Ιανός (Ιωάννης) Λάσκαρις

Άγνωστες μορφές του Ελληνισμού: Ιανός (Ιωάννης) Λάσκαρις---

Ο λόγιος που διέδωσε τα Ελληνικά Γράμματα στην Ευρώπη----

Σε μια εποχή όπου ο Ελληνισμός υπέφερε τα πάνδεινα κάτω από την κυριαρχία των τούρκων και η Κωνσταντινούπολη ήταν μια σκιά του παλιού ένδοξου εαυτού της, 8 χρόνια πριν την Άλωσή της γεννήθηκε εκεί το 1445 ο Ιανός Λάσκαρις, ο οποίος καταγόταν από επιφανή οικογένεια του Ρύνδακου της Βιθυνίας (νότια ακτή της προποντίδας).

Έζησε τις δραματικές στιγμές της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης σε ηλικία 8 ετών, βλέποντας τους ασιάτες εισβολείς να σκυλεύουν το λαβωμένο κορμί της Πόλης. Οι σκηνές που είδε, οι οιμωγές που άκουσε και οι φωτιές που έκαιγαν την Πόλη σημάδεψαν μια για πάντα την ψυχή του Ιανού Λάσκαρη. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης βρήκε καταφύγιο μαζί με την οικογένειά του στην Πελοπόννησο που ακόμα ήταν σε ελληνικά χέρια και από εκεί κατέφυγε στην Κρήτη, η οποία εκείνη την εποχή βρίσκονταν στα χέρια των Βενετών.

Με εντολή του Βησσαρίωνα του Τραπεζούντιου, που διέκρινε την φιλομάθεια του νεαρού Ιανού στάλθηκε στην Βενετία. Εκεί σπούδασε κλασσικές σπουδές και μετά πήγε στην Πάντοβα όπου δίδασκε ο περίφημος λόγιος και δάσκαλος των Ελληνικών Γραμμάτων Ιωάννης Χαλκοκονδύλης, που πήρε τον νεαρό Λάσκαρη υπό την προστασία του.

Στην Πάντοβα έμεινε έως το 1472, οπότε έφυγε για την Φλωρεντία των Μεδίκων, της αρχοντικής οικογένειας που είχε κάνει την αυλή της ελληνική φιλοσοφική σχολή όπου διδάσκονταν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. Στην Φλωρεντία δίδαξε ελληνική φιλοσοφία και λογοτεχνία και διηύθυνε την μεγάλη λαυρεντιανή βιβλιοθήκη που κοσμούσε την πόλη. Ένας από τους μαθητές του ήταν ο Μάρκος Μούσουρος που είχε καταφύγει ως πρόσφυγας στην Φλωρεντία το 1486.

Ο Ιανός Λάσκαρις στάλθηκε από τον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή στην Ελλάδα για να βρει και να διασώσει χειρόγραφα από τα βέβηλα χέρια των τούρκων. Έτσι λοιπόν, επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, την Θεσσαλονίκη, το Άγιο όρος, την Κρήτη αποκομίζοντας ένα πλήθος 200 χειρογράφων. Παράλληλα με την ανεύρεση χειρογράφων ήθελε να δει από πρώτο χέρι πώς ήταν η κατάσταση στην πατρίδα και αν μπορούσε να αποτιναχθεί ο τουρκικός ζυγός με την βοήθεια των δυτικών.

Το 1496 μετέβη στο Παρίσι ύστερα από πρόσκληση του βασιλιά Καρόλου Η” και έγινε σύμβουλός του και οργάνωσε την βασιλική βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Το 1500-1509 έγινε πρέσβης της Γαλλίας στο Μιλάνο και στην Βενετία, ενώ στην Βενετία μάλιστα έγινε μέλος της Νέας Ακαδημίας (ή Άλδειος Ακαδημία) και συναναστράφηκε με πολλούς Έλληνες λόγιους όπως ο Μάρκος Μούσουρος.

Το 1513 επέστρεψε στην Ιταλία και πήγε στην Ρώμη που είχε γίνει πάπας ο γιος του Λαυρεντίου, ο Λέων Ι” και του ζήτησε να ιδρύσει ένα Ελληνικό Γυμνάσιο στην Ρώμη για την διάδοση των Ελληνικών Γραμμάτων.Το 1514 βοήθησε τον Μάρκο Μούσουρο να ιδρύσει το Γυμνάσιο και το 1517 ιδρύθηκε το τυπογραφείο. Ο Ιανός δεν επαναπαύονταν, αλλά πάντα ήταν σε εγρήγορση για να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό.

Το 1518 επέστρεψε στο Παρίσι θέλοντας να ιδρύσει και εκεί ένα ελληνικό κολέγιο χωρίς να τα καταφέρει, το οποίο όμως ιδρύθηκε αργότερα, το 1530. Μετέφρασε στα λατινικά έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και εξέδωσε το 1508-9 τους «Έλληνες Ρήτορες», όπως επίσης και τις τραγωδίες του Σοφοκλή. Σχολίασε την Ιλιάδα και άλλους αρχαίους συγγραφείς. Έκανε πολλές προσπάθειες, όπως οι περισσότεροι Έλληνες λόγιοι της Δύσης για την απελευθέρωση της αγαπημένης του πατρίδας, δυστυχώς όμως, δεν κατάφερε να το κάνει πράξη.

Μερικά από τα συγγράμματά του ήταν η «Ανθολογία Ελληνικών Επιγραμμάτων», το «Περί κανονικού δικαίου», το «Σχόλια παλαιά εις την Ομήρου Ιλιάδα», το «Πορφυρίου φιλοσόφου ομηρικά ζητήματα».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Ρώμη, όπου άφησε την τελευταία του πνοή αυτός ο μεγάλος Έλληνας σε ηλικία 90 χρόνων, το 1535.

Το επίγραμμα πάνω στο τάφο του Ιανού Λάσκαρη έγραφε: «Σε ξένη γη θάφτηκε ο Λάσκαρις. Μάθε ότι δεν λυπάται για τη φιλοξενία αυτή. Τη βρήκε γλυκιά. Ο πόνος είναι ότι η πατρίδα δεν δίνει πια ελεύθερο χώμα για την ταφή των Ελλήνων».

Αυτός ήταν ο Ιανός Λάσκαρις που με τον βίο του σφράγισε την διάδοση των Ελληνικών Γραμμάτων στην Δύση, προσπαθώντας να αφυπνίσει από το σκότος του μεσαίωνα τους δυτικούς και με αυτόν τον τρόπο να τους κάνει να βοηθήσουν την Ελλάδα να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό.

Αίας ο Τελαμώνιος

Τ.Ο. Καβάλας

xryshaygh.com

Read more: http://elnewsgr.blogspot.com/2014/07/blog-post_6905.html#ixzz36IcMsSBy

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ιανός (Ιωάννης) Λάσκαρις"

Ετυμολογία με κάρτες!

Με χαρά σας ανακοινώνω την κυκλοφορία του παιδικού βιβλίου μου, "Ετυμολογία με κάρτες" από τις εκδόσεις "Οσελότος".

Πρόκειται για μία πρωτότυπη μέθοδο εκμαθήσεως ετυμολογίας για παιδιά 5-12 ετών.

Τα παιδιά μέσω ζωγραφικής, χαρτοκοπτικής και παιχνιδιού με κάρτες μαθαίνουν παράλληλα ετυμολογία, σύνθεση και παραγωγή λέξεων, καθώς και χρήσιμες πληροφορίες αρχαιολογικού, ιστορικού ή μυθολογικού ενδιαφέροντος!

Μπορείτε να το ξεφυλλίσετε εδώ:

http://issuu.com/ocelotos/docs/etymologia_me_kartes

Αγορά μέσω διαδικτύου:

http://www.ocelotos.gr/cms/el/eshop#%21/~/product/category=1998867&id=34427429

Με εκτίμηση,
Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ετυμολογία με κάρτες!"

Η Ποντιακή διάλεκτος

Η ποντιακή είναι μία από τις λίγες διαλέκτους του ελληνισμού που σχετίζονται τόσο άμεσα με την αρχαία ελληνική γλώσσα. Σήμερα δεν υφίσταται πλέον (με την γεωγραφική έννοια) όμως παρότι πέρασε σχεδόν ένας αιώνας από τότε που ο Ποντιακός Ελληνισμός εκπατρίσθηκε, εξακολουθεί να υπάρχει σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας και κυρίως στη Μακεδονία όπου διαβιούν αμιγείς ποντιακοί πληθυσμοί. Ο γλωσσολόγος Ανθιμος Παπαδόπουλος, προβλέπει ότι με το πέρασμα του χρόνου θα συμβεί η πλήρης γλωσσική αφομοίωσή της με την επίδραση της νεοελληνικής γλώσσας και θα καταταγεί στην κατηγορία των νεκρών γλωσσών.

Η ποντιακή διάλεκτος προέρχεται από την αρχαία Ιωνική, λόγω της καταγωγής των αποίκων του Πόντου από την Ιωνική Μίλητο. Οι επιδράσεις που δέχτηκε στη διάρκεια των 2600 ετών ζωής, προέρχονται από την κοινή διάλεκτο των Αλεξανδρινών χρόνων και από την αντίστοιχη μεσαιωνική κοινή του Βυζαντίου. Επηρεάσθηκε επίσης από τους Γενουάτες και Βενετσιάνους της Τραπεζούντας, τους Πέρσες και τους Γεωργιανούς, καθώς φυσικά και από τους Τούρκους. Αξιοσημείωτο όμως είναι ότι, παρά τις προσμίξεις με ξένες λέξεις, αυτές δεν έμειναν αναφομοίωτες, αλλά εξελληνίσθηκαν και εντάχθηκαν στο κλιτικό σύστημα της ελληνικής, συμμετέχοντας έτσι στην εξέλιξη της γλώσσας. Παράδειγμα το τουρκικό ρήμα aramak έγινε στα ποντιακά αραεύω (αναζητώ), κι έδωσε νέα παράγωγα, αράεμαν (αναζήτηση-ψάξιμο) και αραευτής (ερευνητής).

Χαρακτηριστικά σημεία της είναι:

1. Η διατήρηση της προφοράς του ιωνικού η ως ε (νύφε αvτί νύφη, κλέφτες αντί κλέφτης, έτον αντί ήτο, κλπ.)
2. Η διατήρηση του ιωνικού σ, αντί του τ (κοσσάρα αντί κότα, σεύτελον αντί τεύτλον κλπ.).
3. Η διατήρηση του ω (με έκπτωση σε ο) ακόμη και στις περιπτώσεις που η κοινή νεοελληνική το έχει μετατρέψει σε ου (ζωμίν αντί ζουμί, ρωθώνι αντί ρουθούνι, κωδώνι αντί κουδούνι κλπ.).
4. Η διατήρηση ασυνίζητων των φωνητικών συμπλεγμάτων -ια , -ιο (καρδία αντί καρδιά, παιδία αντί παιδιά, ποπαδία αντί παπαδιά, κλπ.).
5. Η διατήρηση του αναβιβασμού του τόνου στην κλητική (Νίκολα αντί Νικόλα, γάμπρε αντί γαμπρέ, κλπ.).
6. Η διατήρηση των θηλυκών επιθέτων σε -ος αντί σε -η ( η άλαλος αντί η άλαλη, η έμορφος αντί η όμορφη, κλπ.).
7. Η διατήρηση του αορίστου της προστακτικής σε -ου, αντί -ε (ποίσον-ποίησον αντί ποίησε, κόψον αντί κόψε, κλπ.).
8. Η διατήρηση της παθητικής κατάληξης -ουμαι (κοιμούμαι αντί κοιμάμαι, φανερούμε αντί φανερώνομαι, κλπ.).
9. Η διατήρηση κατάληξης της προστακτικής του παθητικού αορίστου -θετε (ιωνικά) αντί του -θητε (αττικά) (αγαπηθέτε αντί αγαπηθήτε, κοιμεθέτε αντί κοιμηθείτε, κλπ.).
10. Η διατήρηση του ιωνικού ουκί, αντί του αττικού ουχί, και η μετάπτωσή του, με αφαίρεση της πρώτης συλλαβής του ου (‘κι θέλω αντί δε θέλω, ‘κι τρώγω αντί δεν τρώω κλπ.). Το αρνητικό μόριο ‘κι διαστέλλει την ποντιακή διάλεκτο από όλες τις άλλες ελληνικές διαλέκτους που έχουν το μόριο δεν, προερχόμενο από το αρχαίο ουδέν. Οι Πόντιοι έχουν τη λέξη τιδέν (τίποτε, καθόλου), που προήλθε από το ουδέν. Οι προσωπικές αντωνυμίες που μπαίνουν ως αντικείμενα των ρημάτων, τοποθετούνται πάντα μετά από αυτά. (λέγωσε αντί σου λέω, κρούωσε αντί σε χτυπώ, φιλώσε αντί σε φιλώ, κλπ).

Αξίζει να αναφερθούν ορισμένες από τις πολυάριθμες αρχαίες ελληνικές λέξεις που διατηρήθηκαν ως σήμερα: βοτρύδιν (τσαμπί), λιμός (πείνα), ‘στούδιν (κόκκαλο), ωβόν (αυγό), ωτίν (αυτί), έγκα (αρχαίο ήνεγκα-έφερα), τ’ εμόν (το δικό μου), τ’ εμέτερον (το ημέτερον, το δικό μας) κ.λπ.

ενδεικτικά:

Α απάν = απάνω ατό = αυτό αξινάρ = τσεκούρι, αξίνη αϊτέστε = αντέστε, άιτε αζπάρια = αυλόπορτες αέτσ’ = έτσι Αδ΄ έβγας = που βγάζουν στον ’δη αμόν = σαν α’ σην = απότην αγράνεμον = αγριάνεμος αερόπον = αεράκιΒ βάλον = βάλεΓ  γενεάν = γενιά γιάμ = μη τύχει γεράν = πληγή γουρούδια = καρούμπαλα γλουπί ‘ς = ξέεις, ξύνεις, αποφολιδώσεις γομάρ’ – σελέκ’ = δεμάτι Δ δεματικόν = επιλεγμένη βέργα για δέσιμο του ξυλοδέματος Ε εγροικώ = καταλαβαίνω ελέπω = βλέπω εν = είναι ενεγκάσκουσ’ νε = κουραζόσουν (ενεγκάστα = κουράστικα) εφλούγκωσαν = βλάστισαν Ζ  ζης = ζήσειν ζαρούδια = ζάρες ζεστιάται = ζεσταίνεσαι Η ηλιοκαπάτεμαν = ηλιοσκέπασμα, ηλιοξεπέρασμα ηλ’ = ήλιου Θ θ’ εβγάλ’ νες = θα έβγαζες θ’ ευρίουσ’ νε = θα βρεθείτε Ι ίλιαμ = προπάντων Κ καλατσεύω = μιλάω κρούω = χτυπώ κι = δεν κυλίουν = κυλιούνται κροπή = είδος πέλεκυ κερδαί ν’ = κερδίζει καμίαν = ποτέ καπ’ έσαν = μήπως είσαν κερεστέδες = στηρίγματα κατακλίν’ με = με γέρει κάθεν κα = κάτω κάπ’ = μήπως, μή τύχει καρμενέτσα = αδράχτι, ηλακάτη καβαλκεύ’ = καβαλικεύει Λ λειψεμάτια = λειψά, ελλειπή ληγάρια = γρήγορα λαρούσε = γιάνεις Μ  με τ’ ατό = μ’ αυτό μελεσσίδια = μελίσσια μυλιάχκουνταν = διαλέγουν, επιλέγουν μαστορία σ’ = μαστοριά σου Ν νε = ούτε ντο = τι ντ’ εχτίεν = που χτίστηκε

Ξ ξάι = καθόλου ξαν = πάλιΟ οπίς = πίσω ους να γροικάτε = μέχρι να το καταλάβετε ορμανάχειλα = βουνόχειλα ομάλ = ίσιωμα οριάσον = μη τυχόν ροριάζ’ = φυλάει όλεα = όλαΠ περιπαίζ’ = περιπαίζει παλαλός = ο τρελός πασιαπόρτ = διαβατήριο πόδας = βηματισμοί πελίτια = βελανιδιές πασκίμ = μήπως δεν παχιέαεβόρας = παχείς ίσκιους παστ’ = σάματι πάλεμαν = πάλη Ρ ρακάν = βουνοπλαγιά ριγάς = κρυώνεις ραχίν = βράχος Σ  σούρω = σέρνω σουρουκλεμέ = που γυρνάει τους δρόμους σαψάλς’ (σαψάλης) = τρελός σκούται = σηκώνεται σκούνταν = σηκώνονται σκεύια = σκεύη σύνορθα = όρθια σαρεύ’ = περιφράσει ση Αδ’ την παημονήν = στου ’δη το πηγαιμό σκεπασίας = σκεπασιές σερίν = δροσερό σύρι’ ατό = το σύρει Τ τερώ = κοιτώ τσιγκρίδια = αγριόκλαδα τσιπούκια = πάσαλοι για περίφραξη τα βάρια = τα βάρη τσιάνιμαν = σκόρπισμα τελείται = τελειώνει ταγιάνεμα σ’ = αντοχή τραν = κλωστίσα τσαρτσιάφ’ (ιν) = κάλυμμα τουσιέκ’ = στρώμα τσιαταλόπα = διχάλες τσοξάρ = τοξάρι Υ υστερνέσιν = ύστερο, τελευταίο Φ φλούγκωμαν = βλάστηση Χ χερόπα = χέρια χροστημάτια = δανεικά χαμλάεψα = πιάστηκα, κουράστηκα χρυσόραμμαν = χρυσοκλωστή Ψ ψης = ψυχής Ω ωβά = αβγά ωβάζ’ νε = γεννούν αβγά ωβόππα = αυγουλάκια

πηγή: δημοσίευση εφημερίδας Τ.Ε.Ι Κοζάνης

ΠΗΓΗ 2

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ποντιακή διάλεκτος"

Οι ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας

Οι 10 πιο ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας

 

Μαθητής της πρώτης τάξης του δημοτικού προσπαθεί να σχηματίσει στον πίνακα τις πρώτες του λέξεις. ---Η χρήση της γλώσσας μας στην καθημερινή (και όχι μόνο) ζωή πολλές φορές θυμίζει μαθητικά ατοπήματα στα οποία εμπίπταμε λόγω ελλιπούς γνώσεως κανόνων της γραμματικής και του συντακτικού-----

Από την εκπομπή «Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική» που επιμελούμαι στη ΝΕΤ και που αφορά κυρίως σε ζητήματα χρήσεως τής γλώσσας μας, διεξήγαγα μιαν απλή αλλά χρήσιμη, νομίζω, έρευνα.

Την ιδέα μού έδωσε ανάλογη έρευνα τού BBC για την Αγγλική («The Top Twenty Complaints») αλλά, ακόμη περισσότερο, το πλήθος των (συμβατικών και ηλεκτρονικών) επιστολών τηλεθεατών, οι οποίοι «παραπονούνται» για διάφορες χρήσεις τής Ελληνικής, τις οποίες θεωρούν από αδόκιμες ώς λανθασμένες, ζητώντας μου να τις σχολιάσω και να συμβάλω στο να αποφεύγονται.

Ζητήθηκε, λοιπόν, από τους τηλεθεατές να επισημάνουν τις δέκα πιο ενοχλητικές γι' αυτούς χρήσεις τής Ελληνικής που μιλάμε και γράφουμε. Τι τους ενοχλεί περισσότερο.

 Τι νομίζουν ότι δεν έχει καλώς. Τι θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξει ή να αποφεύγεται. Υπήρξε πληθώρα απαντήσεων. Ταξινομήθηκαν οι απαντήσεις, ιεραρχήθηκαν σύμφωνα με τη συχνότητά τους και έδωσαν τα εξής αποτελέσματα: 

1. Χρήση ξένων λέξεων. Οι περισσότεροι συνέκλιναν στην επισήμανση ότι πρέπει να περιορισθεί η μεγάλης εκτάσεως χρήση ξένων λέξεων, τού τύπου budget, team, panel, talk-show, gallop, e-mail, follow-up κ.τ.ό. 2. Προστακτική αορίστου με αύξηση. Να μη χρησιμοποιούνται τύποι όπως υπέγραψέ μου εδώ, απήντησέ μου γρήγορα κ.λπ. αντί υπόγραψε, απάντησε. 3. Χρήση επιρρημάτων. Ζητούν να μη λέμε τύπους όπως προηγούμενα, ενδεχόμενα, πιθανά κ.τ.ό. αντί των προηγουμένως, ενδεχομένως, πιθανώς. Επίσης ζητούν να τηρούμε στην ομιλία μας τη διαφορά ανάμεσα σε λεξιλογικά ζεύγη, όπως απλά - απλώς, άμεσα - αμέσως, έκτακτα - εκτάκτως κ.τ.ό. που διαφέρουν στη σημασία τους. 4. Θηλυκά επιθέτων σε -ης. Τους ενοχλεί να ακούν ή να διαβάζουν χρήσεις όπως τής διεθνής συνθήκης, η συνεπή υπόσχεση, η διαφανές μπλούζα κ.τ.ό. αντί τής διεθνούς, η συνεπής, η διαφανής κ.λπ. Συναφώς επισημαίνουν τη λανθασμένη χρήση τού επιρρήματος επί κεφαλής (ή επικεφαλής) ως επιθέτου, που μάλιστα κλίνεται: συνάντησαν τον επικεφαλή τής αντιπροσωπίας! 5. Σύγχυση αορίστου και ενεστώτα των συνθέτων σε -άγω και -βάλλω. Να προσέχουμε, γράφουν, να μη συγχέουμε χρήσεις όπως «πήγε στο Παρίσι να διεξαγάγει συνομιλίες» (μια φορά) με το «να διεξάγει» (πάντοτε/συχνά). Οπως και το «πρέπει να υποβάλεις αίτηση» (μια φορά) με το «να υποβάλλεις» (κάθε μήνα). 6. Το διαρρέω (πληροφορίες, ειδήσεις κ.λπ.). Αγανακτούν με τη χρήση τού διαρρέω με συμπλήρωμα (αντικείμενο): «Ο υπάλληλος διέρρευσε τις πληροφορίες» (αντί «διοχέτευσε» ή «άφησε να διαρρεύσουν»). 7. Το -ν των άρθρων. Επισημαίνουν τη χρήση τού άρθρου με -ν σε χρήσεις που δεν χρειάζεται (την χώρα, τον δάσκαλο) και, κυρίως, την παράλειψή του εκεί που χρειάζεται (τη πίστη, το πατέρα). 8. Χρήση αποθετικών (σε -μαι) ρημάτων ως παθητικών. Παραπονούνται ευλόγως ότι φράσεις όπως «οι μετοχές διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο από τους επενδυτές» ή «το δέρμα επεξεργάζεται σε ειδικά εργοστάσια» δεν έχουν καλώς (θα πρέπει να λεχθεί: «είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης» ή «οι επενδυτές διαπραγματεύονται...» και «το δέρμα υφίσταται επεξεργασία» ή «το επεξεργάζονται»). 9. Χρήση αρσενικού τύπου μετοχής/επιθέτου αντί θηλυκών. Θεωρούν απαράδεκτες χρήσεις όπως: οι ισχύοντες διατάξεις ή επειγόντων περιπτώσεων (αντί ισχύουσες, επειγουσών). 10. Την αντικατάσταση τού ως από το σαν σε όλες τις χρήσεις: Μιλάει σαν ειδικός - Μιλάει ως ειδικός. Οι χρήσεις αυτές διαφέρουν σημασιολογικά. Το «μιλάει ως ειδικός» σημαίνει ότι είναι πράγματι ειδικός, ενώ το «μιλάει σαν ειδικός» σημαίνει ότι μιλάει σαν να ήταν ειδικός, που δεν είναι. * Συμπεράσματα Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι εξακολουθεί, ευτυχώς, να υπάρχει μεγάλη ευαισθησία στον Ελληνα ως προς τη χρήση τής γλώσσας, είτε γιατί έχουμε κάποιες τραυματικές εμπειρίες από το γλωσσικό, είτε κυρίως γιατί το θέμα τής γλώσσας το θεωρούμε δικό μας θέμα· θεωρούμε ότι μάς αφορά όλους. Και έτσι είναι. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από τη συμμετοχή στην έρευνα, αλλά και από τον τρόπο που εκφράζονται οι συμμετέχοντες. Χρησιμοποιούν συχνά απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για όσους «παραβιάζουν» αυτήν ή εκείνη τη χρήση τής γλώσσας, που θεωρούν ως σωστή. Επίσης, χωρίς να είναι ειδικοί στη γλώσσα, θίγουν περιπτώσεις από όλα τα επίπεδα τής γλώσσας: τη γραμματική, τη σύνταξη, το λεξιλόγιο (θέματα φωνητικής - η προφορά των b, d, g σε λέξεις όπως έμπορος, έντιμος, άγκυρα, όπου κατά τους κανόνες θα έπρεπε να προφέρονται έρρινα: έmbορος, έndιμος, άngυρα - δεν βρίσκονται στην πρώτη «ενοχλητική» δεκάδα). Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη χρήση ξένων λέξεων που ζητούν να τις αποφεύγουμε. Από τις απαντήσεις είναι φανερό ότι δεν υποστηρίζουν έναν «γλωσσικό ρατσισμό» ή κάποιο κήρυγμα «γλωσσικής κάθαρσης», αλλά επιμένουν στην περιορισμένη και λελογισμένη χρήση των λέξεων. Να μη λέμε budget αντί για «προϋπολογισμός», team αντί «ομάδα», follow-up αντί «συνέχεια» κ.ο.κ. Οταν σχεδόν όλοι συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι αυτό τους ενοχλεί και ότι αποτελεί πρόβλημα για τη χρήση τής γλώσσας, είμαστε υποχρεωμένοι να το λάβουμε υπ' όψιν, όχι φυσικά θέτοντας υπό διωγμόν κάθε ξένη λέξη (βρίθει από αυτές η γλώσσα μας), αλλά αναπτύσσοντας μεγαλύτερη ευαισθησία στις λεξιλογικές επιλογές μας με μια παράλληλη προσπάθεια των ειδικών να δηλωθούν συστηματικά οι νέοι όροι που εισέρχονται από τον χώρο τής τεχνολογίας. Εκπληξη απετέλεσε πόσο πολύ ενοχλεί ο αυξημένος τύπος προστακτικής. Πόσο ενοχλούν χρήσεις, όπως παρήγγειλε (αντί παράγγειλε), υπέγραψε (αντί υπόγραψε), κατέθεσε (αντί κατάθεσε), υπέβαλε (αντί υπόβαλε) κ.τ.ό. Μολονότι θα περίμενε κανείς ότι πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί ανθρώπους με λογιότερα ενδιαφέροντα, φάνηκε ότι προκαλεί το γλωσσικό αίσθημα ευρύτερα. Γραμματικές ευαισθησίες έχουν οι Ελληνες ομιλητές και σε άλλες χρήσεις που δείχνουν ότι τους ενοχλούν: α) τα επιρρήματα τού τύπου προηγούμενα (αντί προηγουμένως), ενδεχόμενα, πιθανά κ.λπ. (καταλαμβάνουν την τρίτη θέση των πρώτων δέκα)· β) η κλίση των θηλυκών επιθέτων σε -ης (τής διεθνής!, η συνεπή! κ.τ.ό.), που πράγματι γεννούν δυσκολία σε αρκετούς ομιλητές, καταλαμβάνει την τέταρτη θέση· γ) η σύγχυση στα ρήματα να/θα (διεξ)αγάγω - (διεξ)άγω τους ενοχλεί (πέμπτη στη σειρά), όπως ίσως δεν θα περίμενε κανείς, δοθέντος ότι συνιστούν κλειστή κατηγορία (είναι μόνο τα σύνθετα σε -άγω και -βάλλω)· δ) γραμματική και η (ένατη στις δέκα) επισήμανση τής χρήσης αρσενικού αντί θηλυκού σε μετοχές κυρίως αλλά και (μετοχικά) επίθετα: ισχύοντες διατάξεις! δευτερευόντων προτάσεων! Κυριαρχία, λοιπόν, τής γραμματικής, ενώ πολύ λιγότερο ενοχλεί η σύνταξη: δεν ανέχονται - καταλαμβάνει την 8η θέση - το (χρηματιστηριακό) «οι μετοχές διαπραγματεύονται στις 600 δραχμές» (ρήμα δηλ. που έχει μόνο τύπο σε -μαι, ρήμα αποθετικό, όταν λέγεται σε παθητική χρήση: αντί «οι μετοχές γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης...» ή «τις μετοχές διαπραγματεύονται οι επενδυτές...»). Επίσης θεωρούν τερατώδη τη χρήση τού διαρρέω (ως μεταβατικού ρήματος με αντικείμενο): «αυτός είναι που διαρρέει τις πληροφορίες». Το τοποθετούν στην 6η θέση. Τους απασχολούν, τέλος, και λεξιλογικά θέματα, όπως η διαφορά των επιρρημάτων που έχουν δύο τύπους, σε -α και σε -ως: έκτακτα - εκτάκτως, αδιάκριτα - αδιακρίτως, άμεσα - αμέσως κ.τ.ό. (τρίτη θέση) και η σημασιολογική διαφοροποίηση των ως και σαν (δέκατη θέση). Φωνητικές χρήσεις τού τύπου: τη πίστη, το πατέρα, τη τόλμη, το τόμο κ.λπ. ενοχλούν επίσης στον προφορικό ιδίως λόγο (έβδομη θέση). Οι παρατηρήσεις των συμπολιτών μας (από όλη την Ελλάδα, από όλες τις ηλικίες και από διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο) πρέπει να μάς ευαισθητοποιήσουν και να μάς προβληματίσουν όλους: Εκπαίδευση, ΜΜΕ, φορείς, άτομα. Οι άδολες αυτές γλωσσικές ευαισθησίες τού κόσμου που βγήκαν από την έρευνα μπορούν γλωσσολογικά να αναλυθούν, να αιτιολογηθούν και να αξιολογηθούν. Δεν σημαίνει ότι οι κύριες αδυναμίες στη χρήση τής γλώσσας μας είναι μόνον οι δέκα αυτές. Οι ειδικοί εύκολα μπορούν να επισημάνουν πολλές άλλες πλευρές και παραμέτρους, ακόμη και να δεχθούν και να δικαιολογήσουν κάποιες από αυτές. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμάμε τη γνώμη και την ευαισθησία των απλών χρηστών τής γλώσσας μας. Και κάτι πολύ σημαντικό: Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε είναι παρήγορο να διαπιστώνεις μια τόσο πηγαία και πολύτιμη έγνοια για τη γλώσσα μας. Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής Γλωσσολογίας, πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=142476

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας"

ΚΡΗΤΙΚΗ-ΑΡΧΑΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

 Η Ελληνική γλώσσα μιλιέται στην Κρήτη μετά την κάθοδο των Αχαιών (περίπου μετά το 1450 π.Χ.). Ποια γλώσσα μιλούσαν κατά την μινωική εποχή δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, αφού δεν έχουν διαβαστεί ακόμη τα σωζόμενα γραπτά μνημεία.
 Ο Όμηρος μας πληροφορεί (στο τ της Οδύσσειας) πως στην Κρήτη κατοικούσαν Ετεόκρητες, Πελασγοί και Κύδωνες, Αχαιοί και Δωριείς.
 Ετεόκρητες ονομάζονταν οι γηγενείς κάτοικοι του Νησιού, οι Μινωίτες, οι οποίοι μετά την κάθοδο των Δωριέων κατέφυγαν και περιορίστηκαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Στην αρχαία πόλη Πραισό που βρισκόταν στην περιοχή της Σητείας έχουν βρεθεί επιγραφές γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες σε μια γλώσσα που οι ειδικοί ονομάζουν ετεοκρητική και πιθανόν να είναι ένα προελληνικό κρητικό ιδίωμα.
Από τότε λοιπόν αφού έμεναν στο νησί πέντε διαφορετικά φύλα, τα ελληνικά της Κρήτης θα είχαν διάφορους ιδιωματισμούς ποικίλης προέλευσης. Εξ’ άλλου ο Όμηρος χαρακτηρίζει τη γλώσσα που μιλιέται στο νησί «μεμιγμένη».
Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε η δωρική διάλεκτος, η λεγόμενη «αυστηρά δωρική». Σ’ αυτήν είναι γραμμένη η επιγραφή της Γόρτυνας (5ος αιώνας π.Χ.). Η διάλεκτος αυτή μιλιόταν στην Κρήτη μέχρι τους πρώτους αιώνες μ.Χ., μέχρι δηλαδή της επικράτηση της αλεξανδρινής ή ελληνιστικής κοινής.
Μέχρι το 14ο αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία ώστε να ξέρουμε πως μιλούσαν οι Κρητικοί μετά της επικράτηση της ελληνιστικής κοινής. Αλλά οι δωρισμοί και τα αρχαϊκά λεξιλογικά στοιχεία, στα τοπωνύμια κυρίως, αποδεικνύουν πως η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται στο νησί..

Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας έχομε γραπτά κείμενα από τις αρχές του 14ου αιώνα. Τα κυριότερα λογοτεχνικά κείμενα σε κρητική διάλεκτο είναι, όπως είναι γνωστό, τα έργα της «Κρητικής σχολής» των δυο τελευταίων αιώνων της ενετοκρατίας. Στην ιστορία της νεοελληνικής διαλεκτολογίας η Κρήτη κατέχει ιδιαίτερη θέση, η οποία οφείλεται όχι τόσο στη φύση της διαλέκτου της και των γλωσσικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως στη σχέση της με τη λογοτεχνία.
 Κατά τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα, περίοδο που είναι γνωστή και ως «Κρητική Αναγέννηση» η γλώσσα της κρητικής λογοτεχνίας έπαιξε το ρόλο μιας κρητικής κοινής γλώσσας, σχετικά με τα κρητικά ιδιώματα. Η Κρήτη δηλαδή κατά τον Α. Μirambel δημιούργησε μια ιδιωματική κοινή γλώσσα στην οποία η νεοελληνική κοινή αλλά και η λογοτεχνία του σύγχρονου ελληνισμού οφείλει πολλά.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μπορούμε να παρακολουθήσομε την εξέλιξη της διαλέκτου κυρίως από τα δημοτικά τραγούδια (μαντινάδες, ριζίτικα, ρίμες κ.τ.λ.) και από κάποια δικαιοπρακτικά έγγραφα.
Η κρητική διάλεκτος κατά την άποψη όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι τη μελετούν συστηματικά, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες τοπικές μορφές της γλώσσας μας, με πολλά αρχαϊκά στοιχεία στο λεξιλόγιο, στη μορφολογία και στη σύνταξη. Ο συντηρητικός της χαρακτήρας συνετέλεσε ώστε να διατηρηθούν παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας (κλασική, Βυζαντινή) γι΄ αυτό η γνώση της κρητικής διαλέκτου βοηθά πολλές φορές στη επίλυση διαφόρων προβλημάτων ετυμολογικών κ.ά. της κοινής νεοελληνικής.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν νεώτεροι μελετητές πολλές λέξεις των ομηρικών επών που δεν μαρτυρούνται στην αττική πεζογραφία, επιβίωσαν στις ελληνικές διαλέκτους. Μια απ’ αυτές είναι και η κρητική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λέξη αλισάχνη, η οποία στην κρητική διάλεκτο σημαίνει το λεπτό αλάτι που μένει στα κοιλώματα των βράχων της παραλίας, όταν εξατμιζόταν το θαλασσινό νερό, αλλά και το πολύ αλμυρό π.χ. πολύ αλάτσι ήβαλες στο φαΐ κι εγίνηκε αλισάχνη. Η λέξη προέρχεται από το αλός άχνη ( = αφρός της θάλασσας) και απαντά στην Οδύσσεια (ε 403) «είλυτο δε πανθ’ άλός άχνη» και στην Ιλιάδα(Δ 426) «Ως δ΄ ότε κύμα θαλάσσης…μεγάλα βρέμει, αμφί δε τ`άκρας κυρτόν εόν κορυφούται, αποπτύει δ’ αλός άχνην»
Έτσι και η λέξη πέζα διασώθηκε στις νεοελληνικές διαλέκτους, ενώ δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, που την συναντούμε στο Ω 272 της Ιλιάδας «πέζη επί πρώτη» και στα σύνθετα αργυρόπεζα (επίθετο της Θέτιδας) κυανόπεζα (επίθετο τραπεζιού).
Το απλό πέζα (ομόριζο του ποδ-) δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, ενώ επιβιώνει στην Κρήτη και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Στην κρητική διάλεκτο η λέξη πέζα σημαίνει τον απόκρημνο βράχο των βουνών, κάτι σα σκαλοπάτι στο γκρεμό, όπου κατεβαίνουν οι αίγες, για να βοσκήσουν. «εκατέβηκε η αίγα στην πέζα να φάει χόρτα και δε μπορεί να ξαναβγεί». Στην κοινή νεοελληνική επιβιώνει με τα παράγωγα πεζούλα, πεζούλι, πεζουλάκι.
Πέρα όμως από τις ομηρικές λέξεις που είναι σπανιότερες ένα τεράστιο πλήθος λέξεων έρχονται κατ’ ευθείαν από τα αρχαία ή τα μεταγενέστερα βυζαντινά ελληνικά. Συστηματική καταγραφή τους δεν έχει γίνει ακόμη και δυστυχώς πολλές απ΄ αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές.
Το ρήμα παίζω (από το αρχ. παίω = κτυπώ) διατηρεί την ίδια σημασία.
Ήπαιξέ ντου ένα σκαμπίλι μα τού ’βγαινε». Αλλά και «παίζει τη γ-καμπάνα» ή «παίζει του λαγού».
Το ρήμα ρέγομαι (αρχ. ορέγομαι) και θαμάζομαι, το οποίο μάλιστα διατηρεί τη σημασία του απορώ, εκπλήσσομαι, όπως φαίνεται καθαρά στα τραγούδια και τις μαντινάδες της Κρήτης.
«Πως ρέγομαι να σε θωρώ τσι ράπες φορτωμένηνα `σαι του ήλιου κόκκινη και του φιλιού γραμμένη»
«Θαμάζομαι η μάνα σου πώς δε μ-πετά στα νέφητέθοιο σγουρό βασιλικό απού `χει κι ανεθρέφει».
«Λουλούδι σ’ είχα στη γ-καρδιά και γίνηκες αγκάθικι ο κόσμος το θαμάζεται η αγάπη πώς εχάθη».
Ανεστορούμαι και ανεστορίζω που σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι (από το αρχ. ανιστορέω). « Όντε δα σ’ ανεστορηθώ α γεύγομαι σκολάζω κι αν είμαι και με συντροφιά κλαίω κι αναστενάζω». Πολλές φορές άκουγα από τη γιαγιά αλλά και από τη μητέρα μου τη φράση «εσάβαξε το σπίτι», δηλαδή σείστηκε το σπίτι. Δε μπορούσα όμως να ξέρω τότε ότι επρόκειτο για το αρχαίο ρήμα σαβάζω το σχετικό με τη λατρεία του Βάκχου, ο οποίος στη Φρυγία της Μ. Ασίας λεγόταν Σαβάζιος.
 Ίσως από τη θορυβώδη αυτή λατρεία το ρήμα κατέληξε να σημαίνει προξενώ μεγάλο θόρυβο, σείομαι και μετακινούμαι. «Όλη νύχτα εκοιμούντανε και δεν εσάβαξε» (δε σάλεψε καθόλου). Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος έγινε ομπρά και το ομβρέω, ομπριώ. «Εγόρασα ένα θραψανιώτικο σταμνί απού κρατεί το νερό κρυγιό μα ομπρεί», (δηλαδή δεν είναι στεγανό, βγάζει νερό από την εξωτερική επιφάνειά του).
Η δρόσος επιβιώνει στην κρητική διάλεκτο αλλά με τη σημασία επιθέτου και μόνο στην ονομαστική. «Ήκοψα δυο απίδια και τά ’φαγα κι ήτονε δρόσος» (πολύ δροσερά). Λέγεται και δροσά με τη σημασία επιρρήματος «Όλη μέρα δεν ήβαλα στο στόμα μου δροσά» (δεν έφαγα τίποτα). Απαντάται όμως και σε πολλά άλλα παράγωγα και σύνθετα . π.χ. Δροσούλα, δροσερεύγω (δροσίζομαι), δροσάπιδο, δροσοκοκαλιάζω (δροσίζομαι ως το κόκαλο), δροσοποτά (ως απρόσωπο ρήμα, σημαίνει πως το μέρος είναι δροσερό). Από την ίδια λέξη προέρχεται και το δροσερικό (το δροσερό φρούτο, κυρίως το αγγούρι). «Έλα μπρε να σου δώσω ένα δροσερικό απού το `κοψα ίδια εδά απ΄το περβόλι». Αλλά και μεταφορικά η δροσοπεζούλα σημαίνει το καθησιό, τα ην ξάπλα, όπως φαίνεται από τη λαϊκή ρήση «όποιος τον ύπνο αγαπά και τη δροσοπεζούλα, πολλά καλά λιγώνεται η γι-έρημή ντου γούλα». Πρόσφατα, σε μια επίσκεψή μου στο χωριό Γκαγκάλες, άκουσα μια ηλικιωμένη γυναίκα να χρησιμοποιεί το αρχαίο ρήμα συνεικάζω, που σημαίνει συγκρίνω. «Εγώ τον ε-συνείκασα και μου φάνηκε πως είναι απού το σόι μας» μου είπε. Θα αναφερθώ ακόμη στη λέξη πουργός ή προυγός και προυγεύγω. Που να φανταστεί κανείς πως ο ταπεινός πουργός, δηλαδή ο βοηθός του χτίστη που μετέφερε λάσπη και άλλα υλικά, έχει σχέση με τον υπουργό; Κι όμως αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης στην αρχ. ελληνική.
 Ο αρχαίος υπουργός ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός κάποιου. Ο ιστορικός Πολύβιος (2ος αι. π.Χ.) αναφερόμενος στον κολοσσό της Ρόδου, λέει «Πτολεμαίος επηγγείλατο… εις την του κολοσσού κατασκευήν τάλαντα τρισχίλια, οικοδόμους εκατόν, υπουργούς τριακοσίους και πεντήκοντα». Τη λέξη διασώζει στα «Δίφορά» του ο αείμνηστος Κ. Φραγκούλης.

«Μιαν εκκλησάν εχτίζανε σ΄ένα περιθαλάσσιμα αποβραδίς τελεύγουν τη και το πρωί χαλούσε.
Χλίβεται ο πρωτομάστορας χλίβουνται κι οι μαστόροικι απορημένοι στέκουνται πουργοί και πετροκόποι»
Επίσης αντί των κοινών κατσίκα, κρεβάτι, λάσπες, οι κρητικοί διατήρησαν τα αρχαϊκά: αίγα, κλίνη, πηλά. Αλλά και στη σύνταξη διατηρήθηκαν πολλά από τα γνωρίσματα της αρχ. ελληνικής, όπως π.χ. η αντίστροφη θέση της αντωνυμίας ως προς το ρήμα. Ήφερά σου, παρακαλώ σε, λέω σου ( αντί σου έφερα, σε παρακαλώ κ.τ.λ.).
 Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν, η κρητική διάλεκτος, εκτός από τον πλούτο του λεξιλογίου, την πολυσημία των λέξεων, τον εκπληκτικό αριθμό των συνωνύμων, διατηρεί και την αρχαϊκότερη μορφή μεγάλου πλήθους λέξεων και βρίσκεται πλησιέστερα στις παλαιότερες φάσεις της ελληνικής και συγκεκριμένα στη μεταγενέστερη φάση της ελληνιστικής και στη βυζαντινή.
Αποτελεί επομένως ένα κρίκο ανάμεσα στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας και στις παλαιότερες εκείνες μορφές της. Όμως εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες, για τους οποίους η μελέτη της είναι πολύ χρήσιμη, πρέπει και μεις και κυρίως οι νεότεροι, όποτε μπορούμε, να την μελετούμε γιατί αποτελεί σημαντικότατο μέρος της παράδοσής μας.
της Ευαγγελίας Πετρουγάκη

Φιλλολόγου, αντιπροέδρου ΕΦΝΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΡΗΤΙΚΗ-ΑΡΧΑΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ"

Χιλιάδες οι αγγλικές λέξεις με ελληνική ρίζα

Εφημερίδα της Αυστραλίας, αναφέρεται σε δημοσίευμα της στον σημαντικό αριθμό των αγγλικών λέξεων που έχουν ελληνική ρίζα, παραθέτοντας μάλιστα και παραδείγματα για την ενίσχυση της επιχειρηματολογίας του.

Συγκεκριμένα, η εφημερίδα The Courier Mail, της Βρισβάνης (Μπρισμπέιν), αναφέρει στο δημοσίευμα της τον σημαντικό αριθμό των 11.555 αγγλικών λέξεων με ελληνική ρίζα.
«Το Λεξικό Αγγλικής Γλώσσας της Οξφόρδης αναφέρει 11.555 λέξεις με ελληνική προέλευση» τονίζει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Συμπληρώνει επίσης ότι «πολλές από αυτές τις λέξεις δεν χρησιμοποιούνται πλέον, δεδομένου ότι το λεξικό αναφέρει όλες τις αγγλικές λέξεις στην ιστορία της γλώσσας. Ωστόσο παραμένει ένα πολύ σημαντικό σύνολο λέξεων της σύγχρονης αγγλικής που προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και έφτασαν σε μας μέσω των λατινικών ή και της γαλλικής γλώσσας».

Παράλληλα, το άρθρο αναλύει διάφορα χαρακτηριστικά των αγγλικών λέξεων που μαρτυρούν την ελληνική προέλευσή τους, φέρνοντας σχετικά παραδείγματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χιλιάδες οι αγγλικές λέξεις με ελληνική ρίζα"

Ελληνικες λέξεις στην αγγλική γλώσσα

Κατάλογος ελληνικών λέξεων στην αγγλική γλώσσα

a. abyss, academy, acme=δόξα-ακμή,- acrobat, acropolis, aegis, aerial, aerodrome, aeronautics, aeroplane, aesthetic, air, all, allegory, allergy, alphabet, amalgam,  ambrosia, amethyst, amnesia, amphibian, amphitheatre, amphora=αμφορεύς, anachronism, anaemia, anagram, analogy, analysis, anarchism, anathema, anatomy, angel, anomalous, antagonism, anorexia, anthology, anticyclone, aorta=αορτή, apathetic, aphorism, apocalypse, apologise, apoplexy, apostasy, apostle, apostrophe, apothecary, archaeology, archbishop, archdeacon=αρχιδιάκων, archipelago, architect, arctic, aristocratic, arithmetic, aroma, arsenic, asbestos, ascetic, asphyxia, asthma, astrology, astronaut, astronomy, asylum, atheism, athlete, atmosphere, atom, atrophy, aura=αύρα-φωτοστέφανο, austere=αυστηρός, authentic, autobiography, autocrat=αυτοκράτωρ-μονάρχης, automatic, autograph, autonomous, autopsy, axiom. (80) b. bacterium, baptism, barbarian, baritone, barometre, basic, basil, bathos, basis, Bible, bibliography, bigamy, biochemistry, biography, biology, biplane, blasphemy, botany. (18) c. call, callus, calyx, canon, captain, card, cartography, castor, cataclysm, catacombs, catalogue, catalyst, catapult, cataract, catarrh=καταρροή, catastrophe, catehism, categoric, cathedral, cathode, catholic, caustic, cell, cemetery, cenotaph, centre, ceramic, chameleon, chaos, character, chart, chasm, chimera, chiropractor, choir=xoρός-χορωδία, chiropodist="πεντικιουρίστ", chord=χορδή, choreography, chorus, Christ, chromatic, chromosome, chronic, chronicle, chronological, chronometre, chryssalis, chryssanthemum, cinema, cirrhosis, claustrophobia, cleric, climacteric, climate, climax, clinic, code, colosal=κολοσιαίος, coma, comedy, comic, comma, cosmos, cosmetic, cosmonaut, cost, crisis, criterion, criticism, crypt, crystal, cybernetics, cycle, cyclone, cyclopaedia, cyclotron, cylinder, cymbal, cynic, cyst. (80) d. deacon=διάκος, decade, decalogue, delta, demagogic, democracy, demography, demon, demotic, dermatology, diabetes, diabolic, diadem=διάδημα, diaeresis, diagnosis, diagonal, diagram, dialect, dialogue, diameter, diamont, diaphanous, diaphragm, diatribe, dichotomy, dictator, didactic, diet, dilemma, dinosaur, dioxide, diorama, diphtheria, diphthong, diploma, diplomat, disaster=δυσαστρία-δεν "έχω άστρο", disc, dolphin, dose, double, draconian, dragon, drama, drastic, dynamic, dynamite, dynasty, dyspepsia.(49) e. eccentric, ecclesiastic, echo, eclectic, eclipse, ecology, economic, ecstasy, ecumenical, eczema, egoism, elastic, electric, elegiac, elephant, eliptic, emblem, embryo, emetic, emphasis, emporium, encyclopedia, endemic, energy, enigma, enthrone, enthusiasm, entomology, enzyme, ephemeral, epidemic, epigram, epilepsy, epilogue, epiphany, episode, epistle, epitaph, epithet, epitome, epoch, erotic, esophagus, esoteric, ether, ethic, ethnic, ethos, etymology, eucalyptus, Eucharist, eugenics, eulogize, eunuch, euphemism, euphony, euphoria, Eurasia, eureka=εύρηκα, evangelic, exodus, exorcize=εξορκίζω, exotic.(63) f. fable=φαύλος-μύθος, fanatic, fantasy, father, frenetic=φρενήρης.(5) g. galaxy, gastronomy, general, genesis, genus, geography, geocentric, geophysics, geopolitics, geology, geometry, gerontology, gigantic, glycerine, gyro, goverment, grammatical, gramophone, graphic, gymnasium, gregorian, gynecaology. (23) h. hagiology, halcyon=αλκυονίδες ημέρες, harmony, hecatomb, hectare, hedonism, hegemony, helicopter, heliotrope, helium, helot=είλωτας, hemisphere, hemorhage=αιμοραγία, hemoroids, hepatitis, heretic, hermaphrodite, hermetic, hermit=ερημίτης, hero, heroin, hesperus, heterodox, heterogeneous, heterosexual, hexagon, hexameter, hierarchy, hieroglyph, hilarious=ιλαρός-εύθυμος, hippopotamus, hippodrome, history, holocaust, holograph, homeopathy, homogeneous, homonym, homophone, horizon, hymen, hyperbole, hypnosis, hypocrisy, hypotenuse=υποτείνουσα, hysteria, homosexual, horde=ορδή-στίφος, horizon, hormone, hour, hydrostatics, hydrophobia, hyena, hygiene, hymn, hypertrophic, hypochondria, hypodermic, hypothesis.(60) i. iamb, icon, iconoclaust, idea, ideorgam, ideology, idiot, idiolect, idiom, idiosyncrasy, idylle, Ireland=xώρα της Ίριδος, ironic, isobar, isosceles, isotope, isthmus. (17) k. kaleidoscope, kilo, kilocycle, kilogram, kilometre, kilolitre, kinetic, kleptomania. (8) l. labyrinth, laconic, laic, larynx, lava, lesbian, lethargy, leukemia, lexical, lithography, logarithm, logic, logistics, lynx=λύγξ-αγριόγατα, lyre, lyric. (16) m. macrobiotic, macrocosm, magic, magnet, mania, mathematics, mechanic, medal, megacycle, megalith, megalomania, megaphone, megaton, meiosis, melancholia, melodic, melodrama, meningitis, menopause, metabolism, metallic, metallurgy, metamorphosis, metaphor, metaphysics, meteor, meteorite, meteorology, meter, metre, metric, metronome, metropolis, miasma, microbe, microbiology, microelectronics, micrometer, micron, microorganism, microphone, microscope, mimeograph, mimetic, monarch, monastery, monogamy, monogram, monolith, monologue, monomania, monoplane, monopoly, monosyllable, monotheism, monotone, morphology, museum, music, myopia, myriad, mysterious, mystic, myth.(64) n. narcissism, narcotic, nautical, nautilus, narcomancy, necropolis, nectar, nemesis, neolithic, neologism, neon, nerve, neoplasm, nephritis, neuralgia, neutrasthenia, new, nostalgia, nymph.(19) o. oasis, ocean, octagon, octane, octave, octogenarian=ογδοηκοντούτης, octopous, ode=ωδή, odyssey, oecumenical, Oedipous complex, orgy, oligarchy, Olympiad, Olympic, onomatopoeia, ontology, ophthalmia, optic (optimist, option), orchestra, orchid, organ, organic, organism, organize, orgasm, orphan, orthodox, orthographic, orthopaedic, osteopath, ouzo, oxide, oxygen.(34) p. pachyderm, pagan=παγανιστής-ειδωλολάτρης,  paleolithic, paleontology, palm, panacea, panchromatic, pancreas, pandemic, pandemonium, panegeric=πανηγυρική ομιλία, panic, panoply, panorama, pantechnicon, pantheism, pantheon, panther, parabola=παραβολή,  paradigm, paradox, paragon=παράγων-υπόδειγμα, paragraph, parallel, paralysis, paranoia, paraphrase, paraplegia, parasite, paratyphoid, parenthesis, pariah=παρίας,  parody, paroxysm, pater, pathetic, pathology, pathos, patriach, patriot, patronymic, pedagogue, pederasty, pediatrics, pedometer=βηματομετρητής, pentagon, pentameter, Pentateuch, pentathlon, Pentecost, pepsis,  perihelion=περιήλιον, perimeter, period, peripatetic, periphrasis, periphery, periscope, peristyle, peritonitis, petal=πέταλο άνθους, phalanx, phallus=φαλλός, phantasm, pharmacology, pharmacy, pharynx, phase, phenomenon, philanthropy, philately, philarmonic, philology, philosophy, philtre, phlebitis, phlegm, phobia, phoenix, phone, phonome=φώνημα, phonetic, phonograph, phonology, phosphorous, photo, photoelectric, photogenic, photograph, photolithography, photometer, phrase, phrenetic, phrenology, phthisis, physics, physiognomy, physiology, physiotherapy, planet, plasm, plasma, plastic, plectrum=πλήκτρο, pleonasm, plethora, plutocracy, plutonium, pneumatic, pneumonia, pole=πόλος, polemic, policy, police, politics, polyandry, polygamy, polyglot, polygon, polymorphus, polyphony, polypous, polysylable, polytechnic, polytheism, porn, practice, pragmatism, presbyter, prism, problem, prognosis, programme, prologue, prophecy, prophylactic,  proscenium=προσκήνιο, proselyte, prosody, protagonist, protocol, proton, protoplasm, protozoa, prototype, psalm, pseudonym, psyche, psychedelic, psychic, psychoanalysis, psychology, psychopath, psychosis, psychotherapy, pterodactyl, pylon=πυλώνας, pyramid, pyre=πυρά, pyrites, pyrotechnics=πυροτέχνημα, python.(162) r. radio s. sandal, sarcasm, sarcophagus, sardonic, satyr, scene, sceptic, schematic, schism, schizophrenia, scholar, scholastic, school, scoria, scorpion, Scotland=χώρα του σκότους, Scylla, seismic, semantic, semaphore=σηματοφόρος, septisemia=σηψαιμία, serial, sir, solecism=σολοικισμός, sophism, spasm, sphinx, stadium, stalactite, stalagmite, star, static, statistics, stereophonic, stereoscopic, sternum, stigma, stoic, stomach, strategy, stratagem, stratosphere, strptococcus, streptomycin, strophe, sycophant, syllogism, symbol, symmetry, sympathetic, symphony, symposium, symptom, synagogue, synchronize, syncope, syndrome, synod, synonym, synopsis, syntax, synthesis, syphilis, syphon, syringe, system.(67) t. tactic, talent, tantalize=υποβάλω κάποιον στα μαρτύρια του Ταντάλου, tartar, tautology, taxidermy, technique, technocracy, technology, telegram, telegraph, telemetry, teleology, telepathy, telephone, telephoto, telescope, thetatre, theism, theme, theocracy, theology, theorem, theoretic, theory, theosophy, therapeutic, therapy, therm, thermal, thermionic, thermometer, thermos, thesaurus, thesis, tone, topography, tragedy, tragicomedy, tremor, trigonometry, trilogy, tripod, trirem, triple, trophy, tropic, typhoon, typical, typography,tyrrany.(51) u. unonymous x. xenophobe, xylophone z. zephyr, zeugma, zodiac, zone, zoology.(5) http://abnet.agrino.org/index.htm

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνικες λέξεις στην αγγλική γλώσσα"

ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ.

ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ --

THE MOST CHARACTERISTIC GREEK SURNAMES--
Ο μεσος ορος των ελληνικων οικογενειακων ονοματων μπορουμε να πουμε πως εχει τρεις εως εξι συλλαβες.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Ααδαμοπούλου

Ααθανασόπουλος

Ααρών

Αβαβιάν

Αβαγιανέλη

Αβαγιάννης

Αβαγιάννος

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Ωνάσης

Ωνασιάδης

Ωνάσογλου

Ωραιόπουλος

Ωραιοπούλουδος

Ωρολογαδέλη

Ωρολογάς

Ωρολογίδης

Ωρολογόπουλος

ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Τα ελληνικα οικογενειακα ονοματα ειναι κατα κανονα τα μεγαλυτερα και πολυσυλλαβοτερα απο τα οικογενειακα στις γνωστες μας ξενες γλωσσες.

Υπαρχουν επτασυλλαβα

Δακουμογιαννοπουλος,ΚοντογιαννακοπουλοςΣταματογιαννοπουλος

Υπαρχουν ομως και οκτασυλλαβα τα οποια εχουν και το ρεκορ.

Αναστασογιαννοπουλος

Βασιλογιαννακοπουλος

Παπαδημητρακοπουλος

Παπακωσταντινακοπουλος

ΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Τα μονοσυλλαβα οικογενειακα ονοματα ειναι σπανιωτατα.

Γρες,Δρυς,Ζης,Κλης,Μπρης,Ντρες,Ρες [ΧΙΟΣ]



Τζεν,Χλης [ΚΑΡΠΑΘΟΣ]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ."

The 102 Basic Greek Words every English Speaker Should Know

1. aero-, aer-, aeri - (Greek: air, mist, wind). 2. aesth-, esth-, aesthe-, esthe-, aesthesio-, esthesio-, -aesthesia, -esthesia, -aesthetic, -esthetic, -aesthetical, -esthetical, -aesthetically, -esthetically (Greek: feeling, sensation, perception). 3. ampho-, amph-, amphi- (Greek: around, about, both, on both sides of, both kinds). 4. anti-, ant- (Greek: against, opposed to, preventive; used as a prefix). 5. astro-, astra-, astr- (Greek: star, star shaped; also pertaining to outer space). 6. auto-, aut- (Greek: self; directed from within). 7. biblio-, bibli-, bibl- (Greek: book). 8. bio-, bi-, -bia, -bial, -bian, -bion, -biont, -bius, -biosis, -bium, -biotic, -biotical, -biotic (Greek: life). 9. cardio-, cardi-, card- (Greek: heart, pertaining to the heart). 10. chromato-, chromat-, chromo-, chrom-, chro-, -chrome, -chromasia, -chromia, -chromatism, -chromatic, -chromatically, -chromy (Greek: color). 11. chrono-, chron- (Greek: time). 12. cine-, cinem-, cinema-, cinemat-, cinemato-, -cinesia, -cinesis, -cinetic, -cinesias, -cineses, -cinetical, -cinetically (Greek: move, movement, set in motion). 13. -crat, -cracy, -cratic, -cratism, -cratically, -cracies (Greek: a suffix; govern, rule; strength, power). 14. dactylo-, dactyl-, dactylio-, -dactyl, -dactyla, -dactylia, -dactylic, -dactylism, -dactyloid, -dactylous, -dactyly (Greek: finger, toe). 15. deca-, dec-, deka-, dek- (Greek: ten; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 16. demo-, dem-, demio-, -demic, -deme, -demically (Greek: people). 17. dermo-, derm-, derma-, dermato-, dermat-, -derm, -derma, -dermatic, -dermatous, -dermis, -dermal, -dermic, -dermoid, -dermatoid (Greek: skin). 18. dyna-, dyn-, dynamo-, -dyne, -dynamia, -dynamic (Greek: power, strength, force, mightiness). 19. dys- (Greek: bad, harsh, wrong; ill; hard to, difficult at; slow of; disordered; used as a prefix). 20. eco-, oeco-, oec-, oiko-, oik- (Greek: house, household affairs [environment, habitat], home, dwelling; used in one extensive sense as, “environment”). 21. endo-, end- [before vowels or “h”] (Greek: within, inside, into, in, on, inner; used as a prefix). 22. epi-, ep- [before vowels or “h”] (Greek: above, over, on, upon; besides; in addition to; toward; among; used as a prefix). 23. ergo-, erg- (Greek: work). Also: urg-, [erg-], -urgy, -urgia, -urgical, -urgically, -urgist, -urge (Greek: work). 24. etym- (Greek: truth, true meaning, real [the root meaning, true meaning or literal meaning of a word]). 25. eu- (Greek: good, well, normal; happy, pleasing; used as a prefix). 26. exo-, ec-, e- (Greek: out of, out, outside; away from; used as a prefix). 27. geo-, ge- (Greek: earth, world). 28. glotto-, glot-, -glott (Greek: tongue; by extension, “speech, language”). Also: glosso-, gloss- (Greek: tongue; language, speech). 29. grapho-, graph-, -graph, -graphy, -grapher, -graphia (Greek: to scratch; write, record, draw, describe). 30. gymno-, gymn- (Greek: naked, uncovered; unclad). 31. gyno-, gyn-, gynaeco-, gyneco-, gyne-, -gynia, -gynic, gynec-, -gynist, -gynous, -gyny (Greek: woman, female). 32. helio-, heli- (Greek: sun). 33. hemi- (Greek: half). 34. hetero-, heter- (Greek: different, other, another, unlike; used as a prefix). 35. hippo-, hipp- (Greek: horse). 36. homo-, hom- (Greek: same, equal, like, similar, common; one and the same). 37. hydro-, hydra-, hydr-, hyd- (Greek: water). 38. hyper-, hyp- (Greek: above, over; excessive; more than normal; abnormal excess [in medicine]; abnormally great or powerful sensation [in physical or pathological terms]; highest [in chemical compounds]; used as a prefix). 39. hypo-, hyp- (Greek: under, below, beneath; less than; too little; deficient, diminished; used as a prefix). 40. icono-, icon- (Greek: image, likeness; sacred or holy image). 41. -itis (Greek: a suffix; inflammation, burning sensation; by extension, disease associated with inflammation). 42. kilo-, kil- (Greek: one thousand; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 43. kine-, kin-, kino-, kinesio-, kinesi-, kineto-, kinet-, -kinesia, -kinesis, -kinetic, -kinesias, -kineses, -kinetical, -kinetically (Greek: move, set in motion; muscular activity). Also: cine-, cinem-, cinema-, cinemat-, cinemato-, -cinesia, -cinesis, -cinetic, -cinesias, -cineses, -cinetical, -cinetically (Greek: move, movement, set in motion). 44. -latry, -olatry, -later, -olater, -latress, -olatress, -latria, -latrous, -olatrous (Greek: a suffix; worship; excessively, fanatically devoted to someone or something; “service paid to the gods”). 45. litho-, lith-, -lith, -lithic, -lite, -liths, -lites (Greek: stone, rock). 46. logo-, log-, -logia, -logical, -logism, -logician, -logian, -logist, -logy, -logue (Greek: talk, speech, speak; word). 47. macro-, macr- (Greek: large, great; long [in extent or duration]; enlarged, or elongated, long). 48. -mania, -maniac, -maniacal, -manic, -manically, -maniacally (Greek: mental disorder). 49. mega-, meg- (Greek: large, great, big, powerful; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 50. meter-, metro-, metr-, -metrical, -metrically, -metron, -metric, -metrist, -meters, -metry, -metre (Greek: measure). 51. micro-, micr- (Greek: small, tiny; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 52. miso-, mis- (Greek: hate, hater, hatred; used as a prefix). 53. mne-, mnem-, mnemon-, mnes-, -mnesia, -mnesiac, -mnesic, -mnestic (Greek: memory, to remember). 54. mono-, mon- (Greek: one, alone, single; a number used as a prefix). 55. morpho-, morph-, -morphous, -morphically, -morphia, -morphosis, -morphously, -morphy, -morphic, -morphism (Greek: shape, form, figure, appearance). 56. naus-, nau- (Greek: ship, sailor). 57. neo-, ne- (Greek: new, recent, current, young). 58. odonto-, odont-, odon-, -odont, -odonic, -odontic, -odontia, -odontoid (Greek: tooth, teeth). 59. -oid, -oidal, -oidism, -ode (Greek: a suffix; like, resembling, similar to, form). 60. oligo-, olig- (Greek: few, small; abnormally few or small; used as a prefix). 61. onomato-, onoma-, onomo-, onom-, ono- (Greek: name; word). 62. ortho-, orth- (Greek: right, straight, correct, true; designed to correct). 63. paleo- (Greek: old; of a past era). 64. pachy-, pacho-, pach- (Greek: thick, dense; large, massive). 65. pedo-, paedo-, ped-, paed-, paido-, paid- (Greek: child). The British tend to use “paed-” while those in the United States tend to use “ped-”. Remember that the Greek ped- means “child” while the Latin ped- means “foot”. Don't confuse this Greek element with another Greek pedo- which means “ground, soil, earth”. 66. pan-, panto-, pant- (Greek: all, every). 67. patho-, -path-, -pathia, -pathic, -pathology, -pathetic, -pathize, -pathy (Greek: feeling, sensation, perception, suffering, [in medicine, it usually means “one who suffers from a disease of, or one who treats a disease”]). 68. peri- (Greek: around, about, near, enclosing; used as a prefix). 69. petro-, petr-, peter- (Greek: stone, rock). 70. phago-, phag-, -phag, -phage, -phagic, -phagia, -phagism, -phagist, -phagous (Greek: eat, consume). 71. philo-, phil-, -phile, -philia, -philic, -philous, -phily, -philiac, -philist, -philism (Greek: love, loving, friendly to, fondness for, attraction to, strong tendency toward, affinity for). Note: under some circumstances, -philia means “unwholesome-sexual attraction” to something or someone, as in pedophilia. 72. -phobia, -phobias, -phobe, -phobiac, -phobist, -phobic, -phobism, -phobous; phobo-, phob- (Greek: fear, extreme fear of, morbid fear of, excessive fear of, irrational fear or terror of something or someone; however, sometimes this Greek element means a strong dislike or hatred for something). Noun endings are formed with -phobia and -phobe; while adjectives end with -phobic. 73. phono-, phon-, -phone, -phonia, -phonic, -phonetic, -phonous, -phonically, -phonetically, -phony (Greek: phone; sound; voice). 74. photo-, phot-, -photic, -phote (Greek: light). 75. pneumo-, pneum-, pneumono-, pneumon- (Greek: lung [breath]). 76. podo-, pod-, -poda, -pod, -pode, -podium, -podia, -podial, -podous, -pody (Greek: foot, feet). 77. polis-, polit-, poli- (Greek: city; method of government). 78. poly- (Greek: many, much; too many, too much, excessive; often used as a prefix). Don’t confuse this poly- with the next -poly that means “to sell”. 79. -poly, -pole, -polism, -polist, -polistic, -polistically (Greek: used as a suffix; sale, selling; one who sells; pertaining to selling). 80. pro-, por- (Greek > Latin: used as a prefix). a) before, b) forward, c) for, in favor of, d) in front of, e) in place of, on behalf of 81. pseudo-, pseud- (Greek: false, deception, lying, untrue, counterfeit; used as a prefix). 82. psycho-, psych-, -psyche, -psychic, -psychical, -psychically (Greek: the mind or the mental processes). Etymologically, this word also means, breath, life, soul, spirit, mind, and consciousness. 83. pyro-, pyr- (Greek: fire, burn; and sometimes “fever”; heat, produced by heating). 84. sarco-, sarc-, -sarcous, -sarc, -sarcoma, -sarcomatous, -sarcomatoid (Greek: flesh, meat). 85. sauro-, saur-, -saurus, -saurid, -saur, -sauria, -saurian (Greek: lizard). 86. scopo-, scop-, scept-, skept-, -scope-, -scopy, -scopia, -scopic, -scopist (Greek: see, view, sight, look at, examine). 87. seismo-, seism-, -seism, -seisms, -seisma, -seismically, -seismical, -seismal, -seismic (Greek: shake, earthquake [move to and fro’; to shake, move violently]). 88. soma-, som-, somat-, somato-, -soma, -some, -somus, -somia, -somic, -somal, -somite, -somatous, -somatia, -somatic (Greek: body; mass). 89. sopho-, soph-, sophic, -soph, -sopher, -sophy, -sophical, -sophically, -sophist (Greek: wise, wisdom; knowledge). 90. stereo-, stere- (Greek: solid, firm, hard; three-dimensional). 91. syn-(sy-, sym-, syl-, sys-) (Greek: together, with, along with). By extension, syn- may also mean: together, with; united; same, similar; at the same time. 92. tacho-, tach-, tachy- (Greek: fast, speed, swift, rapid). 93. techno-, techn-, tect-, -technic[s], -technique, -technology, -technical, -technically (Greek: art, skill, craft; techne, art, skill, craft; tekton, “builder”). 94. tele-, tel-, telo-, -telic, -telical (Greek: far away, far off, at a distance). Don’t confuse this tele- with the teleo- that means “end, last”. 95. thanato-, thanat-, thanas-, -thanasia, -thanasic (Greek: death, dead). 96. theo-, the-, -theism, -theist, -theistic (Greek: God, god, deity, divine). 97. therap-, -therapeutic[s], -therapeutically, -therapy, -therapies, -therapist (Greek: heal, cure; treatment; service done to the sick, a waiting on). 98. thermo-, therm-, thermi-, -thermia, -therm, -thermal, -thermic, -thermous, -thermy (Greek: heat). 99. toxico-, toxic-, toxi-, tox-, toxin-, -toxically, -toxaemia, -toxemia, -toxaemic, -toxemic, -toxical, -toxy, -toxis, -toxicosis, -toxism, -toxia, -toxin, -toxicity (Greek: poison). 100. xeno-, xen- (Greek: foreign, foreigner, strange, stranger; and by extension, guest). Greeks are said to have considered any stranger a “guest” and modern Greek includes xenodochion a “guest house” or “house for guests” or its modern version of “hotel”. 101. xero-, xer-, xir- (Greek: dry). 102. zoo-, zo-, -zoic, -zoid, -zoite, -zoal, -zonal, -zooid, -zoon, -zoa, -zoan (Greek: animal; living being; life).

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "The 102 Basic Greek Words every English Speaker Should Know"