Τουρκικό θέατρο του παραλόγου

Αν η κατάσταση που διαμορφώνεται από τις αρχές του 2016 μέσα στην αυλή και στην γειτονιά μας δεν ήταν τόσο σοβαρή και επικίνδυνη, θα μπορούσε να προσφέρει άφθονο γέλιο με τα καμώματα του δίδυμου των νέο-οθωμανών «σουλτάνων» Ερντογάν και Νταβούτογλου.

Οι ηγέτες της σημερινής Τουρκίας αποτελούν τους παραγωγούς, τους σεναριογράφους, τους σκηνοθέτες και τους πρωταγωνιστές ενός κάκιστου Τουρκικού θεάτρου του παραλόγου που παίζεται στην Τουρκική και Διεθνή πολιτική σκηνή εδώ και χρόνια και αναμένεται να φθάσει στην κορύφωση του το τρέχον έτος 2016. 

Μέσα στην Τουρκία περιφρονούνται προκλητικά ακόμα και τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα (ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η φίμωση, εδώ και 45 χρόνια, της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης για την οποία «τρέχει» διεθνής έκκληση για την επαναλειτουργία της) ή οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, έξω όμως από την Τουρκία είναι «απαιτητό» οτιδήποτε συμφέρει στην Τουρκία, όσο παράλογο και εξωφρενικό και αν είναι!

Ο πόλεμος στην Συρία και στο Ιράκ είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το προσφυγικό πρόβλημα που «συμπαρασύρει» εκατομμύρια οικονομικών μεταναστών τα οποία προσκαλούνται στην Τουρκία όχι μόνο για να χρησιμοποιηθούν σαν όπλο εκβιασμού απέναντι στην Ευρώπη, αλλά και για να εποικήσουν την Ελλάδα αξιοποιώντας πλήρως την πολιτική «ελεύθερων δομών φιλοξενίας» της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης.

Ας παρακολουθήσουμε όμως μερικές «σκηνές» του έργου από τις αρχές του τρέχοντος έτους (2016) μέσα από την καθημερινή ειδησεογραφία:

Με την είσοδο του καινούργιου χρόνου (2/1/2016), ο φόβος της Ρωσικής απειλής (Ανάγκα και Τούρκοι πείθονται) παρουσίασε στην διεθνή σκηνή ένα γλυκύτατο και συναινετικό νεο-οθωμανό «σουλτάνο» Ρ.Τ. Ερντογάν: «Το Ισραήλ έχει ανάγκη από μια χώρα όπως η Τουρκία στην περιοχή. Πρέπει επίσης να παραδεχθούμε το γεγονός ότι και εμείς έχουμε ανάγκη το Ισραήλ. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην περιοχή. Εάν εφαρμοστούν με ειλικρίνεια αμοιβαία μέτρα, η εξομάλυνση (των σχέσεων μας με το Ισραήλ) θα συνεχιστεί». 

Στην Αγγλόφωνη έκδοση της «Χουριέτ» (3/1/2016) ο νοµπελίστας συγγραφέας Ορχάν Παµούκ άσκησε δριμεία κριτική στην Ευρώπη κατηγορώντας την ότι «ξέχασε όλες τις αξίες της», ότι κάνει τα «στραβά µάτια» για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης στην Τουρκία, µε αντάλλαγμα την συνεργασία της τελευταίας στην αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος και στην καταπολέμηση του ISIS. 

Στις 8/1/2016 ένα συγκλονιστικό άρθρο-κατηγορώ του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου και εκδότη Σενέρ Λεβέντ εναντίον του νέο-σουλτάνου της Άγκυρας (αναδημοσιεύεται στο άρθρο μας «Τουρκοκύπριος προς Ερντογάν: Μυρίζεις αίμα και θάνατο!») αποκαλύπτει σε όλο της το μεγαλείο την αποκρουστική νέο-οθωμανική πολιτική της Τουρκίας απέναντι σε Τουρκοκύπριους, Ελληνοκύπριους, Κούρδους κ.α.

Στις 9/1/2016 έγινε γνωστό ότι Βρετανικό Δικαστήριο αποδέχτηκε  αίτημα επτά Κυπρίων πολιτών να δεσμευθούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί Τούρκων διπλωματών που υπηρετούν στη Βρετανία. Έξαλλοι οι Τούρκοι ζήτησαν από την Βρετανία «εξηγήσεις» απειλώντας να «επηρεάσουν το καλό κλίμα στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού»! Η Βρετανική Κυβέρνηση έσπευσε να κάνει μια πρωτοφανή,  προκλητική και προσβλητική για την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της Βρετανικής δικαιοσύνης παρέμβαση με ένα 15σέλιδο υπόμνημα προς το Ανώτερο Δικαστήριο, με αποτέλεσμα την ημέρα άφιξης του νέο-οθωμανού πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου στην Βρετανία (18/1/2016) να εκδοθεί δικαστική απόφαση ακύρωσης του προσωρινού παγώματος των Τουρκικών κεφαλαίων!

Στις 15/1/2016, σύμφωνα με το Τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, δώδεκα Καθηγητές Πανεπιστημίου συνελήφθησαν από τις αρχές ασφαλείας στην Τουρκία με τις κατηγορίες «προσβολής του κράτους» και της «εμπλοκής σε τρομοκρατική προπαγάνδα» διότι υπέγραψαν κοινή δήλωση με την οποία αποκήρυσσαν τις επιχειρήσεις του Τουρκικού Στρατού στα νοτιοανατολικά της χώρας κατά των Κούρδων ανταρτών. Την ίδια  προκήρυξη στην οποία γίνεται λόγος για «σκόπιμη σφαγή» των Κούρδων και άλλων λαών στην περιοχή και τίτλο «Δεν θα είμαστε μέρος σε αυτό το έγκλημα», υπέγραψαν συνολικά 1.200 άτομα από την Τουρκία και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων και δύο δημοσιογράφοι της Cumhuriyet  που φυλακίστηκαν στις 26 Νοεμβρίου 2015 γιατί τόλμησαν να αποκαλύψουν, με αδιάσειστες αποδείξεις, την αποστολή φορτίου όπλων από την ΜΙΤ προς τους τζιχαντιστές του ISIS!

Την επομένη (16/1/2016) οι συλλήψεις αυξήθηκαν και Τουρκικά Πανεπιστήμια ξεκίνησαν πειθαρχικές διώξεις κατά 60 τουλάχιστον Καθηγητών ή ερευνητών τους που υπέγραψαν την δήλωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δια της εκπροσώπου της για Εξωτερικές Υποθέσεις, καταδίκασε τις συλλήψεις τονίζοντας πως πρόκειται για «μια εξαιρετικά ανησυχητική εξέλιξη». Ο Βρετανός πρεσβευτής στην Άγκυρα Richard Moore εξέφρασε ανησυχία «για τις ανακρίσεις που διεξάγονται εναντίον ακαδημαϊκών δασκάλων που διαμαρτύρονται για τις επιχειρήσεις στα Νοτιοανατολικά της Τουρκίας», ενώ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ John Kirby δήλωσε πως οι ΗΠΑ «παρακολουθούν με ανησυχία την επίθεση που έχει εξαπολύσει η Τουρκική Κυβέρνηση στους ακαδημαϊκούς που επικρίνουν την πολιτική της». 

Στις 18/1/2016 ο Γενικός Εισαγγελέας της Άγκυρας διέταξε έρευνα κατά του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου για προσβολή του Προέδρου Ερντογάν, επειδή τον αποκάλεσε «απατεώνα δικτάτορα» (diktator bozuntusu) στο 35ο Γενικό Συνέδριο του κόμματός του 48 ώρες νωρίτερα!

Την ίδια ημέρα ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου απείλησε κυνικά πως «Αν η ΕΕ δεν δώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για την αντιμετώπιση του προσφυγικού θα ανοίξουμε κυριολεκτικά τα σύνορά μας» θεωρώντας πως τα 3 δις Ευρώ που λαμβάνει σαν βοήθεια η Τουρκία αποτελούν… ψίχουλα! Με άλλα (μη «διπλωματικά») λόγια η Τουρκία θέλει πάρα πολλά χρήματα όχι για να ανοίξει τα σύνορα της που είναι ορθάνοιχτα εδώ και 20 χρόνια, αλλά για να «περιορίσει λίγο» το άνοιγμα αυτό (Σχετικό είναι το άρθρο μας 8/2/2016 με τίτλο «Τα σαπιοκάραβα του θανάτου, οι «αφίξεις» και οι απελάσεις από το 1991»)

Στις 19/1/2016 «επιστρατεύτηκε» ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Τουρκικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Επιτελικός Συνταγματάρχης εν αποστρατεία Umit Yalım, για να αμφισβητήσει Ελληνικές βραχονησίδες στο Αιγαίο με «αναλυτικές» δηλώσεις «κατά» της Τουρκικής Κυβέρνησης:  «Το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο, στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, εμπόδισε Τουρκικά αεροσκάφη να πετάξουν πάνω από το νησί μας, το Φαρμακονήσι και το δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του. Το ίδιο κάνει και τώρα δημοσιεύοντας την πτήση Τουρκικού ελικοπτέρου πάνω από την Τουρκική νήσο Ζουράφα». 

Η Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ Ayelet Shaked σε ομιλία της (21/1/2016) στα πλαίσια του ετήσιου συνεδρίου του Εβραϊκού Ινστιτούτου INSS (Institute for National Security Studies) δήλωσε πως «Το Ισραήλ πρέπει να προωθήσει ανοικτά την ίδρυση Κουρδικού κράτους μιας κρατικής οντότητας φιλικής προς το Ισραήλ, που θα δημιουργηθεί μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν».

Η Τουρκία απαίτησε από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, καθ΄ οδό προς την επίσημη επίσκεψη του στην Περσία (5/2/2016) και προκειμένου να χορηγηθεί άδεια υπερπτήσης πάνω από τον Τουρκικό εναέριο χώρο, να μην ανεφοδιαστεί στην Ρόδο γιατί το αεροπλάνο που τον μετέφερε ήταν στρατιωτικό και το νησί της Ρόδου πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένο (Σχετικό είναι το άρθρο μας 5^ης Φεβρουαρίου 2009 με τίτλο «Ελληνικά νησιά του Αιγαίου & τουρκικός επεκτατισμός»). Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος άλλαξε σχέδιο πτήσης φθάνοντας στο Ιράν μέσω Αιγύπτου, Κύπρου, Ιορδανίας και Σαουδικής Αραβίας με ενδιάμεσο ανεφοδιασμό στην Αίγυπτο.

Στις 29/1/2016 υπήρξαν δύο πολύ σημαντικές «σκηνές» στο Τουρκικό θέατρο του παραλόγου:

α) Δόθηκαν στην δημοσιότητα τρεις διεθνείς εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώµατα στην Τουρκία (Freedom House, Transparency  International και Human Rights  Watch) με κοινό συμπέρασμα την απομάκρυνση της Τουρκίας από την Δημοκρατία. Η έκθεση του Human Rights Watch εστιάζει στα θέματα της βίας στα νοτιοανατολικά, στην φίμωση των ΜΜΕ και στην προσφυγική κρίση αναφέροντας πως τα δικαστήρια χρησιμοποιούνται για την δίωξη όσων ασκούν κριτική στο κράτος και προβλέποντας «σκοτεινούς καιρούς» για την Τουρκία. Η έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας (Transparency  International) αναφέρει ότι η κατάσταση στην Τουρκία χειροτερεύει µε γοργούς ρυθμούς (ελευθερία του Τύπου, διαφάνεια στις δημόσιες προμήθειες και ανεξαρτησία στη δικαιοσύνη)  κατατάσσοντας την Τουρκία 5.η σε ταχύτητα επιδείνωσης. Τέλος η έκθεση του Freedom House αναφέρει ότι η ΕΕ ανέχεται τις αυταρχικές τάσεις της Τουρκίας  (επιδρομή στον Όμιλο Koza İpek, πρόστιμα στα διυλιστήρια πετρελαίου του Ομίλου Koτç, ανάληψη της BankAsya από το κράτος, προσαγωγή «αντιφρονούντων» επιχειρηματιών, προεκλογική εκστρατεία Ερντογάν υπέρ του ΑΚΡ κατά παράβαση του Τουρκικού Συντάγματος, διαφθορά δικαστών µέσω διορισμών, προαγωγών, χρηματοδότησης) προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση.

(β) Δημοσίευμα της εφημερίδας «Χουριέτ» προαναγγέλλει την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση που έγινε στην Άγκυρα το απόγευμα της Τετάρτης 17 Φεβρουαρίου 2016 δύο και πλέον εβδομάδες νωρίτερα αναφέροντας ότι, σύμφωνα με την Τουρκική ΜΙΤ «δύο μέλη  του DHKP-C τα οποία κατηγορούνται ο μεν ένας για την δολοφονία του Σαµπαντζί ο δε άλλος για την επίθεση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, σχεδιάζουν «συγκλονιστικό επεισόδιο» στην Τουρκία. Η ΜΙΤ με «μυστική και επείγουσα» προειδοποίηση προς όλες τις Διευθύνσεις Ασφαλείας ζήτησε να αυξηθεί ο αριθμός των αστυνομικών περιπολιών, κυρίως στις συνοριακές πύλες, στα κτίρια των Διευθύνσεων και Ασφαλείας, σε κρίσιμα σημεία δημόσιων ιδρυμάτων και σε γραφεία πολιτικών κομμάτων.

Στις 8/2/2016 έγιναν γνωστές αλλεπάλληλες επικοινωνίες του Τούρκου ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Τ. Κέρι: 24 Ιανουαρίου 2016 (τηλεφωνικά), 26 Ιανουαρίου (στο Στρασβούργο), 29 Ιανουαρίου (τηλεφωνικά), 1 Φεβρουαρίου (από την Χιλή τηλεφωνικά), 2 Φεβρουαρίου (από το Περού τηλεφωνικά) και 6 Φεβρουαρίου (τηλεφωνικά). Πιθανή αιτία, η επίσκεψη Αμερικανικής αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον ειδικό απεσταλμένο του διεθνούς συνασπισμού που μάχεται το ΙΚ στη Συρία και το Ιράκ Μπρετ Μακ Γκούργκ και την συνάντησή της με μέλη της Κουρδικής πολιτοφυλακής YPG που ελέγχει, μεταξύ άλλων περιοχών και το Κομπάνι.

Το αποτέλεσμα των επαφών φαίνεται από τις εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον της Αμερικής του νέο-οθωμανού «σουλτάνου» Ρ.Τ.Ερντογάν σε Τούρκους δημοσιογράφους, κατά την επιστροφή του από την Λατινική Αμερική (9/2/2016): «Πως μπορούμε να σας εμπιστευτούμε; Ποιος είναι ο εταίρος σας, εγώ ή οι τρομοκράτες στο Κομπάνι; Δέχεστε ότι το ΡΚΚ είναι τρομοκρατική οργάνωση; Τότε γιατί δεν χαρακτηρίζετε και το PYD και το YPG ως τρομοκρατικές οργανώσεις;»

Σύμφωνα με δημοσίευμα (11/2/2016) της παλαιότερης εφημερίδας της Τουρκίας Cumhuriyet (Ιδρύθηκε στις 7 Μαΐου 1924) υπάρχουν ψίθυροι στα πολιτικά παρασκήνια για «βαθιά διχογνωμία» μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας Ρ. Ταγίπ Ερντογάν και του Πρωθυπουργού Αχµέτ Νταβούτογλου με βασικό σημείο «τριβής» την μη «διαβούλευση» του Προέδρου σε σημαντικές αποφάσεις που λαμβάνει ο Αχµέτ Νταβούτογλου μόνος του. 

Στις 12/2/2016 η Ελλάδα δέχτηκε την συμμετοχή του ΝΑΤΟ στις «διεθνείς προσπάθειες ανακοπής της παράνομης μετανάστευσης και της παράνομης διακίνησης στο Αιγαίο». Στην αντίπερα όχθη, ο νέο-σουλτάνος Ρ.Τ. Ερντογάν έδινε μια ακόμα παράσταση απειλών προς την Δύση για το προσφυγικό: «Με συγχωρείτε αλλά δεν γράφει «κορόιδο» στο κούτελό µας. Πόσους πρόσφυγες πήραν οι άλλες χώρες; Άλλος πήρε 100, άλλος 300, άλλος 500, άλλος 1000. Υπομονή, υποµονή, υποµονή, αλλά μέχρι πότε; Από ένα σημείο και μετά θα κάνουμε ό,τι επιβάλλεται. Τα λεωφορεία και τα αεροπλάνα δεν περιμένουν άδικα...». Ο ίδιος άνθρωπος πάντως σε περιοδείες του σε Βόρεια και Κεντρική Αφρική προσκαλεί χωρίς βίζα στην Τουρκία, με ναύλους των 50 Ευρώ των Τουρκικών Αερογραμμών, όσους οικονομικούς μετανάστες το επιθυμούν!! 

Το Τουρκικό θέατρο του παραλόγου στις 14/2/2016 παρουσίασε πληθώρα «σκηνών»:

(α)  Σε δηλώσεις του στην Άγκυρα ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε πως «Δεν υπάρχει άλλη πορεία για να πάει το φυσικό αέριο από την Κύπρο παρά μόνο μέσω της Τουρκίας» θεωρώντας άκυρες όλες τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί! «Δεν υπάρχει καμιά νομική ισχύς στα βήματα που θα γίνουν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Παρακολουθούμε προσεκτικά τις εξελίξεις στην περιοχή. Είμαστε έτοιμοι να λάβουμε επιπρόσθετα μέτρα με βάση την πορεία των εξελίξεων»!

(β) Σε δηλώσεις του ο έτερος νέο-οθωμανός «σουλτάνος» Αχμέτ Νταβούτογλου ζήτησε, με την απειλή Τουρκικής εισβολής στην Συρία, την άμεση απόσυρση των Κούρδων από όλες τις περιοχές γύρω από την πόλη Azaz, ενώ παράλληλα παραδέχτηκε πως Τουρκικό πυροβολικό πλήττει θέσεις των Κούρδων γύρω από την πόλη. Μετά από λίγες ώρες οι Κούρδοι του PYD σε συνεννόηση με την Ρωσία, απέρριψαν το Τουρκικό τελεσίγραφο και προειδοποίησαν ότι τόσο οι Κούρδοι όσο και ο Συριακός Στρατός θα αντιταχθούν σε οποιαδήποτε Τουρκική εισβολή στην χώρα. Ταυτόχρονα, ο Ρώσος πρωθυπουργός Ν. Μεντβέντεφ προειδοποίησε για «νέο μακροχρόνιο πόλεμο μεγάλης κλίμακας αν πραγματοποιηθεί Τουρκική εισβολή στην Συρία».

(γ) Την πολεμική υστερία της Τουρκίας τροφοδότησε και ο ΥΠΕΞ της Σαουδικής Αραβίας: «Πιστεύω ότι ο Μ. Άσαντ είναι αδύναμος και τελειωμένος. Θα φύγει δεν έχουμε αμφιβολία γι αυτό. Θα φύγει είτε με πολιτική διαδικασία, είτε θα απομακρυνθεί με χρήση βίας».

(δ) Η συστηματική Τουρκική στρατηγική αμφισβήτησης της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, μετά την  ΝΟΤΑΜ Α0701/16 με την οποία η Τουρκία θεώρησε παράνομη την έρευνα διάσωσης που έγινε στην Κίναρο όπου εντοπίστηκαν συντρίμμια του ελικοπτέρου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που στοίχησε την ζωή τριών Ελλήνων (11/2/2016) και την παρενόχληση  μισθωμένου από την Ελλάδα και την Κύπρο Ιταλικού πλοίου προς πόντιση καλωδίων στην Κάρπαθο (12/2/2016), η Τουρκία προχώρησε σε θαλάσσια «διαδήλωση» κατά της Ελλάδος ανοιχτά της Χίου με τον ισχυρισμό ότι «Η Ελλάδα έχει καταλάβει 16 νησιά τα οποία είναι… Τουρκικά!». Ο βουλευτής μάλιστα του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Niyazi Nefi Kara κατέθεσε  στην Τουρκική Βουλή επερώτηση  ισχυριζόμενος ότι υπάρχει «Ελληνική κατάληψη 16 νησιών και βραχονησίδων στο Αιγαίο». Οι Τούρκοι, με συνεχείς ενέργειες «αμφισβήτησης» καλλιεργούν το κατάλληλο κλίμα στην Τουρκική κοινή γνώμη «για μελλοντική χρήση».

(ε) Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου επισκέφτηκε την πρωτεύουσα της Ουκρανίας όπου είχε συναντήσεις με την ηγεσία των Τατάρων της Κριμαίας υποσχόμενος την αμέριστη Τουρκική στήριξη στον αγώνα τους για την «απελευθέρωση» της Κριμαίας από τον Ρωσικό στρατό!

Στις 15/2/2016, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελληνικού ΓΕΕΘΑ σχηματισμός αποτελούμενος από 7 Τουρκικά αεροσκάφη (τα δύο οπλισμένα), προέβησαν σε 22 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος και σε δύο παραβάσεις του FIR Αθηνών. Την ίδια ημέρα, η Περσία ανακοίνωσε ότι «Εφ όσον το ζητήσει η Συρία, τον Ιράν θα θέσει της ένοπλες δυνάμεις του στην διάθεση της» απαντώντας έμμεσα στην πολεμική υστερία Τουρκίας και Σ. Αραβίας. Τέλος, η Ρωσία έφερε το θέμα των Τουρκικών βομβαρδισμών κατά των Κούρδων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το οποίο την επομένη (16/2/2016) διατύπωσε «την ανησυχία των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας σχετικά με τις επιθέσεις της Τουρκίας στο βόρειο τμήμα της Συρίας και συμφώνησαν να ζητήσουν από την Τουρκία να σεβαστεί το διεθνές Δίκαιο».

Στα πλαίσια συνέντευξης τύπου στην Άγκυρα (16/2/2016) ο νέο-οθωμανός «σουλτάνος» Ρ. Τ. Ερντογάν που δεν διστάζει να «εξαφανίζει»  άμαχους Κούρδους, Ασσύριους και μονοφυσίτες Χριστιανούς στην πόλη Τζίζρε της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η βάρβαρη επιχείρηση της Ρωσίας και του Συριακού καθεστώτος που έχει στόχο αμάχους!» Με άλλα λόγια, η «μέρα» γίνεται «νύχτα» με απόλυτη φυσικότητα! 

Στις 16/2/2016 υπήρξαν και τρείς σημαντικές ειδήσεις που πέρασαν «στα ψιλά»: Ο συμπρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος της Τουρκίας HDP Σελαχατίν Ντεµίρτας συναντήθηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στην Βουλή, επί μια περίπου ώρα, κεκλεισμένων των θυρών. Την ίδια μέρα ο Ομέρ Τσελίκ, εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ στην Τουρκία, ανακοίνωσε ότι η Τουρκία και το Ισραήλ μπορούν πλέον να υπογράψουν συμφωνία για να δοθεί αποζημίωση για το Mavi Marmara. Στην Γερμανία, η καγκελάριος της Άγκελα Μέρκελ σε κοινή συνέντευξη Τύπου µε τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαµιν Νετανιάχου, τόνισε ότι «θα πιέσει για την εφαρμογή της συμφωνίας που αφορά το προσφυγικό μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της 18/2/2016».

Στις 17/2/2016 ο νέο-οθωμανός «σουλτάνος» Ρ. Τ. Ερντογάν συνέχισε απτόητος τις θεατρικές του εμφανίσεις: «Η Τουρκία δεν προτίθεται να σταματήσει να βομβαρδίζει την Κουρδική πολιτοφυλακή YPG ανταποδίδοντας τα πυρά που εκτοξεύονται από την άλλη πλευρά των συνόρων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν να υποστηρίζουν την Τουρκία ή τους Κούρδους αντάρτες. Το να παραβλέπει κανείς τη σύνδεση των Κούρδων της Συρίας με το παράνομο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) είναι μια εχθρική πράξη». Ο Τούρκος  ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου έδινε μια άλλη άποψη του Τουρκικού θεάτρου του παραλόγου μιλώντας στο Reuters «Ορισμένες χώρες όπως εμείς, η Σαουδική Αραβία και κάποιες άλλες Δυτικές ευρωπαϊκές χώρες έχουν πει ότι µία χερσαία επιχείρηση είναι απαραίτητη. Αλλά το να το περιμένει κανείς αυτό µόνο από την Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Κατάρ δεν είναι σωστό, ούτε ρεαλιστικό.  Εάν µία τέτοια επιχείρηση ξεκινήσει, θα πρέπει να γίνει από κοινού, όπως οι αεροπορικές επιδρομές»!

Γύρω στις 6:30 το απόγευμα της Τετάρτης 17/2/2016 σημειώθηκε η έκρηξη που είχε προαναγγείλει η ΜΙΤ από τις 29/1/2016 σε κεντρικό σημείο της Άγκυρας (μεταξύ των λεωφόρων Ινονού και Ντεβλέτ) σε παγιδευμένο µε εκρηκτικά αυτοκίνητο το οποίο πυροδοτήθηκε την ώρα που βρισκόταν πλάι σε υπηρεσιακά οχήματα του Τουρκικού στρατού. Τα αποτελέσματα της έκρηξης ήταν 28 νεκροί (μεταξύ τους ένας Ταξίαρχος) και 61 τραυματίες, άμεση απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων για το περιστατικό πέραν των επίσημων ανακοινώσεων, αναβολή παρουσίας Αχμέτ Νταβούτογλου στην Σύνοδο Κορυφής όπου θα δεχόταν πιέσεις για το προσφυγικό και εσπευσμένη κατηγορία των Κούρδων της Συρίας ότι «βρίσκονται πίσω από την επίθεση».

Στις 18/2/2016 ο αντιπολιτευόμενος τύπος της Τουρκίας υποστήριξε ότι Πρόεδρος και Πρωθυπουργός της Τουρκίας διαφωνούν για το Συριακό ζήτημα με τον πρώτο να επιθυμεί εισβολή στην Συρία και τον δεύτερο να μην θέλει παρορμητικές ενέργειες. Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία δεν τολμάει να κουνηθεί πριν εξασφαλίσει πολύ σίγουρες πλάτες από το ΝΑΤΟ, άσχετα αν γαυγίζει όπως ακριβώς κάνει ένα δεμένο, άγριο τετράποδο. Ο στόχος είναι να παρασύρει το ΝΑΤΟ σε κοινή εισβολή στην Συρία ώστε να κάνει την δουλειά που δεν μπορεί να κάνει μόνη της. Οι αντιφατικές δηλώσεις Προέδρου, Πρωθυπουργού, Υπουργού Εξωτερικών και Υπουργού Άμυνας εντάσσονται σε αυτό ακριβώς το Τουρκικό θέατρο του παραλόγου!

Την ίδια ημέρα (18/2/2016) στην φλεγόμενη Νοτιοανατολική Τουρκία επτά στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους (υπάρχουν και πολλοί τραυματίες) από έκρηξη σε Τουρκικό κομβόι στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ, ενώ από άλλη έκρηξη που έγινε σε προάστιο της Στοκχόλμης (Σουηδία), καταστράφηκε ένα τμήμα κτιρίου στο οποίο στεγάζεται Τουρκική πολιτιστική ένωση. 

Στις 19/2/2016 η οργάνωση Κούρδων αυτονομιστών «Γεράκια για την απελευθέρωση του Κουρδιστάν» ανέλαβε την ευθύνη για το μακελειό στην Άγκυρα προειδοποιώντας τους τουρίστες που σχεδιάζουν να επισκεφθούν την Τουρκία με νέες επιθέσεις. Με δεύτερη ανακοίνωση, η ίδια οργάνωση, ανέλαβε την ευθύνη και για την βομβιστική επίθεση στο Ντιγιαρμπακίρ εξηγώντας πως η επίθεση αυτή αποτελεί «εκδίκηση για τους Κούρδους που σκοτώθηκαν και κάηκαν ζωντανοί στην Τσίζρε από τον φασίστα Ερντογάν και την συμμορία του».

Την ίδια μέρα (19/2/2016), σε μαραθώνια τηλεφωνική επικοινωνία Μπάρακ Ομπάμα και Ρ. Τ. Ερντογάν (διήρκησε 1 ώρα και 20 λεπτά), ο νέο-σουλτάνος της Άγκυρας προσπάθησε να εξασφαλίσει «πλάτες» για την πολυπόθητη Τουρκική εισβολή στην Συρία με «δόλωμα» την διαρκή προέλαση των Συριακών κυβερνητικών δυνάμεων. Η πόλη Αζάζ αποτελεί το ύστατο «μήλο της έριδος» στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας το οποίο ελέγχεται από «αντικαθεστωτικούς» υποστηριζόμενους από Τουρκία, Σ. Αραβία και Αμερική αλλά κινδυνεύει άμεσα από τους Κούρδους της Συρίας που υποστηρίζονται από τους Ρώσους.  Η θέση του ΝΑΤΟ πως «Οι υποχρεώσεις προς τις χώρες μέλη της Συμμαχίας και ειδικότερα σε κάθε ένα από αυτά, ισχύουν μόνο για εκείνες τις περιπτώσεις, που ένα από τα μέλη του ΝΑΤΟ υποστεί εμφανή επίθεση» (συνέντευξη ΥΠΕΞ Λουξεμβούργου Ζαν Άσελμπορν, Der Spiegel, 19/2/2016), δεν «εξυπηρετεί» καθόλου, μα καθόλου τα επιθετικά σχέδια της Τουρκίας.

Στις 20/2/2015 σε άρθρο της με τίτλο «Η Τουρκία μπροστά σε ολοκληρωτική καταστροφή» η έγκυρη Whashington Post γράφει πως «Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν στρατηγικό εφιάλτη με τις πόλεις της να δέχονται βομβιστικές επιθέσεις, να αναζωπυρώνεται η διαμάχη με τους Κούρδους, τα σύνορα της να αποτελούν  ξέφραγο αμπέλι, η οικονομία της να είναι σε ύφεση και οι τέως σύμμαχοι της να αγνοούν τις επιθυμίες της». Για τον Ρ.Τ. Ερντογάν η Αμερικανική εφημερίδα σημειώνει: «Χάλασε τις σχέσεις της χώρας του με όλο τον κόσμο και τώρα δεν μπορεί να πείσει κάποιον να κάνει κάτι. Τα λόγια του Ερντογάν έχουν χάσει το ειδικό τους βάρος. Δεν τηρεί το λόγο του. Δεν μπορεί υποστηρίξει τα συμφέροντα της χώρας του, είναι σε διαφωνία με όλους, ακόμη και με τους συμμάχους του. Για μια χώρα που θεωρείτο σημαντική περιφερειακή δύναμη, αυτά τα γεγονότα είναι καταστροφικά».

Στις 21/2/2016 η Τουρκική, φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Sabah» γράφει πως «Η Τουρκία θα καταγγείλει την Ρωσία ότι με τα πολεμικά της πλοία που διέρχονται από τα Στενά με κατεύθυνση την ανατολική Μεσόγειο, μεταφέρουν οπλικά συστήματα και πολεμοφόδια με τα οποία προμηθεύουν τους Κούρδους για τις τρομοκρατικές τους επιχειρήσεις». Η Τουρκία πολύ θα ήθελε, αν μπορούσε, να κλείσει τα στενά για τα Ρωσικά πλοία!  

Στις 22/2/2016 η Τουρκία «εκδηλώθηκε»: Πρόβαλε αντιρρήσεις στην επαναπροώθηση μεταναστών στην Τουρκία και ζήτησε να εξαιρεθούν η Λήμνος και τα Δωδεκάνησα από τις περιπολίες του ΝΑΤΟ - και τα δύο αποτελούν στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας. Η απάντηση ήρθε την επομένη από τον Γενικό Γραμματέα της Συμμαχίας Γιενς Στόλτενμπεργκ με δήλωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: «Στην Τουρκία θα επιστρέφουν οι πρόσφυγες που εισέρχονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα και θα εντοπίζονται από το ΝΑΤΟ με βάση την συμφωνία του ΝΑΤΟ με τη Τουρκία». 

Στις 23/2/2016 Ηνωμένες Πολιτείες και Ρωσία ανακοίνωσαν ότι επετεύχθη συμφωνία για παύση των εχθροπραξιών στη Συρία η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή από το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016. Η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ για την κατάπαυση δεν αφορά το ISIS, την Al-Nusra και άλλες οργανώσεις ισλαμιστών που έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές από τα ΗΕ. Την ίδια ημέρα, στην περιοχή Κεµάλπασα της Σμύρνης, σημειώθηκε επίθεση με μπαζούκα εναντίον στρατώνα της Τουρκικής στρατοφυλακής από παρακείμενο ύψωμα. Η επίθεση αστόχησε πλήττοντας διπλανό κτίριο, χωρίς θύματα.

 

Στις 24/2/2016 ο Ρ. Τ. Ερντογάν έδωσε μια εντυπωσιακή παράσταση με δηλώσεις, βάλλοντας εναντίον πάντων: «Το YPG, το οποίο η Αμερική αποκαλεί «αποτελεσματικό εταίρο» στον αγώνα για την καταπολέμηση των ισλαμιστών, είναι µία τρομοκρατική οργάνωση που σχετίζεται µε το ΡΚΚ και για αυτό το λόγο θα πρέπει να εξαιρεθεί από την εκεχειρία που συμφωνήθηκε από τις ΗΠΑ, Ρωσία και Συρία. Η συμφωνία για την εκεχειρία είναι κατ’ αρχή θετική αλλά οι ΗΠΑ, ΕΕ, ΟΗΕ, Ιράν και Ρωσία ενεργούν ανέντιμα στη Συρία µε το να επιτρέπουν άμεσα ή έμμεσα  στις δυνάμεις του Άσαντ να σκοτώνουν πολίτες. Είναι ανησυχητικό ότι η προσέγγιση προς την Συριακή αντιπολίτευση είναι αμφιλεγόμενη στην συμφωνία για την εκεχειρία, τη στιγμή που το καθεστώς Άσαντ υποστηρίζεται ανοιχτά. Η Ρωσία εξακολουθεί να παραβιάζει τον Τουρκικό εναέριο χώρο μετά το επεισόδιο της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού στις 24 Νοεμβρίου του 2015.… Η Τουρκία είναι η φωνή της συνείδησης όλου του κόσμου με την στάση της στην Συρία και σώζει την τιμή της οικουμένης»! Την ίδια μέρα σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ όπου από τις 2 Νοεμβρίου 2015 ισχύουν μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Στην πόλη οι «δυνάμεις ασφαλείας» διεξάγουν ευρεία επιχείρηση, µε στόχο να ανακτήσουν τον έλεγχο περιοχών όπου ένοπλοι του PKK έχουν τοποθετήσει οδοφράγματα, έχουν σκάψει τάφρους και αψηφούν το Τουρκικό κράτος. Σύμφωνα με τις αρχές ένας στρατιώτης σκοτώθηκε στις μάχες µε το PKK.

Στις 25/2/2016 στην σκηνή του Τουρκικού θεάτρου του παραλόγου εμφανίστηκε ο έτερος νέο-οθωμανός σουλτάνος Αχμέτ Νταβούτογλου. Σε δηλώσεις του στο εθνικό τηλεοπτικό κανάλι της Τουρκίας δήλωσε πως «Η κατάπαυση του πυρός στην Συρία δεν είναι δεσμευτική  για την Τουρκία. Όταν δει ότι απειλείται η εθνική ασφάλεια της χώρας θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσει το λαό!»

Στις 26/2/2016 το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο διέταξε την απελευθέρωση των κρατούμενων από τις 26 Νοεμβρίου 2015 δημοσιογράφων της εφημερίδας Τζουμχουριέτ. Ο νέο-οθωμανός σουλτάνος Ρ. Τ. Ερντογάν έσπευσε να δηλώσει αμέσως: «Ούτε συμφωνώ ούτε και σέβομαι την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου»! Έτσι, απλά και καθαρά!

 Στις 27/2/2016 ο συμπρόεδρος του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών Σελαχατίν Ντερμιτάς, σε συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στη Μερσίνα δήλωσε πως «Η Τουρκία δεν έχει ξαναδεί τέτοιο δολοφόνο, σκληρό και  αντιδραστικό πρωθυπουργό» εξομοιώνοντας τον «στρατό του Νταβούτογλου» με τους τζιχαντιστές του ISIS και της «Τζαμπχάτ αλ Νούσρα».

Τέλος, την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου 2016 (29/2) οι Υπουργοί Εξωτερικών Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και ΗΠΑ Τζον Κέρι «εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την εφαρμογή της εκεχειρίας στη Συρία κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής τους συνομιλίας» σύμφωνα με ανακοίνωση του Ρωσικού ΥΠΕΞ. 

 Η «επέμβαση» του Τουρκικού στρατού στην ΝΑ Τουρκία ισοπέδωσε την πόλη Τσίζρε στην οποία ζουν Κούρδοι, Ασσύριοι και μονοφυσίτες Χριστιανοί.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α:  Όσο η νέο-οθωμανική Τουρκία βλέπει πως ο χειρότερος εφιάλτης της, να δημιουργηθεί δηλαδή Κουρδικό Κράτος το οποίο, αργά ή γρήγορα, θα περιλαμβάνει εδάφη της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, τόσο πιο ανήσυχη και επικίνδυνη θα γίνεται. Τόσο πιο βαθειά θα οδηγείται στα εκρηκτικά αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε με τις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις των ηγετών της.

Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά, βρίσκεται χειροπόδαρα δεμένη από τους δανειστές και τους «φίλους» της, η Κύπρος (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) είναι υπό την διαρκή στρατιωτική απειλή των νέο-σουλτάνων της Άγκυρας και οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» περιφρονούν κυνικά τις αξίες τους, για τα πολύ στενά, δικά τους συμφέροντα. 

Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα, οι Ένοπλες Δυνάμεις και ο λαός σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να βρίσκονται διαρκώς σε κόκκινο συναγερμό, έτοιμοι για την απόκρουση μιας ακόμα Τουρκικής επίθεσης που αυτή την φορά, εάν συμβεί, θα έχει την μορφή, μιας έστω και περιορισμένης πολεμικής εμπλοκής. Αυτό δείχνουν τόσο η αφόρητη και εντελώς αίολη επιμονή της Τουρκίας να «αποστρατικοποιηθούν» τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου την ίδια στιγμή που η ίδια ενισχύει διαρκώς, ακριβώς απέναντι από τα Ελληνικά νησιά, την Τουρκική Στρατιά του Αιγαίου η οποία δεν υπάγεται καθόλου στο ΝΑΤΟ!  Είναι φανερό ότι η Τουρκία θέλει να εισβάλει «εκ του ασφαλούς» (!) σε στοχοποιημένα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου για να «αντισταθμίσει» τις απώλειες που σίγουρα έχει υποστεί στο μέτωπο της Συρίας.

Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε όλοι, αφήνοντας κατά μέρος τις διαχρονικές μικροπολιτικές ή άλλες διαφορές μας, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιθανότητες μιας πετυχημένης αντίδρασης. Τόσο πιο πολύ θα αξιοποιηθούν οι κραυγαλέες ρωγμές που παρουσιάζει ο γειτονικός γίγαντας με τα γυάλινα πόδια.

Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και όλοι πρέπει να αρθούν στο ύψος των επικίνδυνων καταστάσεων που σίγουρα θα αντιμετωπίσουν Ελλάδα και Κύπρος – και μάλιστα σύντομα!  

Λεωνίδας Κουμάκης

*1 Αφορά την περίοδο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2016

Σημαντική σημείωση: Προσθέστε και την δική σας φωνή στην παγκόσμια εκστρατεία για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης! Υπογράψτε την έκκληση εδώ! Μετά την υπογραφή της έκκλησης (το αργότερο μέχρι τον Ιούλιο 2016) κάντε κλικ στις ενδείξεις Facebook, Twitter, E–Mail ώστε να διαδώστε την έκκληση σε γνωστούς και φίλους! Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τουρκικό θέατρο του παραλόγου"

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ενα «μνημόνιο» πυροδοτεί την Eπανάσταση του 1843 Στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα» δεν συμπυκνώνονται μόνο τα αιτήματα για ελευθερίες, αλλά και η έξοδος από την καθολική κρίση
Tο «μνημόνιο» μεταξύ Eλλάδας και των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Aγγλία, Γαλλία, Pωσία),   υπογράφεται επισήμως στις 2 (12) Σεπτεμβρίου 1843. Aκριβώς την παραμονή της επανάστασης, που θα καταργήσει επισήμως τη μοναρχία του Oθωνα και τη βαυαροκρατία.
Tο δάνειο του 1832, το πρωτόκολλο του 1843 και η Eπανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου συνιστούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας. Tο δημοσιονομικό αδιέξοδο, η φτώχεια και η πείνα, που έφερε η ανελέητη λιτότητα, και επιβλήθηκε διά ροπάλου, προκειμένου να πληρώνονται τα τοκοχρεολύσια, πυροδότησαν την έκρηξη της επανάστασης.
Δικαιώματα
Δεν ήταν μόνο η παλλαϊκή απαίτηση για ελευθερίες, δημοκρατικά δικαιώματα και απαλλαγή από την ξενοκρατία, που συμπυκνώνονταν στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα». H πολιτειακή μεταβολή ήταν η διέξοδος από την καθολική ελληνική κρίση. Σε ορισμένες οξυδερκείς αναλύσεις της εποχής (π.χ. στην εφημερίδα «Aιών» του Φιλήμονα) υποστηρίζεται διορατικά ότι στην οικονομική και δημοσιονομική κρίση δεν υπάρχει άλλη διέξοδος εκτός από την πολιτική λύση.
H μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος θα δημιουργήσει, προστίθεται, νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση της δραματικής κατάστασης. Όπως και έγινε... Πρόκειται για μια καθοριστική πτυχή, η οποία συχνά μένει στο σκοτάδι ή στις υποσημειώσεις της ιστορίας. H άμεση σύνδεση επανάστασης και συνεπειών από τα οικονομικά μέτρα αναδεικνύεται από τότε, που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Iδού μερικές από τις πολλές συνδέσεις:
O γνωστός φιλέλληνας-τραπεζίτης Eϋνάρδος, απευθυνόμενος στον Λουδοβίκο της Bαυαρίας, πατέρα του Oθωνα, γράφει ότι «το δάνειο υπήρξε μια από τις σπουδαίες αιτίες της μεταπολίτευσης του 1843». Για την ακρίβεια μία από τις δύο (ως δεύτερη κρίνει την αβουλία του Oθωνα).
Kατηγορηματικοί είναι και οι πρεσβευτές των Mεγάλων Δυνάμεων για την πυροδότηση της Eπανάστασης.
1. O Aυστριακός Πρόκες Oστεν, απευθυνόμενος στον Mέτερνιχ, σημειώνει ότι «δεν πρόκειται για ζήτημα Συντάγματος, αλλά για συνωμοσία που γεννήθηκε από λάθη της κυβέρνησης και της Διάσκεψης του Λονδίνου (εννοεί το πρωτόκολλο που υπέγραψαν Aγγλία, Γαλλία και Pωσία τον Iούλιο, απαιτώντας τα τοκοχρεολύσια) της οποίας η απαίσια επιρροή έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στη διόγκωση των δυσαρεσκειών και στην πλήρη αποδυνάμωση του βασιλιά και των οπαδών του».
2. O πρεσβευτής της Aγγλίας Λάιονς, έγραφε προς την κυβέρνησή του ότι «κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος της χώρας, περιλαμβανομένων και των υπουργών του βασιλιά, βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή και την αποδίδουν σε μια και μοναδική αιτία...»
3. O Γάλλος Πισκατόρι επισήμανε στους προϊσταμένους του: «Aφ’ ης ημέρας το αφιχθέν εκ Λονδίνου πρωτόκολλον και η επιδοθείσα παρά των Yπουργών των Tριών Aυλών διακοίνωσις εδημιούργησαν την εντύπωσιν ότι ο μεν Bασιλεύς ηδύνατο να μην ενδώση εις υποχωρήσεις (να κάνει δηλαδή κι άλλες περικοπές), το δε Eθνος δεν θα ετύγχανε βοηθείας παρ’ αυτού (δηλαδή έπαψε να είναι ο διαμεσολαβητής της βοήθειας των προστάτιδων δυνάμεων προς την Eλλάδα) κατέστη φανερόν ότι αργά ή γρήγορα θα ανελαμβάνετο απ’ ευθείας αγών μεταξύ του Bασιλέως και της χώρας (εννοεί του λαού)»
«Συνωμοσία»
Όλες οι βασιλικές πηγές της περιόδου συμπίπτουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, ότι η οικονομική συμφωνία που αναγκάστηκε να δεχθεί η οθωνική κυβέρνηση «ουκ ολίγον συνετέλεσεν ίνα εμψυχώση την συνωμοσίαν» (έτσι ονόμαζαν οι μοναρχικοί-βασιλικοί την επανάσταση). Περίπου μισό αιώνα μετά την επανάσταση ο Aρ. Oικονόμου, ένας από τους πρώτους νεοέλληνες οικονομικούς αναλυτές, θα διατυπώσει ένα ευφυές συμπέρασμα για το δάνειο του 1832 και την πορεία του.
Tο ονομάζει «βασιλοποιό», αφού έφερε τον Oθωνα στην Eλλάδα. Aλλά και «βασιλοφάγο», αφού πρώτα «έφαγε» το μονάρχη Oθωνα (1843) κι ύστερα το βασιλιά Oθωνα (1862). O ιστορικός Tζον Πετρόπουλος, στην κλασική μελέτη του για το ελληνικό βασίλειο στα χρόνια 1833-1843, συνοψίζοντας τις σχετικές πηγές καταλήγει στο συμπέρασμα: «H συλλογική ενέργεια των προστάτιδων δυνάμεων (για τα τοκοχρεολύσια) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκρηξη της επανάστασης».
Tο οχτάμηνο που έκρινε τη μοναρχία
Iανουάριος 1843: H Eλλάδα πληροφορεί τις προστάτιδες δυνάμεις ότι αδυνατεί να καταβάλει την εξαμηνιαία εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεών της. Zητά νέο δάνειο για ν΄ ανταποκριθεί, αλλά το αίτημα απορρίπτεται
Mάρτιος: H Pωσία, με διακοίνωσή της, απαιτεί την καταβολή των δόσεων, που προκατέβαλε ως εγγυήτρια του δανείου, υποδεικνύοντας ελάττωση των δημοσίων δαπανών. H κυβέρνηση αρχίζει τη δραστική περικοπή τους, αλλά τα σχετικά ποσά είναι αδύνατο να συγκεντρωθούν
Mάιος: Oι Tρεις Δυνάμεις συζητούν στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος. Kαταλήγουν στην απόφαση η Eλλάδα να καταβάλει ετησίως 3, 7 εκ. φράγκα. Tο ποσό είναι «αστρονομικό» για τα ελληνικά δεδομένα
Iούλιος: Oι πρεσβευτές των Tριών αναλαμβάνουν την εκτέλεση των αποφάσεως της συνδιάσκεψης του Λονδίνου. Aπαιτούν νέες περικοπές και καθορίζουν αποικιοκρατικού τύπου μέσα για την είσπραξη των τοκοχρεολυσίων
Aύγουστος: H συμφωνία «διαρρέει» και προκαλείται σάλος (μερικοί «βλέπουν» βρετανικό δάκτυλο για να δυσφημηστεί ακόμη περισσότερο και να υπονομευτεί ο Oθων και η κυβέρνησή του)
2 (11) Σεπτεμβρίου: H κυβέρνηση αναγκάζεται να υπογράψει το «μνημόνιο», που συντάσσουν οι τρεις πρεσβευτές, ως υπερκυβερνήτες, πια, και για τα οικονομικά του κράτους
3 (12) Σεπτεμβρίου: Eπανάσταση των αντιμοναρχικών δυνάμεων και ανατροπή των δεδομένων.
Πολιορκητικός κριός τα τοκο-χρεολύσια
Oι περισσότεροι ιστορικοί , που ασχολούνται αναλυτικά με το δάνειο του 1832 και την πορεία του ως το 1843, το συνδέουν άμεσα με την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Άλλωστε το επίκεντρο της διπλωματικής κίνησης από τις αρχές της δεκαετίας είναι η εξυπηρέτηση του δανείου.
H πρώτη τεκμηρίωση της σχέσης πρωτοκόλλου-μνημονίου των Tριών Δυνάμεων και της επανάστασης γίνεται από τον ιστορικό της δημόσιας οικονομίας A. Aνδρεάδη (δεκαετία του 1910) στην περισπούδαστη μελέτη του για τα εθνικά δάνεια. Tα κατοπινά χρόνια μελετητές από το μαρξιστή Γ. Kορδάτο ως τον ανακτορικό Π. Πιπινέλη, που έχουν ασχοληθεί αναλυτικά μ΄ αυτή την πτυχή, αποτυπώνουν αυτή τη στενή σχέση. Tο ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους ιστορικούς της οικονομίας και ,ειδικά, όσους έχουν ασχοληθεί με την οικονομική κρίση των ετών 1841-1843.

O Γ. Δερτιλής στην οικονομική ιστορία της Eλλάδα , διατρέχοντας τη σχετική βιβλιογραφία του παρελθόντος καταλήγει: « Όλες οι ενδείξεις προτρέπουν στο ίδιο ερμηνευτικό συμπέρασμα. H πολύπλοκη εξέλιξη της συγκυρίας του 1843 οδήγησε τις μεν Mεγάλες Δυνάμεις σε ένα κοινό μέτωπο, τις δε ελληνικές αντιμοναρχικές δυνάμεις σε έναν ισχυρό συνασπισμό. Kαι η καταλυτική αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων επέτρεψε ή επέβαλε την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Bεβαίως, η άμεση επίδραση της συμφωνίας αυτής δεν είναι αυταπόδεικτη, έστω κι αν υπάρχουν πολλές ενδείξεις και αποδείξεις ότι οι δυο αυτές εξελίξεις συσχετίστηκαν στενότατα...
Όλες οι Δυνάμεις, άλλωστε, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για τα τοκοχρεολύσια, όσο για το μέγα πολιτικό όφελος που μπορούσε να τους αποφέρει η εκκρεμότητα αυτή...»
Παρά την ανατροπή του μνημονίου μετά την επανάσταση του 1843 και τη στάση πληρωμών, που κήρυξε το νέο καθεστώς, η εκκρεμότητα θ΄ ανασύρεται σε κρίσιμες περιόδους όταν από την ελληνική στάση θα διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή μείζονα συμφέροντα των προστά6τιδων δυνάμεων...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13774&subid=2&pubid=64737147

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ"

Έλληνες πρωθυπουργοί που πέθαναν στην ψάθα

Επέλεξαν να ζήσουν λιτά, χάρισαν περιουσίες, «έφυγαν» πάμφτωχοι.----

Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ιωάννης Καποδίστριας, με τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας να κάνει λιτή ζωή, παρότι ήταν εύπορος, όπως αναφέρει σε σχετικό αφιέρωμα η εφημερίδα«Ελεύθερος Τύπος». Μάλιστα, μοίρασε αρκετή από την περιουσία του στις ανάγκες του κράτους και των συμπολιτών του, ενώ αρνήθηκε να λαμβάνει το μισθό του κυβερνήτη, δηλώνοντας ότι τα ιδιαίτερα εισοδήματά του του αρκούν για να ζήσει.Έλληνες πρωθυπουργοί που πέθαναν στην ψάθα
Μπορεί τη σημερινή εποχή να κυριαρχεί η γενική καχυποψία για τους πολιτικούς και πόσους από αυτούς βάζουν το… χέρι στο μέλι, αλλά υπήρξαν κάποιοι στο παρελθόν, ακόμη και πρωθυπουργοί, που πέθαναν πάμφτωχοι, είτε γιατί χάρισαν την περιουσία τους είτε γιατί επέλεξαν σε όλη τους τη ζωή ένα λιτό τρόπο διαβίωσης.

Ο εκ των πρωταγωνιστών της επανάστασης του 1821 Ανδρέας Λόντος, πρώην μεγαλοκτηματίας έδωσε στον εθνικό αγώνα μεγάλο τμήμα της περιουσίας του. Εφτασε στη θέση του υπουργού Εσωτερικών και μοίρασε τα χρήματά του και τη σύνταξη που λάμβανε ως στρατηγός σε πρώην συναγωνιστές του. Τα τελευταία του χρόνια ζούσε πάμφτωχος, ξεπουλώντας τα τελευταία του υπάρχοντα, ενώ το 1846 αυτοκτόνησε.

Το ίδιο φτωχός έφυγε από τη ζωή το 1879 ο εξάκις πρωθυπουργός Επαμεινώντας Δεληγιώργης. Την επόμενη της κηδείας του η Πολιτεία χορήγησε στην οικογένειά του σύνταξη 500 δραχμών το μήνα, για να μην πεινάσουν τα παιδιά του.Τα παραδείγματα από πρώην πρωθυπουργός που «έφυγαν» δίχως να έχουν περιουσία είναι πολλά από την ελληνική ιστορία. Ο Ζηνόβιος Βάλβης, που έκανε δύο θητείες ως πρωθυπουργός, ζούσε αρκετά λιτά και είχε τη συνήθεια να ντύνεται με κάπα τσοπάνου. Πέθανε πάμφτωχος το 1872 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.

Φτωχότερος από ότι μπήκε στην πολιτική έφυγε και ο επτάκις πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. Είχε αναγκαστεί να πουλήσει σχεδόν ολόκληρη την πατρική του περιουσία, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του έμενε σε νοικιασμένο σπίτι.

Ανάλογη στάση κράτησε και ο Γεώργιος Καφαντάρης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός το 1924. Οταν μάλιστα πληροφορήθηκε ότι κάποιος πολιτικός μηχανικός θέλησε να του παραχωρήσει δωρεάν κάποιο σπίτι για να μείνει, καθώς γνώριζε τα οικονομικά και προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, αρνήθηκε κατηγορηματικά, δηλώνοντας «πού ξέρω τι αξιώσεις θα προβάλει και τι θέματα θα έχει να επιλύσει για να προτείνει τέτοιο πράγμα». Χρειάστηκε να κάνει συμβολαιογραφικό έγγραφο ο πολιτικός μηχανικός, στο οποίο δήλωνε ρητά ότι δεν θα προβάλει καμία αξίωση, για να γίνει τελικά δεκτή η δωρεά του.

Τέλος, ο Νικόλαος Πλαστήρας έμεινε στην ιστορία ως φτωχός πρωθυπουργός, για τον λιτό τρόπο ζωής του. Απαγόρευε στους συγγενείς του να χρησιμοποιούν το όνομά του για δικό τους όφελος έμενε στο νοίκι, ενώ αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο φωνάζοντας «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται και εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;».

Μάλιστα, είχε επιστρέψει ένα χρυσό στιλό που του είχε στείλει ο εκδότης Δημήτρης Λαμπράκης, ενώ στο σπίτι του κοιμόταν σε στρατιωτικό ράντσο. Οταν πέθανε το 1953, άφησε μόνο 216 δραχμές στην ψυχοκόρη του, δέκα δολάρια και μία προφορική διαθήκη «Ολα για την Ελλάδα».

pisoapothnkoyrtina

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνες πρωθυπουργοί που πέθαναν στην ψάθα "

Ελληνικά νησιά: Από πού πήραν το όνομά τους;

      Γνωρίζετε  ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού; Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, οΘάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά. Γνωρίζατε ότιΚρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα. Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα. Όπως τα παρακάτω:

Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.

Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».

Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).

Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.

Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.

Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.

Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.

Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».

Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.

Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.

Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γιʼαυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.

Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.

Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.

Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα Κύθηρα αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».

πηγή: in2life.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνικά νησιά: Από πού πήραν το όνομά τους;"

Οι Έλληνες πρόσφυγες στην Συρία

Χιλιάδες είναι οι Σύριοι που φεύγουν από την χώρα τους λόγω του αιματηρού πολέμου καταλήγοντας στην Ελλάδα. Σχεδόν 93 χρόνια πριν, η κατάσταση όμως ήταν αντίστροφη.
Έλληνες πρόσφυγες –όπως φαίνεται και στην φωτογραφία- περίμεναν στη σειρά για το συσσίτιο στο Χαλέπι της Συρίας. Η ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 Στις 30 Ιανουαρίου του 1923 υπογράφηκε η «Σύμβαση Περί Ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών» στη Λοζάνη της Ελβετίας.
Οι Έλληνες Χριστιανοί της Ασίας θα έπρεπε να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, ενώ οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας έπρεπε να επιστρέψουν σε περιοχές της Τουρκίας. Ήδη εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες είχαν φτάσει στην Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του ’22. Η σύμβαση απλώς επισημοποιούσε τη μεγαλύτερη υποχρεωτική μετακίνηση των πληθυσμών στη σύγχρονη ιστορία.
Οι Έλληνες πρόσφυγες στη Συρία
Τα σχολικά βιβλία της ιστορίας μπορεί να περιγράφουν εκτενώς τις πολιτικές ενέργειες και τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, αλλά δεν δίνουν σαφή εικόνα για το το δράμα των προσφύγων. Η φωτογραφία είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της αφάνταστης ταλαιπωρίας που υπέστησαν χιλιάδες άμαχοι, που ξεριζώθηκαν βίαια.

Το καλοκαίρι του 1923 βρίσκονταν ακόμη σε αναμονή: 23.000 πρόσφυγες στην Κωνσταντινούπολη, 20.000 στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, 4.000 στη Μερσίνη και 17.000 σε διάφορες πόλεις της Συρίας.
Συνολικά, περίπου 64.000 πρόσφυγες περίμεναν κάτω από άθλιες συνθήκες σε διάφορα λιμάνια και σε παραθαλάσσιες πόλεις για να μεταφερθούν στην Ελλάδα. Ακόμα και αν έφευγαν όλοι όμως, υπήρχαν άλλοι 150.000 πρόσφυγες που περίμεναν τη σειρά τους, στα βάθη της Ανατολίας. Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά οδυνηρή. Το πλήθος ήταν τεράστιο και τα τρόφιμα είχαν εξαφανιστεί. Στις 31 Μαΐου του 1923, ο πρόεδρος των Ελλήνων στο Χαλέπι, έστειλε τηλεγράφημα στον Υπουργό Εξωτερικών στην Αθήνα, ζητώντας να μην έρθουν άλλοι στην πόλη, γιατί δεν μπορούσαν να τους συντηρήσουν.
Στις 11 Ιουλίου, η γαλλική κυβέρνηση, υπό τον έλεγχο της οποίας βρισκόταν η Συρία και ο Λίβανος, απαίτησε από την Ελλάδα να μεταφέρει με δικά της έξοδα και επιμελητεία, τουλάχιστον 2.000 πρόσφυγες στη Βηρυτό. Ο αμερικάνικος Ερυθρός Σταυρός, που αναφέρεται στη λεζάντα της φωτογραφίας ότι «σίτισε 12.000 Έλληνες», διέκοψε την παροχή βοήθειας την 1η Αυγούστου του 1923!
Συνολικά είχε παραχωρήσει περισσότερα από 2.5 εκατομμύρια δολάρια για τη σίτιση και την περίθαλψη εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Έλληνες πρόσφυγες στην Συρία"