ΤΟ ‘’ΕΦΕΥΡΗΜΑ’’ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!!

                                     

Σπουδαίο εφεύρημα, μα τον Δία, ο Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός των μουτζαχεντίν ρασοφόρων του (μισελληνικού) παπαδοκηφηναριού που μας έχει ανέβει στο σβέρκο τους τελευταίους αιώνες.

Τα αστεία επιχειρήματά τους προσπαθούν να μας πείσουν πως το Βυζάντιο είναι η συνέχεια της Αρχαίας Ελλάδας, ως κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας και άρα αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε το ιδεοληπτικό ανοσιούργημα που καλείται «Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός».

Όμως πώς μπορούμε να μιλάμε π.χ. για τον Ελληνισμό της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν οι πολίτες του αυτοαποκαλούνταν Ρωμιοί και είχαν δηλωτικό της πολιτισμικής και κοινωνικής ταυτότητάς τους την καταγωγή από τους Ρωμαίους;

Τα σχολικά βιβλία πάσχουν από τα σοβαρά κενά στη διδασκαλία τους, τουλάχιστον παλιότερα μας έλεγαν ότι ο Ελληνισμός τελειώνει το 146 π.Χ. όταν νικούν οι Ρωμαίοι στην Κόρινθο και συνεχίζει, θαυματουργά αναγεννημένος ξαφνικά από τις στάχτες του, επί Κωνσταντίνου.

Η ενδιάμεση ρωμαϊκή περίοδος είναι απλά μια αποσιωπημένη παρένθεση και όσο λιγότερα γνωρίζουμε γι αυτήν, τόσο το καλύτερο για μας τα καλά χριστιανόπουλα.

Και πραγματικά, δεν υπάρχει κάποιο γνωστό -στην Ελλάδα- σύγγραμμα που να αφοσιώνεται αποκλειστικά και μόνο σε αυτήν τη “χαμένη” ιστορική περίοδο.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο ελληνικός πολιτισμός αφομοιώθηκε από τον ρωμαϊκό με μεγάλη ευκολία και ταχύτητα, καθώς ο τελευταίος εμπνεόταν συχνά πυκνά από την ομηρική εποχή, από την αρχιτεκτονική μέχρι τη θρησκεία.

Πρόκειται για ένα σχεδόν τυπικό δείγμα συμπεριφοράς μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας, όπου τα μέλη της δρουν αλληλεπιδραστικά με την κεντρική διοίκηση πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά για συνεκτικούς λόγους.

Ένα σοβαρό σφάλμα που γίνεται εδώ στην ελληνική μπανανία των καθαρόαιμων απογόνων του Μεγαλέξανδρου, είναι να θεωρείται η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως ελληνορωμαϊκή πολιτισμική σύγκλιση.

Ουδέν ψευδέστερο. Οι Ρωμαίοι ήταν πολυεθνικό κράτος και όσα δικαιώματα είχαν οι Έλληνες, τα μοιράζονταν εξίσου με τους άλλους κατακτημένους λαούς. Πολλοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες ήταν “βάρβαροι” και η δομή της αυτοκρατορίας χαρακτηριζόταν από τον πλουραλισμό που διέπει σήμερα, τα σύγχρονα πολυεθνικά κράτη (βλέπε Η.Π.Α.). Απλά, το ελληνικό στοιχείο επηρέασε και διαμόρφωσε πρώτο, λόγω καλής γειτονίας αρχικά, τον ρωμαϊκό πολιτισμό.

Για να κατανοήσουμε όμως τον Χριστιανισμό, πρέπει να κατανοήσουμε τη θρησκευτική πραγματικότητα της εποχής.

Είναι ψέμα ολκής ότι οι ρωμαϊκοί θεοί ήταν σχεδόν αποκλειστικά και ελληνορωμαϊκοί. Από τον 3ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 3ο μ.Χ. αναπτύχθηκε σε πολύ μεγάλη έκταση το φαινόμενο του θρησκευτικού συγκρητισμού, όπου οι θεότητες από την Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Ανατολή και τον ευρωπαϊκό Βορρά αναμίχθηκαν σε ένα ιδιότυπο ρωμαϊκό πολυθεϊστικό σύμπαν, που συμπεριελάμβανε τους θεογονικούς και κοσμογονικούς μύθους που τις συνόδευαν. Έτσι, δίπλα στις ρωμαϊκές, ετρουσκικές και ελληνικές θεότητες συμπορεύονταν οι θεοί που έφεραν οι Πέρσες, οι Μήδοι, οι Ασσύριοι, οι Χαλδαίοι, οι Μαγουσαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Εβραίοι, οι Φοίνικες, οι Σκύθες, οι Αρμένιοι…

Μια πολυεθνική κοινωνία δεν μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς τους θεούς κάθε φυλής και εθνότητας.

Σε αυτό το σημείο, οι Ρωμαίοι φάνηκαν διαλλακτικοί και η διορατικότητά τους εξασφάλισε στην αυτοκρατορία αρκετούς αιώνες επιβίωσης μέχρι την μεγάλη πτώση της ή περισσότερο ακριβολογικά, τη μεγάλη διάσπασή της.

Στα μέσα εκείνης της περιόδου έρχεται ο απόστολος Παύλος να βάλει (σε μια τάξη αυτό το πολυθεϊστικό χάος, που σημειωτέον ανέπτυξε τη μαγεία γοητεία ή γητεία είναι ο ακριβής όρος για εκείνη την εποχή) σε τέτοιο βαθμό που εξισώθηκε με τις υπάρχουσες θρησκείες σαν σύμφυρμα θεουργικών εκδηλώσεων -μέσω του συγκρητισμού- ως βασική έκφρασή τους.

Τότε γεννήθηκαν οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες, που άρχισαν από νωρίς να εφαρμόζουν τις αρχές της αυτοδιαχείρισης μέσα στην ρωμαϊκή κοινωνία. Φυσικά, και οι άλλες εθνότητες ήταν σε ένα σημαντικό βαθμό αυτοδιαχειριζόμενες αλλά σε αντάλλαγμα ήταν υποχρεωμένες να εφοδιάζουν τη Ρώμη με προϊόντα πρώτης ανάγκης, φόρους και άνδρες για το στρατό της.

Οι Χριστιανοί ήταν αντίθετοι σε αυτό το σύστημα εισφορών γιατί δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα από τα σπλάχνα της αυτοκρατορίας -δεν υπήρχαν από πριν για να κατακτηθούν- προβάλλοντας αξιώσεις για αυτονομία. Με άλλα λόγια, ήταν ο εσωτερικός εχθρός.

Αυτός ήταν ο ουσιαστικός λόγος που οι Ρωμαίοι τους κυνήγησαν κι όχι το παραμύθι που μας ταΐζουν στα σχολεία περί θρησκευτικής αντίθεσης με τα άγια και αγνά θύματα κάτω από τους ματωμένους κυνόδοντες των θηρίων στις αρένες.

Είπαμε, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πολυσυλλεκτικό και πολυπολιτισμικό φαινόμενο, τόσες πολλές θρησκείες ήταν ανεκτές στο εσωτερικό της, οι Χριστιανοί τι τους πείραζαν ως ακόμα μία θρησκευτική κοινότητα ανάμεσα στις δεκάδες;

Η ανάπτυξη του Χριστιανισμού ήταν καθαρά πολιτικό ζήτημα με τεράστιες οικονομικές προεκτάσεις που έβλαπτε τα συμφέροντα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Δεν αρκεί η αγάπη και η προσευχή προς τον Θεό για να τραφείς πνευματικά, προηγούνται οι σωματικές ανάγκες και γι αυτές πρέπει να ασκήσεις μια μορφή εμπορίου ή να παράγεις αυτά που χρειάζεσαι για να επιζήσεις.

Αφού οι τοπικές κοινωνίες των Χριστιανών ήταν αυτοδιαχειριζόμενες και συναλλάσσονταν μόνο μεταξύ τους, αναμενόμενο είναι ο Καίσαρας να θυμώνει που δεν αποδίδεται σε εκείνον αυτό που του ανήκει…

Η αλματώδης άνοδος του Χριστιανισμού δεν ήταν αυτή που διέσπασε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Οι πολιτικές έριδες, η κοινωνική, θρησκευτική και πνευματική διαφθορά, οι σπάταλοι πόλεμοι, οι συχνές εξεγέρσεις και οι επιδρομές των βαρβάρων στα σύνορα έφεραν την ανεπανόρθωτη πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και πολιτιστική καθίζηση, που βέβαια ελάχιστα επηρέασε τους πρώτους Χριστιανούς αφού αυτοί ήταν αυτοτελείς ως κοινότητες και είχαν αποκτήσει εν τω μεταξύ οικονομική ανεξαρτησία.

Όταν έσπασε στα δύο η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, πρώτος ο Κωνσταντίνος θα συνειδητοποιήσει πως οι Χριστιανοί θα είχαν τον κυρίαρχο ρόλο στα πράγματα.

Θα το καταλάβουν αργότερα και στο δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας όταν οι Χριστιανοί αρχίσουν να παραγκωνίζουν ανταγωνιστικά τους Φοίνικες και τους Εβραίους στο εμπόριο, ενώ τα υπολείμματα της Ρώμης είχαν παραδοθεί βορά στους κάθε λογής εισβολείς, με αποτέλεσμα την οριστική διάλυση του δυτικού τμήματος και την ανάδυση των νέων δυνάμεων με τη δημιουργία των πρώτων χριστιανικών κρατών στην Δυτική Ευρώπη.

Το πρώϊμο Βυζάντιο, ακολούθησε μια πιο μακροπρόθεσμη συνεκτική πολιτική που είχε σαν αντίκρισμα να ακολουθήσει επίφοβες επεμβάσεις για να κρατήσει τη συνοχή του ανατολικού ρωμαϊκού τμήματος.

Χάρη στον διορατικό Κωνσταντίνο, οι Χριστιανοί επέβαλλαν με την τρομοκρατική πνευματική ισχύ τους και την οικονομική ευμάρεια τους την άμεση συμμετοχή στη διοίκηση αυτού του μορφώματος που θα ονομαστεί πολύ αργότερα, και αρκετά αυθαίρετα, Βυζαντινός Πολιτισμός.

Που κατά βάση ήταν Ρωμαϊκός, με επίσημη θρησκεία τον Χριστιανισμό.

Και θα επιζήσει μασκαρεμένος, για 400 χρόνια ακόμα, ως Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Μην γελιόμαστε και μην τρέφουμε αυταπάτες, για να επιζήσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αναγκαστικά υιοθέτησε τις πολιτικές και στρατιωτικές δομές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που ουσιαστικά ήταν Ρωμαϊκή!

Δεν είναι, λοιπόν, μεγάλη υπερβολή να πούμε ότι τα κατάλοιπα της Ρώμης επέζησαν πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια μέχρι να ρίξει οριστικά την ταφόπλακα ο Κεμάλ Ατατούρκ (*), πρόσφατα πριν ένα αιώνα…

(*) δείγμα τουρκολαγνείας η αναφορά στον Μουσταφά Κεμάλ ως Ατατούρκ (δλδ σαν Εθνάρχη ή Πατέρα των Τούρκων, Atatürk)• δεν έχω ακούσει – ρε γαμώτο μου - Τούρκο να αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο ως… Εθνάρχη Βενιζέλο (δλδ Venizelo Atayunan)!

Όμως οι Εθνικοί, οι πιστοί των πατρώων θρησκειών, ως κυρίαρχη θρησκευτική πρακτική, παρέμεναν αδιάλλακτοι όσο η εξουσία δεν μπορούσε να τους ελέγχει εύκολα. Ήταν οι “παγανιστές”, οι χωρικοί της υπαίθρου όπως δηλώνει η λατινική ρίζα pagan, αλλά η έννοια θα αφορά εύλογα και μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού των αστικών κέντρων. Οι τελευταίοι θα την πληρώσουν πρώτοι με μαζικές σφαγές, δημεύσεις περιουσιών και βίαιους ξεριζωμούς. Οι χωρικοί θα συγχρωτιστούν, αν δεν απωθηθούν, με τους αλλοδαπούς μετοίκους που προέρχονταν από τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών που εφάρμοζαν οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες. H αλλοίωση του ευρύτερου πληθυσμού στα Βαλκάνια ήταν ένα αναπόδραστο γεγονός για το οποίο εθελοτυφλούμε συστηματικά στο όνομα της τρισχιλιετούς συνέχειας του ελληνικού πολιτισμού.

Η ελληνικότητα του Βυζαντίου είναι περισσότερο μια προσχηματική εικόνα που τότε εξυπηρετούσε τα γεωπολιτικά συμφέροντα της περιοχής.

Γιατί, στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και την Ανατολή, τα ελληνικά ήταν η lingua franca για την επικοινωνία μεταξύ των διαφορετικών γλωσσικών κοινοτήτων με τον ίδιο τρόπο που σήμερα χρησιμοποιούνται τα αγγλικά.

Επί του αυτοκράτορα Ηράκλειου (6ος-7ος αιώνας μ.Χ.) επικράτησε η ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. Πιο πριν, ο Ιουλιανός δολοφονείται από έναν στρατιώτη για του Χριστού την πίστη, ο ανίκανος Αρκάδιος έδωσε την άδεια στον Αλάριχο να ερειπώσει την Ελλάδα για να αποτρέψει τον δυτικό αυτοκράτορα Ονώριο από το να κατακτήσει την καμένη γη που ορεγόταν, ο Θεοδόσιος σφάζει αβέρτα τους Εθνικούς στη Θεσσαλονίκη και ο Ιουστινιανός σφραγίζει και τις τελευταίες πνευματικές αναλαμπές της αρχαίας Ελλάδας.

Ας μην συνεχίσουμε άλλο, πολύ ελληνική συμπεριφορά είχαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες της Νέας Ρώμης!

Δεν είχε καμία απολύτως αξία η καταγωγή σου. Είτε ήσουν Έλληνας, Άραβας, Αρμένιος, πάνω απ’ όλα έπρεπε να είσαι Χριστιανός.

Αν οι Βυζαντινοί άκουγαν τον όρο ελληνοχριστιανισμός, το λιγότερο που θα σου έκαναν θα ήταν να σου κόψουν τη γλώσσα.

Πόσο βυζαντινο-ελληνικός είναι ο πολιτισμός των σημερινών χωρών των Βαλκανίων, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία;

Αν έχουμε την απαίτηση να ονομάζουμε ελληνικό το Βυζάντιο, πείτε το και στα αδέρφια μας τους Σλάβους που ήταν υποτακτικοί [μας] για εκατοντάδες χρόνια αλλά γεννήθηκαν μέσα από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Η ελληνικότητα του Βυζαντίου γεννήθηκε στα στερνά του για εθνικιστικούς λόγους, λίγο πριν από την Άλωση, όταν είχε χάσει τη συντριπτική πλειοψηφία των εδαφών της.

Η πνευματική οπισθοδρόμηση του Βυζαντίου είναι εμφανής στα καλλιτεχνικά (ας πούμε…) έργα.

Αν δεις μια αγιογραφία είναι σαν να τις έχεις δει όλες.

Αν ακούσεις έναν βυζαντινό ύμνο, έχεις προσλάβει αμέσως όλο το απροσμέτρητο… βάθος της Βυζαντινής μουσικής, αφού υφολογικά δεν προοδεύει μέσα στο χρόνο.

Κάθε μορφή τέχνης, ακολουθεί ένα κώδικα που παραμένει ίδιος και αναλλοίωτος επί χίλια σχεδόν χρόνια μέχρι την Άλωση.

Πολλοί ελληνικοί πάπυροι με πολύτιμη γραμματεία ξύνονται για να γραφούν από πάνω ανούσιοι ύμνοι και εσχατολογίες σαλεμένων καλόγερων.

Το Βυζάντιο ήταν ένας βάλτος του πνεύματος και της σκέψης που πάγωσε το χρόνο, οι ελάχιστες εξαιρέσεις (Πλήθων Γεμιστός, Λέων ο Μαθηματικός ή Σοφός, Μιχαήλ Ψελλός κι άλλοι λίγοι άξιοι πνευματικοί άνθρωποι) επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Όμως η ανάσταση της σύγχρονης ελληνικότητας είναι… δυτικό εφεύρημα.

Μέχρι να μας δώσει ο Τζωρτζ Κάνινγκ την ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως έθνος, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα να ντυνόμαστε με τούρκικες φορεσιές, να κάνουμε ασβεστοκονίαμα αγάλματα και μέλη αρχαίων ναών, να μιλάμε άλλες γλώσσες εκτός της (επίσημης και κρατικής) ελληνικής, να χρησιμοποιούμε τη λέξη Έλληνας ως βρισιά.

Όταν μάθαμε ότι μπορούμε να εμπορευτούμε τα περασμένα μεγαλεία μας με λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου, γίναμε ξαφνικά απόγονοι του πιο πριν μισητού Πλάτωνα, του καταραμένου Αριστοφάνη, του πουστάρα Μεγαλέξανδρου, του φτηνού Ομήρου, του επαίσχυντου ηδονιστή Επίκουρου…

Σήμερα, οι κληρονόμοι της οπισθοδρόμησης και του σκοταδισμού έχουν την απαίτηση να τους πάρουμε στα σοβαρά.

Αν πράγματι το χριστιανικό ιερατείο ήθελε να είναι ειλικρινές, θα παραδεχόταν ανοιχτά τις μελανές σελίδες της ιστορίας του, απαλλάσσοντάς το από την υποχρέωση να απολογηθεί ετεροχρονισμένα.

Αλλά, ο δεσμός του με την εξουσία δεν κρύβει το καταστροφικό βυζαντινισμό και το ραγιαδισμό απέναντι στην κληρονομιά της ύστατης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την κυρίως ειπείν Οθωμανική, που οι συνέπειες της κατάρρευσής της ταλανίζουν μέχρι σήμερα το πολιτικό μας σύστημα με την επιβίωση και τον παρασιτισμό του ρασοφόρου πολιτικοκοινωνικού μορφώματος!!!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ‘’ΕΦΕΥΡΗΜΑ’’ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!! "

Ξένες λέξεις που έχουν ρίζα ελληνική;

Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών.

Ακόμα κι αν δν υπήρχε καμία άλλη αναφορά ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού.

Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια κ να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».

Υπάρχουν χιλιάδες λέξεις με ελληνική ρίζα. Ας δούμε μερικές από αυτές

AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: "θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ".

AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!

BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς...

BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.

BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.

BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.

BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.

CARE = από το καρέζω.

COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.

DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.

DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ

DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!

DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.

EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.

EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε

EYES = από το φάεα = μάτια.

FATHER = από το πάτερ (πατήρ).

FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.

FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).

GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε την σημερινή έννοια.

HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.

HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό 'ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).

I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.

ILLUSION = από το λίζει = παίζει.

ΙS = από το είς.

KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).

KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με ( ...;είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).

LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).

LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και 'λάF ω ' σημαίνει "θέλω πολύ".

MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.

MATRIX = από το μήτρα.

MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.

MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.

MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.

ME = από το με.

MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.

MENACE = από το μήνις.

MENTOR = από το μέντωρ.

MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).

MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το ...; menu!

MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).

MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.

MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).

MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.

MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!

MOW = από το αμάω = θερίζω.

NIGHT = από το νύχτα.

NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ("νέ τρώει, νέ πίνει"), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.

PAUSE = από το παύση.

RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.

RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.

RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.

SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (') προφέρεται ως σ = σερπετό.

SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.

SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).

SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.

SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).

TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.

TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.

YES = από το γέ = βεβαίως.

WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.

http://www.pronews.gr/istoria/396636_xerete-poses-xenes-lexeis-ehoyn-riza-elliniki

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ξένες λέξεις που έχουν ρίζα ελληνική;"

Η ΑΤΥΧΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Στις 15 του Νοέμβρη άρχισε η ατυχέστερη πολεμική επιχείρηση του Ελληνικού απελευθερωτικού στρατού στις μάχες του 1912, όπως την αποκαλούν οι ιστορικοί και οι εφημερίδες της εποχής. Ήταν η  μάχη του Αίπους, που στοίχησε τη ζωή περίπου 40 ναυτών, μαζί με τον ανθυποπλοίαρχο Ν. Ρίτσο και το διμοιρίτη Ι. Παστρικάκη, ο οποίος είχε απομείνει μόνος επικεφαλής του Σώματος μετά τον τραυματισμό του αρχηγού της αποστολής, υποπλοίαρχου Δεμάστιχα.

Το Καστέλι
Η μάχη χάθηκε από την υπέρμετρη σιγουριά και την παράτολμη ορμητικότητα του Δεμέστιχα, που έστειλε μικρό Σώμα ναυτών με μπλε στολή στα λευκά βράχια του Αίπους να πολεμήσουν ένα πολυπληθέστερο και σε πλεονεκτική θέση εχθρό, που ήταν καλά οχυρωμένος όχι μόνο στα βράχια, αλλά και στο μικρό ερειπωμένο κάστρο που υπήρχε εκεί ακριβώς στο σημείο που έχει στηθεί το Ηρώο των πεσόντων της μάχης, γι’ αυτό η περιοχή ονομαζόταν Καστέλι.
Όπως γράφει στο καταχωρημένο στο ιστορικό αρχείο της ΠΕΚΕΒ βιβλίο του « Η μάχη του Αίπους» ο  δάσκαλος Μάρκος Αγαπητού Βασιλάκης,  στην τσέπη σκοτωμένου ναύτη βρέθηκε σημείωμα που ανάφερε: «Εθυσιάσθημεν υπό του υποπλοιάρχου κ. Δεμέστιχα. Β. Ναυτικόν».

Το ταφικό μνημείο
Λίγα μέτρα βορειότερα, πίσω από το Ηρώο, υπάρχει το ταφικό μνημείο που φυλάσσονται τα οστά  των ανώνυμων πεσόντων της μάχης  με φροντίδα του Ναού του Αγίου Γεωργίου Βροντάδου.
Η επιγραφή «τους πρώτους επι του Αίπους πεσόντας ελευθερωτάς ο Άγιος Γεώργιος Βροντάδου έθαψε κατά χώρας» θα θυμίζει πάντα τη θυσία των αφανών παραδίδοντας τους στην ιστορική αιωνιότητα, όπως και τα γεγονότα που οδήγησαν στην απελευθέρωση μας.

 Edit 0 50…

Τα ονόματα των πρωταγωνιστών της μάχης του Αίπους αλλά και της απελευθέρωσης της Χίου γενικότερα.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ	Βαθμός - Δράση
Αβράμπος Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Αγγελόπουλος Κων/νος	Έφεδρος Ανθυπολοχαγός.
Αθανασόπουλος Σπυρίδων	Ανθυπολοχαγός πυροβολικού, διοικητής ουλαμού πολυβόλων. Πήρε μέρος στην κατάληψη του Αίπους
Αληδωνής Σάββας	Πεζοναύτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Αληφραγκής Αναστάσιος	Στρατιώτης από τη Θήβα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Αληφραγκής Λουκάς	Στρατιώτης από τον Πειραιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Αναγνώστου Ευάγγελος	Στρατιώτης από το Κορωπί. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Αναγνωσταράς Κων/νος	Ανθυπολοχαγός, επιτελικός αξιωματικός 1ου τάγματος 7ου Σ.Π
Ανδρέου Παναγιώτης	Επιλοχίας πεζικού
Αντωνάκης Νικόλαος	Στρατιώτης από τη Σέριφο. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Αντωνόπουλος Γεώργιος	Πυροβολητής από το Κολίρι της Ηλείας. Διακρίθηκε για την ευστοχία των βολών του
Αργυρέας Γεώργιος	Πεζοναύτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Αρχανιωτάκης Ιωάννης	Στρατιώτης από τον Πειραιά. Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Αρχοντούλης Αντώνιος	Πεζοναύτης από τη Σμύρνη. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βακαλόπουλος Αθανάσιος	Λοχίας πεζικού
Βαλάκης Βασίλειος	Επιλοχίας πεζικού
Βαρειόπουλος Παναγιώτης	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βαρίνος Γεώργιος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Βασιλείου Χρ
Βασιλάκης Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Βελεφρώτης Άγγελος
Βελιώτης Νικόλαος	Πεζοναύτης από τις Σπέτσες. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βενετάκης Εμμανουήλ	Δεκανέας από τον Πειραιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βεργόπουλος Παναγιώτης	Δεκανέας. Υπηρέτησε στο σώμα εθελοντών των Καρδαμύλων
Βερνάρδος Ελευθέριος	Λοχαγός Επιτελείου, απεσταλμένος του Γενικού Στρατηγείου στις 16 Δεκεμβρίου 1912
Βιδάλης Πέτρος	Στρατιώτης από τις Κυκλάδες. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βλαστός Εμμανούλ	Στρατιώτης από τα Μάλια Ηρακλείου Κρήτης.
Βλάχος Αλ.	Στρατιώτης από τα Μέγαρα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βλάχος Αντώνιος	Στρατιώτης από την Καλλίστη. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βλάχος Δημήτριος	Στρατιώτης από την Αθήνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Βλαδικόπουλος Γεώργιος	Πεζοναύτης από τον Πόρο. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Βλασόπουλος Νικόλαος	Λοχίας πεζικού
Βλησίδης Θρασ.	Ανθυπολοχαγός, από την Αθήνα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών.Κατόπιν καθηγητής Πανεπιστημίου
Βλυσίδης Οδυσσέας	Έφεδρος Ανθυπολοχαγός
Βρονταμίτης Κων/νος	Πεζοναύτης από τις Σπέτσες. Συμμετείχε στη μάχη του Αίπους
Γαβαλάς Νικόλαος	Πεζοναύτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γαβαθάς Ιωάννης	Ανθυπολοχαγός, επικεφαλής εθελοντικού σώματος Βολισσού.
Γαββαθάς Σωτήριος	Ανθυπολοχαγός, διοικητής αποσπάσματος Βολισσού
Γαβριήλ Παναγιώτης	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γαλανούδης Ιωάννης
Γανιώτης Γεώργιος
Γεράς Ιωάννης	Δεκανέας από τη Λακωνία.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γεράρδης Ιωάννης	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γεωργίου Σπύρος	Πεζοναύτης από το Μαρούσι Αττικής
Γεωργάκος Ιωάννης	Δεκανέας από τη Λακωνία.
Γιαννόπουλος Γεώργιος	Λοχίας πεζικού
Γιαννόπουλος Νικόλαος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γιαννόπουλος Βασίλειος	Στρατιώτης από τα Τρίκκαλα Κορίνθου. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Γονίδης Νικόλαος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Γκάγκας Γεώργιος	Ανθυπασπιστής, αξιωματικός μεταγωγών
Δαμιανός Ιωάννης	Πλοίαρχος, Αρχηγός στόλου
Δεκάριστος Αντώνιος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Δελαγραμμάτικας Ν.	Συνταγματάρχης. Διοικητής στρατού κατοχής της Χίου
Δεμέστιχας Ιωάννης	Υποπλοίαρχος, επικεφαλής ναυτικού αγήματος 2 αξιωματικών και 80 πεζοναυτών
Δελαβάζικας Γεώργιος	Στρατιώτης. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Δεληνιώτης Δημήτριος	Στρατιώτης από το Ζευγολατιό Κορινθίας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Δέτσης Δημήτριος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Δημητρακόπουλος Ιωάννης	Στρατιώτης από τα Καλάβρυτα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Δήμος Νικόλαος	Στρατιώτης από την Αττική.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Δημουλέας Παναγιώτης	Πεζοναύτης από την Λακωνία.
Διαμαντόπουλος Γεώργιος	Στρατιώτης από την Καλαμιά Αιγιαλίας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Διαμαντόπουλος Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Διάμεσης Ηλίας	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Διοσκουρίδης Γεώργιος	Λοχίας πεζικού
Δομπρογιάννης Δημήτριος	Στρατιώτης από τα Μέγαρα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Δούναβης Παντελής	Πεζοναύτης από τη Σύρο
Δραγώνας Νικόλαος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Δριμάλας Θεοφάνης	Στρατιώτης από τον Άγιο Βλάσιο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αγίου Γεωργίου Συκούση
Ελευθερίου Μιχαήλ	Δεκανέας από τη Νάξο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ελευθεριάδης Χρήστος	Λοχίας πεζικού
Εμπειρίκος Λεωνίδας	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Εξαδάκτυλος Πέτρος	Πεζοναύτης από την Άνδρο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ευθυμίου Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Ζαλμάς Ανδρέας	Λοχίας πεζικού
Ζαφείρης Σωτήριος	Στρατιώτης από την Κόρινθο. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Ζάνες Γεώργιος	Στρατιώτης από την Αθήνα. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Ζαχαρόπουλος Δημήτριος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ζέρβας Αθανάσιος	Ταγματάρχης, διοικητής 3ου τάγματος του 7ου Σ.Π. συγκροτούμενο από 24αξιωματικούς και 765 οπλίτες
Ζέρβας	Υποκελευστής πεζοναύτης. Μαχητής στο ύψωμα Σελλάδα
Ζεφτέρης Βασίλειος	Πεζοναύτης από το Κρανίδι. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Θελόπουλος Γεώργιος	Ανθυπασπιστής, αξιωματικός μεταγωγών
Θεοδώρου Βασίλειος	Πεζοναύτης από την Εύβοια. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Θεοδωρακόπουλος Ανδρέας	Λοχίας πεζικού
Θηβαίος Κωνσταντίνος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ιοσαδρλόβσκης Ερρίκος	Στρατιώτης από την Αθήνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ιωαννίδης Γουλιέλμος	Έφεδρος υπολοχαγός. Πήρε μέρος στην κατάληψη του Αίπους
Καββαθάς Ανδρέας
Κάβδας Περικλής	Λοχίας πεζικού
Καβούλης Γεώργιος	Υποδεκανέας από την Ίο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κακκαβάς Ανδρέας	Στρατιώτης από το Αίγιο. Θυσιάστηκε στη μάχη των Καρυών
Καλλάς Γεώργιος	Δεκανέας. Υπηρέτησε στο εθελοντικό σώμα Καρδαμύλων
Καλής Ηλίας	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Καλατζής Αντώνιος	Στρατιώτης από τον Ασπρόπυργο Κορινθίας. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Καλαποθάκης Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Καλαποθαράκος Βασίλειος	Ανθυπολοχαγός, διοικητής 34ου λόχου ευζώνων
Καλλιέρης Νικόλαος	Στρατιώτης από τη Φυλή Αττικής. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Καλλιδόπουλος Περικλής	Λοχαγός, διοικητής 10ου λόχου 7ου Σ.Π
Καλλιγάς Διονύσιος	Στρατιώτης από την Κεφαλλονιά. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Καλκανδής Δημοσθένης	Λοχαγός, επιτελικό στέλεχος του διοικητή στρατού κατοχής Ν. Δελαγραμμάτικα
Καμπόλης Κωνσταντίνος	Στρατιώτης από τα Κάτω Λιόσια Αθήνας.Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Καμπόλης Δημήτριος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κανάκης Νικόλαος	Στρατιώτης από την Ελευσίνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κανελάς Ηρακλής	Λοχίας πεζικού
Κανελλόπουλος	Πεζοναύτης από τη Σκιάθο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κανταράκης Μ.
Καπερνάρος Ζαχαρίας	Στρατιώτης από το Γύθειο. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών.Μετέπειτα επιθεωρητής σχολείων.
Καπότας Κωνσταντίνος	Λοχίας πεζικού
Καρακασώνης Πέτρος	Λοχαγός, υπασπιστής του διοικητή στρατού κατοχής Ν. Δελαγραμμάτικα.
Καρβούνης Παναγιώτης	Στρατιώτης από τον Άγιο Βασίλειο Κορινθίας.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Καργάτος Ι.	Δεκανέας. Τραυματίστηκε στην απόβαση στο Κοντάρι
Καρδαράς Γαβριήλ	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Καρδαματέας Αλέξανδρος	Λοχίας πεζικού
Καρκατζός Ηρακλής	Ανθυπολοχαγός πεζικού από το Αγρίνιο, διοικητής 11ου Λόχου του 7ου Σ.Π. Πήρε μέρος στην απόβαση στο Κοντάρι και στην κατάληψη του Αίπους
Καρκαζός Κων/νος	Ανθυπολοχαγός, αξιωματικόπς 34ου λόχου ευζώνων
Καράς Αντώνιος	Πεζοναύτης. Πολέμησε στο ύψωμα Σελλάδα
Καραμαλίγκος Βασίλειος	Στρατιώτης από τη Θήρα. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Καρανζής Κωνσταντίνος	Πεζοναύτης από την Ύδρα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Καρλατήρας Γεώργιος	Στρατιώτης από από τον Μαραθώνα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Καρνός Γεώργιος	Λοχίας πεζικού
Κασιαπόγλου Αλέξιος
Καταφυγιώτης	Υπολοχαγός, φρούραρχος στρατού κατοχής της πόλης της Χίου
Κατσιώτης Άγγελος	Πεζοναύτης από την Αθήνα
Κατσουλάκος Μιχ.	Επιλοχίας πεζικού
Καφούρος Σπυρίδων	Στρατιώτης από την Αθήνα.Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Κλήμης Νικόλαος	Πεζοναύτης από τη Λακωνία Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Κλουτσινιώτης Βασίλειος	Δεκανέας ευζώνων από τα Μελίσια Κορινθίας. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Κόδρος Ρηγάτος	Δίοπος πυροβολητής από την Κεφαλονιά, επικεφαλής αποσπάσματος πεζοναυτών
Κόκκινος Παντελής
Κόκκορης Βασίλειος	Στρατιώτης από τα Βραχνά Αιγιαλείας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Κολάς Ανδρέας
Κόλλιας Ευάγγελος	Στρατιώτης από τη Χασιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κοντόσης Βασίλειος	Ανθυπολοχαγός,διοικητής ουλαμού πολυβόλων
Κοντόσταυβλος Αρσ.	Πεζοναύτης από την Ιθάκη. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κορές Αντώνιος	Λοχίας πεζικού
Κορωναίος Ευάγγελος	Πεζοναύτης από τα Κύθηρα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κορωναίος Παν.	Πεζοναύτης από τα Κύθηρα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κουβέλης Αριστείδης	Λοχαγός από την Κεφαλόβρυση. Διοικητής 3ου τάγματος, του 1ου Σ.Π, συγκροτούμενο από 25 αξιωματικούς και 800 οπλίτες
Κουζούπης Επαμεινώνδας	Στρατιώτης. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Κούκος Γαβριήλ	Στρατιώτης από τη Λέσβο. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Κουμπαράκης Βασίλειος	Στρατιώτης από τη Χειμάρα Γυθείου.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κούρος Νικόλαος	Πεζοναύτης από τον Πειραιά. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους.
Κούτρας Γεώργιος	Δεκανέας πεζικού από την Παρνασσίδα. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους.
Κρυοκούκης Χαρ.	Λοχίας πεζικού
Κυνηγάρης Αθανάσιος	Στρατιώτης από τον Άγιο Ιωάννη Κορινθίας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Κυριακάτος Δ
Κωνσταντίνου Περίαδρος	Λοχίας, από την Αθήνα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Κωνσταντόπουλος Βλαδίμηρος	Ανθυπασπιστής από την Αθήνα. Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Κωτούλας Μιχαήλ	Ταγματάρχης, διοικητής εμπέδου τάγματος
Λαγάνης Βασίλειος	Έφεδρος υπολοχαγός. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Λάζαρος Ελευθέριος	Υποδεκανέας από την Αθήνα.Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Λαμπράκος Γεώργιος	Στρατιώτης από τη Λακωνία.Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Λάσκαρης Στυλιανός	Δεκανέας από τη Νάξο. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Λαργάνας
Λεβιδιώτης Ιωάννης	Στρατιώτης από το Φανάρι Θεσσαλίας. Τραυματίστηκε στη μάχη του Λιθίου
Λέκκας Γεώργιος	Υπολοχαγός
Λελουδάκης Ανδρέας	Στρατιώτης από την Αίγινα. Θυσιάστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Λεμπέσης Κωνσταντίνος	Έφεδρος Ανθυπολοχαγός
Λέφας
Λιόσης Σπυρίδων	Στρατιώτης από τη Σαλαμίνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Λόπης Επαμεινώνδας	Ανθυπολοχαγός, διοικητής αποσπάσματος Λιθίου
Λουλούδης Λεονάρδος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός από την Αθήνα. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Λυκάκης Ευάγγελος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Λύρας Ξενοφών	Πεζοναύτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μάκαρης Στυλιανός	Στρατιώτης από τη Νάξο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μακρής Χρήστος	Επιλοχίας από τον Τύρναβο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μαλάμος Κ	Ύπαρχος
Μαλοσάς Ανδρέας	Πεζοναύτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μανιώτης Γεώργιος	Υποδεκανέας από τη Μήλο. Θυσιάστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μανουσάκης Αλέξανδρος	Ταγματάρχης, διοικητής εμπέδου τάγματος
Μαντζώρος Αθανάσιος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Μανωλάκης Μιχαήλ	Στρατιώτης από τον Πόρο. Θυσιάστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μανώλης Α.	Πεζοναύτης. Μαχητής στο ύψωμα Σελλάδα
Μάρκου Ανδρέας	Δεκανέας. Υπηρέτησε στο σώμα εθελοντών των Καρδαμύλων
Μαρούγκας Μιλ.	Στρατιώτης από Ελευσίνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μαυρουκάκης Γεώργιος	Στρατιώτης από τα Μέγαρα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών. Ποιητής
Μαρούλης Οδυσσέας	Λοχαγός, διοικητής 12ου λόχου του 7ου Σ.Π. Πήρε μέρος στην μάχη του Αίπους
Μαρουλής Μιχαήλ	Στρατιώτης από την Αθήνα. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Μαυροβουνιώτης Θεοδ.	Λοχίας πεζικού
Μαυρομμάτης Γεώργιος	Στρατιώτης από την Κέα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μαυρομιχάλης Δημήτριος	Λοχαγός πεζικού, διοικητής 9ου λόχου Πήρε μέρος στην μάχη του Αίπους
Μαρουκάκης Γεώργιος	Στρατιώτης από τα Μέγαρα. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μηραλιώτης Ανδρέας	Στρατιώτης από το Αίγιο. Θυσιάστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μητσόπουλος Λεωνίδας	Λοχίας πεζικού
Μιχελής Γεώργιος	Στρατιώτης από την Κρήτη. Θυσιάστηκε στη μάχη των Καρυών
Μιχιώτης Σταύρος	Λοχαγός. διοικητής 3ου λόχου, στο τομέα του Αγίου Γεωργίου.
Μοίρας Κων/νος	Στρατιώτης από Αθήνα. Τραυματίας στη μάχη των Καρυών. Δάσκαλος, μετέπειτα Δήμαρχος Μάνδρας Αττικής
Μουζής Σωτήριος	Στρατιώτης σαλπικτής από το Στρέφι Ολυμπίας. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μουστάκης Δημήτριος	Στρατιώτης από τον Πειραιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μουτσόπουλος Βασίλειος	Υπολοχαγός, διοικητής 4ης ορειβατικής πυροβολαρχία. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του υψώματος Σελλάδα
Μπαλικούρης Περικλής	Λοχίας πεζικού
Μπαφύλης Παναγιώτης	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Μπελούμπασης Νικόλαος	Λοχίας από τα Σεπόλια Αθηνών. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Μπουκουβάλας Κων/νος	Λοχαγός, διοικητής 9ου λόχου 7ου συντάγματος
Μπενής Βαρδής
Μπήτρος Γεώργιος	Λοχαγός, διοικητής 2ου λόχου του 7ου Σ.Π. Πήρε μέρος στη μάχη του Αίπους
Μπιτζάνης Ματθαίος
Μπουμπούλης Γ	Υποπλοίαρχος του "Αμβρακία".
Μπραλιώτης Ανδρέας
Μυρωδιάς Γεώργιος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ναουμίδης Δημήτριος	Ανθυπολοχαγός, αξιωματικός εφοδιασμού
Νικολάου Δημήτριος	Λοχίας πεζικού
Νισβάζος Θωμάς	Στρατιώτης, από την Αθήνα. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Ντέντες Κωνσταντίνος	Στρατιώτης από τα Μέγαρα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ντελτάρης Δημήτριος	Στρατιώτης από την Αθήνα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Ξηρός Χρήστος	Στρατιώτης από το Αίγιο.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Οικονόμου Διονύσιος	Λοχίας από την Αίγινα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Οικονόμου Κωνσταντίνος	Υποδεκανέας από τη Νάξο.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Οικονόμου Παναγιώτης	Λοχίας πεζικού
Παιδώλης Χρήστος	Στρατιώτης από τη Χασιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παντελιός Γ.	Στρατιώτης. Τραυματίστηκε στην απόβαση στο Κοντάρι
Παντελάκος Γεώργιος	Στρατιώτης από τη Λακωνία. Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Πανουτσόπουλος Αθανάσιος	Λοχαγός, διοικητής 1ου λόχου 7ου Σ.Π.
Παπαβασιλείου	Πλωτάρχης, κυβερνήτης του "Μυκάλη"
Παπαγεωργίου Ανδρέας
Παπαγεωργίου Ευάγγελος	Στρατιώτης,από τη Δρυόπη. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Παπαγεωργίου Βασίλειος	Στρατιώτης από το Φανάρι Θεσσαλίας. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παπαγιάννης Θεμιστοκλής	Λοχίας πεζικού
Παπαγιάννης Λάμπρου	Στρατιώτης από τη Σίφνο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παπαδάκης
Παπαδημητρίου Αντώνιος	Στρατιώτης. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παπαδημητρίου Γεώργιος	Λοχίας πεζικού
Παπαδημητρίου Δημήτριος	Λοχαγός, διοικητής τάγματος. Υπέγραψε εκ μέρους του ελληνικού σταρτού κατοχής το πρωτόκολλο παράδοσης του τουρκικού στρατού.
Παπάζος Λάζαρος	Στρατιώτης από τη Σέριφο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παπακυριαζής Γεώργιος	Λοχαγός, διοικητής 1ου τάγματος του 7ου Σ.Π, δυνάμεως 25 αξιωματικών και 850 οπλιτών
Παπακωνσταντίνου Κων/νος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Παπαναστασίου Νεόφυτος	Αρχιμανδρίτης του στρατού. Επικεφαλής εθελοντικού σώματος νοτιοχώρων.
Παπανικολάου Δημήτριος	Στρατιώτης από Σοφικό Κορινθίας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Παπαρρόδου Κωνσταντίνος	Αντισυνταγματάρχης, γενικός διοικητής των προφυλακών Αγίου Γεωργίου, Δαφνώνα, Παφιλίδος και Λιθίου
Παπαχρυσάνθου Π.	Στρατιώτης από τα Μαζέϊκα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Πατησιώτης Εμμανούλ	Στρατιώτης από την Αμοργό. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Παρασκευάς Ηλίας	Στρατιώτης από την Κόρινθο. Θυσιάστηκε στη μάχη των Καρυών
Πασαίος ή Χαρβάτης
Παστρικάκης Ιωάννης	Δόκιμος αρχικεκελευστής, 3ετής μαθητής της Σχολής Δοκίμων από την Κρήτη. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Παυλόπουλος Δημήτριος	Ταγματάρχης, διοικητής 2ου τάγματος του 19ου Σ.Π
Πέμμας Ιωάννης	Ιατρός, επιτελικό στέλεχος του διοικητή στρατού κατοχής Ν. Δελαγραμμάτικα
Πετρίτης	Δίοπος πεζοναύτης. Μαχητής στο ύψωμα Σελλάδα
Πετρής Νικόλαος	Πεζοναύτης από το Βόλο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Πατόκος Ιωάννης	Στρατιώτης από τον Άγιο Γεώργιο Κορινθίας. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Πετυχάκης Ιωάννης	Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Πιπιλής Σπυρίδων	Στρατιώτης από τα Μέγαρα. Θυσιάστηκε στη μάχη των Καρυών
Πλαβούτος Δημήτριος	Στρατιώτης από τη Χασιά Φυλής. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Πλάτας Αναστάσιος	Στρατιώτης. Τραυματίστηκε στη μάχη του Λιθίου
Πλαστήρας	Λοχίας. Έδρασε στην περιοχή της Συκιάδας
Ποθητός Εμμανουήλ	Στρατιώτης από τη Λακωνία Θυσιάστηκε στην απόβαση στο Κοντάρι.
Πολίτης Αναστάσιος	Στρατιώτης από την Κέα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Πολίτης Ιωάννης	Πεζοναύτης από τα Βάτικα Λακωνίας. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Πολίτης Κωνσταντίνος	Υποδεκανέας από τη Νάξο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Πραντούνας Μιχαήλ	Λοχαγός, διοικητής 11ου λόχου 7ου συντάγματος
Πολύκαρπος Ιωάννης	Στρατιώτης από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Πράσσος Νικόλαος	Στρατιώτης από την Αμοργό. Τραυματίστηκε στη Μάχη του Αίπους
Πρίντεζης Παντελής	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ράτσας Κωνσταντίνος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ρεβίθης Χρήστος	Λοχίας πεζικού
Ρουγκέρης Αναστάσιος	Πεζοναύτης από την Κέρκυρα
Ρίτσος Νικόλαος	Ανθυποπλοίαρχος από τον Πειραιά. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Ρόζης Χρήστος	Στρατιώτης από την Αττική.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ρούσης Δημήτριος	Στρατιώτης. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Σάββας Ιωάννης	Λοχίας πεζικού
Σακτούρης Κ	Κυβερνήτης κανονιοφόρου Δ, ,έφεδρος
Σαμαρτζής Δημήτριος	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Σαμπάνης Γεώργιος	Πεζοναύτης από τον Πόρο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σαρδέλης Κων/νος	Στρατιώτης από τη Χασιά.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σιγάλας Γεώργιος	Στρατιώτης από την Ανάφη. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Σιδέρης Δημήτριος	Στρατιώτης από το Κρυεκούκι. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Σκαλτσογιάννης Ιωάννης	Ανθυπολοχαγός, αξιωματικός 34 λόχου ευζώνων
Σκανδάλης Οδυσσέας	Πεζοναύτης από την Άνδρο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σκαρίδης Βασίλειος	Στρατιώτης από το Φανάρι Θεσσαλίας. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σκιαδάς Ζαχαρίας	Στρατιώτης από την Πάρο. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σκλάβενας Ιωάννης	Στρατιώτης από τη Σέριφο.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σκληθριώτης Άγγελος	Πεζοναύτης από την Ύδρα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σκόνδρας Αθανάσιος	Λοχίας πεζικού
Σιγαλός Νικόλαος	Στρατιώτης από την Αθήνα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σοφιανός Γεώργιος	Στρατιώτης από τον Άσσο Κορίνθου. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Σταθάκης Λεωνίδας	Στρατιώτης από την Κρήτη. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Στάθης Ιωάννης	Στρατιώτης από την Κορώνη. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Στάμου Χρ.	Στρατιώτης από την Κρωπία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Σταύρος Εμμανουήλ	Στρατιώτης από την Ύδρα. Τραυματίστηκε στη μάχη στο Λιθί
Στέφος	Υπολοχαγός, διοικητής λυόμενης ορειβατικής πυροβολαρχίας συστήματος Κρούπ
Στάϊκος Βασίλειος	Δεκανέας από την Αθήνα. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Σταρίδας Ιωάννης	Ανθυπασπιστής, επικεφαλής εθελοντικού σώματος Καρδαμύλων
Στεφάνου Σπυρίδων	Δεκανέας από την Αθήνα. Τραυματίστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι
Στειγάκης Κωνσταντίνος	Στρατιώτης από την Κρήτη. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Συνοδινός Δημήτριος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Στυλιανομανωλάκης Ανδρέας
Στυλιανόπουλος Γεώργιος	Υπολοχαγός, διοικητής 14ου λόχου 7ου Σ.Π.
Σχίζας Δημήτριος	Επιλοχίας πεζικού
Σωτηριάδης Ηρακλής	Πεζοναύτης από τον Πειραιά. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Ταβλάς Παναγιώτης	Στρατιώτης από το Αίγιο.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Τζαβέλλας Λάμπρος	Ανθυπολοχαγός, αξιωματικός 34ου λόχου ευζώνων. Πήρε μέρος στην κατάληψη του Αίπους
Τζανάτος Ιωάννης	Πεζοναύτης από την Ιθάκη. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Τσαγκαράκης Γεώργιος	Στρατιώτης από την Κορινθία.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Τσακανιάτης Παναγιώτης	Στρατιώτης από την Αθήνα. Τραυματίστηκε σε μάχη στην περιοχή των Καρυών
Τσιγκούνης Αλέξ.	Λοχίας πεζικού
Τούλτσας Δημήτριος	Πεζοναύτης από τη Χαλκίδα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Τουμπανιάρης Νικόλαος	Στρατιώτης από την Τραγέα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Τριβέλης Κων/νος	Στρατιώτης. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Τρύφος Στέφανος	Ανθυπολοχαγός. Αντιπρόσωπος του στρατού στις διαπραγματεύσεις παράδοσης της Χίου, επιτελικός αξ/κός 2ου τάγματος 1ου Σ.Π
Τσαβάρας Αθανάσιος	Στρατιώτης το Βέλο Κορίνθου. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Τσερώνης Ανδρέας	Ανθυπολοχαγός, τάγματος Μανουσάκη
Τσίνης Μιχ.χ	Επιλοχίας πεζικού
Τσιρτσίρης Ιωάννης	Λοχίας πεζικού
Τσουκαλάς Λυκούργος	Πλωτάρχης, κυβερνήτης του "Μακεδονία"
Τσώκος Νικόλαος	Στρατιώτης από την Ελευσίνα. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Τσουρντός Αλέξανδρος	Στρατιώτης από τη Λακωνία.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Φαληρέας Γρηγόριος	Υπολοχαγός
Φουντής Ηλίας	Στρατιώτης από την Ίο. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Φόρος Ανδρέας	Έφεδρος ανθυπολοχαγός
Φραγκιάς Γρηγόριος	Πεζοναύτης από τις Σπέτσες. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Φωκάς Γεώργιος	Ανθυπασπιστής
Φωστέρης Μιχαήλ	Στρατιώτης από τη Σύρο. Τραυματίστηκε στη μάχη των Καρυών
Χαλκιάς Ιωάννης	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χαμηλοθώρης Σταύρος	Στρατιώτης από τη Νάξο. Θυσιάστηκε στη μάχη των Καρυών
Χανιώτης Γεώργιος	Στρατιώτης από την Πάρο. Θυσιάστηκε στη μάχη του Αίπους
Χανιώτης Δημήτριος	Στρατιώτης από την Πάρο.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χατζάκης Γεώργιος	Λοχίας πεζικού
Χασιώτης Αργύριος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χασιώτης Νικόλαος	Στρατιώτης από την Κρωπία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χερουβείμ Νικόλαος	Στρατιώτης από τη Νάουσα. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χαρούτζος Ιωάννης	Πεζοναύτης από τις Σπέτσες. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χούντας Ιωάννης	Στρατιώτης από την Κρωπία. Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χατζηκυριάκος	Υποπλοίαρχος (κατόπιν Ναύαρχος), επικεφαλής αγήματος διαπραγματεύσεων.
Χριστόπουλος Αλέξιος	Στρατιώτης.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους
Χριστοδούλου Βασίλειος	Ανθυπασπιστής
Χριστοφίδης Ιωάννης	Στρατιώτης από την Αθήνα.Τραυματίστηκε στη μάχη του Αίπους αλλά δεν δέχθηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Χρύσης Κλέαρχος
Χρυσολωράς Ιωάννης	Στρατιώτης από την Αθήνα. Θυσιάστηκε κατά την απόβαση στο Κοντάρι.
Χωρέμης Ι. Γεώργιος	Εθελοντής δεκανέας μηχανικού

https://aipos.wikispaces.com/%CE%9F%CE%B9+%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΤΥΧΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ"