Εμμανουήλ Παπάς: Ο Φλογερός Σερραίος Ήρωας

Εμμανουήλ Παπάς: Ο Φλογερός Σερραίος Ήρωας που θυσίασε τα πάντα για τη Μακεδονία

Σερραίος μεγαλέμπορος, τραπεζίτης και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Υπήρξε ο αρχηγός των εξεγερμένων Ελλήνων στη Μακεδονία κατά την επανάσταση του 1821.

Ο Εμμανουήλ Παπάς γεννήθηκε στο χωριό Δοβίστα Σερρών (νυν Εμμανουήλ Παππά) το 1772. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε μεγάλη περιουσία, παρά τις περιορισμένες γραμματικές γνώσεις του.

Χρησιμοποίησε το αναμφισβήτητο κύρος του (και ως δανειστής των Τούρκων αγάδων) για να επιτυγχάνει ευνοϊκές αποφάσεις από την Οθωμανική Διοίκηση υπέρ των χριστιανών της περιφέρειας των Σερρών, οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν πολλά προνόμια, χάρη στις δικές του ενέργειες.

Όταν το 1817 ο διοικητής των Σερρών, Γιουσούφ Μπέης, προσπάθησε να τον εκβιάσει για να του αποσπάσει ένα μεγάλο ποσό, αυτός κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη και χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες του δικαιώθηκε.

Επειδή, όμως, ο Γιουσούφ τον απείλησε με θάνατο αν επέστρεφε στις Σέρρες, αυτός παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη και ασχολήθηκε με τραπεζιτικές εργασίες.

Φλογερός πατριώτης, ο Εμμανουήλ Παπάς μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Δεκεμβρίου 1819 από τον Κωνσταντίνο Παπαδάτο, άνθρωπο του Αλέξανδρου Υψηλάντη και αμέσως προσέφερε 1.000 γρόσια για την ενίσχυση των οικονομικών της.

Όταν πληροφορήθηκε για το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία και με προτροπή του ιδίου ναύλωσε το πλοίο του θρακιώτη καπετάνιου Χατζηαντώνη Βισβίζη και αφού το φόρτωσε με οπλισμό και άλλα εφόδια αναχώρησε στις 23 Μαρτίου του 1821 για το Άγιο Όρος, με στόχο να ξεσηκώσει τους Μακεδόνες κατά του Οθωμανού κατακτητή.

Με κέντρο τη Μονή Εσφιγμένου, της οποίας ο ηγούμενος Ιωακείμ ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία, ξεκίνησε την προετοιμασία για τη μεγάλη εξέγερση.

Οι συγκρούσεις που έγιναν στον Πολύγυρο στις 17 Μαΐου μεταξύ Ελλήνων κατοίκων και Τούρκων στρατιωτών, τον ανάγκασαν να επισπεύσει την κήρυξη της επανάστασης από τις Καρυές του Αγίου Όρους, όπου οι μοναχοί τον ανακήρυξαν «Αρχηγό και Προστάτη της Μακεδονίας».

Την 1η Ιουνίου κατέλαβε την Ιερισσό και προχώρησε προς τα ενδότερα της Χαλκιδικής.

Σύντομα, τα Οθωμανικά στρατεύματα υπό τον διοικητή της Θεσσαλονίκης Αβδούλ Αβούδ ανέκτησαν τον έλεγχο της κατάστασης και μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του 1821 κατέστειλαν την εξέγερση. Καθοριστική ήταν η Μάχη της Κασσάνδρας (30 Οκτωβρίου), όταν οι δυνάμεις του Εμπού Λουμπούτ κυριολεκτικά πετσόκοψαν τους άνδρες του Χατζή Χριστοδούλου. Ο Παπάς μόλις που πρόλαβε να σωθεί και απογοητευμένος από την έλλειψη συμπαράστασης από τους μακεδόνες οπλαρχηγούς αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος.

Εκεί αντιμετώπισε τον κίνδυνο να συλληφθεί, καθώς οι μονές έχοντας συνθηκολογήσει με τον Αβδούλ Αβούδ, δέχθηκαν να του παραδώσουν τον Παπά για να τύχουν αμνηστίας και να απολαμβάνουν τα ίδια όπως και προηγουμένως προνόμια. Ένας μοναχός, ονόματι Κύριλλος, που ήταν επιφορτισμένος να τον συλλάβει, τον ειδοποίησε και έφυγαν μαζί με το πλοίο του Βισβίζη για την Ύδρα.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού κι ενώ το πλοίο περιέπλεε τον Καφηρέα, ο Παπάς έπαθε καρδιακή προσβολή και πέθανε σε ηλικία 49 ετών.

Η κηδεία του έγινε με τιμές αρχιστρατήγου στην Ύδρα στις 5 Δεκεμβρίου του 1821. Στις 20 Νοεμβρίου του 1971 τα λείψανά του μεταφέρθηκαν και εναποτέθηκαν κάτω από τον ανδριάντα του, που βρίσκεται στην Πλατεία Ελευθερίας των Σερρών.

Ο ανδριάντας του Εμμανουήλ Παπά στην Πλατεία Ελευθερίας των Σερρών

Ο Εμμανουήλ Παπάς υπήρξε μια από τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του Αγώνα. Ανιδιοτελής, δαπάνησε όλη την τεράστια περιουσία του (300.000 δίστηλα τάλληρα) για τους σκοπούς της Επανάστασης και κατόρθωσε αν και αγνοούσε τη στρατιωτική τέχνη να διατηρήσει ζωντανή για ένα εξάμηνο την επαναστατική εστία της Χαλκιδικής.

Από τα οκτώ αγόρια του (είχε και τρία κορίτσια από τον γάμο του με τη Φαίδρα) τα τρία έπεσαν στον Αγώνα:

ο Αθανασάκης Παπάς (1794-1826) πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε στη Χαλκίδα, ο Γιαννάκης Παπάς (1798-1825) πολέμησε δίπλα στον Παπαφλέσσα και σκοτώθηκε στη Μάχη στο Μανιάκι (20 Μαΐου 1825) και ο Νικολάκης Παπάς (1803-1827) σκοτώθηκε στη Μάχη του Καματερού (27 Ιανουαρίου 1827).

https://epiloges.tv/emmanoyil-papas-o-flogeros-serraios-iroas-poy-thysiase-ta-panta-gia-ti-makedonia/?utm_source=sharebuttons&utm_medium=facebook&utm_campaign=mashshare&fbclid=IwAR06p6i_TQvqckMehOCcdx1UusXeyzgf5kjyhbwq-6URxbi0XYHTwq6F85w

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εμμανουήλ Παπάς: Ο Φλογερός Σερραίος Ήρωας"

Οι φονικές πανδημίες ανά τους αιώνες.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνες όπου η ανθρωπότητα δοκιμάστηκε στο διάβα του χρόνου από ταχέως μεταδιδόμενες και θανατηφόρες επιδημικές νόσους όπως η σύγχρονη COVID-19, που προκαλείται από τον κοροναϊό SARS-CoV-2.

Μάλιστα, ορισμένες από αυτές τις επιδημικές νόσους εξελίχθηκαν σε πανδημίες (δηλαδή, επιδημίες που εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και προσβάλλουν ολόκληρο τον πληθυσμό συγκεκριμένης περιοχής), οι οποίες προκάλεσαν τεράστιες ανθρώπινες απώλειες και επηρέασαν καθοριστικά το ρου της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο λοιμός των Αθηνών

Η πρώτη τέτοια πανδημία κατεγράφη το 430 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, στην πόλη-κράτος των Αθηνών.

Ο αποκληθείς λοιμός των Αθηνών, η πανώλη που χτύπησε την Αθήνα η οποία τελούσε υπό πολιορκία, προκάλεσε το θάνατο πολλών κατοίκων της πόλης, μεταξύ αυτών και του σπουδαίου Περικλή.

Η πανώλη του Ιουστινιανού

Μια άλλη σημαντική επιδημική έκρηξη κατά την αρχαιότητα ήταν η λεγόμενη πανώλη του Ιουστινιανού τον 6ο αιώνα μ.Χ.

Η εν λόγω βουβωνική πανώλη προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων και επέφερε σοβαρά οικονομικά πλήγματα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Η ευλογιά

Αρκετούς αιώνες αργότερα, κατά τους Μεσαιωνικούς Χρόνους, έκανε την εμφάνισή της στην ευρωπαϊκή ήπειρο η ευλογιά, βαριά λοιμώδης νόσος, η οποία είχε υψηλότατο ποσοστό θνησιμότητας και παρέμεινε κύρια αιτία θανάτου έως και το 18ο αιώνα.

Η ευλογιά είναι μια από τις περισσότερο επικίνδυνες και θανατηφόρες ιογενείς μεταδοτικές ασθένειες που υπάρχουν.

Η Ισπανική Γρίπη

Στις αρχές του 20ού αιώνα, και πιο συγκεκριμένα το 1918, ξέσπασε μια πανδημία γρίπης από την οποία έμελλε να χάσουν τη ζωή τους 40 και πλέον εκατομμύρια άνθρωποι ανά την υφήλιο.

Τα πρώτα κρούσματα της λεγόμενης Ισπανικής Γρίπης κατεγράφησαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 1918, ενώ ακολούθησαν περιστατικά σε Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ και Γερμανία.

Τον Ιούνιο του ίδιου έτους η πανδημία εξαπλώθηκε στις Ινδίες, τον Ιούλιο στη Νέα Ζηλανδία και τον Αύγουστο στη Νότια Αφρική.

Η Γρίπη του Χονγκ Κονγκ

Ύστερα από μισόν αιώνα, το 1968, η ανθρωπότητα επλήγη από την αποκαλούμενη Γρίπη του Χονγκ Κονγκ (ιός γρίπης Η3Ν2).

Οι ανθρώπινες απώλειες της εν λόγω γρίπης, που προσέβαλε ταχύτατα έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων λόγω και των αεροπορικών μετακινήσεων, ανήλθαν στο ένα εκατομμύριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πανδημία της Γρίπης του Χονγκ Κονγκ ήταν εκείνη που ανέδειξε πρώτη φορά τη σημασία της παρασκευής εμβολίων κατά των επικίνδυνων ιών.

Το AIDS

Το 1981 εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα του AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome), του Συνδρόμου της Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας, που προκαλείται από τον ιό HIV, τον ιό της Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας (HIV, Human Immunodeficiency Virus).

Ως γνωστόν, η νόσος αυτή, που μεταδίδεται μεταξύ άλλων μέσω της σεξουαλικής επαφής, του τοκετού, του θηλασμού και των μεταγγίσεων μολυσμένου αίματος, εξακολουθεί και σήμερα να επιφέρει ανθρώπινες απώλειες.

Από το 1981 έως σήμερα 75 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν φορείς του HIV και περίπου 32 εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους.

Αν και δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία για την HIV λοίμωξη, ο συνδυασμός αντιρετροϊκών φαρμάκων, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη του AIDS και να επιτρέψει στα πάσχοντα άτομα να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή για όσο διάστημα λαμβάνουν τα φάρμακα.

Το SARS

Στις αρχές του 21ου αιώνα, κατά τα έτη 2002-2003, έκανε την εμφάνισή του το SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome, Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο), ασθένεια που προκαλείται από κοροναϊό ο οποίος παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον κοροναϊό SARS-CoV-2.

Η εν λόγω επιδημία ξεκίνησε από επαρχία της Κίνας και εξελίχθηκε σύντομα σε παγκόσμια πανδημία.

Απλώθηκε σε 26 χώρες, προσέβαλε πάνω από 8.000 ανθρώπους και στοίχισε τη ζωή σε 774 εξ αυτών.

Οι επιπτώσεις του SARS περιορίστηκαν δραστικά λόγω της ταχείας αντίδρασης των υγειονομικών Αρχών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Γρίπη των Χοίρων

Λίγο αργότερα, κατά τα έτη 2009-2010, μια νέα μορφή γρίπης, η αποκληθείσα Γρίπη των Χοίρων, που προκλήθηκε από τον ιό  Η1Ν1, έμελλε να προσβάλει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να προκαλέσει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους (σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, 500.000 και πλέον).

Η επιδημική αυτή νόσος, όπως μαρτυρά και η ονομασία της, ξεκίνησε από γουρούνια που είχαν επαφή με ανθρώπους.

Ο Η1Ν1 φανέρωσε στην επιστημονική κοινότητα πόσο γρήγορα μπορεί να εξελιχθεί ένας ιός σε πανδημία κατά τον 21ο αιώνα.

Η νόσος του Έμπολα

Άκρως θανατηφόρα αποδείχθηκε, τέλος, μια ακόμη ιογενής λοίμωξη πριν από λίγα χρόνια, ο αιμορραγικός πυρετός Έμπολα. 

Η σοβαρή αυτή επιδημική νόσος προσβάλλει ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά (π.χ., πιθήκους, γορίλες, χιμπατζήδες).

Ο ιός Έμπολα εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1976 σε ένα χωριό κοντά στον ποταμό Έμπολα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και συγχρόνως στο Σουδάν.

Η προέλευση του ιού είναι άγνωστη, ωστόσο «αποθήκη» του ιού στη φύση θεωρούνται ορισμένα είδη φρουτοφάγων νυχτερίδων που ενδημούν στην Αφρική.

Δεν υπάρχει προς το παρόν ειδικό εμβόλιο ή θεραπεία για την ασθένεια που προκαλεί ο ιός Έμπολα, αν και πολλές επιστημονικές ομάδες ανά τον κόσμο αναπτύσσουν και χορηγούν σε πειραματικό επίπεδο διάφορα θεραπευτικά σχήματα.

Σε κάθε περίπτωση, η αγωγή είναι σήμερα υποστηρικτική και συμπτωματική.

https://www.in.gr/2020/03/11/plus/features/oi-fonikes-pandimies-ana-tous-aiones/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι φονικές πανδημίες ανά τους αιώνες."

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ 480 Π.Χ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ 480 Π.Χ."

Ο Πατριωτισμος απο τον ...Στρατηγό Μακρυγιάννη!

Μαθήματα Πατριωτισμού απο τον ...Στρατηγό Μακρυγιάννη!----
Ο Μακρυγιάννης αποτελεί μία μοναδική περίπτωση αγωνιστή και πολιτικού άνδρα στην ιστορία τής επαναστάσεως τού 1821! Με έργο μεγάλο και λόγο μεστό! Με πάθος έκφρασης. Με λόγια γε­μάτα πειθώ, θέρμη και πίστη, με τα οποία απευθύνεται σε όλους, συμπολεμιστές, άρχοντες και απλό λαό, συμ­βουλεύοντας για τις ενέργειες σε κάθε μάχη, επαινώντας κάθε σωστή πράξη και καυτηριάζοντας κάθε κακή ενέργεια.

Μετά το τέλος τού πολέ­μου, στα 1829, ο Μακρυγιάννης σε ηλικία τριάντα δύο ετών, έχοντας ήδη γίνει στρατηγός, θα μάθει γράμματα και θ’ αρχίσει να συγγράφει τα Απομνημονεύματα του. Το γιατί μας το λέει ο ίδιος με μεγάλη ταπεινοφροσύνη και πλήρη επίγνωση της αδεξιότητας του, χαρίζοντας με αυτόν τον τρόπο, όπως ο Θουκυδίδης στο έθνος του ένα «κτήμα ες αιεί». «Δεν έπρεπε να έμπω εις αυτό το έργον ένας α­γράμματος», γράφει ο Μακρυγιάννης «να βαρύνω τους τίμιους αναγνώστες και μεγάλους άντρες και σοφούς τής κοινωνίας και να τους βάλω σε βάρος, να τους κινώ την πε­ριέργεια τους και να χάνουν τις πολύτιμες στιμές εις αυτά».
Ο Μακρυγιάννης έχει μία μεγάλη ανάγκη να εκφράσει τα συναισθήματά του Διότι και στον νου και στην καρδιά και στην ψυχή του υπάρχει ένας ελληνικός κόσμος γεμάτος από ιδέες και συναισθήματα, που ψάχνει διέξοδο.
Αυτός είναι και ο λόγος που στα ώριμα του χρόνια θα θελήσει να μάθει γράμματα και να κάνει αυτό «το γράψιμο το απελέκητο», ό­πως ο ίδιος το χαρακτηρίζει.
Ο Μακρυγιάννης έχει την γνώμη πως είχαν γίνει πολλά λάθη στα πολεμικά και μεταπολεμικά χρόνια και από στρατιωτικούς και από πολιτικούς αρχηγούς.
 Γι’ αυτό και τα τονίζει, όπως τονίζει και τα μεγάλα πολεμικά κατορθώματα τού ελ­ληνικού λαού, με Θουκυδίδεια σκέψη! «Δια όλα αυτά γράφω εδώ...», επισημαίνει, «δια να χρησιμεύουν αυτά όλα εις τους μεταγενεστέρους και να μάθουν να θυσιάζουν δια την πατρίδα τους και θρησκεία τους περισσότερη αρετή...
Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν». Μία συμβουλή προς τους σημερινούς ταγούς, που οι περισσότεροι φαίνεται να την έχουν ξεχάσει!

Ο σκοπός τής συγγραφής τού Μακρυγιάννη είναι πάνω από όλα λοι­πόν διδακτικός, για να μάθουν οι μεταγενέστεροι όχι μόνο από τα κατορ­θώματα των προγόνων τους, αλλά και από τα σφάλματα τους. Για τον Μακρυγιάννη, όπως για τον Θουκυδίδη, τα έργα των ανθρώπων πρέπει να χρησιμεύσουν για την παιδεία τού ελληνικού έθνους.

Από πού όμως αντλεί υλικό ο Μακρυγιάννης; Ό,τι γνωρίζει για την αρχαία ελληνική ιστορία, το πιο πιθανό είναι πως τα είχε ακούσει από μορφωμένους τής εποχής του. Από τον Όμηρο ξέρει τον Αχιλλέα. Ξέρει ακόμα λίγους στρατηγούς και λιγότερους πολιτικούς, καθώς και τα ονόματα τού Σωκράτη και του Πλάτωνα.

Κι όμως ο Μακρυγιάννης δεν έμεινε ένας απλός λαϊκός αφηγητής τών πραγμάτων. Στοχάσθηκε βαθιά πάνω στα έργα τού Θεού και των ανθρώπων, με λόγια παρόμοια με των μεγάλων αρχαίων προγόνων μας, τους οποίους όμως δεν γνώριζε, διότι ήταν αγράμματος. Γράφει για παράδειγμα κάπου ο αγνός πατριώτης: «Όσο αγαπώ την πατρίδα μου, δεν αγαπώ τίποτας! Να 'ρθει ένας να μου πει ότι θα πάγει ομπρός η πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλει και τα δυο μάτια· ότι, αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει.
Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να 'χω, στραβός θε να είμαι, ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω». Κι όμως, η σκέψη τού Μακρυγιάννη σε αυτό το σημείο είναι ίδια με του Θουκυδίδη, όταν ο Περικλής στον «Επιτάφιο» λέει: «ε­γώ πιστεύω πως όταν η πόλη προκόβει ως σύνολο, ωφελεί τα άτομα πε­ρισσότερο παρά όταν τα άτομα σ’ αυτήν ευτυχούν, η ίδια όμως ως σύνο­λο καταστρέφεται· γιατί όταν ένας πολίτης ευτυχεί ως άτομο, όταν κατα­στραφεί η πατρίδα του, χάνεται κι αυτός το ίδιο μαζί της, ενώ, αν κακοτυχεί μέσα σε μια πόλη που ευτυχεί, σώζεται και ο ίδιος ευκολότερα»... Δεν έχω ακούσει παρόμοια λόγια σήμερα από πολιτικούς, παρά μόνο το παρανοϊκό υπουργικό «δεν με ενδιαφέρει αν χαθούν οι Έλληνες, με ενδιαφέρει να μη χαθεί η πατρίδα!!!», το οποίο βέβαια είναι τελείως διαφορετικό, διότι πολιτεία χωρίς πολίτες είναι μια νεκρή πολιτεία.
Ο Μακρυγιάννης επίσης χρησιμοποιεί την λέξη «αρετή», με την ίδια σημασία και περιεχόμενο που της έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες, δηλαδή και την πολεμική και την πολιτική και την ηθική σημασία. Έλεγε συγκεκριμένα κάτι που σήμερα φαντάζει τόσο μακρυνό για να υπάρχει σε στόματα πολιτικών. Την πίστη στον Θεό και την αγάπη στην πατρίδα: «Εσύ, Κύριε, θ’ α­ναστήσεις τους πεθαμένους Έλληνες, τους απογόνους αυτεινών των περίφημων ανθρώπων, οπού στόλισαν την ανθρωπότη μ’ αρετή. Και με τη δύναμη Σου και τη δικαιοσύνη Σου θέλεις να ξαναζωντανέψεις τους πε­θαμένους. Και η απόφαση Σου η δίκια είναι να ματαειπωθεί Ελλάς, να λαμπρυνθεί αυτείνη και η θρησκεία τού Χριστού, και να υπάρξουν οι τί­μιοι και αγαθοί άνθρωποι, εκείνοι οπού περασπίζονται το δίκιον».
Η αγάπη όμως του Μακρυγιάννη δε γνωρίζει όρια, όταν μιλεί για τον απλό λαό, που είχε πάρει μέρος στον Αγώνα, τους αθάνατους Έλληνες, τον ευλογημένο λαό τής Ελλά­δας, όπως συνεχώς τούς χαρακτηρίζει! «Πατρίς», γράφει «να μακαρίζεις όλους τους Έλληνες, ότι θυσιάστηκαν δια σένα να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθείς άλλη μίαν φορά ελεύτερη πατρίδα, οπού ήσουνε χαμένη από τον κατάλογον τών εθνών.
 Όμως να θυμάσαι και να λαμπρύνεις εκείνους οπού πρωτοθυσιάστηκαν εις την Αλαμάνα πολεμώ­ντας με τόση δύναμη Τούρκων, κι εκείνους που αποφασίστηκαν και κλείστηκαν σε μια μαντρούλα με πλίθες, αδύνατη, εις το χάνι της Γραβιάς, κι εκείνους οπού λιώσανε τόση Τουρκιά και πασάδες εις τα Βασιλικά, κι ε­κείνους οπού αγωνίστηκαν σαν λιοντάρια εις την Λαγκάδα του Μακρυνόρου... Αυτείνοι σε ανάστησαν»... Σήμερα αυτούς τούς Έλληνες τους έχουν εξοστρακίσει από την ελληνική ιστορία. Γι’ αυτό ο Νίκος Γκάτσος γράφει στα «κατά Μάρκον» «στην παλιά μας την φυλλάδα (εννοεί παλιοφυλλάδα), που διαβάσαμε ξανά, τέτοιο όνομα, Ελλάδα, δεν υπάρχει πουθενά»!
Όμως σήμερα ζούμε και μία κατάσταση, που θυμίζει πολύ την μεταπελευθερωτική περίοδο. Τότε ο Μακρυγιάννης έβλεπε γύρω του τους παλιούς α­γωνιστές να γυρίζουν στους δρόμους γυμνοί και ξυπόλητοι, και τις χήρες των νεκρών τού πολέμου και τα ορφανά παιδιά τους να ζητιανεύουν. Παρόμοιες εικόνες ζούμε και σήμερα, βλέποντας Έλληνες τους οποίους οι πολιτικοί κατέστρεψαν και τους ανάγκασαν να ζουν στον δρόμο, να ψάχνουν στα σκουπίδια και να τρώνε στα συσσίτια. Όμως τότε ο Μακρυγιάννης έκανε κάτι που σήμερα είναι αδιανόητο για τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς(Με εξαιρέσεις).
Αποφάσισε ο σπουδαίος αυτός Έλληνας να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον α­πλό λαό, από τον οποίο προέρχεται και ο ίδιος και για τον οποίο νοιώθει μιαν απέραντη αγάπη. Διότι αυτό το ανώνυμο πλήθος τού ελληνικού λαού κατασπατάλησε την πε­ριουσία του και την ζωή του για τον Αγώνα χωρίς καμμία ιδιοτέλεια και έφθασε τελικά στο σημείο να δυστυχεί από την ανικανότητα ή και από την αδυναμία τών πολιτικών αρχών να τους παρασταθούν.
 Τι κάνει λοιπόν ο Μα­κρυγιάννης;
Δεν περιορίζεται μόνο σε λόγια διαμαρτυρίας, όπως πολλοί κάνουν σήμερα υποκριτικά και εκ τού ασφαλούς πολλοί πολιτικοί αλλά για να ανακουφίσει τους πονεμένους αγωνιστές και τις ορφα­νεμένες οικογένειες, στα 1835 κάνει μιαν αναφορά στην Κυβέρνηση: «Επειδήτις όσοι αγωνίστηκαν πεθαίνουν από την πείναν και την ταλαιπωρίαν, καθώς και χήρες τών σκοτωμένων και παιδιά τους, τον μιστόν ο­πού μου δίνετε διατάξετε να μου κοπεί όλος και να τον δίνετε εις τους αγωνιστάς και χήρες κι αρφανά τών σκοτωμένων.
Αποφασίζω να δικαιώσω τους αδικημένους». Μία φράση που, χωρίς να το γνωρίζει, υπήρχε στα πολιτικά κείμενα και στους επιτάφιους λόγους του 5ου και του 4ου π.Χ. αιώ­να, που συνεχώς ανέφεραν πως ένα από τα καυχήματα της αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν ότι κάθε πολίτης είχε το δικαίωμα να βοηθεί τους αδικημένους. Ο Μακρυγιάννης, όμως, ως πραγματικός δημοκράτης αγωνιστής ο οποίος έχει επίγνωση τών δικαιωμάτων ενός λαού που πολέμησε και τυραννήθηκε, λέει προφητικά... «Από δικαιο­σύνη διψάγει η πατρίδα και ’λικρίνεια· όποιοι την κυβερνούνε, ο Θεός να τους φωτίσει και να τους οδηγήσει εις αυτό». Και γνωρίζοντας την διαχρονική κοροϊδία τών κυβερνώντων ο Μακρυγιάννης ζητεί συνεχώς να γίνουν νόμοι «στέρεοι και πατρικοί», γνωρίζοντας πως μόνο η ευνομία σώζει τους λαούς.
 Λέει συγκεκριμένα... «δεν ήθελα χρήματα και βιό, ήθελα σύνταμα για την πατρίδα μου, να κυβερνηθεί με νόμους και όχι με το έτσι θέλω», δείχνοντας με το δάκτυλο αυτούς που σήμερα ψήφισαν τον νόμο «περί ευθύνης υπουργών», αυτούς που αγνόησαν τα σκάνδαλα και αυτούς που μας οδήγησαν με τις άφρονες πράξεις τους στο ΔΝΤ.

Ο πιο σημαντικός όμως στοχασμός τού Μακρυγιάννη, είναι αυτός, με τον οποίο κλείνω τούτες τις σκέψεις και που θα έπρεπε υποχρεωτικά να τον μαθαίνουν τα ελληνόπουλα στα σχολεία, για να γίνει οδη­γός της μετέπειτα πολιτικής τους ζωής. Κάτι που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους και οι πολιτικοί, στους οποίους δίνω ευχή για το νέο έτος να κάνουν πράξη ως τελευταία τους ευκαιρία, την απόδοση δικαιοσύνης, την τιμωρία τών πραγματικών ενόχων και να πάψουν να φροντίζουν μόνο το «εγώ» τους! «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι.
 Όσοι αγωνιστήκαμεν αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε ό­λοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός εγώ, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς εγώ; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φτιάσει ή χα­λάσει, να λέγει εγώ. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε εμείς. Είμαστε εις το εμείς και όχι εις το εγώ!»...
Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου

Καθηγητού - Κλασσικού Φιλολόγου

Ιστορικού - Συγγραφέως

Αντιπροέδρου του Συνδέσμου τών Απανταχού Λακώνων



«Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Πατριωτισμος απο τον ...Στρατηγό Μακρυγιάννη!"

Οι Μυρμιδόνες στην Τροία: Οι πρώτοι επίλεκτοι πολεμιστές της Ελλάδας

Μυρμιδόνες ονομάζονταν στην Ομηρική εποχή οι κάτοικοι της Φθίας. Πήραν το όνομά τους από τον Μυρμιδόνα, υιό του Δία και της Ευρυμέδουσας, σύμφωνα με τον μύθο. Ο ίδιος μύθος αναφέρει ότι ο Δίας για να ζευγαρώσει με την εν λόγω πριγκίπισσα μεταμορφώθηκε σε μυρμήγκι από όπου και η ονομασία των απογόνων τους.

Άλλη εκδοχή πάντως θέλει τους Μυρμιδόνες να κατάγονται από την Αίγινα, ενώ μια τρίτη και πιθανότερη τους θέλει απογόνους του Θεσσαλού άρχοντα Μυρμιδόνα που νυμφεύθηκε την θυγατέρα του βασιλιά της Θεσσαλίας. Ο Πηλέας, ο πατέρας του Αχιλλέα δεν ήταν ντόπιος αλλά μετοίκησε στην Φθία. Οι Μυρμιδόνες θεωρούντο εξαιρετικά πιστοί και υπάκουοι στους ηγέτες τους ώστε ο όρος Μυρμιδόνας να ταυτίζεται με την σημερινή έννοια του ρομπότ.

Οι Μυρμιδόνες όμως έγραψαν ιστορία στον Τρωικό Πόλεμο. Ήταν οι περίφημοι Μυρμιδόνες του Αχιλλέα. Οι Μυρμιδόνες ήταν οπλισμένοι, με στρογγυλή ασπίδα, δόρυ, ακόντιο και σπαθί, κράνη και θώρακες. Οι Μυρμιδόνες ήταν επίλεκτο τμήμα, όχι γιατί έφεραν πρωτοποριακά για την εποχή όπλα, αλλά λόγω της επιθετικής τακτικής που χρησιμοποιούσαν, εμπνευσμένοι από τον άριστο πολεμιστή αρχηγό τους.

Κατά τη διάρκεια του δεκαετούς πολέμου με την Τροία και τους συμμάχους της, οι Μυρμιδόνες κυρίευσαν και λεηλάτησαν συνολικά 23 συμμαχικές των Τρώων πόλεις. Ο Αχιλλέας ήταν ο ήρωας που προκάλεσε τις μεγαλύτερες απώλειες στο αντίπαλο στρατόπεδο. Οι Μυρμιδόνες πάντως πολεμούσαν όπως και οι λοιποί Αχαιοί μαχητές, αλλά αιφνιδίαζαν τον αντίπαλο με την ορμή τους, στηριζόμενοι στην ταχεία, ορμητική επίθεση για να διασπάσουν τους αντιπάλους.

Αν οι τελευταίοι δεν διέθεταν την απαραίτητη εκπαίδευση, συνοχή και ψυχραιμία ήταν βέβαιο ότι θα παρασύρονταν από την έφοδο των Μυρμιδόνων. Στην Ιλιάδα άλλωστε γίνεται εύκολα αντιληπτό το πόσο εκτιμούσαν και πόσο έτρεμαν οι Τρώες τους Μυρμιδόνες και των αρχηγό τους, τον Αχιλλέα, παρά το γεγονός ότι ήσαν λίγοι -μόλις 2.500 άνδρες, βάσει της Ιλιάδας.

Η αξία τους όμως ήταν αντιστρόφως ανάλογη του αριθμού τους και φάνηκε όταν ο Αχιλλέας αποσύρθηκε ο ίδιος και τους απέσυρε από τις μάχες. Στην Ιλιάδα περιγράφεται η επική τους αντεπίθεση με επικεφαλής τον Πάτροκλο που έσωσε τους Αχαιούς αλλά στοίχισε τη ζωή στον γενναίο εξάδελφο του Αχιλλέα.

Η επίθεση του Πατρόκλου θα πρέπει μάλλον να ιδωθεί ως εξαιρετικά παράτολμη κίνηση, προσεγγίσουζα τα όρια της αυτοθυσίας, η οποία σκοπό είχε το κέρδος χρόνου περισσότερο, εν όψη της αφίξεως και των λοιπών αχαϊκών δυνάμεων και της συγκεντρωτικής αντεπιθέσεως των Αχαιών.

Η έλευση της νύκτας επέφερε ανακούφιση στο αχαϊκό στρατόπεδο. Ο Αχιλλεύς διατάσσει να περιποιηθούν το σώμα του νεκρού Πατρόκλου και συγκαλεί πολεμικό συμβούλιο, το οποίο του παραδίδει και την αρχιστρατηγία για την επερχόμενη τέταρτη και τελευταία της Ιλιάδας μάχη.

Οι Τρώες επιχείρησαν να αμυνθούν επί στενού μετώπου, όπου η αριθμητική υπεροχή των πολεμίων σε τίποτα δεν θα τους ωφελούσε. Έταξε λοιπόν τον στρατό του στην τοποθεσία μεταξύ του λόφου του νέου Ιλίου και της αριστερή όχθης του Σκαμάνδρου ποταμού. Απέναντι τους στάθηκαν οι Αχαιοί, παραταγμένοι σύμφωνα με τα κελεύσματα του Αχιλλέως.

Απέναντι ο Αχιλλέας εφάρμοσε ένα απλό στη σύλληψη μα και αμπρό στην εφαρμογή του σχέδιο με κέντρο βάρους τους Μυρμιδόνες του. Στόχος του πρώτου των Αχαιών πολεμιστή δεν ήταν η σε όλη την έκταση του εχθρικού μετώπου άσκηση πίεσης, αλλά η διάσπασή του σε προεπιλεγμένο σημείο του. Ο Αχιλλεύς δεν σκόπευε να φθείρει τον στρατό του με άσκοπες επιθέσεις.

Θα συγκέντρωνε τις δυνάμεις του κατά του εχθρικού κέντρου και θα απασχολούσε απλώς τα αντίπαλα κέρατα. Σε περίπτωση που επιτύγχανε διάσπαση του εχθρικού μετώπου, το αριστερό τρωικό κέρας θα παγιδεύονταν μεταξύ του Σκαμάνδρου και του Ξάνθου ποταμού και των αχαϊκών δυνάμεων και θα αφανίζονταν.

Οι Τρώες, ασυνήθιστοι στην νέα τακτική, πολέμησαν μεν γενναία, αλλά δεν κατόρθωσαν να κρατήσουν αρραγές το μέτωπό τους. Ύστερα από σφοδρό αγώνα το κέντρο τους διασπάστηκε και οι μεν άνδρες οι οποίοι συγκροτούσαν το δεξιό κέρας, με επικεφαλής τον Έκτορα, τράπηκαν σε φυγή προς την πόλη, οι δε άτυχοι του αριστερού κέρατος, παγιδεύτηκαν μεταξύ των αχαϊκών δοράτων και των ποταμών και κατασφάχτηκαν.

Ο Έκτωρ, μάλλον στην προσπάθεια του να ανασυγκροτήσει τα πανικόβλητα τμήματά του μονομάχησε με τον Αχιλλέα και βρήκε τον θάνατο, με το δόρυ του Αχιλλέως να του σκίζει τον λαιμό. Με τον θάνατο και του Έκτορα τελειώνει και η διήγηση της Ιλιάδας, η αφορούσα τις πολεμικές κινήσεις των εμπολέμων. Την σκυτάλη της διηγήσεως παίρνουν τώρα τα Έπη Αιθιοπίς, Μικρά Ιλιάς και Ιλίου Πέρσις.
https://www.history-point.gr/oi-myrmidones-stin-troia-oi-protoi-epilektoi-polemistes-tis-elladas

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Μυρμιδόνες στην Τροία: Οι πρώτοι επίλεκτοι πολεμιστές της Ελλάδας"

H φοβερή ιστορία της θρυλικής πάπισσας Ιωάννας που κατάφερε να γίνει Ποντίφικας

Η φοβερή ιστορία της γυναίκας που κατάφερε να γίνει μοναχός και στη συνέχεια Ποντίφικας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά του 13ου αιώνα και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. 

Ποια ήταν η ιστορία της θρυλικής πάππισας Ιωάννας; Πώς αποκαλύφθηκε τελικά.

Για αιώνες θεωρούνταν αληθινή, αν και οι περισσότεροι σύγχρονοι ιστορικοί τη θεωρούν φανταστική ιστορία, προερχόμενη από τη λαογραφία σχετικά με τα ρωμαϊκά μνημεία ή από αντι-παπική σάτιρα.

Η πρώτη γραπτή αναφορά για την Πάπισσα Ιωάννα βρίσκεται σε ένα έργο του 13ου αιώνα γνωστό με τον τίτλο Chronica universalis, Mettensis. Σύμφωνα με το συγγραφέα, έναν Δομινικανό χρονικογράφο, τον Ζαν ντε Μειγύ, υπήρχε ένας ανώνυμος Πάπας που δεν καταγράφτηκε στη λίστα των αρχιεπισκόπων της Ρώμης επειδή ήταν γυναίκα μεταμφιεσμένη σε άντρα. …

Ο χρονικογράφος αναφέρει ότι επρόκειτο για μια πολύ ικανή γυναίκα που κατόρθωσε να αναρριχηθεί στο υψηλό αυτό αξίωμα του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Επίσης αναφέρει ότι ο τάφος της έχει επάνω τη λατινική φράση, «Petre, Oater Patrum, Papisse Prodito Partum» που σημαίνει: «Ω, Πέτρο , πατέρα των πατέρων, πρόδωσες την εγκυμονούσα Πάπισσα.»

Βέβαια, ο χρονικογράφος Μεϊγύ αρχίζει την αφήγησή του με την επισήμανση ότι χρειάζεται επαλήθευση της ιστορίας, δείχνοντας ότι ακόμα και ο ίδιος δεν είναι βέβαιος αν ήταν βάσιμη.

Την ιστορία για μία γυναίκα Πάπισσα μεταμφιεσμένη σε άντρα πραγματεύεται και ένας ανώνυμος μοναχός από το τάγμα των Φραγκισκανών του Έρφουρτ στο έργο του Chronica minor, αλλά και ένας Δομινικανός ιεροεξεταστής ο Ετιέν ντε Μπουρμπόν. Ενώ η ιστορία του Chronica minor και του Μειγύ είναι παρόμοιες, ο Ετιέν ντε Μπουρμπόν συμπεριλαμβάνει πληροφορίες για το θάνατο της Πάπισσας. Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η Πάπισσα γέννησε δημοσίως αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό της φύλο….

Η πιο γνωστή εκδοχή της ιστορίας για την πάπισσα όμως προέρχεται από το «Χρονικόν για τους Πάπες και τους αυτοκράτορες» (Chronicon pontificum et imperatorum) που γράφτηκε από έναν μοναχό του τάγματος των Δομινικανών τον Μαρτίνο Πολόνο.

Χάρη στους δεσμούς που διατηρούσε με την Ρώμη, ο Μαρτίνος είχε αποκτήσει φήμη και αξιοπιστία για αυτό το έργο του κυκλοφόρησε ευρέως και επισκίασε όλες τις αναφορές των προηγούμενων συγγραφέων πάνω στο ίδιο θέμα. Ο Μαρτίνος παρουσιάζει στο έργο του μια λεπτομερή περιγραφή για τη ζωή της Πάπισσας. Στην πραγματικότητα χάρη στο έργο του μαθαίνουμε το όνομά της, καθώς επίσης και πολλές άλλες πληροφορίες.

Επρόκειτο για Αγγλίδα που γεννήθηκε στην πόλη Mainz. Σύμφωνα με τον μοναχό Μαρτίνο, έφτασε στη Ρώμη και μεταμφιεσμένη σε άντρα κατάφερε να γίνει μοναχός, παίρνοντας το όνομα Johannes Anglicus. Χάρη στη μόρφωση και τους τρόπους της έγινε ιδιαίτερα συμπαθητική και με γοργούς ρυθμούς κατάφερε να ανέβει τις βαθμίδες της εκκλησίας μέχρι που κατάφερε να εκλεγεί παμψηφεί Πάπας μετά τον θάνατο του Λέοντα Δ’ (855). Η θητεία της διήρκεσε δύο χρόνια, εφτά μήνες και τέσσερις ημέρες….

Αν και ο Μαρτίνος αποκαλύπτει ελάχιστα για τις πηγές του στο έργο του αφήνει να εννοηθεί ότι και ο ίδιος, όπως και οι προηγούμενοι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το θέμα της Πάπισσας, ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν. Υπάρχει επίσης αναφορά πως η ιστορία της Πάπισσας ήταν μεταγενέστερη προσθήκη και πως δεν ήταν έργο του ίδιου του συγγραφέα.

Η αποκάλυψη της ταυτότητας Και ενώ όλοι τη νόμιζαν άντρα, αποκαλύφθηκε η αλήθεια με τον πιο σκανδαλώδη τρόπο: Κατά την διάρκεια μιας πομπής από τον Άγιο Πέτρο (έδρα του πάπα) στον Άγιο Ιωάννη του Λατερανού στη συμβολή δύο οδών που ακόμη υπάρχουν, κοντά στο Κολοσσαίο, η πάπισσα Ιωάννα έπεσε από το άλογο και μπροστά στα κατάπληκτα μάτια των παρευρισκόμενων, έφερε στο φως ένα μωρό!

Υπάρχουν διάφορες εκδοχές ως προς τα μετέπειτα γεγονότα  σύμφωνα με μια πρώτη εκδοχή, η πάπισσα πέθανε κατά την γέννα, ενώ κατά μια δεύτερη εκδοχή, κλείστηκε σε απομόνωση σε μοναστήρι για να μεταμελήσει και να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες της. Μια τρίτη, αναφέρει πως λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από το εξαγριωμένο πλήθος.

Μέσα στο  εικονοστάσι υπάρχει μια παλιά τοιχογραφία της Παναγίας με το Βρέφος. Υποστηρίζεται πως φιλοτεχνήθηκε κατά τον Μεσαίωνα, την εποχή του μύθου. Για να γίνει το μυστήριο ακόμη πιο πυκνό, από διάφορα έγγραφα της εποχής προκύπτει αποδεδειγμένα πως στο σημείο αυτό βρίσκονταν μια οικία η οποία ανήκε σε κάποιον…Ιωάννη Πάπα!

Πάντως, από τότε δεν ξαναπέρασε από εκεί η παπική πομπή για το Λατερανό….

Το σημείο της via dei Querceti που συνέβη το περιστατικό ήταν πάντα γνωστό, ο δρόμος είχε μάλιστα μετονομαστεί σε vicus Papisse (δρομάκι της πάπισσας)….

Στο σημείο υπάρχει ένα εικονοστάσιο (αριστερά), προστατευμένο από μια παλιά στέγη και ένα κιγκλίδωμα. Φωτογραφία από google map …

«Σωματικός έλεγχος» σε κάθε νέο Πάπα Λέγεται επίσης πως ύστερα από αυτό το πάθημα της παπικής εκκλησίας, καθιερώθηκε ο «σωματικός έλεγχος» για την ανακήρυξη του νέου Πάπα.

Μετά την εκλογή του ο νέος πάπας πρέπει να μεταβεί στον Άγιο Ιωάννη του Λατερανού για να γίνει η επίσημη αναγνώρισή του. Από τον Μεσαίωνα και μετά καθιερώθηκε να κάθεται ο νεοεκλεγείς πάπας σε δύο ειδικούς θρόνους (sedes stercoraria) που βρίσκονταν εκεί και που ήταν εφοδιασμένοι με μια οπή. Τότε ένας κληρικός βάζει από κάτω το χέρι του για να ελέγξει τα γεννητικά όργανα του πάπα. Αν πράγματι είναι  άντρας, τότε ο ελεγκτής αναφωνούσε «Habet!» (δηλ. «Έχει!»).

Οι πρώτες γραπτές πηγές δεν επιβεβαιώνουν την ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας και επομένως είναι πολύ πιθανό η ιστορία αυτή να είναι ένας μύθος. Ωστόσο, άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχουν ενδείξεις πως υπήρξε η Πάπισσα κυρίως λόγω αποδεικτικών στοιχείων στην τέχνη και την αρχιτεκτονική.

Για παράδειγμα, στις κολώνες του Ιταλού γλύπτη και ζωγράφου, Μπερνίνι στη βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, επτά γλυπτά δείχνουν μία γυναίκα η έκφραση της οποίας δείχνει ότι βρίσκεται σε τοκετό. Το όγδοο γλυπτό είναι ενός παιδιού που ερμηνεύεται ως το παιδί της Πάπισσας. Όμως υπάρχουν πολλές άλλες πιθανές ερμηνείες αυτών των γλυπτών. Η πιο δημοφιλής είναι ότι γυναίκα αυτή είναι ανηψιά του Πάπα Ουρβανού του Ή , η οποία γέννησε, ενώ ο Μπερνίνι φιλοτεχνούσε τα γλυπτά.

Ο θρύλος της Πάπισσας Ιωάννας έχει επιβιώσει εδώ και αιώνες. Η υποτιθέμενη γυναίκα πάπισσα υπάρχει στην τέχνη, τη λογοτεχνία και σε ταινία, με πιο πρόσφατη μια ταινια του 2009. Αν και τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία δεν είναι αδιάσειστα, κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως αυτή προσωπικότητα υπήρξε στην πραγματικότητα.

Στην Ελλάδα η πάπισσα Ιωάννα έγινε γνωστή με το ομώνυμο μυθιστόρημα του Εμμανουήλ Ροΐδη.

Στην αρχική φωτογραφία εικονίζεται η ηθοποιός Johanna Wokalek που υποδύθηκε την Πάπισσα Ιωάννα στην ταινία Pope Joan (2009)

Πηγές: abcnews.go.com, 2005. Looking for Pope Joan. Boese, A., 2015. Pope Joan.  Bonetto, C., 2010. Rome Encounter. London: Lonely Planet Publications. Pope Joan Biography Squires, N., 2010. Pope Joan film sparks Roman Catholic Church row.

 Πhttps://www.pronews.gr/

pηγή: mixanitouxronou

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H φοβερή ιστορία της θρυλικής πάπισσας Ιωάννας που κατάφερε να γίνει Ποντίφικας"

ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ!!!!

 Α ρε βαρεμάρα , η ζεστασιά και το ραχάτι στον αναπαυτικό καναπέ καλά κρατεί!!!!!

Αραχτοί αδιάφοροι και αποχαυνωμένοι οι Ελληναράδες!!

ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE – KALERGI – Η ΜΑΖΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Εκατοντάδες ανεξέλεγκτοι Ισλαμιστές λαθρομετανάστες, άνδρες κομάντος νεαροί στην ηλικία, εισέρχονται στη πατρίδα μας, στην Ελλάδα μας.

Ξέφραγο χωράφι η πατρίδα μας.

Ο Τσίπρας ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ αγνοούν ότι κάθε κράτος έχει σύνορα.

Έτσι τους δίδαξαν στην Ν.Τ.Π.

Σήμερα ζούμε μετατόπιση πληθυσμών.

Ο μεγάλη καταστροφή της Ελλάδος και των Ελλήνων θα προέλθει από μαζική Ισλαμική εισβολή.

Μεγάλος ο κίνδυνος για την ασφάλεια των Ελλήνων!!!

Η παγκόσμια Σιωνιστική κυβέρνηση υλοποιεί το σχέδιο COUDENHOVE-KALERGI περί αναμείξεως των Ευρωπαϊκών λαών, με Ασιάτες και Αφρικανούς λαθρομετανάστες.

Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού γίνεται με πέντε μεθόδους:

α) Δημιουργία πολέμων και βομβαρδισμό πόλεων, ώστε να αναγκάσουν τους κατοίκους να μεταναστεύσουν προς Ευρώπη.

β) Άφθονο χρήμα , από τη παγκόσμια Σιωνιστική Δικτατορία, και τη Ν.Τ.Π. για μετακίνηση των λαθρομεταναστών.

Το χρήμα αυτό ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ το εισπράττει από εμάς, μέσω ΔΟΥ ΑΑΔΕ και προδοτών πολιτικών όλων των πτερύγων της Βουλής.

γ) Προπαγάνδα στους κατοίκους Αφρικής-Ασίας, ότι οι Ευρωπαίοι έχουν χαζέψει, και οι Ευρωπαϊκές πατρίδες είναι τώρα στη διάθεση των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

δ) Εντολές από τη Ν.Τ.Π. προς Ευρωπαίους πολιτικούς- πιόνια της παγκόσμιας κυβέρνησης-, να αποδεχθούν τους λαθρό.

ε) Το Χαλιφάτο των ISIS Τζιχαντιστών, είναι δημιούργημα της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, χρηματοδοτείται, εξοπλίζεται, και στηρίζεται διπλωματικά στον ΟΗΕ, και σε όλους τους παγκόσμιους οργανισμούς από τους Σιωνιστές Κοσμοκράτορας και Επικυρίαρχους του πλανήτη. Έψαχνε πολύ ο Τσίπρας ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ να βρουν για να αφελληνίσουν την Ελλάδα;;;

Εδώ στην Ελλάδα, οι προδότες πολιτικοί αδιαφορούν, μέχρι να αρχίσει το αντάρτικο όπως στη Συρία, από τους Τζιχαντιστές.

Οι Σιωνιστές Κοσμοκράτορες δεν θέλουν την Αρχαία Ιστορία και τον Πολιτισμό άλλων λαών, θέλουν ΜΟΝΟ την Ιστορία του Μωϋσή, Αβραάμ, Δαυϊδ, και Σολομώντα!!!

Για αυτό κατάστρεψαν ότι Αρχαίο Πολιτισμό βρήκαν στη Βαβυλώνα, στη Παλμύρα, Συρία, Μεσοποταμία, κ.λ.π.

Γιαυτό προβάλλουν εμπόδια για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη!!!

Μισούν τον Μέγα Αλέξανδρο!!!

Θα μας εξαφανίσουν με πόλεμο, με μετανάστευση, και με εποικισμό με υπανάπτυκτους φτωχούς λαθρομετανάστες.

Τους πλούσιους τους παίρνουν στην Ευρώπη, και εδώ αφήνουν τους ρακένδυτους, αυτούς που βλέπετε στη πλατεία Βικτωρίας, και σε άλλες πλατείες των Αθηνών, Λέσβο, Κω.

Ήδη η Σιωνιστική Κυβέρνηση Τσίπρα, μέσω Τασίας και Σίας, ψήφισε νόμο για Ελληνοποίηση Β! γενεάς λαθρό.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΨΗΦΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑΣ ΚΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΕΚ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΕ ΣΩΜΑ!!!

Όλοι αυτοί εκτελούν εντολές των ΡΟΤΣΙΛΝΤ!!!

Υπάρχει σχέδιο της παγκόσμιας Σιωνιστικής κυβέρνησης, οι λαθρομετανάστες να ξεμείνουν στην Ελλάδα, αφού οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης δεν τους θέλουν.

Δέχονται ΜΟΝΟ μικρό ποσοστό 1-2% του πληθυσμού.

Το όλον «Τσουνάμι» των λαθρό θα το υποστούμε εμείς οι Έλληνες.

ΣΤΟ ΜΑΡΟΚΟ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2018 ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 38.000.000 ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ “ΒΑΦΤΙΖΟΥΝ” ΕΛΛΗΝΕΣ…

ΘΑ ΠΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΦΡΕΝΤΟ ή ΘΑ ΣΤΟΝ ΚΟΨΕΙ ΑΠΟΤΟΜΑ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣ, ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΣ , ΔΕΝ ΕΝΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!

Οι Κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΤΣΙΠΡΑ-ΝΔ-Μητσοτάκη αδιαφορούν, και για «ανθρωπιστικούς Σιωνιστικούς λόγους» τους φιλοξενούν και περιθάλπουν.

Βλέπουν το δέντρο, και δεν βλέπουν το δάσος, και τον Αρμαγεδδώνa που έρχεται, για εξαφάνιση του Ελληνισμού;;;; ή ΑΠΛΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ;;;;;;;

Η Κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ δημιουργεί ανά την επικράτεια πολυτελείς καταυλισμούς λαθρομεταναστών, και δεν βλέπει πέρα από τη μύτη της, ή μάλλον υπακούει στις εντολές της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, που έχει προγράμματα για εξαφάνιση του Ελληνισμού σε μια γενεά!!

Η επίσημη θέση της Εκκλησίας μας για τη Συρία, και για ότι συμβαίνει εκεί, είναι βουβή, αδιάφορη, και άσπλαχνη ΠΡΙΝ, ΤΩΡΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΘΡΟ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΕΘΕΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΣΧΕΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ.

Όταν οι Τζιχαντιστές σφαγείς, θα αρχίσουν να σφάζουν τους Μητροπολίτες, τότε θα είναι αργά να ξυπνήσουν!!

(Όπως οι Τζιχαντιστές έσφαξαν στη Συρία τους Μητροπολίτες, και ουδείς από την Ορθοδοξία αντέδρασε. O Ελληνικός Λαός τους υπακούει, με φλογερά κηρύγματα, κάθε Κυριακή και εορτή στις Εκκλησίες-ενορίες, να ενημερώσουν τον Ελληνικό Λαό που κοιμάται!!!)

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΤΣΙΠΡΑ εκτελεί εντολές των Σιωνιστών Κοσμοκρατόρων του ΡΟΤΣΙΛΝΤ.

Όλα τα ανωτέρω είναι συνδυασμός ψυχολογικού, πολιτικού, οικονομικού, και ένοπλου πολέμου.

Ο απληροφόρητος Αμερικανικός Λαός, υποδέχεται τώρα τον Πάπα, με πανηγυρισμούς, χωρίς να καταλαβαίνει ότι ο Πάπας είναι μυημένος από τη Ν.Τ.Π. και δουλεύει για τη παγκόσμια Σιωνιστική Δικτατορία.

Στα πόσα Μνημόνια άραγε ξυπνάει ο Ελληνικός Λαός;;;

Η Παγκόσμια Δικτατορία του ΡΟΤΣΙΛΝΤ, καλά κρατεί……

Όταν οι Πέρσες του Δαρείου, Ξέρξη, και Αρταξέρξη, έκαναν εισβολή στην Ελλάδα, οι Έλληνες πολέμησαν στις Θερμοπύλες, στον Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα.

Εμείς παραδώσαμε την Ελλάδα μας, και παραδοθήκαμε στους βαρβάρους εισβολείς λαθρομετανάστες, επειδή έτσι το θέλησε η παγκόσμια Σιωνιστική κυβέρνηση του ΡΟΤΣΙΛΝΤ!!!

Το κακό είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδος, συμφωνούν και συνεργάζονται με τους προδότες-εφιάλτες πολιτικούς, ορντινάντσες του Λόρδου-Βαρώνου ΡΟΤΣΙΛΝΤ!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ!!!!

 ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ!!!!

Έγραψε : ο Έλλην Αθήρ

Αρχή φόρμας

·         

ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ:

ΕΛΛΗΝ ΑΙΘΗΡ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΡΡΕΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΟΥ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΦΕΥΡΙΣΚΟΥΝ ΟΙ ΕΞΩΝΥΜΕΝΟΥ ΜΙΣΘΑΡΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!!

ΤΕΛΙΚΑ ΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ Ο ‘’ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ’’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΠΟΥ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!

ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE – KALERGI ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ή ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ Ο ΑΠΟ ''ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ'' ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ!!!!!!!!!!!

ΟΨΟΜΕΘΑ!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ!!!!"

Για ποιο λόγο ονομάζεται Χατζής όποιος επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους;

Ο όρος Χατζής, αραβικά Χάτζι, απαντάται εθιμικά ως προσωνύμιο χριστιανών, αλλά και μουσουλμάνων, σημαίνοντας το προσκύνημα που έχει κάνει αυτός που το φέρει, στον ιερό τόπο της θρησκείας του.

Η λέξη χατζής προέρχεται από το αραβικό «χατζ» που σημαίνει «στέκομαι μπροστά σε μια θεότητα σε ιερό μέρος» ή «ταξίδι σε ένα ιερό μέρος».

Το προσωνύμιο Χατζής, στη θρησκεία μας,  δίδεται εθιμοτυπικά σε όποιον πηγαίνει να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους και «βαπτιστεί» στον Ιορδάνη ποταμό.

Βεβαίως, δεν είναι υποχρεωτικό για κάποιον να λέγεται Χατζής για αυτό τον λόγο. Ωστόσο, είναι μια ένδειξη για κάποιον ότι έχει πάει εκεί. Μάλιστα, παλαιότερα που ήταν δύσκολες οι μετακινήσεις, το να πάει κάποιος στους Αγίους Τόπους ήταν πραγματικός «άθλος».

Για αυτό και ήταν κατι ως «τίτλος τιμής» για τον προσκυνητή.

Ως προσωνύμιο το Χατζής τίθεται, λοιπόν κατ΄ έθιμο προ του ονόματος του κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού που επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και που βαπτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό, αποτελώντας παράλληλα νόμιμο λόγο εθιμικού δικαίου αλλαγής του επιθέτου των απογόνων του προσκυνητή.

Έχουν δε σημειωθεί πολλές τέτοιες αντικαταστάσεις επιθέτων. Π.χ. ένας χριστιανός που ονομάζεται Ανδρέας επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και όταν επιστρέφει προσφωνείται Χατζηανδρέας. Τα παιδιά του, που ενδεχομένως έφεραν το επίθετο Ανδρέου, μπορούν να το αντικαταστήσουν με το Χατζηανδρέου.

Ανεξάρτητα από την επιστολογραφία σε εμπορικές κυρίως επιγραφές (ταμπέλες) προς περιορισμό του ονόματος αντί Χατζής τίθεται το ενδεικτικό Χ» προ του επιθέτου, αν και στις ημέρας μας το έθιμο αυτό τείνει να σβήσει.

https://www.pronews.gr/thriskeia/844517_gia-poio-logo-onomazetai-hatzis-opoios-episkeptetai-toys-agioys-topoys

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Για ποιο λόγο ονομάζεται Χατζής όποιος επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους;"

Οι ονομασίες των 12 μηνών και ημερών στην Αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ή δεν έχει βρεθεί κάποιο επίσημο θρησκευτικό ημερολόγιο που να προσδιορίζει τις ημέρες των εορτών του έτους. Μόνο στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. ο Αθηναίος Νικόμαχος συνέταξε έναν κώδικα θρησκείας για την πόλη των Αθηνών. Τον κώδικα τον έγραψε βουστροφηδόν επάνω σε τοίχους που είχαν στηθεί γι’ αυτό το σκοπό. Το ημερολόγιό του κατέγραφε τις ετήσιες θυσίες, τις θυσίες που γίνονταν κάθε δυο χρόνια κτλ.

Από τον κώδικα έχουν σωθεί μόνο μερικά αποσπάσματα κι από τις μοναδικές πληροφορίες που παίρνουμε απο αυτόν γίνεται φανερό το πλήθος των δεδομένων που μας λείπουν προκειμένου να έχουμε πλήρη εικόνα για τις λατρευτικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων.

Οι Αθηναίοι κάθε χρόνο όριζαν ως ένα από τα ανώτερα κρατικά αξιώματα το βασιλέα, με ρόλο να επιστατεί σε θέματα θρησκείας. Σαν δικαστής ήταν πρόεδρος του δικαστηρίου που ήταν αρμόδιο να δικάζει υποθέσεις ασέβειας. Το ιερατικό του καθήκον ήταν ο προσδιοριμός των ημερομηνιών που γίνονταν οι γιορτές.

Ο πρώτος αττικός μήνας άρχιζε με την εμφάνιση της νέας σελήνης (νουμηνία) μετά τη θερινή ισημερία, δηλαδή γύρω στις 15 Ιουλίου. Ο πρώτος μήνας (μέσα Ιουλίου – μέσα Αυγούστου) του αττικού ημερολογίου ήταν ο Εκατομβαιών που είχε πάρει το όνομά του από τα Εκατόμβαια, μία γιορτή που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα. Κατά τη διάρκεια του μήνα γιορτάζονταν στην Αθήνα εκτός από τα Εκατόμβαια, τα Κρόνια, τα Συνοίκια και τα Παναθήναια (με κορυφαία τη μέρα των γενεθλιών της Θεάς Αθηνάς, στις 28 του μήνα).

Ο δεύτερος μήνας (μέσα Αυγούστου – μέσα Σεπτεμβρίου) ονομαζόταν Μεταγειτνιών και είχε πάρει το όνομά του από τη γιορτή Μεταγείτνια προς τιμή του Απόλλωνα, του θεού που παράστεκε στην αλλαγή γειτόνων. Το μήνα αυτό γίνονταν και τα Ηράκλεια στο Κυνόσαργες.

Ο τρίτος μήνας του έτους (μέσα Σεπτεμβρίου – μέσα Οκτωβρίου) ονομαζόταν Βοηδρομιών κι είχε πάρει το όνομά του από τη γιορτή Βοηδρόμια που γινόταν κι αυτός προς τιμή του Απόλλωνα. Άλλες γιορτές του μήνα ήταν τα Γενέσια, μια γιορτή της Αρτέμιδος Αγροτέρας, και τα Μυστήρια που είχαν διάρκεια πολλών ημερών

Ο τέταρτος μήνας (μέσα Οκτωβρίου – μέσα Νοεμβρίου) ονομαζόταν Πυανεψιών, από τη γιορτή Πυανέψια που γινόταν και πάλι προς τιμή του Απόλλωνα. Το μήνα αυτό γιορτάζονταν πολλές γιορτές όπως τα Προηρόσια, τα Οσχοφόρια, τα Θήσεια, τα Στήνια, τα Θεσμοφόρια, τα Χαλκεία και τα Απατούρια

Ο πέμπτος μήνας (μέσα Νοεμβρίου – μέσα Δεκεμβρίου) ονομαζόταν Μαιμακτηριών, από τη γιορτή Μαιμακτήρια που γινόταν προς τιμή του Δία, επειδή τον θεωρούσαν θεό των θυελλών (μαίμαξ = θυελλώδης). Το μήνα αυτό γίνονταν στην Αθήνα και τα Πομπαία.

Ο έκτος μήνας (μέσα Δεκεμβρίου – μέσα Ιανουαρίου), είχε το όνομα Ποσειδεών, από τα Ποσείδεα μια γιορτή προς τιμή του Ποσειδώνα. Το μήνα αυτό γίνονταν ακόμη τα Αλώα και τα Κατ’ αγρούς Διονύσια.

Ο έβδομος μήνας (μέσα Ιανουαρίου – μέσα Φεβρουαρίου) ονομαζόταν Γαμηλιών, από τη γιορτή Γαμήλια, τον “ιερό γάμο” του Δία με την Ήρα. Άλλη γιορτή του μήνα ήταν τα Λήναια.

Ο όγδοος μήνας ήταν ο Ανθεστηριών (μέσα Φεβρουαρίου – μέσα Μαρτίου). Ο μήνας είχε πάρει το όνομά του από τα Ανθεστήρια που γίνονταν προς τιμή του Διονύσου. Άλλη γιορτή του μήνα ήταν τα Διάσια.

Ο ένατος μήνας (μέσα Μαρτίου – μέσα Απριλίου) ονομαζόταν Ελαφηβολιών, από τη γιορτή Ελαφηβόλια, προς τιμή της Άρτεμης. Επίσης γιορτάζονταν Ασκληπίεια, τα εν άστει Διονύσια και τα Πάνδια.

Ο δέκατος μήνας (μέσα Απριλίου – μέσα Μαΐου) ονομαζόταν Μουνιχιών από τη γιορτή Μουνίχια προς τιμή της Άρτεμης. Ο μήνας είχε ακόμη την Εορτή του Έρωτα (στις 4 του μήνα), την Πομπή προς το Δελφίνιον και τα Ολυμπιεία.

Ο ενδέκατος μήνας (μέσα Μαΐου – μέσα Ιουνίου) ονομαζόταν Θαργηλιών από τη γιορτή Θαργήλια, προς τιμή της Άρτεμης και του Απόλλωνα. Άλλες γιορτές ήταν τα Βενδίδια, τα Πλυντήρια και τα Καλλυντήρια.

Και ο δωδέκατος μήνας ονομαζόταν Σκιροφοριών από τη γιορτή Σκιροφόρια προς τιμή του Ποσειδώνα. Τον ίδιο μήνα γιορτάζονταν τα Διιπόλιεια και τα Διισωτήρια.

Στο αττικό ημερολόγιο κανένας μήνας δεν έχει πάρει το όνομά του από κάποια γιορτή της Αθηνάς μολονότι η Αθηνά ήταν η θεά της πόλης. Τα ονόματα έχουν την τάση να ευνοούν γιορτές του Απόλλωνα και της Άρτεμης.

Επίσης όλα τα ονόματα των εορτών είναι στον πληθυντικό αριθμό.

https://www.pronews.gr/istoria/844018_oi-onomasies-ton-12-minon-kai-imeron-stin-arhaia-ellada

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι ονομασίες των 12 μηνών και ημερών στην Αρχαία Ελλάδα"