Ελληνικές λέξεις στην Γερμανική γλώσσα

Ψάχοντας κανείς τις λέξεις του γερμανικού λεξιλογίου θα διαπιστώσει, πέρα από τις παγκοσμίως χρησιμοποιούμενες δάνειες εκ της Ελληνικής λέξεις (pause, Philosophie, theater κοκ), ότι υπάρχουν και άλλες παρεφθαρμένες λέξεις που ανάγονται στην Ελληνική. 
Έτσι, παραθέτοντας τμηματικά, κάποιες εξ αυτών των λέξεων βλέπομε τις ομοιότητες που έχουν με τις λέξεις της Ελληνικής.
steigen < στείχειν (=ερχομαι)
dach < τέγος (στέγη)
zeug < τεύχεα (όπλα ή ο,τιδήποτε μπορεί να κατασκευαστεί. Εκ του τεύχω = κατασκέυάζειν). Το Μουσείον όπλων λέγεται και Zeugmuseum.
zeigen < δείκνυμι
wein < Fοινος (μέσωι λατινικής vinum)
Woche (εβδομάς) < Fοχος (δλδ αυτό που περνάει ωσάν όχημα)
Feder < πτερόν 
warm < θερμός (αιολ. φερμός)
Vater < πατήρ 
Μutter < μήτηρ
bruder (αδελφός) < φρατήρ (τα μέλη μιας φατρίας ή φρατρίας ήταν μεταξύ τους σαν αδέλφια)
Tochter < θυγάτηρ
Volk < Fοχλος 
machen(=κάνω) < μαχανά, μαχανάομαι (=κατασκευάζω, κάνω)
schaum(=αφρός) < (σ)κυμα (λατ. spuma)
wollen < βούλομαι (δωρ. βώλομαι, λατ. volo)


Jahr (=χρόνος) < (j)ώρα
Ubel (κακό) < ύπουλον (το υπό την ουλήν κείμενον, το πονηρόν)
bleiben (παραμένω) < γοτθ. bileipan < (α)πολείπειν 
bund, binden (δεσμός, δένω) < σπένδεσθαι (κάνω σπονδή, εξ ου και ομο-σπονδ-ία)
sterben (πεθαίνω) < στερφός (=στείρος, πετρωμένος)
lachen (γελώ) < λαγαίω, λαγαρός
muhe (μόχθος) < μόγις (μετα κόπου), μόχθος
Wurzel < (F)ρίζα
nehmen(πάιρνω) < νέμειν 
mild (=μαλακός) < βλαδύς (*μλαδύς)
ewig (αιώνιος)< αιFών
kurz (βραχύς) < κυρτός
mischen (αναμειγνυω) < λατ. miscere < μίσγω ή μείγνυμι
Blick (βλέμμα) < βλέπω
suss (γλυκός) < ηδύς (*σFαδύς)
Angst (φόβος) < άγχω, άγχος
maus (ποντίκι) < μυς 
schworen (ορκιζομαι) < (σF)ορκος
Werk (έργο) < (F)έργον
schutz (προστασία)< σκυτόν (ασπίδα)
losen (λύνω) < λύσειν 
milch(γάλα) < αμέλγω (αρμέγω)
brav (ήσυχος) < πράFος 
klang < κλαγγή 

werfen (ρίχνω) < Fρίπτειν
werden (γίνομαι) < Fέρδειν (κάνω) 
warnen (προειδοποιώ) (wara = προσοχή) < Fοράω (βλέπω). Με τη σημασία ειδικότερα του προσέχειν ακολουθείται από ενδοιαστική πρόταση εισαγόμενη με τον σύνδεσμο μή. Ὅρα μή τις σε πλανήσῃ ἀπὸ ταύτης τῆς ὁδοῦ τῆς διδαχῆς, ἐπεὶ παρεκτὸς θεοῦ σε διδάσκει (Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων)
schuhe < συκχίς (φρυγ. συκχος)
Schwieger(vater) (πεθερός) < (σF)εκυρός (πεθερός)
legen (τοποθετώ) < λέγειν (αρχική σημασία "τοποθετώ".Λέγειν σημαίνει επίσης "τοποθετούμαι", μεταφορικά δε και ισχυρίζομαι, λέγω. Εκέι που τοποθετώ εαυτόν ειναι το λέκτρον, δηλαδή το κρεββάτι. Οι νόμοι παρά τοις Ρωμαιοις ειναι leges, οπερ σημαινει τα θεσπισθέντα, τα τεθέντα. 
tief (βαθιά), αγγλ. deep < δέπας (κύπελλο). Βλεπε παρ' Ομήρωι "δέπας αμφικύπελλον"
Buche (βελανιδιά).Εξ αυτού και Buch (βιβλίο) < φηγός (βελανιδιά)
dehnen (τεντώνω) < τείνειν (ρ. τεν-)
kampf (μαχη) < κάμπος, ένθα λαμβάνει χώραν η μάχη
sau (χοιρος) < (σ)υς (χοίρος)
neu (νεος) < νέFος
nebel < νεφέλαι 
horn < κέρας
Flach < πλάξ, γεν. πλακός (βλ και πέλαγος, πλάζω, πλατύς)
Garten < συγγενεύει με το τοπωνύμιο Γόρτυς (Κρητη) ή Γόρδιον (Φρυγία) 
bergen (προστατεύω). Berg (βουνό)< φάργνυμι (εμποδίζω, προστατεύω βλ και φράγμός). Εκέιθεν και οι φρυκτωρίες, δηλαδή πύργοι που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη συστήματος μεταβίβασης φωτεινών σημάτων στην περιοχή της αρχαίας Ελλάδας.
schauen (αγγλ. show = κοιτάζω) < σκοπέω (εξετάζω κοιτάζοντας)

Teig (ζύμη)<τείχος. Το τείχος απο τα νεολιθικά χρόνια κατασκευάζονταν είτε με λίθους είτε με ωμούς πλίνθους είτε με αχυρόλασπη και κλαδιά. Η τελέυταία περίπτωση αποτελέι αυτό που σαν ρίζα έχει η λέξη τείχος. Στα Γερμανικά έχει τη σημασία απλώς της ζυμωμενης μαζας, παραπέμποντας σε κάποιο συνθετικό υλικό όπως η αχυρόλασπη.
lehnen < αρχ. γερμανικό (h)lehnan < κλίνειν 
schlieβen (κλείνω) <λατ. claudere < κλείειν (*κλαFjειν)
leben[b][/b] (ζω) < ριζα λιβ- (υγρός) εξου λιβάδι (βλ. αλίβας= ο πεθαμένος, ο μη υγρός)
hδren (ακούω)< α-κρο-άομαι 
stube (τζακι) <λατ. stupere (είμαι θυμωμένος, "βγάζω" καπνούς) < τέτυφα, τυφλός 
Leute (πλήθος)< λεFώε (λαός)
kuss[b][/b] < κύσον 
glanz (λάμψη)< α-γλα-ός (φωτεινός)
Hδlle < κοίλος (κούφιος)
schweigen(σιωπώ) < σιγαν 
Heiden < έθνος
Hutte (καλύβα) < κέυθειν (κρύβω)
gehnen < έ-χαν-ον (χάσκω)
graben (ορύττω)< γράφειν (σκαλίζω επί λίθου)
setzen (καθίζω) < έζομαι (*σεδjομαι)
kind (παιδί) < θρακ. κένθυς (ο απόγονος)
impfen < εμφυτεύω
pflaster < έμπλαστρον
Tier < θήρ (θηρίον)
weise (σοφός) < (F)οιδα (γνωρίζω)
fruh < πρωί
offnen (ανοιγω) < οπή 
auf < επι
aus[b][/b] < εκ ή εξ 
ab< λατ.ab < από 
mit < μετά + γενική
in < λατ. in < αρκαδικό ιν (εν)
ver- <λατ. per < περί
vor < λατ. pro < προ
an < ανά
uber < υπέρ

Οφείλουμε, λοιπόν, να υποκλιθουμε ΌΛΟΙ στο μεγαλειο της μετά από αυτήν τη δημοσίευση και να σεβαστουμε τον πλουτο της και την διαχρονικοτητα της. Τα σέβη μου!

...Και μην ξεχνάτε διαδώστε την ανάρτηση... για προφανείς λόγους...

Πηγή.

http://irakleitos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνικές λέξεις στην Γερμανική γλώσσα"

Έλληνες μαθητές κατέκτησαν δύο μετάλλια στην 5η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής

Με δύο χάλκινα μετάλλια και τρεις τιμητικές διακρίσεις επέστρεψαν στην Ελλάδα, οι μαθητές της ελληνικής αποστολής που συμμετείχαν στην 5η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, που έγινε (από 28 Αυγούστου έως 3 Σεπτεμβρίου) στην Κρακοβία της Πολωνίας.
Η φετινή ελληνική συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία, καθώς και οι πέντε μαθητές που εκπροσώπησαν τη χώρα μας, ανέβηκαν στο βάθρο, σε μία κατά γενική ομολογία από τις δυσκολότερες Ολυμπιάδες, καθώς συμμετείχαν περισσότεροι μαθητές, τα θέματα ήταν δυσκολότερα και οι βραβεύσεις λιγότερες.
«Ο πρώτος χρυσός μαθητής – από την Τσεχία – επέλυσε μόλις το 77% των θεμάτων, ενώ ο περσινός χρυσός μαθητής είχε λύσει το 90%» αναφέρει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ελληνικής αποστολής, καθηγητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Γιάννης Σειραδάκης, και πρόσθεσε ότι χώρες που παραδοσιακά κέρδιζαν πολλά μετάλλια (Ρουμανία, Βραζιλία κ.ά.), βρέθηκαν φέτος πίσω από την ελληνική συμμετοχή.
Η φετινή, ωστόσο, ελληνική συμμετοχή είχε και μία επιπλέον σημαντική διάκριση, καθώς ένα από τα δύο χάλκινα μετάλλια, κατέκτησε για πρώτη φορά κοπέλα. Η τελειόφοιτη του 3ου ΓΕΛ Δράμας, Δέσποινα Παζούλη, είναι η πρώτη Ελληνίδα μαθήτρια, που κατέκτησε σε Ολυμπιάδα Αστρονομίας μετάλλιο. Για την 18χρονη Δέσποινα είναι διπλή η επιτυχία, αφού λίγες μέρες πριν την Ολυμπιάδα Αστρονομίας, έμαθε ότι εισήχθη πρώτη στο τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 19.000 μόρια στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ο δεύτερος χάλκινος νικητής της Ολυμπιάδας, τελειόφοιτος του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων, Γιώργος Λιούτας, βρέθηκε και στην περσινή Ολυμπιάδα, στην ίδια ακριβώς θέση του βάθρου (χάλκινο μετάλλιο), ενώ φέτος εισήχθη 7ος στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Οι δύο τελειόφοιτοι δεν κρύβουν την αγάπη τους για την επιστήμη της Αστροφυσικής και της Αστρονομίας, κατεύθυνση την οποία επιθυμούν να ακολουθήσουν και στις σπουδές τους.
«Θέσαμε δύο σημαντικούς στόχους – τις πανελλαδικές και την Ολυμπιάδα – που δεν επείχαν χρονικά μεταξύ τους, τους οποίους τελικά πετύχαμε. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αλλά ούτε και δύσκολη, γιατί πραγματικά είναι κάτι που αγαπάμε πολύ και θέλαμε να κάνουμε» δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Γιώργος Λιούτας.
Οι δύο χάλκινοι μαθητές συγκέντρωσαν περίπου το 67% της βαθμολογίας στο σύνολο των δοκιμασιών της Ολυμπιάδας (θεωρία, πρακτική και ασκήσεις πλανηταρίου), ενώ τιμητικές διακρίσεις για την βαθμολογία τους έλαβαν επίσης ο μαθητής της Β’ τάξης του 26ου ΓΕΛ Αθήνας, Μάνος Βουρλιώτης, ο τελειόφοιτος ιδιωτικού λυκείου από την Καλαμάτα, Στέφανος Τύρος και ο μαθητής Β΄ τάξης του ΓΕΛ Δοξάτου Δράμας, Πάρης Τζιτζιμπάσης.
Στη φετινή 5η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής συμμετείχαν 27 χώρες από την Ευρώπη, την Ασία και τη Ν. Αμερική, με 140 περίπου μαθητές. Πρόκειται για τους καλύτερους μαθητές που επελέγησαν να εκπροσωπήσουν τις χώρες τους από όλο τον κόσμο.
Εκτός από τον καθηγητή κ. Σειραδάκη, την ελληνική αποστολή συνόδευσαν και προετοίμασαν, ο λέκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Λουκάς Ζαχείλας οι καθηγητές του τμήματος Φυσικής ΑΠΘ, Χαράλαμπος Βάρβογλης και Κωνσταντίνος Μελίδης, ο Φυσικός Χρήστος Ξενάκης και οι φοιτητές Φυσικής, Γιώργος Βαλογιάννης, Άγγελος Τσιάρας, Παναγιώτης Ιωαννίδης και Χρύσα Αβδελλίδου. Η επόμενη Ολυμπιάδα Αστρονομίας πραγματοποιηθεί στην Βραζιλία, τον Αύγουστο του 2012.
Πηγές.
[www.real.gr]
http://ellas2.wordpress.com/2011/09/07/%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BB/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνες μαθητές κατέκτησαν δύο μετάλλια στην 5η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής"

Η γνώση του DNA, και το γενετικό πείραμα της Ντόλυ...στην αρχαιότητα!!

-
(Υπάρχουν  στην μυθολογία,κωδικοποιημένες, κρυμμένες γνώσεις μιας μακρινής εποχής ή πρόκειται απλά για..όμορφους "μύθους";-Μια διαφορετική προσέγγιση των "Μύθων"- 
Το DNA στην Ελληνική Μυθολογία

To «κηρύκειο» ήταν το κύριο έμβλημα του Ερμή, το οποίο σχηματιζόταν από λεπτή ράβδο δάφνης ή ελιάς. Γύρω-γύρω περιτυλλίσσονταν δύο φίδια, που τα κεφάλια τους συναντιώνταν αντικρυστά. Λίγο πιό πάνω, στην κορυφή της ράβδου, υπήρχαν δυό φτερούγες.

Η ομοιότητά του με το έμβλημα του Ασκληπιού είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση του κηρύκειου ως συμβόλου των γιατρών και της Ιατρικής Επιστήμης γενικότερα. Κι ο Ερμής, δίχως να είναι καθ’ αυτό θεός της Ιατρικής, επιστατούσε στην υγεία των ανθρώπων και στην ανάγκη τούς πρόσφερνε αποτελεσματική συνδρομή κατά των ασθενειών. Διηγούνταν, πως κάποτε είχε σώσει την Τανάγρα από μιά θανατηφόρα επιδημία.

Για το τί συμβολίζουν τα δύο φίδια έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες, οι οποίες δεν θα αναλυθούν εδώ, διότι πεποίθησή μου είναι, ότι το κηρύκειο είναι κάτι πολύ σημαντικότερο, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια.
Αριστερά: Έμβλημα Iατρικής Ένωσης. Μέση: Ο Ερμής με το Κηρύκειο. Δεξιά: το DNA.

To DNA είναι ο κώδικας της ζωής, αποτελεί το συστατικό των χρωμοσωμάτων και των γονιδίων και βρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου. Περιέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες για τη μεταβίβαση των γενετικών χαρακτηριστικών από τη μία γενιά στην επόμενη, καθώς επίσης για το σχηματισμό μορίων, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του οργανισμού. Μοιάζει με διπλή έλικα, που σχηματίζεται από δύο μακρά σπειροειδή νήματα (κλώνους), πλεγμένα το ένα γύρω από το άλλο κι αποτελείται από τέσσερις αζωτούχες βάσεις. Στον πυρήνα των σωματικών κυττάρων του ανθρώπου υπάρχουν 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων.

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο το Κηρύκειο του Ερμή είχε επινοηθεί από το μάντη Τειρεσία, όταν
βρήκε στην Κυλλήνη δύο φίδια ζευγαρωμένα και, επειδή τα πλήγωσε, έγινε γυναίκα. Ύστερα από λίγο καιρό ξαναβρήκε τα ίδια φίδια ζευγαρωμένα και ξανάγινε άνδρας.

Το αντίδοτο του Ερμή

Σύμφωνα με τη Μυθολογία ο Ασκληπιός διδάχθηκε την επιστήμη της Ιατρικής από το Χείρωνα, έγινε δε τόσο διάσημος γιατρός, που όχι μόνο βοηθούσε τους ανθρώπους ν’ αποφύγουν το θάνατο, αλλά τόλμησε ν’ αναστήσει με την επιστήμη του και νεκρούς (Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη», Γ΄118-120). Κατόπιν αυτού ο θεός του Άδη, Πλούτων, θύμωσε και ειδοποίησε τον αδελφό του Δία, ότι υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τον φυσικό νόμο του θανάτου. Έπειτα απ’ αυτό ο Ζευς κατακεραύνωσε τον Ασκληπιό και τον θανάτωσε.
Στη ραψωδία κ της «Οδύσσειας», όπου περιγράφεται η περιπέτεια του Οδυσσέα και η μεταμόρφωση των συντρόφων του σε χοίρους στο νησί της Κίρκης, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμα εποχές. Συγκεκριμένα:
• Το όνομα Κίρκη δεν είναι κάποιο τυχαίο, αλλά τα γράμματα που το αποτελούν συναντώνται και στη λέξη Κηρύκειο.

• Το όνομα του γιού της Κίρκης και του Οδυσσέα είναι Τηλέγονος [τήλε (= από μακρυά) και γόνος].

• Όταν ο Όμηρος περιγράφει κάποιο πρόσωπο, συνήθως εκτός από το όνομα χρησιμοποιεί κι ένα η περισσότερα επίθετα, που το προσδιορίζουν καλύτερα. Τα επίθετα που χρησιμοποιεί για την Κίρκη είναι: πολυφάρμακος (κ 276), πότνια (σεβαστή: κ 549), καλλιπλοκάμοιος (κ 220) και εϋπλόκαμος (κ 136 και λ 8). Το πολυφάρμακος και το πότνια μπορούν εύκολα να εξηγηθούν, γιατί, όπως αναφέρει ο ποιητής, ήταν θεά (αδελφή του Αιήτη, κόρη του Ήλιου και της κόρης του Ωκεανού Περσηίδας ή κατ’ άλλους της Εκάτης). Για να επιμένει όμως ο Όμηρος, που πάντα ακριβολογεί, σε τρία σημεία μάλιστα στην περιγραφή, ότι η Κίρκη είχε καλούς πλοκάμους, πρέπει να είναι πολύ σημαντικό, κι ασφαλώς δεν πρέπει να αναφέρεται στην κόμμωσή της.

Καλλιπλόκαμοι και εϋπλόκαμοι γυναίκες –όπως και η Κίρκη, από τοιχογραφία της Μινωικής εποχής. Πρόκειται για άριστη περιγραφή του Ομήρου, που ίσως έγινε, προκειμένου να παρομοιασθεί με απλά λόγια το DNA.
• Το αντίδοτο στον Οδυσσέα δεν το έδωσε η θεά Αθηνά, που πάντα τον προστάτευε, αλλά ο -κάτοχος του κηρυκείου- Ερμής.

• Η Κίρκη είχε τέσσερις θεραπαινίδες («αμφιπόλους»: κ 348-349), όσες και οι βάσεις του DNA. (*)
• Ο αριθμός των τεσσάρων θεραπαινίδων θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος, αλλά ο Όμηρος μας δίνει έντεχνα κι άλλον έναν εκπληκτικό αριθμό, ο οποίος δεν φαίνεται να είναι τυχαίος. Όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα πήγαν στο ανάκτορο της Κίρκης, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην μία αρχηγός ήταν ο Ευρύλοχος και στην άλλη ο Οδυσσέας. Μαζί του ο κάθε αρχηγός πήρε 22 άνδρες (κ 203-209). Ο Όμηρος μας περιγράφει λοιπόν δύο ομάδες των 22, κι αν προσθέσουμε και τους αρχηγούς, προκύπτουν δύο ομάδες των 23. Σας θυμίζει τίποτε αυτός ο αριθμός; Είναι ο αριθμός των χρωμοσωμάτων στον πυρήνα των ανθρωπίνων κυττάρων!

Αυτός είναι ο τρόπος, με τον οποίο έχουν διασωθεί πληροφορίες πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης δια μέσου των χιλιετιών με την βοήθεια της Μυθολογίας. Ασφαλώς δεν ήταν δυνατόν σε κανέναν άνθρωπο τόσα χρόνια να σκεφθεί, γιατί επισημαίνει ο Όμηρος τον αριθμό των 2 × 23. Μόνο τώρα μετά την αποκωδικοποίηση του DNA, και με σοβαρή κι επισταμένη μελέτη των κειμένων μπορούν να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα.

Αυτός είναι επίσης κι ο ορθός τρόπος, με τον οποίο πρέπει να προσεγγίζεται η Μυθολογία. Ποτέ δεν έχει ζήσει γυναίκα Κίρκη, ούτε έχουν ποτέ εκτυλιχθεί οι ιστορίες, που περιγράφει ο Όμηρος στο ανάκτορό της. Με το όνομα Κίρκη και με τις περιπέτειες, που περιγράφονται στην ραψωδία κ διασώθηκαν πληροφορίες για τα επιτεύγματα της γενετικής επιστήμης της «Χρυσής Εποχής» (όπως ονομάζεται από αρχαίους συγγραφείς μιά πανάρχαια -μή προσδιορίσιμη επ’ ακριβώς χρονικά- εποχή υψηλού πολιτισμού).

Επάνω αριστερά: Αρχαίο νόμισμα από τη Ρόδο με τον Ηρακλή, που σκοτώνει τα δύο φίδια, τα οποία του έστειλε στην κούνια του η Ήρα. Κάτω αριστερά: η θεά Αθηνά, ο Εριχθόνιος και τα δύο φίδια σε ερυθρόμορφη πελίκη του ε΄ αι. π.Χ. (Βρεταννικό Μουσείο.) Δεξιά: Η ιέρεια, που διαχωρίζει τα φίδια από το ανάκτορο της Κνωσού του ιζ΄ αι. π.Χ. (Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.) Αν όλοι αυτοί οι μύθοι εξετασθούν σοβαρά από ειδικούς επιστήμονες, δεν θα προκύψουν μόνον χρήσιμες πληροφορίες για την «Χρυσή Εποχή», αλλά ίσως τους βοηθήσουν να προβούν σε νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.


Η αλληγορία του μύθου της Μήδειας

Η Μήδεια έχει συγγένεια με την Κίρκη. Είναι κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη· κατά συνέπεια είναι εγγονή του Ήλιου κι ανηψιά της Κίρκης. Μητέρα της είναι η Ωκεανίδα Ιδυία (ή κατά τον Διόδωρο η Εκάτη, οπότε η Μήδεια κι η Κίρκη είναι αδελφές). Χωρίς τη βοήθεια της Μήδειας ο Ιάσων δεν θα μπορούσε να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, το οποίο βρισκόταν σε δένδρο, που το φύλαγε ένα τυλιγμένο γύρω του φίδι.

Η συγγένεια της Μήδειας με την Κίρκη, το όνομα Ιάσων (αυτός που ιατρεύει) και το ξύλο, που περιελίσσεται το φίδι, μας παραπέμπουν στο DNA. Δεδομένου, ότι οι μύθοι είναι πολυεπίπεδοι, κι απαιτείται διεπιστημονική προσέγγιση για την ερμηνεία τους, εξετάζοντας την Αργοναυτική Εκστρατεία με το παραπάνω σκεπτικό υποθέτουμε, ότι περιγράφεται αλληγορικά η πορεία της Ιατρικής Επιστήμης προς την ανακάλυψη του DNA. Δεν είναι όμως μόνον αυτό.

Η Μήδεια στην Ιωλκό έπεισε τις κόρες του Πελία, πως ήταν ικανή να ξανακάνει νέο τον πατέρα τους, ο οποίος άρχιζε να γερνάει. Τους το απέδειξε υποβάλλοντας σε πειραματικές συνθήκες ένα γέρικο κριάρι (το έβαλε σε λέβητα με φάρμακα). Η επίδειξη πέτυχε κι έτσι εφαρμόστηκε και στον Πελία, χωρίς όμως επιτυχία.
Στην αγγειογραφία εικονίζεται αριστερά η Μήδεια να ρίχνει τα φάρμακα στο λέβητα, από τον οποίο ξεπηδάει το ανανεωμένο αρνί. Τη σκηνή παρακολουθεί δεξιά ο Πελίας –γέρος με βακτηρία και άσπρα μαλλιά- ο οποίος μάλιστα φαίνεται να επικροτεί τα διαδραματιζόμενα δείχνοντας με το δεξί του χέρι.

Η καταλυτική λεπτομέρεια, ότι τα παιδιά της παρουσιάζεται, ότι τα σκότωσε η ίδια η Μήδεια από εκδικητική ζηλοτυπία, είναι εύρημα του Ευριπίδη. Το μύθο της «Μήδειας» πραγματεύτηκε κι ο Αισχύλος στο έργο του «Διονύσου τροφοί», καθώς κι ο Σοφοκλής στον «Αιγέα» και στις «Πελιάδες». Τα έργα αυτά δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Σώθηκε μόνο η «Μήδεια» του Ευριπίδη· εξαφανίστηκαν επίσης τα άλλα δύο δράματα της τριλογίας, καθώς και το σατυρικό δράμα που τη συνόδευε.

Η «Μήδεια» του Ευριπίδη (431 π.Χ.) είναι το μόνο ίσως κείμενο, όπου υπονοείται ο φόνος των παιδιών. Μετά από προσεκτική μελέτη του όμως, προκύπτει κάτι καταπληκτικό, που ανατρέπει όλα όσα νομίζαμε, ότι γνωρίζαμε για τη «Μήδεια», καθ’ ότι ούτε στη «Μήδεια» του Ευριπίδη αποδεικνύεται, ότι η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της!Η επίμαχη σκηνή περιγράφεται στο τέλος του έργου. Στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα καμμία σκηνή φόνου δεν λαμβάνει χώρα ενώπιον των θεατών. Στην «ορχήστρα» είναι ο Χορός, ενώ ακούγονται οι φωνές των παιδιών –που λένε ότι η μητέρα τους πλησιάζει με ξίφος– από το παρασκήνιο, το οποίο είναι ο ναός της Ακραίας Ήρας. (Διαβάστε προσεκτικά τους στίχους από 1.277 έως το τέλος).

Εμφανίζεται κατόπιν ο Ιάσων και ακούει από τον Χορό, ότι η Μήδεια σκότωσε εξ αιτίας του τα παιδιά τους. –Που είναι σκοτωμένα (ρωτάει), μέσα η έξω; -Αν ανοίξεις την πόρτα, θα δεις τον φόνο των δικών σου παιδιών (απαντάει ο Χορός). Παρουσιάζεται τότε η Μήδεια έτοιμη να φύγει. Λογομαχεί με τον Ιάσονα, ο οποίος της ζητάει να θάψει και να κλάψει τα παιδιά του.

Η Μήδεια όμως αρνείται και προφασίζεται, ότι θέλει να τα θάψει η ίδια στο τέμενος του ναού της Ήρας, για να μην τα καθυβρίσουν οι πολέμιοι. Η λογομαχία συνεχίζεται κι η Μήδεια του αρνείται ακόμα και να τα χαϊδέψει, να τα φιλήσει ή να τα αγκαλιάσει και, χωρίς κανένας να διαβεβαιώσει, ότι τα παιδιά είναι πράγματι σκοτωμένα, τελειώνει η τραγωδία.


Γιάννης Λάζαρης-Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος Ε.Μ.Π

Αποσμάσματα από θέμα της "Ελεύθερης έρευνας"
.visaltis.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η γνώση του DNA, και το γενετικό πείραμα της Ντόλυ...στην αρχαιότητα!!"

Ο Μινωίτης που βγήκε από το χώμα

Ο σεισμός ήταν μεγάλος, το κτίριο κινήθηκε ολόκληρο προς τη μία μεριά και μετά προς την άλλη, και ενώ οι δονήσεις συνεχίζονταν οι τοίχοι άρχισαν να υποχωρούν, τα ξύλινα δοκάρια που το στήριζαν έσπασαν και κάποια στιγμή ήρθε η κατάρρευση. Οι όροφοι έπεσαν, τα δάπεδα του ενός βρέθηκαν επάνω από τα δάπεδα του άλλου εξαφανίζοντας τα ενδιάμεσα κενά και πλήθος από αντικείμενα κατρακύλησαν και εγκλωβίστηκαν ανάμεσά τους. 

Πέρασαν περίπου 3.600 χρόνια από τότε που συνέβη αυτή η μεγάλη καταστροφή στη Ζώμινθο του Ψηλορείτη και σε όλη τη μινωική Κρήτη. Ωσπου ένα μεσημέρι στο τέλος του περασμένου Ιουλίου, την ώρα ακριβώς που η αρχαιολόγος Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκηξεναγούσε τους κατοίκους των Ανωγείων στην ανασκαφή, μέσα από τα χώματα αναδύθηκε ένας ωραίος χάλκινος Μινωίτης. Με μακρύ ένδυμα και ζωνάρι στη μέση, με το ένα χέρι στο μέτωπο και το άλλο ίσιο στους γλουτούς, αλλά και με περίτεχνη κόμη: έναν κότσο στο πίσω μέρος του κεφαλιού απ΄ όπου ξεπηδούν πλόκαμοι.

«Το ειδώλιο είναι στην τελετουργική “στάση του αποσκοπείν”, αφού το χέρι επάνω από τα μάτια δηλώνει, κατά τους θρησκειολόγους,ότι θέλει να αποφύγει το θάμβος της θεότητας»λέει η κυρία Σαπουνά-Σακελλαράκη. Παρ΄ ότι έχει μελετήσει μεγάλο αριθμό ειδωλίων από τις Αρχάνες, τα Κύθηρα, το Ιδαίο Αντρο, δηλώνει εντυπωσιασμένη. «Τέτοια ειδώλια δεν βρίσκονται πλέον εύκολα in situ και αυτό διευκόλυνε τη χρονολόγησή του από το 1600 π.Χ.»επισημαίνει.

Σε αυτή την πρώτη ανασκαφή, η οποία διεξήχθη χωρίς τον Γιάννη Σακελλαράκη, τον σπουδαίο αρ χαιολόγο που απεβίωσε τον περασμένο Οκτώβριο, τα ευρήματα ήρθαν να τον δικαιώσουν περίτρανα. Αυτή η μινωική θέση στα 1.200 μέτρα επάνω στο βουνό και στον δρόμο από την Κνωσό προς το Ιδαίο Αντρο, ένα τεράστιο κτίριο με ισχυρούς πέτρινους τοίχους που καλύπτει έκταση 1.600 τ.μ. και χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα π.Χ., ανατρέπει όντως τα ως σήμερα δεδομένα για τα μινωικά ανάκτορα.

Σφραγίδες, χάντρες, δακτυλίδια

Το ειδώλιο αποτελεί το εκπληκτικό εύρημα της εφετινής ανασκαφής στη Ζώμινθο αλλά δεν είναι το μοναδικό. Σφραγίδες- η μία με παράσταση λέοντα και η άλλη με δύο υδρόβια πτηνά-, χάντρες από αχάτη και σάρδιο (από κάποιο περιδέραιο που έσπασε την ώρα του σεισμού), ένα χάλκινο τριγωνικό περίαπτο και ένα χάλκινο επίσης δακτυλίδι με κεφαλές όφεων, σκουλαρίκι, μαχαίρι, αλλά και ένα πήλινο κέρατο που προέρχεται από ένα μεγάλο ρυτό (τελετουργικό αγγείο) σε μορφή ταύρου δημιουργούν μια νέα εικόνα για το μέγαρο της Ζωμίνθου. Σε αυτά να προστεθεί και μία ακόμη έκπληξη: ένα χρυσό έλασμα της Παλαιοανακτορικής εποχής (1700 π.Χ.) τυλιγμένο σε ρολό, από αυτά που ανέθεταν οι προϊστορικοί άνθρωποι στα ιερά ως ευχή ή κατάρα. Μόνο που όταν το ξετύλιξαν οι αρχαιολόγοι φάνηκε να είναι χαραγμένο επάνω του ένα μινωικό πλοίο!

«Οι Μινωίτες που κατοικούσαν εδώ δεν ήταν βοσκοί ή τουλάχιστον δεν ήταν μόνον αυτό, διότι τα πολυτελή αντικείμενα δείχνουν πλούτο και υψηλό επίπεδο ζωήςπαρά το μεγάλο υψόμετρο» λέει η κυρία Σαπουνά-Σακελλαράκη. «Η Ζώμινθος είχε μια δραστηριότητα πολλαπλής μορφής, οικονομικής και λατρευτικής, πιθανώς και με κοινωνικήδιαστρωμάτωση λόγω της ύπαρξης των εργαστηρίων. Δεν ήταν απλώς ένας σταθμός προς το Ιδαίο Αντρο, δεν ήταν μόνο το κέντρο προμήθειας της Κνωσού σε μαλλί και άλλα ζωικά προϊόντα. Η θέση του κτιρίου, το μέγεθός του, καθώς και η προσεκτική κατασκευήτουπροϋποθέτουν την ύπαρξη μιας κεντρικής Αρχής που είχε στον έλεγχό της τους πόρους της περιοχής» προσθέτει.

Αυτό το ιδιότυπο μινωικό κέντρο, που όμοιό του δεν έχει ανασκαφεί ως τώρα στην Κρήτη, ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα. Οπως λέει η αρχαιολόγος, «οφείλουμε να εξετάσουμεαπό την αρχή και σε νέα βάση,απαλλαγμένη από τα ως τώρα στερεότυπα, το θέμα των ανακτόρων της μινωικής Κρήτης,γιατί αυτό το σημαντικό κέντρο στα βουνά προσθέτει νέα στοιχεία στη μελέτη της διάρθρωσης του μινωικού κόσμου».

Οι θυσίες των ταύρων

Σεισμός και φωτιά είχαν καταστρέψει περί το 1700 π.Χ.το πρώτο μέγαρο της Ζωμίνθου της Παλαιοανακτορικής εποχής.Σε αυτό έφθασε η αρχαιολόγος Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη αποκαλύπτοντας σημαντικά στοιχεία της δομής του.Στην «αυλή» με το καλοφτιαγμένο δάπεδο ήρθε στο φως πρόπυλο με δύο κίονες.Σε μικρή απόσταση μια πέτρινη ορθογώνια κατασκευή (διαστάσεων 50Χ40Χ60 εκ.) θα μπορούσε να είναι βωμός αφού γύρω της βρέθηκαν υπολείμματα από οστά ταύρων,προφανώς από θυσίες.Εκεί εντοπίστηκε άλλωστε και το μεγάλο πήλινο κέρατο από κεφαλή ταύρου.Στη συνέχεια της αυλής με τους κίονες,ένα κατώφλι με πεσσούς οδηγεί σε μια άλλη σπουδαία αίθουσα,όπου δίπλα σε έναν κίονα αποκαλύφθηκε τεράστια κυκλική εστία με καμένο χώμα στο εσωτερικό της και πήλινο περιχείλωμα,που διατρέχεται από εγχάρακτη σπείρα.Δίπλα της εντοπίστηκε το χρυσό έλασμα,κτήμα κάποιου Μινωίτη που δεν πρόφθασε να το αναθέσει στον θεό.

Πηγή: Μαρία Θερμού, Εφημερίδα "Το Βήμα"

 http://erroso.blogspot.com/2011/09/blog-post_1864.html#ixzz1XBxqgBF4

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Μινωίτης που βγήκε από το χώμα"

google4b4064c00059302f.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Πρωτόγνωρη και απαράδεκτη κατάσταση στα σχολεία

Πρωτόγνωρη και απαράδεκτη η κατάσταση στα σχολεία, καταγγέλλουν οι δάσκαλοι - Παρέμβαση εισαγγελέα

Για πρωτόγνωρη και απαράδεκτη κατάσταση στα σχολεία κάνουν λόγο οι δάσκαλοι, καταγγέλλοντας μάλιστα ότι τα έξοδα της εκτύπωσης φωτοτυπιών και DVD θα κληθούν να πληρώσουν οι ήδη υπερχρεωμένες και υποχρηματοδοτημένες σχολικές επιτροπές και οι γονείς. Σύμφωνα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, υπάρχουν κέντρα διανομής βιβλίων που δεν έχουν κανένα βιβλίο και άλλα κέντρα που έχουν ελάχιστους από τους 126 τίτλους βιβλίων, για τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Το ΔΣ της ΔΟΕ καλεί:

1) Τα ΔΣ των συλλόγων να ενημερώσουν άμεσα τους συλλόγους διδασκόντων, να μην καλύψουν το πρόβλημα, να αρνηθούν κατηγορηματικά να ζητήσουν χρήματα από τους γονείς ή από κάθε λογής ιδιώτες-χορηγούς, και να προγραμματίσουν μαζί με τους συλλόγους εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΕ) και με τους συλλόγους γονέων, κοινές συνελεύσεις ενημέρωσης και απόφασης αγώνα, ώστε να μπλοκάρουν τη διάθεση χρημάτων από τις σχολικές επιτροπές γι’ αυτό το λόγο.

2) Τους συλλόγους εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να απαιτούν την άμεση απόδοση των χρημάτων των λειτουργικών δαπανών στις σχολικές επιτροπές από τις Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας (ΔΕΠ) και την άμεση κατανομή τους στα σχολεία.

3) Εκπαιδευτικούς και γονείς να συσπειρωθούν και να παλέψουν μαζί για την υπεράσπιση και διεύρυνση της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης και της δωρεάν παροχής βιβλίων σε όλα τα παιδιά.
Παρέμβαση εισαγγελέα

Την παρέμβαση του οικονομικού Εισαγγελέα προκάλεσε δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» σχετικά με διαγωνισμό του Δημοσίου για την προμήθεια χαρτιού για την έκδοση σχολικών βιβλίων.

Ο εισαγγελέας διέταξε την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ώστε να διακριβωθεί η βασιμότητα των στοιχείων της εφημερίδας, σύμφωνα με την οποία προκλήθηκε ζημιά του δημοσίου άνω του 1,5 εκατομμυρίων ευρώ από υπερτιμολόγηση κατά 38%, στην προμήθεια χαρτιού.

Με την εισαγγελική εντολή ζητείται από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών, που θα αναλάβει την έρευνα, να εξετάσει αν τίθεται θέμα υπερκοστολόγησης υλικών και την διαδικασία που ακολουθήθηκε για την προμήθεια των τετραδίων που χρησιμοποιήθηκαν για τις πανελλαδικές εξετάσεις.



antinews

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρωτόγνωρη και απαράδεκτη κατάσταση στα σχολεία"

Σεπτεμβριανά 1955: Μία τουρκική θηριωδία που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε

του Σπύρου Βάιλα

Οι τάφοι των μεγάλων δωρητών και ευεργετών μετά την βάρβαρη επίθεση των Τούρκων ιερόσυλων.

Ο πατριάρχης Αθηναγόρας θρηνεί στα συντρίμια της κατεστραμμένης εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Υψομάθειο.

Η πρόσοψη ενός πυρπολημένου σπιτιού Ελλήνων. Οι Τούρκοι έκαψαν και κατέστρεψαν περισσότερα από 2.600 Ελληνικά σπίτια, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν τον Ελληνισμό της Πόλης.

Η είσοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου φυλάγεται από Τούρκους στρατιώτες. Ο πατριάρχης Αθηναγόρας και οι άλλοι κληρικοί κρατήθηκαν υπό περιορισμό εντός του κτιρίου σαν όμηροι.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία που ιδρύθηκε στα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας γνωρίζοντας την ανωτερότητα του ελληνικού στοιχείου στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην παιδεία, αλλά και την πληθυσμιακή υπεροχή, από την αρχή εφάρμοσε σχέδια αφελληνισμού. Οι διωγμοί, οι μαζικοί εξισλαμισμοί, το παιδομάζωμα, οι σφαγές ήταν τα μέτρα που υιοθέτησαν για την συρρίκνωση του ελληνισμού, ώστε να εδραιωθούν αφού γνώριζαν ότι τα εδάφη που κατέκτησαν δεν τους ανήκαν ποτέ στο παρελθόν. Η Τουρκία σαν διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συνέχισε και συνεχίζει μέχρι σήμερα την ίδια τακτική.

Τα γεγονότα στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη αποτελούν ένα ακόμη μέρος του συνεχούς διωγμού των Ελλήνων. Αφορμή για τo «πογκρόμ» του Σεπτέμβρη του 1955 στάθηκε ο επαναστατικός αγώνας των Κυπρίων τον Απρίλιο του ιδίου έτους εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας αφού η τελευταία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα του κυπριακού ελληνισμού για αυτοδιάθεση. Η Ελλάδα προσφεύγει στον ΟΗΕ για το Κυπριακό ενώ η Βρετανία συγκαλεί στο Λονδίνο Τριμερή Διάσκεψη εμπλέκοντας έντεχνα στο Κυπριακό και την Τουρκία η οποία είχε παραιτηθεί υπέρ της Αγγλίας από κάθε δικαίωμα της στην Κύπρο από το 1878 όταν είχε πουλήσει το νησί στους Βρετανούς.

Έτσι η Βρετανία κατορθώνει να καταστήσει το Κυπριακό ελληνοτουρκικό πρόβλημα, ενώ η ίδια αναλαμβάνει ρόλο μεσολαβητή ακυρώνοντας τον κυπριακό αγώνα για Ένωση με την Ελλάδα. Παράλληλα υποδεικνύει τις επόμενες πολιτικές κινήσεις καθώς και τις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας και σε συνεργασία καλλιεργούν το κατάλληλο εχθρικό κλίμα κατά των Ελλήνων. Ο τουρκικός τύπος με ψευδή δημοσιεύματα εξάπτει τον τουρκικό φανατισμό, το σύμπλεγμα κατωτερότητας που πάντα αισθάνονταν οι Τούρκοι έναντι των Ελλήνων μετατρέπεται σε ανθελληνική υστερία.

Αιτία για να ξεκινήσουν οι αθλιότητες του τουρκικού όχλου σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ήταν η είδηση ότι ανατινάχθηκε το σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη από Έλληνες. Στην πραγματικότητα η «βόμβα» είχε τοποθετηθεί από τον Τούρκο φοιτητή στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν, ο οποίος ήταν γιος μουσουλμάνου βουλευτή στην Ελληνική Βουλή, σε συνεργασία με το προσωπικό του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης. Τον εκρηκτικό μηχανισμό τον είχε προμηθευτεί από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίας και εξερράγη στην αυλή του κτηρίου χωρίς να προκαλέσει ζημιές. Πριν ακόμα μεταδοθεί η είδηση από τον τουρκικό τύπο συγκεντρώθηκαν μπροστά στο μνημείο του Κεμάλ στο Ταξίμ της Πόλης πλήθος φανατισμένων και οργανωμένων τούρκων, ενώ φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν συνέχεια ομάδες κρούσης από άξεστους Τούρκους επαρχιώτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το BBC του Λονδίνου μετέδωσε την είδηση της έκρηξης μισή ώρα προτού γίνει αυτή! Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου ένα μαινόμενο πλήθος από 50.000 Τούρκους εξοπλισμένοι με τσεκούρια, ρόπαλα, αξίνες, σιδερένιους λοστούς, σφυριά και μπιτόνια βενζίνης στράφηκε κατά των Ελλήνων της Πόλης και των περιουσιών τους. Οι επιδρομείς φονιάδες υπό την καθοδήγηση της παρακρατικής οργάνωσης «η Κύπρος είναι τουρκική» και με συνθήματα «θάνατος στους γκιαούρηδες», «σφάξτε τους Έλληνες προδότες» και άλλα πολλά επιδόθηκαν σε κάθε είδους βαρβαρότητα. Βιασμοί γυναικών, μικρών κοριτσιών, αλλά και αγοριών, πυρπολήσεις εκκλησιών, οικιών, καταστημάτων, καταστροφή τάφων και κοιμητηρίων, λεηλασίες και κάθε είδους καταστροφή σε ελληνικά ιδρύματα είναι μόνο μερικές από τις βιαιοπραγίες που κράτησαν μέχρι τις πρωινές ώρες της 7ης Σεπτεμβρίου υπό τα βλέμματα της αστυνομίας και του στρατού.

Ο δημοσιογράφος Γ. Καράγιωργας υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της αγριότητας των τούρκων, σε ομιλία του για τα 40 χρόνια από τα Σεπτεμβριανά περιέγραψε κάποια περιστατικά, μεταφέρω εδώ μόνο δύο.

• Στο Γενή Σεχίρ, ώρα 7 το απόγευμα μέσα στη μέση του δρόμου, ο όχλος περικύκλωσε ένα κοριτσάκι 6 ετών, το παρέδωσε σ΄ έναν ημιπαράφρονα χαμάλη γνωστό ως «γορίλα» και εκείνος παρουσία δύο χιλιάδων ατόμων το εβίασε επανειλημμένως, ενώ το πλήθος ούρλιαζε, «αυτά παθαίνουν οι Έλληνες. Σκότωσέ την, σκότωσέ την την σκύλα την Ελληνίδα».
• Μόλις δόθηκε το σύνθημα της επιθέσεως, κύματα όχλου μπήκαν στην εκκλησία, για να την καταστρέψουν. Μέσα όμως βρισκόταν εκείνη την στιγμή ο αρχιδιάκονος, ο οποίος επιχείρησε να τους εμποδίσει. Οι Τούρκοι άρχισαν να τον ξυλοκοπούν και να προσπαθούν να του βγάλουν τα ράσα. Ο αρχιδιάκονος αντέστη, αλλά υπέκυψε. Από τις φωνές, τα ουρλιαχτά και την φασαρία ανησύχησε η μητέρα του ιερωμένου κι έντρομη έτρεξε στην εκκλησία. Το πλήθος την εκύκλωσε και άρχισε να την κτυπά, ενώ πιο πέρα ο γιος της δεμένος πισθάγκωνα σε μια καρέκλα μετεφέρετο από το πλήθος στην έξοδο. Εκεί αφού τον άφησαν, ανέθεσαν σε έναν αλήτη να τον ξυρίσει χωρίς σαπουνάδα. Όταν τον εξύρισαν, τον μετέφεραν στο καμπαναριό από κάτω και του 'καναν περιτομή. Ύστερα τον άφησαν εξαντλημένο και αιμορραγούντα.

Ο απολογισμός των βάρβαρων επεισοδίων ήταν, ο θάνατος 20 Ελλήνων και ο τραυματισμός άλλων 300 περίπου, ο βιασμός 200 Ελληνίδων - βιάστηκε επίσης ακόμη και έγκυος Ελληνίδα 6 μηνών, μπροστά στα μάτια του άντρα της - και αδιευκρίνιστος αριθμός ανδρών και αγοριών. Η καταστροφή 4348 εμπορικών καταστημάτων, 27 φαρμακείων, 26 σχολείων, 110 ξενοδοχείων, 73 εκκλησιών, 21 εργοστασίων, 3 εφημερίδων και περίπου 2600 οικιών. Όλα τα παραπάνω ήταν ελληνικές ιδιοκτησίες τις οποίες κατέστρεψε ο πολιτισμός του «εξπρές του μεσονυχτίου». Μετά τα επεισόδια η συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Τουρκία είναι ραγδαία: από τις 100.000 περίπου Ελλήνων πριν τα επεισόδια δεν θα απομείνουν παρά μόνο λίγες χιλιάδες που δεν θα θυμίζουν σε τίποτα την ευημερούσα ελληνική μειονότητα.

Η βαρβαρότητα της Άγκυρας δεν ήταν η μόνη υπεύθυνη για τα απάνθρωπα αυτά γεγονότα. Η κυβέρνηση του Μεντερές είχε σχεδιάσει τα επεισόδια σε κεντρικό επίπεδο και ασφαλώς με αγγλική προτροπή. Στα βρετανικά αρχεία υπάρχουν έγγραφα τα οποία τονίζουν ότι θα ήταν ωφέλιμο για την Αγγλία ένας ξεσηκωμός στην Πόλη εναντίον των Ελλήνων. Είναι επίσης σημαντικό ότι Άγγλος διπλωμάτης σε τηλεγράφημα που έστειλε στο Λονδίνο από την Αθήνα αναφέρει «αρκεί ένα κτύπημα στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη για να προκληθεί μείζονα κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες είναι άριστες αυτή την περίοδο».

Ο πρωθυπουργός Α.Μεντερές προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες στους κομμουνιστές αιφνιδιασμένος και αυτός από το μέγεθος της καταστροφής, αλλά και υπό το βάρος του διεθνούς τύπου που πρόβαλε τις τουρκικές θηριωδίες. Την πολιτική της συστηματικής εξόντωσης των μειονοτήτων στην Τουρκία φανερώνει και η κυνική δήλωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισμέτ Ινονού μετά τα γεγονότα, «είναι καλό που δεν αναμείχθηκε το κόμμα μας στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ελληνικό στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».

Η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε έναντι της Τουρκίας την πάγια πολιτική που εφαρμόζουν ως σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, περιορίστηκε σε διαβήματα προς την Άγκυρα!

Οι ΗΠΑ θα επιρρίψουν τις ευθύνες για τα γεγονότα της Πόλης στους Τούρκους, αλλά και στους Έλληνες! Επίσης δεν καταδίκασαν τα επεισόδια ούτε εξέφρασαν και την συμπάθεια τους στα θύματα, ενώ αξίωσαν να σταματήσουν οι ελληνοτουρκικές διενέξεις προς χάριν της Βορειοατλαντικής συμμαχίας. Από τότε οι ευαισθησίες των Αμερικανών ως προς τις μειονότητες ήταν επιλεκτικές. Η «αποκατάσταση» της εθνικής μας αξιοπρέπειας έγινε με την έπαρση της ελληνικής σημαίας και την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη όπου και εκεί είχαν γίνει ανάλογα επεισόδια σε βάρος των Ελλήνων.

Ο Μεντερές πέντε χρόνια μετά θα ανατραπεί από στρατιωτικό πραξικόπημα, θα δικαστεί μαζί με τον υπουργό εξωτερικών Φ.Ζουρλού, θα κριθούν ένοχοι μεταξύ άλλων και για τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 και θα καταδικαστούν εις θάνατον δια απαγχονισμού.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα αρνούνται να δουν την πραγματικότητα σε ότι αφορά την Τουρκία και να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους έναντι αυτής. Αρνούνται ακόμα και να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη ζωντανή παραποιώντας την ιστορία. Το Τουρκικό κράτος στηρίζεται σε συνεχείς γενοκτονίες και αποτελεί σταθερά απειλητική δύναμη για τον Ελληνισμό.

Σήμερα η Τουρκία προετοιμάζει αργά αλλά σταθερά το έδαφος για ανάλογα γεγονότα στην Θράκη μας. Σήμερα δεν είναι η Βρετανία αυτή που κινεί και σχεδιάζει την τουρκική απειλή στην Θράκη, αλλά οι ΗΠΑ και το αμερικανικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και με Τούρκους πράκτορες. Αν δεν θέλουμε η Θράκη να αποτελέσει συνέχεια της Κωνσταντινούπολης και της Κύπρου τότε οφείλουμε από σήμερα κιόλας να ενεργήσουμε δυναμικά και αποτρεπτικά.

Βιβλιογραφία
1. Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού, εκδόσεις «Κεσόπουλος», 2001.
2. Τι στοίχισε στην Ελλάδα η προς αυτή «πολιτική των ίσων αποστάσεων», του Ιωάννη Χολέβα, εκδόσεις «Πελασγός», 1998.

---

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 13 (Σεπτέμβριος 2008) του μηνιαίου περιοδικού Patria.

 Πηγή.

http://www.metopo.gr/article.php?id=3406

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σεπτεμβριανά 1955: Μία τουρκική θηριωδία που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε"