10 Αυγούστου 1920: Σέβρες, η συνθήκη της “Μεγάλης Ελλάδος” των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών

Υπογράφεται στο δημαρχείο της γαλλικής πόλης των Σεβρών (Sèvres) η ομώνυμη συνθήκη με την οποία διαμελιζόταν η Οθωμανική αυτοκρατορία μεταξύ των νικητών του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου.Βάσει των αποφάσεων της Κοινωνίας των Εθνών, η Μεσοποταμία και η Υπεριορδανία θα τελούσαν προσωρινά υπό βρετανική εντολή μέχρι να οργανωθεί ο κρατικός κορμός που θα τους επέτρεπε να αποκτήσουν την λειτουργική τους ανεξαρτησία. Το ίδιο συνέβη με τις περιοχές Συρίας-Λιβάνου που περνούσαν υπό γαλλική αντίστοιχα εντολή.Παράλληλα, περιοχές επιρροής και ελέγχου αποκτούσαν οι Γάλλοι στην Νοτιοανατολική Μικρά Ασία, οι Ιταλοί στην Νοτιοδυτική και οι Έλληνες στην Δυτική (περιοχές Σμύρνης-Αϊδινίου). Η περιοχή της Κωνστνατινούπολης τασσόταν υπό διεθνή έλεγχο με απόλυτη αποστρατικοποίηση των Στενών που επέτρεπαν την ελευθερη πλεύση πλοίων όλων των εθνών. Τα σημαντικότερα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "10 Αυγούστου 1920: Σέβρες, η συνθήκη της “Μεγάλης Ελλάδος” των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών"

Γενοκτονία Αρμενίων: Η φρικιαστική εξόντωση ενός λαού που η Τουρκία θέλει να ξεχάσουμε

  Πολλοί από όσους επέζησαν πουλήθηκαν σαν σκλάβοι άλλοι έγιναν εργάτες σε καταναγκαστικά έργα, άλλοι εξισλαμίστηκαν.Εκατόν έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τις 24 Απριλίου 1915, που έχει θεσμοθετηθεί ως ημέρα μνήμης της Αρμενικής γενοκτονίας.Ήταν η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918. Υπήρξε ο προάγγελος του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Αρμένιοι, ένας πανάρχαιος χριστιανικός λαός της Εγγύς Ανατολής, μοιράζονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Στην τσαρική Ρωσία ζούσαν κάτω από ένα σχετικά ανεκτικό καθεστώς (αν και δεν έλειπαν μαζικοί εκρωσισμοί), αλλά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υφίσταντο παντός είδους διωγμούς, όπως και οι άλλοι χριστιανικοί...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γενοκτονία Αρμενίων: Η φρικιαστική εξόντωση ενός λαού που η Τουρκία θέλει να ξεχάσουμε"

Γιατί ηττηθήκαμε στην Μικρά Ασία!!

 Ένα Αναπάντητο Ερώτημα--- ---Του Δρ. Σπυρίδωνος Πλακούδα*--- Ο Αύγουστος αποτελεί τον «μαύρο» μήνα του Ελληνισμού εξαιτίας δύο επετείων: της Μάχης του Αφιόν Καραχισάρ το 1922 (και κατ΄ επέκταση, της ήττας της Ελλάδας στην Μικρασιατική Εκστρατεία) και τον Αττίλα ΙΙ στην Κύπρο το 1974. Οι δύο επέτειοι σηματοδοτούν το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και τη δραστική περιστολή του Ελληνισμού εντός των στενών ορίων του καχεκτικού νεοελληνικού κράτους από τον Έβρο έως το Καστελόριζο. Παρά ταύτα, δεν έχουν έως σήμερα εξαχθεί τα κατάλληλα διδάγματα για τις επονείδιστες ήττες του Ελληνισμού· ακριβέστερα, απουσιάζει μια εις βάθος μελέτη ως προς τα αίτια της ήττας μας στην Μικρά Ασία και την Κύπρο υπό το πρίσμα της υψηλής στρατηγικής.  Τουναντίον, τα αναρίθμητα έργα (εκ των οποίων τα πλείστα αποτελούν πρωτογενείς πηγές όπως αυτοβιογραφίες...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί ηττηθήκαμε στην Μικρά Ασία!!"

Η Ελληνικη Αριστερά συνεργος στην κατάρρευση της Μικρασιατικής Εκστρατειας

Αποκάλυψη Σοκ για το ρόλο της Αριστεράς στην κατάρρευση της Μικρασιατικής Εκστρατειας Σχετικά με τα αίτια της κατάρρευσης του Μετώπου και την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού κατά την Μικρασιατική εκστρατεία τον Αύγουστο του 1922, είναι βέβαιο ότι «παίχτηκαν» πολλά εις βάρος του Ηρωϊκού Ελληνικού Στρατού που προδόθηκε πανταχόθεν. Διότι δεν είναι δυνατόν αυτή η εκπληκτική στρατιωτική μηχανή, που από το 1919 είχε εξευτελίσει τους Τούρκους σε όσες μάχες είχαν δοθεί και είχε επιτύχει το ακατόρθωτο, ξαφνικά να αποχωρεί αναίτια, έχοντας φτάσει λίγο έξω από την Άγκυρα. Ο Ελληνικός Στρατός είχε τόση γενναιότητα, παλικαριά, ανδρεία καί ηρωϊσμό που δεν θα έχανε με τίποτα, παρότι στην όλη προσπάθειά του, είχε μόνο εχθρούς –ξένους και εγχώριους- και κανενός την βοήθεια!… Έχοντας αφήσει άναυδους τους Τούρκους και όλους τους «πονηρούς»...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ελληνικη Αριστερά συνεργος στην κατάρρευση της Μικρασιατικής Εκστρατειας"

Η αιματηρή κατάληψη της Νάξου από τους βενιζελικούς της "Εθνικής Αμύνης"

Η αιματηρή κατάληψη της Νάξου από τους βενιζελικούς της "Εθνικής Αμύνης" στα χρόνια του Εθνικού Διχασμού (Φεβρουάριος 1917)   ---γράφει η ιστορικός Λουκία Βαρθαλίτου --- Βρισκόμαστε στα 1916-1917. Είναι τα χρόνια που λαμβάνει τη μεγαλύτερη έκταση και γνωρίζει τη μεγαλύτερη ένταση ο Εθνικός Διχασμός, που γεννιέται και οξύνεται σαν αποτέλεσμα εσωτερικών και εξωτερικών αντιθέσεων που βρίσκονται σε μια διαρκή αλληλεπίδραση. Η Ευρώπη, διηρημένη από το 1904 σε δυο εχθρικά στρατόπεδα, προετοιμάζεται για τον πόλεμο. Τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα  η "τριανδρία της "Εθνικής άμυνας"  προσπαθούν να προσελκύσουν στο δικό τους στρατόπεδο τα μικρά κράτη, σαν δορυφόρους τους. Οι αντιθέσεις μεταξύ των ανεπτυγμένων κρατών, καθώς μεταφέρονται στον ελλαδικό χώρο, φορτώνουν με τα περιεχόμενα και τις σημασίες τους...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η αιματηρή κατάληψη της Νάξου από τους βενιζελικούς της "Εθνικής Αμύνης" "