ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΓΛΥΝΟΣ Η ΓΛΗΝΟΣ

Γληνός, ή Γλυνός  ---- 
Γλύνα στην νήσο Νάξο, αποκαλούσαν (δεν γνωρίζω αν υπάρχει ακόμη), ενα χώμα, καφε με το οποίο οι Ναξιώτες έφτιαχναν τα κεραμίδια. Ετσι απο παράφραση ο κεραμιδάς, αποκαλείτο γλυνός.--

Επίσης η γλύνα (το λίπος), του γουρουνιού, εχει ρίζα στο επίθετο.--

Γληνός με η ήταν ενας απο τους γιους του Ηρακλή με την Διηάνειρα και συνήθιζαν οι γραμματιζούμενοι να το χρησομοποιούν (κοιτα Δημήτρης Γληνός).
Αλλοι ικάζουν ότι το η προλήθθε απο τα γλήνεα - γλήνη που στα αρχαικά σημαίνει κοσμήματα.
Η γλίνα με ι ειναι η κόρη του ματιου σε αρχαική διάλεκτο

 αυτά τα βρήκα σε βιβλία στην παλιά βιβλιοθήξη της Βουλής, ψάχνοντας για την ρίζα του επιθέτου.
Στην διάθεσή σας

Βασιλική Γλυνού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΓΛΥΝΟΣ Η ΓΛΗΝΟΣ"

Από που πήραν τα ονόματά τους τα ελληνικά νησιά;

Γνωρίζατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του

ομώνυμου νησιού;---





Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο

Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά.----





Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που

φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη

χώρα του Άτλαντα;



Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου

του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.





Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών

δεν μας κάνει εντύπωση.





Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους

προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα.





Διαβάστε μερικά παραδείγματα:



Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του

νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία

αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα»

που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το

«συρ» που σημαίνει βράχος.





Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός

του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».





Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα

και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες

επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και

παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα

άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας

ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού

οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το

οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό

προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και

ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).





Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και

επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο,

απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και

της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.





Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο

Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη»,

όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι

κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της

Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.





Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του

νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον

λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία,

όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που

με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.





Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις

λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και

μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.





Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση

του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου

ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική

διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε

ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί

(άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί,

το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».





Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι

φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση

μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες

εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την

ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή

από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο»

(που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η

τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος

είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και

κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.





Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με

χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ. ). Για αυτό το

νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που

σημαίνει ομαλός, επίπεδος.





Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του

ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι'αυτό και τα

νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου

και από το άλλο το Ρόδον.





Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη

Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη

κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά

τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.





Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται

ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται

απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε

στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό

το νησί στο εξωτερικό.





Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς

ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα

λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί

ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα

Κύθηρα αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την

Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την

έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει

«κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από που πήραν τα ονόματά τους τα ελληνικά νησιά;"

ΙΜΒΡΟΣ.

 

 

ΙΜΒΡΟΣ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΧΑΣΕ...

Οκτώ μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, η Ελληνική Κυβέρνηση έστειλε ένα τηλεγράφημα στην τοπική κυβέρνηση:

"...Η Κυβέρνησις είναι αποφασισμένη να προστατεύση δια παντός μέσου τους κατοίκους εν περιπτώσει καταπιέσεων ή διωγμών από των Τούρκων. Κατόπιν της υπό των Τούρκων εφαρμογής των διατάξεων του 14ου άρθρου δυνατόν η Κυβέρνησις να εφεσιβάλη αυτό ενώπιον της Κοινωνίας των Εθνών....''

Εβδομήντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από αυτό το τηλεγράφημα, και βάσει των γεγονόντων που ακολούθησαν, αποδείχθηκε ότι η Μητέρα Ελλάδα όχι μόνο δεν τίμησε την υπογραφή της και δεν προστάτευσε τους 'Ελληνες κατοίκους της 'Ιμβρου και της Τενέδου, αλλά, αντίθετα, τους εγκατέλειψε στην τραγική τους μοίρα...

Το 1923 ο πληθυσμός της Ίμβρου ήταν 10.000 κάτοικοι, οι οποίοι κατά 92% ήταν ορθόδοξοι 'Ελληνες, ενώ η Τένεδος , αριθμούσε 2.500 κατοικους, οι οποιοι οι μισοί ήταν ορθόδοξοι 'Ελληνες.

Με το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 παραχωρήθηκε στους ελληνορθόδοξους Ιμβρίους και Τενέδιους ειδικό καθεστώς τοπικής αυτοδιοικήσεως που προέβλεπε: α) Ειδική διοικητική οργάνωση αποτελούμενη από 'Ελληνες και παρέχουσα όλες τις εγγυήσεις στον ιθαγενή ελληνορθόδοξο πληθυσμό (μη μουσουλμάνους), σε ό, τι αφορά την άσκηση της τοπικής διοικήσεως και την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων επί της ζωής και ελευθερίας του προσώπου και επί της περιουσίας. β) Σώμα αστυνομίας προς εξασφάλιση της δημόσιας τάξεως στρατολογούμενο μεταξύ του ιθαγενούς ελληνορθόδοξου πληθυσμού, με την φροντίδα της προβλεφθείσης τοπικής διοικήσεως, υπό τις διαταγές της οποίας θα διατελούσε. Παράλληλα, είχαν εφαρμογή και ως προς τους Ιμβρίους και Τενεδίους τα άρθρα 37 έως 44 της συνθήκης της Λωζάνης περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων στην Τουρκία. Παρά τα συμφωνηθέντα όμως, αμέσως , μετά το 1923 οι τουρκικες αρχες με αντιμειονοτικά μέτρα προβαίνουν σε συνεχεις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών των ορθόδοξων Ελλήνων της Ίμβρου και Τενέδου.

Το 1926, ο νέος Αστικός Κώδικας της Τουρκίας ανακάλεσε όλα τα δικαιώματα των μειονοτήτων, μεταξύ αυτών και των κατοίκων της Ίμβρου, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης. Ο Νόμος 1151 του 1927 απαγόρευσε τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία. Η πρόβλεψη για ύπαρξη τοπικής αστυνομίας, ελεγχόμενης από την ελληνική μειονότητα στο νησί δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Η Ίμβρος ονομάστηκε Gökçeada και έλαβε χώρα εκτεταμένος εποικισμός από την ενδοχώρα της Τουρκίας, με σκοπό την αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης. Ιδιοκτησίες Ελλήνων απαλλοτριώθηκαν με την επίκληση λόγων ασφαλείας σε εξευτελιστικές τιμές.

Η κλιμάκωση της έντασης στην Κύπρο τη δεκαετία του 1960 επέφερε ακόμη μεγαλύτερη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των Ελλήνων στο νησί. Η εγκατάσταση μιας "ανοικτής φυλακής" για βαρυποινίτες από το εσωτερικό της χώρας αύξησε τον τρόμο του ελληνικού πληθυσμού και επέτεινε το φαινόμενο της μετανάστευσης. Η Τουρκία θεσμοθέτησε τον εξής νόμο. 'Εκανε την Ίμβρο και τη Τένεδο ανοικτές φυλακές. Δηλαδή εγκατέστησε ποινικούς κρατουμένους στην Ίμβρο και στην Τένεδο, βιαστές, προαγωγούς, δολοφόνους, ανωμάλους κλπ. Ήταν ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν ατιμωρητί. Γυρνούσαν στα χωριά, βίαζαν, κατοικούσαν σε σπίτια, υπεχρέωναν τις Ελληνίδες να τους μαγειρεύουν και να τους πλένουν, έκλεβαν την γεωργική παραγωγή κλπ. Η κατάστασις για τους νησιώτες έγινε αφόρητη. Κανείς δεν μπορούσε να προστατεύσει την οικογένεια του από κακοποίησι και βιασμό. 'Ετσι 'αρχισε η έξοδος του Ελλήνικου πληθυσμού. Μετά από αυτό, οι τούρκοι, έδιναν το σπίτι όποιου έλληνα έφευγε σε Τούρκους εποίκους της Ανατολίας, και μέσα σε δύο χρόνια η Ίμβρος και η Τένεδος έιχαν τουρκοποιηθεί. Απο τους 8.875 κατοίκων, σήμερα οι Έλληνες στην Ίμβρο δεν είναι πάνω από 270, στην πλειοψηφία τους γέροντες.

Μέσα στην αδιαφορία που επικρατεί για την Ίμβρο, τα παιδιά της κάνουν τις τελευταίες προσπάθειες για να σωθεί ό,τι είναι δυνατό να σωθεί. Χιλιάδες Ιμβρίων συρρέουν κάθε χρόνο από όλα τα μέρη του κόσμου (Αμερική, Αυστραλία, Αφρική, Ευρώπη) στο νησί για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου, το Δεκαπενταύγουστο. Τον τελευταίο καιρό η επιστροφή αυτή πραγματοποιείται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς. Γίνονται έργα για την αναστήλωση των εκκλησιών και των σχολείων. Οργανώνονται πανηγύρια σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις, αναβιώνοντας έτσι τον ορθόδοξο χαρακτήρα του νησιού. Πραγματοποιούνται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφιών, ποδοσφαιρικοί αγώνες.

Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η συμμετοχή, σ’ όλες αυτές τις εκδηλώσεις, της νέας γενιάς των Ιμβρίων, η οποία καλεί όλους τους ανθρώπους, που αγαπούν την ελευθερία και τη δημοκρατία σ’ όλο τον κόσμο, να τους συμπαρασταθούν στο δύσκολο αγώνα τους.

www.imvrosisland.org

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΙΜΒΡΟΣ."

Από πού πήραν το όνομά τους τα ελληνικά νησιά;

Τά ελληνικά νησιά αποτελούν αγαπημένους καλοκαιρινούς και...όχι μόνο
προορισμούς των Ελλήνων αλλά και ξένων τουριστών.
Από πού όμως έχουν λάβει το όνομά τους; Ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός
ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού;

Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για
την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά.
Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν
τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα;
Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του
νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.

Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν
μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η
ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα. Όπως τα
παρακάτω:

Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους
Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την
πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ
σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.

Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του.
«Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».

Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και
μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες
επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και
παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να
εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις
εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να
ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν.
Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (=
αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος
αναφαίνω).

Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές,
αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού
βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του
Διονύσου.

Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη
Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται
από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους
στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη)
η οποία υπήρχε στο νησί.

Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του
νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των
Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί
ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του
εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.

Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις
«σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην
σκιά του Αγίου Όρους.

Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε
Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή
Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του
1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά
την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το
όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες
λέγονταν «Ίκος».

Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και
σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι
ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα
Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το
σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που
σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών
αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η
Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και
κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.

Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά
βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το
όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός,
επίπεδος.

Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με
το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι'αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου
παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.

Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα,
κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την
έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή
τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.
Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται
ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από
το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η
λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.

Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες
του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και
Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και
Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα Κύθηρα αποικία των Φοινίκων.
Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού
κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα
«κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».

 exofitsio.blogspot.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από πού πήραν το όνομά τους τα ελληνικά νησιά; "

Ν.Λυγερός "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ" 17/12/11

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού με θέμα
"Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ"
Ομάδα Ανεξάρτητων Πολιτών Σαρωνικού
Αμφιθέατρο Δήμου Σαρωνικού
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

http://www.lygeros.org/Talks/AOZ_20111217.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ" 17/12/11"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα"Πανταζή 12/12/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην ραδιοφωνική εκπομπή της Ουρανίας Πανταζή
"Ταξίδια και οράματα"
Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου
12/12/2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα"Πανταζή 12/12/11"

Οι πρώτοι Φιλικοί της Κρήτης

Το θεατρικό "Οι πρώτοι Φιλικοί της Κρήτης"  είναι παραγγελία της κυρίας Δραμουντάνης Ζαφειρένιας, Δασκάλας της ΣΤ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ανωγείων. Το αίτημα για την συγγραφή του έργου εκφράστηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κύριου Λυγερού στο Δημοτικό Σχολείο Ανωγείων και μετά από συνομιλία που είχε ο κύριος Λυγερός με τους μαθητές του σχολείου. Το θεατρικό έργο που έχει ως θεματικό πυρήνα τον αγώνα των Ανωγιανών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας θα παρουσιαστεί από τους μαθητές του σχολείου στις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου. 

 

-Ποιος μας έφερε εδώ;

-Κανείς.

-Ήρθαμε από μόνοι μας.

-Για ποιο λόγο;

-Υπάρχει ανάγκη!

-Ανάγκη υπάρχει από το 1669, τώρα τη θυμηθήκατε, τον 19ο αιώνα;

-Αυτό είπε !

-Ποιος;

-Ο Γεώργιος Μανουράς !

-Είναι δικός μας !

-Σωστά.

-Τώρα θα δούμε αν αξίζουμε να είμαστε δικοί του.

-Τι εννοείς;

-Τίποτα ! Λέω μόνο την αλήθεια.

-Τόσα χρόνια στη σκλαβιά τώρα την λες.

-Πάντα την έλεγα απλώς τώρα την ακούν.

-Εδώ δεν υπάρχουν ραγιάδες !

-Παντού υπάρχουν, δεν είναι αυτό το θέμα μας.

-Πώς τολμάς;

-Με το θάρρος της δικαιοσύνης.

-Άφησέ τον να μιλήσει.

-Ποιο είναι το θέμα μας τότε;

-Η Οργάνωση !

-Ποια Οργάνωση;

-Για ποιο λόγο;

-Για την επανάσταση.

-Τόσες φορές επαναστατήσαμε…

-Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

-Το αίμα και ο θάνατος.

-Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά.

-Και για ποιο λόγο;

-Οι Οθωμανοί δεν άλλαξαν.

-Θα αλλάξουμε εμείς.

-Δεν μας γουστάρεις πια;

-Τι είναι αυτά που λες;

-Το πρέπον !

-Γιατί πρέπει ν' αλλάξουμε;

-Για να δείξουμε το παράδειγμα σε όλους.

-Ποιο παράδειγμα;

- Η πατρίδα μας δεν είναι μόνο το νησί μας.

-Και ποια είναι η πατρίδα μας τότε;

-Η Ελλάδα!

-Ποια Ελλάδα; Η Τουρκοκρατούμενη;

-Η Ελλάδα είναι το πνεύμα μας και παραμένει ελεύθερη.

-Ακόμα και πολιορκημένοι!

-Ξυπνήστε ρε! Δεν βλέπετε ότι δεν υπάρχει.

-Είμαστε υπό κατοχή εδώ και αιώνες.

-Είμαστε όμως Έλληνες.

-Αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Κοίτα τη φτώχεια μας.

-Πότε ήμασταν πλούσιοι για να έχουμε τώρα πρόβλημα;

-Σωστά μίλησε!

-Έτσι είμαστε στα Ανώγεια!

-Μόνο που δεν είμαστε μόνοι.

-Υπάρχουν και οι άλλοι.

-Κι αυτοί υποφέρουν!

-Και τι μπορούμε να κάνουμε;

-Να παλέψουμε και για αυτούς.

-Μα εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι και θέλεις να παλέψουμε για τους άλλους;

-Αυτή είναι η ιδέα.

-Μεγάλη ιδέα.

-Επικίνδυνη ιδέα!

-Παλαβή…

-Οι Οθωμανοί θα μας φάνε...

-Τότε θα πνιγούν.

-Φαρμάκι είσαι!

-Μόνο εμείς ξέρουμε να τρώμε πέτρες για να μην εγκαταλείψουμε τον τόπο μας.

-Και γι' αυτό είμαστε ακόμα εδώ.

-Όμως αυτό δεν αρκεί.

-Γιατί;

-Πρέπει να βοηθήσουμε και τους άλλους.

-Τους άλλους, τους άλλους, όλο μιλάς για τους άλλους.

-Κι εμείς τι είμαστε;

-Οι άλλοι για τους άλλους.

-Δεν μ' αρέσουν αυτά τα λογοπαίγνια, είμαι απλός.

-Όλοι είμαστε απλοί.

-Γι' αυτό αντέχουμε τα δύσκολα.

-Έτσι μπράβο!

-Για να λέμε και τα καλά.

-Λοιπόν, λέγε.

-Πώς λέγεται αυτή η Οργάνωση;

-Ποιος είναι ο σκοπός της;

-Οι Οθωμανοί την ονομάζουν Μυστική Εταιρία.

-Οι Οθωμανοί να πάνε να…

-Πώς τη λένε οι δικοί μας;

-Φιλική Εταιρία.

-Και ο στόχος της;

-Οι Οθωμανοί λένε ότι είναι μια οργάνωση τρομοκρατών.

-Είπαμε!

-Και οι δικοί μας τι λένε;

-Ο στόχος είναι ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων.

-Έτσι !

-Αυτός κι αν είναι στόχος!

-Τρελαθήκατε μωρέ;

-Αντιλαμβάνεστε τι λέτε;

-Και βέβαια!

-Αυτός είναι σκοπός ζωής.

-Με αποτέλεσμα το θάνατο.

-Ας τον, δεν ξέρει τι λέει.

-Ποιος σκέφτηκε να την ιδρύσει;

-Ο Νικόλαος Σκουφάς από το Κόμποτι της Άρτας.

-Ο Εμμανουήλ Ξανθός από την Πάτμο.

-Ο Αθανάσιος Τσακάλωφ από τα Γιάννενα.

-Και πού έγινε;

-Στην Οδησσό, το 1814.

-Μπράβο τους ! Αυτοί είναι λεβέντες.

-Και τώρα τι γίνεται;

-Ο τέταρτος είναι ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.

-Δεν μπορώ να το πιστέψω.

-Υπάρχουν και τέτοιοι Έλληνες λοιπόν.

-Αυτοί κι αν είναι δικοί μας.

-Κι ενώ είναι ελεύθεροι σκέφτονται εμάς !

-Και πώς δεν τους έπιασαν οι εχθροί μας;

-Έχουν κώδικες, συνθήματα και ψευδώνυμα !

-Είσαι έξυπνος ή δεν είσαι !

-Για τους Έλληνες δεν υπάρχει εξωτερικό και εσωτερικό, μόνο Ελληνισμός υπάρχει !

-Πες μας κι άλλα, πες μας.

-Στην αρχή ήταν λίγοι…

-Ήταν όμως ήδη σπάνιοι.

-Στην αρχή ήταν μόνο 30 από τη Ρωσία και τη Μολδοβλαχία.

-Και μετά;

-Τώρα εξαπλώνονται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.

-Έτσι μπήκε και ο Γεώργιος;

-Ναι έτσι.

-Πρέπει να ξέρετε και για την Αόρατη Αρχή.

-Τι είναι πάλι τούτο;

-Περίμενε λίγο !

-Τι να περιμένω; Εδώ υπάρχει ολόκληρος κόσμος που παλεύει κι εμείς νομίζαμε ότι είμαστε μόνοι.

-Όλοι αυτό πιστεύουν στην αρχή.

-Μετά το 1818 η Αόρατη Αρχή άλλαξε όνομα.

-Και πώς λέγεται;

-Η Αρχή των Δώδεκα Αποστόλων.

-Είχε λοιπόν και Απόστολους;

-Ναι, ορίστηκαν από τον Σκουφά στην Κωνσταντινούπολη.

-Και τι έγινε όταν πέθανε ο Σκουφάς;

-Πήγαν στις περιφέρειες που τους όρισαν και άρχισαν να μυούν τους Έλληνες στους σκοπούς τους.

-Ποιοι είναι αυτοί;

-Ο Γεωργάκης Ολύμπιος για τη Σερβία.

-Ο Βατικιώτης για τη Βουλγαρία.

-Ο Πεντεδέκας για τη Ρουμανία.

-Ο Λουριώτης για την Ιταλία.

-Ο Αναγνωσταράς για τα νησιά του Σαρωνικού.

-Ο Χρυσοσπάθης για τη Μεσσηνία.

-Ο Φαρμάκης για τη Μακεδονία και τη Θράκη.

- Ο Κροκίδας για την Ήπειρο.

-Ο Πελοπίδας για την Πελοπόννησο.

-Ο Ίπατρος για την Αίγυπτο.

-Ο Κατακάζης για τη Νότια Ρωσία.

-Ο Καμαρήνος για τον Πετρόμπεη της Μάνης.

-Αυτοί κι αν είναι Έλληνες.

-Ο Ναός…

-Ποιος Ναός;

-Έτσι λέγεται η Εταιρία…

-Ο Ναός είχε αρχικά τέσσερις βαθμούς μύησης.

-Οι αδελφοποιητοί.

-Οι συστημένοι.

-Οι ιερείς.

-Οι ποιμένες.

-Καλά κάνουν και τους φοβούνται οι Οθωμανοί !

-Και στην Κρήτη τι γίνεται;

-Η ιστορία θα αρχίσει από τα Ανώγεια.

-Αυτό έπρεπε να μας το πεις από την αρχή !

-Δεν ήταν ανάγκη να μας πείσεις.

-Εμείς θα δώσουμε και το αίμα μας για την πατρίδα.

-Πατρίδα δεν είναι μόνο το νησί.

-Πρέπει να ξέρετε κάτι όμως.

-Τι πράγμα;

-Ακόμα κι αν πετύχει η Επανάσταση, μπορεί να μην απελευθερωθούμε εμείς.

-Τι θες να πεις;

-Ο Αγώνας δεν μπορεί να γίνει σε όλες τις περιοχές μαζί.

-Θες να πεις ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε πολλά μέτωπα.

-Το δυνατό χτύπημα θα πρέπει να δοθεί σ' ένα σημείο για να πετύχουμε την αρχή.

-Έχεις δίκιο.

-Συμφωνήσαμε ακόμα κι αν αυτό το σημείο δεν είναι η Κρήτη.

-Θα πρέπει όμως να το αντέξετε.

-Αιώνες αντέχουμε, δεν φοβόμαστε μερικά χρόνια.

-Αυτά τα χρόνια μπορεί να είναι δεκαετίες.

-Τότε θα μάθουμε στα παιδιά μας πώς να συνεχίσουν τον αγώνα.

-Είστε σίγουροι;

-Δεν φοβόμαστε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, είμαστε λέφτεροι !

-Καλώς. Ήξερα για τη φιλοπατρία σας.

-Έτσι γεννηθήκαμε.

-Κι έτσι θα πεθάνουμε.

-Ας ορκιστούμε όλοι μαζί…

-Ναι ! Όλοι !

-Εμείς δεν είμαστε ένας, είμαστε όλοι.

-Θα σας πω τον όρκο και θα τον επαναλάβετε τρεις φορές.

-Ό,τι πεις αλλά εμείς δεν γονατίζουμε να ξέρεις.

-Το ξέρω, γι' αυτό είμαι εδώ.

-Άρχισε λαέ μου κι ακολουθούμε για την πατρίδα.

-«Ορκίζομαι εις το όνομα της αλήθειας και της δικαιοσύνης, ενώπιον του Υπέρτατου Όντος , να φυλάξω θυσιάζοντας και την ίδια μου ζωή, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα το μυστήριον, το οποίο θα μου εξηγηθεί και θα αποκριθώ την αλήθεια εις ό,τι ερωτηθώ»

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8299-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι πρώτοι Φιλικοί της Κρήτης"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού στο CRETA TV Γ.Λαμπράκης 19/12/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στo Δελτίο Ειδήσεων του CRETA TV
με τον Γ. Λαμπράκη
19/12/2011

Πηγή: http://www.tvcreta.gr/website/index.php?option=com_content&view=article&a...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού στο CRETA TV Γ.Λαμπράκης 19/12/11"

Γλυκά ροδοπέταλα

Του Νίκου Λυγερού

Είχε μέρες να φάει ο Δάσκαλος. Τον είχε απορροφήσει το έργο του. Και όταν σήκωσε το κεφάλι του, βλέποντας το πορτρέτο της, θυμήθηκε τα γλυκά ροδοπέταλα, που του είχε αφήσει... Τον ήξερε... Και μόνο αυτά θα δεχόταν να φάει και να διακόψει την εργασία του. Όταν έλειπε δεν πρόσεχε τον εαυτό του γιατί όταν ήταν μαζί του τον πρόσεχε εκείνη... Τα ροδοπέταλα ήταν πεντάμορφα... ένιωσε ότι είχε αφήσει τον εαυτό της για να τον προσέχει. Πήρε ένα μόνο ροδοπέταλο και το έβαλε στο στόμα σαν να ήταν ιερό. Δεν το δάγκωσε. Το άφησε απλώς να φυλίσει τη γλώσσα του. Την είχε μέσα του. Αυτό ήθελε λοιπόν... Να την σκέφτεται με τις πέντε αισθήσεις του. Ήταν ο μόνος τρόπος για να την γευτεί ολικά. Αυτό το τίποτα που είναι το παν. Το πέταλο κάλπαζε μέσα στο στόμα του για να του θυμίσει τον τοξότη, το σύμβολο της. Γι'αυτό ήταν ικανή να τον προστατέψει και στις πιο δύσκολες στιγμές όπως το είχε αποδείξει και στην Κύπρο με τις κονταρομαχίες. Είχε τη γεύση της στον ουρανίσκο σαν να έδεναν και πάλι το γαλάζιο με το ερυθρό. Ήταν λοιπόν συνεχώς μαζί του ακόμα και όταν ταξίδευε μακρυά του. Έτσι δεν την ένιωθε και αυτός όταν βρισκόταν σε αποστολή σε όλα τα μέρη της Ευρώπης. Ναι έτσι ήταν. Ήταν ένα νέο μάθημα που του είχε δώσει. Έτσι παρέμενε σεμνός ο υπηρέτης της ανθρωπότητας διότι μάθαινε από το μέλλον του. Το ροδοπέταλο έφτασε στο λαιμό του. Το κατάπιε δίχως να διστάσει. Μόνο έτσι θα την ένιωθε εντελώς μαζί του. Δεν πεινούσε πια. Μόνο αυτήν ήθελε. Έτσι ο θρύλος του ιππότη με το τριαντάφυλλο επαναλαμβανόταν εδώ και αιώνες. Έπρεπε λοιπόν να πάνε μαζί στη Ρόδο. Ήξερε ότι δεν έχει πάει ποτέ της σε αυτό το νησί. Τουλάχιστον δεν το θυμόταν. Ενώ εκείνος ήξερε ήδη που θα έμεναν τη νύχτα για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρα και να γίνουν τα οράματα πραγματικότητα. Εκεί στο δρόμο των Ιπποτών που πέρασε τόσες φορές θα την έφερνε μαζί του για να δει τις πέτρες που δεν ξέχασαν τις πολιορκίες, υπήρχε ένα στενό με δυο στροφές. Εκεί θα την πήγαινε για να θυμηθεί πως ήταν μαζί πριν από μερικούς αιώνες όταν τον έσωσε από τη θανάσιμη πληγή με το αίμα της. Εκεί θα της έλεγε τις λέξεις που είχε γράψει για να ζήσουν μαζί και να παραδώσουν στην ανθρωπότητα τους επόμενους ανθρώπους. Εκεί θα γινόταν η νέα διακλάδωση.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8281-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γλυκά ροδοπέταλα"

Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ

Φωτογραφικό υλικό από την εισήγηση του κύριου Λυγερού με τίτλο "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ" που πραγματοποιήθηκε στο  Αμφιθέατρο του Δήμου Σαρωνικού .



Ο κύριος Λυγερός καλεσμένος από την Ομάδα Ανεξάρτητων Πολιτών Σαρωνικού τόνισε τη σημασία των Διαγραμμάτων  Voronoi για τον καθορισμό της ΑΟΖ. Ταυτόχρονα τόνισε ότι η  ΑΟΖ δεν είναι μια ουτοπία.



Η Κύπρος  το απέδειξε με τις δημοκρατικές συμφωνίες που έκανε με την Αίγυπτο και το Λίβανο, κράτη τα οποία δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και κατάφερε αυτές τις συμφωνίες, ενώ είναι κράτος που έχει υποστεί εισβολή και ζει ακόμα και τώρα την κατοχή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η επίτευξη του στόχου έγινε μέσω του ευρωπαϊκού πλαισίου, αφού η Κύπρος είχε ενταχθεί το 2004.  Η προσέγγιση του προβλήματος της ΑΟΖ είναι παραδειγματική. Αφού υπήρχε σοβαρή εμπλοκή με την Τουρκία, λειτούργησε μέσω των ελιγμών κι όχι των συνδυασμών, για να μην κάνει χρήση της στρατηγικής θυσίας, η οποία θα είχε επιπτώσεις σε πολιτικό πλαίσιο.

 

Η περίπτωση της Ελλάδας είναι ανάλογη και μάλιστα καλύτερη, διότι δεν υπάρχει στρατιωτική εμπλοκή. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1981, η Ιταλία από το 1957 κι η Κύπρος, όπως είπαμε από το 2004. Οι τρεις χώρες είναι επίσης στην ευρωζώνη κι εφαρμόζουν τη συνθήκη Schengen. Κατά συνέπεια,  τίποτα δεν μπορεί να τις εμποδίζει όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ, η οποία θα είναι εξ ολοκλήρου στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά στο Νότιο Μέρος της Ελλάδας, η ΑΟΖ έχει κοινά σημεία με την Λιβύη και την Αίγυπτο, χώρες οι οποίες δεν μας βλέπουν αρνητικά.

 

Η σημασία αυτών των διακρατικών συμφωνιών εμφανίζεται μέσω της συνεκτικότητας της όλης δομής, όχι μόνο στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά και το μεσογειακό, το οποίο όλο και περισσότερο ενισχύεται. Η τοποστρατηγική μέσω των διαγραμμάτων Voronoi δείχνει στο πεδίο δράσης της υψηλής στρατηγικής στον μεσογειακό χώρο. Κάνοντας μία υπέρβαση όσον αφορά στη συνεκτικότητα, αντιλαμβανόμαστε τη θετικότητα της επαφής μας και με την Μάλτα. Μπορεί, λοιπόν, να μην βλέπουμε την αναγκαιότητα της ΑΟΖ, διότι δεν έχουμε εικόνα, λόγω της θάλασσας, όμως οι δυναμικοί χάρτες υπάρχουν και τα διαγράμματα Voronoi μέσω των μαθηματικών δεν έχουν να συγκρουστούν με κανέναν, για να πείσουν ακόμα και τους ουδέτερους ή τους αδιάφορους.

 

Το πλαίσιο, το πεδίο και το πεδίο δράσης είναι έτοιμα για διαπραγματεύσεις, όχι όμως για συμβιβασμούς. Διότι οι συμφωνίες περί ΑΟΖ δεν είναι συμβιβασμοί αλλά συνέργιες υψηλού επιπέδου. Πλέον το παίγνιο εξαρτάται από τους παίκτες. Ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος με την Κύπρο έδωσε το στίγμα του. Κι η αξία των πολιτικών ηγετών φαίνεται σε αυτό το επίπεδο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ"

Ν.Λυγερός "Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας" 10/12/11

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας"
Αλεξανδρούπολη, Grecotel ΕΓΝΑΤΙΑ, αίθουσα Σαμοθράκη.
Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

http://www.lygeros.org/Talks/invitation_2011_12_10.jpg
http://www.lygeros.org/Talks/Alexandroupolis_20111210.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας" 10/12/11"

Η μουσική και το χαμόγελο

Του Νίκου Λυγερού

Έπρεπε να την πιστέψεις για ν' ακούσεις εκείνη τη μουσική που ερχόταν από τα βάθη του χρόνου για να μας αγγίξει. Αυτό σκέφτηκε ο Δάσκαλος μπροστά στο χαμόγελο του πορτραίτου. Το τέρας είχε την πεντάμορφη στο μυαλό του κι αν αυτό δεν άλλαζε τίποτα, δεν θα άλλαζε γι' αυτό. Το χρώμα του αοράτου ήταν πάνω στις σελίδες που μελετούσε. Οι αιώνες είχαν περάσει αλλά είχε πάντα την ίδια αγάπη για το τριαντάφυλλό του. Αυτό του έδινε τη δύναμη να παλέψει ενάντια στη βαρβαρότητα. Ήταν το στίγμα του από τότε. Όταν η διασταύρωση της βελανιδιάς και της ελιάς ανακάλυψε το τριαντάφυλλο… Ποτέ δεν φοβήθηκε τα αγκάθια. Πάντα τα έβλεπε σαν μια προσπάθεια άμυνας. Χαιρόταν που είχε αγκάθια το λουλούδι του. Η μουσική έλεγε το ίδιο. Την είχαν ακούσει μαζί σε μια στιγμή μοιρασιάς για να μη χαθεί. Την έδεσαν πάνω στη σχέση τους για να είναι σίγουροι και οι δύο ότι δεν θα ξεχνούσαν να πιστέψουν σε αυτή αφού έλεγε την αλήθεια για το παρελθόν. Άκουγαν το παρελθόν κι έβλεπαν το μέλλον την ώρα που ζούσαν το παρόν. Άρχισε να γράφει για να καταγράψει τη σχέση τους τις σκέψεις του για να ξέρει κι αυτή τα αισθήματά του ακόμα και τη νύχτα πριν δώσει τη μάχη για το απέραντο γαλάζιο. Αυτή η μουσική ήταν ένα χάδι πάνω στην πληγή για να μετατραπεί ο πόνος του βέλους σε ανάγκη ζωής, ο ένας για τον άλλον. Είχαν το ίδιο κόκκινο. Ακόμα κι αν ο ένας ήταν ο κορμός κι ο άλλος τα πέταλα. Όμως και οι δύο μαζί, ήταν ένα βιβλίο, από δέντρο και λουλούδια. Ήταν κάθε μέρα μια νέα σελίδα κι εκείνος πάντα εκείνο το δερμάτινο εξώφυλλο που την προστάτευε. Ναι, αυτό έλεγε και η μουσική τους. Αλλά ποιος θα την άκουγε για να καταλάβει την αγάπη τους; Δεν είχε σημασία θα την έλεγαν στα παιδιά τους, την κατάλληλη ώρα για να καταλάβουν τα δεινά που πέρασαν το τριαντάφυλλο και ο ιππότης για να σταθούν μαζί μέσα στη θύελλα σ' εκείνο το νησί που χωρούσε μόνο και μόνο ένα κάστρο. Μέσα στη νύχτα έλαμπαν τα βλέμματά τους, διότι ήταν το παρελθόν και το μέλλον μαζί. Δύο φώτα, που φωτίζουν το ένα το άλλο. Αυτό έλεγε λοιπόν η μουσική και αυτό έγραφε ο Δάσκαλος εκείνο το παράξενο βράδυ πριν τη μάχη.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8273-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η μουσική και το χαμόγελο"

Με το τριαντάφυλλο στο βλέμμα

Του Νίκου Λυγερού

Ο Δάσκαλος μελετούσε το βιβλίο με πάθος. Υπήρχαν όντως πολλά στοιχεία. Ο συγγραφέας ως ιχνηλάτης είχε βρει σπάνια χειρόγραφα που επέτρεπαν την ταυτοποίηση των στιγμάτων που έκρυβαν τα τείχη. Κάθε σελίδα τον βοηθούσε να εισβάλει όλο και πιο βαθιά στον κόσμο των Ιπποτών. Πέρα από την κλασική εραλδική που του ήταν γνωστή εδώ και αιώνες, προσπαθούσε ν' αντλήσει νέες γνώσεις από την παλαιογραφία και τη νομισματική. Η πατρίδα του ήταν πλουσιότερη απ' ότι πίστευε η κοινωνία της λήθης και της αδιαφορίας. Ήταν βαθιά αγκυροβολημένη μέσα στο χρόνο για ν' αντέξει τις επιθέσεις της βαρβαρότητας. Αλλά ποιος το έβλεπε; Κοίταζαν όλοι ποιος κυριαρχούσε στα μέσα και ξεχνούσαν τις στρατηγικές λεπτομέρειες που καθοδηγούσαν τη σκέψη του στο μονοπάτι του φωτός. Γύριζαν γρήγορα οι σελίδες του βιβλίου του πάνω στο γραφείο του όπου υπήρχαν οι πένες, τα μελάνια, και το πορτραίτο με το τριαντάφυλλο. Το φως κάλυπτε όλη την επιφάνεια αλλά δεν επαρκούσε. Μόνο οι υπολογιστές ήταν ικανοί να κατανοήσουν τις σημειώσεις του. Σε αυτές, έβαζε τα νοητικά στρατηγικά σχήματα που θα έπρεπε ν' ακολουθήσουν οι μαθητές του για να υποστηρίξουν το έργο των Υπηρετών της Ανθρωπότητας. Ποιος πρόσεχε πια τα κεριά κι όμως αυτά ήταν οι μικροί φάροι των βιβλίων μας. Ο Δάσκαλος κοιτούσε προσεκτικά τα λατινικά κείμενα των επιγραφών για να διασταυρώσει τις γνώσεις του πάνω σ' ένα θέμα που τον έκαιγε. Το οθωμανικό πλαίσιο ήταν το ίδιο. Μόνο μερικοί Ιππότες έβλεπαν τον κίνδυνο και προετοίμαζαν τα τείχη. Οι κάτοικοι αδιαφορούσαν και προσπαθούσαν απλώς να επιβιώσουν ονομάζοντας αυτήν την πράξη, ζωή. Όμως η ζωή δεν είχε σχέση με αυτό. Το είχε ανακαλύψει ένα κλαδί εδώ και αιώνες. Και τώρα προσπαθούσε η βελανιδιά να προστατεύσει όχι μόνο το αίμα του Χριστού αλλά και το σώμα του από τη βάρβαρη επίθεση. Το βιβλίο περιέγραφε όλο το σκηνικό. Κάθε λεπτομέρεια ήταν χρήσιμη για τη μάχη που θα γινόταν. Κοίταξε το πορτραίτο. Το τριαντάφυλλο του χαμογελούσε όπως πάντα. Αυτό του έδινε κουράγιο για να συνεχίσει παρά την κούραση και το σκοτάδι. Πήρε και πάλι την γυάλινη την πένα και άρχισε να γράφει αναλυτικά το σύστημα της αντεπίθεσης κάνοντας χρήση της πλάγιας σκέψης, όπως είχε μάθει στα κονταροχτυπήματα των άλλων αιώνων κι ένιωθε το βάρος της αόρατης πανοπλίας του.



Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8272-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Με το τριαντάφυλλο στο βλέμμα"

Ν.Λυγερός - Θ.Καρυώτης Ημερίδα περί ΑΟΖ. Αθήνα 12/11/11

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός - Θ.Καρυώτης Ημερίδα περί ΑΟΖ. Αθήνα 12/11/11"

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ"

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ".
Ομάδα Ανεξάρτητων Πολιτών Σαρωνικού.
Αμφιθέατρο Δήμου Σαρωνικού.
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011, ώρα: 18.30

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εισήγηση του Νίκου Λυγερού "Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ""

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "D.N.A" Δ.Δούκας 13/12/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή του Δημοσθένη Δούκα "D.N.A"
Δέλτα T.V
13/12/2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "D.N.A" Δ.Δούκας 13/12/11"

"Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας" Αλεξανδρούπολη 10/12/11

Φωτογραφικό υλικό από την εισήγηση του κύριου Λυγερού στην Αλεξανδρούπολη με θέμα: "Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας".
Στην εισήγηση του ο κύριος Λυγερός τόνισε την σημασία της ΑΟΖ ως νομική ορολογία αλλά και την ανέλυσε μέσω μαθηματικών μοντέλων και πιο συγκεκριμένα μέσω της Θεωρίας των Διαγραμμάτων Voronoi. Επίσης, για ακόμη μια φορά σημείωσε την εξαιρετική σημασία που έχουν τα νησιά Ζουράφα και Γαύδος καθώς και το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""Το μέλλον της γης μας, η θάλασσά μας" Αλεξανδρούπολη 10/12/11"

Στρατηγική και Ρόδος

Του Νίκου Λυγερού

Όταν είσαι ένα όμορφο νησί δεν έχεις ανάγκη από στρατηγική. Τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Τι ανάγκη έχει ένα τριαντάφυλλο από έναν ιππότη; Καμία, όσο το προστατεύει. Αν όμως λείψει κι εμφανιστεί η σελήνη με το τσεκούρι της, τότε δεν πέφτουν μόνο τα πέταλα. Όταν είσαι ένα όμορφο νησί, δεν κοιτάς τη θάλασσα. Η γη σου είναι πιο σημαντική. Τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Τι ανάγκη έχει η χαρά από γνώσεις; Η Ρόδος πιστεύει ότι είναι ανεξάρτητη και αυτόβουλη. Δεν λογαριάζει τα Δωδεκάνησα με τον ίδιο τρόπο. Θυμίζει την Κέρκυρα με το Ιόνιο. Διότι δεν συνειδητοποιεί ότι οι ανοιχτές δομές είναι αυτές που με την ανθεκτικότητά τους, της εξασφαλίζουν την ελευθερία της. Κοιτάζει περισσότερο την οικονομία και όχι τη στρατηγική, διότι θεωρεί ότι είναι πιο σημαντική αυτές τις μέρες, δίχως να υπολογίσει το βάθος του χρόνου. Κοιτάζει το παρόν και δεν βλέπει τη γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος. Θέλει άμεση λύση ακόμη και αν δεν έχει διάρκεια. Ενώ η Ανθρωπότητα και ο Χρόνος λειτουργούν σε άλλο πλαίσιο. Έχει το ρόλο της πριγκίπισσας και δεν προσέχει τι σημαίνει ευγενής στη στρατηγική. Προσέχει μόνο την άνεση και την ευχαρίστηση και προετοιμάζεται για τα παιδιά της, δίχως να αντιλαμβάνεται τις θυσίες που κάνει η στρατηγική για να αντέξει τις πιέσεις και τις αλλαγές φάσης. Λειτουργεί με την έννοια της περιόδου, ενώ η στρατηγική σκέφτεται με το χρόνο. Δεν μελετά το στρατηγικό σχεδιασμό και θέλει να αποκτήσει εμπειρίες, γιατί δεν ξέρει ότι είναι το συνονθύλευμα των λαθών. Νομίζει ότι διαθέτει μια κυρίαρχη στρατηγική, ενώ δεν κάνει ό,τι θέλει αλλά ό,τι μπορεί. Και βλέπει το έργο της στρατηγικής ως ουτοπικό, ενώ είναι το μόνο που έχει και βάθος και βαρύτητα. Δεν έχει βαριά βιομηχανία και βασίζεται στον τουρισμό αποκλειστικά, ενώ αν χρησιμοποιούσε το τρυπάνι που διαθέτει θα είχε στη διάθεσή της την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Κοιτάζει περισσότερο τις μάρκες παρά τα οικόσημα. Διαβάζει τις εφημερίδες και δεν της αρέσουν τα χοντρά βιβλία. Αν δεν ήταν όμως η ιστορία της, που είναι το έργο της στρατηγικής στην περιοχή, θα μιλούσε άλλη γλώσσα και δεν θα πρόσεχε τον ήλιο της δικαιοσύνης αλλά τη σελήνη της λήθης. Η στρατηγική θα προστατεύσει τη Ρόδο, ακόμα και αν η ίδια το μάθει μόνο από τα παιδιά της.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8233-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στρατηγική και Ρόδος"

Ν.Λυγερός "Στρατηγική και Οικονομία" Ρόδος 29/11/11

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "Στρατηγική και Οικονομία"
Δημοτικό Θέατρο Ρόδου
Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Στρατηγική και Οικονομία" Ρόδος 29/11/11"

Ο Ν.Λυγερός στις εγκαταστάσεις κατασκευής ποδηλάτων Fidusa

Ο κύριος Νίκος Λυγερός επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις κατασκευής ποδηλάτων Fidusa. Ο κύριος Βογιατζής ξενάγησε και ανέλυσε όλα τα στάδια δημιουργίας των high tech ποδηλάτων στον κύριο Λυγερό δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα σε τεχνικές λεπτομέρειες και γεωμετρικές ιδιότητες που στην ουσία διαφοροποιούν τα ποδήλατα του λόγω της μοναδικοτητάς τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Ν.Λυγερός στις εγκαταστάσεις κατασκευής ποδηλάτων Fidusa"