Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Ο ιταλός στρατηγός Σαντόρε Ντι Σανταρόζα.

«Ο ελληνικός λαός, καλός και γενναίος που έζησε αιώνες δουλείας είναι δικός μας αδελφός».=== Ο ιταλός κόμης Σανταρόζα που πολέμησε με τους Έλληνες στη μάχη της Σφακτηρίας και σκοτώθηκε από τους άνδρες του Ιμπραήμ   Στην επανάσταση του 1821 πολλοί φιλέλληνες βοήθησαν προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον αγώνα των Ελλήνων. 
Πολλοί δεν δίστασαν να δώσουν ακόμα και τη ζωή τους για τη χώρα.
 Ανάμεσά τους και ο ιταλός στρατηγός Σαντόρε Ντι Σανταρόζα, ο οποίος αναδείχθηκε σε ήρωα της ελληνικής επανάστασης και άφησε τη τελευταία του πνοή στις 8 Μαΐου 1825 στη Σφακτηρία της Μεσσηνίας. Ο κόμης Σανταρόζα γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1783 στη Σαρδηνία και από μικρός στρατολογήθηκε και έλαβε μέρος σχεδόν σε όλες τις μάχες κατά του Ναπολέοντα στην Ιταλία.
 Διετέλεσε δήμαρχος στο Σαβιλιάνο του Πεδεμοντίου, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ενεργό μέλος στην εξέγερση της πόλης του κατά των Αυστριακών. Μετά την επανάσταση του Πεδεμοντίου ο Σανταρόζα έγινε Υπουργός Στρατιωτών. Ωστόσο το αξίωμα του δεν κράτησε πολύ, καθώς γρήγορα οι επαναστάτες συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. Ο Σανταρόζα κατάφερε να δραπετεύσει από την Ιταλία για το Λονδίνο. Την περίοδο εκείνη στο Λονδίνο όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι άνθρωποι ήταν ευαισθητοποιημένοι με τον αγώνα της Ελλάδας. Ο Σανταρόζα που έζησε σκληρές μάχες από πρώτο χέρι στην πατρίδα του, αποφάσισε να βοηθήσει τους Έλληνες. « Αγαπώ την Ελλάδα με μια αγάπη που έχει κάτι το υπέροχο. 
Ο ελληνικός λαός, καλός και γενναίος που έζησε αιώνες δουλείας είναι δικός μας αδελφός. Είναι κοινές οι τύχες της Ιταλίας και της Ελλάδος και επειδή δεν μπορώ να κάμω τίποτε πια για την πατρίδα μου, έχω υποχρέωση να αφιερώσω στην Ελλάδα τα λίγα χρόνια και τις δυνάμεις που μου μένουν…» Λόγια του Σανταρόζα που εκφράζει την αγάπη του για την Ελλάδα και τη διάθεσή του να συνδράμει στον αγώνα της. Το 1824 πήγε στο Ναύπλιο και έκανε αίτηση για να καταταγεί στις επαναστατικές δυνάμεις. 
Ωστόσο για να εγκριθεί το αίτημα του έπρεπε να πείσει τους Κουντουριώτη και Παπαφλέσσα για τις προθέσεις του. Πράγματι, ο Ιταλός αξιωματικός όταν παρουσιάστηκε, ζήτησε την θέση ενός απλού στρατιώτη χωρίς κανένα αντάλλαγμα και τους παρακάλεσε να τον στείλουν στη Μεσσηνία για να πολεμήσει στο πλευρό του Μαυροκορδάτου.
 Η Σφακτηρία πολιορκούταν από τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ Πασά και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος είχε πάει με τους άντρες του να την υπερασπιστεί.
 Ο Ντερόσι, όπως ήταν το όνομα που δόθηκε στον Σανταρόζα από τους Έλληνες επαναστάτες, ήταν ανάμεσα στο στρατό του Μαυροκορδάτου. Μάχη της Σφακτηρίας Ο Αναγνωσταράς που έβλεπε τον πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ να πλησιάζει, ζήτησε στον Μαυροκορδάτο να του στείλει βοήθεια.
 Ο Μαυροκορδάτος που είχε εγκατασταθεί στο Νεόκαστρο, την προηγούμενη μέρα της μάχης έστειλε στη Σφακτηρία 100 αγωνιστές.
 Στις 8 Μαΐου 1825 ο Ιμπραήμ με τρεις χιλιάδες άντρες και μεγάλο στόλο έναντι των Ελλήνων, κατέλαβε τη Σφακτηρία. Οι Έλληνες επαναστάτες έδωσαν γενναία μάχη, αλλά δεν κατάφεραν να νικήσουν τις Αιγυπτιακές δυνάμεις. Ο απολογισμός των νεκρών ήταν 350 Έλληνες.
 Ανάμεσά τους και ο γενναίος Σαντόρε Σανταρόζα. Ο ιταλός φιλέλληνας τραυματίστηκε από τους εχθρούς, αλλά συνέχισε να μάχεται έως ότου ένας Αιγύπτιος τον πλήγωσε θανάσιμα. Ο Σανταρόζα έδωσε ανιδιοτελή μάχη και ο ηρωισμός του αναγνωρίστηκε τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους συμπατριώτες του. 
Η Σφακτηρία στην Πύλο Αργότερα στη Σφακτηρία στήθηκε αναμνηστική πυραμίδα στη μνήμη του Σανταρόζα και των Ελλήνων ηρώων, καθώς και μνημεία προς τιμήν των Άγγλων, Ρώσων και Γάλλων που έπεσαν δύο χρόνια αργότερα στη ναυμαχία του Ναυαρίνου (8 Οκτωβρίου του 1827) που οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδας.... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-ellinikos-laos-kalos-ke-genneos-pou-ezise-eones-doulias-ine-dikos-mas-adelfos-o-italos-komis-santaroza-pou-polemise-me-tous-ellines-sti-machi-tis-sfaktirias-ke-skotothike-apo-tous-andres-tou/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ιταλός στρατηγός Σαντόρε Ντι Σανταρόζα."

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Εντίθ Πιάφ - Δημήτρης Χορν

«Σ” αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά».-- Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της Εντίθ Πιάφ για τον Δημήτρη Χορν.----
 Τι αποκαλύπτει η ερωτική επιστολή της τραγουδίστριας που δημοπρατήθηκε 16/11/2015.------ Τον Σεπτέμβριο του 1946 η Γαλλίδα τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ έδωσε μια επιτυχημένη συναυλία στο θέατρο Κοτοπούλη.
 Την ημέρα εκείνη ανάμεσα στον πολύ κόσμο που είχε μαζευτεί για να την ακούσει, η Πιάφ ξεχώρισε έναν νεαρό με λεπτά χαρακτηριστικά και κομψό ντύσιμο. Ήταν ο Δημήτρης Χορν, τον οποίο, παρόλο που δεν είχε χρόνο να τον γνωρίσει καλύτερα, ερωτεύτηκε παράφορα.
 Η τραγουδίστρια ήταν 31 ετών και ο Χορν 25 και παντρεμένος ήδη με τη Ρίτα Φιλίππου. Έτσι ο έρωτας της Πιαφ για τον Έλληνα ηθοποιό, έμεινε ανεκπλήρωτος. Η γαλλίδα αρχικά προσπάθησε να τον διεκδικήσει.
Επιστρέφοντας στο Παρίσι άρχισε να του στέλνει παθιασμένες ερωτικές επιστολές. Μία από αυτές, που όπως φαίνεται από την ημερομηνία της, γράφτηκε τον ίδιο μήνα που η Πιαφ γνώρισε τον Χορν, ήρθε στη δημοσιότητα και δημοπρατήθηκε το 2008 σε ξενοδοχείο των Αθηνών όπου πουλήθηκε για 1500 ευρώ.
 «Σ” αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά! Μπορεί να έρθεις στο Παρίσι με την Ειρήνη, αλλά μάλλον δεν το βλέπω, έτσι θα έρθω εγώ κοντά σου το Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική το Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από κει ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ, Αν πας στο Λονδίνο μετά την Αμερική θα πάω κι εγώ, 
θα “θελα να ζω πολύ κοντά σου, νομίζω πως θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πως είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα». Δύο περίπου μήνες μετά την επιστολή, η Πιάφ έστειλε στον Χορν ένα τηλεγράφημα που έγραφε: «Αν μπορείς γράψε μου στο όνομα κυρία Μπιγκάρ, στην οδό Μπερί 26. Μην βάλεις το όνομά μου στη διεύθυνση». 
Η τραγουδίστρια είχε κι εκείνη δεσμό την περίοδο εκείνη, ωστόσο, όπως εξομολογήθηκε στην επιστολή της, θα μπορούσε να τα παρατήσει όλα για τον Χορν. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε αφού ο ηθοποιός δεν ανταποκρίθηκε. Λίγα χρόνια αργότερα ο Χορν απασχόλησε τον Τύπο και το κοινό με τον έρωτα του για την Έλλη Λαμπέτη... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/s-agapo-opos-den-agapisa-pote-kanenan-taki-mi-mou-pligosis-tin-kardia-o-anekplirotos-erotas-tis-entith-piaf-gia-ton-dimitri-chorn-ti-apokalipti-i-erotiki-epistoli-tis-tragoudistrias-pou/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εντίθ Πιάφ - Δημήτρης Χορν"

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ......


Διότι έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει Δημοκρατία στην χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία....


"Γιατί δεν υπήρξαν ούτε μια στιγμή, κατά την οποία να έπαυσαν να κατοικούν την χώρα αυτή, και χάρις στην ανδρεία τους διαφύλατταν την ελευθερία της από γενεά σε γενεά μέχρι των ημερών μας και μας την παράδωσαν ελεύθερη. Και εκείνοι λοιπόν είναι άξιοι επαίνου αλλά ακόμη περισσότερο οι πατέρες μας. Γιατί επί πλέον εκείνων, τα οποία κληρονόμησαν, απέκτησαν με πολλούς κόπους και κληροδότησαν σε μας τους σημερινούς όλη αυτή την επικράτεια που κατέχουμε σήμερα. Το δε έργο της περαιτέρω βελτίωσης, το επιτελέσαμε εμείς οι ίδιοι που είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, οι οποίοι βρισκόμαστε ακόμη σε αυτήν ακριβώς την ηλικία μας, και εμείς εφοδιάσαμε την πόλη μας με όλα τα πράγματα, ώστε να είναι αυταρκέστατη και για πόλεμο και για ειρήνη.

…..
Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων, έναντι δε των νόμων είναι όλοι ίσοι στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα ανάλογα με την επίδοση την οποία σημειώνει σε αυτά, δηλαδή η δημόσιά του σταδιοδρομία εξαρτάται μάλλον από την ατομική του αξία και όχι από την κοινωνική τάξη, από την οποία προέρχεται, ούτε πάλι ένας, ο οποίος είναι μεν φτωχός έχει όμως την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται σε αυτό από το γεγονός ότι είναι άγνωστος.
…..

Ενώ δε στην ιδιωτική μας ζωή συναναστρεφόμαστε μεταξύ μας χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον, στην δημόσιά μας ζωή, σαν πολίτες, από σεβασμό προ πάντων δεν παραβαίνουμε τους νόμους, υπακούμε δε στους εκάστοτε κατέχοντες τα δημόσια αξιώματα και στους νόμους, προ περισσότερο σε εκείνους από τους νόμους, που έχουν θεσπιστεί για υποστήριξη των αδικούμενων, και σε άλλους, οι οποίοι αν και άγραφοι, η παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή στους παραβάτες.
......

Γιατί είμαστε λάτρες του ωραίου, όμως χωρίς σπατάλη χρήματος, και καλλιεργούμε το πνεύμα χωρίς να χάνουμε την ανδρεία μας. Και μεταχειριζόμαστε τον πλούτο περισσότερο σαν μια ευκαιρία δράσης παρά σαν αφορμή κομπορρημοσύνης, το να ομολογεί δε κανείς την φτώχεια του δεν είναι ντροπή, είναι όμως αισχρότερο το να μην προσπαθεί να την αποφύγει με την εργασία. Επί πλέον, οι ίδιοι εμείς όλοι είμαστε σε θέση να φροντίζουμε ταυτόχρονα για τις ιδιωτικές μας υποθέσεις και για τις υποθέσεις της πόλης μας, και όσοι από εμάς είναι απασχολημένοι με ιδιωτικές επιχειρήσεις και αυτοί ακόμα κατέχουν τα πολιτικά ζητήματα στην εντέλεια. Γιατί είμαστε ο μόνος λαός που τον μη αναμειγνυόμενο καθόλου στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο, και οι μόνοι που όποτε δεν τα επινοούμε και δεν τα προτείνουμε οι ίδιοι πάντως έχουμε τη δύναμη να κρίνουμε σωστά τα λαμβανόμενα μέτρα, τους δε λόγους δεν τους θεωρούμε καθόλου εμπόδιο των έργων, αλλά μάλλον θεωρούμε σαν εμπόδιο το να μην έχουμε κατατοπισθεί προφορικά σε όσα έχουμε να κάνουμε, πριν καταπιαστούμε με αυτά. Γιατί υπερέχουμε από τους άλλους και ως προς αυτό ακόμη, ότι δηλαδή εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε για όσα πρόκειται να επιχειρήσουμε και εμείς οι ίδιοι τα επιχειρούμε."

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ......"

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Τι δουλειές έκαναν 20 διασημοι συγγραφείς

20 συγγραφείς και πως έβγαζαν τα προς το ζην.------


Τι δουλειές έκαναν μεταξύ άλλων ο Ντοστογιέφσκι, ο Μπάροουζ και ο Κέρουακ για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο;-----

Μπορεί τα έργα τους να διδάσκονται στα σχολεία και τα ονόματά τους να αποτελούν κοινό κτήμα, όμως στην αρχή της συγγραφικής σταδιοδρομίας τους τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Γι’ αυτό και οι συγγραφείς της ιστορίας μας υποχρεώθηκαν να αφιερώσουν μεγάλο μέρος του χρόνου τους στην υπηρεσία επαγγελμάτων που ούτε καν υποπτευόμαστε. Για παράδειγμα:

1. Ο Γουίλιαμ Μπάροουζ έκανε απεντομώσεις. Το ξέρω, ακούγεται περίεργο, όμως οι δυνατότητες επαγγελματικής απασχόλησης το 1942 στο Σικάγο ήταν κάπως περιορισμένες. Ιδιαίτερα όταν ο ενδιαφερόμενος είχε απολυτήριο από τον στρατό λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Η εμπειρία του Μπάροουζ από την ενασχόληση με τις απεντομώσεις/απολυμάνσεις κτιρίων ήταν η βάση για τη συγγραφή του έργου του «Ο Απολυμαντής».

2. Η Άγκαθα Κρίστι ήταν βοηθός φαρμακοποιού. Όταν η Μεγάλη Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στην Γερμανία το 1914, η συγγραφέας κατατάχθηκε ως εθελόντρια στην αεροπορία και υπηρέτησε ως βοηθός φαρμακοποιού. Τις γνώσεις που αποκόμισε από τη θέση της, τις αξιοποίησε στη συνέχεια στα έργα της –τα δηλητήρια είχαν εξέχουσα θέση στην πλοκή πολλών μυθιστορημάτων της.

3. Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε εργάτης σε εργοστάσιο. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ο γνωστός συγγραφέας έπιασε την πρώτη του δουλειά κολλώντας ετικέτες σε βάζα με μπογιά για παπούτσια. Τα λεφτά ήταν φυσικά ελάχιστα όμως οι συνθήκες εργασίας και οι συνάδελφοί του αποτέλεσαν πηγές έμπνευσης για τα έργα που τον έκαναν διάσημο αργότερα.

4. Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ήταν μηχανικός. Παρά την αντίθετή γνώμη του γιου τους –τα ενδιαφέροντά του περιστρέφονταν πάντα γύρω από την λογοτεχνία και τη θρησκεία- οι γονείς του Ντοστογιέφσκι επέμεναν να τον εγγράψουν σε ηλικία 15 χρονών στη σχολή για μηχανικούς του ρωσικού στρατού. Παίρνοντας τα πτυχίο του, ο συγγραφέας έπιασε δουλειά ως μηχανικός όμως στον ελεύθερο χρόνο του ασχολούνταν με τη μετάφραση λογοτεχνικών έργων από τα γαλλικά στα ρώσικα.

5. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ ήταν γιατρός. Ο Σκοτσέζος συγγραφέας ήταν γιατρός στο επάγγελμα, ο οποίος περνούσε την ώρα του ανάμεσα στα ραντεβού με τους ασθενείς του πλέκοντας ιστορίες.






6. Ο Ρόμπερτ Φροστ ήταν δάσκαλος. Ο Αμερικανός ποιητής που βραβεύτηκε τέσσερις φορές με Πούλιτζερ εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία τα σχέδια για μια οικονομικά αποδοτική καριέρα, παράτησε το πανεπιστήμιο και ασχολήθηκε με τη διδασκαλία.



7. Ο Τζον Γκαλσγουόρθι ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Σύντομα όμως την εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με τη ναυτιλιακή οικογενειακή επιχείρηση και άρχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Στη διάρκεια αυτών των ταξιδιών έκανε τη γνωριμία του με τον Τζόζεφ Κόνραντ ο οποίος δούλευε ως ναυτικός και έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη φιλία.




8. Ο Τζόζεφ Χέλερ δούλεψε ως σιδεράς. Όταν αποφοίτησε από το σχολείο το 1941 ο Χέλερ δούλεψε για ένα διάστημα ως βοηθός σιδερά πριν καταταγεί στην αεροπορία. Μετά το τέλος του πολέμου ο Χέλερ σπούδασε αγγλική φιλολογία και στράφηκε στη διδασκαλία και, στη συνέχεια, στη διαφήμιση, ασχολίες που του άφηναν αρκετό ελεύθερο χρόνο για να επιδίδεται στη συγγραφή των βιβλίων του.

9. Ο Τζέιμς Τζόις είχε σινεμά. Ο Ιρλανδός συγγραφέας του «Οδυσσέα» κατέχει το ρεκόρ αλλαγών σταδιοδρομίας –υπήρξε μεταξύ άλλων τραγουδιστής, πιανίστας και επιχειρηματίας του σινεμά. Αυτό το τελευταίο συνέβη το 1909 όταν ο Τζόις και η σύντροφός του Νόρα Μπάρνακλ αποφάσισαν να επιστρέψουν στο Δουβλίνο και να ιδρύσουν την πρώτη κινηματογραφική αίθουσα της πόλης, το The Volta. Το εγχείρημα δεν γνώρισε επιτυχία και το ζεύγος επέστρεψε στην ηπειρωτική Ευρώπη μετά από περίπου ένα χρόνο.

10. Ο Φραντς Κάφκα ήταν δικηγόρος. Μετά από την αποφοίτησή του από τη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Τσαρλς Φέρντιναντ της Πράγας, ο Κάφκα, αφού πρώτα έκανε την άσκησή του, έπιασε δουλειά σε ασφαλιστική εταιρεία. Δυστυχώς γι’ αυτόν οι απαιτήσεις της θέσης ήταν τέτοιες ώστε δεν του περίσσευε χρόνος για να γράφει. Αναγκάστηκε λοιπόν να αναζητήσει αλλού δουλειά.



11. Ο Τζακ Κέρουακ έπλενε πιάτα. Ο δημιουργός του εμβληματικού «Στον δρόμο» έκανε πάσης φύσης δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει. Το πλύσιμο πιάτων ήταν μόνο μία από αυτές –οι άλλες ήταν υπάλληλος σε βενζινάδικο, βοηθός μηχανοδηγού, νυχτοφύλακας κ.λπ.

12. Η Χάρπερ Λι δούλεψε ως ταξιδιωτική πράκτορας. Όταν η Χάρπερ Λι μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει συγγραφέας ήταν μόλις 23 ετών, κάτοχος πτυχίου νομικής από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, και άφραγκη. Για να ζήσει λοιπόν, έπιασε δουλειά ως ταξιδιωτική πράκτορας για την Eastern Airlines και την BOAC («προκάτοχο» της British Airways). Η σχετική σταδιοδρομία της διήρκεσε ευτυχώς μόνο επτά χρόνια –η κυκλοφορία του «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» την απάλλαξε από τις οικονομικές σκοτούρες.

13. Ο Τζακ Λόντον έκλεβε στρείδια. Πώς μπορούσε να βγάλει το χαρτζιλίκι του ένα έφηβος στο Σαν Φρανσίσκο στα τέλη του 19ου αιώνα; Η απάντηση είναι απλή: Κλέβοντας στρείδια από τις οστρακοκαλλιέργειες της περιοχής και πουλώντας τα στη μαύρη αγορά. Δυστυχώς για τον νεαρό συγγραφέα, η προσοδοφόρος αυτή ενασχόληση διακόπηκε βιαίως όταν το σκάφος του υπέστη σοβαρές βλάβες.



14. Ο Χέρμαν Μέλβιλ ήταν τραπεζικός υπάλληλος. Τον ξέραμε ως ναυτικό. Όμως, πριν μπαρκάρει, ο συγγραφέας του «Μόμπι Ντκ» είχε εργαστεί για διάστημα αρκετών μηνών ως τραπεζικός υπάλληλος στο Όλμπανι, ενώ στη συνέχεια δοκίμασε τις δυνάμεις του στη διδασκαλία.





15. Ο Βλάντιμιρ Ναμπόκοφ υπήρξε επιμελητής συλλογής σε μουσείο. Η οικογένεια Ναμπόκοφ εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ το 1940 για να αποφύγει τις συνέπειες του πολέμου στην Ευρώπη. Εκεί, μετά το τέλος των πανεπιστημιακών σπουδών του, ο Βλάντιμιρ έπιασε την πρώτη του δουλειά ως επιμελητής της συλλογής πεταλούδων του Μουσείου Συγκριτικής Ζωολογίας του Χάρβαρντ.


16. Ο Τζορτζ Όργουελ υπηρέτησε ως αξιωματικός της Αυτοκρατορικής Αστυνομίας της Ινδίας. Δεκαεννέα ετών ήταν ο Τζορτζ Όργουελ όταν κατατάχθηκε στην αστυνομία και πήρε την πρώτη του μετάθεση για τη Βιρμανία. Ακολούθησαν μεταθέσεις και σε άλλα πόστα της νότιας Ασίας έως ότου, πέντε χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας αρρώστησε βαριά και επέστρεψε στην Αγγλία για να νοσηλευτεί. Ακολούθως υπέβαλε την παραίτησή του και ασχολήθηκε με τη συγγραφή.

17. Ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ δούλευε σε κρουαζιερόπλοια. Μπορεί τα χρόνια της δόξας του να τα πέρασε απομονωμένος, αποφεύγοντας συστηματικά οποιαδήποτε επαφή με τον έξω κόσμο, όμως, όταν ήταν νέος, ο Σάλιντζερ δούλεψε για ένα διάστημα σε κρουαζιερόπλοια συντονίζοντας δραστηριότητες για την ψυχαγωγία των επιβατών. Την τόσο ενδιαφέρουσα αυτή καριέρα διέκοψε η επίθεση των Γιαπωνέζων στο Περλ Χάρμπορ και η υποχρεωτική κατάταξή του στον στρατό.

18. Ο Τζον Στάινμπεκ έκανε τον ξεναγό. Το 1928, σε ηλικία 26 ετών, ο Τζον Στάινμπεκ δούλευε ως ξεναγός σε εκκολαπτήριο ψαριών στη λίμνη Ταχόε, ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά θέρετρα στην Καλιφόρνια. Εκεί γνώρισε την πρώτη του σύζυγο μαζί με την οποία ίδρυσαν βιοτεχνία παραγωγής πλαστικών μανεκέν για τις βιτρίνες των καταστημάτων.

19. Ο Μπραμ Στόκερ υπήρξε θεατρικός κριτικός. Πολλοί συγγραφείς εξάσκησαν κατά καιρούς το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Ο λόγος που ξεχωρίσαμε τον δημιουργό του «Δράκουλα» είναι ότι μια θετική κριτική που έγραψε για γνωστό ηθοποιό της εποχής έγινε η αιτία να αποκτήσει έναν καλό φίλο και πάτρονα. Ο εν λόγω ηθοποιός τον βοήθησε στη συνέχεια να αποκτήσει την απαραίτητη οικονομική ανεξαρτησία και να πραγματοποιήσει τα συγγραφικά σχέδιά του.


20. Ο Κουρτ Βόνεγκατ πουλούσε αυτοκίνητα. Ο συγγραφέας του «Σφαγείο Νούμερο 5» αποτελεί παράδειγμα κινητικότητας στην αγορά εργασίας που θα έλεγε και η παρούσα κυβέρνηση. Μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, δούλεψε ως αθλητικογράφος, εκπρόσωπος Τύπου, διαφημιστής, καθηγητής και έμπορος αυτοκινήτων. Ως συγγραφέας τα κατάφερε καλύτερα.



Επιμέλεια: Λήδα Πιμπλή
Πηγή: tospirto.net
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι δουλειές έκαναν 20 διασημοι συγγραφείς"

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Οι άγνωστες «Θερμοπύλες»

Οι άγνωστες «Θερμοπύλες» του ποντιακού ελληνισμού.----- Οι εγκλωβισμένοι Πόντιοι αντάρτες αλληλοσκοτώνονται προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων, στον διωγμό του 1914 στο Οτ Καγιά! ----- To 1914 οι Τούρκοι εξαπολύουν εναντίον των χριστιανών της Μικράς Ασίας τον λεγόμενο πρώτο διωγμό.
 Οι χριστιανοί του Πόντου όμως, δεν αποδέχονται στωικά τη μοίρα τους και αντιδρούν οργανώνοντας αντάρτικες ομάδες. Στις αρχές του 1917 το ποντιακό αντάρτικο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προκαλώντας πονοκέφαλο στις τουρκικές Αρχές.
 Ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Σαμψούντας Ρεφάτ πασάς εξαπέλυσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην οροσειρά του Νεπιέν Νταγ, η οποία αποτελούσε ένα από τα ορμητήρια των ποντίων ανταρτών. Τον Απρίλιο οι τουρκικές δυνάμεις εντόπισαν 90 αντάρτες κοντά στο χωριό Οτ Καγιά. Εκείνοι κατέφυγαν σε ένα μεγάλο σπήλαιο, γνωστό ως »η σπηλιά της Παναγιάς». Εκεί τους ακολούθησαν 600 ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, φοβούμενοι από την παρουσία των Τούρκων στην περιοχή. Τούρκοι χωρικοί όμως υπέδειξαν στους στρατιώτες το σπήλαιο. 
Αμέσως περικύκλωσε το σπήλαιο δύναμη 350 χωροφυλάκων, με επικεφαλής τον Νταλίπ Τσαούς, φανατικό διώκτη των Ελλήνων. Οι 90 αντάρτες είχαν ως επικεφαλής τους Γιώργο Καραβασίλογλου, με τους τρεις γιούς του, τον Κώστα Δελληγιάνογλου και τον Κώστα Παπάζογλου. Οι Τούρκοι κάλεσαν τους αντάρτες να παραδοθούν. Οι τελευταίοι ωστόσο τους αγνόησαν. Ακολούθησαν διαδοχικές προσπάθειες κατάληψης του σπηλαίου επί μια εβδομάδα! Οι αντάρτες όμως, μαχόμενοι ηρωικά, τις απέκρουσαν όλες.
 Οι Τούρκοι κάλεσαν ως ενίσχυση ένα σύνταγμα τακτικού στρατού με πυροβόλα, υπό τον Μεχμέτ Αλή. Ακολούθησαν δύο μέρες ομηρικών μαχών, κατά τη διάρκεια των οποίων οι πολιορκητές υπέστησαν βαρύτατες απώλειες. Οι βολές των πυροβόλων όμως, είχαν διευρύνει το στενό στόμιο του σπηλαίου, ενώ τα πυρομαχικά των υπερασπιστών τελείωναν. Η πρόταση του Μεχμέτ Αλή για παράδοση απορρίφθηκε.
 Πόντιοι αιχμάλωτοι στα χέρια των Τούρκων. Οι αντάρτες του Οτ Καγιά προτίμησαν την αυτοκτονία από την παράδοση Οι πολιορκημένοι όμως δεν είχαν καμία ελπίδα. Σε λίγο τελείωναν και τα ελάχιστα φυσίγγια που τους είχαν απομείνει. Τότε, ο καπετάν Γιώργος Καραβασίλογλου κάλεσε τους εναπομείναντες μαχητές κοντά του και τους πρότεινε να αλληλοσκοτωθούν προκειμένου να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια του εχθρού. Ο τελευταίος που θα έμενε ζωντανός, θα αυτοκτονούσε.
 Οι αντάρτες συμφώνησαν όλοι! Έστρεψαν τα όπλα τους ο ένας εναντίον του άλλου και πέρασαν στην αθανασία. Ο τελευταίος τοποθέτησε το όπλο κάτω από το σαγόνι του και αυτοκτόνησε! Μανιασμένοι οι Τούρκοι ξέσπασαν πάνω στους απροστάτευτους πλέον αμάχους. Τους οδήγησαν στο κοντινό χωριό Τζασχούρ. Εκεί όλοι οι άνδρες σφαγιάστηκαν. Τριάντα κεφάλια εστάλησαν ως «δώρο» στον Ρεφάτ Πασά. Οι γυναίκες και τα παιδιά, υποχρεώθηκαν σε μια πορεία θανάτου. Προορισμός τους υποτίθεται ότι θα ήταν η Κασταμονή, που απείχε 300 χιλιόμετρα. Στον προορισμό τους έφτασαν μόνο 83. Και απ’ αυτούς όμως, οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες. Το δράμα είχε τελειώσει. Οι Πόντιοι αντάρτες είχαν γράψει νέες «Θερμοπύλες». Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-agnostes-thermopiles-tou-pontiakou-ellinismou-i-egklovismeni-pontii-antartes-alliloskotononte-prokimenou-na-min-pesoun-sta-cheria-ton-tourkon-sto-diogmo-tou-1914-sto-ot-kagia/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι άγνωστες «Θερμοπύλες»"

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Τα πρώτα αυτοκίνητα στην Ελλάδα.

Έβρισκαν βενζίνη στα φαρμακεία, είχαν ταχύτητα 35 χιλιόμετρων και μόνο το 1934 είχαμε 7 χιλιάδες τροχαία.-----
 Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα εμφανίζεται στους δρόμους της Αθήνας μια σιδερένια κατασκευή με ρόδες που κινείται χωρίς να τη σέρνουν άλογα. Μιλάμε για το πρώτο αυτοκίνητο που λειτουργεί με βενζίνη και ηλεκτρισμό. Άλλωστε τη βενζίνη μέχρι τότε την πωλούσαν μόνο τα φαρμακεία ως καθαριστικό. Το 1884 εμφανίζεται το πρώτο ατμήλατο λεωφορείο, με σιδερένιους τροχούς που ξεκινά από την Αθήνα για Θήβα και Λιβαδειά με 14 επιβάτες, σε χρόνο-ρεκόρ 4 ωρών.
 Η αρχή είχε γίνει. Το πρώτο τροχήλατο όχημα έφτασε στην Αθήνα το 1897. 
Ήταν ένα «Γκάρντνερ» 14 θέσεων που μούγκριζε κάνοντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Εκεί ξεκίνησαν και οι πρώτες κόντρες με τους αμαξάδες για το ποιος θα έπαιρνε τον πελάτη.
 Σύμφωνα πάντως με το βιβλίο του Νίκου Πολιτάκου “Αι Αστικαί Συγκοινωνίαι” που εκδόθηκε το 1938, το πρώτο αυτοκίνητο ήταν ένα «Peugeot» με μονοκύλινδρο κινητήρα δύο ίππων που το έφερε στην Ελλάδα ο Ν. Κοντογιαννάκης.
 Όμως, η έλλειψη τεχνικών γνώσεων του Κοντογιαννάκη αλλά και των υπόλοιπων Αθηναίων, αφού δεν μπορούσε κανείς να το επισκευάσει, τον ανάγκασαν να το παρατήσει τρεις εβδομάδες αργότερα. Το νέο όχημα αντί να λύσει τα προβλήματα πρόσθεσε ακόμα περισσότερα. Έτσι οι Αθηναίοι, αντί να χαρούν, άρχισαν την κοροϊδία. Οι τέσσερις τροχοί κάνουν σταδιακά αισθητή την παρουσία τους 
Το 1899 εμφανίστηκε στην Αθήνα το αυτοκίνητο του Κώστα Χρηστομάνου που είχε το προνόμιο να ξεκινά εύκολα αλλά…σταματούσε δύσκολα με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει κάτι τέτοιο. Το 1900 το ιπποκίνητο τραμ που ήταν ένας άκρως διασκεδαστικός τρόπος μεταφοράς επιβατών απέκτησε έναν επικίνδυνο αντίπαλο που σε ένα μικρό χρονικό διάστημα το νίκησε κατά κράτος.
 Ήταν το ηλεκτροκίνητο όχημα της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Την επόμενη χρονιά οι εφημερίδες της εποχής φιλοξένησαν το άλλο μεγάλο νέο. Το πρώτο αυτοκίνητο-ταξί εμφανίστηκε στους δρόμους της Αθήνας. Ανήκε σε κάποιον Μωραϊτίνη (πιθανότατα όχι στο λογοτέχνη, ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Τίμο Μωραϊτίνη). Έτσι μέσα σε λίγα χρόνια τα ιπποκίνητα τραμ και τα μόνιππα σταδιακά αποσύρθηκαν και στη θέση τους μπήκαν οι τέσσερις τροχοί. Όμως η έλλειψη υποδομής, δρόμων, γνώσεων δεν άφηνε περιθώρια.
 Tα καλύτερα αυτοκίνητα της εποχής δεν ξεπερνούσαν σε ταχύτητα τα 35 χιλιόμετρα την ώρα, κάτι που σήμαινε ότι το αυτοκίνητο στα πρώτα του βήματα ήταν περισσότερο μέσο επίδειξης παρά τρόπος ασφαλούς και γρήγορης μεταφοράς. Άλλωστε μια άμαξα με άλογα ήταν πιο γρήγορη και σίγουρα πιο αξιόπιστη αφού ο ιππέας ήξερε να «χειρίζεται» τα άλογα κάτι που δυστυχώς αγνοούσε ο οδηγός της εποχής με τις μηχανές. Αυτό ήταν σίγουρα μια εξέλιξη σημαντική, ωστόσο δημιούργησε πληθώρα προβλημάτων, αφού η απόκτηση αυτοκινήτου σήμαινε ταυτόχρονα και απόκτηση άδειας οδήγησης.
 Όμως οι πρώτες εξετάσεις για απόκτηση άδειας οδήγησης έγιναν πολλά χρόνια αργότερα στις 13 Μαρτίου 1935. Ο κυριότερος λόγος καθιέρωσης εξετάσεων ήταν ότι κατά τη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου είχαν γίνει 7.000 τροχαία με χιλιάδες νεκρούς. Το πρώτο δυστύχημα που προκάλεσε ένας υπουργός και ένας πρίγκηπας Στην Αθήνα του 1907 που κυκλοφορούσαν μόλις επτά αυτοκίνητα δεν ήταν αναγκαίες οι πινακίδες, αφού όλοι ήξεραν τους ιδιοκτήτες τους. Κι όμως τότε είχαμε το πρώτο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Ελλάδα που το προκάλεσαν ένας πρίγκηπας και ένας υπουργός.
 Η 25χρονη Ευφροσύνη Βαμβακά έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο θύμα του νέου μέσου που ήρθε για να εκσυγχρονίσει  την Ελλάδα. Το δυστύχημα έγινε στη λεωφόρο Συγγρού, κοντά στο Φιξ, στις 4 Μαρτίου 1907, στις 11.30 το πρωί. Δύο αυτοκίνητα έπεσαν πάνω στην κοπέλα και πέρασαν κυριολεκτικά από πάνω της. Ο οδηγός του πρώτου αυτοκινήτου ήταν ο πρίγκιπας Ανδρέας (πατέρα του Φίλιππου και πεθερός της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας) με συνεπιβάτες τη γυναίκα του, Αλίκη, και τον υπασπιστή του Μεταξά! Οδηγός στο δεύτερο ήταν ο υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος Ν. Σιμόπουλος ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη, παραδεχόμενος ότι εκείνος πρώτος χτύπησε την άτυχη γυναίκα.
 Το γεγονός ότι κανένας απ τους δύο οδηγούς δεν φρέναρε καν, ήταν απλή λεπτομέρεια. Ο Διοικητής της Αστυνομίας μετά απ αυτό το γεγονός κάλεσε όλους τους οδηγούς αυτοκινήτων της Αθήνας και τους συμβούλευσε να… μην πατάνε τον κόσμο! Πάντως το αυτοκίνητο που στη σημερινή εποχή θεωρείται είδος ανάγκης και όχι είδος πολυτέλειας, ανεξάρτητα αν για κάποιους παραμένει φιγούρα, στα πρώτα του βήματα το μόνο που κατάφερε να προσφέρει ήταν τρόμο και χλευασμό.... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ta-prota-aftokinita-stin-ellada-evriskan-venzini-sta-farmakia-ichan-tachitita-35-chiliometron-ke-mono-to-1934-ichame-7-chiliades-trochea/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα πρώτα αυτοκίνητα στην Ελλάδα."

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Αριστοτέλης ο πρωτος επιστημονας μετεωρολογος.

Τα "Μετεωρολογικά" του Αριστοτέλη και οι επιστημονικές γνώσεις της εποχής του
Έχουμε στις μέρες μας την ευκαιρία να γνωρίζουμε ένα σημαντικό μέρος των επιστημονικών γνώσεων της Αρχαίας Ελλάδας, που ο Αριστοτέλης θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να γνωρίζουν οι επιστήμονες τις εποχής του!

Το βιβλίο του Αριστοτέλη «Μετεωρολογικά» ξεκινάει με έναν άκρως εντυπωσιακό πρόλογο, από τον οποίο θα μπορούσαμε να εξάγουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα, ως προς το επίπεδο των επιστημονικών γνώσεων των προγόνων μας.

Σήμερα λοιπόν, μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίζουμε ένα σημαντικό μέρος των επιστημονικών γνώσεων της Αρχαίας Ελλάδας, που ο Αριστοτέλης θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να γνωρίζουν οι επιστήμονες τις εποχής του.



Περὶ μὲν οὖν τῶν πρώτων αἰτίων τῆς φύσεως καὶ περὶ πάσης κινήσεως φυσικῆς, ἔτι δὲ περὶ τῶν κατὰ τὴν ἄνω φορὰν διακεκοσμημένων ἄστρων καὶ περὶ τῶν στοιχείων τῶν σωματικῶν, πόσα τε καὶ ποῖα, καὶ τῆς εἰς ἄλληλα μεταβολῆς, καὶ περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς τῆς κοινῆς εἴρηται πρότερον.



Σε ό,τι αφορά στα φυσικά πρώτα αίτια, όπως και κάθε κίνηση που συμβαίνει στην φύση, επιπλέον σε ό,τι αφορά στην ουράνια πορεία των άστρων που στολίζουν το Σύμπαν, όπως επίσης και σε ό,τι αφορά στα υλικά στοιχεία των άστρων, δηλαδή από πόσα στοιχεία αποτελούνται και ποια είναι αυτά, αλλά και τον τρόπο της μεταξύ τους μεταβολής, (από ύλη σε ενέργεια) και περί της κοινής τους γέννησης και της κοινής καταστροφής τους που θα επέλθει, όλα αυτά τα εξετάσαμε προηγουμένως.



λοιπὸν δ' ἐστὶ μέρος τῆς μεθόδου ταύτης ἔτι θεωρητέον,



Ό,τι υπολείπεται, στο οποίο δεν έχουμε αναφερθεί, ας το εξετάσουμε τώρα καθότι θα αποτελεί και αυτό μέρος της ίδιας μεθόδου που χρησιμοποιήσαμε για να εξετάσουμε τα προηγούμενα,



ὃ πάντες οἱ πρότεροι μετεωρολογίαν ἐκάλουν·



Δηλαδή αυτό που όλοι οι προηγούμενοι φυσικοί φιλόσοφοι ονόμαζαν «Μετεωρολογία».



ταῦτα [338b.20]δ' ἐστὶν ὅσα συμβαίνει κατὰ φύσιν μέν,



Αυτά λοιπόν που συμβαίνουν στον ουρανό, αφενός μεν σε ό,τι αφορά στην φύση τους,



ἀτακτοτέραν μέντοι τῆς τοῦ πρώτου στοιχείου τῶν σωμάτων,



παρόλο που η φύση τους είναι πιο πολύπλοκη της αρχικής υπόστασης των στοιχείων από τα οποία προήλθαν,



Όπως είναι γνωστό, τα ουράνια σώματα ξεκίνησαν από απλά χημικά στοιχεία και στην συνέχεια, μέσω των μεταξύ τους χημικών ενώσεων, δημιούργησαν άπειρα πολύπλοκα στοιχεία.



περὶ τὸν γειτνιῶντα μάλιστα τόπον τῇ φορᾷ τῇ τῶν ἄστρων,



όσον αφορά στην ουράνια περιοχή που γειτονεύει με τον πλανήτη Γη και περιέχει τις τροχιές των αστρικών σωμάτων,



οἷον περί τε γάλακτος καὶ κομητῶν



όπως για παράδειγμα, τις τροχιές των αστέρων του γαλαξία μας, αλλά και τις τροχιές των κομητών (του ηλιακού μας συστήματος)



Από την στιγμή που αναφέρεται στις τροχιές των κομητών, υπαινίσσεται το Ηλιακό μας σύστημα, διότι οι τροχιές των κομητών που γνωρίζουμε ανήκουν στο δικό μας Ηλιακό σύστημα και μόνο.



καὶ τῶν ἐκπυρουμένων καὶ κινουμένων φασμάτων,



και τις εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων και τα κινούμενα νεφελώματα.



Είναι πραγματικά απίστευτο να βλέπουμε ότι ο Αριστοτέλης όχι μόνο γνωρίζει, αλλά και πρόκειται να αναλύσει Συμπαντικά φαινόμενα που σχετίζονται με τις εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων, γνωστών σήμερα ως super nova. Είναι πραγματικά απίστευτο ότι γνωρίζει τα νεφελώματα και μάλιστα ότι κινούνται, όπως για παράδειγμα το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, την στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γνωρίζει κάτι τέτοιο χωρίς την χρήση ενός τηλεσκοπίου και μάλιστα ισχυρού.



Τέλος είναι πραγματικά απίστευτο, ότι παρά το γεγονός ότι υπάρχουν όλα αυτά τα κείμενα, όπως τα «Μετεωρολογικά», το «Περί Ουρανού», ή τα «Μετά τα Φυσικά» που αποδεικνύουν τις τεράστιες γνώσεις που διαθέτουν οι Αρχαίοι Έλληνες ως προς την δημιουργία και την λειτουργία του Σύμπαντος, εμείς ακόμη και σήμερα εξακολουθούμε να μαθαίνουμε στα σχολεία ότι το βασική γνώση του αρχαίου κόσμου ήταν ότι δεν γνώριζαν καν τον Ηλιοκεντρισμό και θεωρούσαν ότι η Γη αποτελούσε το «Κέντρο του Κόσμου».



ὅσα τε θείημεν ἂν ἀέρος εἶναι κοινὰ πάθη καὶ ὕδατος,



Όσα νεφελώματα λοιπόν θεωρούμε ότι αποτελούνται από αέρια στοιχεία καθώς και από υδρατμούς,



ἔτι δὲ γῆς ὅσα μέρη καὶ εἴδη καὶ πάθη τῶν μερῶν,



Επιπλέον δε, σε ό,τι αφορά στην δική μας Γη, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τα στρώματα από τα οποία αποτελείται η Γη και τα στοιχεία από τα οποία αποτελούνται τα στρώματα αυτά και τις επιμέρους λειτουργίες των φαινομένων αυτών.



ἐξ ὧν περί τε πνευμάτων καὶ σεισμῶν θεωρήσαιμεν



Όπως για παράδειγμα τον τρόπο που από αυτές τις λειτουργίες, προκαλούνται οι σεισμοί αλλά και αέρια φαινόμενα,



ἂν τὰς αἰτίας [339a] καὶ περὶ πάντων τῶν γιγνομένων κατὰ τὰς κινήσεις τὰς τούτων·



εφόσον γνωρίσουμε τα αίτια που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά, δηλαδή τις κινήσεις των στρωμάτων της Γης και τις κινήσεις αυτών των αερίων μαζών.



Πράγματι σήμερα γνωρίζουμε ότι η δημιουργία των ανεμοστρόβιλων, σχετίζεται απολύτως με τα ισχυρά μαγνητικά πεδία που προκαλούνται από την τριβή των στρωμάτων της Γης.



Αυτό σημαίνει ότι αν γνωρίζουμε τον τρόπο της λειτουργίας του εσωτερικού της Γης και τον τρόπο λειτουργίας της ατμόσφαιρας που περιβάλει την Γη, θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε την παρουσία φαινομένων ανεμοστρόβιλων, αλλά και να εξηγήσουμε επίσης και τον τρόπο που γίνονται οι σεισμοί.



Επίσης, λόγω της σύνδεσης του Μικρόκοσμου με τον Μακρόκοσμο, κατά ανάλογο τρόπο, ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση της Γης, θα μπορούσε να συμβαίνει και σε μεγαλύτερο μέγεθος, να αφορά δηλαδή ολόκληρο τον Γαλαξία μας. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι τέτοιου είδους στρόβιλοι, δημιουργούνται και μέσα στα κινούμενα νεφελώματα.



ἐν οἷς τὰ μὲν ἀποροῦμεν, τῶν δὲ ἐφαπτόμεθά τινα τρόπον·



Γι αυτά τα φαινόμενα αφενός μεν έχουμε πολλές απορίες, αφετέρου όμως υπάρχουν εμπειρίες από ανθρώπους που τα έχουν υποστεί.



ἔτι δὲ περὶ κεραυνῶν πτώσεως καὶ τυφώνων καὶ πρηστήρων καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐγκυκλίων,



Επιπλέον, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε την αιτία της πτώσης των κεραυνών και της δημιουργίας των τυφώνων και τις θύελλες κατά την διάρκεια των οποίων πέφτουν κεραυνοί, αλλά και άλλων φυσικών φαινομένων που εμφανίζουν κυκλική συμπεριφορά.



Τέτοια φυσικά φαινόμενα θα μπορούσαν να είναι οι ανεμοστρόβιλοι, οι κυκλώνες, οι τυφώνες, οι ρουφήχτρες κοκ.



ὅσα διὰ πῆξιν συμβαίνει πάθη τῶν αὐτῶν σωμάτων τούτων.



Και όσες λειτουργίες αυτών των σωμάτων που προκαλούνται από την ισχυρή συμπύκνωση ορισμένων στοιχείων.



Όπως είναι γνωστό, η συμπύκνωση νεφών δημιουργεί έναν κυκλώνα.



διελθόντες δὲ περὶ τούτων, θεωρήσωμεν εἴ τι δυνάμεθα κατὰ τὸν ὑφηγημένον τρόπον ἀποδοῦναι περὶ ζῴων καὶ φυτῶν, καθόλου τε καὶ χωρίς·



Εφόσον εξετάσουμε όλα αυτά, θα μπορούμε τότε να θεωρήσουμε αν έχουμε την δύναμη να υπονοήσουμε με ποιον τρόπο επηρεάζονται από αυτά τα φαινόμενα τόσο τα ζώα όσο και τα φυτά στο σύνολό τους ή και μεμονωμένα το κάθε ζώο και το κάθε φυτό.



σχεδὸν γὰρ τούτων ῥηθέντων τέλος ἂν εἴη γεγονὸς τῆς ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν προαιρέσεως πάσης.



Αν μπορέσουμε να εξηγήσουμε όλα αυτά, τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουμε φτάσει στην τελική κατάληξη των αναζητήσεών μας.



[Αναδημοσίευση από astrology.gr]





ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αριστοτέλης ο πρωτος επιστημονας μετεωρολογος."

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ

Image

Ο πόλεμος που έρχεται, η ελληνική "εμπλοκή" και οι επικίνδυνοι "σταυροφόροι αναλυτές"---Η φράση του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ με την οποία χαρακτήρισε την επίθεση στο Παρίσι “πράξη πολέμου” , είναι ισχυρή ένδειξη για το τι είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει. Μια στρατιωτική κλιμάκωση στην περιοχή της Συρίας είναι βέβαιη . Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι μορφή θα έχει αυτή. Και πρέπει όλοι σοβαρά να σκεφτουν την επόμενη κίνησή τους . Για να μην ζήσουμε χειρότερα απ΄ όσα ζήσαμε στο Παρίσι.

Στην Ελλάδα ως γνωστόν υπάρχουν εκατομμύρια…αναλυτές. Όλοι μας το ΄χουμε το “κουσούρι” . Κι όπως ηταν αναμενόμενο πριν ακόμη η ίδια η Γαλλία να πάρει θέση , εδώ στην Αθήνα υπήρξαν οι πρώτες “αναλύσεις”. Νεαρός παρουσιαστής τηλεοπτικού σταθμού που έχει άποψη επί παντός επιστητού έγραψε στο twitter του ότι “είναι δύσκολο να μην επιθυμείς να δεις τον ουρανό της Μέσης Ανατολής εκεί πάνω από τη Ράκα,κατάστικτο από Rafale…”! Και δεν είναι η μοναδική βαθυστόχαστη ανάλυση που έχει γίνει τις τελευταίες ώρες . Επιπλέον διαπιστώνουμε ότι εδώ στο εσωτερικό της χώρας δίδεται διάσταση πολύ μεγαλύτερη απ΄ ότι στο εξωτερικό για τη πιθανή διέλευση δύο τρομοκρατών από τη Λέρο! Είναι βέβαιο ότι και αυτό το θεμα θα γίνει αντικείμενο για έναν ωραιότατο καυγά μεταξύ των ελληνικών κομμάτων!

Επειδή τα πράγματα είναι εξαιρετικά κρίσιμα και σοβαρά θα πρέπει όλοι μας ,παρά την όποια συναισθηματική φόρτιση να αντιμετωπίσουμε με την ανάλογη σοβαρότητα αυτά που έρχονται.

Πρώτον όσοι χωρίς δεύτερη σκέψη τάσσονται υπέρ μιας γρήγορης στρατιωτικής κλιμάκωσης στη Συρία ,η οποία επί της ουσίας θα γίνει για να βοηθήσει τα ποσοστά δημοτικότητας του Γάλλου Προέδρου και άλλων ευρωπαίων ηγετών πρέπει να είναι βέβαοι ότι μια τέτοια εξέλιξη  θα οδηγήσει απλά σε απόλυτο αδιέξοδο. Δεν χρειάζεται ανάλυση,χρειάζεται…μνήμη. Ιράκ,Αφγανιστάν,Λιβύη! Τα “νικήσαμε” και “η αποστολή εξετελέσθη” ,γρήγορα ξεχάστηκαν και η πραγματικότητα που προέκυψε μας έφερε στους τζιχαντιστές και στην εποχή τρόμου που ζούμε στην Ευρώπη.

Δεν πρέπει να συντριβούν οι ακραίοι ισλαμιστές θα πείτε; Μέχρι ενός! Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει με επεμβάσεις “τηλεοπτικού χαρακτήρα” . Η όποια στρατιωτική επιχείρηση γίνει για την οριστική διάλυση του Ισλαμικού κράτους, θα πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένη, να έχει ξεκάθαρους στόχους και αρέσει δεν αρέσει στη δύση θα πρέπει να περιλαμβάνει και τη Ρωσία. Χωρίς την δημιουργία ενός συμπαγούς στρατιωτικού μετώπου που μόνο με τη δημιουργία του θα εκπέμπει την αποφασιστικότητα διάλυσης του τέρατος βίας των τζιχαντιστών δεν πρόκειται να επιτευχθεί τίποτα. Αν η κάθε “μεγάλη δύναμη” εξακολουθήσει να παίζει το δικό της παιχνιδάκι στη Συρία και στη Μέση Ανατολή, το απεχθές φαινόμενο της ακραίαΑς βίας των τζιχαντιστών απλά θα συνεχίσει να αναπτύσσεται.

Είναι προφανές ότι για να μιλήσουμε για οριστική λύση του θέματος το οποίο έχει προκαλέσει και την ανεξέλεγκτη πλέον προσφυγική κρίση , θα πρέπει να βρεθεί λύση και στο θέμα της Συρίας. Θα πρέπει όλοι οι ισχυροί να αποφασίσουν ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τη χώρα. Η πτώση Άσαντ που διακαώς επιθυμούν οι δυτικοί οδήγησε στο σημερινό χάος. Επειδή και στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και στη Λιβύη έριξαν καθεστώτα χωρίς όπως αποδείχτηκε να έχουν σχέδιο για την επόμενη μέρα ,θα πρέπει να είναι αποφασισμένο πριν από την όποια επιβολή λύσης τι θα ακολουθήσει στη Συρία. Και σ΄ αυτή τη περίπτωση είναι προφανές ότι η Ρωσία δεν μπορεί να μην έχει λόγο. Κι αυτό φαίνεται ότι είναι ένα ταμπού που οι δυτικοί ακόμη παλεύουν να ξεπεράσουν.

Σ΄ ότι μας αφορά. Διαβάζουμε τις τελευταιες ώρες πύρινα άρθρα για άμεση εμπλοκή μας στις όποιες επιχειρήσεις αποφασιστούν να γίνουν! Θυμίζει το “υπογράψτε ότι συμφωνία μας δώσουν οι Ευρωπαίοι” του καλοκαιριού που πέρασε. Γράφουν επίσης κάποιοι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει σαφέστατη θέση κατά των ισλαμοφασιστών και να ταχθεί στο πλευρό των δυτικών.

Για να ηρεμήσουμε και να δούμε πως έχει η κατάσταση:

•Η Ελλάδα ότι επιχείρηση και να γίνει στη Μέση Ανατολή ,είναι εκ των προτέρων “μπλεγμένη”. Η παροχή στρατιωτικών εγκαταστάσεων και διευκολύνσεων που παρέχει διαρκώς , ανελλιπώς και με συνέπεια από τη Σούδα -κι όχι μόνο- είναι τεράστια συμμετοχή στις όποιες στρατιωτικές επιχειρήσεις γίνονται στην ευρύτερη περιοχή. Ας μην υποτιμούμε τον ρόλο αυτών των διευκολύνσεων ,γιατί κακό στη χώρα κάνουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι “σύμμαχοι” δεν μας πίεσαν ποτέ αφόρητα για την “ενεργό” στρατιωτική συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις που έκαναν στην περιοχή. Η παροχή των διευκολύνσεων είναι πολύ πιο σημαντική απ΄ όσο εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε.

•Η Ελλάδα είναι μια δυτική,πολιτισμένη,ευρωπαϊκή χώρα. Κι αν δούμε το χάρτη , θα διαπιστώσουμε ότι είναι και η μοναδική στην περιοχή που παρά τα μεγάλα οικονομικά της προβλήματα ,παρά την υποδοχή 500 και πλέον χιλιάδων πορσφύγων και μεταναστών στο έδαφός της , αποτελεί το μοναδικό κομμάτι γης που παρέχει ασφάλεια και ηρεμία,σε μια τεράστια περιοχή που ξεκινά από τις ακτές της βόρειας Αφρικής και φθάνει μέχρι την Ουκρανία. Προφανώς και είναι κάθετα αντίθετη σε μορφώματα απάνθρωπης βίας όπως το Ισλαμικό Κράτος. Προφανώς και υπερασπίζεται τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Συνεπώς οι απόψεις περί “ξεκάθαρης θέσης” της Ελλάδας με ποιον είναι και με ποιον δεν είναι, είναι …ύποπτες για τα κίνητρά τους. Η Ελλάδα δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Είναι πολύ πιο πολιτισμένη και “ευρωπαϊκή” σε τέτοια ζητήματα. Και για να …ευλογήσουμε τα γένια των στρατιωτικών μας θα υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά , ότι η ελληνική στρατιωτική παρουσία σε αποστολές του εξωτερικού , όπως για παράδειγμα στο Αφγανιστάν, θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο. Οι Έλληνες στρατιωτικοί όπου πήγαν , έχτισαν,βοήθησαν και προστάτευσαν πληθυσμούς ταλαιπωρημένους από πόλεμο και διωγμούς. Κι ένα μερίδιο της ασφάλειας που ακόμη νοιώθουμε εδω στην Ε
λλάδα το οφείλουμε σ΄ αυτές τις “γέφυρες” που έστησαν οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές. 

http://www.onalert.gr/stories/o-polemos-pou-erxetai-i-elliniki-emloki-kai-oi-epikindynoi-stayroforoi/46171

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ"

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

«Θερμοπύλες»



Κωνσταντίνος Καβάφης -------

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.-

Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε
.------
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) 


http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=150&cat=1
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " «Θερμοπύλες»"

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Λόρδος Βύρων:Πολέμιος της αδικίας και των ισχυρών της εποχής του



  «Θα ξεσηκώσω, αν μπορέσω  και τις πέτρες ακόμα ενάντια στους τυράννους της γης»
(Λόρδος Βύρων)------
22 Γενάρη, πριν 224 χρόνια, γεννιόταν στο Λονδίνο ο Λόρδος Βύρων, που έμελλε να αναδειχθεί μεγάλος ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος του ποιητικού (και πολιτικού) ρεύματος του Ρομαντισμού και ήρωας της εθνικής ανεξαρτησίας των Ελλήνων.

Όλοι κάτι έχουμε μάθει για τον Λόρδο Βύρωνα από τα μαθητικά μας χρόνια. Λίγοι, όμως, συμπατριώτες μας γνωρίζουν ότι πρώτος ο Λόρδος Βύρων ύψωσε τη φωνή του κατά της λεηλασίας του Παρθενώνα από τον Λόρδο Έλγιν, ότι έγραψε και ένα ολόκληρο ποίημα για το ζήτημα αυτό με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η κατάρα της Αθηνάς», που αποτελεί δριμύ «κατηγορώ» του Μπάιρον εναντίον του Έλγιν, όπως προκύπτει από το ακόλουθο απόσπασμα:

Η Παλλάδα πρώτος θάναι της Πατρίδας σου εχθρός / Την αιτία θες να μάθεις; Κοίτα γύρω σου κι εμπρός / Έχω δει πολλούς πολέμους κι ερημώσεις να πληθαίνουν / Κι άλλες τόσες τυραννίες να ανεβοκατεβαίνουν / Απ’ των Τούρκων τη μανία γλύτωσα και των βανδάλων / Μα η χώρα σου έναν κλέφτη μούχει στείλει πιο μεγάλο

Επίσης, λίγοι γνωρίζουν ότι προτού έρθει στο Μεσολόγγι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 19 Απρίλη 1824, ο Μπάιρον έδρασε επί έξι χρόνια στην Ιταλία μέσα από το επαναστατικό κίνημα των Καρμπονάρων.

Μια άλλη -άγνωστη στους πολλούς- πτυχή της δράσης του Μπάιρον είναι ότι στην πρώτη ομιλία του στη Βουλή των Λόρδων (27.2.1812), υπήρξε καταπέλτης εναντίον νομοσχεδίου (που μόνο αυτός καταψήφισε), το οποίο προέβλεπε τη θανατική ποινή για τους εξεγερμένους κλωστοϋφαντουργούς του Νότιγχαμ, οι οποίοι κατέστρεφαν τις μηχανές που τους οδηγούσαν σε μαζική ανεργία.

Ο Λόρδος Βύρων στιγμάτιζε την κοινωνική εξαθλίωση μέσα στην ίδια τη Μ. Βρετανία. «Έχω ταξιδέψει στην Ιβηρική χερσόνησο - είχε πει στη μνημειώδη εκείνη ομιλία του - όταν ήταν σε κατάσταση πολέμου, βρέθηκα σε μερικές από τις καταπιεσμένες επαρχίες της Τουρκίας, αλλά πουθενά δεν είδα τέτοια ρυπαρή αθλιότητα…». «Δεν υπάρχει αρκετό αίμα στον ποινικό μας κώδικα - είχε αναρωτηθεί - ώστε να πρέπει να χυθεί περισσότερο για να υψωθεί στον ουρανό και να μαρτυρήσει εναντίον σας; Είναι αυτό γιατρικό για έναν πεινασμένο και απελπισμένο πληθυσμό;»

«Ο Μπέρτραντ Ράσελ - γράφει ο αείμνηστος Κεν Κόουτς - αναγνώρισε ότι ο Μπάιρον μιλούσε για μια επαναστατική εποχή. Το ποίημα «Δον Ζουάν» εξέφραζε την εποχή με τέτοια οξύτητα, ώστε ο Ράσελ αισθάνθηκε την ανάγκη να περιλάβει ένα κεφάλαιο για τον Μπάιρον στην Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας, παρότι ο ποιητής δεν χαρακτηριζόταν συνήθως ως φιλόσοφος».

Η ιδέα της ελευθερίας σ' όλο τον κόσμο διαπερνάει όλο το έργο του Μπάιρον.«Μύρια στήθη συνενώνει μία και κοινή αιτία / Δυτικοί και ανατολίτες επαναστατούν με βία», λέει στο ποίημά του «Η εποχή του Ορειχάλκου». «Υπήρξε ο ποιητής - γράφει ο καθηγητής Μ.-Β. Ραΐζης - που κατέκρινε την αυθαιρεσία και την απανθρωπιά των τυράννων που καταπίεζαν και ποδοπατούσαν τους αδύναμους συνανθρώπους τους, ενώ κολάκευαν ή προσκυνούσαν τους ισχυρούς».

Η ποίησή του Μπάιρον είναι και μία δυνατή φωνή υπέρ της ομορφιάς της φύσης και της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών.
Παρότι πέρασαν δύο αιώνες, τα μηνύματα της ποίησης και των αγώνων του Λόρδου Βύρωνα παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα. Γιατί και σήμερα κυριαρχεί το δίκαιο των ισχυρών, οι ανισότητες διευρύνονται και τα ανθρώπινα δικαιώματα συνθλίβονται από τις νεοφιλελεύθερες βαρβαρότητες. Η υποκρισία και ο κυνισμός αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά ενός διεθνούς συστήματος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση, της οποίας τις συνέπειες βιώνει επώδυνα και ο ελληνικός λαός.

Αν ζούσε σήμερα ο μεγάλος ποιητής, σίγουρα δεν θα ήταν καθόλου ευτυχής και θα καταριόταν τους ενόχους για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Αλλά δεν θα απογοητευόταν, διότι από το πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα είχε εκφραστεί με θέρμη υπέρ της αναγέννησής της.

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου «ΜΠΑΪΡΟΝ» για τον φιλελληνισμό και τον πολιτισμό.

Πηγή: Αυγή
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Λόρδος Βύρων:Πολέμιος της αδικίας και των ισχυρών της εποχής του"

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά

YΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ-----

Οι 200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν το ξέρουμε----




Οι 200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν το ξέρουμε [λίστα]Καθημερινά χρησιμοποιούμε πολλές δεκάδες λέξεις οι οποίες είναι τουρκικές και έχουν παρεισφρύσει στη γλώσσα μας χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή τους και την αντίστοιχη ελληνική έννοια.Καθημερινά χρησιμοποιούμε πολλές δεκάδες λέξεις οι οποίες είναι τουρκικές και έχουν παρεισφρύσει στη γλώσσα μας χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή τους και την αντίστοιχη ελληνική έννοια.---Οι λέξεις του καταλόγου είναι 220 αλλά δύο από αυτές (μπόρα και ταπί) δεν έχουν τουρκική προέλευση, επομένως ο κατάλογος κανονικά έχει 218 λέξεις -το άφησα 220 στον τίτλο για να είναι πιο στρογγυλό.
 Όταν λέμε "τουρκική προέλευση" συνυπολογίζουμε και την απώτερη αραβική ή περσική προέλευση των λέξεων.

Βέβαια, λείπουν πολλές λέξεις που λέμε συχνά, αλλά αφού ο συντάκτης ήθελε να διαλέξει περίπου 200 λέξεις, κάποιες έπρεπε να αφήσει έξω. Μοιραία προκύπτει το ερώτημα, πόσα είναι τα τουρκικά δάνεια της ελληνικής γλώσσας ή (αν δεν μας ενοχλεί η ανακρίβεια), "πόσες είναι οι τουρκικές λέξεις της ελληνικής γλώσσας". 
Δεν είναι εύκολες τέτοιες μετρήσεις, γιατί υπάρχουν λέξεις ξεχασμένες και λέξεις ζωντανές, όπως επίσης υπάρχουν αρχικές λέξεις και παράγωγες-σύνθετες λέξεις. Για παράδειγμα, από τη λέξη 'γλέντι' έχουμε και το ρήμα γλεντάω, έχουμε τον γλεντζέ και τη γλεντζού, που μας δίνουν το επίθετο 'γλεντζέδικος' και το επίρρημα 'γλεντζέδικα'.
 Έχουμε το υποριστικό "γλεντάκι", ενώ στον Μπαμπινιώτη υπάρχει και ο ημιλόγιος τύπος 'γλεντιστής'. Έχουμε τέλος και τον γλεντοκόπο, το γλεντοκόπι ή γλεντοκόπημα, το ρήμα γλεντοκοπώ. Η μια "αρχική" λέξη δίνει δώδεκα μαζί με τα παράγωγά της. Δεν είναι όλες τόσο παραγωγικές, αλλά κάποιες είναι περισσότερο.

Πλάι σε κάθε "τούρκικη" λέξη, ο αρχικός συντάκτης δίνει, σε παρένθεση, ένα συνώνυμο ή μια εξήγηση με "αμιγώς ελληνικές" λέξεις. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τις "τούρκικες" λέξεις με τις "εγχώριες", όπως επιχείρησαν κάποιοι σε ένα μαζικό ηλεμήνυμα, που χρησιμοποιεί αυτόν τον κατάλογο λέξεων, και που το κοροϊδεύει δεόντως ο Γιάννης Χάρης σε πρόσφατο σχόλιό του, δίνοντας μερικά παραδείγματα τέτοιας (υποθετικής και αγλωσσολόγητης) αντικατάστασης:

«Το βράδυ τρώω μόνο ένα πηγμένο γάλα» (γιαούρτι)

«Θα μας τρελάνουν πάλι οι ετησίες άνεμοι» (μελτέμια)

«Κάναμε πολλή ευδιαθεσία χτες στου Νίκου» (κέφι)
«Με τη ζέστη ένα υδροπεπόνι είναι ό,τι πρέπει» (καρπούζι)
«Οι φοιτητές στη Λάρισα πήγαν από πύραυνο» (μαγκάλι)
«Τον κοιτούσε κι έτρεχαν τα πυκνόρρευστα διαλύματα ζάχαρης» (σιρόπια)
Λοιπόν, οι 218 (220-2) τουρκικής προέλευσης λέξεις του καταλόγου είναι:
1. Αγάς (δεσποτικός-αυταρχικός),
2. Αγιάζι (πρωινό ή νυχτερινό κρύο),
3. Αλάνα (ανοιχτός χώρος),
4. Αλάνι (αλήτης)
5. Γιακάς (περιλαίμιο),
6. Γιαπί (οικοδομή),
7. Γιαρμάς (ροδάκινο),
8. Γιαούρτι (πηγμένο γάλα)
9. Γιλέκο (περιθωράκιον)
10. Γινάτι (πείσμα),
11. Γιουρούσι (επίθεση)
12. Γκάιντα (άσκαυλος),
13. Γκέμι (χαλινάρι)
14. Γλέντι (διασκέδαση)
15. Γούρι (τύχη),
16. Γρουσούζης (κακότυχος),
17. Δερβένι (κλεισούρα),
18. Εργένης (άγαμος),
19. Ζαμάνια (μεγάλο χρονικό διάστημα),
20. Ζαρζαβατικά (λαχανικά),
21. Ζόρι (δυσκολία),
22. Ζουμπούλι (υάκινθος),
23. Καβγάς (φιλονικία),
24. Καβούκι (καύκαλο),
25. Καβουρδίζω (φρυγανίζω-ξεροψήνω),
26. Καζάνι (λέβητας),
27. Καΐκι (βάρκα)
28. Καλέμι (γραφίδα),
29. Καλούπι (μήτρα-πρότυπο),
30. Κάλπικος (κίβδηλος),
31. Καπάκι (σκέπασμα- κάλυμμα),
32. Καραούλι (φρουρά-σκοπιά),
33. Καρπούζι (υδροπέπων),
34. Κασμάς (αξίνα-σκαπάνη)
35. Κατσίκα (ερίφι-γίδα)
36. Καφάσι (κιβώτιο),
37. Κελεπούρι (ανέλπιστο εύρημα)
38. Κέφι (ευδιαθεσία)
39. Κιμάς (ψιλοκομμένο κρέας),
40. Κιόσκι (περίπτερο),
41. Κολάι (ευκολία-άνεση),
42. Κολαούζος (οδηγός),
43. Κόπιτσα (πόρπη),
44. Κοτζάμ (τεράστιος-πελώριος),
45. Κοτσάνι (μίσχος),
46. Κότσι (αστράγαλος),
47. Κουβαρντάς (γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης)
48. Κουβάς (κάδος-αγγείο),
49. Κουμπαράς (δοχείο χρημάτων),
50. Κουσούρι (ελάττωμα-μειονέκτημα),
51. Κουτουρού (ασύνετα-απερίσκεπτα),
52. Λαγούμι (υπόνομος-οχετός),
53. Λαπάς (χυλός),
54. Λεβέντης (ανδρείος-ευσταλής),
55. Λεκές (κηλίδα),
56. Λελέκι (πελαργός),
57. Λούκι (υδροσωλήνας),
58. Μαγιά (προζύμη-ζυθοζύμη),
59. Μαγκάλι (πύραυνο),
60. Μαγκούφης (έρημος),
61. Μαϊντανός (πετροσέλινο-μακεδονίσι)
62. Μαντζούνι (φάρμακο),
63. Μαούνα (φορτηγίδα)
64. Μανάβης (οπωροπώλης),
65. Μαράζι (φθίση),
66. Μαραφέτι (μικρό εργαλείο),
67. Μασούρι (μικρό ξύλο),
68. Μαχαλάς (συνοικία),
69. Μεζές (ορεκτικά),
70. Μελτέμι (άνεμος ετησίας),
71. Μενεξές (εύοσμο λουλούδι),
72. Μεντεσές (στρόφιγγα),
73. Μεράκι (πόθος),
74. Μερεμέτι (επισκευή-επιδιόρθωση)
75. Μουσαμάς (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα),
76. Μουσαφίρης (φιλοξενούμενος-επισκέπτης),
77. Μπαγιάτικο (μη νωπό),
78. Μπαγλαρώνω (δένω-φυλακίζω),
79. Μπαϊράκι (σημαία)
80. Μπακάλης (παντοπώλης),
81. Μπαλτάς (πελέκι),
82. Μπάμια (ιβίσκος ο εδώδιμος),
83. Μπαμπάς (πατέρας),
84. Μπάμπαλης (ο πολύ γέρος),
85. Μπαξές (περιβόλι-κήπος),
86. Μπαρούτι (πυρίτιδα),
87. Μπατζάκι (κνήμη-σκέλη),
88. Μπατζανάκης (σύγαμπρος-συννυφάδα),
89. Μπατίρισα (πτωχεύω-χρεοκοπώ),
90. Μπαχαρικό (αρωματικό άρτυμα),
91. Μπεκρής (μέθυσος),
92. Μπελάς (ενόχληση),
93. Μπινές (κίναιδος-ασελγής)
94. Μπογιά (βαφή-χρώμα),
95. Μπογιατζής (ελαιοχρωματιστής)
96. Μπόι (ανάστημα-ύψος),
97. Μπόλικος (άφθονος)
98. Μπόρα (καταιγίδα)
99. Μπόσικος (χαλαρός),
100. Μποστάνι (λαχανόκηπος),
101. Μπούζι (πάγος-ψύχρα),
102. Μπουλούκι (στίφος-άτακτο πλήθος),
103. Μπουλούκος (καλοθρεμμένος-παχουλός),
104. Μπουνταλάς (κουτός-ανόητος),
105. Μπουντρούμι (φυλακή),
106. Μπουρί (καπνοσωλήνας),
107. Μπούτι (μηρός),
108. Μπούχτισμα (κορεσμός),
109. Νάζι (κάμωμα-φιλαρέσκεια),
110. Νταβαντούρι (σύγχυση)
111. Νταμάρι (φλέβα-λατομείο),
112. Νταμπλάς (αποπληξία),
113. Νταντά (παραμάνα-τροφός),
114. Νταραβέρι (συναλλαγή-αγοραπωλησία) *** Λάθος, το νταραβέρι είναι ιταλικής προέλευσης (dare e avere, δούναι και λαβείν). Το τουρκογενές αντίστοιχο είναι το αλισβερίσι.
115. Ντελάλης (διαλαλητής),
116. Ντελής (παράφρονας),
117. Ντέρτι (καημός)
118. Ντιβάνι (κρεβάτι)
119. Ντιπ για ντιπ (ολωσδιόλου),
120. Ντουβάρι (τοίχος),
121. Ντουλάπι (ιματιοθήκη),
122. Ντουμάνι (καταχνιά-καπνός),
123. Ντουνιάς (κόσμος-ανθρωπότητα),
124. Παζάρι (αγορά-διαπραγμάτευση),
125. Παντζάρι (κοκκινογούλι-τεύτλο),
126. Πατζούρι (παραθυρόφυλλο),
127. Παπούτσι (υπόδημα),
128. Περβάζι (πλαίσιο θυρών),
129. Πιλάφι (ρύζι),
130. Πούστης (κίναιδος-ασελγής)
131. Ραχάτι (ησυχία)
132. Ρουσφέτι (χαριστική εξυπηρέτηση),
133. Σακάτης (ανάπηρος),
134. Σαματάς (θόρυβος),
135. Σεντούκι (κιβώτιο),
136. Σέρτικο (τσουχτερό, βαρύ),
137. Σινάφι (συντεχνία, κοινωνική τάξη),
138. ΣιντριβάνιΙ(πίδακας),
139. Σιρόπι (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης),
140. Σαΐνι (ευφυής),
141. Σοβάς (ασβεστοκονίαμα),
142. Σόι (καταγωγή-γένος),
143. Σοκάκι (δρόμος),
144. Σόμπα (θερμάστρα),
145. Σουγιάς (μαχαιράκι),
146. Σουλούπι (μορφή-σχήμα)
147. Ταβάνι (οροφή),
148. Ταμπλάς (αποπληξία-συγκοπή),
149. Ταπί (χωρίς χρήματα)
150. Ταραμάς (αυγοτάραχο),
151. Τασάκι (σταχτοδοχείο),
152. Ταχίνι (αλεσμένο σουσάμι),
153. Ταψί (μαγειρικό σκεύος),
154. Τεκές (καταγώγιο)
155. Τεμπέλης (οκνηρός-ακαμάτης),
156. Τενεκές (δοχείο),
157. Τερτίπι (τέχνασμα-απάτη),
158. Τεφαρίκι (εκλεκτό-αριστούργημα),
159. Τεφτέρι (κατάστιχο)
160. Τζάκι (παραγώνι),
161. Τζάμι (υαλοπίνακας-γυαλί),
162. Τζάμπα (δωρεάν),
163. Τζαναμπέτης (κακότροπος-δύστροπος),
164. Τόπι (σφαίρα),
165. Τουλούμι (ασκός),
166. Τουλούμπα (αντλία),
167. Τουμπεκί (σιωπή),
168. Τράμπα (ανταλλαγή),
169. Τσαίρι (λιβάδι-βοσκοτόπι),
170. Τσακάλι (θώς),
171. Τσακίρης (γαλανομάτης),
172. Τσακμάκι (αναπτήρας),
173. Τσάντα (δερμάτινη θήκη),
174. Τσαντίρι (σκηνή),
175. Τσαπατσούλης (ανοικοκύρευτος-άτσαλος),
176. Τσάρκα (επιδρομή-περιπλάνηση),
177. Τσαντίζω (εξοργίζω-προσβάλω),
178. Τσαχπίνης (κατεργάρης-πονηρός),
179. Τσέπη (θυλάκιο)
180. Τσιγκέλι (αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο),
181. Τσιγκούνης (φιλάργυρος)
182. Τσιμπούκι (καπνοσύριγγα),
183. Τσιράκι (ακόλουθος),
184. Τσίσα (ούρα)
185. Τσίφτης (άψογος-ικανός) **αυτό είναι μάλλον λάθος, διότι ο τσίφτης πρέπει να πρόερχεται από τα αλβανικά· αντικαταστήστε το με το "τσιφλίκι"
186. Τσιφούτης (φιλάργυρος),
187. Τσομπάνης (βοσκός-ποιμένας)
188. Τσουβάλι (σακί),
189. Τσουλούφι (δέσμη μαλλιών),
190. Τσογλάνι (νέος)
191. Τσοπάνης (βοσκός) Υπάρχει και πιο πάνω, ας βάλω στη θέσητου το τσουρέκι να μη χαλάσει η αρίθμηση
192. Φαράσι (φτυάρι-σκουπιδολόγος),
193. Φαρσί (τέλεια-άπταιστα),
194. Φιντάνι (φυτώριο),
195. Φιστίκι (πιστάκη),
196. Φιτίλι (θρυαλλίδα),
197. Φλιτζάνι (κύπελλο),
198. Φουκαράς (κακομοίρης-άθλιος),
199. Φουντούκι (λεπτοκάρυο-λεφτόκαρο),
200. Φραντζόλα (ψωμί),
201. Χαβάς (μουσικός σκοπός)
202. Χαβούζα (δεξαμενή νερού),
203. Χάζι (ευχαρίστηση),
204. Χαλαλίζω (συγχωρώ),
205. Χάλι (άθλιο),
206. Χαλί (τάπητας),
207. Χαλκάς (κρίκος),
208. Χαμάλης (αχθοφόρος)
209. Χαμπάρια (αγγελία-νέα),
210. Χάνι (πανδοχείο),
211. Χάπι (καταπότι),
212. Χαράμι (άδικα),
213. Χαρμάνης (χασισοπότης),
214. Χαρτζιλίκι (μικρό χρηματικό ποσό),
215. Χασάπικο (κρεοπωλείο),
216. Χατίρι (χάρη),
217. Χαφιές (καταδότης),
218. Χουζούρεμα (ανάπαυση),
219. Χούι (ιδιοτροπία),
220. Χουνέρι (πάθημα-εξαπάτηση)
Γράφει ο συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com:


Πηγή: Οι 200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν το ξέρουμε [λίστα] | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/114550/%CE%BF%CE%B9-200-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1#ixzz3qRqGpaqh
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά"
Related Posts with Thumbnails