Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ τελειωμένος αλκοολικος και ..........

Του Κωνσταντίνου Μαυρίδη από τη Ρήξη φ. 118 .......

Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1938 στην ηλικία των πενήντα επτά ετών από βαριάς μορφής κίρρωση του ήπατος, τη διαβόητη, απαίσια ασθένεια των τελειωμένων αλκοολικών, που επιφέρει αργό, επίπονο, αλλά και κωμικοτραγικό θάνατο.

Η τουρκική κοινή γνώμη μπορεί να αιφνιδιάστηκε από την ξαφνική ασθένεια που έπληξε τον Γκρίζο Λύκο, «τον πατέρα των Τούρκων» και «σωτήρα της Τουρκίας», αλλά η κίρρωση είναι μια νόσος που σκοτώνει βασανιστικά αργά και όλα τα ιστορικά στοιχεία συνηγορούν στο γεγονός ότι ο υπέρτατος ηγέτης της γείτονος χώρας είχε πιάσει για δεκαετίες την μπουκάλα για τα καλά και ο πρόωρος θάνατός του μόνο αιφνιδιαστικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Προφανώς, το ατιμωτικό του χαρακτήρα της αιτίας θανάτου του Ατατούρκ ανάγκασε τις τουρκικές αρχές να προβούν σε μια απίστευτη εκστρατεία συγκάλυψης των λεπτομερειών αυτής, αλλά και συσκότισης και παρεμπόδισης αποκαλύψεων πτυχών της ζωής του που δεν συνάδουν με την εικόνα μαζικής κατανάλωσης που είχε επιλέξει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η ιδιότυπη εκστρατεία διατήρησης της «τιμής του Κεμάλ» συνεχίζεται απρόσκοπτα ακόμη και σήμερα με διάφορες μορφές.

Μπορεί να έχουν περάσει εβδομήντα τρία ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που μας άφησε χρόνους, αλλά το όνομα του Ατατούρκ είναι ακόμη ταμπού για την τουρκική κοινωνία και η χρήση του απαιτεί ακόμη προσοχή, όταν γίνεται σε τουρκικό έδαφος.

Το ίδιο ισχύει και για τον σύγχρονο ιστορικό που, όντας αντιμέτωπος με το ίδιο κι απαράλλαχτο δοξασμένο παραμύθι στις τουρκικές ιστοσελίδες, στρέφεται σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πηγές, οι οποίες βρίθουν άκρως ενδιαφερόντων στοιχείων.

Από την πρώτη στιγμή γίνεται φανερό ότι οι Τούρκοι έχουν πολλά να κρύψουν και ο αλκοολισμός του Ατατούρκ αποτελεί μόνο την κορυφή ενός ιδιαιτέρως διαστροφικού παγόβουνου.

Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν ή θυμούνται πως ο Ατατούρκ ήταν κάποτε παντρεμένος, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα.

Άλλη μία παράπλευρη απώλεια του μύθου του «σιδερένιου ηγέτη που παντρεύτηκε την Τουρκία».

Θα συμπλήρωνα ότι, ιστορικά, οι όρκοι πίστης προς τη ρακή είχαν προηγηθεί προ πολλού.

Ο γάμος του, ο οποίος κράτησε μόλις διόμισι χρόνια, είχε κάνει αίσθηση το 1923, καθώς είχε παντρευτεί τη Λατίφ Χανίμ Ουσακιζάντ, μια ευκατάστατη Τουρκάλα από τη Σμύρνη, η οποία είχε σπουδάσει νομικά στο Παρίσι και μιλούσε ξένες γλώσσες.

Η περίπτωσή της πρέπει να ήταν μοναδική για το γίγνεσθαι της οπισθοδρομικής τουρκικής κοινωνίας, που ήθελε τη γυναίκα ένα άβουλο ον εντός των τοιχών της οικίας.

Η Λατίφ πέταξε τον φερετζέ αμέσως μετά τον γάμο της με τον Ατατούρκ, δίνοντας το καλό παράδειγμα στις υπόλοιπες Τουρκάλες, αλλά μετά απ’ αυτό τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά στο σπιτικό των Ατατούρκ.

Ενώ ο «μεγάλος απελευθερωτής» ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των γυναικών στα λόγια, η Λατίφ αποδείχτηκε μεγάλη γλωσσού και άρχισε να επιβάλλει αυστηρό μορατόριουμ στα νυχτοπερπατήματα και τις επαφές με την «επίσημη ερωμένη» του Κεμάλ, τη Γενί Ρακή με γλυκάνισο.

Ο Ατατούρκ, συνειδητοποιώντας το τραγικό λάθος του μετά από απίστευτους δημόσιους και μη καβγάδες και φαγωμάρες, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τον μουσουλμανικό τρόπο λήψης διαζυγίου, τον οποίο υποτίθεται πως ήθελε να καταργήσει, για να τελειώνει μια και καλή με τον έγγαμο βίο.

Από τότε χτυπούσε, καθημερινά, ανενόχλητα, μια μποτίλια ρακή βρέξει χιονίσει, χωρίς περαιτέρω συζυγικά προβλήματα.

Όσο για τη Λατίφ, εξαφανίστηκε από προσώπου γης και έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή της σε κατ’ οίκον απομόνωση, χωρίς να μιλήσει ποτέ για τη ζωή της με τον Ατατούρκ.

Όταν πέθανε το 1975, το τουρκικό ανώτατο δικαστήριο απαγόρευσε κάθε δημοσίευση των ημερολογίων που επιμελώς κρατούσε η Λατίφ.

Η απαγόρευση ίσχυε ως το 2005 οπότε και ανανεώθηκε επ’ αόριστον. Κάποιοι μάλλον τρέμουν τα περιεχόμενα των ημερολογίων, τα οποία βρίσκονται επτασφράγιστα κλειδωμένα στο χρηματοκιβώτιο του Τουρκικού Ιδρύματος Ιστορίας.

Μπορεί η Λατίφ Χανίμ να μην μπορεί να μιλήσει από τον τάφο, αλλά μια άλλη γλωσσοκοπάνα, και μάλιστα από το Χόλιγουντ, κελαηδάει χωρίς αιδώ για τον Ατατούρκ και τον άσωτο βίο του.

Ο λόγος για την ουγγρικής καταγωγής Αμερικανίδα Ζα Ζα Γκαμπόρ, την ανεκδιήγητη ηθοποιό-μοντέλο-κοσμική περσόνα που έχει κατορθώσει να θάψει εννέα συζύγους και κοντεύει να κλείσει τα 100 χρόνια ζωής.

Πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1941, η μις Ουγγαρία 1936, Ζα Ζα Γκαμπόρ, παντρεμένη με τον Τούρκο διπλωμάτη Μπουράν Μπελγκέ ζούσε στην Άγκυρα, όπου γνώρισε τον Ατατούρκ και είχε μια θυελλώδη σχέση ενός χρόνου μαζί του.

Ο «κερατάς» διπλωμάτης υπέμενε τα πάνδεινα διότι ο «πατερούλης» είχε βάλει στο μάτι και στο κρεβάτι του τη 16χρονη τότε Γκαμπόρ και η εικόνα που η ίδια δίνει για το όλο θέμα είναι αποκαλυπτική για την κατάσταση ασωτίας και ηθικής κατάπτωσης που επικρατούσε στην αυλή του Ατατούρκ.

Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο:

«Μια ζωή δεν είναι αρκετή», η Γκαμπόρ τον αποκαλεί ανώμαλο και συμπληρώνει ότι «καμία γυναίκα δεν ήταν ασφαλής.

Σύζυγοι υπουργών, κόρες αξιωματούχων, ακόμη και στενών του φίλων έμπαιναν στο στόχαστρο» και στη σπάνια περίπτωση που υπήρχαν αντιδράσεις, μια δυσμενής μετάθεση στα βάθη της Ανατολίας έπειθε συζύγους και συγγενείς να κάτσουν ήσυχα και να το απολαύσουν.

Η Γκαμπόρ, αν και γνωρίζει τα πράγματα από προσωπική εμπειρία, δεν είναι μόνη στις παρατηρήσεις της.

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Χάρολντ Κόρτνεϊ Άρμστρονγκ, στο άγρια λογοκριμένο στην Τουρκία βιβλίο του, Γκρίζος λύκος, Μουσταφά Κεμάλ, η προσωπική μελέτη ενός δικτάτορα, σχολιάζει το 1933 πως, «μετά το διαζύγιο με τη Λατίφ… (ο Κεμάλ) επέστρεψε στις ολονύκτιες συνευρέσεις σε γεμάτα καπνό δωμάτια με τους μπεκρήδες φίλους του… κι έπειτα έγινε τελείως ξεδιάντροπος.

Έπινε πιο πολύ από ποτέ. Άρχισε μια σειρά από φανερές σχέσεις με γυναίκες, αλλά και άντρες.

Οι νέοι άντρες τον έλκυαν…».

Ένας ακόμη βιογράφος, ο Βρετανός Πάτρικ Κίνρος, συμπληρώνει το 1964 ότι: «Οι γυναίκες για τον Μουσταφά ήταν ένα μέσο ικανοποίησης, τίποτε παραπάνω.

Δεν είχε καμία απολύτως αναστολή να συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με νεαρά αγόρια αν το έφερνε η περίσταση ή η διάθεση…».

Προφανώς, η ανενδοίαστη κραιπάλη δεν μπορούσε να κρατήσει για πολύ.

Ο τελευταίος χρόνος ζωής του Ατατούρκ υπήρξε βασανιστικός και γεμάτος ιατρικές επεμβάσεις με το ήπαρ του να μοιάζει με λιωμένο ελβετικό τυρί.

Παρά ταύτα, δεν άφησε το μπουκάλι ούτε για μια στιγμή και τελικά φαίνεται ότι έσκασε στην κυριολεξία από το πιοτό.

Η μαρτυρία του Βρετανού πρέσβη στην Άγκυρα, σερ Πέρσι Λορέν, ο οποίος σημειωτέον παρέστη και στη νεκρώσιμη ακολουθία του Ατατούρκ, είναι χαρακτηριστική.

Σε ένα σήμα προς το Φόρεϊν Όφις, ο δύσμοιρος πρέσβης φαίνεται να διαμαρτύρεται για τα απανωτά ξενύχτια με τον Ατατούρκ γράφοντας:

«Για μια ακόμη νύχτα αναγκάστηκα να μείνω ξάγρυπνος πίνοντας μέχρι πρωίας με τον Τούρκο πρόεδρο για υπηρεσιακούς λόγους της Αυτού Μεγαλειότητος.

Άπαντες έπιναν ακατασχέτως και το μόνο στερεό που μπορούσε να βάλει κάποιος στο στομάχι του ήταν στραγάλια, οποία έλλειψη μέτρου, ακόμη και σε αυτή την τρύπα στη μέση του πουθενά που ονομάζεται Άγκυρα».

Η Γκαμπόρ, με όλη τη μοντελίστικη αφέλειά της αποδίδει, ίσως εύστοχα, τον αυτοκαταστροφικό αλκοολισμό του Μουσταφά Κεμάλ στις τύψεις από τους θανάτους τόσων χιλιάδων ανθρώπων που είχε προκαλέσει.

Ο ιστορικός Γκόρντον Τέιλορ έχει επίσης γράψει ότι το μονίμως συνοφρυωμένο και δυσκοίλιο ύφος του στους πίνακες και τις προτομές οφειλόταν στο ζόρι που είχε, καθώς η κίρρωση του κατέτρωγε τα σωθικά.

Η τελευταία του φράση ήταν, «τι ώρα είναι» λες και αναρωτιόταν αν προλαβαίνει να πιει ένα ακόμη ποτηράκι πριν αναχωρήσει προς τον αγύριστο..

https://national-pride.org/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ τελειωμένος αλκοολικος και .........."

φτAσαμε στο σημεIο να φοβOμαστε τις λEξεις!!

λες κι αυτEς εIναι «βρOμικες» και Oχι αυτA που κAνουν οι Aνθρωποι!!!!

Γιατί μπαίνουμε στη διαδικασία να εξηγήσουμε «βρισιές»;

Γιατί «τσαλαβουτάμε» μέσα στις «κόπρανα» του υποκόσμου και του κοινωνικού «βόθρου»;

Γιατί καθόμαστε και γράφουμε τέτοιου είδους ωμές αναλύσεις και δεν «βαδίζουμε» στον ασφαλή «δρόμο» των «αποστειρωμένων» κειμένων της πολιτικής ορθότητας, «διανθισμένων» με ψευδοεπιστημονικούς όρους;

θα σκέφτεται ο αναγνώστης …………………..

Γιατί απλούστατα δεν θα είναι αποτελεσματικός ο λόγος μας ……!!!

Γιατί δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε την «ένταση» που θέλουμε σ’ αυτά που  περιγράφουμε …

Γιατί θα τα εμφανίσουμε «επίπεδα», ενώ αυτά είναι «ανάγλυφα» …

Γιατί θα εμφανιστούν ακίνδυνες «γραμμές» εκεί όπου υπάρχουν επικίνδυνοι «γκρεμοί»!!!

Γιατί ο «βόθρος» είναι που μας κυβερνάει εδώ και μισό αιώνα και αν δεν εξηγήσουμε τα συμβαίνοντα με όρους «βόθρου», δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουμε την ουσία των πραγμάτων.

Στον κόσμο της υποκρισίας και της politically correct Νέας Τάξης φτάσαμε στο σημείο να φοβόμαστε τις λέξεις, λες κι αυτές είναι «βρόμικες» και όχι αυτά που κάνουν οι άνθρωποι!!!!

Φίλοι μου δυστυχώς Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι, κρυφοί κίναιδοι και πόρνες κυβερνούν μια ζωή την χώρα μας με σκοπό τον αφανισμό των Ελλήνων και της ιερής πατρίδας μας!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

ΙΤΑΛΙΚΑ-ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

ΝΑΞΙΑΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Προέλευση των ιταλογενών ναξιακών επωνύμων
Η ύπαρξη ιταλικής προέλευσης ναξιακών οικογενειακών ονομάτων επιδέχεται ποικίλες ερμηνείες και αποδίδεται σε διάφορες αιτίες:
α) Οι φέροντες τέτοια ονόματα είναι δυνατό να είναι γόνοι οικογενειών με ρίζες από τη Δύση και ιδίως από βορειοϊταλικές πόλεις (π.χ. από τη Βενετία, τη Γένοβα, τη Μπολώνια, τη Βερώνα, το Μιλάνο κ.α.), που είτε εγκαταστάθηκαν στη Νάξο ήδη από τον ύστερο Μεσαίωνα, είτε μετανάστευσαν εκεί από άλλες λατινοκρατούμενες περιοχές κατάτην Τουρκοκρατία, χωρίς να αποκλείεται να πρόκειται για απλές επιδράσεις στην ονοματοδοσία τους. Αρχικά όλοι οι Ιταλοί επήλυδες ασπάζονταν το δυτικό δόγμα, ωστόσο με την πάροδο των αιώνων, πολλοί από τους απογόνους τους προσεχώρησαν στην Ορθοδοξία.
β) Περιπτώσεις μικτών γάμων. Παρατηρείται στη μεσαιωνική Νάξο, αλλά και αργότερα το φαινόμενο της σύναψης γάμου μεταξύ ετεροδόξων. Μία από τις βασικές του αιτίες ήταν (ιδίως κατά τους πρώτους αιώνες της λατινικής κυριαρχίας) η δυσχέρεια εξεύρεσης δυτικών γυναικών στο χώρο των Κυκλάδων, με σκοπό το γάμο.
Έτσι παρατηρήθηκε στο Αιγαίο το φαινόμενο της γέννησης παιδιών, που είχαν πατέρα Λατίνοκαι μητέρα Ελληνορθόδοξη, τα οποία ονομάζονταν γασμούλοι, βασμούλοι ή bastardi. Αυτοί δε θεωρούνταν ούτε ελεύθεροι, ούτε σκλάβοι, αλλά μία ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στους «Φράγκους»και τους Έλληνες.
Οι γασμούλοι είχαν γενικά τη δυνατότητα να επιλέξουν το δόγμα της αρεσκείας τους, κατά τη συνήθη όμως πρακτική στη Νάξο τα αγόρια, που προέρχονταν από μεικτό γάμο, ασπάζονταν το δόγμα του πατέρα, ενώ τα κορίτσια αυτό της μητέρας, ενώ κατάάλλη εκδοχή, οι γόνοι των μεικτών γάμων -αμφοτέρων των φύλων- στις Κυκλάδες έπαιρναν το δόγμα της μητέρας.
γ) Περιπτώσεις ντόπιων Ελληνορθοδόξων κατοίκων της Νάξου, που για διαφόρους λόγους απέκτησαν επώνυμο ή βαπτιστικό όνομα, προερχόμενο κατά κανόνα από τη βενετσιάνικη διάλεκτο: πιθανόν είτε λόγω στενών σχέσεων με κάποιο φεουδάρχη, το κύρος του οποίου στην τοπική κοινωνία μπορούσε ενδεχομένως να ασκήσει σημαντική επιρροή ως προς την ονοματοδοσία μελών της ελληνορθόδοξης πλειοψηφίας, είτε κυρίως λόγω της ευρείας διάδοσης στο λεξιλόγιο του ντόπιου πληθυσμού ιταλικών λέξεων και εισαγωγής πολλών βαπτιστικών ονομάτων βενετικής προέλευσης. Έτσι τα λατινικής προέλευσης ναξιακά επώνυμα τα διακρίνουμε για λόγους μεθοδολογικούς στις εξής κατηγορίες:
1) Σε επώνυμα γνωστών δυτικών οικογενειών, μέλη των οποίων εγκαταστάθηκαν στη Νάξο κατά τους μεσαιωνικούς και μεταμεσαιωνικούς χρόνους, που σήμερα είτε διατηρούν τη ρωμαιοκαθολική τους πίστη (π.χ. Δελλα-Ρόκκας), είτε έχουν ασπαστεί το ορθόδοξο δόγμα (π.χ. Μπαζαίος).
2) Σε πατριδωνυμικά επώνυμα. π.χ. Βερώνης, Πρίντεζης, Δεγαΐτας.
3) Σε αυτά που προέρχονται από ιταλικά βαπτιστικά. π.χ. Ανδριέλλος, Τζαννετής, Τζουάννης, Τζαννίνης, Φραγκίσκος, Φρατζέσκος, Μαράκης, Στάης.
4) Σε αυτά που προέρχονται από παρωνύμια. π.χ. Λυμπερτάς, Τζόβενος.
5) Σε αυτά που προέρχονται από ιταλικά επαγγελματικά επώνυμα ή που προήλθαν από τίτλους και αξιώματα της εποχής του Δουκάτου του Αιγαίου και που επιβίωσαν κατά την Τουρκοκρατία. π.χ. Καστελλάνος, Κατζηλιέρης κ.α.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΙΤΑΛΙΚΑ-ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ"

Oλόκληρος ο κόσμος οφείλεi στους Έλληνες

Όταν μας ρωτούν για τους προγόνους μας πρέπει να υποδεικνύουμε τους Έλληνες.----
Κατά καιρούς, πολλοί επιφανείς άνθρωποι των τεχνών και της διανόησης ,έχουν μιλήσει για την αξία του ελληνικού πολιτισμού και για όλα όσα χρωστά ο υπόλοιπος κόσμος σε αυτόν. ----Ποιητές, συγγραφείς, φιλόσοφοι, ακόμα και πρόεδροι εθνών τόνισαν τη σημασία του ελληινκού πολιτισμού και του πνεύματος. -

Γιόχαν Σίλερ, Γερμανός ποιητής: Έλληνα όπου και να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.

Μπούτρος Γκάλι,γενικός γραμματέας Ο.Η.Ε: Σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη καθοδηγούνται από το όραμα της Ελλάδος, για να επικρατήσουν οι έννοιες της Πολιτείας, της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας.

Μπιλ Κλίντον,πρόεδρος Η.Π.Α: Τα πλούσια χαρίσματα του Ελληνικού λαού και του πολιτισμού του
βοήθησαν να γίνει η Αμερική ισχυρή.

Φρ. Ρούσβελτ,πρόεδρος Η.Π.Α: Οι μεγαλειώδεις αγώνες του Ελληνικού λαού γι την ελευθερία συνοδεύονται από τους ύμνους και τις ευχές μας.

Ουίλσων Τσώρτσιλ,πρωθυπουργός της Αγγλίας: Εμείς στην Αγγλία γνωρίζουμε ότι ο αγώνας για τον οποίο πέθανε ο λόρδος Βύρων είναι ιερός και θα τον συνεχίσουμε.

Παντίτ Νεχρού,πρωθυπουργός Ινδίας: Η Ευρώπη είναι θυγατέρα της Ελλαδος, που δεν πρέπει να ξεχνά.

Γουίλ Ντιράν,Αμερικάνος ιστορικός: Το αλφάβητο προήλθε από τους Έλληνες, η γλώσσα μας βρίθει ελληνικών λέξεων, όλα τα πνευματικά δημιουργήματα ανήκουν σ’αυτή.

Γιόχαν Σίλερ, Γερμανός ποιητής: Έλληνα όπου και να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.

Δρ, Χέγκελ, Γερμανός φιλόσοφος: Το Ελληνικό Έθνος είναι η αιώνια νεότητα, γιατί από από επήγασαν. Ο ανθρωπισμός και η συμπόνια προς τους δυστυχούντες και τους δυναστευόμενους.

Καρλ Μαρξ,ιδρυτής του κομμουνισμού: Ο Έλληνας Προμηθέας είναι ο πιο ευγενικός άγιος και μάρτυρας
του φιλοσοφικού ημερολογίου.

Πέρσι Σέλει,Άγγλος ποιητής: Καταγόμαστε από τους Έλληνες πολιτιστικά, οι νόμοι μας, οι επιστήμες μας,
οι ΄τέχνες μας έχουν τις ρίζες τους στην ένδοξη Ελλάδα.

Βίκτωρ Ουγκώ,Γάλλος συγγραφέας: Είναι ωραίο να κατάγεται κανείς από την Ελλάδα, την χώρα,
που έδωσε το φως στην ανθρωπότητα

Φρ, Νίτσε, Γερμανός Φιλόσοφος: Γινόμαστε καθημερινά περισσότερο Έλληνες, τουλάχιστον στις αντιλήψεις. Ας ελπίσουμε πως κάποτε θα γίνουμε και κατά φύση Έλληνες.

Φρ, Βολταίρος, Γάλλος διανοούμενος: Υπερασπιστείτε την Ελλάδα γιατί σ’αυτή χρωστάμε τα φώτα μας, τις επιστήμες, τις τέχνες και τις αρετές μας. Και μη φοβηθείτε ότι θα κλονιστεί η ισορροπία της Ευρώπης.

Γιόχαν Γκαίτε,Γερμανός ποιητής: Οι Έλληνες είναι δάσκαλοι μας, τους θαυμάζω σαν άφθαστες διάνοιες.

Μάρκος Τίλιος Κικέρων,Ρωμαίος ρήτορας: Αν οι θεοί συνομιλούν, την γλώσσα των Ελλήνων χρησιμοποιούν.

Ρωσική παροιμία: Ο Έλληνας είναι το δεξί χέρι του θεού!

Ο Φρειδερίκος Νίτσε : Μπροστά στον Όμηρο πάντα θα δείχνομε όλοι φτωχοί και μικρότεροι. Κάθε σύγκριση μαζί του καταλήγει πάντα υπέρ του…

Αισχύλος: «Διότι μόνον εμείς, αντίθετα από τους βαρβάρους, δεν μετράμε ποτέ το πλήθος του εχθρού. Εμείς πάντα λέμε: «και ούτος ο αριθμός ικανός εστί» και χυνόμαστε στην μάχη. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι οι Έλληνες. Γινόμαστε αήττητοι.»

Ιωσήφ Στάλιν. 1879-1953. Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως:
«Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.» (Από ομιλία του που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31η Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη του Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση του στρατάρχη Paulus.)

Ντε Γκωλ. 1890-1970 - Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός της Γαλλικής Αντίστασης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: «Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του Λαού και των ηγετών της Ελλάδος.»

Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμμία σημασία ας μου επιτραπεί να πώ ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρεί τον εαυτό του.
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ

Αν οι Ελληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας. Sir Winston Churchill

Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθειά στίς πολιτιστικές του ρίζες... Να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα...
ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΙΓΚΕΡ

Όταν η κοιτίδα του ευγενεστέρου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότης, η χώρα που της οφείλομε ότι καθιστά την ζωή ανώτερη και ωραιότερη, υφίσταται τέτοια επίθεση, η θέση όλων των αληθινών ανθρώπων είναι στο πλευρό της. ΜΑΚΕΝΖΙ ΚΙΝΚ Πρωθυπουργός Καναδά

Ο πολιτισμός μας περνάει σήμερα κρίση.... κρίση φαινομενικά οικονομική αλλά πρωτίστως κρίση πνευματική, κρίση πολιτισμού. Δεν έχω να προτείνω άλλη θεραπεία απο την επιστροφή στην Ελλάδα.
ΡΕΝΕ ΠΟΟΥΞ Γάλλος δημοσιογράφος

Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει να ακολουθήσei, ώσπου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε της γης κι αν βρίσκονται, υποστούν την δίκαιη τιμωρία της.
ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ Πρόεδρος ΗΠΑ

Ο ανθρωπισμός κατά το Ελληνικό πρότυπο είναι η πρώτη αξία καί η μοναδική αρετή του ανθρώπου, πού περιλαμβάνει μέσα της όλες τις άλλες.
K. ΗELBETIUS

Ο Δυτικός κόσμος ανάγει την γέννησή του στους Ελληνες, πού πρώτοι έκαναν το βήμα από τα φυλετικά ήθη στο ανθρώπινο φρόνημα.
Κ. ΠΟΠΕΡ

Οι Ελληνες εδημιούργησαν σε πολλούς τομείς διαχρονικά πρότυπα, και γι' αυτό θα έπρεπε να τους θεωρήση κανείς ως τον πνευματικά υγιέστερο λαό του κόσμου.
ΕΓΚΟΝ ΦΡΙΝΤΕΛ (EGON FRIEDELL)

Η Ελλάς είναι το εκτυφλωτικό φώς. Μ' αυτήν όλες οι απορίες λύονται, τα σύννεφα διαλύονται.
ΑΛΕΝ ΖΙΣΠΕΝ Γάλλος πολιτικός

Ολα τα πολιτισμένα έθνη εις ότι αφορά την δραστηριότητα τού πνεύματος, είναι αποικίες της Ελλάδος.
ΧΕΝΡΙ ΜΕΝ

Χωρίς Ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία.
ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΪ

Στη Βίβλο υπάρχουν εικόνες, μύθοι, μιά θρησκεία, μόνο πού δεν υπάρχει σκέψη, στοχασμός. Είναι οι Ελληνες πού πρώτοι άρχισαν πραγματικά να στοχάζονται, οι πρώτοι πού δημιούργησαν ένα εξειλιγμένο αστικό πολιτισμό.
Χ.Λ.ΜΠΟΡΧΕΚ

Δεν γνώρισα κανένα που να εμπνέει τόσον σεβασμό όσο οι Ελληνες φιλόσοφοι.ΝΙΤΣΕ

Αν στην βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φώς.
ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΕΡΝΑΡ ΣΩ

Είναι ντροπή να λέγονται μορφωμένοι όσοι δεν μελετούν τους αρχαίους Ελληνες συγγραφείς.
ΡΑΜΠΕΛΑΙ Γάλλος ιστορικός

Αυτό που χρειάζεται η Δύση σήμερα, είναι να ξαναγυρίσει στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ Φιλόσοφος-συγγραφεύς

Οι Ελληνες είχαν το χάρισμα να απορούν γιά πράγματα που οι άλλοι λαοί τα νόμιζαν αυτονόητα.
ΜΠΛΟΥΦΙΛΝΤ

Τά μαθηματικά ως επιστήμη βρήκαν τον δρόμο τους εις τον αξιοθαύμαστο λαό των Ελλήνων. Η διαπίστωση ότι οι Αιγύπτιοι δεν είχαν ιδέα της γεωμετρίας ως επιστήμης, ενισχύεται από την άγνοια αυτών ως προς τον υπολογισμό του ύψους κ.λ.π.
ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ

Αν η διορατικότης των Ελλήνων συμβάδιζε με την ιδιοφυία τους, τότε ίσως και η βιομηχανική επανάσταση να άρχιζε χίλια χρόνια πριν απο τον Κολόμβο. Και στην εποχή μας τότε δεν θα προσπαθούσαμε να περιφερόμαστε απλώς γύρω απο την Σελήνη, αλλά θα είχαμε φθάσει και σε άλλους κοντινούς πλανήτες.
ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ

Οταν γνωρίσουμε σε βάθος την αρχαία Ελληνική επιστήμη και μελετήσουμε τις προτάσεις της, θα μπορούμε να προχωρήσουμε με μεγαλύτερα βήματα στην κατανόηση του Σύμπαντος και των μυστικών του. ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΗΝΤΛ βραβείο Νόμπελ Φυσικής

Ο κόσμος είναι η διαστελλόμενη Ελλάς και η Ελλάς είναι ο συστελλόμενος κόσμος.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Η Ελλάς καταληφθείσα, τον άγριον νικητή κατέκτησε, και τις τέχνες εισήγαγε είς το αγροίκο Λάτιον.
ΟΡΑΤΙΟΣ Ρωμαίος ποιητής

Είμαι από την Σικελία, δηλαδή την Μεγάλη Ελλάδα και υπάρχει ακόμη πολύ από την Ελλάδα στην Σικελία. Το μέτρο, η αρμονία και ο ρυθμός ζούν ακόμη. Εξ' άλλου είμαι και ο ίδιος εγώ Ελληνικής καταγωγής. Ναι, ναι μην εκπλήτεσθε. Το οικογενειακό μου όνομα είναι Πυράγγελος. Το Πυραντέλλο δεν είναι παρά η φωνητική παραφθορά του Πιράτζελο-Πιραντέλλο.
ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ

Αν δεν υπήρχε η ανδρεία και η γενναιοψυχία των Ελλήνων, δεν γνωρίζουμε ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Sir Winston Churchill

Ρίξτε ένα βλέμμα στον μικρό κατάλογο των εθνών που υπετάχθησαν υπό του Αξονα από τό 1938, και θα δήτε ότι η γενναιοψυχία των Ελλήνων φωτίζει σαν ήλιος ένα σκοτεινό κόσμο. ΚΑΝΤΙΤΟΥΣ Άγγλος συγγραφεύς

Κανείς δεν τολμούσε να προείπη, ότι οι Ελληνες πού πριν από 2.500 χρόνια είχαν ρίξει στην θάλασσα τους παντοκράτορες Πέρσες, θα επαναλάμβαναν κατά το 1940 αυτό το κατόρθωμα. Και όμως οι Ελληνες κατέπληξαν τον κόσμο μέ ένα νέο Μαραθώνα. ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ Γκάβελγκάντε

Πρώτη η Ελλάς μας εδίδαξε πως οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν να είναι γενναίοι, και ότι καμμιά ήττα δεν είναι παντοτινή. Ο μικρός αυτός λαός απεδείχθη αντάξιος της ιστορίας του. ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία. Μας συγκινεί τόσο πολύ ώστε παραμερίζοντας κάθε άλλο αίσθημα φωνάζουμε: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ. "ΗΜΕΡΑ", Ιαπωνική εφημερίδα, 7 Δεκεμβρίου 1940.

Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον ενόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνη αλλιώς γιατι είσθε Ελληνες. Ως Ρώσσοι και ως άνθρωποι σας είμαστε ευγνώμονες, γιατί χάρη στις δικές σας θυσίες κερδίσαμε τον απαιτούμενο καιρό νά προετοιμάσουμε την άμυνά μας. Ελληνες, σας ευγνωμονούμε. ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

Ο θαρραλέος αγώνας αυτού του λαού, του σχετικά μικρού έθνους, για το δικαίωμα να ζει χωρίς επεμβάσεις από δικτατορικά έθνη, προκαλεί σεβασμό και θαυμασμό όλων των λαών που αγαπούν την ελευθερία. ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, 3 Απριλίου 1941

Μετά την τελική νίκη και λύτρωση η Ελλάδα θα πάρει όλα όσα της ανήκουν, και θα ζήσει υπερήφανα και ηρωικά μέσα στους νικητές. Sir Winston Churchill

Η Ιστορική δικαιοσύνη μου επιβάλει να διατυπώσω οτι μεταξύ των εχθρών οι οποίοι ευρίσκοντο απέναντί μας, ο Έλλην στρατιώτης προ πάντων, επολέμησε με το μεγαλύτερο θάρρος. Παρεδόθη μόνον όταν η εξακολούθηση της αντιστάσεως δεν ήταν πλέον δυνατή και δεν είχε πλέον κανένα λόγο... Επολέμησεν εν τούτοις τόσον γενναίως ώστε και οι πολέμιοί του δεν δύνανται να του αρνηθούν την εκτίμησιν των... Ούτω οι αιχμάλωτοι Έλληνες απελύθησαν αμέσως, λαμβανομένης υπ' όψιν της ηρωικής στάσεως των στρατιωτών αυτών Adolph Hitler, Reichstag 4 Μαίου 1941

Μέχρι τωρα λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Από 'δω και στο εξής θα λέμε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Sir Winston Churchill

Αδόλφος Χίτλερ. 1889-1945. Αρχηγός του Γερμανικού κράτους 1889-1945: «Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, επολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον». (Από λόγο που εκφώνησε στις 4 Μαίου 1941 στο Ράιχσταγκ.)

Μπενίτο Μουσολίνι. 1833-1945. Πρωθυπουργός της Ιταλίας 1922-1945: «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δεν είναι ακλόνητον εις τα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μας περιμένουν εκπλήξεις.». (Από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941.)

Ιωσήφ Στάλιν. 1879-1953. Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως: «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.» (Από ομιλία του που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31η Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη του Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση του στρατάρχη Paulus.)

Maurice Schumann 1911-1992. Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974: «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης. Ποτέ μιά ήττα δεν υπήρξε τόσο τιμητική για κείνους που την υπέστησαν». (Από μήνυμά του πού απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα που ο Χίτλερ κατέλαβε την Αθήνα ύστερα από πόλεμο των Ελλήνων, 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι και 6 εβδομάδων κατά τού Χίτλερ.)

Γκεόργκι Ζουκώφ. 1896-1974. Στρατάρχης του Σοβιετικού Στρατού: «Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της Ελληνικής προσφοράς». (Απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)

Σέρ Άντονι Ηντεν. 1897-1977. Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Βρεταννίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρεταννίας 1955-1957: «Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή της επανάστασης στην Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή εκράτησε τους Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε την χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων του Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε γενική μεταβολή στην όλη πορεία του πολέμου και ενικήσαμε». (Από λόγο του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 24/09/1942.)

Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει να ακολουθήσei, ώσπου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε της γης κι αν βρίσκονται, υποστούν την δίκαιη τιμωρία της.
ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ Πρόεδρος ΗΠΑ

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, 1882-1945. Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945: «Εις την Ελλάδα παρεσχέθη την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν' αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, η απάντησις θα ήτο η ίδια. Οι Έλληνες εδίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπειαν. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός ετόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητον του γερμανικού τέρατος, αντιτάσσοντας το υπερήφανον πνεύμα της ελευθερίας.» (Από ραδιοφωνικό λόγο που εξεφώνησε στις 10/6/1943.)

και,
«Ο ηρωικός αγών του Ελληνικού λαού κατά της επιθέσεως της Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τους Ιταλούς στην απόπειρά τους να εισβάλλουν στο Ελληνικό έδαφος, γέμισε με ενθουσιασμό τις καρδιές του αμερικανικού λαού και εκίνησε την συμπάθειά του. Προ ενός και πλέον αιώνος, κατά τον πόλεμον της Ελληνικής ανεξαρτησίας, το έθνος μας, εξέφρασε την φλογερή του συμπάθεια για τους Έλληνες και ευχότανε για την Ελληνική νίκη.» (Δήλωσή του, στο Ύπατο Συμβούλιο της ΑΧΕΠΑ στις 25/04/1941, που μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τον Λευκό Οίκο.)

Γεώργιος ΣΤ' (1898-1952) Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952: «Ο μεγαλοπρεπής αγώνας της Ελλάδος, υπήρξε η πρώτη μεγάλη καμπή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.» (Από λόγο του στο κοινοβούλιο τον Μάιο του 1945.)

Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969. Βρετανός Στρατάρχης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: «Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η Ελλάς ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων της Γερμανίας εξαναγκάζοντας αυτήν να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά της Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποία θα ήταν η θέση της Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς την Ελλάδα». (Από ομιλία του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941.)

 - See more at: http://www.pronews.gr 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Oλόκληρος ο κόσμος οφείλεi στους Έλληνες"

Ο ΦΟΒΟΣ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!!!!!

Ασφαλώς πέρα από την εκπαίδευση και τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται από τα ΜΜΕ που έχει σαν στόχο την αποχαύνωση την ηττοπάθεια και την παραίτηση των Ελλήνων από το κοινωνικό ''γίγνεσθαι'' που σήμερα δείχνει μια παρακμιακή πορεία και ένα ατελείωτο πολιτισμικό κατήφορο και εθνική υποτέλεια οι διώκτες του Ελληνισμού έχουν καταφέρει να περάσουν στην πλειοψηφία του πληθυσμού τον ''ΦΟΒΟ'' !!

Συναίσθημα ξένο ως προς στην ιδιοσυγκρασία των παλαιότερων Ελλήνων που αψηφούσαν και έβαζαν στο περιθώριο τους ενδόμυχους φυσιολογικά φόβους τους και δόξαζαν όταν έπρεπε την ιερή πατρίδα μας!!

Ωστόσο ο ΦΟΒΟΣ άρχισε να εμφανίζεται εντονότερα στο κοινωνικό προσκήνιο όταν ο Έλληνας έπαψε να αγαπάει!!!

Γιατί στην ουσία ο ΦΟΒΟΣ είναι το αντίθετο της ΑΓΑΠΗΣ!!

Ο ΦΟΒΟΣ είναι «καλωδιωμένος» βαθιά στον ανθρώπινο εγκέφαλο και είναι συνδεδεμένος με την αντίδραση «πάλης ή φυγής», που είναι ένας από τους πρωταρχικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου μας.

Δυστυχώς είναι ένας απαρχαιωμένος μηχανισμός που έχει απλωθεί σαν ιός στη ζωή μας, ένας μηχανισμός που έχει «κλειδώσει» όλο το δυναμικό μας μέσα μας και αρνείται να μας δώσει πρόσβαση!!

Ένα δυναμικό που μπορεί να απελευθερωθεί και να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη!!

Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΠΛΟ!!!

Ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, από γονείς, δασκάλους, εργοδότες, αρχές, πολιτικούς και φυσικά τα μέσα ενημέρωσης…!!!

Ο ίδιος μας ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί το φόβο στην προσπάθειά του να μας εμποδίσει να δοκιμάσουμε οτιδήποτε καινούργιο και μη οικείο, κρατώντας μας έτσι παγιδευμένους στην ίδια, παλιά ιστορία που λέμε στον εαυτό μας και τους άλλους, κρατώντας μας μέσα στο « κουτί » όλους μαζί, κρατώντας μας μέσα στα όρια της ζώνης άνεσής μας!!

Φόβος για το άγνωστο, φόβος για την αλλαγή, φόβος να είμαστε ο εαυτό μας…

Ο ΦΟΒΟΣ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!!!!!

Έτσι χαρτογραφώ την σημερινή περιρρέουσα κατάσταση στη χώρα μας και για όλα αυτά που βιώνουμε είμαι συγκρατημένα απαισιόδοξος!!

Οψόμεθα!!

Γιώργος Χαβαλές

Αρχή φόρμας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΣΟΥ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ (ΕΠΩΝΥΜΑ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στον Ελλαδικό χώρο από τους ιστορικούς ακόμη χρόνους παρατηρείται ένα είδος επωνύμου σε σχέση με το πατρώνυμο και τον τόπο καταγωγής (π. χ. Περικλής Ξανθίππου Αθηναίος). Λίγους αιώνες αργότερα οι Ρωμαίοι δίπλα στο βαφτιστικό τους χρησιμοποίησαν το επώνυμο. Στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αρχίζει να καθιερώνεται το επώνυμο δίπλα στο βαπτιστικό χριστιανικό όνομα, όπως συνηθίζεται και σήμερα (Νικηφόρος Φωκάς, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος κ. ά. ). Στην πραγματικότητα από το 16ο αιώνα όλοι οι Έλληνες έχουν επώνυμο, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν οι Τούρκοι έχουν αποχωρήσει, καθιερώνεται και θεσμικά στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.

Είναι φυσικό να υπάρχουν και επώνυμα με ξενική προέλευση, κυρίως τουρκική και βαλκανική, αφού οι λαοί αυτοί συνυπήρχαν στους περασμένους αιώνες στον ίδιο γεωγραφικό χώρο και με ρίζα αρβανίτικη, βλάχικη, σλαβική, τουρκική, εβραϊκή και τσιγγάνικη.

Επίσης, κυρίως στα νησιά μας, υπάρχουν και πολλά επώνυμα ιταλικής ή φραγκικής προέλευσης.

ΕΙΔΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Η συλλογή και κατάταξη των επωνύμων σε κατηγορίες, ομάδες και τάξεις με βάση τη σημασία τους, συναντά σημαντικές δυσκολίες, κυρίως λόγω της ποικιλίας των εννοιών που εκπροσωπούν.

Μπορούμε να διακρίνουμε τα επώνυμα σύμφωνα με τη σημασία τους σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, που δηλώνουν αντίστοιχα α) βαφτιστικό όνομα , β) καταγωγή , γ) επάγγελμα και δ) παρατσούκλια (ή προσωνύμια). Η κάθε κατηγορία περιλαμβάνει τις ομάδες και τις τάξεις της.

Έτσι έχουμε την παρακάτω διάταξη:

1. Επώνυμα που χρησιμοποιούν για ρίζα τους βαφτιστικά ονόματα (ή αλλιώς πατρωνυμικά ). Είναι το προχειρότερο είδος για να χαρακτηριστεί ένα άτομο και είναι μαζί με τα παρατσούκλια, το συχνότερο είδος των οικογενειακών ονομάτων. Πατρωνυμικά ονόματα είχαν οι αρχαίοι Έλληνες που τα κληρονόμησαν από τους προγόνους τους και τα μετέδωσαν στους μεταγενέστερους. Τα ονόματα αυτά χωρίζονται σε πολλές υποκατηγορίες. Μπορούμε να τα συναντήσουμε σε ονομαστική πτώση (π. χ Αργύρης), σε γενική (π. χ. Γεωργίου) αλλά και με πολλές καταλήξεις και υποκοριστικά (π. χ. Σπυρόπουλος, Στεφανίδης, Αθανασούλας κ.ά.).

2. Μητρωνυμικά είναι το οικογενειακό όνομα του ανθρώπου που επονομάζεται από το βαφτιστικό της μητέρας του.

3. Επώνυμα που δηλώνουν καταγωγή (ή αλλιώς εθνικά ). Τα οικογενειακά αυτά ονόματα φανερώνουν τον τόπο που γεννήθηκε ή έζησε αυτός που έχει το όνομα. Κυρίως αναφέρονται σε πόλεις, χωριά ή σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές (επαρχίες, χώρες). Και εδώ οι καταλήξεις που συνηθίζονται είναι πάρα πολλές.

4. Επώνυμα που δηλώνουν επάγγελμα (ή αλλιώς επαγγελματικά). Η ποικιλία των επωνύμων αυτών παρουσιάζεται αρκετά μεγάλη, αφού μεγάλο είναι το πλήθος των επαγγελμάτων.

5. Παρατσούκλια. Τα οικογενειακά ονόματα που προέρχονται από παρατσούκλια εκφράζουν, όπως και εκείνα, ορισμένες ιδιότητες ή χαρακτηριστικά του παρανομασμένου. Τα παρατσούκλια ταξινομούνται σε πολλές ομάδες ανάλογα σε τι αναφέρεται ο χαρακτηρισμός.

6. Ξενικά οικογενειακά.

ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ

Τα οικογενειακά ονόματα δεν συνηθίζονται μόνο με τον αρχικό τους τύπο. Πολλά σχηματίζουν και παράγωγα οικογενειακά με διάφορες καταλήξεις καθώς και σύνθετα, με τη βοήθεια κάποιων λέξεων που χρησιμεύουν σαν πρώτο συνθετικό.

α) Καταλήξεις

Η κατάληξη ενός επωνύμου μας βοηθάει πολλές φορές να καταλάβουμε από ποιο μέρος της Ελλάδας είναι κάποιος. Αυτό συμβαίνει γιατί μερικά γεωγραφικά μέρη της χώρας μας έχουν τις δικές τους χαρακτηριστικές καταλήξεις. Έτσι λοιπόν έχουμε τις καταλήξεις:

-ίδης: Παυλίδης (Πόντιοι)

-άδης: Γεωργιάδης (Πόντιοι)

-ούδης: Παυλούδης (Μακεδονία, Θράκη)

-όγλου: Αρζόγλου (Μικρασιάτες)

-άκης: Καζαντζάκης (Κρήτη)

-άκος: Γιατράκος (Μάνη)

-πουλος: Δημόπουλος (κυρίως στην Πελοπόννησο)

-άτος: Γεωργάτος (Κεφαλονιά)

-έλης: Παπαδέλης (Μυτιλήνη)

-ούσης: Φιλιππούσης (Χίο)

β) Σύνθετα Οικογενειακά

Τα σύνθετα οικογενειακά έχουν για πρώτο συνθετικό επίθετο ή και ουσιαστικό. Το πρώτο συνθετικό είναι κυρίως παρατσούκλι (π.χ. Κοντογιάννης), επάγγελμα (π.χ. Παπαγιάννης) ή ακόμα και βαφτιστικό όνομα (π.χ. Μητροπάνος).

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ

Βρετέας : Από το βρετός, ο ευρημένος, ο ευρετός 1) επί νηπίων το υπό των οικείων του εγκαταλειφθέν ή ευρεθέν υπό τινός βρέφoς το έκθετον 2) νήπιον υπό των γονέων τον αποτεθέν εμπρόσθεν της εκκλησίας είτε εν τη οδώ, ίνα ανάλαβη τη βάπτιση του ο πρώτος τυχόν διαβάτης. Σύνηθες στη Μάνη όπου ονομάζεται έτσι από πρόληψη πιστεύοντας ότι θα αποφευχθεί ο θάνατος. Επώνυμο από το 14ο αι με την αρχική μορφή Ευρετός.

Γιαννόπουλος : πατρωνυμικό, προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης, Γιάννης.

Ελισσαίου : Εβραϊκό όνομα. Σημαίνει ο θεός βοηθά, βλέπει.

Καπακλής : Τούρκικο kapak = καπάκι, kapakli = σκεπασμένος.

Κλάδη : Πιθανόν από τη λέξη κλαδί.

Κοντόπουλος : Προέρχεται από παρατσούκλι που οφείλεται σε σωματική ιδιότητα του ατόμου = χαμηλός, κοντός, όχι ψηλός + οπουλος.

Κοντούλη : Προέρχεται από το παρατσούκλι που οφείλεται σε . . . σωματική ιδιότητα του ατόμου = χαμηλός, κοντός, όχι ψηλός.

Κότσης : Ίσως από τη λέξη κότσι = αστράγαλος.

Κουτουμάνου : Από την κεφαλονίτικη ιδιωματική λέξη κουτουμάνος που σημαίνει το μικρό ευτραφές κουτάβι. Σπάνια σημαίνει και το μικρό παιδί με τα ίδια χαρακτηριστικά.

Μαυροειδή : Προέρχεται από παρατσούκλι που έχει σχέση με σωματική κατάσταση ή ιδιότητα του ατόμου που είναι μελαχρινός ή μαύρος. Μαύρος + ουσ. είδος. Επώνυμο από το 10ο αι. (Μαυροειδής Μιχάλης, ιερέας στην πόλη.)

Μητσέας : Επώνυμο που προέρχεται από το βαφτιστικό Δημήτρης υποκοριστικό Μήτσος + -έας.

Μποσίνη : Τούρκικο bos + ίνη = χαλαρός.

Μπούρας : Σλάβικη λέξη bura = τρικυμία, θύελλα, μπόρα ή από το από το αρβανίτικο burrei = άντρας, γενναίος.

Οικονομοπούλου : Συχνότατο ελληνικό επώνυμο κυρίως λόγω της σημασίας της λέξης οικονόμος ως εκκλησιαστικός αξιωματούχος, κληρικός υπεύθυνος για οικονομική διαχείριση εκκλησίας ή μοναστηριού.

Πανταζής : προέρχεται από την ευχή «πάντα να ζει!».

Περδικέα : Επώνυμο που προέρχεται από το ζωικό κόσμο. Το πουλί η πέρδικα το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Βυζαντινοί + κατάληξη -εας.

Πέτρουλα : Πατρωνυμικό από το βαφτιστικό Πέτρος = ο ψαράς από την Καπερναούμ.

Ρήγας : Από το νεοελληνικό ρήγας, λαϊκότροπα ο βασιλιάς (μεσαιωνικό ρήγας). Προέρχεται από το ελληνιστικό ρηξ, αιτιατική ρήγα, που προέρχεται από το λατινικό rex.

Σαμαράς : Προέρχεται από το προσηγορικό (κοινής έννοιας) ουσιαστικό σαμάρι με την κατάληξη -ας με την οποία σχηματίζονται επαγγελματικά ουσιαστικά (ψωμάς, ψαράς):Στο σαμάρι υπάρχει η αρχαία ελληνική λέξη σάγμα (σέλα) από το ρήμα σάττω (=φορτώνω, συσκευάζω) και η λατινική κατάληξη -arium, -αριον. σαγμάριον - σαμάριον - σαμάρι. Τη λέξη τη δανείστηκαν από εμάς οι Τούρκοι και την έχουν στη γλώσσα τους ως σεμερ και σεμερσί = σαμαράs.

Σπεντζοπούλου : α) Ίσως από τη λέξη σπέντζα που σημαίνει ο καρπός της πιπεριάς ή β) σπέντζα κατά την τουρκοκρατία ήταν χρηματικός φόρος που εισέπρατταν οι σπαχήδες από τους εγκατεστημένους στα φέουδά τους χριστιανούς χωρικούς και ο οποίος ήταν ανάλογος με την έκταση και την ποιότητα του εδάφους αλλά και την οικογενειακή κατάσταση του φορολογουμένου + κατάληξη -οπουλος.

Φαληρέα : Είναι ο κάτοικος του Φαλήρου. Φαληρέας όμως κατά τον Πειραιά λέγεται και το Φάληρο.

Χρονόπουλος : Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυμικών προερχόμενο από το βαφτιστικό όνομα Πολυχρόνης +­οπουλος.

Ασλλάνι : από τη τούρκικη λέξη aslant που σημαίνει λιοντάρι.

Διονυσόπουλος : Από το βαφτιστικό όνομα Διονύσιος + κατάληξη ­οπουλος.

Λυμπερόπουλος : Από βαφτιστικό αρχαιοελληνικής προέλευσης Ολυμπιάς -Ολυμπιάδα - Λυμπιάδα - Λυμπία - Λύμπος- Λυμπέρης ή β)από την ξένη λέξη Iibero = ελεύθερος + -όπουλος.

Μέτσιος : Πατρωνυμικό όνομα από το όνομα Θωμάς.

Παπαδόπουλος : Γιος ή απόγονος του παπά (παπαδοπαίδι) ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα + την κατάληξη -οπουλος.

Παπαχρόνης : Επώνυμο σύνθετo από τη λέξη παπά - που προέρχεται από την ιδιότητα του κληρικού παπά και το βαφτιστικό Χρόνης.

Πουλέτης : Προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι και την κατάληξη-­έτης.

Σαμπαζιώτη : Πιθανόν από την τούρκικη λέξη sabau = άροτρο ή saban = ηλίθιος.

Σπανού : Από το παρατσούκλι που αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (άντρας που από τη φύση του δεν έχει καθόλου γένια) μεσαιωνικό σπανός συντομογραφία του ελληνιστικού σπαν (οπώγων)} που έχει αραιά γένια + -ος.

Σπυροπούλου : Από το όνομα Σπύρος + -όπουλος = γιος, απόγονος.

Ταμπάκου : Από τη τούρκικη λέξη tabak = βυρσοδέψης.

Χριστόπουλος : Προέρχεται από το βαφτιστικό όνομα Χριστός - ο έχων το χάρισμα. Η κατάληξη -οπουλος προσδιορίζει την Πελοπόννησο.

Αθηνέλη : Εθνικό οικογενειακό όνομα. Η κατάληξη -ελης προέρχεται από τη Μυτιλήνη, Αϊβαλί, Λήμνο, Έβρο, Έδεσσα.

Βασιλοπούλου : Είναι πατρωνυμικό με αρχική ρίζα το βαφτιστικό Βασίλειος + την κατάληξη -οπουλος.

Βλαχάκης : Ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά που φανερώνουν προέλευση, β)με τη σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WΑIΗ (κελτικό) ή σλαβική vlach + - ακης.

Γεωργιόπουλος : Είναι πατρωνυμικό με αρχική ρίζα το βαφτιστικό όνομα Γεώργιος με προσθήκη την κατάληξη -oπoυλoς.

Καραγιαννίδης : Σύνθετο όνομα από τούρκικη λέξη kara = μαύρος, μελαχρινός + βαφτιστικό όνομα Γιάννης +κατάληξη - ιδης.

Κορωνιού : Ίσως είναι ο κάτοικος της Κορώνης.

Κουκέας : Από το δημώδες κουκί / κουκκί, το όσπριο της οικογένειας των ψυχανθών ελληνιστικό <κοκκίον.

Κουμουνδούρου : -ουρος μανιάτικη κατάληξη που δηλώνει ιταλικό αξίωμα.

Κωνσταντόπουλος : Γιος ή απόγονος του Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος προέρχεται από το λατινικό Constantinus.

Μάλαμα : Επώνυμο που προέρχεται από το μάλαμα πολύτιμος λίθος.

Μαρινάκης : Ανήκει στην κατηγορία μητρωνυμικών προερχόμενο από το βαφτιστικό όνομα Μαρίνα + - ακης που προσδιορίζει τα Χανιά Κρήτης.

 Μποβολής ή Μπόβολης κατ’ άλλους.

Κατάγομαι από τον νομό Αιτ/νίας περιοχή Μεσολογγίου-παραχελωίτιδα.

Το επίθετο αυτό απαντάται στην περιοχή αυτή και στην Πελοπόννησο/Καλαμάτα,

Μάλλον από προγόνους προερχόμενους από την Αιτ/νία.

Έχει καταχωρηθεί και ως «Μπόβολας», αναφερόμενο σε πεσόντα αγωνιστή

κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Πιστεύω ότι προέρχεται από το μπόβολας ή μποβόλιας, μποβόλι, μποβόλια δηλ. σαλίγκαρος,

όπως ονομάζεται στην Στερεά-Ελλάδα-Ήπειρο.

Απαντάται επίσης ευρέως και στην Ιταλία, ως «Bovoli» (το επίθετο της μητέρας

του τέως πρωθυπουργού Ματέο Ρέντζι), που και εκεί έχει την έννοια

του κοχλία-σαλίγκαρου-κυκλικής σκάλας, γεγονός που δεν αποκλείει και Ιταλική προέλευση.

Νικόλης : Παρατσούκλι πατρωνυμικό. Από το όνομα του πατέρα Νικολή.

Παπαδάτος : Προέρχεται από τη λέξη παπάς και τη κατάληξη -άτος.

Τοπτσίου : Τοπτσί = κανόνι. Πιθανόν κάποιος πρόγονος ήταν καλός κατασκευαστής κανονιών.

Τριανταφυλλόπουλος : Από παρατσούκλι που έχει προέλευση από το λουλούδι τριαντάφυλλο.

Τσουμέα : cume-a < υδροδοχείο ή από τη τούρκικη λέξη comak = ρόπαλο.

Τσώκου : αραβική λέξη coku = σφυρί, αστράγαλος. Περιπαικτικά χαρακτηρίζονται οι κάτοικοι των Πραμάντων επειδή βγάζουν πολλούς χτίστες.

Φιλανδριανού : Σύνθετο όνομα από τη λέξη Φίλος + άνδρας.

Χρανιώτης : Πιθανόν δηλώνει τόπο.

Αθανασίου : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό όνοµα Αθανάσιος.

Αµπατζής : Από τη τούρκικη λέξη abaci = ράπτης ή πωλητής χοντρών ρούχων ή µάλλινων υφασµάτων.

Ανδρεάδης : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό όνοµα που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνοµα Ανδρέας που σηµαίνει ανήρ = ανδρείος.

Βιτάκης : Από το όνοµα Βίτος - Βίκτωρ.

Βρυώνης : Από τη µεταγενέστερη µεσαιωνική λέξη βρυώνης είδος αµπέλου συχνό κατά την Παλαιολόγεια εποχή. Ο Οµέρ Βρυώνης οφείλει το όνοµά του στο χωριό Βρυώνη στη νότια Αλβανία. Στα νέα ελληνικά βρυωνιές είναι είδος Φυτού.

Γεωργαντάς : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Γιώργος.

Δηµητρακόπουλος : Πατρωνυµικό επώνυµο από το βαφτιστικό όνοµα Δηµήτριος + -οπουλος.

Ζαΐµης : Από την τούρκικη λέξη ΖΑΙΜ = τιµαριούχος, τίτλος τιµητικός, επωνυµία για ολόκληρη τάξη.

Ζαχαροπούλου : Προέρχεται από παροµοίωση για να δηλώσει ορισµένες σωµατικές ή άλλες ιδιότητες του ανθρώπου από τη ζάχαρη + -οπουλος.

Καρδαράς : Επώνυµο που προέρχεται από το παρατσούκλι καρδάρα που σηµαίνει ξύλινο σκεύος.

Μαρινόπουλος : Προέρχεται από την κατηγορία των µητρωνυµικών από το βαφτιστικό όνοµα Μαρίνα + -οπουλος.

Ρακόπουλος : Από την τούρκικη λέξη raki = ρακί + κατάληξη - οπουλος.

Σταυρόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό προερχόµενο από το βαφτιστικό όνοµα Σταύρος + παράγωγη κατάληξη - οπουλος.

Φρέσκος : Πιθανόν από παρατσούκλι.

Αγγελής : Πατρωνυµικό όνοµα, προέρχεται από το βαφτιστικό Άγγελος (αρχαίο ελληνικό όνοµα ):Ηταν αυτός που έφερνε ειδήσεις.

Αλεξοπούλου : Προέρχεται από το βαφτιστικό Αλέξης + κατάληξη ­οπουλος, που προσδιορίζει τη Πελοπόννησο. Αλέξιος - Ρωµαίος ευγενής - βυζαντινό όνοµα, συναντάται και στη Ρωσία.

Αναστασοπούλου : Πατρωνυµικό όνοµα από το βαφτιστικό όνοµα Αναστάσιος + κατάληξη -οπουλος.

Αντωνόπουλος : Πατρωνυµικό όνοµα από το βαφτιστικό όνοµα Αντώνιος + κατάληξη -οπουλος.

Γεωργίου : Πατρωνυµικό µε αρχική ρίζα το βαφτιστικό όνοµα Γεώργιος + κατάληξη, ανάλογα µε την περιοχή.

Γιαννοπούλου : Πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Ιωάννης - Γιάννης.

Δασκαλάκης : Προέρχεται από το επάγγελµα του δασκάλου + κατάληξη - ακης που προσδίδει καταγωγή από Κρήτη.

Δουβαρά : Από τη τούρκικη λέξη d uνar = ντουβάρι.

Θάνος : Επώνυµο πατρωνυµικό προερχόµενο από το βαφτιστικό όνοµα Αθανάσιος.

Ιωάννου : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό Ιωάννης.

Καραβίτης : Εθνικό οικογενειακό όνοµα (Καραβάς, Κύθηρα).

Κισόγλου : Από περσική λέξη kesis = καλόγερος παπάς χριστιανός +τούρκικη κατάληξη - ογλου = παιδί.

Κουλούκη : Από την τούρκικη λέξη kiIik = κουστούµι.

Κουρούπης : Από την αρχαία λέξη κορύπη = είδος δοχείων (κουρούπι) µεταφορικά µεθυσµένος.

Κυρκοριανός : Από το βαφτιστικό Κύρκος, που προέρχεται από το µεσαιωνικό Κύρικος κυρ(ιος) ικος ή και του βαφτιστικού Κυρ(ια)κος.

Λαγού : Παρατσούκλι από όνοµα ζώου.

Λεβαντή : Επώνυµο που συνηθίζεται σε ορθόδοξες πια οικογένειες στη Κύθνο.

Λιότσης : loci = φίλος <ανόητος βλάκας

Λαµπροπούλου : Πατρωνυµικό _ι προερχόµενο από το βαφτιστικό Λάµπρος = αυτός που λάµπει µεταφορικά = ονοµαστός περίφημος ή και από τη «Λαµπρή».

Λουκά : Ανήκει στην κατηγορία των πατρωνυµικών, προερχόµενο από το βαφτιστικό Λουκάς.

Λύρας : Από όνοµα Φυτού; ή άνθους (Λύρα).

Μακρέα : Επώνυµο που προέρχεται από το επίθετο µακρύς = ψηλός.

Μπιζίµης : Από τη τούρκικη λέξη bίΖίm = δικό µας.

Μπίνη : Από_τη τούρκικη λέξη bina = κατασκευή οικοδοµή.

Μπούρας : Σλάβικη λέξη bura = τρικυµία θύελλα µπόρα ή από το από το αρβανίτικο burrei = άντρας

Νικητέας : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Νικήτας + -εας.

Ξυδέας : Επώνυµο προερχόµενο από παροµοίωση προκειµένου να δηλώσει ορισµένες σωµατικές και άλλες ιδιότητες του ανθρώπου,+-εας. (παρόµοια επώνυµα, καφές, παστός).

Παπαµικρούλης : Σύνθετο επώνυµο, παρατσούκλι. Αποτελείται από τη λέξη παπάς + το επίθετο µικρούλης.

Πετρόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό από το βαφτιστικό Πέτρος +­οπουλος.

Στασινοπούλου : Από το βαφτιστικό όνοµα Στασινός, παραλλαγή του Αναστάσης και από την Ανάσταση του Χριστού. Από την παλαιολόγεια εποχή σε περιοχές όπως Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Πόλη - Χαλκιδική και Αρκαδία.

Ταβουλαρέας : Επώνυµο βυζαντινό που κατατάσσεται στα βυζαντινά = συµβολαιογράφος. Από το ελληνιστικό ταβουλάριος = ο γραµµατοφύλακας, αρχειοφύλακας στο Βυζάντιο.

Χειλάς : Αυτός που κατεβάζει τα χείλη όταν θυµώσει, ο θυµώδης, ο δύστροπος.

Χριστοφιλέας : Σύνθετο επώνυµο από το βαφτιστικό όνοµα Χριστός = ο έχων το χάρισµα + Φίλος = Ο Φίλος του Χριστού + - εας.

Αβράµη : Επώνυµο πατρωνυµικό από το εβραϊκό βαπτιστικό όνοµα Αβραάµ.

Αγγελόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Άγγελος + κατάληξη –όπουλος.

Βαβαρούτσος : Ιταλοκατάληκτο σε –ουτσος, χωρίς ιταλική ρίζα (μανιάτικο).

Βλαχογιαννόπουλος : Σύνθετο επώνυμο. Αποτελείται από τη λέξη Βλάχος + το βαφτιστικό όνομα Γιάννης + κατάληξη -οπουλος.

Γεωργουδιός : Πιθανόν προέρχεται από το όνομα Γεώργιος.

Δρούγας : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι. Από τη λέξη δρούγα που σημαίνει αδράχτι η οποία έχει σχέση με την αλβανική λέξη druge.

Εξαδάκτυλος : Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει μια σωματική ιδιότητα (6 δάκτυλα).

Κουρέας: Επαγγελματικό επώνυμο + κατάληξη -εας.

Μαντέας : Από τη τούρκικη λέξη manda = βούβαλος ή και από τη λέξη μαντάτο.

Πουλακίδας : Επώνυμο που προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι.

Πουλάκος : Επώνυμο που προέρχεται από το πουλίτσι = πουλάκι + κατάληξη -ακος.

Πρίφτης : Επώνυμο αρβανίτικης προέλευσης (παπάς). Συχνά το συναντάμε στην· Κορώνη τη Σπάλα και την Κερατέα.

Σίκαλης : Παρατσούκλι από το φυτό σίκαλη.

Στούπη : Παρατσούκλι από τη λέξη στούπα, στουπί (μάζα από υφαντικές ίνες που τοποθετείται μέσα στα καλαμά:ρια για συγκράτηση του μελανιού.

Φούντας : Παρατσούκλι πιθανόν από την ιταλική λέξη funda που σημαίνει θύσαννο, φούντα ή πολλές τρίχες μαζί.

Αράπογλου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι. Αράπης είναι ο μαυριδερός + τουρκική κατάληξη -ογλου που σημαίνει παιδί.

Αργυροπούλου : Επώνυμο που πιθανόν προέρχεται από το βαφτιστικό Αργύρης.

Γεωργακοπούλου : Πατρωνυμικό από το βαφτιστικό όνομα Γεωργάκης.

Γκιουλέκα : Επώνυμο που δείχνει ψυχικές πνευματικές ή ηθικές ιδιότητες. Από τη λέξη α) gul = τριαντάφυλλο ή β) gylle = βλήμα πυροβόλου.

Δημητρίου : Επώνυμο που προέρχεται από η γενική του ονοματος Δημήτριος.

Δημακουλέα :

Ζωγόπουλος : Προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη ζόγκου = πουλί. Γράφεται και Ζώγκας και Ζώγος. Με το όνομα Ζόγκα φέρεται μεγάλος μεσαιωνικός αρχοντι­κός οίκος της Αλβανίας με έδρα το ανατολικό άκρο της Μεγάλης Μαλεσίας.

Καλαμουδάκος :

Καραγιώργη : Σύνθετο όνομα. Το α συνθετικό καρα=μαύρος και το β’ συνθετικό από το βαφτιστικό όνομα Γεώργιος.

Κισκήρα : Πιθανόν προέρχεται από την έκφραση «της κυράς» - Κισκήρας ή από την έκφραση «της χήρας».

Κοντοπούλου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι που έχει σχέση με σωματικά χαρακτηριστικά. Κοντός + οπουλος. Το παιδί του κοντού.

Κοτσονούρη : Σύνθετο όνομα που προέρχεται από παρατσούκλι. Ζώο με κομμένη ουρά. Αποδίδεται σκωπτικά σε κυνηγό.

Κουδούνη : Παρατσούκλι από αντικείμενο. Δείχνει ασχολία με μέταλλα.

Λάγιος : Παρατσούκλι από όνομα ζώου (λάγιο πρόβατο είναι το μελαχρινό πρόβατο.

Λαγωνικάκος : Πιθανόν παρατσούκλι από όνομα ζώου.

Λινάρδου : Από το βαφτιστικό Λινάρδος, ελληνική μορφή του φράγκικου ονόματος Lenard , Linardo .

Μαρινάκος : Μητρωνυμικό από το βαφτιστικό όνομα Μαρίνα+άκος.

Μπογιατζή : Από την τούρκικη λέξη boyaci = μπογιατζής.

Μπουγέα : Πιθανόν από την τούρκικη λέξη boga = ταύρος.

Νταβέας : <Νταβάς <Ταβάς = στρογγυλό ταψί Ίσως από τουρκική λέξη tava + καταλ. -εας.

Νταγκούλη : Το -λης είναι τούρκικο επίθεμα.

Ντανάκας : Ίσως από τη λέξη dana = μοσχάρι ή από την αραβική λέξη dana = σοφός, διαβασμένος.

Νυφούδη : Μητρωνυμικό όνομα που δηλώνει βαθμό συγγένειας.

Ξαρχάκου : Από τα βυζαντινά επαγγελματικά που προσδιορίζουν εκκλησιαστικά αξιώματα (έξαρχος + -άκος ).

Ξυπολύτου : Από τις ιδιωματικές παραλλαγές του ξυπόλητος, ο ανυπόδητος. Εξυπόλητος < ξυπόλητος.

Παπαδέας : (Παπάδι) Υποκοριστικό του παπάς. Σημαίνει ο γιος παπά, το παπαδοπαίδι που συνήθως είναι «διαβόλου αγγόνι». Το πειραχτήρι+ -εας

Παπαδοπούλου : Απόγονος του παπά (Παπαδοπαίδι). Ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα.

Πέτρουλας : Πιθανόν από το βαφτιστικό όνομα Πέτρος.

Σκλήκα : Από το ρήμα κατασκέλλομαι = α) γίνομαι σκελετός, ξεραίνομαι, μαραίνομαι β) είμαι σκληρός ή παγωμένος και γ) η μετοχή παρακ. κατεσκληκώς –υια- ός = στρυφνός, αυστηρός.

Στραβολαίμου : Επώνυμο που προέρχεται από παρατσούκλι Σύνθετο από στραβός + λαιμός.

Τριανταφυλλόπουλος : Από παρατσούκλι που έχει προέλευση από λουλούδια.

Φιλίππου : Επώνυμο που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνομα Φίλιππος. Η ετυμολογία του είναι από το φίλος + ίππος = ο φίλος των αλόγων.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ : Θα θέλαμε να τονιστεί πως τα οικογενειακά μας ονόματα και η σημασία τους δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μας χαρακτηρίζουν. Προήλθαν και αναφέρονταν σε κάποιους προγόνους μας, χαρακτηρίζοντας το επάγγελμα τους, την καταγωγή τους ή κάποιο ελάττωμά τους, αλλά όχι εμάς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. «Τα οικογενειακά μας ονόματα», Μανόλη Τριανταφυλλίδη, εκδ. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη1995.
2. «Ονόματα – Επώνυμα – Παρατσούκλια», Ανδρέα Καλαντζάκου, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 2000.
3. «Νεοελληνικό Ετυμολογικό και Ερμηνευτικό Λεξικό», Αθανασίου Φλώρου, εκδ. Α. Λιβάνη «Νέα Σύνορα, Αθήνα 1980.
4. «Τα Νεοελληνικά Κύρια Ονόματα», Θεοδ. Σερεμετάκη και Μαρίας Δημητρίου, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2003.
5. «Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας», εκδ. Πάπυρος, Αθήνα.
6. «Ελληνικά επώνυμα τούρκικης προέλευσης», Τομπαΐδη Δημ.,εκδ. Επικαιρότητα.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ

1. ΠΑΝΤΑΖΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

2. ΠΑΝΤΑΖΗ ΣΤΕΛΛΑ

3. ΠΑΝΤΑΖΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

4. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

5. ΣΟΥΛΑΝΤΙΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

6. ΣΠΑΝΤΙΔΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

7. ΤΟΠΤΣΙΟΥ ΚΕΤΙ

8. ΤΟΣΚΑ ΚΛΙΝΝΤΕΣ

9. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

10. ΤΣΕΡΠΕ ΓΡΗΓΟΡΙΑ

11. ΤΣΟΥΜΕΑ ΑΝΘΟΥΛΑ

12. ΤΣΟΚΟΥ ΤΖΕΙΣΙΚΑ

13. ΦΙΛΑΝΔΡΙΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

14. ΧΟΧΩΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

15. ΧΟΧΩΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

16. ΧΡΑΝΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ – ΙΑΣΟΝΑΣ

http://2gym-kalam.mes.sch.gr/onomata/eponyma.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΣΟΥ"

Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία.

Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία μόνο τυχαία δεν δίνοντας στους ήρωες, οι οποίοι συχνότατα χαρακτηρίζονταν και "ημίθεοι".
Το όνομα τού Ημίθεου Ηρακλή, γιού τού Δία και τής Αλκμήνης, προέρχεται από το κύριο όνομα «Ήρα» και το ουσιαστικό «κλέος» (δόξα), και σημαίνει «δόξα τής Ήρας». Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και τα ονόματα Ηρακλείδης (ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή), Ηράκλειος (εκείνος που ανήκει στον Ηρακλή, που είναι τού Ηρακλή) και Ηράκλειτος (ο φημισμένος, ο ένδοξος όσο και η Ήρα).
Από τον μέλλοντα «θήσω» (θα θέσω) τού ρήματος «τίθημι» (θέτω) προέρχεται το όνομα Θησεύς, που σημαίνει «αυτός που θα θέσει, που θα ιδρύσει». Ο Ήρωας Θησεύς (Θησέας), γιός τού Αιγέα και τής Αίθρας, είναι ο θεμελιωτής τής πόλης των Αθηνών και εμπνευστής τής γιορτής των Παναθηναίων.

Από το ρήμα «ιάομαι ιώμαι», που σημαίνει «γιατρεύω, θεραπεύω», και συγκεκριμένα από τον μέλλοντα «ιάσομαι» (θα γιατρεύσω, θα θεραπεύσω) προέρχεται το όνομα τού Ήρωα Ιάσονα, γιού τού Αίσονα και τής Πολυμήδης και αρχηγού τής Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ιάσων
(Ιάσονας), λοιπόν, σημαίνει «αυτός που θα γιατρεύσει, που θα θεραπεύσει».

Το όνομα προέρχεται από τον μέλλοντα «πέρσω» (θα εκπορθήσω) τού ρήματος «πέρθω» (εκπορθώ) και σημαίνει «αυτός που θα εκπορθήσει».

Ο Ήρωας Περσεύς (Περσέας) είναι γιός τού Δία και τής Δανάης. Παρατηρούμε ότι τα ονόματα Θησεύς, Ιάσων και Περσεύς προέρχονται από τον μέλλοντα χρόνο των ρημάτων που τα παράγουν, γεγονός που υποδεικνύει ότι η ονοματοθεσία των τριών Ηρώων, κατά την παιδική τους ηλικία, επείχε θέση προφητικής αποκάλυψης ή, έστω, σαφούς προτροπής σχετικά με το μέλλον τους.

http://www.pronews.gr/istoria/265960_i-simasia-ton-onomaton-ton-imitheon

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα ονόματα στην ελληνική μυθολογία."