Η διάλεκτος των Ελλήνων της Ουκρανίας· ιστορία 2500 χρόνων

Η Μαριούπολη βρίσκεται στα νοτιο-ανατολικά της Ουκρανίας, στην παραλία της Αζοφικής θάλασσας. Ιδρύθηκε το 1778 από τους Έλληνες, η ιστορία των οποίων συνδέεται με τα ουκρανικά εδάφη επί πολλούς αιώνες. Οι πρώτες ελληνικές πόλεις εμφανίζονται στα παράλια της Μαύρης και της Αζοφικής θάλασσας πριν από δυο χιλιάδες έτη, ενώ ο τελευταίος μαζικός αποικισμός γίνεται στην εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
   Μετά την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας "πέφτει" και η Κριμαία, που καταλαμβάνεται από τους Τατάρους. Μετά από τους συνεχείς ρωσοτουρκικούς πολέμους  το 1775 η Κριμαία κηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος. Οι 18.391 Έλληνες μετοικούν από την Κριμαία στην Αζοφική ιδρύοντας εκεί την Μαριούπολη και άλλα 22 χωριά. Σήμερα στην Αζοφική κατοικεί η μεγαλύτερη διασπορά των Ελλήνων της Ουκρανίας, (98.600 σύμφωνα με την απογραφή του '89), οι οποίοι παρ' όλες τις δοκιμασίες των καιρών διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα. Οι Έλληνες της Αζοφικής μιλάνε δυο διαλέκτους: ρωμαίικη (ελληνική) και ουρούμικη (κριμαιο-τατάρικη).
Για να πάρουμε μια γεύση αυτής της ελληνικής διαλέκτου, αναφέρουμε μερικά στοιχεία της μουσικής τους παράδοσης :


παραδοσιακά μουσικά είδη:


Τραγώδ (τραγούδι), ουδράμα (μαντινάδα), καλαντέσου (κάλαντα), κνικουνάνσμου τραγουδίτς (νανούρισμα), δουγκουντζίδκα (γαμήλιο τραγούδι), γαμπριάτκου (το τραγούδι του γαμπρού), νυφιάτκου (τραγούδι της νύφης), τραπεζιτό (το τραγούδι της τάβλας), μουρλόγια (μοιρολόγι), χουρό (χορευτικό τραγούδι), τσουμπάνκου τραγώδ (το τραγούδι του βοσκού).


είδη αρχαιοτέρων τραγουδιών:


 1. Παλικαρίσια (ακριτικά, επικά). Ο δημοφιλέστερος ήρωας αυτών των τραγουδιών είναι ο Κωνσταντίνος. Αναφέρουμε ένα παραμύθι για τα παιδικά του χρόνια: 

διάλεκτος	μετάφραση

Ναι, Κουσταντίνους εν μικρός, Ναι, μικρός Κουσταντίνους Εν μισή ντουνιά, μισή χρονιά. Ηρεύς να φάει, Ωχ, ηρεύς αρνιά και πρόβατα, Δεκαοχτώ σουνάρια. Ωχ, ηρεύς αλάφια γιουμουστά, Τ' αλάφια γιουμουσμένα [...]	Ο Κωνσταντίνος είναι μικρός, μικρός είναι ο Κωνσταντίνος, Είναι μόλις μισού χρόνου. Θέλησε να φάει, Ωχ, θέλησε αρνιά και πρόβατα Δεκαοχτώ πάπιες, Θέλησε ελάφια παχουλά, Ελάφια γεμιστά [...]

διάλεκτος	μετάφραση
Ρε, γω κλέγου την καλίτσα μου, την μυριαγουρασμένη. Ρε, σίλια δώκα την, πήρα την, σίλια δώκα τ'είπην. Πράτην τη μαρέα, αγώρασα την. Ρε, του μάτι τουτς, του φρύδι τουτς Καράβια ν'αγουράζει.	Ρε, 'γω κλαίω για την καλή μου, την ακριβά αγορασμένη. Ρε, χίλια έδωσα για αυτήν, και την πήρα, χίλια έδωσα, της είπα. Πήγα και την αγόρασα. Ρε, τα μάτια της, τα φρύδια της Καράβια αγοράζουν.

Μια μεταγενέστερη εκδοχή αυτού του τραγουδιού είναι το τραγούδι "Ανάμεσα στην Πόλη μου"

διάλεκτος	μετάφραση
Γω κλέγου την καλίτσα μου, την βύριου λιγνή. Πουϊούς καλός την πήρην σάββατου βράδυ. Την Τυριτή μέρα στεφάνων την σ' ένα άλλο παλικάρι μου, σ' τουν κλουστόμαλλου.	Κλαίγω για την καλή μου, σαν λυγερή ιτέα. Ποιος καλός την πήρε σάββατο βράδυ. Την Κυριακή θ' αρραβωνιάζονταν μ' έν' άλλο παλικάρι, τον κατσαρομάλλη.

Μια από τις παλιότερες μπαλάντες που αντικατοπτρίζει τις αρχαίες ιδέες και τρόπους της ανθρώπινης αντίληψης είναι η μπαλάντα που ονομάζεται "Σαν την μάνα μου" κατά την οποία η Ελένη παντρεύεται στην ξενιτιά, αντίθετα στη βούληση της μητέρας. Ο αδερφός τής Ελένης, Κωνσταντίνος, ο οποίος επέμεινε σ'αυτό, ορκίστηκε να την φέρει πίσω όταν το επιθυμήσει η μητέρα. Αρχισε όμως μια φοβερή επιδημία και ο Κωνσταντίνος αρρώστησε και πέθανε. Η μητέρα κατηγορεί τον νεκρό Κωνσταντίνο για την παραβίαση του όρκου του. Τότε ο νεκρός σηκώνεται από τον τάφο του, ανεβαίνει στο μαγικό γρήγορο άλογο, έρχεται στην Ελένη και την πάει πίσω. Εκείνη δεν γνωρίζει ότι ο Κωνσταντίνος είναι νεκρός, αλλά το καταλαβαίνουν τα πουλιά.

διάλεκτος	μετάφραση
Να δει την κόσμους τι θαύματα Τι κόσμους παρουσία! 'Εμπουρ κάθεται ζωντανή, Απίσου - πεθαμένους.	Δες κόσμε τι θαύματα, Τι παράξενη παρουσία! Μπροστά κάθεται ζωντανή Πίσω ο πεθαμένος.

Ο Κωνσταντίνος δίνει στην Ελένη το δαχτυλίδι του, και εκείνη μπαίνει στο δωμάτιο της μητέρας. Η μητέρα δεν πιστεύει ότι την έφερε ο Κωνσταντίνος, αφού έχει πολύ καιρό που πέθανε. Τότε η Ελένη τής δείχνει το δαχτυλίδι του αδερφού της. Η μητέρα το παίρνει στα χέρια της και κλονισμένη πεθαίνει.


2. Ιστορικά τραγούδια. Η μετοίκηση από την Κριμαία άφησε ένα ανεξίτηλο ίχνος στη ψυχή αυτού του λαού. Τα τραγούδια και τα διηγήματα για την μετοίκηση μεταδίδονταν προφορικώς από γενιά σε γενιά. Να η αρχή ενός τραγουδιού:
Σήμερα μαύρο ουρανό΄ σήμερα μαύρη μέρα,
Σήμερα ούλοι κλαίγουνε και τα βουνά λυπούνε
Υπάρχουν ιστορικά τραγούδια αφιερωμένα στην ελληνική επανάσταση του '21 και στην ηρωική μάχη της Κρήτης με τους Τούρκους κατακτητές:
Χαίρε Κρήτη πεινασμένε...
Ηρθε η λαμπρή η μέρα΄ ήρθε η ώρα η χρυσή!


3. Ημερολογιακή τελετουργική ποίηση. Η εκτέλεση των ημερολογιακών τελετουργικών ασμάτων γίνεται στη διάρκεια των τεσσάρων κύκλων των παραδόσεων: πρωτοχρονιά, χριστούγεννα, άνοιξη, καλοκαίρι.

διάλεκτος	μετάφραση
Καλημέρα Αϊς-Βασίλ, Να φερς γεία ειβλουγιά, Μπιριτέτ, πράμα, λουγάρ, Καπύτια, φυμώρια, καλό καρδία.	Καλημέρα, Αϊ-Βασίλη, Να μας φέρεις υγεία και ευλογία, Σοδειά, ζώα, περιουσία Λεφτά, χρυσό και καλή καρδιά.

4. Γαμήλιο-τελετουργική ποίηση. Η ποίηση αυτή είχε ως στόχο της την ενδυνάμωση των δεσμών της οικογένειας και του γένους. Την ημέρα αποχώρησης της νύφης από το πατρικό της σπίτι λένε το τραγούδι:
Σήμερα άσπρος ουρανός, σήμερα άσπρη μέρα,
Σήμερα στεφανώνεται ο αετός την περιστέρα.
5. Μοιρολόγια και θρήνοι. Στην παράδοση των Ελλήνων του Ντονμπάς το είδος αυτό αντιπροσωπεύεται από τα τραγούδια της Κριμαϊκής περιόδου, όπως είναι τα ιστορικά τραγούδια, τραγούδια της ξενιτιάς, μπαλάντες και άλλα. Αναφέρουμε απόσπασμα από ένα τραγούδι που μπορεί να ονομαστεί "Ο θρήνος της ξενιτιάς", θρήνος ενός ανθρώπου που βρίσκεται μακριά από την πατρίδα του.

διάλεκτος	μετάφραση
Ποιοί πόρτες γω ν'ανοίξου Για να κατς στουν τοπου μου.	Ποιες πόρτες να ανοίξω Για να κάτσω στον τόπο μου.

6. Ερωτικά τραγούδια. Εδώ υπάρχουν τραγούδια διαφόρων ειδών: κλέφτικα, αστεία, θαλάσσια, χορευτικά, γαμήλια και τραγούδια της ξενιτιάς. Ο λαός δημιούργησε μια ιδανική μορφή της αγαπημένης κοπέλας, σύμφωνα με τα εθνικά και γενικά ανθρώπινα μέτρα και παραδόσεις. Το θέμα της εξύμνησης της αγαπημένης είναι το πιο διαδεδομένο σ'αυτό το είδος των τραγουδιών. Ο πρωταγωνιστής του τραγουδιού το παλικάρι, εξυμνεί την ωραία εμφάνιση της αγαπημένης του:

διάλεκτος	μετάφραση
Εχς μαλλιά στην τιφάλι 'τς στα στήθια 'τς ξανλούμενα. Ωχ, άγγελους τα χτένιζάν την με χτένια συρματένια τ' όλα μέσα στην τιφάλι 'τς χρυσό, χρυσό μπίχτι πλεγμένα.Τα φρύδια 'τς σαν γαϊτάνια, κεράκου φτερά. Τα μάτια σου, τα φρύδια σου καράβι ν'αγοράζουν. Τ'απού τα γλυκά σου μάτια. Για λάμπει του προσώπου 'ς. Στόμα δαχτιλίδ'. τα δόντια 'τ' μαργαριτάρια. Βιγλίζην χείλιν κότινα. του γλυκός του γλώσσα. Ασπρου του λεμός. Τοι σου γάλατς δώδεκα φλουριά.	Τα μαλλιά της πέφτουν στα στήθια της. Ω, οι άγγελοι τα χτένιζαν με χτένια συρματένια και στο κεφάλι της χρυσές πλεξούδες είν' πλεγμένες.Τα φρύδια σου είν' σαν γαϊτάνια, σαν φτερά του κόρακα. Τα μάτια σου, τα φρύδια σου καράβι αγοράζουν. Από τα γλυκά σου μάτια. Ας λάμπει το πρόσωπό σου. Στόμα-δαχτυλίδι. τα δόντια σου μαργαριτάρια. Είδα χείλια κόκκινα. η γλυκιά σου γλώσσα. 'Ασπρος σου λαιμός. Και το περιδέραιό σου από δώδεκα φλουριά.

7. Τραγούδια της ξενιτιάς. Το είδος αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό για την παράδοση της Ελλάδας. Τα πρώτα μοτίβα της ξενιτιάς ακούγονται σε ένα από τα αντιγραμμένα ιστορικά τραγούδια για την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως.

διάλεκτος	μετάφραση
Βουλεύου να ξεινητεύτου, Βουλεύου να πηγαίνου Ερ, που έχει Τούρκους Πόλη μου.	Θέλω να ξενητευτώ Θέλω να πάω Ερ, έχει ο Τούρκος την Πόλη μου.

Στο τραγούδι της ξενιτιάς "Ωχ, γιαν αρρουστέψει ένας ξένους" με μεγάλη δύναμη περιγράφεται η αρρώστια και ο θάνατος ενός περιπλανώμενου πεζοπόρου. Πριν τον θάνατό του ο πρωταγωνιστής του τραγουδιού εύχεται:

διάλεκτος	μετάφραση
Να μου ρίχνουν στουν γιαλό Ας μου τρώγουν τα ψαράτια Μι τουν αλμυρό νερό.	Να με ρίξουν στη θάλασσα Ας με τρώγουνε τα ψάρια Με το αλμυρό νερό.

από την διατριβή του Ε.Β.Χατζίνοβ: "Το Τραγουδιστικό Φολκλόρ των Ρωμαίων του Ντονμπάς"

(Ε.Β. Χατζίνοβ)

ΠΗΓΗ.http://irakleitos.blogspot.com/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η διάλεκτος των Ελλήνων της Ουκρανίας· ιστορία 2500 χρόνων"

Θ.Πάγκαλος: "Αν η Τουρκία επιτεθεί στη Κύπρο, θα πολεμήσουμε"!

Θ.Πάγκαλος: "Αν η Τουρκία επιτεθεί στη Κύπρο, θα πολεμήσουμε"!

ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ ΑΥΤΟ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΛΛΥΤΕΡΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ?ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ.ΤΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ?
ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ  'ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ'.
ΠΟΙΟΙ ΚΥΡΙΕ ΠΑΓΚΑΛΕ?
ΕΜΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ,ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΤΕ?

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Θ.Πάγκαλος: "Αν η Τουρκία επιτεθεί στη Κύπρο, θα πολεμήσουμε"!"

Υπάρχει Ζωή... Πρίν τον Θάνατο; Γιατί οι άνθρωποι αυτοκτονούν;

Ένα εκατομμύριο αυτοκτονίες κάθε χρόνο στον κόσμο!

Σοκαριστικά είναι τα νούμερα που δίνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σχετικά με τους ανθρώπους που βάζουν τέλος στη ζωή … τους.

Κάθε χρόνο 1.000.000 άνθρωποι αυτοκτονούν, ενώ 3.000 κάνουν απόπειρα και αυτοί που τελικά πετυχαίνουν τον σκοπό τους έχουν κάνει προηγουμένως 20 ή και περισσότερες απόπειρες.

Λόγω της αύξησης των αυτοκτονιών κατά 15% μετά την οικονομική κρίση ο αριθμός των θανάτων από αυτοκτονία στη χώρα μας το 2010 υπολογίζεται στους 500.

Ο αριθμός όμως των καταγεγραμμένων υπολείπεται του πραγματικού επειδή κάποιες αυτοκτονίες συγκαλύπτονται για λόγους στιγματισμού (π.χ. πτώση από ύψος, δηλητηρίαση κλπ).

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ τα τελευταία 45 χρόνια υπάρχει αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών κατά 60% σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η αυτοκτονία σε μερικές χώρες και στις ηλικίες 15-44 ετών αποτελεί μια από τις τρεις πρώτες αιτίες θανάτου και τη δεύτερη αιτία στην ομάδα ηλικιών από 10-24 ετών. Αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν και τις απόπειρες, οι οποίες είναι περισσότερο από 20 φορές πιο συχνές από την ίδια την αυτοκτονία σαν τελικό αποτέλεσμα.

Ως το 1998 οι αυτοκτονίες αντιπροσώπευαν το 1,8% του παγκόσμιου «φορτίου» ασθενειών και , σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ, ως το 2020 θα αποτελεί το 2,4% στις χώρες που έχουν χαρακτηριστεί ως σοσιαλιστικές οικονομίες.

Ο δείκτης παγκόσμιας θνητότητας είναι 16 ανά 100.000, δηλαδή ένας θάνατος κάθε 40 δευτερόλεπτα. Στην Ελλάδα και πάντα σύμφωνα με τον ΠΟΥ ο δείκτης είναι περίπου 4 ανά 100.000 ανά έτος.

Η αναλογία αυτοκτονιών είναι παραδοσιακά μεγαλύτερη στους ηλικιωμένους άνδρες, ενώ στους νεότερους ανθρώπους παρουσιάζει αυξητική τάση και κατ΄ επέκταση αποτελούν σήμερα και την ομάδα με τον υψηλότερο κίνδυνο στο ένα τρίτο των χωρών τόσο των αναπτυσσόμενων, όσο και των αναπτυγμένων.

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ http://pyrisporos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Υπάρχει Ζωή... Πρίν τον Θάνατο; Γιατί οι άνθρωποι αυτοκτονούν;"

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ

 

Ποιος ήταν ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος (Σκυλόσοφος)

 

 Σε λίγες μέρες  συμπληρώνονται 400 χρόνια από την επανάσταση του Διονυσίου του Φιλοσόφου. Ήταν 10 Σεπτεμβρίου του 1611 όταν χίλιοι, περίπου, εξεγερμένοι αγρότες και βοσκοί με επικεφαλής τον εμπνευσμένο  ιεράρχη Διονύσιο τον αποκαλούμενο Φιλόσοφο,  κυρίως από την περιοχή της Παραμυθιάς, οπλισμένοι  με γεωργικά εργαλεία, κατέλαβαν για μια νύχτα τα Ιωάννινα, πυρπολώντας το διοικητήριο του Οσμάν Πασά στην Καλούτσανη, στην πρώτη εξέγερση τέτοιας έκτασης και έντασης στον ελλαδικό χώρο την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Το κίνημα της εξέγερσης είχε έντονα εθνικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Αφορμές του στάθηκαν ..

..οι νέοι, εξαντλητικοί φόροι που μόλις είχαν επιβληθεί. Αφετηρία του η περιοχή της Μονής του Αγίου Δημητρίου Διχουνίου – το ορμητήριο του Διονυσίου.

Ο Διονύσιος, με  καταγωγή από την Παραμυθιά, είχε μονάσει για πρώτη φορά σε αυτό το Μοναστήρι, κατόπιν σπούδασε φιλοσοφία στην Ιταλία, υπηρέτησε ως Μέγας Αρχιδιάκονος στο Πατριαρχείο, Πρωτοσύγγελος στο Γαλατά και Έξαρχος του Πατριάρχη στις εκκλησίες Θεσσαλίας, Ηπείρου και Πελοποννήσου. Το 1591 εκλέγεται Μητροπολίτης Λάρισας και λίγο αργότερα μεταφέρει την έδρα του στα Τρίκαλα όπου προετοιμάζει το επαναστατικό κίνημα. Το 1601 κηρύσσεται έκπτωτος από το Πατριαρχείο, μετά την αποτυχία του πρώτου κινήματος που επιχείρησε στην περιοχή της Θεσσαλίας, μαζί με τον θυσιασθέντα τότε και κατοπινά Νεομάρτυρα της Εκκλησίας μας Σεραφείμ.

Πρώτοι σταθμοί της εξέγερσης του 1611 στάθηκαν οι επιθέσεις ενάντια στους Τούρκους στη Τουρκογρανίζη (Γρανίτσα) και τη Ζαραβούσα (Άγιος Νικόλαος). Στις 11 Σεπτεμβρίου 1611 η επανάσταση του Διονυσίου, προδομένη και από τους Προεστούς των Ιωαννίνων, καταπνίγεται στο αίμα, ο ίδιος συλλαμβάνεται με προδοσία και γδέρνεται ζωντανός σε σπηλιά του Κάστρου, δίπλα στις όχθες της Παμβώτιδας. Δύο μέρες μετά καίγονται ζωντανοί δύο άλλοι πρωτεργάτες του κινήματος, ο Ντελή Γιώργος και ο Λάμπρος και τα κεφάλια τους, μαζί με άλλα 83 κεφάλια επαναστατών και το δέρμα του Διονυσίου στέλνονται ως τρόπαια στην Κωνσταντινούπολη.

Η κατάπνιξη του κινήματος επιφέρει μεγάλες και βίαιες αλλαγές στον ευρύτερο Ηπειρωτικό χώρο. Καταργούνται προνόμια που είχαν παραχωρηθεί από τα 1430 στους κατοίκους των Ιωαννίνων, εκδιώχνονται σε δύο φάσεις (1613, 1618) όλοι οι Χριστιανοί από το Κάστρο των Ιωαννίνων και, κυρίως, εξαπλώνεται η τρομοκρατία σε βάρος των Χριστιανών και ο μαζικός, βίαιος εξισλαμισμός των πληθυσμών της Ηπείρου. Ο Διονύσιος παραδίδεται από τους εχθρούς του στη χλεύη της Ιστορίας ως Σκυλόσοφος. Στο μεταξύ, όμως, ο σπόρος που πότισε με το ίδιο του το αίμα, δίπλα στο αίμα των εξεγερμένων χωρικών, ρίζωσε βαθιά στις καρδιές των υπόδουλων Ηπειρωτών για να καρπίσει αργότερα στην Ήπειρο αλλά και σε όλη την Ελλάδα.

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος τιμά την επέτειο των 400 χρόνων από το επαναστατικό κίνημα του Διονυσίου του Φιλοσόφου, αντλώντας πολύτιμα διδάγματα και προβάλλοντας την ξεχωριστή αξία και την προσφορά της στην ιστορική διαδρομή του τόπου και του λαού μας. Η Π.Σ.Ε. ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση τριήμερου κύκλου εκδηλώσεων ακριβώς τις ημέρες  που συμπληρώνονται 400 χρόνια, στους τόπους που περιγράφουν την ηρωική διαδρομή του επαναστατικού κινήματος του 1611.

Έτσι προσκάλεσε σε συνδιοργάνωση, θέτοντας υπό την αιγίδα της τις εκδηλώσεις των φορέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ιερά Μονή Διχουνίου και τη Θεσπρωτία ενώ διοργανώνει την καταληκτική και κορυφαία εκδήλωση του τριημέρου στα Γιάννενα.

Η Π.Σ.Ε. διοργανώνει την κεντρική εκδήλωση για τα 400 χρόνια από το επαναστατικό κίνημα του Διονυσίου του Φιλοσόφου τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 8 μ.μ. στο Κάστρο Ιωαννίνων, στο Ιτς Καλέ. Η εκδήλωση μνήμης και πολιτισμού, αναδεικνύοντας τα επίκαιρα εθνικά και κοινωνικά μηνύματα της επετείου, έχει χαρακτήρα πολυθεάματος, συνταιριάζοντας ιστορικό και ποιητικό αναλόγιο με μουσική, χορό και προβολές οπτικοακουστικού υλικού.

Το μουσικό πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στα ηπειρώτικα τραγούδια της Ιστορίας με την κομπανία του πρωτομάστορα της παράδοσής μας Γρηγόρη Καψάλη και τον Γιάννη Παπακώστα στο τραγούδι. Στην εκδήλωση συμμετέχουν, επίσης, οι κυράδες της Άνω Δερόπολης και τα πολυφωνικά σύνολα “Ήνορο” και “Χαονία». Η εκδήλωση παρουσιάζεται από διακεκριμένους Ηπειρώτες ηθοποιούς σε σενάριο και σκηνοθεσία του Εφόρου Πολιτισμού της Π.Σ.Ε Αλέξανδρου Λαμπρίδη.

Η εκδήλωση διοργανώνεται από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος με τη στήριξη και τη συνεργασία της Περιφέρειας Ηπείρου, των Δήμου Ιωαννίνων, Ζίτσας και Σουλίου, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ιωαννιτών.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί με την ευγενική χορηγία του  Ταχυδρομικού  Ταμιευτηρίου  και των  Κρατικών Λαχείων, τους οποίους και ευχαριστούμε δημόσια, που με τη στήριξή τους αναδεικνύεται ένα κορυφαίο γεγονός της ιστορίας μας και το επίκαιρο και πολύτιμο αξιακά περιεχόμενο της επετείου του.

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ.:210-3243822 – Fax: 2103243281

www.panepirotiki.com  - email: info@panepirotiki.com

ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΗΣ 

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

Ελλάς το μεγαλείο σου, εισάγαμε ελαιόλαδο από την ...Γερμανία!!!
To 2010, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή, η Ελλάδα εισήγαγε ελαιόλαδο αξίας 1,5 εκατομμυρίων ευρώ από τη Γερμανία και μάλιστα μέλος της ΓΕΣΑΣΕ εκτίμησε πως το ελαιόλαδο που εισήχθη ενδεχομένως να ήταν ελληνικό!
Όπως αναφέρει δημοσίευμα στον "skai.gr", το μέλος της ΓΕΣΑΣΕ τόνισε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της σε ελαιόλαδο καθώς, όπως είπε, έχει εγκαταλειφθεί εν μέρει η παραγωγή λόγω των χαμηλών τιμών, έτσι η χώρα καταλήγει να κάνει εισαγωγές ακόμα και από ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, που δεν διαθέτει ούτε ένα δέντρο ελιάς!
Την ίδια ώρα, έκθεση του εμπορικού γραφείου της χώρας στην Κίνα διαπιστώνει ότι υπάρχουν συνεχείς και αυξανόμενες ανάγκες για εξαγωγές ελληνικού ελαιόλαδου.
http://www.dailynews24.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=6481:greece-your-greatness-we-introduced-oil-from--germany

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Ο «πλούτος» του δημοσίου χρέους, η ναυτιλία και οι…άλλοι

«Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γι αυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη».

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφανγκ Σόιμπλε φαίνεται να έχει διαβάσει καλά τον συμπατριώτη του Κάρολο Μαρξ στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση.

Και φέρεται αποφασισμένος τόσο αυτός, όσο και άλλοι, αυτόν τον «πλούτο» της Ελλάδος να τον καρπωθούν με το ελάχιστο δυνατό κόστος.

O Ήλιος που θέλει να του δανείσουμε ( ;) πουλήσουμε (;) να μας πάρει τζάμπα με κοινοτικά κονδύλια (;), είναι ένα επεισόδιο σε ένα πόλεμο μοιράσματος των αγορών που βρίσκεται σε εξέλιξη με αφορμή την κρίση του δημοσίου χρέους των χωρών του Νότου.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της κρίσης είναι η ενίσχυση των τάσεων συγκέντρωσης.

Με αιτία τον «πλούτο» του δημοσίου χρέους δύο από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες θα συγχωνευθούν με τη συνδρομή fund από το Κατάρ.

Στην αρχή αυτή της κρίσης κάποιοι έλεγαν ότι ξένοι θα αγοράζουν τις επιχειρήσεις μας δυο-δυο και κάποιοι άλλοι δεν τους πίστευαν.

Το χρέος χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τους πιστωτές να αναδιανείμουν αγορές και για τους δυνατότερους να νικήσουν και να εξαφανίσουν τους πιο αδύνατους.

Ήρθε η ώρα με άλλα λόγια, το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό. Ήρθε η ώρα να καθαρίσει το τοπίο για να γίνει χώρος για μια νέα επιχειρηματική τάξη. 

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ναυτιλία και τους Έλληνες εφοπλιστές;

Στη χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε δυο στηρίγματα, τη ναυτιλία (η οποία στηρίζει την ελληνική οικονομία ιστορικά πάνω από εκατό χρόνια) και τον τουρισμό.

Δυο δυναμικούς και εξωστρεφής κλάδους στους οποίους θα μπορούσε να στηριχθεί μία προσπάθεια ανάταξης της ελληνικής οικονομίας με αξιώσεις και δύναμη.

Ήδη στον τουρισμό τα φετινά αποτελέσματα είναι ενδεικτικά της δυναμικής του, παρά τα όσα υπέφερε ο κλάδος από άστοχες (;) κυβερνητικές πρωτοβουλίες (φορτηγά, ταξί) τα δυο τελευταία χρόνια, πρωτοβουλίες οι οποίες υπονομεύουν την αξία του…

Σε ότι αφορά τη ναυτιλία τα μεγέθη τη μιλούν από μόνα τους και δεν χρειάζονται εμάς ως πρεσβευτές.

Πρώτο και καλύτερο το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και ακολούθως ο αριθμός των πλοίων Ελληνικών συμφερόντων, το ναυτεργατικό δυναμικό, αλλά και το δυναμικό των Ελλήνων που απασχολούνται στις ναυτιλιακές εταιρίες, χωρίς να αναφέρουμε καν την διαπραγματευτική ικανότητα των Ελλήνων της Θάλασσας σε διεθνές επίπεδο, αλλά και τις επενδύσεις τους σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς.

Και τους δυο αυτούς τομείς όμως η παρούσα κυβέρνηση τους μεταχειρίστηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, απαξιώνοντας τους μέσα από μια διαδικασία που ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη και σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή  που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά θα έπρεπε να αναζητά τρόπους για να αξιοποιήσει δυναμικά αυτούς τους τομείς για την «ανάταξη της χώρας».

Σε θεσμικό επίπεδο κατήργησε τα αντίστοιχα υπουργεία, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο, άρχισε να καλλιεργεί μια απαξίωση, τόσο για τους κλάδους, όσο και για εκείνους που με τον ένα τρόπο ή τον άλλο τους υπηρέτησαν ή τους υπηρετούν.

Αν ο Πρωθυπουργός υλοποιούσε όσα έλεγε , θα έπρεπε η χώρα μας να είχε τρία υπουργεία, (one stop shop). Το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το υπουργείο Τουρισμού και το υπουργείο Πράσινης Ενέργειας.

Αντίθετα όμως με ότι υποστηρίζει στα λόγια, στη πράξη, για να κρατήσει προφανώς ισορροπίες σε κομματικό επίπεδο, δημιούργησε κάμποσα υπουργεία που αφορούν στο κράτος (Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Υπουργείο Εσωτερικών, Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, κ.ο.κ.....).

'Ένα κράτος το οποίο υποτίθεται ότι θα πρέπει να μειωθεί, η «μείωση» εν τέλει αφορούσε δύο μόνο υπουργεία τα οποία - όλως τυχαίως (;) - συνδέονταν με τους δυο πιο δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, τη ναυτιλία και τον τουρισμό.

Αν επανερχόμαστε στο θέμα του πρώην ΥΕΝ δεν είναι από «βίτσιο».

Είναι γιατί η κίνηση αυτή σηματοδοτεί και περιγράφει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά απέναντι σε ένα κλάδο της «μικρής Ελλάδος» που πρωταγωνιστεί παγκοσμίως.

Ουσιαστικά και ανεξαρτήτως «αγαθών προθέσεων» η κυβερνητική αυτή επιλογή υπονομεύει τη θέση του ναυτιλιακού κλάδου συνολικά και όχι αποσπασματικά ή κατά περίπτωση και στέλνει μηνύματα σε εσωτερικό και εξωτερικό.

Στο εσωτερικό το περιεχόμενο του μηνύματος είναι εμφανές:  «Δεν σας πάμε».

Στο εξωτερικό οι «φίλοι» μας  και δανειστές μας καταλαβαίνουν ότι οι εφοπλιστές στην Ελλάδα έχουν ήδη τεθεί, εδώ και δύο χρόνια, στο περιθώριο των εξελίξεων.

Και όλα αυτά σε μία περίοδο που μας ζητούν, όχι μόνο τις επιχειρήσεις μας, αλλά και τον ήλιο και την θάλασσα μας.

Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι εκ των πραγμάτων το πιο ισχυρό οικονομικά τμήμα του ελληνικού κεφαλαίου και ένα από τα ισχυρότερα σε διεθνές επίπεδο.

Σε άλλες εποχές, αυτό το εφοπλιστικό κεφάλαιο πρωταγωνίστησε στην βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας, δημιούργησε διυλιστήρια, ναυπηγεία, τράπεζες.

Ακόμη και στις μέρες μας συνεχίζει αυτή την παράδοση με τεράστιες επενδύσεις στο τουριστικό τομέα, στη βιομηχανία, στις τηλεπικοινωνίες κ.α., αλλά και μέσο Κοινωφελών Ιδρυμάτων που στηρίζουν εδώ και δεκαετίες την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την υγεία.

Τώρα, ο Ελληνικός εφοπλισμός χαρακτηρίζεται  διαπλεκόμενος γιατί λέει οι απόστρατοι του Λιμενικού Σώματος δουλεύουν σε εφοπλιστικές εταιρείες!

Απαξιώνεται μέρα με τη μέρα, λίγο, λίγο με υπουργούς να πάνε και να έρχονται και μια ατέρμονη παραπολιτική  παραφιλολογία που θέλει να δείξει στον δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό, το δέντρο και όχι το δάσος.

Ποιος μπορεί να αρνηθεί,  βάσιμα πλέον, ότι αυτού του είδους η αντιμετώπιση του ελληνικού εφοπλισμού δεν εξυπηρετεί τελικά την τακτική απομείωσης της αξίας του «εθνικού πλούτου», κάτι που  εν τέλει μόνο τους δανειστές μας βολεύει;
Πηγή.
TheSeaNation

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο «πλούτος» του δημοσίου χρέους, η ναυτιλία και οι…άλλοι"

Η Τουρκία υπεύθυνη για το θάνατο των δικών της «ιδίων» πολιτών

Μπορεί να γίνει πόλεμος Ισραήλ-Τουρκίας; Τι πιστεύουν οι ισραηλινοί.

Τι πιστεύουν οι ισραηλινοί για τη σύγκρουση με τη Τουρκία; Μέχρι που μπορεί να φθάσει. Ένα άρθρο-ανάλυση γραμμένη από ισραηλινούς,είναι ενδεικτική:

"Λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, η απάντηση φαίνεται να είναι προφανή. Μόλις δήλωσε ότι η χώρα του θα επενδύσει μαζικά στο πολεμικό ναυτικό της στην περιοχή της Μεσογείου για την «προστασία των πολιτών» κατά της «πλήρης ατιμωρησίας» του Ισραήλ που «τρομοκρατεί αυτή τη θάλασσα». Εξάλλου, αναμένεται οι Τούρκοι να διοργανώσουν κατά πάσα πιθανότητα ένα νέο στολίσκο, αλλά αυτή τη φορά θα συνοδευτεί από το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό.
Συνεπώς, ποιές είναι οι επιλογές μας για να αποφύγουμε αυτή τη σύγκρουση και αν γίνει ποτέ, πώς θα βγούμε νικητές;
Η Τουρκία δεν χώνεψε καλά την Έκθεση Palmer που την ενοχοποιεί και την ορίζει σαφώς ως υπεύθυνη για το θάνατο των δικών της «ιδίων» πολιτών καθώς δεν τους εμπόδισε από το να θέσουν το εαυτό τους οικιοθελώς σε κίνδυνο.

Μέχρι εκεί τα ξέραμε.

Αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε με τρόμο είναι η πολεμική στάση των Τούρκων. Αυτή η συμπεριφορά φαίνεται τρελή όσον αφορά τις συνέπειες για την Τουρκία, εάν το Ισραήλ την θεωρεί ως εχθρική χώρα. Τρελάθηκαν οι Τούρκοι;

Οι πρόσφατες δηλώσεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση παρά να ερμηνευτούν ως σαφείς δηλώσεις πολέμου, και προπαντός, το κυριότερο: τους είναι τώρα αδύνατο να κάνουν πίσω, αλλιώς θα χάσουν τελείως το πρόσωπο τους.
Έτσι, ανακαλύπτουμε ότι θυμώνουν εξαιρετικά γρήγορα. Και αυτό δεν είναι καλό σημείο σε περίοδο πολέμου. Τώρα που αποκάλυψαν μια από τις αδυναμίες τους, και δεν είναι από τις λιγότερες, θα πρέπει να κάνουμε ό, τι πρότεινε ο Sun Tzu πριν από 2000 χρόνια, ήτοι: αν ο εχθρός σου είναι θυμωμένος, θα πρέπει να τον ερεθίσεις!

Πώς να τους ερεθίσουμε;

Πρώτον, με την άμεση αναγνώριση του κουρδικού PKK με μια πρεσβεία στο Ισραήλ και την παροχή επίσημων υπηρεσιών για να εκπαιδεύσουμε τους μαχητές τους, πράγμα που κάνουμε ήδη, αλλά λίγο και ανεπίσημα. Αυτό το μέτρο θα έχει το πλεονέκτημα όχι μόνο να τους ταπεινώσουμε, αλλά και να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι αν επιμείνουν για κλιμάκωση της βίας, τότε το επόμενο βήμα θα είναι η παροχή εξελιγμένων όπλων στην κουρδική αντίσταση η οποία πολύ γρήγορα θα γονατίσει την Τουρκία.
Περαιτέρω, την ίδια στιγμή, θα μπορούσαμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στους Έλληνες και Κύπριους που θα μπουν τότε στον πειρασμό να διώξουν τους Τούρκους εποίκους από τα εδάφη τους. Και με αυτό τον τρόπο, η Τουρκία θα έχανε σε τρία μέτωπα και θα σταματούσε τις προκλήσεις της εναντίον μας!
Ωστόσο, πρέπει πρώτα από όλα να προγραμματίσουμε αυτή τη μεγάλη σύγκρουση με την Τουρκία. Πράγματι, αν το τουρκικό ναυτικό συνοδεύει ένα στολίσκο προς τα χωρικά μας ύδατα, θα μας είναι αδύνατο να παραμείνουμε παθητικοί και δεν θα είχαμε άλλη επιλογή παρά να απαντήσουμε.

Καταρχήν πρέπει να καταλάβουμε ότι ο τουρκικός στρατός είναι ίσως ένας από τους πιο ισχυρούς στην περιοχή. Παρά το γεγονός ότι σήμερα είμαστε πολύ πιο μπροστά, στην επόμενη δεκαετία, θα έχει ανακτήσει όλες τις καθυστερήσεις του και σίγουρα θα μας προσπεράσει. Και όλα αυτά χάρη στην εξαιρετική ανάπτυξη που της επιτρέπει να επενδύει, ήδη σε μεγάλο βαθμό στον εκσυγχρονισμό του στρατού της. Ο εκσυγχρονισμός αυτός λαμβάνει χώρα κυρίως μέσω του ναυτικού της και της πολεμικής αεροπορίας της.

Για το Πολεμικό Ναυτικό, αναμένεται να λάβει μέσα σε δέκα χρόνια, οκτώ κορβέτες Milgen βαρέως τύπου, τέσσερεις φρεγάτες TF-100, έξι υποβρύχια 214 AIP, τέσσερα αντιτορπιλικά TF-2000 και δεκαέξι ανθυποβρυχιακά περιπολικά ASW OPV για τα κυριότερα. Το Ναυτικό της θα αποτελείται από 18-22 υποβρύχια T-209 και Τ-214, 20-24 φρεγάτες (ΜΕΚΟ / G Class/TF-100/TF-2000) και 8 κορβέτες Milgen, ήτοι μια τεχνολογική και αριθμητική υπέροχη σε σχέση με το Ναυτικό μας, το οποίο σε περίπτωση σύγκρουσης, ακόμα και με νίκη, θα καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Μας είναι λοιπόν τελείως αδύνατο να θεωρήσουμε μόνον μια σύγκρουση στη θάλασσα. Αλλά θα επιστρέψω σε αυτό.

Στη συνέχεια, μέσα σε πέντε χρόνια η Τουρκία θα λάβει πάνω από 100 F-35, ενώ η παράδοση των δικών μας αναμένεται πολύ αργότερα, και μόνο 25 μονάδες με 50 σε όπτιον. Επιπλέον, η Τουρκία ανέλαβε ένα μεγάλο έργο για τον εκσυγχρονισμό του στόλου της των F-16, ήδη σημαντικού, με 220 αεροπλάνα! Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε την παράδοση των 25 με 50 F-15SE ή Typhon ενώ έχουμε μόνο 25 F-15I, ισοδύναμα του F-15SE υπερ-εκσυγχρονισμένου. Επιπλέον, η αεροπορία τους διαθέτει πάνω από 150 F-4 Phantom, όλα υπερσύγχρονα, και μάντεψε ποιος είναι υπεύθυνος για τον εκσυγχρονισμό τους; Ναι, ναι, είμαστε εμείς!

Τώρα, εκτός από τα F-35, διαθέτουμε ένα στόλο υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 και F-15 (μεταξύ 400-500), χωρίς να υπολογίσουμε τα άλλα αεροπλάνα Kfir, Nesher η F-4 2000 Kurnas, όλα σε άριστη κατάσταση που μπορούν να κερδίσουν άνετα μάχες κατά των μαχητικών αεροσκαφών F-15 ή F-16. Διαθέτουν σύγχρονες ανέσεις και εξοπλισμό που εγκαταστάθηκαν και αναπτύχθηκαν από τις πολεμικές βιομηχανίες μας, για να μην αναφέρουμε την ποιότητα των πιλότων μας. Σήμερα, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία διαθέτει μεταξύ 950 και 1.000 μαχητικά αεροσκάφη. Για σύγκριση, η Γαλλία διαθέτει μεταξύ 330 και 350 μαχητικά αεροσκάφη.

Δυστυχώς, κατά της Τουρκίας, το ναυτικό μας υστερεί αριθμητικά προκειμένου να ξεκινήσουμε μια σοβαρή σύγκρουση. Δεν μπορούμε να αρκεστούμε να πολεμήσουμε καλώς κακώς στο πεδίο που υπερτερούν, σε αριθμούς και όπλα. Αν και είμαστε τεχνολογικά πολύ ανώτεροι, τα χτυπήματα που θα δεχθούμε θα μας βάλουν σε κίνδυνο για το μέλλον. Μας είναι λοιπόν τελείως αδύνατο να περιμένουμε να έρθει η Τουρκία να μας προκαλέσει.

Όχι! Πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν, και γρήγορα μάλιστα, ότι εάν επιθυμούν μια αντιπαράθεση στη θάλασσα, αυτή θα είναι μια παιδική μάχη σε σχέση με το ολικό πόλεμο που θα μπορούσαμε να τους κάνομε σε όλα τα μέτωπα.
Πρέπει να γνωρίσει η Τουρκία ότι θα την χτυπήσουμε στο σπίτι της, θα καταστρέψουμε τις υποδομές της, την οικονομία, τον στρατό και θα χρειαστούν δεκαετίες προτού ανακάμψει.
Τέλος, και από τώρα, οι Αμερικανοί φίλοι μας βουλευτές η γερουσιαστές, θα πρέπει να ασκούν εντατικές πιέσεις για την απαγόρευση προμήθειας αεροσκαφών των ΗΠΑ στους Τούρκους και να αρνηθούν την παράδοση κάθε ανταλλακτικού, αλλά και να ασκήσουν πίεση στους συμμάχους τους, απαγορεύοντας τους την πώληση όπλων, και εν τέλει να τους απελάσουν από το ΝΑΤΟ.
Όσο για το Ισραήλ, πρέπει να αυξήσουμε τις δυνατότητές μας στη θάλασσα με την αγορά τουλάχιστον δύο SA’AR 5, 6 με 10 Sa’ar 4.5 et 4, καθώς και δύο ακόμα υποβρύχια της κλάσης Dolphin που είναι απλά εξαιρετικά!

Από σήμερα, έχουμε μπροστά μας ένα τρομερό εχθρό!

Θα ήταν σοφό επομένως να αυξηθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός της άμυνας με την άντληση κονδυλιών, για παράδειγμα από το εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης (Bitouah Lehumi), που είναι ο μεγαλύτερος προϋπολογισμός της χώρας, που καταβάλλει σχεδόν το 50% στους Ισραηλινούς Άραβες, ενώ συμμετέχουν μόνο για το 2%!

Έτσι, δεν θα χρειαστούμε να αυξήσουμε τους φόρους!
Πηγή: JSSNews

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Τουρκία υπεύθυνη για το θάνατο των δικών της «ιδίων» πολιτών"

Οι Πόντιοι ζητούν να πολεμήσουν, μα ο Βενιζέλος τους αγνοεί...

Ἀπό τήν "Ἀλεποῦ τοῦ Ὀλύμπου"


«Έχουμε στρατό 20.000 ανδρών για να χτυπήσουμε τον Κεμάλ», γράφουν σε υπόμνημα τον Ιανουάριο του 1920, με τις πρώτες μάχες στη Μικρά Ασία
Του ΤΑΣΟΥ ΚΟΝΤΟΠΑΝΝΙΔΗ (Real News, 4/9/2011)
ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ του ‘22 ολοκληρωνόταν η καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Ο στρατός επέστρεφε στη βάση του, οι Τούρκοι κυνηγούσαν και σκότωναν τους Ελληνες και οι φωτιές έζωναν τα σπίτια τους στη Σμύρνη (κάποιοι ιστορικοίαναθεωρητές τους θέλουν να «συνωστίζονται» στα πλοία για να έρθουν στπν Ελλάδα... Προφανώς για διακοπές...).

Σήμερα, σχεδόν 90 χρόνια μετά, θα αποκαλύψουμε ένα ξεχασμένο υπόμνημα, που έστειλε στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο τονΙανουάριο του 1920 η Επιτροπεία των Ποντίων. Ζητούσε την άδειά του να επιτεθεί στον Κεμάλ, δημιουργώντας δεύτερο μέτωπο, για να δέχεται μικρότερη αντίσταση ο ελληνικός στρατός στην κεντρική Μικρά Ασία.

Το υπόμνημα είναι αποκαλυπτικό. Παραδόθηκε τον Γενάρη του 1920 στον ίδιο τον Βενιζέλο όταν βρισκόταν στο Παρίσι και έθετε στη διάθεση του μαχόμενου ελληνικού στρατού ισχυρή δύναμη20.000 στρατιωτών, περίπου δύο μεραρχιών, για να χτυπήσουν τον Κεμάλ στη Σεβάστεια. Αλλά ας δούμε σημεία του ιστορικού αυτού υπομνήματος:


Το υπόμνημα
«Προς τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Ελευθέριον Βενιζέλον, εις Παρισίους.
Εξοχώτατε, εθεωρήσαμεν σκόπιμον να υποβάλωμεν Υμίνσυνημμένως υπόμνημα, όπερ η Επιτροπεία των εν Ελλάδι Ποντίων απέστειλεν εις το Γενικόν Επιτελείον.
Προέλασις δυνάμεως είκοσι χιλιάδων ανδρών ως εκείνης την οποίαν, κατά μετρίους υπολογισμούς είναι εις θέσιν καλώςεφοδιαζόμενος και εξοπλιζόμενος να παρατάξη εις πρώτην στιγμήν ο Πόντος δύναται να απασχολήση σοβαρώς τον εις Σεβάστειαν συγκεντρούμενον στρατόν του Κεμάλ
Είναι γνωστόν ότι η Σεβάστεια αποτελεί σπουδαίαν δράσιν του κεμαλισμού. Η από Αμισόν εις Σεβάστειαν αμαξιτή οδός είναι εις την διάθεσιν ημών, δεδομένου ότι ο Κεμάλ απέσυρε τελευταίως πάσας τας δυνάμεις αυτού εκ της περιφερίας ταύτης. Επιτυχής προέλασις προς την διεύθυνσιν ταύτην αποκόπτει τπν υποχώρησιν του πρός δυσμάς δρώντος στρατού. Πάντα ταύτα θα επέφερον ευθύς αμέσως σοβαρόν αντιπερισπασμόν εις τας δυνάμεις του Κεμάλ εξ ού προφανές ότι θα επωφεληθή ο ημέτερος στρατός...
Το υπόμνημα τούτο αποστέλλομεν Υμίν διά του κ. Ι Θιάκη, εντεταλμένου να υποβάλη Υμίν και προφορικώς τας επί τούτω ιδέας ημών.
Αθήναι24/1/1920
Ο Πρόεδρος Χ. Καλαντίδης
Ο Γραμματεύς Κ. Κανσήζ»


Και προς τον Στρατό
Υπήρχε και άλλο υπόμνημα προς το Γενικό Επιτελείο Στρατού, που έδινε λεπτομερή στοιχεία για τη συγκρότηση και τις διαθέσιμες δυνάμεις του ποντιακού στρατού όπως:
«Εις την περιφέρειαν Αμασείας 4.000 άνδρες έχουν τα όπλα των και είναι οργανωμένοι εις τα ελληνικά χωρία» και «ο στρατηγός Ανανίας του ρωσικού στρατού, Πόντιος την καταγωγήν, ως ο ίδιος εδήλωσεν εις την καθ’ ημάς Επιτροπείαν, δύναται να ανασυντάξη εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος την μεραρχίαν ταύτην με δύναμιν 10.000 ανδρών».


Αδιαφόρησε
Δυστυχώς ο Βενιζέλος ή αδιαφόρησε ή αγνόησε σκοπίμως την πρότασή τους. Αν γινόταν αποδεκτή, ίσως η έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας να ήταν διαφορετική και ο Ελληνισμός να μην υφίστατο την ήττα, την ταπείνωση και τον ξεριζωμό..

Σύμμαχοι όλοι οι μη μουσουλμάνοι
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ και το σημείο στο οποίο η Επιτροπεία των Ποντίων τονίζει τους δεκάδες μη μουσουλμάνους συμμάχους που θα στηρίξουν την εκστρατεία κατά του Κεμάλ:
«…Προ Ποντίων βαδιζόντων κατά του Κεμάλ δεν θα μείνουν απλοί θεαταί οι Αρμένιοι, αλλά κυρίως οι Κιρκάσιοι και οι Κιζηλμπάσηδες της Σεβαστείας, ούτε οι Χριστιανοί Λαζοί, ούτε οι Σταυριώται και διάφοροι άλλοι μουσουλμανικαί αλλά μη τουρκικοί φυλαί, οι οποίοι τα προς τους Έλληνας αισθήματά των πολλάκις και εμπράκτως εξεδήλωσαν...».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
http://dienekis480.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Πόντιοι ζητούν να πολεμήσουν, μα ο Βενιζέλος τους αγνοεί..."

Πέντε κινήσεις για μια σιωπή: Finale

Του Νίκου Λυγερού

Σ’ ένα μικρό σπίτι, ένα δωμάτιο φωτίζεται μ’ ένα γλυκό φως. Εκεί, βλέπουμε μια σκιά συνοδευμένη από τη σιωπή. Ακούμε τον ήχο του κουδουνιού.

Σοφία

Αυτοί είναι!

Η σιωπηλή φιγούρα απομακρύνεται και επιστρέφει με την ομάδα.

Μάρκος

Δεν θέλαμε να σας ενοχλήσουμε, αλλά έπρεπε να σας δούμε.

Σοφία

Καλά κάνατε, παιδιά μου.

Μάρκος

Θέλουμε να μας βοηθήσετε.

Σοφία

Δείχνοντας την καρέκλα της. Πάει καιρός που δεν μπορώ πια να βοηθήσω κανένα.

Η σιωπηλή φιγούρα απλώνει το χέρι, αγγίζει τη Σοφία στον ώμο κι εκείνη αφήνει να της ξεφύγει ένα χαμόγελο.

Χωρίς την υποστήριξη της σιωπής, δεν θα υπήρχα.

Μάρκος

Μην το λέτε αυτό... Χρόνος. Ειδικά τώρα...

Σοφία

Γιατί τώρα;

Γιάννης

Διότι έχουμε να φέρουμε εις πέρας έναν αγώνα.

Σοφία

Έναν αγώνα;

Λουκάς

Να δημιουργήσουμε ένα έργο... Σιωπή.

Σοφία

Η ζωή μου τελειώνει.

Άννα

Μα το έργο σας πρέπει να διασωθεί.

Σοφία

Είμαι η επιζήσασα μιας γενοκτονίας μη αναγνωρισμένης. Χρόνος. Το έργο μου δεν υπάρχει.

Ματθαίος

Όχι, δεν είναι αλήθεια!

Σοφία

Κι όμως, βουλιάζω μέσα στη λήθη και μέσα στη γενική αδιαφορία. Ενώ οι άλλοι διαπραγματεύονται το μέλλον των παιδιών μας με τους δήμιους του παρελθόντος.

Μάρκος

Γι’ αυτόν το λόγο είμαστε εδώ!

Σοφία

Ήρθατε πολύ αργά, παιδιά μου.

Μάρκος

Πολύ αργά;

Σοφία

Όλοι οι άλλοι έχουν πεθάνει. Χρόνος. Είμαι η τελευταία των επιζώντων. Μετά από μένα, κανείς πλέον δεν θα μπορεί να τους κατηγορήσει.

Λουκάς

Θα προσφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σοφία

Χωρίς έγγραφα, δεν θα μπορέσουν...

Ματθαίος

Μα εσείς είστε το έγγραφό μας! Μέσω σας, ζει η μνήμη της γενοκτονίας.

Σοφία

Ζει, όπως μία νότα μέσα στο ρέκβιεμ.

Η Άννα, μη μπορώντας να συγκρατηθεί άλλο, αγκαλιάζει τη Σοφία ενώ ο Γιάννης έρχεταιι κοντά της.

Γιάννης

Εάν μπορούσαμε να έρθουμε πιο νωρίς...

Σοφία

Πρέπει να ζήσετε, παιδιά μου. Πολλοί άνθρωποι δεν γνώρισαν παρά μόνο το θάνατο.

Μάρκος

Όμως τώρα πρόκειται για εισβολή της λήθης.

Σοφία

Βγάζοντας μια κραυγή. Όχι! Δεν θα περάσει η λήθη!

Μάρκος

Τότε, σας ικετεύω, βοηθήστε μας!

Σοφία

Τι πρέπει να κάνω;

Λουκάς

Να μας διηγηθείτε όλα τα γεγονότα.

Σοφία

Μου ζητάτε να ξαναζήσω το θάνατο... Σιωπή.

Η σιωπηλή φιγούρα σκύβει και της ψιθυρίζει μία λέξη στο αυτί. Οι άλλοι περιμένουν την αντίδρασή της.

Θα το κάνω υπό έναν όρο.

Ματθαίος

Θα κάνουμε ό,τι θελήσετε.

Σοφία

Θέλω να εξακολουθήσετε αυτόν τον αγώνα και μετά το θάνατό μου. Σιωπή. Από σήμερα θα είστε η μνήμη μου.

Άννα

Εσείς είστε η ανθρωπιά μας.

Σοφία

Πότε θέλετε ν’ αρχίσουμε;

Γιάννης

Το συντομότερο δυνατόν.

Σοφία

Τότε να ξεκινήσουμε σήμερα.

Κάνει νόημα στη σιωπηλή φιγούρα που βγαίνει από τη σκηνή αμέσως.

Σιωπή.

Κανείς δεν τολμά να παρέμβει. Όλοι αναμένουν την επιστροφή της.

Σιωπή.

Η σιωπηλή φιγούρα επιστρέφει τυλιγμένη μ’ ένα τεράστιο μαύρο ύφασμα. Το σέρνει με κόπο. Όλοι οι άλλοι σηκώνονται. Συνεχίζει να προχωρεί ατάραχη και απερίσπαστη. Τελειώνει έχοντας καλύψει όλη τη σκηνή με αυτό το μαύρο ύφασμα.

Σοφία

Πάνω σ’ αυτό το ύφασμα είναι γραμμένα όλα τα ονόματα των θυμάτων της γενοκτονίας. Λείπει μόνο το δικό μου. Χρόνος. Πάρτε το, από τώρα και στο εξής είναι δικό σας. Αυτό που σας ζητώ είναι να μη μας ξεχάσετε διότι είμαστε μόνο και μόνο) αυτό το μαύρο ύφασμα.

Καθένας με τη σειρά του σηκώνει το μαύρο ύφασμα. Η σιωπηλή φιγούρα προχωρεί και βγαίνει από τη σκηνή. Βαδίζει ανάμεσα στο κοινό. Όλη η ομάδα την ακολουθεί προσπαθώντας με κόπο να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Βγαίνουν από τη σκηνή αφήνοντας τη Σοφία μόνη.

Θεέ μου, τώρα που έκανα το χρέος μου, πάρε με κοντά σου.

Γέρνει το κεφάλι και κλείνει τα μάτια. Η σιωπηλή φιγούρα συνοδευμένη από την ομάδα επιστρέφουν και την ξαπλώνουν κάτω στο πάτωμα, σκεπάζοντάς την με το μαύρο ύφασμα. Γονατίζουν όλοι.

Σκιά.

Σκοτάδι.

Μαύρο.

Πηγή: http://www.lygeros.org/0988-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πέντε κινήσεις για μια σιωπή: Finale"

8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944 ΧΑΡΑΜΑΤΑ,Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

 

«Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !….»

Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σήμερα εκτελούν πάλι την Ελληνίδα μάνα και την οικογένεια. Τους Γερμανοτσολιάδες της Siemens, του μνημονίου, της εκποίησης Εθνικής κυριαρχίας που κάποιοι σαν την Λέλα κέρδισαν με αίμα. Να την θυμάστε καλά.

Χαράματα 8 Σεπτέμβρη 1944, η εκτέλεση της Λέλας Καραγιάνη…

H μεγάλη ηρωίδα πολύτεκνη μητέρα της Eθνικής Aντίσταση παράδειγμα στίς μέρες μας, αλλά και μέτρο σύγκρισης…

Γεννήθηκε στην Λίμνη Ευβοίας το 1898. Ήταν η ψυχή τής της αντιστάσεως, την περίοδο της Γερμανικής κατοχής. Με κέντρο ένα σπίτι στην οδό Φυλής και το φαρμακείο τού άνδρα της, στην Πατησίων, αρχικά οργάνωσε ένα δίκτυο για την απόκρυψη, περίθαλψη και φυγάδευση Άγγλων στρατιωτικών. Αργότερα, με κέντρο την Μονή τού Αγίου Ιεροθέου στα Μέγαρα, συγκρότησε την παράνομη οργάνωση «Μπουμπουλίνα», με πρώτα μέλη τον συζυγό της και τα 7 παιδιά της…
Η οργάνωση σε συνεργασία της με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ, καθώς και διάφορους αντιφασίστες και…
αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών είχε χαρακτήρα κατασκοπευτικό και αποστολής πληροφοριών. Με τη δράση της βυθίστηκαν πολλά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοϊου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών.
Στις 11 Ιουλίου 1944 , οι Γερμανοί πληροφορούνται, από τον ‘Εφιάλτη¨ , – Ριζόπουλος λέγονταν, για την δράση της και την συλλαμβάνουν. Την οδηγούν στα κολαστήρια των S.S., στην οδό Μέρλιν, και την βασανίζουν για να ομολογήσει την δράση της. Η Λέλα υποβάλλεται σε φοβερά βασανιστήρια ώς καί απειλές εκτέλεσης των τέκνων της μπροστά στα μάτια της…. Ακλόνητη και ατάραχη με αυταπάρνηση και περιφρόνηση προς τους δημίους της αποκρίνεται: «Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !….»
Τα χαράματα της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, οδηγήθηκε μαζί με άλλους πατριώτες στο Δαφνί, όπου εκτελέσθηκε ψάλλοντας με γενναιότητα τον Εθνικό Ύμνο .
Αποσπάσματα από το χρονικό :
“ Ενας Γερμανός, ονόματι Λίντερ, συνεργαζόταν μέ τήν Καραγιάννη καί είχαν καταφέρει νά σώσουν πολλούς πατριώτες. Τόν Λίντερ τόν τουφέκισαν τά ΕΣ-ΕΣ, τό Γενάρη του ’44. Αλλος Γερμανός, ο Μάρκοβιτς τής έδωσε τά σχέδια του αεροδρομίου στό Τατόϊ. Η Λέλα έστειλε τά σχέδια στό Κάϊρο, και η RAF κατέστρεψε τό αεροδρόμιο. Η Λέλα, συνεχίζοντας τή δράση της, στρατολόγησε μία δακτυλογράφο του Γερμανικού Ναυαρχείου καί από πληροφορίες της, έστελνε τά ακριβή δρομολόγια των νηοπομπών στούς Συμμάχους, οι οποίοι τίς περίμεναν καί τίς κατεβύθιζαν “

“ Η Λέλα τουφεκίστηκε ένα μήνα πρίν τήν απελευθέρωση. Είχε συλληφθεί, αυτή μέ τέσσερα από τά παιδιά της, από τήν κατάθεση του συνεργάτη της Ριζόπουλου. Τήν ανάκριση τήν ανέλαβε ο αιμοβόρος Γερμανός ανακριτής Μπαίκε. Οταν ο Ριζόπουλος επανέλαβε τίς κατηγορίες μπροστά της αυτή τόν έφτυσε. Οταν ο Μπέκε τήν κτύπησε του ανταπέδωσε τό κτύπημα, όταν τήν απείλησε ότι θά σκοτώσει τά παιδιά της, του απάντησε ότι δέν είναι δικά της τά παιδιά, αλλά παιδιά της Ελλάδος “

Πηγή.
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944 ΧΑΡΑΜΑΤΑ,Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ"

ΓΙΑΤΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΧΕΙ ΕΠΤΑ ΝΟΤΕΣ;

Ένα ερώτημα κανονικό και φυσιολογικό. Μπορεί να το θέσει ένα παιδί ή ένας ενήλικας. Ένας μουσικός ή ένας που δεν ασχολείται με την μουσική. Γιατί επτά (ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα, σι) κι όχι έξι ή οκτώ. Διότι η περίπτωση της πεντατονικής έχει να κάνει με την επτατονική που της λείπει το δεύτερο και έκτο σκαλί (ντο, μι, φα, σολ, σι). Αυτή η τελευταία είναι η κλίμακα που στον ελληνικό χώρο λειτουργεί στην Ηπειρώτικη μουσική παράδοση.

Παράλληλα η πεντατονική κλίμακα είναι η κατ’ εξοχήν μουσική κλίμακα της Κίνας. Με μια διαφορά. Ενώ στα πεντατονικά Ηπειρώτικα τραγούδια εμφανίζονται, που και που, οι απούσες, δεύτερη και τρίτη, νότες, στα αντίστοιχα κινέζικα απέχουν εντελώς. Τέθηκε δε ήδη το ερώτημα εάν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο μουσικών πολιτισμών. Εάν δηλαδή οι δυό αυτοί μουσικοί πολιτισμοί ήλθαν ποτέ σ’ επαφή και επί πλέον, εάν αυτό συνέβη, ποιός από τους δυο επηρέασε τον άλλον.



Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής ιστορικές μαρτυρίες για μιά τέτοια επαφή. Εάν όμως, κάποιος ξεκινήσει έρευνα περί αυτού του ζητήματος, μεταξύ των άλλων, μπορεί να σκεφθεί και να λάβει υπ’ όψιν του το εξής δεδομένο: υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για διερευνητικά ταξίδια Ελλήνων προς τη Ανατολή. Για ταξίδια μέχρι την Ινδία υπάρχουν και αποδείξεις. Και γραπτές και αρχαιολογικές. Αυτό που δεν υπάρχει στη ιστορία πουθενά γραμμένο είναι ότι Κινέζοι να ξεσηκώθηκαν ποτέ να βαδίσουν προς δυσμάς. Αυτό συμβαίνει τώρα. Τα τελευταία δέκα χρόνια. Και μάλιστα για καθαρά εμπορικούς λόγους.

Εξαιρετικά και εντελώς παρεκβατικά, αναφέρουμε ότι παγκοσμίως, η μόνη χώρα (και καθόλου μικρή) που μας αποκαλεί Ελλάς (Hellas), είναι η Κίνα! Διότι όλες οι υπόλοιπες ως γνωστόν χρησιμοποιούν την γνωστή ρίζα Greece. Άλλο μυστήριο κι αυτό.


Τέλος πάντων το ερώτημά μας είναι: γιατί το επτατονικόν της μουσικής κλίμακος, σχεδόν παγκοσμίως; Πρόκειται περί τυχαίου πράγματος ή υπάρχει ερμηνεία του δεδομένου. Μάλλον θα λέγαμε, μπορεί να βρεθεί μια εξήγηση. Ή κάποιες εξηγήσεις που να στηρίζονται σε αξιόπιστα δεδομένα.


Εάν δεν κάνουμε τον κόπο να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, μάλλον δεν θα πράξουμε ορθά. Συνεπώς τίθεται το ερώτημα: πότε και πώς ο πρωτόγονος άνθρωπος ξεκίνησε την περιπέτειά του μέσα στα μουσικά μονοπάτια; Υπάρχουν ιστορικά στοιχεία; Ποιά είναι τα παλαιότερα εξ αυτών;
Εδώ διαθέτουμε μια σιγουριά. Τα παλαιότερα στοιχεία τα μεταφέρει η μυθολογία. Τουλάχιστον έτσι συμβαίνει στον ελληνικό πολιτισμό.


Στο σημείο αυτό θα κάνουμε μια στάση. Τι πάει να πει μύθος και μυθολογία. Αναγκαστικά θα προστρέξουμε στο λεξικό. Στην ιστορία της λέξης. Επειδή δε ο μέγιστος δάσκαλος του Ελληνικού λαού, σε ό,τι αφορά στη γλώσσα του, είναι και θα είναι ο Όμηρος, ας δούμε πώς το εννοεί. Μεταξύ των άλλων δευτερευουσών εννοιών, το αναφέρει με την βαρυσήμαντη σημασία του ιστορείν και του διηγήσθαι (Οδ. Γ΄. 94 , Δ΄. 324 κ.λπ.). Η ρίζα είναι από το μαθ-αίνω (α>υ).


Εάν βασιστούμε λοιπόν σ’ αυτή την αρχή, θα πρέπει να ερευνήσουμε, τους σχετικούς μύθους της ελληνικής μυθολογίας, κατά σειρά ιστορικής αρχαιότητος. Επίσης αναλόγως ας πράξουν οι Κινέζοι και οι άλλοι λαοί.
Για να ερμηνεύσουμε τους μύθους, στην περίπτωσή μας αυτούς που σχετίζονται με τα μουσικά πράγματα, κρίνουμε σκόπιμο να ξεκαθαρίσουμε μερικά βασικά δεδομένα του ζητήματος. Δεδομένα που σχετίζονται με την ιεραρχική εξέλιξη των βασικών στοιχείων που απαρτίζουν το σύνθετο αυτό ανθρώπινο φαινόμενο που λέγεται μουσική.


Ποια είναι, κατ’ αρχάς, τα βασικά στοιχεία της μουσικής. Αναμφίβολα προηγείται η φωνητική μουσική. Το σόλο τραγούδι. Επιδίδονται σ’ αυτό πολλά ζώα. Ζώα όλων των ειδών. Άσχετα με την επίδοσή τους. Ας βαθμολογήσουμε με άριστα τα ωδικά πτηνά στον τομέα της «μουσικής» φλυαρίας. Για τους ανθρώπους να πούμε ότι δεν ξεκίνησαν και καλλίτερα. Πώς αυτό; Να, επειδή διαθέτουμε ακόμα δείγματα από πρωτόγονους λαούς, οι οποίοι αν συναγωνίζονταν με κάποια πτηνά, μάλλον θα έπαιρναν δεύτερες και τρίτες θέσεις. Δεν πρόκειται για κάποια ειρωνεία από την μεριά μας. Πρόκειται για μια διαπίστωση. Για μια πραγματικότητα. Για ένα δεδομένο της φύσης.

                     


Ας μείνουμε για λίγο στο σόλο τραγούδι. Το εκτελούμενο άνευ μουσικών οργάνων. Από ποια ανθρώπινη ανάγκη προέκυψε; Υπολογίστε ότι αναφερόμαστε στην αρχή του μουσικού φαινομένου. Διότι η επένδυση του σόλο τραγουδιού δια μουσικής οργανικής συνοδείας είναι βεβαίως μεταγενέστερο πολιτιστικό στάδιο. Η βεβαιότητα της τελευταίας αυτής διαπίστωσης εξασφαλίζεται από το δεδομένο ότι υπάρχουν ακόμα λαοί οι οποίοι δεν έχουν εισέλθει σ’ αυτό το στάδιο εξέλιξης του μουσικού τους πολιτισμού, αφού το τραγούδι τους συνοδεύεται μόνο από κρουστά όργανα. Κάτι που συμβαίνει βασικά στην Αφρικανική Ήπειρο.


Το τονίζουμε λοιπόν ξανά: από ποια ανθρώπινη ανάγκη προέκυψε το πανανθρώπινο αυτό φαινόμενο που λέγεται τραγούδι; Ο άνθρωπος πλην του λογικού στοιχείου του είναι προγραμματισμένος και δια του μορφωτικού στοιχείου. Ένα στοιχείο για το οποίο γίνεται σπάνια λόγος! Δηλαδή σπανίως αναφέρεται δίπλα στα άλλα βασικά στοιχεία του. Το ον αυτό έχει την τάση να δίνει μια μορφή στον εαυτό του. Στην εμφάνισή του, στον λόγο του, στις κινήσεις του, στην συμπεριφορά του. Επίσης στο περιβάλλον του και στην ίδια την φύση.


Με το τραγούδι μορφοποιεί τον λόγο του. Όλες αυτές τις λέξεις που είναι υποχρεωμένος να ξεστομίσει για να συνεννοηθεί με τους άλλους. Όλα τα επιφωνήματα και τις κραυγές που εκφέρει υπό την πίεση των αισθημάτων και συναισθημάτων του. Το τραγούδι ως διαμορφωμένος λόγος. Ως μέσον καλλιτεχνικής φωνητικής έκφρασης. Ως μέσον έκφρασης διαφόρων συναισθηματικών καταστάσεων. Αλλά και ως εργαλείο συνοχής της ομάδας. Διαθέτει κι άλλες πλευρές το τραγούδι. όπως διαπαιδαγωγικές, απομνημονευτικές, αποτρεπτικές και λατρευτικές. Όπως και να έχει το πράγμα το βέβαιο είναι ότι δεν γίνεται άνθρωπος δίχως τραγούδι.


Από τα αρχαιολογικά ευρήματα ξεκάθαρα προκύπτει το συμπέρασμα, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ότι τα μουσικά όργανα τα κατασκεύασε και τα χρησιμοποίησε το ανθρώπινο είδος πάρα πολύ πρόσφατα, σε σχέση με τον συνολικό χρόνο της ύπαρξής του. Περίπου τα 20.000 τελευταία μπροστά στα υπόλοιπα πολλά εκατομμύρια. Τα όργανα χωρίζονται σε δυό κατηγορίες: πνευστά και έγχορδα. Αφήνουμε κατά μέρος τα κρουστά επειδή δεν παίζουν μελωδία και επομένως δεν σχετίζονται με κλίμακες και πολύ περισσότερο με τον αριθμό των φθόγγων που διαθέτουν. Ας μη ξεχνάμε ότι αυτό είναι το θέμα που μας απασχολεί.


Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι το εξής: οι μουσικές κλίμακες διαμορφώθηκαν επάνω στο σόλο τραγούδι ή πάνω στα μουσικά όργανα;
Ας πούμε ότι καταλήγουμε στην δεύτερη άποψη. Στην περίπτωση αυτή τίθεται το ερώτημα: σε ποιά όργανα διαμορφώθηκαν οι κλίμακες, στα πνευστά ή στα έγχορδα;
Πιάνουμε ξανά το πρώτο ερώτημα. Εάν οι κλίμακες διαμορφώθηκαν στο φωνητικό τραγούδι τότε δεν έχουμε καθόλου στοιχεία γιο το πώς έγινε αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχουν ούτε ηχητικά ούτε γραπτά ούτε αρχαιολογικά ούτε μυθολογικά ντοκουμέντα. Τουλάχιστον απ’ όσο γνωρίζουμε. Παρακαλούμε δε τον οποιονδήποτε έχει υπ’ όψιν του κάτι σχετικό να μας το πληροφορήσει.

Θα πούμε όμως την άποψή μας για το ζήτημα αυτό. Γιατί οι κλίμακες δεν διαμορφώθηκαν στη φωνητική μουσική αλλά στα όργανα, όπως νομίζουμε. Όλοι οι λαοί που αυτή τη στιγμή βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της φωνητικής μουσικής άνευ οργάνων, αγνοούν τις επτατονικές μουσικές κλίμακες. Ένα επιχείρημα που μπορεί να μην είναι ικανό, όμως είναι ισχυρό. Από την άλλη πουθενά στη φύση δεν υφίσταται άκουσμα που να έχει σχέση με επτατονκή κλίμακα. Επίσης ούτε στην πρωτόγονη ανθρώπινη φωνητική επίδοση μπορεί να παρατηρηθεί κάτι ανάλογο, όπως ακόμα μπορούμε να παρατηρήσουμε, όπως προείπαμε.


Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να διερευνήσουμε την δεύτερη εκδοχή. Ότι οι κλίμακες προέκυψαν από την χρήση των οργάνων. Προς την κατεύθυνση αυτή η ελληνική μυθολογία διαθέτει αρκετό υλικό. Μάλιστα καλύπτει και το φάσμα των πνευστών και το φάσμα των εγχόρδων οργάνων. Στην πρώτη περίπτωση παίζει ο Πάνας και στην δεύτερη ο Ερμής. Επειδή δε η ελληνική μυθολογία είναι κατηγορηματική περί της αρχαιότητος των δύο θεών υπέρ του Πάνα, θα καταπιαστούμε κατ’ αρχάς μ’ αυτόν.


Επί πλέον η μυθολογία συνάδει και με την αποκτηθείσα πλέον ικανή γνώση, περί του βαθμού δυσκολίας κατασκευής και εκτέλεσης των δύο κατηγοριών των οργάνων, πνευστών και εγχόρδων. Πράγματι τα έγχορδα όργανα απαιτούν μεγαλύτερη μουσική ικανότητα και δεξιοτεχνία απ’ ότι τα πνευστά.


Στο σημείο αυτό μια διευκρίνιση: μη ρωτήσετε μουσικούς της μιάς κατηγορίας ή της άλλης. Οι μουσικοί των πνευστών θα σας πούνε ότι τα έγχορδα είναι δυσκολότερα. Οι μουσικοί των εγχόρδων θα σας πούνε ότι τα πνευστά είναι δυσκολότερα στην εκτέλεση. Θα μάθετε την αλήθεια μόνον από μουσικούς που εκτελούν όργανα και των δύο κατηγοριών.




Ξεκινάμε λοιπόν την έρευνα από τον αρχαιότερο θεό του ελληνικού μουσικού πολιτισμού τον τραγόμορφο Πάνα. Αυτόν τον απτόητο ερωτιάρη. Αφού δεν άφηνε τίποτε δίχως να το γονιμοποιήσει ήρθε η ώρα που αγάπησε μια Νύμφη από την Αρκαδία. Την κόρη του Ποταμού Λάδωνα Σύριγγα. Έλα όμως που η πανέμορφη Νύμφη δε γούσταρε καθόλου τον τραγόμορφο θεό. Γνώριζε όμως η άμοιρη ότι δεν επρόκειτο να γλιτώσει σε καμμιά περίπτωση από το ερωτικό μένος του θεού. Μπρος γκρεμός και πίσω Πάνας.


Πάνω στην απελπισία της, ικέτευσε τον Δία να την σώσει. Τον ελέγανε και Σωτήρα βλέπετε τον Δία τότε. Έτσι την στιγμή που τη έπιασε ο Πάνας εκείνη μεταμορφώθηκε σε καλαμιά. Τρελός από θυμό και απογοήτευση ο Πάνας έσπασε την καλαμιά σε κομμάτια. Γρήγορα όμως κατάλαβε πως έκοβε το σώμα της Νύμφης και μετανιωμένος άρχισε να κλαίει και να φιλά τα κομμάτια της καλαμιάς. Ακούγοντας τους ήχους που έβγαιναν, καθώς ξεφυσούσε κλαίγοντας, οδηγήθηκε στην κατασκευή της σύριγγας.


Μια ιστορική αλήθεια ειπωμένη μέσα από έναν πανέμορφο μύθο. Πράγματι ο ανοιχτός σωλήνας του καλαμιού όταν δεχθεί ρεύμα αέρος παράγει ήχο. Ήχο με γλυκιά χροιά και απαλή φωνή. Σάν την ομορφιά της Νύμφης. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα παγκοσμίως και διαχρονικώς, με αποκορύφωμα τον φλάουτο, τον βασιλιά των πνευστών. Δεν υπάρχει μέρος στην υφήλιο που να μην ακούγεται το όργανο αυτό.





Φλογέρες


Όταν φυσήξουμε λοιπόν στο άκρο του ανοιχτού σωλήνα με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να σπάει το ρεύμα του αέρα επάνω στην περιφέρεια του ανοίγματος, τότε παράγεται ήχος. Ο σωλήνας μπορεί να είναι ανοιχτός ή κλειστός στο άλλο άκρο. Μέχρι στιγμής έχουμε μιά νότα, έναν φθόγγο. Το πολύ δύο. Η δεύτερη νότα ακούγεται με δυνατότερο φύσημα και συνήθως σε διάστημα οκτάβας. Ιδού λοιπόν η οκτάβα με φυσικότατο τρόπο. Άνευ λογικής επεξεργασίας ή επιλογής. Η τελευταία παρατήρηση είναι τεράστιας μουσικολογικής σημασίας, διότι ξεκαθαρίζει ένα βασικότατο στοιχείο της μουσικής κλίμακας. Δηλαδή την αρχή και το τέλος της. Όπως θα διαπιστώσουμε δε στη συνέχεια, η σύριγγα ερμηνεύει εντελώς και κατηγορηματικά όλες τις νότες της επτατονικής κλίμακας με απόλυτα φυσικό τρόπο. Δεν αφήνει αξεδιάλυτη καμμιά πτυχή του θέματος.


Παρατήρησε σιγά-σιγά ο άνθρωπος ότι, εάν ο σωλήνας αυτός είχε σε κάποιο σημείο τρύπα, έβγαζε άλλον τόνο. Επίσης ότι παίζονταν, εάν ανοιγόκλεινε την τρύπα με το δάκτυλο, ακούγονταν μια στοιχειώδης μελωδία. Με την πάροδο του χρόνου έφτασε στο σημείο να εκμεταλλευτεί όλα τα ευκίνητα δάκτυλά του που είναι ο δείκτης ο μέσος κι ο παράμεσος και των δύο χεριών.


Πράγματι έφτιαξε την φλογέρα η οποία ακόμα και σήμερα λειτουργεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Να πώς ένας βοσκός μ’ ένα μαχαιράκι μυτερό φτιάχνει την φλογέρα του μέσα σε δέκα λεπτά περίπου.
Κόβει ένα καλάμι από κόμπο σε κόμπο ή από γόνυ σε γόνυ όπως λέγεται ειδικότερα. Το μήκος του σωλήνα αυτού είναι περίπου 25 εκατοστά του μέτρου. Κάνει στο μέσον του σωλήνα μια τρύπα τριών περίπου χιλιοστών, όπως και τις υπόλοιπες. Κατόπιν στο κάτω μισό του σωλήνα τοποθετεί τα έξι δάκτυλά του, συμπεριλαμβανομένης και της τρύπας που ήδη έχει ανοίξει. Τα δάκτυλα μοιράζουν το μήκος του σωλήνα σε ίσες αποστάσεις ώστε να μην είναι ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά. Έτσι οι τρύπες απέχουν μεταξύ τους περίπου δύο εκατοστά.


Όταν λοιπόν κλείσουμε όλες τις τρύπες και φυσήξουμε ανοίγοντας στη συνέχει με τη σειρά, από κάτω προς τα επάνω μια-μια όλες τις τρύπες, θα ακούσουμε την Λυδική (ματζόρε) κλίμακα με τις επτά νότες της (ντο, ρε μι, φα σολ, λα σι). Για να συμπληρώσουμε την οκτάβα στο τέλος κλείνουμε όλες τις τρύπες και φυσάμε δυνατότερα. Εάν δε ξεκινήσουμε από την δεύτερη τρύπα, τότε έχουμε την Φρυγική (μινόρε)κλίμακα (ρε, μι, φα, σολ, λα, σι, ντο, ρε). Και αν από την τρίτη έχουμε την Δωρική (μι, φα, σολ, λα, σι, ντο, ρε, μι). Έχουμε δηλαδή στο ίδιο όργανο όλες τις βασικές κλίμακας της παγκόσμιας μουσικής.


Έτσι δεν εξηγείται μόνο το επτατονικό της κάθε κλίμακας αλλά επί πλέον και η ποικιλία των βασικών κλιμάκων. Είναι γνωστό ότι η κατασκευή των εγχόρδων απαιτεί πολύ περισσότερες και πολυπλοκότερες γνώσεις και δεξιοτεχνίες απ’ ότι απαιτεί η κατασκευή της φλογέρας. Γι’ αυτό, κατά την ελληνική μυθολογία, το πρώτο έγχορδο όργανο, την λύρα, την κατασκεύασε ο πανέξυπνος και πανούργος ( = παν + έργο) Ερμής.



Φλάουτο του Πανός


Έχουμε και τον άλλο τύπο σύριγγας, τον λεγόμενο αυλό του Πανός. Αντί να έχουμε όλες τις νότες από έναν σωλήνα, δένουμε στη σειρά σωλήνες διαφόρων μηκών, κατάλληλων για την κάθε νότα. Έτσι αντί να ανοιγοκλείνουμε τα δάκτυλα επάνω στον ίδιο σωλήνα, απλώς μεταφέρουμε το φύσημα από σωλήνα σε σωλήνα.


Το όργανο αυτό διαθέτη μιά αξεπέραστη ιδιαιτερότητα η οποία δεν έχει ακόμα γίνει διακριτή ή μάλλον δεν έχει τονιστεί αρκούντως. Είναι το μόνο όργανο που μπορεί να παιχθεί άνευ δακτύλων. Ακόμα και άνθρωπος που του λείπουν όλα τα δάκτυλα μπορεί να το παίξει. Είναι πράγματι κάτι το εντυπωσιακό, όταν για τα περισσότερα όργανα ακόμα και η απουσία ενός δακτύλου δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα ή και παντελή αδυναμία οργανοπαιξίας.


Για μιά ακόμα φορά λοιπόν βλέπουμε πώς η μάνα φύση δίδαξε ακόμα μια τέχνη στους ανθρώπους. Όλα ξεκινούν απ’ αυτή και όλα σ’ αυτή καταλήγουν.

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΔΑΥΛΟΣ

http://www.davlos.gr/webfiles/yearspe ... amp;kod=10450&page=65


Βασδέκης Ν. Σταύρος
Μαυροκορδάτου 31
62100 Σέρρες
τηλ. 23210 – 52462 Πηγή.
http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=18

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΓΙΑΤΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΧΕΙ ΕΠΤΑ ΝΟΤΕΣ;"

Προοίμιο πολέμου

Ο μεγάλος Γερμανός στρατιωτικός θεωρητικός Carl Philipp Gottfried von Clausewitz (1780-1831), είχε πει κάποτε ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής, με άλλα μέσα».
Με δεδομένα τα σημερινά πολιτικά αδιέξοδα της Δύσης, το παραπάνω αξίωμα γίνεται όλο και πιο αληθινό.
Οι κυβερνήσεις της Δύσης μοιάζουν ανήμπορες να αντιμετωπίσουν τη τρέχουσα κρίση, και την απειλή του κραχ που την συνοδεύει, με όλες τις οδυνηρές συνέπειες που συνεπάγονται.
Τα τεράστια κρατικά χρέη και οι αμυδρές μόνο προοπτικές ανάπτυξης προκαλούν πανικό στις χρηματαγορές του κόσμου. Ένα κραχ δεν είναι πλέον καθόλου απίθανο. Και αξίζει να θυμηθούμε ότι το αντίστοιχο του 1929 οδήγησε  στον Β`Π.Π.
Από την εποχή που ξέσπασε η κρίση του 2008, πολλοί μιλάνε για την ανάγκη ρύθμισης της αγοράς. Τα μεγάλα λόγια όμως, σύντομα εγκαταλείφθηκαν. Οι ηγέτες της Δύσης, με προεξάρχοντα τον Αμερικανό πρόεδρο, απέτυχαν να βρουν πειστικές και αξιόπιστες λύσεις, και ούτε μπόρεσαν να πάρουν κάποια σοβαρά μέτρα. Οι αγορές αποδείχθηκαν πολύ πιο ισχυρές από τις κυβερνήσεις, και σε τελική ανάλυση αυτές είναι που επιβάλλουν τις πολιτικές τους, βασισμένες στη δική τους λογική.
Μετά τη κρίση του 2008, οι αγορές ανάγκασαν τους φορολογούμενους να πληρώσουν τον λογαριασμό Οι banksters, αυτός ο ωραίος νεολογισμός που συνδυάζει τους όρους  banker και gangster, μας έδειξαν ξεκάθαρα ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό. Και συνεχίζουν να μας το δείχνουν επιτιθέμενοι εναντίον του δημόσιου χρέους, που δημιουργήθηκε χάρη και μόνο στη διάσωσή τους! Στη πραγματικότητα, οι τράπεζες ποτέ δεν χρεοκοπούν. Μόνο τα κράτη…
Τα οικονομικά δεν είναι απλά μια παραλλαγή των μαθηματικών, με εξισώσεις κλπ. Είναι κυρίως πολιτική. Και σήμερα, η πολιτική αποφασίζεται από άτομα για τα οποία δεν ισχύει καμία λογοδοσία. Η κατάσταση σήμερα, με την πολιτική που επιβάλλει η παγκόσμια ελίτ, δένει τα χέρια των κυβερνήσεων, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να επαναλάβουν κάτι όπως το περίφημο New Deal.
Έτσι, αυτό που θα πρέπει να φοβόμαστε τώρα είναι ότι ο πόλεμος, όπως μας δείχνει η ιστορία, θα ξαναγίνει το τελευταίο καταφύγιο του καπιταλισμού σε κρίση.
Η κοινή λογική θέλει μια σημαντική μείωση των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών, ως μια μέθοδος καταπολέμησης του τεράστιου χρέους της χώρας. Ο κυνισμός όμως των στενών και βραχυπρόθεσμων συμφερόντων, δεν έχει καμία σχέση με τη κοινή λογική.
Πως μπορεί μια αυτοκρατορία που βρίσκεται σε παρακμή, να επιβάλλει τις απόψεις της; Οι ΗΠΑ δεν δείχνουν απλά κάποια σημάδια οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και γνήσιας οπισθοδρόμησης: Το αμερικανικό όνειρο δεν υπάρχει πια. Το κατεστημένο των ΗΠΑ, Δημοκράτες και Ρεπουμπλικάνοι,  είναι έτοιμο να εκμεταλλευτεί το μοναδικό μεγάλο του πλεονέκτημα, τη στρατιωτική υπεροπλία.
Με δεδομένο το αδιέξοδο μεταξύ των ακραίων φιλελεύθερων (υπέρμαχων του καπιταλισμού),και μιας ύφεσης που όλο και αυξάνει τις κοινωνικές διαιρέσεις, ένας πόλεμος θα έβαζε και πάλι μπρος στη μηχανή. Θα έπρεπε όμως να είναι ένας σημαντικός πόλεμος, αφού οι χαμηλής έντασης πόλεμοι του Ιράκ και του Αφγανιστάν απλά μεγάλωσαν τα ελλείμματα και δεν είχαν κάποια θετική επίδραση στη βιομηχανική παραγωγή, η οποία δεν κερδίζει από ασύμμετρες συγκρούσεις.
Οι καπιταλιστικές κρίσεις, οι οποίες στο τέλος χρηματοδοτούνται από τις ασθενέστερες ομάδες πολιτών, ξεκαθαρίζουν μόνο με ποταμούς αίματος. Για αυτό και όλοι μας, χωρίς να ταυτιζόμαστε με τις αγωνίες των κερδοσκόπων, παρακολουθούμε από κοντά τις αγορές, το άγχος των οποίων μπορεί να απαλυνθεί μόνο με πόλεμο.
Ο Clausewitz (1780-1831), είχε πει κάποτε ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής, με άλλα μέσα». Ο ακραίος φιλελευθερισμός των νεοσυντηρητικών και των banksters, θέλει τον πόλεμο ως ένα ακόμη εργαλείο οικονομικής πολιτικής. Έτσι, η σημερινή κρίση δεν είναι τίποτα άλλο, από ένα προοίμιο πολέμου.
Global Research

 Πηγή.
http://antistasi.org/?p=20304

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προοίμιο πολέμου"

«Σύγνεφο οι ακρίδες στα σπαρτά και ροκανάν τον κάμπο»

«Τι καρτερείς ακόμα
τάχα δικαιοκρίτη;»
(Α. Σικελιανός)

Στ’ ανοιχτά της απελπισίας, φυσάνε οι άνεμοι του τυφώνα της παγκοσμιοποίησης του χρήματος και της πολτοποίησης του ανθρώπου.

Με κλειδαμπαρωμένα μάτια, οι βουλιμικοί του κέρδους, με κατακρεουργημένο από την απληστία χαμόγελο αδιαντροπιάς, πλήθος καθάρματα, θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν ακόμη και τον ορίζοντα.

Ο Δήμος, νεοφιλελεύθερη μάζα, από μαζάτομα, αγωνίζεται, σθεναρώς, και με ανείπωτη ξετσιπωσιά, μόνο «περί πάρτης». Άγνωστο στους κοιλιόδουλους το «αμύνεσθαι περί Πάτρης». Έτσι κατήντησαν, το υπερήφανο λαό, «στάχτη…που κάποτε ήταν φλόγα» (Κ. Βάρναλης), οι άξεστοι, δόλιοι, συμφεροντολόγοι άρχοντές του.

Και οι μαυραγορίτες να βαφτίζουν νόμιμη την κλεψιά, μη ξεχωρίζοντας, οι κουτοπόνηροι, το νόμιμο από το ηθικό. Και να σκεπάζουν τις βρωμιές τους, σαν τη γάτα, με νόμους περί (αν)ευθύνης υπουργών και άλλα βρωμερά και τρισάθλια, καλά και συμφέροντα «ταις (σκατό)ψυχαίς αυτών», των πονηρών πολιτικατζήδων, που θα πρέπει να «πάνε μέσα», για αντιποίηση αρχής (των Πολιτικών).

Οι απάνθρωποι λαομπαίχτες (θεομπαίχτες), εμπαίζουν το καθαρό πρόσωπο, που αυτοί δεν έχουν γιατί το βρώμισαν ρουθουνίζοντας, σαν τα γουρούνια, στο γουρουνοστάσι της σύγχρονης νεοφιλελεύθερης Κίρκης, που προστάζει: άρπαξε, κλέψε, εξαπάτα.

Οι σταυρωτήδες των ονείρων των ανθρώπων, ξένοι στην πόλη, που ποτέ δεν αγάπησαν, τη βρωμίζουν με το σαπισμένο χνώτο της διεφθαρμένης ανάσας τους, κάνοντας και τους πολίτες της, που τους στέρησαν ακόμη και τη γνώμη, μέσα στην επίφαση της αντιπροσωπευτικής τους δημοκρατίας, κάνοντάς τους να τη μισήσουν και αυτοί.

Ο Κινησίας (ο κουνιστός του Αριστοφάνη), που καυχιέται πως είναι εραστής της πόλης, έβγαλε απόφαση:

«Μέλητος Μελήτου Πιτθιεύς Σωκράτει Σωφρονίσκου Αλωπεκήθεν… Τίμημα Θάνατος.» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους)

Ο πολέμαρχος της αρετής των καταγωγίων της βρωμερής ψυχής του και της άδειας σκέψης του. Η Αγία Τριάδα του: Βλακεία, Ανικανότητα, Χρήμα. Ελληνάρας με πατέντα!

Ο Κοτζαμπάσης και ο Νταβατζής της Δημοκρατίας. Ο γνήσιος κοπρίτης της ακατοίκητης σκέψης, που λιμνάζει μέσα στα κομματικά λασπόνερα. Ο «μπροστάρης» του λαού, που αν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να δουλεύει στο κάτεργο, στο οποίο είναι ριγμένος ο κοσμάκης.

Ο Πολυδάκτυλος Σαρανταχέρης, ο «τίμιος» φύλακας της δημόσιας περιουσίας, που, μαγικά, την εξαφανίζει off shore (έξω από τη Χώρα), σε μυστικούς αόρατους λογαριασμούς, στους παραδείσους των φοροφυγάδων, εις δόξαν ημών των μελωδούντων: Λυτρωτά, των μόχθων μας. Ο Θεός να σ’ ευλογεί. Λυτρωτά μας.

Ο Αληθίων των οκτώ, με την αλήθεια να τρέχει από το χαλασμένο καζανάκι της τρύπιας σκέψης του. Ο Κωλορεβερέντζης (ο βαθέως και δουλικά υποκλινόμενος), των αφεντικών του: εργολάβων δημοσίων έργων, συνάμα δε, καναλαρχών, εκδοτών, άμα τε και τζογαδόρων. Οσονούπω και με τον νόμο.

Ο Κλινήρης του πνεύματος, με την σπουδαιογελοία επισημότητα του λείψανου, που ακαδειμίζεται (παριστάνει τον ακαδημαϊκό-ακαδειμικό), κάτω από τον θόλο, απλώς γιατί έχει Κώλο και Προστάτη. Μυγιάγγιχτος. Βουλιαγμένος μέσα στην ανάπηρη σιωπή της κενής σκέψης του.

Ο Θρασύδειλος, που μιλάει για τον πόλεμο, σα να μιλάει για τον καιρό. Σημαία του ο αριθμός της μυστικής του θυρίδας, στη μυστική τράπεζα, της μυστικής εξωχώριας. Ο εντολοδότης του πολέμου. «Μα έχει στο θεό σας εντολοδόχους ο θάνατος;» (Ν. Καρούζος).

Ο Κολλυβιστής Σαράφης, ντόπιος και ξένος με τα σφουγγοκώλια του, που ρημάζει τη χώρα, χρεώνοντας τις κλεψιές του στους αδύναμους. Νάτος τώρα, καλεί, για τη σωτηρία, λέει, της Πατρίδας, δηλαδή, το αυγάτισμα, ξανά, των άνομων κερδών του. Καλεί, να πληρώσει ο λαός, τα σπασμένα, γιατί, λέει, «μαζί τα φάγαμε». Ουστ, αρχικοπρίτη.

Ο Τυχάλωτος του τζόγου, έτοιμος να κατασπαράξει αυτόν που αποθέτει την πάσαν ελπίδα, της απελπισίας του, στο γύρισμα της τύχης, που θα φέρει ο κουλοχέρης, με τα φρουτάκια, στις γειτονιές, γιατί, λέει, κινδυνεύει η Πατρίδα από το υπέρογκο χρέος μας. Μαζί, λέει κι αυτός, τη χρεώσαμε την Πατρίδα.

Όλοι αυτοί, ένοικοι της ταριχευμένης τους ζωής, κραυγάζουν:

«Σωκράτει Σωφρονίσκου Αλωπεκήθεν… Τίμημα Θάνατος.»

ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΜΑΣ ΓΝΩΜΗ (Ζήσιμος Λορεντζάτος)

Δε μιλώ, μόνο, για τις θυσίες του λαού, που αυτοί, οι οποίοι τον ανάγκασαν να τις υποστεί και τις επέβαλαν, ολοφύρονται πως συμπάσχουν μαζί του. Σαν τον ιεροεξεταστή που λέει: αυτό σου το βασανιστήριό, τον ίδιο πόνο προκαλεί και σε μένα.

ΧΑΘΗΚΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΑΣ ΛΕΩ! ΧΑΘΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ!

ΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ. Άλλον δρόμο παίρνοντας. Άλλον σκοπό βαρώντας
Και τότε:

«Χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά και με ζουρνάδες
Γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
Και τα γόνατά τους θα λυγίσουν
Οι τρανοί σου
Και θα γίνουν των ραγιάδων
Οι ραγιάδες...»

(Κωστής Παλαμάς «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»)
 Πηγή.
http://www.anevlavis.gr/Default.aspx?tabid=127

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Σύγνεφο οι ακρίδες στα σπαρτά και ροκανάν τον κάμπο»"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

WikiLeaks: Κομματοκρατία στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών

Σύμφωνα με το εμπιστευτικό τηλεγράφημα 10ATHENS141 της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα που διέρρευσε στον ιστότοπο WikiLeaks, ο Αμερικανός πρέσβης Daniel Speckhard επισκέφθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2010 το διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας (ΕΥΠ) πρέσβη Κωνσταντίνο Μπίκα στο γραφείο του.

 Κατά τη συνομιλία των δύο ανδρών, διάρκειας μιας ώρας, ο Μπίκας δήλωσε στον Αμερικανό πρέσβη ότι επιδίωξή του ήταν να αυξήσει την παραγωγικότητα της ΕΥΠ. Ωστόσο, ο στόχος αυτός ήταν πολύ υψηλός σε μια υπηρεσία με έντονο το συνδικαλιστικό στοιχείο, στην οποία μάλιστα, η πλειοψηφία των στελεχών πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα.
Ο Μπίκας περιγράφει επίσης ότι έχει εντοπίσει Δνσεις που πρέπει να καταργηθούν ενώ εμφανίζεται επικριτικός για την απόδοση του τμήματος αναλύσεων, εντοπίζοντας το πρόβλημα στην υιοθέτηση του σχετικού μοντέλου λειτουργίας της CIA. Ο διοικητής της ΕΥΠ κρίνει ως υπερβολικά μεγάλο τον αριθμό των στρατιωτικών που υπηρετούν (αποσπασμένοι) στην υπηρεσία, θεωρώντας ότι οι αποσπάσεις θα πρέπει να γίνονται επιλεκτικά και για μικρότερο χρονικό διάστημα.
Για το ζήτημα των κομματικών διώξεων στην ΕΥΠ κατατέθηκαν πρόσφατα στη Βουλή δύο ερωτήσεις προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χ. Παπουτσή:
29 Αυγούστου 2011
Θέμα: Μία ακόμη δίωξη υπαλλήλου της ΕΥΠ
Στέλεχος της ΕΥΠ, που υπηρετεί σε παραμεθόριο μονάδα αιχμής και το οποίο πρόσφατα είχε καταγγείλει, ότι συνάδελφός του είχε αναρτήσει στους Η/Υ της μονάδας την φωτογραφία του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, έλαβε γνώση το πρωί της 25.8.2011 ότι μετατίθεται στην Αθήνα, που είναι ο τόπος συμφερόντων του. Εν τούτοις, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, λαμβάνει διαταγή υποχρεωτικής μετάθεσης σε άλλη περιφερειακή μονάδα, εκτός του τόπου συμφερόντων του.

Γιατί αυτή η αιφνίδια μεταβολή; Απλά διότι είχε καταθέσει αίτηση εξαίρεσης του υψηλόβαθμου στελέχους της υπηρεσίας που είχε αναλάβει να διερευνήσει την καταγγελία του με την αιτιολογία ότι ο ανωτέρω τον είχε «πιέσει» να την αποσύρει «για να μην έχει επιπτώσεις».
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Εφαρμόσθηκε η Πάγια Διαταγή περί μοριοποίησης εσωτερικών μεταθέσεων, εάν πράγματι προέκυψαν μέσα σε μία ημέρα υπηρεσιακές ανάγκες και δεν είναι μία ακόμη δίωξη στελέχους της ΕΥΠ, που δεν ενέδωσε σε πιέσεις και απειλές;

Αληθεύει ότι πράγματι η έρευνα της καταγγελίας ανατέθηκε σε πρόσωπο, το οποίο εμπλέκεται στην υπόθεση;
Ο ερωτών
Ιωάννης Κοραντής

ΘΕΜΑ: Πειθαρχικές διώξεις, μεταθέσεις και προαγωγές αποκλειστικά με κομματικά κριτήρια στην ΕΥΠ.

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είναι επιφορτισμένη από τον ιδρυτικό της νόμο, μεταξύ άλλων, με το αντικείμενο της συλλογής πληροφοριών με σκοπό τη διαφύλαξη της εθνικής μας ασφάλειας και της προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων καθώς και της πρόληψης και αντιμετώπισης δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η φύση της αποστολής της υπηρεσίας, η γεωστρατηγική θέση της χώρας αλλά και οι διεθνείς εξελίξεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος επιβάλλουν τη διαρκή ετοιμότητα του προσωπικού, την ομόνοια και την σύμπνοια των στελεχών της και την γενικότερη άριστη λειτουργία της υπηρεσίας.

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει διαταραχθεί το καλό κλίμα εργασιακής ειρήνης, που επικρατούσε εντός της υπηρεσίας τα τελευταία δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια. Καθημερινά, βγαίνουν στην επιφάνεια ενδοϋπηρεσιακές διαμάχες, ενώ έχει χαθεί κάθε μορφή αγαστής συνεργασίας μεταξύ της διοίκησης και των στελεχών της υπηρεσίας. Ενδεικτικό του γενικότερου κλίματος αναξιοκρατίας, δυσαρέσκειας και έλλειψης εμπιστοσύνης των στελεχών προς τη διοίκηση είναι το γεγονός, ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΥΠ περίπου τα μισά από τα στελέχη της, που είχαν τα προσόντα να κριθούν Προϊστάμενοι Τμημάτων, σύνολο 110 άτομα, ζήτησαν με αίτησή τους να εξαιρεθούν από την διαδικασία κρίσεων και να μην αναλάβουν οποιαδήποτε θέση ευθύνης υπό την παρούσα διοίκηση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλά Τμήματα να παραμένουν ακέφαλα, καθότι η διοίκηση δεν θέλει να τοποθετήσει Προϊσταμένους μη αρεστούς σε αυτή.



Δυστυχώς, υπό το καθεστώς της ευνοιοκρατίας και του άκρατου κομματισμού που επικρατεί σήμερα στην ΕΥΠ, είναι φυσικά αδύνατον να παραχθεί οποιοδήποτε εθνικά ωφέλιμο έργο, ενώ από συγκεκριμένες αναξιοκρατικές επιλογές είναι φανερό ότι τίθενται σε αμφισβήτηση ακόμη και τα εθνικά μας συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά την τελευταία διετία, η παρούσα διοίκηση έχει ασκήσει πρωτοφανείς και ανυπόστατες διώξεις ή ακόμη έχει επιβάλλει πειθαρχικές ποινές σε βάρος υπαλλήλων και μεταξύ των οποίων και συνδικαλιστές όπως των προέδρων των δύο πρωτοβάθμιων σωματείων της υπηρεσίας αλλά και του προέδρου και αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας των υπαλλήλων (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.), οι οποίες έχουν καταγγελθεί και από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Ο αριθμός των πειθαρχικών διώξεων που έχουν ασκηθεί κατά την τελευταία διετία ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο των προηγούμενων πέντε ετών με αποτέλεσμα να δημιουργείται κλίμα εκφοβισμού, ανασφάλειας και τρόμου σε βάρος των υπαλλήλων και ειδικότερα των νεοτέρων από αυτούς.



Παράλληλα, ενώ η διοίκηση είναι ιδιαίτερα επιμελής στην άσκηση πειθαρχικών διώξεων σε βάρος συνδικαλιστών, δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει τις πειθαρχικές διώξεις σε βάρος υπαλλήλων που κατηγορούνται από διετίας για διάφορα αδικήματα, ακόμη και κακουργηματικού χαρακτήρα ή τις έστειλε στο αρχείο επικαλούμενη δήθεν την «εργασιακή ειρήνη» μόνο και μόνο επειδή είναι φίλα προσκείμενοι στη σημερινή κατάσταση. Με το ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει και την προανάκριση σε βάρος υπαλλήλου που κατηγορείται από τον αρμόδιο Εισαγγελέα για τον ξυλοδαρμό υφισταμένης του συνάδελφου εντός της υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, στις 4 Ιανουαρίου του 2011, υπάλληλος που υπηρετεί σε Μονάδα ακριτικού νησιού, υπέβαλλε μήνυση σε βάρος του Προϊσταμένου της, ότι ξυλοκοπήθηκε από τον ίδιο εντός της υπηρεσίας, ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη και παραπέμπεται από τον αρμόδιο Εισαγγελέα στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο για να δικαστεί για τα αδικήματα του ξυλοδαρμού και της απειλής. Αντίθετα, η διοίκηση της ΕΥΠ, αν και είναι σε γνώση του περιστατικού από την πρώτη στιγμή και αν και έχει διενεργήσει προανάκριση, η οποία ολοκληρώθηκε στις 7 Ιανουαρίου, έκτοτε ουδεμία συνέχεια έχει δώσει στο περιστατικό, καθώς δεν έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη σε βάρος του κατηγορούμενου υπαλλήλου και φυσικά δεν έχει επιβληθεί σε βάρος του καμία ποινή. Αντίθετα η διοίκηση της υπηρεσίας αντάμειψε τον συγκεκριμένο υπάλληλο με μετάθεση σε κεντρικότερη μονάδα και στη συνέχεια επελέγη προς απόσπαση σε Μονάδα του εξωτερικού για να αυξηθεί και ο μισθός του. Μόνο όταν η υπάλληλος-θύμα ζήτησε εγγράφως να ενημερωθεί για την εξέλιξη του πορίσματος της προανάκρισης, κοινοποιώντας ταυτόχρονα το αίτημά της αυτό στον Υπουργό, στον Εισαγγελέα του Αρείου πάγου και στον Γ.Ε.Δ.Δ., ανακλήθηκε η απόσπαση στο εξωτερικό του κατηγορούμενου ποινικά υπαλλήλου. Ενώ λοιπόν, η Δικαιοσύνη έκανε το καθήκον της και παρέπεμψε τον υπάλληλο σε δίκη για να διαλευκανθούν τα καταγγελλόμενα, η διοίκηση της ΕΥΠ εννέα μήνες μετά τον ξυλοδαρμό δεν έχει ασκήσει καν πειθαρχική δίωξη, ούτε έχει βέβαια επιβάλλει καμία ποινή, προκαλώντας φόβο και ανασφάλεια στους υπάλληλους ολόκληρης της υπηρεσίας που είναι σε γνώση των γεγονότων.



Σε αυτό το «κομματικό χορό των διώξεων», προστίθενται και οι μεταθέσεις οι οποίες γίνονται με αποκλειστικό κριτήριο τις εικαζόμενες κομματικές θέσεις του κάθε υπαλλήλου. Έτσι, υπάλληλος που υπηρετούσε στο εξωτερικό, επανατοποθετήθηκε, όπως προβλέπεται στην Πάγια Διαταγή για τους επαναπατριζόμενους, στην Κεντρική Υπηρεσία στην Αθήνα. Όμως, η μετάθεσή του στην Αθήνα κράτησε μόλις μισή ημέρα και στη συνέχεια μετατέθηκε σε ακριτικό νησί κατά παράβαση της σχετικής Πάγιας Διαταγής περί μεταθέσεων. Σημειωτέον, ότι πριν από την μετάθεσή του στο εξωτερικό υπηρετούσε πάλι σε νησί της παραμεθορίου. Αλήθεια, μήπως αιτία αυτής της δυσμενούς μεταχείρισης είναι οι καταγγελίες του σε βάρος συναδέλφου του, ότι είχε αναρτήσει στον υπηρεσιακό υπολογιστή του φωτογραφίες του Κεμάλ Ατατούρκ και οι πιέσεις που δέχθηκε από υπηρεσιακά και συνδικαλιστικά στελέχη για να αποσύρει την καταγγελία του, έχουν σχέση με την νέα δυσμενή μετάθεσή του εκτός του τόπου συμφερόντων του;



Επιπλέον, για ποιο λόγο μετατέθηκαν εκτός της Κεντρικής Υπηρεσίας στελέχη ικανά που δεν έχουν δώσει ποτέ την παραμικρή αφορμή, που υπηρετούσαν σε επιχειρησιακές θέσεις πρώτης γραμμής ή στελέχη, άψογα τεχνικά καταρτισμένα και εκπαιδευμένα, με όρεξη για δουλειά αφού πρώτα μετατέθηκαν σε θέσεις ανενεργές, τώρα μετατίθενται σε παραμεθόριες Περιφερειακές Μονάδες μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους, χωρίς να υφίσταται κανένας προφανής υπηρεσιακός λόγος για να το επιβάλλει; Μήπως έφταιξε το γεγονός ότι κάποιοι έβαλαν υποψηφιότητα στις αμφιβόλου νομιμότητας «συνδικαλιστικές» «εκλογές» που επίκεινται και δεν δέχθηκαν να προσδεθούν στο άρμα συγκεκριμένων «συνδικαλιστών»; Με το ίδιο κομματικό κριτήριο και όχι το υπηρεσιακό όφελος υλοποιούνται και οι μεταθέσεις σε Μονάδες του εξωτερικού. Για παράδειγμα, υπάλληλος πρώην διευθυντής επί προηγούμενων διοικήσεων τόσο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και της Νέας Δημοκρατίας αποκλείστηκε από την απόσπασή του στο εξωτερικό, παρόλο που ήταν πρώτος στη επετηρίδα με βάση τα μόρια. Επιπλέον, από τις αποσπάσεις εξωτερικού πρόσφατα κόπηκαν θέσεις επιχειρησιακών στελεχών – ο συνολικός αριθμός των επιχειρησιακών στελεχών στο εξωτερικό είναι ο μικρότερος στα χρονικά της υπηρεσίας – για να αντικατασταθούν από διοικητικούς υπαλλήλους φίλα κομματικά προσκείμενους στην παρούσα διοίκηση και κομματική/κυβερνητική ηγεσία.



Μέρος της ίδιας πολιτικής, αποτελεί και η μη μονιμοποίηση των δοκίμων υπαλλήλων, που προσλήφθηκαν το 2009, κατόπιν Διαγωνισμού που διενήργησε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, αν και έχουν συμπληρώσει τη διετία του δόκιμου υπαλλήλου που προβλέπει η νομοθεσία και ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων, εδώ και έξι μήνες, η διοίκηση της υπηρεσίας και το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο δεν προχωρούν στην έκδοση της απόφασης μονιμοποίησής τους, ασκώντας με αυτόν τον τρόπο ψυχολογική βία; Προφανώς, η πρόσληψή τους στην υπηρεσία την περίοδο που κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία αποτελεί συνολικά για όλους «κώλυμα μονιμοποίησης» από την παρούσα διοίκηση.

Όλα τα παραπάνω πρωτοφανή φαινόμενα έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στην υπηρεσία, καθημερινές διαμάχες και πόλεμο ανακοινώσεων ανάμεσα στις συνδικαλιστικές ομάδες, ανάμεσα στους συλλόγους των εργαζομένων και ανάμεσα στα ίδια τα στελέχη φθάνοντας στο σημείο να δημοσιεύονται μέχρι και απαξιωτικά για την υπηρεσία δημοσιεύματα στον Τύπο και στο Διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί η απαραίτητη ηρεμία, ομοψυχία και προσήλωση στο εθνικό έργο της υπηρεσίας από τα στελέχη της με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της υπηρεσίας.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω ερωτάται ο κ. Υπουργός:



- Γιατί ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η πειθαρχική διαδικασία για τον καταγγελλόμενο ξυλοδαρμό υπαλλήλου σε ακριτικό νησί από τον Προϊστάμενο της και σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα;



-Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία διενεργούνται οι μεταθέσεις και οι αποσπάσεις υπαλλήλων της Υπηρεσίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό;



-Γιατί δεν μονιμοποιούνται οι δόκιμοι υπάλληλοι που προσλήφθηκαν στην υπηρεσία το έτος 2009;



-Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει ώστε να επαναφέρει το απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων της, κλίμα ηρεμίας και συνεργασίας στη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;



ΑΘΗΝΑ 5-9-2011

Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΑΚΟΣ

Written by strategy on September 07, 2011 under Ιntelligence Report

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Το σιδερένιο γράμμα (του Ν. Λυγερού)

Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Κάτσιος

Κείμενο:
Το σιδερένιο γράμμα
http://www.lygeros.org/3455-gr.php

Σκίτσο:
http://www.lygeros.org/Dessins/5383.jpg

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το σιδερένιο γράμμα (του Ν. Λυγερού)"

Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της.

Ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε πρόσφατα ότι η Γερμανία χρωστάει περισσότερα στην Ελλάδα από ότι η Ελλάδα στην Γερμανία.

Παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα  http://www.greece.org/blogs/wwii/  και υπογράψετε το Αίτημα του Φόρουμ Hellenic Professors and PhDs (Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίων και Διδάκτορες) που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα,  πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που  διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. 

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει  στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι  στην  Ήπειρο.  Ο Χίτλερ,  για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941.

Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους  Γερμανούς  όσο καμία άλλη χώρα  κάτω από την κατοχή τους.  Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον  300.000 Έλληνες  πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, « Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους  Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους ».

Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις  έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0  δισεκατομμυρίων δολαρίων. 

Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο. Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία  το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου  το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995. Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά  να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της  που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.

Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο:  εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα  163,8 δισεκατομμύρια δολάρια  και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων  στα 332  δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι  οι οφειλές της Γερμανίας  στην Ελλάδα για  το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε  575 δισεκατομμύρια δολάρια  (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).  Ο Γερμανός  ιστορικός οικονομολογίας  Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011, guardian.co.uk, June 21, 2011).

 Οι  Γερμανοί  δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες  μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα  μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί  δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών,  έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών.  Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. 

Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα,  πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που  διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. 

 Πηγή.
http://www.mikres-ekdoseis.gr/2011/09/blog-post_07.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της."