Με λίγα λόγια, πρέπει να έχουν ισότιμη πρόσβαση στις ευκαιρίες της ζωής και να είναι πραγματικά ελεύθεροι, επιδιώκοντας παράλληλα με τα προσωπικά τους συμφέροντα και την ποιότητα ζωής, στην οποία εντάσσεται όλο το πλέγμα των καθημερινών μας σχέσεων και στην οποία πρέπει να αποσκοπεί όλο το φάσμα των πολιτικών προτάσεων και δραστηριοτήτων.
Ωστόσο αυτό που βιώνουμε είναι ότι οι θεσμοί της Ελληνικής Πολιτείας είναι σε πλήρη διάλυση.
Η γραφειοκρατία, η αναξιοκρατία, η οικογενειοκρατία και η διαφθορά με άλλοθι το «επείγον» και την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων κυριαρχούν σε όλες τις δομές του κράτους.
Η απονομή της Δικαιοσύνης γίνεται άκρως προβληματική και οι αμφιλεγόμενες αποφάσεις της αυξάνονται, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας υποβαθμίζονται, με συνέπεια να αδυνατούν να εκπληρώνουν με επιτυχία την αποστολή τους.
Οι προβληματικές δημόσιες υπηρεσίες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τον πολίτη, ενώ οι συνεχιζόμενες κρυφές σπατάλες του Δημόσιου Τομέα εξακολουθούν να φέρνουν τον πλουτισμό ολίγων «εκλεκτών» και αναπόφευκτα την μεγαλύτερη και δυσβάστακτη επιβάρυνση για όλους τους υπόλοιπους πολίτες.
Η πραγματική ανεργία καλπάζει σε ποσοστά πολύ άνω του 30% και η εγκληματικότητα παραμένει αμείωτη, ενώ τα ναρκωτικά εισβάλλουν παντού.
Η Περιφέρεια ασφυκτιά και υφίσταται τις ζοφερές συνέπειες της αποβιομηχανοποίησης και της απαξίωσης της αγροτικής παραγωγής, ως αποτέλεσμα της άλογης και ανεύθυνης πολιτικής του παρελθόντος, που οδήγησε στην συρρίκνωση της εν γένει εθνικής παραγωγής μας και στην περιβόητη «παγκοσμιοποίηση» των πολυεθνικών συμφερόντων.
Η διάλυση χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η πολλαπλή ενδυνάμωση μεγάλων και πολυεθνικών εταιρειών και ομίλων, που εξαπατούν τους καταναλωτές, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός, ενώ μια μόνο ματιά στις πολλές δεκάδες χιλιάδες κλειστά καταστήματα αρκεί για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος της οικονομικής συρρίκνωσης.
Η ακρίβεια, που κατηύθυνε τα ελληνικά νοικοκυριά στην υπερχρέωση με στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια συνεχίζεται, παρά την δραματική πτώση των αποδοχών των εργαζομένων.
Η μεσαία τάξη αποδεκατίζεται από την εξοντωτική και άδικη φορολογία που αναγκάζει πολλούς επαγγελματίες να διακόπτουν την δραστηριότητά τους και να προσπαθούν να επιβιώσουν με τα συσσίτια της Εκκλησίας και των Δήμων, τα πεινασμένα Ελληνόπουλα στο σχολείο είναι πλέον η συνήθης καθημερινότητα, ενώ όλο και περισσότεροι πολίτες ευρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας και ακόμη χειρότερα αυξάνεται ο αριθμός των αστέγων.
Το ασφαλιστικό σύστημα λειτουργεί σε συνθήκες κατάρρευσης ενισχύοντας την αγωνία των συνταξιούχων, αν θα εισπράξουν την πενιχρή τους σύνταξη τον επόμενο μήνα, ενώ δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πολίτες, που έχουν καταβάλει πολύχρονες εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η οικτρή κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία με τις σπατάλες και την έλλειψη προσωπικού προκαλεί την συνεχή υποβάθμισή τους και την μεταφορά πόρων και τεχνογνωσίας στην παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας.
Ακόμη και στον ακαδημαϊκό χώρο εμφανίζονται φαινόμενα διαφθοράς, ενώ η μείωση των κονδυλίων και η έλλειψη χρηματοδότησης για την επιστημονική έρευνα οδηγούν στην υποβάθμιση της παιδείας.
Οι αλλεπάλληλες και πολλές φορές αχρείαστες εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις» έχουν καταντήσει «απορρυθμίσεις» και εξαφανίζουν τα όνειρα χιλιάδων παιδιών και επιστημόνων, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στερώντας ένα τεράστιο πνευματικό κεφάλαιο από την πατρίδα
Το φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας υποβαθμίζεται καθημερινά και παραμένει στο έλεος των φυσικών καταστροφών και της άνευ ελέγχου και χωρίς στρατηγική οικονομικής εκμετάλλευσης, που συνήθως ενισχύεται από την κρατική ανεκτικότητα και ολιγωρία.
Προσθέτοντας στην όλη κατάσταση το πρόβλημα της ανέλεγκτης μετανάστευσης και της προσφυγιάς, που δημιουργούν οι «περίεργοι» πόλεμοι στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, κατανοούμε ότι η υπερφόρτωση με «πρόσφυγες» των νησιών μας και της υπολοίπου χώρας αποσκοπεί σε αλλαγή της κοινωνικής διαστρωμάτωσης και σε περαιτέρω εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού.
Το κράτος σε όλες τις εκφάνσεις του επιδεικνύει κολοσσιαία αχαριστία, αδιαφορία και ασυνέπεια για τους πολίτες του και δεν ανταποκρίνεται ούτε στις ελάχιστες υποχρεώσεις του απέναντί τους.
Η περιφρόνηση προς τους συνταγματικούς κανόνες και τους νόμους, που εκπορεύεται από την αλαζονεία της εξουσίας και την καθεστωτική της αντίληψη, ουσιαστικά υπονομεύουν την Δημοκρατία, αφού ακόμη και η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να περιορίσει τέτοιου είδους φαινόμενα.
Χαρακτηριστικό φαινόμενο είναι οι «άεργοι» και χωρίς ένσημα ηγέτες, που αντί για επαγγελματικά ένσημα παρουσιάζουν ως εύσημα της καριέρας τους την κομματική ανέλιξη τους μέσω πατριαρχικών δομών και μηχανισμών.
Το «πελατειακό» κράτος της μεταπολίτευσης και η χωρίς μέτρο λεηλασία των εθνικών πόρων από τους κομματικούς μηχανισμούς και τους ευνοουμένους τους, έχουν οδηγήσει την χώρα στην υπερχρέωση σε ξένους οργανισμούς με φυσική συνέπεια την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και την εξάρτηση από υπερεθνικές ή και πολυεθνικές οντότητες.
Τα περίφημα «μνημόνια» και η λιτότητα που ευαγγελίζονται έχουν αποτύχει οικτρά, γιατί πρώτιστος στόχος τους δεν είναι η ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας, αλλά η ταπείνωση και η υποταγή του ελεύθερου φρονήματος του Ελληνικού Λαού.
Ουσιαστικά δεν έχουμε Δημοκρατία αλλά ολιγαρχία, δηλαδή κυριαρχία των ολίγων, οι οποίοι για να διατηρήσουν την πολιτική και οικονομική εξουσία και τα προνόμιά τους μετέρχονται κάθε μέσον, από τον εκβιασμό των πολιτών μέσω των όποιων δημοσιογραφικών «φερεφώνων» τους μέχρι και την ολοκληρωτική υποτέλεια και υποταγή σε ξένα συμφέροντα που οδηγούν σε Εθνική Μειοδοσία.
Με λίγα λόγια στοχεύουν στην υποδούλωση, που δεν την νοιώθουν οι πάντοτε υποταγμένοι «ηγέτες» της πατρίδας, αλλά όλοι εμείς οι άλλοι, οι Ελληνίδες και Έλληνες, που μας συκοφαντούν, μας λοιδορούν, μας καταπιέζουν και μας τυραννούν τόσο κάποιοι «φιλέλληνες εταίροι» μας, όσο και αυτοί που μας κυβερνούν στο όνομα μιας κρίσης που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Επιτέλους, θέλουμε να πάψουμε να είμαστε το ανά πάσα στιγμή ευάλωτο Οικονομικό Προτεκτοράτο των «φίλων δανειστών» μας.
Στη χώρα μας ευημερούν πλέον μόνον κάποιοι βολεμένοι από το καθεστώς και από τα όποια διαπλεκόμενα συμφέροντα, που αποτελούν την τερατογένεση των κακών και υπόπτων πολιτικών αποφάσεων και επιλογών.
Είναι οι ίδιοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που ελέγχουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τον εθνικό πλούτο, οι ίδιοι που καθιέρωσαν την αρχή του αποκλεισμού των ευκαιριών για τους άξιους που δεν υποτάσσονται, οι ίδιοι που καταστρέφουν τα όνειρα και τις ελπίδες εκατομμυρίων πολιτών.
Είναι αυτοί που θέλουν να συνεχίσουν να μας ελέγχουν, αυτοί που θέλουν να μη εργάζονται αλλά να μας «δουλεύουν», προβάλλοντας μια εικονική πραγματικότητα με ανύπαρκτα έργα και φανταστικά αποτελέσματα.
Είναι αυτοί που επιθυμούν να διαδώσουν και να επιβάλλουν στον λαό μας μια νοοτροπία παρακμής, μια νοοτροπία που επιτρέπει την αρπαγή, που ωθεί σε ραγιαδισμό και σε «ρουσφέτι – μίζα – συναλλαγή», που εξυπηρετεί την λογική της «ήσσονος προσπαθείας», που ευνοεί την εκμετάλλευση των χαμηλότερων ενστίκτων, που στηρίζει τον ελεγχόμενο και υποταγμένο άνθρωπο και προπαγανδίζει τον πλουτισμό χωρίς δουλειά, την εύκολη κοινωνική αναρρίχηση και τον δημόσιο εξευτελισμό μπροστά στο χρήμα και στην δημοσιότητα.
Είναι το σύνολο του σημερινού πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, που αγωνίζεται να επιβάλλει σε όλους αυτή την νοοτροπία, υλοποιώντας προεπιλεγμένες αποφάσεις σε βάρος των πολλών, για να περιφρουρήσει τα μικρά και μεγάλα συμφέροντά του απαξιώνοντας τις παραγωγικές διαδικασίες και τον εθνικό πλούτο της χώρας, με στόχο να καρπωθούν αυτοί και μόνον αυτοί τα οφέλη του μαζί με τους εξ αλλοδαπής πάτρωνές τους.
Αυτοί οι ίδιοι, που είναι κουφοί στους ήχους της ιστορίας και τυφλοί στις εικόνες του μέλλοντος.
Η συνοχή της Ελληνικής Κοινωνίας διαρρηγνύεται και η ποιότητα ζωής είναι πλέον έννοια άγνωστη στην καθημερινότητα των συμπολιτών μας, αφού διαλύεται συνεχώς ο συνεκτικός ιστός της κοινωνίας μας με την ασυγκράτητη καταρράκωση των οικονομικών, παραγωγικών, τεχνολογικών και ερευνητικών δομών της χώρας μας.
Η έλλειψη των ανοικτών οριζόντων και των εμπνευσμένων και μακρόπνοων σχεδιασμών χαρακτηρίζει ολοκληρωτικά τόσο την πολιτική πρακτική, όσο και την διάθεση των σημερινών κομμάτων για ανάπτυξη και δημιουργία.
Η ίδρυση αρκετών νέων κομματικών σχηματισμών, είτε από μέλη του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού, είτε από νεόκοπους εκμεταλλευτές της δημοσιότητας φαίνεται να εξυπηρετεί τελικά μόνον τεράστια οικονομικά συμφέροντα ή προσωπικούς πολιτικούς σχεδιασμούς και φιλοδοξίες και όχι τον στόχο της ενίσχυσης της ευημερίας των πολιτών.
Τα καθημερινά, χρόνια και μεγάλα προβλήματα εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τους Έλληνες στον μέγιστο βαθμό.
Και όταν οι πολίτες έχουν μεγάλα και χρονίζοντα προβλήματα χωρίς καμιά προοπτική επίλυσής τους, τότε οι πολίτες δεν αισθάνονται ελεύθεροι.
Είναι απλά δούλοι των προβλημάτων και αυτών που τα προκαλούν, γιατί τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που διαθέτουν, τον σπαταλούν για να βρουν λύση στο άμεσο πρόβλημα της επόμενης ημέρας και όχι για να σκεφθούν πως θα εξαλείψουν τις αιτίες των προβλημάτων.
Αν διατηρηθεί και διευρυνθεί η σημερινή ανισότητα, τότε η κοινωνία μας δεν θα αντέξει.
Και τούτο, διότι οι εξαντλημένες κοινωνίες γίνονται ανυπόμονες, αν δεν έχουν κάποια περίοδο ανάπαυλας και συνταράσσονται από ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις και μη προβλέψιμες καταστάσεις.
Και η ελληνική κοινωνία είναι μια εξαντλημένη κοινωνία από την πολύχρονη λιτότητα, τις θυσίες χωρίς αντίκρισμα, τα χαμένα χρόνια και τις ψεύτικες ελπίδες.
Επιτέλους, οι πολίτες της Ελλάδας είναι ελεύθεροι και όχι δούλοι και έχουν δικαίωμα στην ελπίδα.
Εμείς οι Έλληνες, που είμαστε υπερήφανοι γιατί ανακαλύψαμε την δημοκρατία, δεν θέλουμε μια δημοκρατία σε εισαγωγικά και χωρίς ποιότητα, δεν θέλουμε μια δημοκρατία στα λόγια, όπου οι νόμοι δεν εφαρμόζονται για όλους και κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Διότι καταλαβαίνουμε όλοι, ότι χωρίς ελευθερία επιλογής, χωρίς ισότιμη πρόσβαση στις ευκαιρίες, στην γνώση και στην πληροφόρηση, χωρίς ουσιαστική εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων δεν έχουμε στην ουσία καν Δημοκρατία.
Σκοπός μας είναι να υπερασπιστούμε την Εθνική Ανεξαρτησία, την Εθνική Κυριαρχία και την Εδαφική Ακεραιότητα της Πατρίδας μας και να υπηρετήσουμε πιστά τις δημοκρατικές αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης των πολιτών, του κράτους δικαίου και της κοινωνικής συναίνεσης.
Θέτουμε στην διάθεση του Ελληνικού λαού όλες μας τις δυνάμεις, γιατί πιστεύουμε βαθιά στην Ελλάδα των δημιουργών και όχι σε αυτήν των «αργυραμοιβών».
Για να απαλλαγούμε όμως από τον «βραχνά» των αργυραμοιβών, των δανείων και επιτοκίων, οφείλουμε στον Λαό και στην Κοινωνία μας κάποιας μορφής «σεισάχθεια», αφού οι περισσότεροι πολίτες κοντεύουν να γίνουν δούλοι λόγω χρεών στις τράπεζες, οι οποίες ουσιαστικά προκάλεσαν αυτή την κατάσταση με την ακόρεστη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων για «λογιστικό χρήμα» που τους χορήγησε η κρατική εξουσία.
Αυτή η «σεισάχθεια» πρέπει να εφαρμοσθεί, μετά από σοβαρή μελέτη όλων των χρεών και του τρόπου δημιουργίας και διατήρησής τους, έτσι ώστε να μην αποδιαρθρωθούν πλήρως όλες οι νομισματικές και χρηματοπιστωτικές αξίες της ελληνικής κοινωνίας.
Είμαστε ακόμη πεπεισμένοι, ότι την πορεία της κοινωνίας μας προς την ανάπτυξη και την ευημερία μπορούν να επαναδιατάξουν μόνον η ισότιμη και απρόσκοπτη πρόσβαση των νέων σε όλες τις ευκαιρίες της ζωής, αφού οι δικές τους επιλογές θα καθορίσουν το μέλλον.
Οι νέες και νέοι πρέπει να μπορούν να αποκτούν ανεμπόδιστα και χωρίς προαπαιτούμενα κάθε γνώση και πληροφόρηση, καθώς και οποιαδήποτε εκπαίδευση επιθυμούν σε επίπεδο επαγγελματικής ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Θέλουμε να συμμετέχουμε ισότιμα -και το τονίζουμε : ισότιμα- στην διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι και να αντλούμε για τον Λαό μας όλα τα οφέλη που αναλογούν στην Κοινωνία και στο Έθνος μας.
Οι «ενοχές» και ο «φόβος» για τις εξελίξεις, που έντεχνα ενέσπειραν κάποιοι στην ψυχή των συμπατριωτών μας, πρέπει επί τέλους να τελειώνουν.
Ο πλούτος της Μεσογειακής Κληρονομιάς που μας ανήκει, είναι αρκετός για να επαναφέρει την χαμένη τιμή και τον διεθνή σεβασμό για την Πατρίδα και τον Λαό μας, που δυσφημίστηκαν τόσο πολύ τα τελευταία 6 χρόνια από εγχώριες και «εξωχώριες» πολιτικές, βασισμένες στην ανεπάρκεια, στα λάθη, στην χρηματοπιστωτική εξαπάτηση και στην άδικη «στοχοποίηση» της Ελλάδας.
Η ανατροπή αυτής της ζοφερής κατάστασης μπορεί να επέλθει και θα γίνει !!
Το πως θα το δούμε πολύ σύντομα φίλοι μου!!
Μέχρι τότε λίγο ακόμη υπομονή!!!!
Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές
Αναρτήσεις
