ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ

Τα λείψανα ενός ήρωα της αντίστασης του κυπριακού λαού στη βάρβαρη εισβολή του ΑΤΤΙΛΑ, επιτέλους παραδόθηκαν για να ταφούν στα ελεύθερα χώματα της μαρτυρικής νήσου. Πρόκειται για τον λοχία Αντώνη Γεωργίου τον οποίο δολοφόνησαν οι υπάνθρωποι που αιματοκύλησαν το κόσμημα της Ανατολικής Μεσογείου το 1974.

Η σύσσωμη παρουσία πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας στην κηδεία του δεν μπορεί παρά να στέλνει ένα σαφές μήνυμα ενότητας του Ελληνισμού και αποφασιστικότητας ότι οι δυσκολίες δεν πρόκειται να τον κάμψουν, ενώ και όσοι επιθυμούν να προκαλέσουν τη διχόνοια ανάμεσα στους Ελλαδίτες και τους Κύπριους Έλληνες είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν.

Και ας μην ποντάρουν ορισμένοι στις όποιες αντιθέσεις υφίστανται «εντός των τειχών», όπως για παράδειγμα η δριμεία κριτική που σχεδόν οι πάντες ασκούν στη σημερινή πολιτική ηγεσία. Ματαιοπονούν. Ό,τι και να συμβεί, το πανέμορφο νησί της Αφροδίτης και ο λαός του δεν μπορούν να ξεριζωθούν από την ελληνική ψυχή. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να ανεχόμαστε ως λαός, πολιτικές οι οποίες οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα… Άλλο όμως αυτό και άλλο το να νομίζει ο αντίπαλος ότι έχει λόγο να χαίρεται…

Τόσο απλά.

Ακολουθεί ο λόγος που εκφώνησε ο υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ποίος αξίζει να αναγνωστεί ως ένας ελάχιστον φόρος τιμής στον ήρωα, ο οποίος θυσιάστηκε για να μείνει ελεύθερο όσο μεγαλύτερο τμήμα της νήσου ήταν δυνατόν στην τότε συγκυρία. Διότι αλλιώς, ποιος ξέρει που θα είχε σταματήσει την προέλασή του ο βάρβαρος και απολίτιστος ημιάγριος κατακτητής…

Στις διευθύνσεις που ακολουθούν μπορεούν οι αναγνώστες να διαβάσουν συγκλονιστικές λεπτομέρειες για το τουρκικό έγκλημα και τον Ελληνοκύπριο ήρωα:

http://www.philenews.com/AssetService/Image.ashx?t=2&pg=43552&

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/08/blog-post_886.html

Ακολουθεί ο λόγος του υπουργού:

Μαζευτήκαμε σήμερα στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε στο Λοχία Αντώνη Γεωργίου. Η κυπριακή πολιτεία καθήκοντως καταθέτει την οφειλόμενη τιμή, την ευγνωμοσύνη και την αναγνώριση σε ακόμη έναν ήρωα που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας.

Μετά από 37 χρόνια αγωνίας για τον αγνοούμενο Αντώνη, η οικογένεια του πληροφορήθηκε την ταυτοποίηση των λειψάνων του που ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Μπέκιογιου / Πέτρα του Διγενή.

Ο Αντώνης Γεωργίου γεννήθηκε το 1955 στο Μοσφίλι της επαρχίας Λευκωσίας. Ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας και μεγάλωσε με στερήσεις. Παρ΄ όλα αυτά, όταν έγινε 12 χρονών, οι γονείς του τον έστειλαν στο Γεωργικό Γυμνάσιο Μόρφου απ΄ όπου αποφοίτησε με άριστα. Ο Αντώνης ήταν ευγενικός, εργατικός και καλοπροαίρετος και για τα αδέλφια του στάθηκε σαν προστάτης, μάνα και πατέρας.

Το 1972 η οικογένεια του εγκαταλείπει το Μοσφίλι και εγκαθίσταται στο Μάμμαρι. Το 1973 κατατάσσεται στην Εθνική Φρουρά και η αποφράδα 20 Ιουλίου τον βρίσκει να υπηρετεί στο 399 ΤΠ στο Μπογάζι.

Κατά τη δεύτερη φάση της τούρκικης εισβολής, στις 14 Αυγούστου, το τάγμα του Αντώνη μετακινείται για να επανδρώσει θέσεις της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή του φράγματος Μιας Μηλιάς. Την ίδια ημέρα οι Τούρκοι εισβολείς εξαπολύουν μεγάλη επίθεση με ισχυρές δυνάμεις πεζικού, άρματα μάχης και πολεμική αεροπορία εναντίον των θέσεων της Εθνικής Φρουράς. Η συντριπτική υπεροπλία των Τούρκων αναγκάζει τις δυνάμεις μας να οπισθοχωρήσουν.

Ο Αντώνης, μαζί με άλλους στρατιώτες, κινούνται προς την περιοχή Τραχωνίου Κυθρέας για να καταλήξουν στη Βώνη. Τριανταεπτά εθνοφρουροί, ανάμεσά τους και ο Αντώνης, βρίσκουν καταφύγιο σε φιλόξενα σπίτια. Αλλάζουν ρούχα και βάζουν πολιτική περιβολή. Τοποθετούν λευκό ύφασμα στις πόρτες των σπιτιών με πρόθεση να παραδοθούν, αν φτάσουν εκεί τα τουρκικά στρατεύματα. Γύρω στις 8 με 9 το πρωί της 15ης Αυγούστου εισέρχονται στη Βώνη ένοπλοι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι αρχίζουν να πυροβολούν στις πόρτες των σπιτιών. Όταν σταματούν οι πυροβολισμοί, οι στρατιώτες βγαίνουν από τα σπίτια και παραδίδονται. Οι Τουρκοκύπριοι οδηγούν τους 35 στρατιώτες και τους 10 πολίτες στο τουρκοκυπριακό χωριό Επηχώ. Οι άλλοι δύο στρατιώτες είχαν ήδη διαφύγει.

Από τη σύλληψή τους στις 15 Αυγούστου 1974, ο Αντώνης και οι υπόλοιποι δεν έδωσαν ποτέ ξανά σημεία ζωής. Ο ομαδικός τους τάφος μαρτυρά τη βαρβαρότητα της άνανδρης δολοφονίας τους και αποκαλύπτει ακόμη ένα δραματικό περιστατικό όπου οι πεσόντες καταξιώνονται στη συλλογική μας συνείδηση και καταγράφονται στην ιστορική μας μνήμη.

Ωστόσο, 37 χρόνια μετά, η θυσία του Αντώνη Γεωργίου και των άλλων μαρτύρων του λαού μας παραμένει αδικαίωτη καθώς το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο. Οι έποικοι πολλαπλασιάζονται, οι περιουσίες μας λεηλατούνται, η πολιτιστική και θρησκευτική μας κληρονομιά καταστρέφεται, ενώ τα τούρκικα στρατεύματα συνεχίζουν να κατέχουν το βόρειο τμήμα του νησιού και να αποτελούν θανάσιμη απειλή για το μέλλον.

Οι συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Η καλή θέληση και η πολιτική βούληση της ελληνοκυπριακής πλευράς δεν είναι αρκετή για να φτάσουμε σε βιώσιμη λύση στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου.

Οι συνομιλίες προσκρούουν στη διχοτομική αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς η οποία παίζει ένα παιχνίδι εντυπώσεων, επιδιώκοντας το τελεσίδικο ναυάγιο της διαδικασίας με στόχο την αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος.

Η πρόσφατη έκρηξη αλαζονείας και αδιαλλαξίας του κ. Ερντογάν στα κατεχόμενα είναι αρκούντως δηλωτική της επίσημης τουρκικής πολιτικής. Βεβαίως, με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία δεν δικαιούται να αισιοδοξεί για τις ευρωπαϊκές της φιλοδοξίες. Άλλωστε, και εδώ συμπεριφέρεται με περισσή αλαζονεία απειλώντας να παγώσει την ενταξιακή διαδικασία όταν η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ. Είναι ωσάν η ΕΕ να υπέβαλε αίτηση να ενταχθεί στην Τουρκία και όχι η Τουρκία να ενταχθεί στην ΕΕ.

Όσο, λοιπόν, και να επιδιώκουμε τη λύση, και όντως την επιδιώκουμε, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υποκύψουμε στους όρους του κατακτητή θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού στη γη των πατέρων τους. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Οι συνθήκες είναι δύσκολες αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με θέληση, συνέπεια και υπευθυνότητα να ανατρέψουμε την κατοχή, να ανακόψουμε τον εποικισμό, να αποτρέψουμε τον εφιάλτη και την κατάρα της διχοτόμησης.

Αντιμετωπίζουμε προβλήματα, αλλά οι πολιτείες και οι κοινωνίες κρίνονται στις δύσκολες ώρες. Ως λαός διαθέτουμε τα ψυχικά αποθέματα, το σθένος και τις αντοχές να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι και να υπερβούμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα.

Δεν θα προχωρήσουμε μπροστά με συνεχείς διαπληκτισμούς και ατελείωτες μεταξύ μας αντιπαραθέσεις. Η ενότητα μέσα από τον διάλογο και τη μετριοπάθεια είναι αναγκαία ως όρος επιβίωσης. Ο σεβασμός και η προσήλωση στους συνταγματικούς θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος αποτελεί δικλείδα ασφάλειας για την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική συνοχή.

Είναι η ώρα να ανασυντάξουμε δυνάμεις. Να κρατηθούμε όρθιοι, να δώσουμε μήνυμα ενότητας, αυτοπεποίθησης και προοπτικής στον λαό μας.

Είναι η ώρα, και το μπορούμε, να δώσουμε το μήνυμα στον Αντώνη Γεωργίου και σ΄ όλους που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι, ότι η θυσία τους δεν θα παραμένει αδικαίωτη. Ότι θα συνεχίσουμε την πορεία τους ενωμένοι, θα υπερβούμε την κατοχή και τη διχοτόμηση. Για μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα, μια Κύπρο της ειρήνης, της προόδου και του πολιτισμού, για όλους τους ανθρώπους της, για μάς και τα παιδιά μας και τις γενιές που μας έρχονται.

Στον Αντώνη Γεωργίου και στην οικογένεια του εκφράζουμε τον σεβασμό, την τιμή και την αναγνώριση της κυπριακής πολιτείας.

Στο καλό Αντώνη Γεωργίου που καταξίωσες με τη θυσία σου τις έννοιες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Η μνήμη σου θα παραμένει ανεξίτηλη και αιώνια.

Πηγές.
Defencepoint.gr

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ"

Είχαν τηλεσκόπια οι αρχαίοι;

Απαντούν:

Ζωναράς, Ίππαρχος, Αρχιμήδης και η Wei Yu(!!)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος




Παριστούν τον Αρχιμήδη με έναν μεγάλο καθρέπτη, λες και βλέπουμε παραμύθια της ανατολής.

Ζούμε ακόμη στη μεσαιωνική εποχή και απεκδυόμαστε το αυτονόητο. Θα έρθει όμως το πέρας της, (στην Ελλάδα κυρίως) οπότε θα αρχίσουν να ανασάνουν και οι πνευματικές προεκτάσεις αλλά και οι γενικότερες αναζητήσεις μας. Αρχίζω με τη λογική αυτήν γιατί έχω το λόγο μου.
Με εντυπωσίασε η ανάρτηση με τον πηχυαίο τίτλο «Υπήρχαν στην αρχαιότητα τηλεσκόπια;» (επειδή είχα αναρτήσει κι εγώ το δημοσίευμα του ‘Βισάλτη’, για το όστρακο με το αστεροσκόπιο, οφείλω να εκφράσω την άποψή μου.

Σπάνια κάποιος συγγραφέας της αρχαιότητας θα αναφερθεί στα όργανα που χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει τις εφευρέσεις ή τις μετρήσεις του.

Δεν έχουμε κάποια καταγραφή των οργάνων ενός ιατρού, ενός αστρονόμου, ενός φυσικού. Διευκρινιστικά από άλλους συγγραφείς έχουμε ορισμένες αναφορές.

Οι λέξεις τηλεσκόπιο, τηλεόραση, τηλέφωνο, τηλεπικοινωνία και όλες οι τηλε- είναι πλασμένες της νεότερης εποχής και εμπεριέχονται στη σφαίρα του νεολογισμού.

Μέσα από αρχαία κείμενα, μας είναι γνωστά ως χρήσιμα επιστημονικά όργανα,
1. ο Γνώμων, γράφει ο Ι. Ζωναράς το 12ο αιώνα:
«Γνώμων. ὁ συνετός. καὶ κανόνιόν τι μηχανικὸν, καὶ σχῆμα γεωμετρικὸν, καὶ διοπτρικοῦ ὀργάνου μέρος, καὶ δὴ καὶ ἀστρονομικοῦ. καὶ τὸ ἐν τοῖς ἡλιοτροπίοις πηγνύμενον, ο­περ εφευρεν ̓Αναξίμανδρος καὶ ε­στησεν ἐπὶ τῶν σκιοθύρων.»),
2. ο Αστρολάβος,
3. η διόπτρα (μηχανικόν τεχνούργημα, δι’ ών οι γεωμέτραι απηκρίβουν την των επάλξεων εκ διαστήματος αναμέτρησιν. "Σουίδα").
4. το έσοπτρον – μεγεθυντικός φακός (Έσοπτρον. κάτοπτρον. ἐσόπτρῳ ἐνορῶντες-Ζωναράς)

Γνωρίζουμε πως ο Ίππαρχος (2ος αιώνας π.Χ.) τελειοποίησε αστρονομικά όργανα της αρχαιότητας.

Μάλιστα, παρατήρησε (πως; με γυμνό οφθαλμό;!!) ένα νέο αστέρι στον αστερισμό του Σκορπιού.
Σήμερα οι επιστήμονες δεν αμφισβητούν την ύπαρξη καταλλήλων οργάνων στην αρχαιότητα για τη μελέτη του διαστήματος.

Ερώτημα μεγάλο αποτελούν οι γνώσεις του Ομήρου περί των αστέρων και ειδικότερα στην αναφορά του για τους δορυφόρους του Άρη, τον Φόβο και το Δείμο που είναι αδιάκριτοι με γυμνό οφθαλμό.

Επιπρόσθετα θα τονίσουμε τη μικροκατασκευή του μηχανισμού των Αντικυθήρων, όπου τα χαραγμένα γράμματα ή λέξεις,αν θέλετε, δεν διαβάζονται με γυμνό οφθαλμό.


Υπήρχαν, λοιπόν, μεγεθυντικοί φακοί στην αρχαιότητα; Είχαν οι αρχαίοι δημιουργήσει φακό με την ύαλο;
Ο φακός από την αρχαία Παρθία, βρέθηκε κοντά στην Βαγδάτη (ΙΡΑΚ), ο ειδικευμένος του Βρετανικού Μουσείου τον δείχνει για φωτογράφηση.


Η απάντηση είναι παλαιά και είναι καταφατική.

Οι αστρονομικές παρατηρήσεις των αρχαίων δεν μπορούσαν να γίνουν με γυμνό οφθαλμό. Ήδη ο αναφερόμενος Ίππαρχος με την ένταση του φωτός των αστεριών επινόησε την κλίμακα των μεγεθών τους. Δηλαδή, πως μετρούσε την ένταση; Έκλεινε το μάτι του και κοιτούσε τα αστέρια;

Ο Αρχιμήδης το 3ο αιώνα π.Χ. κατάκαψε το ρωμαϊκό στόλο με τα περίφημα κάτοπτρά του.
Τι ήταν αυτά;
Απλά καθρεπτάκια;
Κάνανε και μερικοί αμερικάνοι το πείραμα με καθρέπτες και επειδή δεν πέτυχε συμπέραναν πως είναι μύθευμα τα περί κατόπτρων του Αρχιμήδη. Κούνια που τους ...κούναγε.

Τι εννοούσαν με τη λέξη ‘κάτοπτρο’;
Τον καθρέπτη που βλέπουμε τη φάτσα μας; Ε, είμαστε για γέλια.

Ας δούμε τι λέει ο Ζωναράς (12ος αιώνας) για το ‘όπλο’ του Αρχιμήδη:
«κάτοπτρον γάρ τι πρὸς τὸν η­λιον ἀνατείνας τήν τε ἀκτῖνα αὐτοῦ ἐς αὐτὸ εἰσεδέξατο καὶ τὸν ἀέρα ἀπ' αὐτῆς τῇ πυκνότητι καὶ τῇ λειότητι τοῦ κατόπτρου πυρώσας φλόγα τε μεγάλην ἐξέκαυσε καὶ πᾶσαν αὐτὴν ἐς τὰς ναῦς ὑπὸ τὴν τοῦ πυρὸς ὁδὸν ὁρμούσας ἐνέβαλε καὶ πάσας κατέκαυσεν.»
Μπήκαν, λέει, οι ακτίνες του ήλιου στο κάτοπτρο από όπου βγήκε μεγάλη φλόγα που όρμησε πάνω στα πλοία και τα έκαψε.


Ο οπτικός φακός του 2ου αιώνα π.Χ., αν και έχει ορισμένα χτυπήματα εντούτοις δεν παύει να προκαλεί με την παρουσία του. Διέλυσε ένα μύθευμα αρκετών ευρωπαϊκών αιώνων...

Αναρωτιούνται οι επιστήμονες τι ήταν το κάτοπτρο αυτό; Από τι ήταν φτιαγμένο; Από ύαλο; Άγνωστο. Είπαμε, οι σοφοί δεν μαρτυρούσαν τα μυστικά τους.


Και τώρα υπάρχουν οι αμφισβητίες της ύπαρξης του τηλεσκόπιου ή αστεροσκόπιου στην αρχαιότητα.
Στηρίζονται, βέβαια, στην ευρωπαϊκή σοφία, όπου η επεξεργασία της υάλου για την κατασκευή φακού έγινε, λένε, στη περίοδο της Αναγέννησης (Νεύτων κλπ).

Και όμως υπάρχουν στοιχεία που διαγράφουν αυτή την τοποθέτηση.

Γιατί άλλο η Αναγέννηση και άλλο η Γέννηση.


Είναι δυνατό να δημιουργούν οικιακά σκεύη από ύαλο εδώ και χιλιάδες χρόνια και να μην έχουν αντιληφθεί πως το υλικό αυτό έχει τη δυνατότητα οπτικής μεγέθυνσης ενός αντικειμένου; Ένα λογικό όν θα απαντήσει αμέσως: Όχι!

Ευτυχώς που κάτι διασώθηκε και ακουμπούμε πάνω σε αυτό.

Η αρχαιολόγος και συγγραφέας Wei Yu (Κινέζα) στο βιβλίο της που έχει τον τίτλο:
«Unraveling the Mask of Prehistoric Civilization - The Unknown Ages» αναφέρει για τις ανασκαφές που διενεργήθηκαν στην αρχαία Παρθία –βασίλειο που δημιουργήθηκε από Μακεδόνες στρατηγούς του Αλεξάνδρου, γι’ αυτό ό,τι αρχαιολογικό βγαίνει στο φως είναι ελληνικό. ( Την περιοχή καταλαμβάνει σήμερα το Ιρακ).

Στο βιβλίο της, η Wei Yu, παρουσιάζει δύο σημαντικά πράγματα. Πρώτον την αρχαιότερη μπαταρία του κόσμου, το 200 π.Χ. περίπου (ναι, υπήρχε και τότε η μπαταρία μολύβδου) και Δεύτερον που μας ενδιαφέρει στο προκείμενο θέμα μας : Οπτικό Ύαλο. Μεγεθυντικό φακό, δηλαδή!

Αποσυντίθεται έτσι ένας ακόμη μύθος πως ο οπτικός ύαλος δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα.

Σημειώνει μάλιστα η συγγραφέας:
«In textbooks, we are told that the earliest optical lens polishing techniques appeared in 16th century Europe. However, this polished lens is an ancient relic 2200 years old.»

Στα ελληνικά:

«Στα εγχειρίδια έχουμε πει ότι πιο πρόσφατες τεχνικές στίλβωσης φακών εμφανίστηκαν στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα. Εντούτοις αυτός ο στιλβωμένος φακός είναι ένα αρχαίο λείψανο 2.200 ετών.»

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ: η ευρωπαϊκή σκέψη εδράζεται (στρογγυλοκάθεται, δηλαδή) στη ρωμαϊκή που εκπορεύεται από την ελληνική (την αρχαία πάντα και... φυσικά!)

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Είχαν τηλεσκόπια οι αρχαίοι;"

Ανθρώπινα κάρβουνα (Ν. Λυγερός)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ανθρώπινα κάρβουνα (Ν. Λυγερός)"

Γερμανός αρχαιολόγος: Δεν ήταν ελληνική πόλη η Τροία!

Φωτο: αεροφωτογραφία της αρχαιολογικής τοποθεσίας της Τροίας


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος


Ως αποτέλεσμα των άκαρπων αρχαιολογικών ανασκαφών μπορούν να εκληφθούν τα συμπεράσματα που ανακοίνωσε ο Γερμανός καθηγητής αρχαιολογίας του Tübingen, Manfred Korfmann.
Οι δυσπιστίες που εξέφρασε με άρθρο του στο αρχαιολογικό περιοδικό Arcaeology, για την ιστορικότητα του ομηρικού έργου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση.

Γράφει στην αρχή του άρθρου του ο κ. Κόρφμαν:

«Τα τελευταία 16 χρόνια, περισσότεροι από 350 μελετητές, επιστήμονες και τεχνικοί από 20 περίπου χώρες συνεργάστηκαν στις ανασκαφές στη βορειοδυτική πλευρά της Τουρκίας σε μια ακρόπολη της πρώϊμης εποχής Χαλκού, την τρίτη χιλιετία π.Χ. που τελείωσε ως βυζαντινός οικισμός, πριν εγκαταλειφθεί τελείως το 1350 μ.Χ. Ωστόσο, ως άμεσος επιβλέπων των ανασκαφών, αναρωτιέμαι συνέχεια, αν ο πόλεμος της Ομηρικής Τροίας πραγματικά συνέβη.»


Αναπτύσσοντας τα αποτελέσματα των πολυετών ανασκαφικών προσπαθειών στο χώρο της Τροίας θα σημειώσει χαρακτηριστικά:

«Η Τροία εμφανίζεται καταστραμμένη περίπου το 1180 π.Χ., πιθανόν από ένα πόλεμο η πόλη χάθηκε. Υπάρχουν ενδείξεις μιας πυρκαγιάς, μερικών σκελετών και ενός σωρού από σβώλους σφεντόνας.
Οι κάτοικοι που θα είχαν υπερασπίσει με επιτυχία την πόλη τους θα τις είχαν πάρει από εκεί και θα τις είχαν τοποθετήσει σε ένα άλλο μέρος αλλά μια νικηφόρα κατάκτηση δεν θα έκανε τίποτε για αυτά.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για τον Τρωϊκό πόλεμο αν και η αρχαία παράδοση τον τοποθετεί χρονικά αυτήν την περίοδο.
Μετά από μια μεταβατική περίοδο μερικών δεκαετιών, ένας νέος πληθυσμός από τα ανατολικά βαλκάνια ή από την περιοχή της βορειοδυτικής Μαύρης Θάλασσας εγκαταστάθηκε στα ερείπια της αποδυναμωμένης πόλης.
Το κύριο επιχείρημα ενάντια στην ένωση αυτών των ερειπίων με την μεγάλη πόλη που περιγράφεται στην Ιλιάδα είναι ότι η Τροία στην Ύστερη Εποχή Χαλκού ήταν μια εντελώς ασήμαντη κωμόπολη και όχι μιας σημαντικής τοποθεσίας.»

Ο Όμηρος τα φαντάστηκε...

Συνεχίζοντας ο Γερμανός καθηγητής το άρθρο και αφού περιγράφει τα ελάχιστα ευρήματα των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν θα σημειώσει:
«Ο Όμηρος είχε δεδομένο πως το ακροατήριό του ήξερε ότι ένας πόλεμος είχε διεξαχθεί, κάπου εκεί, για αυτό που στη συνέχεια τον ονόμασε Ίλιον ή Τροία.

Ο αοιδός ενδιαφέρθηκε κυρίως για την περιγραφή της οργής του Αχιλλέα και των συνεπειών του.

Χρησιμοποίησε την Τροία και τον Πόλεμο, ποιητική αδεία, για μια σύγκρουση μεταξύ των ανθρώπων και των Θεών.
Από τη σκοπιά του αρχαιολόγου, η Ιλιάδα μπορεί να ερμηνευθεί ως ‘πρόφαση’ μιας εξ ολοκλήρου διαφορετικής λογικής.

Κάποιος ίσως δει τον Όμηρο ή τους πληροφοριοδότες του ως αυτόπτες μάρτυρες της Τροίας και την τοποθεσία της Τροίας όπως ήταν στον όγδοο π.Χ. αιώνα, την περίοδο, δηλαδή, όπου οι μελετητές γενικά συμφωνούν πως ο Όμηρος συνέθεσε τα έπη του.
Η Τροία ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος μια ερειπωμένη τοποθεσία στις μέρες του Ομήρου αλλά τα υπολείμματα της Τροίας, όπως εντοπίστηκαν, μαζί με την ακρόπολη και την χαμηλότερη από αυτήν πόλη, ήταν ακόμη εντυπωσιακές.»


Αποκαρδιωμένος ο αρχαιολόγος που δεν μπόρεσε να ανακαλύψει το εύρημα που θα τον έκανε διάσημο, προσπαθεί να υποβαθμίσει τον αρχαίο Έλληνα ποιητή, κάνοντας το ‘Ιερό του Ιλίου’ ...ξύλινη κατασκευή.

Γράφει ο αθεόφοβος :


«Η φράση ‘Ιερό Ίλιο’ είναι το πιο συχνά επαναλαμβανόμενο επίθετο στην Ιλιάδα, και ο καθένας θα περίμενε να δει ένα ιερό κτίριο στην τοποθεσία αυτή.
Μπορούμε να δώσουμε πειστικά επιχειρήματα για ένα ιερό ή ιερά, πιθανόν, φτιαγμένα ως ξύλινες κατασκευές, από τις αρχές του έβδομου αιώνα π.Χ., περίπου στα χρόνια του Ομήρου, σε αυτήν την περιοχή, όπου μετέπειτα χρησιμοποιούνταν ως κέντρο λατρείας μέχρι την ύστερη εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Δεν υπάρχει τίποτε από αρχαιολογική καταγραφή που να έρθει σε αντίθεση με τον ισχυρισμό πως η Τροία και η γύρω περιοχή διαμόρφωσαν το σκηνικό της Ομηρικής Ιλιάδας στα 700 π.Χ.»



«Δεν ήταν ελληνικός οικισμός η Τροία»


Και τώρα η αμφισβήτηση και του τρωϊκού πολέμου αλλά και της ελληνικής υπόστασης στην περιοχή:
«Ο Carl Blegen που κατεύθυνε τις ανασκαφές στην Τροία τη δεκαετία του ’30 θεώρησε πως ήταν ελληνικός οικισμός. Η ιδέα μιας ελληνικής Τροίας ήταν από τον Σλήμαν (Schliemann) και καθιερώθηκε. Αυτές οι αρχαιολογικές ανασκαφές άρχισαν από την Ελλάδα για την Τροία, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και αργότερα επέστρεψαν στην Ελλάδα και ήταν όλοι προκατειλημμένοι με τη λογική της ελληνικής Τροίας.
Σήμερα γνωρίζουμε, από τις ανασκαφές μας, την εποχή του χαλκού η Τροία είχε ισχυρότατους δεσμούς με την Ανατολία από ότι με το Αιγαίο.
Η έρευνα από ειδικούς της Ανατολίας(σ.σ.!!) έδειξε πως ό, τι καλούμε σήμερα Τροία ήταν προς το τέλος της εποχής του Χαλκού, το βασίλειο Wilusa, αρκετά ισχυρό ώστε να έχει σχέσεις με την αυτοκρατορία των Χετταίων, ακόμη και οι Αιγύπτιοι φαίνεται να είχαν σχέσεις με την πόλη. Επιπλέον σύμφωνα με αρχεία των Χετταίων, υπήρξαν πολιτικές και στρατιωτικές εντάσεις γύρω από την Τροία, ακριβώς το δέκατο τρίο και δωδέκατο αιώνες π.Χ. που είναι η υποτιθέμενη χρονική περίοδος του Ομηρικού Τρωϊκού Πολέμου.»


Ο αρθογράφος κάνει την παρακάτω ερώτηση στον εαυτό του:


«Υπήρξε ο τρωικός πόλεμος;»

Και απαντά:


«H ιστορία του Ομήρου για μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και των κατοίκων της Τροίας, είναι βασισμένη στη μνήμη ιστορικών γεγονότων. Γεγονότα που θα μπορούσαν να έχουν γίνει οπουδήποτε.»

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γερμανός αρχαιολόγος: Δεν ήταν ελληνική πόλη η Τροία!"

H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι τοπικό και πρέπει να το εξετάζουμε ολικά και σφαιρικά, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μερικών. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το Αιγαίο Πέλαγος βέβαια, αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος, δίχως να ξεχάσουμε και το Λιβυκό. Με άλλα λόγια, η μελέτη της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, έτσι ώστε εκεί που υπάρχουν δυσκολίες να στηριζόμαστε σε δεδομένα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί. Το γενικό πλαίσιο είναι πάντα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ισχύει από το 1982. Αλλά στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει και προηγούμενη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία υπογράφτηκε το 1977 και χρησιμοποιεί για τον καθορισμό των συνοριακών σημείων τους μέγιστους κύκλους, δηλαδή την έννοια της μέσης γραμμής που υποστηρίζουν και τα διαγράμματα Voronoi. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε και τη συμβολή των νησιών εκτός βέβαια από την ίδια την Κέρκυρα, διότι για τις ακραίες περιπτώσεις θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ανάλογο ακόμα και με μικρά νησιά. Έτσι τα νησιά Οθωνοί, Μαθράκι και Ερικούσσα δεν έχουν απλώς μια συμβολική ύπαρξη, αφού τα σημεία της συμφωνίας με την Ιταλία τα προσμετρούν, όπως το αποδεικνύει ο χάρτης πάνω στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία της συμφωνίας, αλλά και η θεωρητική διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας. Βλέπουμε επιπλέον ότι για να γίνει μια αποτελεσματική συμφωνία όσο αφορά στην ΑΟΖ θα πρέπει ν' αγγίξουμε και το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου ακτίνας 40,6km, ο οποίος αγγίζει την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο στο Ιόνιο Πέλαγος είναι το σωστό και αρκεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης με τις διακρατικές συμφωνίες με διμερείς σχέσεις (διαβάστε τη συνέχεια...)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ"

ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ 8.000 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΣΦΕΝΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Αν και οι βραχογραφίες σύµφωνα µε την A. Πετροχείλου (1992) έχουν µελετηθεί από τον Χ. Παπουτσάκη, η ερµηνεία τους παραµένει µέχρι σήµερα άγνωστη. Φαίνεται βέβαιο ότι οι βραχογραφίες ανήκουν στη νεολιθική και χρονολογούνται πριν από περίπου 7.500 έως 8.500 έτη.

Το σπήλαιο βρίσκεται στην περιοχή Σκορδολάκια στο χωριό Ασφένδου / Σφακιά (νότια Κρήτη). Για να πάτε στο Ασφένδου (Ασφέντου, βλ. εικ. αριστερά) όπως έρχεστε από τα Χανιά (µε κατεύθυνση προς τα Σφακιά), στρίβετε αριστερά µετά το χωριό Ασκύφου µε κατεύθυνση προς

Το σπήλαιο είναι «κλειδωµένο» και δεν µπορεί να βρεθεί χωρίς τη βοήθεια ντόπιων. Το κλειδί και τις οδηγίες για να πάτε έως την είσοδο του σπηλαίου µπορείτε όµως να τα βρείτε εκεί: στην έξοδο του Ασφένδου προσέξτε να εντοπίσετε στη δεξιά πλευρά την τελευταία κολώνα της ΕΗ και ένα σπίτι (στέγη) που βρίσκεται εκεί (περίπου 100 µέτρα από το δρόµο) [βλ. εικόνα δεξιά]. ίπλα ακριβώς στην κολώνα της ΕΗ υπάρχει ένα δροµάκι που οδηγεί σε αυτό το σπίτι (µέσα από ένα συρµατόπλεγµα). Εκεί κατοικεί ένα ζευγάρι ηλικιωµένων που είναι πολύ φιλόξενοι. Η οικοδέσποινα του σπιτιού είναι η «κλειδοκράτορας», η οποία µε χαρά πάει τους ενδιαφερόµενους µέχρι την είσοδο της σπηλιάς (είναι αυτονόητο ότι θα λάβει και κάποιο «οβολό» για αυτήν της την υπηρεσία). Όταν την επισκεφτήκαµε µας είπε και ότι τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχει επισκεφτεί κανένας επιστήµονας τη σπηλιά αυτή. Οι τελευταίοι επισκέπτες ήταν Έλληνες αρχαιολόγοι από την Αθήνα, τα Χανιά και το Ηράκλειο.

Η διαδροµή µέχρι την σπηλιά (περίπου 500 µ.) ξεκινάει ανατολικά του σπιτιού και περνάει µέσα από µια µικρή πεδιάδα (µε γαϊδουράγκαθα, γι’ αυτό να έχετε κλειστά παπούτσια, µακριά παντελόνια κ.λπ.). Στα µέσα περίπου της διαδροµής φτάνετε σε µια στέρνα, η οποία έχει βάθος πάνω από 15 µέτρα φέρει «ίχνη σχοινιού πάνω στην πέτρα» [βλ. εικόνα] που αποτελούν ένδειξη ότι χρησιµοποιείται εδώ και πάνω από 100 χρόνια.

Η πρόσβαση στη σπηλιά γίνεται από τη νότια πλευρά στους πρόποδες του βουνού (υψόµετρο περίπου 700 µέτρα) που βρίσκεται αριστερά (από το σπίτι). Η σπηλιά ήταν αρχικά επίπεδη και βρισκόταν κάτω από βράχο (στο παρελθόν χρησιµοποιούταν πιθανόν ως καταφύγιο) πλάτους περίπου 5 µέτρων µε περίπου 16 µέτρα οριζόντιο σχεδόν βάθος και ύψος περίπου 2 µέτρα στην είσοδο έως το ανώτατο 1 µέτρο στο τέλος του σπηλαίου. Η είσοδος µετά την πρώτη ανακάλυψη του σπηλαίου κλείστηκε µε βράχους και αφέθηκε µόνο µια είσοδος στα δεξιά διαστάσεων περίπου 60 x 80 εκατ., η οποία κλείστηκε µε µια σιδερένια πόρτα [βλ. εικόνα κάτω]. Μέσω αυτής της «εισόδου» βρίσκεται κανείς (έρποντας) στο εσωτερικό της σπηλιάς (βλ. εικόνα κάτω αριστερά). Το ύψος της σπηλιάς εδώ είναι το ανώτατο 60 εκατοστά, κάτι που περιορίζει κατά πολύ την «ελευθερία κίνησης». Οι βραχογραφίες βρίσκονται κοντά στην είσοδο στο έδαφος του σπηλαίου.

Οι µορφές των σχεδίων έχουν χαραχθεί πάνω σε φυσικά προϋπάρχουσες επιφάνειες, οι οποίες σε ορισµένα σηµεία φαίνονται να έχουν λειανθεί, κοντά σε δύο κοιλώµατα νερού που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο και τα οποία σήµερα έχουν γεµίσει µε χώµα [βλ. εικόνα αριστερά]. Η µεγαλύτερη από αυτές [βλ. εικόνα δεξιά] έχει διάµετρο περίπου 23 εκατοστών, ενώ η µικρότερη περίπου 16 εκατοστά. Τα µεµονωµένα εγχάρακτα σχέδια έχουν µέγεθος µερικών µόλις εκατοστών και είναι φτιαγµένα µε διάφορες τεχνικές χάραξης. Η συνολική επιφάνεια των εγχάρακτων σχεδίων καλύπτει περίπου 2 τετραγωνικά µέτρα του εδάφους του σπηλαίου. Με βάση τις διαφορετικές τεχνικές χάραξης και τα θέµατα των σχεδίων µπορούµε να διακρίνουµε µε βεβαιότητα διάφορες εποχές κατά τις οποίες αυτά δημιουργήθηκαν καθώς και οµάδες θεµάτων. Οι βραχογραφίες διατηρούνται σε καλή κατάσταση και αυτό ισχύει τόσο για τις βαθύτερες χαράξεις µε στίγµατα αλλά και για τις λεπτότερες χαράξεις, βλ. σχετικά και τις 3 εικόνες που ακολουθούν .

Στο βιβλίο της Τα Σπήλαια της Ελλάδας (1992) η Άννα Πετροχείλου αναφέρεται στο σπήλαιο Ασφέντου µε πέντε µόνο προτάσεις τονίζοντας την προϊστορική του σηµασία, χωρίς να εµβαθύνει περαιτέρω. Γράφει για «εγχάρακτα σχέδια από ανθρώπους της νεολιθικής περιόδου όπως απεικονίσεις άγριων ζώων, τόξα και βέλη, κλαδιά και άλλα». Ούτε σε αυτή την πηγή όµως δεν δίνεται κάποια ερµηνεία για τα παλαιότερα, το πιο πιθανό, σχέδια και τα κοιλώµατα που είναι διατεταγµένα σε κύκλους.

Οι βραχογραφίες ήταν πρακτική γνωστή σε αναρίθµητους λαούς από όλες τις ηπείρους, πλην της Ανταρκτικής.

Συχνά οι απεικονίσεις σηµαίνουν πολλά από πολιτισµικής και θρησκευτικής πλευράς αναφορικά µε τις κοινότητες όπου ανήκουν. Στις περιπτώσεις αυτές όµως δεν επιτρέπονται οι γενικές υποθέσεις. Η ερµηνεία της σηµασίας των βραχογραφιών, είναι δυνατή, υπό προϋποθέσεις πάντα, µόνον εφόσον προϋπάρχει πολύ καλή γνώση του πολιτισµού, από όπου προέρχονται. Όλα τα άλλα είναι υποθέσεις. Εν κατακλείδι, ας πάρουµε τις βραχογραφίες του Ασφένδου προς το παρόν ως αυτό που είναι – ένα µοναδικό αποτύπωµα ενός πολιτισµού της νεολιθικής περιόδου στην Κρήτη, που µέχρι στιγµής δεν έχει ερευνηθεί αρκετά.

Σηµείωση: Όπως αξίζει στη μοναδικότητα των βραχογραφιών που έχουν βρεθεί και στην σηµασία τους αναφορικά µε την προϊστορία της Κρήτης, θα συνεχίσουµε να κάνουµε έρευνα και να αναζητούµε πληροφορίες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

MAIS, K., SEEMANN, ROBERT & N. SYMENOIDIS (1978): Vorlaufiger Bericht uber Funde von Felsritzzeichnungen in Hohlen

Nordgriechenlands. – Ann. Naturhistor. Mus. Wien, 81: 633-636, 1 Taf. (σε µορφή pdf (5 σελίδες) εδώ: [

biologiezentrum.at/pdf_frei_remote/ANNA_81_0633-0636.pdf ]).

ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΥ, A (1992): Τα σπήλαια της Ελλάδας - ISBN 960-213-195-0, σελ. 155-156.

ΠΗΓΕΣ –ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

kreta-umweltforum.de

© Φωτογραφίες: Μαρία Ελευθερία (2009)

Άγιος Νεκτάριος, Κρήτη

Πηγές.
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ 8.000 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΣΦΕΝΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Τι είπαν οι ξένοι για την Ελληνική αρετή!

Παραθέτω ένα μικρό Ανθολόγιο αποφθεγμάτων που εξαίρουν το Ελληνικό Πνεύμα και φρόνημα, τις Ελληνικές Αρετές, τον Ελληνικό Πολιτισμό αλλά πάνω απ΄ όλα τις Ελληνικές αξίες και ιδανικά . Αξιοσημείωτο είναι πως όλα έχουν γραφεί-ειπωθεί από μή Έλληνες στη καταγωγή, αλλά Έλληνες τω πνεύματι, εξαίρετους πνευματικούς άνδρες.

Θα ήθελα όμως να παρατηρήσω ότι σε ορισμένα εξ αυτών είναι έκδηλό το (ανέκαθεν) αίσθημα του υφέρποντος φθόνου.(Ιδιαίτερα στο πρώτο Νιτσεϊκό απόφθεγμα.)

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15 Οκτωβρίου 1844 – 25 Αυγούστου 1900, Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος):
“Σε κάθε εποχή οι εκάστοτε πολιτισμοί προσπάθησαν με οργή ή αγανάκτηση να αποσείσουν το ζυγό των Ελλήνων, γιατί οι δημιουργίες τους φαίνονται αδέξιες μιμήσεις των ελληνικών δημιουργημάτων και ξέσπασαν με οργή εναντίον του λαού αυτού, που τόλμησε να χαρακτηρίσει βάρβαρο ό,τι ήταν ξένο προς αυτούς. Ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί που διεκδικούν πάνω απο όλους τους λαούς τη μεγαλοφυΐα;
Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, που θα μας γλίτωνε μια για πάντα από ένα τέτοιο φαινόμενο. Γιατί ούτε το δηλητήριο, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία δεν κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι’αυτό μπροστά στους Έλληνες δοκιμάζουμε ντροπή και δέος και κάθε άντρας που τιμά την αλήθεια ας διαλαλίσει αυτή την αλήθεια:
<Παρόμοιοι με τον Ηνίοχο που οδηγεί το άρμα οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης μας και κάθε τέχνης>”.

“Η Γένεση της Τραγωδίας”, κεφ. XV, 1872.

Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος Κλασικός]

• “Deorum lingua est lingua Graecorum”

(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)

• “Totum Graecorum est”

(Όλα είναι Ελληνικά) *['Ολα προέρχονται από τους Έλληνες]

• “Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum”

(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα)

Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]

• ‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror and imported the arts in the uncivilized Latium”

(Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο)

Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]

• “What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”

(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα)

Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805) [Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]

• “Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry, physics, astronomy… you left nothing for us”

(Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς)

• “The Greeks put us to shame not only by their simplicity, which is foreign to our age; they are at the same time our rivals, nay, frequently our models, in those very points of superiority from which we seek comfort when regretting the unnatural character of our manners. We see that remarkable people uniting at once fullness of form and fullness of substance, both philosophizing and creating, both tender and energetic, uniting a youthful fancy to the virility of reason in a glorious humanity”.

(Οι Έλληνες μας εντρόπιασαν όχι μόνο με την απλότητά τους, που είναι ξένη στην εποχή μας, είναι ταυτόχρονα ανταγωνιστές μας, όχι, συχνά τα πρότυπά μας, σε αυτά ακόμη τα σημεία ανωτερότητας από τα οποία αναζητούμε ανακούφιση όταν μετανοούμε για τον αφύσικο χαρακτήρα των τρόπων μας. Βλέπουμε πως αξιοθαύμαστοι άνθρωποι ενώνοντας με μιάς ολότητα της μορφής και ολότητα της ουσίας, φιλοσοφίζουσα και δημιουργική, τρυφερή και δυναμική, δίνοντας νεανική ζωηρότητα στην αρρενωπότητα του λόγου σε μιαν ένδοξη ανθρωπότητα)

William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]

• “Greece was the real cradle of liberty in which the earliest republics were rocked. We are the pupils of the great men, in all the principles of science, of morals, and of good government”.

(Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λύκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυριλατήθηκαν οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών, σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης)

George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]

• ‘If in the library of your house you do not have the works of the ancient Greek writers, then you live in a house with no light”.

(Εαν στη βιβλιοθήκη του στπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε ζεις σε ενα σπίτι χωρίς φως)

Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφευς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]

• “If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments, then Greek is the violin of human thought”

(Εαν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων, τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης)

Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]

• “The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”

(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες)

Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]

• “We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek. Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”

(Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδωσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδωσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση)

Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]

• “Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”

(Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του)

Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]

• “In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.

(Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό)

• “For us the Greeks step out of the circle of history. Knowledge of the Greeks is not merely pleasant, useful or necessary to us – no, in the Greeks alone we find the idea of that which we should like to be and produce”.

(Για εμάς οι Έλληνες στέκονται έξω από τον κύκλο της ιστορίας. Η γνώση των Ελλήνων δεν είναι μόνο ευχάριστη, χρήσιμη ή απαραίτητη για εμάς – όχι, στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα έπρεπε να θέλουμε να είμαστε και να παράγουμε)

Johann Gottfried von Herder (1744-1803) [Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας]

• “As flowers adorn the earth and stars the sky, so does Greece the world”.

(Όπως τα λουλούδια στολίζουν τη γη και τα αστέρια τον ουρανό, έτσι και η Ελλάδα [στολίζει] τον κόσμο)

Francois Rabelais (1744-1803) [Γάλλος αναγεννησιακός ποιητής]

• “It’s a shame to be called “educated” those who do not study the ancient Greek writers”

(Είναι ντροπή να αποκαλούνται “μορφωμένοι” αυτοί που δεν μελετούν τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς)

“Mainichi Shimbun” (1940) Ιαπωνική Εφημερίδα

• “Our country, in which virtue is especially honored, watches with admiration the struggle of the Greeks in Albania; we are so much touched, that, by letting aside every other feeling, we shout: LONG LIVE HELLAS!”

(Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαίτερα η αρετή, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία. Είμαστε τόσο συγκινημένοι, που, αφήνωντας στην άκρη κάθε άλλο συναίσθημα, φωνάζουμε: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!)

Leo Tolstoy (1828-1910) [Ρώσσως Συγγραφευς]

• “Without Greek studies, there is no education”

(Δίχως Ελληνικές σπουδές, δεν υπάρχει εκπαίδευση)

Franklin D. Roosevelt (1882-1945) [32ος Πρόεδρος των Η.Π.Α.)

• "All free people are deeply impressed by the courage and steadfastness of the Greek nation which is defending itself so valiantly"

(Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι βαθιά εντυπωσιασμένοι από το κουράγιο και την προσήλωση του Ελληνικού έθνους που αμήνεται τόσο γεναία)

Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]

• “It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”

(Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο)

Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

• “We are children of the Greeks”

(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων)

Jonathan Miller of Vermont (1797-1847) [Αμερικανός μεταρρυθμιστής, νομικός και λέκτωρ. Φιλέλλην που ήρθε στην Ελλάδα και πολέμισε ως εθελοντής]

• “i have fared like a Greek, and with the Greeks i am willing to suffer for the cause of religion and freedom. [...] My life is devoted to the overturning of the Turkish Empire. God is in the side of Greeks (1824)”

(Έχω υπάρξει ως Γραικός, και με τους Γραικούς διατίθεμαι να υποφέρω για τον αγώνα της θρησκείας και της ελευθερίας. [...] Η ζωή μου είναι αφοσιωμένη στην ανατροπή της Τουρκικής αυτοκρατορίας. Ο θεός είναι στο πλευρό των Γραικών – 1824)

Federico Krutwig Sagredo (1921-1998) [Ισπανός (Βάσκος) συγγραφεύς και πολιτικός]

• “Our western civilization was born in Hellas, and in its Origins as well as in its Future development, was always Hellenic and never the result of contributions by any other region or nation. This is why it is not enough for us to know Hellenic linguistic terms only; these are often forgotten. The romans used to say that Hellas was the mother of all knowledge, and this truism has not changed since then”.

(Ο δυτικός πολιτισμός μας γεννήθηκε στην Ελλάδα, και στην καταγωγή του καθώς επίσης και στη μελοντική του εξέλιξη, υπήρξε πάντοτε Ελληνικός και ποτέ το αποτέλεσμα συμβολής καμίας άλλης περιοχής ή έθνους. Γι’ αυτό το λόγο δεν είναι αρκετό μόνο να γνωρίζουμε Ελληνικούς γλωσσικούς όρους. Αυτοί συχνά ξεχνούνται. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να λένε πως η Ελλάς ηταν η μητέρα κάθε γνώσης και αυτή η αλήθεια δεν έχει αλλάξει από τότε)

François-Marie Arouet [Voltaire] (1694-1778) [Γάλλος διαφωτιστής, συγγραφεύς και φιλόσοφος]

• “Defend Greece, because to them we owe our lights, our sciences and all of our virtues”.

(Υπερασπιστείτε την Ελλάδα, διότι σε αυτούς οφείλουμε τα φώτα μας, τις επιστήμες και όλες μας τις αρετές)

Και μετά από όλα αυτά ιδού το κατάντημά μας.

Πηγές.

Γ.Χ

Τομέας Ιδεολογικού Αγώνα।

http://antistasi.org/?p=20009

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι είπαν οι ξένοι για την Ελληνική αρετή!"

" Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν " - Πώς προέκυψε ο ιατρικός όρκος.

Πρώτος Ιατρός Θεραπευτής ήταν ο θεός του λευκού φωτός, ο Λύκειος Απόλλων. Η θεϊκή του λάμψη μετουσιώθηκε κάποτε σε μουσική με την οποία θεράπευε. Με τον ύμνο του, τον Παιάνα, καθαρίζονταν πολιτείες ολόκληρες από τις επιδημίες της πανούκλας και της χολέρας. Με τη λύρα του έπαιρνε τη φλόγα των πυρετών. Γι’ αυτό οι γιατροί ορκίζονται σ’ αυτόν. "Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν" -λένε- και στον υιό του τον Ασκληπιό και στην εγγονή του την Πανάκεια...





Ο θεός έφθασε κάποιο λυκαυγές απ' το δρόμο του ήλιου. Την άμαξά του -μας πληροφορεί ο Αλκαίος- την έσερναν κύκνοι. Και τη στιγμή της άφιξής του στους Δελφούς, τα αηδόνια κελαηδούσαν, τα χελιδόνια και τα τζιτζίκια τετέριζαν και από την Κασταλία πηγή έρεε ασήμι. Με το τόξο του σκότωνε τους υβριστές, τους υπερόπτες, τους υπερφίαλους, τους αλαζόνες. Αυτούς που δεν εφάρμοζαν το μέτρο.


Πρώτα σκότωσε τον υπερβολικό Τυφώνα, που τον γέννησε η Ήρα, χωρίς τον Δία, από θυμό. Η λέξη τυφών παράγεται από ρίζα *τυφ- απ' όπου το ρήμα τύφω, που σημαίνει σκοτίζω.


Ο ανεμοστρόβιλος αυτός τυφλώνει. Τυφλός ονομάζεται αυτός που οι οφθαλμοί του καλύπτονται από το νέφος, τη σκόνη και τον ατμό του τυφώνα. Τυφλός επομένως είναι αυτός που δεν βλέπει. Ομόρριζη είναι και η λέξη τύφος, η νόσος «τύφος», που με τους πυρετούς και τις παραισθήσεις της προκαλεί παρόμοια συμπτώματα.


Δεύτερος εχθρός του θεού ήταν ο Φλεγύας, που τού έκαψε το ναό. Η ρίζα *φλεγ- παράγει ακόμα το φλέγω, τον φλέγμονα και όλες τις φλεγμονές.


Τρίτος κατά σειράν ήταν ο μαντικός δράκοντας Πύθωνας. Τον σκότωσε και αυτόν ο αργυρότοξος γενάρχης των γιατρών. Ο Πύθωνας έμεινε εκεί, στους Δελφούς, και σάπισε. Έτσι από την ρίζα *πυ- έφτασαν στο πύθω: σαπίζω και στο πύον. Η σήψη πλέον άρχισε να παράγεται από το πύθειν και από το πύον της πληγής του Πύθωνα. [Το μέρος όπου σάπισε ο μαντικός δράκος το είπαν Πυθώ και απ' αυτή τη λέξη αργότερα έφτασαν στο πυ-ν-θ-άν-ομαι: "ερωτώ να μάθω" και στην Πυθία.]


Το πύον, λοιπόν, τη φλεγμονή και την τύφλωση των θνητών θεράπευσε και θεραπεύει ο Απόλλων. Με τη μαντική (ή διαγνωστική) του ακόμα, εντοπίζονταν τα μιάσματα που προκαλούσαν τη νόσο και την επιδημία. Οι εξαγνιστές θεραπευτές του στη συνέχεια, καθόριζαν τα καθαρτήρια λουτρά, τα ραντίσματα και τα θειαφίσματα ή και την πυρά, ανάλογα με το αίτιο, για την τελική απολύμανση.


Σε μία επιδημία πανούκλας στο στρατόπεδο των Αχαιών, διαβάζουμε:
"οί δ' απελυμαίνοντο καί εις άλα λύματα βάλλον" (Ιλιάδα Α 313). Οι στρατιώτες απολυμαίνονταν και τα απονίμματα (τα λύματα) στη θάλασσα τα ‘ριχναν. Μετά θυσίαζαν στον Απόλλωνα.


Αλλά και ο υιός του Απόλλωνα, ο ήπιος θεός ο χωρίς σκληρότητα: Ασκλ-ηπιός και η κόρη του, η εγγονή του Απόλλωνα, η Πανάκεια θεραπεύουν.


Η πανάκεια για κάθε νόσο σχετίζεται με τη ρίζα *ακ-, που υποδηλώνει την αιχμή του βέλους. Το πρώτο χειρουργικό εργαλείο που είχε ο Μαχάονας, ο γιος του Ασκληπιού, στα πεδία των μαχών της Ιλιάδας (Μαχάων, μάχη: ομόρριζες). Από την *ακ- παράγονται ακόμα: η άκανθα, το άκρον, η ακέστρα (η βελόνη), ο άκων, το ακόντιον αλλά και διάφορα άλλα αρχαία χειρουργικά εργαλεία.


Έρχονται όμως και οι στιγμές που ο θεός χάνει εντελώς όλη τη θεραπευτική του τέχνη. Είναι εκείνες οι στιγμές όταν ο ίδιος σκοτώνει. Ο αιφνίδιος θάνατος των ανδρών λ.χ. αποδίδονταν εις τα "αγανά αυτού βέλεα". Άλλοτε τα βέλη του προκαλούν φοβερές επιδημίες λοιμού. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει κανένα γιατρικό κι ο Παιάνας του δεν μπορεί να θεραπεύσει.


Ανάλογα και ο σημερινός γιατρός χάνει αυτή την ικανότητα για ίαση, όταν υπηρετεί ως ερευνητής τον βιολογικό πόλεμο λ.χ. ή όταν χορηγεί αδιακρίτως διάφορα ισχυρά αντιβιοτικά, που ευοδώνουν την ανάπτυξη διαφόρων ανθεκτικών στελεχών μικροβίων, κ.ο.κ.


Για να μη χάνει όμως ο ίδιος ο Απόλλωνας (αλλά και κάθε γιατρός που ορκίζεται στο όνομά του) τις ιαματικές και τις εξαγνιστικές του ιδιότητες, διακηρύσσει το "Γνώθι σαυτόν" και το "Μηδέν άγαν". Αυτά τα δύο ρητά ήταν χαραγμένα στο Δελφικό Μαντείο του. Το να γνωρίζει δηλαδή κάποιος τον εαυτό του και να μην ξεπερνάει ποτέ το μέτρο και τα ανθρώπινα όρια του.






ΠΗΓΗ:
Νίκος Βαρδιάμπασης.

http://melitilexeis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%A5%CE%98%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91#ixzz1VyIW2I2A

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "" Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν " - Πώς προέκυψε ο ιατρικός όρκος."

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Market Live SBC" Δ.Αλεξάκη 24/8/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή "Market Live SBC"
με τη Δήμητρα Αλεξάκη
24/08/2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Market Live SBC" Δ.Αλεξάκη 24/8/11"

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

 ΒΑΚΡΑΤΣΑΣ: Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bakrac καζανι (bakar χαλκος) αυτος που φτιαχνει καζανια. Καζαντζης.
ΒΑΡΖΑΚΗΣ:Επωνυμο προεχομενο απο τη σλαβικη λεξη brzak που ρεει γρηγορα, χειμαρρος.
ΒΕΔΟΥΡΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vedar δηλαδη εκεινος που φτιαχνει (ξυλινα ποιμενικα) δοχεια. Βεδουρια.
ΒΕΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bel που σημαινει ασπρος.
ΒΙΚΕΛΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bik που σημαινει ταυρος.
ΒΛΑΔΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη vlad που σημαινει εξουσια.
ΒΡΑΤΙΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bratim που σημαινει αδερφοποιτος.
ΒΡΑΤΟΥΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη brat που σημαινει αδελφος.
ΓΙΑΚΗΣ, ΓΙΑΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη jak που σημαινει δυνατος.
ΓΚΛΑΒΑΝΗΣ, ΓΛΑΒΑΝΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη glavan που σημαινει σπουδαιος, κυριος (glava κεφαλι)
ΓΚΟΛΕΜΗΣ, ΓΟΛΕΜΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golem που σημαινει μεγαλος.
ΓΚΟΛΕΤΣΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη golec που σημαινει γυμνος, καταγυμνος.
ΓΡΑΝΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη granica που σημαινει συνορα.
ΓΡΕΜΜΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη grm που σημαινει δασακι απο χαμοκλαδα.
ΔΑΛΕΚΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη dalek που σημαινει μακρινος.
ΔΕΡΒΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη drvo που σημαινει δεντρο.
ΔΕΤΣΙΚΟΣ, ΝΤΕΤΣΙΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη decko που σημαινει παιδακι.
ΔΟΥΣΚΟΣ:Επωνυμο το οποιο ειναι χαιδευτικο του Δουσαν ( dusa ειναι η ψυχη).
ΖΑΜΠΑΣ:Επωνμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zaba που σημαινει βατραχος.
ΖΑΡΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zar που σημαινει αναμμενο καρβουνο.
ΖΔΡΑΛΛΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο την σλαβικη λεξη zdral που σημαινει γερανος (πουλι).
ΖΕΛΙΩΤΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη selje που σηαινει λαχανο.
ΖΙΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zica που σημαινει συρμα.
ΖΛΑΤΑΝΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zlatan που σημαινει μαλαματενιος (zlato χρυσαφι).
ΖΟΛΩΤΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη ρωσσικη λεξη zoloto που σημαινει χρυσαφι.
ΖΩΡΑΣ:Επνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zora που σημαινει αυγη (Αυγερης, Αυγερινος) αλλα και απο το zor που σημαινει ζορι.
ΚΑΜΜΕΝΟΣ, ΚΑΜΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kamen που σημαινει λιθος-πετρα.
ΚΑΝΤΖΙΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kandzia που σηαινει το νυχι του γερανου.
ΚΑΤΣΑΡΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kacar που σημαινει καδοποιος-βαρελοποιος.
ΚΟΒΑΝΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kovan που σημαινει σφυριλατημενος.
ΚΟΥΓΙΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kuja που σημαινει πεταλωτης
ΚΟΥΣΤΟΥΡΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kostur που σημαινει σκελετος.
ΚΡΑΛΙΔΗΣ:Επωνυμο πρερχομενο απο τη σλαβικη λεξη kral που σημαινει βασιλιας.
ΚΡΕΣΤΟΣ, ΚΡΕΣΤΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη krst που σημαινει σταυρος.
ΚΡΙΜΠΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη grb που σημαινει καμπουρα.
ΛΙΟΥΜΠΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη ljubi που σημαινει αγαπη.
ΛΟΥΤΣΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη luc που σημαινει δαδι.
ΜΑΤΣΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη mac που σημαινει ξιφος ή maca που εχει πολλες σημασιες οπως γατουλα, μπαστουνι και παιγνιοχαρτα.
ΜΠΕΛΟΣ, ΜΠΕΛΗΣ, ΜΠΕΛΙΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο το σλαβικο bel που σημαινει ασπρος.
ΜΠΕΛΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη belka που σημαινει ασπρη (αγελαδα και γενικα καθε λευκο ζωο.
ΜΠΙΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bik που σημαινει ταυρος, Μπικελας.
ΜΠΟΥΜΠΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη buba που σημαινει εντομο, ζουζουνι.
ΜΠΟΥΡΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη bura που σημαινει τρικυμια, θυελλα, μπορα.
ΜΠΡΑΤΗΣ:Επωνυμο ροερχομενο απο τη σλαβικη λεξη brat που σημαινει αδελφος
ΝΤΟΛΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη dol που σημαινει χαραδρα (και χωριο της Δ. Μακεδονιας).
ΠΑΙΚΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη paiak που σημαινει αραχνη.
ΠΕΛΕΝΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη pelen που σημαινει αψινθι.
ΠΕΤΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη peta που σημαινει φτερνα.
ΠΗΛΟΥΡΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη biljur που σημαινει κρυσταλλο.
ΠΟΥΤΕΤΣΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη putec που σημαινει δρομακος.
ΠΡΑΤΣΙΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη pracka που σημαινει βεργα.
ΡΑΒΑΝΟΠΟΥΛΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη ravan που σημαινει ισιος, πεδινος, επιπεδος αλλα και το revan ή revane ειδος περπατησιας.
ΡΑΓΚΑΒΗΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη rqkavu που σημαινει χειροδυνατος.
ΑΔΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη rad που σημαινει προθυμος, ευχαρις.
ΡΑΝΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη ran που σημαινει πρωιμος.
ΡΕΜΠΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη rep που σημαινει ουρα.
ΡΙΜΠΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη riba που σημαινει ψαρι.
ΡΟΥΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη ruka που σημαινει χερι.
ΣΑΠΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη βουλγαρικη λεξη sapka που σημαινει κουκουλα, πηλικιο.
ΣΔΡΑΒΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη zdrav που σημαινει γερος, υγιεις.
ΣΟΥΡΛΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη surla που σημαινει προβοσκιδα ή φλογερα.
ΣΤΟΥΚΑΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη stuka που ειναι ειδος ψαριου.
ΣΤΡΙΓΚΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη strig που σημαινει κουρα κυριως προβατων.
ΤΟΜΠΡΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη dobr που σημαινει καλος, ειλικρινης.
ΤΣΕΝΤΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη cedo που σημαινει παιδι, τεκνο.
ΤΣΙΤΣΟΣ, ΤΣΙΤΣΗΣ, ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη cico που σημαινει μπαρμπας, θειος.

ΤΣΟΥΡΝΟΣ:Επωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη crn που σημαινει μαυρος.
ΧΟΥΙΑΣ:Eπωνυμο προερχομενο απο τη σλαβικη λεξη hulja που σημαινει ασημαντος, τιποτενιος, φαυλος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ"

Ιατρικά λάθη. Φταίνε μόνο οι γιατροί;

Ελευθέριος Ανευλαβής

Το σφάλλειν ανθρώπινον (Πλούταρχος)
Tο συγχωρείν θείον (Pope, Essay on criticism 1711),
Αλλά αυτό δεν συμβάλλει στη μείωση των λαθών,
ούτε βοηθά τον άρρωστο

Το ιατρικό λάθος είναι ανθρώπινο λάθος που διαπράττεται από άτομα με συγκεκριμένη ιδιότητα, τον (την) γιατρό, επισυμβαίνει στο πλαίσιο του συστήματος παροχής φροντίδας υγείας και το ειδικό του βάρος έγκειται στις επιπτώσεις και συνέπειες που έχει στην ανθρώπινη υγεία και ζωή.

Και, ενώ σε κάθε δημοσιοποιούμενο ιατρικό λάθος ο γιατρός δαχτυλοδείχνεται επιτιμητικά από όλους (όχι άδικα αρκετές φορές), το σύστημα υγείας μέσα στο οποίο εργάζεται ουδέποτε εξετάζεται.

Έτσι, συγκαλύπτεται το γεγονός ότι το όλο σύστημα παροχής φροντίδας υγείας, με τις σημερινές δομές του και τον τρόπο λειτουργίας του, επωάζει και επάγει το ιατρικό λάθος. Οδηγεί στη δημιουργία λαθών που περιμένουν να συμβούν. Διότι τα συστήματα παράγουν τα αποτελέσματα τα οποία έχουν σχεδιασθεί να παράγουν.

Η φροντίδα υγείας εξακολουθεί να παρέχεται σε ένα απομονωμένο περιβάλλον, στο οποίο απουσιάζει -σχεδόν παντελώς- η προτυποποίηση και στο οποίο υπάρχουν ελάχιστες ασφαλιστικές δικλείδες. Σε ένα περιβάλλον όπου ιατροί, νοσηλευτές, άρρωστοι και συγγενείς συνθέτουν έναν ανθρώπινο πολτό και όπου ο γιατρός πρέπει να λάβει ορθές αποφάσεις, σε ελάχιστο χρόνο, στον οποίο παίζεται η ζωή και η υγεία του αρρώστου.

Παράλληλα, η πλημμελής εκπαίδευση των γιατρών τόσο σε προπτυχιακό (ιατρικές σχολές) όσο και μεταπτυχιακό επίπεδο (λήψη ειδικότητας) καθιστά στην πράξη προβληματική την παροχή υψηλής ποιότητας φροντίδα υγείας.

Η μακαριότητα του συστήματος να βασίζεται αποκλειστικά στην ενδογενή ατέλεια της ανθρώπινης μνήμης, στη σφαλερή -συνήθως- λήψη αποφάσεων, οι οποίες δεν βασίζονται σε δομημένο πρότυπο και στη θεωρία λήψης κλινικών αποφάσεων, και στην ενδογενή ανθρώπινη αδυναμία επεξεργασίας μεγάλου αριθμού πληροφοριών, δημιουργεί ευνοϊκές τις συνθήκες για την εμφάνιση λάθους. Σε ένα τέτοιο σύστημα το ανθρώπινο λάθος είναι δεδομένο και η ασφάλεια του αρρώστου σε κίνδυνο.

Είναι, ίσως, παράδοξο πώς σε ένα τέτοιο χαοτικό σύστημα τα λάθη δεν είναι περισσότερα. Ή είναι, αλλά διαφεύγουν, ή δεν ανακοινώνονται;

Τα αφανή ή μη αποκαλυπτόμενα λάθη και ανεπάρκειες του συστήματος αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, διότι οδηγούν σε λάθος του χειριστή του συστήματος, που είναι το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό.

Η καταγγελία του ιατρικού λάθους διά πηχυαίων τίτλων εφημερίδων και τηλεοπτικών εκπομπών, ο εξορκισμός του από τις ιατρικές συντεχνίες, η πειθαρχική δίωξη των γιατρών ήκιστα συμβάλλουν στην μείωση των λαθών.

Τιμωρήστε κάθε γιατρό που κάνει λάθος σήμερα και ο αριθμός των λαθών θα είναι ακριβώς ο ίδιος αύριο. Αύριο, όπως και σήμερα, οι γιατροί θα είναι άνθρωποι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι λάθη που οφείλονται σε αμέλεια, αδιαφορία ή επαγγελματική ανεπάρκεια του γιατρού θα πρέπει να τυγχάνουν ασυλίας. Να δικάζονται δίκαια θα πρέπει οι διαπράττοντες αυτά και παραδειγματικά.

Εντούτοις, η πρόληψη και η θεραπεία του ιατρικού λάθους λίγο έχουν να κάνουν με κυρωτικές, πειθαρχικές διαδικασίες.

Εάν δεν το κατανοήσουμε αυτό ως κοινωνία και ιθύνοντες, μοιρολατρικά θα περιμένουμε το επόμενο λάθος, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα.

Αλήθεια, γιατί συμβαίνουν ιατρικά λάθη, ενώ όλοι προσπαθούν να τα αποφύγουν;

Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή, γήινη και ανθρώπινη: είμαστε άνθρωποι. Και οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Και, παρά τις προθέσεις τους, θα κάνουν λάθη.

Η ανθρώπινη νόηση δεν είναι αλάνθαστη και η εξ αυτής απορρέουσα πράξη, επίσης, δεν είναι αλάνθαστη. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατη η εξάλειψη των λαθών.

Καθήκον μας, όμως, είναι να εντοπίσουμε και να περιορίσουμε το λάθος. Η συγκάλυψή του αποτελεί το βαρύτερο διανοητικό αμάρτημα.

98000 θάνατοι ετησίως στα νοσοκομεία των ΗΠΑ από ιατρικά λάθη (πέμπτη κύρια αιτία θανάτου!).

1.300.0000 άνθρωποι θύματα βλάβης της υγείας τους από θεραπευτικές παρεμβάσεις.
25% - 30% των ιατρικών λαθών ενέχει αμέλεια, που στο 25,4% ± 4.2, έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο (νοσοκομεία της πόλης της Ν. Υόρκης των ΗΠΑ).

Σύμφωνα με μελέτες, στο 58% των τραυματολογικών περιστατικών που αντιμετωπίζονται σε ΤΕΠ (Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών) διαπιστώθηκαν σοβαρά λάθη.

«και πάλι ένας νέος άνθρωπος πεθαίνει… λανθασμένη χορήγηση βιννκριστίνης. Και πάλι οι εφημερίδες γράφουν για σκάνδαλο και αίσχος. Το νοσοκομείο εκφράζει και πάλι τη λύπη του … δύο γιατροί τίθενται σε διαθεσιμότητα…. Το υπουργείο δίνει εξηγήσεις, θα ληφθούν μέτρα και πάλι. Και η σε σύγχυση ευρισκόμενη κοινή γνώμη… αναρωτιέται εάν είναι ασφαλής… ο καθένας ερωτά και πάλι: θα μπορούσε να είμαι ο επόμενος; Φυσικά, η απάντηση είναι ''Ναι''». Δεν είναι απόσπασμα από την εκπομπή Ζούγκλα του Τριανταφυλλόπουλου. Είναι απόσπασμα δημοσίευσης στο εγκυρότερο βρετανικό ιατρικό περιοδικό (British Medical Journal).

Μια κοινωνία και οι ιθύνοντές της μοιρολατρικά περιμένουν το επόμενο θύμα.

Και συγκαλύπτεται το γεγονός ότι το όλο σύστημα παροχής φροντίδας υγείας, με τις σημερινές δομές του και τρόπο λειτουργίας του, επωάζει και επάγει το ιατρικό λάθος. Και χρειάζεται ριζικό ανασχεδιασμό, προκειμένου να καταστεί αποτελεσματικό και ασφαλές για τον άρρωστο.

Αυτά διαπιστώνει η Επιτροπή για την Ποιότητα της παρεχόμενης Φροντίδας Υγείας στην Αμερική: Ξεπερασμένο, ανεπαρκές, ανίκανο να παράσχει συνεπή υψηλής ποιότητας φροντίδα υγείας στον πληθυσμό σύστημα. Τουλάχιστον σ’ αυτό το θέμα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν στρουθοκαμηλίζουν οι Αμερικάνοι. Προσπαθούν να διορθωθούν και δεν περιμένουν από τα κανάλια την κριτική. Αυτοκρίνονται.

Και εμείς; Ονειρευόμαστε να γίνουμε Νότια Δανία με τσαρούχια και ημίψηλο!

Το ιατρικό λάθος είναι, συχνά, το τελικό αποτέλεσμα σε μια αλυσίδα συμβάντων, τα οποία πυροδοτούνται από λανθασμένο σχεδιασμό του συστήματος, που είτε επάγει τα λάθη είτε δυσχεραίνει τον εντοπισμό τους.

Ο πλημμελής σχεδιασμός του συστήματος οδηγεί «σε λάθη που περιμένουν να συμβούν».

Επιτροπή Αμερικανών Εμπειρογνωμόνων αναφέρει ότι: «Εάν οι Αμερικανοί επιθυμούν ασφαλή, υψηλής ποιότητας φροντίδα υγείας, το σύστημα πρέπει να ανασχεδιασθεί. Σ' αυτόν τον ανασχεδιασμό, η τεχνολογία της πληροφορίας (information technology) -καταλήγει η αμερικανική επιτροπή- πρέπει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εάν πρόκειται να επιτευχθούν σημαντικές βελτιώσεις στην ποιότητα».

Εξ ορισμού τα ανθρώπινα λάθη είναι λάθη τα οποία εμφανίζονται κατά την επιτέλεση πράξεων. Οι ανθρώπινες πράξεις είναι κυρίως νοητικές (γνωσιακές: cognitive) δραστηριότητες. Οι νοητικές δραστηριότητες είναι δραστηριότητες χειρισμού και επεξεργασίας πληροφοριών.

Ως εκ τούτου, τα ιατρικά (ανθρώπινα) λάθη είναι λάθη πλημμελούς επεξεργασίας πληροφοριών.

Όταν δεν αναγνωρίζουμε το λάθος, δεν είναι δυνατόν ούτε να μάθουμε από αυτό, ούτε να το διορθώσουμε, ούτε και να μην το επαναλάβουμε. Εδώ ισχύει το δόγμα ότι «το πρόβλημα δεν είναι αυτό που δεν ξέρουμε αλλά αυτό που ''ξέρουμε'' και δεν είναι έτσι».

Αυτό συνεπάγεται ότι ο κλινικός πρέπει να αναπτύξει κριτική σκέψη και να παραμείνει σκεπτικιστής ως προς τις βεβαιότητές του. «Cogito ergo sum» (σκέπτομαι, άρα υπάρχω) του Καρτεσίου, αλλά και ανευλαβές: «dubito ergo sum» (αμφιβάλλω, άρα υπάρχω).

Το ιατρικό λάθος δεν αφορά αποκλειστικά και μόνον στον διαπράττοντα, αλλά επισυμβαίνει στο πλαίσιο του πολύπλοκου συστήματος παροχής φροντίδας υγείας, στο οποίο εμπλέκονται πλείστοι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή του, ο δε γιατρός είναι ο τελικός αλλά σημαντικότερος κρίκος.

Ουσιαστικά, πρόκειται για λάθος του συστήματος (δεν αναφέρομαι στα απαράδεκτα ιατρικά «λάθη» από αμέλεια ή αδιαφορία του γιατρού ή επαγγελματική ανεπάρκειά του) και αυτό πρέπει να κατανοηθεί, όχι ως δικαιολόγηση των ιατρικών λαθών αλλά ως πραγματικότητα, η οποία, εάν πρόκειται να μειωθούν τα ιατρικά λάθη, πρέπει να γίνει αποδεκτή, να αναλυθεί και να διορθωθούν οι ατέλειες.

Η κρισιμότητα του ρόλου του γιατρού είναι ότι μπορεί να προλάβει την εμφάνιση του λάθους και αποτελεί τον βασικό κρίκο στην πρόληψή του. Εάν η όλη αλυσίδα των γεγονότων που οδηγεί στο λάθος διακοπεί στον γιατρό ή τη νοσηλεύτρια, το λάθος μπορεί να προληφθεί.

Σύμφωνα με τη σύγχρονη γνωσιακή επιστήμη, το ανθρώπινο λάθος είναι: είτε λάθος δράσης είτε γνωσιακό λάθος και είναι αυτό που γίνεται εμφανές. Ενώ η ανεπάρκεια του συστήματος (που επωάζει το λάθος) είναι αφανής, λανθάνουσα και αποτέλεσμα κακού σχεδιασμού.

Τα συστήματα παράγουν τα αποτελέσματα τα οποία έχουν σχεδιασθεί να παράγουν.

Τα αφανή, μη ανακαλυπτόμενα ή μη αποκαλυπτόμενα λάθη και οι ανεπάρκειες του συστήματος αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο σε ένα πολύπλοκο σύστημα, διότι οδηγούν σε λάθος του χειριστή.

Τέτοια πολύπλοκα δυναμικά, μη γραμμικά συστήματα, υπόκεινται στον κίνδυνο της αιφνίδιας κατάρρευσης υποκείμενα στο φαινόμενο της πεταλούδας.

Σε τεχνικούς όρους της θεωρίας του χάους, το φαινόμενο της πεταλούδας (butterfly effect) ορίζεται ως ευαίσθητη εξάρτηση από τις αρχικές συνθήκες.

Αυτό σημαίνει ότι μικρές μεταβολές της κατάστασης του συστήματος αρχικά (χρονική στιγμή 0) παράγουν μελλοντικές μεταβολές που αυξάνονται εκθετικά με την πάροδο του χρόνου.

Το φτερούγισμα της πεταλούδας σήμερα στο Τόκιο μπορεί μετά ένα μήνα να προκαλέσει τυφώνα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

«Για ένα καρφί χάθηκε το πέταλο
Για ένα πέταλο χάθηκε το άλογο
Για ένα άλογο χάθηκε ο ιππέας
Για έναν ιππέα χάθηκε η μάχη
Για μια μάχη χάθηκε ο πόλεμος».

«Η τέχνη μακρά, ο βίος βραχύς, η κρίση χαλεπή, η δε πείρα σφαλερή.» (Ιπποκράτης).

Γι' αυτό ο γιατρός πρέπει να είναι: «αγχίνους, μνήμων, και φιλόπονος ούτε των θεωρημάτων το χαλεπό, ούτε του χρόνου το μήκος, ούτε της ασκήσεως τον πόνον αποφεύγων.».

Εάν δεν τα έχει αυτά, γράφει ο Γαληνός:
«Μηδ’ άπτεσθαι (ούτε να ακουμπά) τήσδε της θεωρίας (επιστήμης)»।

Πηγή.

http://www.anevlavis.gr/Default.aspx?tabid=114&language=el-GR

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ιατρικά λάθη. Φταίνε μόνο οι γιατροί;"

Κρέας και ψάρι στην Αθήνα, μέλας ζωμός στη Σπάρτη...

Πολυτέλεια για όλους αλλά με... μέτρο απολάμβαναν οι αρχαίοι Αθηναίοι, που τον Δεκαπενταύγουστο έστρωναν ένα μεγάλο τραπέζι με 100 μοσχάρια, που είχαν θυσιαστεί, να προσφέρονται στους πιστούς.

Κρέας, ψάρι, νοστιμιές με προϊόντα της γης από τη μια. Μέλας ζωμός, λιγοστά συμπληρώματα, από την άλλη. Ο πιο φτωχός Αθηναίος είχε μεγαλύτερη πολυτέλεια στη διατροφή του από τον πιο "πλούσιο" Σπαρτιάτη. Το "πλούσιος" σε εισαγωγικά, αφού η πολυτέλεια απαγορευόταν εξ ορισμού στο βασίλειο των αρχαίων "δυνατών", ενώ στην Αθήνα επιτρεπόταν, αλλά με μέτρο. Το μέτρο της Δημοκρατίας.

Η Δημοκρατία είχε τη δική της πολυτέλεια, όπως δείχνει ο δρ Μάικλ Σκοτ σε μια σειρά τηλεοπτικών επεισοδίων στο BBC. Χωρίς υπερβολές. Κοινή για όλους. Επί παραδείγματι, πολυτέλεια της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ήταν η ομαδική εστίαση των πιστών από τα σφάγια των θυσιών κατά τις μεγάλες θρησκευτικές εορτές, όπως τα Παναθήναια.

Η εκατόμβη, έκφραση που έχει μείνει και μέχρι σήμερα, υποδηλώνει τη θυσία 100 βοών (μοσχαριών) προς τιμήν του γενεθλίου της θεάς, περί τις 15 Αυγούστου. Μετά τη θυσία, τα ζώα τεμαχίζονταν, ψήνονταν και προσφέρονταν σε όλο τον λαό για ένα τεράστιο τραπέζι.

Δεν είναι να απορεί, λοιπόν, κανείς πώς ο Δεκαπενταύγουστος έχει σήμερα αυτήν τη θέση στην Ελλάδα και στην Ορθοδοξία. Κατάλοιπο μιας κορυφαίας λαϊκής όσο και θρησκευτικής μορφής, στην ουσία δεν έχασε τη σημασία του, ακόμη και με τη δραστική αλλαγή συνθηκών. Ο δρ Σκοτ περιγράφει τη μετεξέλιξη της πολυτέλειας στους ρωμαϊκούς χρόνους, στους πρώτους χριστιανικούς, όπως και στους μεσαιωνικούς, μέσα και από τη χριστιανική θρησκεία.

Η δημοκρατία ενωνόταν μπροστά σε ένα πιάτο από κρέας, χωριζόταν όμως μπροστά σε ένα πιάτο από ψάρι. Το ψάρι δεν ήταν πάντοτε φθηνή τροφή. Τα μεγάλα, πελαγίσια ψάρια, όπως και σήμερα, ήταν πανάκριβα και "χώριζαν" τις τάξεις ως προς τα αγαθά του "καλαθιού της νοικοκυράς".

Ο καθηγητής κάνει αναφορές σε σημεία όπου πωλούνταν ψάρια κατά την αρχαιότητα και αναφέρεται και σε άλλα στοιχεία του διαιτολογίου, τα οποία θα ήταν δυνατόν να χαρακτηριστούν πολυτελή.

Πολυτέλεια δεν υπήρχε μονάχα στη ζωή, στις μεγάλες κατοικίες με τα ακριβά αγγεία και αγάλματα, αλλά και μετά θάνατον.

Κάποιοι έφτιαχναν πολυτελείς κατασκευές επάνω από μνήματα.

Ο Κεραμεικός, που ήταν το μεγαλύτερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας, δίνει χαρακτηριστικά παραδείγματα. Επιτάφια σήματα θα είχαν κοστίσει προϋπολογισμούς οικογενειών για πολλά χρόνια και άλλα ήταν ταπεινά και ανάλογα με την κοινωνική τάξη του θανόντος.

Μακεδονικό Χρυσάφι

Η πολυτέλεια στον δημόσιο βίο είναι κάτι διαφορετικό. Σκεύη και δηλωτικά της εξουσίας από πολύτιμο μέταλλο δεν έχουν βρεθεί σε ανασκαφές. Πολύ απλά, επειδή δεν υπήρχαν. Δεν ήταν συμβατά με τις δημοκρατικές αντιλήψεις της Αθήνας, αλλά ούτε και με τις ολιγαρχικές της Σπάρτης. Η μεγάλη διαφορά παρουσιάζεται στους Μακεδόνες βασιλείς. Το παράδειγμα από τα ευρήματα του Μανόλη Ανδρόνικου στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, είναι χαρακτηριστικό: χρυσά στεφάνια και αργυρά σκήπτρα για τον ηγεμόνα Φίλιππο τον Β', καθώς και χρυσή λάρνακα για τα οστά του. Ο δρ Σκοτ στέκεται ιδιαίτερα στη Βεργίνα, όπου και οι αρχαίες Αιγές, και αναλύει τα εκθέματα του τοπικού μουσείου.

"Αβρός"

Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν τη λέξη "αβρός" για τη σπάταλη πολυτέλεια των Περσών και τη λέξη "τρυφηλός" για τον πολυτελή τρόπο ζωής ανθρώπων όπως π.χ. ο Αλκιβιάδης.

Πηγή: Α. Κωττή, Εφημερίδα "Έθνος"

http://erroso.blogspot.com/2011/08/blog-post_24.html#ixzz1W1guzSk1

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κρέας και ψάρι στην Αθήνα, μέλας ζωμός στη Σπάρτη..."

Μια διαχρονική προφητεία για τον Ελληνισμό που επαληθεύεται!

-
“Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος”

Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην,είδε τη διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου,κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.

Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευτεί το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδας.

Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό-και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: “Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος”

Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε,δηλαδή,την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος,που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων,αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!

Και πράγματι.. Οι Ρωμαίοι-επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα-ήρθαν.Οι Γότθοι ήρθαν.Οι Άβαροι ήρθαν.Οι Φράγκοι ήρθαν.Οι Τούρκοι ήρθαν.Οι Άραβες ήρθαν. Οι Γερμανοί ήρθαν.Σύμμαχοι ήρθαν,προδότες ήρθαν,χρεωκοπίες ήρθαν,μνημόνια ήρθαν...

Αλλά ο ασκός,σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων,"μηδεποπωτε βυθίζεται"!

Γιώργος Ηλιόπουλος-Περ."Τρίτο Μάτι"
.visaltis.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μια διαχρονική προφητεία για τον Ελληνισμό που επαληθεύεται!"

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ

Βάσει της απόφασης (2011) της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (επί υπουργίας Ε. Βενιζέλου) ο οποιοσδήποτε αλλογενής ή και αλλόθρησκος αποκτά την Ελληνική ιθαγένεια, θα έχει το δικαίωμα να εισέλθει στις παραγωγικές σχολές των ενόπλων δυνάμεων. Την Τρίτη η δικηγόρος Αθηνών Χριστίνα Τζαμπάζη (είχε κερδίσει σε πρώτη φάση στο ΣΤ τμήμα του ΣτΕ, την υπόθεση του λαθρονομοσχεδίου) κατέθεσε στο ΣτΕ για λογαριασμό των:

- Ζώη Μπέχλη (πλοιάρχου ΠΝ),

- Κων/νου Ακριώτη (ταξιάρχου εα),

- Σπ. Σταματόπουλου και Χρίστου Χριστίδα(συνταγματάρχων εα),

- Λίγκα Κων/νου και Κότσιαλου Αν. (σμηνάρχων εα)
- Νικ. Τοτονίδη (ανθυπολοχαγού εα),
…αίτηση ακύρωσης της προκλητικής υπουργικής απόφασης για την εγκύκλιο που αφορά στην εισαγωγή στις ΑΣΕΙ (Απρίλιος 2011) όπου αναγράφεται στα προσόντα των υποψηφίων η Ελληνική ιθαγένεια και όχι το γένος όπως αναγραφόταν στη σχετική εγκύκλιο του 2009.

Είχε προηγηθεί προ ετών η συντονισμένη απόπειρα να εισαγάγουν σε στρατιωτικές σχολές αριστεριστές και αντιεξουσιαστές καθηγητές ώστε να διαβρωθεί δια των “σπουδών” το φρόνημα των δοκίμων αξιωματικών.Αν ο νόμος για την παροχή ιθαγένειας στους αλλοδαπούς κριθεί αντισυνταγματικός τον ερχόμενο Δεκέμβριο (μετά την μάλλον ανεξήγητη αναβολή που μεθόδευσε η κυβέρνηση) αυτό επηρεάζει άμεσα την υπουργική απόφαση για την εξάλειψη του γένους ως προϋπόθεση για την ένταξη στις στρατιωτικές σχολές.ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΟΣ. Η ΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ “ΛΑΓΝΕΙΑ” ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΥΨΥΧΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ, ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΑΣ.ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ। Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !

Πηγές.

http://isxys।blogspot.com/

http://antistasi.org/?p=20017

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ"