια.

Ένα "μυαλό" ασύλληπτης αξίας και τρομερών ικανοτήτων.

Και σαν τέτοιο, είχε και τα...λεγόμενα "κουσούρια" του.

Όπως όλες οι...ανά τον κόσμο, διάνοιες.

Κατ' αρχάς ο Γκιόλβας ήταν φλογερός ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ.

Το ξεκαθαρίσαμε.

Και όχι μόνον αυτό:

υπήρξε ΠΡΟΔΩΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ.

Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το θέμα της κατάληξης του φοβερού υπερόπλου "Αρτεμις" καθώς και του επίσης φοβερού υπερόπλου "Μπέβατρον", του στοίχησαν ανεπανόρθωτα.

Και αυτά, από μόνο τους, θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν, αν όχι στην ...τρέλα, τουλάχιστον στην ψυχική αστάθεια.

Κι αυτό το βλέπουμε ή μπορούμε να το διαγνώσουμε, μέσα από τις τηλεοπτικές και έντυπες συνεντεύξεις του, που μιλάει για..."εξωγήινη" καταγωγή του Αριστοτέλη, ότι εκείνος ο ίδιος ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΤΑΝ με "εξωγήινους", είχε απαξιώσει και δημοσίως ακόμη τον Λευκοφρύδη και μάλιστα με βαρείς χαρακτηρισμούς, ισχυριζόταν ότι αυτός ο ίδιος ΜΟΝΟ είχε κατορθώσει να αποκρυπτογραφήσει τα...κείμενα του Αριστοτέλη κλπ κλπ.

Σίγουρα είχε πληγωθεί και οργιστεί από την αμετροεπή στάση του Λευκοφρύδη σε όλη αυτή την ιστορία, αλλά τόσος πλέον απαξιωτισμός υπερέβαινε τα όρια.

Ήταν φανερό πλέον ότι ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ.

Είχε ΑΛΛΑΞΕΙ ΡΙΖΙΚΑ.

Και αυτό - κι ας με συγχωρέσουν πολλοί οπαδοί του - ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ, μιας και αυτό το εκπληκτικό μυαλό ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ και ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΕ από τους χυδαίους ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ του Ελληνισμού που τόσο ανιδιοτελώς εμπιστεύτηκε και πίστεψε.

Εδώ ένας απλός άνθρωπος χάνει ένα πολύ αγαπημένο του πρόσωπο (π.χ. το παιδί του ή τον/την σύζυγο του) ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ, πόσο μάλλον μια ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ της υφής και της ΑΞΙΑΣ ενός Γκιόλβα!

Μα - τώρα θα μου πείτε - έρχεσαι σε πλήρη αντιδιαστολή με όλα όσα έγραψες πριν για το έργο του Αριστοτέλη και το βιβλίο του Λευκοφρύδη;

Όχι, σε καμιά περίπτωση.

Η δουλειά που έγινε μέσα στα εργαστήρια της "Ομάδας Κατράκη" και στο γραφείο του Λευκοφρύδη υπήρξε μνημειώδης.

Ο ίδιος ο ΛΕΥΚΟΦΡΥΔΗΣ  ΗΤΑΝ που τα έκανε...μαντάρα στο τέλος με τις ...απίστευτες αναφορές του σε ...αστερισμούς Λαγού, Μι- Λαγού, για...διαπλανητικά ταξίδια κλπ κλπ.

Στο μοναδικό σημείο που ο Γκιόλβας είχε δίκιο για τον Λευκοφρύδη, ήταν στο γεγονός ότι ...ΕΒΑΛΕ ΜΕΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΣΤΕΚΑΝ!

Εκεί άλλωστε βασίστηκε και η μεγάλη κόντρα με ...τους άλλους "σοφούς" της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, όταν και παρουσίασε το ...πόνημα "του".

Συμπεράσματα

Ο Αριστοτέλης μέσα από το έργο του μας κληροδότησε μια Γνώση, που κατείχαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ στον ελλαδικό χώρο.

Μια Γνώση ΠΟΥ ΠΕΡΙΗΛΘΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ όχι τυχαία ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΤΩΝ.

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί μέσα από τη δουλειά αυτή.

Και βάση αυτής της Γνώσης, ο Γκιόλβας δημιούργησε τις εκπληκτικές του εφευρέσεις, που ξεπερνούσαν κατά πολύ τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής του.

Το ότι υπήρξε μια απίστευτη τεχνολογική άνθιση σε χρόνους που...η επίσημη Ιστορία μας παρουσιάζει ως ...Εποχή του Λίθου, είναι πλέον ΜΗ ΑΜΒΙΣΒΗΤΗΣΙΜΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

Γιατί ΚΑΙ ευρήματα έχουν έρθει στο φώς, ηλικίας πολλών χιλιάδων ετών που ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ πώς μπορεί να έχουν αυτή την ηλικία, αλλά και τοιχογραφίες σε...παλαιολιθικά σπήλαια που αναπαριστούν...μάχες με όπλα λέιζερ και...ελικόπτερα στυλ "Απάτσι"!!!

Πώς θα μπορούσαν όλα αυτά να είχαν συμβεί, τη στιγμή που ο...άνθρωπος είχε ως κατοικία του τα δέντρα και ως όπλο του τους λίθους;

Για να μη μιλήσουμε για τα απίστευτα ευρήματα που βρέθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου στη Σαντορίνη, που μοιάζουν με...κινητά τηλέφωνα(!!!) ή κάποιο άλλο είδος "gadgets" και τα οποία...εξαφανίστηκαν με όλη τη...διακριτικότητα που απαιτείται για τους σκοπούς αυτούς.

Ο μεγάλος πολιτισμός αυτός, του οποίου απομεινάρι θεωρείται η Σαντορίνη, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΥΠΗΡΞΕ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ...ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ από δικά του λάθη.

Ασφαλέστατα υπήρξε χρήση πυρηνικής ενέργειας.

Έχουν βρεθεί απομεινάρια αυτής της καταστροφής, ακόμα και στον ελλαδικό χώρο (κυρίως στην δυτική Μακεδονία).

Ο θρύλος της Ατλαντίδας, ούτε τυχαίος είναι, ούτε και...μύθος.

Υπάρχουν ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ για την ύπαρξή της, πέραν των πλατωνικών διηγήσεων στον "Τιμαίο".

Είναι ζήτημα χρόνου πλέον να βρεθούν ΚΑΙ οι αποδείξεις που θα πιστοποιούν του λόγου το αληθές....

Εγώ, κλείνοντας το αποψινό μου πόνημα, έχω να πω δύο πράγματα.

Ένα συμπέρασμα και μια προτροπή.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο Αριστοτέλης ακόμη δεν έχει κατανοηθεί σε όλη του την έκταση, ούτε ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ.

Είμαι βέβαιος πως η δουλειά των Λευκοφρύδη, Κατράκη, Γκιόλβα και των συν αυτώ είναι ΗΜΙΤΕΛΗΣ!

Υπάρχουν πολλά περισσότερα απ ό,τι είμαστε σε θέση να δούμε και να εκτιμήσουμε.

Το "Κοσμοσκάφος" που έφερε στην επιφάνεια ο Λευκοφρύδης και η τεχνολογία (και η τεχνογνωσία) που το συνοδεύουν, είναι ΜΟΝΟ Η ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ.

Όσον αφορά στη προτροπή μου, αυτή έχει να κάνει με εσένα τον ίδιο αγαπητέ μου συν-Έλληνα

Διάβασε.

Ερεύνησε.

Μάθε.

Η Γνώση που σου κληροδότησαν οι παππούδες σου, είναι τόσο μεγάλη και τέτοιας αξίας, που αν την ...ξεσκονίσεις θα ΓΙΝΕΙΣ ΘΕΟΣ.

Η απάντηση στη μιζέρια και στην απαξίωση, στη δυστυχία και στο έρεβος που σε έχουν ρίξει ΤΑ ΕΛΕΕΙΝΑ ΚΤΗΝΗ των ΥΠΑΝΘΡΩΠΩΝ που σε κυβερνούσαν χρόνια ολόκληρα και - ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ - ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ, είναι μόνο η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΟΥ μέσα από τη ΓΝΩΣΗ, τη ΜΑΘΗΣΗ και τη συνειδητοποίηση του ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ και ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ!

"ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ", είχαν γράψει οι παππούδες σου (δια χειρός...Σόλωνα του Αθηναίου) πάνω στο αέτωμα του εν Δελφοίς ναού του Απόλλωνα.

Ήγουν, ΜΑΘΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, γνώρισέ τον επιτέλους.

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ,  ήγουν ΤΙΠΟΤΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ, συνόδευε την πρώτη φράση.

Δηλαδή, γνωρίζοντας τον εαυτό σου, θα μάθεις μαζί και να κρατάς την αξιοπρέπειά σου!

Στα χέρια σου ΚΡΑΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ!...

Την Ελευθερία του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΟΥ και της ΥΠΑΡΞΗΣ σου...

____________________________________________

ΠΗΓΕΣ

Βιβλιογραφία

Γιώργος Λευκοφρύδης, "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Εψιλον", έκδοση 1977
Περιοδικο ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ, τεύχος 38, "Η Ομάδα Εψιλον"
Σαράντης Λαβράνος, "Η Γνώση που χάθηκε", έκδόσεις Ζήδρος, 2003
Ανέστης Κεραμυδάς, "Ομάδα Έψιλον, Η τελική αναμέτρηση Δελφών και Σιών" έκδοση 1988, Θεσ/νίκη
Ανέστης Κεραμυδάς, "2011-2014 η Αποκάλυψη των Ε", εκδόσεις Ιερά Ελλάς 2005, Θεσ/νίκη
Γιάννης Φραγκούλης, "Το χρονικό ενός κλωνοποιημένου Θεού", έκδοση 2005, Θεσ/νίκη
Δημήτρης Φραγκιάς, "Το χρονικό ενός βιβλίου", εκδόσεις Έσοπτρον 1993, Αθήνα
Ιωάννης Φουράκης, "Τα προ-μηνύματα των Δελφών", εκδόσεις Τάλως, 1988, Αθήνα

Λίνκ

Ιστοσελίδα invisiblelycans.gr, "Ομάδα Κατράκη"
Ιστοσελίδα irakleitos.blogspot.com, "Γεώργιος Γκιόλβας, αντιαεροπορικό "Αρτεμις"
Ιστοσελίδα andromedios.blogspot.com, "Άρτεμις-30: Μια πονεμένη ελληνική ιστορία"

ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
στον φίλο και συμφοιτητή μου Γιώργο Δεσποτέλλη, στην Αγγέλα Κοτζαμάνη και στον - Ελληνάρα - Μανώλη Γ.Κ. για τις επιπρόσθετες πληροφορίες που μου παρείχαν.

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές από σχετική εργασία του Πύρινου Λόγιου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "