ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ."

Έσπαγαν Πιάτα στην Αρχαία Ταβέρνα

Όταν ο Αριστοφάνης βάζει στο στόμα του δούλου Παφλαγόνα την αλαζονική φράση «Μόλις φάω ζεστές παλαμιδοφέτες και πιω από πάνω σκέτο κρασί,θα κάμω λιώμα εγώ τους στρατηγούς της Πύλου» κι όταν ο ρήτορας Υπερείδης σημειώνει πως «οι Αρεοπαγίτες απαγόρευαν σε οποιονδήποτε είχε γευματίσει σε καπηλείο να επισκεφθεί τον Αρειο Πάγο»,μιλούν, εκτός των άλλων, για έναν λαϊκό θεσμό της αρχαίας Αθήνας ευρύτατα διαδεδομένο και δημοφιλή. 
Γιατί αν η αριστοκρατία διασκέδαζε στα συμπόσια τρώγοντας και κυρίως πίνοντας, το αντίστοιχο για τους απλούς ανθρώπους ήταν οι ταβέρνες και τα καπηλειά, στα οποία ήταν ελεύθερη η είσοδος για όλους. Κρασί, φαγητό, ενίοτε και τυχερά παιχνίδια- έτσι εξηγείται και η κακή φήμη τους- ήταν οι παροχές αυτών των χώρων.
 Και επειδή ο κάπηλος μπορούσε να είναι ταυτόχρονα και λιανοπωλητής, οι αρχαίες πηγές λένε ότι τα εμπορεύματά του ήταν το κρασί, το ξύδι και οι πυρσοί με τους οποίους οι πελάτες φώτιζαν τον δρόμο για το σπίτι τους τη νύχτα, ώστε να προστατεύονται από τους κλέφτες μανδυών. 
Μια τέτοια ταβέρνα εντοπίστηκε στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 από τον αμερικανό αρχαιολόγο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ κατά τις ανασκαφές της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Την απόδειξη μάλιστα για την ύπαρξη της ταβέρνας, η οποία προφανώς ήταν ένα απλό κτίσμα σε μια σειρά καταστημάτων της Αγοράς, την έδωσε ακριβώς η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αγγείων για την πόση οίνου αλλά και κατάλοιπα τροφίμων!


Τι χρειάζεται μια ταβέρνα; Πρωτίστως καλό κρασί. Δευτερευόντως καλό φαγητό. Και τότε η επιτυχία της είναι εξασφαλισμένη. Ο,τι ισχύει δηλαδή σήμερα, το ίδιο ακριβώς ήταν απαραίτητο και τότε: τον 5ο, τον 4ο, τον 3ο αιώνα π.Χ. και... ως τις μέρες μας. Τόσο στην κωμωδία όσο και στους δικανικούς λόγους επιβεβαιώνεται μάλιστα η ύπαρξη του «καπηλείου της γειτονιάς», τόσο πολλά ήταν διασπαρμένα στο άστυ. 
Στα ανατολικά της Αγοράς αποκάλυψε ο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ την ταβέρνα που επρόκειτο να δώσει με τα ευρήματά της πλήθος πληροφοριών για ό,τι έπιναν και έτρωγαν οι άνθρωποι μεταξύ του 400 και 380 π.Χ. στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο επομένως που αυτή η ταβέρνα αναφέρεται σήμερα στις επιστημονικές μελέτες για τη ζωή των ανθρώπων εκείνη την εποχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έσπαγαν Πιάτα στην Αρχαία Ταβέρνα"

Η Υποταγή του Ελληνισμού;

Στρατηγική Υποταγής του Ελληνισμού;-------

Η Τουρκική επεκτατική στρατηγική σε βάρος της Κύπρου και Ελλάδας (Αιγαίο, Θράκη) συνεχίζεται επί μισό αιώνα, και ο ελληνισμός αποτυγχάνει να την αναχαιτίσει.-----
Στην Κύπρο με την διπλωματική οδό και τη χρήση στρατιωτικής βίας (Συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου και εισβολή – κατοχή) ανέτρεψε τις διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης, κατέλαβε μεγάλο τμήμα του νησιού, επέβαλε εθνοκάθαρση, εποικισμό και εγκατέστησε υποτελή διοίκηση.
Σήμερα ακολουθεί τη στρατηγική του εξαναγκασμού (compellence).  Χρησιμοποιεί ως μέσο τις ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες, υπό την απειλή των τουρκικών δυνάμεων κατοχής και εποίκων, που ασκούν ψυχολογική βία στους Έλληνες, να αποδεχθούν λύση, που εξυπηρετεί το στόχο της Τουρκίας, για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, όπως αυτός τέθηκε τη δεκαετία του 1950 (Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, 1956).
Στο Αιγαίο, με το πολεμικό ναυτικό και την αεροπορία της και στη Θράκη, με την εσωτερική διείσδυση, δημιουργεί συνθήκες de facto ανατροπής των διατάξεων της συνθήκης της Λωζάνης και συνεχίζει την προσπάθεια με αμείωτη ένταση, με στόχο να την μετατρέψει σε de jure.

Τα κύρια αίτια της αποτυχίας ανακοπής της τουρκικής επεκτατικότητας, είναι η έλλειψη πανεθνικής στρατηγικής εθνικής ασφάλειας του ελληνισμού και η υποβάθμιση των συντελεστών εθνικής ισχύος του: άμυνα, οικονομία, διπλωματία, πληροφορίες, δημογραφική και εθνική συνοχή, συμμαχίες.

Δημιουργήθηκε σοβαρό ανισοζύγιο δυνάμεων και οδηγήθηκε ο ελληνισμός, στην αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού και της συνεχούς υποχωρητικότητας, που όχι μόνο δεν ανακόπτουν αλλά αυξάνουν την τουρκική επιθετικότητα, αφού δεν έχει κόστος για τις ενέργειες της.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η μειωτική για το κύρος τους, στάση της Ελλάδας και ΚΔ, στο θέμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ. Συνηγόρησαν στην έναρξη των διαπραγματεύσεων και στο άνοιγμα κεφαλαίων, χωρίς η Τουρκία να αναγνωρίζει την ΚΔ, χωρίς να αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα της από έδαφος της ΕΕ, χωρίς να ανοίγει τα λιμάνια και αεροδρόμια της σε σκάφη της ΚΔ, χωρίς να άρει το casus belli στο Αιγαίο και χωρίς να σταματήσει τις συνεχείς παραβιάσεις και παραβάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο. Αντί να παραπονείται ο Έλληνας πρωθυπουργός, για την οικονομική αιμορραγία της χώρας, από τις αναχαιτίσεις των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, θα μπορούσε να έχει θέσει ΒΕΤΟ στο άνοιγμα κεφαλαίων, αν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις της Τουρκίας.

Οι δράσεις, της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και ΚΔ, πολλαπλασιάζονται ακατάπαυστα με αμείωτη ένταση σε όλους τους τομείς:

- Στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αύξηση παραβιάσεων εναέριου χώρου, αμφισβήτηση καθεστώτος 152 νησίδων-βραχονησίδων και του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου-Δωδεκανήσου, επέκταση πεδίων ασκήσεων και βολών, εξαναγκασμός αποχής ερευνών για υδρογονάνθρακες κ.λπ.

- Στη Θράκη, συστηματική τουρκοποίηση μουσουλμανικής μειονότητας.
- Στην Κύπρο, εισβολή στην ΑΟΖ της και ενέργειες προσάρτησης των κατεχομένων, όπως συνέχιση του εποικισμού, οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Τουρκίας – ψευδοκράτους, μεταφορά νερού από Τουρκία με θαλάσσιο αγωγό κ.λπ. Τουρκική επιτυχία, να συμφωνηθεί την 11.2.2014, λύση του Κυπριακού, που οδηγεί σε κατάργηση της ΚΔ και αντικατάσταση της, με συνομοσπονδιακό καθεστώς, υποτελές στη Τουρκία, παρόμοιο με εκείνο του σχεδίου Ανάν.

Ο τελικός στόχος της Τουρκίας, είναι η δορυφοροποίηση της Ελλάδας, με περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, και ο στρατηγικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου, που θα οδηγήσει και στον αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού.

Το μεγάλο ερωτηματικό, είναι γιατί δεν γίνεται προσπάθεια ανόρθωσης, αποβολής της ηττοπάθειας, ενίσχυσης των συντελεστών εθνικής ισχύος και χάραξης πορείας επιβίωσης;  Γιατί παραμένουν νεκρά τα αντανακλαστικά αντίδρασης του Ελληνισμού και συνεχίζονται τα συμπτώματα παρακμής, που οδήγησαν στο παρελθόν σε στρατηγικές ήττες του Ελληνισμού;  Αν η απάντηση στο ερώτημα, είναι η συμφιλίωση μας, με την υποταγή στον ισχυρό, τότε το μέλλον του Ελληνισμού είναι δυσοίωνο, και ιδιαίτερα για την Κύπρο μη αναστρέψιμο.

του Φοίβου Κλόκκαρη*
         *Aντιστράτηγος ε.α.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Υποταγή του Ελληνισμού;"

Μακραίωνη λαϊκή τέχνη η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία

 Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO-----

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, «η ένταξη της Τηνιακής Μαρμαροτεχνίας στον Κατάλογο με τις πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις του άυλου πολιτισμικού πλούτου της ανθρωπότητας δίνει την ευκαιρία να αναδειχθούν μερικές από τις πολλές όψεις της μακραίωνης αυτής λαϊκής τέχνης: οι αφηγήσεις ζωής των ντόπιων λαϊκών μαστόρων, οι προφορικές παραδόσεις που συνδέονται με την τέχνη, οι εθιμικές λειτουργίες και πρακτικές που τη συνοδεύουν, αλλά και η σημασία της για τη συλλογική μνήμη και την ταυτότητα των ίδιων των Τηνίων.

 Και βέβαια, τα ίδια τα έργα των Τηνίων καλλιτεχνών, καρπός απαράμιλλης μαστοριάς και αισθητικής με πολύ βαθιές ρίζες στον χώρο και τον χρόνο».

H UNESCO αναφέρει σε ανακοίνωσή της: «Η τέχνη της μαρμαροτεχνίας είναι έκφραση της πολιτιστικής ταυτότητας της Τήνου. Οι μαρμαροτεχνίτες έχουν έχουν εμπειρική γνώση για τη δομή και τις ιδιότητες του μαρμάρου. Η μετάδοση (γνώσεων) ακολουθεί τη μακρόχρονη παράδοση όπου οι δεξιότητες περνάνε από τον δάσκαλο στον μαθητευόμενο, που είναι συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας. Παραδοσιακά μοτίβα είναι κυρίως θρησκευτικά ή αποτρεπτικού χαρακτήρα και συχνά απεικονίζουν κυπαρίσσια, λουλούδια, πουλιά και πλοία και τοποθετούνται σε κτίρια, εκκλησίες και νεκροταφεία. Τα σχέδια για τα τυπικά μαρμάρινα αγγεία και τους φεγγίτες χρησιμοποιούνται για να φέρουν γονιμότητα και ευημερία».

Η απόφαση να ενταχθεί η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο της UNESCO ελήφθη στην 10η διάσκεψη της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ναμίμπια.

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία είναι το τρίτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο.

Όπως αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού, η απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής συνοδεύεται από έπαινο για τον φάκελο που υπέβαλε η χώρα και ιδιαίτερα για το δεκάλεπτο φιλμ «Μόνο τον μαντρακά βαστεί...», που συμπλήρωσε την τεκμηρίωση του στοιχείου. Το φιλμ, μάλιστα, αυτό προτείνεται ως πρότυπο για την ανάδειξη ανάλογων στοιχείων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Την ευθύνη της συγκρότησης του φακέλου είχε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η Διεύθυνση Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Περισσότερα για την εφαρμογή της Σύμβασης στην Ελλάδα, αλλά και για το Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς μπορεί κανείς να βρει στον ιστότοπο ayla.culture.gr.

Newsroom ΔΟΛ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μακραίωνη λαϊκή τέχνη η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία"

Δεν υπάρχει μικρή και μίζερη Ελλάδα

Αυτή είναι η πραγματική Ελλάδα!!!---- Ας ελπίσουμε ότι είναι αλήθεια και ότι θα βρεθεί κάποιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ να κάνει κάτι με όλα αυτά !!!-----
Με βάση αυτή την πραγματικότητα, όλοι οι πολιτικοί είναι εγκληματίες.----
Αριθμοί μιας δυνατής Ελλάδας!!!
Και να που βρέθηκαν νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως.
Εν τω μεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης.
Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι – κρατηθείτε – 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το USGS.
Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις 2 ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
Εχουμε και μια δυνατή αμυντική βιομηχανία που φτιάχνει από άρματα και τζηπ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ-ΕΛΒΟ ως προηγμένα συστήματα λέηζερ και υπερσύγχρονα μη επανδρωμένα αεροπλάνα όπως έκανε το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων(ΚΕΑ) στο Ελληνικό.
Εχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν όποιο είδος πλοίου σκεφτεί κανείς. Εχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν καταπληκτικά βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϋ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
Μέχρι και ΠΟΡΣΕ(!) φτιάχνουμε στην Κατερίνη ( δείτε στο Διαδίκτυο την βιομηχανία REPLICAR HELLAS).
Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά και είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες και είναι 5οι στον κόσμο.
Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.
Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!
Δεν υπάρχει μικρή και μίζερη Ελλάδα λοιπόν।
Πηγή
http://antistasi.org/?p=17483
Μιρέλλα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δεν υπάρχει μικρή και μίζερη Ελλάδα"

Το μέλλον του Ελληνισμού

- Ο καθένας βλέπει πάνω από την πατρίδα μας τον ήλιο της δικαιοσύνης.------ Πόσοι όμως πιστεύουν ότι υπάρχει η δικαιοσύνη για μας; Ζούμε με τις ημερομηνίες του παρελθόντος: 1918, 1922, 1923, 1940, 1944, 1955, 1964, 1974 και περιμένουμε αθώα τις επόμενες.-------

Μερικοί, βέβαια, πιστεύουν στην ελπίδα, αλλά όχι για εμάς. Γι’ αυτόν τον λόγο, φοβούνται το μέλλον και θέλουν να ζήσουν μόνο μέσα στο παρόν, ακόμα και αν είναι ανούσιο από μόνο του.
Ο ελληνισμός μπορεί να γεννήθηκε μέσα σ’ έναν τάφο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πέθανε. Η ύπαρξή του έχει επηρεάσει όλη την Ευρώπη. Διότι ο ελληνισμός έχει αξίες και ύφος που προσφέρουν στους ανθρώπους ένα δημιουργικό πλαίσιο που παράγει πολιτισμό.
Ο ελληνισμός δεν είναι μόνο ένα θύμα του παρελθόντος, είναι και μία μνήμη μέλλοντος. Ενσωμάτωσε μέσα του έννοιες ουσιαστικές, όπως η γενοκτονία, αλλά και η διασπορά. Απέκτησε μία ιστορική οντότητα.
Δεν έζησε μόνο τους θανάτους του λαού μας, θυσιάστηκε και για άλλους. Δεν έδειξε μόνο την ουσία της γνώσης, αλλά και την αναγκαιότητα της νοημοσύνης. Ο ελληνισμός δεν είναι ένα κλασικό σύστημα. Δεν είναι μόνο η φιλοσοφία. Η σοφία δεν είναι ο στόχος του. Είναι και τα μαθηματικά. Δεν επαρκούν οι αποκαλύψεις, πρέπει να υπάρχουν και ανακαλύψεις.
Κατά συνέπεια, το θέμα του δεν είναι μόνο ο Σωκράτης, αλλά και ο Αρχιμήδης. Η έρευνα συνεχίζεται. Τα αποτελέσματα είναι απλώς δεδομένα. Σημασία έχει η εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Ο ελληνισμός έχει μέλλον διότι έχει παρελθόν.
Τα νοητικά του σχήματα δεν εξαντλούνται διότι είναι μια ανοιχτή δομή που ανασκευάζει συνεχώς τα δεδομένα για ν’ ανακαλύψει νέες εφευρέσεις και νέες μνήμες. Γι’ αυτόν τον λόγο, το μέλλον του ελληνισμού σχετίζεται και με την αναγνώριση της γενοκτονίας. Διότι η προσπάθεια εξολόθρευσης του ελληνισμού ανήκει στην ιστορία του. Δίχως αυτό να σημαίνει, βέβαια, ότι ο ελληνισμός είναι μόνο ιστορία.
Είναι και ουσία της ιστορίας, δηλαδή μύθος. Είναι όμως και μέλλον της ανθρωπότητας με όλη τη σημασία της έννοιας. Τα διαχρονικά νοητικά σχήματα του ελληνισμού πρέπει να ζήσουν.
Διέσχισαν τους πολιτισμούς για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Η ίδια η ιδέα της επιστήμης και της έρευνας ανήκουν σε αυτό το πλαίσιο.
Κατά συνέπεια, η ιστορία της πατρίδας μας δεν είναι μόνο η δική μας. Ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. Και αυτό ενισχύει την ιδέα ότι το μέλλον του ελληνισμού βρίσκεται στη νοόσφαιρα.
Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μια στρατηγική της ανάπτυξης της μνήμης και όχι μόνο της διατήρησης. Διότι είναι με τη θυσία του ελληνισμού που γεννήθηκε η αναγέννηση. Αυτή όμως δεν είναι μόνο μία πιστή αντιγραφή της ελληνικής αρχαιότητας.
 Είναι περισσότερο μια προέκταση του αξιολογικού πυρήνα του ελληνισμού και σ’ αυτό το πλαίσιο ανήκει και ο ουμανισμός. Ο αιώνας των φώτων, ο διαφωτισμός, δεν έφερε μόνο το φως εξαιτίας των μαύρων αιώνων αλλά χάρις στη θυσία του φωτός του ελληνισμού.
lygeros
Του Νίκου Λυγερού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το μέλλον του Ελληνισμού"

Η έλευση του Χάους στην Αδυναμία της Ελλάδας να Χρεοκοπήσει!!

Η έλευση του Χάους στην Αδυναμία της Ελλάδας να                                   Χρεοκοπήσει!!

Οι Έλληνες έχουν επιλέξει τη λύση του βαριά ασθενή που προτιμά τη μορφίνη, αντί την επώδυνη, χωρίς καμία εγγύηση για την επιτυχία της εγχείρηση – περιμένοντας να εμφανισθεί από θαύμα κάποιος χειρουργός που να μπορεί να εμπιστευτεί

.«Όποιος και αν φταίει, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα – σύμφωνα με το οποίο Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα να αποφύγει μία κατάσταση που είναι κάτι περισσότερο από οδυνηρή.

Όσο πιο σύντομα λοιπόν το παραδεχτούμε, τόσο πιο γρήγορα θα ξεκινήσει η διαδικασία της εξυγίανσης μέσω της ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ – όπως σωστά συστήνει ο πατέρας της ελεύθερης οικονομίας (A. SMITH), ενώ αποτελεί ένα δικαιωματικό, θεμελιώδες, αναφαίρετο «ΕΡΓΑΛΕΙΟ» του συστήματος του καπιταλισμού: το ελιξίριο του »

Όπως μία επιχείρηση που χρεοκοπεί είναι έρμαιο στις διαθέσεις των πιστωτών της, εάν δεν δηλώσει επίσημα στάση πληρωμών, αφενός μεν για να προστατεύσει τα πάγια της, αφετέρου για να διαπραγματευθεί τη διαγραφή μέρους των χρεών της με τους πιστωτές, το ίδιο συμβαίνει και με ένα κράτος.

Το γεγονός αυτό έχει διαπιστωθεί πολλές φορές στην ιστορία, όπως με τη Γερμανία το 1953, με τη Ρωσία το 1998 ή με τις Η.Π.Α. το 1971 – όταν αρνήθηκαν μονομερώς να πληρώσουν τα χρέη τους με χρυσό, παρά το ότι ήταν υποχρεωμένες από τη διεθνή σύμβαση του BRETTON WOODS.

Ειδικά η Ρωσία είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως θα το επαναλάβει, εάν συνεχίσει να πιέζεται από τις κυρώσεις της Δύσης, σε συνδυασμό με την κάθετη πτώση των τιμών της ενέργειας και των πρώτων υλών – το αργότερο όταν/εάν διαπιστώσει πως η μακροπρόθεσμη ωφέλεια για τους Πολίτες της είναι μεγαλύτερη, από τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες της χρεοκοπίας.

Με απλά λόγια, δεν πρόκειται να φοβηθεί καθόλου να επιλέξει με δική της πρωτοβουλία τη στάση πληρωμών ένα ενδεχόμενο που θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα στο δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο έτσι και αλλιώς κρέμεται κυριολεκτικά από μία λεπτή κλωστή, ευρισκόμενο στα όρια της κατάρρευσης.

Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος που διαχειρίζεται τα οικονομικά της, έχοντας τοποθετήσει στο εξωτερικό τόσα ακριβώς χρήματα, όσα και αυτό στην ίδια (περί το 1,1 τρις $), αποδεικνύει πως είναι προετοιμασμένη για μία τέτοια ενέργεια – όταν και εάν φυσικά κριθεί αναγκαία.

Στην περίπτωση τώρα της Ελλάδας, η χρεοκοπία της είναι προ πολλού δεδομένη, ενώ δυστυχώς ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ – γεγονός που μας οδήγησε στο να τη χαρακτηρίσουμε ως «ΚΥΛΙΟΜΕΝΗ» .

Παρά το ότι δε η ευθύνη για το ύψος του δημοσίου χρέους έως το 2010 είναι αναμφίβολα δική μας, από το χρονικό αυτό σημείο και μετά είναι υπεύθυνη η ΤΡΟΙΚΑ – ΑΦΟΥ ΑΥΤΗ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Πόσο μάλλον όταν το ΔΝΤ έχει αποδεχθεί μόνο του ότι, τόσο η διάγνωση όσο και η ΣΥΝΤΑΓΗ που επέβαλλε για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ήταν λανθασμένα.

Εάν τώρα η Ελλάδα συνεχίσει να μην επιλέγει την επίσημη χρεοκοπία της, θα της επιβάλλονται διαρκώς νέα «ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ», για να μπορεί να εισπράττει τις δόσεις των εκάστοτε δανείων που της παρέχονται – με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι φόροι, να μειώνονται οι μισθοί, να κλιμακώνεται η ανεργία, να οδηγούνται ακόμη περισσότερες επιχειρήσεις στην πτώχευση, να εντείνεται η ύφεση, να περιορίζεται το ΑΕΠ κοκ.

Παράλληλα, οι πιστωτές της θα προσπαθήσουν να εξαγοράσουν/κατασχέσουν όλα της τα περιουσιακά στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά, σε τιμές ξεπουλήματος – ΕΝΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΤΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗ ΜΙΝΙ ΣΥΣΚΕΨΗ ΚΟΡΥΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ.

Επί πλέον, θα είναι καταναγκασμένη να κάνει όλο και μεγαλύτερες παραχωρήσεις, καθώς επίσης διαρκώς περισσότερους συμβιβασμούς – επιδεινώνοντας κάθε φορά την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και μεταναστευτική κρίση στην πατρίδα μας.

Στα πλαίσια αυτά, τα «ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ» που ανέφερε πρόσφατα η κυβέρνηση (ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, προαπαιτούμενα, εφαρμογή ενός προγράμματος ανάπτυξης), όπως επίσης τα αντίστοιχα «ΣΧΕΔΙΑ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ» της αντιπολίτευσης, ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ, ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΙΑΚΑ – αφού δεν πρόκειται να επενδύσει ποτέ κανένας στην Ελλάδα, ρισκάροντας τα χρήματα του, όσο το χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό πλέον, είναι στα σημερινά δυσθεώρητα επίπεδα, συνεχίζοντας να αυξάνεται αλματωδώς.

Με απλά λόγια, όταν μία χώρα είναι ήδη χρεοκοπημένη, αφού δεν μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές ευρισκόμενη στον ορό των εταίρων της, χωρίς να γνωρίζει τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα, κανένας δεν διακινδυνεύει να τοποθετήσει τα χρήματα του – συνειδητοποιώντας πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να κουρευτούν.

Το ίδιο συμβαίνει με τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες είναι βυθισμένες στα κόκκινα δάνεια και στα χρέη, αδυνατώντας να ανταποκριθούν στη βασικότερη λειτουργία τους, χωρίς την οποία δεν είναι σε θέση να επιβιώσουν: στο δανεισμό, όχι επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα, αλλά λόγω του ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΑΞΙΟΧΡΕΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ.

Προφανώς, κανένας δεν δανείζει υφιστάμενους ή μελλοντικούς ανέργους, καθώς επίσης επιχειρήσεις υποψήφιες να χρεοκοπήσουν – πόσο μάλλον όταν οι εγγυήσεις που μπορούν να παρέχουν, τα περιουσιακά τους στοιχεία δηλαδή, χάνουν συνεχώς την αξία τους.

Ακόμη όμως και να υπήρχε η δυνατότητα δανεισμού, καθώς επίσης η διάθεση ανάληψης παράλογου ρίσκου, κανένας δεν επενδύει σε μία χώρα που μειώνεται συνεχώς η ζήτηση, ενώ το ανεκμετάλλευτο παραγωγικό της δυναμικό είναι τόσο μεγάλο – έχοντας χάσει πλέον την επαφή του ακόμη και με την Ισπανία, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί .

Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως υπάρχει η δυνατότητα εκμετάλλευσης της ζήτησης στο εξωτερικό – κάτι που είναι όμως ουτοπικό, όταν η Ευρωζώνη αγωνίζεται να αποφύγει την ύφεση, όλες οι υπερχρεωμένες χώρες προσπαθούν να εξάγουν, στον υπόλοιπο πλανήτη μειώνεται η ανάπτυξη, ενώ η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ της χώρας μας είναι ένα από τα πολλά θύματα της Γερμανίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥ 50% ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΠΕΤΡΕΠΕ ΜΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – έτσι ώστε να αποκατασταθεί η πιστοληπτική ικανότητα του δημόσιου και ιδιωτικού της τομέα, η πραγματική εξυγίανση του τραπεζικού της συστήματος, η αύξηση της ζήτησης, των επενδύσεων, του ΑΕΠ, των εσόδων του δημοσίου χωρίς νέους φόρους κοκ.

Επειδή όμως ποτέ κανένας ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ, πόσο μάλλον τα κράτη που μας έχουν δανείσει, αφού θα έπρεπε να ψηφισθεί από τα Κοινοβούλια τους, η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ – έτσι ώστε, στη συνέχεια, να διαπραγματευθεί το «κούρεμα» με τους πιστωτές της.

Με δεδομένο δε το ότι, το δημόσιο χρέος της σε όρους μισθών, εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων έχει ήδη διπλασιαστεί (στα 640 δις € περίπου, αφού η μείωση είναι τουλάχιστον 50%), ενώ το μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό της χρέος σε τράπεζες, δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία είναι εκτός ελέγχου (άνω των 200 δις €), 

Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΛΛΑ, ΕΠΙΣΗΣ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ – αφού η χώρα μας θα μπορούσε να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή, μετατρεπόμενη σε ένα ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ, επικίνδυνο για ολόκληρη την περιοχή της.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ!!

Στα πλαίσια αυτά, το πρώτο ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι εάν η Ελλάδα μπορεί να δηλώσει στάση πληρωμών, παραμένοντας μέλος της Ευρωζώνης – ιδίως μετά τη διαρροή της σύσκεψης που προηγήθηκε του άνευ όρων συμβιβασμού του πρωθυπουργού (13.07.15), όπου οι δεκαπέντε από τις χώρες που συμμετείχαν τάχθηκαν υπέρ της πρότασης της Γερμανίας (έξοδος της Ελλάδας για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα).

Στο σημείο αυτό, κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει την Ελλάδα στην έξοδο της από τη νομισματική ένωση – ενώ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ρευστότητας, υιοθετώντας ένα παράλληλο νόμισμα.

Σε κάθε περίπτωση, η υιοθέτηση ενός παράλληλου νομίσματος δεν είναι κάτι καινούργιο, αφού έχει συμβεί στην ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ, όταν βρέθηκε στα όρια της χρεοκοπίας – ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΑΠΕΙΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ Η.Π.Α., όπως προσπαθεί να εξαναγκάσει την Ελλάδα η Γερμανία.

Η επόμενη, πολύ πιο δύσκολη ερώτηση, είναι εάν ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, όσον αφορά την απαίτηση διαγραφής χρέους (ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ), με εναλλακτική λύση τη στάση πληρωμών – πόσο μάλλον όταν έχει τεκμηριώσει την αδυναμία της στο πρώτο επτάμηνο της διακυβέρνησης της χώρας, όπου έκανε τρομακτικά λάθη, φτάνοντας ακόμη και στο κλείσιμο των τραπεζών (η επιβολή ελέγχων στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων που ακολούθησε, σημαίνει πως η Ελλάδα είναι ήδη μόνο στα χαρτιά μέλος της ΕΕ, αφού κάτι τέτοιο δεν είναι συμβατό με την κοινοτική νομοθεσία).

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗ, αφού θα ήταν εντελώς ανεύθυνο να υποστηρίξει κανείς κάτι διαφορετικό – χωρίς να υπάρχει ελπίδα ούτε από την πλευρά της ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΝΟΗΤΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ .

Εύλογα λοιπόν οι περισσότεροι Έλληνες τάσσονται υπέρ του αργού, αν και αναπόφευκτου θανάτου της χώρας μας – ελπίζοντας πως στο διάστημα που θα μεσολαβήσει θα βρεθεί ίσως μία ρεαλιστική λύση, ο «ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ» ή κάποιο ικανό πολιτικό κόμμα, το οποίο θα μπορούσε να διαχειριστεί σωστά το πρόβλημα.

Φυσικά κανένας δεν μπορεί να διαπιστώσει που ακριβώς στηρίζεται η ελπίδα τους, όταν η κατάσταση στην Ελλάδα επιδεινώνεται ραγδαία – οπότε τα προβλήματα που πρέπει κάποια στιγμή αναγκαστικά να επιλυθούν, αυξάνονται γεωμετρικά.

Είναι όμως απολύτως κατανοητή, όπως αυτή του βαριά ασθενή που επιλέγει τη μορφίνη αντί την επώδυνη, χωρίς καμία εγγύηση για την επιβίωση του εγχείρηση – περιμένοντας να εμφανισθεί «ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ» κάποιος χειρουργός που να μπορεί να εμπιστευτεί ή ένα φάρμακο που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, παρά το ότι κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να πεθάνει.

Συνοψίζοντας, το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΛΥΣΕΩΝ, αλλά η μη ύπαρξη ηγετών ή πολιτικών κομμάτων που θα μπορούσαν να τις δρομολογήσουν σωστά, αποτελεσματικά – γεγονός που σημαίνει πως οι προσπάθειες της κοινωνίας θα έπρεπε να επικεντρωθούν ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ, αφού ασφαλώς υπάρχουν Έλληνες που θα μπορούσαν να τα καταφέρουν.

Δυστυχώς όμως, αυτοί οι Έλληνες δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία, ενώ συνήθως αναδύονται μέσα από τις στάχτες και τα συντρίμμια που προκαλούν οι μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και οι βίαιες εξεγέρσεις – όπως τεκμηριώθηκε από τη γαλλική επανάσταση, η οποία ξέσπασε δέκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία τότε της χώρας.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Θα μπορούσε κανείς να ελπίζει πως η Ευρωζώνη θα βοηθήσει τελικά την Ελλάδα, χωρίς να προηγηθεί το χάος που προβλέπεται.

Δυστυχώς όμως, το έλλειμμα της δημοκρατίας που τη χαρακτηρίζει είναι τόσο μεγάλο, ώστε να μην επιτρέπει αυτού του είδους τις προσδοκίες.

Για παράδειγμα, η Ολλανδία και η Γαλλία απέρριψαν το ευρωπαϊκό σύνταγμα το 2005, με αποτέλεσμα όμως να αλλάξει απλά το όνομα του σε «ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ» – το οποίο στη συνέχεια επιβλήθηκε και στις δύο χώρες, χωρίς να τεθεί σε ψηφοφορία, έτσι ώστε να αποφευχθεί ένα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ».

Στη συνέχεια όμως το 54% των Ιρλανδών απέρριψε (2008) το Σύμφωνο της Λισσαβόνας – με αποτέλεσμα να τεθεί ξανά σε ψηφοφορία το 2009, αφού το ΟΧΙ δεν επιτρεπόταν, μαζί με την άσκηση οικονομικών πιέσεων.

Τελικά η ΔΥΣΤΥΧΗ ΙΡΛΑΝΔΙΑ υποχρεώθηκε να το αποδεχθεί, όπως συνέβη αργότερα με τα χρέη των τραπεζών της, μέσω του εκβιασμού της ΕΚΤ – όπου απειλήθηκε επαίσχυντα να εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη.

Αφού προηγήθηκε τώρα η πλήρης κατάλυση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όπου το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε ΝΑΙ, ακολούθησε πρόσφατα η Πορτογαλία – στην οποία ο πρόεδρος δεν επέτρεψε να σχηματισθεί μία αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας, όπως επέλεξε ο λαός, ισχυριζόμενος πως μετά τη δικτατορία (1974) δεν υπήρξε καμία με τη συμμετοχή ενός κόμματος που τοποθετείται εναντίον του ευρώ, της πολιτικής λιτότητας και του ΝΑΤΟ.

Υπενθυμίζουμε εδώ πως η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ είναι πλήρως εξαθλιωμένη, έχοντας ήδη ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία της, η οικονομία της παραπαίει παρά την πιστή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων (μνημονίου), ενώ δεν υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον της.

Εν τούτοις, οι Πολίτες της δεν επιτρέπεται να επιλέξουν μία άλλη κυβέρνηση – ενώ στο τέλος η αριστερή πλειοψηφία θα αναγκασθεί να υποχωρήσει, αφού εκβιάζεται να μην διακινδυνεύσει την έξοδο της χώρας από τη νομισματική ένωση.

Με κριτήριο τα παραπάνω, ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΠΩΣ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ – οπότε ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΤΟ ΧΑΟΣ, αφού θεωρούμε πως είναι αδύνατον να ανεχθούν οι Έλληνες τη σκλαβιά της Γερμανίας στο διηνεκές, τη συνεχή εξαθλίωση και την οδύνη δίχως τέλος, παρά τη ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ που επικρατεί!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

Μου αρέσει!Σχολιάστε

Κοινοποιήστε

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η έλευση του Χάους στην Αδυναμία της Ελλάδας να Χρεοκοπήσει!!"

Επώνυμα της Νάξου τον 17ο αιώνα

Επώνυμα της Νάξου μέσα από τον κώδικα του νοταρίου Ιωάννη Μηνιάτη τον 17ο αιώνα------

Στον κώδικα του νοταρίου Νάξου Ιωάννου Μηνιάτη πέρα των άλλων πληροφοριών μπορούμε να δούμε και μερικά από τα επώνυμα οικογενειών ή προσώπων που ζούσαν στη Νάξο τον 17ο αιώνα . Πολλά από αυτά τα επώνυμα υπάρχουν ακόμα και σήμερα ενώ ανατρέπονται και κάποιες ιστορίες επωνύμων που θεωρούνταν νεότερα στη Νάξο .

Οι πληροφορίες είναι από την έκδοση της Ακαδημίας Αθηνών με τίτλο Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΝΟΤΑΡΙΟΥ ΝΑΞΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΗΝΙΑΤΗ 1680 – 1689 (χφ Γ.Α.Κ. 86 ) , επιμέλειας Αναστασίας Σιφωνίου – Καράπα , Γεωργίου Ροδαλάκη , Λυδίας Αρτεμιάδη  / Αθήνα 1990 από το αρχείο του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Κύλη ------

ΑΒΑΖΗΣ--	-ΔΕΤΖΗΣ--	-ΚΟΥΛΕΤΙΕΣ	-ΜΠΑΚΛΑΤΖΗΣ--	-ΠΟΛΥΚΡΕΤΗΣ	-ΦΟΥΡΛΑΣ
ΑΓΓΕΛΗ-	-ΔΗΜΗΤΡΟΚΑΛΛΗΣ	-ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΚΗΣ	-ΜΠΑΚΟΥΜΟΣ	-ΠΟΝΑΝΟΣ	-ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ
ΑΓΓΟΝΑΚΗΣ-	-ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ	-ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ	-ΜΠΑΛΑΣ	-ΠΟΝΗΡΑΚΗΣ	-ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
ΑΓΙΟΜΑΥΡΙΤΗΣ-	-ΔΙΑΚΟΚΛΕΚΑΣ	-ΚΟΥΜΕΛΑΣ	-ΜΠΑΛΗΣ	-ΠΟΝΗΡΟΣ	ΦΡΑΝΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΑΝΙΤΖΑΣ-	-ΔΙΑΚΟΝΟΠΟΥΛΟΣ	-ΚΟΥΜΕΡΤΑΣ	-ΜΠΑΛΙΟΣ	-ΠΟΝΤΙΚΑΚΗΣ	-ΦΡΑΝΓΚΟΣ
ΑΘΗΝΑΙΟΣ-	-ΔΙΑΠΕΤΗΣ	-ΚΟΥΜΟΥΛΟΣ	-ΜΠΑΛΙΤΡΑ	-ΠΟΝΤΙΚΟΣ	-ΦΡΕΣ
ΑΚΡΙΒΟΣ-	-ΔΙΑΣΙΤΗΣ	-ΚΟΥΜΟΥΝΟΣ	-ΜΠΑΛΤΗΣ	-ΠΟΣΑΝΤΖΗΣ	-ΦΡΙΕΛΟΣ
ΑΚΡΟΣΤΙΧΑΡΗΣ-	-ΔΙΑΣΟΡΗΝΟΣ	-ΚΟΥΝΑΔΗΣ	-ΜΠΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ	-ΠΟΥΛΑΔΑΣ	-ΦΡΟΥΛΗ
ΑΛΕΦΡΑΝΓΓΗΣ-	-ΔΟΛΙΟΣ	-ΚΟΥΝΟΥΠΑΣ	-ΜΠΑΝΤΕΣΤΟΥ	-ΠΟΥΛΑΔΑΣ	ΦΡΟΥΣΤΖΑΝΑΚΗΣ
ΑΛΗΣΑΦΗΣ	-ΔΟΝΤΑΣ	ΚΟΥΝΤΡΟΥΜΠΟΥΤΖΗΣ	-ΜΠΑΝΤΖΕΡΟΣ	ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΗΣ	ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΜΑΓΗΣ Ή ΑΜΑΗΣ-	-ΔΡΑΓΑΖΗΣ	-ΚΟΥΡΛΕΤΗΣ	-ΜΠΑΝΤΟΥΡΗ	-ΠΟΥΛΙΟΣ	-ΦΩΤΕΙΝΟΣ
ΑΜΑΝΙΤΑΣ-	-ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΑΚΗΣ	-ΚΟΥΡΤΕΛΑΣ	-ΜΠΑΡΜΠΑΔΑΚΗΣ	-ΠΟΥΛΟΣ	-ΧΑΜΗΛΟΘΩΡΙΟΣ
ΑΜΟΥΡΗΣ-	-ΔΡΑΚΑΚΗΣ	-ΚΟΥΣΑΕΝΑΚΗΣ	-ΜΠΑΡΜΠΑΡΑΚΗΣ	-ΠΟΥΜΠΛΗΣ	-ΧΑΜΠΑΚΗΣ
ΑΜΟΥΡΗΣ Ή- ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ	-ΔΡΑΚΟΣ	-ΚΟΥΣΗΣ	-ΜΠΑΡΜΠΑΡΗΣ	-ΠΟΥΜΠΛΙΟΣ	-ΧΑΜΠΑΣ
ΑΜΠΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ-	-ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ	-ΚΟΥΤΕΛΑΡΟΣ	ΜΠΑΡΜΠΕΡΑΚΗΣ	ΠΡΟΚΟΠΗΣ	ΧΑΝΙΩΤΗΣ
ΑΜΠΡΑΜΟΥ	-ΔΡΗΣ	-ΚΟΥΤΖΟΚΟΥΛΟΣ	ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ	ΠΡΟΜΠΟΝΑΣ	ΧΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΑΝΑΠΛΙΩΤΗΣ	-ΔΡΙΝΗΣΑΝΤΕΣ	-ΚΟΥΤΖΟΥΚΗΣ	ΜΠΑΡΟΝΗ	ΠΡΟΠΟΛΙΑΝΟΣ	ΧΑΝΤΖΑΡΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ	-ΔΡΙΣΠΟΣ	-ΚΟΥΤΖΟΥΚΟΓΙΑΝΝΗΣ	ΜΠΑΡΟΝΤΖΗΣ	ΠΡΟΣΠΕΡΗΣ	ΧΑΝΤΖΗΣ
ΑΝΔΡΙΟΛΑΚΗΣ	-ΔΡΟΣΑΣ	-ΚΟΥΤΖΟΥΚΟΣ	ΜΠΑΡΤΑΣΑΡΟΣ	ΠΡΟΦΙΤΑΚΗΣ	ΧΑΝΤΖΟΣ
ΑΝΕΒΛΑΒΗΣ	-ΔΡΟΣΙΤΗΣ	-ΚΟΥΤΖΟΥΝΑΔΗΣ	ΜΠΑΡΤΟΛΟΜΑΙΟΣ	ΠΡΩΤΟΓΕΡΟΣ	ΧΑΡΒΑΛΙΑΣ
ΑΝΕΓΡΙΩΜΕΝΟΣ	-ΔΡΟΣΟΣ	-ΚΟΥΤΟΥΚΑΡΗΣ	ΜΠΑΣΜΑΣ	ΡΑΪΝΑΣ	ΧΑΡΧΑΛΙΑΣ
ΑΝΕΜΑΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ	--ΕΛΕΖΗ	-ΚΟΥΦΑΣ	ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ	ΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ	ΧΑΡΧΑΝΤΖΙΛΗΣ
ΑΝΕΜΟΓΙΑΚΟΥΜΟΣ	-ΕΥΔΑΙΜΟΣ	-ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ	ΜΠΑΤΗΣ	ΡΕΪΖΗΣ	ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΝΕΡΑΓΔΟΥ-	-ΖΑΖΑΝΗΣ	-ΚΡΑΥΓΑΣ	ΜΠΑΦΟΣ	ΡΕΜΑΝΤΙΝ	ΧΕΙΛΑΣ
ΑΝΕΦΑΝΤΑΚΗΣ	-ΖΑΪΡΗΣ	-ΚΡΗΤΙΚΟΣ	ΜΠΕΓΑΚΗΣ	ΡΕΦΕΝΕΣ	ΧΙΑΜΗΣ
ΑΝΕΦΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ	-ΖΑΚΥΘΗΝΟΣ-	-ΚΡΙΜΕΝΤΖΗΣ	ΜΠΕΛΕΓΡΑ	ΡΙΖΟΣ	ΧΙΑΝΟΥΜΙΡΑΚΗΣ
ΑΝΟΥΣΑΚΗΣ	-ΖΑΡΑΚΗΣ	-ΚΡΙΣΠΟΣ	ΜΠΕΛΙΤΖΑΚΗΣ	ΡΙΤΖΕΡΗΣ	ΧΙΩΤΗΣ
ΑΝΤΖΙΓΓΑΝΑΚΗΣ	-ΖΑΡΙΦΗΣ	-ΚΡΙΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ	ΜΠΕΛΙΤΖΑΣ	ΡΟΔΙΤΗΣ	ΧΟΝΤΖΙΑΣ
ΑΝΤΡΙΑΔΑΚΙΟΣ	-ΖΑΦΕΙΡΗΣ	-ΚΥΝΗΓΟΣ	ΜΠΕΛΙΩΤΗΣ	ΡΟΤΑΣ	ΧΟΡΕΥΤΗΣ
ΑΝΤΡΙΕΛΑΚΗΣ	-ΖΕΡΒΟΣ-	-ΚΥΠΡΑΙΟΣ	ΜΠΕΛΟΣ	ΡΟΥΓΓΕΡΗΣ	ΧΟΧΛΙΟΣ
ΑΝΤΡΟΝΙΚΟΣ	ΖΕΥΓΑΚΗΣ	ΚΥΡΚΟΣ	ΜΠΕΛΩΝΙΑΣ	ΡΟΥΜΠΕΡΤΟΣ	ΧΡΟΥΣΟΧΟΣ
ΑΝΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ	ΖΕΥΓΟΛΗΣ	ΚΩΒΑΙΟΣ	ΜΠΕΟΠΟΥΛΟΣ	ΡΟΥΣΙΑΣ	ΧΡΥΣΟΛΟΥΡΑΣ
ΑΞΩΤΑΚΗΣ	ΖΕΥΓΟΥΣ	ΛΑΜΠΑΚΗΣ	ΜΠΕΡΔΕΣΗΣ	ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ	ΧΩΜΑΤΙΑΝΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ	ΖΟΡΕΝΑΣ	ΛΑΜΠΑΣ	ΜΠΕΡΝΟΡΟΣ	ΡΩΜΑΝΟΣ	ΨΑΡΑΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΑΣ	ΖΟΡΟΣ	ΛΑΜΠΡΙΑΝΟΣ	ΜΠΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ	ΡΩΣΗΣ	ΨΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΡΓΑΝΗΣ	ΖΟΡΣ	ΛΑΟΥΔΑΣ	ΜΠΗΡΙΚΟΥ	ΣΑΒΑΣΙΛΑΚΗΣ	ΨΑΧΝΑΔΗΣ
ΑΡΓΙΤΗΣ	ΖΟΥΛΗΣ	ΛΑΡΔΗΣ	ΜΠΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ	ΣΑΒΒΑΣ	ΨΗΦΗΣ
ΑΡΓΥΡΗ	ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ	ΛΕΓΑΚΗΣ	ΜΠΙΤΖΙΑΣ	ΣΑΒΕΡΗΣ	ΨΙΑΚΟΣ
ΑΡΚΑΣ	ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ	ΛΕΚΑΣ	ΜΠΟΛΙΤΡΑΣ	ΣΑΪΝΗΣ	ΨΩΜΑΣ
ΑΡΜΑΣ	ΘΕΟΦΙΛΟΣ	ΛΕΜΟΝΙΤΗΣ	ΜΠΟΝΑΝΟΣ	ΣΑΛΑΜΟΥΡΑΣ
ΑΡΝΑΡΗΣ	ΘΕΡΓΙΑΝΟΣ	ΛΕΤΑΚΗΣ	ΜΠΟΡΗΣ	ΣΑΛΙΑΡΑΚΗΣ
ΑΡΦΑΝΟΣ	ΘΕΤΕΚΑΣ	ΛΕΥΚΑΡΗΣ	ΜΠΟΥΜΠΛΗΣ	ΣΑΛΙΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΡΧΟΛΟΣ	ΘΕΩΝΑΣ	ΛΕΦΚΑΣ	ΜΠΟΥΝΤΟΥΝΑΣ	ΣΑΝΟΥΔΟΣ
ΑΡΩΝΗΣ	ΚΑΒΑΛΑΣ	ΛΗΜΟΓΙΑΝΝΗΣ	ΜΠΟΥΡΓΑΚΗΣ	ΣΑΝΤΑΜΑΥΡΟΣ
ΑΣΗΜΟΠΕΤΡΙΤΗΣ	ΚΑΒΑΛΛΑΡΗΣ	ΛΗΝΑΡΑΣ	ΜΠΟΥΡΛΗΣ	ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΣ
ΑΤΤΑΛΕΙΩΤΗΣ	ΚΑΒΟΥΡΑΚΗΣ	ΛΙΑΝΟΣ	ΜΠΟΥΡΤΑΛΑΜΙΟΣ	ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΦΕΝΤΑΚΗΣ	ΚΑΒΟΥΡΑΣ	ΛΙΑΝΟΥΔΑΚΗΣ	ΜΠΟΥΤΖΑΡΑΚΗΣ	ΣΑΡΡΗΣ
ΑΦΕΝΤΙΚΟΣ	ΚΑΓΙΑΦΟΣ	ΛΙΒΑΧΗΣ	ΜΠΟΥΤΖΟΥΡΑΣ	ΣΑΧΑΣ
ΑΧΟΥΜΑΤΗΣ	ΚΑΖΑΝΟΒΑΣ	ΛΙΓΟΨΥΧΟΣ	ΜΠΟΥΦΑΣ	ΣΕΡΓΗΣ
ΒΑΒΟΥΛΑΣ	ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ	ΛΙΝΑΡΔΟΣ	ΜΠΡΑΕΡΗ	ΣΕΡΤΖΑΚΟΣ
ΒΑΒΟΥΝΗΣ	ΚΑΚΑΛΙΩΡΗΣ	ΛΙΟΚΑΜΕΝΟΣ	ΜΥΚΟΝΙΑΤΗΣ	ΣΙΓΑΛΑΣ
ΒΑΒΥΛΩΝΗΣ	ΚΑΛΑΒΡΟΣ	ΛΙΟΝΤΗΣ	ΜΥΡΙΑΒΑΛΕΣ	ΣΙΓΑΛΑΣ
ΒΑΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ	ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΗΣ	ΛΙΠΑΡΗΣ	ΝΑΡΟΔΟΣ	ΣΙΜΙΤΙΚΟΛΟΥ
ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΣ	ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ	ΛΟΪΖΟΣ	ΝΕΝΕΣ	ΣΙΜΟΥΤΟΣ
ΒΑΡΑΝΗΣ	ΚΑΛΑΜΠΑΚΗΣ	ΛΟΝΓΓΙΝΟΣ	ΝΙΖΗΡΗΣ	ΣΙΝΜΟΣ
ΒΑΡΒΑΤΑΚΗΣ	ΚΑΛΑΤΡΟΓΜΕΝΟΣ	ΛΟΥΓΓΕΡΗΣ	ΝΙΚΟΛΑΡΑΚΗΣ	ΣΙΟΠΑΤΗΣ
ΒΑΡΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ	ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ	ΛΟΥΚΗΣ	ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ	ΣΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΑΡΒΑΤΟΥ	ΚΑΛΒΟΣ	ΛΟΥΛΟΣΑΜΑΓΗΣ	ΝΙΣΥΡΙΟΣ	ΣΚΑΛΙΑΡΗΣ
ΒΑΡΔΑΡΑΚΗΣ	ΚΑΛΙΑΤΖΗΣ	ΛΟΥΜΠΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ	ΝΟΜΙΚΟΣ	ΣΚΑΡΕΝΤΖΟΣ
ΒΑΡΣΑΜΑΝΗΣ	ΚΑΛΙΒΟΥΡΤΖΗΣ	ΛΟΥΜΠΑΣ	ΝΤΑΚΟΡΟΝΙΑΣ	ΣΚΙΑΤΗΣ
ΒΑΣΑΛΑΚΗΣ	ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ	ΛΟΥΡΔΑΣ	ΝΤΑΚΟΥΝΤΡΗΣ	ΣΚΙΖΑΚΗΣ
ΒΑΣΑΛΟΣ	ΚΑΛΛΙΑΡΧΟΣ	ΛΟΥΡΔΗΣ	ΝΤΑΛΙΑΠΛΕΡΑΣ	ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ	ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΗ	ΛΥΚΑΡΗΣ	ΝΤΑΜΕΝΤΖΟΣ	ΣΚΛΗΡΟΣ
ΒΑΦΙΑΣ	ΚΑΛΜΠΟΣ	ΜΑΓΑΛΥΝΗΣ	ΝΤΑΜΙΓΟΣ	ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ
ΒΕΓΓΙΑΣ	ΚΑΛΟΓΕΙΤΟΝΑΣ	ΜΑΓΕΡΑ	ΝΤΑΜΟΥΛΗΣ	ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ
ΒΕΛΩΝΗΣ	ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ	ΜΑΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ	ΝΤΑΜΠΑΚΗΣ	ΣΚΟΥΛΑΤΟΣ
ΒΕΝΕΤΖΙΑΝΟΣ	ΚΑΛΟΤΑΣ	ΜΑΖΑΡΗΣ	ΝΤΑΜΠΗΣ	ΣΚΟΥΛΗΚΑΣ
ΒΕΝΤΟΥΡΗΣ	ΚΑΛΥΒΑΣ	ΜΑΘΑΙΟΣ	ΝΤΑΝΕΖΗΣ	ΣΚΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ
ΒΕΡΝΙΚΟΣ	ΚΑΜΗΛΑΡΑΚΗΣ	ΜΑΘΙΟΣ	ΝΤΑΠΛΗΣΙΑΣ	ΣΚΥΛΑΚΗΣ
ΒΙΑΡΟΣ	ΚΑΝΑΓΙΑΣ	ΜΑΪΤΟΣ	ΝΤΑΠΟΛΑΣ	ΣΜΑΪΛΗΣ
ΒΙΖΑΤΟΣ	ΚΑΝΚΑΝΗΣ	ΜΑΚΑΝΑΡΗΣ	ΝΤΕ ΓΑΝΟΣ	ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ
ΒΙΖΗΣ	ΚΑΝΤΑΜΠΙΤΗΣ	ΜΑΚΕΛΑΡΕΣ	ΝΤΕΓΑΪΤΑΣ	ΣΟΥΛΑΡΗΣ
ΒΛΑΣΤΟΣ	ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ	ΜΑΚΤΟΣ	ΝΤΕΛΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΣ	ΣΟΥΜΜΑΡΙΠΑΣ
ΒΛΑΧΑΚΗΣ	ΚΑΠΟΣ	ΜΑΛΑΤΕΣΤΑΣ	ΝΤΕΛΛΑ ΡΟΚΚΑΣ	ΣΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΟΛΑΡΑΣ	ΚΑΠΟΥΝΗΣ	ΜΑΜΟΥΚΑΣ	ΝΤΕΛΛΑΝΑΒΕΣ	ΣΠΑΘΑΡΟΣ
ΒΟΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ	ΚΑΠΡΑΝΑΚΗΣ	ΜΑΜΟΥΝΑ	ΝΤΕΣΤΕΣ	ΣΠΑΝΙΟΛΟΣ
ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ	ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΑΚΗΣ	ΜΑΝΑΣ	ΝΤΗΝΙΑΚΟΣ	ΣΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ	ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ	ΜΑΝΓΓΑΚΗΣ	ΝΤΟΝΑΔΟΣ	ΣΠΑΝΟΣ
ΓΑΒΑΛΑΣ	ΚΑΡΑΚΥΡΗΣ	ΜΑΝΓΓΟΣ	ΝΤΟΝΤΟΥΛΟΣ	ΣΠΑΡΤΑΛΗΣ
ΓΑΒΡΑΝΟΣ	ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ	ΜΑΝΙΟΣ	ΝΤΟΥΝΑΒΗΣ	ΣΤΑΚΤΙΑΣ
ΓΑΒΡΑΣ	ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ	ΜΑΝΟΥΣΟΣ	ΝΤΡΑΟΥΜΑΝΑΚΗΣ	ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΣ
ΓΑΒΡΙΑΝΟΣ	ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΙΔΙΟΣ	ΜΑΝΤΑΚΑΣ	ΞΕΝΑΚΗΣ	ΣΤΑΜΕΛΗΣ
ΓΑΒΡΙΗΛ	ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ	ΜΑΝΤΑΚΗΣ	ΞΕΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ	ΣΤΑΜΠΑΚΟΣ
ΓΑΖΗΣ	ΚΑΡΑΝΤΖΙΑΣ	ΜΑΝΤΑΣ	ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ	ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ
ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ	ΚΑΡΑΝΤΟΥ	ΜΑΝΤΡΑΙΟΣ	ΞΕΝΟΣ	ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ
ΓΑΛΑΝΟΣ	ΚΑΡΒΟΥΝΑΡΗΣ	ΜΑΝΩΛΑΣ	ΞΟΔΙΑΡΗΣ	ΣΤΕΛΙΑΝΟΥ
ΓΑΛΑΝΤΕΣ	ΚΑΡΕΓΛΑΣ	ΜΑΝΩΛΗΣ	ΞΥΛΙΚΗΣ	ΣΤΕΦΑΝΑ
ΓΑΛΑΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ	ΚΑΡΕΝΤΖΟΣ	ΜΑΡΑΓΓΟΣ	ΟΡΦΑΝΟΣ	ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
ΓΑΛΑΤΟΓΛΟΥ	ΚΑΡΜΠΟΣ	ΜΑΡΑΚΗΣ	ΠΑΓΙΑΝΝΗ	ΣΤΡΑΤΗΣ
ΓΑΡΔΑΡΑΣ	ΚΑΡΠΟΝΤΙΝΗΣ	ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ	ΠΑΔΙΑΤΗΣ	ΣΤΡΟΥΒΑΛΗΣ
ΓΑΡΔΑΣΗΣ	ΚΑΣΕΛΟΣ	ΜΑΡΓΙΟΡΑΣ	ΠΑΖΑΡΑΣ	ΣΤΡΟΥΜΟΣ
ΓΑΡΔΕΛΗΣ	ΚΑΣΚΑΝΗΣ	ΜΑΡΗΣ	ΠΑΛΑΣ	ΣΤΡΟΥΜΠΕΛΟΣ
ΓΑΣ	ΚΑΣΤΕΛΛΑΝΟΣ	ΜΑΡΙΝΑΚΗ	ΠΑΛΙΑΤΖΗΣ	ΣΥΡΙΑΝΟΣ
ΓΑΣΠΑΡΙΝΗΣ	ΚΑΣΤΡΗΣ	ΜΑΡΙΝΟΣ	ΠΑΛΙΟΣ	ΣΥΡΙΓΟΣ
ΓΑΤΟΣ	ΚΑΤΕΛΟΥΖΟΣ	ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΙΟΣ	ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ	ΣΦΥΡΟΓΥΡΟΣ
ΓΓΙΛΗΣ	ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ	ΜΑΡΚΑΡΑΚΗΣ	ΠΑΝΙΟΛΟΣ	ΤΑΓΑΡΗΣ
ΓΓΙΛΙΟΣ	ΚΑΤΖΑΛΕΠΡΗΣ	ΜΑΡΚΟΣ	ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΑΓΑΡΗΣ
ΓΕΜΑΛΙΑΡΗΣ	ΚΑΤΖΙΑΝΗΣ	ΜΑΡΜΑΡΑΣ	ΠΑΝΤΑΛΟΥΦΟΣ	ΤΑΜΑΝΙΤΗΣ
ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ	ΚΑΤΖΙΓΙΑΝΝΗΣ	ΜΑΡΜΑΡΟΚΟΠΟΣ	ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ	ΤΑΜΕΝΤΖΟΣ
ΓΕΡΑΡΔΗΣ	ΚΑΤΖΙΜΠΑΣ	ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ	ΠΑΝΤΙΚΑΚΗΣ	ΤΑΝΑΝΣ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ	ΚΑΤΖΟΥΛΑΚΗΣ	ΜΑΡΟΥΛΉΣ	ΠΑΝΤΟΛΑΙΟΣ	ΤΑΤΑΡΑΚΗΣ
ΓΕΡΟΝΤΗΣ	ΚΑΤΖΟΥΛΗΣ	ΜΑΡΟΥΣ	ΠΑΞΙΜΑΔΑΣ	ΤΖΑΜΕΝΟΥΚΟΣ
ΓΕΡΟΥΓΙΑΝΝΗΣ	ΚΑΤΖΟΥΡΗΣ	ΜΑΡΤΖΕΛΑΣ	ΠΑΞΙΜΑΔΗΣ	ΤΖΑΜΠΟΥΝΑΡΗΣ
ΓΕΡΟΥΜΑΝΩΛΗΣ	ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ	ΜΑΡΤΖΕΛΟΣ	ΠΑΞΙΜΑΔΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΖΑΝΕΤΗ
ΓΕΡΩΝΥΜΟΣ	ΚΑΤΙΝΑΣ	ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ	ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ	ΤΖΑΝΕΤΗΣ
ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ	ΚΑΤΡΕΦΤΑΚΗΣ	ΜΑΣΤΡΑΠΗΛΙΑΣ	ΠΑΠΑΔΙΑΣ	ΤΖΑΝΕΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΝΗΣ	ΚΑΦΑΝΙΤΗΣ	ΜΑΤΑΚΗΣ	ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ
ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ	ΚΑΨΙΚΑ	ΜΑΤΤΙΣΤΑ	ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΖΑΝΙΝΗΣ
ΓΙΑΜΑΝΗΣ	ΚΑΨΟΧΕΙΛΗΣ	ΜΑΥΛΙΣΤΗΣ	ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ	ΤΖΑΟΥΣΑΚΗΣ
ΓΙΑΜΟΥΡΗΣ	ΚΕΚΑΣ	ΜΑΥΡΕΑΣ	ΠΑΠΟΥΔΑΣ	ΤΖΑΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΜΠΟΥΡΑΣ	ΚΕΝΤΕΣ	ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ	ΠΑΡΑΚΑΛΕΤΟΣ	ΤΖΑΡΟΥΧΑΣ
ΓΙΑΝΝΑΣ	ΚΕΦΑΛΑΣ	ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ	ΠΑΡΑΝΜΠΟΥΛΟΣ	ΤΖΕΛΕΠΗΣ
ΓΙΑΝΝΟΥΤΖΟΣ	ΚΙΑΤΗΣ	ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΑΚΗΣ	ΠΑΡΑΡΑΣ	ΤΖΕΡΙΝΗΣ
ΓΙΑΤΡΟΣ	ΚΙΛΙΟΣ	ΜΕΪΜΕΤΑΚΗΣ	ΠΑΡΔΑΝΛΟΣ	ΤΖΕΤΕΣ
ΓΙΑΤΡΟΥΔΑΚΗΣ	ΚΙΜΟΥΛΙΩΤΗΣ	ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΣ	ΠΑΡΖΑΛΗΣ	ΤΖΙΛΙΚΟΥΡΔΗΣ
ΓΙΕΡΗΣ	ΚΙΟΕΟΥΡΑΚΗΣ	ΜΕΛΟΥΡΑΝΤΖΟΣ	ΠΑΡΙΑΜΗΣ	ΤΖΙΛΟΜΕΡΗΣ
ΓΙΖΗΣ	ΚΙΤΡΙΛΑΚΗΣ	ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ	ΠΑΡΙΑΝΟΣ	ΤΖΙΝΤΙΛΑΚΗΣ
ΓΙΜΕΛΙΑΡΗΣ	ΚΙΤΡΙΛΗΣ	ΜΕΡΜΗΓΓΑΣ	ΠΑΡΠΑΡΑΝΗΣ	ΤΖΙΝΤΙΛΗ
ΓΙΟΥΡΓΟΣ	ΚΛΑΜΜΕΝΟΣ	ΜΗΝΙΑΤΗΣ	ΠΑΣΑΓΕΝΙΤΗΣ	ΤΖΙΡΙΩΤΗΣ
ΓΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ	ΚΛΟΣΤΟΜΑΛΛΗΣ	ΜΗΤΡΟΛΙΑΝΟΣ	ΠΑΣΚΑΛΗΣ	ΤΖΙΡΟΣ
ΓΙΡΑΡΔΗΣ	ΚΛΟΥΒΑΤΟΣ	ΜΙΚΕΛΕΣ	ΠΑΣΤΡΙΚΟΣ	ΤΖΙΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΥΔΗΣ	ΚΟΪΝΑΡΗ	ΜΙΛΕΟΣ	ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΖΙΦΕΡΑΚΗΣ
ΓΚΑΝΑΓΙΑΣ	ΚΟΪΝΗΣ	ΜΙΛΗΔΑΚΗΣ	ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ	ΤΖΙΧΝΙΑΣ
ΓΚΙΑΟΥΡΑΚΗΣ	ΚΟΚΚΙΝΟΣ	ΜΙΡΙΚΗ	ΠΕΝΤΑΔΗΣ	ΤΖΟΤΖΟΛΗΣ
ΓΚΟΥΦΑΣ	ΚΟΚΚΟΣ	ΜΙΧΑΛΙΤΖΗΣ	ΠΕΠΟΝΗΣ	ΤΖΟΥΝΑΚΗΣ
ΓΛΑΚΑ	ΚΟΛΟΝΑ	ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ	ΠΕΡΑΟ	ΤΖΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΛΗΝΑ	ΚΟΜΗΤΑΣ	ΜΙΧΕΛΕΤΟΣ	ΠΕΡΓΑΝΤΗΣ	ΤΗΝΙΑΚΟΣ
ΓΛΙΜΙΔΑΚΗΣ	ΚΟΜΝΗΝΟΣ	ΜΟΔΙΝΟΥ	ΠΕΡΙΚΟΣ	ΤΟΥΛΑΝΗΣ
ΓΛΙΜΙΔΑΣ	ΚΟΝΣΕΡΒΑΣ	ΜΟΛΗΡΗΣ	ΠΕΡΚΟΥΛΟΣ	ΤΟΥΛΟΥΚΑΣ
ΓΛΙΝΟΣ	ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ	ΜΟΛΙΤΡΗΣ	ΠΕΡΟΣ	ΤΟΥΛΟΥΠΗΣ
ΓΛΥΚΗΣ	ΚΟΝΤΕΣ	ΜΟΣΚΙΩΤΗΣ	ΠΕΡΟΥΤΖΑΝΕΣ	ΤΟΥΡΛΙΑΣ
ΓΟΡΓΟΓΡΙΣΠΕΡΟΣ	ΚΟΝΤΖΑΛΑΣ	ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ	ΠΕΡΠΙΡΗΣ	ΤΟΥΡΣ
ΓΟΡΓΟΓΥΡΗΣ	ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ	ΜΟΣΧΟΝΑΣ	ΠΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ	ΤΟΥΤΟΥΡΛΙΑΣ
ΓΟΤΗΣ	ΚΟΝΤΟΠΕΤΡΟΥ	ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ	ΠΕΤΙΝΑΚΗΣ	ΤΟΥΧΑΝΤΑΚΗΣ
ΓΟΥΛΙΑΜΑ	ΚΟΝΤΟΠΙΔΗΣ	ΜΟΣΧΟΥ	ΠΕΤΟΥΣ	ΤΡΑΠΕΖΟΝΤΕΑ
ΓΟΥΛΙΑΡΜΑΚΗ	ΚΟΝΤΟΣ	ΜΟΥΛΑΡΟΥ	ΠΕΤΡΙΝΟΛΗΣ	ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
ΓΟΥΛΙΑΡΜΗΣ	ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΣ	ΜΟΥΝΟΥΧΑΚΗΣ	ΠΕΤΡΙΤΗΣ	ΤΡΙΒΙΖΑΣ
ΓΟΥΝΑΡΗΣ	ΚΟΝΤΟΦΡΕΟΣ	ΜΟΥΡΟΝΗΣ	ΠΕΤΡΟΚΟΛΑΚΗΣ	ΦΑΚΙΝΟΣ
ΓΟΥΝΤΡΑΚΗΣ	ΚΟΡΑΚΑΣ	ΜΟΥΡΟΥΖΙΝΗΣ	ΠΕΤΡΟΥ	ΦΑΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΣ	ΚΟΡΑΚΙΤΗΣ	ΜΟΥΡΟΥΝΗΣ	ΠΗΤΙΛΑΙΟΣ	ΦΑΡΑΓΓΑΡΗΣ
ΓΡΑΤΖΙΑΣ	ΚΟΡΔΟΛΑΙΜΟΣ	ΜΟΥΣΕΛΙΜΗΣ	ΠΙΚΟΛΟΣ	ΦΑΡΑΟΣ
ΓΡΙΜΑΛΔΗΣ	ΚΟΡΟΓΕΝΑΚΗΣ	ΜΟΥΣΚΑΡΔΑΣ	ΠΙΚΟΥΛΟΣ	ΦΑΣΟΛΑΣ
ΓΡΙΜΑΝΗΣ	ΚΟΡΟΝΕΛΛΟΣ	ΜΟΥΤΖΟΥΝΗΣ	ΠΙΠΕΡΟΜΜΑΤΗΣ	ΦΑΦΛΑΟΣ
ΓΡΙΜΠΙΑΣ	ΚΟΡΤΕΑΝΟΣ	ΜΟΥΤΟΥΛΑΣ	ΠΙΤΑΡΑΣ	ΦΕΟΥΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΙΠΓΩΤΗΣ	ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ	ΜΠΑΒΕΝΤΖΟΣ	ΠΛΑΣΤΗΡΗΣ	ΦΕΡΕΝΤΑΚΗΣ
ΓΡΙΣΠΟΣ	ΚΟΣΚΙΝΑΣ	ΜΠΑΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ	ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΚΗ	ΦΙΚΑΣ
ΓΡΙΦΟΣ	ΚΟΤΑΚΗΣ	ΜΠΑΓΓΑΛΟΣ	ΠΟΘΗΤΟΣ	ΦΙΝΟΤΟΣ
ΓΥΑΛΙΑΣ	ΚΟΤΙΛΗΣ	ΜΠΑΓΙΑΣ	ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ	ΦΛΑΜΠΟΥΡΟΣ
ΓΥΑΛΙΝΟΣ	ΚΟΥΒΑΝΤΙΣΜΕΝΟΣ	ΜΠΑΔΙΑΤΗΣ	ΠΟΛΙΤΗΣ	ΦΛΟΚΑΣ
	ΚΟΥΪΝΗΣ	ΜΠΑΖΑΡΑΣ	ΠΟΛΥΔΟΥΚΑΤΟΥΣ	ΦΟΡΤΖΟΣ
	ΚΟΥΛΕΤΗΣ http://orinosaxotis.blogspot.gr/2015/11/17.html  ΟΡΕΙΝΟΣ ΑΞΩΤΗΣ email: giorgos.manolas@yahoo.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επώνυμα της Νάξου τον 17ο αιώνα"