ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΗΤΑΝ ΣΤΕΡΙΑ...

Μεγάλης έκτασης άγνωστα αρχαία τεχνικά έργα, βυθισμένα στα νερά του Αιγαίου Πρίν από 20.000 χρόνια περίπου ξεκίνησε το τέλος του τελευταίου παγετώνα. Μέχρι πρίν από 11.000 χρόνια ακόμα γίνονταν εκτεταμένες τεκτονικές ανακατατάξεις και ανύψωση της θαλάσσιας στάθμης, γεγονότα που έχουν μείνει σε θρύλους κι έτσι από στόμα σε στόμα έφτασαν ως τις μέρες μας οι διάφοροι κατακλυσμοί που αναφέρονται στην Μυθολογία πολλών λαών του πλανήτη. Τα τελευταία 20.000 χρόνια η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει περίπου 130 μέτρα. Τότε, ένα μεγάλο μέρος των Κεντρικών Κυκλάδων ήταν ενωμένο μεταξύ του, δηλαδή τα νησιά Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος ήταν ένα ενιαίο κομμάτι γης, το οποίο άρχισε να χωρίζεται βαθμιαία, όπως ανέβαιναν τα νερά και τα ψηλότερα μέρη και βουνά απομονώθηκαν και έγιναν νησιά. Μελετώντας το Αιγαίο και γνωρίζοντας τις σχετικές μεταβολές της στάθμης της θάλασσας και του επιπέδου της ακτής μπορεί κανείς να αναζητήσει και να βρεί με επιτυχία, ναυάγια και κατασκευές και να υπολογίσει περίπου πότε κατασκευάστηκαν η βούλιαξαν και ποιό σκοπό, πιθανώς, εξυπηρετούσαν. Για όλα αυτά μίλησε στην «Ελεύθερη Έρευνα» ο ωκεανογράφος-βιολόγος, επαγγελματίας δύτης και μηχανικός εναλίων έργων με μεταπτυχιακές σπουδές στις ύφαλες τεχνικές κατασκευές, Πέτρος Νικολαΐδης. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης μας έδειξε και μας επεξήγησε πολλές φωτογραφίες αρχαίων τεχνικών κατασκευών σκεπασμένων σήμερα από τα νερά του Αιγαίου, από το αρχείο του, τις οποίες έχει λάβει ο ίδιος είτε υποθαλασσίως σε διάστημα πολυετών υποθαλάσσιων ερευνητικών προγραμμάτων και περιηγήσεων, είτε από χαμηλό ύψος πετώντας με ελικόπτερο. Ένα μέρος των πολύ εντυπωσιακών αυτών φωτογραφιών δημοσιεύουμε παρακάτω. (Copyright Peter Nicolaides / Aegean Institute, qwww.aegeaninstitute.orga, wwww.aegeandiving.grr, wwww.octopuseatrips.comm). Ο Πέτρος Νικολαΐδης είναι ωκεανογράφος-βιολόγος, επαγγελματίας δύτης και ειδικός μηχανικός εναλίων έργων με μεταπτυχιακές σπουδές στις ύφαλες και παράκτιες κατασκευές. Από τις αρχές του 1970 συνεργάζεται με αποστολές ξένων πανεπιστημίων στο Αιγαίο, στα πεδία θαλάσσιας οικολογίας και υποβρύχιας αρχαιολογίας, ως επίσης και με τον Jacques-Yves Cousteau επάνω στο ερευνητικό πλοίο Calypso, στα ναυάγια του Βρεταννικού και των Αντικυθήρων και σε αποστολή του National Geographic Foundation, κατά την οποία και υπέδειξε άγνωστο μέχρι τότε ναυάγιο ανακαλύππτωντας έτσι το αρχαιότερο γνωστό Κυκλαδικό ναυάγιο της Δοκού (της τρίτης χιλιετίας π.Χ.). Την ίδια εποχή, ασχολήθηκε παράλληλα με ύφαλα τεχνικά έργα, όπως ποντίσεις και προσαιγιαλώσεις αγωγών, καλωδίων, εξέδρες άντλησης πετρελαίων και ναυαγιαιρέσεις. Τα τελευταία δεκατρία χρόνια λειτουργεί στην Πάρο Σχολή Θαλάσσιας Οικολογίας και Περιβαλλοντικής Αγωγής για μαθητές, φοιτητές και ερασιτέχνες δύτες. Πρόσφατα, τηλεοπτικές παραγωγές της Γερμανικής τηλεόρασης (ZDF, ΑRTE, ARD, και Spiegel TV) αλλά και της ΝΕΤ (σειρά Αιγαίο, νυν και αεί) παρουσίασαν τις δραστηριότητές του στο Αιγαίο. Τον Μάιο του 2009, κλήθηκε και πάλι να συνεργασθεί με το National Geographic και το ΥΠ.ΠΟ. γιά παραγωγή νέας ταινίας γιά το ναυάγιο του Βρεταννικού και κατόπιν και γιά άλλα ναυάγια στο Αιγαίο. Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ κ. ΠΕΤΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ «Ε.Ε»: Κύριε Νικολαΐδη, πριν μας δείξετε τις σκεπασμένες σήμερα από τα νερά του Αιγαίου αρχαίες τεχνικές κατασκευές, εξηγείστε μας πώς και πότε υπολογίζετε, ότι καλύφθηκαν από την θάλασσα. - Πρίν από 20.000 χρόνια άρχισε να λειώνει ο τελευταίος παγετώνας. Το νερό που ήταν παγιδευμένο στους πόλους της Γης απελευθερώνεται και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. «Ε.Ε.»: Παγκοσμίως; - Παγκοσμίως. Κατά τόπους όλα αυτά τα γεγονότα έχουν μείνει σε θρύλους κι έτσι από στόμα σε στόμα έφτασαν ως τις μέρες μας οι διάφοροι κατακλυσμοί της Μυθολογίας. Από 20.000 χρόνια πρίν και μέχρι σήμερα, η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει 130 μέτρα περιπου, οπότε μέγα μέρος των κεντρικών Κυκλάδων ήταν ενωμένο, δηλαδή τα νησιά Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος ήταν ένα ενιαίο κομμάτι γης, το οποίο άρχισε να χωρίζεται σε νησιά, όπως ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας τα τελευταίες χιλιάδες χρόνια. «Ε.Ε.»: Αυτά γίνονταν σχετικά αργά ή απότομα; - Αργά, αλλά και σε ορισμένες περιόδους «πιό γρήγορα», σε εισαγωγικά όμως, δηλαδή π.χ. μιά ανοδος 15 μέτρων σε 500 χρόνια. «Ε.Ε.»: Βιαίως, εννοώ σε μια - δυό μέρες. - Όχι, τέτοια δεν έχουν γίνει. Τέτοια πιθανώς γίνονταν σε παλαιότερους γεωλογικούς χρόνους, όταν άνοιγε και έκλεινε το Γιβραλτάρ, αλλά βέβαια ποτέ σε μιά δύο μέρες. Ξέρουμε από γεωλογικά δεδομένα πυρήνων που πήραμε απο τον βυθό στις αρχές του 1970, ότι η Μεσόγειος είχε αδειάσει, ξεραθεί και ξαναγεμίσει σαράντα περίπου φορές. Μιλάμε πρίν από 250-400 εκατομμύρια χρόνια και το γεγονός αυτό έχει να κάνει με την αέναη κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών. Βλέποντας οικολογικά το θέμα, η Μεσόγειος κι ιδιαίτερα η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο είναι η κοιτίδα του Πολιτισμού λόγω του κλίματος, το οποίο ήταν το κατάλληλο και γέννησε πολλούς πολιτισμούς. Βλέπουμε σε αρχαίες παραστάσεις επάνω σε πινάκια (πιάτα) ψάρια, πολλά ψάρια και θαλάσσιους οργανισμούς. Είναι σαν να λέμε σήμερα ένα γεμάτο πιάτο «σούσι», καθότι πολλά τρώγονταν ωμά. Πρίν από 100.000 χρόνια η θερμοκρασία της Γής ήταν πολύ χαμηλότερη. Όταν μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια άρχισε η θερμοκρασία να ανεβαίνει, άρχισε εντονώτερα και η ανθρώπινη δραστηριότητα. Πάντως παγκοσμίως η έντονα καταγεγραμμένη ανθρώπινη δραστηριότητα άρχισε πριν από περίπου 11.000 χρόνια. Είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά, όπως π.χ., το ότι τώρα βρίσκουμε απολιθώματα από θαλάσσιους οργανισμούς στη Σαχάρα, απολιθώματα νάνων ελεφάντων και ιπποποτάμων στα Δωδεκάνησα, Κρήτη κ.α. Μελετώντας λοιπόν το Αιγαίο και γνωρίζοντας τα σχετικά ανεβοκατεβάσματα της στάθμης της θάλασσας μπορεί κανείς να ψάξει και να βρεί με αρκετή επιτυχία, ναυάγια και κατασκευές και να καταλάβει περίπου, πότε έγιναν και ίσως, ποιό σκοπό εξυπηρετούσαν. Αριστερά: Ο Πέτρος Νικολαΐδης εκπαιδεύει ξένους φοιτητές σε προσομοίωση υποβρύχιας αρχαιολογικής οπτικής αποτύπωσης (φωτομωσαϊκό) σε υποτιθέμενο ναυάγιο. Δεξιά: Μέρος του εξοπλισμού για τις υποβρύχιες έρευνες και αποτυπώσεις. Μυστηριώδεις λαξεύσεις παράκτια της αρχαίας Πρεπεσίνθου και της Πάρου Το νησί Δεσποτικό, η Αρχαία Πρεπέσινθος, που αναφέρεται από τον Στράβωνα και τον Πλίνιο, κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο και πρίν, ήταν ενωμένο με την Αντίπαρο. Στη βόρεια παραλία, φαίνονται πολύ καθαρά, λαξεύσεις στο υπόστρωμα του βράχου στα ρηχά, οι οποίες «χάνονται» μέσα στη γη και έχουν κατεύθυνση προς τον χώρο Μάνδρα, όπου έχουν βρεθεί εξαιρετικά αρχαιολογικά ευρήματα, που χρονολογούνται από το 1.000 π.Χ.. Αυτές οι λαξεύσεις, στις οποίες είχε αναφερθεί ο αρχαιολόγος Χρ. Τσούντας από τη δεκαετία του 1890 και ο Rubensohn στις αρχές του 20ου αιώνα αποτελούν έκτοτε άλυτο αρχαιολογικό μυστήριο. Μοιάζουν με αυτές του Δριού και του Βουτάκου, στην νοτιο-ανατολική και νοτιο-δυτική Πάρο, τους γνωστούς, λανθασμένα και ως «νεώσοικους» του Δριού (σ.σ.: νεώσοικος= οίκος της νηός / νεώς, ναύς= πλοίο), είμαι όμως πεπεισμένος, ότι οι λαξεύσεις του Δεσποτικού αλλά και οι άλλες, ούτε ως προς την κατασκευή, ούτε ως προς την κλίση, ούτε την έκταση, τον αριθμό, την τεχνοτροπία, το μήκος, ούτε -κυρίως- ως προς τη φορά τους σε σχέση με την ακτογραμμή, έχουν καμμία σχέση με νεώσοικους. Διαβρωμένα υπολείμματα αρχαίων τεχνικών έργων στη Νότια Πάρο, σκεπασμένων σήμερα από τα νερά της θάλασσας. Το μηκος τους ξεπερνά τα 300 μέτρα! Μοιάζουν σε εμένα περισσότερο με οδηγούς/ράγιες, για την ελεγχόμενη κύλιση βαρέων αντικειμένων, δηλαδή, τοποθετούνται μέσα φάλαγγες, («κατρακύλια» που λέμε σήμερα στα καρνάγια) και με τη βοήθεια ζωϊκού λιπαντικού (άλειμμα) στα τοιχώματα, γιά να γλυστράει ο φάλαγγας, τοποθετούμε επάνω μιά παλέττα, που φέρει ένα μεγάλο όγκο μαρμάρου 10-15 τόνων, όπως αυτούς που βλέπουμε στα εγκαταλελειμμένα ημίεργα στα λατομεία, στο Μαράθι της Πάρου. Εκτιμώ, πως είναι πολύ απίθανο να είχαν δαπανήσει κυριολεκτικά χιλιάδες εργατώρες να κατασκευάσουν αυτά τα έργα σε δυό τρείς θέσεις γύρω από την Πάρο και στην Πρεπέσινθο, χωρίς αυτό να είχε σχέση με μεγάλη οικονομική δραστηριότητα της εποχής τους: το μάρμαρο. Εξετάζοντάς το ως ειδικευμένος μηχανικός παρακτίων και εναλίων έργων αλλά και ως πρακτικός άνθρωπος της θάλασσας με πείρα 40 ετών, για εμένα είναι ένας πολύ ευφυής κι ασφαλής τρόπος μεταφόρτωσης μαρμάρου σε πλοία ή και σχεδίες. Εκτιμώ, ότι χρονολογικά, πρέπει να βρισκόμαστε γύρω στο 700 π.Χ., όταν η μεταλλουργία βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο και έτσι γίνεται εφικτή η εξόρυξη μεγάλων τεμαχίων μαρμάρου και ξεκινά η εξαγωγή με έντονους ρυθμούς. Η χρονολόγηση αυτή συνάδει και με την σχετική θέση των λαξεύσεων αυτών με την επιφάνεια της θάλασσας τότε. Παρατηρώ, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, για τις κατασκευές, που βρίσκονται στην ξηρά, τα αυλάκια έχουν κι επίχρισμα από μέσα, γιατί όταν έχεις κάτι βαρύ να μεταφέρεις θέλεις να είναι λεία η επιφάνεια, να μην σκαλώνει ο φάλαγγας, ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πορεία του αντικειμένου από και προς το πλοίο με ταχύτητα και ακρίβεια. Εκεί χρησιμοποιούσαν και χοιρινό λίπος γιά λίπανση, το άλειμμα που βρίσκουμε ακόμα και σήμερα σε εφαρμογες στα νησιά και με το ίδιο όνομα που απανταται και σε περιγραφές του Ομήρου! «Ε.Ε»: Πότε χρονολογείτε τις αύλακες αυτές; - Από υπολογισμούς, που έχω κάνει του σημερινού επιπέδου της θάλασσας και του επιπέδου του 1.000 π.Χ., τις τοποθετώ κάπου εκεί, στην Εποχή δηλαδή του Σιδήρου. Για να λαξεύσει κανείς τις τεράστιες αυτές αύλακες σίγουρα χρειάζεται σίδηρος, οπότε υπολογίζουμε μετά το 1.000 π.Χ. προς το 800, το 700 ίσως. Αυτό το 700 π.Χ. συμπίπτει και με την εποχή, όπου υπήρχε πολύ υψηλή γνώση στην μεταλλουργία. Και αρχίζει η εξαγωγή Παριανού λυχνίτη συστηματικά. Τα κράματα χάλυβα τότε ήσαν απίστευτα σκληρά, που ακόμα και σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθούν. Συναινούν όλα τα στοιχεία, ότι αυτά πρέπει να έχουν αρχίσει να γίνονται τότε, που υπήρξε η ανάπτυξη του χάλυβα και μπόρεσαν να λαξεύσουν τέτοιες κατασκευές με σχετική ευκολία. Είναι και η στάθμη της θάλασσας, που μας βοηθά στην χρονολόγηση, τα μισά αυλάκια είναι μέσα και τα μισά έξω. Πιστεύω πως επέλεγαν το κατάλληλο αυλάκι ώστε το καθισμένο πλοίο να σηκωθεί σε λίγες μέρες με την παλίρροια μετα την φόρτωση. Τα παράλληλα προς την ακτή αυλάκια έχουν όλα και μία ελαφρά κλίση προς τα βαθειά. Για παράδειγμα από την κλασσική εποχή μέχρι σήμερα η διαφορά της στάθμης της θάλασσας είναι 2,5 με 3,5 μέτρα. Αυτή η διαφορά του ενός μέτρου οφείλεται, στο ότι δεν είναι μόνο η στάθμη της θάλασσας, που ανεβαίνει. Συγχρόνως πρέπει να συνυπολογίσουμε, ότι βρισκόμαστε σε ένα πολύ ενεργό γεωλογικό χώρο, όπου γίνονται πολλές αναμοχλεύσεις και ανακατατάξεις λιθοσφαιρικών πλακών από κάτω, άλλα νησιά σηκώνονται από τη μιά μεριά, αλλά βυθίζονται από την άλλη (π.χ. Κρήτη). Η ύπαρξη λοιπόν αυτών στη βόρεια ακτή του Δεσποτικού, είναι για εμένα ένα πρόσθετο, πολύ ενισχυτικό στοιχείο της άποψής μου, ότι αυτά χρησιμοποιούνταν για την ελεγχόμενη μεταφόρτωση μαρμάρου. Το Δεσποτικό δεν έχει μάρμαρο και όλος ο μεγάλος αρχαίος ναός εκεί είναι κατασκευασμένος από Παριανό μάρμαρο. Δεν υπάρχουν ίχνη κανενός άλλου λιμενικού έργου στην Πρεπέσινθο-Δεσποτικό, το οποίο έστω να μας δίνει κάποια στοιχεία γιά το πώς μετέφεραν και ανέβασαν τόσους όγκους μαρμάρου στην Μάνδρα Δεσποτικού. Άγνωστες αρχαίες κατασκευές στη θάλασσα της Πάρου φωτογραφημένες από ελικόπτερο (αποκλειστικά δικαιώματα Πέτρου Νικολαϊδη και Ινστιτούτου Αιγαίου). Στη φωτογραφία φαίνονται άψογα ευθείες κατασκευές φτιαγμένες με μεγάλη επιμέλεια. Τέτοια έργα έχουν βρεθεί σε τρείς περιοχές γύρω από την Πάρο. Αυτό σημαίνει πως ό,τι καιρό και να είχε, πάντοτε θα υπήρχε ετοιμοπαράδοτο μάρμαρο στην παραλία. Οι Ρωμαίοι εξόρυσαν πάρα πολύ μάρμαρο από την Πάρο. Γινόταν κυριολεκτικά ένας «χαμός» εξόρυξης και μεταφοράς. «Ε.Ε.»: Αντίστοιχες κατασκευές δεν πρέπει να υπήρχαν και στη στεριά, για την μεταφορά των αντικειμένων; - Βεβαίως,αλλά για μερικούς λόγους κυρίως, έχουν εξαφανισθεί. Είτε έχουν αποδομηθεί και χρησιμοποιηθεί ως δομικά υλικά σε μεταγενέστερες κατασκευές, είτε σκεπάστηκαν από προσχώσεις με την παρόδο του χρόνου. Αλλά τέτοιες αυλακώσεις βλέπουμε και στην δυτική είσοδο του Παρθενώνα. Βέβαια, στην ξηρά, μην ξεχνάμε, οι μεταφορές γίνονταν εύκολα, κυρίως με την χρήση τροχών. Το ημικύκλιο που διακρίνεται,πιθανώς να ήταν η ευρύτερη βάση κάποιου αγάλματος ή αναθήματος. Βρίσκεται στα βόρεια της Πάρου,ευτυχώς μακρυά από την παραλία, σε μικρό βάθος. Το υποθαλάσσιο τείχος Πάρου-Αντιπάρου Πρίν από 11.000 - 11.500 χρόνια η Πάρος με τη Νάξο ήταν ενωμένες. Το μέγιστο βάθος ανάμεσά τους σήμερα είναι 35 μέτρα. Το εικονιζόμενο στενό μεταξύ Πάρου – Αντιπάρου ήταν ακόμα στεριά πολύ πιό πρόσφατα στο χρόνο, έως 7.200 χρόνια πρίν. Τότε, άρχισε να δημιουργειται ένα παλιρροϊκό, θαλάσσιο «ποταμάκι», όπως στο στενό του Ευρίπου. Έτσι εξηγείται και η πολύ μεγάλη αλιευτική δραστηριότητα στο Σάλιαγκο, χωρίς χρήση αγκιστριών αλλά με την χρήση καμακιών και διβαριών Οι τέσσερις σταυροί στο κέντρο της παρακάτω φωτογραφίας υποδεικνύουν μιά ξέρα. Το αμέσως από πάνω νησί είναι το Ρεμματονήσι, «νησί Γουλανδρή» και πιό πάνω ο Σάλιαγκος, όπου έχει πιστοποιηθεί μιά από τις αρχαιότερες παρουσίες ανθρώπου στο νότιο Αιγαίο, τουλάχιστον από το 6.400 χρόνια πριν, οπότε υπολογίζεται ότι υπήρχε εκεί μιά σχετικά μεγάλη για εκείνα τα χρόνια αποικία περίπου 300 ανθρώπων, υποστηρίζει ο Colin Renfrew (τώρα Λόρδος), που έκανε τις ανασκαφές εκεί και στο Πυργάκι το 1964 και που τώρα κανει καταπληκτικές ανασκαφές στην Κέρο. Το στενό ανάμεσα στην Πάρο, δεξιά, και την Αντίπαρο, αριστερά. Οι περιβάλλουσες γραμμές είναι οι ισοβαθείς των 5 μέτρων. Πολύ πρόσφατα στον γεωλογικό χρόνο, 7.200 χρόνια πριν, τα νησιά αυτά ήταν ενωμένα. Υπάρχει κι ένα τείχος, ολότελα σκεπασμένο από τα νερά, που ενώνει την Πάρο με την Αντίπαρο (Από την Πούντα δεξιά στον παραπάνω χάρτη, μέσω της ξέρας, πάει αριστερά.) Το τείχος είναι σε τέτοιο βάθος, που υπολόγισα, ότι πρέπει να είχε αρχίσει να χτίζεται την εποχή πριν την ακμή του Σάλιαγκου. Δηλαδή, όταν άρχισαν να χάνουν την επαφή με την αντίπερα «όχθη», άρχισαν να τοποθετούν μεγάλες πέτρες στο κατακλυζόμενο στενό και όπως ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας, προσέθεταν και άλλες Έτσι δημιουργήθηκε σιγά-σιγά μιά λιθοδομή, ένα τείχος-γέφυρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Βρήκα και κάποιες ασυνέχειες στο τείχος. «Ε.Ε.»: Τουτέστιν; - Όταν ανέσκαψε ο Colin Renfrew το Σάλιαγκo, ενώ βρήκε απίστευτα πολλά κιλά υπολειμμάτων τροφής από τη θάλασσα, δεν βρήκε ούτε ένα αγκίστρι. Βρήκε κόκκαλα από μεγάλους τόννους μήκους 1.5 μ, κόκκαλα από φάλαινα και χιλιάδες όστρακα. Ενώ σε άλλους αρχαίους παραθαλάσσιους οικισμούς (Φτελιά Μυκόνου, Μαρουλάς Κύθνου) έχουν βρεθεί πολλά αγκίστρια διαφόρων ειδών, εδώ, ούτε ένα! Μόνο πολλές αιχμές βελών και δοράτων απο οψιανό λίθο Μήλου. Το ελαφρά οφιοειδές αρχαίο «τείχος»-γέφυρα, στο μέσο της φωτογραφίας, που ένωνε την Πάρο με την Αντίπαρο, τώρα κάτω από τα νερά του Αιγαίου.Οι περιοχές με πιό σκούρο χρώμα είναι φυκιάδες Ποσειδωνίας. Η φωτογραφία έχει ληφθεί από ελικόπτερο. Το βάθος της θάλασσας εδώ είναι 5,50 - 6 μέτρα. Η διατομή του τείχους είναι σχήματος τραπεζίου. Η στέψη της λιθορριπής αυτής βρίσκεται στα -3 μέτρα. Οι πέτρες κατα μέσο όρο έχουν βάρος, όσο μπορεί να σηκώσει και να κουβαλήσει ένας άνθρωπος, περίπου 25-30 κιλά. Σκέφτομαι λοιπόν, ότι αυτοί οι άνθρωποι, έποικοι όντες, από όσο γνωρίζουμε, από Καρία και Λυκία (τα κεραμικά τους, εκείνης της εποχής, μοιάζουν πάρα πολύ με αυτά του Σαλιάγκου) και θεωρώ, ότι ψάρευαν με τον ίδιο τρόπο, που ψάρευαν και στα ποτάμια της Καρίας και της Λυκίας, όπως έκαναν και κάνουν οι Σκωτσέζοι στην Σκωτία, ή οι Ινδιάνοι στα ποτάμια της Β. Αμερικής. Φράζουν δηλαδή, μερικώς το ποτάμι με πέτρες αναγκάζοντας έτσι τα ψάρια να περάσουν από μία πολύ στενή δίοδο, όπου είτε τα καμακώνουν, είτε βάζουν κάποιο δίκτυ και τα μαζεύουν. Τι να τα έκαναν τα αγκίστρια λοιπόν; Είχαν φτιάξει τη γέφυρά τους λοιπόν που χρησίμευε και ως διβάρι. Αιγαίο: κοιτίδα και χωνευτήρι πολλών επάλληλων Πολιτισμών «Ε.Ε.»: Γιατί οι Κυκλάδες και το Αιγαίο έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη Πολιτισμών; - Εκτιμώ ότι οι κυριότεροι λόγοι αρχικά, είναι γεωλογικοί και βιολογικοί, δηλαδή περιβαλλοντικός. Μπορείς να αναπτύξεις πολιτισμό και γενικώς να υπάρχει μία συνέχεια εκεί, που έχεις να φάς, να πιείς και να ζήσεις χωρίς σοβαρούς φυσικούς κινδύνους. Φανταστείτε πώς θα ήταν αυτά τα μέρη πρίν μερικές χιλιάδες χρόνια. Σε ένα τέτοιο μέρος μπορείς να αναπτύξεις πολιτισμό, γιατί έχεις κατάλληλες, καλές συνθήκες ζωής, έχεις τροφή, έχεις πρόσβαση σε πρώτες ύλες, όπως οψιανό από Μήλο, μάρμαρο από Πάρο, Νάξο, Τήνο, σμύριδα από Νάξο, μέταλλα από Σίφνο κ.λπ.. Τα νησιά επίσης έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Προάγουν μια βιοποικιλότητα, όχι μόνον στα ζώα και στα φυτά, η οποία έχει βέβαια τις ρίζες της στη γεωλογική ποικιλότητα, αλλά προκύπτει και μιά πολιτισμική ποικιλότητα. Από τη στιγμή, που χωρίζονται π.χ. η Νάξος και η Πάρος πριν 10,000 χρόνια, αλλιώς θα φτιάξουν το αγγείο κάποιοι στο ένα νησί, αλλιώς οι άλλοι στο άλλο νησί. Άλλες ιδέες θα αναπτύξει ο ένας, άλλες ο άλλος. Και έτσι παράγεται και πολιτισμική ποικιλότητα, που εξελίσσεται σε πλούτο. Άγνωστη, σημαντικών διαστάσεων αρχαία κατασκευή, σκεπασμένη σήμερα από την θάλασσα στον Άγιο Νικόλαο, Σπόων Καρπάθου. Στην περιοχή βρίσκεται επίσης αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος δεν έχει τύχει ακόμη, κατάλληλης προσοχής και αξιοποίησης. Ο κυριότερος όμως, παράγων γέννησης πολιτισμου είναι ο προκύπτων ελεύθερος χρόνος για δημιουργία. Πιστεύω, ότι το Αιγαίο ήταν (και είναι) ένας μοναδικός χώρος γιά την ανάπτυξη του πνεύματος και του φωτός ακριβώς διότι λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών είχες εξοικονομήσει τον ελεύθερο χρόνο, ώστε να έχεις και την πολυτέλεια να σκεφθείς, να στοχασθείς. Όταν πρέπει να τρέχεις ως νομάς πίσω από τα κοπάδια και να κρύβεσαι από το λιοντάρι να μην σε φάει και είσαι συνέχεια «στο τρέξιμο», πού να σκεφτείς, πού να γεννήσεις πολιτισμό και ιδέες. Όταν όμως, αρχίζεις κι έχεις ελεύθερο χρόνο, τότε πιά μπορείς να αρχίσεις να κοσμείς ένα χρηστικό πήλινο αντικείμενο με παραστάσεις, να ασχολείσαι και με την φιλοσοφία, τα μαθηματικά, το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση, τη λογοτεχνία, την δημοκρατία και άλλες πρωτοποριακές ιδέες. [ Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους φίλους μου Βασίλη Καμπά και Νίκο Βυριώτη, που πρώτοι εντόπισαν την πρωτοφανή έκταση των λαξεύσεων στα παράκτια ρηχά γύρω από την Πάρο το φθινόπωρο του 2006. Π. Νικ. ] Αγγελική Ρέτουλα Πηγή. http://freeinquiry.gr/pro.php?id=659

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΗΤΑΝ ΣΤΕΡΙΑ..."

Ισπανός συγγραφέας: "Ο Ηρακλής δεν ήταν Έλληνας"

Ισπανός συγγραφέας:
Ο Ηρακλής δεν ήταν έλληνας και οι ‘Ηράκλειες Στήλες’ ήταν στα Κύθηρα…
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η αμφισβήτηση Ελλήνων Ηρώων που γαλούχησαν γενιές γενεών στην ιστορική πορεία του ελληνικού έθνους υπήρξε πάντοτε.
Οι αμφισβητίες οι οποίοι φθονούν τον ελληνισμό, ως έννοια αλλά και ως αιώνια συνέχεια, δημοσιεύουν κατά καιρούς ‘μελέτες’ που προσπαθούν να αρνηθούν το αναπόδεικτο: της βαθύτητας της ελληνικής παρουσίας στο παγκόσμιο ιστορικό γίγνεσθαι.
Ένας από αυτούς τους αμφισβητίες είναι ο ισπανός συγγραφέας Παουλίνο Θαμάρο που έγραψε το βιβλίο «Το στενό του Γιβραλτάρ και η Ατλαντίδα» (στα ισπανικά ‘Del estrecho de Gibraltar a la Atlántida’ ).
Ο συγγραφέας αμφισβητεί πλήρως τους διαλόγους του Πλάτωνα στον Κριτία και Τίμαιο.
«Η Ατλαντίδα είναι ένα όνομα που προέρχεται από τους Φοίνικες, όπως και η ονομασία του όρους Άτλαντος της βόρειας Αφρικής και η διάσταση που δίνεται από τον Πλάτωνα στους διαλόγους του, είναι προφανώς υπερβολική», σημειώνει ο Θαμάρο.
Σχετικά με τις ‘Ηράκλειες Στήλες’ θα αμφισβητήσει τον Ηρόδοτο και θα σημειώσει:
« Με τις ‘Στήλες του Ηρακλή’, όπως είναι γνωστό οι αρχαίοι ονόμαζαν βραχώδεις προεξοχές που βρίσκονταν στο βορειοανατολικό μέρος του μικρού νησιού των Αντικυθήρων, το οποίο σηματοδοτεί τη μέση απόσταση μεταξύ της Κρήτης και της Πελοποννήσου».
Και θα ..εξηγήσει:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ισπανός συγγραφέας: "Ο Ηρακλής δεν ήταν Έλληνας""

Sous les arbres (par N. Lygeros)

Musique: Sous les arbres
http://www.lygeros.org/5404.jpg

Œuvre: Paysage d'automne avec quatre arbres de Vincent
http://www.lygeros.org/Dessins/4816.JPG

http://www.lygeros.org/musique.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Sous les arbres (par N. Lygeros)"

Ο Ελληνικός πεσιμισμός - Δημήτρης Λιαντίνης

Θα αναλύσουμε τα τέσσερα σημεία που δείχνουν την κακή πορεία της παιδείας μας.
Το πρώτο σημείο της άγνοιας και της πλάνης είναι ότι δεν μας έ­μαθαν ποτές, πως οι έλληνες στάθηκαν ένας κόσμος άκρα μελαγ­χολικός. Το καθημέρα των ελλήνων είναι το όρος Σίπυλο της Νιόβης, ό­που όλες οι βρύσες στάζουνε λύπη. Η λιγνή Ελλάδα ήταν μία κλαίου­σα ιτιά. Εδώ ως και τα ζώα μύρουνται και δακρύζουν. Θυμήσου, για παράδειγμα, τα δάκρυα που χύνανε τα άλογα του Αχιλλέα [Ομήρου, Ρ 437-8].
Στη χλωρίδα του ελληνικού στοχασμού βασιλεύουν τα κλαδιά των νεκρών. Το κυπαρίσσι και ο ασφόδελος. Ούτε πριν ούτε μετά, κανένας λαός δεν ερεύνησε τα άγνωστα της φύσης και τα μυστήρια της ψυχής, για να φτάσει το βαθύ σκοτάδι και το συμπαγές μηδέν που φτάσανε οι έλληνες.
Κανένας λαός δεν βυθίστηκε όσο οι έλληνες στη μαύρη χολή του απαίσιου και της ματαιότητας. Μαύρη χολή. Μελαγχολία αλλιώς. Βούδας, Σοπενχάουερ και όλες οι φιλοσοφίες του πεσσιμισμού και της άρνησης, μπροστά στον καημό των ελλήνων είναι αθλοπαι­διές και αθύρματα.
 Και καμία θεωρία που υψώθηκε στο γενικό δεν άφηκε να της ξε­φύγουν τόσες φωνές αίρεσης, παράπονου, και απόγνωσης, όσο η κο­σμοθεωρία των ελλήνων.
Οι έλληνες είναι οι αυτουργοί, οι πρωτουργοί, και οι δημιουργοί του θρήνου και της σφοδρής σιωπής. Πρώτοι αυτοί δουλέψανε το νόημα της μοίρας και της συμφοράς. Σε σχέση με τον άνθρωπο, το άδικο το είδαν σε κλίμακα πανανθρώπινη. Και σε σχέση με τον κό­σμο, το κακό το είδαν σε κλίμακα παγκόσμια. Το κακό που είδαν οι έλληνες στη φύση η σύγχρονη φυσική το ονόμασε εντροπία, και τό ‘κλεισε στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Ελληνικός πεσιμισμός - Δημήτρης Λιαντίνης"

Τα «Ιουλιανά» (1920)

Διήμερο δραματικών συμβάντων με την απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920) από βασιλόφρονες αξιωματικούς και τα αντίποινα των βενιζελικών με τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη στην Αθήνα (31 Ιουλίου 1920). Ήταν ένα ακόμη θλιβερό επακόλουθο του Εθνικού Διχασμού.
Μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας και δύο μέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, που δημιούργησε «την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», ο Ελευθέριος Βενιζέλος πήρε το δρόμο της επιστροφής, κομιστής του μεγάλου αγγέλματος.
Κι ενώ βρισκόταν στο σιδηροδρομικό σταθμό Λυών των Παρισίων για να επιβιβασθεί στο Οριάν Εξπρές, δέχθηκε δολοφονική επίθεση από δύο απότακτους βασιλόφρονες αξιωματικούς.
Ο υποπλοίαρχος Απόστολος Τσερέπης εξ Αιτωλικού και ο υπολοχαγός Γεώργιος Κυριάκης εκ Κορίνθου, τον πυροβόλησαν με τα περίστροφά τους δέκα φορές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα «Ιουλιανά» (1920)"

‘Αχιλλεύς ο ποντοπόρος’

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
«Την Μαύρη Θάλασσα οι Έλληνες την αποκαλούσαν ‘Αφιλόξενο Πόντο’ και στη συνέχεια που άρχισαν να την πλέουν άφοβα την μετονόμασαν σε ‘Εύξεινο Πόντο’, δηλαδή φιλόξενη θάλασσα.

"Αυτήν τη θάλασσα διάλεξε η μητέρα του Αχιλλέα, Θέτις, να μεταφέρει το σώμα του νεκρού υιού της από την Τροία.
»Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο η Θέτις μετέφερε τον νεκρό υιό της στο μικρό νησί Λεύκος της Μαύρης Θάλασσας για να το θάψει. Το νησί αυτό που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Δούναβη ονομάστηκε πολύ αργότερα από τους νεώτερους έλληνες ‘Φιδονήσι’.»

Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, η η Σβετλάνα Τριγκούβ στο κείμενό της που τιτλοφορείται: «Αχιλλέας, ο προστάτης της Μαύρης Θάλασσας» (στο ρωσικό κείμενο: Ахилл - покровитель Черного моря).
Και για πείσει τους αναγνώστες για την ιστορία αυτή σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Φυσικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως όλα αυτά είναι παραμύθια....Αλλά τα έπη του Ομήρου επιβεβαιώθηκαν με την ανασκαφή της Τροίας από τον Σλήμαν. Έτσι δεν είναι ένα απλό παραμύθι, ο μύθος πέρασε από γενιά σε γενιά μέχρι τις μέρες μας. Και η Μαύρη Θάλασσα διατηρεί ακόμη τον αρχαίο ήρωα της, τον Αχιλλέα, που η φήμη του δεν μπορεί να σβήσει στο διάβα των αιώνων...» Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον κείμενο της συγγραφέως που μας ξαναγυρίζει πίσω, στο μεγαλείο ενός ανεπανάληπτου ελληνικού παρελθόντος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "‘Αχιλλεύς ο ποντοπόρος’"

Πίνδαρος (522 π.Χ. - 448 π.Χ.)

Ο μεγαλύτερος λυρικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδος. Γεννήθηκε στο 522 π.Χ. στις Κυνός Κεφαλές των Θηβών και ήταν υιός του Δαϊφάντου και της Κλεοδίκης. Είχε σαν δασκάλους, στη μουσική τους Αθηναίους Αγαθοκλέα και Απολλόδωρο, στη δε ποιητική τέχνη την Μύρτιδα. Την ποιήτρια Κόριννα την είχε μάλλον σαν ανταγωνίστρια, λέγεται δε πως σ’ ένα διαγωνισμό τον νίκησε. Εικοσαετής έκανε την εμφάνισή του σαν ποιητής στο κοινό.

Τα μεγάλα κατορθώματα των Ελλήνων κατά των Περσών περιέργως δεν τον συγκίνησαν πνευματικά, όπως τον Αισχύλο και τον Σιμωνίδη. Αργότερα όμως εξύμνησε τις λαμπρές υπηρεσίες των Αθηναίων σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, οι δε Αθηναίοι τον τίμησαν και του δώρισαν το ποσόν των μυρίων δραχμών. Ταχέως η φήμη του ποιητή διαδόθηκε, για να λάβει το χαρακτηρισμό του εθνικού ποιητή, όπως ο Σιμωνίδης. Σ’ αυτό συντέλεσαν οι μεγάλοι πανελλήνιοι αγώνες, στους οποίους συνήθιζε να παρευρίσκεται, και χάρις στους οποίους συνήψε σχέσεις με τους ευγενείς οίκους όλων των πόλεων. Πολλές φορές μάλιστα συνόδευσε και τους νικητές αθλητές στην πατρίδα τους, για να διευθύνει εκεί ο ίδιος τη νικητήρια πομπή της υποδοχής.

Η πατρίδα του Πινδάρου Βοιωτία εθεωρείτο παροιμιώδες σύμβολο του στενού τοπικισμού, της επαρχιώτικης νοοτροπίας και των καθυστερημένων ιδεών. Τίποτα από τα συνταρακτικά γεγονότα της εποχής δεν επηρέασε τους Θηβαίους, που ήταν εχθροί σε κάθε νέο πνεύμα κι εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως η καταγωγή τους ανάγεται εις τους θεούς και πως ο λαός ήταν κάτι άξιο περιφρονήσεως.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πίνδαρος (522 π.Χ. - 448 π.Χ.)"

Συμμαχια Βουλγαρίας, Τουρκίας, Ρουμανίας και Κροατίας

«Έξυπνη άμυνα» μεταξύ Βουλγαρίας, Τουρκίας, Ρουμανίας και Κροατίας

Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας κ.Μπόικο Μπορίσοφ δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ.Ράσμουσεν στη Βάρνα της Βουλγαρίας ότι η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Ρουμανία και η Κροατία, εξετάζουν μια κοινή αγορά και λειτουργία μαχητικών αεροσκαφών.
Ο ίδιος αναφέρθηκε ότι η κοινή αγορά και λειτουργία μαχητικών αεροσκαφών μπορεί να επιτευχθεί μετά από συναίνεση μεταξύ των κυβερνήσεων και τις κατάλληλες αλλαγές των νομοθετικών πλαισίων.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι σε μια κατάσταση οικονομικής κρίσης, είναι δύσκολο να δαπανηθούν χρήματα για την άμυνα, όταν υπάρχουν πολλά κοινωνικά προγράμματα που αναμένουν μια χρηματοδότηση.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ εξέφρασε την ανησυχία του σχετικά με την δραστική μείωση των στρατιωτικών προϋπολογισμών των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Προς τούτο, πρότεινε μια πιο αποτελεσματική χρήση των πόρων μέσω μιας καλύτερης συνεργασίας μεταξύ των χωρών, αναφέροντας ως παράδειγμα την από κοινού μίσθωση και λειτουργία των μεταφορικών αεροσκαφών C-17 από μια σιερά χωρών του ΝΑΤΟ.
Ο Ράσμουσεν αποκάλεσε τη συγκεκριμένη συνεργασία ως «έξυπνη άμυνα» που αποτελεί το μέλλον του ΝΑΤΟ σε περιόδους οικονομικών δυσκολιών.
Η Βουλγαρία βρίσκεται στην διαδικασία αναζήτησης νέων ή μεταχειρισμένων μαχητικών αεροσκαφών. Η Ρουμανία είχε επιλέξει κατά το πρόσφατο παρελθόν αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη, αλλά λόγω οικονομικής στενότητας το θέμα δεν έχει προχωρήσει, ενώ η Κροατία εξετάζει μια σειρά λύσεων για το επείγον θέμα της αντικατάστασης των γηρανσμένων μαχητικών αεροσκαφών της.
http://www.fox2magazine.net/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συμμαχια Βουλγαρίας, Τουρκίας, Ρουμανίας και Κροατίας"

Ερυμάνθεια, 29 Ιουλίου 1943

Η καταστροφή της Ερυμάνθειας

Με την κατάληψη της πατρίδας μας από τα Ιταλογερμανικά στρατεύματα κατοχής στην Ερυμάνθεια εγκατεστάθη φρουρά Ιταλών από μία διμοιρία 30 περίπου ανδρών προκειμένου να αστυνομεύει τα χωριά της περιοχής της Τριταίας.

Με το ξεκίνημα της Αντίστασης και εμφάνισης των πρώτων ανταρτών στις βουνοπλαγιές του Ερυμάνθου άρχισαν οι επαφές Ερυμανθιωτών και ανταρτών για την εξόντωση του φυλακίου των Ιταλών της Ερυμάνθειας.

Στις 27 Ιουλίου του 1943 και ώρα 11:30 μ.μ. ομάδα ανταρτών με επικεφαλή τον Καπετάν Ωρίωνα εισήλθε εις το χωριό και με την βοήθεια Ερυμανθιωτών περικύκλωσαν το σχολείο σε απόσταση αναπνοής αφού πρώτα κατέστρεψαν την τηλεφωνική γραμμή, τους φωνάζουν να παραδοθούν οι Ιταλοί, αντέδρασαν με πυρά όταν αντελήφθησαν ότι ήσαν ακόμη ευάλωτοι και από χειροβομβίδες, παραδόθηκαν χωρίς καμία απώλεια.
Την επομένη, 28 Ιουλίου οι αντάρτες φόρτωσαν το πολεμικό υλικό σε ζώα και πήραν τους αιχμαλώτους Ιταλούς και τράβηξαν για το Βουνό.Η διοίκηση των δυνάμεων κατοχής της Πάτρας χάνοντας την τηλεφωνική επαφή με την φρουρά της Ερυμάνθειας έστειλε ενισχύσεις έναν βαριά οπλισμένο λόχο Ιταλών με 4 αυτοκίνητα. Στην Ερυμάνθεια είχαν παραμείνει 7 αντάρτες και ο Καπετάν Ωρίων τους οποίους είχε καλέσει Ερυμανθιώτης για φαγητό.

Στις 11 π.μ. ένα 8χρονο αγόρι βλέπει σύννεφα σκόνης σε απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων αντιλαμβάνεται ότι είναι αυτοκίνητα Ιταλικά και τρέχει και ειδοποιεί το σκοπό αντάρτη ο οποίος άρχισε να φωνάζει τους άλλους.

 Το πρώτο Ιταλικό αυτοκίνητο μπαίνει στο χωριό 8 αντάρτες αντιμέτωποι στήθος με στήθος με ένα λόχο Ιταλών αρχίζει λυσσαλέα μάχη.

 Ένας αντάρτης καταφέρνει και μπαίνει σε ένα σπίτι και από το παράθυρο πετάει μια χειροβομβίδα στο πρώτο Ιταλικό αυτοκίνητο το οποίο και καταστρέφει.
Οι υπόλοιποι Ιταλοί έχουν ταμπουρωθεί στις γράνες του δρόμου και τα παρακείμενα εκ του δρόμου σπίτια, η μάχη είναι άνιση, ένας προς δέκα. Ο εύστροφος καπετάν Ωρίων κινείται αστραπιαία μαζί με ένα ακόμη αντάρτη, επιτίθεται από τα νώτα των Ιταλών, οι οποίοι δεν γνώριζαν τον αριθμό των ανταρτών και θεώρησαν ότι ήταν περικυκλωμένοι.
Μετά από μία ώρα λυσσαλέας μάχης παραδόθηκαν. Απολογισμός: 17 νεκροί, 10 τραυματίες Ιταλοί και πλούσιο πολεμικό υλικό. Αντάρτες : απώλεια καμία.
Η Διοίκηση των κατοχικών δυνάμεων μη έχοντας επαφή με τον Λόχο έστειλαν αναγνωριστικό Αεροπλάνο το οποίο διεπίστωσε τι είχε συμβεί.
Την επομένη 29 Ιουλίου με εντολή του Φρούραρχου Πατρών ήλθε ένα μηχανοκίνητο τάγμα Γερμανών με αντικείμενο την εκτέλεση όλων των Ερυμανθιωτών.
29 ΙΟΥΛΙΟΥ 1943
100 άρματα μάχης καταλαμβάνουν την Ερυμάνθεια, δεν βρίσκουν κανένα Ερυμανθιώτη, κανονιοβολούν ότι σπίτι βλέπουν ή όπου πιστεύουν ότι είναι Ερυμανθιώτες, λυσσάνε από το κακό τους. Φορτώνουν τους νεκρούς και τους τραυματίες συμμάχους τους Ιταλούς και με λύσσα εφαρμόζουν τακτικές του Ομέρ Βρυώνη, επιτίθονται εις τα άψυχα σπίτια, βάζουν φωτιά και καίνε το χωριό θέλοντας να δείξουν ανθρωπισμό αφήνουν μόνο την εκκλησία, τα υπόλοιπα σπίτια καίγονται όλα.
Δεν αρκούνται σε αυτό με τις ερπύστριες των αρμάτων καταστρέφουν αμπέλια, περιβόλια και ότι άλλο βρίσκουν μπροστά τους, φεύγουν με μία σκέψη να επιστρέψουν. Και επέστρεψαν όχι μόνο μία φορά αλλά πολύ συχνά καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Το μόνο που δεν κατάφεραν ήταν να βρουν Ερυμανθιώτη ή Ερυμανθιώτες. Άνδρες - γυναίκες και παιδιά στο βουνό. Οι δυνατοί αντάρτες, τα γυναικόπαιδα σε σπηλιές και καλύβες καλυμμένες. Άλλωστε τους περίμενε η τύχη των Καλαβρυτινών και τόσων άλλων εκτελεσθέντων από τους κατακτητές.
Στιχουργός αντάρτης έκφρασε αμέσως την τραγωδία της Ερυμάνθειας σε πατριωτικό αντάρτικο τραγούδι :
«Το μάθατε τι έγινε ένα γεγονός μεγάλο

άφησε ο Ωρίων τα βουνά και ροβολάει στον κάμπο.

Ημέρα Τρίτη ήταν που ήρθε στο χωριό μας

και έπιασε τους Ιταλούς τον άπιστο εχθρό μας.

Και την Τετάρτη ήρθανε ένας λόχος Ιταλιάνοι

ο Ωρίων τους περίμενε και όλους μαζί τους πιάνει.

Η Πέμπτη εξημέρωσε μαύρη και αραχνιασμένη

και η ωραία Ερυμάνθεια εβρέθηκε καμμένη.

Η Ερυμάνθεια ήτανε του Δήμου το καμάρι

και τώρα εσκοτείνιασε και έγινε σαν τον Άδη.»

Και πράγματι Άδης το ωραίο χωριό Ερυμάνθεια αλλά και κόλαση ήταν πλέον η ζωή όλων των Ερυμανθιωτών σε όλη την περίοδο της κατοχής.
Δυτικά της Ερυμάνθειας και σε απόσταση 2 χιλιομέτρων είναι το ύψωμα Καβελάρη όπου σε συνεχή βάση στρατοπέδευε μηχανοκίνητο τάγμα Γερμανών. Από το σημείο αυτό ελέγχετο πλήρως η περιφέρεια της Ερυμάνθειας, οτιδήποτε εκινείτο εδέχετο τα πυρά των Γερμαναράδων. Σε μία κίνηση ενός συνορίτη της Ερυμάνθειας επυροβολήθη με σκοπευτική διόπτρα και εφονεύθη. Είναι ο αείμνηστος Νικόλαος Τριανταφυλλόπουλος από το Καλέντζι.
Ερυμανθιώτη όμως οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να βρουν.
Πηγή: Απόσπασμα από το πρακτικό συνεδρίασης Τοπικού Συμβουλίου και Δ.Σ. Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ερυμάνθειας.

Πηγές।

http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=138&Itemid=३७
http://eistorias.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ερυμάνθεια, 29 Ιουλίου 1943"

ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ - Η ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ - Η ΛΑΒΗ ΤΩΝ ΘΕΟΜΑΧΩΝ!

Του Μ. Καλόπουλου απο το βιβλίο του ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ του 1995
Κάποτε στο φως του φεγγαριού ο βασιλιάς της Φθίας ο Πηλέας, είδε μια πανώρια θεά να χορεύει μαζί με τις κόρες των νερών. Ήταν η θεά Θέτιδα, που η προφητεία του Προμηθέα την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό, ώστε να μη γεννηθεί αυτός, που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο Δία!
Ο Πηλέας τυραννιόταν απ’ τη θεϊκή ομορφιά, αλλά πώς μπορούσε αυτός θνητός, ν’ αποκτήσει τη Θέτιδα που ήταν μια θεά; Ρώτησε όμως γι’ αυτό τον σοφότατο Χείρωνα που κατοικούσε ψηλά στο πολυβότανο Πήλιο. «Εκείνος τον ορμήνεψε, στο ίδιο μέρος σαν τη δει, τη νύχτα να χορεύει, να την αρπάξει όσο γίνεται σφιχτά στην αγκαλιά του. Να μην αφήσει τη λαβή όσο εκείνη κι αν άλλαζε μορφή, κι ας γίνει φίδι, λιοντάρι ή φωτιά, νερό για να ξεφύγει». Ο Πηλέας στο πάθος του για τη θεά ξεπέρασε και νίκησε καρτερικά όλες τις θυμωμένες μεταμορφώσεις της, κρατώντας την με μια λαβή σφιχτά στην αγκαλιά του. Η θεά υπέκυψε και παραδόθηκε στον έρωτά του!
Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας του -500 που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Δυτικού Βερολίνου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ - Η ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ - Η ΛΑΒΗ ΤΩΝ ΘΕΟΜΑΧΩΝ!"

Σε λίγο θα μας πουν και ότι ο Όμηρος ήξερε τουρκικά!

Διαβάστε ένα καταπληκτικό άρθρο των New York Times:
«Την τιμητική του θα έχει φέτος το καλοκαίρι το μουσείο Sakip Sabanci της Κωνσταντινούπολης καθώς εκεί θα γίνει η κοινή έκθεση αρχαιοτήτων από την χώρα μας και την γειτονική Τουρκία.Η έκθεση θα τιτλοφορείται, «Απέναντι: Οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία στην 3η π.Χ. χιλιετία» και θα αποτελέσει τον πρώτο δεσμό συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο επισκέπτης θα μπορέσει να θαυμάσει αρχαιότητες και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, όπως κοσμήματα, ειδώλια, πήλινα αγγεία, μαγειρικά σκεύη και όπλα.
Η διαδικασία συλλογής όλων των, προς έκθεση, αντικειμένων λέγεται ότι έχει βοηθήσει πολύ τους ειδικούς ανάλογων εκθέσεων αλλά και τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν τη σχέση ανταλλαγής αγαθών και τρόπου ζωής –κατά την αρχαιότητα- μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Σε μία περιοχή με έντονες διαμάχες –ακόμα και σήμερα- σχετικά με πολιτικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά προβλήματα που ανακύπτουν μονίμως, πολλά από τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στα τεφτέρια των μελετητών διατηρούν… δύο ονομασίες, ανάλογα με την γλώσσα στην οποία θα αναφερθούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σε λίγο θα μας πουν και ότι ο Όμηρος ήξερε τουρκικά!"

Το παράδειγμα της Αρμενίας στο σκάκι

Του Νίκου Λυγερού

Ποιος ξέρει για τις ικανότητες της Αρμενίας; Κι όμως θέλουμε δεν θέλουμε ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα σε ομαδικό σκάκι. Οι ειδικοί γνωρίζουν εδώ και χρόνια τον παγκόσμιο πρωταθλητή Tigran Vartanovich Petrosian (1929 -1984) από το 1963 έως το 1969, αλλά και πιο πρόσφατα τον Levon Grigor Aronian (1982 - ), ο οποίος είναι ήδη ανάμεσα στους 6 παίκτες, οι οποίοι έχουν ELO από 2800 και πάνω. Μόνο που ο πρώτος ανήκει στη Σοβιετική περίοδο της Αρμενίας κι ο δεύτερος έχει ακόμα μέλλον, κι έτσι αντιμετωπίζονται ως εξαιρέσεις. Τώρα όμως που πρόκειται για ομαδικό σκάκι, κανείς πια δεν μπορεί να βρει οποιαδήποτε δικαιολογία. Αυτός ο μικρός λαός, ο οποίος επέζησε από μία γενοκτονία εκ μέρους του κεμαλικού καθεστώτος της Τουρκίας, εκατό χρόνια μετά είναι ακόμα εδώ μαζί μας για να μας διδάξει τι μπορεί να κάνει μία χούφτα ανθρώπων, όταν είναι μία ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο αντιπροσωπεύει στον σκακιστικό τομέα ό,τι καλύτερο έχει η ανθρωπότητα, ενώ αν είχε πετύχει η γενοκτονία, η οποία δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα από την Τουρκία, δεν θα υπήρχε κανένας Αρμένιος μεταξύ των υπηρετών της ανθρωπότητας. Γι' αυτό το λόγο, η ύπαρξή τους είναι διπλά συμβολική. Δεν πέθαναν και δεν είναι μίζεροι. Η ύπαρξή τους είναι και αντίσταση και δώρο, αλήθεια και ομορφιά. Για να συνειδητοποιήσουμε την συμβολική αξία αυτής της παγκόσμιας νίκης, αρκεί να προσέξουμε τη δήλωση του Προέδρου της Αρμενίας, ο οποίος ανακοίνωσε ότι το σκάκι θα εισαχθεί σε κάθε σχολείο της Αρμενίας. Με άλλα λόγια, αυτή η χούφτα ανθρώπων κατάφερε να υλοποιήσει μια αλλαγή φάσης για ένα έθνος. Το σκάκι δεν είναι μόνο πρωταθλητισμός. Είναι ένας τρόπος για να αναπτυχθεί η δομή της σκέψης, μελετώντας μη αναστρέψιμες κινήσεις που καθορίζουν το μέλλον. Συνδυάζεται με τη μαθηματική, αλλά και τη μουσική σκέψη. Έτσι ενισχύει στρατηγικά τις αποφάσεις των νέων, πράγμα που δεν γίνεται με την απλοϊκή προσέγγιση που έχουν παίγνια, τα οποία ενσωματώνουν στοιχεία του τυχαίου. Επιπλέον, στο σκάκι όλα τα δεδομένα είναι εμφανή ακόμα κι αν η στρατηγική παραμένει αόρατη. Κατά συνέπεια, τα παιδιά μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά προβλήματα ακόμα κι αν είναι σε φάση κρίσης. Μέσω του σκάκι στην αρχή και γενικότερα της θεωρίας παιγνίων, ο νέος εισάγεται σιγά σιγά στη στρατηγική διαχείριση των κρίσεων. Με αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει αναγκαστικά η απόδοσή του στο νοητικό τομέα, αλλά και στις πρακτικές εφαρμογές. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν είναι οι μεταρρυθμίσεις που παράγουν το έργο, αλλά οι αλλαγές φάσης που δημιουργούν οι άνθρωποι, ακόμα κι αν είναι μια χούφτα.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7559-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το παράδειγμα της Αρμενίας στο σκάκι"

ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΟΙ ΜΠΑΤΑΧΤΣΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΧΡΩΣΤΑΝΕ,ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ,ΕΝΩ ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΥΣ!!!

Του Γιώργου Λεκάκη

ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΜΙΑ ΣΦΙΓΓΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά - τουλάχιστον - 575 δισεκατομμύρια ευρώ είναι το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο!!! Κι αυτό δεν είναι ελληνική εκτίμηση. Οι οσφυοκάμπτες που μας κυβέρνησαν δεν τόλμησαν ποτέ να ζητήσουν αυτά που μας χρωστούν οι βάρβαροι. Αλλά είναι εκτίμηση του Γάλλου οικονομολόγου Ζακ Ντελπλά, μέλους του κρατικού Συμβουλίου Οικονομικής Αναλύσεως της Γαλλίας!!!
Ο κ. Ντελπλά εκάλεσε την ΕΕ να στηρίξει την Αθήνα, αναχρηματοδοτώντας (αυτό που μας είπαν πως είναι) το χρέος μας, με πολύ χαμηλό επιτόκιο. Αγνοώντας, φυσικά, πως η Ελλάς το χρέος της προς την Ευρώπη, προς το παγκόσμιο πνεύμα, προς τον παγκόσμιο πολιτισμό, το έχει πολλαπλώς ξεπληρώσει, από την αρχαιότητα, έως και το πρόσφατο παρελθόν.
«Όλοι γνωρίζουν τον μύθο με τον τζίτζικα και τον μέρκμηγκα», αναφέρει ο κ. Ντελπλά. «Μόνο που η Ιστορία συνεχίζεται, γιατί ήταν το μυρμήγκι που χρηματοδότησε τον τζίτζικα στο παρελθόν, και τώρα βαρύνεται με τα χρέη του.
 Οι παππούδες του μυρμηγκιού είχαν εξοντωθεί από τους παππούδες και τις γιαγιάδες του τζίτζικα και φέρουν, κατά συνέπειαν, βαρειά πολιτική και οικονομική ευθύνη (.)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΟΙ ΜΠΑΤΑΧΤΣΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΧΡΩΣΤΑΝΕ,ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ,ΕΝΩ ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΥΣ!!!"

Κλείνουν 799 τμήματα Ελληνικών στο εξωτερικό !!!

Η κα Φώφη Γεννηματά αποτελεί την προσωποποίηση του νεποτισμού και της αναξιοκρατίας στην πολιτική ζωή της χώρας.

Επιβεβαιώνει πως το οικογενειακό όνομα αποτελεί διαβατήριο για μια εύκολη καριέρα στην πολιτική.

Δεν χρειάζεται κανένα άλλο προσόν!

Απ’ όπου πέρασε δεν θυμάμαι να άφησε κανένα σημαντικό έργο!

Παρ’όλα αυτά παραμένει στο απυρόβλητο!

Στην ελληνική πολιτική ζωή, κάποιοι είναι πιο ….ίσοι από τους άλλους!

Στην πρώτη κυβέρνηση του κ.Παπανδρέου ήταν υφυπουργός Yγείας.

Το μόνο ….έργο της, οι διαφωνίες της με την τότε υπουργό κα Ξενογιαννακοπούλου για το ποια εκ των δύο θα …διορίσει περισσότερους διοικητές Νοσοκομείων.

Στον ανασχηματισμό, προφανώς λόγω του ..έργου της, ..προήχθη σε αναπληρώτρια υπουργό Παιδείας!

Όμως, η κα Γεννηματά, δυστυχώς για μας, αποφάσισε να δείξει έργο…

Δεν καθόταν καλύτερα να απολαμβάνει τα προνόμια της υπουργού;

Ετσι παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο ουσιαστικά βάζει τέλος στην ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό, καθώς κλείνει 799 Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας που λειτουργούν στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού.

Στα σχολεία αυτά φοιτούν πάνω από 60,000 παιδιά!

Προφανώς και δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση η παιδεία τους!

Με μόνο κριτήριο να μειώσουν τις δαπάνες αφήνουν τα παιδιά των μεταναστών χωρίς εκμάθηση ελληνικής και τα αποκόπτουν από την εθνική παιδεία.

Σημειώνεται ότι στο εξωτερικό λειτουργούν 81 ελληνικά σχολεία, 100 δίγλωσσα και 799 Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας.

Με βάση το νομοσχέδιο που ετοιμάζει το Υπουργείο Παιδείας όλα τα τμήματα θα κλείσουν καθώς θα σταματήσουν να δέχονται μαθητές για πρώτη εγγραφή σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα από το σχολικό έτος 2012 – 2013.

Ο μόνος τρόπος για να παρέχεται ελληνική παιδεία στο εξωτερικό θα είναι η ένταξη του τμήματος στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας υποδοχής

Ελπίζουμε ότι κάποιοι θα βρεθούν να την εμποδίσουν.

Κυρίως να εμποδίσουν εκείνους που κρύβονται πίσω από τέτοιες πρωτοβουλίες

Πηγή.

http://www.antinews.gr/2011/07/27/115064/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κλείνουν 799 τμήματα Ελληνικών στο εξωτερικό !!!"

Προσφυγή Άκη κατά του ελληνικού κράτους για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του!

Άρειος Πάγος: "Έχει παραγραφεί το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας για τον Άκη"!


 Παραγεγραμμένο θεωρεί ο ανακριτής του Πενταμελούς Συμβουλίου του Αρείου Πάγου Βασίλης Λαμπρόπουλος το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας για το οποίο η αρμόδια επιτροπή της Βουλής είχε αποφασίσει την δίωξη του πρώην υπουργού Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου! Άρα και πάλι "άνθρακες ο θησαυρός"!
Το μόνο που θα μείνει είναι η προσφυγή Άκη κατά του ελληνικού κράτους για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του!
Ανμενόμενο βέβαια αυτό, αφού βάσει του Συντάγματος, έχουν παρέλθει 2 κοινοβουλευτικές σύνοδοι της Βουλής συνεπώς το αδίκημα σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών είναι ήδη παραγεγραμμένο.
Ακόμα και στο αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος διαπιστώνεται πώς θα πρέπει να δικαστεί από την τακτική δικαιοσύνη και όχι από Ειδικό Δικαστήριο δικαιώνοντας αυτούς που εκτιμούν πώς και το συγκεκριμένο αδίκημα έχει προβληματική νομική διαχείριση εν προκειμένω.
Έτσι στην περίπτωση του πρώην Υπουργού δεν μπορεί να σταθεί κατηγορία ξεπλύματος σε περίπτωση που δεν υπάρχει δωροδοκία, όπως εκτιμά η μια νομική πλευρά. Σε κάθε περίπτωση η δικογραφία βρίσκεται τώρα στα χέρια του εισαγγελέα του Δικαστικού Συμβουλίου Νικ. Μαύρου( αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου) , ο οποίος θα υποβάλλει την πρότασή του προς το Πενταμελές Συμβούλιο.
Η τελική κρίση των δικαστών θα διατυπωθεί σε βούλευμα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προσφυγή Άκη κατά του ελληνικού κράτους για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του!"

«Σκληρή απάντηση στους γιαλαντζί «Μακεδόνες» των Σκοπίων από παλιούς διαπρεπείς επιστήμονες: Οι Μακεδόνες είναι Ελληνικό Δωρικό φύλο»

-Οι Μακεδόνες είναι Ελληνικό Δωρικό φύλο
-Μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου Βούλγαροι βαφτίστηκαν «Μακεδόνες» για ν’ αρπάξουν την Μακεδονία

Τάσος Κ. Κοντογιαννίδης
akontogiannidis@yahoo.gr
Οι Σκοπιανοί, «μακεντόντσι» όπως αυτοαποκαλούνται, ετοιμάζονται να γιορτάσουν την ψευτοεπανάσταση του « Ιλιντεν» δηλαδή τον προβοκατόρικο ξεσηκωμό των Βουλγάρων κομιτατζήδων τ’ «Αηλιού», στις περιοχές Κρουσόβου-Μοναστηρίου, που διέφυγαν μετά στη Βουλγαρία, προκαλώντας έτσι τους Οθωμανούς, σε αντίποινα να κάψουν Ελληνικά χωριά και να κατασφάξουν τους ανυπεράσπιστους Έλληνες κατοίκους…

Καμαρώνουν επίσης στα Σκόπια, τον τεράστιο ανδριάντα που παριστά έφιππο τον Μεγαλέξανδρο, ύψους 12 μέτρων!.. Όλα τάχει η Μαριωρή, άντε να βάλει και τον φερετζέ… Και το κάνουν χωρίς ίχνος ντροπής ψάχνοντας ενδόξους προγόνους ξένων, να τους ιδιοποιηθούν για να αποκτήσουν μια πλαστή ταυτότητα! Έτσι θ’ αποκτήσει ξύλινα πόδια για να ψηλώσει, ο πρωθυπουργός τους Νίκολα Γκρούεφσκι, που πιστεύει ότι είναι κατ’ ευθείαν απόγονος του Αριστοτέλη από την πλευρά της μητρός του και του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την πλευρά του πατρός!.. Αλήθεια, εκεί στα Σκόπια, δεν έχουν ψυχιάτρους;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Σκληρή απάντηση στους γιαλαντζί «Μακεδόνες» των Σκοπίων από παλιούς διαπρεπείς επιστήμονες: Οι Μακεδόνες είναι Ελληνικό Δωρικό φύλο»"

ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

Κλείνουν 800 τμήματα Ελληνικής Γλώσσας του εξωτερικού

 Σε περικοπές των δαπανών για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό, προχωρά η κυβέρνηση βάσει του σχετικού νομοσχεδίου που παρουσίασε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο η αρμόδια αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας κ. Φώφη Γεννηματά.
Βασικός άξονας είναι η «άμεση σύνδεση των δαπανών με την ποιότητα σπουδών, με στόχο τη μέγιστη δυνατή αποδοτικότητα», με στόχο να σταματήσει το «όργιο» σπατάλης των προηγούμενων ετών.
Τα ελληνόγλωσσα σχολεία του εξωτερικού κόστιζαν στον κρατικό προϋπολογισμό περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ ετησίως.
Από ελέγχους, ωστόσο, που διενήργησε το υπουργείο Παιδείας διαπιστώθηκε ότι μεγάλο μέρος αυτών των κονδυλίων αφορούσαν στην αγορά «περιττών» σχολικών βιβλίων, αλλά και στη μισθοδοσία πλεοναζόντων αποσπασμένων εκπαιδευτικών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα συντονιστή εκπαίδευσης σε ευρωπαϊκή χώρα, ο οποίος, κατά το σχολικό έτος 2007-2008, παρήγγειλε 132.799 τόμους σχολικών βιβλίων, δηλαδή περίπου περισσότερους από 100.000 τόμους σε σχέση με τις ανάγκες των σχολείων της χώρας.

Επίσης, το 2004 οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί ήταν περίπου 1.650 και η συνολική δαπάνη των επιμισθίων τους ήταν περίπου 38 εκατ. ευρώ. Μία πενταετία αργότερα, το 2009 ο αριθμός τους εκτινάχθηκε στους 2.350 και η συνολική δαπάνη για επιμίσθια στα 46 εκατ. ευρώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ"

Δ.Γούσης π. Α/ΓΕΝ για υποβρύχια:"Οι Γερμανοί μας είχαν γι΄ αποικία"!

ΣΧΟΛΙΟ : ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΘΑΡΡΟΣ ΟΙ ΝΑΖΙ; ΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟMΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ !

Συγκλονιστικά είναι όσα κατέθεσε ο πρώην Α/ΓΕΝ αντιναύαρχος Δημήτρης Γούσης στην επιτροπή που διερευνά την υπόθεση των υποβρυχίων,για την συμπεριφορά των Γερμανών έναντι της Ελλάδας,μόλις αποκαλύφθηκαν τα προβλήματα του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ. Έκανε λογο για “ 100% αποικιοκρατική συμπεριφορά” και αναφέρθηκε ακόμη και σε επιθέσεις που δέχτηκε

από τον Γερμανό Αρχηγό! Κατέθεσε ο κ.Γούσης:

“Ένα πράγμα το οποίο με ξένισε και με θύμωσε ήταν η απαράδεκτη συμπεριφορά των Γερμανών. Αυτό οφείλω να το καταθέσω. Ήταν συμπεριφορά αποικιοκρατική 100%. Θα ήθελα να σημειώσω ότι ένα βράδυ μου τηλεφωνεί ο διοικητής του κλιμακίου και μου λέει «μου είπαν οι Γερμανοί ότι αύριο το πρωί θα έρθουν να μας παραδώσουν το υποβρύχιο», χωρίς να έχει γίνει τίποτα». Αντιλαμβάνεστε ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι σωστή.

Εγώ δέχθηκα δύο επιθέσεις από το Γερμανό ομόλογό μου σε δύο συνόδους αρχηγών. Μου λέει: «Γιατί δεν τον παίρνεις το υποβρύχιο;». Του απάντησα: «Εσύ γιατί δεν το παίρνεις;». Είχα και τηλεφωνικές κρούσεις, στις οποίες πλέον δεν απαντούσα, ήμουν πάρα πολύ θυμωμένος μαζί τους”.

Ο κ.Γούσης είπε ότι οι κλίσεις στο υποβρύχιο είχαν φθάσει και τις 56 μοίρες! Επιπλέον υπήρχαν μία σειρά άλλων τεχνικών προβλημάτων.

Παρόλα αυτά ο πρώην Α/ΓΕΝ,είπε ότι “τώρα το υποβρύχιο είναι το καλύτερο συμβατικό υποβρύχιο στον κόσμο”,αφήνοντας πλέον μόνο τον πρώην ΓΔΕ Ε.Βασιλάκο να επιμένει ότι ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ είναι προβληματικός.

Όσο για τους Γερμανούς; Είναι οι απόλυτα κερδισμένοι απ΄ αυτή την υπόθεση।Πήραν τα ναυπηγεία με "προίκα" υποβρύχια και φρεγάτες,έβαλαν στη τσέπη πολλά δις, παρέδωσαν με καθυστέρηση έξι χρόνων το υποβρύχιο χωρίς να πληρώσουν μία, κατήγγειλαν και ότι συμβάσεις είχαν απομείνει και τώρα μας κανουν ...φροντιστήριο οικονομίας!
Πηγές.

onalert.gr

http://trikalagr.blogspot.com/2011/07/blog-post_7961.html#ixzz1TQcO20pi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δ.Γούσης π. Α/ΓΕΝ για υποβρύχια:"Οι Γερμανοί μας είχαν γι΄ αποικία"!"

Η ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι Έλληνες πολλούς αιώνες ή και χιλιετίες προ Χριστού ήξεραν να ερμηνεύσουν τα αστρικά φαινόμενα και τον ουράνιο θόλο. Μάλιστα αναφέρονται απόπειρες ουρανίων χαρτογραφήσεων ήδη κατά την Β΄ χιλιετία προ Χριστού. Με την πρόοδο στην επιστήμη, αυξήθηκαν και οι απαιτήσεις όχι μόνον τής Ανθρωπότητας, αλλά και τών ιδίων τών αστρονόμων. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι δειλά δειλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, κάποιοι αστρονόμοι παρουσίαζαν το έργο τους υπό μορφήν ποιήματος. Το φαινόμενο αυτό απαντάται και στην Ιατρική, τής οποίας πολλοί εκπρόσωποι έπραξαν το ίδιο. Δεν πρέπει να μάς εκπλήσσει καθόλου, διότι η επιστήμη για τον Έλληνα εμπεριέχει το στοιχείο τής καλλιτεχνίας. Την Αστρονομία ανέπτυξαν και προώθησαν σπουδαίες μορφές τού ελληνικού πνεύματος.

Ως πρώτος σοφός και - μεταξύ άλλων ιδιοτήτων του - αστρονόμος θεωρείται κατά τούς μυθικούς χρόνους ο Κένταυρος Χείρων. Άλλος από τούς πρωτεργάτες τής Αστρονομίας υπήρξε ο επίσης μυθολογικός Άτλας. Ακόμη, ο Ορφέας ως θεοποιημένη [υπαρκτή] μορφή, ίσως από την πόλη "Πίμπλα" τής Πιερίας. Όμοιας αίγλης έχαιραν οι ανάλογοι τού Ορφέα Μουσαίος από την Ελευσίνα, Παλαμήδης, και άλλοι. Τα ίδια συμβαίνουν και με τον Όμηρο, καθώς και με τον Ησίοδο από την Άσκρα τής Βοιωτίας, στα φιλολογικά έργα τών οποίων διαφαίνονται γνώσεις Αστρονομίας.
Εν συνεχεία ο Φώκος από τη Σάμο, ο Θαλής ο Μιλήσιος [: απ' τη Μίλητο τής Μικράς Ασίας], ο Θεόδωρος από την Σάμο, και ο Αναξίμανδρος απ' τη Μίλητο, όλοι τους κατά τον έβδομο προς έκτο αιώνα προ Χριστού, ο Αναξιμένης από τη Μίλητο, έκτος π.Χ. αιώνας, ο Πυθαγόρας από την Σάμο και η σύζυγός του Θεανώ από τον Κρότωνα τής Μεγάλης Ελλάδας τον έκτο προς πέμπτο προ Χριστού αιώνα, ο Ίππασος από το Μεταπόντιο τής Μεγ. Ελλάδος, επίσης τον έκτο προς πέμπτο π.Χ. αι., οι περίπου σύγχρονοί του Φιλόλαος από τον Κρότωνα ή τον Τάραντα και Παρμενίδης από την Ελέα τής Μεγ. Ελλάδας, ο Αναξαγόρας από τις Κλαζομενές τής Μ. Ασίας τον πέμπτο αι. π.Χ., ο Άρπαλος, Ε΄ π.Χ. αιώνας, ο Οινοπίδης από την Χίο, ίδιος αιώνας, όπως και η Αγλαονίκη από την Θεσσαλία, ο Διογένης ο Απολλωνιάτης [: ίσως από την Απολλωνία τής Κρήτης], ο Έκφαντος από τις Συρακούσες, ο Μέτων από την Αθήνα, όλοι αυτοί κατά τον Ε΄ πάντα αιώνα π.Χ., ο Εύδοξος από την Κνίδο τής Μ. Ασίας, Δ΄ αι. π.Χ., ο Πυθέας από την Μασσαλία, τον ίδιον αιώνα, ο Φίλιππος από τον Οπούντα τής Φθιώτιδος, Δ΄ π.Χ. αι., καθώς και ο Ηρακλείδης από την Ηράκλεια τού Πόντου, και ο Ελικών από την Κύζικο τής Μ. Ασίας, ομοίως τον Δ΄ αιώνα π.Χ., ο Αρίσταρχος από την Σάμο κατά τον Δ΄ προς Γ΄ π.Χ. αι., ο Αρχιμήδης από τις Συρακούσες τής Μεγ. Ελλάδας τον Γ΄ π.Χ. αι., όπως κι ο Κόνων απ' τη Σάμο, ο Ερατοσθένης, ο επονομαζόμενος "Πένταθλος", από την Κυρήνη τον τρίτο έως δεύτερο αι. π.Χ., ο Απολλώνιος από την Πέργη τής Παμφυλίας στη Μ. Ασία, Γ΄ προς Β΄ π.Χ. αιώνας, ο Ίππαρχος απ' τη Νίκαια τής Βιθυνίας στη Μικρά Ασία, Β΄ π.Χ. αι., ο Σέλευκος από τη Σελεύκεια, Β΄ αι. π.Χ., ο Ποσειδώνιος από την Απάμεια τής Συρίας, Β΄ προς Α΄ αι. π.Χ., την ίδια περίοδο και ο Υψικλής ο Αλεξανδρέας, και ο Γέμινος ο Ρόδιος, ο Σωσιγένης απ' την Αλεξάνδρεια τον πρώτο π.Χ. αι., ο Πτολεμαίος Κλαύδιος από την Πτολεμαΐδα ή από το Πηλούσιο τής Αιγύπτου τον δεύτερο μετά Χριστόν αιώνα, ο αυτοκράτορας Ιουλιανός τον Δ΄ μ.Χ. αι., ο Θέων και η θυγατέρα του Υπατία, και οι δύο από την Αλεξάνδρεια κατά την μεταβατική από την Αρχαιότητα στο Βυζάντιο εποχή τού Δ΄ αιώνα μ.Χ., υπήρξαν εκείνοι οι οποίοι προβίβασαν την ελληνική Αστρονομία σε υψηλά επίπεδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ"

Η πορνεία στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο

Ο Φιλήμων ιστορεί πως ο Σόλων ίδρυσε πρώτος τα πορνεία στην Αθήνα, για να ανακουφίσει τους νέους που έφταναν στην ακμή, ο δε Νίκανδρος ο Κολοφώνιος γράφει πως ο Σόλων ίδρυσε και τον ναό της Πανδήμου Αφροδίτης στην Αθήνα, της προστάτριας του αγοραίου έρωτα, από τα κέρδη των πορνών που είχε εγκαταστήσει στα οικήματα. Από ένα απόσπασμα του Ξενάρχου που διέσωσε ο Αθήναιος πληροφορούμαστε τον τρόπο λειτουργίας τους. Αφού ο Ξέναρχος κατηγορήσει την νεολαία της εποχής του που τρώει τα λεφτά και τον καιρό της με μεγαλόμισθες εταίρες ή με ελεύθερες παντρεμένες γυναίκες διατρέχοντας τον έσχατο κίνδυνο να συλληφθεί, λέει πως θα μπορούσε να διαλέξει άλλον ευκολότερο και ασφαλέστερο δρόμο, την επίσκεψη στα πορνεία, όπου όπως μας αναφέρει, μπορεί κανείς να διαλέξει ελεύθερα όποια του αρέσει. Στέκονταν σε παράταξη μέσα στους οίκους-«επί κέρως τεταγμέναι», όπως λέει χαρακτηριστικά, ημίγυμνες ή φορώντας διαφανείς χιτώνες, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα πάντα και να διεγείρονται οι πελάτες. Η ταρίφα ποίκιλλε από σπίτι σε σπίτι ή από γυναίκα σε γυναίκα και ήταν κατά κανόνα ένας οβολός(το 1/6 δηλ. της δραχμής),αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως μπορούσε ο πελάτης να δώσει κάτι παραπάνω για να έχει ειδική περιποίηση). Τα πορνεία στην Αθήνα ήταν εγκατεστημένα κυρίως στον Κεραμεικό που ήταν μέσα στην πόλη, κατά τον σχολιαστή του Αριστοφάνη, και ειδικότερα στις πύλες του Κεραμεικού, καθώς μας πληροφορούν ο Ησύχιος και η Σούδα. Τα περισσότερα, όμως, ήταν στο λιμάνι, στον Πειραιά, καθώς μας πληροφορεί ο Πολυδεύκης, μιας και ήταν χώρος, όπου έρχονταν έμποροι, ξένοι και ναυτικοί. Οι πόρνες ντύνονταν παρδαλά κι αυτό δεν επιτρεπόταν για τις ελεύθερες γυναίκες. Όταν έμπαινε ο πελάτης, η πόρτα έκλεινε. Μέσα στο δωμάτιο είχε συνήθως προθάλαμο. Στους τοίχους υπήρχαν άσεμνες και διεγερτικές παραστάσεις, κατάλληλος διάκοσμος για τον χώρο. Τον χειμώνα είχαν κάρβουνα αναμμένα για ζεστασιά. Το κρεββάτι είχε σεντόνια και καλύμματα και μέσα έκαιγε λύχνος συνεχώς. Οι πελάτες κατά τα φαινόμενα προπλήρωναν. Οι πόρνες ήταν δούλες, ξένες ή αιχμάλωτες πολέμου, ή αγορασμένες. Απαγορευόταν αυστηρά να εκδίδεται ελεύθερη. Ο Θεόπομπος αναφέρει πως ο ρήτορας Κλέομις της Μήθυμνας τους μαστροπούς που προήγαγαν στην πορνεία ελεύθερες τους έδεσε μέσα σε σακκιά και τους έριξε μέσα στη θάλασσα να πνιγούν. Οι προαγωγοί ή πορνοβοσκοί ήταν πρόσωπα ανυπόληπτα και λεγόντουσαν κι αλλιώς πόρνοι, πορνοσκόποι και εταιροτρόφοι. Νοίκιαζαν τα πορνεία και είχαν τις πόρνες καταβάλλοντας κάθε χρόνο το πορνικόν τέλος στο κράτος, ένα φόρο δηλαδή στο κράτος, καθώς μαθαίνουμε απ’ τον Αισχίνη. Η ταρίφα των πορνών φαίνεται καθοριζόταν και πάλι απ’ το κράτος κι αυτό λεγόταν «διάγραμμα», όπως μας πληροφορεί η Σούδα, όπου οι αγορανόμοι καθώριζαν (διέγραφον) πόσο έπρεπε «λαμβάνειν την εταίραν εκάστην». Και στην Κω υπήρχε πορνικόν τέλος, όπως προκύπτει από μια πολύτιμη επιγραφή που καταγράφει τους φόρους του κράτους, μεταξύ των οποίων υπάρχει και ο φόρος των εταιρών. Το πορνικόν τέλος καταβαλλόταν στον πορνοτελώνη, τον τελώνη δηλαδή των δημοσίων πορνών. Το πορνείο λεγόταν και οικίσκος, οίκημα(δηλ. το «σπίτι», όπως λέμε σήμερα), τέγος, παιδισκείον (από τα κοριτσάκια, τις παιδίσκες που είχε μέσα),κηλωστόν, χαμαιτυπίον (την ονομασία αυτή την πήρε απ’ τις λεγόμενες χαμαιτύπες, τις πόρνες δηλαδή που συνευρίσκονταν στο ύπαιθρο ξαπλώνοντας χάμω, δηλ. στο έδαφος. Αργότερα φαίνεται σπιτώθηκαν κι έτσι απ’ αυτές πήρε την ονομασία και το σπίτι).Υπήρχε και μια άλλη κατηγορία ακόμη φτηνότερων πορνών που έκαναν τη δουλειά στο ύπαιθρο ψαρεύοντας τους πελάτες στο δρόμο με διάφορα κόλπα, μεταξύ των οποίων ήταν να έχουν γραμμένα με καρφιά στα πέδιλα λέξεις που αποτυπώνονταν στο μαλακό έδαφος. Σώθηκε ένα τέτοιο παπούτσι που γράφει με τα καρφιά τη λέξη ‘’ακολούθει’’, κάτι ανάλογο με τις σύγχρονες πόρνες που έχουν τυπωμένες καρτούλες με την διεύθυνση, τις οποίες πετάνε στον ανυποψίαστο πελάτη. Οι πόρνες αυτές λεγόντουσαν «λεωφόροι» (το ανάλογο με το σημερινό τροτέζα ή καλντεριμιτζού) ή «σποδησιλαύραι» (λαύρα είναι το δρομάκι, τα ο σοκάκι και σποδός η σκόνη), χαμαιτύπαι, χαλκιδίτιδες (από το πολύ ευτελές ποσό που έπαιρναν, ένα χάλκινο νόμισμα), χαμαιταιρίδες. Συνευρίσκονταν στους σκοτεινούς δρόμους στην περιοχή του Φιλοπάππου, σε ψηλά επιτάφια μνημεία. Άλλες πήγαιναν σε ειδικά πανδοχεία που νοίκιαζαν γι’ αυτό το σκοπό δωμάτια ή σε ταβέρνες που λεγόντουσαν ματρυλλία ή μαστρύπια. Υπήρχαν πόρνες εγκατεστημένες στα λουτρά. Τέλος, στα συμπόσια καλούσαν αυλητρίδες, χορεύτριες (ορχηστίδες), ακροβάτιδες που πέρα απ’ το πρόγραμμα που παρουσίαζαν, δίνονταν πολύ συχνά για μικρή πρόσθετη αμοιβή στον έρωτα των ανδρών. Οι εταίρες ήταν πόρνες πολύ όμορφες, ανωτέρου επιπέδου. Κατείχαν συνήθως υψηλή μόρφωση και μπορούμε να τις παρομοιάσουμε κατά κάποιο τρόπο με τις γιαπωνέζες γκέισες. Πολλές απ’ αυτές κέρδισαν την ελευθερία τους εξαγοράζοντάς την με τα κέρδη τους ή με χρήματα των εραστών τους. Η τιμή τους κυμαινόταν από 1 δραχμή,δηλ.6 φορές περισσότερο από τις δημόσιες πόρνες, μέχρι αμύθητα ποσά. Το πόσο σοβαρή επίδραση άσκησαν στη ζωή της αρχαίας Ελλάδας φαίνεται από το ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες της αρχαιότητος είναι συνδεδεμένοι με εταίρες που φημίζονταν όχι μονάχα για την ομορφιά και την τέχνη του έρωτα, αλλά και το πνεύμα τους. Η Ασπασία έγινε σύζυγος του ισχυρότερου άνδρα της Αθήνας, του Περικλέους. Λέγεται πως έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη χάραξη της πολιτικής του αθηναϊκού κράτους κι ο Πλάτων στον «Μενέξενο» αναφέρει πως εκείνη συνέθεσε τον επιτάφιο λόγο που εξεφώνησε ο Περικλής. Η Τιμάνδρα ή Δαμασάνδρα, μητέρα της Λαΐδος, συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη, όπως και η περίφημη Θεοδότη η Αττική. Η χορεύτρια Φίλιννα συνδέθηκε με τον βασιλιά Φίλιππο κι απέκτησε μαζί του τον Αρριδαίο που βασίλεψε μετά τον Αλέξανδρο. Η Μανία και η Λάμια ήταν οι περίφημες εταίρες του Δημητρίου Πολιορκητή. Η Δημώ συνδέθηκε με τον βασιλιά Αντίγονο. Η Μύστα και η Νύσα συνδέθηκαν με τον βασιλιά Σέλευκο. Η Λαΐς είχε δεσμό με τον ζωγράφο Απελλή, τον φιλόσοφο Αρίστιππο και τον Διογένη τον Κυνικό. Η Φρύνη με τον ρήτορα Υπερείδη. Η Μιλτώ με το βασιλιά της Περσίας Κύρο. Η Θαΐς ήταν η εταίρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και είναι αυτή που έκαψε το ανάκτορο της Περσέπολης σ’ ένα γιορταστικό συμπόσιο. Η Γλυκέρα είναι η περίφημη ερωμένη του Μενάνδρου. Η Λαμπιτώ η Σαμία συνδεόταν με τον Δημήτριο τον Φαληρέα. Η Σινώπη με τον Ιεροφάντη των Ελευσινίων Μυστηρίων Αρχία. Η Λεόντιον ήταν η συντρόφισσα του Επίκουρου. Η Αγαθόκλεια ήταν η φίλη του Πτολεμαίου του Δ’. Η Μανία ήταν η ερωμένη του ολυμπιονίκη στο παγκράτιον Λεοντίσκου. Το 13ο βιβλίο του Αθήναιου μας δίνει πλήθος ονόματα, ανέκδοτα και περιστατικά από τις διάσημες εταίρες της αρχαιότητας. Η ιεροδουλεία ήταν ένας θεσμός, κατά τον οποίο γυναίκες, αλλά ορισμένες φορές και άνδρες ασκούσαν στους ναούς την Ιερή Πορνεία. Δύο είναι τα είδη της .Το πρώτο περιλαμβάνει όλες τις γυναίκες που είναι υποχρεωμένες, πριν παντρευθούν, να διακορευθούν μέσα στο ναό προς όφελος της θεάς, στην οποία ανήκει ο ναός. Το δεύτερο, που είναι μετεξέλιξη του πρώτου και προφανώς επιβλήθηκε με την επικράτηση της πατριαρχίας και της ζηλοτυπίας του άνδρα που θέλει η γυναίκα του να μη σμίγει με κανένα, έστω και με θεό σε ναό, αφορά εκείνες τις γυναίκες που υπηρετούν στο ναό είτε ως σκλάβες είτε επειδή είναι ταμένες είτε γιατί έχουν έλθει με τη θέλησή τους και η ιερά πορνεία που ασκούν είναι σε μόνιμη επαγγελματική βάση. Η ιεροδουλεία, θεσμός πανάρχαιος και θρησκευτικός, ήταν απλωμένη σ’ όλο το χώρο της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Στην Κύπρο ήταν ανεπτυγμένη, όπως μας πληροφορούν οι Κλέαρχος Σολεύς και ο Ιουστίνος, ο οποίος αναφέρει επίσης ότι οι Επιζεφύριοι Λοκροί σε κρίσιμες στιγμές πολέμου πόρνευαν τις θυγατέρες τους στον ναό της Αφροδίτης. Στην Άβυδο της Τρωάδος υπήρχε ιερό της Αφροδίτης Πόρνης. Στην Ελλάδα ξακουστό ήταν το ιερό της Αφροδίτης στην Κόρινθο που είχε περισσότερες από 1.000 ιερόδουλες εταίρες, τις οποίες είχαν αφιερώσει στη θεά άνδρες και γυναίκες. Γι’ αυτές συνέρρεε πλήθος κόσμου, όπως μαρτυρεί ο Στράβων, και πλούτιζε η πόλη. Οι καπετάνιοι των πλοίων σκόρπιζαν αφειδώς τα λεφτά τους και απ’ αυτό βγήκε η παροιμία «ου παντός ανδρός ες Κόρινθον έσθ’ο πλους», δηλαδή δεν είναι εύκολο ταξίδι για τον καθένα η Κόρινθος. Και υπήρχε αρχαίο έθιμο στην Κόρινθο, όταν επρόκειτο να προσευχηθεί η πόλη στην Αφροδίτη για ζητήματα υψίστης σημασίας, να προσκαλούν όσο το δυνατόν περισσότερες εταίρες να συνενώσουν την φωνή τους και να θυσιάσουν μαζί. Και για την πατριωτική τους στάση κατά την περσική εισβολή ανέγραψαν τα ονόματα των εταιρών σε δημόσια πινακίδα κι ο Σιμωνίδης τους αφιέρωσε επίγραμμα. (Πηγή:«Περιοδικό Αρχαιολογία») Από: http://arkoleon.blogspot.com/2010/01/blog-post_29.html Αλιεύτηκε στο πέλαγος: http://vanessa111.wordpress.com/2010/ ... %CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/

Πηγή

http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=1286

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πορνεία στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο"

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού στη Σύρο

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού στην παρουσίαση του βιβλίου του Δ. Χάλαρη "Τα βάσανα μικρών ανθρώπων από τον Έβρο στη Σύρο - Παιδοπόλεις". Πολιτιστικός Πολυχώρος Ποσειδωνία. Σάββατο 30 Ιουλίου 2011, ώρα: 20.30

http://www.lygeros.org/Talks/prosklhseis_Syros_20110730.pdf

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εισήγηση του Νίκου Λυγερού στη Σύρο"

Φιλοσοφία & δεισιδαιμονία

Στο γένος όμως των θεών, κάποιος που δεν φιλοσόφησε και δεν έφυγε ολοκάθαρος δεν είναι δίκαιο και ορθόν να καταλήξει, παρά μόνον ο φιλόσοφος

Πλάτων ¨Φαίδων ή περί ψυχής¨ 82c



Είναι ορθόν να χαρακτηρίσουμε την φιλοσοφία ως επιστήμη της αλήθειας

Αριστοτέλης (Μετά τα φυσικά 993 b, 21-22)



Οι φιλόσοφοι είναι οι κυνηγοί της αλήθειας

Πυθαγόρας (Διογ. Λαερτ. Βίοι Φιλος. VIII, 8)



Η αμάθεια και η άγνοια περί των θείων χωρίζεται ευθύς εξ αρχής σε δυο ρεύματα, από τα οποία το ένα δημιουργεί στους σκληρούς χαρακτήρες, σαν επάνω στο τραχύ έδαφος, την αθεΐα, και στους μαλακούς χαρακτήρες, σαν σε υγρά εδάφη, την δεισιδαιμονία.

Πλούταρχος Ηθικά τόμος 5ος ¨περί δεισιδαιμονίας¨ 164 Ε




*δεισιδαιμονία = η πίστη στα θεία από φόβο (και όχι από γνώση)
*δαίμον-δαήμον = γνώστης (εξού και το αδαής) καμία σχέση με την σατανιστική έννοια που της έδωσε η γνωστή θρησκεία.


με τον συνδυασμό των παραπάνω μπορούμε να διακρίνουμε τα εξής: η φιλοσοφία μας φέρνει γνώση, η οποία μας οδηγεί στην αλήθεια και την πραγματικότητα, τα θεία είναι ταυτόσημα με την αλήθεια και την πραγματικότητα ΑΡΑ η φιλοσοφία μας οδηγεί στον Θεό.

αντιθέτως η πίστη από φόβο, δηλαδή η δεισιδαιμονία δεν μας οδηγεί πουθενά, παρά μόνο στα δίχτυα επιτήδειων οι οποίοι μας θέλουν δούλους. Την δεισιδαιμονία την χρησιμοποιούν ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι θρησκείες.



να θυμάστε ότι ο φόβος είναι μαγαζί γωνία

Όταν ο Άγις ο Λακεδαιμόνιος ρωτήθηκε πως μπορεί να μένει κανείς ελεύθερος είπε ¨καταφρονώντας τον θάνατο¨

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 216 C )
Πηγή
http://ellinon-pnevma.blogspot.com/search?updated-max=2010-04-13T15%3A15%3A00%2B03%3A00&max-results=38

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Φιλοσοφία & δεισιδαιμονία"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Τα νέα της πόλης" 27/7/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού

στην εκπομπή "Τα νέα της πόλης"

Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης

"Όμορφη Πόλη"

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Πηγή: http://www.lygeros.org/Interviews/RadioXanthi_20110727.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Τα νέα της πόλης" 27/7/11"

AΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ

Οι παράλληλοι βίοι των Διογένη Απολλωνιάτη - Λαβουαζιέ Διογένης Απολλωνιάτης και Αντουάν Λαβουαζιέ: Δύο μεγάλοι επιστήμονες, που στη ζωή τους ακολούθησαν –με διαφορά 23 αιώνων– παράλληλες πορείες. Διατύπωσαν και οι δύο το νόμο της αφθαρσίας της ύλης κι ακολούθως υπήρξαν θύματα της καταστρεπτικής έως φονικής ορμής της άβουλης κι απρόσωπης μάζας της εποχής τους. Διογένης: Αρχή και στοιχείο των όντων ο αέρας Από τις ενδείξεις, που διασώθηκαν, συνάγεται, ότι ο Διογένης ο Απολλωνιάτης ήταν σύγχρονος του Αναξαγόρα (γεννήθηκε περί το 500 π.Χ.) και πρεσβύτερος του Σωκράτη και του Δημόκριτου. Ο Αριστοφάνης στις «Νεφέλες» αναφέρεται στην κοσμογονική αρχή του Διογένη περί αέρος, όπως και ο κωμικός Φιλήμων. Από τις πληροφορίες αυτές συνάγεται το συμπέρασμα, ότι ο Διογένης ο Απολλωνιάτης έζησε και έδρασε κυρίως στην Αθήνα. Εργάσθηκε όμως και στο περίφημο αστεροσκοπείο της Απολλωνίας στην Κρήτη, όπου προέβη στην χαρτογράφηση της ουράνιας σφαίρας και σε μετεωρολογικές παρατηρήσεις. Σύμφωνα με τον Σιμπλίκιο ο Διογένης είχε γράψει πραγματείες με τίτλους «Περί Φύσεως», «Μετεωρολογία» και περί «Ανθρώπου φύσεως». Από την πρώτη, καθώς κι από την πραγματεία του Θεόφραστου «Φυσικαί Αιτίαι» (απόσπασμα 2), συνάγεται η κοσμογονική θεωρία του Διογένη. Το παν είναι άπειρο, ο κόσμος όμως είναι πεπερασμένος («Διογένης δε και Μέλισσος το μεν παν άπειρον, τον δε κόσμον πεπεράνθαι», Dox. 331). Η Γη είναι στρογγυλή και μετέωρος. Αρχή και στοιχείο των όντων είναι ο αέρας. Η κοσμογονική θεωρία του Διογένη συμπίπτει με τη θεωρία του Αναξιμένη (στ΄ αι. π.Χ.) της Σχολής της Μιλήτου, την οποία φαίνεται πως ο Διογένης είχε αποδεχθεί. Για να εξηγήσει ο Διογένης, πως ο αέρας επιδρά δια του κυκλοφορικού συστήματος του οργανισμού στην εκδήλωση των ψυχικών και πνευματικών ικανοτήτων του ανθρώπου, επιχείρησε έκθεση της ανατομικής των φλεβών του οργανισμού, την οποία περιέλαβε ο Αριστοτέλης στην πραγματεία «Περί τα ζώα ιστοριών» (Γ2. 511 β.30). Η καθαρή σκέψη (το καλώς φρονείν) προκαλείται, όταν ο εντός του εγκεφάλου αέρας είναι καθαρός και ξηρός· διότι η υγρασία (ο αχνός) εμποδίζει το νου (κωλύειν γαρ την ικμάδα του νου). Γι’ αυτό τον λόγο κατά τον ύπνο και όταν είναι κάποιος μεθυσμένος, δεν σκέπτεται καλά. Κατά τον Αριστοτέλη ο Διογένης υποστήριζε, ότι τα ψάρια αναπνέουν με τα βράγχια τον αέρα, ο οποίος είναι διαλυμένος στο νερό (Αριστοτέλους, «Περί αναπνοής», 471 α 13). Ο νόμος της αφθαρσίας της ύλης και της ενέργειας Σπουδαιότατο επίτευγμα του Διογένη θεωρείται η διατύπωση του φυσικού νόμου της αφθαρσίας της ύλης και της ενέργειας, την οποία ο Διογένης Λαέρτιος (ΙΧ 57) διέσωσε ως εξής: «Ουδέν εκ του μη όντος γίγνεσθαι ουδέ εις το μη ον φθείρεσθαι (τίποτε δεν γίνεται εκ του μη υπάρχοντος και τίποτε υπάρχον δεν καταστρέφεται). Ο Διογένης Λαέρτιος επίσης αποδίδει στο Δημόκριτο την διατύπωση του φυσικού νόμου της αφθαρσίας της ύλης και της ενέργειας λέγοντας, ότι ο Δημόκριτος πρέσβευε: «Μηδέν τε εκ του μη όντος γίγνεσθαι μηδέ εις το μη ον φθείρεσθαι» (ΙΧ 44). Κατά τον Αέτιο όμως και ο Αναξαγόρας διατύπωσε το νόμο αυτόν. «Εδόκει γαρ αυτώ απορώτατον είναι, πως εκ του μη όντος δύναταί τι γίγνεσθαι η φθείρεσθαι εις το μη ον» («Δοξογράφοι», Diels 279). [Διότι νόμιζε (ο Αναξαγόρας) ότι είναι απορώτατο, πως είναι δυνατόν κάτι να γίνη εκ του μη όντος η να καταστραφή εις το μη ον.] Δεν είναι δυνατόν να αποφανθεί κάποιος μετά βεβαιότητας, ποιος από τους τρεις (Διογένης Απολλωνιάτης, Αναξαγόρας η Δημόκριτος) διατύπωσε τον νόμο της αφθαρσίας της ύλης και της ενέργειας πρώτος. Τέτοιες υψηλές επιστημονικές κατακτήσεις πάντως είναι αποτέλεσμα της μακραίωνης ελληνικής επιστημονικής παράδοσης, η οποία όμως τερματίστηκε βίαια, τιθέμενη υπό άγριο διωγμό από τον Χριστιανισμό, που έριξε την ανθρωπότητα στα σκοτάδια του χιλιόχρονου Μεσαίωνα. Μετά την Αναγέννηση ο νόμος της αφθαρσίας της ύλης επαναδιατυπώθηκε κι αποδείχθηκε πειραματικά από τον διαπρεπή Γάλλο χημικό Αντουάν Λαβουαζιέ. Ανήσυχο και φιλελεύθερο πνεύμα της εποχής του ο Λαβουαζιέ έλαβε ενεργό μέρος στα γεγονότα, που οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση, τα πρώτα χρόνια της οποίας εκπόνησε πολλά νέα σχέδια και αναφορές με κύρια τη δημιουργία συστήματος μέτρων και σταθμών. Ο θεωρούμενος ως πατέρας της σύγχρονης Χημείας Αντουάν Λαβουαζιέ ακολούθησε την τύχη του Διογένη Απολλωνιάτη. Αφού επαναδιατύπωσε και απέδειξε τον νόμο της αφθαρσίας της ύλης, που πριν από 23 αιώνες είχε εκφράσει ο Διογένης, κυνηγήθηκε –όπως κι ο Διογένης- από την άβουλη μάζα της εποχής του κι οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες στην γκιλοτίνα. Στον πίνακα εικονίζεται ο Λαβουαζιέ με τη σύζυγό του, η οποία υπήρξε βοηθός και συνεργάτις του. Μάζα εναντίον Διογένη - Λαβουαζιέ Η στάση της άβουλης, απρόσωπης, χειραγωγούμενης και θεοκρατούμενης μάζας της αρχαίας Ελλάδας έναντι του Διογένη του Απολλωνιάτη ήταν εχθρική, όπως εχθρική ήταν βέβαια και απέναντι σε κάθε προσωπικότητα, που αναδεικνυόταν και ξεχώριζε από αυτήν. Ο Διογένης ο Απολλωνιάτης, αν και υπήρξε σπουδαίος φιλόσοφος και επιστήμων, «ανήρ φυσικός και άγαν ελλόγιμος», κινδύνευσε από το πολιτικο-θρησκευτικό κατεστημένο της Αθήνας, διότι θεωρούσε τον αέρα αρχή του παντός. «Τούτόν φησιν ο Φαληρεύς Δημήτριος εν τη Σωκράτους απολογία (Wehrli iv, fg. 91) δια μέγαν φθόνον μικρού κινδυνεύσαι Αθήνησιν» (Διογένης Λαέρτιος, ΙΧ 57). (Την ίδια εποχή και ο Αναξαγόρας επίσης κατηγορήθηκε για ασέβεια και ρίχτηκε στην φυλακή, επειδή είχε διατυπώσει τη θεωρία, ότι ο Ήλιος είναι διάπυρη μάζα, που ερχόταν σε αντίθεση προς τη θρησκευτική παράδοση, σύμφωνα με την οποία ο Ήλιος ήταν θεότητα.) Ομοίως και ο Λαβουαζιέ, παρά τις υπηρεσίες που προσέφερε τόσο στην Επιστήμη όσο και στην πατρίδα του, συκοφαντήθηκε ως γενικός ενοικιαστής των φόρων της Γαλλίας και σύρθηκε σε δίκη μαζί με τριάντα δύο άλλα άτομα με ανάλογες κατηγορίες. Η δίκη διήρκεσε λιγότερο από μία ημέρα. Χαρακτηριστική είναι η φράση, που φέρεται πως απηύθυνε ο πρόεδρος του δικαστηρίου στον Λαβουαζιέ: «Η δημοκρατία δεν έχει ανάγκη από επιστήμονες». Καταδικάστηκε σε καρατόμηση, η οποία εκτελέσθηκε την ίδια ημέρα, το δε πτώμα του πετάχτηκε σε πρόχειρο ομαδικό τάφο. Ο διακεκριμένος μαθηματικός Λαγκράνζ σχολιάζοντας το τραγικό γεγονός είπε: «Χρειάσθηκαν μια μόλις στιγμή, για να κόψουν αυτό κεφάλι. Ακόμα κι αν περάσουν εκατό χρόνια όμως, είναι αμφίβολο, εάν θα βγεί ξανά ένα τέτοιο κεφάλι». (J. B. Delambre, «Eloge de Lagrange», Mémoires de l’Institut, 1812, p. XIV.) Μαρία Λούπου Πηγή http://freeinquiry.gr/pro.php?id=177

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "AΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ"

PROJECT ΘΡΑΚΗ : ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

Είμαστε πολύ κοντά στην αποδοχή μίας «ανεξάρτητης Θράκης» από την Ελληνική πλευρά –Μένει απλώς να τεθεί το αίτημα

Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής. Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής…
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων.
Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών…

Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιό σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο. Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι... υπογραφές για την δημιουργία μίας -εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή.Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "PROJECT ΘΡΑΚΗ : ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ"

Ποιος ήταν ο ρόλος του «Εθνάρχη» Κ. Καραμανλή στην προδοσία της Κύπρου;

Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 2ον: «ΕΘΝΑΡΧΗΣ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ – Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!

Θέμα 1ον: Ο εβραιο-αμερικανός δημοσιογράφος Σαϊρους Σουλτσμπέργκερ, έγραψε στο γαλλικό περιοδικό «Εξπρές» της 6ης Νοεμβρίου 1981, ότι το 1973 οργάνωσε στο σπίτι του, στο Παρίσι, γεύμα γνωριμίας του γνωστού εβραίου υπουργού των Εξωτερικών των ΗΠΑ «νεκροθάφτη της Κύπρου, Κίσσινγκερ και του ψευτοεθνάρχη Καραμανλή. Ο Σουλτσμπέργκερ βεβαιώνει ότι ενώπιόν του, ο ψευτοεθνάρχης ζήτησε από τον Κίσσινγκερ «την συμπαράσταση των ΗΠΑ για την ανατροπή της χούντας». «Και τι να κάνουμε;», τον ρώτησε ο Κίσσινγκερ. «Να επέμβετε», ανταπάντησε ο Καραμανλής!

Θέμα 2ον: Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκος Δεβλέτογλου, έγραψε ένα άρθρο –το οποίο δεν διαψεύστηκε από τους εμπλεκομένους- στην εφημερίδα «Daily Telegraf», της 13ης Ιουνίου 1978, στο οποίο υποστήριξε ότι τον Μάιο του 1974 (δύο μήνες προ της τουρκικής εισβολής), έγινε στην Μάρνη (περίχωρο των Παρισίων), μυστική συνάντηση μεταξύ του Καραμανλή και του πρωθυπουργού του Αττίλα, Μ. Ετσεβίτ, επί παρουσία του Κίσσινγκερ. Σημείωσε δε με νόημα: «Όπως ήταν ευνόητο, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού επιθυμούσε τότε –όπως αλίμονο επιθυμεί και σήμερα- να πληροφορηθεί τι μπορούσε ο πασίγνωστος πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος να συζητήσει κρυφά με τους Ετσεβίτ και Κίσσινγκερ, λίγες εβδομάδες πριν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος στην Ελλάδα».

Θέμα 3ον: Σε επιστολή του, με ημερομηνία 19 Μαΐου 1976, προς τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, νομιμοποιεί τον Αττίλα 1, αλλά διαμαρτύρεται για τον Αττίλα 2 (τον οποίον δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει): «Την 20ην Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλλε εις την Κύπρον, επωφελούμενη του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και ισχυριζόμενη ότι σκοπός της επεμβάσεως ήτο η αποκατάστασις της νομιμότητος. Η νομιμότης όμως απεκατεστάθη μετά τρεις ημέρας εις την Κύπρον εις το πρόσωπο του κ. Κληρίδη και εις την Ελλάδα με την επιστροφή μου. Ο σκοπός επομένως της τουρκικής επεμβάσεως είχεν εκπληρωθεί και λογικώς η Τουρκία θα έπρεπε να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρον…».

Θέμα 4ον: Ο ψευτοεθνάρχης, αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία, τον μαύρο Ιούλιο του ’74, και παρά την παλαϊκή απαίτηση για άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου, δήλωσε στη βουλή ότι «ο φάκελος είναι αμετάκλητα κλειστός».

Θέμα 5ον: Τον Ιούλιο του ’74, οι Τούρκοι είχαν καταλάβει μόνο ένα μικρό προγεφύρωμα, στην Κύπρο. Τον Αύγουστο του 1974, που οι Τούρκοι κατέλαβαν το 40% της νήσου, με τον Αττίλα 2, ο ψευτοεθνάρχης απήντησε ως εξής στην απαίτηση του κόσμου για ελληνική βοήθεια στην Κύπρο: «Η Κύπρος κείται μακράν»!

Θέμα 6ον: Ο Α. Παπανδρέου είχε υποσχεθεί –μεταξύ των άλλων- και το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου. Αλλά δεν το έκανε ποτέ! Κατά καιρούς, όμως, το θυμόταν και το ξαναθυμόταν, πάντα χωρίς να καταλήγει κάπου. Είναι προφανές, ότι ο Παπανδρέου εκβίαζε τον Καραμανλή με το άνοιγμα του φακέλου της προδοσίας. Δύο είναι τα ένοχα μυστικά της μεταπολίτευσης: Ο φάκελος της Κύπρου που καίει τον Καραμανλή και ο φάκελος της τρομοκρατίας που καίει τον Παπανδρέου!

Θέμα 7ον: Ο πρωθυπουργός του Αττίλα (1 και 2), Μ. Ετσεβίτ, δήλωσε αργότερα ότι: «αν δεν κάναμε την επέμβαση στην Κύπρο, δεν θα επέστρεφε η δημοκρατία στην Ελλάδα».

Είναι, λοιπόν, κοινή πεποίθηση, ότι «την πούλησαν για να ξαναγυρίσουν». Με πρωταγωνιστή του ξεπουλήματος τον ψευτοεθνάρχη Καραμανλή!

Πηγή.

http://antistasi.org/?p=19347

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιος ήταν ο ρόλος του «Εθνάρχη» Κ. Καραμανλή στην προδοσία της Κύπρου;"