Περικλέους Επιτάφιος

Θουκυδίδης,.....
Περικλέους Επιτάφιος..---



[35] Οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων ἐπαινοῦσι τὸν προσθέντα τῷ νόμῳ τὸν λόγον τόνδε, ὡς καλὸν ἐπὶ τοῖς ἐκ τῶν πολέμων θαπτομένοις ἀγορεύεσθαι αὐτόν. ἐμοὶ δὲ ἀρκοῦν ἂν ἐδόκει εἶναι ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς, οἷα καὶ νῦν περὶ τὸν τάφον τόνδε δημοσίᾳ παρασκευασθέντα ὁρᾶτε, καὶ μὴ ἐν ἑνὶ ἀνδρὶ πολλῶν ἀρετὰς κινδυνεύεσθαι εὖ τε καὶ χεῖρον εἰπόντι πιστευθῆναι. χαλεπὸν γὰρ τὸ μετρίως εἰπεῖν ἐν ᾧ μόλις καὶ ἡ δόκησις τῆς ἀληθείας βεβαιοῦται. ὅ τε γὰρ ξυνειδὼς καὶ εὔνους ἀκροατὴς τάχ' ἄν τι ἐνδεεστέρως πρὸς ἃ βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται νομίσειε δηλοῦσθαι, ὅ τε ἄπειρος ἔστιν ἃ καὶ πλεονάζεσθαι, διὰ φθόνον, εἴ τι ὑπὲρ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀκούοι. μέχρι γὰρ τοῦδε ἀνεκτοὶ οἱ ἔπαινοί εἰσι περὶ ἑτέρων λεγόμενοι, ἐς ὅσον ἂν καὶ αὐτὸς ἕκαστος οἴηται ἱκανὸς εἶναι δρᾶσαί τι ὧν ἤκουσεν· τῷ δὲ ὑπερβάλλοντι αὐτῶν φθονοῦντες ἤδη καὶ ἀπιστοῦσιν. ἐπειδὴ δὲ τοῖς πάλαι οὕτως ἐδοκιμάσθη ταῦτα καλῶς ἔχειν, χρὴ καὶ ἐμὲ ἑπόμενον τῷ νόμῳ πειρᾶσθαι ὑμῶν τῆς ἑκάστου βουλήσεώς τε καὶ δόξης τυχεῖν ὡς ἐπὶ πλεῖστον.



[36] ῎Αρξομαι δὲ ἀπὸ τῶν προγόνων πρῶτον· δίκαιον γὰρ αὐτοῖς καὶ πρέπον δὲ ἅμα ἐν τῷ τοιῷδε τὴν τιμὴν ταύτην τῆς μνήμης δίδοσθαι. τὴν γὰρ χώραν οἱ αὐτοὶ αἰεὶ οἰκοῦντες διαδοχῇ τῶν ἐπιγιγνομένων μέχρι τοῦδε ἐλευθέραν δι' ἀρετὴν παρέδοσαν. καὶ ἐκεῖνοί τε ἄξιοι ἐπαίνου καὶ ἔτι μᾶλλον οἱ πατέρες ἡμῶν· κτησάμενοι γὰρ πρὸς οἷς ἐδέξαντο ὅσην ἔχομεν ἀρχὴν οὐκ ἀπόνως ἡμῖν τοῖς νῦν προσκατέλιπον. τὰ δὲ πλείω αὐτῆς αὐτοὶ ἡμεῖς οἵδε οἱ νῦν ἔτι ὄντες μάλιστα ἐν τῇ καθεστηκυίᾳ ἡλικίᾳ ἐπηυξήσαμεν καὶ τὴν πόλιν τοῖς πᾶσι παρεσκευάσαμεν καὶ ἐς πόλεμον καὶ ἐς εἰρήνην αὐταρκεστάτην. ὧν ἐγὼ τὰ μὲν κατὰ πολέμους ἔργα, οἷς ἕκαστα ἐκτήθη, ἢ εἴ τι αὐτοὶ ἢ οἱ πατέρες ἡμῶν βάρβαρον ἢ ῞Ελληνα πολέμιον ἐπιόντα προθύμως ἠμυνάμεθα, μακρηγορεῖν ἐν εἰδόσιν οὐ βουλόμενος ἐάσω· ἀπὸ δὲ οἵας τε ἐπιτηδεύσεως ἤλθομεν ἐπ' αὐτὰ καὶ μεθ' οἵας πολιτείας καὶ τρόπων ἐξ οἵων μεγάλα ἐγένετο, ταῦτα δηλώσας πρῶτον εἶμι καὶ ἐπὶ τὸν τῶνδε ἔπαινον, νομίζων ἐπί τε τῷ παρόντι οὐκ ἂν ἀπρεπῆ λεχθῆναι αὐτὰ καὶ τὸν πάντα ὅμιλον καὶ ἀστῶν καὶ ξένων ξύμφορον εἶναι ἐπακοῦσαι αὐτῶν.



[37] Ξρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους, παράδειγμα δὲ μᾶλλον αὐτοὶ ὄντες τισὶν ἢ μιμούμενοι ἑτέρους. καὶ ὄνομα μὲν διὰ τὸ μὴ ἐς ὀλίγους ἀλλ' ἐς πλείονας οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται· μέτεστι δὲ κατὰ μὲν τοὺς νόμους πρὸς τὰ ἴδια διάφορα πᾶσι τὸ ἴσον, κατὰ δὲ τὴν ἀξίωσιν, ὡς ἕκαστος ἔν τῳ εὐδοκιμεῖ, οὐκ ἀπὸ μέρους τὸ πλέον ἐς τὰ κοινὰ ἢ ἀπ' ἀρετῆς προτιμᾶται, οὐδ' αὖ κατὰ πενίαν, ἔχων γέ τι ἀγαθὸν δρᾶσαι τὴν πόλιν, ἀξιώματος ἀφανείᾳ κεκώλυται. ἐλευθέρως δὲ τά τε πρὸς τὸ κοινὸν πολιτεύομεν καὶ ἐς τὴν πρὸς ἀλλήλους τῶν καθ' ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων ὑποψίαν, οὐ δι' ὀργῆς τὸν πέλας, εἰ καθ' ἡδονήν τι δρᾷ, ἔχοντες, οὐδὲ ἀζημίους μέν, λυπηρὰς δὲ τῇ ὄψει ἀχθηδόνας προστιθέμενοι. ἀνεπαχθῶς δὲ τὰ ἴδια προσομιλοῦντες τὰ δημόσια διὰ δέος μάλιστα οὐ παρανομοῦμεν, τῶν τε αἰεὶ ἐν ἀρχῇ ὄντων ἀκροάσει καὶ τῶν νόμων, καὶ μάλιστα αὐτῶν ὅσοι τε ἐπ' ὠφελίᾳ τῶν ἀδικουμένων κεῖνται καὶ ὅσοι ἄγραφοι ὄντες αἰσχύνην ὁμολογουμένην φέρουσιν.



[38] Καὶ μὴν καὶ τῶν πόνων πλείστας ἀναπαύλας τῇ γνώμῃ ἐπορισάμεθα, ἀγῶσι μέν γε καὶ θυσίαις διετησίοις νομίζοντες, ἰδίαις δὲ κατασκευαῖς εὐπρεπέσιν, ὧν καθ' ἡμέραν ἡ τέρψις τὸ λυπηρὸν ἐκπλήσσει. ἐπεσέρχεται δὲ διὰ μέγεθος τῆς πόλεως ἐκ πάσης γῆς τὰ πάντα, καὶ ξυμβαίνει ἡμῖν μηδὲν οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ γιγνόμενα καρποῦσθαι ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.



[39] Διαφέρομεν δὲ καὶ ταῖς τῶν πολεμικῶν μελέταις τῶν ἐναντίων τοῖσδε. τήν τε γὰρ πόλιν κοινὴν παρέχομεν, καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε ξενηλασίαις ἀπείργομέν τινα ἢ μαθήματος ἢ θεάματος, ὃ μὴ κρυφθὲν ἄν τις τῶν πολεμίων ἰδὼν ὠφεληθείη, πιστεύοντες οὐ ταῖς παρασκευαῖς τὸ πλέον καὶ ἀπάταις ἢ τῷ ἀφ' ἡμῶν αὐτῶν ἐς τὰ ἔργα εὐψύχῳ· καὶ ἐν ταῖς παιδείαις οἱ μὲν ἐπιπόνῳ ἀσκήσει εὐθὺς νέοι ὄντες τὸ ἀνδρεῖον μετέρχονται, ἡμεῖς δὲ ἀνειμένως διαιτώμενοι οὐδὲν ἧσσον ἐπὶ τοὺς ἰσοπαλεῖς κινδύνους χωροῦμεν. τεκμήριον δέ· οὔτε γὰρ Λακεδαιμόνιοι καθ' ἑαυτούς, μεθ' ἁπάντων δὲ ἐς τὴν γῆν ἡμῶν στρατεύουσι, τήν τε τῶν πέλας αὐτοὶ ἐπελθόντες οὐ χαλεπῶς ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ τοὺς περὶ τῶν οἰκείων ἀμυνομένους μαχόμενοι τὰ πλείω κρατοῦμεν. ἁθρόᾳ τε τῇ δυνάμει ἡμῶν οὐδείς πω πολέμιος ἐνέτυχε διὰ τὴν τοῦ ναυτικοῦ τε ἅμα ἐπιμέλειαν καὶ τὴν ἐν τῇ γῇ ἐπὶ πολλὰ ἡμῶν αὐτῶν ἐπίπεμψιν· ἢν δέ που μορίῳ τινὶ προσμείξωσι, κρατήσαντές τέ τινας ἡμῶν πάντας αὐχοῦσιν ἀπεῶσθαι καὶ νικηθέντες ὑφ' ἁπάντων ἡσσῆσθαι. καίτοι εἰ ῥᾳθυμίᾳ μᾶλλον ἢ πόνων μελέτῃ καὶ μὴ μετὰ νόμων τὸ πλέον ἢ τρόπων ἀνδρείας ἐθέλομεν κινδυνεύειν, περιγίγνεται ἡμῖν τοῖς τε μέλλουσιν ἀλγεινοῖς μὴ προκάμνειν, καὶ ἐς αὐτὰ ἐλθοῦσι μὴ ἀτολμοτέρους τῶν αἰεὶ μοχθούντων φαίνεσθαι, καὶ ἔν τε τούτοις τὴν πόλιν ἀξίαν εἶναι θαυμάζεσθαι καὶ ἔτι ἐν ἄλλοις.



[40] Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ' εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας· πλούτῳ τε ἔργου μᾶλλον καιρῷ ἢ λόγου κόμπῳ χρώμεθα, καὶ τὸ πένεσθαι οὐχ ὁμολογεῖν τινὶ αἰσχρόν, ἀλλὰ μὴ διαφεύγειν ἔργῳ αἴσχιον. ἔνι τε τοῖς αὐτοῖς οἰκείων ἅμα καὶ πολιτικῶν ἐπιμέλεια, καὶ ἑτέροις πρὸς ἔργα τετραμμένοις τὰ πολιτικὰ μὴ ἐνδεῶς γνῶναι· μόνοι γὰρ τόν τε μηδὲν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ' ἀχρεῖον νομίζομεν, καὶ οἱ αὐτοὶ ἤτοι κρίνομέν γε ἢ ἐνθυμούμεθα ὀρθῶς τὰ πράγματα, οὐ τοὺς λόγους τοῖς ἔργοις βλάβην ἡγούμενοι, ἀλλὰ μὴ προδιδαχθῆναι μᾶλλον λόγῳ πρότερον ἢ ἐπὶ ἃ δεῖ ἔργῳ ἐλθεῖν. διαφερόντως γὰρ δὴ καὶ τόδε ἔχομεν ὥστε τολμᾶν τε οἱ αὐτοὶ μάλιστα καὶ περὶ ὧν ἐπιχειρήσομεν ἐκλογίζεσθαι· ὃ τοῖς ἄλλοις ἀμαθία μὲν θράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει. κράτιστοι δ' ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων. καὶ τὰ ἐς ἀρετὴν ἐνηντιώμεθα τοῖς πολλοῖς· οὐ γὰρ πάσχοντες εὖ, ἀλλὰ δρῶντες κτώμεθα τοὺς φίλους. βεβαιότερος δὲ ὁ δράσας τὴν χάριν ὥστε ὀφειλομένην δι' εὐνοίας ᾧ δέδωκε σῴζειν· ὁ δὲ ἀντοφείλων ἀμβλύτερος, εἰδὼς οὐκ ἐς χάριν, ἀλλ' ἐς ὀφείλημα τὴν ἀρετὴν ἀποδώσων. καὶ μόνοι οὐ τοῦ ξυμφέροντος μᾶλλον λογισμῷ ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν.



[41] Ξυνελών τε λέγω τήν τε πᾶσαν πόλιν τῆς ῾Ελλάδος παίδευσιν εἶναι καὶ καθ' ἕκαστον δοκεῖν ἄν μοι τὸν αὐτὸν ἄνδρα παρ' ἡμῶν ἐπὶ πλεῖστ' ἂν εἴδη καὶ μετὰ χαρίτων μάλιστ' ἂν εὐτραπέλως τὸ σῶμα αὔταρκες παρέχεσθαι. καὶ ὡς οὐ λόγων ἐν τῷ παρόντι κόμπος τάδε μᾶλλον ἢ ἔργων ἐστὶν ἀλήθεια, αὐτὴ ἡ δύναμις τῆς πόλεως, ἣν ἀπὸ τῶνδε τῶν τρόπων ἐκτησάμεθα, σημαίνει. μόνη γὰρ τῶν νῦν ἀκοῆς κρείσσων ἐς πεῖραν ἔρχεται, καὶ μόνη οὔτε τῷ πολεμίῳ ἐπελθόντι ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ' οἵων κακοπαθεῖ οὔτε τῷ ὑπηκόῳ κατάμεμψιν ὡς οὐχ ὑπ' ἀξίων ἄρχεται. μετὰ μεγάλων δὲ σημείων καὶ οὐ δή τοι ἀμάρτυρόν γε τὴν δύναμιν παρασχόμενοι τοῖς τε νῦν καὶ τοῖς ἔπειτα θαυμασθησόμεθα, καὶ οὐδὲν προσδεόμενοι οὔτε ῾Ομήρου ἐπαινέτου οὔτε ὅστις ἔπεσι μὲν τὸ αὐτίκα τέρψει, τῶν δ' ἔργων τὴν ὑπόνοιαν ἡ ἀλήθεια βλάψει, ἀλλὰ πᾶσαν μὲν θάλασσαν καὶ γῆν ἐσβατὸν τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, πανταχοῦ δὲ μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀίδια ξυγκατοικίσαντες. περὶ τοιαύτης οὖν πόλεως οἵδε τε γενναίως δικαιοῦντες μὴ ἀφαιρεθῆναι αὐτὴν μαχόμενοι ἐτελεύτησαν, καὶ τῶν λειπομένων πάντα τινὰ εἰκὸς ἐθέλειν ὑπὲρ αὐτῆς κάμνειν.



[42] Δι' ὃ δὴ καὶ ἐμήκυνα τὰ περὶ τῆς πόλεως, διδασκαλίαν τε ποιούμενος μὴ περὶ ἴσου ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα καὶ οἷς τῶνδε μηδὲν ὑπάρχει ὁμοίως, καὶ τὴν εὐλογίαν ἅμα ἐφ' οἷς νῦν λέγω φανερὰν σημείοις καθιστάς. καὶ εἴρηται αὐτῆς τὰ μέγιστα· ἃ γὰρ τὴν πόλιν ὕμνησα, αἱ τῶνδε καὶ τῶν τοιῶνδε ἀρεταὶ ἐκόσμησαν, καὶ οὐκ ἂν πολλοῖς τῶν ῾Ελλήνων ἰσόρροπος ὥσπερ τῶνδε ὁ λόγος τῶν ἔργων φανείη. δοκεῖ δέ μοι δηλοῦν ἀνδρὸς ἀρετὴν πρώτη τε μηνύουσα καὶ τελευταία βεβαιοῦσα ἡ νῦν τῶνδε καταστροφή. καὶ γὰρ τοῖς τἆλλα χείροσι δίκαιον τὴν ἐς τοὺς πολέμους ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀνδραγαθίαν προτίθεσθαι· ἀγαθῷ γὰρ κακὸν ἀφανίσαντες κοινῶς μᾶλλον ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν ἰδίων ἔβλαψαν. τῶνδε δὲ οὔτε πλούτου τις τὴν ἔτι ἀπόλαυσιν προτιμήσας ἐμαλακίσθη οὔτε πενίας ἐλπίδι, ὡς κἂν ἔτι διαφυγὼν αὐτὴν πλουτήσειεν, ἀναβολὴν τοῦ δεινοῦ ἐποιήσατο· τὴν δὲ τῶν ἐναντίων τιμωρίαν ποθεινοτέραν αὐτῶν λαβόντες καὶ κινδύνων ἅμα τόνδε κάλλιστον νομίσαντες ἐβουλήθησαν μετ' αὐτοῦ τοὺς μὲν τιμωρεῖσθαι, τῶν δὲ ἐφίεσθαι, ἐλπίδι μὲν τὸ ἀφανὲς τοῦ κατορθώσειν ἐπιτρέψαντες, ἔργῳ δὲ περὶ τοῦ ἤδη ὁρωμένου σφίσιν αὐτοῖς ἀξιοῦντες πεποιθέναι, καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἀμύνεσθαι καὶ παθεῖν μᾶλλον ἡγησάμενοι ἢ [τὸ] ἐνδόντες σῴζεσθαι, τὸ μὲν αἰσχρὸν τοῦ λόγου ἔφυγον, τὸ δ' ἔργον τῷ σώματι ὑπέμειναν καὶ δι' ἐλαχίστου καιροῦ τύχης ἅμα ἀκμῇ τῆς δόξης μᾶλλον ἢ τοῦ δέους ἀπηλλάγησαν.



[43] Καὶ οἵδε μὲν προσηκόντως τῇ πόλει τοιοίδε ἐγένοντο· τοὺς δὲ λοιποὺς χρὴ ἀσφαλεστέραν μὲν εὔχεσθαι, ἀτολμοτέραν δὲ μηδὲν ἀξιοῦν τὴν ἐς τοὺς πολεμίους διάνοιαν ἔχειν, σκοποῦντας μὴ λόγῳ μόνῳ τὴν ὠφελίαν, ἣν ἄν τις πρὸς οὐδὲν χεῖρον αὐτοὺς ὑμᾶς εἰδότας μηκύνοι, λέγων ὅσα ἐν τῷ τοὺς πολεμίους ἀμύνεσθαι ἀγαθὰ ἔνεστιν, ἀλλὰ μᾶλλον τὴν τῆς πόλεως δύναμιν καθ' ἡμέραν ἔργῳ θεωμένους καὶ ἐραστὰς γιγνομένους αὐτῆς, καὶ ὅταν ὑμῖν μεγάλη δόξῃ εἶναι, ἐνθυμουμένους ὅτι τολμῶντες καὶ γιγνώσκοντες τὰ δέοντα καὶ ἐν τοῖς ἔργοις αἰσχυνόμενοι ἄνδρες αὐτὰ ἐκτήσαντο, καὶ ὁπότε καὶ πείρᾳ του σφαλεῖεν, οὐκ οὖν καὶ τὴν πόλιν γε τῆς σφετέρας ἀρετῆς ἀξιοῦντες στερίσκειν, κάλλιστον δὲ ἔρανον αὐτῇ προϊέμενοι. κοινῇ γὰρ τὰ σώματα διδόντες ἰδίᾳ τὸν ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ τὸν τάφον ἐπισημότατον, οὐκ ἐν ᾧ κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ' ἐν ᾧ ἡ δόξα αὐτῶν παρὰ τῷ ἐντυχόντι αἰεὶ καὶ λόγου καὶ ἔργου καιρῷ αἰείμνηστος καταλείπεται. ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκείᾳ σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ' ἑκάστῳ τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται. οὓς νῦν ὑμεῖς ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους. οὐ γὰρ οἱ κακοπραγοῦντες δικαιότερον ἀφειδοῖεν ἂν τοῦ βίου, οἷς ἐλπὶς οὐκ ἔστιν ἀγαθοῦ, ἀλλ' οἷς ἡ ἐναντία μεταβολὴ ἐν τῷ ζῆν ἔτι κινδυνεύεται καὶ ἐν οἷς μάλιστα μεγάλα τὰ διαφέροντα, ἤν τι πταίσωσιν. ἀλγεινοτέρα γὰρ ἀνδρί γε φρόνημα ἔχοντι ἡ μετὰ τοῦ [ἐν τῷ] μαλακισθῆναι κάκωσις ἢ ὁ μετὰ ῥώμης καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἅμα γιγνόμενος ἀναίσθητος θάνατος.



[44] Δι' ὅπερ καὶ τοὺς τῶνδε νῦν τοκέας, ὅσοι πάρεστε, οὐκ ὀλοφύρομαι μᾶλλον ἢ παραμυθήσομαι. ἐν πολυτρόποις γὰρ ξυμφοραῖς ἐπίστανται τραφέντες· τὸ δ' εὐτυχές, ο῏ ἂν τῆς εὐπρεπεστάτης λάχωσιν, ὥσπερ οἵδε μὲν νῦν, τελευτῆς, ὑμεῖς δὲ λύπης, καὶ οἷς ἐνευδαιμονῆσαί τε ὁ βίος ὁμοίως καὶ ἐντελευτῆσαι ξυνεμετρήθη. χαλεπὸν μὲν οὖν οἶδα πείθειν ὄν, ὧν καὶ πολλάκις ἕξετε ὑπομνήματα ἐν ἄλλων εὐτυχίαις, αἷς ποτὲ καὶ αὐτοὶ ἠγάλλεσθε· καὶ λύπη οὐχ ὧν ἄν τις μὴ πειρασάμενος ἀγαθῶν στερίσκηται, ἀλλ' οὗ ἂν ἐθὰς γενόμενος ἀφαιρεθῇ. καρτερεῖν δὲ χρὴ καὶ ἄλλων παίδων ἐλπίδι, οἷς ἔτι ἡλικία τέκνωσιν ποιεῖσθαι· ἰδίᾳ τε γὰρ τῶν οὐκ ὄντων λήθη οἱ ἐπιγιγνόμενοί τισιν ἔσονται, καὶ τῇ πόλει διχόθεν, ἔκ τε τοῦ μὴ ἐρημοῦσθαι καὶ ἀσφαλείᾳ, ξυνοίσει· οὐ γὰρ οἷόν τε ἴσον τι ἢ δίκαιον βουλεύεσθαι ο῏ ἂν μὴ καὶ παῖδας ἐκ τοῦ ὁμοίου παραβαλλόμενοι κινδυνεύωσιν. ὅσοι δ' αὖ παρηβήκατε, τόν τε πλέονα κέρδος ὃν ηὐτυχεῖτε βίον ἡγεῖσθε καὶ τόνδε βραχὺν ἔσεσθαι, καὶ τῇ τῶνδε εὐκλείᾳ κουφίζεσθε. τὸ γὰρ φιλότιμον ἀγήρων μόνον, καὶ οὐκ ἐν τῷ ἀχρείῳ τῆς ἡλικίας τὸ κερδαίνειν, ὥσπερ τινές φασι, μᾶλλον τέρπει, ἀλλὰ τὸ τιμᾶσθαι.



[45] παισὶ δ' αὖ ὅσοι τῶνδε πάρεστε ἢ ἀδελφοῖς ὁρῶ μέγαν τὸν ἀγῶνα (τὸν γὰρ οὐκ ὄντα ἅπας εἴωθεν ἐπαινεῖν), καὶ μόλις ἂν καθ' ὑπερβολὴν ἀρετῆς οὐχ ὁμοῖοι, ἀλλ' ὀλίγῳ χείρους κριθεῖτε. φθόνος γὰρ τοῖς ζῶσι πρὸς τὸ ἀντίπαλον, τὸ δὲ μὴ ἐμποδὼν ἀνανταγωνίστῳ εὐνοίᾳ τετίμηται. εἰ δέ με δεῖ καὶ γυναικείας τι ἀρετῆς, ὅσαι νῦν ἐν χηρείᾳ ἔσονται, μνησθῆναι, βραχείᾳ παραινέσει ἅπαν σημανῶ. τῆς τε γὰρ ὑπαρχούσης φύσεως μὴ χείροσι γενέσθαι ὑμῖν μεγάλη ἡ δόξα καὶ ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ.



[46] Εἴρηται καὶ ἐμοὶ λόγῳ κατὰ τὸν νόμον ὅσα εἶχον πρόσφορα, καὶ ἔργῳ οἱ θαπτόμενοι τὰ μὲν ἤδη κεκόσμηνται, τὰ δὲ αὐτῶν τοὺς παῖδας τὸ ἀπὸ τοῦδε δημοσίᾳ ἡ πόλις μέχρι ἥβης θρέψει, ὠφέλιμον στέφανον τοῖσδέ τε καὶ τοῖς λειπομένοις τῶν τοιῶνδε ἀγώνων προτιθεῖσα· ἆθλα γὰρ οἷς κεῖται ἀρετῆς μέγιστα, τοῖς δὲ καὶ ἄνδρες ἄριστοι πολιτεύουσιν. νῦν δὲ ἀπολοφυράμενοι ὃν προσήκει ἑκάστῳ ἄπιτε.'



[47] Τοιόσδε μὲν ὁ τάφος ἐγένετο ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ·





35. «Οι περισσότεροι απ όσους έχουν μιλήσει ως τώρα απ αυτό το βήμα επαινούν τον νομοθέτη που συμπλήρωσε τη συνηθισμένη τελετή μ' αυτό τον λόγο, με τη σκέψη ότι είναι ωραίο να εκφωνείται πάνω στον τάφο των νεκρών του πολέμου. Εγώ όμως θα ήμουν της γνώμης πως είναι αρκετό, για άντρες που αποδείχτηκαν γενναίοι με έργα, με έργα να τους αποδίδονται τιμές, σαν κι αυτές που βλέπετε να συνοδεύουν αυτή την ταφή, κι όχι να κρέμεται η αναγνώριση του ηρωισμού πολλών από έναν άντρα, που ο λόγος του μπορεί να είναι ωραίος, μπορεί και κατώτερος. Γιατί είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς μ επιτυχία, εκεί που με κόπο εξασφαλίζεται η εντύπωση ότι λέει την αλήθεια. Κι αυτό, γιατί ο ακροατής που ξέρει καλά τα γεγονότα και τ' ακούει μ' ευνοϊκή διάθεση, ίσως θα σχημάτιζε τη γνώμη ότι τα λεγόμενα είναι κάπως κατώτερα, σε σύγκριση μ' αυτά που και θέλει ν’ ακούει και τα ξέρει καλά' όμως, αυτός που δεν τα γνώρισε, θα σχημάτιζε τη γνώμη πως πρόκειται για υπερβολές, επειδή νιώθει φθόνο, αν τυχόν ακούσει κάτι που ξεπερνά τη δική του δύναμη. Γιατί μόνο ως εκείνο το σημείο ανέχεται ο άνθρωπος ν’ ακούει επαίνους που λέγονται για άλλους, ως εκεί που κι ο καθείς πιστεύει ότι είναι ικανός να κατορθώσει κάτι απ όσα άκουσε' όμως, για καθετί που ξεπερνά τη δύναμη του, κυριεύεται απ' την πρώτη στιγμή από φθόνο, κι έτσι δεν δίνει πίστη. Αλλά, επειδή οι παλιότεροι δοκίμασαν στην πράξη το έθιμο χι έκριναν ότι έχει καλώς, έχω κι εγώ την υποχρέωση να συμμορφωθώ με τον νόμο και ν' ανταποκριθώ όσο γίνεται πιο πολύ στην επιθυμία και τις πεποιθήσεις του καθενός σας.



36. Θα μιλήσω πρώτα για τους προγόνους μας. Γιατί είναι δίκαιο, αλλά συγχρόνως και πρέπον, σε μια τέτοια περίσταση, όπως η σημερινή, να τους απονέμεται η τιμή αυτή να μνημονεύονται πρώτοι. Γιατί την χώρα αυτή, οι ίδιοι πάντα κατοικώντας από γενεά σε γενεά μέχρι των ημερών μας, χάρις στην ανδρεία τους μας την παράδωσαν ελεύθερη. Και εκείνοι λοιπόν είναι άξιοι επαίνου αλλά ακόμη περισσότερο οι πατέρες μας. Γιατί, μαζί με όσα κληρονόμησαν, αφού απέκτησαν όση εξουσία έχουμε με πολλούς κόπους τη κληροδότησαν σε μας τους σημερινούς. Τους περισσότερους τομείς εμείς οι ίδιοι που είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, οι οποίοι βρισκόμαστε ακόμη σε αυτήν ακριβώς την ηλικία μας, αυξήσαμε και προετοιμάσαμε την πόλη μας με όλα τα πράγματα, ώστε και για πόλεμο και για ειρήνη να είναι αυταρκέστατη. Από όλα δε αυτά εγώ όσα αναφέρονται σε πολεμικά κατορθώματα, με τα οποία έγινε η κάθε μια κατάκτηση, ή αφορούν τον τρόπο, με τον οποίο αποκρούσαμε πρόθυμα, είτε εμείς είτε οι πρόγονοί μας, κάποιον βάρβαρο ή Έλληνα επιτιθέμενο εχθρό, θα τα παραλείψω, γιατί δεν επιθυμώ να απεραντολογώ ενώπιον ανθρώπων, οι οποίοι τα γνωρίζουν. Αλλά με ποιον τρόπο φθάσαμε στο σημείο αυτό της δύναμης που είμαστε σήμερα, και με ποια μορφή πολιτεύματος και με ποιες συνήθειες έγινε μεγάλη η δύναμή μας, όλα αυτά θα αναπτύξω πρώτα, και έπειτα θα προχωρήσω στο εγκώμιο αυτών εδώ των νεκρών, γιατί νομίζω ότι δεν είναι ανάρμοστο να λεχθούν αυτά και για την παρούσα περίσταση, και δεν είναι ανώφελο να τα ακούσουν όλοι οι παρευρισκόμενοι, αστοί και ξένοι.



37. Έχουμε δηλαδή πολίτευμα, το οποίο δεν αντιγράφει τους νόμους άλλων, μάλλον δε εμείς οι ίδιοι είμαστε υπόδειγμα σε μερικούς παρά μιμούμαστε άλλους. Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων. Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα έναντι δε των νόμων στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας, ανάλογα με την επίδοση σε κάποιο τομέα, προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα, και όχι από την πολιτική του παράταξη όσο από την αρετή του, ούτε εξαιτίας της φτώχειας, ενώ έχει την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται από το γεγονός ότι είναι άγνωστος. Ζούμε ελεύθερα, και ως πολίτες στον δημόσιο βίο και ως άτομα στον ιδιωτικό, στις επιδιώξεις μας της καθημερινής ζωής, κατά τις οποίες δεν κοιτάμε ο ένας στον άλλον με καχυποψία, δεν θυμώνουμε με τον γείτονά μας, όταν κάνει σύμφωνα με την ευχαρίστησή του, ούτε παίρνουμε μια φυσιογνωμία σκυθρωπή, η οποία μπορεί να μην βλάπτει τον άλλο, πάντως όμως είναι δυσάρεστη. Ενώ δε στην ιδιωτική μας ζωή συναναστρεφόμαστε χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον, στην δημόσιά μας ζωή από σεβασμό προ πάντων δεν παραβαίνουμε τους νόμους, υπακούμε σε όσους κάθε φορά έχουν τα αξιώματα και στους νόμους, και περισσότερο σε εκείνους από τους νόμους, που έχουν θεσπιστεί για ωφέλεια των αδικούμενων, και σε άλλους, οι οποίοι αν και άγραφοι, η παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή.



38. Αλλά και για το πνεύμα μας έχουμε εφεύρει πολλούς τρόπους να το ανακουφίζουμε από τους κόπους, με γιορταστικούς αγώνες και θυσίες, που έχουμε καθιερώσει καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, και με ευπρεπή ιδιωτικά οικήματα, η ευχαρίστηση που καθημερινά απολαμβάνουμε από όλα αυτά, διώχνει την μελαγχολία. Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των κατοίκων της πόλης μας εισάγονται σε αυτήν προϊόντα όλου του κόσμου, και συμβαίνει να απολαμβάνουμε έτσι τα προϊόντα των άλλων χωρών με όση οικειότητα καταναλώνουμε τα δικά μας.



39. Υπερέχουμε δε από τους αντιπάλους μας και στην πολεμική προετοιμασία κατά τα εξής: Την πόλη μας την παρέχουμε ανοιχτή, και ποτέ δεν αποκλείουμε κανέναν διώχνοντας τους ξένους από οποιοδήποτε μάθημα ή θέαμα, από το οποίο, αν δεν το κρατήσουμε μυστικό και το δει κανείς από τους εχθρούς μας, είναι δυνατόν να ωφεληθεί, γιατί πιστεύουμε όχι τόσο στις προετοιμασίες και τα στρατηγήματα όσο στην έμφυτη γενναιότητά μας στα έργα. Στο ζήτημα δε πάλι της αγωγής, ενώ εκείνοι υποβάλλονται από την νεαρή τους ηλικία σε επίπονη άσκηση, με την οποία επιδιώκουν να γίνουν γενναίοι, εμείς ζούμε με όλες τις ανέσεις και όμως είμαστε εξ ίσου πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε τους ίδιους μεγάλους κινδύνους. Και η απόδειξη: ενώ οι Λακεδαιμόνιοι εκστρατεύουν με όλους τους συμμάχους τους κατά της χώρας μας και ποτέ μόνοι, εμείς εισβάλλουμε κατά των άλλων εντελώς μόνοι, και τις περισσότερες φορές νικάμε χωρίς δυσκολία τους αντιπάλους μας, αν και εκείνοι μάχονται για την πατρίδα τους, εμείς δε είμαστε σε ξένο έδαφος. Και κανείς από τους εχθρούς μας δεν αντιμετώπισε μέχρι σήμερα τις δυνάμεις μας ενωμένες, γιατί από τη μία φροντίζουμε ταυτόχρονα για το ναυτικό μας, και από την άλλη στέλνουμε τις δυνάμεις μας σε πολλά σημεία της γης. Αν δε κάπου με μέρος μόνο της δύναμής μας συμπλακούν οι εχθροί μας, τότε, αν νικήσουν, καυχώνται ότι μας νίκησαν όλους, αν νικηθούν, διακηρύσσουν ότι νικήθηκαν από όλους. Και βέβαια, αν εμείς αντιμετωπίζουμε με πολλή προθυμία τους κινδύνους, περισσότερο με μια αφροντισιά και άνεση παρά μετά από επίπονη άσκηση, και με ανδρεία που οφείλεται όχι τόσο στην επιβολή των νόμων όσο στην φυσική μας ευψυχία, έχουμε το πλεονέκτημα ότι δεν κουραζόμαστε προκαταβολικά για δεινά, που ανήκουν ακόμα στο μέλλον, και, όταν φθάσουμε στα δεινά αυτά, ότι αποδεικνυόμαστε ότι δεν είμαστε λιγότερο τολμηροί από εκείνους που μοχθούν συνεχώς. Δεν είναι η πόλη μας άξια μόνο σε αυτά αλλά και σε πολλά ακόμη.



40. Γιατί αγαπούμε το ωραίο με απλότητα, και αγαπούμε τη σοφία χωρίς μαλθακότητα. Μεταχειριζόμαστε τον πλούτο περισσότερο σαν μια ευκαιρία έργων παρά σαν αφορμή κομπορρημοσύνης, το να ομολογεί δε κανείς την φτώχεια του δεν είναι ντροπή, είναι όμως αισχρότερο να μην προσπαθεί να την αποφύγει με την εργασία. Επί πλέον, οι ίδιοι εμείς είμαστε σε θέση να φροντίζουμε ταυτόχρονα για τις ιδιωτικές μας υποθέσεις και για τις υποθέσεις της πόλης μας, και ενώ ασχολούμαστε με διαφορετικά επαγγέλματα κατέχουμε καλά τα πολιτικά ζητήματα. Γιατί είμαστε ο μόνος λαός που αυτόν που δε μετέχει στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο, και οι μόνοι που ή κρίνουμε ή διαμορφώνουμε σωστές γνώμες για τα πράγματα, γιατί δεν θεωρούμε τους λόγους εμπόδιο των έργων, αλλά μάλλον θεωρούμε εμπόδιο να μην έχουμε κατατοπισθεί προφορικά σε όσα έχουμε να κάνουμε, πριν καταπιαστούμε με αυτά. Γιατί υπερέχουμε από τους άλλους και ως προς αυτό, ότι δηλαδή εμείς οι ίδιοι τολμούμε να υπολογίσουμε για όσα πρόκειται να επιχειρήσουμε. Σχετικά μ΄ αυτό στους άλλους η αμάθεια φέρνει θράσος, ενώ η σκέψη τους κάνει να διστάζουν. Πιο γενναιόψυχοι όμως πρέπει να θεωρούνται όσοι γνωρίζουν με σαφήνεια τις συμφορές και τα ευχάριστα, και όμως η γνώση αυτή δεν τους κάνει να αποφεύγουν τους κινδύνους. Αλλά και στα ζητήματα της αρετής διαφέρουμε από τους πολλούς. Γιατί εμείς αποκτάμε τους φίλους τους περισσότερο ευεργετώντας παρά ευεργετούμενοι από αυτούς. Σταθερότερος δε φίλος είναι αυτός που ευεργέτησε, γιατί είναι φυσικό να προσπαθεί να διατηρεί την ευγνωμοσύνη του ευεργετημένου με τη συμπάθεια που του δείχνει. Ενώ αντιθέτως αυτός που οφείλει την ευεργεσία είναι απρόθυμος, γιατί γνωρίζει, ότι πρόκειται να ανταποδώσει την καλοσύνη σαν χρέος και όχι για να εξασφαλίσει την ευγνωμοσύνη του άλλου. Και είμαστε οι μόνοι που βοηθάμε τον άλλο χωρίς δισταγμό, όχι τόσο από υπολογισμό του συμφέροντος, όσο από την πίστη μας στη ελευθερία.



41. Συνοψίζοντας θεωρώ ότι η όλη πόλη είναι σχολείο της Ελλάδας και ότι, μου φαίνεται, ο καθένας από εμάς μπορεί να παρουσιάσει τον εαυτό του αυτάρκη σε πάρα πολλές δραστηριότητες με χάρη και επιδεξιότητα. Και ότι αυτά είναι μάλλον η αλήθεια και όχι απλή κομπορρημοσύνη, κατάλληλη για την παρούσα περίσταση, το αποδεικνύει η ίδια η δύναμη της πόλης, την οποία αποκτήσαμε με τους τρόπους αυτούς. Γιατί είναι η μόνη πόλη από τις σημερινές που όταν δοκιμάζεται αποδεικνύεται ανώτερη της φήμης της, και η μόνη, η οποία ούτε στον εχθρό που της επιτίθεται, δίνει αφορμή να αγανακτήσει με όσα παθαίνει από τέτοιους αντιπάλους, ούτε στους συμμάχους της δίνει αφορμή για παράπονα, γιατί τάχα εξουσιάζονται από ανάξιους. Αφού παρουσιάσαμε τη δύναμή μας με μεγάλες αποδείξεις, και μαρτυρίες θα μας θαυμάζουν οι σύγχρονοί μας και οι επόμενοι, και μάλιστα χωρίς να χρειαζόμαστε τον Όμηρο να μας επαινεί, ούτε κανέναν άλλο που με λόγια θα μας ευχαριστήσει προς στιγμήν, όμως την ιδέα που θα σχηματιστεί για τα έργα μας θα τη βλάψει η αλήθεια, αλλά εξαναγκάσαμε με την τόλμη μας ολόκληρη τη θάλασσα και την ξηρά να γίνει προσιτή, ιδρύσαμε παντού αιώνια μνημεία και των συμφορών μας και των επιτυχιών μας. Για μια τέτοια πόλη και αυτοί εδώ λοιπόν πολεμώντας γενναία πέθαναν, για να μη τη στερηθούν, και είναι φυσικό ο καθένας από όσους απομένουν να θέλει να μοχθήσει γι’ αυτήν.



42. Γι’ αυτόν μακρηγόρησα για όσα αφορούν την πόλη, αφ’ ενός γιατί ήθελα να σας δείξω, ότι εμείς δεν αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό, που αγωνίζονται όσοι δεν έχουν κανένα από αυτά τα πλεονεκτήματα σε ίσο βαθμό με μας, και αφ’ ετέρου γιατί με αυτόν τον τρόπο ήθελα να κάνω φανερό με αποδείξεις το εγκώμιο των ανδρών, για τους οποίους μιλάω τώρα. Και έχουν ειπωθεί τα κυριότερα σημεία αυτού του εγκωμίου. Γιατί οι αρετές αυτών και των ομοίων τους έκαναν στολίδια όσα ύμνησα για την πόλη, και άρα για λίγους από τους Έλληνες όπως ακριβώς γι’ αυτούς ο λόγος θα μπορούσε να φανεί ισάξιος με τα έργα τους. Έχω η γνώμη, ότι ο θάνατος αυτών εδώ των νεκρών παρέχει το μέτρο της αξίας ενός ανθρώπου, είτε είναι ο πρώτος που τη φανερώνει, είτε ο τελευταίος που την επισφραγίζει. Γιατί και εκείνοι ακόμη που υστερούν κατά τα άλλα, δικαιούνται να προβάλλουν την ανδραγαθία, που επέδειξαν κατά τους πολέμους, μαχόμενοι υπέρ της πατρίδας. Γιατί εξαφάνισαν το κακό με το καλό, και με τον κοινό αγώνα για το γενικό συμφέρον ωφέλησαν περισσότερο απ’ όσο έβλαψαν με τυχόν σφάλματά τους στην ιδιωτική τους ζωή. Από αυτούς εδώ κανείς δεν δείχθηκε δειλός μπροστά στον θάνατο εξ αιτίας του πλούτου του, δεν προτίμησε δηλαδή να συνεχίσει την απόλαυσή του, ούτε απέφυγε τον κίνδυνο εξ αιτίας της φτώχειας του, από την ελπίδα ότι μπορεί να την αποφύγει επί τέλους και να γίνει πλούσιος. Αντίθετα, πόθησαν την τιμωρία των εχθρών τους περισσότερο από όλα τα αγαθά, και συγχρόνως έκριναν αυτό τον κίνδυνο σαν τον πιο ωραίο από τους κινδύνους, και για αυτό αποφάσισαν να τον αντιμετωπίσουν, να εκδικηθούν τους εχθρούς τους, και για να επιδιώξουν την απόκτηση των αγαθών αυτών΄ την αβεβαιότητα δηλαδή της επιτυχίας την εμπιστεύθηκαν στην ελπίδα, ως προς τον κίνδυνο του θανάτου που βρισκόταν μπροστά τους κατά την μάχη ήταν αποφασισμένοι να στηριχθούν στον εαυτό τους και μόνο. Και μέσα στη μάχη θεώρησαν πάντα προτιμότερο να αντισταθούν και να βρουν τον θάνατο παρά να σωθούν υποχωρώντας, και γι’ αυτό απέφευγαν την αισχρή φήμη της δειλίας, και υπέβαλαν τα σώματά τους σε όλα τα δεινά της μάχης, σε μια κρίσιμη στιγμή, που ήταν στα χέρια της τύχης, στο ύψος της δόξας μάλλον παρά του τρόμου, βρήκαν τον θάνατο.



43. Αυτοί εδώ λοιπόν, σαν γνήσια παιδιά της πόλης, αυτό το φρόνημα έδειξαν. Όσοι όμως μένετε, έχετε καθήκον να εύχεστε το φρόνημά σας απέναντι στους εχθρούς να σας βάλει σε μικρότερο κίνδυνο, αλλά να μη καταδεχτείτε να είναι λιγότερο τολμηρό, λογαριάζοντας όχι μόνο με τα λόγια τις ωφέλειες - κάτι που θα μπορούσε ν' αναπτύξει κάποιος διεξοδικότερα σε σας, που κι από μόνοι σας τις ξέρετε εξίσου καλά, απαριθμώντας πόσα καλά εξασφαλίζει η αντίσταση στον εχθρό-, καλύτερα όμως προσηλώνοντας καθημερινά το βλέμμα σας στα έργα, που δείχνουν τη δύναμη της πόλης μας, κι έτσι να την αγαπήσετε με πάθος. Κι όταν αντιληφτείτε το μεγαλείο της, βάλτε στο νου σας ότι τη δύναμη αυτή την απέκτησαν άντρες τολμηροί που είχαν συνείδηση του καθήκοντος και με φιλότιμο την ώρα του αγώνα' και που, κάθε φορά που αποτύχαιναν σε κάποιο εγχείρημά τους, δεν επέτρεπαν βέβαια στον εαυτό τους να στερήσει την πόλη απ' τη δική τους ανδρεία, αλλά πρόσφεραν σ' αύτή την πιο ωραία συνεισφορά' γιατί, δίνοντας όλοι μαζί τη ζωή τους, έπαιρναν ο καθείς τους ξεχωριστά τον αγέραστο έπαινο και τον πιο περίλαμπρο τάφο: όχι τόσο τον τάφο, στον οποίο κείτονται, αλλά εκείνον όπου η δόξα τους επιζεί, για να μνημονεύεται αιώνια σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται, είτε για λόγο είτε για δράση. Γιατί τάφος των ενδόξων αντρών είναι η γη ολόκληρη, και τη μνήμη τους δεν τη διασώζει μόνο η επιγραφή μιας στήλης στην πατρίδα τους, αλλά και στα ξένα μέρη φωλιάζει στην Ψυχή του καθενός άγραφη η ανάμνηση όχι τόσο των ανδραγαθημάτων τους, όσο του φρονήματός τους. Εσείς λοιπόν να έχετε αυτούς εδώ πρότυπα και να θεωρήσετε θεμέλιο της ευτυχίας την ελευθερία και θεμέλιο της ελευθέριας τη δυνατή Ψυχή' κι έτσι μη δειλιάζετε μπροστά στους κινδύνους της μάχης. Γιατί δεν έχουν σοβαρότερο λόγο ν' αψηφούν το θάνατο οι απόκληροι της ζωής, που δεν έχουν να ελπίζουν καλύτερες μέρες, αλλά εκείνοι που, στη ζωή που τους απομένει, υπάρχει φόβος να μεταβληθεί ριζικά η καλή τύχη τους' αυτοί, αν κάπου σκοντάψουν, έχουν να χάσουν περισσότερα από κάθε άλλον. Γιατί, για έναν άντρα με υψηλό φρόνημα, είναι πιο πικρή η εξαθλίωση που φέρνει η δειλία παρά ο θάνατος που έρχεται χωρίς να τον νιώσει, σε στιγμή έξαρσης της δύναμής του και της κοινής ελπίδας.



44. Γι' αυτό και τους γονείς αυτών που ενταφιάζoυμε τώρα, όσοι βρίσκεστε εδώ, δε τους κλαίω, πιο πολύ θα προσπαθήσω να ελαφρώσω τον πόνο τους. Γιατί το ξέρουν καλά πως η ζωή τους πέρασε μέσ' από κάθε λογής μεταπτώσεις της τύχης' κι ότι ευτυχισμένοι είναι, όπως οι σημερινοί νεκροί μας, εκείνοι που η μοίρα τους χάρισε τον πιο ένδοξο θάνατο, και, όπως εσείς, για το τιμημένο πένθος σας, κι εκείνοι που κανονίστηκε το τέλος της ζωής τους να συμπέσει με το τέλος της ευτυχίας τους. Γνωρίζω βέβαια ότι είναι δύσκολο να πείσω εσάς, αφού θα σας φέρνουν ζωντανή τη θύμηση αυτών που χάσατε οι ευτυχίες των άλλων γονιών που κι εσείς κάποτε τις χαρήκατε' και θλίβεται ο άνθρωπος όχι επειδή του λείπουν αγαθά που δεν τα δοκίμασε, αλλά για όσα, ενώ είχε συνηθίσει να τα’ απολαμβάνει, τα έχασε. Πρέπει όμως να δείχνετε εγκαρτέρηση, με την ελπίδα άλλων παιδιών, όσοι ακόμα είστε σε ηλικία ν’ αποχτήσετε παιδία' γιατί, για τα άτομα, τα παιδιά που θα τους έρθουν στον κόσμο από δω και πέρα θα κάνουν πόλους να ξεχάσουν εκείνους που χάθηκαν, ενώ, για την πόλη, θα είναι διπλό το όφελος: και δε θα ερημώσει και θα έχει ασφάλεια' γιατί δεν είναι δυνατό να έχει την ίδια αξία ή να είναι το ίδιο δίκαιη η γνώμη για τα δημόσια πράγματα όσων δεν μπαίνουν στον ίδιο κίνδυνο, ρίχνοντας σ’ αυτόν τα παιδιά τους. Κι όσους πάλι σας πήραν τα χρόνια, να θεωρήσετε κέρδος το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας, που το περάσατε ευτυχισμένοι, και ότι το μέρος της που απομένει θα είναι σύντομο, κι ας κάνει ελαφρότερο το πένθος σας η δόξα αυτών εδώ. Γιατί το μόνο που δεν γερνά είναι ο πόθος για τιμές, και στην ηλικία που ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε, δεν είναι, όπως λεν μερικοί, το κέρδος που δίνει τη μεγαλύτερη τέρψη, αλλά οι τιμές.



45. Τώρα, τα παιδιά των νεκρών μας, όσα βρίσκεστε εδώ ή τ' αδέρφια τους, βλέπω ότι έχετε μεγάλον αγώνα μπροστά σας (γιατί ο καθείς συνηθίζει να επαινεί αυτόν που δε βρίσκεται στη ζωή), και πολύ δύσκολα, ακόμη κι αν δείξετε μοναδικό ηρωισμό, θα σας κρίνουν κάπως κατώτερους - ποτέ το ίδιο ανδρείους! Γιατί οι ζωντανοί νιώθουν φθόνο για τον ανταγωνιστή τους' αντίθετα, όποιον δεν αντισκόφτει το δρόμο τους, τον τιμούν με αδιαφιλονίκητη εύνοια. Κι αν είμαι υποχρεωμένος ν' αναφέρω κάτι για την αρετή που ταιριάζει στη φύση της γυναίκας, θα δηλώσω, για όσες τώρα θα μείνουν χήρες, με μια σύντομη παραίνεση όλη μου τη σκέψη: δηλαδή, μεγάλη η δόξα σας, αν δεν φανείτε κατώτερες απ' τη γυναικεία φύση, όπως κι η δόξα εκείνης, που τ' όνομά της θ' ακουστεί λιγότερο, επαινετικά ή περιγελαστικά, ανάμεσα στους άντρες.



46. Έχετε ακούσει κι από μένα, με την επιβαλλόμενη από το νόμο αγόρευσή μου, όσα είχα κατάλληλα, και με έργα αυτοί που θάβονται έχουν κιόλας πάρει τις τιμές τους΄ εξάλλου, από σήμερα τα παιδιά τους θα τ' αναθρέψει με δημόσια δαπάνη η πόλη ως την εφηβεία τους, προβάλλοντας ως βραβείο τέτοιων αγώνων και γι' αυτούς εδώ και για όσους επιζούν, ένα στεφάνι που πιάνει τόπο. Γιατί, όπου έχουν θεσμοθετηθεί τα πιο μεγάλα βραβεία ανδρείας, εκεί ζουν ως πολίτες άντρες με τη μεγαλύτερη αρετή. Και τώρα, αφού ο καθένας αποτέλειωσε το θρήνο για τον δικό του, να πάτε στο καλό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Περικλέους Επιτάφιος"

Ο ζεόλιθος ως μοριακό κόσκινο

Του Νίκου Λυγερού

Ενώ όλοι ξέρουμε την έννοια του κόσκινου και πόσο χρήσιμο είναι σε καθημερινή βάση, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι ο ζεόλιθος αν είναι τόσο πολύτιμος, είναι λόγω αυτής της ιδιότητας αλλά σε μοριακό επίπεδο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ενώ τον αντιμετωπίζουμε ως ένα συμβατικό πέτρωμα, ο ζεόλιθος είναι ένα από τα καλύτερα μοριακά κόσκινα που μπορούμε να βρούμε στη φύση χωρίς να γίνει στην ουσία καμία άλλη παρέμβαση εκτός από την εξόρυξη και στη συνέχεια την κονιορτοποίηση που γίνεται ανάλογα με την απαιτούμενη κοκκομετρία. Βέβαια, στην πραγματικότητα ο ζεόλιθος είναι σπάνια καθαρός και συχνά έχουμε μια ανάμειξη με άλλα πετρώματα και στοιχεία. Έτσι άρχισαν οι τεχνητές συνθέσεις του ζεόλιθου για να διατηρηθεί αυτή η πολύτιμη ιδιότητα. Και τώρα υπάρχουν περισσότεροι από 150 διαφορετικοί ζεολιθικοί συνθετικοί. Αυτή την περίοδο λόγω της ελληνικής ΑΟΖ ακούμε συχνά για υδρογονάνθρακες και καράβια LNG δεν τα συνδυάζουμε με τον ζεόλιθο, ενώ υπάρχει μια πολύ σημαντική εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα. Στη φάση της υγροποίησης του φυσικού αερίου και πιο συγκεκριμένα του μεθανίου, όπου κατεβάζουμε τη θερμοκρασία του αερίου στους -162^οC είναι πολύ σημαντικό να εμπεριέχει όσο το δυνατόν λιγότερο νερό, διότι με το κρύο που παράγεται υπάρχει πιθανότητα να μετατραπεί σε πάγο και να προκαλέσει τεχνικά προβλήματα στα σημεία της παραγωγής που βρίσκονται σε αυτήν τη θερμοκρασία. Καθώς ο ζεόλιθος είναι υδρόφιλος, έχει την ικανότητα να απορροφήσει αυτές τις ποσότητες νερού και να εξασφαλίσει την αποτελεσματικότητα της όλης διαδικασίας. Τώρα αν επανέλθουμε στο θέμα των κοιτασμάτων, είναι γνωστό ότι στη Θράκη έχουμε ζεόλιθο πολύ καλής ποιότητας και κατά συνέπεια αντί να περιμένουμε συνθετικό ζεόλιθο τον οποίο δεν παράγουμε και να αγοράζουμε από το εξωτερικό ζεόλιθο, πρέπει να περάσουμε στο στάδιο της αξιοποίησης του ελληνικού ζεόλιθου. Γνωρίζουμε τα μεγέθη που υπάρχουν στη Θράκη και τις άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας που μπορεί να προσφέρει στην πατρίδα μας. Διότι δεν είναι μόνο το θέμα της εξόρυξης παραδείγματος χάρη στα Πετρωτά αλλά και η διακίνησή του μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Υπάρχει λοιπόν αυτή η δυνατότητα, η οποία είναι βιώσιμη και σε επιστημονικό αλλά και σε τεχνικό επίπεδο για την περιοχή της Θράκης. Ποιος είναι ο λόγος να μην την εκμεταλλευτούμε, αφού επιπλέον δεν καταστρέφει το περιβάλλον ούτε τη ζωή των ανθρώπων της περιοχής. Ο ζεόλιθος, αυτό το πράσινο της γης, είναι μια πηγή ζωής και μάλιστα σε πολλαπλό επίπεδο. Συνεπώς πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για να μπορέσουμε να παράγουμε μέλλον σε μια περιοχή, όπου άλλοι προσπαθούν να καταστρέψουν το παρελθόν της. Αν εξετάσουμε επιστημονικά το θέμα του ζεόλιθου, καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=11769&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ζεόλιθος ως μοριακό κόσκινο"

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Ο Λόγος του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, 8 Οκτωβρίου 1838  προς τους μαθητές του Γυμνασίου Αθηνών..---

Παιδιά μου,...

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους…………

οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.



Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ’ απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα• διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ’ αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ισως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ’ επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ’ η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε• και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.

Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία! πηγη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ"

ΝΑΝΟΙ ΟΙ ''ΗΓΕΤΕΣ'' ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ ΝΑΝΟΙ ΟΙ ''ΗΓΕΤΕΣ'' ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ .


του Παναγιώτη Αποστόλου*

Οι δολοφόνοι της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, ξημερώνοντας η 25η Μαρτίου, δηλαδή η μεγάλη ημέρα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, αποφάσισαν τη Σταύρωση της Κύπρου μετά τη Σταύρωση της Ελλάδος. Το σχέδιο Αττίλας III του Δ΄ Ράιχ έχει τεθεί σε πλήρη εφαρμογή. Η Κύπρος, μετά την σκιώδη απόφαση του Εurogroup η οποία είναι συνέχεια της τουρκικής εισβολής του Ιουλίου 1974, τίθεται υπό πλήρη κατοχή. Σήμερα, 25η Μαρτίου 2013, που το Έθνος μας εορτάζει την Παναγιά του και την Επανάσταση του ΄21, τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Λευκωσία και άρχισαν να ισοπεδώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Διαπράττουν θηριωδίες, όμοιες με αυτές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Είναι αντίποινα για το βροντερό και υπερήφανο ΟΧΙ του Τάσου Παπαδόπουλου στο προδοτικό σχέδιο Ανάν, πριν από εννέα χρόνια. Η καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ, είναι αυτή τη στιγμή το πιο μισητό πρόσωπο ολόκληρου του πλανήτη. Στον πολιτισμένο κόσμο ξαναζωντανεύουν μνήμες που ποτέ δεν έχουν διαγραφεί παρά την έλευση 60 και πλέον χρόνων. Τότε, που οι πρόγονοι της «πολιτισμένης» κ. Μέρκελ σε αντίποινα για απώλειες του στρατού τους προέβησαν σε απάνθρωπη και κτηνώδη σφαγή των κατοίκων του Διστόμου. Η ανθρωπότητα ποτέ δεν θα ξεχάσει πως η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώρισαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, θανάτωσαν βρέφη και βίασαν γυναίκες πριν τις θανατώσουν. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο οι αιμοσταγείς πρόγονοι της κ. Μέρκελ αφάνισαν το 13% του Ελληνικού πληθυσμού. Άλλοι από αυτούς χάθηκαν στη μάχη, άλλοι χάθηκαν από την πείνα και πολλοί έπεσαν θύματα των εγκλημάτων πολέμου των βαρβάρων.



Δυστυχώς, όμως, με πολλά χρόνια καθυστέρηση, πολλοί αντιλαμβάνονται (κάποιοι το φωνάζαμε από χρόνια με την επιβολή του Ευρωσυντάγματος) πως είμαστε μάρτυρες μιας παγκόσμιας κρίσης, η οποία είναι πρωτοφανής στην ιστορία της ανθρωπότητας. Για πρώτη φορά η πολιτική έκφραση του πλανήτη είναι υπόδουλη της αυθαίρετης εξωπολιτικής εξουσίας, των δυνάμεων του κεφαλαίου και της κερδοσκοπίας. Η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα, έχει περάσει πολλές κρίσεις, δικαίου, νομιμότητας, ελευθερίας και δημοκρατίας, αλλά τελικά μπόρεσε, πολλές φορές μέσω αιματηρών πολέμων, να ανταπεξέλθει με επιτυχία. Στις ημέρες μας, όμως, εμφανίζεται για πρώτη φορά, μια εξωπολιτική δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας, η οποία ποδηγετεί και καθορίζει τις τύχες ολόκληρης της πολιτικής του πλανήτη.



Έτσι, οι περισσότερες κυβερνήσεις των κρατών υπηρετούν αυτή την παγκόσμια εξωπολιτική δύναμη, αφού οι κυβερνώντες τους είναι υπάλληλοι των κερδοσκόπων – τοκογλύφων της διεθνούς αγοράς. Επακόλουθο αυτής της κατάστασης είναι να πληγώνεται ανήκεστα η Δημοκρατία των κρατών και να προσβάλλονται βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς μεταλλάσσονται – δημιουργούνται νέα κράτη χωρίς ταυτότητα, από τη στιγμή που τα υπάρχοντα έχουν επονείδιστα και επαχθή χρέη προς τους ληστρικούς οργανισμούς των κερδοσκόπων – τοκογλύφων διεθνών Εβραιοτραπεζιτών.



Έτσι, η 25η Μαρτίου 2013 καταγράφεται ως νέα αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Η μαρτυρική μας Μεγαλόνησος εάλω. Αλήθεια, τι ειρωνεία για τους απανταχού Έλληνες, την ίδια ημέρα που εορτάζουμε την έναρξη της Επαναστάσεως αποτίναξης του επί αιώνες Τούρκικου ζυγού, την ίδια ημέρα να βιώνουμε τη νέα βαρβαρότητα της «πολιτισμένης Ευρώπης». Να βιώνουμε τη λεηλασία-πλιάτσικο, του ανυπολόγιστης αξίας ορυκτού πλούτου, του νησιού της Αφροδίτης, από τους βαρβάρους.



Όμως, όλα τα παραπάνω είναι επακόλουθα για ένα Έθνος που πολύ σύντομα ξέχασε τις παρακαταθήκες που μας κληρονόμησαν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και όλοι οι άλλοι ήρωες της απελευθερωτικής επαναστάσεως του 1821, και στους οποίους χρωστάμε τα πάντα. Σήμερα ένα μόνο θα μας ζητούσαν: ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΝΤΡΟΠΙΑΖΟΥΜΕ! Γιατί όπως έλεγε και ο Winston Churchill «ο λαός που ξεχνά την Ιστορία του δεν έχει μέλλον». Παρά ταύτα τους ντροπιάζουμε, γιατί έχουμε ξεχάσει την Ιερή παρακαταθήκη του αγώνα τους για την Ελευθερία. Γιατί σήμερα δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την υποθήκευση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, την εκ νέου υποδούλωση της πατρίδος μας, τον εξευτελισμό του λαού μας, την απόλυτη εξαθλίωσή του. Γιατί ανεχόμαστε όλους εκείνους που εξυπηρετούν εντολές και επιθυμίες άλλων και προσπαθούν, εν ονόματι της παγκοσμιοποιήσεως και της νέας τάξεως πραγμάτων να αποκόψουν και να ξεριζώσουν από τους Έλληνες την γνώση για την Ιστορία τους, στην προσπάθεια απόλυτου αφελληνισμού της χώρας. Γιατί όλοι αυτοί θέλουν μια Ελλάδα και μια Κύπρο χωρίς Έλληνες.



Βεβαίως, η πατρίδα μας διαχρονικά γέννησε μεγάλους άνδρες που όταν χρειάστηκε είπαν βροντερά ΟΧΙ στους επίδοξους κατακτητές. Ο Λεωνίδας, ο Μεταξάς, ο Παπαδόπουλος και τόσοι άλλοι γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στη μακραίωνη Ελληνική και παγκόσμια Ιστορία γιατί θυσιάστηκαν για την Ελευθερία των Ελλήνων. Στις ημέρες μας, όμως, το Έθνος κυβερνούν μικρόψυχοι πολιτικοί χαμαιλέοντες, οι οποίοι φέρουν το όνομα Σαμαράς και Αναστασιάδης. Πολιτικοί νάνοι, χωρίς ίχνος πατριωτισμού, που διασύρουν καθημερινά με τις αποφάσεις υποταγής τους στην παγκοσμιοποίηση και τη νέα τάξη πραγμάτων, την πατρίδα και το λαό. Ασήμαντοι ηγέτες του Έθνους των Ελλήνων που πανηγυρίζουν επειδή απεφεύχθη, δήθεν, η πτώχευση της Κύπρου και τάχατες διασώθηκε η παραμονή της στο ευρώ. Μικρόψυχα και φτωχά ανθρωπάκια που κάνουν πως δε βλέπουν την υφιστάμενη υποδούλωση της Ελλάδος και της Κύπρου και υποτάσσονται άνευ αντίστασης και αγώνα στις ορέξεις των Γερμανών καρχαριών....

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΝΑΝΟΙ ΟΙ ''ΗΓΕΤΕΣ'' ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ "

Ο κύκλος των επαφών της ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Ο κύκλος των επαφών για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ συνεχίζεται για να παράγει τις απαραίτητες διεθνείς συνθήκες έτσι ώστε κανένας να μην μπορεί να εμποδίσει ακόμα και σε διπλωματικό επίπεδο, το οποίο είναι πάντα ένας παράγοντας καθυστέρησης, για τους ευνόητους λόγους. Στην πραγματικότητα όμως αντιλαμβανόμαστε τώρα ότι αυτός ο κύκλος συνεχίζει όντως αλλά φτάνει επιτέλους και στο τέλος του, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι θα περάσουμε στη φάση της υλοποίησης του οράματός μας. Για να γίνει αυτό κατανοητό, αρκεί να εξετάσουμε τα νέα δεδομένα μέσω της θεωρίας παιγνίων, η οποία ερμηνεύει αποτελεσματικά τις κινήσεις που παρουσιάζονται. Το αρχικό παίγνιο σε θεωρητικό επίπεδο αφορά την πιο άμεση και τοπική σκακιέρα, σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα έχει να παίξει με έξι χώρες: την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Τουρκία, όσον αφορά στο θέμα των οριοθετήσεων ακόμα και αν όλες αυτές δεν είναι απαραίτητες για να περάσουμε στα επόμενα στάδια, όπως είναι η οικοπεδοποίηση, η αδειοδότηση, η γεώτρηση, η εξόρυξη και η εκμετάλλευση. Αυτός ο πρώτος κύκλος επαφών ξέρουμε ότι έχει γίνει. Στη συνέχεια περνάμε στο ευρωπαϊκό επίπεδο με ειδικές επαφές με τις χώρες που αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις. Και αυτός ο δεύτερος κύκλος έχει κλείσει. Και τώρα περνάμε στο στάδιο του τρίτου κύκλου, που αφορά τους μεγάλους παίκτες, οι οποίοι είναι ικανοί να παίξουν και σε μεγάλες αποστάσεις, σε αυτή την κατηγορία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ρωσία και βέβαια το Ισραήλ που έχει άμεσες απαιτήσεις, διότι αλλιώς είναι εγκλωβισμένο σ’ ένα μικρό πεδίο, όπου δεν μπορεί να παίξει ενεργειακά. Τώρα βλέπουμε ότι και αυτός ο κύκλος τελειώνει. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται κατανοητό το πεδίο δράσης της Ελλάδας. Κι αν κάποιος είναι ικανός να δει όλες αυτές τις επαφές μέσω της θεωρίας σχέσεων, τότε μπορεί να δει ότι η πατρίδα μας περνά σε μια άλλη φάση όσον αφορά στην ΑΟΖ και βέβαια στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων. Επιπλέον τώρα γνωρίζουμε επιστημονικά την κατάσταση του υποθαλάσσιου χώρου στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης μέσω μια άλλης χώρας, ειδικής στον τομέα των υδρογονανθράκων, η οποία αποτελεί κι έναν συνδετικό κρίκο με την Κύπρο. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και την πρόσφατη ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία αφορά άμεσα τις ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες, βλέπουμε ότι το υπόβαθρο της πολιτικής απόφασης είναι πλέον έτοιμο. Ας το συνειδητοποιήσουμε λοιπόν κι ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας έως τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, για να μπορέσει επιτέλους ο ελληνικός λαός να δει μια άσπρη μέρα μετά από τόσες θυσίες, διότι τώρα υπάρχει μέλλον επί της ουσίας για την πατρίδα μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=11753&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο κύκλος των επαφών της ΑΟΖ"

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

Αγοράζετε Ελληνικά...
Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στην παραπαίουσα (πτωχευμένη ?) οικονομία της Χώρας μας, στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στα παιδιά μας και σε πολλούς άλλους τομείς, που μπορεί να δουν βελτίωση αν το τηρήσουμε ευλαβικά !!!!!

Οι Ξένοι το κάνουν χωρίς εξαιρέσεις . . . . . . . . Εμείς γιατί να το αποφεύγουμε ή να το αναβάλουμε ???? Είναι πιά ή μόνη μας άμυνα !!!!

Διαβάστε και δυό επεξηγηματικά λόγια, γιατί να προτιμήσουμε το καθένα και όχι τον άλλο . . . . .
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ



ΝΑΙ ΙΟΝ (Γάλακτος, Αμυγδάλου, Break, Nucrema, Mabel, Υγείας ΙΟΝ, Σοκοφρέτα, Noizetta). Ελληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1930 και έχει δύο εργοστάσια παραγωγής, Αθήνα και Άρτα. www.ion.gr

ΟΧΙ Παυλίδης – Κraft Foods (Lacta, Παυλίδου υγείας, Toblerone, Παυλίδης γεμιστή, Lila Pause, Kiss, Gioconda, Merenda). H Παυλίδης εξαγοράστηκε το 1990 από τον αμερικανικό κολοσσό Kraft Foods (www.kraftfoods.gr ), με κατακόρυφη πτώση ποιότητας και αύξηση τιμών έκτοτε, τώρα έχουν βάλει στο μάτι και την βρετανική Cadbury, βλέπε και www.ekathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_12/09/2009_329024



ΜΠΙΣΚΟΤΑ



ΝΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Πτι Μπερ, Μιράντα, Caprice, Cream Crackers, Digestive, Γεμιστά, Marie, Mascot, Rondo, Crispies, Φρυγανιές κτλ). Ελληνική εταιρεία που ξεκίνησε το 1938 από Πολίτες πρόσφυγες και στις μέρες μας απασχολεί 1000 άτομα σε 4 ιδιόκτητα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. www.papadopoulou.gr

ΝΑΙ ELBISCO πρώην Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων (Elite φρυγανιές, Αλλατίνη, Κρις Κρις, Βοσινάκη, Forma). www .elbisco.gr



ΟΧΙ ΚΕΤΣΑΠ



ΝΑΙ ΚΥΚΝΟΣ (κέτσαπ, πάστα ντομάτας, κονσερβοποιημένα φρούτα και λαχανικά). Ελληνική εταιρεία με έτος ίδρυσης το 1911, έδρα το Ναύπλιο και παραγωγή-διανομή στα Σαβάλια Ηλείας. www .kyknos.com.gr

ΟΧΙ HEINΖ, αμερικανικό trust που μονοπωλεί την αγορά σε 50 χώρες, με κύκλο εργασιών 10δις δολλάρια παγκοσμίως! www.heinz.com

ΠΑΓΩΤΑ/ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ

ΝΑΙ ΚΡΙ ΚΡΙ (παγωτά, γιαούρτι, φρέσκο γάλα). Ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται από το 1954, με σύγχρονη μονάδα παραγωγής στις Σέρρες και κέντρο διανομής στην Αθήνα. www.krikri.gr

ΝΑΙ ΕΒΓΑ (παγωτά, κρουασάν, χυμοί). Ιδρύθηκε το 1934 ως Ευρωπαϊκή Βιομηχανία Γάλακτος και Αλεύρου, και είναι μέχρι και σήμερα αμιγώς ελληνικών συμφερόντων. www.evga.net

ΝΑΙ ΕΒΟΛ (Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου) (γάλα, γιαούρτι, τυρί). Συνεταιριστική εταιρεία που εκπροσωπεί κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής Βόλου – Πηλίου – Βελεστίνου. Ασκεί παρεμβατική πολιτική στην τιμή του γάλακτος, διασφαλίζοντας το εισόδημα των κτηνοτρόφων της περιοχής, οι οποίοι απολαμβάνουν από τις υψηλότερες τιμές που δίνονται στο γάλα πανελλαδικά. Ειδικεύεται και στα βιολογικά προϊόντα www.evol-easvolou.gr

ΝΑΙ Όλυμπος (Γαλακτοβιομηχανία Λαρίσης) (γάλα, γιαούρτι, τυρί, χυμοί). www.olympos.gr

ΝΑΙ ΦΑΓΕ (γιαούρτι, γάλα, συσκευασμένο τυρί). Ιδρύθηκε το 1926 από τον Α. Φιλίππου και διατηρεί μέχρι σήμερα ηγετική θέση στην ελληνική αγορά. Διαθέτει 3 μονάδες παραγωγής στην Ελλάδα και μία στις ΗΠΑ. www.fage.gr

ΟΧΙ ΑΓΝΟ (γάλα, γιαούρτι, τυρί, χυμοί) (Τα 4 τελευταία χρόνια συνεργασία με την DANONE. Αποφεύγετε! www.agno.gr

ΜΕΒΓΑΛ (γάλα, γιαούρτι, τυρί) (Με επιφυλάξεις, ανακοίνωσε πρόσφατα συνεργασία με την DANONE στον τομέα διανομής των προϊόντων). www.mevgal.gr

ΟΧΙ ΔΕΛΤΑ, εξαγοράστηκε από τον όμιλο VIVARTIA (MiG) το 2006 (στον οποίο ανήκουν και τα Goody’s, Μπάρμπα Στάθης, Flocafe, 7 Days κρουασάν, Χρυσή Ζύμη), ο οποίος αν και ελληνικό cogglomerate, βαδίζει στα χνάρια των ξένων πολυεθνικών με συμμετοχή ξένων κεφαλαίων και τακτική εξαγορών και συγχωνέυσεων www.vivartia.com

ΟΧΙ ALGIDA, φίρμα παγωτού που ανήκει στον πολυεθνικό κολοσσό Unilever, που μεταξύ άλλων στην Ελλάδα εμπορεύεται και τα προϊόντα Ζwan, Βιταμ, Pumaro, Νέα Φυτίνη, ελαιόλαδο Αλτις, Lipton, Knorr, Helmann’s, ηλιέλαιο Sol, Friol, Φλώρα, Calvé, Becel, αλλά και είδη υγειινής όπως Vaseline, Ultrex, Timotei, Svelto, Sun, Skip, Rexona, Organics, Omo, Lux, Klinex, Dove, Cif, Cajoline, Brut, Axe, Aim!!! Έχει εξαγοράσει πλήθος ελληνικών εταιριών (Ελαίς 1962, Pummaro 1999), αλλά και ξένων με δραστηριότητα στην Ελλάδα (Κnorr-Bestfoods). Αποφεύγετε! www.unilever.gr

ΟΧΙ NESTLE, η μεγαλύτερη παραγωγός ειδών διατροφής στον κόσμο, με ετήσιο τζίρο 60δις δολλάρια!! Μέσα από διαρκείς συγχωνεύσεις και εξαγορές άλλων εταιριών, έφτασε το 2003 να διαθέτει 511 εργοστάσια σε 86 χώρες! Στην Ελλάδα, εκτός από παγωτά (μέχρι εκεί φτάσανε τα πλοκάμια της, αφού πρόκειται για άκρως επικερδή αγορά), εμπορεύεται και τα προϊόντα farine lactee, δημητριακά fitness και clusters, σοκολάτες boss, kitkat, crunch, smarties, baci, nesquik, nescafe (φανταστείτε μόνο ότι ο νεσκαφέ φραπέ έχει αναδειχθεί σε εθνικό προϊόν, με το 25% του εγχώριου τζίρου!!), νερά κορπή, vittel, perrier, contrex, san pellegrino, maggi κύβους, μέχρι friskies και purina για τους τετράποδους.. καταναλωτές. Το γνωρίζατε ότι όλα αυτά τα προϊόντα προσθέτουν στην κερδοφορία της ήδη ζάμπλουτης NESTLE; Αποφεύγετε! www.nestle.gr

ΟΧΙ DANONE (Activia, Danonino, Actimel, Danette, νερά Evian και Volvic, Milupa, Nutricia κτλ), γαλλοϊταλικός κολοσσός που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να παρεισφρύσει και στην ελληνική αγορά. Αποφεύγετε! www.danone.com

ΟΧΙ FrieslandCampina (τυρί Milner, γάλα NOYNOY κτλ), ολλανδικός γαλακτοκομικός όμιλος, τα προϊόντα του οποίου πωλούνται σε 100 χώρες. Αποφεύγετε! www.frieslandcampina.com

ΟΧΙ Arla (Lurpak, γάλα, τυριά κτλ), δανέζικος γαλακτοκομικός όμιλος, πήχτρα στο μεταλλαγμένο. Αποφεύγετε!



ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ/ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ



ΝΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ (σαπούνι σώματος, αφρόλουτρο Καραβάκι, Aromatics, Natura, Olivia, αφρός ξυρίσματος Καραβάκι). Ιστορική ελληνική εταιρεία (ιδρύθηκε το 1870 στο Πλωμάρι Λέσβου). Από το Φεβρουάριο του 2001 λειτουργεί το νέο υπερσύγχρονο εργοστάσιο στη Ριτσώνα, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής σαπουνιού στα Βαλκάνια και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. www.papoutsanis.gr

ΝΑΙ ΑPIVITA (σαπούνι, σαμπουάν, κρέμες σώματος, αρωματοθεραπεία). Σειρά φυσικών καλλυντικών υψηλής ποιότητας, με ολοένα αυξανόμενες πωλήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ξεκίνησε το 1979 με 4 άτομα προσωπικό και σήμερα απασχολεί 220 άτομα και παράγει πάνω από 300 διαφορετικά προϊόντα. www.apivita.com

ΝΑΙ ΚΟΡΡΕΣ (σαπούνι σώματος, αφρόλουτρο, καλλυντικά, αντιηλιακό, αρωματοθεραπεία, σαμπουάν, φαρμακευτικά προϊόντα). Σειρά φυσικών προϊόντων με μεγάλο αριθμό καταστημάτων στο εξωτερικό. www.korres.com

ΝΑΙ Mastihashop (προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος, οδοντόκρεμα και άλλα φαρμακευτικά προϊόντα, παραδοσιακά γλυκά και ποτά, τσίχλες, μαστίχα και μαστιχέλαιο). Συνεταιριστική εταιρεία που εκπροσωπεί την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου. www.mastihashop.com

ΝΑΙ ΕΥΡΗΚΑ (ΕΥΡΗΚΑ απορρυπαντικά πιάτων και ρούχων, ΤΙΚ ΤΑΚ καθαριστικό τουαλέτας, TOPINE απολυμαντικό, FLUP αποφρακτικό, CLARO σκόνη πλυντηρίου πιάτων, FRESH AIR αποσμητικό χώρου, FAMOSO για τζάμια, ALGOFLASH λιπάσματα και προϊόντα φυτών, AROXOL εντομοκτόνο, ZITA ultra και ΕΥΡΗΚΑ καθαριστικά). Ο Όμιλος ΕΥΡΗΚΑ ξεκίνησε την πορεία του από την Κύπρο, όπου το 1959 ο Ξάνθος Σαρρής ίδρυσε την ΕΥΡΗΚΑ ΛΤΔ., στην Αμμόχωστο. Ένα χρόνο μετά προχώρησε στην ίδρυση δεύτερης εταιρείας στην Ελλάδα, με την επωνυμία ΕΥΡΗΚΑ Ελλάς, το 1960, στην Αθήνα. Σημαντικός σταθμός ήταν η πλήρης καταστροφή της κυπριακής εταιρείας, το 1974, λόγω της τουρκικής εισβολής. Η εταιρεία κατάφερε να επαναλειτουργήσει 30 ημέρες μετά, στη Λεμεσό, στηρίζοντας την προσπάθεια των προσφύγων εργαζομένων της. Το 1977 η ΕΥΡΗΚΑ Ελλάς μετέφερε την έδρα της στο Βόλο και εκεί ξεκίνησε τη δημιουργία των σύγχρονων εγκαταστάσεων παραγωγής της, τις οποίες διατηρεί μέχρι σήμερα. www.eureka.com.cy

ΝΑΙ ROLCO – MyPlanet (MyPlanet σειρά απορρυπαντικών, AVA, ROL και ESSEX απορρυπαντικά, HiGeen αντισηπτικό gel χεριών, καλλυντικά TACT Beauty Care, Herborium apothecary αρώματα και φροντίδα σώματος, ROLCO BtoB επαγγελματικός καθαρισμός). Ελληνική εταιρία που ιδρύθηκε το 1948 στο Μοσχάτο Αττικής και σήμερα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα εργοστάσια στην ΝΑ Ευρώπη. www.rolco.gr , www.herborium.gr , www.myplanet.com.gr .

ΟΧΙ Procter & Gamble, κρατηθείτε (Pantene, Vidal Sassoon, Ivory, Camay, Herbal Essences, Gillette, Wella, Secret, Old Spice, Always, Tampax, Crest, Fixodent, Oral-B, Head & Shoulders, Olay, Max Factor, Nice n’ Easy, Cover Girl, SK-II, Vicks, Ariel, Tide, Ace, Luv, Swiffer, Zest, Dash, Bold, Mr. Clean, Pampers αλλά και αρώματα Valentino, Dolce Gabbana, Polo, Dunhill, Christina Aguilera, Lacoste, Naomi Campbell, Gucci, Hugo Boss, Escada, Burberry και Puma, ηλεκτρικές συσκευές Braun, τροφές ζώων Eukanuba, Pringles πατατάκια (μην τα φάτε, λουστείτε!), μπαταρίες Duracell). Αμερικανική πολυεθνική, η τέταρτη πιο κερδοφόρος επιχείρηση στον κόσμο που δραστηριοποιείται σε 160 χώρες παγκοσμίως, προφανώς δεν χρειάζεται να τους κάνουμε πλουσιότερους. Αποφεύγετε! www.pg.com

ΟΧΙ Colgate – Palmolive, (Colgate, Kolynos, Palmolive, καθαριστικά ΑΖΑΧ, καθαριστικά ρούχων Soflan και Soupline, Fabuloso, Mennen). Αμερικανική πολυεθνική, ανταγωνίστρια της P&G, δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 1963 με δικό της εργοστάσιο στην Π. Ράλλη. Αποφεύγετε, αλλά τουλάχιστον παράγει στην Ελλάδα! www.colgate.com.gr

ΟΧΙ Unilever, (Vaseline, Ultrex, Timotei, Svelto, Sun, Skip, Rexona, Organics, Omo, Lux, Klinex, Dove, Cif, Cajoline, Brut, Axe, Aim). Διαφοροποιημένη πολυεθνική με δραστηριότητα σε πολλόυς τομείς, βλ. και τρόφιμα. Αποφεύγετε! www.unilever.gr

ΟΧΙ Scwarzkopf, (. Αποφεύγετε! www.unilever.gr



SNACKS
ΝΑΙ Chipita

ΟΧΙ Pringles, πρόκειται για παραπροϊόν του αμερικανικού υπερκολοσσού Procter & Gamble που δραστηριοποιείται κυρίως στον τομέα ειδών υγιεινής, (βλ. πλήρη λίστα με προϊόντα στα είδη υγιεινής), είπαν να πουλήσουν και κανά πατατάκι μπας και αυξήσουν τα έσοδα! Αποφεύγετε! www.pg.com

ΟΧΙ Τσακίρης πατατάκια, εξαγοράστηκαν το 2004 από την Coca-Cola 3E Αποφεύγετε!

ΟΧΙ Lay’s πατατάκια, αρχικά προϊόν της αμερικανικής Frito Lay, η οποία εξαγοράστηκε το 1965 από την Pepsico Αποφεύγετε!



SUPER MARKET – Εμπορικά Καταστήματα



ΝΑΙ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ. Αλυσίδα καταστημάτων που ιδρύθηκε το 1954 από τους αδερφούς Σπύρο και Γιάννη Σκλαβενίτη και τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο. Το 2005 οι ιδιοκτήτες της δέχτηκαν πρόταση εξαγοράς από πολυεθνικό όμιλο η οποία, όπως ακούστηκε στην αγορά, ξεπερνούσε τα 400 εκ ευρώ. Οι εξελίξεις έμελλε να ήταν καταλυτικές. Αρχές Μαρτίου του 2006 φεύγει από τη ζωή ο Σπύρος Σκλαβενίτης και στις 27 Ιουνίου του ίδιου έτους τα τέσσερα παιδιά του, η Μαρία, ο Γεράσιμος, ο Στέλιος και η Βίκυ δηλώνουν τη διάθεση τους να αναλάβουν την ευθύνη της εταιρείας, απορρίπτοντας την πρόταση που είχε γίνει από τον πολυεθνικό όμιλο. Συγχρόνως, εξαγοράζουν σε συνεργασία με τον Νίκο Μαμιδάκη, το σύνολο των μετοχών των οικογενειών του Γιάννη και του Νάσου Σκλαβενίτη και της οικογένειας του Μιλτιάδη Παπαδόπουλου. Η μετοχική σύνθεση της επιχείρησης διαμορφώνεται ως εξής: Οικογένεια Σπύρου Σκλαβενίτη 80%, Νίκος Μαμιδάκης 14% και Ανδρέας Ποταμιάνος 6%. Σήμερα η Σκλαβενίτης διαθέτει 72 καταστήματα, εξυπηρετεί καθημερινά περισσότερους από 150.000 πελάτες, απασχολώντας περίπου 7.100 εργαζόμενους ενώ έκλεισε το οικονομικό έτος 2008 με κύκλο εργασιών 1.088 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση των πωλήσεων σε σχέση με το 2007 της τάξης του 13,31%. www.sklavenitis.gr

ΝΑΙ ΑΤΛΑΝΤΙΚ. Ιδρύθηκε το 1980 από τον Παναγιώτη Αποστόλου και έφτασε σήμερα να έχει ένα δίκτυο 88 καταστημάτων πανελλαδικώς, σε συνεργασία με την ΑΡΙΣΤΑ. www.atlantic.gr

ΝΑΙ My Market – METRO. Ιδρύθηκε το 1976 και προήλθε από το συνεταιρισμό οκτώ παντοπωλών, ενώ ήταν από την αρχή και παραμένει πάντα απόλυτα ελληνικών συμφερόντων. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας προέρχεται από δύο βασικές κατηγορίες καταστημάτων: τις πωλήσεις λιανικής μέσα από τα My Market και τις πωλήσεις χονδρικής μέσα από τα METRO Cash & Carry. Η My Market διαθέτει 45 καταστήματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι στην Αττική. www.mymarket.metro.com.gr

ΝΑΙ Μασούτης.. www.mymarket.metro.com.gr



ΝΑΙ Sprider stores.. www.mymarket.metro.com.gr



ΟΧΙ SPAR Βερόπουλος. Σαν Βερόπούλος ξεκίνησε συνεργασία με τον ολλανδικό γίγαντα SPAR (μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων παγκοσμίως) ήδη από το 1973, πουλώντας τα προϊόντα της, και έκτοτε έχει εξαπλωθεί με 228 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και 31 καταστημάτων με την επωνυμία Χαλκιαδάκης στην Κρήτη. Αποφεύγετε! www.veropoulos.gr

ΟΧΙ ΑΒ Βασιλόπουλος. Ιδρύθηκε το Δεκέμβριο 1969 από τους αδελφούς Γεράσιμο και Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Τον Νοέμβριο του 1990 εισάγεται στην Κύρια Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Τον Ιούλιο του 1992 εξαγοράζεται από τον Όμιλο Delhaize, βελγικών συμφερόντων με δραστηριότητες σε 6 χώρες. Αποφεύγετε! www.ab.gr

ΟΧΙ Carrefour Μαρινόπουλος, γαλλική αλυσίδα υπερκαταστημάτων, στην οποία ανήκει και η Dia, το όνομα Μαρινόπουλος διατηρείται απλά και μόνο για να κάνει την ελληνική συσχέτιση και να εξαπατάται ο καταναλωτής… Αποφεύγετε! www.carrefour.gr

ΟΧΙ LIDL, γερμανικός υπερκολοσσός με 8000 καταστήματα σε 20 χώρες (200 μόνο στην Ελλάδα!) Ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο Schwarz και πουλάει τρόφιμα και άλλα προϊόντα λιανικού εμπορίου δικής του μάρκας σε πολύ χαμηλές τιμές. Εργατικά συνδικάτα και ενώσεις εργαζομένων σε Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο καταγγέλουν την εταιρεία ότι καταστρατηγεί την ευρωπαϊκή νομοθεσία εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν παραπάνω ώρες, κατασκοπεύοντας το προσωπικό με κρυφές κάμερες, απολύοντας εγκύους γυναίκες κτλ. Στην ουσία τα φτηνά προϊόντα παράγονται από Πολωνούς και Βούλγαρους σκλάβους των Γερμανών για 300 ευρω το μήνα! Σε λίγο κι εμείς έτσι θα καταλήξουμε!!Αποφεύγετε! www.lidl.gr

ΟΧΙ PRAKTIKER, γερμανικός υπερκολοσσός DIY με 440 καταστήματα σε 10 χώρες και συνολικές πωλήσεις ύψους € 3,7 δις το 2009! Αποφεύγετε! www.praktiker.gr

ΟΧΙ IKEA, σουηδικός υπερκολοσσός που έχει καταλάβει την παγκόσμια αγορά επίπλου, παράγοντας μαζικά στην Κίνα και ρίχνοντας το κόστος. Αποφεύγετε! δεν θα κρατήσουν πάνω από πενταετία! www.ikea.gr

ΟΧΙ Zara, ισπανική αλυσίδα που έχει καταλάβει την παγκόσμια αγορά ρούχου, παράγοντας μαζικά στην Κίνα και ρίχνοντας το κόστος. Αποφεύγετε! δεν θα κρατήσουν πάνω από 3 μήνες! www.ikea.gr



ΜΠΥΡΕΣ/ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ ΠΟΤΑ



ΝΑΙ CRAFT Microbrewery. H πρώτη ελληνική μικροζυθοποιία που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1997 και παράγει μπύρα για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την φιλοσοφία και το μεράκι της μικρής παραγωγής. Λειτουργούν με μεγάλη επιτυχία και δύο εστιατόρια-ζυθοποιία στο Χαλάνδρι και στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. www.craft.gr

ΝΑΙ Ούζο Μίνι, προϊόν της Ένωσης Ποτοπαραγωγών Μυτιλήνης (ΕΠΟΜ). www.ouzomini.gr

ΝΑΙ Ούζο Βαρβαγιάννη, προϊόν της Ποτοποιίας «Βαρβαγιάννης ΕΠΕ», έτος ίδρυσης 1860. www.barbayanni-ouzo.com

ΟΧΙ Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Amstel, Heineken, Άλφα, Fischer, Erdinger, Murphy’s Irish Stout και Red, Duvel, Chimay, Kirin, McFarland, Carib, Sol, Desperados, Tiger, Moretti, Foster’s και Krusovice Kralovsky). Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία Α.Ε. ιδρύθηκε το 1963 από μια ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών, αλλά πλέον αποτελεί μέλος του ολλανδικού ομίλου Heineken N.V. Αποφεύγετε! www.athenianbrewery.gr

ΟΧΙ Μύθος Ζυθοποιία (Mythos, Carlsberg, Kaiser, Henninger, Kronenbourg, Grimbergen, Guinness, Kilkenny). Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ζυθοποιία στην Ελλάδα και ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Ομίλο Εταιρειών Carlsberg. Αποφεύγετε! www.mythosbrewery.gr

ΟΧΙ Ούζο 12, προϊόν της ιταλικής εταιρείας Campari. Αποφεύγετε! www.camparigroup.com



ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ/ΧΥΜΟΙ



ΝΑΙ ΕΨΑ (λεμονάδα, πορτοκαλάδα, κόλα, γκαζόζα, βυσσινάδα, σόδα, τόνικ) Από το 1924 λειτουργεί σε ιδιόκτητο εργοστάσιο παραγωγής στην Αγριά Βόλου και παραμένει 100% ελληνική. www.epsa.gr

ΝΑΙ Λουξ (λεμονάδα, πορτοκαλάδα, κόλα, γκαζόζα, βυσσινάδα, σόδα, τόνικ, χυμοί φρούτων) Εταιρεία που ιδρύθηκε το 1950 στην Πάτρα. www.loux.gr

ΟΧΙ Coca Cola 3E (Coca Cola, Sprite, Fanta, Amita, Frulite, Tuborg, νερό ΑΥΡΑ, Waterblue και Λύττος, σνακς TSAKIRIS). Κάποτε σαν 3Ε ήταν η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία εμφιαλώσεως, τώρα πια ανήκει στην γνωστή πολυεθνική των δισεκατομμυρίων. Αποφεύγετε!

ΟΧΙ Pepsico – ΗΒΗ (Pepsi, 7UP, ΗΒΗ, νερό Λουτράκι, Lipton, Gatorade, Pure Rush). Κάποτε σαν Ηβη ήταν η αγαπημένη πορτοκαλάδα, εξαγοράστηκε κι αυτή απ’ την ανταγωνίστρια της Coca Cola, Pepsico. Αποφεύγετε! www.pepsico-ivi.gr

ΟΧΙ Κλιάφα (λεμονάδα, πορτοκαλάδα, γκαζόζα, βυσσινάδα, σόδα). Από το 1977 η ΚΛΙΑΦΑ συνεργάζεται με την Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεως παράγοντας για λογαριασμό της τα προϊόντα Coca Cola, Sprite και Fanta. Αποφεύγετε! www.kliafa.gr



ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΑ/ΥΓΡΑ ΚΑΥΣΙΜΑ



ΝΑΙ Aegean Oil. Πρόκειται για ελληνική εταιρεία, συμφερόντων Δ. Μελισσανίδη, η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο της εμπορίας πετρελαιοειδών και πρόσφατα έχει εισέλθει και στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο (Aegean Power). www.aegeanoil.gr

ΝΑΙ ΕΚΟ ΑΒΕΕ. Το 1982, μετά την απόφαση της EXΧON να εγκαταλείψει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες στην Ελλάδα, εκδηλώνεται ενδιαφέρον από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου για την αγορά του πακέτου των μετοχών της ESSO. Η ESSO μετονομάζεται σε ΕΚΟ, υπάγεται στη ΔΕΠ και λειτουργεί πλέον ως επιχείρηση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ακολουθεί συνεχή ανοδική πορεία στην πετρελαϊκή και πετροχημική αγορά της χώρας. Σήμερα δραστηριοποιείται στην αποθήκευση και διακίνηση υγρών καυσίμων, λιπαντικά υψηλής τεχνολογίας και διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο πρατηρίων υγρών καυσίμων με σχεδόν 1200 πρατήρια σε όλη την Ελλάδα. www.eko.gr

ΝΑΙ Jet Oil – Mamidoil. Eλληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1969 από τους Κυριάκο, Γιώργο και Νίκο Μαμιδάκη. Δραστηριοποιείται στον κλάδο της αποθήκευσης, διακίνησης και εμπορίας πετρελαιοειδών στην εγχώρια αγορά και στην ευρύτερη αγορά των Βαλκανίων και διαθέτει δίκτυο 600 πρατηρίων. www.jetoil.gr

ΝΑΙ ETEKA. Eλληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1983, με αντικείμενο τον εφοδιασμό πλοίων όλων των κατηγοριών στα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας. Σύντομα επεκτάθηκε και στον τομέα των οδικών μεταφορών με 250 πρατήρια καυσίμων σε όλη την Ελλάδα, πετρέλαιο θέρμανσης και πλήρη σειρά λιπαντικών. www.eteka.com.gr

ΟΧΙ BP (British Petroleum), πολυεθνική εταιρεία βρετανικών συμφερόντων (η μεγαλύτερη του Η. Βασιλείου) και αμφιλεγόμενη δραστηριότητα ανά τον κόσμο (βλ. πρόσφατο ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού, καταπίεση εργαζομένων και κοινωνικών ομάδων) Αποφεύγετε! www.bp.com

ΟΧΙ Shell (Royal Dutch Shell), πολυεθνική εταιρεία βρετανο-ολλανδικών συμφερόντων, με δραστηριότητα στην εξόρυξη και εμπορία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έχει δεχθεί πλήθος καταγγελιών για περιβαλλοντικές παραβάσεις και ανάμειξη στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις πολλών κρατών (βλ. συγκρούσεις στη Νιγηρία). Το 2009 ανακυρήχθηκε ως η μεγαλύτερη πολυεθνική παγκοσμίως από το περιοδικό Fortune και η δεύτερη μεγαλύτερη από το Forbes. Αποφεύγετε! www.shell.com

Διαβάστε περισσότερα: http://trikalagr.blogspot.com/2011/10/blog-post_2671.html#ixzz1a0vg8TjK http://trikalagr.blogspot.com/2011/10/blog-post_2671.html#ixzz1a0vg8TjK

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ"

Ο Ελληνισμός σε πνευματική υπνηλία.

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΑ

του Σάββα Ιακωβίδη*
Να πιστέψουμε στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας, στην ιδέα του έθνους μας!

Αποτοξίνωση!

Ας αφήσουμε κατά μέρος τις πολιτικές μικρότητες και ας ξεχάσουμε προς στιγμήν την οικονομική κρίση.

Ας μεριάσουμε να περάσουν οι πραγματικοί πνευματικοί άνθρωποι και ο ζείδωρος, ακομμάτιστος αλλά γνήσια πατριωτικός και εθνικός λόγος τους.

Αναφερόμαστε στην ομιλία που ο γνωστός Έλληνας φιλόλογος, συγγραφέας και ιστορικός, Σαράντος Καργάκος, έδωσε στις 22 Φεβρουαρίου 2012 στη Λευκωσία.

Με αιχμηρές τοποθετήσεις και σκληρές παρατηρήσεις, ο Σ. Καργάκος ορθοτόμησε τις διαστάσεις της βαθύτατης κρίσης, που ο Ελληνισμός περνά σήμερα, στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
«Σήμερα όχι η Ελλάς, αλλά ο Ελληνισμός», είπε, «είναι παντού ντροπιασμένος. Χάσαμε όλες τις διπλωματικές μάχες, χάσαμε το επιχειρηματικό μας κεφάλαιο, χάσαμε την εργατικότητά μας, το εθνικό και το κοινωνικό μας φιλότιμο».
Αναφερόμενος στο κατάντημα της Ελλάδας μας, επισημαίνει ότι αυτή δεν βρίσκεται «εν τάφω» αλλά «εν βούρκω», όπου την έριξαν ανάξιοι πολιτικοί και πνευματικοί ταγοί.

«Έχουμε κλάσματα ανθρώπων, που δεν είναι ικανοί να σηκώσουν ούτε το βάρος του παρελθόντος ούτε τις ευθύνες του παρόντος και πολύ περισσότερο τις ευθύνες του μέλλοντος», παρατηρεί.

«Δεν έχουμε τους κατάλληλους πνευματικούς και πολιτικούς πλοηγούς, που θα μας κατευθύνουν προς κάποιον ελπιδοφόρο ορίζοντα».
Ο Σ. Καργάκος είναι ωμός στις επισημάνσεις του: «Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε και ας μην παριστάνουμε τους ξεπεσμένους αγγέλους.

Μας έλειψε η ηρωική στάση ζωής, που διέκρινε στις καλές ώρες της, την ελληνική φυλή (…). Σήμερα ποιος είναι περισσότερο ζωντανός στην Κύπρο από τον Γρηγόρη Αυξεντίου;

Οι πεθαμένοι ζωντανοί;

Ή, μήπως, οι κονιοποιητές της πνευματικής μας παραδόσεως, που έβγαλαν και τον Βασίλη Μιχαηλίδη, εθνικιστή;». Σήμερα, να μιλάς για ηρωισμό και ελευθερία, θεωρείσαι σοβινιστής και εθνικιστής.



Ο Σ. Καργάκος θέτει πικρό δάκτυλο στον τύπο των ελληνικών ήλων: «Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα -κι από τον όρο αυτό δεν εξαιρώ την Κύπρο- ζωντανούς μπορείς να βρεις μόνο στα νεκροταφεία.



Οι ζωντανοί σας είναι στα “Φυλακισμένα Μνήματα” και στη Μακεδονίτισσα. Νεκροφιλία ή νεκρολατρεία, θα πουν τα τσιράκια του εθνομηδενισμού.

Όχι, απαντώ. Όπως είπε ο μεγάλος Ιω. Συκουτρής, που δίδαξε και εδώ, πολιτισμός είναι η συναναστροφή με τους νεκρούς. Η συναναστροφή με το ήθος, το ύφος, το πνεύμα των προγόνων.

Ο τόπος μας δεν θα γίνει ποτέ καθαρός, εφόσον θα κατευθύνεται πολιτικά και πνευματικά από τους γονιούς των Νενέκων και των Εφιαλτών». Είδαμε κι εμείς Νενέκους και Εφιάλτες, από το 1955 μέχρι σήμερα.



Εδώ που ο Ελληνισμός κατάντησε, τίθεται πια θέμα εθνικής και βιολογικής επιβίωσης. «Βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου», υποβάλλει ο Σ. Καργάκος και η νεολαία μας, «μαζί με τις ναρκωτικές ιδέες πλήττεται και από τις ναρκωτικές ουσίες. “Μαστουρωμένη” χορεύει έναν νέο χορό του Ζαλόγγου, που δεν έχει τίποτε ηρωικό.



Ό,τι έχει είναι ταπεινωτικό και εξευτελιστικό.

Έκαναν τη νεολαία ανίκανη ακόμη και για να επαναστατήσει. Αυτά που γίνονται επί μια τριετία στην Αθήνα δεν είναι επαναστατικές εκρήξεις, είναι προοίμιο ενός νέου εμφύλιου σπαραγμού. Η κρίση, οικονομική και διανοητική, έφερε την ακρισία, έφερε τον φθόνο και την κακία, με αποτέλεσμα ο ένας Έλληνας να μισεί τον άλλο, κι όχι πια για λόγους ιδεολογίας. Βρισκόμαστε σε τέλεια σύγχυση».
Τι πρέπει να γίνει;
Ο Μέγας Ναπολέων είχε κάποτε διασαλπίσει ότι σε έναν λαό που έχει ηττηθεί, χρειάζεται μια επανάσταση μυαλών και μια εξανάσταση δυνάμεων και δυνατοτήτων.

Ο Σ. Καργάκος εισηγείται να ζήσουμε ξανά ελληνικά, δηλαδή ηρωικά. «Πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στον εαυτό μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στο παρελθόν μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στην ιδέα του έθνους. Η πίστη στο έθνος μας στην κρίσιμη τούτη καμπή, είναι ανάγκη ζωής.

Όχι, όμως, καπηλεία του έθνους, όπως έγινε στο παρελθόν. Το έθνος ως προσφορά θυσίας θα φέρει την αυριανή σωτηρία.



Να ξαναγυρίσουμε στον Ελληνισμό μας, στις αξίες που μας έθρεψαν αιώνες τώρα επί ζωής. Τι χρειάζεται τούτη τη στιγμή ο Ελληνισμός; Έναν εθνικό συναγερμό, που να ενώνει σε μια αμφικτιονία αγάπης και αλληλεγγύης τους Έλληνες όλης της Γης. Έναν νέο ΟΗΕ (Οργανισμό Ηνωμένων Ελλήνων).

Και τότε όχι μόνο θα βγούμε από τα οικονομικά αδιέξοδα, θα βγούμε και από την ηθική ασφυξία, από την πνευματική υπνηλία. Όχι, ο Ελληνισμός δεν βρίσκεται εν ναρκώσει, όπως λένε μερικοί, βρίσκεται απλώς εν υπνώσει. Καιρός να αφυπνιστούμε». Έστω και τώρα! Όχι αύριο!

* ΠΗΓΗ: ”ΣΗΜΕΡΙΝΗ”

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Ελληνισμός σε πνευματική υπνηλία."

Ο αληθινός στόχος

Του Νίκου Λυγερού

Ο αληθινός στόχος της υψηλής στρατηγικής που πρέπει ν' ακολουθήσει η Κύπρος δεν αφορά καθόλου την κατάσταση για την οποία γίνεται πολύς θόρυβος για το τίποτα ή μάλλον για να επικεντρωθεί η προσοχή του κυπριακού λαού πάνω σ'εναν άσχετο προβληματισμό. Η τακτική δεν έχει το επίπεδο της στρατηγικής κατά συνέπεια οι σπασμωδικές κινήσεις δεν έχουν καμία βαρύτητα σε βάθος χρόνου. Όλοι ξέρουμε ότι η Κύπρος διανύει αυτήν την περίοδο μια ενδιάμεση κατάσταση η οποία δεν έχει σχέση ούτε με το παρελθόν ούτε με το μέλλον. Η στρατηγική επένδυση που έκανε η Κύπρος πάνω στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ με βάση των επιλογών του Τάσσου Παπαδόπουλου, είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας σε συνδυασμό με την ένταξή της το 2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν αυτό το σημείο αρχίζει να γίνεται κατανοητό σε όλους, όχι βέβαια με την ίδια ταχύτητα, αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε αντιληπτή η αξία του δεύτερου γύρου παραχώρησης και το άνοιγμα των 12 νέων οικοπέδων. Ήδη η Κύπρος με αυτή τη στρατηγική κίνηση κατάφερε να αξιοποιήσει τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και βέβαια τις τρεις συμφωνίες οριοθέτησης με την Αίγυπτο το 2004, τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010. Επιπλέον με τις συμφωνίες που έκανε με την Noble για το οικόπεδο 12, με την Eni και Kogas για τα οικόπεδα 2, 3 και 9, με την Total για τα οικόπεδα 10 και 11 έκανε μια πραγματική καινοτομία στον τομέα που της δίνει τεράστιες προοπτικές για το μέλλον. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε με κανένα τρόπο ειδικά όταν κανείς πια δεν δίνει σημασία σε αυτό το σημείο, ότι ο δεύτερος γύρος παραχώρησης αφορά και τα οικόπεδα 5,6,7 και 8. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Κύπρος πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα της σε αυτό το πλαίσιο δίχως να χάνει χρόνο για να λύσει προβλήματα τοπικά και τακτικά που δεν αφορούν καθόλου αυτήν την υψηλή στρατηγική διότι μόνο αυτή είναι ικανή να αλλάξει τα γεωπολιτικά δεδομένα που θα επιτρέψουν μια αληθινή επίλυση του κυπριακού που δεν θα δώσει σε κανένα τη δυνατότητα να επιβάλει οποιοδήποτε σχέδιο που θα μπορούσε να μοιάζει με αυτό που αποφύγαμε το 2004. Συνεπώς πρέπει να ενισχύσουμε δυναμικά όλες τις προσπάθειες της Κύπρου για να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση που δίνει έμφαση στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που απέκτησε δύναμη με την ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου διότι καθορίζει ένα σχεδιασμό που σχετίζεται άμεσα με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς ας συνεχίσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση για να μην ξεχάσουμε ποιος είναι ο αληθινός στόχος της υψηλής μας στρατηγικής και να μην παρασυρθούμε από κινήσεις οι οποίες απασχολούν μόνο όσους το θέλουν και όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει ενεργειακή στρατηγική.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=11750&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο αληθινός στόχος"

Γερμανο-ρωσική άσκηση στην Κύπρο

Η Αθήνα αναμένει τις μελλοντικές εξελίξεις, καθώς ΗΠΑ και Ισραήλ φαίνεται ότι συμφώνησαν να επιτεθούν κατά του Ιράν, εξασφαλίζοντας προηγουμένως την «ενεργητική ουδετερότητα» ή και συνεργασία(;) της Τουρκίας.---- Στην ίδια χρονική συγκυρία το στρατηγικό ζεύγος Γερμανίας και Ρωσίας (σ.σ. ο γράφων από ετών προειδοποιεί για την εν ισχύ αναθεωρητική συμμαχία των μεγάλων χαμένων του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου, καθώς επίσης και του Ψυχρού Πολέμου) εξαπέλυσε με αιχμή την οικονομική στρατηγική-blitzkrieg του Βερολίνου, το δεύτερο πλήγμα κατά του άξονα Ελλάδας-Κύπρος-Ισραήλ (σ.σ. το πρώτο ήταν κατά της χώρας μας), με στόχο την αποσταθεροποίηση της νήσου και με απώτερο σκοπό τον έλεγχο ή την αναβολή/ακύρωση του σχεδίου εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων.
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος/Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
(Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA)
Στο γεωπολιτικό κάδρο εισήλθαν εκόντες άκοντες και οι κουρδικοί πληθυσμοί, οι οποίοι θα κληθούν να παίξουν κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό αποσταθεροποίησης του καθεστώτος της Τεχεράνης. Συμπερασματικά μέχρις ότου τα γεωτρύπανα στην Ανατολική Μεσόγειο αρχίσουν να αντλούν φυσικό αέριο, το οποίο θα πωλούν στις αγορές της Δύσης, μειώνοντας σταδιακά και σταθερά την εξάρτηση από την Ρωσία, υπάρχει αρκετός χρόνος για να πληγεί και να εξουδετερωθεί η βαλλιστική απειλή του Ιράν. Όμως για να ολοκληρωθεί με επιτυχία το όποιο σχέδιο, οι Κούρδοι θα πρέπει να βοηθήσουν το δίδυμο ΗΠΑ-Ισραήλ, αφήνοντας προσωρινά στην άκρη τους Τούρκους, ενώ και οι Έλληνες (Ελλάδα και Κύπρος) θα συνεχίσουν κανονικά τα χρονοδιαγράμματά τους στην αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων, χωρίς να έλθουν σε άμεση αντιπαράθεση με την Άγκυρα.

Μέχρι το πέρας της «Επιχείρησης Ιράν» η Τουρκία θα έχει εξασφαλίσει χρόνο και «υποσχέσεις» ώστε να μην δημιουργήσει εμπόδια – όπως συνέβη στον Β’ Πόλεμο του Κόλπου – με ανταλλάγματα την κατάπαυση του πολέμου ανατολικά. Εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι μόλις ολοκληρωθεί η απενεργοποίηση του Ιράν, τότε θα ξανατεθεί σε εφαρμογή με άξονα τους Κούρδους η «γεωπολιτική του Προκρούστη», με τη διαφορά ότι στο κρεβάτι θα έχει ξαπλώσει μετά το Ιράν, η Τουρκία.

Η δυναμική των εξελίξεων σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές προτεραιότητες των Αγγλοσαξόνων δημιουργούν νέα τετελεσμένα, τα οποία οδηγούν την Αθήνα να τηρήσει στάση «στρατηγικής αναμονής». Οι ΗΠΑ προωθούν με διαφορετική ταχύτητα τρεις άξονες: α) Προετοιμασία στρατιωτικής αντιμετώπισης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Ιράν (βαλλιστικοί πύραυλοι οι οποίοι πιθανώς να φέρουν κεφαλές μαζικής καταστροφής συν το πυρηνικό πρόγραμμα), β) Προσωρινή άμβλυνση της περιφερειακής αστάθειας στο ευπαθές τρίγωνο των «ετερόκλητων ανατολικών συμμάχων» (Τουρκία, Ισραήλ, Αίγυπτος) εν όψει της πολεμικής προετοιμασίας κατά της Τεχεράνης και γ) Αξιοποίηση χρόνου και συγκυριών προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι κουρδικοί πληθυσμοί σε Ιράν, Τουρκία και Συρία, προς όφελος των γεωστρατηγικών σχεδιασμών, αναβάλλοντας – προς το παρόν – την άσκηση αποσχιστικών πιέσεων προς την Τουρκία προς όφελος μιας «εναρμονισμένης» στρατηγικής έναντι της Τεχεράνης.

Το δόγμα των ΗΠΑ στην ενέργεια όχι μόνο δεν ευνοεί αλλά αντίθετα αποτρέπει την εμπλοκή στην αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, τα οποία βρίσκονται μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ, από κάθε παράγοντα ρωσικό, αραβικό ή μουσουλμανικό (βλ. τουρκικό). Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η συμφωνία μεταξύ Gazprom και ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία έτυχε της έγκρισης της Ουάσιγκτον καθώς αποτέλεσε τμήμα μιας ευρύτερης συμφωνίας, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την ρωσική διαμεσολάβηση προς τους «γείτονες» του εβραϊκού κράτους. Σε κάθε περίπτωση οι Αγγλοσάξονες αναμένουν την μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και την έναρξη υλοποίησης του γεωπολιτικού άξονα Πολωνίας-Ελλάδας, προκαλώντας εκνευρισμό και αντιδράσεις σε Μόσχα και Βερολίνο.

Η κυπριακή κρίση οδηγεί στην αποκάλυψη και επιβεβαίωση μιας από ετών διαπιστωμένης άτυπης γεωπολιτικής συμμαχίας συμφερόντων μεταξύ Γερμανίας, Ρωσίας αλλά και Τουρκίας, η οποία στοχεύει ευθέως στη μη αξιοποίηση (ή καθυστέρηση) του ενεργειακού διαδρόμου της Ανατολικής Μεσογείου, απόρροια της συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη στρατηγική διάσταση στην «κυπριακή εξίσωση», καθώς οι επιθετικές κινήσεις της γερμανικής πλευράς σκοπεύουν στην αποσταθεροποίηση της μεγαλονήσου, κάτι που επίσης προσπάθησαν ανεπιτυχώς (μέχρι σήμερα) να πράξουν και ενάντια στη χώρα μας.
Με απλά λόγια για κάθε κυβικό μέτρο φυσικού αερίου ή βαρελιού πετρελαίου που θα εξορυχτεί από τη λεκάνη μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ με προορισμό την ενεργειακή τροφοδοσία της ευρωπαϊκής βιομηχανίας/οικονομίας, θα αφαιρεθεί από τα ρωσικά έσοδα (βλ. σχετικό άρθρο του γράφοντος «Σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας λόγω ΑΟΖ;»). Σταδιακά και όσο θα αυξάνεται η απεξάρτηση από τις ρωσικές πηγές ενώ αντίστοιχα θα εξαρτάται περισσότερο από τις ελλαδο-κυπριακο-ισραηλινές, το Κρεμλίνο θα βρεθεί ενώπιον μιας νέας – μη επιθυμητής – γεωστρατηγικής πραγματικότητας. Δεν είναι μόνον η απώλεια εσόδων αλλά και η μεσομακροπρόθεσμη μείωση της επιρροής στα πρώην δορυφορικά κράτη της ΕΣΣΔ αλλά και στις ανεξάρτητες πλέον πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής και ειδικά την Ουκρανία.
Το Βερολίνο αποτελεί στρατηγικό εταίρο της Μόσχας στον τομέα της ενέργειας και μαζί εκπονούν σχεδιασμούς στη βάση των κοινών γεωπολιτικών συμφερόντων. Η γεωγραφική ενότητα που περικλείει τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, συν τις βαλτικές δημοκρατίες και προσδιορίζεται μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και του Αιγαίου Πελάγους, συνιστά το μήλον της έριδος μεταξύ των Αγγλοσαξόνων (παραδοσιακών ναυτικών δυνάμεων) και του ηπειρωτικού διπόλου Γερμανίας-Ρωσίας. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν υφίσταται ένα εμφανές Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (σ.σ. Σύμφωνο μη επίθεσης και διαμοίρασης σφαιρών επιρροής μεταξύ Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και ΕΣΣΔ).
Υπό αυτό το πρίσμα κάθε πράξη που πυροδοτεί την αστάθεια στο ασθενές τμήμα της αλυσίδας Αθηνών-Τελ Αβίβ δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτο – αν όχι επιθυμητό – από τους δύο δρώντες, καθώς θέτει σε κίνδυνο ή πρακτικά λειτουργεί ανασταλτικά, κατά του υλοποιούμενου νέου άξονα ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό που συνέβη στην Κύπρο συνιστά προσχεδιασμένη γερμανο-ρωσική άσκηση με πολύ συγκεκριμένη (όπως προαναφέραμε) στόχευση. Σε περίπτωση που οι οικονομικές πιέσεις δεν ευοδωθούν, τότε θα κληθεί ο τρίτος θιγόμενος εταίρος – η νέο-οθωμανική Τουρκία – να αντιδράσει δυναμικότερα χρησιμοποιώντας τις Ένοπλες Δυνάμεις της ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Η γνωστοποίηση του γεγονότος της τηλεφωνικής επαφής μεταξύ Τούρκου και ισραηλινού πρωθυπουργού με αμερικανική παρέμβαση, δεν μεταβάλλει την στρατηγική του Ισραήλ, όπως ούτε και της Τουρκίας. Ο νέο-οθωμανισμός αποτελεί εκπεφρασμένη και πολλαπλώς αναλυθείσα απειλή έναντι του εβραϊκού κράτους και ουδείς σώφρων στο Τελ Αβίβ (σ.σ. όπου η πλειοψηφία των εκάστοτε κυβερνώντων προέρχονται από το στράτευμα) επιθυμεί την ενίσχυση της Άγκυρας μέσω της παράδοσης κοιτασμάτων ή συμμετοχής στην εκμετάλλευσή τους.
Όμως όταν το ζητούμενο είναι η αντιμετώπιση του Ιράν, οι Ισραηλινοί – που ενισχύουν επί σειρά ετών φανερά και με σχέδιο τους Κούρδους Πεσμεργκά στο Ιράκ – είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν για το φυσικό αέριο περισσότερο μέσω ενός αγωγού που θα μεταφέρει δια του τουρκικού εδάφους τα προϊόντα εξόρυξης του κοιτάσματος στο οποίο μετέχει η Gazprom, παρά να ικανοποιήσουν άλλες τουρκικές ορέξεις. Μια τέτοια εξέλιξη θα έβρισκε απόλυτα σύμφωνες τις άλλες δύο ενδιαφερόμενες δυνάμεις (Ρωσία και Γερμανία).
Οι Κούρδοι που ανέμεναν μεγαλύτερη ενεργητικότητα στον τομέα της πίεσης της Τουρκίας μετά από την ανάληψη της εξουσίας από τον Ομπάμα και τον διορισμό του νέου υπουργού των Εξωτερικών Τ. Κέρι, θα πρέπει να περιμένουν. Έχοντας επιτύχει σοβαρές νίκες τόσο εντός της Τουρκίας όσο και στην Συρία, έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση για την πορεία των δικαιωμάτων τους και ελπίζουν στην αλλαγή των συνόρων της περιοχής, εμπιστευόμενοι τους Αγγλοσαξονικούς και εβραϊκούς σχεδιασμούς.
Το αναδυόμενο Κουρδιστάν θα αποτελέσει την ασπίδα του Ισραήλ και τον στρατηγικό αντίπαλο της νέο-οθωμανικής Τουρκίας, γεγονός που οι Τούρκοι αναγνωρίζουν ως δυνητική εξέλιξη και επιχειρούν να αναχαιτίσουν με την πρόταση «ειρήνης και διπλωματικής επίλυσης» που προωθούν. Ωστόσο, για ευνόητους λόγους και με την προοπτική δραματικών εξελίξεων στο Ιράν, μπορούν να περιμένουν αξιοποιώντας την τουρκική πρόταση, την οποία μάλλον θα χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους μεσοπρόθεσμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Συμπερασματικά η Αθήνα κρατώντας στάση στρατηγικής αναμονής περιμένει:
Α) Τους Αγγλοσάξονες να συνεχίζουν να ευνοούν την ανάπτυξη του ενεργειακού διαδρόμου μέσω Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, καλύπτοντας τον χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωσή του «εκκαθαρίζοντας» γεωστρατηγικά αγκάθια (βλ. Συρία και Ιράν). Ας μην λησμονούμε πως η νότια πλευρά του συγκεκριμένου διαδρόμου (Λιβύη-Αίγυπτος) τελεί ήδη υπό εκκαθάριση…
Β) Τους Αγγλοσάξονες να υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς η Αθήνα έχει ήδη προχωρήσει σε ρηματική διακήρυξη στον ΟΗΕ και υπό τις παρούσες συνθήκες και ανάγκες (Ιράν) φαίνεται αντιληπτό γιατί η Ουάσιγκτον συνιστούσε «υπομονή» στο ζήτημα της ανακήρυξης ΑΟΖ, με παράλληλη επιτάχυνση των διαδικασιών νοτίως της Κρήτης και στην πλευρά του Ιονίου.
Γ) Την Τουρκία να επανέρχεται στη διαπραγμάτευση με ΗΠΑ και Ισραήλ – αξιοποιώντας την υποστήριξη Γερμανίας και Ρωσίας – απαιτώντας περισσότερα και επιδιώκοντας να «ελέγξει» ακόμη και μέρος του μηχανισμού σχεδίασης και υλοποίησης της επίθεσης κατά του Ιράν.
Δ) Την ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή του γεωπολιτικού ζεύγους Ρωσίας-Γερμανίας στην περιοχή με στόχο τη διατήρηση της οικονομικής και ιδιαίτερα την επιτάχυνση της πολιτικής αποσταθεροποίησης Ελλάδας και Κύπρου. Σημειώνεται ότι η σχεδίαση και εκτέλεση «οικονομικών κτυπημάτων» κατά των δύο χωρών, δημιουργεί εκ των πραγμάτων σοβαρά προβλήματα σε όποιο σχέδιο επίθεσης κατά του Ιράν, καθώς το Ισραήλ που θα υποστεί άμεσα αντίποινα, πρέπει και χρειάζεται να έχει ανοικτό τον ζωτικής σημασίας αεροναυτικό διάδρομο Κύπρου-Κρήτης.
Ε) Το Ισραήλ να ομαλοποιεί σταδιακά τις σχέσεις με την Τουρκία χωρίς αυτές ωστόσο να επανέρχονται στα παλαιά δεδομένα και κυρίως να μην συνεχίζει την στρατιωτική συνεργασία, παρά σε πολύ χαμηλό και άκρως απαραίτητο επίπεδο.
ΣΤ) Τέλος δεν θα αποκλείαμε μια «θεαματική» ενέργεια από πλευράς Ρωσίας-Γερμανίας-Τουρκίας στην περιοχή μας, λαμβάνοντας υπόψη ότι το διακύβευμα απώλειας του Ιράν είναι συγκρίσιμο με εκείνο που συνιστά η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου από Αθήνα-Λευκωσία και Τελ Αβίβ.
Ζ) Επαναλαμβάνοντας τα όσα είπε πριν πεθάνει ο Μ. Α. Μπιράντ, η περιοχή έχει ήδη εισέλθει σε μια πολύ κρίσιμη δεκαετία κατά την οποία αναμένεται τουλάχιστον μια τοπική αναμέτρηση που θα μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε περιφερειακή…




http://www.defence-point.gr/news/?p=71973

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γερμανο-ρωσική άσκηση στην Κύπρο"

"Ζήτω η Ελλάδα - Ζήτω η ελευθερία"!

Η πρωθυπουργός της Αυστραλίας Τζούλια Γκίλαρντ, κρατώντας ένα τσολιαδάκι και ένα κορίτσι με ελληνική παραδοσιακή φορεσιά, με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στην μακρυνή ήπειρο απηύθυνε θερμό μήνυμα συμπαράστασης προς την ομογένεια και την Ελλάδα στο οποίο αναφέρει:

«Σήμερα τιμούμε τον ηρωισμό και την αυτοθυσία εκείνων που πολέμησαν για την ανεξαρτησία της Ελλάδας, καθώς επίσης και όλους εκείνους που εργάστηκαν τόσο σκληρά για να ανασυγκροτήσουν την Ελλάδα, ως χώρα η οποία αντιστάθηκε σε πάρα πολλές προκλήσεις, χωρίς να πτοηθεί ποτέ το ηθικό της.

Τώρα, το 2013, είναι γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει ακόμη δύσκολες καταστάσεις, είμαι βέβαιη όμως ότι η περηφάνια των Ελλήνων και η στωικότητά τους θα οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες μελλοντικά.

Ως ηγέτιδα της Αυστραλίας, αναγνωρίζω με ευγνωμοσύνη την προσφορά των Ελλήνων μεταναστών, οι οποίοι συνέβαλαν σε τόσο μεγάλο βαθμό στην αλλαγή και ζωντάνια αυτής της χώρας που όλοι αγαπάμε. Το σχήμα της σύγχρονης Αυστραλίας, θα ήταν ανύπαρκτο χωρίς την συνεισφορά των Ελλήνων. Είμαστε ένα καλύτερο, πλουσιότερο έθνος εξαιτίας της δικής σας προσφοράς.

Γιορτάζω, λοιπόν, μαζί σας τους στενούς δεσμούς φιλίας μεταξύ Αυστραλίας και Ελλάδας. Είμαστε φίλοι σε περιόδους ειρήνης και πολέμου, σε καλούς και χαλεπούς καιρούς. Μοιραζόμαστε την ίδια ιστορία και την ίδια αλληλοεκτίμηση. Τίποτε δε μπορεί να αλλοιώσει το πνεύμα της καλής θέλησης που μας δένει τόσο στενά.

Εκ μέρους του έθνους μας, απευθύνω τις θερμότερες ευχές στην κυβέρνηση και το λαό της Ελλάδας, στην ελληνοαυστραλιανή κοινωνία και στην ελληνική διασπορά απανταχού της γης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.

Ζήτω η Ελλάς – Ζήτω η Ελευθερία!».

 

http://www.defencenet.gr/defence/item

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""Ζήτω η Ελλάδα - Ζήτω η ελευθερία"!"

23 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821: Η ΘΕΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Για να μη ξεχνιόμαστε. . . . . . .Σαν σήμερα άρχισε η Επανάσταση από την Καλαμάτα.

  Χ Ρ Ο Ν Ι Α   Π Ο Λ Λ Α   Σ Τ Η Ν   Ο Μ Ο Ρ Φ Η  Π Α Τ Ρ Ι Δ Α  Μ Α Σ

Επαναστατικός αναβρασμός επικρατούσε στη Μάνη τον Μάρτιο του 1821. Ο Κολοκοτρώνης βρισκόταν στην Καρδαμύλη και οι Φιλικοί είχαν κάμψει τις αντιρρήσεις του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη για το άκαιρο του ξεσηκωμού.

Στα μέσα του μηνός ένα πλοίο φορτωμένο με πολεμοφόδια, σταλμένο από τους Φιλικούς της Σμύρνης, φθάνει στο λιμάνι του Αλμυρού, έξω από την Καλαμάτα. Ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους άνδρες τους αναλαμβάνουν να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε ασφαλές μέρος.

Οι οθωμανικές αρχές της Καλαμάτας πληροφορούνται το γεγονός και ενεργώντας αφελώς ζητούν να μάθουν από τους προκρίτους το περιεχόμενο του φορτίου και γιατί συνοδεύεται από ενόπλους. Αυτοί τους απαντούν ότι οι ένοπλοι είναι χωρικοί που συνοδεύουν φορτία λαδιού για το φόβο των ληστών. Ο βοεβόδας της Καλαμάτας Σουλεϊμάν αγάς Αρναούτογλου πείθεται και ζητά τη βοήθεια των Μανιατών, που στέλνουν στην πόλη 150 άνδρες, υπό τον Ηλία Μαυρομιχάλη (20 Μαρτίου).

Από τις 17 Μαρτίου, όμως, οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, είχαν υψώσει τη σημαία της επανάστασης στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη της Λακωνίας. Ο παπάς του χωριού όρκισε και ευλόγησε τα όπλα των καπεταναίων και των παλικαριών τους στην Εκκλησία των Ταξιαρχών. Οι ατίθασοι Μανιάτες ξεκίνησαν την Επανάσταση, οκτώ μέρες πριν από τη συμβατική της έναρξη.

Αμέσως μετά, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκινούν για τον Μιστρά και τη Μονεμβασιά, ενώ ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2.000 άνδρες για την Καλαμάτα. Εν τω μεταξύ, στο άλλο άκρο της Πελοποννήσου σημειώνεται η πρώτη επαναστατική ενέργεια του Αγώνα, με την πολιορκία των Καλαβρύτων (21 Μαρτίου), την οποία υπερασπίζεται για λογαριασμό των Οθωμανών ένας άλλος Αρναούτογλου, ο Ιμπραήμ.

Οι Μανιάτες φθάνουν έξω από την Καλαμάτα στις 22 Μαρτίου και καταλαμβάνουν τους γύρω λόφους. Τότε μόνο ο αγάς της πόλης κατανοεί τι συμβαίνει. Είναι αργά για να διαφύγει στην Τριπολιτσά, καθώς η Καλαμάτα είναι ολόγυρα αποκλεισμένη και αποφασίζει να αντιτάξει άμυνα με τους Τούρκους της πόλης. Όταν το πρωί της 23ης Μαρτίου 1821 οι επαναστάτες εισέρχονται στην Καλαμάτα, ο Ηλίας Μαυρομιχάλης ζητά από τον Αρναούτογλου να παραδοθεί, τονίζοντάς του το μάταιο της προσπάθειάς του.

Πράγματι, ο αγάς παραδίδει στους επαναστάτες με πρωτόκολλο την πόλη και τον τουρκικό οπλισμό. Το μεσημέρι, μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων και μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, οι ιερείς ευλογούν τις σημαίες και ορκίζουν τους αγωνιστές.

Επακολούθησε σύσκεψη των οπλαρχηγών, που αποφάσισαν τη δημιουργία μιας επαναστατικής επιτροπής, την οποία ονόμασαν «Μεσσηνιακή Γερουσία», για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα. Η ηγεσία της ανατέθηκε στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που έφερε τον τίτλο Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού. Την ίδια μέρα, η «Μεσσηνιακή Γερουσία», με Προκήρυξή της προς την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, γνωστοποιεί ότι οι Πελληνεύς ξεσηκώθηκαν για την ελευθερία τους.

Η Προκήρυξη της «Μεσσηνιακής Γερουσίας».

Το κείμενο της Προκήρυξης, το πρωτότυπο της οποίας σώζεται στα αρχεία του Foreign Office (βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών), είναι το εξής:

Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.

Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και επέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.

Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίφθησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.

Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.

Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την Ελευθερίαν.

Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.

Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.

Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.

1821 Μαρτίου 23 εν Καλαμάτα. Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου

Πέτρος Μαυρομιχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού.

(Από ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "23 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821: Η ΘΕΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Ας είναι η Ιστορία μας το φως που θα μας οδηγήσει στην αναβίωσή της – τουλάχιστον όσον αφορά στο σύστημα αξιών εκείνων των ανθρώπων.---




Τληπτολεμος Αναφέρεται στην Ομήρου Ιλιάδα ώς επικεφαλής των Ροδιών στον Τρωϊκό πόλεμο.--

Θηραμενης Μεγάλος στρατηγός των Αθηναίων επί Πελλοπονησιακού πολέμου με χαρακτηριστική την τραγική καταδίκη του από τους τριάκοντα τυράννους οπότε και εντοπίζουμε τις πρώτες δυνάμεις καταστολής της Ιστορίας (Ξενοφώντας - Ελληνικά).--

Αγησανδρος Δεν μπορώ να θυμηθώ την πηγή. Κάπου πρέπει να έχω διαβάσει και για κάποιον Αγησανδρίδα.--

Νικόλαος Σπαρτιάτης στρατιώτης – αναφέρεται από τον Θουκυδίδη στο έργο του για τους Πελλοπονησιακούς πολέμους.--

Οιλευς Πατέρας του ενός εκ των δύο Αιάντων που πολέμησαν στην Τροία (Ένας ήταν ο τρανός Αίαντας ο Σαλαμίνιος και ο άλλος ήταν ο Αίαντας ο Οιλείδης – του Οιλέα δηλ.).--

Ο Οιλεύς συμμετείχε και στην Αργοναυτική εκστρατεία. (Όμηρος - Ιλιάς)--

Αμφίλοχος Πολέμησε στην Τροία και όταν επέστρεψε ίδρυσε το Αμφιλοχικό Άργος κοντά στη σημερινή Αμφιλοχία (Θουκυδίδης – Πελλοπονησιακοί πόλεμοι)---

καλλικρατιδας Σπαρτιάτης στρατηγός με υψηλό το Ελληνικό φρόνημα (Ή στο Θουκυδίδη ή στον Ξενοφώντα δεν είμαι απόλυτα σίγουρος τώρα – άλλωστε τα Ελληνικά του Ξενοφώντα είναι η συνέχεια των Πελλοπονησιακών πολέμων του Θουκυδίδη)---

Αυτόλυκος Παππούς του Οδυσσέα (Όμηρος - Οδύσσεια)---

Κρατερός Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου. (Αρριανός – Αλεξάνδρου Ανάβασις). Σώζεται ανάθημα του Κρατερού σήμερα στον Ιερό χώρο των Δελφών.---

Κέκροπας Ο ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στο χώρο της σημερινής Ακρόπολης (Μυθολογία)--

Ερεχθέας Άλλος αρχαίος Βασιλιάς των Αθηνών (Μυθολογία ?)---

Πωσειδώνας Μυθολογία---

Άρης Μυθολογία

Δίας, Ζευς Μυθολογία

Ελπίς, Ελπίδα Δεν έχω πηγές αλλά δεν μπορώ να φανταστώ από ποιά άλλη γλώσσα προέρχεται αν όχι από την Ελληνική

Σοφία Δεν έχω πηγές αλλά δεν μπορώ να φανταστώ από ποιά άλλη γλώσσα προέρχεται αν όχι από την Ελληνική

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΣ KANARAS Nikolaos

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ"

ΟΙ ΟΥΝΝΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΕΔΩ.ΕΠΙΚΑΙΡΑ 1944

Απόσπασμα από τοντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου"
( Το απόσπασμα περιλαμβάνει τα Κινηματογραφημένα επίκαιρα του 1944 παραγωγή της Φίνος Φιλμ που έχουν θέμα την απελευθέρωση της Αθήνας από το Γερμανικό στρατό. Δεν προβλήθηκαν ποτέ στην
Ελλάδα.
 Ανακαλύφθηκαν από το Ροβήρο Μανθούλη σε κινηματογραφικά αρχεία στις ΗΠΑ και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην αρχική τους μορφή ενσωματωμένα στο ντοκιμαντέρ του "Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου".)
Το απόσπασμα αναρτήθηκε στο διαδίκτυο με την άδεια του Ροβήρου Μανθούλη.

Πηγή εδώ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΟΥΝΝΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΕΔΩ.ΕΠΙΚΑΙΡΑ 1944"