Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΝΤΙΑΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2024

Οι Πόντιοι αξιωματικοί που έπεσαν στον πόλεμο του 1940-41

Περίπου 650 ήταν οι Έλληνες αξιωματικοί που έπεσαν στο πεδίο της μάχης το 1940/41 κατά τον ελληνοϊταλικό και τον σύντομο ελληνογερμανικό πόλεμο.---- Ανάμεσά τους και 45 αξιωματικοί ποντιακής καταγωγής.----

Ο μικρός αριθμός των Πόντιων αξιωματικών οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, και την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα, ο χρόνος που μεσολάβησε για να εισαχθούν στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ή να αναδειχθούν στο στράτευμα ως έφεδροι αξιωματικοί, ήταν πολύ μικρός. ΄Ετσι, σε αντίθεση μ’ αυτόν τον μικρό αριθμό των ποντιακής καταγωγής νεκρών αξιωματικών, ο αριθμός των υπαξιωματικών και των οπλιτών Ποντίων ήταν πολύ μεγάλος.

Ο πλέον υψηλόβαθμος Πόντιος αξιωματικός που έπεσε στο πεδίο της μάχης ήταν ο Σαμψούντιος Θεόδωρος Αποστολίδης από τη Θεσσαλονίκη, που προήχθη μετά θάνατον σε αντισυνταγματάρχη.

Γεννήθηκε το 1895 στην Σαμψούντα και το 1914 έφυγε από τον Πόντο για τη Γαλλία όπου σπούδασε, και το 1917 μετέβη στη Θεσσαλονίκη μετά την έκρηξη του Κινήματος της «Εθνικής Αμύνης» και ονομάστηκε έφεδρος ανθυπολοχαγός. Πήρε μέρος με το 17ο Σ.Π. της 11ης Μεραρχίας στη Μικρασιατική Εκστρατεία και ειδικότερα στη φονική μάχη του Αλή Βεράν, και αργότερα στο έπος του ’40, υπηρέτησε στο 50ό Σ.Π. κι έπεσε ηρωικά μαχόμενος στη βουνοκορφή του Μόροβα στις 17/11/1940.

Από τους Πόντιους αξιωματικούς, πέντε έπεσαν στο πεδίο της μάχης την ίδια μέρα (14/11/1940) και είναι οι: Βασιλειάδης Ιωάννης, Διαμαντίδης Βασίλειος, Κοντίδης Μιλτιάδης, Παπαδόπουλος Δημήτριος και Φωτιάδης Νικόλαος.

Ο κατάλογος των νεκρών Πόντιων αξιωματικών έχει ως εξής:

1) Ακριτίδης Κλεάνθης του Νικολάου. Έφεδρος ανθυπασπιστής, από τη Μερσίνη Γρεβενών, γεννήθηκε το 1895. Υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1876 στην Κάμια στις 4/4/1941.
2) Αμανιτίδης Πασχάλης (ο… Ορντουλούς). Έφεδρος ανθυπολοχαγός, υπηρετούσε στο 67ο Σ.Π. και εφονεύθη στα στενά της Κλεισούρας στις 10/3/1941.
3) Αμαραντίδης Μιχαήλ του Παναγιώτου. Ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1918. Υπηρετούσε στο 87ο Τάγμα Πεζικού κι έπεσε στην Κλεισούρα στις 13/4/1941.
4) Αντωνιάδης Αλέξανδρος του Αντωνίου. Λοχαγός από την Ευξεινούπολη Μαγνησίας, γεννήθηκε το 1899. Υπηρετούσε στο 30ό Τ.Π. και έπεσε στην Τομορίτσα στις 30/12/1940.

Αντωνιάδης Αλέξανδρος του Αντωνίου

5) Αποστολίδης Απόστολος του Ανέστη. Υπολοχαγός από τον Παράδεισο Καβάλας, γεννήθηκε το 1910. Υπηρετούσε στην V Μοίρα Ορ. Πυροβολικού κι έπεσε στην Κλεισούρα στις 11/3/1941.
6) Αποστολίδης Θεόδωρος του Ευσταθίου (έχουμε αναφερθεί παραπάνω).
7) Βασιλειάδης Γαβριήλ του Σωκράτους. Ανθυπολοχαγός, εφονεύθη στο Ηράκλειο, στη Μάχη της Κρήτης, στις 27/5/1941.
8) Βασιλειάδης Ιωάννης του Θεοδώρου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από την Πτολεμαΐδα, γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Γκολίνα στις 14/11/1940.
9) Γεωργιάδης Θεμιστοκλής του Νικολάου. Λοχαγός από την Εύβοια, γεννήθηκε το 1894. Υπηρετούσε στο 3ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Κλεισούρα στις 27/1/1941.
10) Γεωργιάδης Κων/νος του Λεωνίδα. Ανθυπασπιστής από την Έδεσσα, γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 30ό Σ.Π., εφονεύθη στο ύψωμα 1878 (Μόροβα) στις 20/11/1940.

Αποστολίδης Θεόδωρος του Ευσταθίου

11) Δημητριάδης Γεώργιος του Νικολάου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Νέα Ιωνία Αττικής, γεννήθηκε το 1912. Υπηρετούσε στο 1ο Σ.Π. και πέθανε στο χειρουργείο της 14ης Μεραρχίας στο ύψωμα Τεκέ στις 3/4/1941.
12) Διαμαντίδης Βασίλειος του Ιωάννου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τα Παλατίτσια Ημαθίας, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 68 Σ.Π., εφονεύθη στη Νικολίτσα (ΝΔ Μόροβα) στις 14/11/1940.
13) Ελευθεριάδης Ελευθέριος του Δημητρίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1910. Υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π., εφονεύθη στο ύψωμα 935 στις 24/3/1941.
14) Ελευθεριάδης Παρασκευάς του Σάββα. Έφεδρος ανθυπασπιστής από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1915 (στην Κερασούντα). Υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π., εφονεύθη στο ύψωμα Γκούρι Τοπίτ στις 11/2/1941.
15) Ευαγγελίδης Ιωάννης του Γεωργίου. Έφεδρος ανθυπασπιστής από την Κοζάνη, γεννήθηκε το 1913. Υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π., εφονεύθη στο Μπούμπεσι στις 20/2/1941.

Θωμαΐδης Θωμάς του Αναστασίου

16) Θωμαΐδης Θωμάς του Αναστασίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1910. Υπηρετούσε στο 65ο Σ.Π., εφονεύθη στο Τρεμπέλ Μοσχοπόλεως στις 24/1/1941.
17) Ιακωβίδης Χαράλαμπος του Χρυσοστόμου. Ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1914. Υπηρέτησε στο 66ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1598 στις 29/1/1941.
18) Κανδηλάπτης Θεόδωρος του Γεωργίου (ο… Γκιουμουσχαναλής). Ανθυπολοχαγός από την Αλεξανδρούπολη, γεννήθηκε το 1917. Υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα Μπούμπεσι κοντά στην Κλεισούρα στις 28/2/1941 (σ.σ.:. Τέλη Γενάρη του ’41, του γράφει η μητέρα του: «Παιδί μου πρόσεχε και μην εκτίθεσαι πολύ στους κινδύνους». Μέσα Φεβρουαρίου, μια βδομάδα πριν σκοτωθεί, η μητέρα του παίρνει απαντητική επιστολή του: «Γλυκειά μου μανούλα, μη λησμονήσης ότι πρώτα ανήκω στην πατρίδα και έπειτα σε σένα!»).

Κανδηλάπτης Θεόδωρος του Γεωργίου (ο… Γκιουμουσχαναλής)

19) Καρυπίδης Αντώνιος του Σάββα. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από το Κρατερό Φλώρινας, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 931, βορείως του Πούμπεσι, στις 29/1/1941.
20) Κοντίδης Μιλτιάδης του Μιχαήλ. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Φλώρινα, γεννήθηκε το 1916. Εφονεύθη στη φονική μάχη του Ιβάν στις 14/11/1940.
21) Μαυρίδης Γεώργιος του Δημητρίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη. Υπηρετούσε στο 72ο Σ.Π. και εφονεύθη στις 10/4/1941 στο Τομόρι.
22) Νικολαΐδης Απόστολος του Νικολάου. Έφεδρος ανθυπασπιστής από τον Πειραιά, γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 3ο Σ.Π. και εφονεύθη στη μάχη του υψώματος 1285 (Μαλέσοβα) στις 31/12/1940 (μία ώρα πριν από την Πρωτοχρονιά).
23) Οικονομίδης Νικόλαος του Ευσταθίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από την Αθήνα, γεννήθηκε το 1892. Υπηρετούσε στο 20ό Σ.Π. και πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαρίσης στις 3/1/1941.
24) Οπρογλίδης Αθανάσιος του Γρηγορίου. Ανθυπολοχαγός από τον Εξαπλάτανο Αριδαίας, γεννήθηκε το 1904. Υπηρετούσε στο 14ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Τρεμπεσίνα στις 29/1/1941.

Καρυπίδης Αντώνιος του Σάββα

25) Πανίδης Χαρίλαος του Κωνσταντίνου. Έφεδρος ανθυπασπιστής από τις Συκιές Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε το 1919. Υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π., εφονεύθη στην Κλεισούρα στις 8/1/1941.
26) Παπαδόπουλος Δημήτριος του Αλεξάνδρου, ο Τραπεζούντιος. Έφεδρος ανθυπασπιστής από την Αριδαία Πέλλας, γεννήθηκε το 1916. Υπηρετούσε στο 90ό Σ.Π. και εφονεύθη στο Ιβάν στις 14/11/1940.
27) Παπαδόπουλος Σταύρος του Περικλέους. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 65ο Σ.Π., εφονεύθη στο Ορμάδι (Κάμια) στις 22/12/1940.
28) Παρασίδης Δημήτριος του Γεωργίου. Ανθυπολοχαγός από την Κιβωτό Γρεβενών, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 31ο Σ.Π. και πέθανε στο ορεινό χειρουργείο μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του στη μάχη του Πόγραδετς στις 6/12/1940.
29) Πολυχρονιάδης Αντώνιος του Φωτίου. Ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 19ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 731 στις 25/3/1941.

Παρασίδης Δημήτριος του Γεωργίου

30) Πατμανίδης Ισαάκ του Λαζάρου. Ανθυπολοχαγός από την Πάργα Πρεβέζης, γεννήθηκε το 1920. Υπηρετούσε στο 87ο Σ.Π. και εφονεύθη σε αεροπορικό βομβαρδισμό στις 26/4/1941.
31) Παυλίδης Λαυρέντιος του Παύλου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1917. Υπηρετούσε στο 16ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Μπάλι Κλεισούρας στις 13/1/1941.
32) Παυλίδης Παύλος του Νικολάου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από το Μεγάλο Μοναστήρι Λαρίσης, γεννήθηκε το 1916. Υπηρετούσε στο 4ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Ελεύθερο Κονίτσης στις 11/11/1940.
33) Σαρίδης Ονούφριος. Έφεδρος ανθυπασπιστής. Υπηρετούσε στο 90ό Σ.Π., εφονεύθη στο Μάλι Χιρότσε κοντά στην Πρεμετή στις 8/1/1941.
34) Σγουρίδης Σγουρός. Ανθυπασπιστής. Υπηρετούσε στο 33ο Σ.Π. κι εφονεύθη στο Μπούμπεσι στις 5/2/1941.
35) Σταμπολίδης Αχιλλεύς του Ανέστη. Έφεδρος ανθυπασπιστής από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1915 και εφονεύθη στην Τρεμπεσίνα στις 30/1/1941.

Στογιαννίδης Ευάγγελος του Ιωάννου

36) Σταυρίδης Ευστάθιος του Νικόλαου. Ανθυπολοχαγός από την Αθήνα, γεννήθηκε το 1918. Υπηρετούσε στο 5ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 717 κοντά στην Κλεισούρα στις 9/2/1941.
37) Στεφανίδης Παύλος του Στεφάνου. Ανθυπολοχαγός από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1911. Υπηρετούσε στο 33ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 802 στο Μπούμπεσι στις 14/2/1941.
38) Στογιαννίδης Ευάγγελος του Ιωάννου. Από την Ξάνθη, γεννήθηκε το 1916. Υπηρετούσε στο 87ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Κλεισούρα στις 12/4/1941.
39) Συμεωνίδης Χρύσανθος του Παναγιώτου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1912. Υπηρετούσε στο 76ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1437 στις 10/3/1941.
40) Ταρασίδης Σωκράτης του Γεωργίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη. Υπηρετούσε στο 31ο Σ.Π. και πέθανε βαριά τραυματισμένος στο Πόγραδετς στις 11/4/1941.

Ταρασίδης Σωκράτης του Γεωργίου

41) Τελκερίδης Τιμόθεος του Γεωργίου. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 21ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 869 στον αυχένα Μπούμπεσι στις 11/4/1941.
42) Τριανταφυλλίδης Κωνσταντίνος του Δημητρίου. Έφεδρος ανθυπίατρος από την Ξάνθη, γεννήθηκε το 1907. Υπηρετούσε στη 15η Μοίρα Πυροβολικού και εφονεύθη στο υψόμετρο Κιάφε Σοφιούτ κοντά στην Κλεισούρα στις 13/3/1941.
43) Τσαλουκίδης Πολυχρόνης του Μωϋσή. Έφεδρος ανθυπολοχαγός από την Καστοριά, γεννήθηκε το 1916. Υπηρετούσε στο 32ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1548, στην Κάμια στις 28/11/1940.
44) Φωτιάδης Νικόλαος του Γεωργίου. Έφεδρος ανθυπασπιστής από την Κοζάνη, γεννήθηκε το 1916. Υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π. και εφονεύθη στις Κορομηλιές Μόροβα στις 14/11/1940.
45) Χαραλαμπίδης Νικόλαος του Ζαχαρία από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1914. Υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Μάλι Σπαντάριτ στις 15/3/1941.

------Έρευνα του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη--

http://www.pontos-news.gr/article/142512/oi-pontioi-axiomatikoi-poy-epesan-ston-polemo-toy-1940-41

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Πόντιοι αξιωματικοί που έπεσαν στον πόλεμο του 1940-41"

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ---
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ---
Adana = Άδανα--
Adada = Αδαδα--
Adzanos = Ατζανός--
Aglasun = Σαγαλασσός--
Ağrı (Karaköse) = Αγρί--
Ağva (Psillion) = Ψήλιον--
Ağırnas_Kapadokya'da = ΆγιοιΑνάργυροι)--
Ahyolu_Trakya (Ağialos - Ahialu) = Αγχίαλος*--
Akbaş Burnu (Sestos) / Σηστός--
Akbunar Köy = Κεβρήνη ή Κεδρηνία--
Akçaabat (Polatane, Polathane) = Πλάτανα - Ερμώνασσα--
Akçakale_Karadeniz'da (Cordyle) = Κορδύλη--
Akçakoca (Diospolis, Diapolis, Dia) = Διάπολη--
Akçay (Astura, Astyra) = Αστυρα - Άστειρα--
Akhisar (Thyatira, Thyateira) = Ασπρόκαστρο – Πελόπια – Θυάτειρα--
Aksaray (Arhelais) = Αρχελαϊδα, Άκσαραϊ)--
Akşehir (Philomelion, Philomelium, Φιλομήλιο, Filomilio)--
Aktaş_Kapadokya'da (Antavali, Andabalis) = Ανταβαλί--
Akyarlar_Bodrum (Kefalonya_Yarimadanin Başı, Kumburnu) = Κεφαλονιά--
Alaçam_Karadeniz'de (Zalecus, Leontopolis) = Λεοντόπολις)--
Alaçatı (Agrilia) = Αγριλιά--
Alanya – Aliaga Namurtköy = Κύμη - Αλιαγας (Coracesion, Korakesion, Korakeison, Κορακήσιο,-- Αλάγιας, Κορακεσιο – Καλο(ν)ορος)--
Alaplı (Cales, Kales) = Καλές--
Alaşehir (Philadelphia, Filadelfia) = Φιλαδέλφεια--
Alibeyköy_Istanbul (Kydaris) = Κυδαρίς--
Altınoluk (Antandros, Edonis) = Αντανδρος--
Altınova_Ayvalık Güneyi (Ayazmend) Αγιασμάτι *--
Altinsıvrısı = Εύθηνα (η)--
Amasra (Sesamos, Amastris) = Άμαστρις, Άμασρα, Αμαστρίς)--
Amasya (Amaseia, Amasia, Amesia) = Αμάσια--
Anadolu Hisarı_Istanbul_ (NovaCastrum, AkçaHisar, GüzelceHisar, Potamonion, Areias) = Ποτάμειον--
Anadolu Kavağı_Istanbul_ (Hieron, HieronStoma_KutsalKapi) = Ιερόν, Ιερόν Στόμα--
Anadolu Kavağı-Anadolu Feneri arasi_Istanbul_ (Agia Pandeleimon, Panthikion) = Αγιος --Παντελεήμων - Πανθήκιον--
Anadolu Kavağı Burnu (Yoros:oros:dağ, Ourios:uygunrüzgarlar) = Άγιος Γεώργιος*--
Anadolu Kavağı Limanı (Hieron Limanı) = Ιερό Λιμάνι*--
Anadolu Kavağı-Poyraz arası_Fil Burnu (Coracium) = Κοράκιο*--
Anamur (Anemurium) = Ανεμούριο--
Ankara (Ankyra, Angora, Ancyre, Ancyra) = Άγκυρα--
Antakya (AntiochieiaAmOrontes, Hatay, Antioheia, Antioch) = Αντιόχεια--
Antalya (Attaleia, Attelia, Attalia) = Αττάλεια – Σατάλια – Σατέλια - Αντάλια--
Araç (Timantis, Maresch) = Τιμαντίδα--
Araklı (Arazos, Arasoz, Arakos, Ara(n)da, Herakleia, Iraklia, Heracleia) = Ηράκλεια - Αρακός--
Araphisar - Doğanyurt - Alabanda = Αλάβανδα - Αντιόχεια Χρυασαορούς--
Arapsun_Nighde'de = Αραβισού
Arariaramneia – Rhodandos = Ροδανδός
Ardanuç_Artvin'de (Andranoutzion, Ardanoutzi) = Ανδρανούτσι
Ardeşen (Arda-shen:derelerköyü) = Άρδασσα
Arhavi (Arkhabis) = Αρχαβίς
Arnavutköy_Istanbul = Μέγα Ρεύμα – Εστία - Διαβολόρεμα
Arsin (Arsen, Arsana, Arsene, Arseni, Arsania) = Αρσίνη
Artvin (Livane, Livana) = Λίβανα
Asar = Βαργύλια ή Άνδανος
Asarçik = Άμος (η)
Asardağ = Κίλδαρα
AsagiCobanIsa = Τσομπανησιά
Aslihan = Λεοντάρι
Asmalikoy = ?/ Αφθόνη (credits@mavrodon)
Αssarlik = Tέρμερα
Avanos (Vanessa, Venessa) = Αβανός – Βένασα - Άβανος
Avcilar = Άνταδρος
Avsar Kalesi = Μυούς (ο)
Ayasofya_Istanbul_ (HagiaSophia_KutsalBilgelik) = ΑγίαΣοφία
Aydın Tralleis Güzelhisar = Αϊδίνιο Ανθέα – Ευανθία – Αντιόχεια - Τραλλείς
Aydıncık_Mersin'de (Kelenderis) = Κελενδερη
Aydos Tepesi (Aydos, Oxeia) = Οξυά
Ayvansaray_Istanbul (Aybazari - Aynanzari Capi – Blahernai) = Βλαχερνών*
Ayvalik (Kidonya, Aivali) = Κυδωνιές - Αιβαλί
Azatli = Ελευθεροχώρι
B
Belkis = Ζεύγμα
Babaeski = Καβύλη ή Βουργουδισσός
Babakale_Assos Batisi (Lekton) = Λέκτος
Bademli (Polymedion) = Πολυμήδιο
Bafra (Paurae) = Βάφρα, Πάφρα - Μπάφρα
Bakir = Κάϊκος ποταμός
Bakırköy_Istanbul_ (MakriHori, Hebdomon_Yedinci_YedinciMil, Makriköy) = Μακροχώρι
Baklaburun = Καρδία
Balat Milet (Miletos, Miletus/ Palatia) = Μίλητος
Balıkesir (EskiKale, BalakHisar_HisarKenti, PaelaKastro, Balcea) = Παλαιόκαστρο
Balikli_Istanbul = Μονή Ζωοδόχου Πηγής*
Balikpazari_Istanbul (PortaPiscaria - Perama) = Πέραμα*
Balıklıova (Polikhna) = Πολύχνη
Ballıhisar (Pessinus) = Πεσσινούς
Baltalimani Istanbul_ (Phidalia, SinusPhidailae, KadinlarLimani, GinakonLimen) Γυναικών Λιμάνι - Φιδάλια
Balya (Periharaksi) = Περιχάραξη
Banaz (Panasium) = Πανάσιο
Bandırma = Πάνορμος
Barbaros_Tekirdağ'da Trakya_ (Panados, Bysante) = Πάναδος - Βυσάνθη
Bartın (Parthenios) = Παρθένιον
Başiskele_Kocaeli'de = Αστακός
Basmakçı_Kapadokya'da (Faustinopolis) = Φαυστινούπολη
Başibüyük_Istanbul-SüreyyapaşaSanatoryumArazisi (Analipsiz Manastiri) = Μοναστήρι Αναλήψεως*
Bayir = Σύρνα (η)
Bayrakli = Παλαιά Σμύρνη
Bayramoğlu_Gebze'de (Rission) = Ρύσσιον
Bebek_Istanbul_ (Iskeleler, Philemporon, Bahçe-iBebekÇelebi) = Σκάλες - Φιλέμπορον
Behramkale (Assos, Makhramion, Makhram, Behram, Behramköy) = Άσσος
Belisirma ihlara (Peristremma) = Περίστρεμμα
BelgradKapi_Istanbul (Ksilokerkos) = Βελιγραδίου – Ξυλόκερκος*
Bergama (Bergamon) = Πέργαμος
Beşiktaş Istanbul_ (Diplokionion_Çifte_IkizSütunlar, Sergion, Dafne, AyiosMamas, ZeuktaKionia_IkizSütun, Konapetro, KunePetro, Iassonion) = Διπλοκιονίου - Δάφνη – Άγιος Μαμάς – Σέργειον - Κονάπετρο
Beydağ_İzmir (Peliapolis, Belyambol) = Πελιάπολη*
Beykoz Istanbul_ (Defne) = Βέϊκος - Δάφνη
Beylerbeyi_Istanbul (Stauros (Istavroz_Haç) – ArkhaiFoisusai -Chrysokeramos_AltinTuğla) = Σταυρός – Χρυσοκέραμος*
Beyoğlu Istanbul_ (Pera, Sykai) = Πέρα - Συκές
Beypazarı (Lagania-KayaDoruguÜlkesi) = Αναστασιοπολη- Λαγάνια
Beyşehir (Karalis, Caralia) = Κάραλις
Biga (Pegae, Pyges, Menbalar) = Πηγές
Bigadiç (Pegaditis) = Πηγαδίτις
Bilecik (Vilokoma) = Βιλόκωμα
Birgi = Διός Ιερόν – Χριστούπολις – Πυργίον
Bodrum (Halicarnassus) = Αλικαρνασσός
Bojuklu = Μπουγιουκλί *
Bolaman (Polemonion, Polemion) = Πολεμόνιον - Πολέμιον
Bolayir Trakya_ (Paktia, Ebul-Hayr, PoliAyaYorgi, Plagiarion) = Πακτία - Πλαγίαρον
Bolu (Klaudiopolis, Bithynium) = Κλαυδιούπολη - Βιθύνιον
Bolvadin (Polybotos) = Πολύβοτος
Bor (Poros) = Πόρος
Borçka (Soterioupolis) = Σωτηριούπολη
Bostanci Istanbul_ (Poleatikon) = Πολίτικον
Bozburun (Parion) = Πάριον - Τήμνος
Bozcaada = Τένεδος
Bozyazı_Mersin'de (Nagidos, Nagidus) = Νάγιδος
Bulancak (Akköy, Kepsil) = Πουλαντζάκη
Burdur = Βουρδούριο - Πολυδόριον
Burgazada = Αντιγόνη
Burhaniye (Kemer, Anahor, Pidasus) = Τσουρουκι * - Κεμέριον
Bursa (Prusa) = Προύσα - Κιος
Buruncuk = Λάρισα στον Έρμο
BüyükDere Istanbul_ (SaronKörfezi, VathiColpas, DerinKörfez, SaronBurnu) = Βαθύκολπος – Καλός Αργός - Βαθυρύακα
Büyükçekmece = Αθυρα
Büyük Güvercinlik_Kapadokya'da = Μεγάλου Περιστερώνα *
Büyük Menderes = Μαιανδρος ποταμός
Buyukada = Πριγκηπονήσι
C
Cakilkoyu = Μηχανιώνα
Çandarlı = Πιτανη
Çakraz_Karadeniz'de (Erythinoi) = Ερυθνοί
Çatladikapi_Istanbul (Sidera) = Σίδερα*
Camlica - Farash - Farasa = Φάρασα - Βάρασσος - Φαρασόνι
Çandarlı (Pitane:Kadin Kenti_Kraliçe Kenti, Asar, Hisar) = Πιτάνη
Çankırı (Gangra, Germanikopolis) = Γερμανικοπολη – Κανδαρη - Γάγγρα
Canta Beldesi = Δαμινον Τείχος
Çarşamba Istanbul_ (Deuteron) = Δεύτερον
Çataltepe_Enez'de_Trakya (Merisos) = Μερισός*
Çatalzeytin_Kastamonu'da (Korinos, Konolis) = Κόρινος
Çatalca Trakya_ (Petra, ÇatalBurgaz, Matrai, Metra, Petre) = Πέτρα
Çayeli (Mavpari) = Μαυπαρί
Cayagzi = Λαγγάδα
Cayagzi_Kapidag = Καστέλι
Cemilköy_Nevşehir'de (Tzalela) = Τζαλέλα
Çengelköy Istanbul_ (Sophianae, Procesdikos, Kikonion) = Σοφιανή - Κικόνιον
Çerkez = Τσερκές - Στράντζα
Cerrahpaşa Istanbul_ = Ξερόλοφος
Cesme - Pygi - Krini = Πηγή - Κρήνη
Cide (Aycelos, Kytoron, Aigialos) = Αιγιαλός - Κύτωρον - Ζίδη
Çifit Kalesi = Γρύνεια ή Γρύνειον
Çıgrı = Νεάνδρεια
Çirağan Istanbul_ (Rodion Periboloi_RodionKöprüsü) = Ροδίων Περίβολοι
Corlu = Τυρολόη - Δίραλλος
Cunda - Alibey Adasi = Μοσχονήσι
D
Daday_Kastamonu'da (Dadybra) = Δάδυβρα
Dalyan (Kaunos, Caunos) = Καϋνός
Darıca (Aretzu, Daritza, Antartza) = Δάριτζα – Αρετσού – Ρύσιον
Datça (Dadia, Stadia, Acanthus) = Δαδιά – Στάδια - Ακανθούς
Değirmendere = Κολοφων
Delta Haliç_Istanbul (Delta_Hrisokeras) = Κεράτιος Κόλπος*
Demirköy_ Trakya_Kirklareli'de (Samakovion) = Σαμακόβιον
Demre (Myra, Mira, Kale) = Μύρα
Denizgiren_InKaraburun,Izmir (Pteleon) = Πτέλεον
Denizli (Leodikia, Tonguzlu, Dengiz, Laodikeia, Tonguzluk, Laodicaes, Laodicea) = Λαοδικεία του Λύκου
Dereköy_Karaman'da (Fisandos) = Φισανδός
Dereköy_Karadeniz'de (Konopeion) = Κονόπιον
Derinkuyu_Kapadokya-Nevshehir'de (Malakopi) = Μαλακοπή
Dikili_Izmir'de (Aterneus:Agilkale, Dikmelik) = Δικελί - Αρτανευς
Dinar_Afyon'da (Celanae) = Κηλανές
Divriği (Tefriki, Divrigi, Tephrike) = Τεφρική
Diyarbakir (Amida) = Άμιδα
Doganlar_Kapidag = Δρακούντα
Doğanyurt_Kastamonu'da (Hosalay, Meset) = Αλάβανδα
Domaniç (Domanitis) = Δομανίτιος
Dörtkonak_G.hane'de (Edre, Andra, Atra, Adra) = Άνδρα
Dragos Istanbul_ (Dragos_Ejder, Orhantepe_BüyükDragos, Adraga, Adragos) = Δράκος
Dülük (Doliche) = Δολίχη
Düzce (Prusias, Nτούζτζε) = Προυσιάδα - Κόνσοπα
E
Eceabat – Maydos = Μάδυτος
Edirne = Αδριανούπολη - Παλαιά Ορεστιάδα
Edirnekapi Istanbul_ (Andrinopolis) = Ανδρινόπολη
Edremit = Αδραμύττιο
Efes (Ephesus) = Έφεσος
Ekinlik Adasi = Νήσος Κούταλη
Emirgân Istanbul_ (Mirgün - FeridunPaşaBahçesi - EmirKöyü) = Κυπαρώδες
Enez = Αίνος
Endruluk_Kayseri'de = Ανδρονίκι
Erdek Artaki = Αρτάκη
Erenkoy = Οφρύνιο
Ereğli Karadeniz (Herakleia Pontika – Benderegli) = Ηράκλεια την Ποντική
Ereğli Konya = Ηράκλεια – Ηράκλειον – Ακροτήριον - Κύβιστρα
Erenköy_Çanakkale'de = Οφρύνιο
Erikli_ Trakya_Keşan'da (Heraklea) = Ηράκλεια (Κεσάνης)
Eriklice_ Trakya_Tekirdağ'da (Heraklea) = Ηράκλεια
Ergani = Εργανία - Αρσενία
Erzurum (Karin – Kalikala – Arzen – Garin) = Θεοδοσιούπολη
Eskihissar_ Μugla (Stratonikeia) = Στρατoνικεια - Ιδρυάς - Ανδριανούπολη – Χρυσαορίς
Eskihissar_Denizli (Laodicea) = Λαοδικεία προ του Λύκου
Eskikoy_Edirne = Παλαιοχώρι
Eskişehir (Dorylaion – Dorilyon) = Δορύλαιο
Eski Stambul - Yeski Stambolchuk = Αλεξάνδρεια Τρωάς
Etrim (Syangela) = Θεάγγελα (τα)
Eynesil (Ayivasil, HagiosBasileos, ermiş vasil, Ay-a-vasil, Coralla) = Άγιος Βασίλειος
F
Fasıllar_Konya'da (Mistheia) = Μίσθεια
Fatsa (Phadisane – Faça – Fadisan – Satilmiş – Fatisane - Phadisana) = Φάτσα – Φατσιανή - Φασιδάνη
Fener_Istanbul (BatheiaSkopia – Faros – Fanari – Feros -Phanar) = Φανάρι
Fenerbahçe_Istanbul (Hieron - Hera Kayaliği - Phanaraki-Fenercik - Bağçe-i Fener - Hiera Kayaliği) = Φαναράκι)
Fethiye (Makri – Megri – Telmessus – Telmessos - Makris) = Μάκρη – Αναστασιούπολη – Τελμησσός
Fikirtepe_Istanbul_Kadiköy'de (Karhadon) = Καρχαδών
Findikli_Istanbul (Arizopolis - Fondaco:han_italyanca - Aianteion) = Αριζόπολη
Finike = Φοινικούσα
Foça (Fokea – EskiFoça - Phokaia) = Φώκαια
G
Galata_Istanbul (Galatas:gala:süt_süthane – Sykai – Justiniana – Justinianapolis - Galatea) = Γαλατάς – Συκές - Ιουστινιανούπολη

Galata Köprüsü_Istanbul = Άγιος Καλλίνικος*

Galata Kulesi_Istanbul (Kule-i Kahr:GazapKulesi) = Μεγάλος Πύργος*

Garipçe_Istanbul (Charybdis – Karipçe - Gyropolis_Akbabalarşehri - Licnias_Garipçe'ninKuzeyinde – Kharybdis - Karibce) = Χάριβδη

Gaziemir - Seydikoy = Σεβδίκιοϊ - Ιμέριον

Gazikoy = Γάνος

Gebze (Libyssa - Dakivyza) = Δακίβυζα - Λίβυζα

Gediz (Γκεντίζ) = Έρμος ποταμός*

Gelibolu = Καλλίπολη

Gemlik = Κίος

Gerede (Krateia – Flaviopolis - Creteia) = Κράτεια – Φλαβιούπολη

Germir_Kayseri'de (Kermira) = Κέρμιρα

Gerze (Karousa) = Καρούσα

Gesi_Kayseri'de (Kesi) = Κέσι

Gevaş (Westan) = Βεστάνη

Geyve (Kyvala) = Κύβαλα

Gideros Koyu_Kastamonu-Cide'de (Kiteros – Kytoros - Sütlüce) = Κίτερος - Κύτορος

Ginolu_Karadeniz'de (Kinolis) = Κίνολις

Giresun (Kerasous – Kerasounta – Farnakia – Hirades - Farnakya) = Κερασούντα – Φαρνάκεια - Χηράδες

Gökçeada = Ιμβρος

Gökçe_Kapadokya-Aksaray'da (Mamassos) = Μαμασσός

Gökçeler = Πήδασα

Gökyurt_Konya'da (Listra) = Λύστρα

Gölçayir_Trabzon'da (Divranos, Dibrana) = Δίβρανα *

Gölköy_Bodrum'da (Karyanda) = Καρύανδα

Gölyazı_Marmara'da (Apollonia) = Απολλωνία

Golyazi Κaracabey = Μιχαλίτσι

Gönen (Artemis Thermaia – ArtemisTherme - Konana) = Άρτεμις Θερμαία

Görele (Kerezos – Koralla - Philocaleia) = Κόραλλα – Φιλοκάλεια - Κερεζός

Göreme (Korama – Matiana – Maccan – Avcilar) = Κόραμα

Göynük (KoinonGallicanan) = Κοινόν

Güllük (Bargylia) = Βαργύλια

Gullubahce = Πριήνη

Gülpinar_Çanakkale_Assos'un batısı (Smintheion – Chryse - Hamaksitos) = Σμίνθειον – Χρυσή – Αμαξιτός

Gülşehir_Kapadokya-Nevşehir'de (Arapsun – Zoropassos - Aravissos) = Αραβισσός

Gümüştepe_Bursa'da (Μισίπολις, Misipolis) = Μισίπολις

Gümüşhane (Argiropolis) = Αργυρούπολη

Gümüşlük_Bodrum'da (Myndos) = Μύνδος

Gumusyak Beldesi = Ηραίον

GüneyRumeliFeneri_Istanbul (Gypopolis) = Γυρόπολη

Guzelbahce -Kilizman = Κλαζομεναί

Güzelhisar = Tιτναίος ποταμος (χωριό Ωραιόκαστρο)

Güzelyurt_Kapadokya-Aksaray'da (Gkelveri - Karvali) = Γκέλβερη - Καρβάλη

H

Hakkari (Çölemerik - Çolemêrg_Kürtçe - Hekari) = Χακιάρι - Χακκάρι

Halfeti_Urfa'da (Xelfetî) = Χαλφέτι – Ρωμαίον Κούλα

Halicioğlu_Istanbul = Πυκρίδιον*

Harran = Κάρες

Hasanköy_Niğde'de (Aksos) = Αξός

Havsa_Trakya (Hostizo – Nikae - Karputemum) = Νίκη

Havza (Kavza) = Κάβζα

Hayrabolu = Χαριούπολη

Hereke_Kocaeli'de (Harakas) = Χάρακας

Heyebeliada (Chalki) = Χάλκη

Hisarlık (Truva – Troya – Ilion) = Τροία – ‘Ιλιον

Hisaronu_Karadeniz'de (Philios) = Φίλιος

Hisaronu_Mugla = Βύβασσος

Honaz (Kolossa) = Κολοσσοί

Hopa (Apsaros_Balıksız (Kissa) = Αψαρος

I

Igneada = Ινιάδα

Ihsaniye = Μητρόπολη - Ιψός

Ihlamur_Istanbul (NeosEmbolos:YeniDirekliCadde) = Νέος Έμβολος

Ihlankoy_Kapidag = Χαμίκι

Ildırı_Çeşme'de (Erythrai - Eritre) = Ερυθραία

Ilgın_Konya'da (Tyriaio) = Ιλγίν - Τυριαίο

İnebolu (Ionopolis –Yunopolis – Ineboli – Abonuteichhus) = Τείχος - Ιωνόπολη

İnegöl (Angelokoma) = Αγγελόκωμα

İncekemer = Γέργα *

Inlice_Fethiye (Daidala) = Δαίδαλα

Ipsala = Κύψελα

İskenderun (Alexandreia – Alexandrette) Αλεξάνδρεια του Ισσού - Αλεξανδρέττα

Isparta (Spartis – Baris) = Σπάρτη της Πισιδίας - Βάρη

İspir (Syspiritis) = Συσπιρίτις

Istanbul = Κωνσταντινούπολη

Istinye_Istanbul (Leosthenion – Sostheion – Sosthenion – Stenos –BoğazinBaşlangicinaYakinKoy) = Σωσθενίου – Στενός - Λεοστένιο

Izmir = Σμύρνη

İzmit (Nikomideia - Nikomedya) = Νικομήδεια

İznik (Nicaea – Nikaia) = Νίκαια

K

KabakozKoyu_ Istanbul_Beykoz'da (Ampelodes) = Αμπελώδες

Kadiköy_Istanbul (Chalcadonia –KörlerÜlkesi – Chalcedon) = Χαλκηδώνα - Χαλκίδα

Kapidag = Κυζικηνή Χερσόνησος ή Αρκτόνησος

Kalabak Saray = Μύρινα

Kalamiş_Istanbul (Kalamissia – Kamişlik – Kalamos -Kamiş_Saz) = Καλαμίσια – Καλαμωτή - Κάλαμος

Kalikişla_K.Çekmece Batisi_Trakya (Kallikratya) = Καλλικράτεια*

Kalkan_Akdeniz'de (Kalamaki) = Καλαμάκι)

Kandilli_Istanbul (Perrion – Ekhaia - Τehlike_şeytanAkintisi'ndanDolayi – BosforusNikopolis - Skaliai) = Κανδηλί – Σκαλιές - Νικόπολη

Kanlica_Istanbul (Glarus_Marti - Larus_Marti – Boraides – Boradion – Glaros) = Βοράδιον - Γλάρος

Kanlıdivane_Erdemli'de (Kanyteleis – Kanytelis - Kanytella) = Νεάπολη

Kapsul_Kapidag = Κάψαλα

Karaagac = Ορεστιάδα (το ιστορικό όνομα της Αδριανούπολης) ή Καραγάτς (προάστιο της Αδριανούπολης)

KaraBiga (Priapos) = Πρίαπος

Karadeniz Eregli - Kapıkırı = Ηράκλεια της Λάτμου

Karaburun_Izmir'de (Sidousa - Ahırlı, Mimas) = Σιδούσα - Μίμας

Karacabey (Mihalitsi) = Μιχαλίτσι

Karaduvar_Mersin'de (Anchiales) = Αγχιάλη

Karaman (Laranda - Larende) = Λάρανδα

Karamenderes - Scamander = Σκαμανδρος*

Karamürsel (Prainetos - Prenetos) = Πραίνετος

Karaova Deresi = Αιγός ποταμούς*

Karataş_Adana'da (Megarsus) Mallus = Μαλλος Μαλλώτης

Kariye_Istanbul (Khora) = Χώρα

Karpuzlu = Άλινδα

Kars (Qers_Kürtçe) = Καρσούντα

Karsıyaka_Kapidag (Peramos) = Πέραμος

Kaş (Antiphellos – Andifli – Habesos) = Αντίφελλος - Αντίφυλλο)

Kaş Yukari (Phellos) = Φελλός

Kas Dağ = Ιδης οροσειρα*

Kasimpaşa_Istanbul (Krenides – Pegai) = Πηγές

Kastamonu (Kastamoni) = Κασταμόνου - Κασταμονή

Kavaklı_Akçaabat-Trabzon'da (Ahanda - Akhanda) = Άχανδα*

Kayabağ_Kayseri'de (Τaksiarhes) = Ταξιάρχες

Kayaköy_Fethiye'de (Livissi – Carmylassus) = Λιβίσι - Καρμηλασσός - Λειβίσι

Kaymaz_Eskişehir'de (Trikonia) = Τρικονία

Κaynarca = Γέννα

Kayseri (Caesarea Cappadociae – Kesaria - Mazaka) = Καισάρεια

Kazıkbağları = Ελαία

Κeςίbοrlu = Οικισμός Χόματος-Σουβλαίου*

Keçi Kalesi_Karadeniz'de (Mesochaldia) = Μεσοχαλδία *

Kefken (Karpeia – Kalpe - Kerpe) = Καρπεία

Kekova (Doλiche – Dolichiste) = Δολίχη - Δολιχιστή

Kemalpasa_Izmir'de (Nymphaeon, Nif_Gelin) = Νύμφαιον

Kemerhisar_Niğde-Bor'da (Tyana - Tuvanuva_Hititçe – Tavanna – Osebia - Tayan_Hititçe) = Τύανα – Ντάνα - Θόανα

Kerim_Karadeniz'de (Zagora) = Ζάγορα

Kesan = Κεσσάνη

Kılıçlar_Kapadokya'da (Spathion) = Σπαθιών

Kilitbahir - Kynossema = Κυνός - Κυνόσσημα

Kinaliada = Πρώτη

Kircasalih = Ζαλούφι - Κεφαλοχώρι

Kireçburnu_Istanbul (KerezBurnu – DikaiaPetra – Kleides – KlediTorPonte – Kefeliköy-Karadeniz'inKilidi) = Δίκαια Πέτρα – Κλειδί

Kirklareli = Σαράντα Εκκλησιές

Kırsehir (Justinianopolis - Mokissos) = Μωκησσός - Ιουστιανουπολη

Kisikli Istanbul_ (Damatris) = Δαματρίς

Kısık Yarımadası = Λέβεδος

Kızkalesi_Erdemli'de (Korykos, Corycus, Korikos) = Κόρυκος

Kiyikoy = Μήδεια - Σαλμυδησσός

Kiyi Kislacık = Ιασός - Ιασσός

Istanbul_KizilKayalar (Kyaneia) = Κυάνεια

Kızılırmak = Αλυς

Kocadal_Torul-G.hane'de (Dörene, Dranas) = Δράνα*

KocaYamaç_Sürmene-Trabzon'da (Anaras, Anarassa) = Ανάρασσα *

Koçali_Ezine'de (Neandria) = Νεανδρεία

Konaklı_Niğde'de (Misthi) = Μισθός – Μιστοί - Μιστί

Konya (Ikonion) = Ικόνιο

Koldere = Κόλντερε - Κολδήρη

Körfez_Izmit'te (Kolpos_Körfez) = Κόλπος

Köşk = Κιόσκι

Koyulhisar_Sivas'ta (Kolonia) = Κολώνια

Kozan_Kilikya'da (Sis, Sisia) = Σίσια

Küçük Menderes = Καυστρος ποταμός*

Küçükkuyu (Gargara) = Γάργαρα

Küçükyali_Istanbul (Satyros Manastiri, Satyros, Satir) = Σάτυρος

Kültepe (Kaneş, Nesa) = Νίσα*

Kumkale Köy = Σκαμανδρου πεδιαδα*

Kumkapi_Istanbul (Kontoskalion) = Κοντοσκάλειον

Kumkaya_Bursa'da (Sigy, Sigi) = Σιγή

Kumyer = Τριόπιον (το)

Kuplu = Κουπλία

Kurshunlu = Ελεγμοί

Kurşuntepe_Bayramiç Civari (Skepsis) = Σκέψη

Kurucaşile (Kromna) = Κρώμνη - Κρώμνα

Kuruçeşme_Istanbul (Amopolos – Bithias - Kolomos – Kamişlik – IsisKoyu - Koruçeşme) = Αμόπολος – Κάλαμος – Άγιος Δημήτριος - Ξηροκρήνη

Kuşadasi (NeaSkala) = Νέα Σκάλα

Kütahya( Katiaion_Totys’inKenti) = Κιουτάχια - Κιουτάχεια

Kyzikos = Κύζικος
L
Labranda = Λαβράνδα

Lalapasa = Λαλάπασα

Lapseki (Lampsakos - Pityausa) = Λάμψακος

Livera_Maçka'da = Λιβερά *

Luleburgaz = Αρκαδιόπολις
M
Maçka_Istanbul (Matsouka - Maxuca) = Ματσούκα

Maçka_Trabzon (Matsouka – Rodopoli - Dikaisimion) = Ματσούκα – Ροδόπολη - Δικαιόσημον

MacarBurnu_Beykoz'dan sonar_Istanbul (Argyronion) = Αργυρόνιον*

Malatya (Malatia – Melitene – Melid - Meletî_Kürtçe -Mehtene) = Μαλάτια - Μελετινή - Μελέτη

Malazgirt (Malazgir_Kürtçe – Manzikert - Manzigert) = Μαντζικέρτ

Malkara = Μάλγαρα – Μεγάλη Αγορά

Manisa (Magnesia am Sipylos – Magnisia) = Μαγνησία - Μάνισα

Maraş (Germenikeia - Mereş_Kürtçe - Gurgum_Kürtçe) = Γερμανίκεια *

Marmara Adasi = Προκόνησος

Marmara ereglisi (Heraclea – Perintos) = Πέρινθος – Ηράκλεια του Μαρμαρά

Marmaris (Physkos - Marmariksen_Fince) = Φύσκος - Μαρμαρίδα

Menemen (Menemeni) = Μαινεμένη - Μενεμένη - Αρχαια Τημνος

Meric = Μαρίτσα

Mersin (Mersina – Içel – Içil - Zephyrion) = Μερσίνη - Ζεφύριον

Merzifon = Μερζιφώνης – Μερζιφούντα - Ηλιούπολις)

Misinli_Çorlu'da_Trakya (Mesinia) = Μεσηνία*

Milas (Mylasa) = Μίλας

Moda_Istanbul (Modi) = Μόδι - Βόδι

Mordoğan_Karaburun'da (Mimas) = Μιμάς*

Mudanya (Moudania) = Μουδανιά - Απαμεα Μυρσεα

Mudurnu (Matarni, Modrones, Moderna, Mudurlu) = Μοδρονές

Muğla (Mobolla – Menos – Myndus – Alinda – Mogolla) = Μούγλα – Μόγολα - Μόβολα

Murefte = Μυριόφυτος

MustafaKemalPaşa (Kremasti) = Κρεμαστή

Mustafapaşa_Kapadokya-Nevşehir'de (Sinassos) = Σινασσός

Mut (Claudiopolis) = Κλαυδιούπολη

Mysia= Μυσία

*N
Nara - Nagara point = Άβυδος

Narli koyu_Kapidag = Ρόδα

Naysabin - Nisibis = Αντιοχεια της Μυγδονιας

Nazilli (Mastura, Mastaura) = Μαστουρα

Nemrutkale = Αιγαί - Κύμη

Nevsehir (Nyssa - Muskara – Soandos - NeaPoli) = Νύσσα - Νεάπολη – Σόανδος - Μόσχαρα

Notion (Claros - Klaros) = Νότιο - Κλάρος

Nigde (Nazianzus - Nigdi - Tyana) = Νίγδη

Niksar (Cabeira) = Νικόπολη - Νεοκαισάρεια - Κάβειρα -Διόσπολις - Ανδριανοπολη - Σεβαστη

O
Ocaklar_Kapidag = Γωνιά

Of (Ofis) = Οφίς

Ogulagac_Maçka-Trabzon'da (Galiana, Kalawana:kiyi ülkesi) = Γαλλίανα

Oguzeli_Antep (Tixbişar, Oxuzeli) = Οξυζελί

Ordu (Kotiora – Ordou – Kotyora) = Κοτύωρα

Ortaköy_Istanbul (Arkheion – Kilidion - AğiosFokas) = Αρχείον - Κιλήδιον - Άγιος Φωκάς

Orta Κöy = Λυσιμαχεία

Osmaneli_Bilecik'te (Lefkes) = Λεύκες

Ovacık_Niğde'de (Sementra) = Σεμέντρα

Ovacık_Tunceli'de (Zerenik - Ovacix) = Ζερενίκη

Odemis = Οδεμήσιoν

Ören_Milas'ta (Keramos, Kerme, Ceramos) = Κέραμος

Özalp_Van'da (Ebexe) = Εβεξές

Özdere = Νοτιον – Νέα Κολοφών

Özlüce_Kayseri'de (Bekse) = Βεξές

Özlüce_Nevşehir'de (Silata) = Σίλατα
P
Palu_Elazığ'da (Palo) = Πάλο

Pamukkale (Hierapolis) = Ιεράπολη

Pasalimani = Νήσος Αλώνη – Αλώνησος

Patara = Πάταρα - Αρσινόη

Patrice Burhaniye = Κεμέριον*
Pazar_Rize'de (Atina, Athenai:Lazca gölgeli yer) = Αθήνα

Pazarlik = Κάσταβος

Pendik_Istanbul (Panteichion, Pantikape) = Παντείχιον

Perga – Perge = Πέργη

Pervari_Siirt'te (Berwarî) = Περβαρη

Pinarhisar = Βρύση

Priene = Πριήνη

Poyrazkoy_Istanbul (Boreas) = Βορεάς

Pozanti (Podantos) = Ποδαντός*
R
Reşadiye_Kayseri'de - Talas (Stefana) = Στέφανα

RivaCivari_SoğanLimani_Istanbul (Khromion) = Χρώμιον*

Rize (Rhizaion) = Ριζούντα

RumeliFeneriKuzeyi_Istanbul (Symplegades - OvidKulesi) = Συμπληγάδες*

RumeliFeneriGüneyi_Istanvul (Gypopolis) = Γυρόπολη*

RumeliKavaği_KarataşMahallesi_Istanbul (Mavromolos:karataş) = Μαυρόμολος *

RumeliKavağiKalesiBurnu_Istanbul (Aphrodision) = Αφροδίσιον*
S
Safranbolu = Σαφράπολη - Θεοδωρούπολη

Şahinefendi_Nevşehir'de (Sobesos) = Σόβεσος

Sakarya = Σαγγάριος

Salacak_Istanbul (Damalis) = Δαμαλίς

Samandağ (Seleukia ad Pieriam) = Σελεύκεια Πιερίας

Samatya_Istanbul (KocaMustafaPaşa – Psamatia) = Ψαμάθεια - Υψωμαθείων

Samsat_Adıyaman Samsat (Samosata - Antiochia in Commagene) = Αντιόχεια η Κομμαγηνή

Samsun (Amysos) = Αμισσός, Σαμψούντα

Şanlıurfa_Urfa (Callirrhoe-Justinopolis-Edessa) = Αντιόχεια Καλλιρρόης – Ιουστιανόπολη - Έδεσσα

Sariyer_Istanbul_KavakArasi_YeniMahalle_YeniMahalle-KavakArasiDere (Chrysorhoas:AltinDeresi) = Χρυσαροάς

Sarıköy_Assos Civari (Zelia) = Ζέλεια

Sarkikaraagac (Neapolis) = Νεάπολη)

Sarkoy = Περίστασις

Sart_Iyonya'da (Sardis – Salihli) = Σάρδεις

Sebin Karahisar = Νικόπολη - Μαυρόκαστρο

Sedef Adasi = Τεβέρυνθος

Seferihisar_Izmir'de (Tysaferinopolis) = Τυσαφερινόπολη

Şehremini_Istanbul = ΄Εξ Μαρμάρων

Selcuk (Aya Soluk) = Έφεσος - Αγιος Θεολόγος

Selime_Kapadokya-Aksaray'da (Selme) = Σέλμη

Selimiye_Antalya'da (Side) = Σίδη

Selimpaşa Trakya = Επιβάτες*

Selge = Σέλγη

Seddulbahir - Settilbahir = Ελαιούς
Seyitgazi_Eskişehir'de (Nacolia) = Νακόλεια
Siğaçik = Τέως
Sıĝırtmaç Kalesi = Κινδύη
Şile (Şila – Hili – Origanos - Artane) = Χηλή - Ρίγανη
Silifke_Mersin (Seleukaia Tracheia -Isauriae, Seleuceia ad Calycadnos, Seleuceia D'Isauria) = Σελεύκεια του Ισσαύου - Ελαιούσα Σεβαστή
Sille_Konya'da (Silli) = Σίλη
Silivrikapi_Istanbul (Kalagru, Pagea, Pigi) = Πηγή
Silivri (Selybria) = Σηλυβρία – Ευδοξιούπολη
Sinanköy_Lalapaşa'da Trakya (Probaton, Pravadi) = Προβάτων*
Sinanpaşa_Trakya = Καλλικράτεια*
Sinekli_ Trakya_Silivri'de (Caenofrurio) = Κοινοφρούριο
Sinop (Sinope) = Σινώπη
Sirkeci_Istanbul (Eugeniu) = Ευγενίου*
Sivas (Sevasteia) = Σεβάστεια
Sivriada = Oξεία
Sivrihisar_Eskişehir'de (Avrostola - Palia - Justinianopolis) = Αβρόστολα – Παλαιά - Ιουστινιάπολη
Sivrikale_Karadeniz'de (Kordyla) = Κόρδυλα *
Soganli = Ποτάμια
Söğüt_Bilecik'te (Thibasio) = Θηβάσιο
Sogut_Mugla - Saranda = Σαράντα
Söke (Anea) = Σόκια (είναι μία κωμόπολη-χωριό κοντά στη Σμύρνη*
Subaşi_Kayseri'de (Skopi) = Σκοπή - Σκοπί
Suhut (Synnada) = Συννάδα
Sultaniye_Fethiye'de (Thermes Soultanigie) = Θερμές
Suvermez_Niğde'de (Floita) = Φλοϊτά
Sürmene (Surmena) = Σούρμενα
T
Taksim_Istanbul (Ste Trinité - Aya Triada) = Αγία Τριάδα - Σταυροδρομίου
Istanbul_Tarabya Vadisi (Kryovrissis) = Κρύα Βρύση*
Tarabya_Istanbul (EudiosKalos – Pharmakias – Terapeia) = Θεραπειά, Θεράπιον
Tarsus_Kilikya'da (Tarsos) = Ταρσός
Taşkınpaşa_Nevşehir'de (Tamisos) = Ταμισός
Taşköprü_Kastamonu'da = Λίθινη γέφυρα
Tavcan = Λαγούσες Νήσοι
Tavsan ad_Kapidag = Απειγανούσα
Tefenni_Burdur'da = Τέφνι
Tekir (Knidos) = Νεα Κνιδος
Tekirdag (Rodosto – Bisanthi) = Ρωδεστό - Βισάνθη
Tekirova (Phaselis) = Φάσαλα - Φάσηλις
Termal_Yalova'da (Pythia) = Πύθεα
Terme_Karadeniz'de (Themiscra – hemiskyna) = Θέρμη – Θεμίσκυρα)
Thymnous_Mugla = Θύμνος - Θύσσανος
Tilköy_Nevşehir'de (Dila) = Δήλα
Tire_Izmir'de (Thira – Tyre) = Θύρα
Tirebolu (Tripolis – Iskhopolis) = Τρίπολις - Τρίπολη
Tokalı_Kapadokya'da (Stemmaton) = Στέμματα *
Tokat (Haldias – Evdokia) = Τοκάτη – Χαλδία - Ευδοκία
Tonya (Tonia) = Τόνια
Tophane_Istanbul (MetaponBolos - Argyropolis:Gümüşşehir) = Μεταπών Βόλος – Αργυρούπολη
Torbalı_Izmir'de (Metropolis) = Μητρόπολη
Torul_Gümüşhane'de (Ardasa –Drila – Dorula) = Άδρασα – Κεντί - Δρούλα
Tosya_Kastamonu'da (Zooka - Daceia) = Δασεία
Trabzon (Trapezos – Trapezounta) = Τραπεζούντα
Tripolis_Denizli = Τριπολη Φρυγίας - Νεάπολη - Απολλωνία - Αντονηνόπολη)
Turankoy_Kapidag – Βαθύ
U
Ucmakdere = Αυδίμιο
Üc Tepeler = Λεύκη *
Ulubat (Caesareia Germanica – Ouloubad) = Γερμανίκεια Καισάρειας *
Uluborlu (Sozopolis) = Σωζώπολη
Ulukışla_Niğde'de (Faustinoupolis) = Φαυστινούπολη*
Ulutzak = Ολουτζάκι - Λουτζάκι
Umuryeri_Istanbul (Daphne) = Δάφνη
Unye = Οινόη
Urla (Klazomenai –Vriula) = Βουρλά – Βρύουλα - Κλαζομεναί
Üsküdar = Χρυσούπολη - Σκουτάρι
Üsküp_ Trakya_Kirklareli'de (Skopia) = Σκοπιά
Ünye (Inoi – Oinaion) = Οίναιον - Οινόη
Ürgüp (Pronkopi) = Άγιος Προκόπιος
Uzunkopru_Trakya (Ouzoun Kyopru) = Μακρά Γέφυρα (Αδριανούπολης)
V
Vakfıkebir (Ethlabopiastes) = ?
Van (Thospitis - Tosp_Ermenice) = Θοσπίτις - Ερμενίκη
Vaniköy_Istanbul (Proukhtous, Prokhtoi) = Πρόκητοι
Vefa Istanbul_ (Filadelfion) = Φιλαδέλφιον
Vezirköprü (Andrapa:AdraSuyu - Neoclaudiopolis) = Νεοκλαυδιούπολη
Viranşehir_Mersin'de (Soloi, Pompeipolis, Soli) = Σόλοι
Vize = Βιζύη
Y
Yakapinar (Misis) = Μάμιστρα - Μόψους - Μόψουεσίια
Yalova (Helenapolis – Gialova) = Δρέπανο, σημερινή Γιάλοβα της Βιθυνίας, Ελενούπολις)
Yalvaç_Isparta'da = Αντιόχεια Πισιδίας
Yanık Köy = Νεοντείχος
Yaprakhisar_Kapadokya-Aksaray'da = Ιμβρασσός
Yassiada - Plati = Πλατί
Yassıhöyük (Gordion) = Γόρδιον
Yedikule_Istanbul (Heptaburgon) = Επταπύργιον
Yenihisar (Didyma) = Δίδυμα - Βραγχίδες - Ιερόν
Yenikapi_Istanbul (Eleueterios) = Ελευθέριον – Άγιος Ελευθέριος
Yeni Sehirburnu = Σίγειον
Yeniköy = Αχίλλειον
Yenikoy_Trakya - Νεοχώριον
Yeniköy_Istanbul_ (NeoKirion - Komarodes_Çilek) = Νεοχωρίο
YeşilGölcük_Niğde'de = Λίμνες *
Yeşilköy_Istanbul (Ayastefanos) = Άγιος Στέφανος
Yoğuntaş_Trakya_Kirklareli (Skopelos) = Σκόπελος
Yozgat = Υοζγάτη
ZZara_Sivas'ta (Apes – Epes - Qoçgirî) = Απές - Επές *
Zelve_Kapadokya-Nevşehir'de (Zelvi) = Ζέλβη
Zeytinbag (Trilye) = Τρίγλεια - Βρύλλιον
Zeytinburnu_Istanbul (Zeytun - Cap deL’Olive) = Κυκλόβιον
Zile (Sillas) = Σιλλάς
Zonguldak (Sandareke) = Σανδράκη
http://www.defencenet.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ"

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ

Αν εξετάσει κανείς τα σημερινά επώνυμα των Ελλήνων θα διαπιστώσει πως από περιοχή σε περιοχή διαφέρουν οι καταλήξεις, οι οποίες παρουσιάζονται συχνότερα. Έτσι, παρατηρούμε πιο συχνά την κατάληξη «-ούδης» σε επίθετα της Μακεδονίας και της Θράκης, την κατάληξη «-άκης» στα κρητικά επώνυμα, την κατάληξη «-άκος» και «-έας» σε επώνυμα της Μάνης, την κατάληξη «-άτος» στα επίθετα της Κεφαλονιάς, την κατάληξη «-όπουλος» στα πελοποννησιακά επίθετα ενώ τα ποντιακά επίθετα και Μικρασιάτικα διακρίνονται από την χαρακτηριστικές καταλήξεις «-ίδης» και «-ιάδης» και πιο σπάνια -από επίδραση της τουρκικής- «-όγλου» και «-ης».
Εξετάζοντας συνοπτικά τη διαδρομή των επιθέτων στην ιστορία, θα διαπιστώσουμε πως στην αρχαιότητα επίθετα χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς οικογένειες, για να δηλώσουν το γένος καταγωγής των ατόμων που τα έφεραν. Από τα πιο γνωστά αριστοκρατικά γένη είναι οι Λαβδακίδες, οι Ατρείδες, οι Αι-ακίδες με γενάρχες τον Λάβδακο, τον Ατρέα και τον Αιακό αντίστοιχα. Επιπλέον, και εν είδει επώνυμου ή ως πρόσθετο χαρακτηριστικό καταγωγής χρησιμοποιόταν και τ’ όνομα του πατέρα συνοδευόμενο από τις καταλήξεις «-ίδης» και «-άδης», για να δηλώσει σαφέστερα την καταγωγή του ήρωα. Γι’ αυτό, ο Οδυσσέας είναι γνωστός ως Λαερτιάδης, ο Αχιλλέας ως «Πηλείδης» και ο Δίας ως «Κρονίδης».
Όσον αφορά στα ποντιακά επίθετα, αυτά άρχισαν να παίρνουν συγκεκριμένες καταλήξεις με κυρίαρχες αυτή σε «-ίδης» και «-άδης» από τα μέσα του 18ου αιώνα, όταν επετράπη από την τουρκική κυβέρνηση η ίδρυση επίσημων ελληνικών σχολείων στον Πόντο, ενώ μέχρι τότε υπήρχαν τα εκκλησιαστικά παλαιού τύπου σχολεία. Η ανάγκη καταγραφής των μαθητών σε μητρώα και καταλόγους, αλλά και η επιθυμία των διδασκάλων για την ελληνική παιδεία και μόρφωση, τους ώθησε να προσθέσουν την αρχαιοπρεπή κατάληξη «-ίδης» στο επώνυμο που είχαν μέχρι τότε οι μαθητές. Βέβαια αρκετά παρέμειναν στην τουρκικής επιρροής κατάληξή τους σε -όγλου (αντίστοιχη του δικού μας -ίδης) που σημαίνει «παιδί του…» διατηρώντας ως ρίζα την ελληνική η και τουρκική λέξη παραγωγής τους,Γιάσογλου, Παπάζογλου κλπ.
Εξετάζοντας τα ποντιακά και μικρασιάτικα επώνυμα διαπιστώνουμε πως ταξινομούνται σε επώνυμα που προέρχονται από πατρώνυμα, επαγγέλματα, τοπωνύμια και χαρακτηριστικά ή παρατσούκλια. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα επίθετα από κάθε κατηγορία:

Παραδείγματα ποντιακών/μικρασιατικών επωνύμων

Πατρωνυμικά-Μητρωνυμικά: Αβραμίδης, Αναστασιάδης, Αντωνιάδης, Αποστολίδης, Βασιλειάδης.
Επίθετα από επαγγέλματα-αξιώματα: Ακριτίδης (ακρίτας, φρουρός ίων συνόρων), Αμπατζίδης (κατασκευαστής μάλλινων υφασμάτων), Αρζουχαλτζής (ειδικός γραμματέας-δικολάβος στην τουρκική διοίκηση), Ζουρνατζίδης (ο μουσικός που παίζει ζουρνά), Ζυμαρίδης (αυτός που παρασκευάζει ψωμί).
Επίθετα από τοπωνύμια: Κανετίδης (ο καταγόμενος από την Αργυρούπολη, από την ονομασία Καν(ιν) της Αργυρούπολης, Κογκαλίδης (από το χωριό Κογκά της Τραπεζούντας)
Επίθετα από τοπωνύμια: Κανετίδης (ο καταγόμενος από την Αργυρούπολη, από την ονομασία Καν(ιν) της Αργυρούπολης, Κογκαλίδης (από το χωριό Κογκά της Τραπεζούντας).
Προσθέτουμε τέλος ως μία αρκετά μεγάλη κατηγορία τα επίθετα με πρώτο συνθετικό το «Χατζή-», που σημαίνει τον προσκυνητή των Αγίων Τόπων, όπως Χατζηαγγελίδης, Χατζηγεωργίου,Χατζημιχάλης.
Η μακραίωνη υποδούλωση του ελληνικού έθνους στους Τούρκους είχε ως αποτέλεσμα κάποιες λέξεις της τουρκικής να ενσωματωθούν στην ποντιακή αλλά και στη νεοελληνική. Άλλωστε, τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται μεταξύ γειτονικών λαών. Η προέλευση των επωνύμων, και όχι μόνο των ποντιακών και μικρασιάτικων, δε παύει να είναι ένα θέμα που παρουσιάζει ενδιαφέρον και το οποίο χρήζει παραπέρα έρευνας από την επιστήμη της γλωσσολογίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ"

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Οι άγνωστες «Θερμοπύλες»

Οι άγνωστες «Θερμοπύλες» του ποντιακού ελληνισμού.----- Οι εγκλωβισμένοι Πόντιοι αντάρτες αλληλοσκοτώνονται προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων, στον διωγμό του 1914 στο Οτ Καγιά! ----- To 1914 οι Τούρκοι εξαπολύουν εναντίον των χριστιανών της Μικράς Ασίας τον λεγόμενο πρώτο διωγμό.
Οι χριστιανοί του Πόντου όμως, δεν αποδέχονται στωικά τη μοίρα τους και αντιδρούν οργανώνοντας αντάρτικες ομάδες. Στις αρχές του 1917 το ποντιακό αντάρτικο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προκαλώντας πονοκέφαλο στις τουρκικές Αρχές.
Ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Σαμψούντας Ρεφάτ πασάς εξαπέλυσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην οροσειρά του Νεπιέν Νταγ, η οποία αποτελούσε ένα από τα ορμητήρια των ποντίων ανταρτών. Τον Απρίλιο οι τουρκικές δυνάμεις εντόπισαν 90 αντάρτες κοντά στο χωριό Οτ Καγιά. Εκείνοι κατέφυγαν σε ένα μεγάλο σπήλαιο, γνωστό ως »η σπηλιά της Παναγιάς». Εκεί τους ακολούθησαν 600 ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, φοβούμενοι από την παρουσία των Τούρκων στην περιοχή. Τούρκοι χωρικοί όμως υπέδειξαν στους στρατιώτες το σπήλαιο.
Αμέσως περικύκλωσε το σπήλαιο δύναμη 350 χωροφυλάκων, με επικεφαλής τον Νταλίπ Τσαούς, φανατικό διώκτη των Ελλήνων. Οι 90 αντάρτες είχαν ως επικεφαλής τους Γιώργο Καραβασίλογλου, με τους τρεις γιούς του, τον Κώστα Δελληγιάνογλου και τον Κώστα Παπάζογλου. Οι Τούρκοι κάλεσαν τους αντάρτες να παραδοθούν. Οι τελευταίοι ωστόσο τους αγνόησαν. Ακολούθησαν διαδοχικές προσπάθειες κατάληψης του σπηλαίου επί μια εβδομάδα! Οι αντάρτες όμως, μαχόμενοι ηρωικά, τις απέκρουσαν όλες.
Οι Τούρκοι κάλεσαν ως ενίσχυση ένα σύνταγμα τακτικού στρατού με πυροβόλα, υπό τον Μεχμέτ Αλή. Ακολούθησαν δύο μέρες ομηρικών μαχών, κατά τη διάρκεια των οποίων οι πολιορκητές υπέστησαν βαρύτατες απώλειες. Οι βολές των πυροβόλων όμως, είχαν διευρύνει το στενό στόμιο του σπηλαίου, ενώ τα πυρομαχικά των υπερασπιστών τελείωναν. Η πρόταση του Μεχμέτ Αλή για παράδοση απορρίφθηκε.
Πόντιοι αιχμάλωτοι στα χέρια των Τούρκων. Οι αντάρτες του Οτ Καγιά προτίμησαν την αυτοκτονία από την παράδοση Οι πολιορκημένοι όμως δεν είχαν καμία ελπίδα. Σε λίγο τελείωναν και τα ελάχιστα φυσίγγια που τους είχαν απομείνει. Τότε, ο καπετάν Γιώργος Καραβασίλογλου κάλεσε τους εναπομείναντες μαχητές κοντά του και τους πρότεινε να αλληλοσκοτωθούν προκειμένου να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια του εχθρού. Ο τελευταίος που θα έμενε ζωντανός, θα αυτοκτονούσε.
Οι αντάρτες συμφώνησαν όλοι! Έστρεψαν τα όπλα τους ο ένας εναντίον του άλλου και πέρασαν στην αθανασία. Ο τελευταίος τοποθέτησε το όπλο κάτω από το σαγόνι του και αυτοκτόνησε! Μανιασμένοι οι Τούρκοι ξέσπασαν πάνω στους απροστάτευτους πλέον αμάχους. Τους οδήγησαν στο κοντινό χωριό Τζασχούρ. Εκεί όλοι οι άνδρες σφαγιάστηκαν. Τριάντα κεφάλια εστάλησαν ως «δώρο» στον Ρεφάτ Πασά. Οι γυναίκες και τα παιδιά, υποχρεώθηκαν σε μια πορεία θανάτου. Προορισμός τους υποτίθεται ότι θα ήταν η Κασταμονή, που απείχε 300 χιλιόμετρα. Στον προορισμό τους έφτασαν μόνο 83. Και απ’ αυτούς όμως, οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες. Το δράμα είχε τελειώσει. Οι Πόντιοι αντάρτες είχαν γράψει νέες «Θερμοπύλες». Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-agnostes-thermopiles-tou-pontiakou-ellinismou-i-egklovismeni-pontii-antartes-alliloskotononte-prokimenou-na-min-pesoun-sta-cheria-ton-tourkon-sto-diogmo-tou-1914-sto-ot-kagia/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι άγνωστες «Θερμοπύλες»"

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

ΠΟΝΤΙΟΙ.-Η δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας.

Γενοκτονία Ποντίων: Η δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ου αώνα

Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 - 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας.

Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η "νέα τάξη πραγμάτων" που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά.

Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων.

Τι εννούμε με τον όρο "γενοκτονία" ;  

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.  Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.  Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία;  Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση - γενοκτονία του αιώνα μας.
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαριθεί σε τρεις περιόδους.

Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη στάση κατά των Ελλήνων του Πόντου.

Η δεύτερη αρχίζει στα μέσα του 17ου αιώνα και λήγει με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου. Χαρακτηρίζεται με τη θρησκευτική βία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται οι ομαδικοί εξισλαμισμοί των ελληνικών πληθυσμών.

Η τελευταία περίοδος, που τελειώνει το 1922 υποδιαιρείται σε δύο υποπεριόδους. Η πρώτη αρχίζει με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774.

Χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανώντους φιλελεύθερους νόμους. H δεύτερη υποπερίοδος αρχίζει το 1908 και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού.
Από τους βαλκανικούς πολέμους και από τους επίσημους συμβούλους, των Γερμανών, οι Νεότουρκοι διδάχθηκαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία. Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό.
Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μούσταφα Κεμάλ ( 1919 - 1923 ).

Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο " Ένωση και Πρόοδος" ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριο τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911 πάρθηκε η απόφαση, ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Η απόφαση αυτή καταδίκασε σε θάνατο διάφορες εθνότητες.

Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας. Παράλληλα αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επί πλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να εργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες με την ποινή της τιμωρίας από τις στρατιωτικές Αρχές.  Κατ΄ αρχάς οι άτακτες ορδές των Τούρκων επιτίθονταν στα απομονωμένα ελληνικά χωριά κλέβοντας, φονεύοντας, αρπάζοντας νέα κορίτσια, κακοποιώντας και καίγοντάς τα.

Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου.  Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ανάγκασε χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικρασίας να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους και να μετοικήσουν με πολυήμερες εξοντωτικές πορείες.

Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: "Οι εκτοπιζόμενοι από τα χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία. Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ'; αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα ... "

Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολίσεις των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν.
Το τελικό πλήγμα.  Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό.

Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας.  Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ, εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας.

Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο.
Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Το τέλος του Πόντου πλησιάζει. Οι φωνές λιγοστεύουν.

Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων.
Η μοίρα αυτή απετράπη με ένα εξαιρετικά οδυνηρό τρόπο: με τις; γενοκτονίες των χριστιανικών λαών, Ελλήνων και Αρμενίων, με την υποχρεωτική έξοδο όσων επιβίωσαν και με τη βίαιη τουρκοποίηση των μουσουλμανικών εθνοτήτων, όπως οι Κούρδοι, που συνέχισαν να παραμένουν στην τουρκική, πλέον, επικράτεια.

Οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα την παραμονή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άτομα. Ακολουθεί μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα. Ενός ανθρώπου που έζησε τη μεγάλη ανθρωποσφαγή.
Ένα χωριό των Κοτυώρων

Ο Σάββας Κανταρτζής εξέδοσε σε βιβλίο τις φοβερές του εμπειρίες το 1975 στην Κατερίνη. Μια από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις του αναφέρεται στην καταστροφή του χωριού Μπεϊαλαν, της περιφέρειας Κοτυώρων από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν. Το Μπεϊαλάν είναι ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά χωριά που καταστράφηκαν από τις τουρκικές συμμορίες:

"Τα χαράματα, στις 16 Φεβρουαρίου 1922, ημέρα Τετάρτη, μια εφιαλτική είδηση, ότι οι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν έρχονται στο χωριό, έκανε τους κατοίκους να τρομάξουν και ν' αναστατωθούν. Οι άντρες, όσοι βρίσκονταν τη νύχτα στο χωριό, βιάστηκαν να φύγουν στο δάσος... Αλλοι άντρες που είχαν κρυψώνες σε σπίτια σε σπίτια και σε σταύλους, τρύπωσαν σ' αυτές και καμουφλαρίστηκαν έτσι που να μην τους υποπτευθεί κανείς. Τα γυναικόπαιδα και οι γέροι κλείστηκαν στα σπίτια και περίμεναν με καρδιοχτύπι να δούν τι θα γίνει... Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά κι' οι τσέτες , περισσότεροι από 150 έμπαιναν στο χωριό κραυγάζοντας και πυροβολώντας. Τους ακολουθούσαν τούρκοι χωρικοί από τα γειτονικά χωριά. Αυτούς τους είχαν μυήσει στο εγκληματικό σχέδιο τους και τους κάλεσαν για πλιάτσικο.

Μόλις μπήκαν οι συμμορίτες στο χωριό, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε και ο ορίζοντας πήρε τη μορφή θύελλας που ξεσπασε άγρια. Με κραυγές και βρισιές, βροντώντας με τους υποκοπάνους τις πόρτες και τα παράθυρα, καλούσαν όλους να βγουν έξω από τα σπίτια και να μαζευτούν στην πλατεία- αλλοιώς απειλούσαν, θα δώσουν φωτιά στα σπίτια και θα τους κάψουν.

Σε λίγο, όλα τα γυναικόπαιδα και οι γέροι, βρίσκονταν τρέμοντας και κλαίγοντας στους δρόμους. Οι συμμορίτες με κραυγές και απειλές υποπτεύθηκαν, από την πρώτη στιγμή, το μεγάλο κακό που περίμενε όλους και δοκίμασαν να φύγουν έξω από το χωριό. Οι τσέτες, πρόβλεψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο και είχαν πιάσει από πριν τα μπογάζια, απ' όπου μπορούσε να φύγει κανείς. Ετσι, μόλις έφτασαν, τρέχοντας, οι κοπέλλες στα μπογάζια, δέχτηκαν, από τσέτες που παραμόνευαν, πυροβολισμούς στο ψαχνό. Μερικές έμειναν στον τόπο σκοτωμένες, ενώ οι άλλες τραυματίστηκαν και γύρισαν πίσω.

Οι φόνοι αυτοί αποκάλυψαν για καλά τους εγκληματικούς σκοπούς των συμμοριτών κι' έγιναν το σύνθημα να ξεσπάσει, το τρομοκρατημένο πλήθος των γυναικόπεδων, που είχε ριχτεί στους δρόμους σε ένα βουβό κι' ασυγκράτητο κλάμα και σε σπαραξικάρδιες κραυγές απελπισίας. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν στάθηκε ικανό να μαλάξει την σκληρότητα του τεράτων, που είχε διαλέξει ο Τοπάλ Οσμάν για την "πατριωτική" του εκστρατεία. Σκληροί σαν ύαινες, που διψούν για αίμα, και διεστραμμένοι σαδιστές, που γλεντούν με τον πόνο και τα βασανιστήρια των θυμάτων τους, χύμιξαν μανιασμένοι στα γυναικόπαιδα και τους γέρους, κραυγάζοντας, βρίζοντας, χτυπώντας, κλωτσώντας και σπρώχνοντάς τους να μαζευτούν στην πλατεία.

Η πυρπόληση

Οι μητέρες αναμαλλιασμένες, κατάχλωμες από το τσουχτερό κρύο και το φόβο, με τα βρέφη στην αγκαλιά και τα νήπια μπερδεμένα στα πόδια τους. Οι κοπέλλες άλλες με τους γέρους γονείς κι' άλλες με γριές ή άρρωστους αγκαλιασμένες, περιμαζεύτηκαν με τον χτηνώδη αυτόν τρόπο, στην πλατεία σαν πρόβατα για τη σφαγή, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από σπαραχτικές κραυγές και θρήνους και κοπετούς. Η πρώτη φάση της απερίγραπτης τραγωδίας του Μπεϊαλάν έκλεισε, έτσι, θριαμβευτικά για τους θλιβερούς ήρωες του νεοτουρκικού εγκλήματος γενοκτονίας.

Οταν πια όλα τα γυναικόπαιδα κ' οι γέροι μαζεύτηκαν στην πλατεία, οι τσέτες έβαλαν μπρός την δεύτερη φάση της σατανικής τους επιχείρησης. Διάταξαν να περάσουν όλοι στα δίπατα σπίτια, που βρίσκονταν στην πλατεία και τα είχαν διαλέξει για να ολοκληρώσουν τον εγκληματικό τους σκοπό. Η απροθυμία, που έδειξε το τραγικό αυτό κοπάδι των μελλοθανάτων να υπακούσει στην διαταγή, γιατί ήταν πια ολοφάνερο ότι όλους τους περίμενε ο θάνατος, εξαγρίωσε τους συμμορίτες που βιάζονταν να τελειώσουν γρήγορα την μακάβρια επιχείρηση. Και τότε, σαν λυσασμένα θεριά, ρίχτηκαν στις γυναίκες, τα μωρά και τους γέρους, και με γροθιές, με κοντακιές και κλωτσιές έχωσαν και στρίμωξαν στα δύο σπίτια τα αθώα και άκακα αυτά πλάσματα, που ο αριθμός τους πλησίαζε τις τρεις εκατοντάδες.

Κι' όταν, έτσι, ήταν σίγουροι πως δεν έμεινε έξω κανένας, σφάλισαν τις πόρτες, ενώ ο άγριος αλαλαγμός από τα παράθυρα, οι σπαραξικάρδιες κραυγές, το απελπισμένο κλάμα κι' οι βοερές ικεσίες για έλεος και βοήθεια, σχημάτιζαν μια άγριας τραγικότητας μουσική συναυλία, που ξέσκιζε τον ουρανό κι' αντιβούϊζε στα γύρω βουνά και δάση...

Και τώρα δεν έμενε παρά η τρίτη και τελική φάση της πατριωτικής... επιχείρησης των θλιβερών ηρώων-συμμοριτών του Τοπάλ Οσμάν. Δεν χρειάστηκαν παρά μια αγκαλιά ξερά χόρτα και μερικά σπασμένα πέταυρα (χαρτόματα) ν' ανάψει η φωτιά. Και σε λίγο τα δύο σπίτια, έγιναν πυροτέχνημα και ζώστηκαν, από μέσα κι' απ' έξω, από πύρινες γλώσσες και μαυροκόκκινο καπνό. Το τί ακολούθησε την ώρα εκείνη δεν περιγράφεται.
Οι μητέρες ξετρελλαμένες, έσφιγγαν, αλλαλάζοντας και τσιρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, στην αγκαλιά τα μωρά τους, που έκλαιγαν και κράυγαζαν "μάνα, μανίτσα!". Οι κοπέλλες και οι άλλες γυναίκες με τους γέρους γονείς, τα παιδιά και τους αρρώστους, κραύγαζαν και αρπάζονταν μεταξύ τους σαν να ήθελαν να πάρουν και να δώσουν κουράγιο και βοήθεια, καθώς έπαιρναν φωτιά τα μαλλιά και τα ρούχα τους κι' άρχισαν να γλύφουν το κορμί οι φλόγες. Κραυγές, που ξέσκιζαν το λαρύγγι και τ' αυτιά, φωνές μανιακές και κλάμματα βροντερά, άγρια ουρλιαχτά ανθρώπων, που έχασαν από τρόμο και πόνο τα μυαλά τους, χτυπήματα στα στήθη, στον πυρακτωμένο αέρα και στους τοίχους - χαλασμός κόσμου, ένα ζωντανό κομμάτι από την κόλαση στη γη! Αυτή την εφιαλτική εικόνα παρίσταναν, τα πρώτα λεπτά, τα δύο σπίτια που τα είχαν αγκαλιάσει οι φλόγες.

Μερικές γυναίκες και κοπέλλες στον πόνο, την φρίκη και την απελπισία τους, δοκίμασαν να ριχτούν από τα παράθυρα, προτιμώντας να σκοτωθούν πέφτοντας κάτω ή με σφαίρες από όπλο, παρά να υποστούν τον φριχτό θάνατο στην φωτιά. Οι τσέτες που απολάμβαναν με κέφι και χαχανητά το μακάβριο θέαμα, έκαναν το χατήρι τους - πυροβόλησαν και τις σκότωσαν.

Δεν κράτησε πολλά λεπτά, αυτή η σπαραξικάρδια οχλοβοή, από τους αλαλαγμούς, τις άγριες κραυγές, τα τσουχτερά ξεφωνητά και το ξέφρενο κλάμα. Στην αρχή ο τόνος της οχλοβοής ανέβηκε ψηλά, ως που μπορούν να φτάνουν κραυγές, ξεφωνητά και ξελαρυγγίσματα από τρεις περίπου εκατοντάδες ανθρώπινα στόματα. Γρήγορα όμως ο τόνος άρχισε να πέφτει, ως που μονομιάς κόπηκαν κι' έσβησαν οι φωνές και το κλάμα. Κι' ακούγονταν μονο τα ξύλα, που έτριζαν από τη φωτιά και οι καμμένοι τοίχοι και τα δοκάρια, που έπεφταν με πάταγο πάνω στα κορμιά, που κείτονταν τώρα σωροί κάρβουνα και στάχτη κάτω στο δάπεδο, στα δύο στοιχειωμένα σπίτια το Μπεϊαλάν".

Μαρτυρίες Σοβιετικών

Οι σοβιετικοί υπήρξαν οι βασικοί σύμμαχοι του κεμαλικού εθνικισμού τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του. Πιθανότατα, οι μπολσεβίκοι να αντάλλαξαν με τον τρόπο αυτό την υποστήριξη του παντουρκιστικού κινήματος που δρούσε στη Ρωσία στην Οκτωβριανή τους Επανάσταση.
Οι σοβιετικοί λοιπόν προμήθευσαν τους κεμαλικούς με όπλα, χρήματα, στρατιωτικούς συμβούλους. Η τουρκική αντεπίθεση στο μικρασιατικό μέτωπο κατά τωνελληνικών στρατευμάτων το 1921, οργανώθηκε από τον Μ. Φρούνζε, στρατιωτικό απεσταλμένο των σοβιετικών. Κατά συνέπεια, οι μαρτυρία των αποσταλμένων αυτών έχει ιδιαίτερη αποδεικτική σημασία.

O Φρούνζε, έδωσε μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες για τους ηττημένους αντάρτες: "Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο... Άλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι' αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμαύχι του... Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου". Ο Φρούνζε περιέγραψε και άλλο ένα περιστατικό. Οταν περνούσαν δίπλα από μια ομάδα αιχμάλωτων Ελλήνων στη Μερζιφούντα, ένας από τους αιχμαλώτους φώναξε στη σοβιετική αντιπροσωπεία ότι ήταν και αυτοί ένοχοι γιατί ενίσχυαν τον Κεμάλ και τους Τούρκους.

Το συναίσθημα αυτό των ανταρτών του δυτικού Πόντου ήταν εξαιρετικά έντονο. Ο οπλαρχηγός Κισά Μπατζάκ (Κοντοπόδης) διακύρησσε: "... oι Ρώσοι κομμουνιστές δώσανε όπλα στον Κεμάλ για να χτυπήσει εμάς, του έδωσαν υποστήριξη, απελευθέρωσαν όλους τους Τούρκους στρατιώτες που είχαν συλλάβει αιχμαλώτους όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα". Υποστήριζε ότι οι κομμουνιστές κατέδιδαν τις προσπάθειες προμήθειας οπλισμού των ανταρτών από τη Ρωσία και παρέδιδαν Πόντιους στους Τούρκους.

Ο Φρούνζε έγραφε τα εξής για την πολιτική του Τοπάλ Οσμάν: "...όλη αυτή η πλούσια και πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας, ερημώθηκε σε απίστευτο βαθμό. Απ' όλο τον ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Σαμψούντας, της Σινώπης και της Αμάσειας απόμειναν μόνο μερικές ανταρτοομάδες που περιπλανιόντουσαν στα βουνά. Εκείνος που έγινε περισσότερο γνωστός για τις θηριωδίες του ήταν ο αρχηγός των Λαζών Οσμάν Αγάς, ο οποίος πέρασε δια πυρός και σιδήρου με την άγρια ορδή του όλη την περιοχή."

Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στην Άγκυρα, ενημερώθηκε στη Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είχε δει πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί, "βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες". Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τι επρόκειτο να συναντήσει πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους.

Για το θέμα αυτό ο Αράλοβ είχε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Κεμάλ. Αναφέρει ο ίδιος: "Του είπα (του Κεμάλ) για τις φρικτές σφαγές των Ελλήνων που είχε δει ο Φρούντζε και αργότερα εγώ ο ίδιος. Εχοντας υπ' όψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μην θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία, πρόσεχα πολύ τις λέξεις μου..." Ο Κεμάλ απάντησε ως εξής στις "επισημάνσεις" του Φρούνζε: "Ξέρω αυτές τις βαρβαρότητες. Είμαι κατά της βαρβαρότητας. Εχω δώσει διαταγές να μεταχειρίζονται τους Έλληνες αιχμαλώτους με καλό τρόπο... Πρέπει να καταλάβετε τον λαό μας. Είναι εξαγριωμένοι. Ποιοί πρέπει να κατηγορηθούν για αυτό; Εκείνοι που θέλουν να ιδρύσουν ένα "Ποντιακό κράτος" στην Τουρκία..."

Ο Φρούνζε στο βιβλίο του "Αναμνήσεις από την Τουρκία" γράφει: "Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άχημες συνθήκες. Πληροφορήθηκα ότι οι Τσέτες του Οσμάν Αγά (σ.τ.σ. Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους. γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος. Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ' ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωταίας κοπέλλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ' ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου."

Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 - τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μεινοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922.

ΠΗΓΗ. http://us.geocities.com/pontos1923/pages/genoktonia.html.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΟΝΤΙΟΙ.-Η δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας."