ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΣΟΥ
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΛΙΣΤΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ
ΤΟ GREEK SURNAMES ΠΙΣΤΟ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ [ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΜΠΑΝΕΡ] ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥ।ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011.ΜΕ 1000 ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΡΘΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΜΕΝΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ
--Α---------------------------------------------------------------------------------
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ . Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το εβραικο βαπτιστικο ονομα Αβραμ.Η καταληξη -πουλος προσδιοριζει την περιοχη Ελληνοποιησης του επωνυμου την Πελοποννησο.
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ . Ιδιαιτερη νεοελληνικη κατηγορια αποτελει συφωνα με τον καθ. πανεπιστημιου κο.Συμεωνιδη το ονομα Αγοραστος που παραπεμπει σε παιδια που εχουν υιοθετηθει απο δευτερους γονεις.Συμφωνα με τον κο. Τριανταφυλλιδη προερχεται απο το ευχετικο βαπτιστικο ονομα η ξορκιστικο απ' οπου και εγινε επωνυμο.
ΑΓΓΕΛΗΣ .Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Άγγελος.Αγγελος αρχαιο ελληνικο ονομα ηταν η θυγατερα του Δια και της Ηρας ηταν η θεα των νεκρων αυτη που εφερνε τις ειδησειςΠαρομοια επωνυμα Αγγελοπουλος
ΑΔΑΜ, ΑΔΑΜΑΚΗΣ, ΑΔΑΜΗΣ, ΑΔΑΜΙΔΗΣ, ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΔΑΜΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το εβραϊκό όνομα Αδάμ.
Aδαμοπουλος. Επωνυμο το οποιο προερχεται απο παρατσουκλι το οποιο επισης προερχεται απο παρατσουκλι το οποιο επισης προερχεται απο την περιβαλλουσα φυση, πολυτιμοι λιθοι, μεταλλα με την προσθηκη της καταληξης –πουλος, αλλα μαλαμα = μαλαμας, σμαραγδι = σμαραγδης.
Αρβανιτης.Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των εθνικων και χαρακτηριζει την καταγωγη..
ΑΓΓΕΛΑΚΗ: Επώνυμο πατρωνυικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Άγγελος. Με την κατάληξη –ακης προσδιορίζει Κρήτη.
ΑΝΘΗ, ΑΝΘΕΛΗ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που έχει σχέση με τα φυτά, άνθη.
ΑΠΕΡΓΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των ξενικών ιταλικών με μια ρίζα ελληνική. Συναντάται στην Τήνο,Κερκυρα και αλλα Ιονια νησια.
ΑΡΖΙΝΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη arz=προσφορά, με την κατάληξη –ινος που χρησιμοποιείται περισσότερο σαν κατάληξη επωνύμων εθνικών (Καστρινός=κάστρο, Πυλαρινός=Πύλαρος, κεφάλι)
Αηδόνης, Αηδώνης, Αηδονόπολος: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (καλή φωνή).
Αρκούλης, Αρκάλης, Αρκαλάκης: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη arkali=ισχυρός
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ. ΔΙΠΛΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΑΝΑΣΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ. Αθανάσιος = αθάνατος, αιώνιος.ΑΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΝΟΒΑΣ,ΜΠΟΔΟΣΑΚΗΣ,ΔΡΑΓΑΤΣΗΣ,ΡΑΓΚΑΒΗΣ
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ . ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΘΝΙΚΑ .ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΙΒΑΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΙΩΤΗΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΑΣ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ . Έτσι επονομάζεται κάποιος που είναι άλογος (παράλογος, χωρίς λογική ) και κούφος (κενός, άδειος, χωρίς περιεχόμενο
Αναγνώστου,Αναγνώστης:Κατώτερος Κληρικός, καθιερωμένος στο λειτούργημα αυτό με χειροθεσία Επισκόπου. Είναι επιφορτισμένος με την ανάγνωση των διαφόρων αναγνωσμάτων (χύμα ή εμμελώς) της Λατρείας μας. [Ημεροβ] . Αναγνωστάκης, Αναγνωστοπουλος, Αναγνωστιδης
Ανδρικόπουλος, Ανδρικίδης, Ανδριάς, Ανδριανόπουλος, Ανδρέου, Ανδριανάκος, Ανδριτσάνος, Ανδρούτσος, Ανδρούλης, Ανδρουλιδάκης, Ανδρουτσέλης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ανδρέας. .
ΑΝΝΑΣ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΑΣΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΗΤΡΩΝΥΜΙΚΩΝ.ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΠΤΗΣΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΑΝΝΑ.
ΑΝΕΣΤΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον ύμνο Χριστός Ανέστη όπου χρησιμοποιείται και ως βαπτιστικό όνομα.
Αθανασούλας, υποκοριστικό* του ονόματος ΑθανάσιοςΑποστόλου, γενική του ονόμ. Απόστολος
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον αυτοκρατορικό τίτλο Αύγουστος με την κατάληξη –ινος.Χρησιμοποιείται και ως βαπτιστικό όνομα.
ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον γνωστό αστερισμό του Αυγερινού.
ΑΛΑΜΑΝΟΣ:Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των ξενικών με ιταλική ενετική καταγωγή. Υπάρχει ακόμη στην Ιταλία σαν επώνυμο D’Aiamano.
ΑΒΕΡΩΦ:Επώνυμο προερχόμενο από τον Αυγερινό με ρωσική κατάληξη που προστέθηκε στο όνομα κατά συνήθεια των Ελλήνων που έζησαν στην Ρωσία.Αυγερινός – Αυγερός – Αυγέρωφ – Αβέρωφ.
ΑΓΡΙΑΝΙΔΗΣ: Επώνυμο α) προερχόμενο από παρατσούκλι που οφείλεται σε ψυχική ή σωματική ιδιότητα του ατόμου (άγριος) β) προερχόμενο από τον τόπο καταγωγής του ατόμου Αγριά (Βόλου) κλπ. Μαζί με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει ποντιακή καταγωγή το επώνυμο απαντάται στις Σέρρες.
ΑΛΥΦΑΝΤΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των επαγγελματικών. Επ’ αυτού έχουν συμβεί αρκετές που γέννησε ο εξαρχαϊσμός. Το Αλυφαντής συναντάται στην Αρκαδία, Πόρο, Αίγινα, Πειραιάς. Το Αλειφαντής στον Πόρο, Πειραιά, Αίγινα Πειραιάς. Το Αλειφαντής στον Πόρο, Πειραιά, Αθήνα. Το Αλιφαντής στον Πειραιά, Αθήνα.
ΑΜΙΛΗΤΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που προέρχεται από σωματική ή ψυχική ιδιότητα ατόμου.
ΑΝΔΡΕΑΚΗΣ . Επωνυμο πατρωνυμικο υποκοριστικο του βαπτιστικου ονοματος προερχομενο απο το αρχαιο ελληνικο ονομα Ανδρέας το οποιο σημαινει ανηρ=ανδρειος.Ανδρεας ο Σικυωνιος πατηρ του Κλεισθενη.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Πατωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα ΑΝΤΩΝΗΣ το οποιο και ξεκινα απο την αρχαια Ρωμη.Ο Αγιος Αντωνιος θεωρειτε ο θεμελιωτης του μοναχικου βιου.Εορταζει 17 Ιανουαριου.
-ΑΚΗΣ.ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ .Στα επίθετα η κατάληξη –άκης δεν είναι υποκοριστική αλλά πατρωνυμική (δηλώνει δηλαδή τον απόγονο).
-ΑΚΟΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ Η ΜΑΝΗ
-ΑΤΟΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Ατζαμιδάκης, υποκοριστικό από την τουρκική λέξη acemi = ο αρχάριος
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ. Πατρωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αποστολος.Η καταληξη -Ακης προσδιοριζει την περιοχη του επωνυμου την Κρητη.Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου εορταζουν στις 30 Ιουνιου17 .
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ , ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ,
ΑΡΓΥΡΗΣ . Επώνυμο που προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Αργυρης=Αργυρος=πολύτιμη πέτρα. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ. ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΤΡΩΝΥΜΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ.ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΙΑΔΗΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΑΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ.ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η ΠΑΤΡΩΝΥΜΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΕ ΑΡΧΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ.ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ. Αραμπατζίκος, υποκοριστικό του Αραμπατζή επωνυμο που προέρχεται από την τουρκική λέξη arabaci = οδηγός κάρου.
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ,ΑΡΓΥΡΗΣ . Επώνυμο που προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Αργυρης=Αργυρος=πολύτιμη πέτρα. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
Ασλανιδης, Ασλανογλου. Επωνυμο προερχομενο απο την τουρκικη λεξη aslan=λιονταρι το οποιο εξελληνιστηκε και με την καταληξη –ιδης προσδιοριζει τον Ποντο.
Αργυρουδης. Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των πατρονυμικων προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα αργυρος το οποιο εχει ηδη αναλυθει.
Αγκάττα: Μεγεθυντικό, το μεγάλο αγκάθι. Ο ευέξαπτος χαρακτήρας. Αυτός που εύκολα ανταποδίδει τα πειράγματα.
Αζού (η): Μεγεθυντικό, το αζό, το ζώον. Ο Μεγαλόσωμος ή ο άγριος στην συμπεριφορά.
Αλαπού (η): Το ζώον αλεπού, τις ιδιότητες της οποίας διαθέτει ο κάτοχος (πονηρός).
Αλόα (η) Μεγεθυντικό, το μεγάλο άλοο (άλογο). Ο μεγαλόσωμος, με άχαρο και μεγάλο βηματισμό.
Ανανός(ο): Εξ' αιτίας της γλωσσικής αδυναμίας στη σωστή εκφορά του ονόματος του, στην παιδική ηλικία (Στυλιανός).
Αράπης (ο): Ο μελαψός, ο μαύρος. Θηλυκό η αραπίνα.
Αρναούττα (η): Μεγεθυντικό, το αρναούττι(η καυτερή πιπεριά). Η δύστροπη.
Ασπροκώλα (η): Πουλί, στο μέγεθος του σπουργίτη με άσπρα φτερά στο πίσω μέρος. Ο ξανθός και ασπριδερός στο δέρμα.
Ασπρούλλης (ο): Ο ξανθομάλλης και ασπριδερός. Θηλυκό η Ασπρούλλα και Ασπρουλίτσα.
Αστροπηλιάρης (ο): Ο ασπροπηλιάρης , ο δύστροπος και σκληρός ώσαν το άγονο και σκληρό έδαφος που περιέχει άσπρο πηλό
Αχερένιος (ο): Ο φτιαγμένος από άχυρο. Ο λεπτοκαμωμένος, ο αδύνατος σαν ψεύτικος.
ΑΤΖΙΟΣ. προέρχεται από την τουρκική λέξη haci (Χατζής είναι η ονομασία που έδιναν σε όσους πήγαιναν προσκυνητές στους Αγίους Τόπους). Με το πέρασμα των χρόνων και από γενιά σε γενιά το Χατζής μετατράπηκε σε Άτζιος.
ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ. Επωνυμο ξενικο αρβανίτικης καταγωγής. Μεταφορικά, ο άξεστος, ο χοντράνθρωπος. Προέρχεται από την τουρκική λέξη Arnavut, που ετυμολογείται από το μεσαιωνικό Aρβανίτης
ΑΛΑΒΑΝΟΣ. Το επώνυμο του τέταρτου των πολιτικών αρχηγών του κ. ΑλέκουΑλαβάνου είναι, σύμφωνα πάνταμε τον Κ. Τρυφερούλη, ένας άλλος τύπους του Αλαμάνος, εθνικού ονόματος ενός γερμανικού φύλου.Πάντως, το Αλαμάνος σημαίνει καιαιμοβόρος, ενώ το ρήμα αλαμανίζω, διασκορπώ, λεηλατώ!
Αλαγκιοζίδης: Επώνυμο σύνθετο προερχόμενο από δύο τουρκικές λέξεις: ala=χρωματιστός + goz=μάτι.
Αγατσάς, Αγατσίδης, Αγατσιώτης, Αγατζιώτης, Αγατζόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την από την τουρκική λέξη agac=δέντρο, ξύλο, με την κατάληξη –ας που προσδιορίζει επάγγελμα (Ασβεστάς, Ξυλάς, Κουλουράς).
Αμιρίδης, Αμιράς, Αμιράκης, Αμιραδάκης, Αμιρόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την τουρκική λέξη amir= εμίρης, προϊστάμενος.
Αρώνης: Επώνυμο ξενικό προερχόμενο από το ισραηλινό όνομα Ααρών. Συνήθως τα ονόματα αυτά ανήκουν σε Ισραηλίτες που ήλθαν στην Ελλάδα περίπου το 1300.
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Αλέξης με την προσθήκη της κατάληξης –πουλος που προσδιορίζει την Πελοπόννησο.Αλέξιος: Ρωμαίος ευγενής. Συνηθισμένο βυζαντινό όνομα και αργότερα και στη Ρωσία.Γιορτάζει στις 17 Μαρτίου.
Αμαντος. αμαντος (Χιος) οχι ζωηρος, «απραγμων».
ΑΜΙΛΗΤΟΣ: Επωνυμο προρχομενο απο σωματικες η ψυχικες ιδιοτητες.Ο ολίγα ομιλών, ανέντευχτος. Ενίοτε δε και ο κακός.Νερό αμίλητο: το νερό που αντλήθηκε και μεταφέρθηκε μέχρι την οικία σιωπηρά. Το μεταχειρίζονται συνήθως τα νέα κορίτσια στον Κλήδονα για να γνωρίσουν την τύχη τους ή και τον μέλλοντα σύζυγό τους.Κόρπο αμίλητο: αποπληξία
--Β----------------------------------------------------------------------------------
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ. Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια εθνικα οικογενειακα προερχεται απο το χωριο Μπαρμπιτσα της Αρκαδιας με την καταληξη -ιωτης.
Προεπαναστατικός ήρωας ο Καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη (1759-1805) .
Σημασία βέβαια δεν έχει που γεννήθηκε που έδρασε και που δολοφονήθηκε, σημασία έχει ότι δρούσε και αγωνιζόταν παντού για όλους, για το Μοριά, την Ελλάδα, τη λευτεριά.
Ένα από τα αντικείμενα έρευνας για τον Καπετάν Ζαχαριά ήταν και ο τόπος καταγωγής του. Ξεκάθαρα, γεννήθηκε στη Βαρβίτσα απ όπου και πήρε το προσωνύμιό του Μπαρμπιτσιώτης. Ένα χαρακτηριστικό πολλών επωνύμων που δηλώνει τον τόπο γέννησής τους, όπως Μονεμβασίτης από τη Μονεμβάσια, Λευκαδίτης από τη Λευκάδα, Χίος από τη Χίο κ.ο.κ. που με τον καιρό αντικατέστησε το αρχικό επώνυμό τους.
Το πραγματικό ονοματεπώνυμο του Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη ήταν Ζαχαρίας Παντελεάκος. Από το επώνυμο και μόνο έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη. Και στη Βαρβίτσα και στη Μάνη αλλά και αλλού πολλά λέγονται για το από πού κράταγε η σκούφια του αλλά στοιχεία γραπτά δεν είναι δυνατόν να έχουμε γι αυτό και θα αρκεστούμε σε αυτά που έγραψαν και δημοσίευσαν διάφοροι συγγραφείς και ιστορικοί.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Βασίλειος. Λέξη που προέρχεται από το βασιλιάς.Ο Βασίλειος ο Μέγας, αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, είναι ο γνωστός μας Άι Βασίλης.Η πρωτη εορτη καθε χρονο 1 Ιανουαριου
ΒΑΡΔΑΚΑΣ, ΒΑΡΔΑΚΗΣ, ΒΑΡΔΑΚΙΔΗΣ, ΒΑΡΔΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη bardak=αγγείο για νερό,σταμνα
ΒΑΡΔΑΚΗΣ, ΒΑΡΔΑΞΗΣ, ΒΑΡΔΑΞΟΓΛΟΥ, ΒΑΡΔΑΞΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο από την τουρκική λέξη bardakci=αγγειοπλάστης
ΒΑΚΡΑΤΣΑΣ: Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bakrac καζανι (bakar χαλκος) αυτος που φτιαχνει καζανια. Καζαντζης.
ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη balaban=αυτός που έχει μεγάλο κεφάλι, πελώριος.
ΒΑΣΣΗΣ, ΒΑΣΟΣ: Επώνυμο α) το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Βασίλης. β) Βάσης, Μπάσης, Βασιάδης, προερχόενο από την τουρκική λέξη bas, basi=κεφάλι, κεφαλή, επικεφαλής.
ΒΕΓΙΑΝΝΗΣ: Επώνυμο σύνθετο αποτελούμενο από την τουρκική λέξη bey=μπέης, άρχοντας και το βαπτιστικό όνομα Γιάννης. Ο αρχοντογιάννης.
ΒΑΡΖΑΚΗΣ:Επωνυμο προεχομενο απο τη σλαβικη λεξη brzak που ρεει γρηγορα, χειμαρρος.
Βαρουξακης, Βαρουξης. Επωνυμο προερχομενο απο την τουρκικη λεξη narakci που σημαινει επιχρυσωτης.
Βασιλάκης, υποκοριστικό του ονόμ. Βασίλειος
ΒΑΛΑΗΣ, ΒΑΛΗΣ, ΒΑΛΙΔΗΣ, ΒΑΛΙΔΑΚΗΣ, ΒΑΛΙΑΔΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη vali=νομάρχης.
ΒΕΝΕΤΣΑΝΑΚΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Ο προερχόμενος από τη Βενετία. Το επώνυμο συναντάται στη Μάνη με την κατάληξη –ακης, η οποία και είναι η αρχική γνήσια κατάληξη προερχόμενη από αυτή την περιοχή.
ΒΙΚΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το παρατσούκλι προερχόμενο από τον φυσικό κόσμο. Βίκος = φυτό.
Βλαχοπάνος, σύνθετο όνομα από το Βλάχος (επάγγελμα) + Πάνος
Βότσης, από την αρβανίτικη λέξη voc-i = μικρό παιδί
ΒΕΝΕΤΙΚΙΔΗ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Προέρχεται από τη Βενετία η οποία και έγινε πηγή ονομάτων. Βενετία, Βενετσάνος, Βενετά. Με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει Πόντο. .
Βουλλωτης. Επωνυμο βυζαντινο που κατατασεται στα επαγγελματικα ηταν ο υπαλληλος που σφραγιζε τα μετρα και τα σταθμα της ζυγαριας και τα μεταξωτα υφασματα που προοριζονταν για εξαγωγη.
ΒΕΔΟΥΡΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vedar δηλαδη εκεινος που φτιαχνει (ξυλινα ποιμενικα) δοχεια. Βεδουρια.
ΒΕΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bel που σημαινει ασπρος.
Βελόπουλος/Βελής/Βελίδης/Βελιδάκης/Βελλής κτλ
Από το τουρκ. veli, φύλακας, προστάτης, και άνθρωπος κοντά στον Θεό.
Λιγότερα πιθανό από το δημώδ. βέλο, λεπτό και διαφανές ύφασμα,
παλαιότερα.
Ίσως με το δεύτερο να σχετίζεται και το επώνυμο Βελός, που αναφέρεται το
1264 στην Κεφαλονιά.
Βέρρας/Βερόπουλος/Βεράκης/Βερίδης/Βερούσης κ.α.
Μητρωνυμικά επώνυμα από το θηλ. βαφτ. Βέρ (ρ) α, από το ιταλ. Vera, από
το επίθ. vero<λατ. verus-αληθινός, σωστός-.
Βεργής
Επώνυμο από το βαφτ. Βεργής, ήδη από την παλαιολόγεια εποχή ως
βαφτιστικό και ως επώνυμο (1370-Πόλη, 1301-Χαλκιδική, κτλ) . Το βαφτ.,
και ως Βεργής, Βέργος, Βέργω προήλθε από τη λέξη βεργί, ευλύγιστη
ράβδος.
Παρόμοια βαφτιστικά που βασίστηκαν σε αντικείμενα μπορούν να θεωρηθούν
τα Συρμώ-Συρμή (σύρμα) , Βελούδω (βελούδω) , Μπαλάσης (μπαλάσι, είδος
πολύτιμου λίθου) , Πιπερώ (πιπέρι) και αρκετά άλλα που δεν χρησιμοποιούνται
πλέον.
Βερεμής
Από το ν.ε. βερέμης, <τουρκ. verem, χτικιό, ο χτικιάρης και κατ’επέκταση ο
δύστροπος.
Βερνίκος
Από το δημωδ. βερνίκι, ρευστή, ρητινώδης ουσία που χρησιμοποιείται ως
επίχρισμα σε διάφορες επιφάνειες για στίλβωση ή και για προστασία, πιθανώς
αυτός που έφερε το επώνυμο ήταν κατασκευαστής ή έμπορος του προϊόντος.
βερενίκιον
Βεσκούκης
Από το αρβανίτικο veshqok, ο έξυπνος, το ξεφτέρι.
Βετούλης
Από το ιδιωμ. βετούλι, το νεογέννητο κατσικάκι.
Βηλαράς-Από το μεσν./νεοελλ.βηλάρι, το
1) Ύφασμα του αργαλειού,
2) Παραπέτασμα: να σηκώσουν τα βηλάρια του μίσκαν, <λατ. velarium, η λέξη
στα ελληνικά : ιον τον 6. αι. και ιν το 10. αι.,
Βλάτης/Βλάττης
Από το δημωδ. βλάττι (ν) - βλατί, πολυτελές μεταξωτό ύφασμα, συν.
πορφυρό, και συνεκδ. ένδυμα ή κάλυμμα από αυτό.Ως επώνυμο αναφέρεται
ήδη από τον 14ο αιώνα ως Βλατής (Βλατής Θεόδωρος-μητροπ.Θεσσ/κης{1371)
Βλατάς, Βλατερός κτλ
Βλάχος/Βλαχογιάννης/Βλαχόπουλος/Βλαχάκης κτλ-
Από το μεσν. & δημώδ. βλάχος,
1) ο βλαχόφωνος, ο ομιλών βλάχικη-λατινογενή διάλεκτο,
2) ο ορεσίβιος, και νομάδας ποιμένας,
3) ο άξεστος, αγροίκος, ο χωριάτης.
Βλάχους λέγανε παραδείγματος χάρη και οι Χιώτες τους προύχοντες
συμπατριώτες τους που ξενιτεύονταν στη Βλαχία, όπως επίσης βλάχους
ονομάζουν οι Μανιάτες όλους τους υπόλοιπους Πελοποννήσιους.
Ως επώνυμο τουλάχιστον από τον 13ο αιώνα με τύπους όπως, Βλαχοϊάννης
(1279-Χαλκ/κη) , Βλαχόπουλος (1316-Σέρρες, 1440-Πάτρα) , Βλάχος (1264- Κεφαλονιά) κτλ.
Βλίτας -από τη ν.ε. λέξη βλίτο, αρχ. ουσ. βλίτον
Βολουδάκης/Βολούδης
Επώνυμο Σφακιανής οικογένειας, που είναι κλάδος των Πατακών.
Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω όσον αφορά την ετυμολογία του επων.
Βολούδης, είναι να σχετίζεται με το δημωδ. βόλος, μικρή σφαίρα από γυαλί,
η μπίλια, <αρχ. βῶλος. Η κατάληξη –ούδης, από το υποκοριστικό επίθημα
ουδέτερων ουσιαστικών, -ούδι, μσν. -ούδιν < ελνστ. –ούδιον. Σχετικό
επώνυμο αναφέρεται στην Κρήτη (Κάλαμος) , τον 14ο αιώνα, Βόλακας, που
σχηματίστηκε από το ίδιο θέμα και την μεγενθ. αρσενικών ονομάτων –άκας.
Βορίδης/Βοριάς/Βορέας/Βοράκης
Από το δημ. βοριάς, βορέας, ο βόρειος άνεμος, μσν. βοριάς < αρχ. βορέας.
Ίσως να χρησιμοποιήθηκε και σαν βαφτιστικό.
Παρόμοια επίθετα Πουνέντης, Μαΐστρος, Σιρόκος κτλ.
Βόσκαρης-
Από το δημωδ. βόσκαρης, ο βοσκός συν την υποκορ. καταλ. –άρης.
Βουλάρης
Από το μεσν. βουλάριος, ο γραμματέας της μητρόπολης, εντελταμένος να
φυλάει τη σφραγίδα.
Βουρλής/Βούρλας/Βουρλός
Από το δημωδ. βούρλα, αλλιώς η μούρλα/μούρλια, η τρέλα, η μανία, πρβλ.
βουρλίζω, βούρλισμα.< μσν. βουρλίζω `τρέμω σαν βούρλο΄<ελνστ. βροῦλον.
Βουζουνάρας
Από το ιδιωμ. βουζούνι-α, το απόστημα, το σπυρί-καλόγερος.
Η λέξη βουζούνι, από το ιδιωμ. βουζ- ούνι<βύζα+-ούνι. Η κατάλ. –άρας ως
μεγενθυτική, πρβλ. Κωνσταντάρας, Γιανναράς κτλ.
Βουτσάς
από τη λέξη βούτσι+ επαγγελ. καταλ. -άς, βαρέλι. Β.=βαρελάς. (Τριαντ.) ,
Βρεττός/Βρεττάκος
Απο το δημ. βρετός, ο ευρημένος, ο ευρετός,
1) “επί νηπίων, το υπό των οικείων του εγκαταλειφθέν και ευρεθέν υπό τινός,
το έκθετον,
2) νήπιον υπό των γονέων του αποτεθέν έμρποσθεν της εκκλησίας, είτε εν τη
οδώ, ινά αναλάβη την βάπτισιν του ο πρώτος τυχών διαβάτης.
Σύμφωνα με τον Βαγιακάκο, «Μανιάται εις Ζάκυνθον», το όνομα Βρετός, ως
βαφτιστικό, είναι σύνηθες στη Μάνη.
Έτσι καλείται το εκτεθειμένο από τους γονείς του βρέφος και αργότερα
ευρεθέν (βρετό) από άλλους, και ονομάζεται έτσι από πρόληψη πιστεύοντας
ότι έτσι θα απόφευχθεί ο θάνατος του βρέφους. Σαν επώνυμο, τουλάχιστον,
από τον 14ο αιώνα, με την αρχική μορφή Ευρετός, στην Χαλκιδική (1318) .
Την ίδια έννοια έχει και το ιταλ. Esposito, πολύ διαδεδομένο επώνυμο στην
Ιταλία.
Βρούχας/Βρούχος/Βρουχάκης
Από το ιδιωμ. βρούχος, είδος μεγαλόσωμης ακρίδας, από το αρχ. βρούκος,
Ησύχ.Γλώσσ. «βρούκος-ακριδών είδη Ίωνες.
Κύπριοι δε την χλωράν ακρίδα βρούκαν».
Βουτσινάς
Από το δημωδ. βουτσίνα (βυτίνα, βουτίνα, μπουτίνα, μπουτινέλος) , είδος
μεγάλος κάδου για ποιμενική χρήση, η βούτα ή βούτη αλλού.
Η παραγωγική καταλ.-άς, δηλώνει επάγγελμα πρβλ. φαναράς, βαρελάς,
βουτσάς, βαγενάς κτλ
Βρούβας
Από τη λέξη βρούβα, είδος άγριου χόρτου.Και η έκφραση «τρώει βρούβες» για
τον εύπιστο.
Βρούτσης/Βούρτσης
Από το μεσν. (και σημ.ιδιωμ.) βρουτσί (ν) , μικρή βούρτσα από τρίχες χοίρου,
<ουσ. βρούτσα. Ως επώνυμο με τη μορφή Βούρτζης, ήδη τον 11ο αιώνα.
(J.-Cl. Cheynet, C. Morrisson and W. Seibt)
Βρυώνης
Από το μτγν/μεσν. βρυώνης, είδος αμπέλου.
Επώνυμο ήδη από την Παλαιολόγεια εποχή.
Διευκρινιστικά ο γνωστός τουρκαλβανός Ομέρ Βρυώνης όφειλε το «επώνυμο»
του στον τόπο καταγωγής του, χωριό Βρυώνη στη νότια Αλβανία.
Και στα ν.ε. βρυωνιές είδος φυτού.
Βώκος
Από το δημωδ. βώκος, ο μη αντιλαμβανόμενος, ο ανόητος, ο μπουνταλάς,
<αρχ.βώκος, βούκος, ο γελαδάρης.
Το επώνυμο Βώκος ήταν το επώνυμο της οικογένειας των Μιαούληδων, η
οποία καταγόταν από τα Φυλλά Ευβοίας.
ΒΕΛΙΣΑΡΗΣ: α) Επώνυμο προερχόμενοα από το Βυζάνιο, όπου βελισάριος=ο λόγιος. β) Ο προερχόμενος από τη Βελίτσα, βουνό στην Αλβανία.
Βικελας. Επωνυμο προερχομενο απο την σλαβικη λεξη μπικας, ταυρος.
ΒΛΑΧΟΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά και φανερώνουν προέλευση. β) Με σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Στην Χίο λέγονται όσοι μετοίκησαν εις Ρουμανία=Μεγάλη Βλαχία. Τη Μικρή Βλαχία απάρτιζαν τα μεσαιωνικά χρόνια η Αιτωλοακαρνανία. Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WAIH (κέλτικο) ή σλαβική vlach.
Βλησιδης, Βλυσιδης. απο το βλησιδι το δωρο που προσφερεται σε γαμο, βαφτησια (Μακεδ), και επειτα ο θησαυρος, αφθονια.
Βοριάς, Βορεάς, Βοργίδης: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει τον καιρό. Με την κατάληξη –ιδης προσδιορίζει την ποντιακή καταγωγή.
Βολεας. βολος ο ορχις, βολια μονοβολος.
Βωκος. βωκος, ηλιθιος.
ΒΙΚΕΛΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bik που σημαινει ταυρος.
ΒΛΑΔΟΣ.Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vlad που σημαινει εξουσια.
ΒΡΑΤΙΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bratim που σημαινει αδερφοποιτος.
ΒΡΑΤΟΥΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη brat που σημαινει αδελφος.
Βατμανίδης. Επωνυμο προερχομενο απο το τουρκικο batman = μέτρο βάρους που κυμαίνεται από 2 ως 8 οκάδες 1 οκά = 400 δράμια . 1 klg = 312,5 Δράμια.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Οι εκδοχές ειναι πολλές. Ο Αντώνης Χατζής, ένας εκ των κορυφαίων μελετητών, αναφέρει σχετικά: «Γενάρχης των Αθηναίων Μπενηζέλων υπήρξεν Ελλην τιςΜπενής (Βενέδικτος) Ζέλης».Ο Γρ. Καμπούρογλου το αποδίδει στην «αραβικήν και μετέπειταισπανική λέξη μπένι και το επώνυμο Ζέλλος». Ο Κ. Τρυφερούλης εκτιμά ότι το Μπενιζέλος προήλθε από το ιταλικό Bonangelo, άλλωςBenagelo-Beninzelo = καλάγγελος.Δαιδαλώδης είναι η αναζήτησητης ρίζας των επωνύμων πολλώνπολιτικών.
Βέλκος, Επωνυμο προερχομενο από τη σλαβική λέξη velk = λύκος
Βέργος – Βεργόπουλος Το επώνυμο σχηματίστηκε από το επίθετο βέργος, το οποίο προήλθε από το ουσ. βέργα, και σημαίνει τον λεπτό, τον αδύνατο.Η βέργα είναι μεσαιωνική λέξη και ετυμολογείται από τη λατινική virga (= ράβδος, κλωνάρι).Η πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του φιλολογου κ. Κωσταντινου Τρυφερουλη με τίτλο "Ετυμολογική ακτινογραφία των ονομάτων των Ελλήνων πρόεδρων, πρωθυπουργών, βουλευτών και ευρωβουλευτών (1974-1995)" από τις εκδόσεις "Επικαιρότητα
Βγένω – Ευγενία
Βίτος – Βίκτωρ
Βεργίδης, γιος ή απόγονος του Βεργή. Από την τουρκική λέξη vergi = φόρος.
Βαρλάμης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(συχνό στη Σπάρτη)
Βέρβερης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (τυφλός)Βλαντής
Βουκοβίνος, ίσως να προέρχεται από τη λέξη Μπουκοβίνα, περιοχή στα σύνορα Ουκρανίας – Ρουμανίας που καλύπτεται με δάση οξιάς (buk στα ρωσικά σημαίνει οξιά).
Βουρλιώτης, αυτός που κατάγεται από τα Βουρλά, προάστιο της Σμύρνης.
ΒΟΓΙΑΝΤΖΗΣ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ.Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΦΘΟΓΓΟΙ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΟΙ Η ΚΑΚΟΗΧΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΕΡΟ.ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ,ΜΠΟΓΙΑΤΖΙΔΗΣ,ΒΟΓΙΑΖΙΔΗΣ,ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ,ΒΟΙΑΖΗΣ
ΒΟΥΖΙΑΝΑΣ. ΤΟ ΒΟΥΖΑΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ BUZ=ΠΑΓΟΣ.ΑΡΚΕΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΞΥΤΟΝΑ -ΑΣ- ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.Η ΣΥΛΛΑΒΗ -ΑΣ- ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ [ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ,ΑΛΕΥΡΑΣ]ΒΡΟΥΤΣΗΣ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΣΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Ι΄ΚΑΙ ΙΑ΄ΑΙΩΝΑ.
Βωβός
Από το μσν. βωβός, ο άλαλος, ως επώνυμο καταγράφεται τον 11ο αι. από
τον Κεδρηνό (Georgius Cedrenus, Bonnae, 1838-1839, II, 451, 18) .
--Γ---------------------------------------------------------------------------------
Γαβαλας. α) Επωνυμο που ανηκει στη κατηγορια των ξενικων. Ιταλικο που απανταται ιδιαιτερα στην Νισηρο.
β) Επωνυμο βυζαντινο που ανηκει στην κατηγορια των εθνικων προερχομενο απο τα Γαβαλα Συριας. Γαβαλάδες: βυζαντινή οικογένεια, που έχουν την εξουσία στη Ρόδο, το διάστημα 1204-1250, ως ανεξάρτητοι ηγεμόνες με δικαίωμα κοπής νομίσματος.
Γαζέτας, από τη βενετσιάνικη λέξη gazeta = χάλκινο κέρμα μικρής αξίας. Δηλώνει επίσης και την εφημερίδα που αξίζει μία gazeta
Γερογιάννης, σύνθετο όνομα, Γέρος + Γιάννης
Γεωργακόπουλος, από το Γεωργάκης + πουλος (κατάληξη επωνύμων που τη χρησιμοποιούν συνήθως στην Πελοπόννησο και δηλώνει το γιο, τον απόγονο)
Γεωργαλής, υποκοριστικό του Γεώργιος
Γιαννούτσος, υποκοριστικό, στην Ήπειρο και στην Κρήτη, του Γιάννης
Γιώτης, σύντμηση** του Παναγιώτης
Γαίτης. ".Από την Ιταλική πόλη GAETA.Η Gaeta ήταν αρχαία Ιωνική αποικία των Σαμίων. Ο Στράβωνας εθεώρησε οτι το όνομα προήλθε από το ελληνικο ΚΑΙΕΤΟΣ , το οποίο σημαίνει "σπηλιά", σχισμη εδαφους, χαραδρα (απο εδω και ο καιάδας της Σπάρτης). Πιθανώς αναφερόμενος σε γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Ο Όμηρος μιλάει [Οδυσ.Δ1] για την "καιατόεσσαν Λακεδαίμονα".Παρεμφερή επώνυμα: Γαητας, Δεγαητας απαντούν συχνά στα Επτάνησα
Γαλάνης, Γαλανός: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που έχει δημιουργηθεί από σωματικές ιδιότητες στο συγκεκριμένο από χρώμα που δόθηκε στα μαλλιά ή στα μάτια
Γιώτης, Γιωτόπουλος: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Παναγιώτης. Το επώνυμο συναντάται αρκετά στην Ήπειρο.
Γάσπαρης, η μια εκδοχή είναι να προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις γα (γη) + σπάρις (σπορά), δηλαδή αυτός που σπέρνει τη γη, ο γεωργός. Η δεύτερη εκδοχή είναι από το ιταλικό όνομα Gaspari.
ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ σκωπτικό παρατσούκλι απο τον τρομερό λήσταρχο Γιαγκούλα.
Γιαχνής, από την τουρκική λέξη yahni = κοκκινιστό φαγητό με κρέας και λαχανικά.
Γιαλουρης. γιαλουριζω.
ΓΙΟΜΠΡΕΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την α) τουρκική λέξη ymru=στρογγυλό πράγμα, εξόγκωμα, πρήξιμο. β) από την τουρκική λέξη gubre=κοπριά για λίπασμα
Γλιτση. γλιτσα, ακαθαρσια.
Γκλαβανης. γκλαβανή ή η καταπακτή στα σπίτια
Γόντικας. γόντικας ή γκοντικοβελόνα των τερζήδων ή και το εξομολογητάρι.
Γραββάνης. γραβάνι σύριγξ, πασχαλιά
ΓΡΑΤΣΙΑΣ .ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ GRAZIA=ΧΑΡΗ - ΕΥΛΟΓΙΑ =ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ = GRAZIE ΚΙ ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΡΑΙΚΟΣ ΑΠ ΤΟ GRECO ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ G ΓΙΝΕΤΑΙΓ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΛΛΑΒΗ ( ΑΠΟ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΣΕ ΛΗΓΟΥΣΑΣΤΗ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙ ΑΠΟ ΠΡΟΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΣΕ ΛΗΓΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ) ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΙΓΜΑ.ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΩΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠ ΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
ΓΡΙΒΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από ονομασία χρωμάτων που δόθηκαν από μαλλιά, μάτια ή που δόθηκαν από χαρακτηρισμούς ζώων. Γρίβας είναι το σταχτερό άλογο.
Γύπαρης. απο το Κυπάρισσος-Κύπαρης
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ. Γεωργακης, Γεωργακάκης , Γεωργακόπουλος , Γεωργαλάς , Γεωργαράκης , Γεωργάς , Γεωργάτος , Γεωργάτσος , Γεωργέλης Γεωργής , Γεωργιάδης , Γεωργιλάς ,Γεωργίου. Ολα τα ανωτερω επωνυμα ανηκουν στην κατηγορια των πατρωνυμικων με αρχικη ριζα το βαπτιστικο ονομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ με προσθεση καταληξης αναλογα την περιοχη.ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μεγαλομαρτυραw της εκκλησιας μας απο την Καππαδοκια.Γιορταζει στις 23 Απριλιου .Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.
ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Γεώργιος με την κατάληξη –ουσης.
ΓΚΟΝΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το πτηνό γκιώνης.
Γκουραμάνης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Σύνθετο αποτελούμενο από το γκούρας, το οποίο προέρχεται από τοπωνύμιο (Γκούρα Φθιώτιδας) με παραγωγική κατάληξη –ανης συνήθης στα εθνικά προερχόμενα επώνυμα.
Γραικός, Γραικιώτης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. α) Το επώνυμο συνήθως δινόταν σε ελληνικές οικογένειες που ήταν εγκαταστημένες σε διαφορετικής εθνότητας πλληθυσμούς. β) Ίσως προέρχεται από την σερβική λέξη greki = έμπορος. Η κατάληξη –ιώτης συνηθίζεται στα εθνικά οικογενειακά ονόματα (Γιαννιώτης, Καβαλιώτης κλπ)Δράκος, .
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό Ιωάννης, Γιάννης, υποκοριστικό Γιαννούλης.
Γιασλας τ yaslan σκυφτός
Γιαταγάνας τ yatcgan γιαταγάνl
Γιατάκης τ yatak στρωμα, κρεβάτι
Γιαχνης τ yahni φαγητό γιαχνί
Γιαχος τ yahu βρε, βρε συ
Γιοβατζιlς τ yuva φωλιά
Γιογκαράκης τ yongar τρίχορδο μουσ. δργανο
Γιογλάρης τ ycilamak κλαίω
Γιόκαρης τ yokari ό αποπάνω
Γιολάσης τ yol δρόμος
Γιολδάσης τ yoldas συνοδοιπόρος
Γιοντζης τ yoncu λεπτουργός
Γιωργαντζης τ yorgancl παπλωματας
Γιοσμας τ yosma κομψός
Γιουβαρλά κης τ yuvarlak γιουβαρελάκια (φαγητό)
Γιουλ τούρης τ yildirim κεραυνός
Γιουμουρτατζης τ yumurtaci αυγουλάς
Γιουνάνης α yunan 'Έλληνας
Γιουργας τ yorga τριποδισμός, τροκ.
Γιουρντας τ yurdas συμπατριώτη ς
Γιουρούκης τ yuruk νομαδικός λαός
Γιουρτζά κης τ kurkcϋ γουναράς
Γιουρτουμάς τ yurtmak αλητεύω.
Γκαβουνάς τ kavun πεπόνι
Γκάγκαλης τ gaga ράμφος
Γκαζέπης π gazep θυμός, οργή,
Γκαϊτατζης τ gayda ασκαυλος
Γκάϊντες τ kaide βάση, κανόνας
Γκαλπακιώτης τ kalpak φέσι μέ γούνα
Γκάλφας Κάλφας τ kalfa πρωτος τεχνίτης
Γκαμπραλης τ kabran αργοκίνητος
Γκαντρης α kadri αξία, περιοπή
Γκαρίπης α ganp ξένος, φτωχός
Γκεβέζος τ gevezC' φλύαρος
Γκεβρέκης τ gevrek παξιμάδι
Γκεζερλης τ gezmek τριγυρίζω
Γκερελης τ keler σαύρα 64
Γετίμης : αρ. yetim= ορφανόc
Γιαβάσης : τ yavas= ηπιας, αργός
Γιαβης : π yave= μωρολογία
Γιαβρης : τ yavru =μωρό
Γιαγιας : τ yaya =πεζός, πεζοπόρος
Γιαγκίνας : τ yangin =πυρκαϊά, φωτιά
Γιαγκλίσης : τ yanlis =λάθος
Γιαγλης : τ yagli =λιπαρός
Γιαγμούρης : " βροχή =τ y~mur
Γιαγτζης :" . γραφέας= τ y~cl
Γιαιμανης : τ yaymak= άπλώνω
Γιάκαλης : τ yakali =ό εχων περιλαίμια
Γιακας: τ yaka= περιλαίμια
Γιακας: τ yak =σατανας
Γιαλαμπούκης :τ yalabik =όμορφος
Γιαλάφας : τ yalaf= φλόγα
Γιαλέλης: α yalelli= αραβικό τραγούδι
Γιαλίνης : τ yalin =γυμνός
Γιαμάκης :τ yamak= βοηθός τέχνίτη
Γιαμαλάκης: τ yamali =μπαλωμένος
Γιαμας: τ yama =μπάλωμα
Γιαμούρης : li βροχή =τ y~mur
Γιαμπανας : τ yaban= αγριότοπος
Γιαμπάνης : τ yabaηi= κακότροπος, αγριας
Γιανακλης : τ yanak= μάγουλο
Γιανίρης : τ yanirmak= εχθρεύομαι
Γιανίσης : τ yanlis =λάθος
Γιανουράκος : τ gyaηirmak= εχθρεύομαι
Γιαντζης : li . βουτυρας, λαδας =τ y~Cl
Γιαντίρης : τ yadirmak =ανάβω
Γιαουντης : α yahkdi =ιουδαίος
Γιαουρτζης : τ yogurt= οξύγαλα
Γιαπαλάκης: τ yapalak= μπούφος (πουλί)
Γιαπιτζης : τ yapici =οικοδόμος
Γιαπρακας: τ yaprak= φύλλο
Γιαρένης: τ yaren =φίλος
Γιάρης : τ yari =τό μισό
Γιαρμης : τ yarim =μισός
Γιασεμης : τ yasemin =ϊασμος 63
Γάκης – Γεώργιος
Γούλας – Γεώργιος
Γούσιας – Γεώργιος
Γίτσα – Γεωργία
Γιάτας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (μακρύς)
Γκάζας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (γελαστός)
Γκέρμπεσης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (Γερβάσιος)
Γκίνης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (Γιάννης, συχνό στην Υδρα, στο Κορωπί, στα Καλύβια του Κουβαρά και στον Μαραθώνα)
Γκιόλμας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει gjoll=λιμνη,ελος
Γκλιάτης .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(μακρύς)
Γκολέμης .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(λαίμαργος, συχνό στο Μενίδι και στον Μαραθώνα)
Γκούμας .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(Γιακουμής, Ιάκωβος)
Γκόνης δεν προέρχεται από το πτηνό γκιώνης (υπάρχει επώνυμο Γκιώνης).
Το Γκόνης προέρχεται από την ονομασία του μοναδικού εγγονού κάποιου Έλληνα επί τουρκοκρατίας στην Αρκαδία (Αλωνίσταινα) .
Οι τούρκοι είχαν ξεκληρίσει όλη την οικογενειά του , εκτός απο ένα εγγόνι του που το ονόμασε Θοδωρή. (Δώρο Θεού ) και Γκόνη από το εγγόνι.
Γκρίτσας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (συχνό στο Μενίδι) ΓΙΑΚΗΣ, ΓΙΑΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη jak που σημαινει δυνατος.
ΓΟΥΤΣΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την μολδαρική λέξη gutso=άνθρωπος με ψηλό καπέλλο υπάρχει στην Αρκαδία. .
ΓΚΛΑΒΑΝΗΣ, ΓΛΑΒΑΝΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη glavan που σημαινει σπουδαιος, κυριος (glava κεφαλι)
ΓΚΟΛΕΜΗΣ, ΓΟΛΕΜΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golem που σημαινει μεγαλος.
ΓΚΟΛΕΤΣΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golec που σημαινει γυμνος, καταγυμνος.
ΓΡΑΝΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη granica που σημαινει συνορα.
ΓΡΕΜΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη grm που σημαινει δασακι απο χαμοκλαδα.
ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης=Γιάνναρος=Γιανναράς, Γιαννούλης, Νούλης, Γιαννακάς, Γιαννούσης, Νούσης, Γιωβάννης, Νανούσης, Γιαννούρης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
Γκιόκας. Από το τουρκικο gök=Ουρανος, Γαλάζιος
Γκορτζής. Από το τουρκικο Gurcu=Γεωργιανός (από τη Γεωργία) και Κουρτζής
ΓΚΙΚΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Άγγελος=Αγγελικώ=Γγελκώ=Γκίκας.Β' περίπτωση να προέρχεται από την τουρκική λέξη gok=γκιόκας=ουρανός γαλάζιος, εξελληνισμένο σε Γκίκας
ΓΚΟΤΣΙΝΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο πιθανώς από την τουρκική λέξη kos=κριάρι (Γκότσης) με προσθήκη της κατάληξης –ινας.
Γαζέπης, από την αραβική λέξη gazep = οργισμένος, αγανακτισμένος.
Γκότσικας, πιθανόν να είναι παράγωγο του Γκότση, που προέρχεται από την τούρκικη λέξη koc = κριάρι, μεταφορικά ο παλικαράς.
Γρουμπουσιάνης, αυτός που κατάγεται από το Γρούμπουφτσι.
--Δ------------------------------------------------------------------------------------
ΔΑΛΕΚΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη dalek που σημαινει μακρινος.
ΔΑΦΝΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο ελληνικό όνομα Δάφνη, η οποία ήταν κόρη του Πηνειού και της Γης, συνοδός της Αρτέμιδας. Όταν κάποτε την κυνήγησε ο Απόλλωνας μεταμορφώθηκε και έγινε το φυτό δάφνη.Δα (επιτακτικό μόριο) + άφνω = ξαφνικά.Είναι μυθικός συμβολισμός της αυγής που εξαφανίζεται με την εμφάνιση του ήλιου.Δάφνις, γιος του Ερμή και μιας σικελής νύφης. Νέος, ωραίος και εξαίρετος μουσικός.
ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ: Επώνυμο το οποίο προέρχεται από επάγγελμα και με την κατάληξη –ακης που προσδίδει καταγωγή από Κρήτη.
ΔΑΜΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο βαπτιστικό όνομα Δαμιανός με την κατάληξη –πουλος που προσδιορίζει Πελοπόννησο.Δαμιανός, σοφιστής του 2ου αιώνα μ.Χ. από την Έφεσσο.
Δελδημος. Επωνυμο συνθετο αποτελουμενο απο το Δελης = Ντελης = τουρκικο deli = τρελος, παλικαρας και το βαπτιστικο ονομα Δημος, Δημοσθενης
ΔΕΡΒΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη drvo που σημαινει δεντρο.
ΔΕΤΣΙΚΟΣ, ΝΤΕΤΣΙΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη decko που σημαινει παιδακι.
ΔΟΥΣΚΟΣ:Επωνυμο το οποιο ειναι χαιδευτικο του Δουσαν ( dusa ειναι η ψυχη).Δεγαητας .Από την Ιταλική πόλη GAETA. Η Gaeta ήταν αρχαία Ιωνική αποικία των Σαμίων. Ο Στράβωνας εθεώρησε οτι το όνομα προήλθε από το ελληνικο ΚΑΙΕΤΟΣ , το οποίο σημαίνει "σπηλιά", σχισμη εδαφους, χαραδρα (απο εδω και ο καιάδας της Σπάρτης). Πιθανώς αναφερόμενος σε γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Ο Όμηρος μιλάει [Οδυσ.Δ1] για την "καιατόεσσαν Λακεδαίμονα
Δελής,Επωνυμο που προερχεται από την τούρκικη λέξη deli = τρελός, ανόητος. Μερικές φορές όμως σημαίνει και παλικαράς.
ΔΕΦΤΕΡΑΙΟΣ: Βυζαντινό επώνυμο που κατατάσσεται στα επαγγελματικά. Προέρχεται από το δευτερέος ο οποίος είναι ο μετά τον μεγάλο αρχιδιάκονο.Υπάρχει στην Ιθάκη.Δευτεραίος πατριαρχικό Οφίκιο
ΔΗΜΑΣ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Δημήτριος=Δημητρός=Δήμος=Δήμας (Πρέβεζα)=Δημητρόπουλος, Δημητροκάλης (Νάξος), Δημητραλάς (Νάξος), Δημητρούλιας, Δημόπουλος, Δημότσης, Δημούλης, Δημουλίτσας, Δημητρίου, Δημητριάδης, Δημητράκος, Δημητρακόπουλος.Δημήτριος= Αρχαίο ελληνικό όνομα με πιο γνωστό τον περίφημο στρατηγό πολιορκητή, γιο του Αντιγόνου, όπου κατέλαβε δυο φορές την Αθήνα.Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά ΔήμητραΆγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας. Πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.
ΔΗΜΟΥΛΑΣ , ΔΗΜΑΣ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Δημήτριος=Δημητρός=Δήμος=Δήμας (Πρέβεζα)=Δημητρόπουλος, Δημητροκάλης (Νάξος), Δημητραλάς (Νάξος), Δημητρούλιας, Δημόπουλος, Δημότσης, Δημούλης, Δημουλίτσας, Δημητρίου, Δημητριάδης, Δημητράκος, Δημητρακόπουλος.Δημήτριος= Αρχαίο ελληνικό όνομα με πιο γνωστό τον περίφημο στρατηγό πολιορκητή, γιο του Αντιγόνου, όπου κατέλαβε δυο φορές την Αθήνα.Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά ΔήμητραΆγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας. Πολιούχος της Θεσσαλονίκης
Δελημανώλης, σύνθετο όνομα από το τουρκικό πρόθεμα deli = τρελός + το βαφτιστικό όνομα Μανώλης. Αρκετές φορές όμως με τη λέξη deli εννοούμε και τον παλικαρά.Δραγάνογλου, από την τουρκική λέξη dragan = θεριστής και την κατάληξη -oĝlu = γιος.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ. Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ιδης που προσδιοριζει και την ποντιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ . Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –πουλου που προσδιοριζει και την πελοποννησιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ
ΔΙΚΟΣ. τούρκικο DIK απότομος τραχύς, πεισματάρης.
Διπλοδάκτυλος: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο εκφράζει μια σωματική ιδιότητα.
ΔΟΥΡΟΣ: Επώνυμο που κατατάσσεται στα ξενικά και προέρχεται από το ιταλικό duro = αλύγιστος, επώνυμο όμως που μπορεί να προέρχεται και από το τουρκικό dur = μακρινός.Μεγάλο ρόλο παίζει η καταγωγή για την ονομασία.
Δουρούκης, παράγωγο της ιταλικής λέξης duro (δούρος, ντούρος) = ο σκληρός, ο αλύγιστος. Λιγότερο πιθανό να είναι από την τουρκική λέξη duruk = η στάση.
Δράκας, παρατσούκλι που δηλώνει την ποσότητα που μπορεί να κρατήσει κάποιος στη χούφτα του
ΔΡΑΚΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από αρχαίο ελληνικό όνομα Δράκων, περίφημος Αθηναίος νομοθέτης.Προερχομενο από το ουσιαστικό δράκων=μεγάλο φίδι ή από το ρήμα δέρκομαι (αντιλαμβάνομαι)=οξυδερκής.
Δράκουλας, Δρακουλάκης: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι από ιδιότητες ανθρώπων από τον δράκο, τον ισχυρό, τον ανδρείο.
--Ε------------------------------------------------------------------------------------
ΕΑΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΗ
Εβερτ, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το επώνυμο προέρχεται από εκείνους τους Βαυαρούς που ακολούθησαν τον Οθωνα και αποτέλεσαν τα πρώτα στελέχη της κρατικής μηχανής. Αφομοιώθηκαν χωρίς δυσκολίες. Οι απόγονοί τους σχημάτισαν και οικισμό, το Ηράκλειο Αττικής.Το Εβερτ είναι ευρέως διαδεδομένο ανθρωπωνύμιο σε όλη τη Γερμανία και τις γερμανόφωνες περιοχές με τις μορφές Ebbert, Ebert, Ewert, Ebart, Eppart.Ξεκινάει ως προσηγορικό (κοινό) ουσιαστικό της αρχαίας γερμανικής γλώσσας με την μορφή ebour και τη σημασία του κάπρου, του αγριόχοιρου. Στο Μεσαίωνα παίρνει και την μορφή eber και παράλληλα με την κύρια σημασία είχε και την υποδήλωση του άρχοντα, του ηγέτη, του πρίγκιπα, προφανώς γιατί η μαχητικότητα και ορμητικότητα του κάπρου ήταν ιδιότητες που ζήλευαν οι παλιοί Γερμανοί ηγεμόνες..
-ΕΛΗΣ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΙΛΙΝΗ,ΑΙΒΑΛΙ,ΛΗΜΝΟ,ΕΒΡΟ,ΕΔΕΣΣΑ
Ευγενίδης: Επώνυμο προερχόμενο από το ευγενής ή από το βαπτιστικό όνομα Ευγένιος, Ευγενικός. Με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει Πόντο.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Η ετυμολογια του ειναι -Ευ=καλός + θυμός=διάθεση=εύθυμος χαρακτήρας=προικισμένος με καλή διάθεση.Προέρχεται από το αρχαίο όνομα Ευθύμιος.Κατατάσσεται στα ονόματα που προέρχονται από βάση σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων (γλυκύς=γλυκιά, αγαθός=αγαθή).Ευθύμιος όμομα επτά αγίων της ορθόδοξης εκκλησίας.Γιορτάζουν στις 20 Ιανουαρίου.Ευθυμία ονομαζόταν μια από τις μαινάδες που κρατούσε αναμμένη δάδα στο αριστερό της χέρι και κύμβαλο στο δεξί.
Ο αρχαίος Εύθυμος είναι γιος του ποτάμιου θεού Κικίνου ή του Αστυκλή από τους Λοκρούς της Ιταλίας και περίφημος αθλητής στην εποχή των περσικών πολέμων.
ΕΠΑΡΧΟΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα,ήταν ο προϊστάμενος των συντεχνιών (συνεταιρισμών, σωματείων)
ΕΞΑΡΧΟΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα.
Ευσταθιάδης, γιος ή απόγονος του Ευσταθίου
ΕΥΣΤΑΘΟΓΛΟΥ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ευστάθιος με την κατάληξη –ογλου που προσδιορίζει ανατολή. Άλλα παρόμοια επώνυμα: Ευσταθίου, Ευσταθιάδης, Ευσταθόπουλος, Σταθόπουλος, Σταθακόπουλος, Σταθάτος, Σταθάς, Σταθάκης, Σταθακάρης.
--Ζ----------------------------------------------------------------------------------
Ζαγανιάρης. καχεκτικός, αρρωστημένος, λαγωνικό (Κρήτη), ζάγανος ειδ. πουλιού του κυνηγιού.
Ζαβιτσάνος, αυτός που κατάγεται από το χωριό Ζάβιτσα (το σημερινό Αρχοντοχώρι)Ζαρκαδούλας, χαϊδευτικό της λέξης ζαρκάδι
ΖΑΡΙΦΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την αραβική λέξη zarif=χαριτωμένος, κομψός, λεπτός, ευτράπελος.
Ζούλας, από το ρήμα ζουλώ, που σημαίνει συνθλίβω, συμπιέζω. Μεταφορικά σημαίνει άνθρωπο δυνατό που μπορεί να συνθλίψει
Ζεππος, Τζεπος, Τζουζεπος. Επωνυμο το οποιο ανηκει στην κατηγορια των πατρωνυμικων προερχομενο απο το ξενο και ιταλικο βαπτηστικο ονομα Giuseppe (Ιωσηφ).
Ζήλιας. ζίλιο, το μέρος του ζώου ανάμεσα στην κοιλιά και τα πίσω πόδια (και από τη ζήλια)Ζούζουλας. ζουζούλι, ζωύφιο
Ζυμπρακάκης. ζύμπραγος από ένα αρχαίο συμπραγής, σημερινό κρητικό συμπραγός δίδυμος. Υπάρχει άλλωστε και το όνομα Μπραγός.
Ζωχιός. ζόχος, ζοχιός, τσόχος άγριο χόρτο, ο αρχαίος σόγχος
ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ . ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΑΚΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Η ΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΑΕΠΩΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ. ΖΑΧΑΡΗΣ,ΖΑΧΑΡΩ,ΖΑΧΑΡΙΑΣ ,ΖΑΧΟΣ.ΟΜΟΕΙΔΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΚΑΦΕΣ,ΞΥΔΗΣ, ΞΥΔΑΚΗΣ,ΠΑΣΤΟΣ,ΣΑΛΑΤΑΣ.
ΖΑΪΜΗΣ. το ζαϊμης τουρκικο ZAIM τιμαριούχος, τίτλος τιμητικός, επωνυμία για ολόκληρη τάξη.
ΖΑΜΠΑΣ:Επωνμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zaba που σημαινει βατραχος.
ΖΑΡΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zar που σημαινει αναμμενο καρβουνο.
ΖΔΡΑΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο την σλαβικη λεξη zdral που σημαινει γερανος (πουλι).
ΖΕΛΙΩΤΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη selje που σηαινει λαχανο.
ΖΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zica που σημαινει συρμα.
ΖΛΑΤΑΝΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zlatan που σημαινει μαλαματενιος (zlato χρυσαφι).
ΖΟΛΩΤΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη ρωσσικη λεξη zoloto που σημαινει χρυσαφι.
ΖΟΡΜΠΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη zorba=ταραξίας, σφετεριστής, εκβιαστής, οπλοφόρος σε άτακτο στρατιωτικό σώμα. «Μην πας κουρσάρος και ζορμπάς μην πας να γδύνεις τ΄αρφανά» δημοτικό μοιρολόι.
ΖΩΡΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zora που σημαινει αυγη (Αυγερης, Αυγερινος) αλλα και απο το zor που σημαινει ζορι.
ΖΑΦΕΙΡΟΥΛΗΣ: Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Ζαφείρης=ζαφείρι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ούλης.Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
Ζαφείριος = από την αρχαία λέξη σάπφειρος, ένας πολύτιμος λίθος με χρώμα βαθύ γαλάζιο (το ζαφείρι)
Ζαφείρω – Σαπφειρίνη
Ζήκος – Ζώσιμος
Ζήσης – Ζώσιμος
Ζώτος – Ζώσιμος
Ζούλας – Κυριαζής
Ζήσης: Επωνυμο προερχομενο από το ομώνυμο ευχετικό βαφτιστικo να ζηση.τοεπωνυμο επικρατει στην Ηπειρο
Ζίγκας.Επωνυμο ξενικο που πιθανόν να προέρχεται από τη σλαβική λέξη zigkior, που σημαίνει ο γκρινιάρης.
Ζορμπάς. Από το [Τουρκ 415] zorba=βίαιαος, επαναστάτης, αντάρτης και Ζορμπάνος
--Η----------------------------------------------------------------------------------
ΗΛΙΑΔΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το 1) βαπτιστικό όνομα Ηλίας με την κατάληξη –αδης.Ηλίας: όνομα εκ της Παλαιάς Διαθήκης, προφήτης του Ισραήλ «ο άγιος ο εφ άρματος αναληφθείς εις τους ουρανούς ίσως πρόκειται και για παρετυμολογία προς το ήλιος. 2) Ηλιάς: μία από τις επτά κόρες του ήλιου. Άλλα παρόμοια επώνυμα: Ηλιάκος, Λιάκος.
Ηλίου: Επώνυμο α) από το οποίο στηρίζεται στα αρχαία ελληνικά πρότυπα βασιζόμενα στα γεωγραφικά ονόματα Ήλειος, Θεσσαλός, Λυδός β) πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ηλίας.
--Θ ----------------------------------------------------------------------------------
Θανάκος, υποκοριστικό του βαφτιστικού ονόματος Αθανάσιος (Θανάσης).
Θεοδωρακάκης, γιος ή απόγονος του Θεοδωράκη. Στα επίθετα η κατάληξη –άκης δεν είναι υποκοριστική αλλά πατρωνυμική (δηλώνει δηλαδή τον απόγονο).
Θάνος .Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αθανάσιος.
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ:Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το αρχαίο ελληνικό βαπτιστικό όνομα Θεοδόσιος. Θεοδόσιος ο Μέγας, γιος του στρατηγού Βαλεντιανού Θεοδοσίου. Ανακηρύχτηκε Αύγουστος το 379 του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους.Θεοδόσιος, μαθηματικός από τη Βιθυνία, συγγραφέας τω σφαιρικώ.Θεός+δίδωμι=δοσμένος στον θεό.
Θεοδωρακάκης, Θεοδωράκης, Θεοδωρακόπουλος, Θεοδωράτος, Θεοδωρίδης, Θεοδωρίκος, Θεοδώρου: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Θεόδωρος.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από αρχαιοελληνικό παρατσούκλι, όνομα. Θεόφιλος = Αθηναίος άρχοντας κατά την Ιόβη Ολυμπιάδα=θεός+φίλος= αγαπητός στον θεό.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Επώνυμο σύνθετο εκ του βαπτιστικού ονόματος αποτελούμενο από τη λέξη θεός + χάρις =η χάρις του θεού. Αρκετές φορές εδίδετο το όνομα αυτό μετά τον θάνατο προηγούμενου τέκνου στο νέο.Άλλα επίθετα: Θεοχαράκης, Χαράκης, Χάρης
--Ι------------------------------------------------------------------------------------
ΙΛΑΝΤΖΗΣ, ΙΛΑΝΤΖΟΓΛΟΥ:Προερχόμενο από την τουρκική λέξη ILAN=δήλωση, διαφήμιση, με την προσθήκη της νεοελληνικής κατάληξης –ης που συνήθως έχουν τα επώνυμα με τουρκική ρίζα.
ΙΣΑΔΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο επίθετο ίσος=δίκαιος. Ισαίος, ο περήφημος Αθηναίος ρήτορας, δάσκαλος του Δημοσθένη. Το επώνυμο απαντάται στην Σπάρτη.
ΙΤΣΙΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο έχει σχέση προέλευσης από τα λουλούδια. Ίτσιος=μενεξές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Α.ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΠΟ -Α- ΕΩΣ -Ι-"
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΛΙΣΤΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ
ΤΟ GREEK SURNAMES ΠΙΣΤΟ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ [ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΜΠΑΝΕΡ] ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥ।ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011.ΜΕ 1000 ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΡΘΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΜΕΝΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ
--Α---------------------------------------------------------------------------------
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ . Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το εβραικο βαπτιστικο ονομα Αβραμ.Η καταληξη -πουλος προσδιοριζει την περιοχη Ελληνοποιησης του επωνυμου την Πελοποννησο.
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ . Ιδιαιτερη νεοελληνικη κατηγορια αποτελει συφωνα με τον καθ. πανεπιστημιου κο.Συμεωνιδη το ονομα Αγοραστος που παραπεμπει σε παιδια που εχουν υιοθετηθει απο δευτερους γονεις.Συμφωνα με τον κο. Τριανταφυλλιδη προερχεται απο το ευχετικο βαπτιστικο ονομα η ξορκιστικο απ' οπου και εγινε επωνυμο.
ΑΓΓΕΛΗΣ .Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Άγγελος.Αγγελος αρχαιο ελληνικο ονομα ηταν η θυγατερα του Δια και της Ηρας ηταν η θεα των νεκρων αυτη που εφερνε τις ειδησειςΠαρομοια επωνυμα Αγγελοπουλος
ΑΔΑΜ, ΑΔΑΜΑΚΗΣ, ΑΔΑΜΗΣ, ΑΔΑΜΙΔΗΣ, ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΔΑΜΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το εβραϊκό όνομα Αδάμ.
Aδαμοπουλος. Επωνυμο το οποιο προερχεται απο παρατσουκλι το οποιο επισης προερχεται απο παρατσουκλι το οποιο επισης προερχεται απο την περιβαλλουσα φυση, πολυτιμοι λιθοι, μεταλλα με την προσθηκη της καταληξης –πουλος, αλλα μαλαμα = μαλαμας, σμαραγδι = σμαραγδης.
Αρβανιτης.Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των εθνικων και χαρακτηριζει την καταγωγη..
ΑΓΓΕΛΑΚΗ: Επώνυμο πατρωνυικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Άγγελος. Με την κατάληξη –ακης προσδιορίζει Κρήτη.
ΑΝΘΗ, ΑΝΘΕΛΗ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που έχει σχέση με τα φυτά, άνθη.
ΑΠΕΡΓΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των ξενικών ιταλικών με μια ρίζα ελληνική. Συναντάται στην Τήνο,Κερκυρα και αλλα Ιονια νησια.
ΑΡΖΙΝΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη arz=προσφορά, με την κατάληξη –ινος που χρησιμοποιείται περισσότερο σαν κατάληξη επωνύμων εθνικών (Καστρινός=κάστρο, Πυλαρινός=Πύλαρος, κεφάλι)
Αηδόνης, Αηδώνης, Αηδονόπολος: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (καλή φωνή).
Αρκούλης, Αρκάλης, Αρκαλάκης: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη arkali=ισχυρός
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ. ΔΙΠΛΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΑΝΑΣΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ. Αθανάσιος = αθάνατος, αιώνιος.ΑΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΝΟΒΑΣ,ΜΠΟΔΟΣΑΚΗΣ,ΔΡΑΓΑΤΣΗΣ,ΡΑΓΚΑΒΗΣ
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ . ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΘΝΙΚΑ .ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΙΒΑΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΙΩΤΗΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΑΣ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ . Έτσι επονομάζεται κάποιος που είναι άλογος (παράλογος, χωρίς λογική ) και κούφος (κενός, άδειος, χωρίς περιεχόμενο
Αναγνώστου,Αναγνώστης:Κατώτερος Κληρικός, καθιερωμένος στο λειτούργημα αυτό με χειροθεσία Επισκόπου. Είναι επιφορτισμένος με την ανάγνωση των διαφόρων αναγνωσμάτων (χύμα ή εμμελώς) της Λατρείας μας. [Ημεροβ] . Αναγνωστάκης, Αναγνωστοπουλος, Αναγνωστιδης
Ανδρικόπουλος, Ανδρικίδης, Ανδριάς, Ανδριανόπουλος, Ανδρέου, Ανδριανάκος, Ανδριτσάνος, Ανδρούτσος, Ανδρούλης, Ανδρουλιδάκης, Ανδρουτσέλης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ανδρέας. .
ΑΝΝΑΣ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΑΣΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΗΤΡΩΝΥΜΙΚΩΝ.ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΠΤΗΣΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΑΝΝΑ.
ΑΝΕΣΤΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον ύμνο Χριστός Ανέστη όπου χρησιμοποιείται και ως βαπτιστικό όνομα.
Αθανασούλας, υποκοριστικό* του ονόματος ΑθανάσιοςΑποστόλου, γενική του ονόμ. Απόστολος
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον αυτοκρατορικό τίτλο Αύγουστος με την κατάληξη –ινος.Χρησιμοποιείται και ως βαπτιστικό όνομα.
ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από τον γνωστό αστερισμό του Αυγερινού.
ΑΛΑΜΑΝΟΣ:Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των ξενικών με ιταλική ενετική καταγωγή. Υπάρχει ακόμη στην Ιταλία σαν επώνυμο D’Aiamano.
ΑΒΕΡΩΦ:Επώνυμο προερχόμενο από τον Αυγερινό με ρωσική κατάληξη που προστέθηκε στο όνομα κατά συνήθεια των Ελλήνων που έζησαν στην Ρωσία.Αυγερινός – Αυγερός – Αυγέρωφ – Αβέρωφ.
ΑΓΡΙΑΝΙΔΗΣ: Επώνυμο α) προερχόμενο από παρατσούκλι που οφείλεται σε ψυχική ή σωματική ιδιότητα του ατόμου (άγριος) β) προερχόμενο από τον τόπο καταγωγής του ατόμου Αγριά (Βόλου) κλπ. Μαζί με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει ποντιακή καταγωγή το επώνυμο απαντάται στις Σέρρες.
ΑΛΥΦΑΝΤΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των επαγγελματικών. Επ’ αυτού έχουν συμβεί αρκετές που γέννησε ο εξαρχαϊσμός. Το Αλυφαντής συναντάται στην Αρκαδία, Πόρο, Αίγινα, Πειραιάς. Το Αλειφαντής στον Πόρο, Πειραιά, Αίγινα Πειραιάς. Το Αλειφαντής στον Πόρο, Πειραιά, Αθήνα. Το Αλιφαντής στον Πειραιά, Αθήνα.
ΑΜΙΛΗΤΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που προέρχεται από σωματική ή ψυχική ιδιότητα ατόμου.
ΑΝΔΡΕΑΚΗΣ . Επωνυμο πατρωνυμικο υποκοριστικο του βαπτιστικου ονοματος προερχομενο απο το αρχαιο ελληνικο ονομα Ανδρέας το οποιο σημαινει ανηρ=ανδρειος.Ανδρεας ο Σικυωνιος πατηρ του Κλεισθενη.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Πατωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα ΑΝΤΩΝΗΣ το οποιο και ξεκινα απο την αρχαια Ρωμη.Ο Αγιος Αντωνιος θεωρειτε ο θεμελιωτης του μοναχικου βιου.Εορταζει 17 Ιανουαριου.
-ΑΚΗΣ.ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ .Στα επίθετα η κατάληξη –άκης δεν είναι υποκοριστική αλλά πατρωνυμική (δηλώνει δηλαδή τον απόγονο).
-ΑΚΟΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ Η ΜΑΝΗ
-ΑΤΟΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Ατζαμιδάκης, υποκοριστικό από την τουρκική λέξη acemi = ο αρχάριος
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ. Πατρωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αποστολος.Η καταληξη -Ακης προσδιοριζει την περιοχη του επωνυμου την Κρητη.Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου εορταζουν στις 30 Ιουνιου17 .
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ , ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ,
ΑΡΓΥΡΗΣ . Επώνυμο που προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Αργυρης=Αργυρος=πολύτιμη πέτρα. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ. ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΤΡΩΝΥΜΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ.ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΙΑΔΗΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΑΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ.ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η ΠΑΤΡΩΝΥΜΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΕ ΑΡΧΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ.ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ. Αραμπατζίκος, υποκοριστικό του Αραμπατζή επωνυμο που προέρχεται από την τουρκική λέξη arabaci = οδηγός κάρου.
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ,ΑΡΓΥΡΗΣ . Επώνυμο που προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Αργυρης=Αργυρος=πολύτιμη πέτρα. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
Ασλανιδης, Ασλανογλου. Επωνυμο προερχομενο απο την τουρκικη λεξη aslan=λιονταρι το οποιο εξελληνιστηκε και με την καταληξη –ιδης προσδιοριζει τον Ποντο.
Αργυρουδης. Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των πατρονυμικων προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα αργυρος το οποιο εχει ηδη αναλυθει.
Αγκάττα: Μεγεθυντικό, το μεγάλο αγκάθι. Ο ευέξαπτος χαρακτήρας. Αυτός που εύκολα ανταποδίδει τα πειράγματα.
Αζού (η): Μεγεθυντικό, το αζό, το ζώον. Ο Μεγαλόσωμος ή ο άγριος στην συμπεριφορά.
Αλαπού (η): Το ζώον αλεπού, τις ιδιότητες της οποίας διαθέτει ο κάτοχος (πονηρός).
Αλόα (η) Μεγεθυντικό, το μεγάλο άλοο (άλογο). Ο μεγαλόσωμος, με άχαρο και μεγάλο βηματισμό.
Ανανός(ο): Εξ' αιτίας της γλωσσικής αδυναμίας στη σωστή εκφορά του ονόματος του, στην παιδική ηλικία (Στυλιανός).
Αράπης (ο): Ο μελαψός, ο μαύρος. Θηλυκό η αραπίνα.
Αρναούττα (η): Μεγεθυντικό, το αρναούττι(η καυτερή πιπεριά). Η δύστροπη.
Ασπροκώλα (η): Πουλί, στο μέγεθος του σπουργίτη με άσπρα φτερά στο πίσω μέρος. Ο ξανθός και ασπριδερός στο δέρμα.
Ασπρούλλης (ο): Ο ξανθομάλλης και ασπριδερός. Θηλυκό η Ασπρούλλα και Ασπρουλίτσα.
Αστροπηλιάρης (ο): Ο ασπροπηλιάρης , ο δύστροπος και σκληρός ώσαν το άγονο και σκληρό έδαφος που περιέχει άσπρο πηλό
Αχερένιος (ο): Ο φτιαγμένος από άχυρο. Ο λεπτοκαμωμένος, ο αδύνατος σαν ψεύτικος.
ΑΤΖΙΟΣ. προέρχεται από την τουρκική λέξη haci (Χατζής είναι η ονομασία που έδιναν σε όσους πήγαιναν προσκυνητές στους Αγίους Τόπους). Με το πέρασμα των χρόνων και από γενιά σε γενιά το Χατζής μετατράπηκε σε Άτζιος.
ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ. Επωνυμο ξενικο αρβανίτικης καταγωγής. Μεταφορικά, ο άξεστος, ο χοντράνθρωπος. Προέρχεται από την τουρκική λέξη Arnavut, που ετυμολογείται από το μεσαιωνικό Aρβανίτης
ΑΛΑΒΑΝΟΣ. Το επώνυμο του τέταρτου των πολιτικών αρχηγών του κ. ΑλέκουΑλαβάνου είναι, σύμφωνα πάνταμε τον Κ. Τρυφερούλη, ένας άλλος τύπους του Αλαμάνος, εθνικού ονόματος ενός γερμανικού φύλου.Πάντως, το Αλαμάνος σημαίνει καιαιμοβόρος, ενώ το ρήμα αλαμανίζω, διασκορπώ, λεηλατώ!
Αλαγκιοζίδης: Επώνυμο σύνθετο προερχόμενο από δύο τουρκικές λέξεις: ala=χρωματιστός + goz=μάτι.
Αγατσάς, Αγατσίδης, Αγατσιώτης, Αγατζιώτης, Αγατζόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την από την τουρκική λέξη agac=δέντρο, ξύλο, με την κατάληξη –ας που προσδιορίζει επάγγελμα (Ασβεστάς, Ξυλάς, Κουλουράς).
Αμιρίδης, Αμιράς, Αμιράκης, Αμιραδάκης, Αμιρόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την τουρκική λέξη amir= εμίρης, προϊστάμενος.
Αρώνης: Επώνυμο ξενικό προερχόμενο από το ισραηλινό όνομα Ααρών. Συνήθως τα ονόματα αυτά ανήκουν σε Ισραηλίτες που ήλθαν στην Ελλάδα περίπου το 1300.
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Αλέξης με την προσθήκη της κατάληξης –πουλος που προσδιορίζει την Πελοπόννησο.Αλέξιος: Ρωμαίος ευγενής. Συνηθισμένο βυζαντινό όνομα και αργότερα και στη Ρωσία.Γιορτάζει στις 17 Μαρτίου.
Αμαντος. αμαντος (Χιος) οχι ζωηρος, «απραγμων».
ΑΜΙΛΗΤΟΣ: Επωνυμο προρχομενο απο σωματικες η ψυχικες ιδιοτητες.Ο ολίγα ομιλών, ανέντευχτος. Ενίοτε δε και ο κακός.Νερό αμίλητο: το νερό που αντλήθηκε και μεταφέρθηκε μέχρι την οικία σιωπηρά. Το μεταχειρίζονται συνήθως τα νέα κορίτσια στον Κλήδονα για να γνωρίσουν την τύχη τους ή και τον μέλλοντα σύζυγό τους.Κόρπο αμίλητο: αποπληξία
--Β----------------------------------------------------------------------------------
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ. Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια εθνικα οικογενειακα προερχεται απο το χωριο Μπαρμπιτσα της Αρκαδιας με την καταληξη -ιωτης.
Προεπαναστατικός ήρωας ο Καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη (1759-1805) .
Σημασία βέβαια δεν έχει που γεννήθηκε που έδρασε και που δολοφονήθηκε, σημασία έχει ότι δρούσε και αγωνιζόταν παντού για όλους, για το Μοριά, την Ελλάδα, τη λευτεριά.
Ένα από τα αντικείμενα έρευνας για τον Καπετάν Ζαχαριά ήταν και ο τόπος καταγωγής του. Ξεκάθαρα, γεννήθηκε στη Βαρβίτσα απ όπου και πήρε το προσωνύμιό του Μπαρμπιτσιώτης. Ένα χαρακτηριστικό πολλών επωνύμων που δηλώνει τον τόπο γέννησής τους, όπως Μονεμβασίτης από τη Μονεμβάσια, Λευκαδίτης από τη Λευκάδα, Χίος από τη Χίο κ.ο.κ. που με τον καιρό αντικατέστησε το αρχικό επώνυμό τους.
Το πραγματικό ονοματεπώνυμο του Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη ήταν Ζαχαρίας Παντελεάκος. Από το επώνυμο και μόνο έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη. Και στη Βαρβίτσα και στη Μάνη αλλά και αλλού πολλά λέγονται για το από πού κράταγε η σκούφια του αλλά στοιχεία γραπτά δεν είναι δυνατόν να έχουμε γι αυτό και θα αρκεστούμε σε αυτά που έγραψαν και δημοσίευσαν διάφοροι συγγραφείς και ιστορικοί.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Βασίλειος. Λέξη που προέρχεται από το βασιλιάς.Ο Βασίλειος ο Μέγας, αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, είναι ο γνωστός μας Άι Βασίλης.Η πρωτη εορτη καθε χρονο 1 Ιανουαριου
ΒΑΡΔΑΚΑΣ, ΒΑΡΔΑΚΗΣ, ΒΑΡΔΑΚΙΔΗΣ, ΒΑΡΔΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη bardak=αγγείο για νερό,σταμνα
ΒΑΡΔΑΚΗΣ, ΒΑΡΔΑΞΗΣ, ΒΑΡΔΑΞΟΓΛΟΥ, ΒΑΡΔΑΞΟΠΟΥΛΟΣ: Επώνυμο από την τουρκική λέξη bardakci=αγγειοπλάστης
ΒΑΚΡΑΤΣΑΣ: Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bakrac καζανι (bakar χαλκος) αυτος που φτιαχνει καζανια. Καζαντζης.
ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη balaban=αυτός που έχει μεγάλο κεφάλι, πελώριος.
ΒΑΣΣΗΣ, ΒΑΣΟΣ: Επώνυμο α) το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Βασίλης. β) Βάσης, Μπάσης, Βασιάδης, προερχόενο από την τουρκική λέξη bas, basi=κεφάλι, κεφαλή, επικεφαλής.
ΒΕΓΙΑΝΝΗΣ: Επώνυμο σύνθετο αποτελούμενο από την τουρκική λέξη bey=μπέης, άρχοντας και το βαπτιστικό όνομα Γιάννης. Ο αρχοντογιάννης.
ΒΑΡΖΑΚΗΣ:Επωνυμο προεχομενο απο τη σλαβικη λεξη brzak που ρεει γρηγορα, χειμαρρος.
Βαρουξακης, Βαρουξης. Επωνυμο προερχομενο απο την τουρκικη λεξη narakci που σημαινει επιχρυσωτης.
Βασιλάκης, υποκοριστικό του ονόμ. Βασίλειος
ΒΑΛΑΗΣ, ΒΑΛΗΣ, ΒΑΛΙΔΗΣ, ΒΑΛΙΔΑΚΗΣ, ΒΑΛΙΑΔΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη vali=νομάρχης.
ΒΕΝΕΤΣΑΝΑΚΗΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Ο προερχόμενος από τη Βενετία. Το επώνυμο συναντάται στη Μάνη με την κατάληξη –ακης, η οποία και είναι η αρχική γνήσια κατάληξη προερχόμενη από αυτή την περιοχή.
ΒΙΚΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το παρατσούκλι προερχόμενο από τον φυσικό κόσμο. Βίκος = φυτό.
Βλαχοπάνος, σύνθετο όνομα από το Βλάχος (επάγγελμα) + Πάνος
Βότσης, από την αρβανίτικη λέξη voc-i = μικρό παιδί
ΒΕΝΕΤΙΚΙΔΗ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Προέρχεται από τη Βενετία η οποία και έγινε πηγή ονομάτων. Βενετία, Βενετσάνος, Βενετά. Με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει Πόντο. .
Βουλλωτης. Επωνυμο βυζαντινο που κατατασεται στα επαγγελματικα ηταν ο υπαλληλος που σφραγιζε τα μετρα και τα σταθμα της ζυγαριας και τα μεταξωτα υφασματα που προοριζονταν για εξαγωγη.
ΒΕΔΟΥΡΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vedar δηλαδη εκεινος που φτιαχνει (ξυλινα ποιμενικα) δοχεια. Βεδουρια.
ΒΕΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bel που σημαινει ασπρος.
Βελόπουλος/Βελής/Βελίδης/Βελιδάκης/Βελλής κτλ
Από το τουρκ. veli, φύλακας, προστάτης, και άνθρωπος κοντά στον Θεό.
Λιγότερα πιθανό από το δημώδ. βέλο, λεπτό και διαφανές ύφασμα,
παλαιότερα.
Ίσως με το δεύτερο να σχετίζεται και το επώνυμο Βελός, που αναφέρεται το
1264 στην Κεφαλονιά.
Βέρρας/Βερόπουλος/Βεράκης/Βερίδης/Βερούσης κ.α.
Μητρωνυμικά επώνυμα από το θηλ. βαφτ. Βέρ (ρ) α, από το ιταλ. Vera, από
το επίθ. vero<λατ. verus-αληθινός, σωστός-.
Βεργής
Επώνυμο από το βαφτ. Βεργής, ήδη από την παλαιολόγεια εποχή ως
βαφτιστικό και ως επώνυμο (1370-Πόλη, 1301-Χαλκιδική, κτλ) . Το βαφτ.,
και ως Βεργής, Βέργος, Βέργω προήλθε από τη λέξη βεργί, ευλύγιστη
ράβδος.
Παρόμοια βαφτιστικά που βασίστηκαν σε αντικείμενα μπορούν να θεωρηθούν
τα Συρμώ-Συρμή (σύρμα) , Βελούδω (βελούδω) , Μπαλάσης (μπαλάσι, είδος
πολύτιμου λίθου) , Πιπερώ (πιπέρι) και αρκετά άλλα που δεν χρησιμοποιούνται
πλέον.
Βερεμής
Από το ν.ε. βερέμης, <τουρκ. verem, χτικιό, ο χτικιάρης και κατ’επέκταση ο
δύστροπος.
Βερνίκος
Από το δημωδ. βερνίκι, ρευστή, ρητινώδης ουσία που χρησιμοποιείται ως
επίχρισμα σε διάφορες επιφάνειες για στίλβωση ή και για προστασία, πιθανώς
αυτός που έφερε το επώνυμο ήταν κατασκευαστής ή έμπορος του προϊόντος.
βερενίκιον
Βεσκούκης
Από το αρβανίτικο veshqok, ο έξυπνος, το ξεφτέρι.
Βετούλης
Από το ιδιωμ. βετούλι, το νεογέννητο κατσικάκι.
Βηλαράς-Από το μεσν./νεοελλ.βηλάρι, το
1) Ύφασμα του αργαλειού,
2) Παραπέτασμα: να σηκώσουν τα βηλάρια του μίσκαν, <λατ. velarium, η λέξη
στα ελληνικά : ιον τον 6. αι. και ιν το 10. αι.,
Βλάτης/Βλάττης
Από το δημωδ. βλάττι (ν) - βλατί, πολυτελές μεταξωτό ύφασμα, συν.
πορφυρό, και συνεκδ. ένδυμα ή κάλυμμα από αυτό.Ως επώνυμο αναφέρεται
ήδη από τον 14ο αιώνα ως Βλατής (Βλατής Θεόδωρος-μητροπ.Θεσσ/κης{1371)
Βλατάς, Βλατερός κτλ
Βλάχος/Βλαχογιάννης/Βλαχόπουλος/Βλαχάκης κτλ-
Από το μεσν. & δημώδ. βλάχος,
1) ο βλαχόφωνος, ο ομιλών βλάχικη-λατινογενή διάλεκτο,
2) ο ορεσίβιος, και νομάδας ποιμένας,
3) ο άξεστος, αγροίκος, ο χωριάτης.
Βλάχους λέγανε παραδείγματος χάρη και οι Χιώτες τους προύχοντες
συμπατριώτες τους που ξενιτεύονταν στη Βλαχία, όπως επίσης βλάχους
ονομάζουν οι Μανιάτες όλους τους υπόλοιπους Πελοποννήσιους.
Ως επώνυμο τουλάχιστον από τον 13ο αιώνα με τύπους όπως, Βλαχοϊάννης
(1279-Χαλκ/κη) , Βλαχόπουλος (1316-Σέρρες, 1440-Πάτρα) , Βλάχος (1264- Κεφαλονιά) κτλ.
Βλίτας -από τη ν.ε. λέξη βλίτο, αρχ. ουσ. βλίτον
Βολουδάκης/Βολούδης
Επώνυμο Σφακιανής οικογένειας, που είναι κλάδος των Πατακών.
Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω όσον αφορά την ετυμολογία του επων.
Βολούδης, είναι να σχετίζεται με το δημωδ. βόλος, μικρή σφαίρα από γυαλί,
η μπίλια, <αρχ. βῶλος. Η κατάληξη –ούδης, από το υποκοριστικό επίθημα
ουδέτερων ουσιαστικών, -ούδι, μσν. -ούδιν < ελνστ. –ούδιον. Σχετικό
επώνυμο αναφέρεται στην Κρήτη (Κάλαμος) , τον 14ο αιώνα, Βόλακας, που
σχηματίστηκε από το ίδιο θέμα και την μεγενθ. αρσενικών ονομάτων –άκας.
Βορίδης/Βοριάς/Βορέας/Βοράκης
Από το δημ. βοριάς, βορέας, ο βόρειος άνεμος, μσν. βοριάς < αρχ. βορέας.
Ίσως να χρησιμοποιήθηκε και σαν βαφτιστικό.
Παρόμοια επίθετα Πουνέντης, Μαΐστρος, Σιρόκος κτλ.
Βόσκαρης-
Από το δημωδ. βόσκαρης, ο βοσκός συν την υποκορ. καταλ. –άρης.
Βουλάρης
Από το μεσν. βουλάριος, ο γραμματέας της μητρόπολης, εντελταμένος να
φυλάει τη σφραγίδα.
Βουρλής/Βούρλας/Βουρλός
Από το δημωδ. βούρλα, αλλιώς η μούρλα/μούρλια, η τρέλα, η μανία, πρβλ.
βουρλίζω, βούρλισμα.< μσν. βουρλίζω `τρέμω σαν βούρλο΄<ελνστ. βροῦλον.
Βουζουνάρας
Από το ιδιωμ. βουζούνι-α, το απόστημα, το σπυρί-καλόγερος.
Η λέξη βουζούνι, από το ιδιωμ. βουζ- ούνι<βύζα+-ούνι. Η κατάλ. –άρας ως
μεγενθυτική, πρβλ. Κωνσταντάρας, Γιανναράς κτλ.
Βουτσάς
από τη λέξη βούτσι+ επαγγελ. καταλ. -άς, βαρέλι. Β.=βαρελάς. (Τριαντ.) ,
Βρεττός/Βρεττάκος
Απο το δημ. βρετός, ο ευρημένος, ο ευρετός,
1) “επί νηπίων, το υπό των οικείων του εγκαταλειφθέν και ευρεθέν υπό τινός,
το έκθετον,
2) νήπιον υπό των γονέων του αποτεθέν έμρποσθεν της εκκλησίας, είτε εν τη
οδώ, ινά αναλάβη την βάπτισιν του ο πρώτος τυχών διαβάτης.
Σύμφωνα με τον Βαγιακάκο, «Μανιάται εις Ζάκυνθον», το όνομα Βρετός, ως
βαφτιστικό, είναι σύνηθες στη Μάνη.
Έτσι καλείται το εκτεθειμένο από τους γονείς του βρέφος και αργότερα
ευρεθέν (βρετό) από άλλους, και ονομάζεται έτσι από πρόληψη πιστεύοντας
ότι έτσι θα απόφευχθεί ο θάνατος του βρέφους. Σαν επώνυμο, τουλάχιστον,
από τον 14ο αιώνα, με την αρχική μορφή Ευρετός, στην Χαλκιδική (1318) .
Την ίδια έννοια έχει και το ιταλ. Esposito, πολύ διαδεδομένο επώνυμο στην
Ιταλία.
Βρούχας/Βρούχος/Βρουχάκης
Από το ιδιωμ. βρούχος, είδος μεγαλόσωμης ακρίδας, από το αρχ. βρούκος,
Ησύχ.Γλώσσ. «βρούκος-ακριδών είδη Ίωνες.
Κύπριοι δε την χλωράν ακρίδα βρούκαν».
Βουτσινάς
Από το δημωδ. βουτσίνα (βυτίνα, βουτίνα, μπουτίνα, μπουτινέλος) , είδος
μεγάλος κάδου για ποιμενική χρήση, η βούτα ή βούτη αλλού.
Η παραγωγική καταλ.-άς, δηλώνει επάγγελμα πρβλ. φαναράς, βαρελάς,
βουτσάς, βαγενάς κτλ
Βρούβας
Από τη λέξη βρούβα, είδος άγριου χόρτου.Και η έκφραση «τρώει βρούβες» για
τον εύπιστο.
Βρούτσης/Βούρτσης
Από το μεσν. (και σημ.ιδιωμ.) βρουτσί (ν) , μικρή βούρτσα από τρίχες χοίρου,
<ουσ. βρούτσα. Ως επώνυμο με τη μορφή Βούρτζης, ήδη τον 11ο αιώνα.
(J.-Cl. Cheynet, C. Morrisson and W. Seibt)
Βρυώνης
Από το μτγν/μεσν. βρυώνης, είδος αμπέλου.
Επώνυμο ήδη από την Παλαιολόγεια εποχή.
Διευκρινιστικά ο γνωστός τουρκαλβανός Ομέρ Βρυώνης όφειλε το «επώνυμο»
του στον τόπο καταγωγής του, χωριό Βρυώνη στη νότια Αλβανία.
Και στα ν.ε. βρυωνιές είδος φυτού.
Βώκος
Από το δημωδ. βώκος, ο μη αντιλαμβανόμενος, ο ανόητος, ο μπουνταλάς,
<αρχ.βώκος, βούκος, ο γελαδάρης.
Το επώνυμο Βώκος ήταν το επώνυμο της οικογένειας των Μιαούληδων, η
οποία καταγόταν από τα Φυλλά Ευβοίας.
ΒΕΛΙΣΑΡΗΣ: α) Επώνυμο προερχόμενοα από το Βυζάνιο, όπου βελισάριος=ο λόγιος. β) Ο προερχόμενος από τη Βελίτσα, βουνό στην Αλβανία.
Βικελας. Επωνυμο προερχομενο απο την σλαβικη λεξη μπικας, ταυρος.
ΒΛΑΧΟΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά και φανερώνουν προέλευση. β) Με σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Στην Χίο λέγονται όσοι μετοίκησαν εις Ρουμανία=Μεγάλη Βλαχία. Τη Μικρή Βλαχία απάρτιζαν τα μεσαιωνικά χρόνια η Αιτωλοακαρνανία. Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WAIH (κέλτικο) ή σλαβική vlach.
Βλησιδης, Βλυσιδης. απο το βλησιδι το δωρο που προσφερεται σε γαμο, βαφτησια (Μακεδ), και επειτα ο θησαυρος, αφθονια.
Βοριάς, Βορεάς, Βοργίδης: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει τον καιρό. Με την κατάληξη –ιδης προσδιορίζει την ποντιακή καταγωγή.
Βολεας. βολος ο ορχις, βολια μονοβολος.
Βωκος. βωκος, ηλιθιος.
ΒΙΚΕΛΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bik που σημαινει ταυρος.
ΒΛΑΔΟΣ.Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vlad που σημαινει εξουσια.
ΒΡΑΤΙΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bratim που σημαινει αδερφοποιτος.
ΒΡΑΤΟΥΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη brat που σημαινει αδελφος.
Βατμανίδης. Επωνυμο προερχομενο απο το τουρκικο batman = μέτρο βάρους που κυμαίνεται από 2 ως 8 οκάδες 1 οκά = 400 δράμια . 1 klg = 312,5 Δράμια.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Οι εκδοχές ειναι πολλές. Ο Αντώνης Χατζής, ένας εκ των κορυφαίων μελετητών, αναφέρει σχετικά: «Γενάρχης των Αθηναίων Μπενηζέλων υπήρξεν Ελλην τιςΜπενής (Βενέδικτος) Ζέλης».Ο Γρ. Καμπούρογλου το αποδίδει στην «αραβικήν και μετέπειταισπανική λέξη μπένι και το επώνυμο Ζέλλος». Ο Κ. Τρυφερούλης εκτιμά ότι το Μπενιζέλος προήλθε από το ιταλικό Bonangelo, άλλωςBenagelo-Beninzelo = καλάγγελος.Δαιδαλώδης είναι η αναζήτησητης ρίζας των επωνύμων πολλώνπολιτικών.
Βέλκος, Επωνυμο προερχομενο από τη σλαβική λέξη velk = λύκος
Βέργος – Βεργόπουλος Το επώνυμο σχηματίστηκε από το επίθετο βέργος, το οποίο προήλθε από το ουσ. βέργα, και σημαίνει τον λεπτό, τον αδύνατο.Η βέργα είναι μεσαιωνική λέξη και ετυμολογείται από τη λατινική virga (= ράβδος, κλωνάρι).Η πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του φιλολογου κ. Κωσταντινου Τρυφερουλη με τίτλο "Ετυμολογική ακτινογραφία των ονομάτων των Ελλήνων πρόεδρων, πρωθυπουργών, βουλευτών και ευρωβουλευτών (1974-1995)" από τις εκδόσεις "Επικαιρότητα
Βγένω – Ευγενία
Βίτος – Βίκτωρ
Βεργίδης, γιος ή απόγονος του Βεργή. Από την τουρκική λέξη vergi = φόρος.
Βαρλάμης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(συχνό στη Σπάρτη)
Βέρβερης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (τυφλός)Βλαντής
Βουκοβίνος, ίσως να προέρχεται από τη λέξη Μπουκοβίνα, περιοχή στα σύνορα Ουκρανίας – Ρουμανίας που καλύπτεται με δάση οξιάς (buk στα ρωσικά σημαίνει οξιά).
Βουρλιώτης, αυτός που κατάγεται από τα Βουρλά, προάστιο της Σμύρνης.
ΒΟΓΙΑΝΤΖΗΣ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ.Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΦΘΟΓΓΟΙ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΟΙ Η ΚΑΚΟΗΧΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΕΡΟ.ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ,ΜΠΟΓΙΑΤΖΙΔΗΣ,ΒΟΓΙΑΖΙΔΗΣ,ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ,ΒΟΙΑΖΗΣ
ΒΟΥΖΙΑΝΑΣ. ΤΟ ΒΟΥΖΑΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ BUZ=ΠΑΓΟΣ.ΑΡΚΕΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΞΥΤΟΝΑ -ΑΣ- ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.Η ΣΥΛΛΑΒΗ -ΑΣ- ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ [ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ,ΑΛΕΥΡΑΣ]ΒΡΟΥΤΣΗΣ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΣΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Ι΄ΚΑΙ ΙΑ΄ΑΙΩΝΑ.
Βωβός
Από το μσν. βωβός, ο άλαλος, ως επώνυμο καταγράφεται τον 11ο αι. από
τον Κεδρηνό (Georgius Cedrenus, Bonnae, 1838-1839, II, 451, 18) .
--Γ---------------------------------------------------------------------------------
Γαβαλας. α) Επωνυμο που ανηκει στη κατηγορια των ξενικων. Ιταλικο που απανταται ιδιαιτερα στην Νισηρο.
β) Επωνυμο βυζαντινο που ανηκει στην κατηγορια των εθνικων προερχομενο απο τα Γαβαλα Συριας. Γαβαλάδες: βυζαντινή οικογένεια, που έχουν την εξουσία στη Ρόδο, το διάστημα 1204-1250, ως ανεξάρτητοι ηγεμόνες με δικαίωμα κοπής νομίσματος.
Γαζέτας, από τη βενετσιάνικη λέξη gazeta = χάλκινο κέρμα μικρής αξίας. Δηλώνει επίσης και την εφημερίδα που αξίζει μία gazeta
Γερογιάννης, σύνθετο όνομα, Γέρος + Γιάννης
Γεωργακόπουλος, από το Γεωργάκης + πουλος (κατάληξη επωνύμων που τη χρησιμοποιούν συνήθως στην Πελοπόννησο και δηλώνει το γιο, τον απόγονο)
Γεωργαλής, υποκοριστικό του Γεώργιος
Γιαννούτσος, υποκοριστικό, στην Ήπειρο και στην Κρήτη, του Γιάννης
Γιώτης, σύντμηση** του Παναγιώτης
Γαίτης. ".Από την Ιταλική πόλη GAETA.Η Gaeta ήταν αρχαία Ιωνική αποικία των Σαμίων. Ο Στράβωνας εθεώρησε οτι το όνομα προήλθε από το ελληνικο ΚΑΙΕΤΟΣ , το οποίο σημαίνει "σπηλιά", σχισμη εδαφους, χαραδρα (απο εδω και ο καιάδας της Σπάρτης). Πιθανώς αναφερόμενος σε γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Ο Όμηρος μιλάει [Οδυσ.Δ1] για την "καιατόεσσαν Λακεδαίμονα".Παρεμφερή επώνυμα: Γαητας, Δεγαητας απαντούν συχνά στα Επτάνησα
Γαλάνης, Γαλανός: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που έχει δημιουργηθεί από σωματικές ιδιότητες στο συγκεκριμένο από χρώμα που δόθηκε στα μαλλιά ή στα μάτια
Γιώτης, Γιωτόπουλος: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Παναγιώτης. Το επώνυμο συναντάται αρκετά στην Ήπειρο.
Γάσπαρης, η μια εκδοχή είναι να προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις γα (γη) + σπάρις (σπορά), δηλαδή αυτός που σπέρνει τη γη, ο γεωργός. Η δεύτερη εκδοχή είναι από το ιταλικό όνομα Gaspari.
ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ σκωπτικό παρατσούκλι απο τον τρομερό λήσταρχο Γιαγκούλα.
Γιαχνής, από την τουρκική λέξη yahni = κοκκινιστό φαγητό με κρέας και λαχανικά.
Γιαλουρης. γιαλουριζω.
ΓΙΟΜΠΡΕΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την α) τουρκική λέξη ymru=στρογγυλό πράγμα, εξόγκωμα, πρήξιμο. β) από την τουρκική λέξη gubre=κοπριά για λίπασμα
Γλιτση. γλιτσα, ακαθαρσια.
Γκλαβανης. γκλαβανή ή η καταπακτή στα σπίτια
Γόντικας. γόντικας ή γκοντικοβελόνα των τερζήδων ή και το εξομολογητάρι.
Γραββάνης. γραβάνι σύριγξ, πασχαλιά
ΓΡΑΤΣΙΑΣ .ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ GRAZIA=ΧΑΡΗ - ΕΥΛΟΓΙΑ =ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ = GRAZIE ΚΙ ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΡΑΙΚΟΣ ΑΠ ΤΟ GRECO ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ G ΓΙΝΕΤΑΙΓ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΛΛΑΒΗ ( ΑΠΟ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΣΕ ΛΗΓΟΥΣΑΣΤΗ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙ ΑΠΟ ΠΡΟΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΣΕ ΛΗΓΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ) ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΙΓΜΑ.ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΩΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠ ΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
ΓΡΙΒΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από ονομασία χρωμάτων που δόθηκαν από μαλλιά, μάτια ή που δόθηκαν από χαρακτηρισμούς ζώων. Γρίβας είναι το σταχτερό άλογο.
Γύπαρης. απο το Κυπάρισσος-Κύπαρης
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ. Γεωργακης, Γεωργακάκης , Γεωργακόπουλος , Γεωργαλάς , Γεωργαράκης , Γεωργάς , Γεωργάτος , Γεωργάτσος , Γεωργέλης Γεωργής , Γεωργιάδης , Γεωργιλάς ,Γεωργίου. Ολα τα ανωτερω επωνυμα ανηκουν στην κατηγορια των πατρωνυμικων με αρχικη ριζα το βαπτιστικο ονομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ με προσθεση καταληξης αναλογα την περιοχη.ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μεγαλομαρτυραw της εκκλησιας μας απο την Καππαδοκια.Γιορταζει στις 23 Απριλιου .Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.
ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Γεώργιος με την κατάληξη –ουσης.
ΓΚΟΝΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το πτηνό γκιώνης.
Γκουραμάνης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. Σύνθετο αποτελούμενο από το γκούρας, το οποίο προέρχεται από τοπωνύμιο (Γκούρα Φθιώτιδας) με παραγωγική κατάληξη –ανης συνήθης στα εθνικά προερχόμενα επώνυμα.
Γραικός, Γραικιώτης: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των εθνικών. α) Το επώνυμο συνήθως δινόταν σε ελληνικές οικογένειες που ήταν εγκαταστημένες σε διαφορετικής εθνότητας πλληθυσμούς. β) Ίσως προέρχεται από την σερβική λέξη greki = έμπορος. Η κατάληξη –ιώτης συνηθίζεται στα εθνικά οικογενειακά ονόματα (Γιαννιώτης, Καβαλιώτης κλπ)Δράκος, .
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό Ιωάννης, Γιάννης, υποκοριστικό Γιαννούλης.
Γιασλας τ yaslan σκυφτός
Γιαταγάνας τ yatcgan γιαταγάνl
Γιατάκης τ yatak στρωμα, κρεβάτι
Γιαχνης τ yahni φαγητό γιαχνί
Γιαχος τ yahu βρε, βρε συ
Γιοβατζιlς τ yuva φωλιά
Γιογκαράκης τ yongar τρίχορδο μουσ. δργανο
Γιογλάρης τ ycilamak κλαίω
Γιόκαρης τ yokari ό αποπάνω
Γιολάσης τ yol δρόμος
Γιολδάσης τ yoldas συνοδοιπόρος
Γιοντζης τ yoncu λεπτουργός
Γιωργαντζης τ yorgancl παπλωματας
Γιοσμας τ yosma κομψός
Γιουβαρλά κης τ yuvarlak γιουβαρελάκια (φαγητό)
Γιουλ τούρης τ yildirim κεραυνός
Γιουμουρτατζης τ yumurtaci αυγουλάς
Γιουνάνης α yunan 'Έλληνας
Γιουργας τ yorga τριποδισμός, τροκ.
Γιουρντας τ yurdas συμπατριώτη ς
Γιουρούκης τ yuruk νομαδικός λαός
Γιουρτζά κης τ kurkcϋ γουναράς
Γιουρτουμάς τ yurtmak αλητεύω.
Γκαβουνάς τ kavun πεπόνι
Γκάγκαλης τ gaga ράμφος
Γκαζέπης π gazep θυμός, οργή,
Γκαϊτατζης τ gayda ασκαυλος
Γκάϊντες τ kaide βάση, κανόνας
Γκαλπακιώτης τ kalpak φέσι μέ γούνα
Γκάλφας Κάλφας τ kalfa πρωτος τεχνίτης
Γκαμπραλης τ kabran αργοκίνητος
Γκαντρης α kadri αξία, περιοπή
Γκαρίπης α ganp ξένος, φτωχός
Γκεβέζος τ gevezC' φλύαρος
Γκεβρέκης τ gevrek παξιμάδι
Γκεζερλης τ gezmek τριγυρίζω
Γκερελης τ keler σαύρα 64
Γετίμης : αρ. yetim= ορφανόc
Γιαβάσης : τ yavas= ηπιας, αργός
Γιαβης : π yave= μωρολογία
Γιαβρης : τ yavru =μωρό
Γιαγιας : τ yaya =πεζός, πεζοπόρος
Γιαγκίνας : τ yangin =πυρκαϊά, φωτιά
Γιαγκλίσης : τ yanlis =λάθος
Γιαγλης : τ yagli =λιπαρός
Γιαγμούρης : " βροχή =τ y~mur
Γιαγτζης :" . γραφέας= τ y~cl
Γιαιμανης : τ yaymak= άπλώνω
Γιάκαλης : τ yakali =ό εχων περιλαίμια
Γιακας: τ yaka= περιλαίμια
Γιακας: τ yak =σατανας
Γιαλαμπούκης :τ yalabik =όμορφος
Γιαλάφας : τ yalaf= φλόγα
Γιαλέλης: α yalelli= αραβικό τραγούδι
Γιαλίνης : τ yalin =γυμνός
Γιαμάκης :τ yamak= βοηθός τέχνίτη
Γιαμαλάκης: τ yamali =μπαλωμένος
Γιαμας: τ yama =μπάλωμα
Γιαμούρης : li βροχή =τ y~mur
Γιαμπανας : τ yaban= αγριότοπος
Γιαμπάνης : τ yabaηi= κακότροπος, αγριας
Γιανακλης : τ yanak= μάγουλο
Γιανίρης : τ yanirmak= εχθρεύομαι
Γιανίσης : τ yanlis =λάθος
Γιανουράκος : τ gyaηirmak= εχθρεύομαι
Γιαντζης : li . βουτυρας, λαδας =τ y~Cl
Γιαντίρης : τ yadirmak =ανάβω
Γιαουντης : α yahkdi =ιουδαίος
Γιαουρτζης : τ yogurt= οξύγαλα
Γιαπαλάκης: τ yapalak= μπούφος (πουλί)
Γιαπιτζης : τ yapici =οικοδόμος
Γιαπρακας: τ yaprak= φύλλο
Γιαρένης: τ yaren =φίλος
Γιάρης : τ yari =τό μισό
Γιαρμης : τ yarim =μισός
Γιασεμης : τ yasemin =ϊασμος 63
Γάκης – Γεώργιος
Γούλας – Γεώργιος
Γούσιας – Γεώργιος
Γίτσα – Γεωργία
Γιάτας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (μακρύς)
Γκάζας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (γελαστός)
Γκέρμπεσης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (Γερβάσιος)
Γκίνης.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (Γιάννης, συχνό στην Υδρα, στο Κορωπί, στα Καλύβια του Κουβαρά και στον Μαραθώνα)
Γκιόλμας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει gjoll=λιμνη,ελος
Γκλιάτης .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(μακρύς)
Γκολέμης .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(λαίμαργος, συχνό στο Μενίδι και στον Μαραθώνα)
Γκούμας .Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει(Γιακουμής, Ιάκωβος)
Γκόνης δεν προέρχεται από το πτηνό γκιώνης (υπάρχει επώνυμο Γκιώνης).
Το Γκόνης προέρχεται από την ονομασία του μοναδικού εγγονού κάποιου Έλληνα επί τουρκοκρατίας στην Αρκαδία (Αλωνίσταινα) .
Οι τούρκοι είχαν ξεκληρίσει όλη την οικογενειά του , εκτός απο ένα εγγόνι του που το ονόμασε Θοδωρή. (Δώρο Θεού ) και Γκόνη από το εγγόνι.
Γκρίτσας.Επωνυμο προερχομενο απο αρβανιτικη λεξη που σημαινει (συχνό στο Μενίδι) ΓΙΑΚΗΣ, ΓΙΑΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη jak που σημαινει δυνατος.
ΓΟΥΤΣΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την μολδαρική λέξη gutso=άνθρωπος με ψηλό καπέλλο υπάρχει στην Αρκαδία. .
ΓΚΛΑΒΑΝΗΣ, ΓΛΑΒΑΝΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη glavan που σημαινει σπουδαιος, κυριος (glava κεφαλι)
ΓΚΟΛΕΜΗΣ, ΓΟΛΕΜΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golem που σημαινει μεγαλος.
ΓΚΟΛΕΤΣΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golec που σημαινει γυμνος, καταγυμνος.
ΓΡΑΝΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη granica που σημαινει συνορα.
ΓΡΕΜΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη grm που σημαινει δασακι απο χαμοκλαδα.
ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης=Γιάνναρος=Γιανναράς, Γιαννούλης, Νούλης, Γιαννακάς, Γιαννούσης, Νούσης, Γιωβάννης, Νανούσης, Γιαννούρης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
Γκιόκας. Από το τουρκικο gök=Ουρανος, Γαλάζιος
Γκορτζής. Από το τουρκικο Gurcu=Γεωργιανός (από τη Γεωργία) και Κουρτζής
ΓΚΙΚΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Άγγελος=Αγγελικώ=Γγελκώ=Γκίκας.Β' περίπτωση να προέρχεται από την τουρκική λέξη gok=γκιόκας=ουρανός γαλάζιος, εξελληνισμένο σε Γκίκας
ΓΚΟΤΣΙΝΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο πιθανώς από την τουρκική λέξη kos=κριάρι (Γκότσης) με προσθήκη της κατάληξης –ινας.
Γαζέπης, από την αραβική λέξη gazep = οργισμένος, αγανακτισμένος.
Γκότσικας, πιθανόν να είναι παράγωγο του Γκότση, που προέρχεται από την τούρκικη λέξη koc = κριάρι, μεταφορικά ο παλικαράς.
Γρουμπουσιάνης, αυτός που κατάγεται από το Γρούμπουφτσι.
--Δ------------------------------------------------------------------------------------
ΔΑΛΕΚΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη dalek που σημαινει μακρινος.
ΔΑΦΝΗΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο ελληνικό όνομα Δάφνη, η οποία ήταν κόρη του Πηνειού και της Γης, συνοδός της Αρτέμιδας. Όταν κάποτε την κυνήγησε ο Απόλλωνας μεταμορφώθηκε και έγινε το φυτό δάφνη.Δα (επιτακτικό μόριο) + άφνω = ξαφνικά.Είναι μυθικός συμβολισμός της αυγής που εξαφανίζεται με την εμφάνιση του ήλιου.Δάφνις, γιος του Ερμή και μιας σικελής νύφης. Νέος, ωραίος και εξαίρετος μουσικός.
ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ: Επώνυμο το οποίο προέρχεται από επάγγελμα και με την κατάληξη –ακης που προσδίδει καταγωγή από Κρήτη.
ΔΑΜΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο βαπτιστικό όνομα Δαμιανός με την κατάληξη –πουλος που προσδιορίζει Πελοπόννησο.Δαμιανός, σοφιστής του 2ου αιώνα μ.Χ. από την Έφεσσο.
Δελδημος. Επωνυμο συνθετο αποτελουμενο απο το Δελης = Ντελης = τουρκικο deli = τρελος, παλικαρας και το βαπτιστικο ονομα Δημος, Δημοσθενης
ΔΕΡΒΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη drvo που σημαινει δεντρο.
ΔΕΤΣΙΚΟΣ, ΝΤΕΤΣΙΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη decko που σημαινει παιδακι.
ΔΟΥΣΚΟΣ:Επωνυμο το οποιο ειναι χαιδευτικο του Δουσαν ( dusa ειναι η ψυχη).Δεγαητας .Από την Ιταλική πόλη GAETA. Η Gaeta ήταν αρχαία Ιωνική αποικία των Σαμίων. Ο Στράβωνας εθεώρησε οτι το όνομα προήλθε από το ελληνικο ΚΑΙΕΤΟΣ , το οποίο σημαίνει "σπηλιά", σχισμη εδαφους, χαραδρα (απο εδω και ο καιάδας της Σπάρτης). Πιθανώς αναφερόμενος σε γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Ο Όμηρος μιλάει [Οδυσ.Δ1] για την "καιατόεσσαν Λακεδαίμονα
Δελής,Επωνυμο που προερχεται από την τούρκικη λέξη deli = τρελός, ανόητος. Μερικές φορές όμως σημαίνει και παλικαράς.
ΔΕΦΤΕΡΑΙΟΣ: Βυζαντινό επώνυμο που κατατάσσεται στα επαγγελματικά. Προέρχεται από το δευτερέος ο οποίος είναι ο μετά τον μεγάλο αρχιδιάκονο.Υπάρχει στην Ιθάκη.Δευτεραίος πατριαρχικό Οφίκιο
ΔΗΜΑΣ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Δημήτριος=Δημητρός=Δήμος=Δήμας (Πρέβεζα)=Δημητρόπουλος, Δημητροκάλης (Νάξος), Δημητραλάς (Νάξος), Δημητρούλιας, Δημόπουλος, Δημότσης, Δημούλης, Δημουλίτσας, Δημητρίου, Δημητριάδης, Δημητράκος, Δημητρακόπουλος.Δημήτριος= Αρχαίο ελληνικό όνομα με πιο γνωστό τον περίφημο στρατηγό πολιορκητή, γιο του Αντιγόνου, όπου κατέλαβε δυο φορές την Αθήνα.Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά ΔήμητραΆγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας. Πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.
ΔΗΜΟΥΛΑΣ , ΔΗΜΑΣ: Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Δημήτριος=Δημητρός=Δήμος=Δήμας (Πρέβεζα)=Δημητρόπουλος, Δημητροκάλης (Νάξος), Δημητραλάς (Νάξος), Δημητρούλιας, Δημόπουλος, Δημότσης, Δημούλης, Δημουλίτσας, Δημητρίου, Δημητριάδης, Δημητράκος, Δημητρακόπουλος.Δημήτριος= Αρχαίο ελληνικό όνομα με πιο γνωστό τον περίφημο στρατηγό πολιορκητή, γιο του Αντιγόνου, όπου κατέλαβε δυο φορές την Αθήνα.Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά ΔήμητραΆγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας. Πολιούχος της Θεσσαλονίκης
Δελημανώλης, σύνθετο όνομα από το τουρκικό πρόθεμα deli = τρελός + το βαφτιστικό όνομα Μανώλης. Αρκετές φορές όμως με τη λέξη deli εννοούμε και τον παλικαρά.Δραγάνογλου, από την τουρκική λέξη dragan = θεριστής και την κατάληξη -oĝlu = γιος.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ. Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ιδης που προσδιοριζει και την ποντιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ . Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –πουλου που προσδιοριζει και την πελοποννησιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ
ΔΙΚΟΣ. τούρκικο DIK απότομος τραχύς, πεισματάρης.
Διπλοδάκτυλος: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο εκφράζει μια σωματική ιδιότητα.
ΔΟΥΡΟΣ: Επώνυμο που κατατάσσεται στα ξενικά και προέρχεται από το ιταλικό duro = αλύγιστος, επώνυμο όμως που μπορεί να προέρχεται και από το τουρκικό dur = μακρινός.Μεγάλο ρόλο παίζει η καταγωγή για την ονομασία.
Δουρούκης, παράγωγο της ιταλικής λέξης duro (δούρος, ντούρος) = ο σκληρός, ο αλύγιστος. Λιγότερο πιθανό να είναι από την τουρκική λέξη duruk = η στάση.
Δράκας, παρατσούκλι που δηλώνει την ποσότητα που μπορεί να κρατήσει κάποιος στη χούφτα του
ΔΡΑΚΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από αρχαίο ελληνικό όνομα Δράκων, περίφημος Αθηναίος νομοθέτης.Προερχομενο από το ουσιαστικό δράκων=μεγάλο φίδι ή από το ρήμα δέρκομαι (αντιλαμβάνομαι)=οξυδερκής.
Δράκουλας, Δρακουλάκης: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι από ιδιότητες ανθρώπων από τον δράκο, τον ισχυρό, τον ανδρείο.
--Ε------------------------------------------------------------------------------------
ΕΑΣ. ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΗ
Εβερτ, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το επώνυμο προέρχεται από εκείνους τους Βαυαρούς που ακολούθησαν τον Οθωνα και αποτέλεσαν τα πρώτα στελέχη της κρατικής μηχανής. Αφομοιώθηκαν χωρίς δυσκολίες. Οι απόγονοί τους σχημάτισαν και οικισμό, το Ηράκλειο Αττικής.Το Εβερτ είναι ευρέως διαδεδομένο ανθρωπωνύμιο σε όλη τη Γερμανία και τις γερμανόφωνες περιοχές με τις μορφές Ebbert, Ebert, Ewert, Ebart, Eppart.Ξεκινάει ως προσηγορικό (κοινό) ουσιαστικό της αρχαίας γερμανικής γλώσσας με την μορφή ebour και τη σημασία του κάπρου, του αγριόχοιρου. Στο Μεσαίωνα παίρνει και την μορφή eber και παράλληλα με την κύρια σημασία είχε και την υποδήλωση του άρχοντα, του ηγέτη, του πρίγκιπα, προφανώς γιατί η μαχητικότητα και ορμητικότητα του κάπρου ήταν ιδιότητες που ζήλευαν οι παλιοί Γερμανοί ηγεμόνες..
-ΕΛΗΣ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΙΛΙΝΗ,ΑΙΒΑΛΙ,ΛΗΜΝΟ,ΕΒΡΟ,ΕΔΕΣΣΑ
Ευγενίδης: Επώνυμο προερχόμενο από το ευγενής ή από το βαπτιστικό όνομα Ευγένιος, Ευγενικός. Με την κατάληξη –ιδης που προσδιορίζει Πόντο.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Η ετυμολογια του ειναι -Ευ=καλός + θυμός=διάθεση=εύθυμος χαρακτήρας=προικισμένος με καλή διάθεση.Προέρχεται από το αρχαίο όνομα Ευθύμιος.Κατατάσσεται στα ονόματα που προέρχονται από βάση σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων (γλυκύς=γλυκιά, αγαθός=αγαθή).Ευθύμιος όμομα επτά αγίων της ορθόδοξης εκκλησίας.Γιορτάζουν στις 20 Ιανουαρίου.Ευθυμία ονομαζόταν μια από τις μαινάδες που κρατούσε αναμμένη δάδα στο αριστερό της χέρι και κύμβαλο στο δεξί.
Ο αρχαίος Εύθυμος είναι γιος του ποτάμιου θεού Κικίνου ή του Αστυκλή από τους Λοκρούς της Ιταλίας και περίφημος αθλητής στην εποχή των περσικών πολέμων.
ΕΠΑΡΧΟΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα,ήταν ο προϊστάμενος των συντεχνιών (συνεταιρισμών, σωματείων)
ΕΞΑΡΧΟΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα.
Ευσταθιάδης, γιος ή απόγονος του Ευσταθίου
ΕΥΣΤΑΘΟΓΛΟΥ: Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ευστάθιος με την κατάληξη –ογλου που προσδιορίζει ανατολή. Άλλα παρόμοια επώνυμα: Ευσταθίου, Ευσταθιάδης, Ευσταθόπουλος, Σταθόπουλος, Σταθακόπουλος, Σταθάτος, Σταθάς, Σταθάκης, Σταθακάρης.
--Ζ----------------------------------------------------------------------------------
Ζαγανιάρης. καχεκτικός, αρρωστημένος, λαγωνικό (Κρήτη), ζάγανος ειδ. πουλιού του κυνηγιού.
Ζαβιτσάνος, αυτός που κατάγεται από το χωριό Ζάβιτσα (το σημερινό Αρχοντοχώρι)Ζαρκαδούλας, χαϊδευτικό της λέξης ζαρκάδι
ΖΑΡΙΦΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την αραβική λέξη zarif=χαριτωμένος, κομψός, λεπτός, ευτράπελος.
Ζούλας, από το ρήμα ζουλώ, που σημαίνει συνθλίβω, συμπιέζω. Μεταφορικά σημαίνει άνθρωπο δυνατό που μπορεί να συνθλίψει
Ζεππος, Τζεπος, Τζουζεπος. Επωνυμο το οποιο ανηκει στην κατηγορια των πατρωνυμικων προερχομενο απο το ξενο και ιταλικο βαπτηστικο ονομα Giuseppe (Ιωσηφ).
Ζήλιας. ζίλιο, το μέρος του ζώου ανάμεσα στην κοιλιά και τα πίσω πόδια (και από τη ζήλια)Ζούζουλας. ζουζούλι, ζωύφιο
Ζυμπρακάκης. ζύμπραγος από ένα αρχαίο συμπραγής, σημερινό κρητικό συμπραγός δίδυμος. Υπάρχει άλλωστε και το όνομα Μπραγός.
Ζωχιός. ζόχος, ζοχιός, τσόχος άγριο χόρτο, ο αρχαίος σόγχος
ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ . ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΑΚΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Η ΤΗΝ ΛΑΚΩΝΙΑΕΠΩΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ. ΖΑΧΑΡΗΣ,ΖΑΧΑΡΩ,ΖΑΧΑΡΙΑΣ ,ΖΑΧΟΣ.ΟΜΟΕΙΔΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΚΑΦΕΣ,ΞΥΔΗΣ, ΞΥΔΑΚΗΣ,ΠΑΣΤΟΣ,ΣΑΛΑΤΑΣ.
ΖΑΪΜΗΣ. το ζαϊμης τουρκικο ZAIM τιμαριούχος, τίτλος τιμητικός, επωνυμία για ολόκληρη τάξη.
ΖΑΜΠΑΣ:Επωνμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zaba που σημαινει βατραχος.
ΖΑΡΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zar που σημαινει αναμμενο καρβουνο.
ΖΔΡΑΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο την σλαβικη λεξη zdral που σημαινει γερανος (πουλι).
ΖΕΛΙΩΤΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη selje που σηαινει λαχανο.
ΖΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zica που σημαινει συρμα.
ΖΛΑΤΑΝΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zlatan που σημαινει μαλαματενιος (zlato χρυσαφι).
ΖΟΛΩΤΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη ρωσσικη λεξη zoloto που σημαινει χρυσαφι.
ΖΟΡΜΠΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από την τουρκική λέξη zorba=ταραξίας, σφετεριστής, εκβιαστής, οπλοφόρος σε άτακτο στρατιωτικό σώμα. «Μην πας κουρσάρος και ζορμπάς μην πας να γδύνεις τ΄αρφανά» δημοτικό μοιρολόι.
ΖΩΡΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zora που σημαινει αυγη (Αυγερης, Αυγερινος) αλλα και απο το zor που σημαινει ζορι.
ΖΑΦΕΙΡΟΥΛΗΣ: Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Ζαφείρης=ζαφείρι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ούλης.Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
Ζαφείριος = από την αρχαία λέξη σάπφειρος, ένας πολύτιμος λίθος με χρώμα βαθύ γαλάζιο (το ζαφείρι)
Ζαφείρω – Σαπφειρίνη
Ζήκος – Ζώσιμος
Ζήσης – Ζώσιμος
Ζώτος – Ζώσιμος
Ζούλας – Κυριαζής
Ζήσης: Επωνυμο προερχομενο από το ομώνυμο ευχετικό βαφτιστικo να ζηση.τοεπωνυμο επικρατει στην Ηπειρο
Ζίγκας.Επωνυμο ξενικο που πιθανόν να προέρχεται από τη σλαβική λέξη zigkior, που σημαίνει ο γκρινιάρης.
Ζορμπάς. Από το [Τουρκ 415] zorba=βίαιαος, επαναστάτης, αντάρτης και Ζορμπάνος
--Η----------------------------------------------------------------------------------
ΗΛΙΑΔΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το 1) βαπτιστικό όνομα Ηλίας με την κατάληξη –αδης.Ηλίας: όνομα εκ της Παλαιάς Διαθήκης, προφήτης του Ισραήλ «ο άγιος ο εφ άρματος αναληφθείς εις τους ουρανούς ίσως πρόκειται και για παρετυμολογία προς το ήλιος. 2) Ηλιάς: μία από τις επτά κόρες του ήλιου. Άλλα παρόμοια επώνυμα: Ηλιάκος, Λιάκος.
Ηλίου: Επώνυμο α) από το οποίο στηρίζεται στα αρχαία ελληνικά πρότυπα βασιζόμενα στα γεωγραφικά ονόματα Ήλειος, Θεσσαλός, Λυδός β) πατρωνυμικό προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ηλίας.
--Θ ----------------------------------------------------------------------------------
Θανάκος, υποκοριστικό του βαφτιστικού ονόματος Αθανάσιος (Θανάσης).
Θεοδωρακάκης, γιος ή απόγονος του Θεοδωράκη. Στα επίθετα η κατάληξη –άκης δεν είναι υποκοριστική αλλά πατρωνυμική (δηλώνει δηλαδή τον απόγονο).
Θάνος .Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αθανάσιος.
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ:Επώνυμο πατρωνυμικό προερχόμενο από το αρχαίο ελληνικό βαπτιστικό όνομα Θεοδόσιος. Θεοδόσιος ο Μέγας, γιος του στρατηγού Βαλεντιανού Θεοδοσίου. Ανακηρύχτηκε Αύγουστος το 379 του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους.Θεοδόσιος, μαθηματικός από τη Βιθυνία, συγγραφέας τω σφαιρικώ.Θεός+δίδωμι=δοσμένος στον θεό.
Θεοδωρακάκης, Θεοδωράκης, Θεοδωρακόπουλος, Θεοδωράτος, Θεοδωρίδης, Θεοδωρίκος, Θεοδώρου: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Θεόδωρος.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από αρχαιοελληνικό παρατσούκλι, όνομα. Θεόφιλος = Αθηναίος άρχοντας κατά την Ιόβη Ολυμπιάδα=θεός+φίλος= αγαπητός στον θεό.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Επώνυμο σύνθετο εκ του βαπτιστικού ονόματος αποτελούμενο από τη λέξη θεός + χάρις =η χάρις του θεού. Αρκετές φορές εδίδετο το όνομα αυτό μετά τον θάνατο προηγούμενου τέκνου στο νέο.Άλλα επίθετα: Θεοχαράκης, Χαράκης, Χάρης
--Ι------------------------------------------------------------------------------------
ΙΛΑΝΤΖΗΣ, ΙΛΑΝΤΖΟΓΛΟΥ:Προερχόμενο από την τουρκική λέξη ILAN=δήλωση, διαφήμιση, με την προσθήκη της νεοελληνικής κατάληξης –ης που συνήθως έχουν τα επώνυμα με τουρκική ρίζα.
ΙΣΑΔΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από το αρχαίο επίθετο ίσος=δίκαιος. Ισαίος, ο περήφημος Αθηναίος ρήτορας, δάσκαλος του Δημοσθένη. Το επώνυμο απαντάται στην Σπάρτη.
ΙΤΣΙΟΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο έχει σχέση προέλευσης από τα λουλούδια. Ίτσιος=μενεξές.
Αναρτήσεις
