Η αρχαία Ρωσία
Θεωρείται πως η ιστορία του ρωσικού λαού ξεκίνησε το 862. Οι πρόγονοι των ρώσων – οι σλάβοι – εμφανίστηκαν στην Ευρώπη από πολύ παλιά.-------- Οι πρώτες πόλεις των ανατολικών σλάβων εμφανίστηκαν τον V-VI αιωνα. κοντά σε εμπορικά κέντρα. Οι πιο παλιές πόλεις της Ρωσίας είναι το Κίεβο, η Νόβγκοροντ, η Σμολένσκ, η Σούζνταλ, η Μούρομ, η Περεσλάβλ Γιούζνι.
Ο μεσαίωνας
Ηδη τον ΙΧ αι. οι ανατολικοί σλάβοι είχαν τις κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός κράτους. Ετσι το 862 ξεκίνησε η πρώτη δυναστεία των Ρούρικοι με τον κυβερνήτη της Νόβγκοροντ – τον αρχηγό των βίκινγκς Ρούρικ.
Τον Χ αι. στα χρόνια του πρίγκιπα Βλαδίμηρου η Ρωσία δέχτηκε από τους Ελληνες την Ορθοδοξία. Με τη «βάφτιση της Ρωσίας» το 988 έρχεται η ακμή του κράτους του Κιέβου. Ο ίδιος ο Βλαδίμηρος ανακηρύχθηκε Αγιος και η μνήμη για εκείνον έμεινε στα λαϊκά ρωσικά τραγούδια.
Τον ΧΙ αι. διαμορφώνονται οι δυναστείες των πριγκίπων. Ενας από τους πιο γνωστούς πρίγκιπες εκείνης της εποχής ήταν ο Γιούρι Ντολγκορούκι ο οποίος το 1147 ίδρυσε τη Μόσχα. Στη μέση του ΧΙΙ αι. το αρχαίο ρωσικό κράτος μοιράστηκε σε 12 πριγκιπάτα – το γεγονός αυτό προκάλεσεαργότερα την εισβολή των τατάρων και μογγόλων, οι οποίοι κυρίευσαν όλη την Ασία και ένα μέρος της Ανατολικής Ευρώπης. Η Ρωσία βρισκόταν υπό ταταρο-μογγολικό ζυγό για δύο αιώνες περίπου.
Τον ΧΙΙΙ-XΙV αι. δημιουργείται το Ενιαίο Κράτος. Μεγαλώνει το κύρος της Μόσχας, η οποία ξεχωρίζει ως πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο. Το 1480 το Ρωσικό Κράτος απελευθερώνεται οριστικά από τον ταταρικό ζυγό.
Το ρωσικό κράτος. Η αυτοκρατορία.
Τον XVI αι. ο Ιβάν ο Τρομερός (XΙV) αυτοκηρύχθηκε τσάρος, έτσι μεγάλωσε η εξουσία του μονάρχη. Στο τέλος του αιώνα η δυναστεία των Ρούρικοι έμεινε χωρίς διάδοχο. Η περίοδος από το 1598 μέχρι το 1613 ονομάστηκε στη Ρωσία “περίοδος των ταραχών”, ακριβώς τότε έγινε η εισβολή των πολωνών και σουηδών, ακριβώς τότε η Ρωσία βίωσε μια σοβαρή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση.
Το 1613 ο Μιχαήλ Ρομανώφ γίνεται τσάρος της Ρωσίας, ήταν ο πρώτος τσάρος της δεύτερης δυναστείας των Ρομανώφ που κυβέρνησαν τη Ρωσία πάνω από 300 χρόνια.
Το 1689 ξεκίνησε η περίοδος της κυβέρνησης του τσάρου του Πέτρου Ι. Ο Πέτρος ήταν εκείνος που με την εργατικότητά του, το πείσμα και την αγάπη του προς τη Ρωσία κατάφερε να αλλάξει την πορεία της ρωσικής ιστορίας. Ξεκινώντας από την πόλη-κράτος τη Μόσχα, ο Πέτρος καταλήγει σε ένα πανίσχυρο κράτος που κατάφερε να γίνει μέλος της οικογένειας των ευρωπαϊκών κρατών. Ο Πέτρος ήταν εκείνος που δημιούργησε το στόλο της Ρωσίας, τύπωσε την πρώτη εφημερίδα, ίδρυσε την πρώτη Ακαδημία των επιστημών. Το 1703 από τον Πέτρο κτίζεται η νέα πρωτεύουσα της Ρωσίας – η Αγία Πετρούπολη, η οποία θεωρήθηκε μία από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου. Μετά τη νίκη της Ρωσίας στο πόλεμο με τους Σουηδούς το 1721 ο Πέτρος ανακήρυξε το κράτος του Ρωσική Αυτοκρατορία, και τον εαυτό τουΑυτοκράτορα.
Στα χρόνια της κυβέρνησης της κόρης του Πέτρου – της Ελισάβετ Ι – γίνανε πολλά σημαντικά έργα στον τομέα της επιστήμης και του πολιτισμού. Ακριβώς τότε ιδρύθηκε η Ακαδημία της Ζωγραφικής. Την εποχή της Ελισάβετ ζούσε και δημιουργούσε ένας από τους πιο σημαντικούς ρώσους επιστήμονες και ποιητές – ο Μιχαήλ Λομονόσωφ.
Την εποχή της Αικατερίνης ΙΙ ο ρωσικός πολιτισμος αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς. Ετσι το 1755 άνοιξε το πρώτο Πανεπιστήμιο της Μόσχας που έγινε το μεγαλύτερο πολιτιστικό κέντρο. Εμφανίζονται πολλά καινούργια ονόματα στη ρωσική αρχιτεκτονική, γλυπτική, ζωφραφική και μουσική. Αναπτύσσεται και το εκδοτικό έργο. Την δεκαετία του ’90 του XVIΙΙ αιώνα ετησίως εκδίδονται περίπου 300 βιβλία και 32 περιοδικά. Μεγαλώνει ο αριθμός των ποητών και συγγραφέων. Η εποχή της Αικατερίνης θεωρείται “Χρυσός αιώνας” της ρωσικής λογοτεχνίας.
Στα χρόνια της κυβέρνησης του Αλέξανδρου Ι, το 1812, ο Ναπολέων εισέβαλε στη Ρωσία. Η πιο σημαντική στιγμή που άλλαξε την πορεία του πολέμου ήταν η μάχη στο Μποροντίνο.
Το πιο σημαντικό γεγονός στα χρόνια της κυβέρνησης του Αλέξανδρου ΙΙ ήταν η μεταρρύθμιση που έδωσε τέλος στο δουλοπάρικο σύστημα της Ρωσίας το 1861.
Το 1894 στο θρόνο ανέβηκε ο τελευταίος τσάρος της δυναστείας των Ρομανώφ – ο Νικόλαος ΙΙ, ο οποίος μαζί με την οικογένειά του ανακηρύχθηκε Αγιος.
Το 1905 έγινε η πρώτη επανάσταση η οποία συνέβαλε στη δημιουργία της Κρατικής Δούμας – της πρώτης Βουλής της Ρωσίας, και στη δημοσίευση του πρώτου σχεδίου του Συντάγματος.
Η Ενωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
Η ήττα του ρωσικού στρατού στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τα σοβαρά κοινωνικο-οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, γίνανε αιτία για την Επανάσταση τον Φευρουάριο του 1917, μετά την οποία ο μονάρχης άφησε το θρόνο και σχηματίστηκε η Προσωρινή Κυβέρνηση. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση την εξουσία την ασκούσανε τα Σοβιέτ – όργανα τοπικής αυτοδιοίκησης, στη Ρωσία ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος. Τον Ιανουάριο του 1918 στην Τρίτη Πανρωσική Συνέλευση των Σοβιέτ έκανε την αρχή της η Ρωσική Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Ετσι ξεκίνησε μια νέα εποχή για τη χώρα – η σοβιετική εποχή. Στα τέλη του 1922 στην Γενική Συνέλευση των Σοβιέτ υπογράφτηκε η συμφωνία για τη δημιουργία της Ενωσης των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών - ΕΣΣΔ.
Στα χρόνια της κυβέρνησης του Ιωσήφ Στάλιν γίνανε πολλά τραγικά γεγονότα, όπως η πείνα,ο κολλεκτιβισμός,οι εξορίες, ο Μεγάλος ΠατριωτικόςΠόλεμος του 1941-1945. Ο ηρωισμός και η ανδρεία τωνσοβιετικών, μαζί μετα κατορθώματά τους και τις θυσίες τους, θα μείνουν για πάντα στη μνήμη των γενεών.
Η περίοδος της κυβέρνησης του Νικήτα Χρουτσόφ χαρακτηρίζεται από τη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος και την αποδυνάμωση του ολοκληρωτικού καθεστώτοςστην εσωτερική πολιτική της ΕΣΣΔ. Αυτήν την περίοδο εστάλη ο πρώτος δορυφόρος και έγινε η πρώτη πτήση του ανθρώπου στο διάστημα (1961).
Η πολιτική συντηρητισμού του Λεωνίντ Μπρέζνιεφ οδήγησε τη χώρα σε περίοδο στασιμότητας. Η οικονομική και η τεχνολογική εξέλιξη της Σοβιετικής Ενωσης ήταν πολύ πίσω σε σύγκριση με τα προοδευτικά δυνατά κράτη. Την δεκαετία του ’70 οι πολιτικές σχέσεις μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ δεν ήταν καθόλου καλές.
Το τέλος της σοβιετικής περιόδου δόθηκε στα χρόνια της κυβέρνησης του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, το όνομα του οποίου συνδυάζεται με τους όρους «περεστρόϊκα» και «γκλάσνοστ». Οι προσπάθειες της κυβέρνησης με τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις να ξεπεραστεί η καθυστέρηση της χώρας δεν πετύχανε και έτσι τελείωσε η εποχή της Σοβιετικής Ενωσης.
Η Ρωσική Ομοσπονδία.
Τον Ιούνιο του 1991, την εποχή των οικονομικών, πολιτικών και εθνικών εντάσεων, ο Μπορίς Γιέλτσιν ψηφίστηκε Πρόεδρος της Ρωσικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Τον Αύγουστο του 1991, μετά από ταραχές, οχτώ από τις σοβιετικές δημοκρατίες κηρύξανε την ανεξαρτησία τους με αποτέλεσμα να αναγνωριστούν οι τρεις νέες σχηματισμένεςΒαλτικές Δημοκρατίες.
Στις 8 Δεκεμβρίου το 1991 οι Αρχηγοί της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας υπογράψανε στη Λευκορωσία τη Συμφωνία για τη δημιουργία της Κοινοπολιτείας των Ανεξαρτήτων Κρατών με την οποία συμφωνήσανε πως «η Ενωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ως μια διεθνή γεωπολιτική οντότητα παύει την ύπαρξή της». Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης στα τέλη του 1991 ως κράτος-διάδοχος της ΕΣΣΔ κηρύχθηκε η Ρωσική Ομοσπονδία. Η Ρωσία είναι μέλος πολλών διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, ΚΑΚ, ΣΕΣΣ, ΕΚΑΕ, Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, ΟΣΣ, Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού και άλλων).
Ο Μπορίς Γιέλτσιν εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ρωσίας δύο φορές – στις 12 Ιουνίου το 1991 και στις 3 Ιουλίου το 1996, έτσι ήταν Πρόεδρος από τις 10 Ιουλίου του 1991 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 1999. Στις 31 Δεκεμβρίου το 1999 ο Γιέλτσιν υπέβαλε την πρόωρη παραίτησή του.
Το 2000 στις πανρωσικές προεδρικές εκλογές νίκησε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος στην ουσία ήταν ο δεύτερος Πρόεδρος της Ρωσίας. Το 2004 ο Πούτιν εξελέγη για δεύτερη φορά Πρόεδρος.
Από το 2000 και μετά έγινε μια σειρά από κοινωνικο-οικονομικές μεταρρυθμίσεις: η φορολογική, η αγροτική, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, η τραπεζική μεταρρύθμιση, η αφαίρεση των προνομίων, η μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, της ηλεκτρικής ενέργειας και του σιδηροδρομικού συστήματος. Αυτήν την εποχή στη ρωσική οικονομία παρατηρήθηκε το σταθερό πλεόνασμα του προϋπολογισμού, η αύξηση του ΑΕΠ, της βιομηχανικής και της γεωργικής παραγωγής, στον τομέα των κατασκευών, η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων, καθώς και η μείωση του πληθωρισμού.
Το Μάϊο του 2008 ο Ντμίτρι Μεντβέντιεφ εξελέγη Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ενώ ο Βλαντίμιρ Πούτιν γίνεται Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Ρωσίας. Σύμφωνα μετην απόφαση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής οι επόμενες προεδρικές εκλογές στη Ρωσική Ομοσπονδία θα γίνουν στις 4 Μαρτίου το 2012.
http://kyp.rs.gov.ru/el/node/369