ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ;;;;;

<<ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΣΚΕΨΗ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ - ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ!!!!>>

Οι σκεπτομορφές, είναι ζωντανές ενεργειακές οντότητες (θετικές ή αρνητικές) οι οποίες γεννιούνται από τον πομποδέκτη εγκέφαλο και για αυτές δεν είναι πρόβλημα η απόσταση ή άλλα εμπόδια. …

Όταν η ανθρώπινη ενέργεια ρέει προς τα έξω, λειτουργεί-δονείται πάνω σε διάφορες βαθμίδες της λεπτοφυούς ύλης του νοητικού και σε συνέχεια του αστρικού-συγκινησιακού μας κόσμου παράγοντας ενέργεια σε μορφή μαζί με χρώματα.

Οι σκέψεις μας δεν έχουν έναν απλό τρόπο έκφρασης, σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός αλλά και την ποιοτική αντιληπτική μας ικανότητα.

Υπάρχουν σκέψεις με διαφορετικό κραδασμό και με ποικιλία χρωμάτων.

Έχουν προσπαθήσει να απεικονίσουν τα χρώματα μιας σκεπτομορφής, αποδίδονταμε αυτόν τον τρόπο την χαρά, την θλίψη, την ελπίδα, την στοργή, την αγάπη, αλλά και το μίσος, τον θυμό, τον φόβο και την οργή.

Οι αρνητικές σκεπτομορφές επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις τόσο ατομικά όσο και ομαδικά.

Δημιουργούν αλλοιώσεις και όσο παραμένουν σε ένα χώρο και συντηρούνται από αυτόν τόσο δημιουργούν σύγχυση, πλάνες και δυσάρεστες καταστάσεις, καθώς και ένα γενικότερο συναισθηματικό και νοητικό αποπροσανατολισμό.

Είναι πολύ σημαντική η διατήρηση της καθαρότητας της σκέψης και για να το επιτύχουμε αυτό θα πρέπει να εξυψώσουμε τη συνείδησή μας, τα ιδανικά μας, τα οράματά μας, σε ανώτερο επίπεδο, σε ένα επίπεδο πιο κοντά στον χώρο της δημιουργικής φαντασίας και της διανόησης.

Μακριά από την πλάνη και τη σύγχυση που μας εγκλωβίζουν στραγγαλίζοντας τα όνειρά μας, κόβοντας τα φτερά της δημιουργικότητάς μας.

Ζούμε μέσα στην πλάνη και χειριζόμαστε την πλάνη σαν να είναι αλήθεια, καταλήγοντας σε πλήρη ανισορροπία με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις.

Κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα μιας σκέψης.

Η πράξη ακολουθεί, αυτό που λέμε υποσυνείδητη σκέψη, μέσω του οποίου εκφράζεται το ατομικό ασυνείδητο και ένα μέρος τους φυλετικού ασυνείδητου.

Υπάρχει και η δημιουργική σκέψη, η υπερσυνείδητη σκέψη όπου λειτουργεί η αφηρημένη συνείδηση μέσω των ιδεών.

Ίσως περισσότερο από ποτέ, στη σημερινή εποχή, όταν παράγουμε σκέψεις, έχουμε ανάγκη από σοφία και αγάπη, ώστε να είμαστε δημιουργικοί, φωτεινοί άνθρωποι.

Δεν είναι τόσο ονειροπόλο το να θέλουμε να πετάμε στην φαντασία, στον νου μα και στην καρδιά με τα φτερά της σοφίας και της αφοσίωσης, με τη δυνατότητα σύλληψης ανώτερων ιδεών ανιδιοτελώς.

Αυτό που αποκαλούμε θεία δύναμη, αυτά τα ισχυρά κύματα θείου νόμου που ρέουν προς τα κάτω, δεν είναι ό,τι καλύτερο για τους δικούς μας νόες, για τις δικές μας συγκινήσεις, ώστε να οδηγηθεί η ύπαρξή μας σε μια ποιοτική αναβάθμιση και κατ’ επέκταση όλης της ανθρωπότητας και του πλανήτη;

Αυτό δεν είναι που οδηγεί στην ανώτερη έκφραση της ύπαρξής μας είτε ως καλλιτέχνες, είτε ως επιστήμονες, είτε ως διανοητές μα, κυρίως ως Άνθρωποι που επιθυμούν ευλαβικά να ανυψώσουν την σκέψη προς τα εξυψωμένα ανώτερα πνευματικά επίπεδα της ύπαρξής τους;

Και είναι κάτι που μπορούμε να το επιτύχουμε, γιατί δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε λάθος την ισχυρή δύναμη της σκέψης, αν πάντα τη διαχειριζόμαστε σε συνάρτηση με το Θείο Σχέδιο της Εξέλιξης και της εξύψωσης του κόσμου.

Ίσως να δημιουργείται το ερώτημα:

Ποια σκέψη είναι αποτελεσματικότερη, η διατυπωμένη ή εκείνη που δεν έχει εκφραστεί;

Πράγματι, ίσως φαίνεται πως η χρήση λεκτικών τύπων θα μπορούσε να προσθέσει δύναμη.

Οι άνθρωποι που προσελκύονται από εξωτερικά φαινόμενα φαντάζονται ότι ένα λεκτικό πλαίσιο αυξάνει την αποτελεσματικότητα της σκέψης.

Εντούτοις, κάτι τέτοιο δεν είναι παρά μια συμβατικότητα.

Οι λέξεις δε βοηθούν την ουσία.

Η άφατη σκέψη είναι πολύ ισχυρότερη.

Ίσως χρειάζεται να συνηθίσουμε στο γεγονός πως η σκέψη κυβερνά το ανθρώπινο πεπρωμένο.

Και εδώ είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη για τις δικές μας σκέψεις.

Παλιότερα, ήταν υπεύθυνος κανείς για τη δράση των σκέψεών του.

Αργότερα κατανοήθηκε η σημασία του λόγου και τώρα ίσως ήρθε ο καιρός να γνωρίσουμε την πύρινη δύναμη που εκφράζεται μέσω της σκέψης μας.

Είναι προτιμότερο να μάθουμε την έννοια της σιωπής και να εξαγνίσουμε τις ανεξέλεγκτες σκέψεις μας.

Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η ενέργεια της σκέψης είναι μία από τις ύψιστες εκδηλώσεις της Πρωταρχικής Ενέργειας.

Είναι αδύνατο να απομονώσουμε την σκέψη από την θεμελιώδη ενέργεια του Κόσμου.

Η σκέψη γεννά ορισμένα ρεύματα που χρησιμεύουν ως αφυπνιστές ή ανανεωτές του Σύμπαντος.

Έτσι σαν σκεπτόμενα όντα μετέχουμε στη δημιουργία του κόσμου κυριολεκτικά, όχι αλληγορικά.

Επομένως, ο άνθρωπος έχει μεγάλη ευθύνη για την ποιότητα της σκέψης του.

Κάθε ευγενής και ισχυρή σκέψη παράγει ωραίους κραδασμούς, αλλά η κακεντρεχής σκέψη γεμίζει τη Γη με θανατηφόρα σκουπίδια.

Κατά τη σύλληψη ή την αποστολή μιας σκέψης παρατηρούμε μια σειρά εκδηλώσεων που επιβεβαιώνουν το γεγονός πως η σκέψη είναι ενέργεια και ως τέτοια παράγει ενέργεια.

Ας κρατήσουμε τις σκέψεις μας αγνές, γιατί είναι ότι καλύτερο για να γίνουν τα φαινόμενα της ζωής πραγματικότητα.

Οι αγνές σκέψεις με ομορφιά αποκαλύπτουν το μονοπάτι της αλήθειας και η ομορφιά γεννιέται μέσα από την αστραπή της σκέψης.

Η ταχύτητα μετάδοσης της σκέψης ακόμη και από απόσταση είναι απίστευτη.

Μια σκέψη μπορεί να εξαγνίσει, αλλά μπορεί και να προσελκύσει χαοτικά φαινόμενα.

Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε, ας δώσουμε και στα παιδιά την ευκαιρία να σκέφτονται γιατί καμία διάλεξη, καμία διδασκαλία δεν μπορεί να μας διδάξει να σκεφτόμαστε.

Η σκέψη παρέχει μορφή, η σκέψη παρέχει δημιουργικότητα, η σκέψη παρέχει την δυνατότητα εφέλκυσης ενός πλανήτη.

Η ανθρώπινη σκέψη είναι σαν το πυρ.

Η ποιότητα και η διαδοχή μικρών σκέψεων θέτει τα θεμέλια μεγάλων πράξεων.

Μόνο μια ορθή και αταλάντευτη σκέψη μπορεί να υπερνικήσει το σκοτάδι του χάους.

Στην μεταβίβαση της σκέψης μας ο κύριος υποκινητής είναι η καρδιά μας.

Στέλνοντας σκέψεις ας συντονίσουμε τις καρδιές μας και σαν αστραπή ας στραφούμε προς την εξύψωση της δημιουργίας, σαν μια αντανάκλαση του ίδιου του Πνεύματος στη Γη. …

Οι σκέψεις γίνονται πράξεις.

Οι σκεπτομορφές είναι ένα σύμπλεγμα ενεργειών που σχηματίζουν μια πραγματικότητα και υλοποιούνται.

Όταν κανείς επιθυμεί το αγαθό, αυτό έρχεται μέσω της επιθυμίας, ενώ όταν επιθυμεί το κακό ως αποτέλεσμα κακών σκέψεων, τότε συμβαίνει να έχουμε αρνητική σκεπτομορφή...

Γενικότερα οι σκέψεις που κάνουν οι άνθρωποι καθημερινά επιδρούν θετικά ή αρνητικά στην εξελικτική πορεία του πλανήτη.

Πάνω εκεί βασίζεται και η δυνατότητα των σκοτεινών δυνάμεων, αναπτύσσοντας δηλαδή τεχνικές υλοποίησης αρνητικών σκεπτομορφών...

Αντίπαλος κάθε αρνητικής σκεπτομορφής είναι η καλή καρδιά που εκπέμπει καλές σκέψεις. …

ΥΓ.

ΜΗΝ ΑΜΦΙΒΑΛΕΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΤΕ.

ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΕΣ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ (δεν μπορείτε να φανταστείτε το ΠΟΣΟ ΙΣΧΥΡΕΣ). ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΑΗΣ ΠΟΘΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑ ΔΟΥMΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ MAΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!!!

Όσοι είναι ήδη αφυπνισμένοι, ας εστιάσουν πάνω σε αυτό το σημείο και ας ενισχύσουν τις σκεπτομορφές με πιο ακριβείς λεπτομέρειες.

Ως ΕΛΛΗΝΕΣ που είμαστε, διαφέρουμε από τις άλλες Εθνότητες στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο αντιμετώπισης διαφόρων καταστάσεων.

Και μόνον με την χρήση της Ελληνικής Γλώσσας είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε κραδασμούς που θα μπορούσαν να κατασκευάσουν η να καταστρέψουν μία "υλική", "συναισθηματική" η και "νοητική"... υπόσταση.

Δεν μπορείτε να φαντασθείτε το τι συμβαίνει κάθε στιγμή γύρω σας και το τι αλλαγές επιφέρονται...!!!!!!!!!!!!!

ΕΡΡΩΣΘΕ & ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ

ΓΙΏΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

 

ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!!!!

Το μίσος εναντίον κάθε Ελληνικού ιδεώδους.

Μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες και με κάθε δυνατό τρόπο το επιβεβαιώνουν καθημερινά αιώνες τώρα, με την ανοχή αν όχι συγκατάθεση των Ελλήνων.

Οι Έλληνες αφέθηκαν ή αναγκάστηκαν, να ακολουθήσουν την Εβραϊκή ιστορία χάνοντας την δική τους ταυτότητα, και ακολουθώντας δουλικά ένα υπάνθρωπο και υπανάπτυκτο θεολογικό καθεστώς.

Γιατί άραγε μέχρι σήμερα εξακολουθούν να δηλώνουν “χριστιανοί”, ενώ η ύψιστη ταυτότητα είναι Έλληνας;

Σκέτο, χωρίς θρησκευτικό προσανατολισμό, νέο ή παλαιό.

Γιατί και αυτοί που επιδιώκουν πισωγυρίσματα σε αρχαίους θεούς, είναι “άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς” μια από τα ίδια.

Ο Έλληνας είναι ή Έλληνας ή όλα τα υπόλοιπα είναι δεκανίκια για να στηρίξουν πολιτικές κουτσό-καταστάσεις!!!!

Δεν είναι καν ερώτημα το πώς και γιατί διεισδύει η Εβραϊκή ιστορία, σε μια Ελλάδα που τα εννέα δέκατα των κατοίκων της, αγνοούν την δική τους ιστορία, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών της Μέσης Εκπαίδευσης αντιπαθούν, το μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας!!!!

Το έχουν σκόπιμα κάνει αντιπαθές στα παιδιά για να μην τους αρέσει.

Ενώ τα παραμύθια των Εβραίων είναι σκόπιμα επίσης ωραιοποιημένα για να ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των μικρών μαθητών.

Αυτό φυσικά δεν είναι ευθύνη των μαθητών, όσο είναι μαθητές.

Μεγαλώνοντας και γινόμενοι πολίτες είναι ευθύνη αποκλειστικά δική τους το να αποτινάξουν την Εβραϊκή αλυσίδα ή να εξακολουθούν να την φέρουν σαν “κόσμημα” στο πόδι τους, αγνοώντας πως είναι αλυσίδα.

Όποιος νομίζει ότι η συμμορία Ρεμπούση, Δραγώνα και Σία είναι καινούργιο προϊόν είναι βαθιά νυχτωμένος.

Όταν το 1971 ο PHILLIP SHERRARD κυκλοφόρησε το βιβλίο του «ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ» στο οποίο δογματικά υποστηρίζει ότι οι (νέο)Έλληνες δεν είναι Έλληνες και η Ελλάδα δεν είναι Ελλάδα, ο εκδοτικός οίκος “ΣΥΝΟΡO” έσπευσε να το μεταφράσει και να το εκδώσει με την δικαιολογία ότι προσπαθούν να καταπολεμήσουν την ΠΡΟΓΟΝΟΠΛΗΞΙΑ!!!!!

Λες και υπήρξε ουδέποτε σε αυτόν τον τόπο προγονοπληξία.

Κατευθυνόμενοι (από τις γνωστές Μ.Ε.Σ.) και υποτελείς εκδότες, επιστήμονες και θεολόγοι απορρίπτουν την Εθνική μας υπόσταση και υιοθετούν την Χριστιανική ιδεοληψία.

Γιατί άραγε μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες;

Η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε ως ιδεαλιστική φιλοσοφία για να κρατήσει τις λαϊκές μάζες μακριά από την αμφισβήτηση της άρχουσας τάξης.

Ο Παύλος μέσω του Χριστιανισμού εξυπηρέτησε τα συμφέροντα του Ιερατείου και της άρχουσας τάξης των Φαρισαίων, με την εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού.

Οι Εβραίοι βαθύτατα επηρεασμένοι από τον Ελληνισμό μετά την εξάπλωσή του στην Μεσόγειο και την Ανατολή κατά την Ελληνιστική περίοδο (323-23 π.χ.) θα εισαγάγουν μια νέα θρησκεία.

Ο Χριστιανισμός είναι το τέχνασμα της Άρχουσας τάξης, η αντεπανάσταση εναντίων του κινδύνου που προκύπτει από την μη χειραγώγηση – ύπνωση, της μάζας.

Ο Χριστιανισμός απορρίπτει τον προβληματισμό, την σκέψη, τον στοχασμό, την έρευνα, και εξυψώνει την Πίστη, τον υπνωτισμό, για να αποκλείσει τους κινδύνους που εγκυμονεί για την ανθρωπότητα, με σκοπό να την οδηγήσει στον σκοταδισμό του μεσαίωνα!!!!!

Ενώ τα παραδοσιακά φιλοσοφικά συστήματα αναζητούν και διδάσκουν μια γνώση θεμελιωμένη στη λογική σκέψη, αντίθετα ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ όπως και ο ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ που τον γέννησε, απαιτούν μία τυφλή πίστη, χωρίς αποδείξεις και λογικές βάσεις.

Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, αλλά πολιτική ιδεολογία κατοχύρωσης συμφερόντων!!!

ΑΛΛΑΓΗ ΕΡΓΟΔΟΤΗ!!!!

ΜΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ, ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!!

ΟΛΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΙΣΟΙ: ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

Την καινοτομία εισαγάγει ο Παύλος.

«Γιατί εκείνος που υπηρετείται είναι ο Κύριος Χριστός». (Κολοσ. γ’, 22-24).

Εργοδότης τώρα είναι ο θεός!!!!!!

Οι αφέντες δεν ευθύνονται πια για τίποτα, άλλωστε είναι και αυτοί δούλοι του θεού.

Αντίθετα δέχονται και κείνοι την ισότητα που επιβάλλεται από ψηλά, κι όλοι είμαστε αδελφοί.

Γι’ αυτό «όσοι έχουν χριστιανούς γι’ αφεντικά θα γίνουν ακόμη εργατικότεροι, γιατί θα δουλεύουν για αδελφούς!!!

(…) να δουλεύετε με καλή διάθεση σαν να πρόκειται για τον Κύριο κι όχι για ανθρώπους

(…) Γνωρίζοντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση (…)

Γιατί δουλεύετε για τον Κύριο Χριστό (…) είτε δούλος (είσαι), είτε ελεύθερος».112

Να πως αποκτήσαμε αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα:

«Έλευθερωθέντες δε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι εις την δικαιοσύνη… έτσι τώρα να προσφέρετε τα μέλη σας, δούλα… γιατί τώρα ελευθερωθέντες από τις αμαρτίες υποδουλωθήκατε στο Θεό…»
(Ρωμ., στ’, 18-22).

ΟΧΙ, Ο ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΝ ΑΣΤΕΙΕΥΕΤΑΙ!!!!!!!

Εμείς μόνο να πάψουμε ν’ απορούμε για το πως έπιασε στο δόκανο ο χριστιανισμός τον κόσμο και ειδικά τους Ελληνες.

Για το πως επιβλήθηκε.

Για το ποιες ήταν οι σχέσεις του Παύλου με τον Σενέκα!!!!!

Για το πως ένας Εβραίος βρίζει μέσα στη Ρώμη την επίσημη κρατική θρησκεία – την ειδωλολατρία – και τον συνοδεύει ένα σύνταγμα πεζών και ιππέων για να τον σώσει.

Εμείς να πάψουμε ν’ αναρωτιόμαστε πώς ένας κόσμος με τόσο ψηλό πνευματικό επίπεδο αποδέχτηκε το χριστιανισμό.

Ο κόσμος αυτός κινδύνευε!!!!

Το να ‘σαι δούλος ανθρώπων είχε γίνει λίγο επικίνδυνο για τ’ αφεντικά.

Αλλά δούλος του Θεού! κι όλοι οι δούλοι αδέρφια.

Ενάντια σε ποιόν θα πολεμήσεις;

Αλλά και ποιό αφεντικό δε θα αγαλλίαζε από παρόμοια ισότητα;

Καιρός να καταλάβουμε πόσο ανεπανάληπτο πολιτικό εύρημα στάθηκε ο χριστιανισμός – μονοθεϊσμός, με βάση το φόβο, για τις μελλοντικές κοινωνίες.

Ο πόλεμος εναντίων των ελεύθερων στο Πνεύμα και τον Νου Ελλήνων άρχισε πολύ νωρίς, πριν ακόμα και από τους Ρωμαίους και το Βυζάντιο, περίπου τον 3ο αιώνα π.κ.ε. από τους Εβραίους κάτω από τον κίνδυνο της αφομοίωσης και της αλλοτρίωσης του εβραϊκού στοιχείου στις εξελληνισμένες εβραϊκές παροικίες της Αλεξάνδρειας, Αντιόχειας, Παλαιστίνης κλπ, αποτέλεσμα της επεκτατικής επιχειρηματικότητας του Μέγα Αλέξανδρου, της μετανάστευσης των Ελλήνων και τη δημιουργία νέων ακμάζοντων Ελληνικών κέντρων στην Αίγυπτο και την Ασία!!!

Ο ΕΒΡΑΪΚΟΣ ΚΛΗΡΟΣ είναι μία κληρονομική αριστοκρατία που στραγγίζει το λαό με κάθε είδους, υπό την εντολή του θεού, θρησκευτικά μεταμφιεσμένες, φορολογίες!!!

Το Ιερατείο είναι ο φυσικός κληρονόμος του Μωυσή, άρα η αμφισβήτησή του σημαίνει και αμφισβήτηση του ίδιου του Θεού.

Η προσπάθεια του να κουμαντάρεις τον εξαθλιωμένο λαό και να τον έχεις σκλαβωμένο μέσω του φόβου είναι πρωταρχικής σημασίας και Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ!!!!!!

Η Ελληνική όμως φιλοσοφία και σκέψη όπου οι θεοί δεν ανακατεύονται με τα κοινά, αδυνατούν να σώσουν το κόσμο και επεμβαίνουν μόνο όταν ζημιωθούν, απειλεί να σπάσει την πειθαρχία των Εβραίων πιστών οι οποίοι παύουν να είναι συνεπείς προς τις θεϊκές εντολές και τις οικονομικές υποχρεώσεις τους απέναντι στον Ναό!!!

Οι ΕΒΡΑΙΟΙ, απομονωμένοι και προσκολλημένοι στους άτεγκτους θρησκευτικούς τους νόμους που δεν αμφισβητούνται και μένουν αναλλοίωτοι για αιώνες, θα μεταβιβάσουν στις επόμενες γενεές τον θρησκευτικό φανατισμό σαν ιερή παρακαταθήκη ιερού χαρακτήρα.

Για τον Εβραϊκό λαό της διασποράς η θρησκεία είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος και το πιστοποιητικό της ομοιογένειας της φυλής και της Εβραϊκής εθνότητας!!!

Ο EΛΛΗΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ!!!!!!

Η Εβραϊκή κουλτούρα και η μετάφραση της Βίβλου!!!

Ο ΕΒΡΑΪΚΟΣ ΛΑΟΣ είναι εντελώς αμόρφωτος, με χαμηλό πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο και μηδενική προσφορά στον ανθρώπινο πολιτισμό.

Η αποκλειστική του και μόνο κουλτούρα είναι θρησκευτική και το μόνο που έχει να επιδείξει ο πολιτισμός τους είναι 22 θρησκευτικά βιβλία, 5 του Μωυσή, 13 των προφητών και 4 ψαλμών και παροιμιών, όλα γραμμένα από ιερείς, γεμάτα από απειλές και κατάρες!!!

Ο Ιώσηπος μάλιστα περηφανεύεται ότι στα βιβλία αυτά, σε αντίθεση με τα χιλιάδες Ελληνικά φιλοσοφικά συγγράμματα, δεν υπάρχει καμία αντίφαση αφού το δικαίωμα της γραφής δεν επιτρέπεται στον καθένα αλλά είναι καθήκον των προφητών και μόνο.

Τον 3ο αιώνα π.κ.ε. αποφασίζεται η μετάφραση της Παλαιάς διαθήκης στην Ελληνική γλώσσα η οποία και ανατίθεται σε 72 (ΟΧΙ 70) ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ και θα ολοκληρωθεί τον 1ο αιώνα π.κ.ε.

Σωρεία άλλων συγγραμμάτων θα κυκλοφορήσει στην Ελληνική, άλλα γραμμένα από Εβραίους και άλλα από τυχόν ειδωλολάτρες που στην πραγματικότητα είναι επίσης Εβραίοι.

Η Βίβλος μεταφρασμένη στα Ελληνικά θα γίνει όργανο θρησκευτικής προπαγάνδας, θα υιοθετηθεί αμέσως από όλες τις Εβραϊκές κοινότητες της διασποράς και ο Εβραίος θα έχει για πρώτη φορά να επιδείξει και αυτός την αποκλειστική του φιλοσοφία απέναντι στους Έλληνες.

Με αυτόν τον τρόπο ο Ιουδαϊσμός θα διαδοθεί στον Ελληνόφωνο κόσμο και θα γίνει ελκυστικός χάρη στο αίσθημα ασφάλειας που δημιουργεί σαν κάστα!!!!!!!!

Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Μια νέα σχετικά επιστήμη -η ζωοαρχαιολογία- έρχεται να απαντήσει σε ένα σωρό ερωτηματικά, που μέχρι πριν λίγα χρόνια όχι μόνο δεν ετίθεντο από τους επιστήμονες, αλλά ακόμα και τα ίδια τα αντικείμενα μελέτης της, που είναι τα οστά ζώων, πετιόνταν στα σκουπίδια.--

Τι συμπεράσματα όμως μπορεί κανείς να συνάγει από την έρευνα και τη μελέτη των ζωικών υπολειμμάτων που διατηρούνται από την αρχαιότητα; Με ποιο τρόπο ο σύγχρονος επιστήμονας καταλαβαίνει τις πρακτικές του παρελθόντος, είτε αυτές αφορούν τους προϊστορικούς κτηνοτρόφους και την παραγωγή τους είτε τη συμπεριφορά των αρχαίων ανθρώπων στα ίδια τα ζώα;

Η πλέον αρμόδια, ζωοαρχαιολόγος και διδάκτωρ αρχαιολογίας Ευτυχία Γιαννούλη, δίνει έναν ορισμό για την επιστήμη της.

«Ο πλέον συνοπτικός ορισμός είναι ότι η ζωοαρχαιολογία μελετά και αναλύει τα οστά των ζώων από αρχαιολογικές ανασκαφές. Όμως θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη ότι μελετά τους τρόπους που μεταχειρίζονταν οι αρχαίοι τα ζώα, με ποιους σκοπούς, τι άλλα προϊόντα εκτός από το κρέας έπαιρναν από αυτά, πώς τα ζώα τα ίδια ή μέσω των προϊόντων τους συμμετείχαν σε άλλες όψεις της ζωής των ανθρώπων, σε γιορτές, δοξασίες, ήθη και έθιμα», μας εξηγεί.

Στην Ελλάδα η ζωοαρχαιολογία άρχισε να γίνεται ουσιαστικά γνωστή μόλις τα τελευταία 25-30 χρόνια από ξένους μελετητές, οι οποίοι εργάστηκαν σε ανασκαφές της χώρας μας. «Αν και η μεθοδολογία της δανειοδοτείται από πολλές επιστήμες (όπως η βιολογία, η ζωολογία και η παλαιοντολογία), η αρχαιολογική ερμηνεία των ευρημάτων δεν μπορεί να γίνει από κάποιον μη αρχαιολόγο», σημειώνει.

Όσο για τους μελλοντικούς ζωοαρχαιολόγους, τα νέα δεν είναι και τόσο καλά, καθώς σχετικές σπουδές γίνονται μόνο στο εξωτερικό. «Η διδασκαλία της ζωοαρχαιολογίας απαιτεί την ύπαρξη συγκριτικής συλλογής αναφοράς και εργαστηρίου. Φανταστείτε κάποιος να μαθαίνει χημεία χωρίς εργαστήριο, παρά μόνο θεωρητικά! Το εργαστήριο δεν βοηθά μόνο στην εμπέδωση της γνώσης, αλλά και στην εξάσκηση και όξυνση του ματιού μέσω της λεπτομερούς παρατήρησης των ανατομικών χαρακτηριστικών των διαφόρων ειδών», δηλώνει η κ. Γιαννούλη, συμπληρώνοντας ότι τέτοιες συλλογές και εργαστήρια μπορεί να είναι πανεπιστημιακά ή υπό την αιγίδα κάποιου ερευνητικού κέντρου.

«Βέβαια, μαθήματα ζωοαρχαιολογίας προσφέρονται ήδη σε Τομείς Αρχαιολογίας σε κάποια ελληνικά πανεπιστήμια (συνήθως στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Αρχαιολογίας), αλλά κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο προς το παρόν δεν μπορεί να υποστηρίξει την ειδική διδασκαλία που απαιτείται για την ειδίκευση ενός ζωοαρχαιολόγου. Οι χώρες που προτιμώνται είναι η Αγγλία, η Αμερική και η Γαλλία, δευτερευόντως η Γερμανία», τονίζει.

Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα; Σε ποιές περιοχές της χώρας μας έχουν γίνει σοβαρές ζωοαρχαιολογικές έρευνες; «Σε όλες σχεδόν, εκτός της Δυτικής Ελλάδας, λόγω του μικρού αριθμού ανασκαφών», μας απαντά. Και εξηγεί ότι οι έρευνες αυτές αφορούν κυρίως προϊστορικές θέσεις, εφόσον στην κλασική αρχαιολογία δεν ήταν συνηθισμένο να κρατάνε τα οστά ζώων. «Τα πετούσαν ως άχρηστα. Θεωρούσαν την ύπαρξη γραπτών πηγών, αγγείων και γλυπτών ως την υπέρτατη πηγή πληροφόρησης. Τα ζωικά κατάλοιπα αγνοούνταν. Αυτό αρχίζει να αλλάζει σιγά-σιγά», δηλώνει χαρακτηριστικά.

Και συνεχίζει παραθέτοντάς μας μερικά σημαντικά συμπεράσματα που έχουν συναχθεί από την εφαρμογή της ζωοαρχαιολογίας στον ελλαδικό χώρο: «Είναι πλέον εξακριβωμένο ότι τα κατεξοχήν είδη της ελληνικής κτηνοτροφίας είναι τα αιγοπρόβατα, κι αυτό από την εμφάνιση των πρώτων μόνιμων εγκαταστάσεων στην Ελλάδα (7η χιλιετία π.Χ.). Το ποσοστό τους κυμαίνεται από 50% έως 90% της ταυτοποιημένης αρχαιοπανίδας κάθε ανεσκαμμένου οικισμού. Παράλληλα, το μικρό ποσοστό των άγριων ειδών δηλώνει ότι το κυνήγι δεν έπαιξε ποτέ μείζονα ρόλο στη διατροφή, αντίθετα απ' ό,τι συνέβαινε σε άλλες χώρες των Βαλκανίων για παράδειγμα. Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο εκτρέφονταν τα αιγοπρόβατα ήταν το κρέας τους. Αργότερα, κατά την 4η και 3η χιλιετία π.Χ., θα αρχίσει η συστηματική εκμετάλλευση και άλλων προϊόντων, όπως γάλα και μαλλί. Αυτό ισχύει για ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο».

Το πεδίο έρευνας ενός ζωοαρχαιολόγου δεν περιορίζεται μόνο στα οστά των ζώων. Επεκτείνεται και αλλού, όπως για παράδειγμα τα εργαλεία, από τα οποία μπορούν να συναχθούν πολύ σημαντικά συμπεράσματα. Η κ. Γιαννούλη μας δίνει κάποια εντυπωσιακά παραδείγματα.

«Μελετώντας τα ίχνη από τα διάφορα εργαλεία στην επιφάνεια των οστών, αλλά και το πώς τα κόκαλα είναι σπασμένα, γνωρίζουμε ότι τρώγανε τα σκυλιά τουλάχιστον μέχρι την Εποχή του Χαλκού. Αργότερα, κατά την αρχαϊκή και κλασική περίοδο, βρίσκουμε σε διάφορα ιερά οστά ζώων που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, όπως γαζέλα, αυγά στρουθοκαμήλου, ή ζώων της ελληνικής πανίδας εκτός του φυσικού τους περιβάλλοντος, π.χ. λιοντάρι ή άγριο βόδι στα νησιά».

Όσο για τα άγρια ζώα που υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα, εξηγεί: «Όσον αφορά την προϊστορία, αλλά και τους ιστορικούς χρόνους, τα άγρια θηλαστικά της Ελλάδας είναι ακριβώς τα ίδια με τα σημερινά. Υπήρχαν ακόμα λιοντάρια (το είδος εξέλιπε κάποια στιγμή στο τέλος της 1ης χιλιετίας π.Χ.) και το άγριο βόδι, που δεν υπάρχει πια. Ειδικά για το τελευταίο, μετρικές αναλύσεις των οστών τους έχουν δείξει ότι όταν τα κοπάδια έπρεπε να εμπλουτιστούν με «νέο αίμα» -είτε επειδή είχαν αποδεκατιστεί λόγω ασθενειών είτε επειδή ήθελαν να βελτιώσουν την απόδοσή τους-, έπιαναν άγρια βόδια και τα διασταύρωναν με τα οικόσιτά τους, ήδη από την Νεολιθική Εποχή. Το ίδιο έκαναν και με τα αγριογούρουνα».

Πλην του κρέατος, όμως, τα άγρια ζώα παρείχαν κι άλλες υπηρεσίες στον αρχαίο άνθρωπο. «Από τις πιο διαδεδομένες πρώτες ύλες ήταν τα ελαφοκέρατα. Το κέρατο του ελαφιού είναι εξαιρετικά εύκαμπτο όταν έχει μείνει στο νερό και όταν στεγνώνει γίνεται πολύ σκληρό, έτσι είναι ιδανικό για την κατασκευή διαφόρων εργαλείων. Επίσης, χρησιμοποιούσαν δέρματα και γούνες διαφόρων ζώων, ενώ άγρια ζώα προσέφεραν επίσης υπηρεσίες που ήταν σημαντικές για τον αρχαίο άνθρωπο. Όπως η νυφίτσα που κυνηγούσε τα ποντίκια. Επίσης, γνωρίζουμε από τις αρχαίες πηγές ότι έπιαναν αρκούδες και τις κρατούσαν είτε σε κλουβιά είτε τις χρησιμοποιούσαν σε γιορτές και πανηγύρια».

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ"

Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία.

 

Κατά την άποψη του Αριστοτέλη, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία. (EDITH HALL)

Στην εισαγωγή των Ηθικών Ευδημείων ο Αριστοτέλης παραθέτει ένα σοφό δίστιxο που ήταν λαξευμένο σε έναν αρχαίο λίθο στο ιερό νησί της Δήλου. Σύμφωνα με αυτό, τα τρία καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι η δικαιοσύνη, η υγεία και η εκπλήρωση των επιθυμιών.

Ο Αριστοτέλης διαφωνεί κάθετα. Κατά την άποψή του, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία, που σημαίνει να βρεις έναν σκοπό για να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου και να εργαστείς πάνω στη συμπεριφορά σου ώστε να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Εσύ ο ίδιος είσαι ο ηθικός παράγοντάς σου, αλλά ενεργείς σε έναν κόσμο με διασυνδέσεις, όπου οι συνεργασίες με άλλους ανθρώπους είναι πολύ σημαντικές.

Δάσκαλος του Αριστοτέλη ήταν ο Πλάτων, ο οποίος ήταν μαθητής του Σωκράτη, πού είχε πει το περιβόητο «ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ» («ζωή που δεν την εξετάζεις, δεν αξίζει να τη ζεις»). Ο Αριστοτέλης θεωρούσε κάπως σκληρά αυτά τα λόγια. Ήξερε ότι πολλοί άνθρωποι – η πλειονότητα ίσως- ζουν ενστικτωδώς και συχνά χωρίς καν να σκέφτονται, αλλά απολαμβάνουν πολλή ευτυχία, ακόμα κι αν ζουν στον «αυτόματο πιλότο». Εκείνος θα έδινε έμφαση στην πρακτική δραστηριότητα και στο μέλλον, ενώ το εναλλακτικό απόφθεγμά του θα ήταν: «Η μη προγραμματισμένη ζωή μάλλον δεν είναι απόλυτα ευτυχής».

Η αριστοτελική ηθική έθεσε το άτομο προ των ευθυνών του. Όπως διαπίστωσε ο Αβραάμ Λίνκολν, «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχισμένοι όσο αποφασίζουν να είναι». Αντί να εργάζεσαι στον αυτόματο πιλότο, η αριστοτελική ηθική σε τοποθετεί ως μοναδικό πιλότο σε έναν πλήρη πίνακα ελέγχου. Το σημείο αφετηρίας του ηθικού παράγοντα της αριστοτελικής ηθικής έχει κοινά στοιχεία με τον ηθικό εγωισμό που συνδέεται με τον φιλόσοφο της πρώιμης νεότερης εποχής Μπέρναρντ ντε Μάντεβιλ (1670-1733), αλλά μόνο ως εκεί. Το συγκεκριμένο σύστημα συστήνει σε κάθε άτομο να ενεργεί συνειδητά με στόχο τη μεγιστοποίηση τον προσωπικού οφέλους του.

Φανταστείτε ότι έχετε καλέσει σε τσάι δέκα γείτονές σας. Γνωρίζετε ότι δύο από αυτούς είναι χορτοφάγοι. Αλλά τα σάντουιτς για χορτοφάγους είναι τρεις φορές ακριβότερα από τα σάντουιτς με ζαμπόν. Αν αγοράσετε δύο μερίδες σάντουιτς για χορτοφάγους περιορίζοντας τα σάντουιτς με ζαμπόν, θα υπάρχει λιγότερο φαγητό συνολικά για όλους. Ο εγωιστής θα αγνοούσε τις ανάγκες όλων των άλλων και είτε θα προνοούσε είτε όχι για το φαγητό των χορτοφάγων ανάλογα με τις προσωπικές διατροφικές συνήθειες του. Αν δεν ήταν χορτοφάγος, σίγουρα δεν θα ήθελε να μειώσει τηv ποσότητα των σάντουιτς με ζαμπόν για να φροντίσει τις διαφορετικές διατροφικές επιλογές οποιουδήποτε άλλου. Αν ήταν χορτοφάγος, θα αγνοούσε τη στέρηση που θα βίωναν οι οκτώ κρεατοφάγοι με τις μικρότερες μερίδες και απλώς θα φρόντιζε να υπάρχει άφθονη χορτοφαγική τροφή για τον ίδιο και θα παράγγελνε και μια επιπλέον μερίδα ειδικά γι’ αυτόν.

Οι ωφελιμιστές, από την άλλη, προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων εστιάζοντας στις συνέπειες των πράξεων: για τους ωφελιμιστές το αποτέλεσμα οκτώ ευτυχισμένων κρεατοφάγων υπερέχει του ταυτόχρονου προβλήματος των δύο δυστυχισμένων χορτοφάγων. Ο ωφελιμισμός καθίσταται δύσκολος όταν οι μειονότητες είναι μεγάλες: ένα τσάι με τέσσερις δυστυχισμένους χορτοφάγους, για παράδειγμα, και μόλις έξι ευτυχείς κρεατοφάγους σίγουρα δεν θα γινόταν σε εορταστικό κλίμα.

Οι οπαδοί του Ιμμάνουελ Καντ δίνουν έμφαση στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις, διερωτώμενοι αν θα έπρεπε να υπάρχει ένας συμπαντικός και σταθερός νόμος σχετικά με τηv αναλογία των διαφορετiκών ειδών σάντουιτς που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα στο τσάι.

Οι οπαδοί του πολιτισμικού σχετικισμού, από την άλλη, έχουν επιμείνει στο γεγονός ότι δεν υπάρχει συμπαντικός ηθικός νόμος. Όλοι, όπως ισχυρίζονται, ανήκουν σε μια ομάδα ή σε ομάδες που έχουν δικούς τούς εσωτερικούς νόμους και έθιμα. Σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν πολλοί πολιτισμοί και κοινόmτες που δεν καταναλώνουν καθόλου χοιρινό˙ άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη χορτοφαγία ή ακόμα και τις συγκεντρώσεις για τσάι.

Ο Αριστοτέλης, αντίθετα, θα συνειδητοποιούσε ότι η απόφαση σχετικά με τα σάντουιτς δεν θα μπορούσε να ληφθεί απερίσκεπτα και αβασάνιστα. Θα αφιέρωνε χρόνο για να στοχαστεί σχετικά με το πρόβλημα και να κάνει κάποιο προγραμματισμό. Θα κοίταζε πίσω από τον προγραμματισμό των εδεσμάτων για να εντοπίσει συνειδητά την πρόθεσή του – αν η πρόθεση είναι να νιώσουν και οι δέκα γείτονες ευπρόσδεκτοι και να φάνε καλά, επειδή αυτό θα έκανε τη γειτονιά καλύτερη για να ζει κάποιος εκεί, συμβάλλοντας στην ατομική και συλλογική ευτυχία, τότε η απόφασή του θα έπρεπε να μεγιστοποιεί την πιθανότητα να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη πρόθεση. Δεν θα είχε νόημα να προσβάλει έστω και λίγους καλεσμένους. Στη συνέχεια θα συμβουλευόταν τους ενδιαφερομένους, μεταξύ αυτών τους καλεσμένους και τους υπεύθυνους για το φαγητό, για να ελέγξει τις πιθανές αντιδράσεις. Θα σκεφτόταν συναντήσεις για τσάι που είχε οργανώσει ή στις οποίες είχε παραστεί στο παρελθόν, θα εξέταζε τα προηγούμενα δεδομένα και πιθανότατα θα ανακάλυπτε μια λύση για το πρόβλημα ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία των συναντήσεων για τσάι – για παράδειγμα, θα σέρβιρε γλυκά χωρίς γαλακτοκομικά που θα άρεσαν σε όλους αντί για τα διχαστικά σάντουιτς. Επίσης, θα φρόντιζε να απολαύσει και ο ίδιος προσωπικά τα γλυκά που θα επέλεγε, γιατί η περιττή αυταπάρνηση δεν έχει θέση στη φιλοσοφία του, η οποία προβλέπει τον σεβασμό τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τους άλλους.

Η βασική προϋπόθεση της αντίληψης του Αριστοτέλη περί ευτυχίας είναι υπέροχα απλή και δημοκρατική: όλοι μπορούν να αποφασίσουν να είναι ευτυχισμένοι. Έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα οι σωστές πράξεις εδραιώνονται ως συνήθεια κι έτσι νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας˙ η επακόλουθη κατάσταση του νου είναι η ευδαιμονία, που είναι και η λέξη την οποία χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης για την ευτυχία.

Edith Hall

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία."

ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΕ ΕΠΕΚΡΙΝΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΝΟΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!!!

ΩΣΤΟΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ - ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΕΧΩ ΑΝΑΛΥΣΕΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΠΤΥΧΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΜΕ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ....<<ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ;;;>>

Ο ΘΕΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ - ΟΠΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ - ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΝΑΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΕΣΗ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ/ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ!!!

ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΑΝΘΑΣΤΑ ''ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ'' ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΤΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑΣ ΟΠΟΥ ΜΟΡΦΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ ΤΗΝ ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΟΤΙ <<ΑΙΤΙΑ ΕΛΟΜΕΝΟΥ ΘΕΟΣ ΑΝΑΙΤΙΟΣ>> ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΤΥΠΟΥ ΑΛΛΑ ΩΣΤΟΣΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΩΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!!!

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ''ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ'' ΤΟ ENΕΠΛΕΞΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΕΚΡΑΞΑΝ ΤΟ ...<<ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΘΕΟΙ>>...ΑΥΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ ΑΦΟΥ Η ΛΑΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ Ο ΓΑΜΟΣ Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΠΟΔΟΜΕΙ ΤΗΝ ΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ!!!!!!!

ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΔΑΣΚΑΛΟ Δ . ΛΙΑΝΤΙΝΗ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ: <<ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ>>!!

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ Η ΣΩΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΝΟΗΤΙΚΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ!!

ΔΗΛΑΔΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ '''ΘΕΟΣ'''!!

ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ!!!!!!!

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ - ΟΠΩΣ ΔΙΑΚΗΡΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ - ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΟΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ!!

ΕΤΣΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΑΜΦΙΤΑΛΑΝΤΕΥΟΜΑΙ - ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥΣ!!

ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΚΟΥΜΠΩ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΑΤ΄ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΡΙΣΜΑ!!

ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΦΛΗΝΑΦΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΕΣ ΑΔΟΛΕΣΧΙΕΣ ΔΕΝ ΜΕ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΕΝΤΟΝΟ ΦΑΡΙΣΑΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ - ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ - ΑΦΟΥ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΝΤΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΔΙΟΡΑΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ!!!

Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΑΓΑΠΗ Ο ΕΡΩΤΑΣ Η ΑΦΟΣΙΩΣΗ Η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ Η ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ (ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΘΑΛΕΓΑ) ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΜΙΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

ΠΕΡΙ ''ΘΕΟΥ'' ΤΟ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!!!!!

Σχετικά με την ύπαρξη ή αλλιώς την αναγκαιότητα ύπαρξης του Θεού έχουν γραφτεί από τα αρχαία χρόνια άπειρες σελίδες μελετών θεωριών και προσπαθειών της πιθανής τεκμηρίωσης του Θεού!!

Θέλω όμως να σταθώ σε δύο βασικές τοποθετήσεις για το ζήτημα της <<Θέωσης>> που φαίνεται να αντέχουν ακόμη στο χρόνο!!

1. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει τον κόσμο και κατά συνέπεια ΑΥΤΟΝ που τον έφτιαξε αφού το μέρος δεν μπορεί να εξηγήσει το όλον!! ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

2. Αν δεχτούμε ότι ο Θεός “εποίησε” τον κόσμο με τη δική του ελεύθερη θέληση, όπως διδάσκει η Χριστιανική “κοσμοθεωρία”, τότε από που προήλθε αυτός ο Θεός;

Αυτό είναι ένα συχνά προβαλλόμενο ερώτημα από τους υλιστές, τους αθεϊστές και τους πάσης φύσεως σκεπτικιστές!!

Αν γι’ αυτόν που ρωτάει, ο Θεός είναι μια απρόσωπη, αφηρημένη δύναμη, που συχνά μάλιστα ταυτίζεται με τη φύση και τις δυνάμεις της και ίσως αποτελεί μέρος της φύσης, ή είναι ένα ον περιορισμένο υποκείμενο στον χώρο-χρόνο, το ερώτημα είναι θεμιτό - το ίδιο θεμιτό, όπως και το ερώτημα, ποιος έκανε τον κόσμο!!

Για ν’ απαντήσει κανείς σ’ ένα τέτοιο ερώτημα, πρέπει προηγουμένως να ξεκαθαρίσει στη διάνοιά του την έννοια του Θεού.

Το ερώτημα, στηρίζεται στην παρατήρηση της αλληλουχίας και στην αλυσίδα των φυσικών φαινομένων, που οδηγεί από το αίτιον στο αιτιατό.

Εφ’ όσον γίνεται λογικά αποδεκτό ότι, «τίποτα δεν γίνεται από το τίποτα» (nihil ex nihilo fit), ή σύμφωνα με την Αριστοτελική Ρητορική “άνευ αιτίου και αρχής αδύνατον τι είναι ή γενέσθαι”, ο κόσμος σαν αιτιατό, πρέπει να έχει την αιτία του, σ’ άλλο αίτιο, εκτός του εαυτού του.

Γιατί αν είναι αιτία του εαυτού του, αυτό θα σήμαινε, ότι θα προηγούνταν του εαυτού του, όπερ πράγμα αδύνατον (όπως σημείωσε ορθά ο Θωμάς ο Ακινάτης).

Έτσι, ο υλικός κόσμος, πρέπει να έχει αιτία του, ένα αίτιον που προηγείται απ’ αυτόν.

Και σαν τέτοιο θεωρείται ο άυλος Θεός-Δημιουργός.

Όπως δε έγραψε ο Γερμανός αστροφυσικός καθηγητής Χ. Φοχτ (H. Vogt):

"Τα αστρικά συστήματα και ο κόσμος ολόκληρος έχουν την ιστορία τους.

Δεν προήλθαν απ' την αιωνιότητα αλλά δημιουργήθηκαν και ακολουθούν μιαν ορισμένη εξέλιξη ... ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρχει αφ' εαυτού.

Έχει την ανάγκη ενός αιτίου, το οποίον δεν χρειάζεται άλλο
αίτιο ..’’

Κατά συνέπεια η μόνη λογική και αποδεκτή εκδοχή είναι ότι ο κόσμος πρέπει να έχει δημιουργηθεί, όσο κι αν αυτή είναι μια σκληρή αλήθεια για μερικούς επιστήμονες και διανοούμενους, που επί χρόνια είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της αιωνιότητας και της αφθαρσίας της ύλης.

Οι σημερινοί επιστήμονες, για να δώσουν μία πιο λογική απ’ την “τύχη” εξήγηση για το φαινόμενο της ζωής, μιλούν για την Πρώτη Αιτία (Causa Prima) — ή το “πρώτο κινούν”, εννοώντας μία ανώτερη δύναμη, μία ενέργεια που έθεσε σε κίνηση και κατεύθυνε τα πάντα.

Δηλαδή το απόλυτο Ον που έφερε σε ύπαρξη την ύλη, το μη όν, με τις ενέργειές του μόνον (Creatio ex Nihilo).

Μα είναι λογικό να σκεφτούμε, πως μία ενέργεια ή μία απρόσωπη δύναμη, συνέλαβε και έφερε σε πέρας ένα τόσο τεράστιο και πολυσύνθετο έργο, όπως αυτό της Δημιουργίας;

Εδώ έχουμε έναν παραλογισμό υψίστου βαθμού, ο οποίος μερικές φορές ντύνεται με το μανδύα της “θεολογίας” και διεισδύει και μέσα στη θρησκευτική σκέψη.

Λίγο-πολύ στις περισσότερες θρησκείες υπάρχει η δήθεν “εσώτερη” θεώρηση, ότι η ανώτατη πηγή ζωής, ο ύψιστος Θεός, είναι μία “άπειρη ουσία”.

Η σύγχρονη επιστήμη λέει ότι η ύλη προέρχεται από συμπύκνωση ενέργειας.

Η ενέργεια όμως πρέπει πάντα να έχει κάποια πηγή.

Ο νομπελίστας Μαξ Πλανκ έλεγε το 1947 σε μία διάλεξη:

«Σαν φυσικός που αφιέρωσε τη ζωή του στην ψυχρή έρευνα της ύλης, σίγουρα δεν μπορώ να θεωρηθώ ένας αιθεροβάμων.

Έτσι, μετά τις έρευνές μου στο άτομο, σας λέω ότι δεν υπάρχει ύλη αυτή καθαυτή.

Η ύλη παράγεται και διατηρείται χάρη σε μία δύναμη η οποία θέτει σε ταλαντώσεις τα ατομικά σωματίδια, ενώ παράλληλα τα συγκρατεί μέσα στο μικροσκοπικό ηλιακό σύστημα του ατόμου.

Δεδομένου όμως ότι σ’ όλο το σύμπαν δεν υφίσταται καμιά ευφυής ή αέναη δύναμη, θα πρέπει να υποθέσουμε ένα συνειδητό, ευφυές πνεύμα πίσω από τούτη τη δύναμη.

Αυτό το πνεύμα είναι η αιτία της ύλης.

Η ορατή παροδική ύλη δεν είναι η αλήθεια, η πραγματικότητα, γιατί όπως είδαμε, χωρίς αυτό το πνεύμα δεν θα υφίστατο ύλη.

Συνεπώς είναι το αόρατο, αθάνατο πνεύμα που αποτελεί την αλήθεια!!!

Επειδή όμως δεν μπορεί να υπάρχει ένα πνεύμα από μόνο του, χωρίς να ανήκει σε κάποιο ον, είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ότι υπάρχουν πνευματικά όντα.

Πνευματικά όντα όμως δεν μπορεί να έχουν γίνει από μόνα τους, παρά πρέπει να έχουν δημιουργηθεί.

Ως εκ τούτου δεν διστάζω να ονομάσω αυτό το μυστηριώδη Δημιουργό, ακριβώς όπως τον ονομάζουν εδώ και χιλιετηρίδες όλοι οι πολιτισμένοι λαοί της Γης, δηλαδή ΘΕΟ>>!!!!!!!!!

Όταν αναζητούμε λοιπόν τον Κατασκευαστή του Σύμπαντος, τον Δημιουργό της ζωής, αναζητούμε την πηγή της ενέργειας;

Αναζητούμε το Φως ;

Ναι, και όχι μόνο.

Άρα ο Δημιουργός δεν είναι απλά η πηγή της ενέργειας, αλλά κάτι πολύ περισσότερο, είναι μία ευφυής ύπαρξη, οντότητα!!!!!!!

Παρατηρούμε ότι για κάθε τι που συμβαίνει υπάρχει μία σχέση αιτίας-αποτελέσματος.

Η αιτία είναι αυτό που προηγείται και το αποτέλεσμα αυτό που ακολουθεί.

Συνεπώς σαν Causa Prima ο Θεός, είναι κατ’ ανάγκην Causa Sui, δηλ. αυτό-αίτιον, διότι αλλιώς δεν θα ήταν Causa Prima.

Δεν μπορούμε λοιπόν να ξεφύγουμε από την ασφυκτική λαβή του διλήμματος. "Δυοίν θάττερον": είτε ο κόσμος είναι αιώνιος οπότε μας είναι μάλλον περιττή η έννοια του Θεού-Δημιουργού ή ο Θεός που τον δημιούργησε είναι αιώνιος.

Και εφόσον σήμερα γίνεται επιστημονικά αποδεκτό, ότι ο κόσμος δεν είναι αιώνιος, αλλά έχει αρχή, αλλοιώνεται και μεταβάλλεται, κατ' ανάγκην, πρέπει να δεχθούμε ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από ένα Όν απόλυτο, αμετάβλητο, έξω-υλικό, υπέρ-υλικό, υπέρ-αισθητό, έξω-χρονικό, ένα Όν που να μην υπόκειται στις μεταβολές του χωροχρόνου.

Ένα Όν που όλος ο χρόνος (παρελθόν, παρόν και μέλλον) γι' αυτόν είναι "τώρα" και όλος ο χώρος είναι "εδώ".

Γι' αυτό δεν είναι παράξενο να συλλάβουμε το γεγονός ότι και ο φιλόσοφος Αδ. Βολταίρος, καίτοι ορθολογιστής, έφθασε να πει ότι, κι αν δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον επινοήσουμε, γιατί όλη η φύση μας φωνάζει, ότι όντως υπάρχει!!!!!!

Ο Θεός λοιπόν για να είναι Θεός, είναι αναπόφευκτα αιώνιος.

Και ως αιώνιος κατά λογική συνέπεια και συνέχεια, είναι άναρχος και φυσικά ατελεύτητος.

Είναι όπως έλεγε ο Θαλής ο Μιλήσιος Όν αγέννητο "μήτε αρχήν έχον μήτε τελευτήν".!!

Πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται ως ο "Ών", δηλ. ο διαρκώς υπάρχων, και ως ο "Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος"!!!!!!!!!!

Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΕΡΙ ''ΘΕΟΥ'' ΤΟ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!!!!!"

H ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ!!!!!!!

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ!!!!!!!!

Η θεωρία των πάντων είναι η ενοποίηση διαφορετικών δυνάμεων όπως η ΒΑΡΥΤΙΚΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ, ΙΣΧΥΡΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, και σωματιδίων όπως φωτόνιο, γκλουόνιο, βαρυτόνιο, φερμιόνιο, μποζόνιο κ.λ.π. με την διατύπωση ενός νόμου, που περιγράφει τα πάντα στο γνωστό σύμπαν, ξεκινώντας από μία και μόνη ιδέα, με μία ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΕΞΙΣΩΣΗ!!!!!

Με θρίαμβο των Μαθηματικών, αποκαλύφθηκε η ύπαρξη, αφάνταστα μικρών, παλλόμενων ινών ενέργειας, που ονομάζονται χορδές, και που είναι τα δομικά στοιχεία των πάντων στη μικροκλίμακα του 10 στην -33!!!

Οι χορδές πάλλονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, δημιουργώντας όλα τα συστατικά της φύσης.

Το Σύμπαν λοιπόν, είναι σαν μία μεγαλόπρεπη ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, η οποία αντηχεί με όλες τις ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ που μπορούν να παίξουν αυτές οι μικροσκοπικές ίνες ενέργειας.

ΚΑΘΕ ΝΟΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ!!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ!!!!!!!"