
.
.
.
του Αθ. Τσακνάκη
.
Ο όρος «θεσιθηρία» προέρχεται από την
σύνθεση των λέξεων «θέση» και «θήρα» (κυνήγι), άρα, κατ’ αρχήν,
«θεσιθήρας» είναι ο άνθρωπος που κυνηγά μιά θέση, φαινόμενο που δεν θα
έπρεπε να χαρακτηρίζεται ως «αποκρουστικό», αφού κάθε άνθρωπος
δικαιούται μία θέση εντός τής κοινωνίας που τον γέννησε. Ωστόσο, ο όρος
«θεσιθηρία» φέρει, πλέον, μόνον αρνητική φόρτιση και υπονοεί εκείνη
ακριβώς την ψυχική διαστροφή, κατά την οποία ένας άνθρωπος κυνηγά
απεγνωσμένα και με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο μία θέση στον δημόσιο
τομέα, επειδή προσβλέπει στην «μονιμότητα» και στην «αργομισθία».
Όταν η θεσιθηρία εμφανίζεται σε
μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων, τότε η κοινωνία, που την υφίσταται,
οπωσδήποτε νοσεί, αλλά δεν κινδυνεύει άμεσα. Όταν, όμως, η συγκεκριμένη
διαστροφή χαρακτηρίζει τις προσδοκίες...