Ο "ΙΕΡΟΣ ΤΡΟΜΟΣ.."

«Μα εμείς, αφεντικό" (μ' έλεγε αφεντικό και γελούσε) "εμείς αφεντικό, έχουμε άλλους, μεγάλους σκοπούς. -Ποιους, μωρέ Ζορμπά;» τον ρωτούσα. « Σκάβουμε για να δούμε, λέει, τι δαιμόνους έχουμε μέσα μας.» Κάθε άνθρωπος είναι θεάνθρωπος, σάρκα και πνέμα, να γιατί το μυστήριο μιας ορισμένης θρησκείας, είναι πανανθρώπινο. Σε κάθε άνθρωπο ξεσπάει η πάλη Θεού κι ανθρώπου, και συνάμα η λαχτάρα της φίλιωσης. Τις περισσότερες φορές η πάλη αυτή είναι ασύνειδη, βαστάει λίγο, δεν αντέχει μια αδύνατη ψυχή ν' αντιστέκεται καιρό πολύ στη σάρκα, βαραίνει, γίνεται κι αυτή σάρκα, κι ο αγώνας παίρνει τέλος. Μα στους υπεύθυνους ανθρώπους, που έχουν μερόνυχτα καρφωμένα τα μάτια τους στο ανώτατο Χρέος, η πάλη ανάμεσα στη σάρκα και στο πνέμα ξεσπάει χωρίς έλεος και μπορεί να βαστάξει ως το θάνατο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο "ΙΕΡΟΣ ΤΡΟΜΟΣ..""

«Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού...»

a class="lightbox-processed" rel="lightbox[][Ηνίοχος σχέδιοΔείτε λεπτομέρειες εικόνας]" href="http://www.thermopilai.org/sites/www.thermopilai.org/files/images/eniokhos_skhedio.jpg"> «Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή),...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού...»"

Σὰν νά ᾿χαν ποτὲ τελειωμὸ τὰ πάθια κι οἱ καημοὶ τοῦ κόσμου...

Σὰν σήμερα, ἑκατὸ χρόνια πρίν (3 Ἰαν. 1911), ἔφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ ὁ κυρ Ἀλέξανδρος τῶν γραμμάτων μας, ἡ μεγαλύτερη ἴσως μορφὴ τῆς νεώτερης λογοτεχνίας μας, καὶ ὁπωσδήποτε ὁ πιὸ γνήσια ἑλληνικὸς καὶ βαθιὰ ἀνθρώπινος ἐκπρόσωπός της...* * *Στὸν μισὸν καὶ πλέον αἰώνα ποὺ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ Παπαδιαμάντη τ᾿ ἀντιστύλια τοῦ οἰκοδομήματός του ἔπεσαν ἕνα πρὸς ἕνα. Ἡ ἀγροτικὴ φάση πέρασε στὴ βιομηχανική, τὸ χωριὸ στὴν πολιτεία, ὁ χριστιανὸς στὸν ἄπιστο· κοινοτοπίες πού, ἂν εἶχαν τὴν ἴδια σημασία τοῦ ἀναπότρεπτου γιὰ τὸ πνεῦμα ὅση ἔχουν γιὰ τὴν καθημερινή μας ζωή, θὰ ἔπρεπε ἡ μορφὴ τοῦ Σκιαθίτη διηγηματογράφου νὰ ἔχει γίνει ἀέρας. Δὲν ἔγινε.Μιὰ μέρα τὸ παρελθὸν θὰ μᾶς αἰφνιδιάσει μὲ τὴ δύναμη τῆς ἐπικαιρότητάς του. Δὲ θά ᾿χει ἀλλάξει ἐκεῖνο, ἀλλὰ τὸ μυαλό μας. Ἕνα ψήλωμα νοητό, ποὺ θὰ χρειαστεῖ νὰ τὸ ξανανεβοῦμε γιὰ νὰ...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σὰν νά ᾿χαν ποτὲ τελειωμὸ τὰ πάθια κι οἱ καημοὶ τοῦ κόσμου..."

Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ

Μην τα παρατάς πολύ γρήγορα!Η επιµονή είναι ισχυρότερη από τη βία - ΠλούταρχοςΟ νικητής δεν είναι εκείνος που κερδίζει πάντα.Ο νικητής είναι εκείνος που προσπαθεί πάντα.Η διαφορά µεταξύ νικητή και νικηµένου είναι, πως παρά το γεγονός ότι και οι δύο τους προσπαθούνκαι πέφτουν, ο νικητής ορθώνει το παράστηµά του και συνεχίζει, ενώ ο νικηµένος µένει πεσµένος στοέδαφος και σταµατά την προσπάθεια. Τόσο ο νικητής όσο και ο νικηµένος, έχουν την ίδια αφετηρία.Ξεκινούν µαζί την προσπάθεια. Η ζωή σφυρίζει την έναρξη του αγώνα και για τους δύο. Η ανηφόρα είναι κοινή – τις περισσότερες τουλάχιστον φορές.Μαζί ξεκινούν να ανηφορίζουν. Κάπου όµως στη διαδροµή, σκοντάφτουν. Πέφτουν κάτω, χτυπούνε, τραυµατίζονται. Ξανασηκώνονται και συνεχίζουν.Σε λίγο, ξαναπέφτουν και τότε είναι που φαίνεται η διαφορά.Ο νικηµένος έχει απογοητευθεί, έχει δειλιάσει, έχει παραλύσει και θα µείνει πεσµένος! Θα σταµατήσει την προσπάθεια. Ο νικητής θα σηκωθεί,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ"