Η Ελλάδα παράγει.

Το ακόλουθο ζήτημα έχει εξεταστεί επανειλημμένα, είναι, ωστόσο, χρήσιμο να επαναλάβουμε εν τάχει κάποια βασικά σημεία:

 

1) Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

 

2) Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.

 

3) Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και άλλων.

 

4) Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κ.α.

 

5) Νικέλιο: H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφος της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

 

6) Λάδι: Είμαστε η 3η στην παγκόσμια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Αυτο μας έδωσε ο Θεούλης…..εμείς όμως αγοράζουμε σπορέλαια, σησαμέλαια, βούτυρα-ζωικά και συνθετικά, λάδι κοκοφοίνικα και άλλες μαλ…ίες και μετα να η χοληστερίνη στα 800 και τα εμφράγματα σερί…. Έχουμε το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού).

 

7) Είμαστε 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου. (saffron) Κοζάνης αλλά εμείς ούτε που το ξέρουμε…. Βάζουμε στα φαγητά μας… κέτσαπ και αμφίβολης προέλευσης σως….

 

11) Είμαστε 5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών… ( δοκιμάστε τα βραστά ή ομελέτα)

 

9) Είμαστε 7η χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)

 

10) Είμαστε 11η σε παραγωγή βαμβακιού

 

11) Ακόμη: 14η σε αφίξεις τουριστών. (18,2 εκ)

 

12) Είμαστε 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων… και Φυσικά είμαστε το νούμερο 1 της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας.

Εδώ και πολλούς μήνες ευρύτατα τμήματα του πολιτικού συστήματος, δυστυχώς και δυνάμεις της Αριστεράς, διακινούν ή αναπαράγουν απίστευτα σενάρια τρομολαγνείας γύρω από τις δήθεν καταστροφικές επιπτώσεις που θα είχε η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ!

 

Τα σενάρια αυτά, φτάνουν στο σημείο να κάνουν λόγο ακόμα και για σκηνές πείνας και «ανθρωποφαγίας», εξαιτίας της έλλειψης αυτάρκειας σε βασικά αγροτικά προϊόντα. Όμως σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), Τζανέτο Καραμίχα, «ακόμα και αν πάμε στη δραχμή οι Έλληνες δε θα πεινάσουμε», καθώς η αυτάρκεια της χώρας σε βασικά αγροτικά διατροφικά προϊόντα φτάνει το…. 94%!

 

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον κ. Καραμίχα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, σε μια προσπάθεια να αναδειχθούν ο δυναμισμός και οι δυνατότητες της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Μιας αγροτικής οικονομίας, που συνεχίζει να «υπάρχει» παρά τη συνεχή χτυπήματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των στρεβλών, πολλές φορές, επιδοτήσεων. Τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ σχετικά με την αγροτική αυτάρκεια Βάσει της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010. Μάλιστα, από τότε η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί οριακά κατά 2% (βλέπε παρακάτω)! Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%). Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%. Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).

 

Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%. Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%). Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.

 

Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα. Εξελίξεις στην αγροτική οικονομία Σημαντική πτώση της αξίας της παραγωγής του γεωργικού τομέα της Ελλάδος καταγράφεται στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2006 – με κάμψη μεγαλύτερη του 14%, αλλά και κατά τη διετία 2008-2009, με πτώση άνω του 4%. Τη διετία 2010-2011 εκτιμάται ότι υπήρξε οριακή αύξηση, όχι πάνω από 2%. Ιδιαίτερα έντονη είναι η πτώση της αξίας της φυτικής παραγωγής στο διάστημα 2005-2011, που συνδέεται κυρίως με την κάμψη των τιμών παραγωγού. Βάσει εκτιμήσεων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η αξία της φυτικής παραγωγής σε βασικές τιμές, περιορίστηκε σε 6,89 δισ. ευρώ το 2011 από 8,24 δισ. ευρώ το 2006 (-16%). Αναφορικά με την τραπεζική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, προκύπτει ότι ο τομέας της γεωργίας απορροφά μόλις το 1,7% του συνόλου των δανείων. Τον Οκτώβριο του 2011, το υπόλοιπο των δανείων που προορίζονται για τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα ανερχόταν σε 2,018 δισ. ευρώ, ενώ από το 2009, από την έναρξη της ύφεσης στην οικονομία μέχρι και πρόσφατα, ο ρυθμός επιβράδυνσης της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις γεωργικές επιχειρήσεις, με βάση τη μεταβολή του υπολοίπου των δανείων (2009: 3,962 δισ., Οκτώβριος 2011: 2,018 δισ. Euro) καταγράφει πτώση της τάξεως του 49% και πλέον. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, η δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αγροτών και των επιχειρήσεών τους είναι μηδενική. Εξέλιξη αγροτικού εισοδήματος Σε φθίνουσα πορεία βρίσκεται το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μας από το 2008 και με μια εξαίρεση το 2009, οπότε και καταγράφηκε μικρή άνοδος 2,1%, το 2010 διολίσθησε κατά 9,3% και το 2011 κατά 5,3%. Στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011 το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, μειώθηκε κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στο ίδιο διάστημα, συγκριτικά, το αγροτικό εισόδημα στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 19% και στις χώρες της ευρωζώνης κατά 5% περίπου. Κρίσιμη παράμετρος της πτώσης του αγροτικού εισοδήματος παραμένει η σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, με το μέσο γενικό δείκτη εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, να καταγράφει νέα σημαντική αύξηση, της τάξεως των 7,5 ποσοστιαίων μονάδων, προερχόμενη κυρίως από τη σημαντική αύξηση στους δείκτες της ενέργειας (17,1%), των ζωοτροφών (11,9%) και των λιπασμάτων (10,7%).

 

Η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της δαπάνης για ενέργεια, που αντιπροσωπεύει το 25% και πλέον του συνολικού κόστους των εισροών στον αγροτικό τομέα, συνδέεται και με τη σημαντική αύξηση του αγροτικού τιμολογίου της ΔΕΗ κατά 6% το 2011, ενώ και νέα αύξηση, κατά 9%, επιβλήθηκε το 2012. Από την άλλη πλευρά, σημαντική κάμψη καταγράφεται στο πρώτο 10μηνο του 2011 στις τιμές παραγωγού, ιδιαίτερα έντονη στα κηπευτικά – με μεγάλη μείωση του δείκτη εκροών τον Οκτώβριο του 2011 στη νωπή τομάτα (-33,9%) και σε ορισμένα άλλα είδη, με συνέπεια την πτώση του γενικού δείκτη εκροών κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες. Είμαστε η 1η χώρα του κόσμου με 350.000 τόνους κομπόστα ροδάκινο (από τους νομούς Πέλλας, Ημαθίας, Πιερίας) με δεύτερους τους Ισπανούς με 250.000 τόνους.

 

Πηγή: Δυνατή Ελλάδα

 

 http://www.pronews.gr/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ελλάδα παράγει."

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΟΛΛΑ ......

Η λανθασμένη αντίληψη του έλληνα ότι η χώρα του δεν παράγει τίποτα.------

Ο μεγαλύτερος φόβος, λοιπόν, είναι ότι, θα πεινάσουμε, επειδή δεν παράγουμε τίποτα.Η Ελλάδα παράγει μια σειρά από προϊόντα:
– Έχει πλεόνασμα στα φρούτα που ανέρχεται στο 130% της ετήσιας κατανάλωσης! Παράγουμε πορτοκάλια, ροδάκινα, λεμόνια, μήλα, βερύκοκα, κεράσια και πόσα ξεχνάω. ΟΚ, δεν παράγουμε μπανάνες ή μάνγκο.
– Είμαστε η 2η παραγωγός χώρας ελαιόλαδου στον κόσμο και μάλιστα καλύπτουμε το 73% της ετήσιας ζήτησης των ΗΠΑ σε ελιές και νομίζω είναι 55% στο λάδι.
– Επίσης είμαστε ο 3ος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ (25% περίπου) σε πρόβειο ή αγελαδινό γάλα και στα παράγωγα τους (τυριά, γιαούρτια κτλ). Δηλαδή ταΐζουμε μια κοινωνία 300 εκ. κατοίκων, αλλά δεν μπορούμε να καλύψουμε τις διατροφικές ανάγκες 10εκ: είχα διαβάσει «άρθρο» που έλεγε ότι εισάγουμε γιαούρτι επειδή δεν παράγουμε.
– Είμαστε η 3η παραγωγός χώρας σε κρόκο (το saffron της Κοζάνης που αποτελεί τροπικό έδεσμα σε άλλες χώρες).
– Θα είχαμε πλεόνασμα στην παραγωγή μαλακού σιταριού, αν από το 1984 δεν μας υποχρέωνε η ΕΕ να το μειώνουμε συστηματικά (από τότε παρουσιάζει μείωση, αλλά και πάλι είναι σε υψηλά επίπεδα).
– Έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιέργησιμης γης, όπου μπορούν να φυτρώσουν τα πάντα.
– Είμαστε η μόνη χώρα στην οποία παράγεται η μαστίχα: για να θυμηθούν λίγο οι μαστιχοπαραγωγοί της Χίου τι έχουν υποστεί από τότε που μπήκαμε στο ευρώ, ειδικά τώρα που θα τους πατήσουν κάτω με νέους φόρους.
– Βγάζουμε 160.000 τόνους ψαριών το χρόνο, δηλαδή το 125% των ετήσιων αναγκών μας. Αν συνυπολογίσουμε τις ιχθυοκαλλιέργειες, τότε αγγίζουμε το αστρονομικό 220%!
Συνοπτικά, η αγροτική παραγωγή της Ελλάδας επαρκεί για την κάλυψη των διατροφικών μας αναγκών σε ΟΛΑ τα βασικά είδη.
Και πάμε τώρα στα μη-φαγώσιμα:
– Πρώτη χώρα στο αλουμίνιο.
– Μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρας της Ευρώπης.
– 2η χώρα στον κόσμο στους σμηκτίτες (που χρησιμοποιούνται σε μια σειρά από προϊόντα όπως καλλυντικά ή φάρμακα).
– Έχουμε μερικές από τις μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες της Ευρώπης, αλλά ποιος σας είπε ότι δεν θα εισάγουμε φάρμακα αν βγούμε από το ευρώ – ξαναλέω: μόνο αν επιβληθεί εμπάργκο θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά δεν έχουν τα κότσια να αποκλείσουν από την παγκόσμια οικονομία ούτε την Ισλανδία -σοβαρευτείτε.
– Κατέχουμε το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών κοιτασμάτων σε νικέλιο.
– Ο τουρισμός προσφέρει πάνω από 40 δις το χρόνο, όσα παράγει ολόκληρη η βιομηχανία της Δανίας ή της Ολλανδίας του Ντάισελμπλουμ! Επίσης θα έρχεται με αυτό τον τρόπο σκληρό συνάλλαγμα που τόσο θα μας «λείπει» αν έχουμε εθνικό νόμισμα.
– Είμαστε 12οι στο βαμβάκι, τον λευκό χρυσό όπως το λέγανε πριν 100 χρόνια.
– Παράγουμε τσιμέντο, τούβλα, ξύλα και όλα τα απαραίτητα οικοδομικά υλικά.
– Διαθέτουμε τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του πλανήτη, αεροδρόμια, δεκάδες λιμάνια, σιδηρόδρομο και σύγχρονες οδικές αρτηρίες.
– Έχουμε εργατικό δυναμικό με υψηλότατες γνώσεις (νομίζω το 70% των νέων έχει πτυχίο ΤΕΙ ή ΑΕΙ), το οποίο τώρα δουλεύει ως σερβιτόροι και πωλητές ρούχων.
– Έχουμε βαριά βιομηχανία που υποβαθμίστηκε εντός της ΕΕ, πχ έκλεισε η ΕΛΒΟ μέσα στο μνημόνιο.
– Έχουμε πόσιμο νερό που επαρκεί για όλες μας τις ανάγκες.
– Έχουμε έναν ενεργειακό φορέα, τη ΔΕΗ, που είναι από τους μεγαλύτερους στον κόσμο και που εξάγει ρεύμα σε τουλάχιστον 4 γειτονικές χώρες.
Μέχρι ουράνιο και πλουτώνιο έχουμε που να πάρει.
Το μόνο πράγμα που δεν έχουμε είναι πετρέλαιο (ας πούμε κιόλας πως είναι μύθος τα κοιτάσματα που ψάχνουν τόσα χρόνια) και τεχνολογικά είδη.
Το πετρέλαιο το εισάγουμε κυρίως από Ρωσία, Βενεζουέλα, Σαουδική Αραβία και χώρες της πρώην ΕΣΣΔ (πχ Καζακστάν). Δηλαδή το εισάγουμε από χώρες που δεν είναι στο ευρώ και οι οποίες θα συνεχίζουν να μας το προμηθεύουν. Το πολύ-πολύ θα το αγοράζουμε με τα δολάρια των τουριστών.
Τέλος, ούτε τα τεχνολογικά είδη θα μας λείψουν, καθώς τα είδη πληροφορικής εισάγονται από τις ΗΠΑ (δεδομένου ότι τροφοδοτούμε τη χώρα με μια σειρά από προϊόντα δεν θα έχουμε θέμα) ενώ τα υπόλοιπα από την Κίνα. pitsirikos.net
Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΟΛΛΑ ......"

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Λίγο έως πολύ, νομίζω πως όλοι έχουν αντιληφθεί την μεγάλη οικονομική κρίση που εξελίσσεται σε όλο τον κόσμο. --
Δεν θα προχωρήσω σε αναλύσεις των αιτιών και ούτε σε προβλέψεις επιδείνωσης, που λίγο πολύ όλοι τις αναμένουν...
Αντίθετα κρίνω πολύ σημαντικό να δώσω μια κρίσιμη σύσταση που μπορεί να εμποδίσει σε ένα βαθμό την επιδείνωση που όλοι περιμένουμε.
Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!!
Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους:
a.. Αντί για τυρί gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ.
b.. Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα.
c.. Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Kraft, Βεργίνα ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά.
d.. Αντί για μακαρόνια Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα.
e.. Αντί για .. προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά.
f.. Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπος).
g.. Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα, ΑΓΝΟ,
ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ.
h.. Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά.
i.. Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ.
j.. Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!!
k.. Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ.
Δείτε τις επιπτώσεις τους:
1.. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!!
2.. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς.
Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες oικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!!

Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις
εργασίας τουλάχιστον!!!
Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα
πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι
μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100,000-150.000 συμπατριωτών μας!!!
Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να
βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική
εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.
Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!
 Αγοράστε μόνο Ελληνικά προϊόντα τα οποία θα ξεχωρίζετε από τον αριθμό στο BAR CODE....
TA EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ 520
ΚΑΘΕ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΜΕΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ.
(Τα 3 πρώτα ψηφία δείχνουν την χώρα προέλευσης)


Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαυρίκος οικονομολόγος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ"

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ

Όταν η Ελλάδα έφτιαχνε αεροπλάνα! Κι όμως υπήρξε τέτοια εποχή-ΒΙΝΤΕΟ---

Επιμέλεια Λ.ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ ----
Την φωτογραφία αυτή  εκπαιδευτικών αεροσκαφών Avro ''Tutor ''  της Ελληνική Αεροπορίας. στα Γιάννενα εντοπίσαμε στην σελίδα ''Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ'' στο FACEBOOK, σε ανάρτηση  του Stephan Dimos‎   που σημειώνει ότι είναι τραβηγμένη περίπου το 1938. Η ανάρτηση αυτή ήταν μια αφορμή για μια μικρή έρευνα από την οποία  βρήκαμε ότι πολλά από τα περίπου 90 βρετανικής κατασκευής Avro 621 Tutor που απέκτησε η χώρα μας  είχαν κατασκευαστεί στην Ελλάδα με ειδική άδεια !


Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία επέλεξε το Avro 621 Tutor ως βασικό εκπαιδευτικό αρχικής εκπαίδευσης στα πλαίσια του προγράμματος αναδιοργάνωσης της Αεροπορίας την περίοδο 1936 – 1940, επικρατώντας σε διαγωνισμό που είχε προκηρύξει το Υπουργείο Αεροπορίας το 1935 με δεύτερο υποψήφιο το  DH82A Tiger Moth II .


Η Ελληνική γραμμή παραγωγής!
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Π.Α. αγοράστηκε σε μεγάλους αριθμούς και χαρακτήρισε ως το αεροπλάνο, στο οποίο  βασίστηκε η εκπαίδευση των πρώτων φοιτητών της Ακαδημίας της Πολεμικής Αεροπορίας. Τον Δεκέμβριο του 1939,  ήταν διαθέσιμα.59 Avro 621 Τον ίδιο μήνα, περισσότερα από 30 αεροπλάνα ήταν σε γραμμή  παραγωγή στο Κρατικό  Εργοστάσιο Αεροπλάνων (ΚΕΑ) . Ο ρυθμός της γραμμής παραγωγής ήταν περίπου 7 αεροσκάφη το μήνα. Σε έγγραφα της περιόδου αυτής φαίνεται  ότι πολλές εκπαιδευτικές μοίρες ήταν «υπό σύσταση» με κενό ψηφία δίπλα στον κωδικό Ε, φτιαγμένα στο Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων.
Αρκετά αεροσκάφη είχαν τροποποιηθεί ώστε να έχουν δυνατότητα ανάστροφης πτήσης ενώ άλλα διέθεταν όργανα νυχτερινού φωτισμού, έσυραν ανεμούρια ή είχαν διαμόρφωση για ακροβατική εκπαίδευση. Με την έναρξη του πολέμου ένας μικρός αριθμός από Avro Tutor διατέθηκε στις πολεμικές μοίρες όπου ανέλαβαν καθήκοντα αεροσκαφών συνδέσμου. Τουλάχιστον 4 Avro Tutor διέφυγαν στην Αίγυπτο και ενσωματώθηκαν σε μάχιμες  μοίρες με την έναρξη του πολέμου.


Με διεθνή καριέρα
Το Avro 621 Tutor ήταν διθέσιο Βρετανικό εκπαιδευτικό διπλάνο της περιόδου του Mεσοπολέμου σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από την εταιρία A.V. Roe.Ήταν, όπως διαβάζουμε στην Βικιπαιδεια,  ένα απλό σε σχεδίαση αλλά ανθεκτικό εκπαιδευτικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε από την RAF και άλλες αεροπορικές δυνάμεις παγκοσμίως.Σχεδιασμένο από τον Ρόϋ Τσάντγουικ (Roy Chadwick) στα πλαίσια μίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας της Avro για την αντικατάσταση του Avro 504, το μοντέλο Avro 621 αρχικά ονομαζόταν «Trainer» (Εκπαιδευτικό). .Η πρώτη πτήση έγινε το 1929. Προορισμένο για την αρχική εκπαίδευση των πιλότων, το σχέδιο του διπλάνου χαρακτηριζόταν από τις ίσης έκτασης, ενιαίες, πτέρυγες. Η άτρακτος του αποτελούνταν από μία σιδερένια σωληνωτή κατασκευή (με κάποια ξύλινα τμήματα στις πτέρυγες), καλυμμένη με πλαστικοποιημένο ύφασμα, ενώ έφερε συμβατικό, σταθερό τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης με ουραίο τροχό. Το Μοντέλο 621 έφερε κινητήρες Armstrong Siddeley Mongoose (ισχύος 215 ίππων) ή Armstrong Siddeley Lynx IVC (ισχύος 245 ίππων). Στα αεροσκάφη παραγωγής ο κινητήρας περιβάλλονταν από ένα προστατευτικό δακτύλιο.


Η παραγωγή ξεκίνησε με πρώτη παραγγελία τρία αεροσκάφη για την Ιρλανδία και 30 για την ΡΑΦ, η οποία μετονόμασε το 621 σε Avro Tutor και ο τύπος υιοθετήθηκε ως το βασικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος της.Συνολικά παραγγέλθηκαν από την Βρετανική αεροπορία 381 Tutor και 15 Avro 646 Sea Tutor. Παράλληλα, το Μοντέλο 621 πέτυχε σημαντικές εξαγωγικές παραγγελίες. Η παραγωγή του περιελάμβανε 462 αεροσκάφη, κατασκευασμένα από την Avro, 57 που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας για την πολεμική αεροπορία της Νότιας Αφρικής, 40 που κατασκευάστηκαν στην Πολωνία (με την ονομασία PWS-18), 61 που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας στην Ελλάδα από το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών και τρία που κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας από τα ναυπηγεία της Δανίας.


Εύκολο στο χειρισμό
Το αεροσκάφος έγινε γρήγορα γνωστό για τον εύκολο χειρισμό του και συχνά εμφανιζόταν στις Αεροπορικές εκδηλώσεις. Περισσότερα από 200 Avro Tutor και πέντε Sea Tutor παρέμειναν σε υπηρεσία με την Βρετανική αεροπορία και την αεροπορία του Βρετανικού Ναυτικού στο ξεκίνημα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Σήμερα το K3241/G-AHSA διατηρείται σε πτητική κατάσταση στην Συλλογή Σατλγουόρθ (Shuttleworth Collection)-(ΒΙΝΤΕΟ). Κατασκευασμένο το 1933, το K3241 υπηρέτησε στην Ακαδημία της RAF στο Κράνγουελ (Cranwell), μέχρι που μεταφέρθηκε στην Κεντρική Αεροπορική Ακαδημία (Central Flying School), το 1936.
Το αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε εκτός από την Βρετανία και την Ελλάδα,και από άλλες χώρες:Τσεχοσλοβακία,Δανία, Καναδάς, Ταϊβάν, Ιράκ, Ιρλανδία, Πολωνία (κατασκεύασε και αυτή 40)  και Νότια Αφρική


Τεχνικά Χαρακτηριστικά:
Πλήρωμα
2
Μηχανές Armstrong Siddeley Lynx IVC των 215 ή 240 hp
Βάρος Απογείωση
£ 2.458
Κενό
£ 1.800
Διαστάσεις Εκπέτασμα
34 ft
Μήκος
26 ft 6 in
Ύψος
9 ft 7
Επιφάνεια πτερύγων
300 τ.μ
Επίδοση
Μέγιστη ταχύτητα
122 μίλια/ώρα
Οροφή
16200 ft

Δείτε το βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=LP67cLTWCcM#t=17

http://www.onalert.gr/stories/otan-i-ellada-eftiaxne-aeroplana/39576

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ"

Τουρκική «επίθεση»

Τουρκική "επίθεση" προϊόντων στην Ελλάδα.------Τουρκική «επίθεση» με φασόν ρούχα, σιροπιαστά μπακλαβαδάκια, χανούμ μπουρέκ, καζάν ντιπί αλλά και ζουμερά κεμπάπ, ντολμαδάκια γιαλαντζί και χουνκιάρ μπεγιεντί δέχεται η Αθήνα.--

Οι ελληνοτουρκικές μπίζνες και τα καταστήματα με φίρμες από τη γείτονα πληθαίνουν, αφού αρκετοί Τούρκοι επιχειρηματίες αποφασίζουν όλο και πιο εύκολα να διεισδύσουν στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούμενοι στο «κλεινόν άστυ» είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με ελληνικές εταιρίες.

Τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά, καθώς οι Αθηναίοι έχουν τιμήσει δεόντως με την παρουσία τους όλων των ειδών τα τουρκικά καταστήματα, σύμφωνα με τους υπευθύνους τους, ανοίγοντας το δρόμο για την επέκτασή τους εντός αλλά και εκτός των τειχών της πρωτεύουσας.
Στην προσπάθειά της να ενταχθεί στην παγκόσμια σχεδιαστική αγορά, η τουρκική μόδα χρησιμοποιεί την Αθήνα ως πρώτο σταθμό.

Το εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο «Τhe Mall» στο Μαρούσι αλλά και μεγάλοι εμπορικοί δρόμοι της πόλης αποτελούν «κέντρο απόβασης» για επώνυμες τουρκικές αλυσίδες με είδη ένδυσης και υπόδησης, οι οποίες αναζητούν τη δική τους θέση στην προτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών. Με όραμα έναν κόσμο μόδας χωρίς σύνορα και προβλήματα, ο πρόεδρος της εταιρίας Ipekyol (που διαχειρίζεται τρία σήματα, Ipekyol, Machka και Twist), κ. Υalcin Ayaydin, ήρθε στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 2005 ανοίγοντας δύο καταστήματα στο «The Mall».

Σήμερα η τουρκική εταιρία γυναικείας ένδυσης έχει επεκταθεί στην πόλη, λειτουργώντας ακόμα δύο καταστήματα -ένα στο «Attica» και ένα στο «Factory Outlet» στο αεροδρόμιο- ενώ, σύμφωνα με τη γενική διευθύντριά της στην Ελλάδα, κυρία Γιούλη Τριτάκη, το επόμενο φθινόπωρο θα ανοίξουν τέσσερις καινούργιοι χώροι στα εμπορικά κέντρα του Γαλατσίου και της Λάρισας. Στο επεκτατικό αυτό πλαίσιο, η εταιρία εξετάζει και τη μίσθωση χώρων σε γνωστούς εμπορικούς δρόμους και «πιάτσες», όπως Ερμού, Κηφισιά, Γλυφάδα και Πειραιάς.

Με πωλήσεις που φτάνουν τα 12.000 τεμάχια το χρόνο στην Ελλάδα, η Gizia, μια από τις πιο αξιόλογες εταιρίες υψηλής ραπτικής στη γείτονα, διαθέτει στην Αθήνα έξι καταστήματα (Κολωνάκι, Γλυφάδα, Κηφισιά, Πειραιάς). «Σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η εδραίωσή μας στην ελληνική αγορά ήταν αργή αλλά σταθερή», αναφέρει ο υπεύθυνος αντιπρόσωπος στη χώρα μας, κ. Μπένεβιτς. «Ο κ. Ισμαΐλ Κουτλού, ιδρυτής της εταιρίας, δεν αντιμετώπισε κανένα απολύτως πρόβλημα στην προσπάθειά του να επεκταθεί στην Ελλάδα. Στόχος μας μέσα στο 2008 είναι δύο ακόμα μπουτίκ στη Θεσσαλονίκη και τη Μύκονο».

Και η εταιρία παραγωγής τζιν ενδυμάτων Μavi, ίσως η πιο γνωστή τουρκική εταιρία λιανεμπορίου παγκοσμίως (την προτιμούν καλλιτέχνες διεθνώς αναγνωρισμένοι), διερευνά την αγορά της Αθήνας (έχει ήδη ένα κατάστημα στο «Τhe Mall»), αλλά και της Θεσσαλονίκης.

«Η Ελλάδα έχει ξεχωριστή σημασία για την Koton» (άλλη μια εταιρία ένδυσης που έχει επενδύσει στην ελληνική αγορά) αναφέρει ο κ. Σικάκης, area manager της Koton Ελλάς. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι ο ιδρυτής της, κ. Υilmaz Yilmaz, «ασχολείται προσωπικά με την επέκταση στη χώρα μας. Διαθέτουμε ήδη δίκτυο 210 καταστημάτων σε διεθνές επίπεδο και επιδιώκουμε το άνοιγμα συνολικά 10 σημείων στην Ελλάδα μέσα στην επόμενη διετία».

Στο χώρο της υπόδησης δραστηριοποιείται η Inci Shoes, που έκανε το πρώτο διεθνές βήμα της στη χώρα μας. «Χρόνο με το χρόνο χτίζουμε το όνομά μας. Είμαστε μόνο δύο χρόνια στην Ελλάδα αλλά λαμβάνοντας υπόψη το συνεχώς αυξανόμενο πελατολόγιό μας, είμαστε σε πολύ καλή πορεία. Πέρυσι ο τζίρος μας έφτασε γύρω στο 1.000.000 ευρώ. Εξετάζουμε πλέον τη διεύρυνση της διανομής και του δικτύου πώλησης σε κεντρικούς δρόμους αλλά και σε μεγάλες πόλεις της περιφέρειας», μας λέει ο κ. Πέτρος Τσαλίδης, διευθυντής της Inci Ελλάς.

Μπακλαβάς με διεθνή φήμη

Πέντε καταστήματα Gulluoglu λειτουργούν στη χώρα μας

Τα σιροπιαστά γλυκά τού πιο ξακουστού μπακλαβατζίδικου της Πόλης εδώ και λίγα χρόνια είναι διαθέσιμα και στην Αθήνα. Ποιος δεν έχει ακούσει για το διάσημο μπακλαβά Gulluoglu, το καϊμάκι από γάλα βουβαλιού και το «αμαρτωλό» καζάν ντιπί; Η ιστορία, ή καλύτερα η περιπέτεια, της γεύσης των μπακλαβάδων άρχισε το 1889 στην περιοχή Gaziantep στην Ανατολική Τουρκία, όπου ο πριν από πέντε γενιές παππούς τού σημερινού προέδρου της Karakoy Gulluoglu άρχισε να παρασκευάζει τον μπακλαβά. Η φήμη ξεπέρασε τα όρια της περιοχής και το 1949 η οικογένεια των μπακλαβατζήδων εγκαθίσταται στην Κωνσταντινούπολη.

Γεννημένος και ζώντας στην Κωνσταντινούπολη, ο κ. Αρης Προδρομίδης είδε ότι οι Ελληνες αγαπούν τα σιροπιαστά γλυκά. Ετσι αποφάσισε το 2003 να ανοίξει ένα μικρό μαγαζάκι στο Παλαιό Φάληρο με παραδοσιακά σιροπιαστά τουρκικά γλυκά. Σήμερα, κάτω από την «ομπρέλα» της επωνυμίας Gulluoglu, λειτουργούν τέσσερα καταστήματα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη. «Προσπαθούμε να κρατήσουμε την ποιότητα και την παράδοση. Τα γλυκά έρχονται ωμά από την Κωνσταντινούπολη, ψήνονται και σιροπιάζονται εδώ για να είναι πάντα φρέσκα», αναφέρει ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος στη χώρα μας, κ. Προδρομίδης, και συνεχίζει: «Είμαι χαρούμενος που συνεργάζομαι με τον κ. Gullu. Οπως ο ίδιος δηλώνει, είναι ευγνώμων απέναντι στους Ελληνες γιατί τον στήριξαν και έκαναν διάσημο τον μπακλαβά σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Καλοφαγάδες χωρίς σύνορα

Εστιατόρια με γεύσεις και ατμόσφαιρα Ανατολής

Οπως φαίνεται, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις περνάνε πρωτίστως από το… στομάχι. Με τουρκικά ονόματα και κουζίνα και με ελληνικά επιχειρηματικά κεφάλαια, αρκετά γνωστά εστιατόρια της Τουρκίας «κατήργησαν» τα σύνορα και ήρθαν στην Αθήνα. Κάτι η «Πολίτικη Κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη, κάτι οι αυθεντικές κωνσταντινουπολίτικες συνταγές από Τούρκους σεφ, αλλά και το προσεγμένο ανατολίτικο περιβάλλον, ήταν αρκετά για να προσεγγίσουν τους καλοφαγάδες της πρωτεύουσας.

Από τα πιο φημισμένα και ιδιαίτερα αγαπητά στους κόλπους της τουρκικής υψηλής κοινωνίας εστιατόρια ήταν αυτό του Παντελή Τσιομπάνογλου, στο Μισίρ Τσαρσί. Μια εντυπωσιακή ανατολίτικη εκδοχή του βρίσκεται πλέον και στην Αθήνα, στα βόρεια προάστια, με την επωνυμία Pandeli. Δυναμική είσοδο στην εγχώρια αγορά έκαναν και τα διάσημα κεμπαπτσίδικα Τike. Το κατάστημά τους στην πρωτεύουσα βρίσκεται στην Κηφισιά.

Το ταξίδι νοστιμιάς στα βάθη της Ανατολής συμπληρώνουν το Sirkeci -επίσης στην Κηφισιά- με πολίτικους μεζέδες και πολύ χορό της κοιλιάς και το Kosebasi στο Σύνταγμα και τη Γλυφάδα με ξεχωριστές γεύσεις από την κουζίνα τής αντίπερα όχθης του Αιγαίου.

E-TIPOS 

www.e-tipos.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τουρκική «επίθεση»"

ΟΛΟΙ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

ΣΤΕΙΛΕ ΠΑΝΤΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ   !  !  !  !  !  !  !  !  !

 

"Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2014 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας

1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα
αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια.

 Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι.

 ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 !!! Κοινοποιήστε το!!!"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΛΟΙ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ"

Ποια προϊόντα εξάγει η Βόρεια Ελλάδα

Δείτε τη σειρά κατάταξης ανά νομό και τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα ανά περιοχή σε Μακεδονία και Θράκη, σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων Βόρειας Ελλάδας---

Αύξηση 11,31%, στα 5,78 δισ. ευρώ παρουσίασαν οι εξαγωγές των νομών Μακεδονίας και Θράκης κατά το 2012, σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) Βόρειας Ελλάδας.-----



Οι εισαγωγές το 2012 ανήλθαν σε 7, 43 δισ. ευρώ, από 7,16 δισ. ευρώ το 2011, καταγράφοντας αύξηση της τάξης του 3,88%.



Οι εισαγωγές των νομών Μακεδονίας και Θράκης κατά το 2012 αποτελούσαν το 15,07% του συνόλου των εισαγωγών της Ελλάδος, από 14,77% το 2011, ενώ οι εξαγωγές αποτελούσαν το 2012 το 20,93%, από 21,35% το 2011.



Σύμφωνα με τα στοιχεία του γραφείου ΟΕΥ, ο δείκτης επικάλυψης (εξαγωγές/εισαγωγές) για το σύνολο των νομών Μακεδονίας και Θράκης ήταν 77,78% το 2012 και 72,59% το 2011.



Κατά το 2012 ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι νομοί Έβρου, Θεσσαλονίκης, Κοζάνης και Φλώρινας ενώ θετικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι υπόλοιποι νομοί, ενώ το 2011 ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι νομοί Έβρου, Θεσσαλονίκης, και Φλώρινας



Κατά το 2012, αύξηση των εξαγωγών σε σχέση με το 2011, σημείωσαν οι νομοί Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Καστοριάς, Ξάνθης, Πέλλας, Ροδόπης, Σερρών, Φλώρινας, Χαλκιδικής ενώ μείωση των εξαγωγών σημείωσαν οι νομοί Γρεβενών, Δράμας, Έβρου, Καβάλας, Κιλκίς, Κοζάνης και Πιερίας.



Τις πρώτες θέσεις όσον αφορά στις εξαγωγές για το 2011 και το 2012 καταλαμβάνουν οι νομοί Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Καστοριάς, Πέλλας και Κιλκίς.



Σειρά κατάταξης εξαγωγών νομών Μακεδονίας – Θράκης το 2012



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

3.427.738.079,00 €

ΗΜΑΘΙΑΣ

411.585.636,00 €

ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

377.983.487,00 €

ΠΕΛΛΑΣ

283.905.823,00 €

ΚΙΛΚΙΣ

219.484.648,00 €

ΚΑΒΑΛΑΣ

170.431.233,00 €

ΞΑΝΘΗΣ

169.000.620,00 €

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

132.883.726,00 €

ΡΟΔΟΠΗΣ

115.899.477,00 €

ΔΡΑΜΑΣ

111.722.963,00 €

ΠΙΕΡΙΑΣ

111.550.461,00 €

ΕΒΡΟΥ

99.645.497,00 €

ΣΕΡΡΩΝ

81.752.559,00 €

ΚΟΖΑΝΗΣ

57.728.783,00 €

ΓΡΕΒΕΝΩΝ

9.339.256,00 €

ΦΛΩΡΙΝΑΣ

5.182.216,00 €

ΣΥΝΟΛΟ

5.785.834.464,00 €







Δείτε εδώ πίνακες για τις εισαγωγές και τις εξαγωγές των νομών Μακεδονίας-Θράκη για το 2011 και το 2012



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα



Νομός Θεσσαλονίκης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Θεσσαλονικης κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά (άλλα από τα ακατέργαστα λάδια). Άλλα (προς Π.Γ.Δ.Μ., Κόσοβο, Σερβία)

- Πολυπροπυλένιο σε αρχικές μορφές (προς Τουρκία)

-Ελαφρά λάδια και παρασκευάσματα (προς Τουρκία, Π.Γ.Δ.Μ., Κόσοβο, Ην. Αρ. Εμιράτα)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία)

-Ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο ή από τεύτλα και ζαχαρόζη χημικώς καθαρή, σε στερεή κατάσταση (προς Βουλγαρία)

-Μάρμαρα και τραβερτίνες, ακατέργαστα ή χοντρικά κατεργασμένα (προς Κίνα)

-Φάρμακα που αποτελούνται από προϊόντα αναμειγμένα ή μη αναμειγμένα, παρασκευασμένα για θεραπευτικούς ή προφυλακτικούς σκοπούς, που παρουσιάζονται με μορφή δόσεων ή είναι συσκευασμένα για τη λιανική πώληση (εκτός από εκείνα που περιέχουν αντιβιοτικά (προς Γερμανία)

-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Βέλγιο)

-Μπλούζες και μπλούζες-πουκάμισα "σεμιζιέ", πλεκτές, από συνθετικές ή τεχνητές ίνες, για γυναίκες ή κορίτσια, εκτός από τι-σερτ και φανελάκια (προς Γερμανία)

-Φάρμακα που περιέχουν αντιβιοτικά, που παρουσιάζονται με μορφή δόσεων ή είναι συσκευασμένα για τη λιανική πώληση, εκτός από αυτά που περιέχουν πενικιλίνες ή παράγωγά τους "με δομή πενικιλανικού οξέος", ή στρεπτομυκίνες ή παράγωγά τους (προς Γερμανία)



Νομός Γρεβενών



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Γρεβενών κατά το 2012 ήταν:



-Τυριά (προς Σουηδία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο, Δανία)

-Πλάκες-διαφράγματα από ίνες ξύλου ή άλλες ξυλώδεις ύλες (προς Βουλγαρία, Ιταλία)

-Ψωμί με καρυκεύματα (προς Ρουμανία)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα (προς Ολλανδία)



Νομός Δράμας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Δράμας κατά το 2012 ήταν:



-Μάρμαρα και τραβερτίνες, ακατέργαστα ή χοντρικά κατεργασμένα (προς Κίνα,Ταιβάν)

-Μάρμαρο, τραβερτίνη και αλάβαστρο και τεχνουργήματα από αυτές (προς Σινγκαπούρη, Σαουδική Αραβία, Βραζιλία, Ην. Αρ. Εμιράτα, ΗΠΑ, Κύπρο)

-Βαμβάκι (προς Ιταλία, Τουρκία)

-Τι-σερτ και φανελάκια, πλεκτά, από υφαντικές ύλες (προς Γαλλία)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (προς Γερμανία)



Νομός Έβρου



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Έβρου κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά,άλλα από τα ακατέργαστα λάδια (προς Τουρκία)

-Τυριά (προς Γερμανία)

-Διακοσμητικές μοριόπλακες (προς Βουλγαρία,Τουρκία)

-Αλεύρια σιταριού ή σμιγαδιού (προς Βουλγαρία)

-Μέρη από μηχανές συγκομιδής, αλωνιστικές μηχανές, θεριστικές μηχανές και μηχανές για τον καθαρισμό ή τη διαλογή γεωργικών προϊόντων (προς Βουλγαρία)

-Μόλυβδος σε ακατέργαστη μορφή (προς Βουλγαρία)



Νομός Ημαθίας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ημαθίας κατά το 2012 ήταν:



-Ροδάκινα, στα οποία περιλαμβάνονται και τα brugnons και nectarines, νωπά (προς Ρωσία, Ουκρανία)

-Γλυκά κουταλιού, ζελέδες, μαρμελάδες, πολτοί και πάστες καρπών και φρούτων (προς Ρωσία, Ουκρανία)

-Ροδάκινα κάθε είδους, παρασκευασμένα ή διατηρημένα, με ή χωρίς προσθήκη ζάχαρης, άλλων γλυκαντικών ή αλκοόλης (προς Ην. Βασίλειο, Γερμανία, Ταϊλάνδη, Γαλλία)

-Λαχανικά, καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, παρασκευασμένα ή διατηρημένα με ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από αγγούρια, αγγουράκια και κρεμμύδια (προς Γερμανία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ρωσία)

-Φράουλες, νωπές(προς Ρωσία)



Νομός Καβάλας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Καβάλας κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά (άλλα από τα ακατέργαστα λάδια).Άλλα (προς Εφοδ.πλοίων με χώρες Ε.Ε., Π.Γ.Δ.Μ.)

-Σταφύλια, νωπά (προς Γερμανία)

-Σπαράγγια, νωπά ή διατηρημένα με απλή ψύξη (προς Γερμανία)

-Σταφύλια, ξερά (προς Γερμανία)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Τουρκία, Π.Γ.Δ.Μ.)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία)

-Σιτάρι και σμιγάδι: άλλο(προς Τουρκία)

- Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Ινδονησία)

-Μάρμαρο, τραβερτίνη και αλάβαστρος, τυχαίας μορφής, στιλβωμένα, διακοσμημένα ή αλλιώς κατεργασμένα (προς Σαουδική Αραβία)

-Επιβατικά πλοία, κρουαζιερόπλοια και παρόμοια πλοία κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά προσώπων, καθώς και οχηματαγωγά (προς Χιλή)

-Πέτρες κατάλληλες για λαύξεση ή για την οικοδομική (προς Βέλγιο)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Μάρμαρα και τραβερτίνες, απλά κομμένα, με πριόνι ή άλλο τρόπο, σε όγκους ή πλάκες σχήματος τετραγώνου ή ορθογωνίου (Τουρκμενιστάν)



Νομός Καστοριάς



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Καστοριάς κατά το 2012 ήταν:



-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Ρωσία, Ην. Αραβικά Εμιράτα, Κύπρος, Χονγκ Κονγκ, Ιταλία, Γερμανία)

-Ράβδοι και χονδρόσυρμα, από σίδηρο ή από μη κραματοποιημένο χάλυβα (προς Αλβανία)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια (προς Δανία, Φινλανδία, Ιταλία)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Γερμανία, Ιταλία, Ν. Κορέα, Ην. Βασίλειο)

-Πλάκες-διαφράγματα από ίνες ξύλου ή άλλες ξυλώδεις ύλες (προς Αλβανία)

-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Χονγκ Κονγκ, Ιταλία, Γερμανία

-Μήλα, νωπά (προς Αίγυπτο)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Κίνα)

-Κεφάλια, ουρές, πόδια και άλλα κομμάτια, αποκόμματα και απορρίμματα, δεψασμένων ή κατεργασμένων γουνοδερμάτων, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Κίνα)



Νομός Κιλκίς



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Κιλκίς κατά το 2012 ήταν:



-Ανελκυστήρες προσώπων και αναβατήρες φορτίων (προς Ρωσία, Ην. Βασίλειο)

-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά, άλλα από τα ακατέργαστα λάδια (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Κατασκευές και μέρη κατασκευών, από αργίλιο(προς Γαλλία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Γερμανία)

-Κράματα αργιλίου σε ακατέργαστη μορφή (προς Αλβανία, Σερβία)

-Μέρη από ανελκυστήρες προσώπων, αναβατήρες φορτίων ή από κυλιόμενες σκάλες (προς Τουρκία)



Νομός Κοζάνης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Κοζάνης κατά το 2012 ήταν:



-Ελαιόλαδο και τα κλάσματά του, που λαμβάνονται αποκλειστικά από ελιές με τη χρήση μηχανικών ή φυσικών μέσων υπό συνθήκες που δεν προκαλούν αλλοίωση του ελαίου, παρθένα (προς Ιταλία)

-Μέρη από μηχανές και συσκευές της κλάσης 8428 (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Γερμανία, Ην. Αραβικά Εμιράτα)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια (προς Πολωνία, Φινλανδία, Δανία)

-Δέρματα ακατέργαστα, με το μαλλί τους, προβατοειδών νωπά ή αλατισμένα, αποξεραμένα, διατηρημένα με ασβέστη, με άλλα διατηρητικά διαλύματα ή αλλιώς διατηρημένα (προς Τουρκία)

-Είδη από γουνοδέρματα (προς Κύπρο)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Γερμανία)

-Δέρματα ολόκληρα ακατέργαστα, με βάρος κατά μονάδα που υπερβαίνει τα 16 kg (προς Σερβία)

-Μείγματα και ζυμάρια από αλεύρια, σιμιγδάλια, άμυλα κάθε είδους ή εκχυλίσματα βύνης (προς Γερμανία, Ρουμανία)



Νομός Ξάνθης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ξάνθης κατά το 2012 ήταν:



-Κολάν (κάλτσες-κιλότες), κάλτσες, μισές-κάλτσες, καλτσάκια (σοσόνια) και άλλα

παρόμοια είδη (προς Γερμανία, Βουλγαρία)

-Υφάσματα που κατασκευάζονται από λουρίδες ή παρόμοιες μορφές από συνθετικές ίνες συνεχείς (προς ΗΠΑ)

-Βάτες από συνθετικές ή τεχνητές ίνες και είδη από βάτες (Ρωσία)

-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς ΗΠΑ, Ν.Κορέα)

-Ίνες μη συνεχείς από πολυπροπυλένιο, που δεν είναι λαναρισμένες, χτενισμένες ή με άλλο τρόπο παρασκευασμένες για νηματοποίηση (προς Ιταλία)

-Άλλες κάλτσες και μισές-κάλτσες, για γυναίκες (προς Γερμανία)

-Μέρη και εξαρτήματα για εργαλειομηχανές (προς Σερβία)



Νομός Πέλλας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Πέλλας κατά το 2012 ήταν:



-Ροδάκινα κάθε είδους, παρασκευασμένα ή διατηρημένα (προς Ταϊλάνδη, Γερμανία, Πολωνία, ΗΠΑ, Γαλλία, Τσεχία, Ιταλία, Ουγγαρία)

-Ροδάκινα, στα οποία περιλαμβάνονται και τα brugnons και nectarines, νωπά (προς Ρωσία )

-Καρποί και φρούτα, βρώσιμα, άψητα ή ψημένα στον ατμό ή βρασμένα στο νερό, κατεψυγμένα, έστω και με προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών (προς Γερμανία)

-Σαλιγκάρια, άλλα από τα θαλασσινά (προς Γαλλία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ρωσία )

-Πορτοκάλια, νωπά ή ξερά (προς Ρουμανία)

-Καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, αλλιώς παρασκευασμένα ή

διατηρημένα, με ή χωρίς προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών ή αλκοόλης (προς Γερμανία)

-Μανταρίνια (προς Ρωσία )



Νομός Πιερίας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Πιερίας κατά το 2012 ήταν:



-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Βουλγαρία)

-Ελιές, παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, μη κατεψυγμένες (προς Γερμανία, Σουηδία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Ιταλία, Ρουμανία)

-Πολύφωτα και άλλες ηλεκτρικές συσκευές φωτισμού για την οροφή ή τον τοίχο (προς Νορβηγία)

-Συναγερμοί για διάρρηξη, κλοπή ή πυρκαγιά και παρόμοιες συσκευές (προς Ιταλία, Πορτογαλία)

-Χαρτί καθαριότητας (προς Τουρκία)

-Σιτάρι και σμιγάδι.για σπορά (προς Ιταλία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ην. Βασίλειο)

-Σύνδεσμοι, εξαρτήματα σύμπλεξης και ζεύκτες σωληνώσεων, από κράματα χαλκού (προς Γερμανία)



Νομός Ροδόπης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ροδόπης κατά το 2012 ήταν:



-Πλάκες, φύλλα, μεμβράνες, ταινίες και λουρίδες, από πλαστικές ύλες (προς Γαλλία, Γερμανία, Τουρκία)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία, Κίνα, Μαλαισία, Ινδονησία, Πακιστάν)

-Άλλα πλεκτά υφάσματα.Αλεύκαστα ή λευκασμένα (προς Τυνησία)

-Διατάξεις με ημιαγωγό, φωτοευαίσθητες (προς Βουλγαρία)

-Αιθυλική αλκοόλη (προς Ιράκ, Γερμανία)

-Πύργοι και πυλώνες, από σίδηρο ή χάλυβα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Διακοσμητικές μοριόπλακες (προς Λίβανο)

-Φάρμακα που αποτελούνται από προϊόντα αναμειγμένα ή μη αναμειγμένα (προς Ελβετία)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Βουλγαρία)

-Τι-σερτ και φανελάκια, πλεκτά, από βαμβάκι (προς Γερμανία)



Νομός Σερρών



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Σερρών κατά το 2012 ήταν:



-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία, Κίνα, Ιαπωνία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ινδονησία)

-Σιτάρι και σμιγάδι. Άλλο (προς Ιταλία)

-Μαλλιά από σκουριές υψικαμίνων, μαλλιά από πετρώματα και παρόμοια ορυκτά μαλλιά, έστω και αναμεμειγμένα μεταξύ τους, σε μάζες, πλάκες ή κυλίνδρους (προς Ιταλία, Βουλγαρία)

-Άλλα σπέρματα και ελαιώδεις καρποί, έστω και σπασμένα:άλλα (προς Ιταλία)

-Γιαούρτι, έστω και αρωματισμένο, έστω και με προσθήκη ζάχαρης, άλλων γλυκαντικών, φρούτων, καρυδιών ή κακάου (Δανία, Γερμανία)

-Υποδήματα που έχουν τα εξωτερικά πέλματα και το άνω μέρος από καουτσούκ ή από πλαστική ύλη (προς Βουλγαρία)

-Λαχανικά, καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, παρασκευασμένα ή διατηρημένα με ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από αγγούρια, αγγουράκια και κρεμμύδια, (προς Ρουμανία, Βουλγαρία)

-Παρασκευάσματα διατροφής (προς Τουρκία)

-Ντομάτες παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από ολόκληρες ή σε τεμάχια (προς Ολλανδία)



Νομός Φλώρινας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Φλώρινας κατά το 2012 ήταν:



-Αράπικα φυστίκια (αραχίδες), παρασκευασμένα ή διατηρημένα, εκτός από τα διατηρημένα με ζάχαρη (προς Π.Γ.Δ.Μ., Ην. Αραβικά Εμιράτα)

-Αυτοκίνητα φορτηγά οχήματα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Σοκολάτα και άλλα παρασκευάσματα διατροφής που περιέχουν κακάο (προς Π.Γ.Δ.Μ., Σαουδική Αραβία, Ομάν)

-Ψήκτρες που αποτελούν μέρη μηχανών, συσκευών ή οχημάτων (προς Ισπανία)

-Καρποί με κέλυφος και άλλοι σπόροι (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (προς Γερμανία, Κίνα, ΗΠΑ, Κύπρος, Ρωσία, Καναδάς, Βέλγιο)

-Χαρτί και χαρτόνια συναρμολογημένα επίπεδα με συγκόλληση, χωρίς επίχριση ή επάλειψη στην επιφάνεια ούτε εμποτισμένα, έστω και ενισχυμένα εσωτερικά, σε κύλινδρους ή σε φύλλα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Χαρτί και χαρτόνια κραφτ, λευκασμένα ομοιόμορφα στη μάζα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Μηχανικές συσκευές, έστω και χειροκίνητες, για τη διασπορά, εκτόξευση ή ψεκασμό υγρών ή σκόνης, για τη γεωργία ή την κηπουρική (προς Π.Γ.Δ.Μ.)



Νομός Χαλκιδικής



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Χαλκιδικής κατά το 2012 ήταν:



-Ελιές, παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, μη κατεψυγμένες (προς Γερμανία, Ρουμανία, Ην.Βασίλειο, Ιταλία, Βέλγιο)

-Άλλα λαχανικά παρασκευασμένα ή διατηρημένα αλλιώς παρά με ξίδι ή οξικό οξύ (προς Γερμανία)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (Γερμανία)

-Μεταλλεύματα ψευδαργύρου και τα εμπλουτισμένα από αυτά (προς Ρωσία)

-Πολτοί χημικοί από ξύλο "με ανθρακικό νάτριο ή θειικό άλας", ημιλευκασμένοι ή λευκασμένοι, εκτός από εκείνους για διάλυση, καθώς και εκτός από χημικούς πολτούς από ξυλεία κωνοφόρων (προς Σερβία)

-Λάδια και άλλα προϊόντα που προέρχονται από την απόσταξη σε υψηλή θερμοκρασία των πισσών από λιθάνθρακα και ανάλογα προϊόντα στην περίπτωση που τα αρωματικά συστατικά τους υπερισχύουν κατά βάρος από τα μη αρωματικά συστατικά τους (προς Βουλγαρία)

-Τσιμέντα, κονιάματα, σκυροδέματα και παρόμοιες πυρίμαχες συνθέσεις, εκτός από παρασκευάσματα με βάση το γραφίτη ή άλλο άνθρακα (προς Βουλγαρία, Ουκρανία)
http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=158466

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποια προϊόντα εξάγει η Βόρεια Ελλάδα"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ανταγωνιστικότητα: Πώς καταρρίπτονται οι «μύθοι»-----
Του Γιώργου Παπανικολάου, euro2day.gr 5/9/2013-----



Οι πραγματικές αιτίες που καθιστούν την Ελλάδα ουραγό στη διεθνή ανταγωνιστικότητα. Στο προσκήνιο το πρόβλημα των θεσμών, οι αναποτελεσματικές αγορές, οι παρενέργειες της μνημονιακής πολιτικής, αλλά και η ποιότητα της Παιδείας.

Σύμφωνα με την έκθεση του World Εconomic Forum (WEF) για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα, που κυκλοφόρησε χθες, η Ελλάδα βρίσκεται στην… 91η θέση σε σύνολο 148 χωρών, όταν η Κύπρος και η Πορτογαλία (οι τελευταίες της ευρωζώνης, ημών εξαιρουμένων) είναι στην 58η και στην 51η αντίστοιχα.



Αυτά όμως πιθανώς τα ξέρετε ήδη. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε, κι έχει μεγάλη σημασία, είναι ότι με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα (πάνω από 17.000 δολάρια ετησίως) η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην έρευνα ανάμεσα στις 37 οικονομίες χωρών που δεδομένου του ύψους των εισοδημάτων πρέπει να στηρίζονται στις καινοτομίες, τεχνολογικές και μη, ώστε να είναι ανταγωνιστικές!



Aυτό από μόνο του λέει πολλά ως προς το ποια κατεύθυνση θα έπρεπε να επιλέξουμε για να ανεβούμε θέσεις στη διεθνή ανταγωνιστικότητα, αντί να φλερτάρουμε με λύσεις τριτοκοσμικού τύπου!



Όμως, τα αναλυτικά στοιχεία της μελέτης του WEF είναι εκείνα που δείχνουν με σαφήνεια ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν σχετίζεται μονοδιάστατα με το ύψος των απολαβών, ή με την ανελαστικότητα της αγοράς εργασίας, όσο με άλλους παράγοντες όπως η λειτουργία των Θεσμών και η αποτελεσματικότητα των αγορών αγαθών, η έλλειψη χρηματοδότησης, η ποιότητα της Παιδείας, η υπερφορολόγηση και η έλλειψη «καινοτομίας» και «ποιότητας» στην επιχειρηματική δράση.



Αρκετοί δε από αυτούς τους παράγοντες παραμένουν ανεπηρέαστοι ή και επιδεινώνονται από τις μνημονιακές πολιτικές.



Για να γίνει κατανοητός ο τρόπος μέτρησης της ανταγωνιστικότητας από το WEF πρέπει να σημειωθεί ότι έχει ορίσει 12 «πυλώνες» ανταγωνιστικότητας, οι οποίοι με τη σειρά τους συγκροτούν τρεις βασικούς «τομείς».



Στις χώρες με σχετικά υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως η Ελλάδα, υπάρχει ενισχυμένη στάθμιση του τομέα της καινοτομίας (30% βαρύτητα) για την κατάρτιση της τελικής «βαθμολογίας», ενώ ο τομέας των «βασικών απαιτήσεων» έχει βαρύτητα 20% και ο τομέας των «ενισχυτών αποδοτικότητας» 50%.



Αντίθετα, στις χώρες με μικρό κατά κεφαλήν εισόδημα, είναι μειωμένη στη βαθμολογία η σημασία της καινοτομίας, ενώ αυξάνεται η βαρύτητα του τομέα των βασικών απαιτήσεων



Γι’ αυτό κι έχει μεγάλη σημασία να δούμε πώς προκύπτει η βαθμολογία της Ελλάδας σε σχέση με τους 12 «πυλώνες» της ανταγωνιστικότητας που συγκροτούν τελικά την αξιολόγηση.



Το τεράστιο πρόβλημα των ελληνικών «Θεσμών»



Στον τομέα των βασικών απαιτήσεων, με συνολική κατάταξη την 88η θέση (μεταξύ 148 χωρών), η Ελλάδα παίρνει επιμέρους κατατάξεις ως εξής:



Θεσμοί 103η θέση, Υποδομές 38η θέση, Μακροοικονομικό περιβάλλον 147η θέση, Υγεία και Βασική Μόρφωση 35η θέση.



Αφήνοντας κατά μέρος το -γνωστό σε όλους- μακροοικονομικό περιβάλλον που σχετίζεται με το χρέος, τα ελλείμματα και την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, προκύπτει ότι το μεγάλο μας πρόβλημα έχει να κάνει με τους Θεσμούς. Ευτυχώς το WEF παρουσιάζει αναλυτικά τις 21 κατηγορίες υποπαραγόντων που συγκροτούν τον πυλώνα των Θεσμών (Institutions).



Δυστυχώς, από αυτές τις 21 κατηγορίες, μόνο σε μία έχουμε σχετικά καλή βαθμολογία. Στο… οργανωμένο έγκλημα (56η θέση στη διεθνή κατάταξη). Σε καμία άλλη δεν είμαστε πάνω από την 60ή θέση.



Το όνειδος προέρχεται κατά μείζονα λόγο από τους εξής τομείς: Επιβάρυνση λόγω δημόσιων κανονιστικών ρυθμίσεων 144η θέση (σε 148 χώρες, θυμίζω), Κατασπατάληση κρατικών δαπανών (140ή θέση), Αποτελεσματικότητα του νομικού πλαισίου στην επίλυση διαφορών (138η θέση).



Εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης στους πολιτικούς (138η θέση), Αποτελεσματικότητα νομικού πλαισίου στην αμφισβήτηση κρατικών κανονισμών (130ή θέση), Διαφάνεια κυβερνητικών πολιτικών (123η θέση), Αποτελεσματικότητα εταιρικών διοικητικών συμβουλίων (122η θέση), «Φαβοριτισμός» στη λήψη κυβερνητικών αποφάσεων (113η θέση), Προστασία των επενδυτών (100ή θέση), Κανόνες auditing και reporting (93η θέση), Χρηματισμός και διαφθορά (91η θέση).



Κατόπιν αυτών, μάλλον προκύπτει αβίαστα ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας των Θεσμών, το οποίο στην πράξη ουδόλως έχουμε αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια, παρότι παίζει σημαντικό ρόλο στην καταβαράθρωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας – και όχι μόνο.



Οι «ενισχυτές αποτελεσματικότητας» που… δεν λειτουργούν



Σε ό,τι αφορά τους «ενισχυτές αποτελεσματικότητας», η συνολική κατάταξη της χώρας αφορά την 67η θέση, ήτοι την αναλογικά «καλύτερη». Έχει σημασία όμως να δούμε τους επιμέρους «πυλώνες»:



Ανώτερη Παιδεία και Εκπαίδευση (41η θέση), Αποτελεσματικότητα στις αγορές αγαθών (108η θέση), Αποτελεσματικότητα αγοράς εργασίας (127η θέση), Ανάπτυξη των χρηματοοικονομικών αγορών (138η θέση), Τεχνολογική «ετοιμότητα» (39η θέση) και μέγεθος αγοράς (47η θέση).



Ας ξεκινήσουμε από τα πλέον τρωτά. Στις χρηματοοικονομικές αγορές δεν έχουμε πουθενά καλή θέση, ακόμη και σε θέματα εποπτείας. Ωστόσο, τα βαριά πλήγματα τα δίνουν παράγοντες σχετιζόμενοι με την κρίση.



Τα προβλήματα των τραπεζών (που θεραπεύτηκαν, όλοι ελπίζουμε, από την ανακεφαλαιοποίηση), η αδυναμία δανεισμού αλλά και εύρεσης κεφαλαίων από το Χρηματιστήριο, καθώς και παράγοντες που δεν σχετίζονται άμεσα με την κρίση όπως η διαθεσιμότητα (106η θέση) και το κόστος (118η θέση) των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, η έλλειψη Venture Capital Funds (146η θέση!) καθώς και τα «δικαιώματα των επενδυτών» (101η θέση).



Σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας, έχουν λεχθεί πολλά γύρω από τον άξονα της μείωσης των μισθών και της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας.



Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έκθεσης του EWF, που δίνουν και τους επιμέρους τομείς του κάθε πυλώνα, τη χειρότερη θέση στην παγκόσμια κατάταξη την έχει η χώρα μας σε ό,τι αφορά την επίδραση της φορολογίας στα κίνητρα για εργασία (137η θέση), κι έπονται η ελαστικότητα στον καθορισμό του μισθού (132η θέση), η σύνδεση της αμοιβής με την παραγωγικότητα (129η θέση) και η ευχέρεια της χώρας να προσελκύσει «ταλέντο» από το εξωτερικό (127η θέση).



Κακές θέσεις λαμβάνει η Ελλάδα επίσης στη σχέση εργοδοτών – εργαζομένων (124η θέση), αλλά και στη διατήρηση του στελεχικού ταλέντου στην Ελλάδα (86η θέση).



Κατά συνέπεια, το πρόβλημά της δεν έχει να κάνει, όπως θέλουν πολλοί να πιστεύουν, απλώς και μόνο με τις μειώσεις αποδοχών και την απελευθέρωση-ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας (που συντελείται μονοδιάστατα και με καταιγιστικούς ρυθμούς), αλλά με πληθώρα άλλων παραγόντων, που σπανίως σχολιάζονται και με τους οποίους ουδείς πολυασχολείται.



Σε σχέση με την αποτελεσματικότητα των αγορών αγαθών (βλέπε ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό), τις χαμηλότερες βαθμολογίες λαμβάνουμε στα εξής:



Κόστος Αγροτικών Πολιτικών (144η θέση, σε 148 χώρες), Επίδραση της φορολογίας στα κίνητρα για επενδύσεις (142η θέση), Επίδραση στις επιχειρήσεις από τους κανονισμούς Ξένων Απευθείας Επενδύσεων (Foreign Direct Investment – FDI), όπου λαμβάνουμε την 141η θέση, και στον Αριθμό διαδικασιών για την έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας (126η θέση).



Σημαντικό δυσμενές ρόλο παίζουν επίσης η συνολική φορολογική επιβάρυνση ως ποσοστό των κερδών (101η θέση), η αποτελεσματικότητα της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας (92η θέση) και ο χαμηλός βαθμός εγχώριου ανταγωνισμού (87η θέση).



Και πάλι λοιπόν έχουμε να κάνουμε με παράγοντες που αφορούν το θεσμικό πλαίσιο που δημιουργεί το κράτος με έμφαση στη φορολόγηση και τα προσκόμματα στην επενδυτική-επιχειρηματική δραστηριότητα και στον ελεύθερο ανταγωνισμό.



Ανταγωνιστικότητα σε καινοτομίες και «ποιότητα»



Κι έτσι φτάνουμε στην «καινοτομία» και στην «ποιότητα» των οικονομικών δραστηριοτήτων, όπου η Ελλάδα βρίσκεται στην 81η θέση, όταν η Πορτογαλία κατέχει την 38η και η Κύπρος την 50ή.



Σε ό,τι αφορά την Ποιότητα (sophistication) της επιχειρηματικότητας, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 83η θέση και στην Καινοτομία την 87η.



Πολλά ενδιαφέροντα όμως προκύπτουν από τους επιμέρους παράγοντες:



Σε ό,τι αφορά την ποιότητα, η χώρα μας υστερεί πολύ στην ανάπτυξη επιχειρηματικών clusters (128η θέση), στην προθυμία μεταβίβασης εξουσιών-αρμοδιοτήτων (103η θέση), στην ποσότητα εγχώριων προμηθευτών (89η θέση), αλλά και στο εύρος της αλυσίδας αξίας (value chain breadth) όπου λαμβάνει την 84η θέση, ενώ μη ικανοποιητική θα πρέπει να θεωρηθεί και η 79η θέση όσον αφορά τις εξελιγμένες διαδικασίες παραγωγής και η 70ή στο marketing.



Ασφαλώς χειρότερα είναι τα πράγματα με την «καινοτομία».



Η χώρα μας έλαβε την 141η θέση στην προμήθεια προϊόντων υψηλής τεχνολογίας από το Δημόσιο Τομέα, την 122η στις επιχειρηματικές δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη, την 119η θέση στις συνεργασίες Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και Επιχειρήσεων για Ε&Α και την 117η θέση σε ό,τι αφορά τη δυναμικότητα για καινοτομία (capacity for innovation)!



Εν ολίγοις, έχουμε πολύ χαμηλή βαθμολογία σε τομείς στους οποίους θα έπρεπε να δίνουμε πολύ μεγάλο βάρος προκειμένου να «εκσυγχρονιστεί» πραγματικά η ελληνική οικονομία και να έχει ανταγωνιστικότητα αντίστοιχη των εισοδημάτων της.



Σε αυτούς τους τομείς, όμως, ούτε σχέδιο υφίσταται, ούτε τα απαιτούμενα επενδυτικά κονδύλια (και από την πλευρά των κρατικών επενδύσεων), ώστε να υπάρξει έρευνα και κυρίως… ανάπτυξη. Τουναντίον, παρατηρείται επενδυτικός μαρασμός.



Πού βρίσκεται το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα;



Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, η Ελλάδα φέρεται να έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε τομείς στους οποίους κατατάσσεται στην 50ή θέση και πάνω, δεδομένου ότι η συνολική της κατάταξη είναι πολύ χαμηλότερη.



Με βάση αυτήν την εκτίμηση του WEF, έχουμε πλεονέκτημα στις υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, αεροπορικές συνδέσεις, τηλεφωνικές επικοινωνίες), όπου κατέχουμε την 38η θέση, στην Υγεία και την Πρωτοβάθμια Παιδεία του ανθρώπινου δυναμικού (35η θέση) καθώς επίσης και στην Ανώτερη Παιδεία και την Εκπαίδευση (41η θέση) κι ακόμη στην τεχνολογική ετοιμότητα (διαθεσιμότητα τεχνολογιών και κυρίως υποδομές-χρήση διαδικτύου, δικτύου κινητής για φωνή-δεδομένα), όπου κατέχουμε την 39η θέση.



Σημειωτέον ότι η χώρα μας λαμβάνει την 5η θέση διεθνώς σε ό,τι αφορά τη διαθεσιμότητα επιστημόνων και μηχανικών.



Ακόμη και σε αυτούς τους τομείς, όμως, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα. Όπως προκύπτει από τις επιμέρους βαθμολογίες, μεγάλο ρόλο στη θετική κατάταξη παίζει το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων έχει πρόσβαση και συμμετέχει στην Πρωτοβάθμια (20ή θέση) και στην Ανώτερη Παιδεία (13η θέση), σε αναλογία με τον πληθυσμό.



Σε ό,τι αφορά όμως την ποιότητα της Παιδείας, τα αποτελέσματα είναι πολύ λιγότερο ενθαρρυντικά. Η ποιότητα της πρωτοβάθμιας Παιδείας μας φέρνει στην 78η θέση και η ποιότητα του συστήματος Ανώτερης Παιδείας στην 112η, ενώ άσχημα είναι τα αποτελέσματα στην εκπαίδευση των στελεχών της Παιδείας, για την πρόσβαση στο Internet στα Σχολεία, το επίπεδο των Σχολών Management και τη διαθεσιμότητα ερευνητικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών.



Τι πρέπει να αλλάξει για να γίνουμε ανταγωνιστικοί



Κατά την άποψή μου (και παρά τα μάλλον ευμενή και διπλωματικά σχόλια που επιφυλάσσει η μελέτη του WEF στη «μνημονιακή» προσπάθεια προσαρμογής της Ελλάδας), από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα η μονοδιάστατη και κοντόφθαλμη εστίαση μεγάλου μέρους των μνημονιακών πολιτικών στην αγορά εργασίας, η οποία παραγνωρίζει πολύ σημαντικούς παράγοντες που μειώνουν και θα συνεχίσουν να μειώνουν την ανταγωνιστικότητα.



Από τις ίδιες τις βαθμολογίες της μελέτης, προκύπτει ότι υπάρχει σοβαρό θέμα στο θεσμικό πλαίσιο και στη λειτουργία του, ιδίως σε ό,τι αφορά τους κανονισμούς του κράτους, τη λειτουργία του μηχανισμού του, την εφαρμογή της Δικαιοσύνης και τη λειτουργία του επιχειρείν, τομείς στους οποίους ελάχιστα έχουν αλλάξει.



Εξίσου προφανής είναι η πολύ δυσμενής επίπτωση της φορολογικής λαίλαπας, όχι μόνον στην ίδια την επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά και στους εργαζόμενους, που χάνουν κίνητρο εργασίας, καθώς τα πραγματικά τους εισοδήματα συνθλίβονται μεταξύ μειώσεων αμοιβής, κρατήσεων και συστηματικής πλέον υπερφορολόγησης.



Ομοίως, είναι σαφές ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας δεν συνάδουν με την οπισθοδρόμηση σε τριτοκοσμικές συνθήκες αμοιβής, διαβίωσης και κρατικών επενδύσεων.



Οι υποδομές θέλουν καλή συντήρηση και βελτιώσεις για να συνεχίσουν να είναι ικανοποιητικές. Το σύστημα Παιδείας, από το οποίο εξαρτάται το μέλλον μας, δείχνει να καταρρέει καθώς η ποιότητα δεν ακολουθεί την ποσότητα των εισακτέων, ενώ τα κονδύλια μειώνονται.



Κι ακόμη, η πολύ κακή βαθμολογία σε θέματα καινοτομίας και ανάπτυξης δείχνει με τον καλύτερο τρόπο ότι αν δεν αλλάξει η στρατηγική μας σε αυτά τα θέματα, πρώτον, η ανταγωνιστικότητα θα μειώνεται και, δεύτερον, το «σπουδαγμένο» ανθρώπινο δυναμικό μας θα μένει ανεκμετάλλευτο και σταδιακά θα διαρρέει ολοένα και περισσότερο στο εξωτερικό.



Τέλος, δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε τον ολέθριο ρόλο που παίζει στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη η έλλειψη πρόσβασης σε χρηματοδότηση.



Αυτός είναι ο πρώτος παράγοντας που αναφέρεται στη μελέτη του WEF ως «πρόβλημα» για την επιχειρηματική δραστηριότητα για την Ελλάδα (με ποσοστό 22,4% των ερωτηθέντων). Δεύτερος παράγοντας είναι η αναποτελεσματική κρατική γραφειοκρατία (21,2%), τρίτος το φορολογικό πλαίσιο (14,5%), τέταρτος οι συνεχείς εναλλαγές πολιτικών (12%), πέμπτος οι φορολογικοί συντελεστές (9,8%) και έκτος η διαφθορά (6,9%).



Το «περιοριστικό πλαίσιο στην αγορά εργασίας» έρχεται έβδομο με ποσοστό μόλις 5,2% των ερωτηθέντων, κι αυτό μάλλον δείχνει προς τα πού πρέπει να κατευθυνθούν πλέον κατά προτεραιότητα οι προσπάθειες για αλλαγή – και ανάπτυξη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ"

Στήριξη Ελληνικα προιοντα

Στήριξη στις ελληνικές επιχειρήσεις

 της Ελίνας Γαληνού                              
Η παρατεταμένη ύφεση, έδειξε και στον τομέα εξαγωγών μας. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η πτώση στις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, έφτασε τον περασμένο Ιούνιο το 8,7 %, υπογραμμίζοντας ότι οι επιδόσεις των προϊόντων μας στις ξένες αγορές, δεν είναι τόσο καλές. Θα μπορούσαν όμως τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα, εάν καλλιεργηθούν οι προϋποθέσεις που ήδη υπάρχουν, ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητά μας.
Η ελληνική επιχειρηματικότητα μας έχει δείξει ως τώρα πολύ καλές δυνατότητες, οι οποίες όταν και εάν αξιοποιούνται, το όφελος είναι μεγάλο. Ομως, απ΄ότι φαίνεται, θα πρέπει να υπενθυμίζουμε συνεχώς στις αρχές, ότι η φωνή των παραγωγικών τάξεων στην Ελλάδα, πρέπει να ακούγεται και όχι μόνο...προεκλογικά. Οι ελληνικές επιχειρήσεις, εάν λάβουν κάποια υποστήριξη αντί να καταδιώκονται από τις υπέρογκες επιβαρύνσεις, είναι βέβαιο ότι θα φέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα στην οικονομία και τις εξαγωγές.
Παρ΄όλα αυτά, αντί να υπάρξει κλίμα υποστήριξης, συζητούν να κλείνουν άμεσα όποιες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν χρέη. Εάν σκεφτεί κανείς λογικά, δεν είναι διόλου περίεργο για μια επιχείρηση σήμερα (κυρίως μικρομεσαία..) να έχει χρέη. Και ποιός δεν θα έχει χρέη σε λίγο καιρό έτσι που πάμε, έτσι όπως καθυστερούν οι αποπληρωμές οφειλών (τις οποίες το κράτος σκοπεύει να τις παρουσιάσει για ..πρωτογενές πλεόνασμα), έτσι όπως έχουν επιβραδυνθεί οι ρυθμοί της αγοράς, έτσι όπως η εισροή εσόδων σε σχέση με τα έξοδα, αντιστοιχεί στο 10/1;
Η ελληνική επιχείρηση σήμερα, ανεξαρτήτως μεγέθους, η οποία καταφέρνει να επιβιώνει, είναι πραγματικά ηρωική. Ρωτήστε όμως καλύτερα τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών,  που θα έχουν πολλούς άθλους να σας διηγηθούν όσον αφορά αυτά που τραβάνε. Καθυστερήσεις πληρωμών, επιβράδυνση ζήτησης προϊόντων, έξοδα παραγωγής ή κίνησης γενικώς αυξημένα, έξοδα προσωπικού και λογαριασμών, και βομβαρδισμός φόρων και άλλων υποχρεώσεων που κι΄αυτές έχουν αυξηθεί τώρα τελευταία. Κατά τα άλλα, οι τράπεζες εδώ και κάποια χρόνια όπως ξέρουμε, έκλεισαν τις στρόφιγγες δανεισμού και δεν δίνουν μία, παρ΄όλα τα χρήματα ανακεφαλαίωσης που έλαβαν και που είχαν πει ότι θα διοχετευτούν στην αγορά για αναπτυξιακούς σκοπούς!
Παράλληλα, η κάθε ελληνική επιχείρηση, έχει να παλεύει κάθε τόσο με διάφορες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, καθώς όλο και κάτι τυχαίνει που θα αναγκάσει τον επιχειρηματία να τρέχει δώθε-κείθε στις πόρτες του Δημοσίου, για να διεκπεραιώσει κάτι που του επέβαλαν. Αν σταθμίσει κανείς το χάσιμο χρόνου και πιθανόν, τα έξοδα που θα προκύψουν με κάθε τέτοιου είδους διεκπεραίωση, θα καταλάβει γιατί σήμερα ο Ελληνας επιχειρηματίας θα γράψει στο τέλος, ηρωικό έπος επιβίωσης. Εχει απέναντί του την κρίση, ενώ το κράτος κάνει ό,τι μπορεί για να τον αποθαρρύνει, αντί να προσπαθεί να τον στηρίξει ώστε να στηριχτεί μέσω αυτού και η ελληνική οικονομία με εγχώριους πόρους. Γιατί όμως να αγνοείται ότι η τόνωση της εγχώριας αγοράς, θα δημιουργούσε μεγάλο ανάχωμα στην επίθεση των πολυεθνικών, ενώ ενθαρρύνεται και η ελληνική παραγωγικότητα, και άρα, η δημιουργία των ελληνικών προϊόντων; Και γιατί να μην εκμεταλλευόμαστε καινοτόμες ιδέες που σίγουρα υπάρχουν, ώστε να δοθεί νέα ώθηση και προσανατολισμός στην ελληνική επιχείρηση, πράγμα που θα την καταστήσει περισσότερο ανταγωνιστική;
Η αποθάρρυνση των ελληνικών επιχειρήσεων με διάφορους τρόπους, όπως η επιβολή επιβαρύνσεων και καταστάσεων που θα εξουθενώσουν τον επιχειρηματία φτάνοντάς τον να παραιτηθεί από την προσπάθεια, είναι κάτι που ήδη το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά. Θα μου πείτε τώρα, ότι πέρασε και ένα μεγάλο διάστημα όπου οι ελληνικές επιχειρήσεις "τα μπάλωναν" με δανεικά, ενώ τα πλάνα τους δεν ήταν ιδιαίτερα μακρόπνοης βιωσιμότητας. Εντάξει, υπήρξαν και τέτοιες περιπτώσεις, αλλά αυτό δεν αποτελεί γενικό κανόνα, ούτε δικαιολογία για να καταργήσουμε κάθε ελληνική επιχείρηση και να εξαρτιόμαστε μόνο από ξένες και εισαγόμενα προϊόντα. Το συμφέρον μας είναι να υποστηρίξουμε το δικό μας σπίτι, γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη από οικονομικούς πόρους που θα προέρχονται από ελληνικά χέρια. Ηδη έχουμε σαφέστατη εικόνα για το τι κόστισε το κλείσιμο τόσων ελληνικών επιχειρήσεων αυτά τα τελευταία χρόνια, ρίχνοντας στην ανεργία τον μισό περίπου ενεργό πληθυσμό της χώρας. Εάν δεν προλάβουμε και το κλείσιμο άλλων, ή αποθαρρύνουμε το άνοιγμα κάποιων άλλων, θα είναι σαν να αφηνόμαστε στον κατήφορο χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να επιβιώσουν γιατί πιστεύουν στην επιχείρησή τους, και άλλοι που θέλουν να δημιουργήσουν κάτι, ενώ πάμπολλοι αναζητούν απεγνωσμένα μια θέση εργασίας για να ζήσουν. Βεβαίως, η παροχή υποστήριξης μιας ελληνικής επιχείρησης, οφείλει να αντιστοιχεί σε κάποιες προϋποθέσεις, όπως η φορολογική συνέπεια, το άνοιγμα θέσεων εργασίας, τη διατήρηση χαμηλών τιμών, και την ποιοτική αξιοπιστία του παραγομένου προϊόντος. Οσο δε για την πάταξη φοροδιαφυγής, είναι πιθανότερο ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν καλύτερα εάν δοθούν περισσότερα κίνητρα επιβράβευσης για τους συνεπείς, ώστε να χτίζεται η ανταγωνιστικότητα σε υγιέστερες βάσεις.  
Εχοντας ήδη γνώση από τις αρνητικές επιδράσεις της μη στήριξης των ελληνικών επιχειρήσεων, θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να αλλάξουμε ρότα, δίνοντας μέσα από την εικόνα της εγχώριας αγοράς ένα θετικό μήνυμα και για την έλευση επενδύσεων. Διότι μπορεί οι δανειστές μας να βολεύονται με την ιδέα ξεπουλήματος γιατί έτσι τους συμφέρει καλύτερα, όμως αυτό δεν είναι διόλου προς το δικό μας συμφέρον. Γι΄αυτό, όσα χαρτιά έχουμε ακόμα στα χέρια μας, θα πρέπει να βιαστούμε να τα αξιοποιήσουμε με τον κατάλληλο τρόπο...Και μην ξεχνάμε, ιδέες υπάρχουν και άλλη τόση βούληση για δημιουργία, που εάν δεν τα εκμεταλλευτούμε, θα επωφεληθούν άλλοι...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στήριξη Ελληνικα προιοντα"

ΑΠΑΤΗ ΤΑ ΜΠΑΡ-ΚΟΟΥΝΤ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ 520

Είναι ΑΠΑΤΗ το γνωστό σε όλους πως όσα «ΜΠΑΡ-ΚΟΟΥΝΤ» αρχίζουν από 520..----
αναφέρονται σε Εληνικά προϊόντα.--

Σε πολυκατάστημα, ενετόπησα ΠΛΗΘΟΣ προϊόντων μέ αυτόν τό κώδικα, τά οποία στά

λεγόμενα «ψιλά γράμματα», γράφουν «Προϊον ΕΕ» καί χώρα παρασκευής κ.λπ., διάφορες

Ευρωπαϊκές χώρες καί κυρίως Γερμανία.--

'Αρκεί κάποιο εισαγόμενο προϊόν νά περάση από μιά εισαγωγική εταιρεία στήν Ελλάδα καί νά

προσθέσουν απλώς μιά ζελατίνα (π.χ.) στην συσκευασία καί αυτό τούς δίδει το δικαίωμα νά

αναγράψουν τό «520» ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ τούς Έλληνες καταναλωτές. (Βρήκα συγκεκριμένο

υγρό απορρυπαντικό, μέ «520», που αν το μελετήση κάποιος βλέπει πως παράγεται και

συσκευάζεται στήν/...Γερμανία. (πλήθος τέτοιων κυκλοφορεί)

Διαβάζετε ΚΑΛΑ τίς ετικέτες και μη πείθεστε στό 520 πού είναι ΑΠΑΤΗ.

Αγοράζετε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μόνο ΕΛΛΗΝΙΚΑ προϊόντα, έστω καί αν είναι πιό ακριβά

(αγοράστε μικρότερη ποσότητα)

Προτιμήστε τό μπακάλικο, το μανάβικο, το ψαράδικο της περιοχής σας, ζητείστε ΕΛΛΗ--

ΝΙΚΑ προιόντα έστω και αν είναι πιό ακριβά και μη ζητάτε προϊόντα «εκτός εποχής» ( π.χ,

ντομάτες το καταχείμωνο..!).

Τα πολυκαταστήματα, κάθε Σάββατο, βγάζουν στό εξωτερικό εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ

που λείπουν από τήν Ελληνική οικονομία και αποτελούν σωστή ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ που την

πληρώνομε στο δεκαπλάσιο από όσα γλυτώνομε αγοράζοντας πιό «φθηνά» (αλλά σίγουρα

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ξένα προϊόντα.

Διότι και τά «Ελληνικών συμφερόντων» πολυκαταστήματα, διακινούν καί ένα

τεράτιο πλήθος ΞΕΝΩΝ προϊόντων.

'Οσο γιά τόν Τουρισμό, είναι βεβαίως σημαντική πηγή εσοδων, αλλά αν στηριχθουμε αποκλειτικά

σ'' αυτόν δίνομε την δυνατότητα στούς «φίλους» και «συμμάχους« μας, να μας κλείσουν αυτήν

πηγή εσόδων, μέ μιά προβοκάτσια που θα δημιουργήση φασαρίες σε τουριστικά κέντρα ή μέ

μία «νότα» περί «ανάγκης να είναι..προσεκτικοί»

Δεν πρέπει να είναι στις φιλοδοξίες μας τό να γίνωμε γκαρσόνια και διασκεδαστές των ξένων.

Δέν πρέπει οι κάτοικοι πολλών πλουσίων σε παραγωγικά εδάφη περιοχών να μεταβληθο[υν

απλώς σε ξενοδόχους εγκαταλείποντας τήν γή, τά βοσκοτόπια, τήν θάλασσα και γενικώς τίς πρωτογενείς πλουτοπαραγωγικές πηγές μας ανεκμετάλλευτες.

Καλός. καλλιστος ο τουρισμός, αλλά ΟΧΙ σε βάρος τών παραγωγικών δυνατοτήτων της

πλούσιας και ευλογημένης φύσεώς μας.

Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να προσφέρωμε στούς τουρίστες...εισαγόμενα λαχανικά, φρούτα, ψάρια κ.λπ.

Μή ξεχνάμε πως ο Ελύττης, έγραψε πως « αν κάποιος διαλύση την Ελλάδα, θα απομείνουν

μιά ελιά, ένα αμπέλι καί ένα καράβι, πού σημαίνει πως με μία ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι

μπορείς να την ξαναφτιάξης»...!

Ας ξυπνήσωμε. ΜΟΝΟΝ Ελληνικά προϊόντα και επιστροφή στον ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

τόν οποίο μας χάρισε ο Θεός και ο οποίος περιμένει τα χέρια που θα τον αξιοποιήσουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΠΑΤΗ ΤΑ ΜΠΑΡ-ΚΟΟΥΝΤ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ 520"

Σήμα Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών

Σήμα Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών: --Τα Ελληνικά αλκοολούχα ποτά θα βάλουν πρώτα το σήμα, αμέσως μόλις ευαρεστηθεί το τέρας της Ελληνικής γραφειοκρατίας!--


Πληθώρα σημάτων και μηνυμάτων - όλα θα αντικατασταθούν από το επίσημο Σήμα Ελληνικών προϊόντων & υπηρεσιών--

Όταν από τις αρχές του 2010 έγινε ορατός ο τεράστιος κίνδυνος που αντιμετώπιζε η χώρα μας από την οξύτητα και το μέγεθος της οικονομικής κρίσης, νοιώσαμε την ανάγκη να θυμίσουμε πως ο πιο πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, ήταν η επείγουσα και άμεση υιοθέτηση της συνήθειας «Αγοράζουμε Ελληνικά!» (Το πρώτο άρθρο της σειράς, αναρτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2010 με τίτλο Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!). Η χαώδης διαφορά των εισαγωγών με τις εξαγωγές που πραγματοποιούσε η χώρα μας, η κακή συνήθεια να αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα με μοναδικό κριτήριο την τηλεοπτική, διαφημιστική «πλύση εγκεφάλου», η κατάληψη όλων των «προνομιακών» ραφιών των μεγάλων αλυσίδων λιανικής από εισαγόμενα προϊόντα που οδηγούσαν συνεχώς τις τιμές στα ύψη, παρά την μείωση των εισοδημάτων και την συρρίκνωση της καταναλωτικής δαπάνης, ήταν μερικά μόνο από τα «κακώς κείμενα» που έπρεπε να ανατραπούν για να έχουμε ελπίδες εξόδου από την οικονομική κρίση.



Στα χρόνια που ακολούθησαν, διάφοροι φορείς κινητοποιήθηκαν έντονα στην ίδια κατεύθυνση (Κίνημα Πολιτών – καταναλώνουμε ότι παράγουμε , Επιμένων Ελληνικά κ.α.) με αποτέλεσμα η συνήθεια «Αγοράζουμε Ελληνικά!» να ενισχυθεί τόσο πολύ ώστε να μετατραπεί σε μια ισχυρή καταναλωτική τάση. Το Υπουργείο Ανάπτυξης το 2011 ξεκίνησε μια διερευνητική επαφή με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την δυνατότητα καθιέρωσης ενός Σήματος που θα χαρακτήριζε, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μόνο τα Ελληνικά προϊόντα. Από την αρχή κατέστη φανερό πως ένα τέτοιο σήμα δεν μπορούσε, σε μια ενιαία Ευρωπαϊκή αγορά να είναι υποχρεωτικό αλλά μόνο προαιρετικό.



Τον Απρίλιο του 2012 δημοσιεύτηκε ο Νόμος 4072/2012 που προσπαθεί να δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα (Βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος, Νέα εταιρική μορφή, Σήματα, Μεσίτες Ακινήτων, Ρύθμιση θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων και αλιείας και άλλες διατάξεις). Στα πλαίσια του νόμου αυτού (ΦΕΚ 86/Α/11-4-2012) και ειδικότερα µε τα άρθρα 184 έως 196 θεσπίζεται το «Σήμα διάκρισης Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών» και ρυθμίζεται η διαδικασία απονομής του, με ισχύ 6 μήνες αργότερα, δηλαδή από τις 11 Οκτωβρίου 2012, ώστε να εκδοθούν οι απαιτούμενες από τον νόμο Υπουργικές αποφάσεις και να προετοιμαστούν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Στο θέμα αυτό είχαμε αναφερθεί και στις 4 Ιουλίου 2012, στο 10ο άρθρο της σειράς Αγοράζουμε Ελληνικά: Ο μύθος του κωδικού 520 (EAN Bar Code) και η μεγάλη εξαπάτηση των ελλήνων καταναλωτών επισημαίνοντας πως το «Εθνικό» και «Κοινοτικό» νομικό πλαίσιο ουσιαστικά αφαιρεί από τους Έλληνες καταναλωτές την δυνατότητα να επιλέγουν εύκολα από τα ράφια των καταστημάτων προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, απαλλάσσοντας τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους (και φυσικά και μικρούς παραγωγούς στους οποίους όμως δεν είναι πρακτικά χρήσιμο) από κάθε υποχρέωση αναγραφής «ενοχλητικών» ενδείξεων ώστε ο τελικός καταναλωτής να αγοράζει στα τυφλά αυτό που του προσφέρεται από τα ήδη «κατειλημμένα» σημεία πώλησης. Η καθιέρωση λοιπόν ενός σήματος που θα διακρίνει τα Ελληνικά προϊόντα κατέστη απόλυτα αναγκαίο, ιδίως σε συνθήκες διαρκούς και ακραίας οικονομικής κρίσης.



Δυστυχώς στην χώρα μας οι καλές προθέσεις δεν συμβαδίζουν πάντα με την αποτελεσματικότητα όχι μόνο των πολιτικών αλλά και των ιδίων των επιχειρηματιών! Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τις συνεχείς, άκαρπες «διαβουλεύσεις» των επαγγελματικών φορέων προκειμένου να συμφωνήσουν στις βασικές αρχές που θα λαμβάνονται υπ΄ όψη στην χορήγηση του σήματος; Αν μάλιστα στην αναποτελεσματικότητα των επαγγελματικών φορέων προσθέσει κανείς και την «γάγγραινα» των πολυμελών «επιτροπών» που στο συντριπτικό τους ποσοστό, από την ίδια τους την φύση, καθυστερούν υπερβολικά κάθε διαδικασία, καταλαβαίνει κανείς γιατί το σήμα Ελληνικού προϊόντος που έπρεπε να διανέμεται στην Ελληνική παραγωγή από πέρσι, δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμα.



Πολύτιμος χρόνος χάθηκε στις «διαφορές απόψεων» μεταξύ επιχειρηματικών κλάδων και φορέων για τις προϋποθέσεις χορήγησης του σήματος, δηλαδή αν το σήμα θα αφορά μόνο ελληνικές επιχειρήσεις ή και πολυεθνικές που είναι εγκατεστημένες στην Ελλάδα, αν θα αφορά προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα από αποκλειστικά Ελληνικές πρώτες ύλες ή θα δίδεται και σε προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα από εισαγόμενες, μερικά ή ολικά, πρώτες ύλες κ.ο.κ.ε.



Τα «διλλήματα» αυτά, κατά την γνώμη μας, δεν έχουν καταλυτική σημασία. Καταλυτική σημασία έχει η παρουσία ενός σήματος που θα δηλώνει ότι ένα προϊόν ή μια υπηρεσία έχει παραχθεί στην Ελλάδα. Καταλυτική σημασία έχει η ταχύτατη υλοποίηση του «στρατηγικού οράματος» που εξαγγέλθηκε από τον αρμόδιο Υπουργό Ανάπτυξης την πρώτη ημέρα του Νοεμβρίου 2012 (Διεύρυνση του αριθμού των προϊόντων και των εταιρειών που εξάγουν Ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, προώθηση των εξαγωγών με βασικούς μοχλούς την αναδιάρθρωση των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, την δημιουργία εθνικής εμπορικής ταυτότητας (brand) και τη συνολική υποστήριξη προς τις εταιρείες στην Ελλάδα καθώς και την διευκόλυνση του εξωτερικού εμπορίου της Ελλάδος, με έμφαση στην απλοποίηση των προ - τελωνειακών και τελωνειακών διαδικασιών). Αυτά είναι τα καταλυτικά που θα υποστηρίξουν την χώρα μας στην δύσκολη περίοδο που διανύει. Αντί όμως αυτών, έχουμε τις «αντίθετες» καταλυτικές δυνάμεις να θριαμβεύουν: Την γραφειοκρατία που στραγγαλίζει, ψυχρά και μεθοδικά, μέσω ατέλειωτων επιτροπών και υποεπιτροπών, υπογραφών, σφραγίδων και εγκρίσεων, κάθε καλή πρόσθεση, κάθε καλή προσπάθεια!

Πληθώρα σημάτων και μηνυμάτων - όλα θα αντικατασταθούν από το επίσημο Σήμα Ελληνικών προϊόντων & υπηρεσιών

Το σήμα Ελληνικού προϊόντος πρέπει, κατά την γνώμη μας, να δοθεί, μέσω των φορέων κάθε κλάδου, σε κάθε επιχείρηση που είναι εγκατεστημένη στην Ελλάδα, διαθέτει πλήρη παραγωγικό μηχανισμό μέσα στην Ελλάδα, είτε είναι Ελληνική, ξένη ή πολυεθνική και παράγει στην Ελλάδα προϊόντα ή υπηρεσίες από εγχώριες ή (μερικά ή ολικά) εισαγόμενες πρώτες ύλες. Θα μπορούσε, κατά την γνώμη μας, να χορηγείται και ένα Χρυσό σήμα Ελληνικού προϊόντος ή υπηρεσίας (το ίδιο σήμα Ελληνικού προϊόντος ή υπηρεσίας μέσα σε ένα χρυσό στεφάνι) μόνο για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες των οποίων η συνολική διαδικασία παραγωγής γίνεται 100% μέσα στην Ελλάδα (πρώτες ύλες, παραγωγή, υλικά συσκευασίας κλπ.)



Σε δήλωση του πάντως (Ιούνιος 2013) ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αθανάσιος Σκορδάς ανέφερε ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού για την επιλογή του σήματος Ελληνικού προϊόντος βρίσκεται στην τελική φάση. Ο διαγωνισμός θα εξελιχθεί στο διαδίκτυο, με ελεύθερη συμμετοχή όποιου το επιθυμεί και πιστεύει πως έχει κάτι να προτείνει, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Οι προδιαγραφές του σήματος που θα επιλεγεί έχουν ήδη ανακοινωθεί από τον Ιούνιο του 2012 (Να αποτελείται από λεκτικό και εικαστικό τμήμα, Να εκφράζει τη σύγχρονη ταυτότητα της Ελλάδας, Να υποδηλώνει ποιότητα και αξιοπιστία, Να είναι ενιαίο για όλες τις κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών, Να προσαρμόζεται και στα ελληνικά και στα αγγλικά, Να είναι ολιγόλογο, κατανοητό και άμεσο και στις δύο γλώσσες, Να προσαρμόζεται αποτελεσματικά σε ασπρόμαυρο όσο και σε 4χρωμία, Να εφαρμόζεται και σε πολύ μικρό μέγεθος για χρήση ακόμα και πάνω σε μικρές συσκευασίες, Να είναι αναγνωρίσιμο και μοναδικό και να μην παραπέμπει σε άλλα σήματα, Να μπορεί να απευθύνει το μήνυμα σε όλο το φάσμα του κοινού στόχος), ενώ αναμένονται και οι λοιπές λεπτομέρειες της προκήρυξης όπως τα χρονικά περιθώρια ολοκλήρωσης του διαγωνισμού, η αμοιβή του νικητή κλπ.



Κάλλιο αργά παρά ποτέ θα σκεφτεί κανείς αφού η προκήρυξη θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει πολύ νωρίτερα. Παράλληλα πάντως με την δρομολογούμενη επιλογή του περιβόητου σήματος Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, έχει ήδη τεθεί σε δημόσια διαβούλευση που λήγει στις 17 Ιουλίου 2013 ο Κανονισμός Απονομής Ελληνικού Σήματος στα Αλκοολούχα ποτά. Πρόκειται για τον πρώτο κανονισμό ελέγχου και απονομής ελληνικού σήματος που σημαίνει πως τα Ελληνικά αλκοολούχα ποτά (Ούζο, Τσίπουρο, Λικέρ κ.α.) θα αποκτήσουν πρώτα το Σήμα Ελληνικού Προϊόντος και μάλιστα σε μια περίοδο μεγάλης κρίσης του κλάδου λόγω του υπερδιπλασιασμού των ειδικών φόρων κατανάλωσης και του εκτεταμένου λαθρεμπορίου που σαρώνει τις νόμιμες επιχειρήσεις! (Σχετικά άρθρα μας 10ης Δεκεμβρίου 2012 με τίτλο Αλκοολούχα Ποτά 2012: Επικίνδυνη καθίζηση του κλάδου από την αύξηση της φορολογίας, την αλματώδη εξάπλωση του λαθρεμπορίου και τον περιορισμό της κατανάλωσης και 23ης Οκτωβρίου 2012 με τίτλο Τσίπουρο: Μακριά από το χύμα! Αλβανικό και Βουλγαρικό «τσίπουρο», επικίνδυνο για την δημόσια υγεία, εισάγεται λαθραία και πουλιέται μέσα σε πλαστικά δοχεία σαν «Ελληνικό»!).



Σαν Φορέας Απονομής και Ελέγχου του Σήματος Ελληνικού Προϊόντος στον κλάδο των αλκοολούχων ποτών ορίζεται η Γενική Διεύθυνση του Γενικού Χημείου του Κράτους (ΓΧΚ), ενώ καθορίζονται με λεπτομέρεια όλες οι ειδικότερες προϋποθέσεις για την απονομή και τη χρήση του (να παρασκευάζεται και να εμφιαλώνεται εντός των ορίων της Ελλάδας από εγκεκριμένους κατά νόμο ποτοποιούς, να είναι σύμφωνο με τις διατάξεις της εθνικής και της κοινοτικής νομοθεσίας για τα αλκοολούχα ποτά, ειδικότερα για τα αλκοολούχα ποτά που έχουν νόμιμα γεωγραφική ένδειξη της Ελλάδος ή περιοχής της εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις της οικείας υπουργικής απόφασης, με την οποία αναγνωρίζεται η εν λόγω γεωγραφική ένδειξη ή και καθορίζονται οι όροι χρήσης της).

Πληθώρα σημάτων και μηνυμάτων - όλα θα αντικατασταθούν από το επίσημο Σήμα Ελληνικών προϊόντων & υπηρεσιών


Η Ελληνική αγορά δεν περιμένει βέβαια πότε θα καθιερωθεί επίσημα το Σήμα Ελληνικού προϊόντος. Σήμερα στην Ελληνική αγορά (και όχι μόνο) ήδη κυκλοφορούν δεκάδες σήματα και μηνύματα, άτυπα και ανεπίσημα, τα οποία επιχειρούν είτε επάνω στην συσκευασία κάποιων προϊόντων είτε σε προωθητικό υλικό, να ενημερώσουν τον τελικό καταναλωτή πως κάποιο προϊόν είναι Ελληνικό. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει στην πράξη πως οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς ξεπερνούν και προηγούνται από τις κάθε μορφής και κατηγορίας γραφειοκρατικές αγκυλώσεις: Η ολοένα και μεγαλύτερη απαίτηση του Έλληνα καταναλωτή να βρίσκει και να επιλέγει Ελληνικά προϊόντα για τις καθημερινές καταναλωτικές του ανάγκες προκειμένου να βοηθήσει την χώρα του και τον εαυτό του, οδηγεί σε άμεσες και πρακτικές «λύσεις». Οι «λύσεις» αυτές δεν είναι πάντα οι καλύτερες ή οι «ασφαλέστερες» και σίγουρα προκαλούν κάποια σύγχυση, αφού ο κάθε ένας επιλέγει και διαφορετικό «σήμα» ή «μήνυμα».



Καμιά φορά όμως, και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Και ο σκοπός μιας βιώσιμης Ελληνικής οικονομίας, ο σκοπός της μείωσης της ανεργίας, ο σκοπός της στήριξης των ασφαλιστικών μας ταμείων, ο σκοπός της μείωσης των εισαγωγών και του ελλείμματος του εμπορικού μας ισοζυγίου (και πολλά άλλα) αποτελούν σκοπούς που δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην εξυπηρετούμε εδώ και τώρα! Χωρίς καμιά, μα καμιά καθυστέρηση!



Μέχρι η κατάρα της Ελληνικής γραφειοκρατίας να ευαρεστηθεί να δημιουργήσει ένα (απλό ή και χρυσό) σήμα που θα χαρακτηρίζει τα Ελληνικά προϊόντα και τις υπηρεσίες, εμείς δεν έχουμε καμιά άλλη επιλογή από το να ψάχνουμε σχολαστικά, να εντοπίζουμε και να «Αγοράζουμε Ελληνικά!». Να αγοράζουμε δηλαδή μόνο τα προϊόντα που γράφουν την προαιρετική ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ»!







Λεωνίδας Κουμάκης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σήμα Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών"