«Η άλλη Επανάσταση του 21: Ο Καποδίστριας και η πανώλη του 1828».

Ιωάννης Καποδίστριας, Λιθογραφία, Σχέδιο εκ του φυσικού του Louis Letronne.
Λιθογραφία του Institut Lithographie της Βιέννης, 1829

Αν η σημερινή ελληνική κοινωνία μοιάζει να έχει μείνει κυριολεκτικώς αποσβολωμένη και άφωνη μπροστά σε μία κρίση  που ξεπερνάει την ίδια τη δυνατότητά της να τη συλλάβει, εν τούτοις οι πρόγονοί μας στο παρελθόν έζησαν στενά δεμένοι με την επιδημία, την καραντίνα και τον θάνατο. Έτσι, σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα, μόνο για δώδεκα χρόνια δεν αναφέρονται θάνατοι από κάποια επιδημία στον ελληνικό κόσμο. Η πανώλη (πανούκλα, θανατικό ή λοιμός) ήταν συχνότερη και φονικότερη, συνοδευόμενη όμως από τον τύφο, την ευλογιά, τη χολέρα, τη λέπρα.

Η πρώτη ελληνική αναφορά στην πανούκλα ήταν αυτή της Τραπεζούντας, το 1346. Και ακολούθησαν αναρίθμητες επιδημίες στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Ιδιαίτερα φονικές δε υπήρξαν εκείνες της Θεσσαλονίκης, με 500 νεκρούς ημερησίως, το 1741, της  Ναύπακτου και της Λευκάδας, το 1743. Το 1751, ξέσπασε μια τρομακτική επιδημία στην Κωνσταντινούπολη την οποία ο, εγκατεστημένος στην περιοχή, Άγγλος γιατρός, Mordach Mackenzie, θεωρεί «ως την αγριότερη πανώλη» της εποχής από την οποία «οι Έλληνες και οι Αρμένιοι υποφέρουν περισσότερο» – και ανεβάζει τους νεκρούς σε 150.000, σημειώνει δε ότι πολλοί «καταφεύγουν στην Προύσα, τη Νικομήδεια, την Αδριανούπολη, τα νησιά», ενώ  και ο Άγγλος πρέσβης, Τζέιμς Πόρτερ, «εκτιμά, ότι η πανώλης του 1751 εξόντωσε 60.000 άτομα». Ο γνωστός λόγιος και «τυχοδιώκτης» Καισάριος Δαπόντες γράφει στον περιβόητο Καθρέπτη γυναικών για το ταξίδι του στον Όσιο Αυξέντιο, στη Νικομήδεια:

«Ὅταν ἐπῆγα δὲ κ’ ἐγὼ μὲ τὸν ἀλεξανδρείας

Εἰς τῆς πανούκλας τὸν καιρὸν τῆς τόσον φονουτρείας

ὁποῦ ἐκαταρήμαξε καὶ πόλιν καὶ χωρία,

Ὅτι πρὸ χρόνων ἱκανῶν δὲν ἔγινεν ὁμοία

(Κ. Δαπόντες, Καθρέπτης Γυναικών, τόμ. β΄178,180)

Και προφανώς δεν ήταν η μόνη επιδημία. Μια εξίσου φονική έξαρσή της θα εκδηλωθεί στην Κωνσταντινούπολη, το 1778, ενώ, λίγο πριν την Επανάσταση, η πανούκλα του 1812-1819 ήταν η πιο θανατηφόρα και ίσως αποτελεί μια από τις αιτίες που έκαναν τους Έλληνες να επαναστατήσουν. Πολλά νησιά του Αιγαίου ερήμωσαν· στη δε περιοχή του Τύρναβου, το 1812-1816, ένας άρρωστος Τάταρος από την Κωνσταντινούπολη μόλυνε τους κατοίκους και τα θύματα έφτασαν τις 8.600! Το 1814, η ίδια επιδημία έπληξε την Πόλη, τη Σμύρνη, τη Χίο, τη Σάμο και Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τον Πουκεβίλ «οι επιδημίες πανώλους στα 1814-1819 έπληξαν το ένα έκτο του πληθυσμού της Ευρώπης και το ένα πέμπτο των άλλων περιοχών».

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Επανάσταση δεν αντιμετώπιζε μόνο το τουρκικό γιαταγάνι και τις σφαγές αλλά ίσως οι έμμεσοι θάνατοι που προκλήθηκαν από τις δύσκολες υγειονομικές συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα να προκάλεσαν ισάριθμους ή τουλάχιστον συγκρίσιμο αριθμό θανάτων με εκείνους που έπεσαν στα πεδία των μαχών. Τόσο από τη μόλυνση και την αδυναμία αντιμετώπισης των τραυμάτων όσο και από τις αναρίθμητες μικρότερες ή μεγαλύτερες επιδημίες.

Η πρώτη καταγεγραμμένη επιδημία μετά την κήρυξη της Επανάστασης εκδηλώθηκε στην Τρίπολη, είχε ως αιτία τον εξανθηματικό τύφο που προκάλεσε περίπου 3.000 θανάτους, ενώ επιδημία τύφου εκδηλώθηκε αργότερα, στο Ναύπλιο και σε άλλες πόλεις που τελούσαν υπό πολιορκία. Στο Μεσολόγγι ίσως οι θάνατοι από δυσεντερία να ξεπέρασαν εκείνους της ηρωικής Εξόδου.

Όμως, η τελευταία μεγάλη επιδημία την οποία αντιμετώπισαν οι αγωνιζόμενοι Έλληνες στα 1828 να είναι σημαδιακή, κυρίως για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε από τον Καποδίστρια, που μόλις πριν τρεις μήνες είχε φθάσει στην Ελλάδα, και όλους τους συνεργάτες του, που μπορούν τόσο να μας διδάξουν για το σήμερα όσο και να μας κάνουν να κατανοήσουμε από μια άλλη πλευρά το μεγαλείο αυτής της Επανάστασης.

«Αν περιστάσεως τυχούσης, πόλις τις

ή χωρίον είναι ύποπτα λοιμού, συγχρόνως

μετά την περιστοίχησιν

των υπό υγειονομικής γραμμής,

ανάγκη πάσα να ληφθώσιν

ευθέως τα εξής μέτρα:

Υποχρεούνται οι κάτοικοι να

μένουν εις τα ίδια,

εμποδίζεται πάσα θρησκευτική τελετή.

Δεν σημαίνονται οι κώδωνες».

Την Άνοιξη του 1828, εμφανίστηκε μια επιδημία πανώλους που την μετέδωσαν οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ, την «πανούκλα των φτωχών», όπως την έλεγαν οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι. Αυτή μεταδόθηκε αρχικώς στα νησιά, Ύδρα, Σπέτσες, Αίγινα και εν συνεχεία στο Άργος, την Αργολίδα και την περιοχή των Καλαβρύτων καθώς και στο στρατόπεδο των Μεγάρων. Για την αντιμετώπισή της ο Καποδίστριας πήρε ιδιαίτερα ενεργητικά μέτρα, βοηθούμενος και από τον Ελβετό φιλέλληνα γιατρό Louis-André Gosse (που μας άφησε και ένα σχετικό βιβλίο από όπου και όλες οι πληροφορίες που παρουσιάζουμε) καθώς και από τους Έλληνες γιατρούς και την υπόλοιπη διοίκηση.

Το άρθρο για την πανώλη, όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΕΣΤΙΑ», στις 11/03/1879.

Εκτός από αυστηρά μέτρα καραντίνας και την απαγόρευση της μετακίνησης και των επαφών με τους ασθενείς ή όσους είχαν έλθει σε επαφή μαζί τους, απαγορεύτηκε και κάθε συνάθροιση σε δημόσιο χώρο, στις περιοχές που είχαν προσβληθεί από την επιδημία. Τέλος, στις 20 Αυγούστου, εξεδόθη ψήφισμα ειδικού νόμου «περί υγειονομικών διατάξεων» (Ψήφισμα 15 /20.8.1828) όπου, στο άρθρο 285 εδ.3, αναφέρεται πως  «Αν περιστάσεως τυχούσης, πόλις τις ή χωρίον είναι ύποπτα λοιμού, συγχρόνως μετά την περιστοίχησιν των υπό υγειονομικής γραμμής, ανάγκη πάσα να ληφθώσιν ευθέως τα εξής μέτρα: Υποχρεούνται οι κάτοικοι να μένουν εις τα ίδια, εμποδίζεται πάσα θρησκευτική τελετή. Δεν σημαίνονται οι κώδωνες».

Γράφει ο Gosse στο βιβλίο του: «Ωστόσο, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, η Α.Ε. ο  κυβερνήτης Καποδίστριας έδειξε τη μεγαλύτερη ενεργητικότητα, και έκανε τις μεγαλύτερες θυσίες. Από την πρώτη εμφάνιση της ασθένειας, παντού δημιουργήθηκαν επιτροπές υγιεινής, δημιουργήθηκαν καραντίνες σε όλα τα μέρη και καταρτίστηκε κώδικας υγιεινής. Μοιράστηκαν χρήματα και τρόφιμα στους απόρους, ενώ οι υγιείς πληθυσμοί απασχολήθηκαν σε δημόσια έργα, στάλθηκαν γιατροί όπου υπήρχε ανάγκη και με πυκνή αλληλογραφία γνώριζε η κυβέρνηση γνώριζε επακριβώς τι συνέβαινε, με μια λέξη δεν ξεχάστηκε τίποτε. Έτσι, ο Πρόεδρος, με τη βοήθεια του αδελφού του, του κόμη Βιάρου, και με τις προσπάθειες των κυβερνητών των επαρχιών, τον ζήλο των επισκόπων και των δημογερόντων και την πειθαρχία της μάζας του έθνους, κατόρθωσε να περιορίσει με επιτυχία τη μάστιγα στις διάφορες τοποθεσίες όπου εμφανίστηκε και να θωρακίσει τα επίφοβα σημεία».

Πορτραίτο του Ελβετού ιατρού Ανδρέα Λουδοβίκου Γκός (Louis-André Gosse, 1791 – 1873)

Για παράδειγμα, στις Σπέτσες, όπου διορίστηκε εκτάκτως ο Κωλέτης ως κυβερνήτης και από όπου – μαζί με την Ύδρα-  είχε ξεκινήσει η επιδημία, μέσα σε τρεις μήνες, αυτή τιθασεύτηκε και οι θάνατοι δεν ξεπέρασαν τους 15. Ανάμεσα στα άλλα μέτρα που πήρε, σε συνεργασία με τους αρχιερείς και τη επιτροπή δημόσιας υγιεινής που συγκρότησε, ήταν και τα εξής:

Έξοδος από την πόλη των κατοίκων από τα μολυσμένα σπίτια και εγκατάστασή τους σε καλύβες· ένας – ένας χωρίς να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, ακόμα και τα μέλη της ίδιας οικογένειας. Το κράτος θα προμηθεύσει βοηθούς για τους περιορισμένους σε καραντίνα (ένας «νοσηλευτής» ανά δέκα άτομα για να τους προμηθεύουν τρόφιμα και να τους εξυπηρετούν και ένας ανά τέσσερις για τους ήδη νοσούντες.) Οι υπόλοιποι κάτοικοι θα παραμείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους για τις λίγες μέρες που θα χρειαστεί, θα κλείσουν οι εκκλησίες και οι δημόσιοι χώροι και κανένα σκάφος δεν θα μπορεί να προσεγγίσει στο λιμάνι. 

Θα μπορούσα να συνεχίσω επί μακρόν για τα δρακόντεια και ταυτόχρονα γεμάτα ενσυναίσθηση μέτρα που ελήφθησαν και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έγιναν ώστε να αποφευχθεί η παραπέρα επέκταση της επιδημίας και να τιθασευτεί η εξάπλωσή της. Και πράγματι, και δεν ξαπλώθηκε η επιδημία σε όλη την έκταση του τότε ελληνικού κράτους, τα δε κρούσματα περιορίστηκαν στα 1113 και οι θάνατοι στους 783, κάτι που αποτελούσε τεράστιο επίτευγμα για την εποχή και τις τότε συνθήκες.

Πρόκειται για μια διαφορετική, συνήθως αγνοημένη πλευρά της Επανάστασης αλλά και της σημαντικότερης πολιτικής φυσιογνωμίας που συνδέθηκε μαζί της, του Ιωάννη Καποδίστρια. Μια πλευρά που αξίζει να τη δούμε ενδελεχέστερα, τουλάχιστον σήμερα, καθώς η Εθνική Γιορτή που θα γιορταζόταν με τη μεγαλύτερη δυνατή έμφαση φέτος μας βρίσκει σε «καραντίνα». Όμως το μυαλό, η σκέψη μας και τα λεγόμενά μας μπορούν να παραμένουν ελεύθερα και να στρέφονται όχι μόνο στους αγώνες του Νικηταρά στα Δερβενάκια αλλά και σε κείνους των ηρώων γιατρών (ο Gosse αρρώστησε και κινδύνευσε να πεθάνει ο ίδιος) και προπαντός του κυβερνήτη που ακόμα τον θυμούνται και τον κλαίνε οι Έλληνες για τον πρόωρο χαμό του.

Γιώργος Καραμπελιάς

To άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο liberal.

* Οι επισημάνσεις με έντονα γράμματα και οι εικόνες που παρατίθενται στο κείμενο, οφείλονται στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη.

https://argolikivivliothiki.gr/  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Η άλλη Επανάσταση του 21: Ο Καποδίστριας και η πανώλη του 1828»."

Τουρκία: Συνεχίζει ανενόχλητη το πλιάτσικο Χριστιανικών Εκκλησιών και Μονών

2007: Αιφνιδιαστική κατεδάφιση της σκεπής της Μονής Χριστού Σωτήρος από το Δασαρχείο Χάλκης----

Μπορεί οι εν Ελλάδι υπάλληλοι της Τουρκικής ΜΙΤ (ψευτο-μουφτήδες και κάθε κατηγορίας παρατρεχάμενοι του Τουρκικού προξενείου Κομοτηνής) να χύνουν ποταμούς από κροκοδείλια δάκρυα για δήθεν «καταπίεση» Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα επειδή (άκουσον, άκουσον!) δεν τους αναγνωρίζουν το «δικαίωμα» να αυτοαποκαλούνται «Τούρκοι», επικαλούμενοι μάλιστα και την Συνθήκη της Λωζάνης η οποία προβλέπει ρητά το ακριβώς αντίθετο, αλλά το Κράτος που τόσο πολύ «θαυμάζουν» γράφει την Συνθήκη της Λωζάνης στα παλαιότερα των υποδημάτων του αρπάζοντας συστηματικά και μεθοδικά, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες, ιστορικές εκκλησίες και χριστιανικές μονές ανεκτίμητης αξίας!

Τελευταίο κρούσμα στον ατέλειωτο κατάλογο του πλιάτσικου, η κατάσχεση των κτιρίων της Μονής Χρηστού Σωτήρος της νήσου Χάλκης Κωνσταντινουπόλεως. Το ιστορικό της υπόθεσης αυτής έχει ως εξής:

Ένα από τέσσερα μοναστήρια που  βρίσκονται στη νήσο Χάλκη, το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως χρονολογείται από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, βρίσκεται στο λόφο απέναντι από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και είναι γνωστό ως «Μακάριος» ή Σκήτη του Μακαρίου.

Το Νοέμβριο του 2007 το Δασαρχείο του νησιού εισέβαλε αιφνιδιαστικά στο μοναστήρι κατεδαφίζοντας σημαντικό μέρος της σκεπής της μονής αλλά η άμεση προσφυγή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο τοπικό Πλημμελειοδικείο ανέστειλε την ολοκληρωτική του καταστροφή. Τρία χρόνια αργότερα,  το Πλημμελειοδικείο των Πριγκιποννήσων με τις υπ΄ αριθμ. 2008/6Ε και 2010/126Κ οριστικές αποφάσεις του θεώρησε την μονή κατειλημμένο - βακούφι από το Τουρκικό Κράτος επιτρέποντας μόνο την χρήση του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ενώ καταδίκασε τον υπεύθυνο του Δασαρχείου για την κατεδάφιση της στέγης της Μονής. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο από το 2009 προσέφυγε στα Τουρκικά δικαστήρια για την απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να το συμπεριλάβει στα βακούφια αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμιά απόφαση επί της προσφυγής αυτής.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω των ζημιών που υπέστη ο ναός, οι ιερές ακολουθίες πραγματοποιούντο στον υπαίθριο χώρο, όποτε το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες.

Στις αρχές Απριλίου 2016  κρατικοί υπάλληλοι της Τουρκικής υπηρεσίας δασών εισέβαλαν στη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, εκδιώκοντας τον φύλακα που είχε τοποθετηθεί για την επιμέλεια της Μονής ώστε να εγκατασταθούν εκεί και να μετατρέψουν την Μονή σε … πυροσβεστική υπηρεσία!  

Αξίζει να σημειωθεί ότι και η εκκλησία του 14^ου αιώνα που βρισκόταν στον περίβολο της περίφημης Ελληνικής Εμπορικής Σχολής της Χάλκης και του Ορφανοτροφείου είχαν καταληφθεί από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό τον προηγούμενο αιώνα, ενώ μεταξύ των κραυγαλέων αυθαιρεσιών του Τουρκικού κράτους ξεχωριστή θέση κατέχουν η μετατροπή (6 Νοεμβρίου 2011) του ιστορικού Βυζαντινού Ναού της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 σε τζαμί καθώς επίσης και η μετατροπή (Ιούνιος 2013) της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση, επίσης σε τζαμί.

Για το σοβαρό θέμα που προέκυψε ξαφνικά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε σχετική ανακοίνωση του, μεταξύ άλλων, τονίζει τα εξής (6 Απριλίου 2016):

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δια των στελεχών του ζήτησε συνάντησιν μετά των εν Αγκύρα αρμοδίων αρχών προς αντιμετώπισην της δυσαρέστου ταύτης καταστάσεως, εγκυμονούσης τον κίνδυνον αποστερήσεως μιας εισέτι πατρώας κληρονομίας και της παρεμποδίσεως ασκήσεως των στοιχειωδών λατρευτικών καθηκόντων του ποιμνίου του».

Τέλος, η εν Αθήναις Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών σε σχετική ανακοίνωση της (7/4/2016) τονίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Η Διεύθυνση Δασών φαίνεται ότι επικαλείται απόφαση του δικαστηρίου αυτού,  που όμως δεν έχει σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και λειτουργίας  της Μόνης και του Ιερού Ναού. Η αναφερόμενη Μονή είχε παραχωρηθεί πριν από τον 19ο αιώνα προς την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα, την εποχή που δεν υφίσταντο η έννοια του δικαιώματος  ιδιοκτησίας  παρά μόνο το δικαίωμα  χρήσης της γης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.     Το πλέον σημαντικό όμως θέμα  που πρέπει να επισημανθεί με το συμβάν αυτό είναι  η συνεχιζόμενη, από την δεκαετία του 1930, σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης (άρθρα 40 & 42)  με την μη αναγνώριση του δικαιώματος διοίκησης από την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα των Θρησκευτικών και Ευαγών της Ιδρυμάτων, με την κήρυξη τους ως κατειλημμένων (μαζμπούτ) όλων των ιστορικών Μονών στα Πριγκηπόνησα,  την Ίμβρο-Τένεδο όπως επίσης και δύο εκκλησιών με τα ακίνητα τους  που είχαν κηρυχθεί ως κατειλημμένων την δεκαετία του 1980 στην Κωνσταντινούπολη (Αγ. Γεώργιου της πύλης Αδριανουπόλεως και Αγίου Γεωργίου Θεραπείων)».

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Η Τουρκική Δημοκρατία των ισλαμιστών του δίδυμου Ερντογάν – Νταβούτογλου η οποία βρίσκεται απομονωμένη από όλους ανεξαιρέτως τους γείτονές της – και όχι μόνο, συνεχίζει μεθοδικά την αρπαγή Χριστιανικών Εκκλησιών και Μονών, καταπατώντας προκλητικά την Συνθήκη της Λωζάνης την ίδια ώρα που την επικαλείται ζητώντας φορτικά, μεταξύ πολλών άλλων και… την «αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου»! Τουρκικό θέατρο του παραλόγου (τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου, δικά μου) σε μια ακόμα, άκρως αποκαλυπτική σκηνή!

Λεωνίδας Κουμάκης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τουρκία: Συνεχίζει ανενόχλητη το πλιάτσικο Χριστιανικών Εκκλησιών και Μονών"

Η μεγαλύτερη εισβολή που έχει δεχθεί η Ελλαδα από την εποχή της καθόδων των Σλάβων τον 8ο αιώνα.

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ - ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ: ΑΛΛΟΙ 10.000 ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ-----------

Σε κατάσταση πολιορκίας κηρύσσουν την χώρα για πρόσφυγες-λάθρο: Πρώτα τα έκαναν σκ...τά και τώρα δημιουργούν πολεμική ατμόσφαιρα με κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης της Χριστίνας Φλάσκου

Σε κατάσταση πολιορκίας, μια φάση πριν την κήρυξη στρατιωτικού νόμου, κηρύσσει η κυβέρνηση ολόκληρες περιοχές της χώρας, μεταξύ των οποίων και ένα τμήμα της Αττικής, για να αντιμετωπίσουν αυτό που προκάλεσαν με την αδυναμία τους: Την μεγαλύτερη εισβολή  που έχει δεχθεί η ελληνική χερσόνησος από την εποχή της καθόδων των Σλάβων τον 8ο αιώνα. 

Οπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές των στρατιωτικών Επιτελείων στο pronews.gr, μια ομάδα αξιωματικών επεξεργάζεται ήδη το τι θα συμβεί μόλις κηρυχθούν οι περιοχές αυτές (μιλάνε για ανατολικο Αιγαίο, βόρειο Ελλάδα και Αττική, περιοχές που συγκεντρώνουν το 60% του πληθυσμού) σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και συμμετέχει στην κατάρτιση των ειδικών σχεδίων της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων.

Ηδη η κυβέρνηση και το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής έχουν λάβει τις αποφάσεις τους και βέβαια αυτές οι αποφάσεις την παραμονή της έναρξης της τουριστικής σεζόν, μόνο οικονομική καταστροφή μπορούν να προκαλέσουν σε ολόκληρες περιοχές,

Τι προβλέπει όμως ο σχετικός νόμος για τις καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης; Οι γενικές κατευθύνσεις προβλέπουν την εκπόνηση ειδικών σχεδίων αντιμετώπισης του προβλήματος, την «επιστράτευση» όλης της κρατικής μηχανής και τη διάθεση κονδυλίων κατά παρέκκλιση των χρονοβόρων διαδικασιών που ακολουθούνται σε κανονικές συνθήκες.

Με τον όρο κατάσταση ανάγκης νοείται η κατάσταση αυτή , χαρακτηριστικό γνώρισμα της οποίας είναι η χρησιμοποίηση των

ενόπλων δυνάμεων για την επίτευξη σκοπών , πέραν της συνήθους αποστολής τους , που είναι η προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, της εθνικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας.

Σημαντικότατη κατάσταση ανάγκης , μετά τον πόλεμο , είναι η κατάσταση πολιορκίας ,παράλληλα με την οποία προβλέπονται και μία σειρά ενδιάμεσων καταστάσεων ανάγκης .

Α. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ

Την κατάσταση πολιορκίας προβλέπει το άρθρο 48 του Συντάγματος , έπειτα από την αναθεώρηση του από την ΣΤ΄

Αναθεωρητική Βουλή . Οι λόγοι που επιτρέπουν την κατάσταση πολιορκίας είναι οι εξής : ο πόλεμος , η επιστράτευση εξαιτίας

εξωτερικών κινδύνων , η άμεση απειλή της εθνικής ασφάλειας και η εκδήλωση ενόπλου κινήματος για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος . 

Πρώτον , η εθνική ασφάλεια , η οποία αποτελεί αόριστη νομική έννοια , και της οποίας ο πυρήνας συνάπτεται με την υπόσταση του κράτους στις εξωτερικές σχέσεις . Και δεύτερον , η άμεση απειλή , της οποίας η αντικειμενική εκτίμηση του αν συντρέχει , δεν είναι δυνατή . Τέλος , για την εκδήλωση ενόπλου κινήματος για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος , σύμφωνα με τον συντακτικό νομοθέτη , θα πρέπει το ένοπλο κίνημα να έχει εκδηλωθεί ή τουλάχιστον να έχει γίνει απόπειρα/ 

Συμπερασματικά , κατά τον συνταγματολόγο Κ. Αλιβιζάτο και στις τέσσερεις αυτές περιπτώσεις οι ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται στο επίκεντρο της σχετικής τυπολογίας : είτε ως ενεργός πρωταγωνιστής των εξελίξεων , είτε ως αποτρεπτική δύναμη εναντίον ξένων επιβουλών , είτε τέλος ως πιθανός στόχος ή και πηγή απειλών , που ενδέχεται να εκδηλωθούν και στο εσωτερικό της χώρας , το στράτευμα αναδεικνύεται σε παράγοντα του οποίου η συγκρότηση και η δράση αποτελούν το πρωταρχικό αντικείμενο των εξωτερικών μέτρων του άρθρου 4823 . 

Β. ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Ως «ενδιάμεσες» καταστάσεις ανάγκης νοούνται οι καταστάσεις αυτές κατά τις οποίες οι ένοπλες δυνάμεις , χωρίς να αναλαμβάνουν αρμοδιότητες των πολιτικών αρχών στην ίδια έκταση που τους επιτρέπεται όταν κηρυχθεί η κατάσταση πολιορκίας , χρησιμοποιούνται παρά ταύτα για την διεκπεραίωση αποστολών που , υπό συνθήκες ομαλότητας , εμπίπτουν κατ΄ αρχήν στην δικαιοδοσία των σωμάτων ασφαλείας . Για παράδειγμα , αν η διαθέσιμη αστυνομική αρχή δεν επαρκεί , ο κανονισμός «της εν ταις πόλεσι και φρουρίοις υπηρεσίας» ,που ισχύει , προβλέπει την δυνατότητα χρησιμοποίησης και στρατευμάτων και συγκεκριμένα «πεζοπόρων τμημάτων» , «μεταφορικών μέσων πάσης φύσεως» , « ειδικών οχημάτων περισυλλογής» ή και «συνδυασμό τούτων»

Η κατάσταση στο Ανατολικό Αιγαίο είναι τραγική: Περισσότεροι από 10.000 πρόσφυγες και λάθρο μπήκαν από την Παρασκευή μέχρι σήμερα και το ΝΑΤΟ, απλά ... αρμενίζει.

Οι τουριστικές προκρατήσεις στη Λέσβο είναι μειωμένες κατά 90% σε σχέση με πέρυσι, στη Χίο η μείωση φτάνει το 60%, στη Σάμο το 40% και στην Κω το 36%.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Λέσβου, Περικλής Αντωνίου περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα τις προβλέψεις για τη φετινή τουριστική σεζόν. Μιλώντας στην «Καθημερινή» εκτίμησε ότι ο αριθμός πρόσεγγισης κρουαζιεροπλοίων ενδέχεται να είναι και μονοψήφιος, η πτώση της κίνησης τουριστών από την Τουρκία ενδέχεται να φθάσει το 50%, ενώ η πτώση από κάποιες αγορές στο νησί φθάνει και το 90%.  

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων προορισμού, ανέφερε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία η φετινή τουριστική χρονιά στην Χίο προδιαγράφεται ως η χειρότερη των τελευταίων 40 χρόνων. 

Στην Κω η μέση πτώση των κρατήσεων είναι στο 36% , ενώ η πτώση από την Γερμανία φτάνει στο 19%, την Βρετανία στο 17%, τη Σκανδιναβία στο 35%, την Ολλανδία στο 42% και την Πολωνία στο 65%.

Ωστόσο, μειώσεις κρατήσεων καταγράφονται και στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπως για παράδειγμα στη Χαλκιδική, ενώ έχουν καταγράφει και ακυρώσεις πτήσεων από τουρίστες που θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα για να κάνουν κρουαζιέρα.

Το νέο σκηνικό που δημιουργείται επιφυλάσσει άμεσους κινδύνους για την ελληνική οικονομία, αφού κατά το 2015, ο τουρισμός είχε συμβολή έως και 25% στο ΑΕΠ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η μεγαλύτερη εισβολή που έχει δεχθεί η Ελλαδα από την εποχή της καθόδων των Σλάβων τον 8ο αιώνα."

Το DNA των Σκοπιανών συγγενεύει με των Σέρβων και των Βουλγάρων

Σύμφωνα με την ανάλυση των γενετικών πληροφοριών (DNA) που έκαναν επιστήμονες από τα Σκόπια, διαπιστώθηκε ότι η σύσταση των γονιδίων των σλαβικής καταγωγής πολιτών της FYROM, βρίσκονται πολύ κοντά στα γονίδια των Σέρβων και των Βουλγάρων.  Η έρευνα έγινε από το Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής, της πόλης των Σκοπίων, και ήταν αποτέλεσμα εξαετούς έρευνας στον τομέα της ανάλυσης του DNA.Σύμφωνα με τον Δρ Ζλάτκο Γιακόφσκι, η μελέτη έχει μεγάλη επιστημονική σημασία και δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Ο Σκοπιανός καθηγητής επεσήμανε ότι από το γενικότερο DNA των Βαλκανίων, έθνος το οποίο βρίσκεται ‘μακριά’ από τα γονίδια των υπόλοιπων εθνών είναι οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου. Αμέσως έρχεται στην επιφάνεια το εξής ερώτημα : Αφού η ίδια η επιστημονική κοινότητα των Σκοπίων δέχεται την Σλαβική συγγένεια των Σκοπιανών και αφού οι Σλάβοι ήρθαν στα Βαλκάνια πολύ μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (μιλάμε για διαφορά χιλιετίας περίπου) πως έχει απαίτηση το Σκοπιανό κατεστημένο να συναρτήσει τους υπηκόους του με τους αρχαίους Ελληνες (βάσει γλώσσας,γραφής,συμμετοχής στους Ολυμπιακούς αγώνες όπου μόνο Ελληνες συμμετείχαν,και φυσικά θρησκείας) Μακεδόνες ενώ δεν τους στηρίζουν ούτε οι ίδιοι οι επιστήμονές τους. Και όμως εκ του μη όντος δημιούργησαν πρόβλημα με τη βοήθεια αοράτων χεριών,θα θυμίσουμε αυτό που λέει η Αγία Γραφή "οι μικρές αλεπούδες καταστρέφουν την άμπελο". Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το DNA των Σκοπιανών συγγενεύει με των Σέρβων και των Βουλγάρων"

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ "

Η Υποταγή του Ελληνισμού;

Στρατηγική Υποταγής του Ελληνισμού;-------

Η Τουρκική επεκτατική στρατηγική σε βάρος της Κύπρου και Ελλάδας (Αιγαίο, Θράκη) συνεχίζεται επί μισό αιώνα, και ο ελληνισμός αποτυγχάνει να την αναχαιτίσει.-----
Στην Κύπρο με την διπλωματική οδό και τη χρήση στρατιωτικής βίας (Συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου και εισβολή – κατοχή) ανέτρεψε τις διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης, κατέλαβε μεγάλο τμήμα του νησιού, επέβαλε εθνοκάθαρση, εποικισμό και εγκατέστησε υποτελή διοίκηση.
Σήμερα ακολουθεί τη στρατηγική του εξαναγκασμού (compellence).  Χρησιμοποιεί ως μέσο τις ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες, υπό την απειλή των τουρκικών δυνάμεων κατοχής και εποίκων, που ασκούν ψυχολογική βία στους Έλληνες, να αποδεχθούν λύση, που εξυπηρετεί το στόχο της Τουρκίας, για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, όπως αυτός τέθηκε τη δεκαετία του 1950 (Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, 1956).
Στο Αιγαίο, με το πολεμικό ναυτικό και την αεροπορία της και στη Θράκη, με την εσωτερική διείσδυση, δημιουργεί συνθήκες de facto ανατροπής των διατάξεων της συνθήκης της Λωζάνης και συνεχίζει την προσπάθεια με αμείωτη ένταση, με στόχο να την μετατρέψει σε de jure.

Τα κύρια αίτια της αποτυχίας ανακοπής της τουρκικής επεκτατικότητας, είναι η έλλειψη πανεθνικής στρατηγικής εθνικής ασφάλειας του ελληνισμού και η υποβάθμιση των συντελεστών εθνικής ισχύος του: άμυνα, οικονομία, διπλωματία, πληροφορίες, δημογραφική και εθνική συνοχή, συμμαχίες.

Δημιουργήθηκε σοβαρό ανισοζύγιο δυνάμεων και οδηγήθηκε ο ελληνισμός, στην αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού και της συνεχούς υποχωρητικότητας, που όχι μόνο δεν ανακόπτουν αλλά αυξάνουν την τουρκική επιθετικότητα, αφού δεν έχει κόστος για τις ενέργειες της.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η μειωτική για το κύρος τους, στάση της Ελλάδας και ΚΔ, στο θέμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ. Συνηγόρησαν στην έναρξη των διαπραγματεύσεων και στο άνοιγμα κεφαλαίων, χωρίς η Τουρκία να αναγνωρίζει την ΚΔ, χωρίς να αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα της από έδαφος της ΕΕ, χωρίς να ανοίγει τα λιμάνια και αεροδρόμια της σε σκάφη της ΚΔ, χωρίς να άρει το casus belli στο Αιγαίο και χωρίς να σταματήσει τις συνεχείς παραβιάσεις και παραβάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο. Αντί να παραπονείται ο Έλληνας πρωθυπουργός, για την οικονομική αιμορραγία της χώρας, από τις αναχαιτίσεις των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, θα μπορούσε να έχει θέσει ΒΕΤΟ στο άνοιγμα κεφαλαίων, αν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις της Τουρκίας.

Οι δράσεις, της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και ΚΔ, πολλαπλασιάζονται ακατάπαυστα με αμείωτη ένταση σε όλους τους τομείς:

- Στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αύξηση παραβιάσεων εναέριου χώρου, αμφισβήτηση καθεστώτος 152 νησίδων-βραχονησίδων και του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου-Δωδεκανήσου, επέκταση πεδίων ασκήσεων και βολών, εξαναγκασμός αποχής ερευνών για υδρογονάνθρακες κ.λπ.

- Στη Θράκη, συστηματική τουρκοποίηση μουσουλμανικής μειονότητας.
- Στην Κύπρο, εισβολή στην ΑΟΖ της και ενέργειες προσάρτησης των κατεχομένων, όπως συνέχιση του εποικισμού, οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Τουρκίας – ψευδοκράτους, μεταφορά νερού από Τουρκία με θαλάσσιο αγωγό κ.λπ. Τουρκική επιτυχία, να συμφωνηθεί την 11.2.2014, λύση του Κυπριακού, που οδηγεί σε κατάργηση της ΚΔ και αντικατάσταση της, με συνομοσπονδιακό καθεστώς, υποτελές στη Τουρκία, παρόμοιο με εκείνο του σχεδίου Ανάν.

Ο τελικός στόχος της Τουρκίας, είναι η δορυφοροποίηση της Ελλάδας, με περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, και ο στρατηγικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου, που θα οδηγήσει και στον αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού.

Το μεγάλο ερωτηματικό, είναι γιατί δεν γίνεται προσπάθεια ανόρθωσης, αποβολής της ηττοπάθειας, ενίσχυσης των συντελεστών εθνικής ισχύος και χάραξης πορείας επιβίωσης;  Γιατί παραμένουν νεκρά τα αντανακλαστικά αντίδρασης του Ελληνισμού και συνεχίζονται τα συμπτώματα παρακμής, που οδήγησαν στο παρελθόν σε στρατηγικές ήττες του Ελληνισμού;  Αν η απάντηση στο ερώτημα, είναι η συμφιλίωση μας, με την υποταγή στον ισχυρό, τότε το μέλλον του Ελληνισμού είναι δυσοίωνο, και ιδιαίτερα για την Κύπρο μη αναστρέψιμο.

του Φοίβου Κλόκκαρη*
         *Aντιστράτηγος ε.α.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Υποταγή του Ελληνισμού;"

Το μέλλον του Ελληνισμού

- Ο καθένας βλέπει πάνω από την πατρίδα μας τον ήλιο της δικαιοσύνης.------ Πόσοι όμως πιστεύουν ότι υπάρχει η δικαιοσύνη για μας; Ζούμε με τις ημερομηνίες του παρελθόντος: 1918, 1922, 1923, 1940, 1944, 1955, 1964, 1974 και περιμένουμε αθώα τις επόμενες.-------

Μερικοί, βέβαια, πιστεύουν στην ελπίδα, αλλά όχι για εμάς. Γι’ αυτόν τον λόγο, φοβούνται το μέλλον και θέλουν να ζήσουν μόνο μέσα στο παρόν, ακόμα και αν είναι ανούσιο από μόνο του.
Ο ελληνισμός μπορεί να γεννήθηκε μέσα σ’ έναν τάφο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πέθανε. Η ύπαρξή του έχει επηρεάσει όλη την Ευρώπη. Διότι ο ελληνισμός έχει αξίες και ύφος που προσφέρουν στους ανθρώπους ένα δημιουργικό πλαίσιο που παράγει πολιτισμό.
Ο ελληνισμός δεν είναι μόνο ένα θύμα του παρελθόντος, είναι και μία μνήμη μέλλοντος. Ενσωμάτωσε μέσα του έννοιες ουσιαστικές, όπως η γενοκτονία, αλλά και η διασπορά. Απέκτησε μία ιστορική οντότητα.
Δεν έζησε μόνο τους θανάτους του λαού μας, θυσιάστηκε και για άλλους. Δεν έδειξε μόνο την ουσία της γνώσης, αλλά και την αναγκαιότητα της νοημοσύνης. Ο ελληνισμός δεν είναι ένα κλασικό σύστημα. Δεν είναι μόνο η φιλοσοφία. Η σοφία δεν είναι ο στόχος του. Είναι και τα μαθηματικά. Δεν επαρκούν οι αποκαλύψεις, πρέπει να υπάρχουν και ανακαλύψεις.
Κατά συνέπεια, το θέμα του δεν είναι μόνο ο Σωκράτης, αλλά και ο Αρχιμήδης. Η έρευνα συνεχίζεται. Τα αποτελέσματα είναι απλώς δεδομένα. Σημασία έχει η εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Ο ελληνισμός έχει μέλλον διότι έχει παρελθόν.
Τα νοητικά του σχήματα δεν εξαντλούνται διότι είναι μια ανοιχτή δομή που ανασκευάζει συνεχώς τα δεδομένα για ν’ ανακαλύψει νέες εφευρέσεις και νέες μνήμες. Γι’ αυτόν τον λόγο, το μέλλον του ελληνισμού σχετίζεται και με την αναγνώριση της γενοκτονίας. Διότι η προσπάθεια εξολόθρευσης του ελληνισμού ανήκει στην ιστορία του. Δίχως αυτό να σημαίνει, βέβαια, ότι ο ελληνισμός είναι μόνο ιστορία.
Είναι και ουσία της ιστορίας, δηλαδή μύθος. Είναι όμως και μέλλον της ανθρωπότητας με όλη τη σημασία της έννοιας. Τα διαχρονικά νοητικά σχήματα του ελληνισμού πρέπει να ζήσουν.
Διέσχισαν τους πολιτισμούς για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Η ίδια η ιδέα της επιστήμης και της έρευνας ανήκουν σε αυτό το πλαίσιο.
Κατά συνέπεια, η ιστορία της πατρίδας μας δεν είναι μόνο η δική μας. Ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. Και αυτό ενισχύει την ιδέα ότι το μέλλον του ελληνισμού βρίσκεται στη νοόσφαιρα.
Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μια στρατηγική της ανάπτυξης της μνήμης και όχι μόνο της διατήρησης. Διότι είναι με τη θυσία του ελληνισμού που γεννήθηκε η αναγέννηση. Αυτή όμως δεν είναι μόνο μία πιστή αντιγραφή της ελληνικής αρχαιότητας.
 Είναι περισσότερο μια προέκταση του αξιολογικού πυρήνα του ελληνισμού και σ’ αυτό το πλαίσιο ανήκει και ο ουμανισμός. Ο αιώνας των φώτων, ο διαφωτισμός, δεν έφερε μόνο το φως εξαιτίας των μαύρων αιώνων αλλά χάρις στη θυσία του φωτός του ελληνισμού.
lygeros
Του Νίκου Λυγερού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το μέλλον του Ελληνισμού"

Προσφυγιά ή “εισβολή”;

Η παρουσια του Ισλαμ σε μια χωρα επιδρα στις εξελιξεις ευθεως αναλογα με τους αριθμους των μουσουλμανων που βρισκονται εκει.---- Αν οι αφοσιωμενοι οπαδοι του Μωαμεθ δεν ξεπερνουν το 1% του πληθυσμου τοτε οι μουσουλμανοι ειναι φιλησυχοι, αγαπουν την ειρηνη και δειχνουν ετοιμοι να ασχοληθουν αποκλειστικα με την καθημερινοτητα τους.

 Αυτο ισχυει απολυτα σε χωρες οπως οι Ηνωμενες Πολιτειες η Αυστραλία η ο Καναδάς με ποσοστο μουσουλμανων απο 0,08 έως 1,8% . Η ‘επιθετικη ισλαμοποιηση’ εχει σαν αφετηρία την στιγμη που οι αριθμοι των μουσουλμανων ειναι αρκετοι ωστε να επιτρεπουν διεκδικητικες κινητοποιησεις με στοχο την κατοχυρωση κατ’ αρχην δικαιωματων που στην συνεχεια εξελισσονται σε επιλογες επιθετικες η καταπιεστικες για τις αλλες πληθυσμιακες ομαδες μιας χωρας.

 Οπως με λεπτομερεια αναφερει ο Δρ. Peter Hammond στο εξαιρετικα διαφωτιστικο του βιβλιο Slavery, Terrorism and Islam: The Historical Roots and Contemporary Threat (2010), όταν οι ανεκτικές, πολυπολιτισμικές και ‘πολιτικά ορθές’ κοινωνίες δέχονται μια σειρά από απαιτήσεις των μουσουλμάνων κατοίκων τους κάποια άλλα ζητήματα αρχίζουν να γίνονται ορατά και βαθμιαία κυρίαρχα.

Επιπτώσεις Μουσουλμανικής Κυριαρχίας

Μόλις ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων προσεγγίζει το 2 – 5 % αρχίζει ο προσηλυτισμός άλλων εθνικών μειονοτήτων καθώς και ομάδων του πληθυσμού που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εξαιρεμένοι (λχ φυλακισμένοι). 

Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται ήδη σε χώρες όπως η Δανία (2%), η Γερμανία (3%) η Βρετανία (2,7%), η Ισπανία (4%) και η Ταιλάνδη (4,6%). Μόλις το ποσοστό ξεπεράσει περίπου το 5 % (Γαλλία 8 %, Σουηδία 5 %, Ελβετία 4,3 %, Ολλανδία 5,5 %, Φιλιππίνες 5 %) οι πιέσεις εντείνονται σε βαθμό μεγαλύτερο από το μέγεθος της μειονότητας.

 Λχ, γίνονται μεγάλες διεκδικήσεις για την εισαγωγή ενός ειδικού ‘καθαρού’ (halal) με ισλαμικούς όρους φαγητού, πχ στα σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα την εξασφάλιση απασχόλησης υποχρεωτικά σε μουσουλμάνους για την προπαρασκευή και διαχείρισή του.

 Σε περιπτώσεις που το αίτημά τους δεν γίνεται δεκτό εμφανίζονται απειλές για κινητοποιήσεις και αντίποινα. Την ίδια στιγμή αιτήματα αυτοδιοίκησης με βάση την Σαρία (ισλαμικό νόμο) στις ιδιαίτερες κοινότητές τους εμφανίζονται με απειλές για βίαια αντίποινα αν η πίεση απορριφθεί.
Όταν το πληθυσμιακό ποσοστό των μουσουλμάνων ξεπερνά το 10 %, βιαιότητες κάνουν την εμφάνισή τους με ανησυχητική συχνότητα με βάση παράπονα και αιτήματα για την κοινωνική τους κατάσταση. Στο Παρίσι βλέπουμε ήδη πυρπόληση αυτοκινήτων ενώ η παραμικρή κίνηση που ενοχλεί τους ισλαμιστές απαντάται με βιαιότητες και συχνά με αίμα (Παρίσι και Κοπεγχάγη με καρτούν για τον Μωάμεθ και Αμστερνταμ για κάποιο φίλμ). Τέτοιες εντάσεις παρατηρούνται σχεδόν καθημερινά σε κοινωνίες με τέτοια ποσοστά (Ινδία 10%, Κένυα 19%, Ρωσία 15 %).
Με ποσοστά πάνω από 20 % σημειώνονται συχνές εγκληματικές ενέργειες που περιλαμβάνουν σκοτωμούς αντιφρονούντων ετερόπιστων (χριστιανών) η ετερόδοξων (σιίτες) καθώς και σχηματισμός παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως λχ στην Αιθιοπία (32,8 %), στο Τσαντ (53,1 %) και στο Λίβανο (59,7 %) και στη Βοσνία (40 %). Όταν το ποσοστό των μουσουλμάνων κατοίκων ξεπερνά το 60 % σημειώνονται οργανωμένες διώξεις ‘άπιστων’, εθνοκαθάρσεις αντιφρονούντων, η χρησιμοποίηση της Σαρία σαν επιθετικού όπλου όπως και η Γίζυα (φόρος στους άπιστους) καθώς και φαινόμενα βίαιης Τζιχάντ (Μαλαισία 60,4 %, Κατάρ 77,5 %, Σουδάν 70 %, Μπανγκλαντές 83 %, Αίγυπτος 90 %, Ινδονησία 86,1 % κλπ).

Πρόσφυγες η Εισβολείς;

Οι χριστιανικές χώρες γεμίζουν από μουσουλμάνους τυχαία η κατόπιν κάποιας συνειδητής κινητοποίησης; Κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να διατυπώσει κάποια καίρια άποψη. Παρατηρήσεις όμως είναι δυνατόν να γίνουν. Η κραυγή ‘Χετζίρα’ (Hijrah) στέλνει κραδασμούς ανατριχίλας στις ψυχές και στο θυμικό των μουσουλμάνων. Σηματοδοτεί το ξεκίνημα του Ισλάμ κι’ αναφέρεται στη φυγή σαν πρόσφυγας του Προφήτη Μωάμεθ από την Μέκκα, για να διασωθεί από επικείμενους φονιάδες, την άφιξή του στη Μεντίνα (τότε, Γιαθρίμπ), την μεθόδευση της από μέσα κατάληψής της και την επεκτατική στη συνέχεια κυριαρχία του Ισλάμ παντού. Περιέχεται σε 91 στίχους του Κορανίου σαν καθήκον των μουσουλμάνων να μιμηθούν τoν Προφήτη και να αυξήσουν την Χετζίρα, με στόχο την επεκτατική διάδοση του Ισλάμ σε άλλες χώρες και κοινωνίες. Μια τέτοια ‘φυγή’ των μουσουλμάνων, με την μορφή προσφυγιάς η μετανάστευσης, οριοθετεί τους τρόπους με τους οποίους η Σαρία (ιερός νόμος) μπορεί τελικά να επιβληθεί σε αλλόπιστες κοινωνίες. Από την βία των Σαλαφιστών μέχρι την αξιοποίηση των δημοκρατικών θεσμών και της ανοχής των άλλων κοινωνιών, που κάνουν χρήση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι οπαδοί της Χιζμπ – ουτ Ταχρίρ, υπάρχουν σαφείς θρησκευτικές αναφορές στα διάφορα ιερά κείμενα. Σε ποιό βαθμό λοιπόν η ανθρώπινη πλημμύρα που κατακλύζει τα ελληνικά νησιά και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι προιόν γνήσιας προσφυγικής διαφυγής η αποτέλεσμα προσχεδιασμένης – με μεθόδους βίαιου εξαναγκασμού συχνά – ισλαμικής διείσδυσης; (Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα, βλ το μικρό βιβλίο των Sam Solomon και E. Al Maqdisi, Modern Day Trojan Horse: Al-Hijra, the Islamic Doctrine of Immigration, Accepting Freedom or Imposing Islam?. Advancing Native Missions, 2009).

Ρίχνοντας μια ματιά στις φωτογραφίες και στα βίντεο από τα συμβαίνοντα στα ελληνικά νησιά και στους σταθμούς της Βουδαπέστης, της Βιέννης και του Μονάχου αλλά και στα σύνορα Ουγγαρίας – Σερβίας και Γερμανίας – Δανίας διαπιστώνουμε (παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να επικεντρώνουν τις κάμερες στα ελάχισταίγυναικόπαιδα) πως 8 στους 10 εικονιζόμενους είναι νέοι άνδρες ηλικίας γύρω στα είκοσι και πάνω. Ανάμεσα στις τόσες χιλιάδες ‘πρόσφυγες’, που είναι οι πολλές γυναίκες, τα μικρά παιδιά, οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι; Αυτοί δεν κινδυνεύουν από τους εμφύλιους και τις αγριότητες των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου; Κάτι δεν στέκει καλά σε όλα αυτά. Είναι περίεργο πως δεν γίνεται σχεδόν καθόλου κουβέντα για το ζήτημα αυτό.

Είναι επίσης ακατανόητο πως όσοι διαφεύγουν από τη Συρία κυρίως στρέφονται προς την Δύση, και όχι προς πολύ κοντύτερα ευρισκόμενες χώρες που είναι πλούσιες αλλά και μουσουλμανικές. Σε χώρες όπως το Κουβέιτ, το Κατάρ , τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία δεν έχει μέχρι σήμερα μεταφερθεί ούτε ένας (!) μετανάστης. Ενώ σε άλλες γειτονικές χώρες, με σοβαρά όμως οικονομικά προβλήματα οι περισσότερες , και που δεν μπορούν να τους κρατήσουν για πολύ, έχουν γίνει δεκτοί πάρα πολλοί (Τουρκία 1,8 εκ., Λίβανος 1,2 εκ., Ιορδανία 628.000, Αίγυπτος 133.000). Κι αυτοί όμως, λόγω άθλιων οικονομικών συνθηκών, πασχίζουν να φύγουν για Ελλάδα και Ευρώπη. Γιατί οι εύπορες μουσουλμανικές χώρες, όπου θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνιμα δίχως προβλήματα, δεν δέχονται κανέναν;

Μήπως λοιπόν στόχος είναι η νέα ‘φυγή’ (hijrah) προς την Δύση; Πριν από μήνες το Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Συρία και στο Ιράκ είχε απειλήσει την Δύση με 500.000 χιλιάδες ισλαμιστές ‘πρόσφυγες’. Που σύμφωνα με το παράδειγμα του Προφήτη θα διέβρωναν τις κοινωνίες αυτές από μέσα, διαδίδοντας την φανατισμό τους, με τελικό στόχο την επιβολή της Σαρία. Το σχέδιο του Χαλιφάτου δείχνει να πετυχαίνει, με την Ευρώπη να κατακλύζεται από μουσουλμάνους και τα ελληνικά νησιά, σαν ανυπεράσπιστα προγεφυρώματα, να βουλιάζουν κάτω από το βάρος των αριθμών τους..

Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με ρατσισμό. Μια και η εθνικότητα και το χρώμα των εισβολέων δεν παίζει κανένα ρόλο. Εχει όμως μεγάλη σημασία η σύγκρουση αξιών. Οι κοινωνίες μας είναι χτισμένες πάνω στην αποδοχή του διαφορετικού, στην ανεκτικότητα και τον αλληλοσεβασμό. Αυτές είναι αρχές που αντιπαρατίθενται με τον ακραίο ισλαμισμό. Οι αξίες των δύο πολιτισμών δεν είναι συμβατές. Φανατισμός, μίσος, αντιπαλότητα, εξαίρεση του ‘άλλου’ κυριαρχούν στο δικό τους πολιτισμό. Στην αναπόφευκτη σε βάθος χρόνου ρήξη, ποιος θα κυριαρχήσει;

Οι Ευρωπαικές ηγεσίες εξακολουθούν να κρατούν τα μάτια ερμητικά κλειστά στην πραγματικότητα και στους κινδύνους. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν παροδικά συμφέροντα και μυωπικούς πολιτικούς στόχους θυσιάζουν τις μακρόπνοες προοπτικές των κοινωνιών τους. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη σκέψη τους και την έλλειψη οραματισμών.

*Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος έχει γράψει τα βιβλία: Στην Καρδιά του Ισλάμ: Από τις Στέπες της Κεντρικής Ασίας στο Αφγανιστάν (2001) και πρόσφατα Η Οργή του Ισλάμ και οι Φανατικοί της Τζιχάντ (2015)

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου*.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προσφυγιά ή “εισβολή”; "

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ

Ο πόλεμος που έρχεται, η ελληνική "εμπλοκή" και οι επικίνδυνοι "σταυροφόροι αναλυτές"---Η φράση του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ με την οποία χαρακτήρισε την επίθεση στο Παρίσι “πράξη πολέμου” , είναι ισχυρή ένδειξη για το τι είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει. Μια στρατιωτική κλιμάκωση στην περιοχή της Συρίας είναι βέβαιη . Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι μορφή θα έχει αυτή. Και πρέπει όλοι σοβαρά να σκεφτουν την επόμενη κίνησή τους . Για να μην ζήσουμε χειρότερα απ΄ όσα ζήσαμε στο Παρίσι.

Στην Ελλάδα ως γνωστόν υπάρχουν εκατομμύρια…αναλυτές. Όλοι μας το ΄χουμε το “κουσούρι” . Κι όπως ηταν αναμενόμενο πριν ακόμη η ίδια η Γαλλία να πάρει θέση , εδώ στην Αθήνα υπήρξαν οι πρώτες “αναλύσεις”. Νεαρός παρουσιαστής τηλεοπτικού σταθμού που έχει άποψη επί παντός επιστητού έγραψε στο twitter του ότι “είναι δύσκολο να μην επιθυμείς να δεις τον ουρανό της Μέσης Ανατολής εκεί πάνω από τη Ράκα,κατάστικτο από Rafale…”! Και δεν είναι η μοναδική βαθυστόχαστη ανάλυση που έχει γίνει τις τελευταίες ώρες . Επιπλέον διαπιστώνουμε ότι εδώ στο εσωτερικό της χώρας δίδεται διάσταση πολύ μεγαλύτερη απ΄ ότι στο εξωτερικό για τη πιθανή διέλευση δύο τρομοκρατών από τη Λέρο! Είναι βέβαιο ότι και αυτό το θεμα θα γίνει αντικείμενο για έναν ωραιότατο καυγά μεταξύ των ελληνικών κομμάτων!

Επειδή τα πράγματα είναι εξαιρετικά κρίσιμα και σοβαρά θα πρέπει όλοι μας ,παρά την όποια συναισθηματική φόρτιση να αντιμετωπίσουμε με την ανάλογη σοβαρότητα αυτά που έρχονται.

Πρώτον όσοι χωρίς δεύτερη σκέψη τάσσονται υπέρ μιας γρήγορης στρατιωτικής κλιμάκωσης στη Συρία ,η οποία επί της ουσίας θα γίνει για να βοηθήσει τα ποσοστά δημοτικότητας του Γάλλου Προέδρου και άλλων ευρωπαίων ηγετών πρέπει να είναι βέβαοι ότι μια τέτοια εξέλιξη  θα οδηγήσει απλά σε απόλυτο αδιέξοδο. Δεν χρειάζεται ανάλυση,χρειάζεται…μνήμη. Ιράκ,Αφγανιστάν,Λιβύη! Τα “νικήσαμε” και “η αποστολή εξετελέσθη” ,γρήγορα ξεχάστηκαν και η πραγματικότητα που προέκυψε μας έφερε στους τζιχαντιστές και στην εποχή τρόμου που ζούμε στην Ευρώπη.

Δεν πρέπει να συντριβούν οι ακραίοι ισλαμιστές θα πείτε; Μέχρι ενός! Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει με επεμβάσεις “τηλεοπτικού χαρακτήρα” . Η όποια στρατιωτική επιχείρηση γίνει για την οριστική διάλυση του Ισλαμικού κράτους, θα πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένη, να έχει ξεκάθαρους στόχους και αρέσει δεν αρέσει στη δύση θα πρέπει να περιλαμβάνει και τη Ρωσία. Χωρίς την δημιουργία ενός συμπαγούς στρατιωτικού μετώπου που μόνο με τη δημιουργία του θα εκπέμπει την αποφασιστικότητα διάλυσης του τέρατος βίας των τζιχαντιστών δεν πρόκειται να επιτευχθεί τίποτα. Αν η κάθε “μεγάλη δύναμη” εξακολουθήσει να παίζει το δικό της παιχνιδάκι στη Συρία και στη Μέση Ανατολή, το απεχθές φαινόμενο της ακραίαΑς βίας των τζιχαντιστών απλά θα συνεχίσει να αναπτύσσεται.

Είναι προφανές ότι για να μιλήσουμε για οριστική λύση του θέματος το οποίο έχει προκαλέσει και την ανεξέλεγκτη πλέον προσφυγική κρίση , θα πρέπει να βρεθεί λύση και στο θέμα της Συρίας. Θα πρέπει όλοι οι ισχυροί να αποφασίσουν ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τη χώρα. Η πτώση Άσαντ που διακαώς επιθυμούν οι δυτικοί οδήγησε στο σημερινό χάος. Επειδή και στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και στη Λιβύη έριξαν καθεστώτα χωρίς όπως αποδείχτηκε να έχουν σχέδιο για την επόμενη μέρα ,θα πρέπει να είναι αποφασισμένο πριν από την όποια επιβολή λύσης τι θα ακολουθήσει στη Συρία. Και σ΄ αυτή τη περίπτωση είναι προφανές ότι η Ρωσία δεν μπορεί να μην έχει λόγο. Κι αυτό φαίνεται ότι είναι ένα ταμπού που οι δυτικοί ακόμη παλεύουν να ξεπεράσουν.

Σ΄ ότι μας αφορά. Διαβάζουμε τις τελευταιες ώρες πύρινα άρθρα για άμεση εμπλοκή μας στις όποιες επιχειρήσεις αποφασιστούν να γίνουν! Θυμίζει το “υπογράψτε ότι συμφωνία μας δώσουν οι Ευρωπαίοι” του καλοκαιριού που πέρασε. Γράφουν επίσης κάποιοι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει σαφέστατη θέση κατά των ισλαμοφασιστών και να ταχθεί στο πλευρό των δυτικών.

Για να ηρεμήσουμε και να δούμε πως έχει η κατάσταση:

•Η Ελλάδα ότι επιχείρηση και να γίνει στη Μέση Ανατολή ,είναι εκ των προτέρων “μπλεγμένη”. Η παροχή στρατιωτικών εγκαταστάσεων και διευκολύνσεων που παρέχει διαρκώς , ανελλιπώς και με συνέπεια από τη Σούδα -κι όχι μόνο- είναι τεράστια συμμετοχή στις όποιες στρατιωτικές επιχειρήσεις γίνονται στην ευρύτερη περιοχή. Ας μην υποτιμούμε τον ρόλο αυτών των διευκολύνσεων ,γιατί κακό στη χώρα κάνουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι “σύμμαχοι” δεν μας πίεσαν ποτέ αφόρητα για την “ενεργό” στρατιωτική συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις που έκαναν στην περιοχή. Η παροχή των διευκολύνσεων είναι πολύ πιο σημαντική απ΄ όσο εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε.

•Η Ελλάδα είναι μια δυτική,πολιτισμένη,ευρωπαϊκή χώρα. Κι αν δούμε το χάρτη , θα διαπιστώσουμε ότι είναι και η μοναδική στην περιοχή που παρά τα μεγάλα οικονομικά της προβλήματα ,παρά την υποδοχή 500 και πλέον χιλιάδων πορσφύγων και μεταναστών στο έδαφός της , αποτελεί το μοναδικό κομμάτι γης που παρέχει ασφάλεια και ηρεμία,σε μια τεράστια περιοχή που ξεκινά από τις ακτές της βόρειας Αφρικής και φθάνει μέχρι την Ουκρανία. Προφανώς και είναι κάθετα αντίθετη σε μορφώματα απάνθρωπης βίας όπως το Ισλαμικό Κράτος. Προφανώς και υπερασπίζεται τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Συνεπώς οι απόψεις περί “ξεκάθαρης θέσης” της Ελλάδας με ποιον είναι και με ποιον δεν είναι, είναι …ύποπτες για τα κίνητρά τους. Η Ελλάδα δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Είναι πολύ πιο πολιτισμένη και “ευρωπαϊκή” σε τέτοια ζητήματα. Και για να …ευλογήσουμε τα γένια των στρατιωτικών μας θα υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά , ότι η ελληνική στρατιωτική παρουσία σε αποστολές του εξωτερικού , όπως για παράδειγμα στο Αφγανιστάν, θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο. Οι Έλληνες στρατιωτικοί όπου πήγαν , έχτισαν,βοήθησαν και προστάτευσαν πληθυσμούς ταλαιπωρημένους από πόλεμο και διωγμούς. Κι ένα μερίδιο της ασφάλειας που ακόμη νοιώθουμε εδω στην Ε

λλάδα το οφείλουμε σ΄ αυτές τις “γέφυρες” που έστησαν οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές. 

http://www.onalert.gr/stories/o-polemos-pou-erxetai-i-elliniki-emloki-kai-oi-epikindynoi-stayroforoi/46171

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ"