Κύπρος :Βρέθηκε η αρχαιότερη οργανωμένη βιβλιοθήκη στην Μεσόγειο.

Πινακίδα απο την βιβλιοθήκη στην Πύλα :Ένα από τα εκπληκτικά στοιχεία των νέων ευρημάτων είναι πως οι ψημένες σε κλίβανο πινακίδες από πηλό που βρέθηκαν ήταν φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να τοποθετούνται σε ράφια όπως των σύγχρονων βιβλιοθηκών

Συντάκτης: Παναγιώτης Γεωργουδής

Η αρχαιότερη οργανωμένη βιβλιοθήκη στην Μεσόγειο με την μορφή σημερινών σύγχρονων βιβλιοθηκών σε ράφια και όχι αρχείων, βρέθηκε στην Κύπρο στην αρχαία Μυκηναϊκή πόλη, Πύλα, στην τοποθεσία Κοκκινόκρεμος, πλησίον της Λάρνακας, από την αρχαιολογική ομάδα της διδάκτορος αρχαιολογίας και επίτιμης διευθύντριας προιστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων Ηρακλείου Αθανασίας Κάντα.
 Ήδη η διεθνής αρχαιολογική κοινότητα μετά τις επιστημονικές δημοσιεύσεις και την έκδοση βιβλίου στην Αγγλική γλώσσα που φέρει την υπογραφή της κ. Κάντα και του κ. Βάσου Καραγιώργη, έχει στρέψει το βλέμμα της και στην Κύπρο αναμένοντας τα περαιτέρω. Το συγκλονιστικό αυτό αρχαιολογικό εύρημα, μαζί με άλλα πολυσήμαντα Μινωικά, Μυκηναικά κ.λ.π., το οποίο θεωρείται από ειδικούς η κορυφαία ανακάλυψη των τελευταίων τουλάχιστον πενήντα χρόνων 
στην Κύπρο, χρονολογείται τον 12ο αιώνα π. Χ. και ανοίγει νέους επιστημονικούς και ιστορικούς ορίζοντες όχι μόνο για την γνώση του πολιτισμού της Κύπρου αλλά για μία συνολικότερη και σφαιρικότερη θεώρηση της πολιτισμικής διαδρομής του Μυκηναικού και Μινωικού πολιτισμού, δηλαδή του συνόλου της αρχαιοελληνικής παράδοσης πριν την γεωμετρική περίοδο και τα κλασικά χρόνια.

Ένα από τα εκπληκτικά στοιχεία των νέων ευρημάτων είναι πως οι πινακίδες που βρέθηκαν από πηλό ψημένες σε κλίβανο, ήταν φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να τοποθετούνται σε ράφια, όπως οι σύγχρονες βιβλιοθήκες και στην ράχη τους υπάρχουν γράμματα για να μπορεί ο αναγνώστης να μάθει με τίτλους το εσωτερικό τους περιεχόμενο. Η υψηλού επιπέδου αυτή οργανωτική και διοικητική λειτουργία της γνώσης, ως πρόδρομης μορφής βιβλίου εκείνης της εποχής που συναντάται πρώτη φορά από πλευράς ευρημάτων, αναδύει άγνωστες πλευρές της εξέλιξης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού προς έρευνα .

Υποδηλώνει προχωρημένες πολιτικές και πνευματικές διεργασίες την Μυκηναική περίοδο με στρατηγική επιλογή της εξουσίας την οργανωμένη γνώση. Αν όμως αποδειχθεί πως η εν λόγω βιβλιοθήκη είχε σε κάποιο βαθμό και δημόσιο χαρακτήρα, δηλαδή είχαν πρόσβαση ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, τότε ενδέχεται να μετατοπίζεται η δημιουργία της αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας και κατ’ επέκταση της Δυτικής, από τον 7οπ.Χ. αιώνα στον 12ο π.Χ. αιώνα. Με αυτήν την πιθανότητα θα έχουμε ανατροπή των πολιτισμικών και ιστορικών παραμέτρων του Ελληνικού πολιτισμού !! Ταυτόχρονα ο τύπος γραφής είναι η λεγόμενη Κυπρομινωική , όπως είχε χαρακτηρισθεί από τον Έβανς, επειδή μοιάζει αρκετά με την Μινωική Γραμμική Α΄ και δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί μέχρι σήμερα.

Αρχαιολογικός χώρος στην Πύλα Κύπρου

Κυπρομινωική γραφή έχει βρεθεί σε πινακίδες στην Ουγκαρίτ και στην περιοχή των Φιλισταίων της Παλαιστίνης, που αναφέρει η Βίβλος, ως Κρήτες. Επιπρόσθετα η κ. Κάντα τονίζει πως η Πύλα της Κύπρου, έχει όμοια χαρακτηριστικά με την μεγαλύτερη Μυκηναική ακρόπολη στην Κρήτη της Καστροκεφάλας στον Αλμυρό Ηρακλείου. Η ανασκαφή συνεχίζεται εφέτος σε συνεργασία με Βελγικά Πανεπιστήμια και αναμένονται εκπλήξεις.

Σαν τα σημερινά βιβλία

Συνέντευξη στον  Παναγιώτη Γεωργουδή

-Κυρία Κάντα, πως είναι το τοπίο στην Πύλα της Κύπρου;

Ένας επίπεδος λόφος κοντά στη θάλασσα και την πόλη της Λάρνακας που τώρα βρίσκεται μέσα στο χώρο των αγγλικών βάσεων, μια πατέλα όπως θα λέγαμε στην κρητική διάλεκτο, είχε τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων της εποχής του Χαλκού.

Ο λόφος του Κοκκινόκρεμου έχει μέγιστο ύψος περίπου 63 μέτρα και τώρα απέχει περίπου 8οο μέτρα από τη θάλασσα, ενώ κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού φαίνεται ότι στους πρόποδές του σχηματιζόταν μικρό λιμάνι. Η έκταση της, σχεδόν επίπεδης κορυφής, είναι περίπου 240 στρέμματα. Η εύρεση θησαυρών χρυσών και χαλκών αντικειμένων οδήγησε στην αρχή της εξερεύνησης του λόφου. Μεγάλοι Κύπριοι αρχαιολόγοι, ο Πορφύριος Δίκαιος αρχικά και σε μεγαλύτερη έκταση ο Βάσος Καραγιώργης ανέσκαψαν τμήματα του λόφου. Η κλασική πλέον δημοσίευση της ανασκαφής στην Αγγλική γλώσσα το 1984 αποτέλεσε σταθμό στη μελέτη της εγκατάστασης των Μυκηναίων στην Κύπρο.

-Υπάρχει οχυρωμένη ακρόπολη;

Στον Κοκκινόκρεμο υπάρχει μια οχυρωμένη ακρόπολη ,του λεγόμενου από τους αρχαιολόγους τύπου CASEMATE. Δηλαδή, ο λόφος περιβάλλεται από ένα συνεχή τοίχο, μικρού σχετικά πάχους που αποτελεί τον εξωτερικό τοίχο των κτιρίων που βρίσκονται στο εσωτερικό της κορυφής του λόφου. Ο συνεχής αυτός τοίχος δίνει την εντύπωση ισχυρής οχύρωσης όταν τον βλέπει κανείς από τη γύρω περιοχή. Ακροπόλεις τύπου CASEMATE υπάρχουν σε διάφορα σημεία της Μικράς Ασίας, ωστόσο δεν μοιάζουν με το παράδειγμα της Πύλας.

Παρόμοιες όμως υπάρχουν στην Κρήτη και στη Μυκηναϊκή Ελλάδα. Η ακρόπολη της Πύλας διακρίνεται για την έντονη παρουσία Μινωικών και Μυκηναϊκών αγγείων. Τα περισσότερα Μινωικά αγγεία ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο σχήμα που οι αρχαιολόγοι ονομάζουν αμφοροειδή κρατήρα. Τέτοια αγγεία χρησιμοποιούνταν για την ανάμιξη οίνου με νερό, φτιάχνοντας κρασί, αφού οι αρχαίοι δεν έπιναν τον οίνο σκέτο.
Τα χρησιμοποιούσαν σε συμπόσια και συχνά τα έβαζαν σε τάφους μαζί με τα αγγεία πόσης που ήταν αναγκαία για τα συμπόσια αυτά. Πρόκειται για συνήθεια διαδεδομένη στον Κρητο-μυκηναϊκό κόσμο του 14ου και 13ου αιώνα, μέχρι τις αρχές του 12ου αιώνα.

-Πως ξεκίνησε η περιπέτεια της ανασκαφής στην Πύλα ;

Το 2010, όταν βρισκόμουν στη διεύθυνση του Μουσείου Ηρακλείου και συνεργαζόμουν με τον Βάσο Καραγιώργη για την μελέτη των εισαγμένων Κυπριακών αντικειμένων στην Κρήτη καθώς και των μιμήσεών τους, συζητούσαμε συχνά για τα προβλήματα του τέλους της Εποχής του Χαλκού στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τις επιδρομές διαφόρων Ελληνικών φύλων Μυκηναϊκής προέλευσης, και άλλων στοιχείων από την Ιταλία και Σαρδηνία αλλά και για το γενικότερο αναβρασμό που επικρατούσε στην περιοχή προς το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα και κατά τον 12ο αιώνα, γνωστά και από Αιγυπτιακά κείμενα ως επιδρομές των λαών της θάλασσας. Τα θέματα αυτά μας είχαν απασχολήσει και κατά το παρελθόν σε σειρά μελετών. Η παρουσία εξειδικευμένων Μινωικών αγγείων στην Πύλα, αλλά και οι ομοιότητες που παρουσιάζει με την Μυκηναϊκή ακρόπολη της Καστροκεφάλας Αλμυρού Ηρακλείου, τη μεγαλύτερη Μυκηναϊκή ακρόπολη της Κρήτης, που μελετώ και ανασκάπτω από τα φοιτητικά μου χρόνια είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον μου για την Πύλα.

Αρχαιολογικός χώρος στην Πύλα Κύπρου

Αποφασίσαμε λοιπόν με τον καθηγητή Καραγιώργη ότι ήταν πλέον καιρός για μια νέα ανασκαφή στην Πύλα, ώστε να ερευνήσουμε πιο πρόσφατες θεωρίες της έρευνας, που είχαν αναπτυχθεί κατά τα τελευταία χρόνια. Πράγματι η ανασκαφή αυτή έγινε κατά το 2010 και 2011. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύθηκαν πριν λίγο στην Αγγλική γλώσσα.

-Τι ευρήματα εντοπίστηκαν τότε;

Βρέθηκαν και άλλα Μινωικά αγγεία, μεταξύ αυτών και αμφοροειδής κρατήρας με θέμα σύλληψης άγριου ταύρου, άλλα αγγεία παρόμοιου σχήματος με κόσμηση χταποδιών και ένας Μυκηναϊκός αμφοροειδής κρατήρας με παράσταση άρματος και πουλιών. Ένας Σαρδηνιακός αμφορέας που είχε επισκευασθεί με πλάκες μολύβδου στη χώρα καταγωγής του ήταν από τα σημαντικά ευρήματα της ανασκαφής που δημοσιεύθηκαν στο σχετικό τόμο.
Το 2012, ενώ ήμουν πλέον διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηρακλείου, συνέχισα μόνη μου την ανασκαφή στην Πύλα, σε άλλο σημείο του λόφου. Τα αποτελέσματα ήταν εντελώς απρόσμενα και έχουν χαρακτηρισθεί ως τα σημαντικότερα ευρήματα των τελευταίων χρόνων για την αρχαιολογία της Κύπρου.

-Ποια είναι είναι αυτά τα ευρήματα;

Αποκαλύφθηκε ότι συνεχίζεται η οχύρωση τύπου CASEMATE και σε αυτό το σημείο του λόφου και μάλιστα βρέθηκε η Πύλη της οχύρωσης της Πύλας. Προφανώς, όπως συμβαίνει σε όλες τις Μυκηναϊκής εποχής ακροπόλεις υπήρχαν Πύλες που επέτρεπαν την επαφή με τον έξω κόσμο. Πύλη στη συγκεκριμένη οχύρωση δεν είχε βρεθεί.

Δεξιά και αριστερά της Πύλης αυτής ήρθαν στο φως δωμάτια και υπαίθριοι χώροι. Τα δωμάτια ήταν γεμάτα αγγεία στη θέση τους πάνω στα πατώματα. Ένα βέλος παρόμοιο με βέλη που βρίσκονται στη Μυκηναϊκή Ελλάδα και την Κρήτη ήταν πεσμένο στο πάτωμα ανάμεσα στα αγγεία. Κοντά του βρέθηκε μια Μυκηναϊκή κύλικα, δηλαδή ένα πήλινο κολονάτο ποτήρι, πολύ κοινό στην Πελοπόννησο και την κυρίως Ελλάδα. Μόνο άλλο ένα τέτοιο βέλος υπάρχει δημοσιευμένο από την Κύπρο και αυτό βρέθηκε στη Μυκηναϊκή ακρόπολη στη Μάα Παλαιόκαστρο κοντά στην Πάφο.

Σε άλλο δωμάτιο δίπλα στην Πύλη βρέθηκε ένας Σαρδηνιακός αμφορέας μεταφοράς προϊόντων, και πιο πέρα ήρθε στο φως το μεγάλο εύρημα της ανασκαφής, 3 κομμάτια πινακίδων της λεγόμενης Κυπρομινωικής γραφής. Τα δύο κομμάτια κόλλησαν μεταξύ τους, ενώ το τρίτο ανήκει σε άλλη πινακίδα.

Οι ψημένες σε κλίβανο πινακίδες από πηλό που βρέθηκαν ήταν φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να τοποθετούνται σε ράφια όπως των σύγχρονων βιβλιοθηκών . Η πινακίδα περιείχε περιληπτικά τα θέματα που είχαν οι υπόλοιπες πινακίδες της βιβλιοθήκης για να γνωρίζει ο αναγνώστης τη θεματολογία του κάθε ραφιού.

Το όνομα Κυπρομινωική γραφή δόθηκε στη γραφή της Κύπρου από τον Σερ Άρθουρ Έβανς, τον ανασκαφέα της Κνωσού, λόγω της ομοιότητας των σημείων της γραφής αυτής με τη Γραμμική Α, γραφή της Μινωικής Κρήτης. Η γραφή αυτή, όπως και η Γραμμική Α, είναι συλλαβική, δηλαδή κάθε σημείο της αποδίδει μια ολόκληρη συλλαβή.

Η Κυπριακή αυτή γραφή δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Την γνωρίζουμε μόνο από λίγα ευρήματα. Έχουν σωθεί πήλινες πινακίδες, σημεία γραπτά και εγχάρακτα πάνω σε αγγεία διαφόρων ειδών, επιγραφές σε πήλινες «μπάλες», σε σφραγίδες και σφραγιδοκυλίνδρους.

Εκτός από την Κύπρο η Κυπρομινωική γραφή έχει βρεθεί και στην αρχαία Ουγκαρίτ, στα παράλια της Συρίας, αλλά και στην Παλαιστίνη τη χώρα των Φιλισταίων που κατά τη Βίβλο είχαν καταγωγή από την Κρήτη.

-Άλλες τέτοιες πινακίδες έχουν βρεθεί στην Κύπρο;

Οι πήλινες πινακίδες που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα στην Κύπρο είναι ελάχιστες. Πρόκειται για 4 πινακίδες που προέρχονται όλες από την Έγκωμη, μεταξύ αυτών είναι και η πινακίδα που έχει διασώσει το πιο αρχαίο δείγμα της γραφής αυτής στην Κύπρο και χρονολογείται γύρω στο 1600 – 1550 π.Χ. Η αρχαία πόλη της Έγκωμης, μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της Κύπρου σήμερα δυστυχώς βρίσκεται στηνκατεχόμενη από τους Τούρκους περιοχή, κοντά στην αρχαία κυπριακή Σαλαμίνα και οι έρευνες αλλά και η συντήρηση της πόλης έχει σταματήσει.

-Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των πινακίδων της Πύλας;

Οι πινακίδες της Πύλας είναι γραμμένες σε σειρές σημείων και από τις δύο πλευρές. Σημεία της γραφής φέρει και η ράχη τους. Τα λίγα αυτά σημεία ήταν όπως οι τίτλοι στις ράχες των βιβλίων σήμερα. Από αυτό είναι προφανές ότι ήταν τοποθετημένες σε ράφια όπως και τα σύγχρονα βιβλία. Έτσι οι γραφείς της εποχής θα μπορούσαν να δουν το περιεχόμενο κάθε πινακίδας με μια ματιά.

Οι πινακίδες της Πύλας ήταν ψημένες σε κλίβανο, σε αντίθεση με αυτές της Μινωικής Κρήτης που ήταν άψητες, απλά στεγνωμένες στον ήλιο και έχουν σωθεί μόνο όταν οι χώροι όπου ήταν αποθηκευμένοι καταστράφηκαν από πυρκαγιά η οποία έψησε και τις πινακίδες.

Το διοικητικό επίπεδο οργάνωσης που διαφαίνεται από τον τρόπο κατασκευής και χρήσης των πινακίδων της Πύλας είναι πολύ εξελιγμένο. Το ιστορικό και αρχαιολογικό πλαίσιο εύρεσης τους είναι σαφές. Η ακρόπολη της Πύλας είχε ένα πολύ σύντομο διάστημα ζωής.

 Φαίνεται ότι κτίζεται στα τελευταία χρόνια του 13ου αιώνα και εγκαταλείπεται ή καταστρέφεται στις αρχές του 12ου αιώνα π.Χ. και πιο συγκεκριμένα γύρω στο 1170 με 1175. Η χρονολογία αυτή του τέλους της ακρόπολης προσδιορίζεται από ένα σκύφο, ένα αγγείο πόσης εισαγμένο από την Αργολίδα. Οι πινακίδες λοιπόν που βρέθηκαν πεσμένες στο πάτωμα του δωματίου δίπλα στην Πύλη ήταν σε χρήση τη στιγμή του τέλους της ακρόπολης.

Οι εργασίες στην Πύλα συνεχίζονται και φέτος και ελπίζουμε και τα επόμενα χρόνια. Η ανασκαφή θα γίνει τέλη Οκτωβρίου – Νοέμβριο του 2014, με μια μεγάλη συνεργασία με τα βελγικά Πανεπιστήμια του Leuven και τον καθηγητή Joachim Bretschneider και της Louvain la Neuve με τον καθηγητή Jan Driessen, γνωστό από τις σημαντικές έρευνές του στο λόφο Μπούφο κοντά στο Σείσι, με τη συμμετοχή φοιτητών και επιστημονικού προσωπικού.
www.efsyn.gr
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κύπρος :Βρέθηκε η αρχαιότερη οργανωμένη βιβλιοθήκη στην Μεσόγειο."

Επωνυμα Ελληνικα επιθετα

Σύμφωνα  με έρευνα του Ανδρέα Καλαντζάκου για το τι σημαίνουν οι ρίζες των πιο γνωστών ελληνικών επιθέτων, τα πράγματα έχουν ως εξής: ------
 Αγγελόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Άγγελος συν την κατάληξη –όπουλος.---
-Αϊβαζής: κλητήρας (τουρκικά: ayvaz)-----
-Αργέντης: ασημένιος (ιταλικά: argento)----
-Ασλάνης: το λιοντάρι (τουρκικά: aslan)----
Βασιλόπουλος: Αρκετά συνηθισμένο επώνυμο, με προφανή προέλευση από το βαφτιστικό Βασίλειος, με το επίσης σύνηθες τρόπο σχηματισμού επωνύμου με την κατάληξη -όπουλος.---
-Βεάκης: ο μπέης, ο κύριος (τουρκικά: bey)-----
-Βέγγος: το φαρμακερό φυτό (περσικά: benk)-----
-Βογιατζής: ο μπογιατζής (τουρκικά: boyaci)-----
-Βοναπάρτης: η καλή μερίδα (ιταλικά: buono parte)-----
Βουδούρης: Επώνυμο το οποίο έχει την ίδια αρχή με το Μπουντούρης, προέρχεται απο τη δημώδη/διαλεκτική λέξη βουδούρης (μπουντούρης) που δηλώνει το βραχύσωμο και παχύ άνθρωπο .Η λέξη προέρχεται απο το τουρκικό bodur, με την ίδια σημασία.-----
-Βουγιουκλάκη: η μεγάλη (από το τούρκικο buyuk)----
-Γαρμπή: η δύση (αραβικά: garb)----
-Γκερέκου: πρέπει (τουρκικά: gerek)------
-Δαφέρμος: ο βέβαιος, ο σταθερός (ιταλικά: da fermo)-----
-Δεληγιάννης: ο Τρελός Γιάννης (τουρκικά: deli)-----
-Ζαϊμης: ο εισπράκτορας φόρων (τουρκικά: zaim)-----
-Ζαλμάς: ο πρόστυχος (τουρκικά: calma)-----
-Ζαμπούνης: ο καχεκτικός, ο αδύναμος (τουρκικά: zabun)-----
-Ζολώτας: το χρυσάφι (ρωσικά: zoloto)------
-Ζορμπάς: ο άτακτος, ο ταραξίας (τουρκικά: zorba)
-Ιωαννίδης: αυτός που πήρε την χάρη του Θεού (εβραϊκά: yohannou)
-Καβάφης: ο αδέξιος (τουρκικά: kavaf)
-Καζαντζάκης: ο χαλκωματάς (τουρκικά: kazanci)
-Κάλβος: ο φαλακρός (λατινικά: calvus)
-Καμμένος: η πέτρα (σλάβικα: kamen)
-Καραγκιόζης: ο μαυρομάτης (τουρκικά: Karagöz)
-Καραμανλής: αυτός που κατάγεται από την Καραμανία (τουρκικά: karamanli)
-Καρατζάς: το ζαρκάδι (τουρκικά: karaca)
-Καρατζαφέρης: η καμήλα (τουρκικά: kara cafer)
-Κατράκης: ο μοιραίος (αραβικά: kaderi)
-Κεντέρης: η λύπη (τουρκικά: keder)
-Κοεμτζής: ο χρυσοχόος (τουρκικά: kuyumcu)
-Κούγιας: ο πεταλωτής (σλάβικα: kuja)
Καραγιάννης: Σύνθετο όνομα από τούρκικη λέξη kara = μαύρος, μελαχρινός συν το βαφτιστικό όνομα Γιάννης.
Κωνσταντόπουλος: Γιος ή απόγονος του Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος προέρχεται από το λατινικό Constantinus.
 
-Λιάνη: δένω (γαλλικά: liane)
-Μακαρέζος: το καρούλι (τουρκικά: makara)
-Μαρής: ο τρελός (αρβανίτικα: mari)
-Ματσούκα: το ρόπαλο (λατινικά: maxuca)

Μίχας: Πρόκειται για αρβανίτικη παραλλαγή του ονόματος Μιχαήλ-Μιχάλης. Σε ελληνόφωνους πληθυσμούς η υποκοριστική παραλλαγή του ονόματος ήταν συνήθως “Μίχος”.
-Μπαϊρακτάρης: ο σημαιοφόρος (τουρκικά: bayraktar)
-Μπότσαρης: το βαρελάκι (από τους Βένετους: bozza)
-Μπουρνάζος: ο μυταράς (τουρκικά: burnaz)
-Νάκας: ο ελαιογράφος (τουρκικά: nakkas)
-Νταϊφά: η ομάδα, το σωματείο (αραβικά: taife)
-Ντενίση: η θάλασσα (τουρκικά: denis)
Οικονόμου: Συχνότατο ελληνικό επώνυμο, κυρίως λόγω της σημασίας της λέξης οικονόμος ως εκκλησιαστικός αξιωματούχος, κληρικός, υπεύθυνος κυρίως για την οικονομική διαχείριση εκκλησίας ή μοναστηριού.
Παλαιολόγος: Από το μτγν.ρημ.παλαιολογώ, λέω, ομιλώ περί αρχαίων-παλαιών πραγμάτων. Επώνυμο της τελευταίας δυναστείας του Βυζαντίου. Συνηθέστατο επώνυμο σήμερα, κυρίως λόγω της χρησιμοποίησης του «Παλαιολόγος» ως βαφτιστικού.
 
Παπαδόπουλος: Γιος ή απόγονος του παπά (παπαδοπαίδι), ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα μαζί με την κατάληξη -οπουλος.
Περδικάρης: Επαγγελματικό επώνυμο, απο το ουσ. περδικάρης(παλαιοτ. περδικάριος), απο το ουσ. πέρδικα(<αρχ.πέρδιξ) και το επίθημα που δηλώνει επάγγελμα –άρης(<ελνστ. –άριος). Πρόκειται δηλαδή για τον κυνηγό περδικών, ή τον έμπορο του κυνηγιού του. Ως επώνυμο αρκετά διαδεδομένο στον ελληνικό χώρο απο παλαιότερες περιόδους.
Πολίτης: Η ετυμολογία του επωνύμου αυτού είναι προφανής. Η περίπτωση να προέρχεται από μια οποιαδήποτε πόλη, εκτός από την Πόλη, δεν είναι τόσο πιθανή επειδή δεν υπήρχε λόγος να μην σχηματιστεί το επώνυμο π.χ. Γιαννιώτης από τα Γιάννενα, Σμυρνιός από τη Σμύρνη κ.ο.κ.
-Πεχλιβάνης: παλαιστής (τουρκικά: pehlivan)
Ρήγας: Από το νεοελληνικό ρήγας, λαϊκότροπα ο βασιλιάς (μεσαιωνικό ρήγας). Προέρχεται από το ελληνιστικό ρηξ, αιτιατική ρήγα, που προέρχεται από το λατινικό rex.
-Ρακιντζής: αυτός που φτιάχνει ή πίνει τσίπουρο (τουρκικά: raki)
-Σαντίκος: ο πιστός φίλος (τουρκικά: sadik)
-Σελιμάς: υγιής (τουρκικά: selim)
-Σεφέρης: το ταξίδι (τουρκικά: sefer)
-Σιμιτζής: αυτός που φτιάχνει και πουλάει κουλούρια (τουρκικά: simitci)
-Σκαρμούτσος: πάσσαλος (ιταλικά: scarmo)
-Τόκας: πόρπη (τουρκικά: toka)
-Τρίμης: παλληκάρι (αρβανίτικα: trim)
-Τσουκαλάς: ο μεγάλος τέντζερης (ιταλικά: zuca)
-Φέρτης: ο μοναχός (τουρκικά: fert)
-Φούντας: η φούντα (ιταλικά: η φούντα, ο θάμνος)
-Φυσσούν: η γοητεία (τουρκικά: füsun)
-Χαϊκάλης: το όνομα (τουρκικά: haikal)
-Ωνάσης: ο εραστής (τουρκικά: oynas)
 
Χατζής: Σύνηθες πρόθεμα σε πολλά ελληνικά επίθετα(Χατζηνικολάου, Χατζηδημητρίου, Χατζόπουλος, Χατζίδης , Χατζηδάκης κ.α.). Σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη: Άτονη προτακτική λέξη που ακολουθείται πάντα από το ενωτικό (-) και έμπαινε πριν από βαφτιστικά ή οικογενειακά ονόματα ως τιμητικός τίτλος για να δηλώσει ότι ένας ορθόδοξος χριστιανός επισκέφτηκε ως προσκυνητής τους Άγιους Τόπους.
 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επωνυμα Ελληνικα επιθετα"

ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΟΙ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..--
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει ονόματα πλανητικών θεοτήτων στις 7 ημέρες της εβδομάδος του σεληνιακού κύκλου. ---
Έτσι, η πρώτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στον Ήλιο Απόλλωνα (Κυριακή), η δεύτερη στην Σελήνη -Άρτεμις- (Δευτέρα), η τρίτη στον Άρη (Τρίτη), η τέταρτη στον Ερμή (Τετάρτη), η Πέμπτη στον Δία (Πέμπτη), η έκτη στην Αφροδίτη (Παρασκευή) και η έβδομη στον Κρόνο (Σάββατο).
Από τους Έλληνες οι ονομασίες των ημερών πέρασαν στους Ρωμαίους, χωρίς μεταβολές, αλλά μεταφρασμένες στην λατινική γλώσσα. Αργότερα τις συναντούμε και σε άλλες διαλέκτους.
 Για παράδειγμα, η Δευτέρα ονομάζεται στα ιταλικά Lunedi από το Dies Lunae (ημέρα της Σελήνης), ενώ στα αγγλικά λέγεται Monday από την Μόνα, αρχαία ονομασία της Σελήνης.
Η Τρίτη ονομάζεται Martedi από Dies Martis (ημέρα του Άρη), ενώ στα αγγλικά λέγεται Tuesday προς τιμή του θεού του νόμου Tiw.
Η Τετάρτη ονομάζεται Mercoledi από το Dies Mercury (ημέρα του Ερμή), ενώ στα αγγλικά λέγεται Wednesday από τον αντίστοιχο θεό των Τευτόνων, τον Βόταν ή Οντίν.
Η Πέμπτη ονομάζεται Giovedi από το Dies Jovis (ημέρα του Δία), ενώ στα αγγλικά λέγεται Thursday από τον σκανδιναβό θεό Θορ.
Η Παρασκευή ονομάζεται Venerdi από το Dies Veneris (ημέρα της Αφροδίτης), ενώ στα αγγλικά λέγεται Friday και στα γερμανικά Freitag από την θεά του έρωτα Φρυγία, ταυτόσημη της Αφροδίτης.
 Οι Άγγλοι ονομάζουν το Σάββατο Saturday από το Saturn day (ημέρα του Κρόνου), και λένε την Κυριακή Sunday από το Sun day (ημέρα του Ηλίου). ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
Δευτέρα ……………………ΗΜΕΡΑ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.........ΣΕΛΗΝΙΑ
Τρίτη ………………………ΗΜΕΡΑ ΑΡΕΩΣ........................................ΑΡΕΙΑ Τετάρτη ………………….ΗΜΕΡΑ ΕΡΜΟΥ......................................ΕΡΜΙΑ
 Πέμπτη …………………ΗΜΕΡΑ ΔΙΟΣ...........................................ΔΙΩΝΗ Παρασκευή ………………..ΗΜΕΡΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ.............................ΑΦΡΟΔΙΤΙΑ
Σάββατο ………………….ΗΜΕΡΑ ΚΡΟΝΟΥ....................................ΚΡΟΝΙΑ Κυριακή ………………ΗΜΕΡΑ ΗΛΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ.............ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ

ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΤΤΙΚΗ ΣΠΑΡΤΗ ΔΕΛΦΟΙ
Ιανουάριος    ΓΑΜΗΛΙΩΝ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΔΑΔΑΦΟΡΙΟΣ
Φεβρουάριος ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΣ ΠΟΙΤΡΟΠΙΟΣ
Μάρτιος         ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ ΓΕΡΑΣΤΙΟΣ ΒΥΣΙΟΣ
Απρίλιος        ΜΟΥΝΥΧΙΩΝ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΣ
Μάιος            ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ ΔΕΛΧΙΝΙΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ
Ιούνιος           ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝ ΦΛΙΑΣΙΟΣ ΒΟΑΘΟΟΣ
Ιούλιος            ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝ ΕΚΑΤΟΜΒΕΥΣ ΙΛΑΙΟΣ
Αύγουστος     ΜΕΤΑΓΕΙΤΝΙΩΝ ΚΑΡΝΕΙΟΣ ΘΕΟΞΕΝΙΟΣ
 Σεπτέμβριος   ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝ ΠΑΝΑΜΟΣ ΒΟΥΚΑΤΙΟΣ
Οκτώβριος     ΠΥΑΝΕΨΙΩΝ ΗΡΑΣΙΟΣ ΗΡΑΙΟΣ
Νοέμβριος     ΜΑΙΜΑΚΤΗΡΙΩΝ ΑΠΕΛΛΑΙΟΣ ΑΠΕΛΛΑΙΟΣ
Δεκέμβριος    ΠΟΣΕΙΔΕΩΝ ΔΙΟΣΘΥΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ

ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν δώδεκα (12) μήνες, όπως έχουμε και εμείς σήμερα.
Στην Αρχαία Αθήνα κάθε μήνας είχε 30 ημέρες (πλήρης μήνας) ή 29 ημέρες (κοίλος μήνας).
 Οι μήνες αυτοί και οι αντιστοιχίες τους με τους σημερινούς αναφέρονται παρακάτω: ΑΤΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Εκατομβαίων (30 ημέρες) 16 Ιουλίου - 15 Αυγούστου Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 16 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου Βοηοδρομιών (30 ημέρες) 16 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου Πυανεψιών (29 ημέρες) 16 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 16 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου Ποσειδεών (29 ημέρες) 16 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου Γαμηλιών (30 ημέρες) 16 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου Ανθεστηριών (29 ημέρες) 16 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 16 Μαρτίου - 15 Απριλίου Μουνιχιών (29 ημέρες) 16 Απριλίου - 15 Μαΐου Θαργηλιών (30 ημέρες) 16 Μαϊου - 15 Ιουνίου Σκιροφοριών (29 ημέρες) 16 Ιουνίου - 15 Ιουλίου Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα ονομαζόταν νουμηνία. http://theseus-aegean.blogspot.gr/

Make Money at : http://bit.ly/copy_win

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"

Οι Τρεις από τις κατάρες του έθνους μας.

Εξουσιομανία, ανευθυνότητα και λαϊκισμός: Τρεις από τις κατάρες του έθνους.----- 

Του Σάββα Καλεντερίδη------

Η πατρίδα μας τα τελευταία πέντε χρόνια βρίσκεται στη μέγγενη των δανειστών, οι οποίοι μέσα από τα περίφημα μνημόνια προσπαθούν από τη μια να διασφαλίσουν την επιστροφή των δανείων που έπαιρναν από αυτούς δεκαετίες τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις, για να καλύψουν τα ελλείμματα και να… χαρίσουν μια επίπλαστη ευημερία στους πολίτες που τους ψήφιζαν εύχαρεις, και από την άλλη να εξασφαλίσουν συνθήκες οικονομικής, πολιτικής και γεωπολιτικής υπουδούλωσης της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες.---

Όταν η κρίση ήταν στα πρόθυρα της πατρίδας μας, ο πολιτικός κόσμος και ο συνδικαλιστικός συρφετός* που δημιούργησαν τα κόμματα για να καλύψουν το κενό πολιτικής και να διασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία, δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου, όπως τελικώς έγινε στην Κύπρο, για την «υποδοχή» και την αντιμετώπισή της με έναν οργανωμένο τρόπο. Αντ’ αυτού, τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο σύνολό τους, συνεπικουρούμενα από τους κομματικούς συνδικαλιστές, έκαναν το παν για να μην ληφθούν εγκαίρως τα μέτρα που ήταν απαραίτητα για την το κατά το δυνατόν ανώδυνη «υποδοχή» και αντιμετώπιση της κρίσης, ανυπομονώντας όχι να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και την πατρίδα, αλλά να εφορμήσουν και να καταλάβουν τις καρέκλες της εξουσίας!

Ακόμα πιο μελανό σημείο αυτής της κατάστασης είναι το διάστημα που μεσολάβησε από την ανάληψη της εξουσίας από τον Γιώργο Παπανδρέου, μέχρι την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο. Εκεί, το διάστημα αυτό, αντί να ληφθούν μέτρα, η κυβέρνηση, μοιράζοντας 1,5 δισεκατομμύριο, από τη μια ξεπλήρωνε στους ψηφοφόρους της για την ψήφο που της έδωσαν, και από την άλλη έκανε το παν για να αμαυρωθεί η εικόνα της χώρας στις διεθνείς αγορές. Την ίδια στιγμή, «μαγείρευαν» το έλλειμμα για να μπει η Ελλάδα στη μέγγενη των μνημονίων. Για το θέμα αυτό είναι υπόδικος για κακούργημα ο μέχρι και σήμερα πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, με τον πρόεδρο του οποίου συνομιλούσε πριν καν αναλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου, για το πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Χωρίς να θέλουμε να δικαιολογήσουμε ή να αδικήσουμε κανέναν, το διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές του 2009 μέχρι την υπαγωγή στο μνημόνιο, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε εκκλήσεις προς τον τότε πρωθυπουργό να πάρει γρήγορα μέτρα.

Μετά, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φυσικά πριν υπογράψει κι αυτός το μνημόνιο, έλεγε ότι η μόνη εξεταστική που θα συγκροτήσει η κυβέρνησή του, είναι αυτή που θα ερευνήσει το πώς μπήκε η Ελλάδα στο μνημόνιο.

Αυτή η εξεταστική δεν έγινε ποτέ, ο υπόδικος για κακούργημα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ είναι ακόμα στη θέση του, ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζεται να επανέλθει περίπου δικαιωμένος και πολύ μεγάλο μέρος ενός ολόκληρου πολιτικού και συνδικαλιστικού κόσμου αλλά και ψηφοφόρων που πόνταραν στο λαϊκισμό και την εξουσιομανία, άλλαξαν σακάκια, δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που ετοιμάζεται σχεδόν με τους ίδιους όρους που έκανε το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 να καταλάβει την εξουσία.

Τις ημέρες αυτές είμαστε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ συναντώνται με εκπροσώπους και στελέχη μεγάλων επενδυτικών οργανισμών -αυτούς που αποκαλούσαν μέχρι πρότινος αρπακτικά και γύπες- και όπως προκύπτει από αναφορές που συντάσσονται, πέραν του ότι χρησιμοποιούν άλλη γλώσσα έξω άλλη μέσα, το οικονομικό τους πρόγραμμα χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο όχι για τα κεφάλαιά τους αλλά για τη χώρα.

Όταν ένα φαινόμενο επαναλαμβάνεται επί σειράν ετών ανεξαρτήτως προσώπων και κομμάτων, τότε σημαίνει ότι η επανάληψη οφείλεται σε δομικά χαρακτηριστικά και εν προκειμένω αδυναμίες του συστήματος.
Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους ψηφοφόρους, ούτε τους πολιτικούς, για να απαλλαγούμε από τα φαινόμενα της εξουσιομανίας, της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού, που καταστρέφουν την κυριολεξία την πατρίδα μας.
Μπορούμε όμως να αλλάξουμε το σύστημα που γεννά, αναπαράγει και επιτρέπει την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων.
Και το σύστημα, η βάση, ο θεμέλιος λίθος του συστήματος και της χώρας, είναι το Σύνταγμα, που καθορίζει το πολίτευμα.

Το πρόβλημα είναι μεγάλο και η λύση του εξαιρετικά δύσκολη. Όμως επειδή το διακύβευμα είναι η επιβίωση της πατρίδας μας και του ίδιου του Ελληνισμού, είναι επιβεβλημένο να βρεθεί λύση. Και η λύση δεν μπορεί να προέλθει από ξοφλημένους και εξωνημένους πολιτικούς και συνταγματολόγους, που είναι υπεύθυνοι για το νομικό και πολιτικό έκτρωμα υπέχει σήμερα τη θέση του συντάγματος.

Τη λύση είναι καταδικασμένοι να την βρουν οι ίδιοι οι πολίτες.







Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Τρεις από τις κατάρες του έθνους μας."

Ο σκύλος στην αρχαία Ελλάδα.

Σε ένα αρχαίο Ελληνικό αγγείο του 560 π.Χ., απεικονίζεται η Αταλάντη και άλλοι ήρωες μαζί με τα κυνηγόσκυλά τους, κυνηγώντας τον περίφημο Καλυδώνιο Κάπρο. 
Πάνω στο αγγείο ο αγγειογράφος κατέγραψε τα ονόματα επτά σκύλων: 
Ορμένος, Μεθέπων, Εγέρτης, Κόραξ, Μάρψας, Λάβρος και Εύβολος

Ο σκύλος στην αρχαία Ελλάδα είχε σεβαστή θέση στην καθημερινή ζωή των προγόνων μας και υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας. 
Αυτό μπορούμε εύκολα να το διαπιστώσουμε από τις αναρίθμητες αναφορές που γίνονται για το σκύλο, στα έργα τους, την τέχνη τους, τους μύθους και τις ιστορίες τους.

Από την ελληνική μυθολογία βλέπουμε ότι πολλά τέρατα είχαν τη μορφή σκύλου, όπως η Σκύλλα και η Χάρυβδη, ο Κέρβερος κ.ά.. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι την εποχή δημιουργίας της μυθολογίας ο σκύλος ήταν ακόμα άγριο και μη εξημερωμένο ζώο.

Με την πάροδο όμως του χρόνου, ο σκύλος εξημερώθηκε και αποτέλεσε πολύτιμο και χρήσιμο συνοδό σε αρκετές εργασίες.
Ένας από τους μύθους που αφορούν το σκύλο, αναφέρει ότι ο σκύλος είναι αναπαραγωγή του Κέρβερου, την οποία επέτυχε ο εγγονός του Αχιλλέα ονόματι Μολοσσός.

Γι’ αυτόν το λόγο και η Εκάτη συντροφευόταν πάντα από μαύρα σκυλιά ονόματι «Μολοσσοί».

Η αρχαία ονομασία των κατοίκων της Ηπείρου είναι Μολοσσοί.
Άλλος μύθος αναφέρει ότι ο σκύλος είναι δημιούργημα του θεού Ηφαίστου, τον οποίο ο θεός Απόλλωνας εξημέρωσε και τον έκανε δώρο στην αδελφή του θεά Αρτέμιδα για να τη συντροφεύει στο κυνήγι της.

Άλλη μία ιστορία που δείχνει τη σχέση που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες με το σκύλο, μία σχέση βασισμένη στην αγάπη, την πίστη και την αφοσίωση, είναι η γνωστή συγκινητική ιστορία του γέρικου σκύλου Άργους, του σκύλου του Οδυσσέα, που παρ’ όλα τα 10 χρόνια απουσίας του αφέντη του κατάφερε να τον αναγνωρίσει, να κουνήσει την ουρά του από χαρά και να ξεψυχήσει στα πόδια του αφεντικού του.

Ο σκύλος αποτέλεσε έμπνευση για την ίδρυση της φιλοσοφικής Σχολής του Κυνισμού και εκείνων που την ακολούθησαν, γνωστοί ως «κυνικοί φιλόσοφοι». Οι κυνικοί φιλόσοφοι γύριζαν στους δρόμους των Αθηνών ζώντας μιμούμενοι τη ζωή των σκύλων.

Ο γνωστός κυνικός φιλόσοφος Διογένης περιφερόταν μεσημέρι στο κέντρο των Αθηνών κρατώντας ένα φανάρι και έχοντας συντροφιά ένα σκύλο, φωνάζοντας «άνθρωπο ζητώ», υπονοώντας τη φιλοσοφική έννοια της λέξης «άνθρωπος».

Σύμφωνα με το Σωκράτη, ο σκύλος είναι ένας «αληθινός φιλόσοφος».

Ο σκύλος τότε, όπως και σήμερα, χρησίμευε για τσοπανόσκυλο (ποιμενικός κύων), φύλακας (πυλωρός, θυρωρός, οικουρός ή δέσμιος κύων όταν ο φύλακας σκύλος ήταν δεμένος), κυνηγόσκυλο (θηρευτικός, αγρευτικός κύων) δίπλα στον Έλληνα κυνηγό.

 Αλλά και η ίδια η λέξη «κυνηγός» προέρχεται από την παρουσία του:
Κυναγός > Κυνηγός = ο άγων τον κύνα, αυτός που οδηγεί το σκύλο).

Υπήρχαν επίσης οι πολεμισταί κύνες, οι άθλοι των οποίων αναφέρονται σε περιγραφές μαχών όπως του Μαραθώνα, της Μαντινείας κ.ά.. Ο ζωγράφος Μίκων τίμησε το σκύλο που συνόδευε τον Αθηναίο κύριό του στη μάχη του Μαραθώνα, απεικονίζοντάς τον μεταξύ των καλύτερων Ελλήνων πολεμιστών.
Υπήρχαν ακόμη οι μαχηταί κύνες, οι οποίοι πάλευαν με τα θηρία στο στίβο, παρέχοντας θέαμα, ιδιαίτερα στους Ρωμαίους. Υπήρχαν, τέλος, μικρόσωμα σκυλιά, όπως αυτά της Μάλτας, που συνόδευαν τις πλούσιες κυρίες τους στον περίπατο, στο φαγητό, ακόμη και στον ύπνο τους.

Ο Περίτας, ο αγαπημένος σκύλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε τον ινδικό του σκύλο Περίττα, που «η γενιά του κρατούσε από λιοντάρι», και στη μνήμη του ίδρυσε πόλη.  
Τον είχε αγοράσει 100 μνες.  Σε μια μάχη με τους στρατιώτες του Δαρείου του Γ΄, δεν είχε χρόνο να αντιμετωπίσει έναν ελέφαντα που τον πλησίαζε επιθετικά. 
Ο Περίττας, τότε, έτρεξε και δάγκωσε τον ελέφαντα και με αυτόν τον τρόπο έσωσε τον Αλέξανδρο από βέβαιο θάνατο. 
 Έναν άλλο σκύλο παιονικής καταγωγής, με το όνομα Τρίακος, είχε δωρίσει στον Αλέξανδρο ο σατράπης της Παιονίας. 65 φυλές αναφέρεται πως υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα…  Πληροφορίες μάς παρέχουν: ο Ξενοφών στα «Κυνηγετικά», ο Ηρόδοτος στις περιηγήσεις του και ο Αριστοτέλης στο «Περί Ζώων Ιστορίαι». 
Οι σκύλοι συνόδευαν τους αρχαίους Έλληνες όχι μόνο στο κυνήγι, αλλά και στο τραπέζι που ετοίμαζαν μετά. Εκεί μοιράζονταν με τους τετράποδους φίλους τους κομμάτια από τα θηράματα όπως κουνέλια, ελάφια και αγριογούρουνα. Μετά το τραπέζι, ο ιδιοκτήτης σκούπιζε τα χέρια του με ένα κομμάτι ψωμί και το έδινε στο σκύλο του μαζί με μία ιδιαίτερη λιχουδιά, βοδινό συκώτι ψημένο στα κάρβουνα πασπαλισμένο με κριθάρι. Αν ο σκύλος του υπέφερε από παράσιτα στο έντερο, του έδινε το φλοιό από το σιτάρι. 
Ο Ξενοφώντας, ο Έλληνας ιστορικός που έγραψε για τα κυνηγόσκυλα τον 4ο αιώνα π.X., υποστήριζε ότι τα πιο καλά ονόματα είναι τα σύντομα, μονοσύλλαβα ή δισύλλαβα, για να μπορεί κάποιος να τα προφέρει με ευκολία. 
Η σημασία του ονόματος ήταν επίσης σημαντική για το ηθικό, τόσο του ιδιοκτήτη όσο και του σκύλου: ονόματα που είχαν σχέση με την ταχύτητα, τη γενναιότητα, τη δύναμη, την εμφάνιση και άλλες αρετές ήταν προτιμητέα.
 Ο Ξενοφώντας, για παράδειγμα, φώναζε το σκύλο του Ορμή. 
Η μυθική κυνηγός Αταλάντη φώναζε το σκύλο της Αύρα.  
Σε ένα αρχαίο Ελληνικό αγγείο του 560 π.Κ.Ε., απεικονίζεται η Αταλάντη και άλλοι ήρωες μαζί με τα κυνηγόσκυλά τους, κυνηγώντας τον περίφημο Καλυδώνιο Κάπρο.  
 Πάνω στο αγγείο ο αγγειογράφος κατέγραψε τα ονόματα επτά σκύλων: Ορμένος, Μεθέπων, Εγέρτης, Κόραξ, Μάρψας, Λάβρος και Εύβολος. 
Στην κλασσική αρχαιότητα το κυνήγι (λαγού, ελαφιού, αρκούδας, αγριογούρουνου) για τροφή και για διασκέδαση ήταν αρκετά διαδεδομένο, και όσοι κυνηγοί χρησιμοποιούσαν σκύλους για αυτόν το σκοπό, τους φρόντιζαν ιδιαίτερα. Δύο εγχειρίδια κυνηγιού της αρχαίας Ελλάδας που σώζονται σήμερα, είναι γραμμένα από δύο Έλληνες ιστορικούς, τον Ξενοφώντα και τον Αρριανό, και έχουν αρκετές πληροφορίες και συμβουλές για τη σωστή ανατροφή των κυνηγόσκυλων. 

Όλες οι πηγές αρχαίων κειμένων μας δείχνουν ότι ο «κύων» είχε εξαίσια θέση στην κοινωνική ζωή των προγόνων μας και καλό θα ήταν να του δώσουμε κι εμείς την ίδια στις ζωές μας!


Το διαβάσαμε από το: Ο σκύλος στην αρχαία Ελλάδα. http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/12/blog-post_33.html#ixzz3KfkreNiW

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο σκύλος στην αρχαία Ελλάδα."

Οι χειροτεροι εχθροι ειναι οι εσωτερικοί εχθροί της Τουρκίας

Οι μειονότητες ως εσωτερικοί εχθροί της Τουρκίας -----

Αντώνης Χ. Λαμπίδης ----Η Τουρκία του 2014, μια χώρα που σήμερα επιδιώκει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και να ισχυροποιήσει τη θέση της, εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη σε παρωχημένων εποχών στερεότυπα. Περισσότερο από έναν αιώνα, το σύνθημα «Η Τουρκία στους Τούρκους», κυριαρχεί στις εκάστοτε κρατικές ηγεσίες.----

 

Με την επανάσταση του 1908 οι Νεότουρκοι έδειξαν τις αληθινές προθέσεις τους. Στόχος τους δεν ήταν η ευημερία των πολιτών μέσα σε ένα πολυεθνικό κράτος δικαίου, αλλά η εξόντωση –μέχρι τον ολοσχερή αφανισμό– όσων δεν υποστήριζαν τις αρχές του τουρκικού εθνικισμού. Ο Ziya Gökalp, εμπνευστής της ιδεολογίας του παντουρκισμού, συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του σχεδίου εθνικής εκκαθάρισης των χριστιανικών λαών της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τον Οκτώβριο του 1911, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αποφασίστηκε η εξόντωση των μη μουσουλμανικών εθνοτήτων. Όπως αναφέρουν Τούρκοι ιστορικοί, ο όρος «εσωτερικός εχθρός» καθιερώθηκε τότε, δίνοντας το έναυσμα για τις πρώτες μαζικές εκτοπίσεις και ανηλεείς διωγμούς των πληθυσμών.

Η Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914 - 1918), την οποία συνέταξε η Κεντρική Επιτροπή υπέρ των Μετατοπισθέντων Ελληνικών Πληθυσμών και εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1919, αποκαλύπτει τις φρικαλεότητες της επίσημης πολιτικής του τουρκικού καθεστώτος. Είναι πολύ χαρακτηριστική –και προφητική για το σήμερα θα τονίζαμε– η επισήμανση στον Πρόλογο της Μαύρης Βίβλου ότι «ἡ νοοτροπία καὶ ὁ χαρακτὴρ τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ μεταβληθῆ καὶ μάλιστα τόσον ἀποτόμως, ὅσον ἐφαντάσθησάν τινες, διότι ἀποτελεῖ τὴν ψυχὴν τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους καὶ ἑπομένως μένει κατ’ οὐσίαν ἀμετάβλητος. Ἀποδεικνύεται τοῦτο ἐναργέστατα ἐκ τῶν κατὰ καιροὺς γενομένων ἐγκεντίσεων καὶ ἐμβολιασμῶν –ὑπὸ τὸ ὄνομα “μεταρρυθμίσεις” ἐν τῇ τουρκικῇ ἱστορίᾳ ἀναφερομένων–, τοὺς ὁποίους ὑπὸ τὸ κράτος τῆς βίας καὶ τὴν πίεσιν τῶν Εὐρωπαϊκῶν Δυνάμεων ἐξηναγκάζετο ἡ Τουρκία νὰ ἀποδεχθῆ ὑπισχνουμένη ἑκάστοτε τὴν εἰσαγωγὴν μεταρρυθμίσεων… Δὲν παρήρχετο ὅμως ὀλίγον διάστημα καὶ αἱ τόσον πανδήμως διακηρυττόμεναι ὑποσχέσεις αὐτῆς ἐλησμονούντο».

Έκτοτε εφαρμόστηκε συστηματικά μια μεθοδευμένη πολιτική εξόντωσης και αφανισμού των μη μουσουλμανικών πληθυσμών και ιδιαίτερα των ελληνικών. Μαζική γενοκτονία των Αρμενίων και Ποντίων, φοβερές διώξεις των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης.

Το 1922 στιγματίζεται με την Μικρασιατική Καταστροφή. Αφότου εξοντώθηκε ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, ήρθε η σειρά του Κωνσταντινουπολίτικου Ελληνισμού. Το σύνθημα της εποχής εκείνης που φανάτιζε τα πλήθη είχε ριφθεί: «Καλύτερα Πόλη χωρίς δημιουργικότητα και πνευματικότητα, παρά Πόλη με Έλληνα». Το σατανικό σχέδιο εξόντωσης σε πλήρη εφαρμογή.

Το 1932 εκδίδεται νόμος που απαγορεύει την άσκηση πολλών επαγγελμάτων από Έλληνες υπηκόους. Το 1941, οι διαβόητες «20 ηλικίες». Ταυτόχρονα ψηφίζεται ο νόμος περί εφάπαξ φορολογίας της περιουσίας, το αποκαλούμενο «Βαρλίκ». Το 1955, τα Σεπτεμβριανά ολοκλήρωσαν το αίσχος και το έγκλημα του εθνικού ξεκαθαρίσματος. Οι απελάσεις του 1964 υπήρξαν η χαριστική βολή του Πολίτικου Ελληνισμού.

Μέσα στους κόλπους της στρατιωτικής αλλά και της πολιτικής ηγεσίας δραστηριοποιήθηκαν θύλακες κρούσεως με στόχο την οριστική εξόντωση των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία. Ακόμη και σήμερα, κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι τέτοιες επιχειρησιακές ομάδες έχουν οριστικά εξαρθρωθεί, διότι ακριβώς αποτελούν συστατικό μέρος της κυριαρχούσας πολιτικής της Τουρκίας έναντι των μειονοτήτων.

Στις μέρες μας η τουρκική πολιτική έχει αποδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών αντιλαμβανόμενη τις μειονότητες ως δούρειο ίππο στο εσωτερικό της τουρκικής κοινωνίας και ως άμεσο κίνδυνο για την εθνική της ασφάλεια. Εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες που ζουν στην Τουρκία έχουν μετατραπεί σε «εσωτερικούς εχθρούς» και έχουν συμπεριληφθεί στο λεγόμενο «Κόκκινο Βιβλίο». Επίσημο έγγραφο της Κρατικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της Κωνσταντινούπολης παραδέχεται την ύπαρξη μυστικών κωδικών στα κρατικά μητρώα για το διαχωρισμό των μη μουσουλμάνων πολιτών της Τουρκίας. Για τους Έλληνες της Πόλης χρησιμοποιείται ο μυστικός κωδικός αριθμός «1», για τους Αρμένιους ο «2» και για τους Εβραίους ο αριθμός «3». Στο έγγραφο, οι κωδικοί χαρακτηρίζονται ως «μυστικοί κωδικοί γένους».

Εξάλλου, πρόσφατα αποκαλύφθηκε –σύμφωνα με έγγραφη οδηγία της ΜΙΤ– ότι όλες οι θρησκευτικές κοινότητες και ομάδες που λαμβάνουν στήριξη από εγχώριες ή ξένες δομές και οι οποίες ασχολούνται με παράνομες δραστηριότητες (sic) εντός κρατικών οργανισμών πρέπει να παρακολουθούνται ως πρωταρχικός στόχος.

Συνοψίζοντας, διαπιστώνουμε ότι παρά τα μέτρα εκδημοκρατισμού των θεσμών που επαγγέλλεται η τουρκική κυβέρνηση, ο «εσωτερικός εχθρός» παραμένει ως κυρίαρχη αντίληψη και εμμονή της πολιτικής της με στόχο την πλήρη εξαφάνιση κάθε μειονοτικού στοιχείου από την Τουρκία.

Πηγή: http://www.pontos-news.gr/article/126284/oi-meionotites-os-esoterikoi-ehthroi-tis-toyrkias

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι χειροτεροι εχθροι ειναι οι εσωτερικοί εχθροί της Τουρκίας "

«Μια πεντάρα να σωθεί η Ελλάδα» να δίνουν 5σέντ κάθε φορά που χρησιμοποιούν μία ελληνική λέξη.

«Ίλιγγος λέξεων που μόνο τα ελληνικά μπορούν να προσφέρουν, γιατί μόνο αυτά εξερεύνησαν, κατέγραψαν, ανέλυσαν τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσας, όσο καμμιά άλλη γλώσσα… Εδώ πάνω σ’ αυτήν την γη… έχουν γεννηθεί οι λέξεις, τα εντυπώματα και οι κατηγορίες του πνεύματος» Ζακ Λακαρριέ «Το ελληνικό καλοκαίρι».

Η ελληνική γλώσσα, οι απαρχές της οποίας χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν, σύμφωνα με επίσημα πλέον ευρήματα, τροφοδότησε με πλήθος λέξεων, όρων, σημαινόντων και σημαινομένων, όπως τις ονόμαζε ο Αριστοτέλης, τον παγκόσμιο λόγο σε κάθε επίπεδο, σε κάθε επιστήμη, σε κάθε τέχνη…

Η Ελεονόρα Ζέελινγκ παροτρύνει τους Ευρωπαίους στο βιβλίο της «Μια πεντάρα να σωθεί η Ελλάδα» να δίνουν 5σέντ κάθε φορά που χρησιμοποιούν μία ελληνική λέξη. Τα ποσά που θα προέκυπταν σε μία τέτοια περίπτωση; Υπέρογκα…

Έχοντας «χάσει» όμως το 93% της ελληνικής γραμματείας, δεν μπορούμε παρά να ανατρέξουμε στον Όμηρο ως πατέρα της παγκόσμιας γλωσσικής δημιουργίας.

Άπειρες οι λέξεις που «έχουν ταξιδέψει» στην Δύση και κάποιες έχουν επιστρέψει στην «βάση» τους παραμορφωμένες. Ας πάρουμε μία γεύση από τα αναρίθμητα παραδείγματα, όπως τα καταγράφει ο Κ. Δούκας στο βιβλίο του: «Ομηρικόν λεξικόν διεθνών λέξεων»

Αγγλικά  –  Γαλλικά

ἀγνοέω-ῶ Ignor   –     Ignorer

ἀγκών\     Angle  –     Aigullé

ἂγκυλος

ἀνήρ      Andragogy,android.. – Androgynie

βέλος      Velocity (ταχύτητα) Véloce

γιγνώσκω Know, gnomolody- Connaisance

γυνή        Gynecic, gynecology -gynécologie

γένος       Genetic,generation  –  géniteur

δυσ-     Dysbasia,dystropic –  dysgénésie

ἐγώ\ἐμοῖ  Egotize,egocentric  – Moi

ἐρεείνω (ρωτώ) rogate –    Interroger

ἣρως     Hero – Héros

ἲστημι Station,stature- Statue

κίρκος Circle,circumstance- Cirque

κοῦρος Courier -Couper

Καταρρέζω (χαιδεύω) Care (φροντίζω)- Caresse

Λέγω Law,lexico,logic- Légiste

νή No -Ne

Μέγας Megalopolis-Majesté

Ποινή     punish  –  Punirité

ρῖγος (F)ριγ- fridge -frigid

Ρικνός (ζαρωμένος) Wrinkle –  Ridé

Τάλας Tolerate – Tolérer

ὠκύς\ταχύς   acute  – Acuité

ὑγιής  Hygiene- Hygiéne

(F)ὓδωρ Water -Hydrique

χαμαί Humiliate -Humilier

ὣρη Hour- heure

Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ αναφέρει χαρακτηριστικά σε ομιλία της στην Πνύκα ότι «όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει ελληνικά, για τι αυτή η γλώσσα μας βοηθά πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα». Αλλά και το περιοδικό Le Figaro (7-3-92) γράφει: «Οι γλώσσες δεν εμφανίζονται απ’ το χάος.. όλοι γνωρίζουμε ότι η γαλλική είναι κόρη της λατινικής και της αρχαίας ελληνικής», αναφέροντας παραλληλα ότι οι Γαλάτες (>γάλα, επειδή ήταν πολύ άσπροι) χρησιμοποιούσαν το ελληνικό αλφάβητο ακόμη και σε δημόσια και ιδιωτικά επίσημα ή ανεπίσημα έγγραφα.

Η ελληνική γλώσσα βέβαια δεν έφτασε μόνο στην Αγγλία και την Γαλλία, αλλά και στην Ισπανία, όπου ο Ισπανός καθηγητής José Luis Navarro στο 3ο Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο της Ολυμπίας, αφού ανέλυσε αρκετά κοινά στοιχεία της γλώσσας του με την ελληνική, δήλωσε «Να γιατί κι εγώ, αν και είμαι Ισπανός μπορώ να υιοθετήσω τον στίχο του Ελύτη “Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική”».

Το χαρακτηριστικότατο επιφώνημα των Ισπανών είναι το «όλε» που προέρχεται από την ελληνική φράση θρήνου «ὦ ὀλε δαῖμον». Αλλά και άλλες λέξεις· estadio> στάδιον, mozo(υπηρέτης)>μόθων(γιος δούλου), κτλ…

Όπως είναι φυσικό βέβαια, εφόσον έχει πάρει η Ισπανία στοιχεία της ομηρικής, δεν μπορεί παρά να έχει πάρει και η Ιταλία: magari<μακάρι, aula<αυλή, scrofa<γρομφάς(γουρούνια), κτλ.

Αλλά και οι Γερμανοί δεν απουσιάζουν από το «παιχνίδι», έχοντας δανειστεί όχι μόνο λεξιλόγιο αλλά και στοιχεία της ελληνικής γραμματικής και του συντακτικού. Για παράδειγμα: machen>μηχανῶμαι, deich<τεῖχος, früh<πρωί, kübel<κύπελλον, ja<επιτατικό γέ…

Τα ομηρικά ελληνικά και κυρίως τα αιολο-δωρικά δεν ταξίδεψαν μόνο στην Δυτική Ευρώπη, αλλά και στην Ανατολική και, όπως θα δούμε στην συνέχεια και στην Ασία.

Οι σλαβικές γλώσσες, πρώτα απ’ όλα, εμπεριέχουν ελληνικά στοιχεία: toku<ταχύς, voda<(F)ὓδωρ, glava<κεβλή (κεφαλή), mora(εφιάλτης)<μόρος(θάνατος), zoran(βίαιος)< ζωηρός…

Τα ουγγρικά έπειτα ακολουθούν με λέξεις όπως meд<μέλι, ket<κύτος, filozfifia… Τα αλβανικά επίσης: νέρς<ἀνερες, κρηέ<κάρα(κεφάλι), πρίφτι(ιερέας)<προφήτης, κτλ..

Και η Ανατολή όμως, όπως προανέφερα, έχει εξίσου έντονο το ελληνικό στοιχείο, κάτι που επιβεβαιώνει, συγκεκριμένα για την Αρμενία, ο Αρμένιος Καθηγητής Σιμόν Καρκισεριάν στο 2ο Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο Καβάλας: «Η κατηγορία δανεισμού είναι τόσο προσαρμοσμένη στο σύστημα της αρμενικής και τόσο καλά αφομοιωμένη, ώστε η ελληνική προέλευση ανακαλύπτεται μόνο με την βοήθεια ετυμολογικής ανάλυσης». Ειδικότερα οι λέξεις ayts(δερμάτινος)<αἲξ, tarhaghan(καλάθι)<τάλαρος (με συνήθη τροπή του λ σε ρ, όπως αδερφός-αδελφός), tomar<τέμνω,κτλ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι Αρμένιοι θεωρούν γενάρχη τους τον Άρμενον, σύντροφο του Ιάσωνα στην Αργοναυτική Εκστρατεία.

Αλλά ας πάμε ακόμη πιο βόρεια στην επίκαιρη Ρωσία, όπου κι εκεί ενυπάρχει έντονο το ελληνικό στοιχείο, όπως αναφέρει και ο Ντενίζωφ «Η ελληνική γλώσσα προμήθευσε την ρωσική τα πρώτα βάθρα». Τροφέι<τρόπαιον (τρέπω τον άλλον σε φυγή), ζενά<γυνή, μάτ<μάτηρ (μήτηρ), είναι μερικά από τα γλωσσικά στοιχεία που οι Ρώσοι έχουν δανειστεί από τους Έλληνες.

Και οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν δεχθεί την ελληνική επιρροή, άποψη που διατυπώνει και ο Γ. Μιστριώτης στην «Μεγάλη Ελληνική Γραμματολογία»: «Την διαφθοράν της γλώσσης επηύξανον τα ιδιώματα των εξελληνισθέντων λαών διότι Σλυροι, Φρύγες, Ιουδαίοι, Ινδοί, κ.α. διελέγοντο και έγραφον διεφθαρμένην ελληνικήν γλώσσαν». Αλλά και ο Ισπανός καθηγητής Federico Sagredo τονίζει: Η επιρροή της ελληνικής σοφίας και τέχνης είναι μεγάλη στην σανσκριτική γλώσσα, στην τεχνη του πολέμου των Ινδών· και ενταύθα τα ελληνικά ρήματα είναι πολλά… Οι ελληνικοί τραγωδιογράφοι είναι οι διδάσκαλοι των Ινδών και την σκηνή την ονομάζουν Yawanika, δηλαδή ιωνική. Το υλικό των ελληνικών μύθων του Ομήρου εισβαίνει στην ινδική λογοτεχνία και ελληνικά μυθιστορήματα μιμούνται…».

Οι Κινέζοι φυσικά, των οποίων η παράδοση αναφέρει ότι το αλφάβητό τους ήρθε από την θάλασσα, έχουν πολλές ελληνικές λέξεις στο λεξιλόγιό τους, όσο και αν δεν μπορούν να διαχωρισθούν. Μίτ<μέλι, nu(γυναίκα)<νυός (νύμφη), κλπ.

Και ας κλείσουμε αυτό το σύντομο γλωσσικό ταξίδι με την γείτονα χώρα μας, την Τουρκία. Δυστυχώς στα σχολεία σήμερα διδάσκουν στα παιδιά, και αυτό το γνωρίζω προσωπικά, ότι λέξεις όπως αγάς, σεβντάς, άχτι, αφέντης κ.α. είναι τουρκικά κατάλοιπα από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Αλλά όπως έλεγε και ο μεγάλος ιστορικός, Θουκυδίδης, «αυτός που γνωρίζει αλλά δεν διδάσκει σωστά, είναι ίδιος με εκείνον που δεν γνωρίζει τίποτα». Οι προαναφερθείσες λέξεις σε συνδυασμό με εκατομμύρια άλλες αφορούν ελληνικά αντιδάνεια. Όρους δηλαδή που πήραν οι Τούρκοι από τους Έλληνες, τους μετέτρεψαν σ’ έναν βαθμό και έπειτα επέστρεψαν στην Ελλάδα αλλοιωμένοι. Άλλωστε ο Κ. Παπαρρηγόπουλος αναφέρει πως «οι Τούρκοι δεν ήταν έθνος, άρα δεν είχαν εθνική γλώσσα. Συνεννοούντο μεταξύ τους με ένα βασικό λεξιλόγιο που δεν υπερέβαινε τις 200 λέξεις». Τα παραδείγματα άφθονα· αγάς<ἂγω, άντε ντε<ἂγετε, άχτι<ἂχθος, βερεσές< φέρω, κεφτές<κόπτω, κοράνι< κορέω (τρέχω να φροντίσω), Μέκκα<μέγας, μπερντές<παραπέτασμα, μπρε<μωρέ, νταής<δάιος(φοβερός), ρεμπέτης<ρέμβω(περιπλανιέμαι), σαρίκι<καισαρίκιον(στέμμα καίσαρος)<κεάζω, σεβντάς< σεβίζω(λατρεύω), τσάρκα<κίρκος(κύκλος), τσιγκέλι<αγκύλη, αγκών, φαράσι<φέρω, χαμάμ<χαμαί, κτλ… Αλλά και λέξεις που χρησιμοποιούν μόνο στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα: ḉark(τροχός)<κίρκος, düsman(εχθρός)<δυσμενής, cins<γένος…

Όπως αναφέρει και ο Κ. Καβάφης «και την ελληνική λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμε ως τους Ινδούς».

Επομένως η ελληνική γλώσσα και δη η ομηρική έχει φωλιάσει για τα καλά σε κάθε γλώσσα και νοηματοδοτεί όρους παγκόσμιους που ενυπάρχουν στην μουσική, την ιατρική, τις θετικές επιστήμες, τις τέχνες…

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να την διατηρήσουμε και να αφήσουμε στην άκρη τον ψευτο-προοδευτισμό των καιρών, που στο όνομα μίας δήθεν αντικειμενικότητας, θέλει την ελληνική γλώσσα να μην διαφέρει ακόμη και από την πιο σπάνια διάλεκτο, όπως είχε διατυπώσει στο παρελθόν Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Άλλωστε όπως έλεγε και η Ζακλίν ντε Ρομιγύ «τα ελληνικά, γλώσσα της διαύγειας και του λογισμού, χρησίμευσαν στην αναζήτηση της σαφήνειας και της λογικής σε όλα… Ο ιδεαλισμός, το ιδεώδες, γενικά η ιδέα, είναι λέξεις ελληνικές…». Και ο μεγάλος ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος στο ποίημα του «Η ελληνική γλώσσα», γράφει «Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς\ θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω\ ὅπως ἕνα ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.\ Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω ἀγγέλους,\ θὰ τοὺς μιλήσω ἑλληνικά,\ ἐπειδὴ δὲν ξέρουνε γλῶσσες.\ Μιλᾶνε μεταξὺ τους μὲ μουσική».

Φυσικά, δεν πρόκειται για μία άποψη «εθνοκεντρική», όπως θα έσπευδαν να χαρακτηρίσουν ορισμένοι… Η διατήρηση της γλώσσας και της ιστορίας μας αλλά και ο Ελληνισμός γενικότερα είναι η αναμμένη δάδα μέσα στο σκότος της ανελευθερίας. Άποψη που επισημαίνουν πολλοί ξένοι επιστήμονες ανά τον κόσμο, όπως θα δείτε στο ακόλουθο βίντεο…

Ελένη Γεωργακάκη, Φιλόλογος

- See more at: http://www.pygmi.gr/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/%ce%ac%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b5-%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%bf%ce%b9-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac/#sthash.Wo8bO7jb.dpuf

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Μια πεντάρα να σωθεί η Ελλάδα» να δίνουν 5σέντ κάθε φορά που χρησιμοποιούν μία ελληνική λέξη."

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην ραδιοφωνική εκπομπή "Κανακέματα" 29/11/2014

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην ραδιοφωνική εκπομπή "Κανακέματα" 29/11/2014 "

Όταν οι Έλληνες θέλουν, ο κόσμος να χαλάσει θα πετύχουν…

Η 30χρονη Ελληνίδα που εξάγει βότανα σε ολόκληρο τον κόσμο - See more at: 

 Η Ευαγγελία Κουτσοβούλου είναι από αυτές τις γυναίκες που γελάνε δυνατά. Έχει κάθε λόγο άλλωστε καθότι στα 30 της χρόνια έχει ήδη κατακτήσει Ευρώπη και ΗΠΑ μέσα από ένα από τα πιο ελληνικά προϊόντα: τα βότανα.

Μέσα σε μόλις ένα χρόνο λειτουργίας έχει καταφέρει να συνεργάζεται με τα πιο καθιερωμένα και σικάτα καταστήματα του πλανήτη, σε διάφορες γωνιές του κόσμου όπως Αυστραλία, Ιταλία, Αμερική, Μ. Βρετανία, Γερμανία και Ισπανία.

Η ιδέα ξεκίνησε καθώς η Κουτσοβούλου -η οποία μέχρι πρόσφατα ζούσε στο Μιλάνο- επέστρεφε στην Ιταλία φέρνοντας ρίγανη και θυμάρι για τους φίλους της. Η εξαιρετική ποιότητα εντυπωσίασε ακόμα και τους… δύσκολους Ιταλούς και έτσι γεννήθηκε η ιδέα για το «Δάφνις και Χλόη», την εταιρεία που ίδρυσε, μέσω της οποίας προωθεί τα υψηλής ποιότητας ελληνικά βότανα σε όλο τον κόσμο.

Και φυσικά υπάρχουν και άλλες εταιρείες που εξάγουν ελληνικά βότανα, η διαφορά του Daphnis and Chloe όμως είναι η απαράμιλλη ποιότητα και η υψηλή αισθητική αλλά και η εξιδείκευση στις τοπικές αμιγώς ελληνικές ποικιλίες. Δάφνη, ρίγανη, θυμάρι, φασκόμηλο, ήταν τα πρώτα της προιόντα και η Ευαγγελία αποφάσισε να βρει όλους τους μικρούς παραγωγούς που μαζεύουν τα ελληνικά βοτάνια από τα βουνά της χώρας, οι οποίοι δουλευουν με μεράκι και συνέπεια και να τα προωθήσει στα πέρατα της γης.

Πέραν αυτού, μέσω του blog της εταιρείας, προωθούνται ελληνικές συνταγές.

Το πείραμα πέτυχε και η Κουτσοβούλου εκτός από πελάτες κέρδισε το βραβείο επιχειρηματικότητας που διοργάνωσε πέρσι η Industry Disruptors, σε συνεργασία με την Τράπεζα Πειραιώς, αλλά και δεκάδες αναφορές σε έγκριτα περιοδικά του ξένου τύπου όπως…. Monocle, La Repubblica, ZEIR Magazine, Food Republic κ.α.

Από τα κεντρικά της γραφεία στην Ακρόπολη, η Κουτσοβούλου αποδεικνύει οτι η ελληνική επιχειρηματικότητα είναι στα καλύτερα της, και ότι η οικονομική κρίση είναι και θετική όταν γεννάει εξαιρετικές ιδέες.

- See more at: http://www.pygmi.gr/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/%ce%b7-30%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%af%ce%b4%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%be%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%b2%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%b5/#sthash.zfYWA5Pl.dpuf

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Όταν οι Έλληνες θέλουν, ο κόσμος να χαλάσει θα πετύχουν…"