ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ!!!

ΝΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ................,!!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ (ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ")!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟΝ ΜΙΑΟΥΛΗ ΤΟ 1826 ΝΑ ΠΑΕΙ ΔΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΠΑΡ'ΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΣΤΑΦΙΔΑΣ!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ 1836 ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΙΩΡΙΖΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΟΥΚΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦOΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΤΟΝ ΑΓΓΛΟΕΒΡΑΙΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΕΝΤΟΥΑΡΤ ΜΕΪΣΟΝ!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ ΔΙΩΡΙΖΕΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΒΡΑΙΟ ΕΝΤΟΥΑΡΤ ΜΕΪΣΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΙΔΡΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΒΑΖΕΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!!!

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ 4 ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝEΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ :

• ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ,
• ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΚΑΙ
• ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ 18ο ΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ KAI ΣΗΜΕΡΑ (ΠΟΥ ΩΣΤΟΣΟ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΤΟΥ ΧΑΛΑΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ)

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΑΝ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ!!

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΔΑΝΕΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ Η.Π.Α..

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!!

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΓΚΡΗΞΗ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΡΡΩΣΘΕ!!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Η Αριθμοσοφία και οι αριθμοί ως σύμβολα.

Οι αριθμοί ως σύμβολα και η Αριθμοσοφία ----

“Σουσάμι άνοιξε!”. Η μαγική φράση, στο παραμύθι “Ο Αλή Μπαμπά και οι σαράντα κλέφτες”, νομίζω, που μετακινεί τον βράχο και ανοίγει την πόρτα – πέρασμα προς την κρυφή σπηλιά όπου κρύβονται οι πολύτιμοι και αμύθητοι θησαυροί!... ---Αν αποφασίσεις να πεις κάτι άλλο, είτε πιο πρωτότυπο, είτε πιο “σοφό”, το πέρασμα δεν πρόκειται ν’ ανοίξει, οι θησαυροί δεν πρόκειται να σου αποκαλυφθούν…
“Σουσάμι άνοιξε”… Πφφ!... Παραμύθια!...
* * *Ένα χρηματοκιβώτιο. Όπου τοποθετείς, ασφαλώς, ό,τι πιο πολύτιμο. Όσο πιο πολύτιμο, τόσο πιο επιτακτική η ανάγκη να βάλεις ένα συνδυασμό πιο δύσκολο, ώστε ν’ αποφευχθούν τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις… Το σημαντικό να μην ξεχαστεί ο συνδυασμός! Διαφορετικά… αλίμονο!....
Καθένας μας έχει ένα (κινητό) τηλέφωνο. Που αντιστοιχεί σ’ έναν διαφορετικό αριθμό. Αν θέλεις κάποιος άλλος να μπορεί να επικοινωνεί μαζί σου, του γνωστοποιείς τον δεκαψήφιο αυτό αριθμό. Έστω κι ένας αριθμός να είναι λάθος, επικοινωνία δεν μπορεί να επιτευχθεί… [Το “σπασμένο τηλέφωνο” στην μετάδοση… ενός τηλεφωνικού αριθμού μπορεί να καταστήσει την μεταδιδόμενη πληροφορία άχρηστη και την επικοινωνία αδύνατη. Και το παιχνίδι αυτό, τότε, δεν μας φέρνει γέλιο!...]
Αριθμοί και λέξεις είναι σύμβολα. Σύμβολα επικοινωνίας. Νοηματοδοτημένα με συγκεκριμένο τρόπο, με συγκεκριμένο περιεχόμενο, κοινής αποδοχής, ώστε να επιτευχθεί επικοινωνία… Αν κάπου δεν υπάρχει συμφωνία και αποδοχή της έννοιας, αν παρεισφύσει κάποιο σφάλμα στην μετάφραση, στην ερμηνεία, προκύπτουν παρα-νοήσεις, παρ-εξηγήσεις…

Αριθμοί και λέξεις είναι φορείς σοφίας και πλούτου. Τα μαθηματικά κι η γλώσσα είναι τα πολύτιμα κλειδιά της Σοφίας του κόσμου. Χωρίς τα μαθηματικά και τους αριθμούς δεν μπορείς να ξεκλειδώσεις τους συμπαντικούς νόμους… Και χωρίς τις λέξεις τον πλούτο της επικοινωνίας και την σοφία του νοήματος. Ιδίως αν η Αριθμο-σοφία δεν είναι ένας μύθος, ένα παραμύθι…
Παραμύθι, θυμίζω, ήταν κάποτε, δηλαδή θεωρείτο, η Ελλάδα του Ομήρου. Μέχρι που κάποιος την πίστεψε ως αλήθεια, ο Σλήμαν, και ανακάλυψε την Τροία…

[Βεβαίως δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα την Ατλαντίδα κι αυτό κάνει κάποιους να μην πιστεύουν στην ύπαρξή του, αλλά ότι πρόκειται για παραμύθι… Το ίδιο ισχύει, ίσως, και για τον “Απωλεσθέντα Παράδεισο”. Όχι ως ποίημα, προϊόν φαντασίας, αλλά ως πραγματικότητα…]

Κι αν είναι αλήθεια η Αριθμοσοφία, η αντιστοιχία δηλαδή κάθε λέξης μ’ έναν αριθμό; Τότε προκύπτουν τα προβλήματα: π.χ. η λέξη “θάρρος” [9+1+100+100+70+200=480] στην αρχαία ελληνική ήταν “θάρσος” [9+1+100+200+70+200=580] ή, πάλι, η λέξη “κλειδί” [20+30+5+10+4+10=79] που στην αρχαιότητα ήταν “κλεις” [20+30+5+10+200=265]. Σκέψου να προσπαθείς μ’ ένα κλειδί Νο.79 ν’ ανοίξεις μια πόρτα που χρειάζεται… κλειδ-άριθμο No.265!... Δεν πρόκειται ν’ ανοίξει ποτέ!... Κι ο θησαυρός, αν δεν είναι άνθρακες, δεν πρόκειται να σου αποκαλυφθεί ποτέ!...


http://seagullstefanos.blogspot.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Αριθμοσοφία και οι αριθμοί ως σύμβολα."

Τα παρατσούκλια κατοίκων ανά πόλη της Ελλάδας και η σημασία τους!

Γνωρίζατε ότι υπάρχουν παρατσούκλια για τους κατοίκους σχεδόν κάθε ελληνικής πόλης; Και δεν εννοούμε απλώς τα ονόματα που βγαίνουν από την πόλη πχ Αθήνα – Αθηναίοι, αλλά κάποιες ειδικές ονομασίες, οι οποίες έχουν βγει για διάφορους λόγους...
Σίγουρα έχετε ακούσει μερικά από τα παρατσούκλια αλλά ας δούμε πώς αποκαλούνται οι κάτοικοι διαφορων πόλεων!
• Κως – Μπόχαλοι.Προέρχεται από την τοπική διάλεκτο στην οποία το μπουκάλι το λένε μποχάλι.
• Ρόδος – Τσαμπίκοι Από το γνωστό τοπικό όνομα.
• Θεσσαλονίκη – Καρντάσια Καρντάσι είναι ο αδερφός στα τουρκικά. Παλιά επεφτε πολυ δούλεμα από τους Αθηναίους επί του θέματος. Σαλονίκη δε, γνωστή και ως Καρντασούπολη! Οι θεσσαλονικείς είναι επίσης γνωστοί ως μπαγιάτηδες και ως παυλοκαταραμένοι.

• Έβρος – Γκάτζοι ή Γκάτζολοι

Στο Σουφλί του νομού Έβρου παλαιότερα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια, τα οποία τα έλεγαν αλλιώς και γκάτζους. Έτσι οι φαντάροι έβγαλαν κοροϊδευτικά την περιοχή Γκατζολία και έμεινε να φωνάζουν τους κατοίκους Γκάτζολους. Η ιστορική αμαξοστοιχία 604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ λέγεται και Γκάτζος Εξπρές.

• Πτολεμαΐδα – Καϊλαριώτες

Αυτό συμβαίνει γιατί η Πτολεμαϊδα λέγεται αλλιώς και Καϊλάρια. Επίσης λέγεται και λασποχώρι γιατί παλιά όταν έβρεχε ήταν ένα χωριό γεμάτο λάσπες.

• Κοζάνη – Σούρδοι

Λέγονται έτσι διότι προσποιούνταν ότι δεν άκουσαν κάτι – κοινώς ποιούσαν τη νήσσαν – όταν φυσικά δεν τους συνέφερε. Και ενώ οι μεν υπόλοιποι Έλληνες τους δέχτηκαν με αυτήν τους τη νοοτροποία, οι δε Εβραίοι δεν κατάφεραν να στεργιώσουν ούτε στιγμή στην περιοχή. Στα βλάχικα σούρδος σημαίνει κουφός / βλάκας.

• Κέρκυρα – Παγανέλια ή Φρανκολαντσέρηδες

Ονομάστηκαν έτσι γιατί παγανέλι στην κερκυραϊκή διάλεκτο σημαίνει περιστέρι και η Κέρκυρα (κυρίως οι πλατείες, αλλα γενικά όλη η πόλη της) είναι γεμάτη περιστέρια. Το φρανκολαντσέρηδες είναι άγνωστο από που βγαίνει.

• Ιωάννινα – Παγουράδες

Αποκαλούνται έτσι, γιατί παλιά λέγανε ότι στη λίμνη στα Γιάννενα καθρεπτιζόταν το φεγγάρι και οι Γιαννιώτες έτρεχαν με τα παγούρια για να μαζέψουν και καλά το μαγικό νερό!

• Λάρισα – Πλατυποδαράδες ή Πλατύποδες ή Τυρόγαλα

Οι Λαρισαίοι λέγονται έτσι λόγω του κάμπου που είναι επίπεδος και δεν βοηθάει στο σχηματισμό καμάρας στο πόδι. Το τυρόγαλα βγαίνει απ' το τοπικό προϊόν.

• Βόλος – Αυστριακοί

Kυκλοφορούν διάφορες εκδοχές:

* Διότι οι Βολιώτες είναι τσιγκούνηδες – σαν τους Αυστριακούς

* Διότι είναι ψυχροί άνθρωποι – σαν τους Αυστριακούς

* Διότι είναι μοχθηροί – επί Τουρκοκρατίας, οι Αυστριακοί είχαν χειρότερη φήμη κι απ' τους Τούρκους.

* Διότι στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μπήκε στον Παγασητικό ένα αυστριακό πολεμικό, αν και εχθρικό, οι Βολιώτες το υποδέχθηκαν με μπάντες και αυστριακές σημαίες.

Αυτά τα λένε οι Λαρισαίοι. Οι εξηγήσεις που δίνουν οι ίδιοι οι Βολιώτες είναι:

* Επί Τουρκοκρατίας, η πόλη είχε διάφορα εμπορικά προνόμια, ένα από τα οποία ήταν και η ύπαρξη αυστριακού προξενείου και η δυνατότητα που είχαν οι Βολιώτες να εμπορεύονται υπό αυστριακή προστασία.

* Μετά το 1881, που ο Βόλος ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, η νέα διοίκηση φορολόγησε βαριά τη Θεσσαλία. Μπήκε ένας ιδιότυπος νέος κεφαλικός φόρος σε όλους τους (κατά κύριο λόγο εμπόρους), κάτι το οποίο οδήγησε στους μαγαζάτορες να βάλουν ξένες, αυστριακές σημαίες στα μαγαζιά τους για να αποφύγουν να φορολογηθούν.

Υπάρχει και η εκδοχή της Φρικηπαίδειας.

* Ο Βόλος είναι μία πόλη στην κεντρική Ελλάδα. Γνωστή αυστριακή αποικία που εξελίχθηκε σε αποικία των ΕΛ, μετά την εκδίωξή τους από την αφιλόξενη προσωρινή τους κατοικία, τη γνωστή υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας.

• Άρτα – Νερατζοκώληδες

Λόγω του ότι στην Άρτα έχουν πολλά νεράτζια και μεγάλους κώλους, άρα έχουν κώλους σαν νεράτζια.

• Πρέβεζα – Σαρδέλες

Διότι λέγεται ότι βάζουν τις σαρδέλες στο κλουβί.

• Αθήνα – Γκάγκαροι

Γκάγκαρο ήταν το βαρύ ξύλο που ήταν κρεμασμένο με σκοινί πίσω από τις αυλόπορτες, τις οποίες έκλεινε με το βάρος του (gaga στα τούρκικα το ράμφος). Γκάγκαρος λεγόταν επί τουρκοκρατίας ο Αθηναίος της ανώτερης κοινωνικής τάξης, ο οποίος στην πόρτα του είχε γκάγκαρο. Σημαίνει σήμερα ο γνήσιος Αθηναίος.

• Φλώρινα – Απόγονοι της Γιουργίας

Γιατί η γιούργα ήταν η Γεωργία στα φλωρινιώτικα. Ήταν η μεγαλύτερη πόρνη της Φλώρινας. Απ' τις μεγαλύτερες βρισιές για τους Φλωρινιώτες!

Πόντος – Ντουντούμια / Τουρκούλια

Άγνωστη προέλευση.

Λέσβος – Γκαζμάδες

Τη Μυτιλήνη τη λένε Γκασμαδία ή Κασμαδία οι φαντάροι που υπηρετούν εκεί, επειδή η στρατιωτική ζωή εκεί έχει πολύ σκάψιμο, σκάβουν ορύγματα. Επίσης, υπάρχει και ο παλιός μύθος που λέει ότι (σύμφωνα με την παράδοση από στόμα σε στόμα των φαντάρων) όταν ήταν να φτιαχτεί το αεροδρόμιο της Μυτιλήνης, όλοι οι κάτοικοι πήγαν να συνδράμουν κρατώντας από έναν κασμά (και κανένας δεν κρατούσε φτυάρι ή σκαπέτι).

• Σέρρες – Ακανέδες

Λόγω του ότι στη πόλη των Σερρών φτιάχνονται ακανέδες (ένα είδος γλυκού σαν λουκούμι).

• Πάτρα – Μινάρες

Λίγο υποτιμητική λέξη για τους Πατρινούς που σημαίνει μ..άκας αλλά σε πιο light εκδοχή. Τυπικός χαιρετισμός: "που 'σαι ρε μιναρα"

• Ηράκλειο – Σουμπερίτες ή Καστρινούς

Σουμπερίτες, διότι στην κατοχή ο Σούμπερ είχε την έδρα του στο Hράκλειο και Καστρινούς επειδή το Ηράκλειο ονομαζόταν και Κάστρο.

• Αγρίνιο – Βλάχοι

Έτσι τους αποκαλούν οι Μεσολογγίτες, οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους πολύ διακεκριμένο.

• Ναύπλιο – Κωλοπλένηδες

Οι Aργίτες τους αποκαλούν έτσι διότι πλένονταν στις τούρκικες τουαλέτες.

• Άργος – Πρασάδες

Ως αντίποινα τους έβγαλαν έτσι, διότι έτρωγαν το πράσο με το οποίο χτυπούσαν το γαϊδούρι τους.

• Καβάλα – Ψαροκασέλες

Έτσι τους αποκαλούν οι Ξανθιώτες.

• Αρκαδία – Σκορδάς ή Αβγοζύγης

Σκορδάς λόγω των τοπικών προϊόντων και αβγοζύγης γιατί πρώτοι οι Αρκάδες πουλούσαν αυγά βάσει του μεγέθους τους – των αυγών -.

• Κόρινθος – Λαΐδες

Γιατί Λαΐδα ήταν μια εταίρα της αρχαιότητας από την Κόρινθο.

• Κρήτη – Πέτσακες ή Σβούρους

Μάλλον από Ρέθυμνο, Ηράκλειο. Ο ορεσίβιος ή χωρικός που κατεβαίνει στην πόλη με ιμπεριαλιστικές διαθέσεις ως προς γυναίκες, μπάρια κλπ. με τα γνωστά αξεσουάρ (4χ4, μαύρο πουκάμισο κλπ κλπ). Τείνει να αντικαταστήσει και στα Χανιά το . Σβούροι είναι οι κάγκουρες στην τοπική διάλεκτο.

• Σαλαμίνα – Μπακαουκες ή Μανάρια

Για το "Μπακαουκας" υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο ότι στη σαλαμίνα επικρατεί... εμφύλιος μεταξύ των Μπακις και των Ουκας.

• Xαλκίδα – Τρελονερίτες

Απο το φαινόμενο της παλίρροιας. Τα τρελά νερά του Ευρίπου λένε οτι έχουν πειράξει και τα μυάλα των Χαλκιδέων.

• Τρίκαλα – Κασέρια ή Σακαφλιάδες

Κασέρια λόγω τοπικού τυριού και Σακαφλιάδες λόγω του Σακαφλιά, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και ήταν ο Δον Ζουάν της εποχής. Ήταν ένας ωραίος άντρας που είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματά του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε (εξού και το γνωστό στιχάκι "Στα τρίκαλα στα δυό στενά σκοτώσανε τον Σακαφλιά"). Το σακαφλιάς κατά λέξη σημαίνει ο φίλος της σάρκας.

http://www.pronews.gr/istoria/635069_ta-paratsoyklia-katoikon-ana-poli-tis-elladas-kai-i-simasia-toysi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα παρατσούκλια κατοίκων ανά πόλη της Ελλάδας και η σημασία τους!"

Γιατί ονομάζεται «Χατζής» αυτός που επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους

Ο όρος Χατζής, αραβικά Χάτζι, απαντάται εθιμικά ως προσωνύμιο χριστιανών, αλλά και μουσουλμάνων, σημαίνοντας το προσκύνημα που έχει κάνει αυτός που το φέρει, στον ιερό τόπο της θρησκείας του. Η λέξη χατζής προέρχεται από το αραβικό «χατζ» που σημαίνει «στέκομαι μπροστά σε μια θεότητα σε ιερό μέρος» ή «ταξίδι σε ένα ιερό μέρος».
Το προσωνύμιο Χατζής, στη θρησκεία μας,  δίδεται εθιμοτυπικά σε όποιον πηγαίνει να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους και «βαπτιστεί» στον Ιορδάνη ποταμό.
Βεβαίως, δεν είναι υποχρεωτικό για κάποιον να λέγεται Χατζής για αυτό τον λόγο. Ωστόσο, είναι μια ένδειξη για κάποιον ότι έχει πάει εκεί. Μάλιστα, παλαιότερα που ήταν δύσκολες οι μετακινήσεις, το να πάει κάποιος στους Αγίους Τόπους ήταν πραγματικός «άθλος».Για αυτό και ήταν κατι ως «τίτλος τιμής» για τον προσκυνητή.
Ως προσωνύμιο το Χατζής τίθεται, λοιπόν κατ΄ έθιμο προ του ονόματος του κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού που επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και που βαπτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό, αποτελώντας παράλληλα νόμιμο λόγο εθιμικού δικαίου αλλαγής του επιθέτου των απογόνων του προσκυνητή.
Έχουν δε σημειωθεί πολλές τέτοιες αντικαταστάσεις επιθέτων. Π.χ. ένας χριστιανός που ονομάζεται Ανδρέας επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και όταν επιστρέφει προσφωνείται Χατζηανδρέας. Τα παιδιά του, που ενδεχομένως έφεραν το επίθετο Ανδρέου, μπορούν να το αντικαταστήσουν με το Χατζηανδρέου.
Ανεξάρτητα από την επιστολογραφία σε εμπορικές κυρίως επιγραφές (ταμπέλες) προς περιορισμό του ονόματος αντί Χατζής τίθεται το ενδεικτικό Χ» προ του επιθέτου, αν και στις ημέρας μας το έθιμο αυτό τείνει να σβήσει.

Πηγή: dogma.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί ονομάζεται «Χατζής» αυτός που επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους"

Κούρδοι....

Αίτημά τους, η δημιουργία ενός ενιαίου κράτους

Κούρδοι: Ένας λαός δεκάδων εκατομμυρίων χωρίς κρατική υπόσταση

Οι Κούρδοι, ένας λαός 25-35 εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς κράτος, έχουν κυρίως παρουσία στο Ιράκ, το Ιράν, την Τουρκία και τΧωρισμένοι σε τέσσερις χώρες, στην πλειονότητά τους σουνίτες, με μη μουσουλμανικές μειονότητες και πολιτικά κινήματα συχνά κοσμικά, οι Κούρδοι ζουν σε μια περιοχή σχεδόν μισού εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι περισσότεροι ζουν στην Τουρκία (12 με 15 εκατομμύρια, περίπου το 20% του συνολικού πληθυσμού), ενώ ακολουθεί το Ιράν (περίπου 6 εκατομμύρια, λιγότερο από το 10% του συνολικού πληθυσμού), το Ιράκ (4,69 εκατομμύρια, δηλαδή 15 με 20%) και τη Συρία (περισσότερα από 2 εκατομμύρια, 15%).

Εγκατεστημένοι στο εσωτερικό των χωρών, οι Κούρδοι διατήρησαν τη διάλεκτό τους, τις παραδόσεις τους και έχουν οργανώσει τις κοινότητές τους με δικό τους τρόπο. Σημαντικές κοινότητες Κούρδων υπάρχουν επίσης στο Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία και το Λίβανο, όπως και στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία.

Η κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους βάσει της Συνθήκης των Σεβρών του 1920. Όμως, μετά τη νίκη του Μουσταφά Κεμάλ στην Τουρκία, οι Σύμμαχοι άλλαξαν γνώμη και το 1923, με τη Συνθήκη της Λοζάνης, επικυρώθηκε η κυριαρχία της Τουρκίας, του Ιράν, της Μεγάλης Βρετανίας (για το Ιράκ) και της Γαλλίας (για τη Συρία) επί του κουρδικού πληθυσμού.

Καθώς ζητούν τη δημιουργία ενός ενιαίου κράτους, οι Κούρδοι θεωρούνται απειλή για την εδαφική ακεραιότητα των χωρών όπου ζουν. Στην Τουρκία οι συγκρούσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) ξεκίνησαν και πάλι το καλοκαίρι του 2015, διαλύοντας τις ελπίδες για την επίλυση της κρίσης που έχει προκαλέσει το θάνατο περισσότερων από 40.000 ανθρώπων από το 1984.

Στο Ιράν σποραδικές συγκρούσεις σημειώνονται μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και κούρδων ανταρτών, οι βάσεις των οποίων βρίσκονται στο γειτονικό Ιράκ. Μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979 μια εξέγερση των Κούρδων κατεστάλη βιαίως.

Στο Ιράκ οι Κούρδοι διώκονταν επί Σαντάμ Χουσέιν και εξεγέρθηκαν το 1991, μετά την ήττα της Βαγδάτης στο Κουβέιτ. Ανακήρυξαν την ντε φάκτο αυτονομία τους, η οποία νομιμοποιήθηκε με το ιρακινό Σύνταγμα του 2005, βάσει του οποίου η χώρα έγινε ομοσπονδιακή δημοκρατία.

Στη Συρία οι Κούρδοι υπέφεραν επί δεκαετίες από την περιθωριοποίηση και την καταπίεση. Μετά την έναρξη του εμφυλίου το 2011 κράτησαν ουδέτερη στάση και επωφελήθηκαν από το χάος που προκλήθηκε από τον πόλεμο για να δημιουργήσουν μια αυτόνομη κυβέρνηση στο βορρά.

Οι Κούρδοι δεν έχουν ζήσει πότε υπό μια κεντρική εξουσία, είναι χωρισμένοι σε δεκάδες κόμματα και σχηματισμούς στις τέσσερις χώρες όπου έχουν παρουσία, ενώ κάποιες φορές τα κινήματα αυτά είναι ανταγωνιστικά.

Στο Ιράκ τα δύο βασικά κουρδικά κόμματα βρίσκονταν σε πόλεμο από το 1994 ως το 1998, στη διάρκεια του οποίου σκοτώθηκαν περίπου 3.000 άνθρωποι. Τελικά, συμφιλιώθηκαν το 2003.

Στη Συρία οι κουρδικές δυνάμεις κυριαρχούν στο συνασπισμό Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που μάχεται κατά του Ισλαμικού Κράτους με τη στήριξη του διεθνούς συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ. Ο συνασπισμός αυτός ξεκίνησε το Νοέμβριο μια εκστρατεία για την εκδίωξη του ΙΚ από τη Ράκα.
Στο Ιράκ οι Κούρδοι μαχητές πεσμεργκά συμμετέχουν ενεργά στη μάχη κατά των τζιχαντιστών.

in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κούρδοι...."

Πώς έφτασαν Έλληνες και Γερμανοί να μισιούνται !!

 Η Γερμανία και η Ελλάδα διατηρούν ιδιαίτερα έντονες σχέσεις.

Μπορεί κανείς να μιλήσει για σχέσεις αγάπης-απέχθειας, γράφει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Φιλίπ Ντουρού, ο οποίος κάνει ένα εκπληκτικό φλας μπακ στην ιστορία.

Ως τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η ελληνική κουλτούρα ήταν αυτή που επέτρεψε στη Γερμανία να γίνει σύγχρονο έθνος.

Από τότε, όμως, το Βερολίνο κοιτάζει την Αθήνα ως ένα αντι-παράδειγμα που αρνείται να εφαρμόσει τους κανόνες», γράφει σε άρθρο του στην Liberation ο Φιλίπ Ντουρού, και συνεχίζει:.

Η Γερμανία οικοδομήθηκε έχοντας σαν απόλυτο μοντέλο την αρχαία Ελλάδα.

Αυτό το μοντέλο έσπασε στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο με την κατοχή.

Πράγματι η Γερμανία και η Ελλάδα διατηρούν μια πολύ στενή, πολύ δυνατή και πολύ σκληρή σχέση ταυτόχρονα.

Σήμερα, δύο φαινόμενα διασταυρώνονται, την ώρα που η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και δέχεται μαζικά μετανάστες Έλληνες, ενώ στέλνει μαζικά τουρίστες στην Ελλάδα.

Ορισμένοι Γερμανοί έχουν ένα είδος συγκατάβασης για την Ελλάδα του τύπου «είναι φτωχοί, έρχονται για δουλειά σε μας και ευτυχώς που εμείς μπορούμε και πηγαίνουμε για διακοπές το καλοκαίρι».

Η Bild έγραφε πριν από 5 χρόνια στο εξώφυλλο «Πουλήστε μας τα νησιά σας!» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι Γερμανοί θα ήξεραν καλύτερα να τα διαχειριστούν.

Λάτρεις των αρχαίων Ελληνικών!!!

Την ίδια ώρα, για τους Γερμανούς είναι απαράδεκτο να απαλείψεις τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά από το σχολείο -παρεπιπτόντως ονομάζεται  Gymnasium, από τα ελληνικά.

Ένας πολιτικός όπως ο Σόιμπλε έχει κάνει κλασικές σπουδές και παρακολουθούσε 5-6 ώρες αρχαία ελληνικά και λατινικά την εβδομάδα.

Πάντα υποβόσκει ένα αίσθημα κατωτερότητας, αν και έχει αναποδογυρίσει:

σήμερα ο πολιτισμός είμαστε εμείς, λένε χαμηλόφωνα οι Γερμανοί.

Προσθέστε σε αυτό και τα κλισέ για τους Έλληνες, ότι είναι ψεύτες, τεμπέληδες κλπ, η Bild έχει σελίδες επί σελίδων σε αυτά τα θέματα.

Με άλλα λόγια, για τους Γερμανούς, οι Έλληνες δεν στέκονται σήμερα στο ύψος των αρχαίων προγόνων τους.

 Μοιάζει λίγο με ερωτική απογοήτευση!!

Αλλά και οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν τα δικά τους αισθήματα.

Ο Μανώλης Γλέζος, ο άνθρωπος που γκρέμισε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη στον Β' Παγκόσμιο είναι σήμερα ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε πολεμικές επανορθώσεις 300 δις από τους Γερμανούς.

Η ιδέα προκάλεσε θύελλα στη Γερμανία.

Ο θαυμασμOς για τον ελληνικO πολιτισμΟ και η περιφρOνηση για την ΕλλAδα εIναι κατΑ βAθος οι δYο Oψεις του Iδιου νομIσματος!!!

Υπερτιμούμε το ένα, υποτιμούμε το άλλο.

Μοιάζει λίγο με ερωτική απογοήτευση!!

Είστε ένοχος γιατί μας απογοητεύετε, γιατί δεν είστε στο ύψος ενός πολιτισμικού και ιστορικού ιδεώδους που ήταν η αρχαία Ελλάδα!!!!

Η Άνγκελα Μέρκελ δεν θέλει να είναι η πολιτικός που θα διαλύσει αυτό που οι πατέρες της στην πολιτική Κόνραντ Αντενάουερ και Χέλμουτ Κολ δημιούργησαν.

Μπορεί να έχει μπει στην ιστορία ως η καγκελάριος που εξελέγη τρεις φορές στην πρωθυπουργία, αλλά δεν επιθυμεί να είναι εκείνη που θα σπάσει την Ευρώπη σε κομμάτια.

Πρέπει ωστόσο να σχεδιάζει μαζί με τον Σόιμπλε για τον οποίο υπάρχουν κανόνες και είναι ιεροί!!!!

 Αυτοί οι κανόνες είναι που επέτρεψαν στη Γερμανία να μην ξανακυλήσει στην άβυσσο της ιστορίας και αυτούς τους κανόνες πρέπει όλοι να τους σέβονται!!!

Οι Γερμανοί αυτό που εξηγούν στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι το εξής:

«Είμαστε πρωταθλητές της ηθικής γιατί το νόμισμά μας καταστράφηκε δύο φορές, το 1923 και το 1948».

Η εφαρμογή πολύ αυστηρών κανόνων απαίτησαν από τη Γερμανία πάνω από 25 χρόνια και κατάρρευση δύο καθεστώτων.

 Ως το 1953, που πέτυχαν ένα κούρεμα χρέους και ένα πλαίσιο παγκόσμιας ανάπτυξης που τους επέτρεψε να αναγεννηθούν!!!

Πλέουν στον ελληνικό πολιτισμό!!

Όλοι οι ιστορικοί, όλοι οι πανεπιστημιακοί πλέουν μέσα στον ελληνικό πολιτισμό.

Όλοι επικαλούνται τον Φίλιππο, τον Μέγα Αλέξανδρο ως πολιτικούς που ένωσαν και ενίσχυσαν τη χώρα τους.

Τον 18ο αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε η Πομπηία η αρχαία Ρώμη έγινε μόδα παντού, εκτός από τη Γερμανία!!!!

Ο Johann Winckelmann μελετά την αρχαία γλυπτική και θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι το καλλιτεχνικό πρότυπο που βρίσκεται υπεράνω όλων!!

Οι φιλόσοφοι και η Ελλάδα!!!

Στην αρχή του 19ου αιώνα όλα τα μεγάλα ονόματα της γερμανικής λογοτεχνίας, ο Γκαίτε, ο Σίλερ εξυμνούν την Ελλάδα και δηλώνουν ότι είναι πατρίδα τους. 

Οι φιλόσοφοι Χέγκελ, Νίτσε ή Χάιντεγκερ ορκίζονται στο όνομα της Ελλάδας!!

Οι γλωσσολόγοι μελετούν σε βάθος τα ελληνικά και τα γερμανικά και διακηρύσσουν ότι από άποψη γλωσσική οι δύο γλώσσες έχουν την ίδια κατασκευή, «είναι οι ίδιες γλώσσες, έχουν το ίδιο πνεύμα». 

Το Walhalla, που έχτισε ο Λουδοβίκος Ιος της Βαυαρίας, στην κοιλάδα του Δούναβη, είναι μια απομίμηση του Παρθενώνα.

Έπρεπε να ξέρεις αρχαία ελληνικά!!

Για τους Γερμανούς η Ελλάδα εκπροσωπεί τη σκέψη, την αυθεντικότητα, την απόλυτη αλήθεια!! 

Για να παρακολουθήσει κάποιος τα μαθήματα του Χάιντεγκερ έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά αρχαία ελληνικά αφού τα κείμενα που διανέμονται είναι στα αρχαία ελληνικά. 

Η Χάνα Άρεντ και οι άλλοι μαθητές του εργάζονται πάνω σε αρχαιοελληνικά κείμενα και δεν τίθεται θέμα να τα μεταφράσουν. 

Για τον Χάιντεγκερ οι μόνες γλώσσες στις οποίες μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι τα ελληνικά και τα γερμανικά. 

Το απαύγασμα της σκέψης είναι η Ελλάδα και η Γερμανία είναι το φυσικό της επακόλουθο!!!!!!!

Οι τουρίστες και ο Χάιντεγκερ!!!

Σύμφωνα με ένα ανέκδοτο, στις αρχές του 1960, η Έλφριντ Χάιντεγκερ προτείνει στον σύζυγό της να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. 

Ο Χάιντεγκερ διστάζει, τελικά το κάνει και στο τέλος γράφει ένα κείμενο στο οποίο αφηγείται την απογοήτευσή του βλέποντας τα αρχαία μνημεία γεμάτα τουρίστες με φωτογραφικές μηχανές, που απομακρύνουν κάποιον από τη σκέψη.

Ο Χάιντεγκερ και η σύζυγός του στους Δελφούς:

Το 1821 ξεκινάει στην Ελλάδα ο πόλεμος ανεξαρτησίας εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας. 

Ο Μέτερνιχ, που είναι κυρίαρχος στην Ευρώπη, επιλέγει το στρατόπεδο της σταθερότητας και αρνείται να βοηθήσει την Ελλάδα που μόλις αναδύεται. 

Σίγουρα, οι Έλληνες είναι χριστιανοί και πολεμούν εναντίον μουσουλμάνων, αλλά οι Τούρκοι εκπροσωπούν μια αυτοκρατορία και ο Μέτερνιχ στηρίζει τις μοναρχίες στην Ευρώπη που μάχονται τις δημοκρατικές ιδέες. 

Η εθνική ιδέα είναι η ελευθερία των λαών εναντίον των μοναρχιών.

                       Ο Όθωνας στο θρόνο!!

Τελικά, ένας Γερμανός μονάρχης, ο Λεοπόλδος της Σαξωνίας, ο Όθων, κάθεται στο θρόνο της Ελλάδας. 

Από εκείνη τη στιγμή οι σχέσεις των δύο χωρών αποκτούν βάθος, οι αρχαιολόγοι καταφθάνουν στην Ελλάδα και ξεκινούν ανασκαφές και δημιουργούν το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στην Αθήνα, πολύ πριν δημιουργηθεί η Γαλλική Σχολή.

Στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί είναι σύμμαχοι των Τούρκων, οι οποίοι δεν είναι ακριβώς φίλοι των Ελλήνων. 

Αργότερα και ο Χίτλερ θα πει: 

«Εμείς οι Γερμανοί δεν έχουμε παρελθόν ή μάλλον το παρελθόν μας είναι οι Ελληνες»!!!!!!

Πίστευε ότι οι Γερμανοί μετανάστευσαν από το Βορρά προς το Νότο, ότι ο Πλάτων ήταν Γερμανός και ότι επρόκειτο για την υπέρτατη μορφή του γερμανικού πολιτισμού. 

Πριν ξεκινήσει τον Β Παγκόσμιο ο Χίτλερ δίνει εντολή να ξεκινήσουν οι ανασκαφές στην αρχαία Ολυμπία, θέλει να κάνει Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ως τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία πιστεύει ότι βρίσκεται σε απευθείας διαλεκτική με την αρχαία Ελλάδα!!

Όταν ο στρατός του Μουσολίνι υφίσταται την πρώτη του ήττα από τον ελληνικό στρατό, αυτό είναι το πρώτο χαστούκι στις δυνάμεις του Άξονα.

Η ήττα του Μουσολίνι είναι βαριά, οι Βρετανοί καταφθάνουν στην Ελλάδα, ο Χίτλερ δεν μπορεί να το αντέξει.

Έκανε απόβαση στην Ελλάδα το 1941.

Έστειλε ανθρωπολόγους στη Σπάρτη!!!

Όταν οι Γερμανοί έφτασαν στην Ελλάδα απογοητεύτηκαν από τους απογόνους των αρχαίων.

Έστειλαν, μάλιστα, ανθρωπολόγους των Ες Ες στη Σπάρτη για να φωτογραφίσουν ανθρώπους στα καφενεία και χαίρονταν όταν έβρισκαν κάπου κάπου έναν ψηλό, ξανθό άντρα με γαλάζια μάτια.

Έψαχναν τα ίχνη της γερμανικής φυλής.

Η περιφρόνηση της φυλής!!

Η απογοήτευση των κατακτητών μεταφράστηκε σε μια αδυσώπητη κατοχή, η οποία εδράζονταν στην περιφρόνηση της φυλής. 

Τότε γεννήθηκε ένα αμοιβαίο μίσος που παραμένει ζωντανό ως σήμερα!!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές από τη σχετική συνέντευξη του Γάλλου συγγραφέα και δημοσιογράφου Φιλίπ Ντουρού στην εφημερίδα LIBERATION!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Γιατί ηττηθήκαμε στην Μικρά Ασία!!

 Ένα Αναπάντητο Ερώτημα---

---Του Δρ. Σπυρίδωνος Πλακούδα*---

Ο Αύγουστος αποτελεί τον «μαύρο» μήνα του Ελληνισμού εξαιτίας δύο επετείων: της Μάχης του Αφιόν Καραχισάρ το 1922 (και κατ΄ επέκταση, της ήττας της Ελλάδας στην Μικρασιατική Εκστρατεία) και τον Αττίλα ΙΙ στην Κύπρο το 1974. Οι δύο επέτειοι σηματοδοτούν το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και τη δραστική περιστολή του Ελληνισμού εντός των στενών ορίων του καχεκτικού νεοελληνικού κράτους από τον Έβρο έως το Καστελόριζο.

Παρά ταύτα, δεν έχουν έως σήμερα εξαχθεί τα κατάλληλα διδάγματα για τις επονείδιστες ήττες του Ελληνισμού· ακριβέστερα, απουσιάζει μια εις βάθος μελέτη ως προς τα αίτια της ήττας μας στην Μικρά Ασία και την Κύπρο υπό το πρίσμα της υψηλής στρατηγικής. 
Τουναντίον, τα αναρίθμητα έργα (εκ των οποίων τα πλείστα αποτελούν πρωτογενείς πηγές όπως αυτοβιογραφίες και ημερολόγια) είτε διαπνέονται από άκρατη συνωμοσιολογία (πως δηλαδή οι «κακοί ξένοι» ευθύνονται αποκλειστικώς για τις εν λόγω ήττες) και/ή αυτομαστίγωση (πως δηλαδή ο δαίμων της διχόνοιας προεξοφλεί την ήττα για την Ελλάδα) είτε αποδίδουν μια υπερβολική έμφαση σε τακτικής φύσεως ζητήματα (πως δηλαδή θα είχε εξελιχθεί ο πόλεμος εάν η αεροπορία είχε δράσει κτλ).
 Με βάση την θεωρία της υψηλής στρατηγικής, θα ελεγχθούν ένα προς ένα τα «κριτήρια» περί της ορθότητας μιας υψηλής στρατηγικής ώστε να απαντηθεί το εξής ουσιαστικό ερώτημα: γιατί η Ελλάδα ηττήθηκε το 1922.

Τα Αίτια της Ήττας στην Μικρά Ασία

Οι περισσότεροι στην Ελλάδα (επιστήμονες και μη) υποκύπτουν στον πειρασμό (εν πολλοίς ένεκα των πολιτικών πεποιθήσεών τους υπέρ ή εναντίον του Βενιζέλου) να εξετάζουν τον Μικρασιατικό Αγώνα αποσμασματικά και υποκειμενικά: δηλαδή, ερευνούν εάν η ήττα ήταν προεξοφλημένη (άρα «χρεώσιμη» στον Βενιζέλο) λόγω των αρνητικών συσχετισμών ισχύος (στρατός, πληθυσμός κτλ.) ή εάν οφειλόταν στην υπερεξάπλωση μετά τον Νοέμβριο του 1920 (άρα «χρεώσιμη» στους αντιβενιζελικούς).
 Ορισμένοι, βέβαια, εξετάζουν εάν οι όροι της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης ήταν απευκταίοι. Παρά ταύτα, δεν εξετάζεται η υψηλή στρατηγική αυτή καθεαυτή της Ελλάδας στον Μικρασιατική Εκστρατεία[1].

Ως υψηλή στρατηγική (grand strategy) ή στρατηγική ορίζεται, εν συντομία, το τρίπτυχο «ends, ways, means»[2]· δηλαδή, πως ένα κράτος χρησιμοποιεί τα διαθέσιμα μέσα (means) κατά μοναδικούς τρόπους (ways) ώστε να υλοποιήσει τους υπέρτατους στόχους του (ends) εν καιρώ ειρήνης ή πολέμου. 
Όπως ο μέγας θεωρητικός της στρατηγικής Κλαούζεβιτζ δήλωσε αξιωματικά, ο στόχος πρέπει να είναι πολιτικός και ρεαλιστικός. Ποιος ήταν, λοιπόν, ο στόχος της Ελλάδας κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία; Ήταν ο εν λόγω στόχος πολιτικός και ρεαλιστικός;

Η Ελλάδα, κατόπιν έκτακτης πρόσκλησης των Αγγλο-Γάλλων, αποβίβασε μια ισχνή εκστρατευτική δύναμη στη Σμύρνη το 1919 για την τήρηση του νόμου και της τάξης εν αναμονή της συνθήκης ειρήνης. Ούτε καν τα όρια της ζώνης κατοχής («εντολής» κατά την ορολογία της εποχής) της Ελλάδας στη δυτική Μικρά Ασία δεν είχαν αποφασισθεί. 
Εξ αρχής η παγίωση της ελληνικής εξουσίας στη διαφιλονικούμενη ζώνη συνάντησε ισχυρή αντίσταση από εθνικιστές Τούρκους αντάρτες. Η Ελλάδα απάντησε με ευρείες αντιαντάρτικες επιχειρήσεις το δεύτερο ήμισυ του 1919 που επεξέτειναν τη ζώνη κατοχής της στο βιλαέτι του Αϊδινίου. 
Το θέρος του 1920 η Ελλάδα συνέδραμε τη Βρετανία στην εκστρατεία της εναντίον των εθνικιστών Τούρκων ανταρτών στην Προποντίδα και προωθήθηκε έως τη Νίκαια. 
Ποιος ήταν, λοιπόν, ο στόχος της Ελλάδας κατά την πρώτη φάση του πολέμου; στόχος της Αθήνας ήταν η απώθηση των ανταρτών και, ει δυνατόν, η επέκταση της ζώνης κατοχής – όχι η εξάλειψη ενός αντάρτικου εν τη γενέσει του. Επομένως, η Αθήνα δρούσε με οδηγό την τακτική – όχι την υψηλή στρατηγική. Αν και ισχυρότερη στρατιωτικά, η Ελλάδα αδυνατούσε να ειρηνεύσει τη δυτική Μικρά Ασία. Αφού υπήρχε μια ενδοχώρα φιλική προς τους αντάρτες, οι διαρκείς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας παρήγαν αποτελέσματα μόνο προσωρινού χαρακτήρα.

Τον Ιούλιο του 1920, υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης των Σεβρών που επιδικάζει στην Ελλάδα, συν τοις άλλοις, τη Ζώνη της Σμύρνης υπό καθεστώς «εντολής». Η συνθήκη, εν ολίγοις, επικυρώνει de jure τις κατακτήσεις de facto της Ελλάδας στη δυτική Μικρά Ασία.
 Όμως η συνθήκη δεν αναγνωρίζεται από τον Κεμάλ Ατατούρκ – τον ηγέτη των εθνικιστών Τούρκων ανταρτών. Ήδη από τον Μάιο του 1919 ο Κεμάλ αψηφά τις αποφάσεις των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και οργανώνει την αντίσταση εναντίον τους σε τέσσερα μέτωπα: ανατολικά (εναντίον των Αρμενίων), νότια (εναντίον των Γάλλων και Αρμενίων της Κιλικίας), δυτικά (εναντίον των Ελλήνων και Βρετανών) και, τέλος, βόρεια (εναντίον των αυτονομιστών Ελλήνων ανταρτών στον Πόντο). 
Γιατί η Αθήνα δεν ανέλαβε νωρίτερα μια αποφασιστική εκστρατεία εναντίον του Κεμάλ ενόσω ο ίδιος δεν είχε ακόμη ισχυροποιηθεί ουσιαστικά; Eξαιτίας δύο κύριων παραγόντων: α) μόλις τον Δεκέμβριο του 1919 ο Ατατούρκ σταθεροποίησε την εξουσία του ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της αντίστασης εναντίον του Σουλτάνου και των Συμμάχων και β) η Ελλάδα υποτίμησε τον Κεμάλ ως στρατιωτικό ηγέτη. 

Ο Κεμάλ, όμως, είχε ήδη αποδείξει την αξία του στα πεδία της μάχης της Λιβύης (κατά τον Ιταλο-Τουρκικό Πόλεμο του 1911) και της Καλλίπολης (κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Οπότε η Ελλάδα διέπραξε ένα τραγικό σφάλμα: δεν εξουδετέρωσε το αντάρτικο του Κεμάλ εν τη γενέσει του – όπως διατείνονται οι διαπρεπείς στρατιώτες-φιλόσοφοι (π.χ. Sir Robert Thompson, David Galula κτλ.).[3]

Η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 από τους αντιβενιζελικούς οδηγεί στην εντατικοποίηση του αγώνα. Οι μέχρι πρότινος υποστηρικτές του «οίκαδε» υιοθέτησαν μια στρατηγική εκμηδένισης (strategy of annihilation): εν ολίγοις, η Ελλάδα θα επιχειρούσε να εξουδετερώσει τον Κεμάλ δια της στρατιωτικής οδού.
 Ο αντικειμενικός σκοπός της Ελλάδας ήταν περιορισμένος: η καταστροφή των Κεμαλικών στρατιωτικών δυνάμεων δια της αποφασιστικής μάχης (decisive battle). Εξ ου η πλάνη της Αθήνας. Πρώτον, η Αθήνα δεν είχε ταυτοποιήσει ορθά το κέντρο βάρους του αντιπάλου. Το κέντρο βάρους δεν ήταν ο στρατός, αλλά ο ίδιος ο Κεμάλ. Η εξόντωσή του και όχι η ήττα του στρατού του θα ήταν ο καταλύτης. Δεύτερον, ο αντικειμενικός σκοπός δεν ήταν ρεαλιστικός αφού η ισορροπία δυνάμεων στα τέλη του 1920 ευνοούσε πλέον τον Κεμάλ. Πώς συνέβη αυτό όμως;

Οι Σύμμαχοι, κατ’ αρχάς, δεν ήταν πρόθυμοι να υποστηρίξουν στρατιωτικά μια τέτοια στρατηγική εκ μέρους της Ελλάδας. Η Ιταλία, ανταγωνιστής της Ελλάδας στην Μικρά Ασία, είχε ήδη συνδιαλλαγεί με τον Κεμάλ.
 Οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί στην Κιλικία από τον Κεμάλ και διατηρούσαν μετά δυσκολίας τον έλεγχο επί της Συρίας (λάφυρο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου), ενώ οι Άγγλοι είχαν απορροφηθεί με τον αυτονομιστικό αγώνα της Ιρλανδίας και τις εξεγέρσεις στο Ιράκ. 
Ύστερα από τις εκατόμβες κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Αγγλο-Γάλλοι δεν ήταν ούτε πρόθυμοι ούτε ικανοί να αναλάβουν μια υπερπόντια εκστρατεία υπέρ της Ελλάδας – η οποία, υποτίθεται, δρούσε ως εντολοδόχος των Συμμάχων στην Μικρά Ασία ώστε να μην υποχρεωθούν να εκστρατεύσουν αυτοί. 
Συν τοις άλλοις, η ΕΣΣΔ συμμάχησε με τον Κεμάλ και συνέπηξε ένα κοινό μέτωπο εναντίον τόσο των Αγγλο-Γάλλων (που είχαν επέμβει υπέρ των «Λευκών» κατά τον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο) όσο και των Αρμενίων (που αντιδρούσαν στην επέκταση της εξουσίας των Μπολσεβίκων στον Καύκασο). Το 1920, οι Αρμένιοι ηττήθηκαν αποφασιστικά και οι Γάλλοι συμβιβάστηκαν με τον Κεμάλ ενώ το αντάρτικο στον Πόντο υποχωρούσε εξαιτίας των θηριωδιών του Κεμάλ. 
Επιπρόσθετα, η «δύσκολη» γεωγραφία της κεντρικής Μικράς Ασίας (πενιχρό σιδηροδρομικό δίκτυο, υψηλά όρη, μη πλωτοί ποταμοί, αραιός πληθυσμός) και ο υπέρτερος πληθυσμός της Ανατολίας (σε αναλογία 2.5 προς 1) ήταν στην υπηρεσία του Κεμάλ. Συν τοις άλλοις, ο στρατός του Κεμάλ ήταν απείρως ισχυρότερος από ό,τι εσφαλμένα εκτιμούσαν οι επιτελείς του ΓΕΣ στην Αθήνα. Κατ’ αρχάς, ο Οθωμανικός Στρατός είχε ηττηθεί μόνο στο μέτωπο της Συρίας – Παλαιστίνης και της Μεσοποταμίας· ακριβέστερα, η καρδιά της Τουρκίας (Μικρά Ασία και ανατολική Θράκη) δεν είχαν υποστεί εισβολή και οι Τούρκοι προήλαυναν στον Καύκασο έως την υπογραφή της εκεχειρίας στον Μούδρο τον Οκτώβριο του 1918. 
Εν ολίγοις, ο Κεμάλ αναδιοργάνωσε έναν στρατό που δεν είχε εντελώς αποσυντεθεί όπως οι σύμμαχοι στρατοί της Αυστρο-Ουγγαρίας ή Γερμανίας. Χάρη στην υποστήριξη των Μπολσεβίκων, ο Κεμάλ συγκρότησε έναν στρατό υποδεέστερο του Ελληνικού μόνον ως προς τους αριθμούς.

Τρίτον, τα διαθέσιμα εργαλεία προς επίτευξιν του (ήδη μη ρεαλιστικού)στόχου ήταν πενιχρά. Κατ’ αρχάς, ο Εθνικός Διχασμός μεταξύ βενιζελικών και αντιβενιζελικών είχε πλήξει ανεπανόρθωτα την αξία και το ηθικό του στρατεύματος. Η αντικατάσταση των ικανών βενιζελικών αξιωματικών από οπαδούς της αντιβενιζελικής παράταξης προοιωνιζόταν μόνο κακά. Επιπλέον, οι Σύμμαχοι δεν ήταν πρόθυμοι ή ικανοί να υποστηρίξουν μια εκστρατεία της Ελλάδας εναντίον του Κεμάλ.
 Ο τελευταίος μάλιστα είχε ήδη εντυπωσιακά αναβαθμίσει τη διεθνή θέση του, ιδίως εντός του Ισλαμικού Κόσμου όπου εκθειαζόταν ως ένας μοντέρνος «γαζής» (ήτοι, πολεμιστής της Ισλαμικής πίστης). Εν κατακλείδι, το πολιτικό σύστημα της χώρας ταλανιζόταν από διαρκείς κρίσεις (τρεις βραχύβιες κυβερνήσεις μεταξύ Νοεμβρίου 1920 και Σεπτεμβρίου 1922) ενώ η οικονομία παρέπαιε – όπως επίσης το ηθικό της κοινής γνώμης εξαιτίας της χρόνιας κόπωσης.

Όταν, λοιπόν, εκδηλώθηκε η αρχική επίθεση της Στρατιάς της Μικράς Ασίας εναντίον του Κεμάλ στην περιοχή του Εσκί Σεχίρ (Δορυλαίου) τον Ιανουάριο του 1921, η επίθεση αποκρούστηκε.
 Όταν το θέρος του ίδιου έτους η Στρατιά της Μικράς Ασίας εξαπέλυσε την ισχυρότερη επίθεση για την εξόντωση του στρατού του Κεμάλ, απώθησε αλλά δεν εξουδετέρωσε τον αντίπαλο. Παρά τον ηρωισμό των οπλιτών και αξιωματικών της Στρατιάς της Μικράς Ασίας, η τελευταία απέτυχε να εγκλωβίσει και να εξοντώσει τους Κεμαλιστές στην Μάχη της Κιουτάχειας (Ιούλιος 1921) και να διατρήσει την αμυντική περίμετρο των Τούρκων στην Μάχη του Σαγγαρίου (Αύγουστος – Σεπτέμβριος 1922). Παρά ταύτα, τυχόν νίκη στον Σαγγάριο και κατάληψη της Άγκυρας δεν θα είχε ωφελήσει στρατηγικά την Ελλάδα. Ο Κεμάλ, όχι ο στρατός ή η πρωτεύουσά του, ήταν το κέντρο βάρους του εχθρού.

Η Στρατιά της Μικράς Ασίας υποχώρησε από τον ποταμό Σαγγάριο αλλά δεν συμπτήχθηκε πλησίον της Ζώνης της Σμύρνης.
 Η στρατιά παρέμεινε διεσπαρμένη σε τεράστιο πλάτος και ευάλωτη σε τυχόν διείσδυση του εχθρού – όπερ εγένετο έναν χρόνο αργότερα. Αντιλαμβανόμενη τη διαρκώς επιδεινούμενη ισορροπία ισχύος, η Ελλάδα επεδίωξε μια ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης χάρη σε διαμεσολάβηση των Συμμάχων από τα τέλη του 1921 έως το πρώτο ήμισυ του 1929· μολαταύτα, ο Κεμάλ απέρριπτε τα ειρηνευτικά διαβήματα ιταμώς. Τον Αύγουστο του 1922, η Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ σηματοδότησε την αρχή της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Lessons Learned

Αρκετοί ιστορικοί ερίζουν εάν ήταν αναπόφευκτη η απώλεια της ανατολικής Θράκης και των νησιών Ίμβρος και Τένεδος ή εάν μια επίθεση εναντίον της Κωνσταντινούπολης θα ήταν επιτυχής. Οι Σύμμαχοι όμως είχαν ήδη a priori αποδεχθεί την εκκένωση της ανατολικής Θράκης από την Ελλάδα (ερήμην των διπλωματών της Αθήνας) κατά την υπογραφή της ανακωχής στα Μουδανιά τον Σεπτέμβριο του 1920.
 Η Ελλάδα σύστησε τη Στρατιά του Έβρου και σήμανε την πρόθεσή της για επανάληψη των εχθροπραξιών σε περίπτωση αδιαλλαξίας των Τούρκων. Παρά τις περί αντιθέτου εισηγήσεις από στρατιωτικούς όπως ο Πάγκαλος, ο Βενιζέλος δεν ήταν πρόθυμος να αντιπαρατεθεί εκ νέου με τον Κεμάλ δίχως την υποστήριξη των Συμμάχων – πρωτίστως της Βρετανίας. Ως εκ τούτου, η απόφαση για την εκκένωση της ανατολικής Θράκης (και των νησιών Ίμβρος και Τένεδος) ήταν πολιτικής φύσεως, όχι στρατιωτικής[4].

Η κρίση της ανατολικής Θράκης μεταξύ 1922 και 1923 απέδειξε πως η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να αντιπαρατεθεί επί ίσοις όροις εναντίον της Ελλάδας δίχως την υποστήριξη της Δύσης. Ιστορικά, η Ελλάς έχει σημειώσει μόνο ήττες όταν συγκρούεται με τους Τούρκους δίχως την υποστήριξη της Δύσης. 
Ως εκ τούτου, η Μικρασιατική Εκστρατεία μας διδάσκει το εξής: μια υψηλή στρατηγική εναντίον της Τουρκίας προϋποθέτει την εκπόνηση μιας υψηλής στρατηγικής με ρεαλιστικό(ούς) στόχο(υς) και την εξασφάλιση ισχυρών διεθνών συμμαχιών. Η εμπλοκή της Τουρκίας στη δίνη του Κουρδικού Ζητήματος και των περιφερειακών διενέξεων της Μέσης Ανατολής προσφέρει (υπό προϋποθέσεις) την ευκαιρία στην χώρα μας να ανασχέσει τον επεκτατισμό της Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος και την Κύπρο και, κατ’ επέκταση, τη διαρκή συρρίκνωση του Ελληνισμού.

*Ο Δρ Σπυρίδων Πλακούδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Στρατηγικής και Διεθνών Σχέσεων στο American University in the Emirates και Επιστημονικός Συνεργάτης του ΚΕΔΙΣΑ.

[1] Mια φωτεινή εξαίρεση αποτελεί το εξής βιβλίο: Διονύσης Τσιριγώτης: Η Ελληνική Στρατηγική στην Μικρά Ασία 1919-1922 (Αθήνα: Εκδόσεις Ποιότητα, 2010).

[2] Για μια σύνοψη του όρου της υψηλής στρατηγικής, δείτε: Spyridon Plakoudas: «Strategy: Ends, Ways, Means», διάλεξη στο American University in the Emirates, 19/6/2017https://www.academia.edu/33409299/Strategy_Ends_Ways_Means

[3] Περί ανταρτοπολέμου, δείτε: Σπυρίδων Πλακούδας: «Ανταρτοπόλεμος: Το Ορφανό Παιδί της Στρατηγικής», Διακλαδική Επιθεώρηση, Τεύχος 30 (Ιούλιος-Οκτώβριος 2014), σσ. 7-18https://www.academia.edu/33869358/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CE%BF_%CE%9F%CF%81%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%8C_%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82

[4] Περί της εκκένωσης της ανατολικής Θράκης, δείτε: Γεώργιος Σπέντζος: «Η Στρατιά του Έβρου, οι Ελληνικές Εναλλακτικές και η Συνθήκη της Λωζάννης», Βαλκανικά Σύμμεικτα Τεύχος 16 (2005-2016), σσ. 168-192.

liberal.gr

Δημοσιεύτηκε σε: Άρθρα - Αναλύσεις , Εθνικά θέματα - Ένοπλες Δυνάμεις

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί ηττηθήκαμε στην Μικρά Ασία!!"