Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Γιατι δεν έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας.

Oι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι έχουν τον έλεγχο της ζωής τους ακόμη και κάτω από το πιο στυγνό καθεστώς. Όμως πολλές φορές έτσι αρνούνται να καταλάβουν την πραγματική τους κατάσταση και έτσι δεν κάνουν τίποτε για να την αλλάξουν.--Δείτε το παρακάτω βίντεο.--

1. Από ψυχολογικής μεριάς αυτές οι πληροφορίες δεν είναι εύκολο να τις χωνέψεις,έτσι κάποιοι απρίπτουν αυτές τις πληροφορίες και συνεχίζουν την ζωή τους με τον ίδιο τρόπο. Ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ο,τι αυτές οι πληροφορίες θα τον αναγκάσουν να αναδιοργανώσει και να επαναπρογραματίσει αρκετές πληροφορίες που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια και ο εγκέφαλος θα παλέψει γιατί χρειάζεται μεγάλη νοητική προσπάθεια και ο καλύτερος τρόπος να αποφύγει τέτοια κόπωση,είναι να απορρίψει αυτές τις πληροφορίες.
2. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το πρόβλημα του εγωισμού.Λόγω του εγωισμού θα παλέψει εσένα και τις πληροφορίες σου,επειδή αυτός δίνει μεγαλύτερη βάση στα λόγια του παρά στα δικά σου.Δεν μπορούν να δεχτούν ο,τι μπορεί να έπεσες σε τόσο πολύτιμες αλήθειες,που δεν είχαν προσέξει νωρίτερα και υπερασπίζοντας το ΕΓΩ τους διαγράφουν τους ισχυρισμούς σου.

3. Σε πολλές περιπτώσεις το άτομο είναι τόσο βολεμένο με την καλή ζωή, που απλά δεν θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής και δεν τον ενδιαφέρει για το τι γίνεται στον κόσμο. Είναι υπερβολικά συγκεντρωμένοι στον εαυτό τους
4. Πρέπει να καταλάβεις ο,τι πολλοί απ'αυτούς δεν είναι έτοιμοι να αποκοληθούν (από το μάτριξ) και πολλοί από αυτούς είναι τόσο αδρανής και απελπιστικά εξαρτημένοι από το σύστημα που θα παλέψουν για να το προστατέψουν
5. Πιστεύουν και εκτιμούν την φωνή του συστήματος,έχει γίνει η πρωτεύων οργανώτρια της πραγματικότητάς τους.Και αυτή δεν είναι άλλη από τα ΜΜΕ.

ypogeia-drasi.blogspot.gr/



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατι δεν έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας."

Διευκρινίσεις περί ΑΟΖ


Του Νίκου Λυγερού

Η ΑΟΖ αποτελεί ένα δείγμα υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα και όχι μια απλή κίνηση τακτικής σε οικονομικό επίπεδο. Η εμβέλεια της ΑΟΖ προέρχεται από τη στρατηγική, ενώ το βάρος της από την οικονομία. Κι αν είναι ισχυρό χαρτί για την πατρίδα, είναι ακριβώς επειδή υπάρχει αυτός ο συνδυασμός. Απλώς πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και με τις έννοιες που καθορίζουν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Υπάρχει μια σειρά στη διαδικασία της ΑΟΖ, η οποία δεν είναι μόνο ορθολογική, αλλά και αποτελεσματική. Πρώτα γίνεται η θέσπισή της, η οποία γίνεται πάντα μονομερώς. Ύστερα σε διμερείς σχέσεις γίνεται η οριοθέτηση της επαφής των δύο ΑΟΖ. Στη συνέχεια γίνεται η οικοπεδοποίηση και μετά η αδειοδότηση, όπου θα είναι υποψήφιες οι ξένες, ή μη, εταιρείες. Αυτός ο τρόπος είναι ο πιο ανθεκτικός για την υψηλή στρατηγική της ΑΟΖ. Όλα τα άλλα που ακούμε προέρχονται από μη ειδικούς που δεν έχουν διαβάσει ούτε το Δίκαιο της Θάλασσας, ούτε τα κείμενα του Θ. Καρυώτη, ούτε το έργο του Σ. Κασσίνη. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να «κολλήσουμε» πάνω στην Τουρκία, η οποία θα είναι ούτως ή άλλως ο έκτος παίκτης στις διαπραγματεύσεις μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την Ιταλία, με την οποία έχουμε υπογράψει από το 1977 συμφωνία περί υφαλοκρηπίδας και να πατήσουμε την ΑΟΖ μας ακριβώς πάνω στα ίδια σημεία. Μετά έχουμε την Αλβανία, η οποία είναι θετική, όπως ξέρουμε. Βέβαια, το ίδιο ισχύει και με την Κύπρο. Με τη Λιβύη πρέπει να προσέξουμε την υπόθεση της Γαύδου. Κι όσον αφορά στην Αίγυπτο, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπέγραψε συμφωνία για την ΑΟΖ με την Κύπρο, ακόμα και αν θεωρείται παραδοσιακά ως σύμμαχος της Τουρκίας. Αυτά τα στρατηγικά βήματα για τον καθορισμό της ΑΟΖ τα έχουμε ήδη αναλύσει εδώ και καιρό. Απλώς τα διευκρινίζουμε επειδή βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη. Επιπλέον, αυτός ο στρατηγικός συνδυασμός είναι απόλυτα συμβατός με τις μελέτες του Α. Φώσκολου και του Η. Κονοφάγου. Κατά συνέπεια, έχουμε ένα ολόκληρο σχέδιο δράσης, το οποίο είναι εθνικό και ορθολογικό, ενταγμένο στο πεδίο της θεωρίας παιγνίων μη μηδενικού αθροίσματος με ένα τοποστρατηγικό υπόβαθρο. Αυτό έχουν αντιληφθεί και οι πολιτικοί μας πλέον. Γι’ αυτό το λόγο, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι αυτή της ΑΟΖ και βέβαια το 2012 θα είναι το έτος θέσπισης της ΑΟΖ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διευκρινίσεις περί ΑΟΖ"

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Το ελληνικό δημόσιο.

Η μεγάλη πολιτική απάτη




Γράφει ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος ---
Στον ελληνικό δημόσιο τομέα απασχολούνται αμέσως και εμμέσως περί τα 1.110.000 άτομα. ---Ο αριθμός αυτός υποδηλώνει ότι, με μέσον όρο 3,5 άτομα ανά ελληνικό νοικοκυριό, 3.885.000 Έλληνες εξαρτώνται από το κράτος, τόσον επαγγελματικά όσο, κατ’ επέκταση, και οικονομικά. Πρόκειται για το 35% του ελληνικού πληθυσμού, ποσοστό που είναι και το υψηλότερο στην Ευρώπη –το οποίο και υπερτριπλασιάστηκε από το 1981 έως σήμερα.

Τούτο σημαίνει ότι, πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως η ΝΔ, μέσα σε τριάντα χρόνια δημιούργησαν έναν κρατικοδίαιτο πληθυσμό τον οποίο τροφοδοτούσαν με δανεικά και που σήμερα αποτελεί για την χώρα και το μέλλον των παιδιών της ένα πολυπλόκαμο και κυριολεκτικά αδίστακτο τέρας. Πρόκειται για μία ακίνητη και σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένη γραφειοκρατία ολοκληρωτικού τύπου, η οποία όχι μόνον είναι αδιάβροχη σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, αλλά και εξαιρετικά επιθετική κάθε φορά που κρίνει ότι διακυβεύονται τα προνόμιά της. Αυτή η γραφειοκρατία, με ηγέτες δήθεν συνδικαλιστές, όχι μόνον παρεμπόδισε και ακύρωσε τις περισσότερες προσπάθειες παραγωγικής βελτιώσεως και εξελίξεως της οικονομίας, αλά επεδόθη και σε μία πρωτοφανή κατασπατάληση δημοσίου πλούτου, εμποδίζοντας κάθε πρωτοβουλία εξορθολογισμού του Δημοσίου.
Από ποσοτικής πλευράς, την περίοδο 1984-2009 έχουμε καταγράψει ακυρώσεις 1.260 επενδυτικών σχεδίων, συνολικής αξίας 21 δισεκατ. δολλαρίων περίπου, μέσω των οποίων θα είχαν δημιουργηθεί και 100.000 θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αυτή η πληθωρική γραφειοκρατία απορροφούσε 7% παραπάνω από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας μας σε σύγκριση με άλλες χώρες μέλη του Οργανισμού –ποσοστό που σωρευτικά αντιστοιχεί σε 220 δισεκατ. ευρώ για την περίοδο 1982-2009. Αν στο ποσό αυτό προστεθούν εκβιαστικές απεργίες, κλοπές, σπατάλες, καταχρήσεις και άλλα τινα, τότε μπορούμε άνετα να μιλήσουμε για μία “μεγάλη ληστεία”, ύψους 500 δισεκατ. ευρώ, ήτοι δύο φορές το σημερινό ΑΕΠ της χώρας.
Με το ξέσπασμα της κρίσης, η ελληνική γραφειοκρατία είδε να περιορίζονται αμοιβές και συντάξεις των μελών της, πλην όμως ουδείς δημόσιος υπάλληλος απελύθη. Αντιθέτως, σημαντικό μέρος από τις δανειακές ενέσεις που δέχεται η χώρα απορροφάται από την γραφειοκρατία, η οποία δεν διστάζει να απεργεί για ψύλλου πήδημα εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.
Στην αντίπερα όχθη, ο ιδιωτικός τομέας της εργασίας και των επιχειρήσεων πληρώνει βαρύτατο τίμημα στον βωμό της κρίσης. Τα δύο τελευταία χρόνια, βοηθούντων και των “ομάδων εφόδου” της κομμουνιστικής αριστεράς, πάνω από 700.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι άνευ εργασίας και περί τις 200.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Από την άλλη, υγιείς ιδιωτικές επιχειρήσεις κλονίζονται και η πρώτη βιομηχανία της χώρας, ο τουρισμός, παραπαίει. Εν ολίγοις, η ιδιωτική οικονομία απειλείται και αυτή με κατάρρευση και το μέλλον της κυριολεκτικά κρέμεται από μία κλωστή.
Όλα αυτά αποτελούν βούτυρο στην φρυγανιά αδίστακτων πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες, μέσα από την αντιμνημονιακή ρητορική τους, επιχειρούν μία μεγάλη απάτη. Ερήμην της πραγματικότητος, προσπαθούν να προσεταιρισθούν τους εγκάθετους του πελατειακού πολιτικού συστήματος, ήτοι τους βολεμένους του δημοσίου τομέα –που στην ουσία είναι και η πηγή της κρίσης δημοσίου χρέους που πλήττει την Ελλάδα. Χωρίς ίχνος αιδούς, τούς υπόσχονται “μαγικές λύσεις”, που είναι το ισοδύναμο τού “λεφτά υπάρχουν” του κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου. Προτείνουν αναδιαπραγματεύσεις του μνημονίου και άλλα παρόμοια, χωρίς να εξηγούν πού θα βρεθούν τα χρήματα για να χρηματοδοτηθούν τα ελλείμματα του Δημοσίου –τα οποία, βέβαια, θα πάρουν την ανηφόρα αν αντιστραφούν οι πολιτικές του μνημονίου. Αποκρύπτουν, επίσης, το γεγονός ότι ήδη, λόγω της ακυβερνησίας, τα ελλείμματα αυτά μεγαλώνουν, με δεδομένες τις καθυστερήσεις στην είσπραξη φορολογικών εσόδων και το πάγωμα των αποκρατικοποιήσεων.
Οι νέοι αυτοί πολιτικοί αγύρτες κάνουν πως δεν βλέπουν την φυγή των καταθέσεων από τις τράπεζες και προσποιούνται πως δεν γνωρίζουν ότι καμμία ανάπτυξη δεν θα μπορέσει να υπάρξει στην Ελλάδα με χρεοκοπημένο τον τραπεζικό τομέα –ο οποίος μόνον αν αρχίσουν να επανακάμπτουν οι καταθέσεις θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του και να παίξει αναπτυξιακό ρόλο. Ας σημειωθεί δε ότι τα 18 δισεκατ. ευρώ κεφάλαια που δίδονται στις τράπεζες προέρχονται από την περίφημη δανειακή σύμβαση που ορισμένοι θέλουν να επαναδιαπραγματευθούν, ενώ ταυτοχρόνως μάς λένε ότι λεφτά υπάρχουν για ανάπτυξη της οικονομίας ακόμη και αν καταγγείλουμε το μνημόνιο. Πρόκειται για ψεύδος ολκής, το οποίο στις σημερινές συνθήκες προσλαμβάνει εγκληματικό χαρακτήρα. Η χώρα αντιμετωπίζει κολοσσιαίο πρόβλημα ρευστότητας και αν οι καταθέσεις στις τράπεζες πέσουν κάτω από τα 150 δισεκατ. ευρώ, την στιγμή που οι οφειλές προς αυτές ξεπερνούν τα 250 δισεκατ. ευρώ, η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη.
Ποιος θα καταβάλει, τότε, το κόστος της μεγάλης πολιτικής απάτης;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το ελληνικό δημόσιο."

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ-ΚΑΝΕΛΛΗ-«δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα».

Τα άκρα καταστρέφουν τη χώρα. Η παροιμία «δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα», έγινε γνωστή, σύμφωνα με τις επικρατέστερη εκδοχή, από τον Κολοκοτρώνη.
Ο Γέρος του Μοριά, πριν την έναρξη της επανάστασης, βρίσκεται στη Ζάκυνθο και πληροφορείται για τη διαμάχη μεταξύ του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και του τότε τσάρου της Ρωσίας, για τον έλεγχο της Πολωνίας.
Ο Κολοκοτρώνης ρώτησε να μάθει ποια είναι η Πολωνία. Όταν πληροφορήθηκε ότι πρόκειται για ένα κράτος που ούτε Ρωσικό, ούτε Γαλλικο είναι, σχολίασε: «Δύο ψυχικοί (γάιδαροι) μαλώνουνε σε ξένο αχυρώνα».


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ-ΚΑΝΕΛΛΗ-«δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα»."

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Οι συμβουλές των αρχαίων Έλληνων στους σύγχρονους

Τι συμβουλές θα έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες στους σύγχρονους, που ταλανίζονται από την οικονομική και πολιτική κρίση; αναρωτιέται το BBC, προβάλλοντας τις ρήσεις και τις διδαχές φιλοσόφων όπως ο Σωκράτης, αλλά και τις αποφάσεις του Σόλωνα και του Κλεισθένη, ως ιδιαίτερα χρήσιμα παραδείγματα για όποιον αναζητά την «φώτιση» του αρχαίου πνεύματος.

Tο άρθρο υπογράφει ο λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Armand D' Angour ο οποίος είναι και συγγραφέας του βιβλίου «Οι Έλληνες και το Νέο: η καινοτομία στην αρχαία ελληνική φαντασία και εμπειρία».



Χρέος, διχασμός και εξέγερση. Αυτή ήταν η Αθήνα του 6ου αιώνα π.Χ.

Αρχικά ο καθηγητής αναφέρεται στον 6ο αιώνα π.Χ. και τον Σόλωνα. «Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. οι πολίτες της Αθήνας βαρύνονταν από χρέη, κοινωνικό διχασμό και ανισότητες, με τους φτωχούς αγρότες έτοιμους να πουληθούν ως σκλάβοι, απλώς και μόνο για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Η εξέγερση ήταν επικείμενη, ωστόσο ο αριστοκρατικής καταγωγής Σόλων, αναδείχθηκε ως δίκαιος μεσολαβητής μεταξύ πλουσίων και φτωχών.



Κατήργησε τα δεσμά του χρέους, περιόρισε την ιδιοκτησία γης, ενώ δημιούργησε τάξεις πολιτών με διαφορετικά επίπεδα πλούτου και συνεπώς αντίστοιχες οικονομικές υποχρεώσεις. Τα μέτρα του, παρότι δέχθηκαν επιθέσεις από όλες τις πλευρές, υιοθετήθηκαν και άνοιξαν τον δρόμο για την δημιουργία της δημοκρατίας», γράφει ο D' Angour.



Συμπεραίνει μάλιστα ότι η επιτυχία του Σόλωνα δείχνει ότι οι μεγάλοι ηγέτες πρέπει να έχουν το κουράγιο υλοποιήσουν μη δημοφιλή, συμβιβαστικά μέτρα, για το καλό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας.



Τι θα συμβεί μετά; Ο Δελφικός χρησμός

Αναφερόμενος στους ακατάληπτους χρησμούς του μαντείου των Δελφών, ο καθηγητής εικάζει ότι στην ερώτηση: «Πρέπει η Ελλάδα να αφήσει το ευρώ;» η απάντηση πιθανώς να ήταν: «Η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ, αν το ευρώ έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα» αφήνοντας όσους τάσσονται υπέρ και όσους τάσσονται κατά μιας εξόδου, να ερίζουν για το ποια ακριβώς είναι η σημασία του χρησμού. Σημειώνει ωστόσο ότι η πιο σοφή συμβουλή είναι τα περίφημα Δελφικά παραγγέλματα: «Γνώθι σαυτόν» και «Μηδέν άγαν».



Ο μύστης Πυθαγόρας

Αν οι σύγχρονοι Έλληνες νιώθουν να λυγίζουν από την οικονομική κρίση, μπορεί να βρουν παρηγοριά λέει ο Armand D' Angour στην ρήση του προγόνου τους, Πυθαγόρα που υπoστήριζε ότι όλα επανέρχονται, συνεπώς τίποτα δεν είναι τελείως καινούργιο. Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ήταν φιλόσοφος, μαθηματικός, ένας μύστης του 6ου αιώνα που πίστευε ότι οι αριθμοί κρύβονται πίσω από καθετί στο σύμπαν και ότι τα κοσμικά γεγονότα επαναλαμβάνονται σε ένα κύκλο 10.800 ετών.



Πρόσεχε, υπάρχουν και χειρότερα… Ο Οδυσσέας και η αντοχή

«Βάστα καρδιά, χειρότερα δεινά βαστούσες τότες που μού 'τρωγε ο αδάμαστος ο Κύκλωπας γενναίους 20 συντρόφους»* λέει ο Οδυσσέας κατά το ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του να μην λυγίσει λίγο πριν το τέλος, μετά από τόσες περιπέτειες. Το μήνυμα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, είναι ότι στο παρελθόν μπορεί να υπήρξαν ακόμη πιο δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες ωστόσο ξεπεράστηκαν με ευφυΐα και κουράγιο.



* (μτφ. Αργύρη Εφταλιώτη)



Είσαι βέβαιος ότι είναι σωστό αυτό; Η ακούραστη αναζήτηση του Σωκράτη

«Είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο το μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα για τα οποία με ακούτε να συζητάω εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους. Γιατί η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά, είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος» έλεγε ο Σωκράτης, ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι δικαιοσύνη;» και «πώς πρέπει να ζούμε;». Η κληρονομιά του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, είναι το καθήκον να συνεχίζουμε την ακούραστη αναζήτηση ακόμη και όταν- ή μάλλον ειδικά όταν- δεν είναι πιθανό να βρούμε σαφείς, οριστικές απαντήσεις.



Η πολιτική σάτιρα του Αριστοφάνη

Η κωμωδία του Αριστοφάνη «Βάτραχοι» του 405 π.Χ. περιέχει ειλικρινείς και ξεκάθαρες συμβουλές για τους «πολιτικά ασταθείς» συμπατριώτες του: διαλέξτε καλούς ηγέτες, αλλιώς θα ξεμείνετε με τους κακούς.



«Να κάνουμε ό,τι και την τελευταία φορά;» Ηράκλειτος ο στοχαστής

«Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι» έλεγε ο Ηράκλειτος, τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ενώ η αλλαγή είναι συνεχής, διαφορετικά πράγματα αλλάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Σε ένα περιβάλλον μόνιμης ροής, είναι σημαντικό να ορίσει κανείς κάποια σταθερά σημεία και να πιαστεί γερά από αυτά. Οι αγορές ομολόγων, το χρέος και τα πακέτα διάσωσης μπορεί να αποτελούν μια τέτοια πρόκληση.



Ο Ιπποκράτης αντιμέτωπος με την πραγματικότητα

Η δυτική ιατρική έχει τις ρίζες της στον Ιπποκράτη, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Αυτό που είναι εξαιρετικό στην αρχαία σκέψη περί υγείας και ασθενειών, είναι η ξεκάθαρη παραδοχή ότι οι γιατροί πρέπει να παρατηρούν με ακρίβεια και να καταγράφουν με ειλικρίνεια, ακόμη και όταν οι ασθενείς φεύγουν από την ζωή. Η μαγεία ή τα ευχολόγια δεν μπορούν να θεραπεύσουν. Μόνο η τίμια, εξαντλητική, εμπειρική παρατήρηση μπορεί να αποκαλύψει τι αποδίδει και τι όχι.



Αρπάζοντας την ευκαιρία: Ο Κλεισθένης και η δημοκρατία

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά την δύναμη της ευκαιρίας. Το να εκμεταλλεύεται κανείς μια δεδομένη στιγμή, μια ευκαιρία- στην δημόσια αγόρευση, στον αθλητισμό, στην μάχη- ήταν αξιοθαύμαστο και θεωρούνταν ένδειξη ικανότητας. Μετά το τέλος της τυραννίας του Πεισίστρατου, ο Κλεισθένης έπρεπε να δημιουργήσει ένα σύνταγμα πιο δημοκρατικό. Επινόησε λοιπόν με θαυμαστή ταχύτητα, ένα σύστημα αιρετής κυβέρνησης στην οποία όλοι οι πολίτες είχαν δικαίωμα ψήφου. Έτσι γεννήθηκε η πρώτη δημοκρατία στον κόσμο (δήμος=λαός εξηγεί ο καθηγητής).



Αρχιμήδης, ο εφευρέτης

Τέλος ο Armand D' Angour αναφέρεται στον Αρχιμήδη και το περίφημο «Εύρηκα!» που αναφώνησε βγαίνοντας ενθουσιασμένος από το λουτρό, όπου ανακάλυψε το νόμο του ειδικού βάρους. Το να βρει κάποιος την λύση σε ένα ακανθώδες πρόβλημα απαιτεί μεγάλη νοητική προσπάθεια, αλλά η απάντηση έρχεται συχνά όταν ρίχνεις τους ρυθμούς, όταν κλείνεις τον διακόπτη και απολαμβάνεις… το μπάνιο σου, καταλήγει ο καθηγητής.



[Αναδημοσίευση από ethnos.gr]



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr





ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι συμβουλές των αρχαίων Έλληνων στους σύγχρονους"

Ολες οι θεωρίες για το τέλος του κόσμου.

Ο άνθρωπος σίγουρα δεν είναι και το πιο αισιόδοξο ον που υπάρχει. Η τάση του προς τον αρνητισμό είναι έμφυτη και αν σε αυτή προσθέσουμε την απογοήτευση για τις συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο μας τότε το μείγμα είναι ιδανικό για να «ανθίσει» μια εσχατολογία χωρίς όρια. Η ανάγκη για μια δικαίωση που θα βάλει τέλος στην μιζέρια του παρόντος, θα αποκαταστήσει τις αδικίες και θα κάνει «επανεκκίνηση» στις ζωές μας οδηγεί σε μια άκρατη καταστροφολαγνεία.




Οι πιο αισιόδοξοι μιλούν για ένα τέλος που θα αποτελέσει νέα αρχή ή ένα πέρασμα σε μια πνευματική κατάσταση. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν πως δεν υπάρχει ύστερα και είτε λόγω ότι απλά ήρθε η ώρα μας είτε λόγω κάποιας θρησκευτικής τιμωρίας πρέπει να κλείσουμε τον κύκλο μας.



Στις μέρες μας, με την… απειλή του 2012 να βρίσκεται στο πίσω μέρους του μυαλού πολλών, οι θεωρίες για το τέλος του κόσμου ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια. Πρόσφατα κάποιος ιεροκήρυκας στις ΗΠΑ μας έδωσε ελάχιστο χρόνο καθώς προφήτευσε πως στις 22 Μαΐου όλα τελειώνουν. Είτε γιατί κάποιος θέλει να πουλήσει βιβλία, είτε γιατί έχει φάει βαριά το βράδυ ή γιατί απλά ήπιε ένα μπουκάλι ουίσκι «πετάει» τη δική του θεωρία «πατώντας» στις ανθρώπινες φοβίες.



Μέσω της φυσικής ή της θρησκευτικής οδού λοιπόν το τέλος έρχεται, όπως βέβαια είχε έρθει και πριν 11, πριν 111 ακόμα και πριν 1011 χρόνια. Μέσα σε όλη αυτή την ιστορία το τραγικό είναι πως κάποιοι πίστεψαν τόσο πολύ στο τέλος που θα τα άλλαξε όλα και έφυγαν πριν καν αυτό έρθει.



Οι… επιστημονικές θεωρίες



Ακόμα και οι πιο σκεπτικιστές τρομάζουν από θεωρίες που έχουν επιστημονικό υπόβαθρο. Το δημοφιλέστερο αλλά και πιο βάσιμο σενάριο είναι η σύγκρουση με έναν αστεροειδή. Έχει γίνει στον παρελθόν και δεν είναι απίθανο να γίνει ξανά στο μέλλον. Η «Nasa» τονίζει ότι μέχρι το 2036 η μόνη «πέτρα» που μας απειλεί είναι ο «Απόφι» με τις πιθανότητας να μας χτυπήσει να είναι μια στις 37. Πάντως θεωρείται πιθανό, αν ο αστεροειδής δεν είναι γιγάντιος, να μπορέσουμε να τον κομματιάσουμε ή να αλλάξουμε την πορεία του με πυρηνικά όπλα. (Στο http://neo.jpl.nasa.gov/ μπορείτε να δείτε αντικείμενα που βρίσκονται γύρω από τον πλανήτη)



Η επόμενη απειλή είναι ένας εσωτερικός εχθρός. Η έκρηξη ενός υπερηφαιστείου μπορεί να βάλει τέλος στη ζωή. Το ηφαίστειο στο Yellowstone των ΗΠΑ είναι αυτό που προβληματίζει περισσότερο τους επιστήμονες. Πάντως μια τέτοια έκρηξη είναι σπάνια καθώς οι μελέτες μιλούν για 1-2 κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια. (Στο http://topdocumentaryfilms.com/supervolcanoes/ μπορείτε να δείτε ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ για το θέμα). Η τρίτη επικρατέστερη επιστημονική θεωρία καταστροφής είναι μια πανδημία που θα σαρώσει τον πλανήτη. Η φτώχεια και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο μπορούν να οδηγήσουν και να γιγαντώσουν έναν λοιμό. Αυτό το σενάριο επίσης δεν θεωρείται απίθανο.



Υπάρχουν και αυτοί που μιλούν για την μακρινή εποχή που ο Ήλιος θα σβήσει. Σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια είναι αλήθεια ότι ο Ήλιος θα εξαντλήσει τα καύσιμα του. Οι επιστήμονες όμως τονίζουν πως το μέγεθος του είναι μικρό για να γίνει σουπερνοβα και να εκραγεί. Έτσι απλά θα αποδυναμώνεται σταδιακά έως ότου γίνει μια παγωμένη πέτρα. Τέλος δύο ακόμα θεωρίες μιλούν για μια πλήρης αντιστροφή της πολικότητάς του πλανήτη και για καταστροφή από μια μαύρη τρύπα που θα ρουφήξει τη Γη. Μάλιστα κάποιοι λένε πως ίσως το πείραμα που πραγματοποιείται στο ερευνητικό κέντρο CERN να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα που θα καταπιεί τον πλανήτη μας.
Το θρησκευτικό τέλος
Στις θρησκείες το τέλος αντιμετωπίζεται σαν λύτρωση και ώρα της κρίσης. Οι κακοί θα τιμωρηθούν και οι καλοί θα ανταμειφθούν για τον σεμνό τους βίο. Το εντυπωσιακό είναι πάντως πως σχεδόν όλες οι θεωρίες έχουν κοινά στοιχεία. Στον Χριστιανισμό η εσχατολογία βασίζεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου. Το τρομερά γεγονότα που περιγράφει θα οδηγήσουν στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την τελική κρίση. Η θεωρία του Ισλαμισμού δεν απέχει πολύ από την Χριστιανική καθώς μιλάει για τεράστιες καταστροφές, ένα κτήνος που θα κυριαρχήσει και τελικά τον Ιμάμ Μαντχί που θα διδάξει και θα ιδρύσει την αυτοκρατορία του Αλλάχ πάνω στη Γη. Ο Ιουδαισμός μιλάει για το τέλος των ημερών. Ο κόσμος με τη σημερινή του μορφή θα διατηρηθεί για 6.000 χρόνια και το τέλος του κόσμου ορίζεται στο 2240 μ.Χ.. Όλοι οι Εβραίοι του κόσμου θα συγκεντρωθούν στο Ισραήλ και οι εχθροί του θα αφανιστούν. Οι προφητείες μιλούν για ανακατασκευή του Ναού του Σολομώντα, ανάσταση των νεκρών και την εμφάνιση του Μεσσία που θα γίνει Βασιλιάς του Ισραήλ.



Τότε θα γίνει ο Αρμαγεδδών, ο πόλεμος του Γωγ και του Μαγώγ, με παρέμβαση του Θεού και επικράτηση των Εβραίων. Οι ινδουιστές πιστεύουν ότι βαθμιαία η ανθρωπότητα θα χειροτερεύει και τα σκοτεινότερα ένστικτα των ανθρώπων θα βγουν στην επιφάνεια. Όμως ένας Άβαταρ, ο Καλκί, θα αποκαταστήσει τις αδικίες και ένας χρυσός αιώνας, ο Κρτα Γιούγκα θα ανατείλει. Ο Βούδας τώρα είχε προφητεύσει ότι οι διδασκαλίες του θα ξεχνιούνταν σε 500 χρόνια, αλλά μεταγενέστεροί του, όπως ο Μπούνταγκόσα μετέθεσαν το χρονικό διάστημα στα 5000 χρόνια. Αφού ξεχαστούν τα πάντα ένας νέος Βούδας, ο Μετρέγια, θα εμφανιστεί, αφού ενσαρκωθεί από τον Παράδεισο που βρίσκεται και θα βοηθήσει ξανά τους ανθρώπους να βρουν το δρόμο προς τη Νιρβάνα.



Ο Ζωροαστρισμός μιλάει για μια μάχη μεταξύ των καλών και των κακών και στη συνέχεια την τελική κρίση. Οι κακοί θα τιμωρηθούν για τρεις ημέρες αλλά τελικά θα συγχωρεθούν. Σύμφωνα με τους Ινδιάνους Χόπι το τέλος του κόσμου θα σημάνει ο ερχομός του λευκού ανθρώπου, οπότε και η γη θα μαστιγώνεται από σιδερένια φίδια, πέτρινα ποτάμια και δίχτυα αράχνης, ενώ η θάλασσα θα γίνει μαύρη. Ένα μπλε αστέρι θα πέσει στη γη και θα ξεκινήσουν πόλεμοι αλλά όσοι κατανοήσουν τις προφητείες και ζήσουν στις περιοχές των Χόπι, θα σωθούν.



Έπειτα, ο Παχάνα, ο μεγάλος λευκός αδελφός θα έρθει στη γη για να διδάξει τους ανθρώπους. Τέλος στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε η πίστη ότι η κυριαρχία του Δία δεν θα είναι παντοτινή. Ο πατέρας Θεών και ανθρώπων θα εκθρονιστεί από έναν απόγονό του, ακριβώς όπως είχε συμβεί με τον πατέρα του Κρόνο και τον παππού του Ουρανό, αιώνες παλιότερα. Το όνομα του νέου Θεού δεν αποκαλύπτεται αλλά είναι ένα τρομερό μυστικό που γνωρίζει μόνος ο Προμηθέας.



Οι θεωρίες που έπεσαν έξω



1000: Τότε περίμεναν για πρώτη φορά την Αποκάλυψη που όμως δεν ήρθε.



1033: Η Αποκάλυψη μετατέθηκε για τα 1000 χρόνια από την σταύρωση του Χριστού αλλά και πάλι τίποτα



20 Φεβρουαρίου 1524: Ένας κατακλυσμός 8α αφάνιζε τον κόσμο σύμφωνα με τον Γερμανό Γιόχανες Στέφλερ.



19 Μαΐου 1719: Ο Ελβετός μα8ηματικός Ζακ Μπερνούλι προέβλεψε τη σύγκρουση ενός κομήτη με τη Γη.



1732: Το… πρώτο Τέλος του Κόσμου,σύμφωνα με τον Νοστράδαμο.



1834.: Ο αμερικάνος μεθοδιστής Ουίλιαμ Μίλερ ανακοινώνει πως στις 3 Απριλίου επιστρέφει ο Χριστός. Τελικά μεταθέτει την ημερομηνία για τις 7 Ιουλίου και στη συνέχεια για τις 21 Μαρτίου 1844. Τελικά καταλήγει στις 22 Οκτωβρίου 1844. Κατάφερε να συγκεντρώσει 50.000 που μάταια περίμεναν τον Μεσσία.



1874: Οι «Μάρτυρες του Ιαχωβά» περίμεναν την τελική μάχη του Αρμαγεδδώνα που τελικά πήρε αναβολή.



1910: Ο κομήτης του Χάλεϊ πλησιάζει τη Γη και κάποιοι είναι σίγουροι ότι θα μας χτυπήσει. Τελικά πέρασε σε τόσο μεγάλη απόσταση που ίσα που ήταν ορατός δια γυμνού οφθαλμού.



1914: Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» περιμένουν και πάλι τη μάχη του Αρμαγεδδώνα αλλά αναβάλλεται ξανά.



1982: Οι αστρονόμοι Γκρίμπιν και Πλάγκερμαν γράφουν σε ένα βιβλίο του ότι στις 10 Μαρτίου του 1982 η ευθυγράμμιση των πλανητών θα διαλύσει τα πάντα. Αφού δεν συμβαίνει τίποτα βγάζουν και δεύτερο βιβλίο που τονίζουν ότι τελικά η ευθυγράμμιση είχε γίνει το 1980 χωρίς να συμβεί κάτι.



1992: Ο Νοτιοκορεάτης Λι Γιάνγκ Λιμ έχει προβλέψει το τέλος του κόσμου για τις 28 Οκτωβρίου. Τελικά αποδεικνύεται πως έχει καταχραστεί τα χρήματα των 100.000 οπαδών του.



1999: Οι οπαδοί του Νοστράδαμου περίμεναν το τέλος στις 11 Αυγούστου.



2000: Οι χριστιανοί περίμεναν την Δευτέρα Παρουσία ενώ υπήρξε και η απειλή του «ιού της χιλιετίας» Τελικά τίποτα δεν χάλασε το ρεβεγιόν.



2008: Ένας Ρώσος προβλέπει το τέλος του κόσμου τον Μάιο του 2008. Περίπου 40 άτομα κλείνονται σε μια σπηλιά και περιμένουν. Τελικά βγαίνουν μετά από πέντε μήνες.



Τα θύματα της εσχατολογίας



Δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί που η ανάγκη του να πιστέψουν τους οδηγεί στην παράνοια και σε ένα τραγικό τέλος. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η σέχτα «Πύλη του Παραδείσου» που έπεισε τα μέλη της ότι πρέπει να αυτοκτονήσουν για να πάρουν τις ψυχές του οι εξωγήινοι. Το 1997 λοιπόν σε ένα ράντσο στη Σάντα Φε η αστυνομία βρήκε τα πτώματα 39 ατόμων που είχαν βάλει τέλος στη ζωή τους. Είχαν όλοι στις τσέπες τους το διαβατήριο τους και πέντε δολάριο θεωρώντας πως πάνε κάποιο ταξίδι. Τέσσερα χρόνια πριν ο Ντέιβιντ Κορές πείθει τους οπαδούς του πως η αστυνομία που έχει κυκλώσει το ράντσο είναι σατανικές δυνάμεις. Ακολουθεί μαζική αυτοκτονία και φωτιά με 75 θύματα. Το Μαρτίο του 2000 οι ηγέτες της «Κίνησης για την αποκατάσταση των Δέκα Εντολών του Θεού» στην Ουγκάντα ανακοινώνουν ότι η Παναγία του ενημέρωσε πως έρχεται το τέλος. Στις 17 Μαρτίου 778 μέλη αυτοκτονούν μαζικά (όσοι προέβαλαν αντίσταση στραγγαλίστηκαν). Τέλος για αρκετά χρόνια ο Ρος Θεριό είχε πείσει μια ομάδα γυναικών πως είναι ο προφήτης. Τις βίαζε, σκότωσε μια, έκοψε το χέρι από μια άλλη και ευνούχισε δύο παιδιά πριν συλληφθεί.



Μην κανονίσετε τίποτα…



Οι ημερομηνίες που προαναγγέλλουν το τέλος του κόσμου



22 Μαΐου 2011: Ο ιεροκήρυκας Χάρολντ Κάμπινγκ «θυμήθηκε» στα 89 του να μας ενημερώσει ότι σε λίγες μέρες ο κόσμος τελειώνει. Το 2% του πληθυσμού πάει στον Παράδεισο και οι υπόλοιποι στα καζάνι.



21 Δεκεμβρίου 2012: Οι Μάγιας προφητεύουν πως μια κίνηση του πλανήτη βάζει τέλος στα πάντα. Κάποιοι μιλούν για αλλαγή των πόλων. Κάποιοι μελετητές διαφωνούν πάντως για την ημερομηνία.



Δεκέμβριος 2012: Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πράβδα» ένα γιγάντιο εξωγήινο διαστημόπλοιο θα φτάσει στη Γη (είναι αυτή την στιγμή στον Πλούτωνα) και θα τα διαλύσει όλα.



9 Σεπτεμβρίου 2017: Σύμφωνα την φυλή Ζάποτέκ από το Μεξικό ένας τεράστιος κατακλυσμός θα μας πνίξει όλους



2017: Η αδελφότητα «Ξίφος του Θεού» λέει ότι ο άγγελος Γαβριήλ θα κατέβει μια μέρα και δεν θα αφήσει κανέναν ζωντανό. Εκτός φυσικά από τα μέλη της αδελφότητας.



28 Σεπτεμβρίου 2020: Ο δόκτωρ Τζορτζ Μαντράι προέβλεψε το τέλος για αυτή την ημερομηνία.



8 Ιουλίου 2022: Εδώ έχουμε και ώρα καθώς σύμφωνα με τη θεωρεία των New Age στις 18:42 θα εισβάλουν εξωγήινοι από τον πλανήτη 3 Reticuli



3 Απριλίου 2033: Ο Ήλιος πάει στον 13ος ζωδιακό αστερισμό, λένε οι Σουμέριοι, και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.



2033: Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 2000 ετών από την σταύρωση του Χριστού καταστρέφεται και ο κόσμος.



2035: Οι Raelians δηλώνουν ευθαρσώς ότι οι εξωγήινοι Ελοχίμ θα έρθουν στον πλανήτη μας και θα βάλουν τέλος.



Μια Παρασκευή στις 21:47 κάποτε: Αυτή είναι η πρόβλεψη του καθηγητή Έμετ Μέντλερ. Μόνο το έτος δεν βρήκε ο άνθρωπος και σε ποια χρονική ζώνη της γης θα είναι 21:47.







via







Διαβάστε περισσότερα: http://www.dinfo.gr/%ce%ae%cf%81%ce%b8%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82/#ixzz1wuudqN2s
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ολες οι θεωρίες για το τέλος του κόσμου."

Mοιράστηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε πλασματικές υπερωρίες και επιτροπές «μαϊμού»

«Ό,τι είναι νομιμοφανές, δεν είναι και νόμιμο»... Χρειάστηκε να φτάσει η χώρα στο χείλος της αβύσσου, για να ανοίξει ο δρόμος ώστε να μπορεί πλέον το ελληνικό δημόσιο να ανακτήσει όσα -διαπιστωμένα μετά από ελέγχους και πορίσματα- ανακάλυψε πως επί χρόνια και δεκαετίες τρώγανε τα πάσης φύσεως «τρωκτικά», με νομιμοφανείς όμως τρόπους.


Με έγγραφό του το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους «στέλνει σήμα» στους δημοσιονομικούς ελεγκτές ότι πλέον ο αγώνας τους και οι έλεγχοι που διενεργούν, θα έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα και θα οδηγούν και σε ανάκτηση των χρημάτων, από όσους διαπιστώνεται πως παρατύπως "τα τσέπωναν", χωρίς να σκοντάφτουν σε νομικίστικα και άλλης φύσεως εμπόδια που ως τώρα εμπόδιζαν την είσπραξή τους.



Συγκεκριμένα με το έγγραφο αυτό ενεργοποιείται η διάταξη της παραγράφου 11 του άρθρου 45 του τελευταίου νόμου που κατέθεσε ο υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης (Ν. 4071/2012), με το οποίο κλείνει η νομική «Κερκόπορτα» που ευνοούσε τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και επέτρεπε στους «χρυσοκάνθαρους» του Δημοσίου να εισπράττουν παρανόμως εκατομμύρια ευρώ για «μαϊμού» υπερωρίες, επιδόματα και συμμετοχές σε πολλαπλές επιτροπές κλπ, γνωρίζοντας πως ποτέ δεν θα τους ζητηθεί να τα επιστρέψουν πίσω.



Μέχρι τώρα, όπως τονίζουν στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αλλά και ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, οι δημοσιονομικοί έλεγχοι έδειχναν παραβάσεις αλλά το Ελεγκτικό Συνέδριο εμπόδιζε το Κράτος να ανακτήσει χρήματα που του ανήκουν, με μια νομολογία που θεωρούσε πως όταν ο Πάρεδρος ή Επίτροπος του ΕΣ έχει προεγκρίνει τις συγκεκριμένες δαπάνες, αυτές έχουν a priori το τεκμήριο της νομιμότητας και δεν μπορούν να υποστούν κατασταλτικό έλεγχο.



Έμεναν έτσι ασύδοτοι χωρίς καταλογισμούς και χρηματικές ποινές, όσοι είχε ήδη αποδειχτεί πως έβαλαν χέρι ή διασπάθισαν δημόσιο χρήμα, παρά την «προβειά» της νομιμότητος που είχαν οι απολαβές τους.



"Δούρειος Ίππος" το Ελεγκτικό Συνέδριο



Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης έχει αποστείλει στη Δικαιοσύνη περισσότερες από 1.000 υποθέσεις παρανόμων πληρωμών αλλά σε πολλές περιπτώσεις το Κράτος δεν μπορούσε να ζητήσει «πίσω τα λεφτά» (ως «αχρεωστήτως καταβληθέντα»), έστω και αν αποδεδειγμένα δεν έπρεπε να τα έχει πληρώσει ποτέ, γιατί προσέκρουε στη συγκεκριμένη νομολογία. Παρά δηλαδή τις αποκαλύψεις των ελεγκτών, το Ελεγκτικό Συνέδριο θεωρούσε εξ ορισμού νόμιμη τη δαπάνη που είχε προεγκρίνει και προσέφερε «οχυρό» για όσους πιάνονταν να τρώνε «με χρυσά κουτάλια», να μην επιστρέφουν αυτά τα χρήματα.



Για να γίνει δυνατός ο καταλογισμός σε βάρος υπαλλήλων για «αχρεωστήτως ληφθείσες αποδοχές», η νέα διάταξη επιτρέπει πλέον την αναθεώρηση των χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής δαπανών, έστω και αν έχουν εγκριθεί από Πάρεδρο ή Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τη φάση του «προληπτικού ελέγχου» που διενεργεί το Ελεγκτικό Συνέδριο.



Γίνεται έτσι δεκτό ότι η κατ΄αρχήν έγκριση νομιμότητος της δαπάνης που γίνεται από το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν αποτελεί θέσφατο, αλλά μπορεί να ανατραπεί ύστερα από αίτηση του υπουργού Οικονομικών, εάν επικαλεστεί πχ «πλάνη περί το νόμο» ή μετά από εντοπισμό νέων στοιχείων κατά τη διενέργεια διοικητικών ελέγχων, που στοιχειοθετούν αντικειμενικά την απόρριψη της θεωρημένης δαπάνης.



Το τέλειο άλλοθι



Με το νόμο-παγίδα που προϋπήρχε, συχνά το Ελεγκτικό Συνέδριο καθυστερούσε τον έλεγχο ενώ αρκείτο στους «προληπτικούς ελέγχους» νομιμότητος μιας δαπάνης, χωρίς να γίνεται έλεγχος ουσίας. Ουσιαστικά αποτελούσε ασπίδα προστασίας μιας στρατιάς παχυλά αμειβόμενων στελεχών του δημοσίου και καταργούσε τα ελεγκτικά σώματα!



Κάθε χρόνο το Ελεγκτικό Συνέδριο προεγκρίνει εντάλματα πληρωμής του δημοσίου ύψους 140 δισ. ευρώ (διάφορες πληρωμές για μισθούς, συμβάσεις κλπ). Πρόκειται για συναλλαγές και πληρωμές υπουργείων, ΟΤΑ, ασφαλιστικών ταμείων, ΝΠΙΔ κλπ.



Ο προληπτικός αυτός έλεγχος απορρίπτει ετησίως για τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους δαπάνες περίπου 1 δισ. ευρώ με ελλειπή παραστατικά και επιστρέφει αθεώρητα τα εντάλματα. Όλα τα υπόλοιπα προεγκρίνονται. Μετά την αρχική έγκριση, μόνο ένα μικρό μέρος από τον πακτωλό των 140 δισ. υπόκειται πλέον σε δειγματοληπτικό κατασταλτικό έλεγχο.



Άρα όταν κάποτε εντοπίζει κάτι στραβό όπως μια περίπτωση διασπάθισης, το δημόσιο θα έπρεπε να μπορεί να ζητήσει πίσω όλα τα χρήματα, για όλα τα χρόνια που αποκαλύπτεται πως γινόταν η παρανομία.



Σε πολλές υποθέσεις όμως που μετά από έλεγχο, το δημόσιο ζητούσε να του επιστραφούν χρήματα, έμπαινε μπροστά το Ελεγκτικό Συνέδριο που γνωμοδοτούσε αρνητικά, επαναλαμβάνοντας μονότονα πως «μετά τη θεώρηση των χρηματικών ενταλμάτων δεν νοείται αμφισβήτηση της ορθότητας της κρίσης του Επιτρόπου, δεδομένου μάλιστα ότι από τις κείμενες διατάξεις δεν προβλέπεται η άσκηση οποιουδήποτε ένδικου βοηθήματος κατά αυτής».



Όπως επισημαίνουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αλλά και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέναδρος Ρακιντζής -που κίνησε την υπόθεση με επιστολές του προς την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και ειδικά στον κ.Ευάγγελο Βενιζέλο- η στάση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αποβαίνουν ανώφελοι οι έλεγχοι που ασκούνταν, εφόσον τελικά στερούνταν της δυνατότητας διενέργειας καταλογισμού χρημάτων.



Ως αποτέλεσμα, οι υπάλληλοι αρνούνταν να επιστρέψουν τα χρήματα, υποστηρίζοντας πως οι αμοιβές τους ήταν τυπικά νόμιμες, εφόσον εξοφλήθηκαν με χρηματικό ένταλμα που θεωρήθηκε από τον αρμόδιο επίτροπο ή πάρεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.



Οι περιπτώσεις κατά τις οποίες έλεγχοι έχουν διαπιστώσει ότι δημόσιο χρήμα έχει «φαγωθεί» και παρά ταύτα δεν επιστρέφεται στο Δημόσιο λόγω της προέγκρισης που έχει δοθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι πάμπολλες. Οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι ήταν οι εξής που, μετά από διενέργεια δημοσιονομικών ελέγχων, τα πορίσματα έδειξαν ότι:



- στον ΟΕΕΚ μοιράστηκαν τουλάχιστον 3 εκατ. ευρώ «αχρεωστήτως καταβληθείσες» αποδοχές και αποζημιώσεις σε υπαλλήλους, μετά από θεώρηση σχετικών χρηματικών ενταλμάτων.



- στην ΥΠΑ μια ντουζίνα υπάλληλοι απεσπασμένοι στο εξωτερικό (σε Καναδά και Βρυξέλες), εισέπρατταν το αυξημένο ποσό της αποζημίωσης EUROCONTROL (ανέρχεται και στα 1.500 ευρώ μηνιαίως) ενώ παράλληλα ορισμένοι υπέγραφαν «παρών» στις μονάδες τους στην Ελλάδα για να εισπράττουν το επίδομα, ενώ πολλοί υπάλληλοι πληρώνονταν για «μαϊμού» υπερωρίες.



- στο ΝΑΤ ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και η Γεν. Διευθύντρια είχαν εισπράξει «πάγια γραφικά έξοδα» χιλιάδων ευρώ, χωρίς να τα δικαιούνται.



- Στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μοιράστηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε πλασματικές υπερωρίες και επιτροπές «μαϊμού»



Πίσω από την τυπολατρία όμως κρύβονταν ίσως και ιδιοτελή συμφέροντα, αφού συχνά διαπιστωνόταν πως με τις αποφάσεις αυτές «οχυρώνονταν» ακόμα και στελέχη του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή δημοσιονομικοί ελεγκτές που, ενώ υποτίθεται πως ήλεγχαν «πού πάει το χρήμα», ελάμβαναν και αυτοί παρατύπως αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης ή τα ειδικά επιδόματα του υπουργείου στο οποίο τοποθετούνταν ελεγκτές (πέραν των ΔΙΒΕΕΤ που έπαιρναν ούτως ή άλλως από το υπουργείο Οικονομικών και ήταν άλλος ένα μισθός).



Π.χ στο υπουργείο Υποδομών και στην περίπτωση της ΥΠΑ, έξι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δώδεκα της Υπηρεσίας Δημοσιονομικού Ελέγχου στο υπουργείο έπαιρναν παρατύπως υπερωρίες και επιδόματα όπως οι κανονικοί υπάλληλοι της ΥΠΑ. Το ίδιο και στο Υπουργείο Υγείας. Με το καθεστώς που ίσχυε όμως, οι πορισματικές εκθέσεις έπεφταν εξ αρχής στο κενό και δεν μπορούσε το κράτος να ζητήσει λεφτά πίσω από όσους το καταλήστευαν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Mοιράστηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε πλασματικές υπερωρίες και επιτροπές «μαϊμού»"

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

ΑΟΖ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΟΖ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!"

Η Τουρκία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα



Με προτροπή της αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον συγκροτήθηκε ειδική ομάδα εργασίας στο «Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων» (Council on Foreign Relations – CFR) για να μελετήσει τις προοπτικές των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και να τις καταγράψει, όπως γράφει η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Επικεφαλής της ομάδας εργασίας ετέθη η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και στενή φίλη της κυρίας Κλίντον, η Μάντλιν Oλμπραϊτ, ενώ συμμετείχε και ο Στίβεν Χάντλεϊ, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Τζορτζ Μπους (του νεότερου).

Η κατάσταση στη Συρία καθώς και η διείσδυση της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αναγκάζουν την Ουάσινγκτον, παρά τις «γκρίνιες» που ακούγονται στην άλλη μεριά του Ατλαντικού για τη «σουλτανική» πολιτική της Άγκυρας που θίγει πολλές φορές τα αμερικανικά συμφέροντα, να ενεργοποιήσει σημαντικά τον παράγοντα Τουρκία εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας, κάτι όμως που κατά την άποψή μας θα οδηγήσει τη γείτονα σε μεγάλους μπελάδες.

Για να δελεαστεί η τουρκική κυβέρνηση ακούγονται μάλιστα και προτάσεις, όπως της ομάδας εργασίας του Atlantic Council υπό τον αμερικανό άλλοτε πρεσβευτή στην Αθήνα Νίκολας Μπερνς, ο οποίος εκτιμά ότι εντός της προσεχούς δεκαετίας μπορεί να δούμε έναν Τούρκο να αναλαμβάνει Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Σημαντικό κομμάτι στην έκθεση της ομάδας Ολμπραϊτ αποτελούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ «Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια πολιτική και οικονομική κρίση χωρίς προηγούμενο και δεν αποτελεί καμία απειλή για την Τουρκία. Η Τουρκία θα έπρεπε να αποφύγει οτιδήποτε υποδηλώνει ότι η Άγκυρα επιδιώκει να εκμεταλλευθεί τα τρέχοντα προβλήματα της Αθήνας» υπογραμμίζεται στο κείμενο της έκθεσης. Η ομάδα τονίζει επίσης ότι η Ουάσιγκτον θα έπρεπε να συμβάλει ώστε οι διαφορές να μην εκτραχυνθούν και προτείνει μάλιστα τη δημιουργία μιας τριμερούς στρατιωτικής ομάδας επαφής (trilateral military contact group) στην οποία θα συμμετέχουν αξιωματικοί του Ναυτικού και της Αεροπορίας από Ελλάδα, Τουρκία και ΗΠΑ και σκοπός της θα είναι να αποφευχθούν εδαφικές παραβιάσεις.
Ο «φόβος» των Αμερικανών βρίσκεται στο γεγονός ότι η Τουρκία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα και να προχωρήσει σε κινήσεις που θα αποσκοπούν στην απόσπαση εδαφών.

Η Άγκυρα μπρος σε ενδεχόμενη απομόνωση της από τον φυσικό πλούτο γύρω από την Κύπρο ελέω Ισραήλ αλλά και στην προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδιστάν θα πρέπει να στρέψει τα βλέμματα κάπου αλλού. Λόγω οικονομικής κατάστασης αλλά και πολιτικής ατολμίας η Ελλάδα θεωρείται εύκολος στόχος μιας και η άσκηση πίεσης για υποχωρήσεις μπορεί να λειτουργήσει ευκολότερα. Έτσι μελλοντικές απώλειες στα ανατολικά θα μπορούσαν να συμψηφιστούν με κέρδη στο Αιγαίο ή στη Θράκη, ώστε να κατευναστούν κάπως τα πνεύματα ειδικά στο στρατόπεδο των Κεμαλιστών, οι οποίοι καραδοκούν.

Σε περίπτωση που οι Αμερικανοί δεν προλάβουν να αποτρέψουν ή σκόπιμα αδιαφορήσουν σε ενδεχόμενη τουρκική παρέμβαση στο Αιγαίο η Ρωσία δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα, αφού η ορθόδοξη Ελλάδα θεωρείται ως μόνη διέξοδος της «Αρκούδας» για την Ανατολική Μεσόγειο και σίγουρα ως χώρα κλειδί για την αντιμετώπιση του μουσουλμανικού τόξου που προωθείται στα Βαλκάνια με τη σύμπραξη Σαουδικής Αραβίας και Τουρκίας υπό τις ευλογίες της Ουάσινγκτον.

Όπως και να χει το πράγμα η Ελλάδα χρειάζεται τον Ιούνιο κυβέρνηση, γιατί στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Όσο για την «ισχυρή» Τουρκία, όταν απέναντι της βρίσκονται αποφασισμένα κράτη υποχωρεί και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μπορεί να θυμίσει στο «γίγαντα» ότι έχει γυάλινα πόδια.

πηγή








Διαβάστε περισσότερα: ΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ: Ανησυχούν οι Αμερικανοί ή μας προετοιμάζουν για κάτι;Ε http://elladasimera.blogspot.com/2012/06/blog-post_9230.html#ixzz1wtSMJ0ju
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Τουρκία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα"

Ποιοι πολιτικοί πήγαν στον στρατό;

Που και ποιοι πολιτικοί πήγαν στον στρατό;
Yπηρέτησαν την μητέρα πατρίδα οι πολιτικοί μας και μάλιστα πρώην πρωθυπουργοί.

Για δείτε τη λίστα που ακολουθεί και την πήραμε από το «Ξυπνήστε ρε».

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ:…

Πρώην Πρωθυπουργός Ο Λουκάς Παπαδήμος, με αυτή την πολυετή παραμονή του στο εξωτερικό, δεν υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία!

Στο βιογραφικό του δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για …στρατιωτική θητεία.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώην Πρωθυπουργός. ΓΡΑΦΕΑΣ ΑΡΜΑΤΩΝ.

Το 1978 παρουσιάστηκε στη Καλαμάτα.

Εξαγόρασε 16 μήνες θητείας προς 19.000 δρχ. και απολύθηκε τον Αύγουστο του 1979.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρόεδρος ΝΔ. ΝΑΥΤΗΣ. Τον Ιούλιο του 1976 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, τον Οκτώβριο απολύθηκε, πληρώνοντας 21.000 δρχ. με τις….οποίες εξαγόρασε τους 21 μήνες. Το υπόλοιπο τρίμηνο της θητείας του το έκανε το 1977.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Πρώην Πρωθυπουργός. ΝΑΥΤΗΣ ΜΕ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ. Το 1977 παρουσιάστηκε και πήρε απολυτήριο το 1979. Ειδικότητα –προσέξτε– διαχειριστής / εφοδιαστής .

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Προεδρος ΠΑΣΟΚ Το 1986 παρουσιάστηκε στη Κόρινθο. Οι γιατροί τον έβγαλαν Ι3 λόγω «παχυσαρκίας». Εξαγόρασε εννέα μήνες θητείας προς 27.000 δρχ.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης. ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ. Το 1959 παρουσιάστηκε στο ΠΝ και απολύθηκε το 1961. Σ´ αυτό το διάστημα με την ειδικότητα του διαχειριστή, φύλαγε ένα φάρο στον “ακριτικό” Πειραιά.

ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παρα λίγο Πρωθυπουργός, Κατηγορούμενος για μιζες. Καταβάλλοντας 29.000 δραχμές στις 13 Δεκεμβρίου του 1975, ο κ. Απόστολος – Αθανάσιος Τσοχατζόπουλος κατάφερε να εξαγοράσει 24μηνη θητεία και πεντάμηνη πρόσθετη υπηρεσία.

Μπορεί να υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους υπουργούς Άμυνας, αλλά δεν είχε υπηρετήσει ούτε μια μέρα στον στρατό.

Στις 15 Ιουλίου του 1968 είχε κηρυχθεί ανυπότακτος εξωτερικού, ενώ στις 11 Οκτωβρίου του 1972 είχε χάσει την Ελληνική ιθαγένεια.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρόεδρος Συνασπισμού. ΝΑΥΤΗΣ. Την άνοιξη του 2003 είχε επιλεγεί να υπηρετήσει στο Στρατό Ξηράς, όμως με “μέσο” στην τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατάφερε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα στο Σκαραμαγκά.

Εκεί, αφού πέρασε τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στην “ακριτική” Λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Την άνοιξη του 2004 χρησιμοποίησε ένα νόμο του Άκη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση και επανέρχεσαι μετά.

Έτσι λοιπόν απολύθηκε προσωρινά κατεβαίνοντας υποψήφιος και μετά τις εκλογές ξαναγύρισε στις τάξεις του Ναυτικού. Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες και εκεί που χρωστούσε έξι (6) μήνες, υπηρέτησε τρεις (3)…

Ο ίδιος αναφέρει για τους τελευταίους του μήνες: «είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!».

Συνολικά υπηρέτησε 15 μήνες και απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004, δηλαδή πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Πηγή: Ξυπνήστε Ρε

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πρόεδρος ΛΑΟΣ. ΣΜΗΝΙΤΗΣ.

Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία στο λεκανοπέδιο Αττικής και ένα μέρος της θητείας του βρισκόταν στο γραφείο δημοσίων σχέσεων της Αεροπορίας στην… οδό Πανεπιστημίου!

prionokordela.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιοι πολιτικοί πήγαν στον στρατό;"

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΟΖ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΟΖ"

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Τράπεζες, τραπεζίτες και αργυραμοιβοί στην Αρχαία Ελλάδα

γράφει ο Πάνος Παναγιώτου
  χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
Στην αρχαία Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. το επάγγελμα του τραπεζίτη δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης και συχνά ταυτιζόταν με αυτό του τοκογλύφου. Οι τράπεζες σχετίζονταν με δάνεια και σύμφωνα με τα πάτρια ήθη «όπου υπήρχε δάνειο δεν υπήρχε φίλος», μια και όταν «ένας άνθρωπος είναι φίλος δεν δανείζει αλλά δίνει». Και σε μια τέτοια περίπτωση τόκος ήταν η ευγνωμοσύνη του δανειζομένου προς τον δανειστή του. Ο Πλάτων στους Νόμους του ρητά ζητά να απαγορευτούν τα έντοκα δάνεια.
Ο ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν “πλουτοκεντρικός” αλλά ανθρωποκεντρικός. Η ελληνική φιλοσοφία θεωρούσε το χρήμα ως μέσο για την απόκτηση αγαθών αλλά τίποτε περισσότερο. Εφόσον το κέντρο της ελληνικής φιλοσοφίας είναι ο άνθρωπος και καθώς η τοκογλυφία οδηγεί στον εξευτελισμό του ανθρώπου, ήταν λογικό να θεωρείτο ανήθικη. Η πρακτική χρέωσης τόκων είχε αποκηρυχτεί από πολλούς Έλληνες και ξένους φιλοσόφους και ηγέτες, όπως ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Πλούταρχος, ο Κικέρων, ο Μουχάμαντ κλπ. Ο Κάτων, όταν ρωτήθηκε “τί γνώμη έχεις για τη τη χρέωση τόκων;” απάντησε “τί γνώμη έχεις για τη δολοφονία;”
Ο κυρίαρχος τότε θεσμός της πόλης-κράτους είχε ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μεγάλου αριθμού ανεξαρτήτων κρατών, πολλά από τα οποία έκοβαν δικά τους νομίσματα, ποικίλης πραγματικής, ονομαστικής και εμπορικής αξίας. Η κυκλοφορία τόσο πολλών και ανόμοιων ως προς την αξία τους νομισμάτων δυσκόλευε τις διάφορες εμπορικές συναλλαγές και αποτέλεσε την αιτία ανάπτυξης μίας αγοράς νομισματικών ισοτιμιών, όπου γινόταν ο υπολογισμός της αξίας κάθε νομίσματος σε σχέση με τα υπόλοιπα. Η διαδικασία αυτή έδωσε λαβή για τη δημιουργία του επαγγέλματος του αργυραμοιβού - ενός ατόμου που θα αντάλλασσε τα διάφορα νομίσματα επί αμοιβής. Μεταξύ άλλων, οι αργυραμοιβοί έπρεπε να γνωρίζουν τις αξίες και το βάρος των νομισμάτων κάθε κράτους και να καθορίζουν την αξία τους σε σχέση με το νόμισμα της χώρας στην οποία γινόταν η συναλλαγή. Έπρεπε να ξεχωρίζουν τα κίβδηλα νομίσματα και να εντοπίζουν τα ελλιποβαρή.

Η αναγνώριση της ανάγκης για την αγορά συναλλάγματος ήταν ελληνική αλλά η εκμετάλλευση της νεοσυσταθείσας αγοράς νομισματικών ισοτιμιών δεν ενδιέφερε του Έλληνες και έμεινε στα χέρια των εμπόρων του χρήματος. Οι ιδιώτες τραπεζίτες επεκτάθηκαν και σε αυτόν τον τομέα τον οποίο συμπεριέλαβαν στις δραστηριότητες τους. Ακόμη, τα νομίσματα, εκτός από τη χρήση τους ως μέσο για τον υπολογισμό της αξίας των προϊόντων και τη διευκόλυνση των συναλλαγών, λειτουργούν τα ίδια ως εμπορεύματα στις περιοχές εκείνες που δεν διαθέτουν τα απαραίτητα πολύτιμα μέταλλα. Οι τραπεζίτες βρήκαν και άλλον έναν τομέα εμπορίας χρήματος, πουλώντας χρήμα στις περιοχές που δεν είχαν και παίρνοντας ως αντάλλαγμα γη και αγαθά.
Έτσι, οι τραπεζικές εργασίες, σε εκείνη τη φάση χωρίζονταν στις εξής κατηγορίες:
  • στη δοκιμασία και στην ανταλλαγή νομισμάτων
  • τις καταθέσεις
  • τις χορηγήσεις δανείων
  • την εκτέλεση εντολών προς τρίτους.
Σύντομα, στις κύριες τραπεζικές εργασίες, εκτός από την ανταλλαγή των νομισμάτων και τον έλεγχο της γνησιότητάς τους, τις έντοκες καταθέσεις και τα έντοκα δάνεια, συγκαταλέγονταν και άλλες.
Ανάμεσά τους:
  • η διαχείριση περιουσιών
  • η συγκατάθεση σε δάνειο, η αποδοχή παρακαταθηκών
  • η έκδοση πιστωτικών επιστολών που εξοφλούνταν σε άλλη πόλη από κάποιον άλλο τραπεζίτη με τον οποίο συνεργαζόταν η τράπεζα που είχε εκδώσει τη σχετική επιστολή.
Αναφέρεται ότι με αυτό τον τρόπο ο Κικέρων κάλυψε κάποτε τα έξοδα του γιου του, όταν αυτός βρισκόταν στην Αθήνα. Για την ανταλλαγή και τη «δοκιμασία» των νομισμάτων, εργασίες που έκαναν και οι αργυραμοιβοί, η προμήθεια ήταν συνήθως γύρω στο 5%-6% επί της αξίας των νομισμάτων, με μια πρόσθετη επιβάρυνση αν η ανταλλαγή γινόταν ανάμεσα σε νομίσματα κατασκευασμένα από διαφορετικά μέταλλα. Για τις παρακαταθήκες, τη φύλαξη δηλαδή χρημάτων, πολύτιμων αντικειμένων κ.ά., οι ιερές τράπεζες δεν εισέπρατταν «φύλακτρα». αλλά και δεν έδιναν τόκο για τις βραχυπρόθεσμες καταθέσεις. Για καταθέσεις μεγάλης διάρκειας ξέρουμε πχ. ότι στην Αθήνα του 4ου αιώνα. π.Χ. το επιτόκιο ήταν γύρω στο 10%. Ρόλο τραπεζών και μάλιστα ανταγωνιστικό αυτού των ιδιωτικών τραπεζών έπαιξαν και τα ιερά. Όσον αφορά στις ιδιωτικές τράπεζες, ωστόσο, κατά κανόνα τα επιτόκια ήταν πολύ υψηλότερα αυτών των ιερών ενώ στα λεγόμενα ναυτοδάνεια, τα επιτόκια έφταναν ακόμη και στο 100% όταν, σε περίπτωση απώλειας του πλοίου μαζί με το φορτίο του, ο δανειστής δεν είχε καμία αξίωση από τον δανειζόμενο.
 
Σταδιακά, οι ιδιωτικές τράπεζες απέκτησαν αρκετά μεγάλη δύναμη ώστε να μπορούν να καλύψουν τις δανειακές ανάγκες ολόκληρων πόλεων. Επειδή στην αρχαία Ελλάδα, όμως, οι πόλεις αποταμίευαν κατά κανόνα χρήματα κατά τις περιόδους ειρήνης οι περιπτώσεις που χρειάζονταν δάνεια ήταν, κυρίως, στις περιόδους πολέμων. Αυτό, όμως, είχε ως αποτέλεσμα οι ιδιωτικές τράπεζες να αυξάνουν τον κύκλο εργασιών του σε περιόδους πολέμου και γι΄ αυτές οι πόλεμοι να αποτελούν πηγή πλούτου. Επιπλέον, μπορούσαν να επηρεάσουν την έκβαση πολέμων ανάλογα με τον ποιον από τους αντιπάλους θα επέλεγαν να δανειοδοτήσουν και με τί κόστος. Τελικά, οι τραπεζίτες κατάφεραν μέσω του ελέγχου του εμπορίου χρήματος να επηρεάσουν τόσο την οικονομική, όσο και την κοινωνικοπολιτική ζωή της Αρχαίας Ελλάδας.

Η επιρροή αυτή αποτυπώνεται και στην τέχνη καθώς μια σειρά έργων αντλούν θεματολογία από Έλληνες που έφτασαν στην πτώχευση και την εξαθλίωση χρωστώντας σε τραπεζίτες. Αν και η Ελλάδα άκμασε στο πραγματικό εμπόριο, στη ναυτιλία, στον πολιτισμό και στις τέχνες και παρά το γεγονός πως έφτασε να γίνει κυρίαρχος οικονομική και στρατιωτική δύναμη για αιώνες, δεν κατάφερε ποτέ, πιθανώς γιατί ήταν αντίθετο στη φιλοσοφία της, να αποκτήσει κυρίαρχο ρόλο στο εμπόριο του χρήματος και αυτό τελικά της κόστισε καθώς το κενό στην αγορά καλύφθηκε από τραπεζίτες συχνά όχι με τον καλύτερο και πιο ηθικό τρόπο.

Πηγές
 
 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τράπεζες, τραπεζίτες και αργυραμοιβοί στην Αρχαία Ελλάδα"

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ.

Τί έλεγε ο Θουκυδίδης για περιόδους κρίσης όπως η σημερινή - Οποιαδήποτε ομοιότητα συμπτωματική---
Όταν ζούμε σε καιρούς απύθμενης κρίσης και ο κόσμος δεν έχει που να στηριχθεί, τότε υπάρχει στροφή στις ρίζες δηλ. στον Αρχαιοελληνισμό και στην Ορθοδοξία. Διαβάστε τις παρακάτω απόψεις του τεράστιου Θουκυδίδη και σίγουρα θα βρείτε απίστευτες ομοιότητες με το σήμερα. Βλέπετε οι αλήθειες των Αρχαίων όπως και των Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας είναι διαχρονικές για αυτό και όποιος έχει σώας τας φρένας πίνει νερό και από τις δύο πηγές.
1. Σ’ αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε. Αργότερα μπορεί να πη κανείς ότι ολόκληρος ο Ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί. Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμόνιους. όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε και την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια. Με τον πόλεμο, όμως καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρη ευκαιρία να προκαλέση εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψη τους αντιπάλους της και να ενισχυθή η ίδια για ν’ ανατρέψη το πολίτευμα.


2. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνωνται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις. Σε καιρό ειρήνης και όταν ευημερή ο κόσμος και οι πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι γιατί δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές. Αλλ’ όταν έρθη ο πόλεμος που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.


3. Ο εμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε από πολιτεία σε πολιτεία. Κι όσες πολιτείες έμειναν τελευταίες, έχοντας μάθει τι είχε γίνει αλλού, προσπαθούσαν να υπερβάλουν σ’ επινοητικότητα, σε ύπουλα μέσα και σε ανήκουστες εκδικήσεις.


4. Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρείας. Η παραφορά θεωρήθηκε ανδρική αρετή, ενώ η τάση να εξετάζωνται προσεκτικά όλες οι όψεις ενός ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση για υπεκφυγή.


5. Όποιος ήταν έξαλλος γινόταν ξακουστός, ενώ όποιος έφερνε αντιρρήσεις γινόταν ύποπτος. Όποιον επινοούσε κανένα τέχνασμα και πετύχαινε, τον θεωρούσαν σπουδαίο, κι όταν υποψιαζόταν σύγκαιρα και φανέρωνε τα σχέδια του αντιπάλου, τον θεωρούσαν ακόμα πιο σπουδαίο. Ενώ όποιος ήταν αρκετά προνοητικός, ώστε να μην χρειαστούν τέτοια μέσα, θεωρούσαν ότι διαλύει το κόμμα και ότι είναι τρομοκρατημένος από την αντίπαλη παράταξη. Με μια λέξη, όποιος πρόφταινε να κάνη κακό πριν από τον άλλον, ήταν άξιος επαίνου, καθώς κι εκείνος που παρακινούσε στο κακό όποιον δεν είχε σκεφτεί να το κάνη.


6. Αλλά και η συγγένεια θεωρήθηκε χαλαρότερος δεσμός από την κομματική αλληλεγγύη, γιατί οι ομοϊδεάτες ήσαν έτοιμοι να επιχειρήσουν οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό, και τούτο επειδή τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας. Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους παρά στους όρκους τους στους θεούς.


7. Τις εύλογες προτάσεις των αντιπάλων τις δέχονταν με υστεροβουλία και όχι με ειλικρίνεια για να φυλαχτούν από ένα κακό αν οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί. Και προτιμούσαν να εκδικηθούν για κάποιο κακό αντί να προσπαθήσουν να μην το πάθουν. Όταν έκαναν όρκους για κάποια συμφιλίωση, τους κρατούσαν τόσο μόνο όσο δεν είχαν την δύναμη να τους καταπατήσουν, μη έχοντας να περιμένουν βοήθεια από αλλού. Αλλά μόλις παρουσιαζόταν εικαιρία, εκείνοι που πρώτοι είχαν ξαναβρεί το θάρρος τους, αν έβλεπαν ότι οι αντίπαλοί τους ήσαν αφύλαχτοι, τους χτυπούσαν κι ένοιωθαν μεγαλύτερη χαρά να τους βλάψουν εξαπατώντας τους, παρά χτυπώντας τους ανοιχτά. Θεωρούσαν ότι ο τρόπος αυτός όχι μόνο είναι πιο ασφαλής αλλά και βραβείο σε αγώνα δόλου. Γενικά είναι ευκολώτερο να φαίνονται επιδέξιοι οι κακούργοι, παρά να θεωρούνται τίμιοι όσοι δεν είναι δόλιοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρά να είναι καλοί και να τους λένε κουτούς.


8. Αιτία όλων αυτών είναι η φιλαρχία που έχει ρίζα την πλεονεξία και την φιλοδοξία που έσπρωχναν τις φατρίες ν’ αγωνίζωνται με λύσσα. Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερώτερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους. Καταδίκαζαν άνομα τους αντιπάλους τους ή άρπαζαν βίαια την εξουσία, έτοιμοι να κορέσουν το μίσος τους. Καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό κι εκτιμούσε περισσότερο όσους κατόρθωναν να κρύβουν κάτω από ωραία λόγια φοβερές πράξεις. Όσοι πολίτες ήταν μετριοπαθείς θανατώνονταν από την μια ή την άλλη παράταξη, είτε επειδή είχαν αρνηθή να πάρουν μέρος στον αγώνα είτε επειδή η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσαν να επιζήσουν προκαλούσε εναντίον τους τον φθόνο.


(Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος) filologos10

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ."

ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ?




Το πρώην (;) στέλεχος του ΔΝΤ, ο διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής
Αρχής, Ανδρέας Γεωργίου ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες των πρώην
υφισταμένων του διόγκωσε επίτηδες το έλλειμμα του δημοσίου με
αποτέλεσμα να επιβληθούν τα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης, απολογείται
στις 12 Δεκεμβρίου με την κατηγορία της παραποίησης στοιχείων!


Ο Ανδρέας Γεωργίου, οποίος καταγγέλθηκε από την πρώην υπάλληλο της
ΕΛΣΤΑΤ Ζωή Γεωργαντά για σκοπούμενη διόγκωση του αναθεωρημένου
ελλείμματος του 2009 από 13,4% σε 15,8% του ΑΕΠ, με στόχο να γίνει
επιτακτική η υιοθέτηση επώδυνων μέτρων λιτότητας θα έρθει για πρώτη
φορά αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη.


Τις πρώτες καταγγελίες σε βάρος του τις έκανε η καθηγήτρια
Οικονομετρίας Ζωή Γεωργαντά, ένα από τα 5 μέλη της Ελληνικής
Στατιστικής Αρχής που εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση από το Βενιζέλο.
«Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας. Το μεθόδευσαν για να μπούμε στο Μνημόνιο
και να πάρουν όλα τα μέτρα που φορτώθηκε άδικα ο ελληνικός λαός» είπε
στις πρώτες της καταγγελίες.


Η οποία μάλιστα προχώρησε σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις:


- Δεν υπάρχει καμία Ελληνική Στατιστική Αρχή.


- Δεν συνεδρίασε ποτέ για την έκδοση στοιχείων, τα οποία έρχονταν
έτοιμα-μαγειρεμένα.


- Αποκορύφωμα όλων ήταν το έλλειμμα του 2009 που σε μία νύχτα
γιγαντώθηκε από τους Γερμανούς της Eurostat, με την ανοχή του τότε
υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου.


- Αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν τα σενάρια περί ενδεχόμενης ελληνικής
χρεοκοπίας και έτσι μπήκαμε στο Μνημόνιο, και έτσι «πέρασαν» και
«περνάνε» τα άδικα μέτρα λιτότητας κατά του ελληνικού λαού.


- Καμία ανεξαρτησία, μία σφραγίδα και μόνο η Στατιστική Αρχή. Εδώ και
ένα χρόνο δεν έχουμε συνεδριάσει!


- Για τα μάτια η περίφημη διαδικασία opengov. Μας επέλεξαν όλους
επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ.


Κατά την κ. Γεωργαντά, φούσκωσαν σε μία νύχτα το έλλειμμα του 2009


«Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%, έτσι ασκήθηκαν πιέσεις
από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της κ. Βάλντερ
Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες
των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ».


«Για την αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο 15,4% ελήφθησαν υπ' όψιν
μόνο οι δαπάνες των ΔΕΚΟ».


«Εν μία νυκτί η Eurostat αποφάσισε ότι ορισμένες ΔΕΚΟ πρέπει να
ενταχθούν στο έλλειμμα».


Τους ισχυρισμούς της επιβεβαίωσε και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ,
Νίκος Λογοθέτης που κατέθεσε χθες το πρωί ενώπιον εισαγγελέα και
επιβεβαίωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τους ισχυρισμούς του πρώην μέλους
του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του
ελλείμματος του 2009.

Πρόκειται για ένα φοβερό σκάδαλο που αν  επιβεβαιωθεί θα ισοδυναμεί
με εσχάτη προδοσία που βέβαια δεν θα έχει συντελεστεί χωρίς να κάλυψη
της προηγούμενης κυβέρνησης...

Ο μάρτυρας, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, προσπάθησε να ενισχύσει
με επιπλέον στοιχεία όσα είχε πει στην 6ωρη κατάθεσή της η καθηγήτρια
οικονομετρίας σύμφωνα με τα οποία «σκοπίμως και εν μέσω πιέσεων, της
Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, η ΕΛΣΤΑΤ με μη επιστημονικές μεθόδους
διόγκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 από περίπου 12-13% σε
15,4%, με στόχο να επιβληθούν στην χώρα περισσότερα και σκληρότερα
δημοσιονομικά μέτρα».


Άλλωστε, ο ίδιος φέρεται να είχε προβεί σε καταγγελία ενώπιον των
εισαγγελικών αρχών πως τα στοιχεία της Υπηρεσίας έδειχναν το έλλειμμα
στο επίπεδο του 15,5% και ουσιαστικά έβαζαν τη χώρα στη δίνη σειράς
σκληρών οικονομικών μέτρων.


Ο Διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής =C
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ?"

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

ΑΟΖ και πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο


Του Νίκου Λυγερού

Αντί να εξετάζουμε δευτερεύοντα θέματα, πρέπει να μελετάμε τις επιστημονικές και τεχνικές λύσεις που προσφέρει το πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο για να είναι ακόμα πιο αποδοτική η εκμετάλλευση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και για να μη νομίζουμε ότι αυτές οι λύσεις δεν υπάρχουν ήδη, αρκεί να δούμε μερικά στοιχεία από το Prelude FLNG (Floating Liquefied Natural Gas) της Shell. Μάλιστα ο πρώτος στην Ελλάδα που ανέδειξε αυτή τη πρόταση είναι ο Ηλίας Κονοφάγος. Μόνο που η δικαίωση αργεί όπως το ξέρει και ο Θεόδωρος Καρυώτης για το θέμα της ΑΟΖ αλλά και ο Σόλωνας Κασσίνης για την ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Με την έννοια της ΑΟΖ όλα τα συμβατικά μεγέθη καταρρέουν και το Prelude FLNG είναι μία από τις πρακτικές αποδείξεις αυτού του νοητικού σχήματος. Από τα στοιχεία της Shell ξέρουμε ότι αυτή η δομή θα εξυπηρετεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σε απόσταση 200 km. Σε χώρο αποθήκευσης αντιπροσωπεύει 175 ολυμπιακές πισίνες. Πενήντα εκατομμύρια λίτρα κρύου νερού ανά ώρα θα χρησιμοποιούνται για να κρυώσει το φυσικό αέριο. Το συνολικό μήκος είναι 488 m και το ύψος του πυργίσκου 105 m. Το Prelude FLNG θα κάθεται 25 χρόνια στο χώρο εξόρυξης. Αντιλαμβανόμαστε με αυτά τα στοιχεία ότι όταν ακούμε την κοινωνική μιζέρια για οικονομικά προβλήματα, δεν είναι της ίδιας τάξης μεγέθους. Όμως για να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία πρέπει να μάθουμε τα στοιχεία τα τεχνικά και τα επιστημονικά που δικαιώνουν την όλη προσέγγιση της ΑΟΖ, αλλιώς μπαίνουμε σε τοπικές και πολιτικάντικες διαμάχες που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα μας. Το Prelude FLNG είναι μία από τις αποτελεσματικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην Ελλάδα, δηλαδή στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Με άλλα λόγια αν τα συνδυάσουμε με τα δεδομένα και τις εκτιμήσεις που έχουμε στο Ιόνιο, στην Κρήτη και στο Καστελλόριζο, τότε έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο αποδοτικές λύσεις. Συνεπώς τώρα είναι θέμα βούλησης εκ μέρους του ελληνικού λαού να ψηφίσει του ανθρώπους που αξίζουν για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΟΖ και πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο"

ΑΟΖ και γελοιότητες


Του Νίκου Λυγερού

Η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης υπάρχει από το 1982 και το πλαίσιο της θέσπισης είναι ξεκάθαρο. Εδώ και χρόνια παλεύουμε όλοι μας για να γίνει γνωστό το θέμα της ΑΟΖ, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός ν’ αντιληφθεί ότι πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση που προσφέρει μία οικονομική λύση. Κι ακόμα και φέτος, το 2012, το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, έχουμε άσχετους που δεν φοβούνται το γελοίο. Αυτοί πιστεύουν ότι η θέσπιση της ΑΟΖ δεν γίνεται μονομερώς. Με αυτές τις δηλώσεις αποδεικνύουν ότι δεν έχουν ιδέα για το Δίκαιο της Θάλασσας που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Επιπλέον, θεωρούν ότι είναι υπερεθνικιστική αυτή η προσέγγιση, ενώ πρόκειται απλώς για την κανονική διαδικασία. Κι αν δεν έφτανε αυτό, χρησιμοποιούν και το παράδειγμα της Κύπρου για να φοβίσουν το λαό στην Ελλάδα. Ενώ η πραγματικότητα είναι απλή και τη γνωρίζουμε από κοντά! Ο Τάσσος Παπαδόπουλος θέσπισε την κυπριακή ΑΟΖ το 2004, μονομερώς βέβαια, αφού αυτό προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Υπενθυμίζουμε ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχε γίνει το 2003, όταν η Κύπρος δεν είχε ενταχθεί ακόμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήταν καλό λοιπόν, οι πολιτικοί που θέλουν να παίξουν ένα ρόλο εθνικό να διαβάζουν και τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, για να μην γελοιοποιούνται σε κάθε τους αναφορά. Ωραία η κομματική γλώσσα για τις εκλογές, αλλά με το θέμα της ΑΟΖ που είναι υπερκομματικό, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και προσεκτικές, αλλιώς η ασχετοσύνη φαίνεται αμέσως και δεν υπάρχει τρόπος κάλυψης. Άρα το λέμε και πάλι ακόμα μία φορά με τα ίδια λόγια. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς. Αυτό προβλέπεται και τίποτα άλλο. Δεν έχει σχέση με πολιτικές τάσεις, είναι απλώς το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι αξιόλογοι πολιτικοί το ξέρουν όλοι πλέον, ας το μάθουν και οι άλλοι, για να μην καθυστερούμε άλλο με γελοιότητες, διότι το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ.

Proclamation of the Exclusive Economic Zone - 2004
http://www.un.org/Depts/los/LEGISLATIONANDTREATIES/PDFFILES/cyp_2004_eez_proclamation.pdf

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΟΖ και γελοιότητες"

Δομικά στοιχεία περί κοιτασμάτων υδρογονανθράκων


Του Νίκου Λυγερού

Η μελέτη της δημοσίευσης των Φώσκολου, Κονοφάγου και Bruneton επιτρέπει την ανάδειξη δομικών στοιχείων που σχετίζονται βέβαια με την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Στη γεωλογία ξέρουμε ότι οι συγκλίνουσες λιθοσφαιρικές πλάκες φιλοξενούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Η παρουσία λεπιώσεων και πτυχώσεων πρισμάτων επαύξησης είναι συνδεδεμένη με κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Τα ενεργά ηφαίστεια ροής λάσπης συνδέονται με ύπαρξη υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα, διότι η γεωχημική ανάλυση των εκπεμπόμενων φυσαλίδων μεθανίου δείχνουν ότι η προέλευσή τους είναι θερμογενής. Επιπλέον όταν εξετάζουμε αναλογίες που υπάρχουν μεταξύ περιοχών ανά τον κόσμο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν σοβαρές υποψήφιες που δεν έχουν ερευνηθεί ακόμα. Με όλα αυτά τα στοιχεία οι ερευνητές δείχνουν ότι η Νότια Λεκάνη της Κρήτης είναι ισοδύναμη με την Λεκάνη της Λεβαντίνης, την οποία γνωρίζουμε πολύ καλά και επί του πρακτέου με τις έρευνες της Noble στην ΑΟΖ του Ισραήλ και της Κύπρου. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν υπάρχουν και η αφρικανική πλάκα και η ευρασιατική πλάκα και η μεσογειακή ράχη. Και πάνω σε αυτή όπως το επισημαίνει ο Kopf, ο Mascle και ο Klaeschen, έχει συγκεντρωθεί ένας μεγάλος όγκος ιζημάτων επαύξησης που έχει ρυθμό αύξησης έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Έτσι ένα ερώτημα εύλογο, παραμένει γιατί δεν έχουν αρχίσει ήδη οι έρευνες σε αυτήν την περιοχή. Ενώ γνωρίζουμε ότι έχουν γίνει σεισμικές καταγραφές και τη δεκαετία του 1990 αλλά και πιο πρόσφατα μεταξύ 2007 και 2009 όπως το αποδεικνύει ο χάρτης του Robinson της εταιρείας PGS. Με την ανάδειξη του θέματος της ελληνικής ΑΟΖ ανακαλύπτουμε πτυχές άγνωστες στον τομέα των πολιτικών αποφάσεων του παρελθόντος. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και αυτό μπορεί να γίνει με τη θέσπιση της ΑΟΖ μας. Έχουμε τα δεδομένα, αρκεί να τα χρησιμοποιήσουμε στρατηγικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δομικά στοιχεία περί κοιτασμάτων υδρογονανθράκων"

Ποιος θέλει πραγματικά την ΑΟΖ;


Του Νίκου Λυγερού

Κάθε ψηφοφόρος πρέπει να απαντήσει στο φυσιολογικό ερώτημα: Ποιος θέλει πραγματικά την ΑΟΖ; Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να συμβάλλει στον αγώνα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι μερικοί μιλούν για την ΑΟΖ, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν ότι τη θέλει ο ελληνικός λαός. Ενώ σκέφτονται απλώς την καριέρα τους, είτε ως βουλευτής, είτε ως δημοσιογράφος, είτε ως κομματόσκυλο. Σε κάθε περίπτωση αυτοί δεν πρόκειται να δώσουν καμιά μάχη και βέβαια θα είναι από τους πρώτους που θα εγκαταλείψουν το πεδίο μάχης, αν τα πράγματα γίνουν πιο δύσκολα. Η ΑΟΖ θέλει πραγματικούς μαχητές, αλλιώς δεν θα μπορέσει να επιβληθεί λόγω των οικονομικών συμφερόντων που έχουν μερικοί που προτιμούν τη μιζέρια της Ελλάδας παρά την ανάπτυξή της. Διότι, όπως λέει ξεκάθαρα ο Αντώνης Φώσκολος, θέσπιση της ΑΟΖ σημαίνει και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων κάτω από την Κρήτη, δηλαδή φθηνό φυσικό αέριο, φθηνή κιλοβατώρα, φθηνή ενεργειακή πρώτη ύλη. Αυτές οι σκέψεις δεν είναι τυχαίες και υποστηρίζουν επί του πρακτέου την υλοποίηση της ΑΟΖ προς όφελος της πατρίδας μας. Με την ΑΟΖ γρήγορα μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι οι λεγόμενοι πραγματικοί πατριώτες. Διότι θέλει κότσια για να γίνει και όχι μόνο λόγια. Απλώς το επιστημονικό υπόβαθρο δεν μπορεί πια να λειτουργήσει ως πρόσχημα της ανεπάρκειας, της αδράνειας και της απραξίας, αφού τώρα γνωρίζουμε καλά το θέμα στο επίπεδο των μαθηματικών, της φυσικής, της σεισμολογίας, της γεωλογία και της χημείας. Κατά συνέπεια, τώρα βρίσκονται όλα σε πολιτικό επίπεδο. Επιπλέον, ξέρουμε ότι πολλοί πολιτικοί είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ, άρα καμιά δικαιολογία δεν ισχύει. Πρέπει ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του, αν θέλει πραγματικά, ουσιαστικά και αποτελεσματικά να βοηθήσει τον ελληνικό λαό. Αλλιώς είναι μόνο λέξεις, ενώ χρειαζόμαστε έργα για την ΑΟΖ. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, προσεκτικά ποιοι πολιτικοί προωθούν όντως το θέμα της ΑΟΖ, για να ξέρουμε επιτέλους ποιοι θέλουν στην ουσία να παράγουν ένα έργο και όχι απλώς να δίνουν υποσχέσεις, ενώ το πρόβλημά τους είναι απλώς η νίκη στις εκλογές. Διότι το θέμα της ΑΟΖ δεν θα εξαφανιστεί μετά τις εκλογές. Τότε είναι που θα πάρει όλη την δύναμη του, για να υποστηρίξει την Ελλάδα στις δύσκολες μέρες που θα περάσει λόγω των οικονομικών πιέσεων που θα δεχτεί. Στρατηγική χρειαζόμαστε με εθνική εμβέλεια και όχι κουτσομπολιά της γειτονιάς για να αλλάξουν οριστικά τα πράγματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιος θέλει πραγματικά την ΑΟΖ;"

2012 το έτος της ΑΟΖ




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "2012 το έτος της ΑΟΖ"

Η αλήθεια της ΑΟΖ


Του Νίκου Λυγερού

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται όλοι σε σχέση με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, είναι ο σάλος που προκαλεί στο κατεστημένο. Διότι η ΑΟΖ δεν αναδεικνύει μόνο δομικά εσωτερικά προβλήματα του κρατικού φορέα αλλά και ολόκληρης της πολιτικής που δεν είναι εθνική. Τώρα ο ελληνικός λαός έχει κατανοήσει απόλυτα τη σημασία της ΑΟΖ, ακόμα και αν μερικοί αποφεύγουν να μιλήσουν γι’αυτό το θέμα για να μην εμπλακούν σε πόλεμο οικονομικών συμφερόντων. Κι όμως αυτό είναι απαραίτητο διότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει κι άλλη οικονομική πίεση λόγω της αδράνειας της Βουλής να θεσπίσει την ΑΟΖ. Διότι αυτό είναι το θέμα τώρα και αυτή είναι η αλήθεια. Η ΑΟΖ ως καταλυτικό πλαίσιο αναδεικνύει στρατηγικές συμπεριφοράς σε σχέση με την πατρίδα μας. Υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία και μάλιστα ιστορικά με την Κύπρο, ότι δεν στέκει καμιά επιφύλαξη διότι δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα εμπόδιο. Είναι η πρώτη φορά που σε εκλογές αναφέρεται επί του πρακτέου το θέμα της ΑΟΖ ενώ υπάρχει από το 1982. Δεν έχει πια σημασία να κατηγορούμε την απραξία του παρελθόντος διότι μπορεί να μην είχαμε και όλες τις τεχνικές γνώσεις επί του θέματος. Τώρα όμως ακόμα και η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και μας δίνει πρόσβαση σε κοιτάσματα που ήταν αδιανόητα πριν μερικά χρόνια. Κατά συνέπεια, τώρα η αλήθεια της ΑΟΖ καταδεικνύει τους τεχνητούς σκοπέλους που βάζουν μερικοί για να καθυστερήσουν την απόκτηση εκ μέρους της Ελλάδας ενός δικαιώματος που έχει από το 1982. Τώρα φαίνονται πραγματικά οι εχθροί της ΑΟΖ διότι δεν υπάρχουν πια επιστημονικά προσχήματα. Το φυσικό αέριο δεν είναι πια ένα όραμα αλλά μια ιστορία. Η ΑΟΖ δεν είναι μια μόδα αλλά η επόμενη πραγματικότητα. Αρκεί να τη θέλουμε πραγματικά και να μην εγκλωβιστούμε στις παραδοσιακές τάσεις και σε ψευτοδιλήμματα που δεν προσφέρουν τίποτα στην Ελλάδα. Η απλή αναδρομή στην κυπριακή ΑΟΖ δείχνει ξεκάθαρα το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται για να ξεφύγουμε από αυτήν την οικονομική παγίδα. Με τη θέσπιση τα δεδομένα θα αλλάξουν άμεσα. Αυτό είναι γνωστό στους ειδικούς που δεν ψεύδονται αλλά και στους Ευρωπαίους. Κατά συνέπεια αυτή η στρατηγική κίνηση επηρεάζει άμεσα τους οικονομικούς παράγοντες και ενισχύει τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή είναι η αλήθεια της ΑΟΖ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η αλήθεια της ΑΟΖ"

Αθλιότητα πολιτικής σκέψης


Του Νίκου Λυγερού

Όταν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα, εμφανίζεται η αθλιότητα της πολιτικής σκέψης. Είχαμε και στο παρελθόν τουλάχιστον στην Κύπρο ένα τετραπέρατο παράδειγμα με τις αντιδράσεις ενάντια στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Ενώ ήταν ο Πρόεδρος της Κύπρου που πέτυχε την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ενώ πέτυχε τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και τη συμφωνία με τον Λίβανο, αλλά και την γαλλοκυπριακή συμμαχία, στις επόμενες εκλογές δεν κατάφερε να περάσει το δεύτερο γύρο. Η αθλιότητα της κυπριακής πολιτικής σκέψης εστιάστηκε αποκλειστικά σε εσωτερικά προβλήματα που βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με τα κατεχόμενα, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες. Έτσι η κομματική προσέγγιση κατάφερε να εξουδετερώσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τώρα στην Ελλάδα βλέπουμε συζητήσεις που αφορούν κυριολεκτικά πολιτικάντικες λεπτομέρειες να μετατρέπονται σε κυρίαρχες συζητήσεις, λες και δεν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα. Σε αυτές τις εκλογές, το μοναδικό κριτήριο που έχει νόημα είναι το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και αν δεν το προσέξουμε με επιμονή θα καταφέρουμε τεχνητά να μετατρέψουμε ασήμαντα ζητήματα σε ουσιαστικά. Ένα απλό παράδειγμα είναι το θέμα του Ευρώ. Δεν έχουμε καμία διάθεση να βγούμε από την Ευρωζώνη και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τους Ευρωπαίους Εταίρους. Πράγμα που σημαίνει ότι επί του πρακτέου δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό το θέμα. Επιπλέον δεν υπάρχει καν νομοθεσία που επιτρέπει την αποχώρηση από την Ευρωζώνη, δίχως την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όμως έχουν άτομα και μάλιστα ειδικούς που συζητούν αυτό το θέμα λες και είναι όντως ουσιαστικό. Σε ένα πλαίσιο που δεν προβλέπει καν την αυτοδυναμία ως σενάριο, θα ήταν πιο αποτελεσματικό, σε στρατηγικό επίπεδο ποια κόμματα θέλουν όντως να θεσπίσουν την Ελληνική ΑΟΖ και να μπουν στη διαδικασία της εκμετάλλευσης για να ξέρουμε ποια μπορεί να είναι με ορθολογική πολιτική συμμαχία εθνικής εμβέλειας. Αλλιώς τα άλλα είναι απλώς και μόνο για τις εκλογές. Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτή την αθλιότητα της πολιτικής σκέψης αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε την πατρίδα μας να αναπτυχθεί και να γίνει ένας σημαντικός γεωπολιτικός παίκτης, για να βγούμε από αυτή την οικονομική κρίση όσο πιο γρήγορα γίνεται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αθλιότητα πολιτικής σκέψης"

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΩΝΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ.

Αναφορά-σοκ Φιλοζωικής προς Εισαγγελία Αθηνών για αφανισμό των ζώων από τους αλλοδαπούς!--H Eλληνική Φιλοζωική Εταιρεία κατέθεσε στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών αναφορά με την οποία ζητά την άμεση παρέμβασή της ώστε να σταματήσει ο βάναυσος αφανισμός των ζώων της Αθήνας από αλλοδαπούς, προς βρώσιν.

'Οπως αναφέρει η ίδια η Εταιρεία σε σχετική ανακοίνωση, έλαβε σοβαρότατες καταγγελίες και υλικό που συνοδεύεται από φρικτές φωτογραφίες για το θέμα της σφαγής σκύλων, του τεμαχισμού τους και πώς οδηγούνται στην πυρά. Μάλιστα το φαινόμενο επεκτείνεται σε όλα τα ζώα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν και τα δεσποζόμενα, με τους ιδιοκτήτες τους να ζουν με τον συνεχή φόβο ότι θα καταλήξουν στον πάγκο του χασάπη.
"Επειδή το υλικό είναι άκρως ανατριχιαστικό και μη δημοσιεύσιμο, κρίναμε σκόπιμο να αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης η Εισαγγελία Αθηνών για περαιτέρω ενέργειες. Το ίδιο θέμα πριν από λίγους μήνες η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία είχε καταγγείλει στα ΜΜΕ και το Διαδίκτυο, στηριζόμενη σε τηλεφωνική καταγγελία μελών της για κρεμασμένους και γδαρμένους σκύλους επί της οδού Αγησιλάου προς πώληση, χωρίς άλλα αποδεικτικά στοιχεία.

Τις πρόσφατες για το ίδιο θέμα καταγγελίες καθώς και το υλικό που τις συνοδεύουν λάβαμε από την εκπρόσωπό μας στη Σουηδία, ενώ το θέμα κάνει τον γύρο του κόσμου, όπου εκτός της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας έχουν ενημερωθεί και δραστηριοποιούνται για τον τερματισμό αυτού του φρικτού φαινομένου και οργανώσεις προστασίας των ζώων διεθνούς κύρους, για δυναμική συνεργασία".



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr





ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΩΝΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ."
Related Posts with Thumbnails