Ύψωμα 731.Οι Θερμοπύλες πού δέν έπεσαν

(ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων)

Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικό. Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι καταπονημένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή εδάφους.

Μεγάλη συμβολή στον Β' ΠΠ είχε η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό η Ελληνο-ιταλική σύγκρουση στην Πίνδο, η Μάχη των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά και η Μάχη της Κρήτης. Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ γνωστό, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της «Εαρινής Επίθεσης» των Ιταλών στο Ύψωμα 731.

Το εν λόγω ύψωμα (υψόμετρο 731 μ.) βρίσκεται περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.

Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη. Στο ύψωμα 731, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της I Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει 586 άνδρες νεκρούς και τραυματίες, περίπου την μισή του δύναμη. (Απολογισμός της μάχης για τους Ιταλούς 1.000 νεκροί και 3.000 τραυματίες και για τους Έλληνες 145 νεκροί και 400 τραυματίες.)

Η τιτανομαχία του Υψώματος 731

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας- Σταθαράς: «Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! Και ήρτες τέλος Συ Μητέρα-Μέρα…» Το ηρωικό έπος του 1940-41 τα έχει όλα, όσα διασαλπίζει με τη στεντόρεια φωνή του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. Από τα βαθιά χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 μέχρι τον Απρίλιο του 1941 διαδραματίστηκαν επικά γεγονότα, που προκαλούν τη συγκίνηση και το θαυμασμό μας. Εμείς οι νεότεροι τα διαβάζουμε στην Ιστορία. Η προηγούμενη όμως γενιά τα έζησε ενεργά και τα έγραψε με ιδρώτα και αίμα πάνω στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας. Το 731 αναδείχθηκε και Μαραθώνας και Σαλαμίνα και Εικοσιένα!» (ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, «ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 - Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά», 15-2-2008.)

Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου». (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442).

Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ύψωμα 731.Οι Θερμοπύλες πού δέν έπεσαν"

Ή Ελπίδα γιά τό μέλλον μας....ή εύγένεια καί η ποιότητα

Ζούμε την εποχή της απόλυτης παρακμής στη χώρα μας.Όλοι το αισθάνονται κι όλοι το βιώνουν εκτός από μια κλειστή ομάδα που προσπαθεί και συνεχίζει να αλλάξει το DNA της ψυχοσύνθεσης αυτού του λαού.

Εν μέρει το έχουν καταφέρει κι έχουν εκμαυλίσει την ελληνική κοινωνία όμως δεν έχουν καταφέρει να αλλοιώσουν ακόμα το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο αυτού του λαού που είναι η γλώσσα του και ο πολιτισμός του.Κι αν οι φελλοί ακόμα επιπλέουν αυτός ο πλούτος δεν θα χαθεί και θα έρθει η ώρα που θα τους πνίξει.Γιατί αυτός ο λαός άντεξε σε δυσκολότερες καταστάσεις.Δεν απεθνικοποιήθηκε, δεν έχασε τον πλούτο του παρά την πενία του.
Απολαύστε κι ακούστε τον καθαρό ελληνικό λόγο του Οδυσσέα Ελύτη και να αισιοδοξείτε …. όσο διατηρείτε την ελληνικότητά σας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ή Ελπίδα γιά τό μέλλον μας....ή εύγένεια καί η ποιότητα"

ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ

Η τροπή των Εθνικών Ονομάτων σε Γεωγραφικά
 Ή τροπή τών ελληνικών εθνικών ονομάτων, τών φυλετικών ονομάτων, σέ γεωγραφικά συντελέστηκε σέ μια πρώτη φάση μετά τήν μόνιμη εγκατάσταση τών ελληνικών φύλων, τήν ανάμιξη τους μέ τά προελληνικά φύλα, τήν ίδρυση τών πόλεων και τον ελληνικό αποικισμό.
Κατά τήν πρώτη αυτή φάση πολλά εθνικά, κυρίως πόλεων, πρέπει νά προέρχονται από προελληνικά ονόματα, σ’ εκείνες κυρίως τις περιοχές όπου υπήρχε έντονη οικιστική και πολιτιστική παράδοση, όπως στις περιοχές της νοτίου Ελλάδος και τών νησιών.
Ή ύπαρξη τών τόπων αυτών διαπιστώνεται τόσο απο τή μυθολογική παράδοση οσο και από αρχαιολογικά ευρήματα και κυρίως από τήν ύπαρξη περισσοτέρων στρωμάτων Ιερών, ένα φαινόμενο πού κυρίως ερμήνευσε και αξιολόγησε μεταξύ  άλλων ό μεγάλος θρησκειολόγος Nilsson.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ"

ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ."

Πρωτοπόροι Μινωίτες

Ο Κρητικός ερευνητής εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ., το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες

Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.

Αποτύπωση ηλιακού ημερολογίου σε μινωικό σφραγιστικό εύρημα, κατασκευασμένο από δόντι ιπποποτάμου. «Οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες»

Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.

Ο δρ. καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής



Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.

Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.

Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.

Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».

Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».

Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.

Αριθμητικές πράξεις

«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.

Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».

Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.

Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.

Μανόλης Κοκολάκης

Πηγή: Έθνος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρωτοπόροι Μινωίτες"

Κνωσσός-Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ

Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης για μια ολόκληρη πόλη το συναντάμε στην Κνωσό. Οι ανασκαφές του 'Αρθουρ Έβανς στις αρχές του αιώνα έφεραν στο φως ένα εντυπωσιακό σύστημα ύδρευσης.

 Το νερό μεταφερόταν μέσα σε πήλινες σωλήνες από αρκετά μακριά απ' τις περιοχές Κουναβων και Αρχανών στο υδραγωγείο της πόλης και από εκεί διανεμόταν στα σπίτια.
Τα σπίτια ήταν ξύλινα, πέτρινα και μαρμάρινα και μερικά απ' αυτά με τρεις, λιγότερα με τέσσερις αλλά και λίγα, όπως το παλάτι, με πέντε ορόφους.
Κάποια δημόσια κτήρια, μάλλον αποθήκες τροφίμων, είχαν επενδυμένους τοίχους με κεραμικά πλακάκια παρόμοια με τα σημερινά.σχέδιο αρχαίων σωλήνων και ενώσεων
Υδραυλικά στο παλάτι της Κνωσού στην Κρήτη από την Πρώτη ΜεσοΜινωική περίοδο περίπου 2000 π.Χ. Τα τμήματα (πήλινων σωλήνων) από ψημένο πηλό είχαν κατασκευαστεί με τρόπο που να εγκαθιστώνται εύκολα. Αλληλοεπικάλυψη των άκρων των σωλήνων χρησιμοποιούταν για ομαλές ενώσεις, εξασφαλίζοντας ελεύθερη ροή του νερού και ελάχιστο στροβιλισμό. Πριονωτή διαμόρφωση των ενώσεων διατηρούσε την ένωση σίγουρη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κνωσσός-Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Ανασφάλιστος εργαζόμενος καθάριζε τζάμια στο υπουργείο Εργασίας, τον θεματοφύλακα των εργασιακών δικαιωμάτων, έπεσε και σκοτώθηκε και ξαφνικά όλοι έμειναν έκπληκτοι.
 Το υπουργείο ξαφνιάστηκε που την καθαριότητα είχε αναλάβει ένα συνεργείο και μια εταιρεία η οποία είχε τους εργαζόμενους -σκλάβους χωρίς ασφάλιση και χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Ο άτυχος εργάτης από την Αίγυπτο κλήθηκε παράνομα την Κυριακή να καθαρίσει χωρίς να τηρούνται τα στοιχειώδη, έπεσε από τον τρίτο όροφο και σκοτώθηκε στο…βωμό της διαφάνειας που επαγγέλλεται η κυβέρνηση.
Εμειναν όλοι έκπληκτοι για το πώς έγινε κάτι τέτοιο, πώς καθάριζε ο εργάτης χωρίς ασφάλιση. Μα η γενική Γραμματεία δεν είχε υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρεία καθαρισμού;
 Τώρα αντιλήφθηκαν ότι τους έχει ανασφάλιστους μέσα στο ίδιο το υπουργείο Εργασίας;
Από την άλλη, το γεγονός έγινε την Κυριακή και μόλις σήμερα βγήκε στη δημοσιότητα. Γιατί τόση καθυστέρηση;
Επίσης, ποιοι προσπάθησαν να εμφανίσουν τον Αιγύπτιο ότι είχε απλά μια προφορική συμφωνία εργασίας με την εταιρεία; Αναπάντητα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουν στο υπουργείο κι όχι να κάνουν την πάπια και κατόπιν εορτής να ανακοινώσεουν κυρώσεις στην εταιρεία.
Αλλά να μην κάνουν και τους έκπληκτους για το καθεστώς που επικρατεί με τις εταιρείες καθαρισμού.
 Μήπως ξέχασαν την υπόθεση Κούνεβα; Ως αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ δεν είχε βγει στα χαρακώματα και κατηγορούμε τη ΝΔ ότι επιτρέπει τέτοιες συνθήκες εργασίας; Γιατί δεν έκανε απολύτως τίποτε να καθαρίσει τη βρομιά και τη μαφία που επικρατεί με κυκλώματα να εκμεταλλεύονται κακόμοιρους μετανάστες;
Δεν πήγαν καμιά βόλτα σε εταιρείες να δουν πώς δουλεύουν όλοι στον καθαρισμό;
Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα κι ας κοιτάξουν να κάνουν παρεμβάσεις σε ένα θέμα που ντροπιάζει τη χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είχε βγει στα κάγκελα για την υπόθεση Κούνεβα;
Πηγή: www.antinews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΕΡΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Το βιντεάκι είναι μια 24ωρη παρατήρηση όλων των πτήσεων μεγάλων αεροσκαφών στον κόσμο, που συμπυκνώνεται σε περίπου 2 λεπτά.

Από το διάστημα μοιάζουν με τη δραστηριότητα μιας κυψέλης μελισσών.
Τα κίτρινα στίγματα είναι πολιτικά αεροσκάφη, πολλά με πάνω από 300 άτομα on board!
Σημειώστε ότι οι κατευθυνόμενες στα ανατολικά πτήσεις από τη Βόρεια Αμερική προς την Ευρώπη είναι τη νύχτα, και οι κατευθυνόμενες στα δυτικά πτήσεις, από την Ευρώπη είναι στο φως της ημέρας.
Θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι καλοκαίρι στο Βόρειο ημισφαίριο, από την αντανάκλαση του ήλιου στον πλανήτη.Θα μπορούσαμε επίσης να δούμε ότι δεν έδυσε αρκετά στον ακραίο Βορρά
και δεν ανέτειλε αρκετά στον ακραίο Νότο.
Διδασκόμαστε για τη γήινη κλίση, και πώς προκαλεί το καλοκαίρι και το χειμώνα, και πρέπει να φανταστούμε τι ακριβώς γίνεται στη συνέχεια.
Με αυτήν την 24ωρη παρατήρηση του ταξιδιού των αεροσκαφών, μπορούμε επίσης να δούμε το φώς της ημέρας να κινείται πάνω απ' τη γήινη επιφάνεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΕΡΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ"

ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ

ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ως ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ

«Δανείζει τον Θεό αυτός που ελεεί τον φτωχό» λέει η χριστιανική ρήση και δυστυχώς όσο απλή είναι στα λόγια τόσο δύσκολη είναι στην πράξη.

Μια εσωτερική αναζήτηση για τον καθέναν μας και εύκολα επιβεβαιώνεται το πόσο «δύσκολο» είναι για τον άνθρωπο να ελεεί τον πλησίον του .

Ε υ τ υ χ ώ ς για την πατρίδα μας και όχι μόνο, η προαναγραφόμενη χριστιανική ρήση δεν έμεινε κενό γράμμα για κάποιους, οι οποίοι μένοντας κι άγαμοι ακόμη για να μην ελαττωθεί η περιουσία τους , έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν (και δεν ήταν λίγα) στην πατρίδα τους είτε για να ενισχυθεί ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων από τους κατά καιρούς κατακτητές, είτε για να δημιουργηθούν Δημοτικά Σχολεία , Γυμνάσια , Τεχνικές Σχολές , Πανεπιστήμια , Νοσοκομεία , να προικισθούν άπορες νέες, να βοηθηθούν άρρωστοι , να γίνουν δρόμοι , δημόσια κτίρια και γέφυρες, που μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται και τόσα άλλα ευεργετήματα .
Και αυτοί δεν ήσαν άλλοι από τους ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ , ξεχωριστή μερίδα των οποίων αποτελούν οι
Η Π Ε Ι Ρ Ω Τ Ε Σ   Ε Υ Ε Ρ Γ Ε Τ Ε Σ.
Από την Ήπειρο , σύμφωνα με την εφημερίδα Ημερησία και στο έντυπο που κυκλοφόρησε με τίτλο « Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ» , προέρχονται οι περισσότεροι εθνικοί ευεργέτες (πάνω από σαράντα) και ανάμεσα στις «ευεργετομάνες» περιοχές εξέχουσα θέση κατέχει το Μέτσοβο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ"

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

2010: Η χρονιά των μεγάλων αποχωρήσεων στην ενέργεια

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Χρόνιες στρεβλώσεις, πανίσχυρα κρατικά μονοπώλια, προστατευτισμός και δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές στην Ελλάδα. Και εάν για τους Έλληνες η επιλογή της αποχώρησης είναι πολύ πιο δύσκολη –εμείς είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε στην Ελλάδα τόνισε χαρακτηριστικά συνεταίρος ξένης εταιρείας που αποφάσισε να μη συνεχίσει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα– δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους ξένους.

Και βέβαια η οικονομική κρίση, αποτέλεσε ίσως τον πιο καθοριστικό παράγοντα, στην απόφαση πολλών εταιρειών που δραστηριοποιούνται επί χρόνια ή και δεκαετίες στη χώρα μας, να φύγουν από την Ελλάδα.
Δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο ενεργειακός τομέας και ειδικότερα η αγορά των καυσίμων μετρά τις πιο τρανταχτές και πολυσυζητημένες αποχωρήσεις: μπορεί τα deals να έκλεισαν το 2009, ωστόσο η αποχώρηση των δύο μεγάλων διεθνών παικτών από την αγορά καυσίμων με τη μεταβίβαση των BP στα ΕΛΠΕ και Shell στη Motor Oil ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς που ολοκληρώνεται την ερχόμενη εβδομάδα.
 Οι ξένοι στην ουσία οδηγήθηκαν στην πόρτα της εξόδου καθώς η ελληνική αγορά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, που ξεκινούν από στρεβλώσεις και προστατευτισμό (περιορισμοί στις μεταφορές και τα βυτιοφόρα) και φτάνουν σε διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς όπως ο υπερεπαγγελματισμός των πρατηρίων, το λαθρεμπόριο και τη νοθεία που δημιουργούν εκτός των άλλων συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού για τις υγιείς και νόμιμες εταιρείες.
Στον ηλεκτρισμό, η ιταλική Enel που διαδέθηκε την ισπανική Endesa, αποφάσισε να μη συνεχίσει να δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής, με την αποχώρηση να σχετίζεται εν μέρει με τα χρόνια προβλήματα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Η σχετική συμφωνία με τον όμιλο Μυτιληναίου μπορεί να ήταν γνωστή εδώ και καιρό, ωστόσο επισφραγίστηκε τον περασμένο Μάρτιο. Κυρίως η ιταλική εταιρεία έφυγε από το συμβατικό ηλεκτρισμό εξαιτίας των δικών της προβλημάτων υπερδανεισμού και την προσπάθειά της να διατηρήσει την πιστοληπτική της ικανότητα πουλώντας περιφερειακά πάγια ενώ για τον ίδιο σκοπό πραγματοποιήθηκε δημόσια προσφορά μετοχών της Enel Green Power.
Εκεί όμως που οι ξένοι επενδυτές πραγματικά οδηγήθηκαν στα πρόθυρα... «νευρικής κρίσης» από τον προστατευτισμό του μονοπωλίου της ΔΕΗ ήταν στη λιανική του ηλεκτρισμού.
Ο μεγαλύτερος ιδιώτης προμηθευτής, η αυστριακή Verbund που και η ίδια είναι κρατική εταιρεία στην Αυστρία, είδε τις προσπάθειές της για δραστηριοποίηση να υπονομεύονται από τις συνθήκες της αγοράς και από το μη φιλικό για τις ιδιωτικές εταιρείες προμήθειας θεσμικό πλαίσιο.
Φυσικό επακόλουθο, οι Αυστριακοί να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους, αφήνοντας τον Έλληνα συνεταίρο τους να συνεχίσει τη μάχη για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Αποχώρηση όμως είχαμε και από την αγορά του φυσικού αερίου με την αμερικανική Duke Energy να αποφασίζει να φύγει από την Εταιρεία Παροχής Αερίου Αττικής. Από την ΕΠΑ Αττικής αναμένεται να αποχωρήσει και ο έτερος ιδιώτης μέτοχος η Shell και ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αναζήτησης στρατηγικού εταίρου, που στο προηγούμενο σχήμα διέθετε και το μάνατζμεντ της εταιρείας.
Πηγή:www.capital.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Στην Αλβανία, δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο τρόπο για να σχηματίζονται τα επίθετα που συνήθως είναι δυσύλλαβα, Hoxha,Shehu Prifti, Çela,Leka,Dervishi, Hysi,Rama,Dibra, ,Abazi,Sinani,Gjika,Kola,Kraja,Luka,Duka, Gjoka,Murati,Kristi,Mulo, Muço, Andoni,
Hasani,Koçi,Frashëri,Ruçi,Zeneli,,Papa,Spahiu,Balla κτλ

Στη Βουλγαρία , το -ov είναι αντίστοιχο του δικού μας απλού σχηματισμού σε γενική Γεωργίου, Αποστόλου κτλ.
Στη Σερβία, το -ic είναι υποκοριστικό, αντίστοιχο των δικών μας, -οπουλος, -άκης, -ούδης, -ούσης, -ούλης κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ

Στη Ρουμανία, έχουν το -escu, που είναι δηλώνει οτι καταγωγή απο αυτόν που ειναι ως θέμα, Vladimirescu, του Vladimir.
Στα αγγλικά επώνυμα, υπάρχουν διάφοροι τύποι, από το σκωτσέζικο Mac (και Nic στα γαλλικά για τις γυναίκες) ως το ιρλανδικό Ο' και το νορμανδικό Fitz.
Αλλά στην αγγλική είναι συνηθέστερα τα τοπωνυμιακά επίθετα (Church-hill, Rivers, At-wood, East-wood etc) καθώς και αυτά που δηλώνουν ιδιότητες (Good-will, God-speed, Black-head, Muddy, etc). Σε αντιστοιχία, έχουμε τα ελληνικά επίθετα που δηλώνουν συνήθως επαγγέλματα (σαμαράς, καρεκλάς, φούρναρης, κτλ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΩΝΥΜΑ"

Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά.

(από τα ΧΡΥΣΑ ΛΟΓΙΑ του geodel)

---

Γιατί αλήθεια διδάσκουμε τα αρχαία ελληνικά στα παιδιά που θέλουμε να μορφώσουμε, σε τόσο πολλές ώρες μάλιστα;

Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο.

Πρώτα απ’ όλα, Γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο Απώγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλη μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης· νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές· αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα - φυσικά εξελιγμένη -, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια.

Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την ιστορία του, Γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια του ίδιου του εαυτού του. Είμαι Έλληνας, συνειδητός Έλληνας, αυτό θα πει, έχω αφομοιώσει μέσα μου την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα.

Ο δεύτερος λόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε την αρχαία πνευματική Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο ελληνικό, με συνδετικό κρίκο τον ρωμαϊκό. Με τους άλλους Ευρωπαίους μας δένει βέβαια και ο Χριστιανισμός, όσο και να μας χωρίζουν ορισμένα δόγματα. Μα και ο Χριστιανισμός έπρεπε να δουλευτεί. Πρώτα με την ελληνική σκέψη, για να μπορέσει ν’ απλώσει έπειτα στον ευρωπαϊκό χώρο. Η ρίζα του πολιτισμού των Ευρωπαίων όλων είναι ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός και η τέχνη, γι’ αυτό δεν μπορεί να τα αγνοεί κανείς, αν θέλει να αισθάνεται πως πνευματικά ανήκει στην Ευρώπη.

Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν’ αγνοούν την αρχαία Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος. Από κάθε λογής σκλαβιά, και υλική και πνευματική. μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον ελληνικό χώρο στα παλιά εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο πολιτισμό, πάνω απ’ όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. Οι λαοί όμως αυτοί ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο. Το απολυταρχικό τους σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά στο βασιλέα και στους θρησκευτικούς αρχηγούς.

Η ελεύθερη πράξη και η ελεύθερη σκέψη είναι άγνωστα στον εξωελληνικό κόσμο. Και οι Έλληνες; Πρώτοι αυτοί, σπρωγμένοι από μια δύναμη που βγαίνει από μέσα τους και μόνο, τη δεσποτεία θα τη μεταλλάξουν σε δημοκρατία, και από την άβουλη, ανεύθυνη μάζα του λαού θα πλόσουν μια κοινωνία από πολίτες ελεύθερους, που καθένας τους να νιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο και για τη δική του και για των άλλων την προκοπή. Ο στοχασμός είναι κι αυτός ελεύθερος για τα πιο τολμηρά πετάγματα του νου και της φαντασίας. Ο Έλληνας είναι ο πρώτος, που ενώ ξέρει πως δεν μπορεί ατιμώρητα να ξεπεράσει τα σύνορα του ανθρώπου και να γίνει θεός, όμως κατέχεται από μια βαθιά αισιοδοξία για τις ανθρώπινες ικανότητες και είναι γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο, που τον πιστεύει ικανό να περάσει τις ατέλειές του και να γίνει αυτό που πρέπει να είναι - ο τέλειος άνθρωπος.

Αυτή η πίστη στον τέλειο άνθρωπο, συνδυασμένη με το βαθύ καλλιτεχνικό αίσθημα που χαρακτηρίζει την ελληνική φυλή, δίνει στον αρχαίο Έλληνα τον πόθο και την ικανότητα να πλάσει πλήθος ιδανικές μορφές σε ό,τι καταπιάνεται με το νου, με τη φαντασία και με το χέρι: στις απέριττες μορφές που σχεδιάζουν οι τεχνίτες στα αγγεία της καθημερινής χρήσης, στη μεγάλη ζωγραφική, στην πλαστική του χαλκού και του μαρμάρου, πάνω απ’ όλα στο λόγο τους, και τον πεζό και τον ποιητικό.

Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να δόσουμε στα παιδιά μας, για να μορφωθούν· για να καλλιεργήσουν τη σκέψη τους αναλύοντας τη σκέψη των παλιών Ελλήνων· για να καλλιεργήσουν το καλλιτεχνικό τους αίσθημα μελετώντας ό,τι ωραίο έπλασε το χέρι και η φαντασία των προγόνων τους· για να μπορέσουν κι αυτοί να νιώσουν τον εαυτό τους αισιόδοξο, ελεύθερο και υπεύθυνο για τη μοίρα του ανθρώπου πάνω στη γη· προπαντώς για να φουντώσει μέσα τους ο πόθος για τον τέλειο άνθρωπο.__

Ι.Θ. Κακριδής

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά."

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Μια μυστική προσέγγιση στην Πρωτοχρονιά

Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε σαν ημέρα της πρώτης του χρόνου από τους Ρωμαίους το 153 π.Χ. Στο Βυζάντιο η 1η Ιανουαρίου υιοθετήθηκε και καθιερώθηκε σαν ημέρα πρωτοχρονιάς το 1000 μ.Χ.

Η αρχιχρονιά, ή Πρωτοχρονιά, όπως έχουμε περισσότερο συνηθίσει να την λέμε, είναι μια από τις πιο αγαπημένες γιορτές των Ελλήνων, αλλά και ολόκληρης σχεδόν της ανθρωπότητας.
 Έχει καθιερωθεί στους περισσότερους λαούς του κόσμου να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου και είναι γεγονός πλέον η ύπαρξη δορυφορικών εκπομπών από όλες τις χώρες προς όλες τις χώρες της γης, για μια όσο το δυνατόν πιο «συντονισμένη» αλλαγή του χρόνου, παρ’ όλη τη διαφορά της ώρας.
Από την Αυστραλία και την Ιαπωνία μέχρι τη Βρετανία και την Ισλανδία, έως τις χώρες της Μεσογείου, οι άνθρωποι γιορτάζουν με χαρά και πανηγυρισμούς την Πρωτοχρονιά, ίσως γιατί κάθε νέος χρόνος φέρνει μαζί του την ελπίδα για καλύτερες μέρες.
Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε σαν ημέρα της πρώτης του χρόνου από τους Ρωμαίους το 153 π.Χ. Στο Βυζάντιο η 1η Ιανουαρίου υιοθετήθηκε και καθιερώθηκε σαν ημέρα πρωτοχρονιάς το 1000 μ.Χ.
Πριν από το 153 π.Χ., σαν πρώτη του έτους ημέρα, εορταζόταν η 1η Μαρτίου, ενώ σε άλλες περιοχές του τότε γνωστού κόσμου η πρώτη ή η ενδέκατη Σεπτεμβρίου, αλλά και η πρώτη νουμηνία (αρχή της νέας Σελήνης) μετά το θερινό ηλιοστάσιο (21η Ιουνίου), όπως συνέβαινε στο αττικό σεληνιακό ημερολόγιο ή η πρώτη νουμηνία μετά την φθινοπωρινή ισημερία, όπως ίσχυε στο μακεδονικό ημερολόγιο. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα κάτι που συνήθως διαφεύγει της προσοχής μας.
Εάν η πρώτη Μαρτίου εκληφθεί σαν η πρώτη ημέρα του χρόνου, τότε δικαιολογείται και μιας άλλη μορφής αρίθμηση των μηνών του έτους, σύμφωνα με την οποία ο Σεπτέμβριος, ο Οκτώβριος, ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος είναι ανιστοίχως ο έβδομος (επτά-Σεπτέμβριος), ο όγδοος (οκτώ-Οκτώβριος) ο ένατος (εννέα-Νοέμβριος] και ο δέκατος (δέκα-Δεκέμβριος) μήνας του χρόνου. Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι ο 11ος και 12ος μήνας αντιστοίχως του έτους σε αυτήν την περίπτωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ"

ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΝΕΙΟΝ ΟΡΥΓΜΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
του hermann J. kIenast αρχαιολόγου, Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο

Η νήσος Σάμος βρίσκεται στο ανατολικό Αιγαίο κοντά στις ακτές της Μ. Ασίας. Μαζί με τις πόλεις Μίλητο και Έφεοο αποτελούν τον πυρήνα της Ιωνίας, περιοχής περίφημης για τον πολιτισμό της κατά την αρχαιότητα.

Ο εποικισμός της νήσου συγκεντρώθηκε στα ΝΑ, όπου γύρω από έναν φυσικό λιμένα αναπτύχθηκε η πρωτεύουσα.
Χάρη στη γεωγραφική θέση και στους ικανούς ναυτικούς της η Σάμος έπαιξε ηγετικό ρόλο και έφθασε στο απόγειο της ακμής της κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Για να εννοήσουμε την κεφαλαιώδη σημασία της, είναι αρκετή μια αναφορά στον Ηρόδοτο, που περιγράφει με μεγάλο θαυμασμό πώς οι Σάμιοι είχαν κατορθώσει να κατασκευάσουν τα τρία μεγαλύτερα έργα ολόκληρης της Ελλάδας: μια σήραγγα (όρυγμα) για την ύδρευση της πόλης, μια προβλήτα για την προστασία του λιμένας και το ναό της Ηρας, αφιερωμένον στην κυριότερη θεότητα της νήσου.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει κατά πρώτον τη σήραγγα, την περιγράφει εν συντομία συμπληρώνοντας την αναφορά με το όνομα του κατασκευαστή, του αρχιτέκτονα-μηχανικού Ευπαλίνου, γιου του Ναυστρόφου του Μεγαρέως. Χωρίς τη συγκεκριμένη αναφορά -που πράγματι είναι η μοναδική από την αρχαιότητα- το όρυγμα σίγουρα θα παρέμενε άγνωστο.
Τα εξωτερικά ίχνη απαλείφθηκαν λίγο αργότερα αφ’ ότου σταμάτησε η λειτουργία του, και η αναζήτηση του κατά τους νεότερους χρόνους οφείλεται ακριβώς σ’ αυτή την αναφορά του Ηροδότου. Το όρυγμα εντοπίστηκε τελικώς το 19ο αιώνα και οι προσπάθειες για επαναλειτουργία του, το 1882, επέφεραν την αποκάλυψη του και την πρώτη επιστημονική εκτίμηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΝΕΙΟΝ ΟΡΥΓΜΑ"

Greece 5000 years of civilization

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Greece 5000 years of civilization"

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ..

ΤΑ ΑΥΤΟΜΑΤΑ
του Δημητρίου Καλλιγερόπουλου
δρος Τεχνικών Επιστημών, μηχ. ηλ. ΕΜΠ, καθηγητή Τμήματος Αυτοματισμού του TEI Πειραιά, μέλους του Δ.Σ. της Εταιρείας Μελέτης Αργαίος Ελληνικής Τεχνολογίας
Τα αυτόματα μέσα στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας αποτελούν σίγουρα ένα ιδιαίτερο, ξεχωριστό, ειδικό και ταυτόχρονα εντυπωσιακό στοιχείο.
Στόχος μας όμως δεν είναι ούτε να ξεχωρίσουμε, να απομονώσουμε και να προβάλουμε έναν εξεζητημένο κλάδο της τεχνολογίας, ούτε να εντυπωσιάσουμε.
Στόχος μας αντίθετα είναι να συνδέσουμε τους διάφορους τεχνολογικούς κλάδους ανάμεσα τους, να αναδείξουμε την τεχνική σκέψη που περιέχουν, να συνδέσουμε την τεχνολογία με τα άλλα πνευματικά δημιουργήματα του ανθρώπου, όπως τη φιλοσοφία και την τέχνη.
Στόχος μας είναι ακόμη να γεφυρώσουμε ιστορικά το χάσμα που χωρίζει την παραγνωρισμένη αρχαία ελληνική τεχνολογία με την ευρωπαϊκή Αναγέννηση και τις ιδέες της βιομηχανικής επανάστασης.
Και τα αυτόματα μας διευκολύνουν σ’ αυτό: «Παν μέρος της μηχανικής εν τη αυτοματοποιητική παραλαμβανόμενον/η αυτοματοποιητική, η τέχνη της κατασκευής των αυτομάτων, περιλαμβάνει, περιέχει όλους τους κλάδους της μηχανικής, συμπυ κνώνει όλη την επιστημονική και τεχνική γνώση των μηχανικών» αναφέρει ο Ηρών στην εισαγωγή της Αυτομαιοποιητικής του.
Και ο άλλος μεγάλος Αλεξανδρινός μηχανικός, ο Φίλων ο Βυζάντιος, κατατάσσει την Αυτοματοποιητική, στο τέλος του περίφημου έργου του «Μηχανική Σύνταξις», ως κατάληξη όλων των άλλων κλάδων της Μηχανικής.
Η προϊστορία ίων αυτομάτων
Αναμφισβήτητα τα αυτόματα αποτελούν την τεχνολογία αιχμής κάθε εποχής.
Τα τρία μεγάλα άλματα που πραγματοποίησε η τεχνική σκέψη στην ιστορική της εξέλιξη αφορούν: Πρώτον, την εφεύρεση των εργαλείων, των τεχνητών και άψυχων αντικειμένων, που επεκτείνουν τη δύναμη, τις ικανότητες και την εμβέλεια του ανθρώπου, όπως το ρόπαλο, το ακόντιο και το δρεπάνι. Δεύτερον, την επινόηση των μηχανών, που αποτελούν συμπλέγματα επιμέρους μηχανισμών, ικανών να μεταδίδουν κίνηση ή να ενισχύουν φυσικά μεγέθη, και που λειτουργούν αξιοποιώντας μιαν εξωτερική ενέργεια, π.χ. την ενέργεια του ανθρώπου, ενός ζώου, του νερού ή του ανέμου, όπως το τόξο, η άμαξα και το πλοίο.
 Και τρίτον, τα αυτόματα, τις αυτοκίνητες εκείνες μηχανές που κινούνται με ενέργεια εσωτερική, πλησιάζοντας περισσότερο τη λειτουργία των ζωντανών όντων. Τα αυτόματα όμως αυτά έχουν πανάρχαιες ρίζες.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Κλεσίτας εφηύρε και κατασκεύασε τους μηχανισμούς της αφετηρίας στον ιππόδρομο της Ολυμπίας
Τα μυθικά αυτόματα
Οι πρώτες αυτοκίνητες μηχανές είναι παιδιά της ποιητικής φαντασίας. Αποτελούν δημιουργήματα μιας μυθικής ενόρασης, μιας τεχνολογικής πρόθεσης, μιας τεχνικής επιθυμίας. Εμπεριέχονται στον αρχαίο ελληνικό μύθο και αποτελούν έκφραση της ανθρωπομορφικής του αντίληψης.
Η λέξη «αυτόματον» είναι λέξη ομηρική. «Αυτόμαται δε πύλαι μύκον ουρανού/αυτόματα, από μόνες τους, άνοιξαν οι πύλες του ουρανού» γράφει ο Ομηρος στην Ιλιάδα του (Ε 749, βλ. σχ. 4).
Και ο Ήφαιστος, ο τεχνολόγος, σιδεράς και αυτοματοποιός θεός των Ελλήνων, «τρίποδας είκοσι έτευχεν, χρύσεα δε σφ’ υπό κύκλα εκάστω πυθμένι θήκεν, όφρα οι αυτόματοι θείον δυσαίατ’ αγώνα· θαύμα ιδέσθαι,/είκοσι τρίποδες συνολικά μαστόρευε και άρμοζε ρόδες χρυσές κάτω απ' τη βάση καθενός, για να μπορούν αυτόματα, αυτοκινούμενοι, μες στων θεών τη σύναξη να μπαίνουν. Και ήταν αξιοθαύμαστοι, ένα θαύμα να τους βλέπει κανείς» (Σ 376).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ.."

Η ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Κάποτε οι Μητιονίδες του γένους της Μήτιδος, πρώτης γυναίκας τους Διός, μητέρας της Αθηνάς -που το όνομα της υποδηλώνει πολύτροπη νόηση, ευστροφία, προβλεπτικότητα, ευστοχία, δόλο κ.λπ.- συγγενεύουν με τους Παλαμάονες του γένους του Ηφαίστου. [Παλάμη σημαίνει επιδεξιότητα χεριού, πρακτική γνώση, τέχνασμα] Η Φρασι-μήδη, που συνδυάζει τα διανοητικά γνωρίσματα της Μήτιδος (δύναμη πονηριάς και απάτης, αίσθηση της ευκαιρίας, διάφορες επινοήσεις, ποικίλα τεχνάσματα και πονηρή ευφράδεια), νυμφεύεται τον επιδέξιο στον τροχό Ευπάλαμο.

Γιος τους ήταν ο Παλαμήδης που ανακάλυψε τους κώδικες: τα φωτεινά σήματα, ορισμένα γράμματα του αλφαβήτου και τα παιγνίδια των πεσσών, της ντάμας και των αστραγάλων.
Η Mητι-άδουσα νυμφεύεται τον Παλαμάονα και από το γάμο τους γεννιέται ο Δαίδαλος.
Κάπως έτσι αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτοι μάστορες: οι τεχνίτες δημιο-εργοί: δημιουργοί, αυτοί που έχουν να προσφέρουν κάτι ωφέλιμο στο Δήμο, στο σύνολο.
Ο Ηφαιστος προσφέρει στους ευνοούμενους τους Παλαμάονες και Ευπάλαμους τα μυστικά της τέχνης του, όπως και η Αθηνά τα μυστικά της Μήτιδος. [Έτσι κι αλλιώς ο μαΐστωρ: μάστορας συγγενεύει εννοιολογικά με τη Μήτη]
«Τα αγάλματα του Δαιδάλου λ.χ. εντάσσονται σε μια κατηγορία έργων, των οποίων η Αθηνά και ο Ήφαιστος είναι οι δημιουργοί. Γνωρίζουμε τους τρίποδες που από μόνοι τους -αυτόματοι- προσέρχονται στη συνέλευση των θεών και τις χρυσές υπηρέτριες που βοηθούν τον Ήφαιστο να κινηθεί... Ο Ήφαιστος φιλοτεχνεί ακόμη και τα σκαλιά από χρυσό και άργυρο που φρουρούν το παλάτι του Αλκίνοου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

Η είδηση είναι σε όλους σας γνωστή:τρεις από τους 20 κατηγορούμενους στην υπόθεση του λεγόμενου «Νέου Συνδικάτου του Εγκλήματος», που κατηγορούνται και για την υπόθεση της απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου,αποφυλακίστηκαν την Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010.
 Παρήλθε το 18μηνο της προσωρινής προφυλάκισης χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η δίκη και ο εισαγγελέας Εφετών πρότεινε ως όφειλε την αποφυλάκισή τους υπό όρους και το συμβούλιο Εφετών την επικύρωσε.
Ετσι έπρεπε να γίνει αφού έτσι ορίζει η Ελληνική ποινική Δικονομία για κακουργηματικές πράξεις.Βέβαια κανένας νόμος δεν ορίζει σε πόσο χρονικό διάστημα από την τέλεση μιας πράξης ή καλύτερα από τη σύλληψη των δραστών ολοκληρώνεται μια δίκαιη δίκη κι απονέμεται δικαιοσύνη.
Στην προκειμένη περίπτωση τόσο κατά τη διάρκεια της δίκης όσο και πριν παρατηρούμε μια χαλαρότητα κι ένα πολύ οικείο κλίμα με δηλώσεις αβροφροσύνης εκατέρωθεν μεταξύ των κατηγορουμένων-απαγωγέων και του εφοπλιστή Παναγόπουλου και της συζύγου του.
Δήλωση του κατηγορούμενου-πρωταγωνιστή της απαγωγής:"Η κοινωνία δεν κινδυνεύει από εμένα, όπως έχω παρουσιαστεί ως κακοποιός. Εμείς δεν στραφήκαμε κατά της κοινωνίας και αν γνώριζα από πριν τον χαρακτήρα του απαχθέντος δεν θα συμφωνούσα με την ενέργεια αυτή"!

Δήλωση του συνηγόρου του αποφυλακισθέντος απαγωγέα: "Η αποφυλάκιση είναι το καλύτερο δώρο για τον πελάτη μου επειδή επιπλέον σήμερα έχει και τα γενέθλιά του"!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Αμοργινά επώνυμα ενετικής αρχής

 Αμοργινά επώνυμα ενετικής αρχής

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Το κάστρο της Αμοργού» (τεύχος 26 - Φεβρουάριος 2006)

του Μιχάλη Ευστ. Σκανδαλίδη εκπαιδευτικού – συγγραφέα - ονοματολόγου

Το «Κάστρο της Αμοργού» είναι μια εφημερίδα με την οποία συνεργάζομαι, όχι μόνο επειδή αγαπώ το Αιγαίο και το νησί του απέραντου γαλάζιου, την Αμοργό, αλλά και γιατί ο εκδότης της, ο καλός φίλος Νίκος Νικητίδης, την έχει υψώσει σε περιοδική έκδοση με πολύπλευρη και ποικίλη επιστημονική θεματική που θα ζήλευε κάθε άλλο επαρχιακό έντυπο.

Ο κ. Νικητίδης π.χ. με το ερευνητικό του πάθος γύρω από τα ονοματικά και την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Αμοργού, τροφοδοτεί, προβληματίζει και ενεργοποιεί, πιστεύω, όσους ασχολούνται με την ονοματολογία και την ιστορία του Αιγαίου. Έτσι, οι αναφορές του σε Αμοργινά επώνυμα στα τεύχη 1, 4, 5, 6, 10 και 15 της εφημερίδας καταδεικνύουν ότι στην Αμοργό, όπως και σε άλλες Κυκλάδες (Σύρο, Τήνο, Σαντορίνη, κ.α.) παρατηρείται το φαινόμενο της ύπαρξης οικογενειακών ονομάτων, που έχουν βενετικές ή εν γένει δυτικοευρωπαϊκές ρίζες, που ανάγονται στον 13ο αιώνα (1207), τρία χρόνια από την άλωση της Πόλης από στρατεύματα της Δ’ Σταυροφορίας, όταν Βενετοί τυχοδιώκτες καταλαμβάνουν τις Κυκλάδες και ακολουθεί, στη συνέχεια, εποικισμός των νησιών από Δυτικούς και κυρίως Βενετούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αμοργινά επώνυμα ενετικής αρχής"

Κάλαντα Χριστουγέννων KALANTA Christmas Kabarnos Νικόδημος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κάλαντα Χριστουγέννων KALANTA Christmas Kabarnos Νικόδημος"

Τα αμοργιανά επώνυμα της Σχινούσας

 Το 73% των κατοίκων της Σχινούσας έχει αμοργιανά επώνυμα και ίσως με κάποια δόση υπερβολής μπορούμε να πούμε ότι η κοινωνία της είναι πιο αμοργιανή από αυτήν στην ίδια την Αμοργό. Η Σχινούσα ήταν ακατοίκητη και αποικίστηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα από αμοργιανές οικογένειες. Το ίδιο συνέβη και με τα άλλα 3 κατοικημένα νησιά των «Μικρών Κυκλάδων», την Ηρακλειά, το Πάνω Κουφονήσι και την Δονούσα.

Τον Σεπτέμβριο του 1700, ο Γάλλος επιστήμονας Πιτόν ντε Τουρνεφόρ (προσωπικότητα στην εποχή του) φθάνει στην Αμοργό και τα νησιά της, στο πλαίσιο ενός μεγάλου ταξιδιού στο Αιγαίο. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1700 αναχωρεί από την Αμοργό, περνάει από τον Καλόγερο, ερευνά την Κέρο και φθάνει στην Σχινούσα. Γράφει:
«Αφού περπατήσαμε λίγο στην Κέρο, διεκπεραιωθήκαμε στη Σκινόζα (Skinoza), άλλο ακατοίκητο μικρό νησί με περίμετρο 12 περίπου μιλίων, που απέχει 8 μίλια από την Κέρο και 12 από τη Νάξο. Η Σκινόζα είναι προφανώς η Σχινούσα, την οποία ο Πλίνιος τοποθετεί κοντά στη Νάξο και τη Φολέγανδρο. Οι Έλληνες δεν υποψιάζονται ότι η Σχινούσα πήρε το όνομά της από τους σχίνους με τους οποίους είναι καλυμμένη, μολονότι αυτό το δένδρο δεν είναι πιο διαδεδομένο εδώ από όσο στα διπλανά νησιά.
 Στη Σχινούσα υπάρχουν μόνον τα χαλάσματα ενός ερειπωμένου χωριού, ανάμεσα στα οποία δεν βλέπει κανείς τίποτε το αξιοσημείωτο. Η φέρουλα των Αρχαίων φύεται άφθονα στο νησί. Το φυτό αυτό διατήρησε μάλιστα το αρχαίο του όνομα στους σημερινούς Έλληνες που το ονομάζουν νάρθηκα, ακριβώς από την αρχαία λέξη νάρθηξ».
Μετόχι της Χοζοβιώτισσας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα αμοργιανά επώνυμα της Σχινούσας"

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Η εγκατάσταση Ελλήνων στην Αίγυπτο, πριν από το 19ο αιώνα, ήταν μεμονωμένη.

 Όμως, η άσχημη οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, τότε που η χώρα μας έκανε τα πρώτα της βήματα ως ανεξάρτητο κράτος, ύστερα από τη νικηφόρα επανάσταση του 1821, έκανε μεγάλο αριθμό Ελλήνων να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.

Και στην επιλογή τους αυτή, φαίνεται ότι βοήθησαν και τα ευεργετικά μέτρα που είχε λάβει ο για μία τεσσαρακονταετία διοικητής της Αιγύπτου, Μωχάμετ Άλι, προσπαθώντας να ενθαρρύνει την εγκατάσταση ξένων εμπόρων.
Οι έλληνες μαθητές της Αμπετείου Σχολής στο Κάιρο
Ο Μωχάμετ Άλι, τουρκαλβανός από την Καβάλα, διοίκησε την Αίγυπτο από το 1805 ως το 1848 και κατά την περίοδο που άρχισαν να εγκαθίστανται ομαδικά οι Έλληνες στην επικράτειά του, είχε αρχίσει μία διαδικασία ανεξαρτητοποίησης της Αιγύπτου από τον Σουλτάνο.
Και στο πλαίσιο αυτό, δεν εμπόδισε τις δραστηριότητες των Αιγυπτιωτών Ελλήνων προς υποστήριξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Ελλάδος.
 Έτσι, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, όταν το Μάϊο του 1820 έφτασε στην Αίγυπτο ο αξιωματικός της Φιλικής Εταιρείας, Αντώνιος Πελοπίδας, για να μυήσει και να οργανώσει τους Έλληνες της Αιγύπτου, ο Μωχάμετ Άλι, παρ΄ ότι πληροφορήθηκε το σκοπό της επίσκεψής του, δεν εμπόδισε το έργο του.
Υπάρχει και μία άλλη παράμετρος που εξηγεί την ελληνική μετανάστευση στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ευθ. Σουλογιάννη, μετά την πτώση του Μεσολογγίου και την κατοχή της

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ"

1940 Greece at War

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1940 Greece at War"

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Μία νέα… τρόικα φαίνεται να σχηματίζεται στα βαλκάνια μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας με σκοπό την αντιμετώπιση των σημαντικών προβλημάτων της βαλκανικής.
Κατά τη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης των υπουργών εξωτερικών Ελλάδας-Βουλγαρία και Σερβίας έγινε φανερό και η συμμαχία Ελλάδας-Βουλγαρίας κατά των Σκοπίων.
Σε μία πραγματικά πολύ χρήσιμη συνάντηση για το μέλλον της Βαλκανικής, και ειδικά των δυτικών Βαλκανίων τείνει να καταστεί η τριμερής συνεννόηση Αθήνας-Σόφιας-Βελιγραδίου.
Κατά την συνάντηση των τριών υπουργών εξωτερικών στην Σόφια συζητήθηκε το ευρωατλαντικό μέλλον των δυτικών Βαλκανίων, και ειδικά αυτό της Σερβίας, ενώ όπως έγινε σαφές και από τις τοποθετήσεις των υπουργών εξωτερικών της Ελλάδας και της Βουλγαρίας υπάρχει και μία επίσημη/ανεπίσημη συνεννόηση των δύο χωρών αναφορικά με την προκλητικότατη στάση των Σκοπίων σε σχέση με την υποκλοπή της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των δύο χωρών.
Είναι σαφές πως οι τρείς ορθόδοξες χώρες των Βαλκανίων αντιλαμβανόμενες πως μόνο η «ισχύς εν τη ενώσει» φέρνει αποτελέσματα μέσα σε ένα τόσο… επικίνδυνο περιβάλλον όπως αυτό των Βαλκανίων φαίνονται αποφασισμένες να κινηθούν ως «μπλοκ» προς την κατεύθυνση της «ελεγχόμενης εισόδου», και υπό προϋποθέσεις των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι συμβολικές ημερομηνίες 2014 και 1018 (ένας αιώνας από την έναρξη και τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) αναμένεται να αποβούν καθοριστικές για την ενταξιακή διαδικασία, η οποία θα κλείσει, όπως πιστεύεται, έναν αιώνα βίαιων συγκρούσεων στην Ευρώπη, οι οποίες ξεκίνησαν από την περιοχή μας το 1914 (εξαιρούμε του «τοπικούς» Βαλκανικού Πολέμους του 1912-13).
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο γίνεται σαφές πως η Ελλάδα αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο αφού τόσο με την πρωτοβουλία της «ατζέντα 2014» όσο και με την αναμενόμενη συνάντηση «Θεσσαλονίκη 2», δηλαδή την σύνοδο στην πρωτεύουσα των Βαλκανίων η οποία και θα δώσει μία συγκεκριμένη ενταξιακή ημερομηνία στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων, θα επιδείξει την θέλησή της για την υποβοήθηση των γειτονικών της κρατών, προς την σταθερότητα και την ευημερία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ"

Ελληνικά δεδομένα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνικά δεδομένα"

Το "Υγρό Πύρ" (7ος αιώνας μ.Χ.)

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΡΩΤΙΕΣ
 Το υγρό πυρ (λεγόμενο επίσης πυρ θαλάσσιον, μηδικόν πυρ, πολεμικόν πυρ, πυρ λαμπρόν, πυρ ρωμαϊκόν ή πυρ σκευαστόν) και γνωστό στους Δυτικούς ως ελληνικό πυρ (Λατ. ignis graecus, αγγλ. Greek fire) ήταν ένα εμπρηστικό όπλο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που εφευρέθηκε τον ύστερο 7ο αιώνα μ.Χ. απο τον Έλληνα εφευρέτη Καλλίνικο.
Εκτοξευόμενο από καταπέλτες, αλλά κυρίως από πεπιεσμένους σίφωνες, το υγρό πυρ είχε την ιδιότητα να μην σβήνει στο νερό.
Ως εκ τούτου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόκρουση των αραβικών πολιορκιών της Κωνσταντινούπολης, και σε αρκετές ναυτικές συμπλοκές με τους Άραβες και τους Ρως. Περιβαλλόταν με άκρα μυστικότητα, με αποτέλεσμα να αγνοούμε σήμερα την ακριβή σύστασή του. Το βυζαντινό υγρό πυρ δεν πρέπει να συγχέεται με παρόμοιες εμπρηστικές ουσίες που χρησιμοποίησαν οι Άραβες και άλλα κράτη, και που στη διεθνή βιβλιογραφία συνήθως αναφέρονται συλλογικά ως «ελληνικό πυρ».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το "Υγρό Πύρ" (7ος αιώνας μ.Χ.)"

Ελλάδα 2011: Χρεωκοπία οικονομική ή αξιακή;

Η σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση περιγράφεται ανάγλυφα από μια φράση του Χατζηδάκη που πολλοί Έλληνες και ξένοι ηγέτες έχουν επαναλάβει κατά κόρον : «η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα» . Τα θαύματα όμως, δεν ήταν ποτέ μόνο οικονομικά: από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, από τον Καποδίστρια μέχρι και σήμερα, η χώρα μας έχει ζήσει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πέντε φορές τον εφιάλτη της Χρεωκοπίας.
Η πρώτη πτώχευση έγινε μόλις μετά τη σύσταση του Ελληνικού κράτους και επί Κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια. Τα δάνεια δεν τα είχε ζητήσει εκείνος, όμως βάραιναν το Ελληνικό κράτος αφού είχαν ζητηθεί από τους Έλληνες στην Επανάσταση.
Η δεύτερη πτώχευση έγινε επί Όθωνα ,ο οποίος ήταν Βαυαρός και οι Μεγάλες Δυνάμεις τον έστειλαν «τοποτηρητή» των συμφερόντων τους στην Ελλάδα. Ενώ ο Όθωνας είχε υποβάλει για δέκα χρόνια λιτότητα με ένα μνημόνιο – που τόσο μοιάζει με το σημερινό!- το οποίο είχε συντάξει με τις Μεγάλες Δυνάμεις, μειώνοντας μισθούς και δαπάνες σημαντικές για τον Ελληνικό πληθυσμό, δεν κατάφερε να αποφύγει την πτώχευση.
Η τρίτη πτώχευση συνέβη επί Κυβερνήσεως του Χαρίλαου Τρικούπη. Αυτός αν και περιέκοψε δαπάνες, προχώρησε σε εξορθολογισμό των μισθών αλλά τελικά δεν τα κατάφερε, με αποτέλεσμα το 1893 να δηλώσει στη βουλή το ιστορικό εκείνο «Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Η τέταρτη πτώχευση σημειώθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος κήρυξε πτώχευση, έκανε στάση πληρωμών εξωτερικού χρέους και επέβαλλε εξευτελιστικά μεροκάματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελλάδα 2011: Χρεωκοπία οικονομική ή αξιακή;"

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ... Αρχαιοελληνικά !

Στη θέση των «Χριστουγέννων», οι πρόγονοί μας εόρταζαν το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους (ο οποίος κατά τον Κορνούτο ορίζεται ως «ο εν τοίς όλοις Λόγος καθ'όν η Φύσις ισχυρά και κραταιά εστί και απεριγένητος ούσα, μεταδοτικός ισχύος και τοίς κατά μέρος και αλκής υπάρχων») και Ηλίου.

Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει).

Αργότερα, με την επιβολή της κρατικής ηλιολατρίας από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το ελληνικό «Τριέσπερον» επισκιάσθηκε (κατά μίμηση της περσικής λατρείας του Θεού Μίθρα που εώρταζε και αυτή την γέννηση του Θεού στις 25 Δεκεμβρίου) από την «επίσημη» ρωμαϊκή εορτή του «Ανίκητου Ήλιου» («Sol Invictus»).

Η «Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου» («Dies Natalis Solis Invicti»), η στιγμή δηλαδή που ο ακατάβλητος Ήλιος, έχοντας θριαμβεύσει επάνω στο σκοτάδι της «bruma» (βλέπε κατωτέρω), αρχίζει να ανέρχεται δυναμικά και υπερήφανα στον ουράνιο θόλο, είχε, φυσικά, ως προεόρτιο τη νύκτα του Χειμερινού Ηλιοστασίου, όταν ετιμάτο σιωπηρώς η Θεά του Κάτω Κόσμου Αντζερόνα (Angerona, Dea Tacita), προστάτις των νεκρών και προσωποποίηση της Θελήσεως, της Εσωτερικής Φωνής, της Ενοράσεως και της Σιωπής, στα λεγόμενα «Ντιβάλια» ή «Αντζερονάλια» («Divalia» ή «Angeronalia», βλ. Claudio Rutilio, «Η Θεολογία των Ρωμαίων»).

Τα «Divalia» έκλειναν τις λεγόμενες «σύντομες ημέρες» («brevissimi dies», «bruma») που σηματοδοτούσαν την ολοκλήρωση της ηλιακής διαδρομής μέσα στον ενιαυτό.

Ο Sol «Invictus» συνέχισε να λατρεύεται ως Ανώτατος Θεός και καθοδηγητής της οργανωμένης κοινωνίας και των Ρωμαίων αυτοκρατόρων μέχρι την εποχή του Κωνσταντίνου, ο οποίος άρχισε την βασιλεία του ως τυπικός ηλιολάτρης. Υπάρχουν νομίσματα ως το 324 μ.α.χ.χ. που εμφανίζουν τον Κωνσταντίνο να δοξάζει τον Sol ως «Πηγή της Αυτοκρατορικής Δυνάμεως», μόνον δε κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του οι αναφορές στον Sol και τις άλλες εθνικές θεότητες εξαφανίσθησαν από τα νομίσματα.

Η εορτή πάντως του «Sol Invictus» επικαλύφθηκε με τη σειρά της αμέσως μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού (4ος αιώνας, με απόφαση του Πάπα Ιουλίου) από τα γνωστά μας «Χριστούγεννα» (που έως τότε υπολογίζονταν στις 6 Ιανουαρίου -ημερομηνία που στην Ανατολή παρέμεινε μέχρι τουλάχιστον τη βασιλεία του αυτοκράτορα Γιουτπράβδα, ελληνιστί Ιουστινιανού-, ή στις 19 Απριλίου, ή στις 20 Μαϊου κατ'άλλους, ενώ στο «Pascha Compustus» του 243 μ.α.χ.χ. η «γέννηση» του Τζεσουά ορίζεται στις 28 Μαρτίου).

Η μετέπειτα χυδαία ιδιοποίηση του ελληνικού «Τριεσπέρου» δεν εμπόδισε φυσικά τους πιο σκληροπυρηνικούς απολογητές της νέας Θρησκείας να περιγελούν τους Εθνικούς, κατά την προσφιλή τους πρακτική, ακόμη και κατά τον 3ο αιώνα μ.α.χ.χ. (!!), ως τάχα... ανόητους που εώρταζαν γενέθλια Θεών (Αρνόβιος, περίπου 296 μ.α.χ.χ.).

Προχριστιανικές θεογεννήσεις (ηλιακών ή / και σωτηριακών Θεών):

25 Δεκεμβρίου

• Άδωνις (κυπριακός, συριακός και ελληνορωμαϊκός Θεός. Στη λεγόμενη «Βηθλεέμ» που σημαίνει «Οίκος του Άρτου» υπήρχε πανάρχαιος Ναός του Αδώνιδος που λειτουργούσε ακόμη και την εποχή των Αντωνίνων, δηλαδή τον 2ο μ.α.χ.χ. αιώνα)
• Ταμμούζ (βαβυλωνιακός Θεός)
• Ντουμούζι (σουμεριακός Θεός)
• Μίθρας (παρσικός Θεός)
• Βέλλενος (κελτικός ηλιακός Θεός που οι Ρωμαίοι εταύτισαν με τον Απόλλωνα)
• Έρκλε (ετρουσκικός ηλιακός Θεός)
• Άττις (φρυγικός και ευρύτερα μικρασιατικός Θεός)
• Ηρακλής (Έλλην ηλιακός Θεός)
• Όντιν (ο ύπατος, εκπολιτιστής και φιλάνθρωπος σκανδιναβο-γερμανικός Θεός, από τις εορτές του οποίου προέρχονται τα υποτιθέμενα «χριστιανικά» έθιμα του στολισμένου ελάτου και του «Αγιοβασίλη»)
• Μπάλντερ (σκανδιναβο-γερμανικός ηλιακός, θνήσκων και ανασταινόμενος Θεός)

. Λουπέρκους (ιταλιώτικος, ηλιακός Θεός)

. Ντάζμπογκ (σλαβονικός Θεός)

. Γιαρίλο (σλαβονικός ηλιακός Θεός της χαράς της ζωής και της νεότητος -«jaru» = «νεότης»)

. Σάουλε (λιθουανή, ηλιακή Θεά)

Πηγές:

Claudio Rutilio «Θεολογία των Ρωμαίων», Αθήναι 1997
Βλάσης Γ. Ρασσιάς «Εορτές και Ιεροπραξίες των Ελλήνων», Αθήναι 2000 (β έκδοση)
Robertson John M. «Pagan Christs», Λονδίνο 1903
Otto Walter F. «Διόνυσος. Μύθος και Λατρεία», Αθήναι 1991
Λεκατσάς Παναγής «Η Καταγωγή Των Θεσμών, Των Εθίμων, Και Των Δοξασιών», Αθήναι 1951
Jackson G. John «Pagan Origins Of The Christ Myth», Τέξας 1991 (γ έκδοση)
Steve Wyler «Ηλιακά Σύμβολα», Αθήναι 1998
Λέτσας Ν. Αλέξανδρος «Μυθολογία Της Γεωργίας», τόμοι 1-3, Θεσσαλονίκη 1957

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ... Αρχαιοελληνικά !"

" Το προσκύνημα αφορά μόνον τους βάρβαρους " { Δημοσθ. 549.16 }

~ ΟΥΚ ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΕΙΝ ~

~ Δεν συνηθίζεται στους Έλληνες να προσκυνούν ~

~ Δεν υπάρχει στα ήθη των Ελλήνων το προσκύνημα ~

Σαφείς καταδικαστικές αναφορές γύρω απο την καθαρώς βαρβαρική " συνήθεια " του προσκυνήματος και της γονυκλισίας, υπάρχουν διάσπαρτες μέσα στα κείμενα όχι μόνον της Αρχαίας αλλά και της Νεωτέρας Γραμματείας μας, καθώς και στις στήλες των διαφόρων Λεξικών της Ελληνικής Γλώσσης.

Ο ποιητής Θέογνις ο Μεγαρεύς { ΣΤ' αι. π.χ. } καταδικάζει ακόμη και την απλή κλίσι της κεφαλής χαρακτηρίζοντας την ώς δουλική συμπεριφορά.
" Ού ποτε δουλική κεφαλή ιθεία πέφυκεν, άλλ' αιει σκολιή, καυχένα λοξόν έχει "
" Ουδέποτε δουλική κεφαλή γεννήθηκε όρθια, αλλά πάντοτε κυρτή και τον αυχένα λοξόν τον έχει ". { Ελεγ. 535 }
Ο ίδιος δέ, ώς Έλλην, δηλώνει κατηγορηματικά:
" Ούποτε... υπό ζυγόν δύσλοφον αυχνένα θήσω, ούδ'εί μοι Τμώλος έπεστι κάρη "
" Δεν θα θέσω υπό δύσλοφον ζυγόν τον αυχένα, ακόμα και άν το όρος Τμώλος πέσει επί της κεφαλής μου " { Ελεγ. 985 }
Ο Ηρόδοτος, στο Β-80 της " Ιστορίης του " μας περιγράφει τα ιδιαιτέρως παράξενα ήθη των Αιγυπτίων, αφηγείται έκπληκτος και καταγράφει ώς αξιοθέατον:
" Τόδε μέντοι άλλο { οι Αιγυπτίοι } Ελλήνων ουδαμοίσι συμφέρονται, αντί του προσαγορεύειν αλλήλους έν τήσι οδοίσι, προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τού γούνατος την χείρα! "
" Και σ'αυτό το άλλο οι Αιγύπτιοι δεν ομοιάζουν με τους Έλληνες, αντί να χαιρετηθούν όταν συναντηθούν είς τας οδούς, προσκυνούν κατεβάζοντας μέχρι το γόνατο το χέρι ! ".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "" Το προσκύνημα αφορά μόνον τους βάρβαρους " { Δημοσθ. 549.16 }"

ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Αρχαϊκά και παγκόσμια ονόματα
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΑΒΓΚΑΡ ΙΕ’ Βασιλιάς της Έδεσσας (Μεσοποταμία), πρώτο μισό του Ι. αιώνα.
ΑΒΕΣΤΑ Συλλογή μυθολογικών και θρησκευτικών κειμένων των αρχαίων λαών της ανατολικής Περσίας. Έγινε το ιερό βιβλίο . της ζωροα-στρικής θρησκείας.
ΑΒΥΔΟΣ Πόλη της νότιας Αιγύπτου, ένα από τα κέντρα της λατρείας του θεού Όσιρι.
ΑΓΝΙΣ Θεός του πυρός στη θρησκεία των αρχαίων Ινδών.
ΑΔΗΣ (ΠΛΟΥΤΟ). Κατά την ελληνική μυθολογία ο θεός του άδη. Το όνομα Άδης σημαίνει ταυτόχρονα τον ίδιο τον άδη.
ΑΔΜΗΤΟΣ Κατά την ελληνική μυθολογία, γιος του βασιλιά των Φερών της Θεσσαλίας. Στον Άδμητο υπηρέτησε σαν τσοπάνης ο θεός "Απόλ-λωνας.
ΑΔΟΝΑΙ (κύριος, ηγεμόνας). Ένα από τα εβραϊκά ονόματα του θεού Ιεχωβά.
ΑΔΩΝΗΣ (ΑΔΟΝΙΣ) (κύριος, θεός). Ασσυριο-φοινικική θεότητα της βλά-στησης.
ΑΖΑΖΕΛ (ΑΖΑΕΛ). Θεός της ερήμου με μορφή τράγου, στη θρησκεία των αρχαίων εβραίων.
ΑΖΑΖΗΛ (ΙΜΠΛΙΣ). Άγγελος στη μουσουλμανική θρησκεία πού δεν υποτά-χθηκε στον Αλλάχ και γι' αυτό διώχτηκε από τον παράδεισο και. μεταμορφώθηκε σε διάβολο.
ΑΖΡΑΗΛ Ένας από τους τέσσερις κυριότερους αγγέλους της μουσουλμανι-κής θρησκείας.
ΑΖΤΕΚΟΙ Ο πληθυσμός των ινδιάνων του Μεξικού.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (της Αλεξανδρείας). Ξακουστός κληρικός του IV αιώνα, επίσκοπος της Αλεξανδρείας «εκκλησιαστικός πατέρας».
ΑΘΗΝΑ Πρωτεύουσα της Ελλάδας. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν κράτος — ακρόπολη, η σπουδαιότερη πόλη της Αττικής.
ΑΘΩΡ Αιγύπτια θεά του ουρανού. Απεικονίζονταν με μορφή αγελάδας ή με κεφαλή αγελάδας.
ΑΙΑΚΟΣ Στην ελληνική μυθολογία ένας από τους κριτές του άδη.
ΑΚΒΑΡ (1542—1605). Βασιλιάς της Ινδίας από τη δυναστεία των Μεγάλων Μογγόλων.
ΑΚΚΑΔΙΑ Αρχαίο δουλοκτητικό κράτος της Μεσοποταμίας (μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη).
ΑΚΟΣΤΑ, ΖΟΣΕ ΝΤΕ (1539—1600 περίπου). Ιησουίτης ισπανός, ήταν ιερα-πόστολος στο Περού. Το βιβλίο του με τον τίτλο «Περιγραφή της φύσης και των εθίμων των ινδιάνων» κυκλοφόρησε στην Ισπανία το 1590.
ΑΚΡΙΣΙΟΣ Στην ελληνική μυθολογία, βασιλιάς του Άργους. Του προείπαν ότι θα τον σκοτώσει ο εγγονός του. Γι' αυτό έκλεισε την κόρη του Δα-νάη μέσα σε μια σπηλιά, αλλά ο Δίας μπήκε μέσα της με τη μορφή χρυσής βροχής και αυτή γέννησε τον Περσέα που αργότερα, κατά λάθος σκότωσε τον παππού του.
ΑΚΤΑΙΩΝ Στην ελληνική μυθολογία επιδέξιος κυνηγός, που η θεά Άρτεμις μεταμόρφωσε σε ελάφι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΑΥΣΤΗΡΟΣ. Ρωμαίος αυτοκράτορας (222—235).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ (356—323 π.Χ.). Ένας από τους πιο μεγάλους στρα-τηλάτες της αρχαιότητας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ"