Υπογράφεται στο δημαρχείο της γαλλικής πόλης των Σεβρών (Sèvres) η ομώνυμη συνθήκη με την οποία διαμελιζόταν η Οθωμανική αυτοκρατορία μεταξύ των νικητών του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Βάσει των αποφάσεων της Κοινωνίας των Εθνών, η Μεσοποταμία και η Υπεριορδανία θα τελούσαν προσωρινά υπό βρετανική εντολή μέχρι να οργανωθεί ο κρατικός κορμός που θα τους επέτρεπε να αποκτήσουν την λειτουργική τους ανεξαρτησία. Το ίδιο συνέβη με τις περιοχές Συρίας-Λιβάνου που περνούσαν υπό γαλλική αντίστοιχα εντολή.
Παράλληλα, περιοχές επιρροής και ελέγχου αποκτούσαν οι Γάλλοι στην Νοτιοανατολική Μικρά Ασία, οι Ιταλοί στην Νοτιοδυτική και οι Έλληνες στην Δυτική (περιοχές Σμύρνης-Αϊδινίου). Η περιοχή της Κωνστνατινούπολης τασσόταν υπό διεθνή έλεγχο με απόλυτη αποστρατικοποίηση των Στενών που επέτρεπαν την ελευθερη πλεύση πλοίων όλων των εθνών. Τα σημαντικότερα λιμάνια της πρώην μεγάλης αυτοκρατορίας ανακηρύσσονταν ελεύθερες ζώνες εμπορίου (Κωνσταντινούπολη, Χαϊδάρ πασά, Σμύρνη, Αλεξανδρέτα, Χάιφα, Βασόρα και Βατούμι).
Με ειδικές ελληνο-ιταλικές συμφωνίες η Ελλάδα θα αναλάμβανε την περιοχή της Βορείου Ηπείρου, των Δωδεκανήσων (πλην Ρόδου-Καστελορίζου που θα παραχωρούνταν σε αυτήν αν και εφόσον ολοκληρωνόταν η παραχώρηση της Κύπρου από τη Βρετανία στην Ελλάδα). Τέλος, στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου, τα νησιά της θάλασσας του Μαρμαρά και η Ανατολική Θράκη. Επιπλέον, η Αρμενία, το Κουρδιστάν και η Χετζάζ (σημ. Σαουδική Αραβία) καθίσταντο ανεξάρτητα.
Η συνθήκη, αν και χαιρετίστηκε από πολλούς ως δίκαιη και απαρχή μιας νέας περιόδου ελευθερίας και ανεξαρτησίας των εθνών, δεν κυρώθηκε από τα εθνικά κοινοβούλια και ξεπεράστηκε τελικά από τις εξελίξεις στη Μικρά Ασία, την επικράτηση των εθνικιστών της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και την υπογραφή μιας σειράς νέων συμφωνιών (συνθήκες της Μόσχας, του Αλεξανδρόπολ, του Καρς, της Άγκυρας και τελικά των Μουδανιών και της Λωζάννης).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου