Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Greek Phrases/Proverbs


Contents

Αα

(h)a


The School of Athens. Fresco by Raphael (1510–1511)
ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω
Ageōmétrētos mēdeìs eisítō.
"Let no one untrained in geometry enter."
Motto over the entrance to Plato's Academy (quoted in Elias' commentary on Aristotle's Categories).

Aristotle, marble copy of Lysippus
ἀεὶ Λιβύη φέρει τι κακόν / καινόν
Aeì Libýē phérei ti kakón / kainón.
"Libya always bears something evil / new", Aristotle, Historia Animalium.
Compare Latin Ex Africa semper aliquid novi "From Africa always something new", Pliny.

Ἀεὶ κολοιὸς παρὰ κολοιῷ ἱζάνει
ἀεὶ κολοιὸς παρὰ κολοιῷ ἱζάνει
Aeì koloiòs parà koloiôi hizánei.
"A jackdaw is always found near a jackdaw"
Similar to English "birds of a feather flock together."

Papyrus, dated 75–125 A.D. describing one of the oldest diagrams of Euclid's Elements
ἀεὶ ὁ θεὸς γεωμετρεῖ
Aei ho theos geōmetrei.
"God always geometrizes", Plato
Plutarch elaborated on this phrase in his essay Πῶς Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεί γεωμετρεῖν "What is Plato’s meaning when he says that god always applies geometry".[1] Based on the above phrase of Plato, a present day mnemonic for π (pi) was derived:
ἀεὶ ὁ θεὸς ὁ μέγας γεωμετρεῖ τὸ σύμπαν
Aeì ho theòs ho mégas geōmetreî tò sýmpan.
"Always the great God applies geometry to everything"
π = 3.1415926...
ἀεὶ
θεὸς
μέγας
γεωμετρεῖ
τὸ
σύμπαν
3 letters
1 letter
4 letters
1 letter
5 letters
9 letters
2 letters
6 letters
ἀετοῦ γῆρας, κορυδοῦ νεότης
Aetoû gêras, korydoû neótēs.
"An eagle's old age (is worth) a sparrow's youth".

Aἰὲν ἀριστεύειν motto, Depicted on engraving at the Boston College
ἀἰὲν ἀριστεύειν
aièn aristeúein
Motto of the University of St Andrews (founded 1410), the Edinburgh Academy (founded 1824), and Boston College (founded 1863). The source is the sixth book of Homer's Iliad, (Iliad 6. 208) in a speech Glaucus delivers to Diomedes:
"Hippolocus begat me. I claim to be his son, and he sent me to Troy with strict instructions: Ever to excel, to do better than others, and to bring glory to your forebears, who indeed were very great ... This is my ancestry; this is the blood I am proud to inherit."
ἀνάγκᾳ δ’ οὐδὲ θεοὶ μάχονται
Anánkā(i) d'oudè theoì mákhontai.
"Not even the gods fight necessity" — Simonides, 8, 20.
ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος
Andrôn gàr epiphanôn pâsa gê táphos.
For illustrious men have the whole earth for their tomb. Pericles' Funeral Oration from Thucydides, The Peloponnesian War 2.43.1
ἀνεῤῥίφθω κύβος
Anerríphthō kýbos.
Latin: "The die has been cast"; Greek: "Let the die be cast."
Julius Caesar as reported by Plutarch, when he entered Italy with his army in 49 BC. Translated into Latin by Suetonius as alea iacta est.
ἄνθρωπος μέτρον
Ánthrōpos métron.
"Man [is] the measure [of all things]"
Motto of Protagoras.
ἅπαξ λεγόμενον
"Once said"
A word that only occurs once.
ἀπὸ μηχανῆς Θεός
Apò mēkhanês theós
"God from the machine"
The phrase originates from the way god figures appeared in ancient Greek theaters, held high up by a machine, to solve a problem in the plot.

"Ἀπὸ τοῦ ἡλίου μετάστηθι"Diogenes the Cynic - in a 1763 painting by Jacques Gamelin
ἀπὸ τοῦ ἡλίου μετάστηθι
Apo tou heliou metástēthi
"Stand a little out of my sun"
Legendary reply of Diogenes the Cynic when Alexander the Great asked him if he had any wish he desired to fulfil — version recounted by Plutarch[2]


Entrance of the Pump Room at Bath
ἄριστον μὲν ὕδωρ
Áriston mèn hýdōr.
"Greatest however [is] water" — Pindar, Olymp. 1, 1
Used as the inscription over the Pump Room at Bath.

Ββ

b
βασιλεία τῶν οὐρανῶν
basileía tôn ouranôn
"kingdom of the heavens"
"Heaven" is a foundational theological concept in Christianity and Judaism.
"God's Kingdom" (Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, Basileia tou Theou), or the "Kingdom of [the] Heaven[s]" was the main point of Jesus Christ's preaching on earth. The phrase occurs more than a hundred times in the New Testament.

From a ca 500 BC vase depicting writing with stylus and folding wax tablet
Βελλεροφόντης τὰ γράμματα
Bellerophóntēs tà grámmata
"Bellerophontic letter"
King Proetus dared not to kill a guest, so he sent Bellerophon to King Iobates, his father-in-law, bearing a sealed message in a folded tablet: "Pray remove the bearer from this world: he attempted to violate my wife, your daughter."
βρῶμα θεῶν
brôma theôn
"Food of the gods"
Allegedly said by Nero of the poisoned mushrooms with which his mother Agrippina the Younger murdered Claudius.

Γγ

g
γενηθήτω φῶς.
Genēthḗtō phôs.
Fiat lux.
Translated from Hebrew יְהִי אוֹר (yehiy ʾor) in Genesis. Often used for its metaphorical meaning of dispelling ignorance.

Athenian tetradrachm depicting goddess Athena (obverse) and owl (reverse). In daily use, Athenian drachmas were called glaukai, "owls" [3]
γλαῦκ’ Ἀθήναζε / εἰς Ἀθήνας
Glaûk’ Athḗnaze / eis Athḗnas
"Owls (Athenian drachmas) to Athens" — Aristophanes, The Birds [4]
I.e., coals to Newcastle, ice to the Eskimos.
γνῶθι σεαυτόν.
Gnôthi seautón.
Aphorism inscribed over the entrance to the temple of Apollo at Delphi.

Alexander cuts the Gordian Knot, (Jean-Simon Berthélemy)
Γόρδιος δεσμός
Górdios desmós
The Gordian Knot is a legend associated with Alexander the Great. It is often used as a metaphor for an intractable problem, solved by a bold stroke

Δδ

d

Deimos and Phobos
Δεῖμος καὶ Φόϐος
Δεῖμος καὶ Φόβος
Deîmos kaì Phóbos
"Horror and Fear"
Deimos and Phobos, the moons of Mars, are named after the sons of the Greek god Ares (Roman Mars): Deimos "horror"[5] and Phobos "fear".[6]
διαίρει καὶ βασίλευε
Diaírei kaì basíleue.

ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
διπλοῦν ὁρῶσιν οἱ μαθόντες γράμματα.
Diploûn horôsin hoi mathóntes grámmata.
"Those who know the letters see double."
Attributed to Pythagoras. — Inscription in Edinburgh from 1954: ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω
Dôs moi pā stô, kaì tān gân kīnā́sō.
"Give me somewhere to stand, and I will move the earth".
Attributed to Archimedes.

Εε

(h)e

Eagle carrying a snake in its talons
εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης
Heîs oiōnòs áristos, amýnesthai perì pátrēs
"There is only one omen, to fight for one's country"
Hector to Polydamas when the latter was superstitious about a bird omen. The omen was an eagle that flew with a snake in its talons, still alive and struggling to escape. The snake was twisting itself backwards till it struck the bird on the neck, forcing the eagle to let the snake fall. [7]
ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ
Ek tôn hôn ouk áneu
"Without things which [one can]not [be] without"

Helmet and the skull of an Athenian hoplite uncovered from the tomb at the Battle of Marathon
Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν
Hellnōn promachoûntes Athēnaîoi Marathôni chrysophórōn Mdōn estóresan dýnamin
Fighting in the forefront of the Hellenes, the Athenians at Marathon brought low the Medes' gilded power.
Epigram by Simonides on the tomb of the Athenians who died in the Battle of Marathon.
ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα
Hèn oîda hóti oudèn oîda
ἐπεὶ δ' οὖν πάντες ὅσοι τε περιπολοῦσιν φανερῶς καὶ ὅσοι φαίνονται καθ' ὅσον ἂν ἐθέλωσιν θεοὶ γένεσιν ἔσχον, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ τόδε τὸ πᾶν γεννήσας τάδε
Epeì d' oûn pántes hṓsoi te peripoloûsin phanerôs kaì hṓsoi phaínontai kath' hóson àn ethélōsin theoì génesin éskhon, légei pròs autoùs ho tóde tò pân gennḗsas táde
"When all of them, those gods who appear in their revolutions, as well as those other gods who appear at will had come into being, the creator of the universe addressed them the following" :Plato, Timaios, 41a, on gods and the Creator of the universe.

Archimedes, a medieval portrait
εὕρηκα!
"I have found [it]!"
While Archimedes was taking a bath, he noticed that the level of the water rose as he got in; having suddenly discovered what is today known as Archimedes' Principle, i.e. that the volume of water displaced must be equal to the volume of the part of his body he had submerged. This meant that the volume of irregular objects could be calculated with precision, a previously intractable problem. He was so excited that he ran through the streets naked and still wet from his bath, crying "I have found it!".

Ζζ


370 BC copy of marble statue of Plato
ζῷον δίπουν ἄπτερον
zô(i)on dípoun ápteron
"two-legged featherless animal"
Plato's definition of man,[8] latinized as "Animal bipes implume"
To criticize this definition, Diogenes the Cynic plucked a chicken and brought it into Plato's Academy saying:
οὗτός ἐστιν ὁ Πλάτωνος ἄνθρωπος
oûtós estin o Plátōnos ánthrōpos
"Here is Plato's man."
In response, Plato added to his definition:
πλατυώνυχον
platuṓnychon
"having broad nails" — Diogenes Laertios, Lives of eminent philosophers[9]
ζῷον πολιτικὸν
zô(i)on politikòn
Aristotle, Politics, book 1: ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον
"Man is by nature a political animal", i.e. animal of the polis or social being

Ηη

(h)ē

Maniot flag: Νίκη ἢ Θάνατος - ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς "Victory or Death : Either With Your Shield or On It"
ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς
Ḕ tā̀n ḕ epì tâs
"Either [with] it [your shield], or on it"
Meaning "either you will win the battle, or you will die and then be carried back home on your shield".
It was said by Spartan mothers to their sons before they went out to battle to remind them of their bravery and duty to Sparta and Greece. A hoplite could not escape the field of battle unless he tossed away the heavy and cumbersome shield. Therefore losing one's shield meant desertion. (Plutarch, Moralia, 241)
ἡ φύσις οὐδὲν ποιεῖ ἅλματα.
Hē phýsis oudèn poieî hálmata.
"Nature does not make [sudden] jumps."
A principle of natural philosophies since Aristotle's time, the exact phrase coming from Carl von Linné.
ἦλθον, εἶδον, ἐνίκησα.
Êlthon, eîdon, eníkēsa.
"I came, I saw, I conquered".
With these words, Julius Caesar described his victory against Pharnaces, according to Plutarch.[10]

Θθ

th
θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνή, κακὰ τρία
Thálassa kaì pŷr kaì gynḗ, kakà tría.
"Sea and fire and woman, three evils."

Θάλαττα, θάλαττα — “The Sea! The Sea!“ — painting by Granville Baker
θάλαττα, θάλαττα.
Thálatta, thálatta.
“The Sea! The Sea!“
Thalatta! Thalatta! from Xenophon's Anabasis. It was the shouting of joy when the roaming 10,000 Greeks saw Euxeinos Pontos (the Black Sea) from Mount Theches (Θήχης) in Armenia after participating in Cyrus the Younger's failed march against Persian Empire in the year 401 BC.
θάνατος οὐδὲν διαφέρει τοῦ ζῆν.
Thánatos oudèn diaférei tou zên.
"Death is no different than life."
Thales' philosophical view to the eternal philosophical question about life and death.[11]
θέρος, τρύγος, πόλεμος.
Théros, trýgos, pólemos.
“Summer, harvest, war.“

Ιι

(h)i
ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν.
Iatré, therápeuson seautón.
"Physician, take care of yourself!"
An injunction urging physicians to care for and heal themselves first before dealing with patients. It was made famous in the Latin translation of the Bible, the Vulgate. The proverb was quoted by Jesus, recorded in the Gospel of Luke chapter 4:23. Luke the Evangelist was himself a physician.

ΙΧΘΥΣ: Ἰησοῦς Χριστὸς Θεοῦ Υἱὸς Σωτήρ
Ἰησοῦς Χριστὸς Θεοῦ Υἱὸς Σωτήρ
Iēsoûs Khristòs Theoû Hyiòs Sōtḗr
"Jesus Christ, Son of God, Saviour." As an acronym: ΙΧΘΥΣ (Ichthys) — "fish".
ἰσχύς μου ἡ ἀγάπη τοῦ λαοῦ.
Ischýs mou hē agápē toû laoû.
"The people's love [is] my strength.“
Motto of the Royal House of Glücksburg.

Κκ

k, c
καὶ σὺ τέκνον;
Kaì sỳ téknon;
"And thou, my child?" or "Even you, my child?"
On March 15, 44 BC, Julius Caesar was attacked by a group of senators, including Marcus Junius Brutus, a senator and Caesar's adopted son. Caesar initially resisted his attackers, but when he saw Brutus, he supposedly spoke those words and resigned himself to his fate. It is almost certain that Caesar did not actually say these exact words. Ancient sources report that he either died wordlessly or spoke in Greek (Suetonius, De Vita Caesarum, LXXXII [1]). The Latin version was made famous by William Shakespeare, who used it in his play, Julius Caesar (act 3, scene 1,85).
κακοῦ κόρακος κακὸν ὠόν
Kakoû kórakos kakòn ōón.
"From a bad crow, a bad egg"
I.e. like father, like son.
κακὸς ἀνὴρ μακρόβιος
Kakòs anḕr makróbios
"A bad man lives long"

"Kallístēi" inscription in the Euboean alphabet
καλλίστῃ
Kallístēi
"For the prettiest one", "To the most beautiful"
From the myth of the Golden Apple of Discord.

Diagoras of Rhodes carried in the stadium by his two sons
κάτθανε, Διαγόρα, οὐ καὶ ἐς Ὄλυμπον ἀναβήσῃ
Kátthane, Diagóra, ou kaì es Ólympon anabḗsē.
"Die, Diagoras — you will certainly not ascend Olympus."
A Spartan spectator to Diagoras of Rhodes, a former Olympic champion himself, during the 79th Olympiad, when his two sons became Olympic champions and carried him around the stadium on their shoulders.
Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται
Krêtes aeì pseûstai
"Cretans always lie" — One of the earliest logical paradoxes attributed to Epimenides of Knossos known as the Epimenides paradox. As Epimenides is a Cretan himself, it leads to the conclusion that the above statement is not true, hence the paradox.
κτῆμα ἐς ἀεί
ktêma es aeí
"possession for eternity" (Thucydides)
Κύριε ἐλέησον
Kýrie eléēson or Kírie eléison.
"Lord have mercy" — a very common phrase in Greek Orthodox liturgies, and also used in Greek in the Roman Catholic Mass.

Λλ

l
λάθε βιώσας
Láthe biṓsas
"Live hidden"
An Epicurean phrase, because of his belief that politics troubles men and doesn't allow them to reach inner peace. So Epicurus suggested that everybody should live "Hidden" far from cities, not even considering a political career. Cicero criticized this idea because, as a stoic, he had a completely different opinion of politics, but the sentiment is echoed by Ovid's statement bene qui latuit bene vixit ("he has lived well who has stayed well hidden", Tristia 3.4.25). Plutarch elaborated in his essay Is the Saying "Live in Obscurity" Right? (Εί καλῶς είρηται το λάθε βιώσας) 1128c.
λέγειν τὰ λεγόμενα
Légein tà legómena
Prodenda, quia prodita or Relata refero
"I tell as I was told" or "I report reports"
From Herodotus (7,52 etc.):
Ἐγὼ δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω.
And I must tell what I am told, since I don't have to be persuaded completely.

Μμ

m
μὴ γένοιτο.
Mḕ génoito.
"Let it not be!" / "Heaven forbid!"
Phrase used by St Paul.
μέτρον ἄριστον.
métron áriston
"Moderation is best"
On occasions where neither too much nor too little is a good choice, as when eating or celebrating. Cleobulus, according to Diogenes Laertius.[12]

Archimedes: Μὴ μοῦ τοὺς κύκλους τάραττε
Mḕ moû toùs kúklous táratte.
"Do not disturb my circles."
The last words attributed to Archimedes. During the raid of Syracuse by the Romans, Archimedes was busy drawing circles. He was eventually attacked and killed by a Roman soldier.
μὴ χεῖρον βέλτιστον.
Mḕ kheíron béltiston.
"The least bad [choice] is the best."
When there is no good option, one should pick the one that does the least harm.
μηδὲν ἄγαν.
Mēdèn ágan.
"Nothing in excess"
Inscription from the temple of Apollo at Delphi
μῆλον της Ἔριδος.
Mêlon tês Éridos.
"Apple of Discord"
goddess Eris tossed the Apple of Discord "to the fairest". Paris was the judge of the prettiest one.
μηκέτι ὑδροπότει, αλλ' οἴνῳ ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόμαχόν σου καὶ τὰς πυκνάς σου ασθενείας.
Mēkéti hydropótei, all' oínōi olígō(i) khrô dià tòn stómakhón sou kaì tàs pyknás sou astheneías.
Stop drinking only water, but take a little wine for your stomach and your frequent illnesses.
From the I Timothy 5:23


The words (ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ) as they are inscribed on the marble of the modern era monument at Thermopylae.
μολὼν λαβέ!
"Come take [them]!"
King Leonidas of Sparta, in response to King Xerxes of Persia's demand that the Greek army lay down their arms before the Battle of Thermopylae.[13]
μυστήριον τῆς πίστεως
mystḗrion tês písteōs
"mystery of faith"
Latinized as Mysterium Fidei is a Christian theological term. It means that believing has an unexplainable way of changing one's life. The phrase appears in the Roman Rite without indicating a specific mystery as the word mystery in that phrase has a more general meaning.

Νν

n
ναὶ ναί, οὒ οὔ·
Naì naí, où oú;
"Yes yes, no no."
“33 Again, you have heard that it was said to the people long ago, ‘Do not break your oath, but keep the oaths you have made to the Lord.’ 34 But I tell you, Do not swear at all: either by heaven, for it is God’s throne; 35 or by the earth, for it is his footstool; or by Jerusalem, for it is the city of the Great King. 36 And do not swear by your head, for you cannot make even one hair white or black. 37 Simply let your ‘Yes’ be ‘Yes,’ and your ‘No,’ ‘No’; anything beyond this comes from the evil one."

Painting of Pheidippides as he gave word of the Greek victory over Persia at the Battle of Marathon to the people of Athens.
Luc-Olivier Merson, 1869
νενικήκαμεν.
Nenikḗkamen.
"We have won."
The traditional story relates that the Athenian herald Pheidippides ran the 40 km (25 miles) from the battlefield near the town of Marathon to Athens to announce the Greek victory over Persia in the Battle of Marathon (490 BC) with the word 'We have won') and collapsed and died on the spot because of exhaustion.
νίψον ἀνομήματα μὴ μόναν ὄψιν
"Wash the sins not only the face"
A palindromic inscription attributed to Gregory of Nazianzus,[14] inscribed in Hagia Sophia and on many church fonts. In the Greek alphabet, the /ps/ sound is rendered by the single letter ψ (psi).
νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ
Noûs hugiḕs en sṓmati hugieî.
"Healthy mind in healthy body."
A healthy body can sustain a healthy mind.

Ξξ

x

ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις.
Xénos ṑn akoloúthei toîs epikhōríois nómois.
"As a foreigner, follow the laws of that country."
Loosely, "Do in Rome as Rome does." Quotation from the works of Menander.
ξύλινον τεῖχος
xýlinon teîkhos
"wooden defensive wall"

Οο

(h)o

οἶνοψ πόντος — wine dark sea
οἶνοψ πόντος
oînops póntos
"Wine dark sea"
A common Homeric epithet of the sea, on which many articles have been written.
ὅπερ ἔδει δεῖξαι (ΟΕΔ)
Hóper édei deîxai. (abbreviated as OED)
"what was required to be proved"
Used by early mathematicians including Euclid (Elements, 1.4), Aristotle (APo.90b34) and Archimedes, written at the end of a mathematical proof or philosophical argument, to signify the proof as complete. Later it was latinized as "QED" or the Halmos tombstone box symbol.
οὔ με πείσεις, κἂν με πείσῃς
Oú me peíseis, kàn me peísēis
"You will not convince me even if you do convince me"

Odysseus, 2nd century BC statue
οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ
Ou phrontìs Hippokleídē(i).
"Hippocleides doesn't care."
From a story in Herodotus (6.129), in which Hippocleides loses the chance to marry Cleisthenes' daughter after getting drunk and dancing on his head. Herodotus says the phrase was a common expression in his own day.
Οὖτις ἐμοὶ γ' ὄνομα
Oûtis emoì g' ónoma.
"My name is Nobody".
Odysseus to Polyphemus when asked what his name was. (Homer, Odyssey, ix, 366).

Ππ

p

Kotinos, the prize for the winner at the Ancient Olympic Games.
παπαί, Μαρδόνιε, κοίους ἐπ' ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς.
Papaí, Mardónie, koíous ep' ándras ḗgages makhēsoménous hēméas, hoì ou perì khrēmátōn tòn agôna poieûntai allà perì aretês.
"Good heavens! Mardonius, what kind of men have brought us to fight against? Men who do not compete for possessions, but for honour."
Spontaneous response of Tigranes, a Persian general (who seemed to be speaking Greek), while Xerxes was interrogating some Arcadians after the Battle of Thermopylae. Xerxes asked why there were so few Greek men defending the Thermopylae. The answer was "All the other men are participating in the Olympic Games". And when asked "What is the prize for the winner?", "An olive-wreath" came the answer. — Herodotus, The Histories[15]
πάθει μάθος
páthei máthos
"(there is) learning in suffering/experience"
Aeschylus, Agamemnon - I also like the variant πάθος μάθος "suffering is learning/learning is suffering."
πέμπε δέ μιν Λυκίηνδε, πόρεν δ' ὅ γε σήματα λυγρὰ
γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά
pémpe dé min Lykíēnde, póren d' hó ge smata lygrà
grápsas en pínaki ptyktô(i) thȳmophthóra pollá
"So he sent him to Lycia, and gave (him) terrible signs/letters
he had engraved these on a folded tablet, they were many and life-destroying."
Homer, Iliad 6.168-9 - This passage shows that Homer actually knew the verb γράφειν (inscribe, later write).[16]
πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη
Pístis, elpís, agápē
"Faith, hope, (and) love." (1 Corinthians, 13, 13.)
πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι
Pólemos pántōn mèn patḗr esti
"War is the father of all" — Heraclitus
πύξ, λάξ, δάξ
pýx, láx, dáx
"With fists, kicks, and bites"
Πύξ: πυγμή = fist, Λάξ: λάκτισμα = kick, Δάξ: δαγκωματια = bite
Epigram describing how laypersons were chased away from the Eleusinian Mysteries.

Ρρ

rh

Rosy-fingered dawn
ῥοδοδάκτυλος Ἠώς
Rhododáktylos Ēṓs
"Rosy-fingered Dawn."
This phrase occurs frequently in the Homeric poems referring to Eos, the Titanic goddess of the dawn. Eos opened the gates of heaven so that Helios could ride his chariot across the sky every day.

Σσ

s
σπεῦδε βραδέως
Speûde bradéōs.
"Hasten slowly" (cf. Latin festina lente), "less haste, more speed".
σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει
Sỳn Athēnâi kaì kheîra kinei.
"Along with Athena, move also your hand" — cf. the English "God helps those who help themselves."

Ττ

t
Tà pánta rheî kaì oudèn ménei. τὰ πάντα ῥεῖ καὶ οὐδὲν μένει.
"Everything flows, nothing stands still."
Heraclitus — Plato, in his dialogue Cratylus, recounts Heraclitus' saying:
τὰ ὄντα ἰέναι τε πάντα καὶ μένειν οὐδέν
Ta ónta iénai te pánta kaì ménein oudèn
"[That] things that exist move and nothing remains still",[17] which he expands:
πάντα χωρεῖ καὶ οὐδὲν μένει καὶ δὶς ἐς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἂν ἐμβαίης
Pánta chōreî kaì oudèn ménei kaì dìs es tòn autòn potamòn ouk àn embaíēs
"All things move and nothing remains still, and you cannot step twice into the same stream".[18]
τάδ᾽ ἐστὶ Πελοπόννησος, οὐκ Ἰωνία.
Tád' estì Pelopónnēsos, ouk Iōnía.
"Here is Peloponnesus, not Ionia" — Inscription written on a pillar erected by Theseus on the Isthmus of Corinth facing towards the West, i.e. towards the Peloponnese.[19]
τάδ᾽ οὐχὶ Πελοπόννησος, ἀλλ᾽ Ἰωνία.
Tád' oukhì Pelopónnēsos, all' Iōnía.
"Here is not Peloponnesus, but Ionia" — inscription as per above, but towards East, i.e. towards Attica.


τὴν δέ μεγάλην ἤπειρον, ὑφ' ἧς ἡ μεγάλη περιέχεται κύκλῳ θάλαττα, τῶν μὲν ἂλλων ἔλαττον ἀπέχει, τῆς δ' Ὠγυγίας περὶ πεντακισχιλίους σταδίους.
Tḕn dè megáalēn ḗpeiron hyph' hês hē megálē periékhetai kýklō thálatta, tôn mèn állōn élatton apékhei, tês d' Ōgygíās perì pentakiskhilíous stadíous.
"The great continent, by which the great sea is surrounded on all sides, lies less distant from the others, but about five thousand stadia from Ogygia." Plutarch on the great continent west of the Atlantic Ocean (From: “On the Face in the Moon”, 941 B)

Bust of Thales, one of the seven Sages of Greece
τί δύσκολον; Τὸ ἐαυτὸν γνῶναι.
Tí dýskolon? Tò eautòn gnônai.
"What is hard? To know thyself." — attributed (among other sages) to Thales, according to Pausanias [20]


Oedipus and the sphinx. On an Attic red-figure kylix
τί ἐστιν ὃ μίαν ἔχον φωνὴν τετράπουν καὶ δίπουν καὶ τρίπουν γίνεται;
Ti estin ho mian ekhon phōnēn tetrapoun kai dipoun kai tripoun ginetai?
"What is that which has one voice and yet becomes four-footed and two-footed and three-footed?." — The famous riddle of the Sphinx. Oedipus solved the riddle correctly by answering: “Man: as an infant, he crawls on fours; as an adult, he walks on two legs and; in old age, he uses a walking stick”.[21] In allegorical terms it also describes the development of man: from a primitive state (four-footed animal), to self-sustained (two-footed) and finally to stable and mature (see also tripod).
τί εὔκολον; Τὸ ἄλλῳ ὑποτίθεσθαι.
Tí eúkolon? Tò állō hypotíthesthai.
"What is easy? To advise another." — Thales
τί καινὸν εἴη τεθεαμένος; Γέροντα τύραννον.
Tí kainón eiē tetheaménos? Géronta túrannon.
"What is the strangest thing to see? "An aged tyrant." — Thales
τί κοινότατον; Ἐλπίς. Καὶ γὰρ οἷς ἄλλο μηδέν, αὔτη παρέστη.
Tí koinótaton? Elpís. Kaì gàr hoîs állo mēdén, aútē paréstē.
"What is quite common? Hope. "When all is gone, there is still hope". Literally: "Because even to those who have nothing else, it is still nearby." — Thales
τί τάχιστον; Νοῦς. Διὰ παντὸς γὰρ τρέχει.
Tí tákhiston? Noûs. Dià pantòs gàr trékhei.
"What is the fastest? The mind. It travels through everything." — Thales
τί πρότερον γεγόνοι, νὺξ ἢ ἡμέρα; "νύξ, μιᾷ ἡμέρᾳ πρότερον.
Tí pròteron gegònoi, núx ē ēméra? núx, miâi hēméra pròteron.
"Which is older, day or night? "Night is the older, by one day." — Thales
τὸ γὰρ ἡδύ, ἐὰν πολύ, οὐ τί γε ἡδύ.
Tò gàr hēdý, eàn polý, ou tí ge hēdý.
"A sweet thing tasted too often is no longer sweet."
τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ.
Tò dìs examarteîn ouk andròs sophoû.
"To commit the same sin twice [is] not [a sign] of a wise man."
τὸ πεπρωμένον φυγεῖν ἀδύνατον.
Tò peprōménon phygeîn adýnaton.
"It's impossible to escape from what is destined."

Υυ

(h)y
υἱὸς μονογενὴς
hyiòs monogenḕs
"only-begotten son"
Unigenitus (named for its Latin opening words Unigenitus dei filius, or "Only-begotten son of God") is an apostolic constitution in the form of a papal bull promulgated by Pope Clement XI in 1713.
ὕστερον πρότερον
"the latter one first"
Rhetorical device in which the most important action is placed first, even though it happens after the other action. The standard example comes from the Aeneid of Virgil (2.353):
Moriamur, et in media arma ruamus "Let us die, and charge into the thick of the fight".

Φφ

ph

Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας — Maquette Trojan Horse, used in Troy film, a gift from Brad Pitt to the Turkish town Canakkale.
φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας
Phoboû toùs Danaoùs kaì dôra phérontas.
"Fear the Danaans (Greeks), even when bearing gifts."
King Priam decides to take the abandoned by the Danaans Trojan Horse into the walls of Troy. In an effort to stop him, Laocoön the priest of Poseidon warns of the plot using according to Virgil, the well known verses from the Aeneid reading (Quidquid id est) timeo Danaos et dona ferentīs. But two sea serpents sent by Athena strangle Laocoön and his sons. Thus, the Trojan Horse is brought into the city and Troy is sacked.
An expression to urge cautiousness when an enemy acts as a friend. — Literally: don't "swallow the bait".[22]
Φοινικήϊα γράμματα
Phoinikḗia grámmata
"Phoenician letters"
The Phoenician prince Cadmus was generally accredited by Greeks like Herodotus[23] with the introduction of the Phoenician alphabet several centuries before the Trojan war, around 2000 BC.[24]

Χχ

kh, ch
χαῖρε, αὐτοκράτορ· οἱ ἀπολούμενοί σε ἀσπαζόμεθα
Khaîre, autokrátor: hoi apoloúmenoí se aspazómetha.
"Hail, Emperor: we who are about to perish salute you."
The first literary attestation of the Latin is in Suetonius, De Vita Caesarum, 5 (Divus Claudius), 21, 6,
χαλεπὰ τὰ καλά
Khalepá tà kalá
"The good/beautiful things [are] difficult [to attain]."
"Naught without labor."
Cf. Plato, Republic 4, 435c.

Ψψ

ps

The Ancient Library of Alexandria.
ψυχῆς ἰατρεῖον
psykhês iatreîon.
"hospital of the soul"
The Library of Alexandria, also known as the Great Library in Alexandria, Egypt, was once the largest library in the world.
A story concerns how its collection grew so large: by decree of Ptolemy III of Egypt, all visitors to the city were required to surrender any form of written media in any language in their possession which were listed under the heading "books of the ships". These writings were then swiftly copied by official scribes. Sometimes the copies were so precise that the originals were put into the library and the copies were delivered to the unsuspecting previous owners. This process also helped to create a reservoir of books in the relatively new city.
The phrase is used in reverse as ἰατρεῖον ψυχῆς as a motto for Carolina Rediviva, a university library in Uppsala, and is echoed in the motto of the American Philological Association, "ψυχῆς ἰατρὸς τὰ γράμματα" ("literature is the soul's physician").

Ωω

(h)ō

Epitaph at the Thermopylae
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε / κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Ô xeîn’, angéllein Lakedaimoníois hóti tê(i)de / keímetha toîs keínōn rhē’masi peithómenoi.
"Stranger, tell the Spartans that here we lie, obedient to their laws."
Epigram , a single elegiac couplet by Simonides on the dead of Thermopylae.
ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκε μῦν.
Ṓdinen óros kaì éteke mŷn.
A mountain had labour pains and a mouse was born
Horace wrote Parturient montes, nascetur ridiculus mus;[25] "the mountains will labour, a ridiculous mouse will be born."
Horace here meant to poke fun at heroic labours producing meager results; his line is also an allusion to one of Aesop's fables, The Mountain in Labour. The title to Shakespeare's play, Much Ado about Nothing, expresses a similar sentiment.
ὡς ἐν ἄλλῳ κόσμῳ
hōs en állō(i) kósmō(i)
as if in another world
Proverb quoted by Desiderius Erasmus in his Adagia.

Notes

1. ^ (Symposiacs Problem VIII, 2)
2. ^ Plutarch, Alexander, 14.3
4. ^ Aristophanes, The Birds, 302
5. ^ δειμός. Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek-English Lexicon at Perseus Project
6. ^ φόβος in Liddell and Scott
8. ^ Plato, Statesman 266e
9. ^ Diogenes Laertios, Lives of eminent philosophers Chapter 2.40
10. ^ Plutarch, Caesar Plut. Caes. 50.2
11. ^ Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers Θαλῆς
12. ^ Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers Κλεόβουλος.
13. ^ Plutarch, Apophthegmata Laconica, 51.11
14. ^ Alex Preminger, Terry V.F. Brogan, and Frank J. Warnke, The New Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics, 3rd ed., Princeton University Press, 1993, ISBN 0-691-02123-6, p. 874.
15. ^ Herodotus, The Histories, Hdt. 8.26
16. ^ Σήματα λυγρὰ γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ Hom. Il. 6.156
17. ^ Plato, Cratylus, Plat. Crat. 401d
18. ^ Plato, Cratylus Plat. Crat. 402a
19. ^ Plutarch, Parallel Lives , Theseus, Plut. Thes. 25
20. ^ Pausanias, Description of Greece, Paus. 10.24
22. ^ Meaning, "do not completely accept something, especially an offer that is a trick or way of getting something from you. See also Definition of swallow the bait
23. ^ Herodotus, Histories, Book V, 58.
24. ^ Herodotus. Histories, Book II, 2.145
25. ^ Horace, Ars Poetica, l. 139






ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Greek Phrases/Proverbs"

Το λίθινο χέρι

Του Αθανάσιου Τσακνάκη
.
.

Η κοινωνία είναι προϊόν τής ανθρώπινης συνεργασίας. Εάν συνεργασία είναι η από κοινού παραγωγή έργου, τότε η κοινωνία είναι δημιούργημα των εργαζομένων. Εντός τής κοινωνίας, κάθε εργαζόμενος κατέχει μία θέση, η οποία ονομάζεται «θέση εργασίας». Η κάθε θέση εργασίας δικαιούται να υφίσταται εφόσον ο κάτοχός της παράγει έργο. Εάν δεν παράγεται έργο, τότε η θέση παύει να υφίσταται, επειδή ο κάτοχός της έχει πάψει να είναι εργαζόμενος, ενώ «είναι αναγκαίο να μοχθούν οι άνθρωποι» (Ευριπίδης, «Ιππόλυτος», 207).

Οι εργαζόμενοι αμείβονται επειδή παράγουν έργο μέσω τής θέσης εργασίας που κατέχουν. Εάν πάψουν να παράγουν έργο, δεν δικαιούνται αμοιβή, με εξαίρεση την περίπτωση των κάθε είδους συνταξιούχων. Άρα, κανείς δεν δικαιούται να λαμβάνει αμοιβή επειδή απλά και μόνον κατέχει μία θέση εργασίας, διότι η θέση είναι το μέσον, αλλά όχι ο σκοπός τού εργαζόμενου, ενώ η αμοιβή καταβάλλεται λόγω τής επίτευξης τού σκοπού τής εργασίας. Η λογική, λοιπόν, αποδέχεται δύο σαφείς κανόνες: (1) μία θέση εργασίας υφίσταται μόνον εάν ο κάτοχός της παράγει έργο και (2) η αμοιβή καταβάλλεται στον εργαζόμενο επειδή παράγει έργο. Η νεοελληνική παράνοια, ωστόσο, εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες, έχει υιοθετήσει δύο διαφορετικούς κανόνες: (1) μία θέση εργασίας δύναται να υφίσταται ασχέτως προς το αν ο κάτοχός της παράγει ή δεν παράγει έργο και (2) ο κάτοχος μιάς θέσης εργασίας αμείβεται ακριβώς επειδή κατέχει την συγκεκριμένη θέση.

Οι δύο παρανοϊκοί κανόνες, συνεπικουρούμενοι και από το σχιζοφρενικό σόφισμα τής «μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων», βρίσκουν άμεση εφαρμογή στον δημόσιο τομέα τής Πατρίδας μας. Οι άνευ ουσιαστικού αντικειμένου θέσεις εργασίας είναι πλέον αμέτρητες, ενώ οι κάτοχοί τους αμείβονται επειδή απλά και μόνον τις κατέχουν και όχι επειδή παράγουν κάποιο έργο μέσω αυτών. Προς επίρρωση, μάλιστα, αυτού τού παρασιτισμού, οι εν λόγω αμειβόμενοι και οι επαγγελματίες εργατοπατέρες τους έχουν μετονομάσει αυτή την «κατοχή» σε «κεκτημένο δικαίωμα», έχοντας το απύθμενο θράσος να θεωρούν δικαίωμά τους το να αμείβονται χωρίς να εργάζονται. Εάν, μάλιστα, λάβουμε υπ’ όψιν το γεγονός ότι οι παράσιτοι εξασθενούν οικονομικά το κρατικό ταμείο και εμποδίζουν, με την άσκοπη και ως εκ τούτου ενοχλητική παρουσία τους στον χώρο εργασίας, τους πραγματικά εργαζόμενους δημοσίους υπαλλήλους, τότε θα πρέπει να αντικαταστήσουμε τον όρο «παράνοια» με τον όρο «αυτοκτονική τάση».

Μία ιδιαίτερα προκλητική απόπειρα δικαιολόγησης αυτού τού φαινομένου πηγάζει και συντηρείται από εκείνα τα κέντρα, τα οποία επιθυμούν, προς ίδιον όφελος, να δουν την Πατρίδα μας να καταντά «σοβιετική δημοκρατία», σε μιά εποχή κατά την οποία ο κομμουνισμός, με όσα όργανα βασανισμού τον συνόδευαν κάποτε, όπως η απέραντη γραφειοκρατία, ο αδιάλειπτος κρατικός παρεμβατισμός σε κάθε τομέα τού βίου, η δημοσιοϋπαλληλοποίηση των πάντων, και άλλα δεινά, έχουν καταδικαστεί οριστικά από ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα. Στηριζόμενοι στον παθολογικό, πλέον, συναισθηματισμό των Νεοελλήνων και στην ύπουλα εξαπλωνόμενη ηττοπάθειά τους, οι μελιστάλακτοι ψευδοστοχαστές τού νεοκομμουνισμού, εραστές των σοβιετικών «κολχόζ» και «γκουλάγκ», συμπεραίνουν ανερυθρίαστα ότι «ο κοσμάκης δεν έχει άλλες επιλογές και κοιτάζει να τρυπώσει στο Δημόσιο γιά να σωθεί». Με άλλα λόγια, περισσότερο ξεκάθαρα: «ας κατασκευάσουμε μία πολυάριθμη κοινωνική τάξη δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι θα υποκρίνονται ότι εργάζονται, ενώ το κράτος θα υποκρίνεται ότι τους αμείβει, και ας τους καθίσουμε ως επιστάτες ή δεσμοφύλακες επάνω στην ράχη των κατ’ ουσία εργαζομένων, τους οποίους θα ελέγχουν, θα τιμωρούν, θα φορολογούν και θα βασανίζουν με γραφειοκρατικές μεθόδους, απομυζώντας παράλληλα τον κόπο και τον ιδρώτα τους».

Η σταδιακή απόπειρα εφαρμογής αυτών των καταχθόνιων σχεδίων έχει στεφθεί αρκετές φορές από επιτυχία, αφού «συχνά η ανομία νικά τους νόμους» (Ευριπίδης, «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», 1095), αλλά η φιλελεύθερη ελληνική ιδιοσυγκρασία έχει, προς στιγμήν, κατορθώσει να αποτρέψει την οριστική επιβολή τους, στηριγμένη στις μόνες υγιείς βάσεις τού Ελληνισμού, που είναι η ελεύθερη σκέψη, η ελεύθερη αναζήτηση, η ελεύθερη εργασία και η δημιουργικότατη ιδιωτική πρωτοβουλία. «Αυτόν, που καταπονείται, τον βοηθά και ο Θεός» (Ευριπίδης, Αποσπάσματα). Εξάλλου, η κοινή λογική, που αργά ή γρήγορα θα επανέλθει στυγνή και ανελέητη στην ονειροπόλα καθημερινότητά μας, έχει αποδείξει ότι, εάν σε έναν χώρο εργασίας, όπως το ελληνικό Δημόσιο, στον οποίο κατέχουν θέσεις εργασίας πολύ περισσότεροι από τους αναγκαίους υπαλλήλους, όπως είναι οι εν Ελλάδι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν παράγεται το αναμενόμενο έργο, όπως συμβαίνει στην Πατρίδα μας, η οποία στερείται, μεταξύ πολλών άλλων, αξιοπρεπούς δημόσιας Παιδείας και δημόσιας Υγείας, τότε είναι σαφές ότι ένα μεγάλο μέρος των εν λόγω αμειβομένων δεν είναι εργαζόμενοι, αφού δεν παράγουν έργο αντάξιο τού επικίνδυνα διογκωμένου αριθμού τους. Εξάλλου, «τα ψεύτικα λόγια δεν αποφέρουν καρπούς» (Σοφοκλής, Αποσπάσματα). Σε τι βαθμό αυταπάτης ή υποκρισίας ή πονηρίας θα πρέπει να έχει φτάσει ένας ανθρώπινος νους, ώστε να καταδεχτεί να υποστηρίξει ότι είναι απολύτως λογικό τέσσερις άνθρωποι να μην είναι σε θέση να παράγουν έργο τουλάχιστον ισάξιο προς το έργο που παράγουν αλλού μόνον δύο ή μόνον ένας άνθρωπος; Πώς να δεχτούμε το γεγονός ότι η Πατρίδα μας, η οποία επί δεκαετίες τρέφει εξωφρενικά υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους, δεν έχει ακόμη κατορθώσει να κατασκευάσει μία ταχύτατη, αποτελεσματικότατη και υποδειγματική κρατική μηχανή; Μήπως μας απαντά ο Αισχύλος; «Σεβάσου τής Δικαιοσύνης τον βωμό και μην τον λακτίζεις με άθεο πόδι, γιά χάρη τού κέρδους, επειδή θα επέλθει η ποινή» (Αισχύλος, «Ευμενίδες», 539-541).

Η αλήθεια, την οποία συνηθίζουμε να ονομάζουμε «πικρή» όταν δεν μας αγγίζει, αλλά προσπαθούμε να «γλυκάνουμε» όταν χτυπήσει την εξώθυρά μας, είναι απλή: όταν ο εργαζόμενος πεινά τόσο, όσο και ο μη εργαζόμενος, τότε ο δεύτερος οφείλει είτε να εργαστεί είτε να πεινάσει περισσότερο, γιατί «είναι βαριά η οργή και η κραυγή τού λαού, και πάντοτε εκπληρώνεται η κατάρα των δημοκρατικών» (Αισχύλος, «Αγαμέμνων», 456-457). Εάν ακόμη διαθέτουμε έστω και λίγη από την φρόνηση και την αξιοπρέπεια, που κάποτε διέκριναν τον λαό μας, ας ακούσουμε τον λόγο τού Αριστοτέλη: «Και είναι φυσικό να ίσταται η πόλη πάνω από την οικογένεια ή από τον καθένα μας, γιατί το σύνολο βρίσκεται κατ’ ανάγκη πάνω από το μέρος και, εάν απονεκρωθεί το σύνολο, δεν υφίσταται ούτε πόδι ούτε χέρι, εκτός εάν ως χέρι εννοούμε το λίθινο» (Αριστοτέλης, «Πολιτικά», Α΄ 2).

Αρκετά «λίθινα χέρια» έχουν φυτρώσει στον κορμό τής Πατρίδας μας. Αρκετά «λίθινα χέρια» έχουν αρπάξει το ψωμί από τα ροζιασμένα, μαυρισμένα, κυρτωμένα, ιδρωμένα, σκισμένα, αλλά πάντως σάρκινα και ζωντανά και παραγωγικά χέρια τού Έλληνα εργαζόμενου, και κυρίως τού Έλληνα ιδιώτη. Η σιωπή είναι συνενοχή και «είναι χαρακτηριστικό δούλου να μην λέει κάποιος όσα φρονεί» (Ευριπίδης, «Φοίνισσαι», 392).

Πηγή.

http://eistorias.wordpress.com/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το λίθινο χέρι"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρόσωπα" 4/7/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή "Πρόσωπα"
με τη Δήμητρα Αλεξάκη
Κανάλι 10, 04/07/11


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρόσωπα" 4/7/11"

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα" 4/7/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην ραδιοφωνική εκπομπή της Ουρανίας Πανταζή
"Ταξίδια και οράματα"
Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου
04/07/2011

Πηγή: http://www.lygeros.org/Interviews/radio-syros_20110704.html


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα" 4/7/11"

Οταν ο Αρχιμήδης «έπαιζε» με τα τετράγωνα

Ο Θεός είναι άγνωστο αν έπαιζε ζάρια, ο Αρχιμήδης όμως έπαιζε παιχνίδια! Μαθηματικά βεβαίως! Επιπλέον γνώριζε τα «άπειρα σύνολα» και ήταν ο μόνος που κατέγραψε τους τρόπους επίλυσης των μαθηματικών προβλημάτων, εν αντιθέσει με τους άλλους αρχαίους φιλοσόφους, που παραθέτουν μόνον το αποτέλεσμα αφήνοντας τους σύγχρονους να αναρωτιούνται...



Πρόκειται για τα σημαντικότερα _αν και όχι όλα_ πορίσματα της νέας μελέτης του περίφημου «Παλίμψηστου» του Αρχιμήδη, που αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές για τον μεγάλο μαθηματικό της αρχαιότητας και για πρώτη φορά εκδίδεται τώρα στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Νεφέλη» με επιμέλεια του αν. καθηγητή Ιστορίας των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γιάννη Χριστιανίδη.


«Πώς ένα μεσαιωνικό βιβλίο του 10ου αιώνα ανατρέπει παγιωμένες απόψεις για τα αρχαία ελληνικά μαθηματικά» είναι ο υπότιτλος, που έχει επιλέξει ο κ. Χριστιανίδης για το βιβλίο. Γιατί «Εκατό χρόνια μετά από την πρώτη ανάγνωση του Παλίμψηστου από τον φιλόλογο Γιόχαν Λούντβιχ Χάιμπεργκ, τώρα έρχονται στο φως στοιχεία, που εκείνος δεν είχε κατορθώσει να διαβάσει και επομένως ήταν άγνωστα», όπως λέει ο ίδιος στο «Βήμα».


Ο λόγος είναι, ότι σήμερα προηγμένες τεχνολογικές μέθοδοι επιτρέπουν στους ερευνητές να δουν κυριολεκτικά κάτω και πίσω από τις γραμμές. Διαβάστηκαν έτσι, αράδες που βρίσκονταν ακριβώς στο δίπλωμα του χειρογράφου, στη ράχη του δηλαδή και λέξεις φθαρμένες από το χρόνο. Σ΄ αυτό βοήθησαν πολύ και οι φωτογραφίες του κώδικα, τις οποίες έκανε ο Χάιμπεργκ και σε πολλές περιπτώσεις είναι σε καλύτερη κατάσταση από το ίδιο το χειρόγραφο, το οποίο φυλάχτηκε στη συνέχεια κάτω από άσχημες συνθήκες.


Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις άλλωστε αρκούν κάποιες λέξεις και μόνον για να ανατρέψουν τα ισχύοντα, να δώσουν επιπλέον πληροφορίες ή ακόμη και νέα στοιχεία. Αυτά τα οποία αναζήτησαν οι ξένοι επιστήμονες, μελετητές του Κώδικα Ρ. Νέτζ, Κ. Σέιτο, Ναταλί Τσερνέτσκα, Φ. Ακέρμπι, Ν. Γουίλσον και από ελληνικής πλευράς μαζί με τον κ. Χριστιανίδη ο Απόστολος Δέμης.


Δύο είναι τα έργα, από τα επτά που περιλαμβάνει το Παλίμψηστο, που μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα λόγω της νέας ανάγνωσης. «Το ένα είναι η «Πρόταση 14» της «Πραγματείας Περί των μηχανικών θεωρημάτων προς Ερατοσθένη έφοδος» (μέθοδος) στην οποία ο Αρχιμήδης πραγματεύεται το πρόβλημα του κυβισμού μιας μορφής κυλινδρικού τμήματος, που στη σύγχρονη βιβλιογραφία αναφέρεται μερικές φορές με την ονομασία το νύχι (ή η οπλή) του αλόγου», λέει ο κ. Χριστιανίδης. Κι εδώ παρουσιάζεται για πρώτη φορά ένα τμήμα του κειμένου, το οποίο ο Χάιμπεργκ δεν είχε κατορθώσει να διαβάσει, έτσι στην έκδοσή του, το είχε αντικαταστήσει με αποσιωπητικά. Μάλιστα έγραφε σε υποσημείωση: «Δεν μπορώ να φανταστώ τι ήταν γραμμένο σε ένα τόσο μεγάλο κενό».


«Από την ανάγνωση του φθαρμένου κειμένου προέκυψε ένα μάλλον αναπάντεχο αποτέλεσμα: Ο Αρχιμήδης αποφαίνεται σε αυτό ότι τέσσερα άπειρα σύνολα είναι "πλήθει ίσα" μεταξύ τους. Κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο κείμενο της αρχαίας ελληνικής μαθηματικής γραμματείας και σημαίνει ότι ο Αρχιμήδης ήταν ως έναν βαθμό εξοικειωμένος με την έννοια του ενεστωτικού απείρου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί τέτοιοι συλλογισμοί άρχισαν να υπεισέρχονται στα μαθηματικά μετά τον 17ο αιώνα», εξηγεί ο κ. Χριστιανίδης.


Δεύτερο θέμα, που προκύπτει από την νέα μελέτη του Παλίμψηστου είναι από την πραγματεία στην οποία ο Αρχιμήδης εκθέτει τον τρόπο που έκανε τις ανακαλύψεις του, δηλαδή το πώς οδηγούνταν στη λύση των προβλημάτων. Αυτή μάλιστα έχει τη μορφή μίας επιστολής προς τον Ερατοσθένη στην Αλεξάνδρεια, ο οποίος λειτουργούσε ως ο «ενδιάμεσος» που συγκέντρωνε το υλικό, το οποίο έστελναν από όλο τον ελληνικό κόσμο οι φιλόσοφοι.


Μία λέξη εξάλλου, το «πλήθος» συγκεκριμένα, η οποία διαβάστηκε τώρα, έδωσε το έναυσμα για μία πρόταση ερμηνείας του έργου «Στομάχιον», που λόγω του περίεργου τίτλου του αλλά και γιατί σώζεται μόνον μία σελίδα του δεν έτυχε ποτέ του ενδιαφέροντος των μελετητών. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, λοιπόν, το θέμα που πραγματεύεται ο Αρχιμήδης εδώ είναι το πλήθος των τρόπων με τους οποίους δεκατέσσερα ευθύγραμμα επίπεδα σχήματα, στα οποία διαιρείται ένα τετράγωνο με βάση ένα προκαθορισμένο μοτίβο, μπορούν να συνενωθούν ώστε να σχηματιστεί και πάλι ένα ίσο τετράγωνο.


«Αυτή η ερμηνεία καθιστά το Στομάχιον ένα έργο συνδυαστικής μόνον που η συνδυαστική θεωρούνταν ως πρόσφατα ένα πεδίο το οποίο εμφανίστηκε όψιμα στην ιστορία των μαθηματικών. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό έχει ανατραπεί, έτσι έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συνδυαστική ήταν ένα υπαρκτό πεδίο έρευνας για τους αρχαίους έλληνες μαθηματικούς και επομένως αυτή η ερμηνεία του Στομαχίου θεωρείται πειστική», λέει ο κ. Χριστιανίδης.


Ο Παλίμψηστος Κώδικας του Αρχιμήδη _ όρος για αρχαίους παπύρους και περγαμηνές που χρησιμοποιούνταν πολλές φορές, αφού πρώτα «σβήνονταν» οι προηγούμενες καταγραφές_ ήταν αρχικώς ένα χειρόγραφο, το οποίο είχε αντιγραφεί τον 10o αιώνα από άγνωστο γραφέα. Περί τον 13ο αιώνα όμως ένας μοναχός στην Ιερουσαλήμ έξυσε το αρχικό κείμενο, έκοψε τα χειρόγραφα στη μέση για να τα δέσει και πάνω τους κατέγραψε προσευχές. Στην Ευρώπη εντοπίσθηκε το 1846 αλλά μόνον το 1907 δόθηκε για μετάφραση και μελέτη. Στη συνέχεια «εξαφανίστηκε» για εμφανισθεί εκ νέου το 1998 σε δημοπρασία των Christie's της Νέας Υόρκης, όπου και πωλήθηκε αντί 2,2 εκατ. δολαρίων, χωρίς η Ελλάδα να κατορθώσει να τον διεκδικήσει. Ηταν και η ευκαιρία για νέα ανάγνωση των κειμένων χάρη στις σύγχρονες μεθόδους που ο Χάιμπεργκ δεν μπορούσε να έχει στη διάθεσή του.


Πηγή: Μαρία Θερμού, Εφημερίδα "Το Βήμα"


http://erroso.blogspot.com/2011/07/blog-post_05.html#ixzz1RDRGIV9E
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οταν ο Αρχιμήδης «έπαιζε» με τα τετράγωνα"

Μαζικός τάφος κατά τη διάνοιξη δρόμου σε τοποθεσία του Ερζερούμ! > Αυτή τη στιγμή ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα θα έπρεπε να βρισκόταν καθ' οδόν προς

Μια ανατριχιαστική είδηση από τα "ψιλά" του τουρκικού τύπου: ξεχασμένος μαζικός τάφος ανακαλύφθηκε κατά τη διάνοιξη δρόμου σε τοποθεσία του Ερζερούμ. Οι περίοικοι δηλώνουν άγνοια, ενώ κάποιοι υποθέτουν ότι ίσως στην περιοχή να βρισκόταν παλαιότερα νεκροταφείο. Οι πιο υποψιασμένοι θα γνωρίζουν βέβαια ότι η πόλη του Ερζερούμ (όπως και το Χουνούζ και το Ερζιγκιάν λίγο πιο πέρα) αποτέλεσαν τον τελικό προορισμό για αρκετά από τα καραβάνια με τους εξόριστους των παραλιακών περιοχών του Πόντου.

Ανατριχιάζω και μόνο με τη σκέψη ότι σε αυτό τον ταπεινό τάφο ίσως να πετάχθηκαν κάποιοι από τους χωριανούς μου, που συνελήφθησαν από τους Τούρκος κατά την πυρπόληση των επτά χωριών της Σάντας και εξορίστηκαν στο Ερζερούμ, για να αφήσουν τα κόκκαλά τους εκεί από το κρύο, τις αρρώστεις και την ασιτία. Ίσως μάλιστα αυτός ο τάφος να είναι εκείνος πάνω στον οποίο οι (ελάχιστοι) επιζώντες τέλεσαν το χειμώνα του 1922-1923 το τελευταίο μνημόσυνο των δικών τους, αμέσως μόλις πληροφορήθηκαν ότι πρόκειται να επιστρέψουν στην Τραπεζούντα για να επιβιβαστούν στα πλοία που θα τους μεταφέρουν στην Ελλάδα...
Και φυσικά, αν η Ελλάδα ήταν χώρα με στοιχειώδη σοβαρότητα, αυτή τη στιγμή ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα θα βρισκόταν ήδη καθ' οδόν προς το Ερζερούμ, τουλάχιστον για να ζητήσει τη διενέργεια μιας εξέτασης DNA. Αν, λέω...
Και μία πρόταση: γνωρίζω ότι ο Σύλλογος Σανταίων Θεσσαλονίκης σκοπεύει να ταξιδέψει το Σεπτέμβριο στην Τραπεζούντα με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από το ολοκαύτωμα της Σάντας. Το Ερζερούμ είναι λίγες ώρες δρόμος από την Τραπεζούντα. Μήπως να έκανε και μια επίσκεψη προς τα εκεί; Η ακόμη καλύτερα να επισκεπτόταν το Βαλή της πόλης και να του ζητούσε να διεξαγάγει έρευνα για την ταυτότητα των ανθρώπων που θάφτηκαν σε αυτόν τον τάφο; Ακόμη και αν δεν ήταν Σανταίοι, ακόμη κι αν δεν ήταν καν Έλληνες (μπορεί π.χ. να ήταν Αρμένιοι), ήταν σίγουρα θύματα της ίδιας μισαλλοδοξίας...
Κι επειδή "βράση κολλάει το σίδερο", άρχισα να ήδη να συγκεντρώνω τα ονόματα των κατοίκων της Σάντας του Πόντου, που ξέρουμε βάσιμα ότι πέθαναν κατά τη διάρκεια της εξορίας τους στο Ερζερούμ. Ευτυχώς ο μακαρίτης ο Ιεροκλής Γωνιάδης μας άφησε ένα χειρόγραφο κατάλογο των θυμάτων του χωριού του, που είδε να πεθαίνουν εκεί μπροστά στα μάτια του. Τον συμπληρώνω με τα ονόματα των απογόνων τους, που ζουν στην Ελλάδα, και τον στέλνω σε κάθε αρμόδιο. Να ζητήσουμε άμεσα εξέταση DNA. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να αποδείξουμε διεθνώς ότι όσα λέμε περί Γενοκτονίας, δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μας, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της τραγικότητας που έζησε ο λαός μας. Να το στείλω άραγε και στο ελληνικό ΥΠΕΞ;
http://greeknation.blogspot.com/2011/07/dna.html#more
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μαζικός τάφος κατά τη διάνοιξη δρόμου σε τοποθεσία του Ερζερούμ! > Αυτή τη στιγμή ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα θα έπρεπε να βρισκόταν καθ' οδόν προς"

Η ανθεκτικότητα του Καστελλόριζου

Του Νίκου Λυγερού

Το Καστελλόριζο δεν είναι μοναδικό, επειδή είναι μοναχικό, διότι είναι ένα σύμπλεγμα. Κι η ανθεκτικότητά του δεν μετριέται μόνο από το νησί. Γι' αυτό το λόγο έχει νόημα και η ονομασιολογία του. Η Μεγίστη, ως όνομα, είναι χαρακτηριστικό όχι μόνο του νησιού, αλλά ολόκληρου του συμπλέγματος. Με άλλα λόγια, η οντότητά του θυμίζει το όλο Αιγαίο, το οποίο μοιάζει τοπολογικά με το σύνολο του Cantor. Κατά συνέπεια, η μοντελοποίηση του νησιού δεν ισχύει, δίχως τη σκόνη του. Η τοπική ανάλυση δείχνει μία δράση του αυτοαναφορικού συστήματος. Δεν είναι λοιπόν απαραίτητη η προσέγγιση του αδύναμου σημείου, για τη δομή του Αιγαίου. Είναι πιο αποτελεσματικό να θεωρήσουμε ότι είναι ένα κρίσιμο σημείο της όλης δομής. Σχετίζεται βέβαια τοποστρατηγικά με ένα δίκτυο που επιτρέπει κινήσεις τακτικές του τύπου της Σαλαμίνας. Δηλαδή, δεν έχει μόνο τα συστατικά των Θερμοπυλών, που θα είχαν ως τελική συνέπεια την πτώση του μέσα στο χώρο της μάχης. Η ανάλυση της περιοχής δεν μπορεί να είναι απλώς η προσέγγιση ενός μακρινού και περιθωριακού νησιού. Χρειάζεται μία τοπικότητα, η οποία είναι καθοριστική όσον αφορά στον ισομορφισμό δομής. Δεν είναι τυχαίο αν η φασματική θεωρία των γραφημάτων δίνει άλλα και πιο συγκεκριμένα αποτελέσματα για την περιοχή ακόμα κι αν η προσομοίωση γίνεται σε δύο διαστάσεις. Η ιπποσύνη δεν βασίζεται αποκλειστικά στην έννοια της θυσίας, σχετίζεται και με τη στρατηγική. Αν δεν υπάρχει στρατηγικός σκοπός, η θυσία εκφυλίζεται, διότι δεν προκαλεί μία αλλαγή φάσης με την ενεργητική έννοια. Είναι λοιπόν σημαντικό να επινοήσουμε μία ανθεκτική άμυνα, βασισμένη σε μία πραγματική ανάλυση των τοπικών δεδομένων κι όχι μία ασυμπτωτική εκτίμηση, η οποία δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε τη στρατηγική του νησιού, ούτε την υψηλή στρατηγική της πατρίδας. Ένας από τους βασικούς λόγους της αναγκαιότητας αυτής της ανάλυσης, είναι η απλή μελέτη των επιθετικών σεναρίων που έχουν όλα ένα κοινό παράγοντα, την κατάληψη του νησιού για πολλαπλούς λόγους. Δεν έχουμε ανάγκη από καμία βαριοπούλα, για να κατανοήσουμε το πρέπον της δράσης μας. Ακόμα κι η στρατιωτική ιστορία επαρκεί, για να μας δείξει την ορθότητα του επιχειρήματος. Δεν είναι θέμα ούτε κατασκοπίας, ούτε ειδικής μελέτης, η απλή λογική αναδεικνύει σε όλο το μέγεθός του αυτόν τον προβληματισμό. Αν θέλαμε πραγματικά να υποστηρίξουμε τις θέσεις μας και να τις κάνουμε ανθεκτικές, δεν αρκεί να λέμε ότι νοιαζόμαστε για το Καστελλόριζο, πρέπει να το αποδείξουμε με το έργο μας. Ο γενικότερος προβληματισμός της ΑΟΖ έχει αναδείξει επαρκώς το θέμα, το οποίο δεν μπορεί να είναι μια αποκλειστικότητα του Υπουργείου Εξωτερικών, διότι χρειάζεται μία τεχνογνωσία άλλης υφής. Θέλουμε, δεν θέλουμε το Καστελλόριζο είναι ήδη ιστορικά ένα σημείο αναφοράς. Από εμάς εξαρτάται να γίνει ένα σημείο αποφασιστικό για το μέλλον, όχι μόνο στο ελλαδικό πεδίο, αλλά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ανθεκτικότητα του Καστελλόριζου"

ΑΡΕΤΗΣ ΑΣΚΗΣΙΣ

Η αρετή δεν είναι μόνο μια θεωρητική γνώση, αλλά και πρακτική, όπως είναι η ιατρική και η μουσική. Όπως δηλαδή ο γιατρός και ο μουσικός είναι αναγκαίο όχι μόνο να διδαχθεί ο καθένας το θεωρητικό μέρος της τέχνης του, αλλά να ασκηθεί και στη πράξη, έτσι κι αυτός που θέλει να γίνει ενάρετος, είναι ανάγκη να μάθει καλά, όχι μόνο τα μαθήματα που τον κατευθύνουν στην αρετή, αλλά ν' ασκείται και στη πράξη σ' αυτά με εργατικότητα και φιλοτιμία.
Η αρετή, επιστήμη εστίν ου θεωρητική μόνον, αλλά και πρακτική, καθάπερ η τε ιατρική και η μουσική, δει ουν ώσπερ τον ιατρόν και τον μουσικόν μη μόνον ανειληφέναι τα θεωρήματα της αυτού τέχνης εκάτερον, αλλά και γεγυμνάσθαι πράττειν κατά τα θεωρήματα, ούτω και τον εσόμενον αγαθόν άνδρα μη μόνον εκμανθάνειν όσα μαθήματα φέρει προς αρετήν, αλλά και γυμνάζεσθαι κατά ταύτα φιλοτίμως και φιλοπόνως. ΜΟΥΣΩΝΙΟΥ (Στωικού φιλοσόφου, Ανθ. Στοβαίου, Κ8,78)
Τις αρετές αποκτούμε, αφού ενεργήσουμε πρωτύτερα. Εάν κάνουμε δίκαιες πράξεις, δίκαιοι γινόμαστε, εάν πράξεις λογικές, γινόμαστε σώφρονες, εάν πράξεις γενναίες, ανδρείοι.
Τας αρετάς λαμβάνομεν ενεργήσαντες πρότερον...τα μεν δίκαια πράττοντες δίκαιοι γινόμεθα, τα δε σώφρονα σώφρονες, τα δ' ανδρεία ανδρείοι. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ (Ηθικά Νικομάχεια 1103α,β)
Πρέπει να κάνουμε το παν, ώστε κατά το διάστημα της ζωής μας να γίνουμε μέτοχοι της αρετής και της σοφίας γιατί το βραβείο της νίκης είναι ωραίο και η ελπίδα μεγάλη.
Παν ποιείν, ώστε αρετής και φρονήσεως εν τω βίω μετασχείν· καλόν γαρ το άθλον και η ελπίς μεγάλη. ΠΛΑΤΩΝ (Φαίδων,114C).
Εκείνος που θα μεταχειριστεί για την αρετή, την προτροπή και τη δύναμη να πείθει, είναι πιο καλός βέβαια απ' αυτόν που θα μεταχειριστεί το νόμο και τη βία.
Κρείσσων επ' αρετήν φανείται προτροπήι χρώμενος και λόγου πειθοί ήπερ νόμωι και ανάγκηι. ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ (Απόσπ. 181, Diels)
Τα πάθη είναι το υλικό της αρετής, γιατί η αρετή αυτά μάχεται και απ' αυτά αναδεικνύεται.
Τα πάθεα τας αρετάς ύλα· περί ταύτα γαρ και εν τούτοις αρετά. ΜΕΤΩΠΟΥ (Ανθολ. Στοβαίου, Α,64)
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της αρετής; Η γαλήνη.
Τι έργον αρετής; Εύροια. ΕΠΙΚΤΗΤΟΥ (Διατριβαί Α, δ, 5-6 www.xrysalogia.gr
Πηγή.
http://enneaetifotos.blogspot.com/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΕΤΗΣ ΑΣΚΗΣΙΣ"

Γιατί δεν διεγράφη ο Μάντατζη και διεγράφη ο Κουρουμπλής;

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς

Πριν μερικές ημέρες, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτης Κουρουμπλής, διεγράφη από το κόμμα του διότι δεν επέδειξε ως όφειλε την απαιτούμενη κομματική πειθαρχία που επιβάλλετο. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο διεγράφη μετά από απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ν.Δ η βουλευτής, Έλσα Παπαδημητρίου. Ο καθένας μπορεί με μια ματιά να αντιληφθεί πως η κομματική πειθαρχία αποτελεί για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, πρωτεύοντα ρόλο και θέμα υψίστης σημασίας.

Πριν μερικές ημέρες, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Μάντατζη, σημείωσε ότι δεν έχουν γίνει αρκετά βήματα για την μειονότητα και είπε ελάτε να ενισχύσουμε το ιδιαίτερο κόμμα της μειονότητας, το κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας. Παράλληλα διευκρίνισε. Δεν τα δηλώνω μετά την παραίτηση μου από βουλευτής, αλλά τα λέω κατά την περίοδο που είμαι ακόμα βουλευτής. Ολοκληρώνοντας τις δηλώσεις του, δεν ξέχασε να θυμίσει πως για τον ίδιο η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι τουρκική.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος βουλευτής των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων χαρακτηρίζει τον εαυτό του Τούρκο και όχι Έλληνα μουσουλμάνο. Δεν είναι η πρώτη φορά που βουλευτής των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων βαφτίζει τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη ως τουρκική ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που κάποιοι εξ’ αυτών έχουν καλέσει την Άγκυρα να τους …απελευθερώσει.

Γιατί δεν διεγράφη ο Μάντατζη και διεγράφη ο Κουρουμπλής; Γιατί δεν διεγράφη ποτέ βουλευτής ο οποίος βάφτισε την μουσουλμανική μειονότητα, τουρκική;

Ο Μάντατζη και οι όμοιοι του δεν έχουν υπερβεί κατ’ επανάληψη τα περί …κομματικής πειθαρχίας; Που αρχίζει και τελειώνει τελικά η …κομματική πειθαρχία; Ποια τα όριά της; Στη κομματική πειθαρχία δεν περιλαμβάνεται το συμφέρον της πατρίδας, αλλά περιλαμβάνεται μόνο η ψηφοθηρία και το κομματικό συμφέρον;

Πηγές.

GEOPOLITICS & DAILY NEWS

http://gdailynews.wordpress.com/2011/07/05/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B7-%CE%BF-%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B3/#more-19705


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί δεν διεγράφη ο Μάντατζη και διεγράφη ο Κουρουμπλής;"

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Σούνιο: Ο ναός της αδιαφορίας



Το Σούνιο παραμένει ένας από τους πυλώνες του ελληνικού τουρισμού -φέτος μάλιστα η προσέλευση είναι αυξημένη.
Τα πάρκινγκ (διαγραμμισμένες εσοχές στον δρόμο) είναι μάλλον ανεπαρκή αν λάβει κανείς υπόψη τα πλήθη που συρρέουν εδώ, ενώ ένας πιο μεγάλος χώρος πιο πέρα δεν διευκολύνει και πολύ την κατάσταση: διπλοπαρκαρίσματα, αυτοκίνητα που καταλαμβάνουν το δρόμο και πούλμαν που κάνουν μανούβρες δημιουργούν κομφούζιο την περίοδο αιχμής, με την τροχαία να είναι συνήθως απούσα, όπως και η τουριστική αστυνομία.



Οι εποχικοί φύλακες προσελήφθησαν πριν από τρεις εβδομάδες, ανακουφίζοντας έτσι τους έξι μόνιμους που «δεν επαρκούν δεδομένου πως ο χώρος μένει ανοιχτός μέχρι τη δύση του ήλιου». Νυχτοφύλακας και καθαρίστριες δεν υπάρχουν, όπως μας λένε οι δυο κοπέλες στο ταμείο. «Εμείς, και οι δύο φύλακες της βάρδιας, μαζεύουμε τα σκουπίδια και αλλάζουμε τις σακούλες των κάδων. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια!».


Τα άτομα με ειδικές ανάγκες ναι μεν μπορούν να φτάσουν μέχρι το καφέ-εστιατόριο (το οποίο διαθέτει τη μοναδική τουαλέτα του αρχαιολογικού χώρου και τιμές... τουριστικού τύπου), όχι όμως και στο Ναό του Ποσειδώνα. Εκτός αν ο συνοδός τους είναι τόσο χειροδύναμος ώστε να μπορεί να ανασηκώνει το καροτσάκι στα δεκάδες ανηφορικά πέτρινα σκαλοπάτια. Ούτε με καροτσάκι μωρού δεν φτάνεις εκεί.


Δύο ηλεκτρονικά μηχανήματα ενημέρωσης φιγουράρουν ανενεργά, αφού «χαλούσαν συνέχεια». Δύο ψύκτες υπολειτουργούν στο ταμείο, όπου πωλούνται κάποιοι οδηγοί. Υπάρχει πωλητήριο, ιδιωτικό όμως, στο εστατόριο, με τα γνωστά γκάτζετ τύπου Πλάκας. Στα σχέδια -εδώ και χρόνια- είναι, υποτίθεται, η δημιουργία τουαλέτας και πωλητηρίου.


Μια πινακίδα μας προειδοποιεί να μην πατάμε πάνω στα αρχαία. Ποια αρχαία όμως; Υπάρχει ο ναός καθεαυτός, οριοθετημένος από κολονάκια με κορδόνι, αλλά παγκάκι δεν υπάρχει πουθενά, έτσι ο αποκαμωμένος τουρίστας προστρέχει στις μαρμάρινες πλάκες, τις πέτρες και τα θραύσματα από κίονες για να ξαποστάσει και να φωτογραφηθεί. Και κανείς δεν τον εμποδίζει.


Ο Ναός του Ποσειδώνα βρίσκεται χτισμένος σε έναν βράχο περικυκλωμένο από θάλασσα με θέα που κόβει την ανάσα -κι όχι μόνο για την ομορφιά της. Το μόνο που σε χωρίζει από τον γκρεμό (που θα ζήλευαν ο Μιμίκος και η Μαίρη) είναι κάτι κολονάκια με συρματόσκινο. Οχι παντού όμως. Είναι τουλάχιστον δύο τα σημεία, όπου ένας (όχι και τόσο άτακτος) πιτσιρικάς, λίγο να ξεφύγει από την επίβλεψη του γονιού του, μπορεί ανετότατα να κουτρουβαλήσει στην πλαγιά στα χνάρια του Αιγέα...

Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"


http://erroso.blogspot.com/2011/07/blog-post_04.html#ixzz1R81zZ8SG
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σούνιο: Ο ναός της αδιαφορίας"

4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1822, Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΑ

Ένθαδε κείνται οι εν Πέτα ηρωικώς πεσόντες φιλλέληνες

.

.

.

1822.—Μάχη τού Πέτα. Ο πασσάς τής Άρτης Ισμαήλ Πλιάσας, ορμά μέ 8.000 Τουρκαλβανούς εναντίον τών είς τό Πέτα ευρισκομένων Ελλήνων καί Φιλελλήνων(600 τακτικοί και 1.500 άτακτοι), οί οποίοι αποκρούουν θαρραλέως τάς τουρκικάς επιθέσεις καί προκαλούν μεγάλην φθοράν είς τόν εχθρόν. Αλλά δέχονται ταυτοχρόνως επίθεσιν έκ τών νώτων, ή οποία κλονίζει τήν παράταξίν των καί προκαλεί σύγχυσιν। Οι Έλληνες, νομίζοντες ότι πρόκειται περί προδοσίας, αναζητούν διέξοδον διά νά φύγουν, ό δέ Μάρκος Μπότσαρης, διά νά συγκρατήση τούς φεύγοντας, διατάσσει τούς περί αυτόν νά τούς πυροβολούν. Οι Φιλέλληνες υπό τόν Δάνια, τόν Στρατηγό Κάρολο Νόρμαν, τόν Ταρέλλα, καθώς καί οί Επτανήσιοι υπό τόν Πανάν, μάχονται απεγνωσμένως. Οι Τουρκαλβανοί αποκόπτουν τάς κεφαλάς τών φονευομένων αρχηγών καί τάς περιφέρουν ώς τρόπαια. Ο Γερμανός Ντάϊς, μολονότι είχε απομείνει μόνος, εξακολουθεί νά βάλλη ακατάπαυστα μέ τό κανόνι του. Ο Πολωνός Μερζιέφσκυ καί 11 σύντροφοί του, έξ άλλου, ωχυρώθησαν είς τήν εκκλησείαν τού χωρίου, όπου, μή έχοντες πολεμεφόδια, εξακοντίζουν πέτρες κατά τών εχθρών, έως ότου πίπτουν όλοι. Οι Τουρκαλβανοί εφόρτωσαν τάς κεφαλάς τών φονευμένων είς ημιόνους καί υπεχρέωσαν τούς συλληφθέντας ελαχίστους αιχμαλώτους νά τάς μεταφέρουν είς Άρταν, όπου όλοι κατεκρεουργήθησαν υπό τού πλήθους. Εκ των Φιλελλήνων εφονεύθησαν είς τήν μάχην τού Πέτα 36 Γερμανοί, 13 Πολωνοί, 13 Ιταλοί, 5 Γάλλοι, 3 Ελβετοί, 2 Δανοί κλπ. Πολλοί τούτων, καίτοι έφερον ανωτέρους βαθμούς είς τήν πατρίδα των, υπηρέτησαν ώς υπαξιωματικοί ή απλοί στρατιώται. Συνολικές Απώλειες: 300 Έλληνες, 100 φιλέλληνες και 1.000 τούρκοι νεκροί. Είς τήν μάχην τού Πέτα παρευρίσκετο καί ό Αλ. Μαυροκορδάτος, όστις, συντετριμμένος διά τήν απροσδόκητον ήτταν, απεχώρησε ακολούθως είς Μεσολόγγι.

Πηγή.

http://eistorias.wordpress.com/

.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1822, Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΑ"

Το χρονικό της καταργήσεως του Πολυτονικού Συστήματος και οι αντιρρήσεις


(Από τα πρακτικά της συνεδρίασης της 11ης Ιανουαρίου 1982)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΡΥΒΑΚΗΣ
(Υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, από την εισήγησή του στη Βουλή το βράδυ τής 11ης Ιανουαρίου 1982)

Κύριοι συνάδελφοι, επειδή η ώρα είναι προχωρημένη δεν θα επεκταθώ σ' ένα θέμα το οποίο αναμφισβήτητα κάτω από άλλες συνθήκες και με άλλο σκηνικό θα χρειαζόταν εκτεταμένη και πανηγυρική αντιμετώπιση. Εξ άλλου ζητώ να ενσωματωθεί στα Πρακτικά η Εισηγητική Έκθεση στο σχέδιο Νόμου "περί κυρώσεως τής από 11.11.1981 Πράξεως τού Προέδρου τής Δημοκρατίας "περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια τής Γενικής και Τεχνικής και Επαγελματικής Εκπαιδεύσεως"", για την ιστορία τής μεταβολής και η οποία έχει ως εξής:

"Αμέσως μετά την ανάληψη τής εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ -και σε υλοποίηση εξαγγελίας του- μια από τις πρώτες πράξεις τού υπουργού Παιδείας υπήρξε η με αριθμ. Φ 900.43/4/9/14145/2.12.1981 απόφασή του για την "Εισαγωγή τού μονοτονικού στην Εκπαίδευση".

Μ' αυτήν συστήθηκε ειδική επιτροπή με σκοπό να μελετήσει και να εισηγηθεί σχετικά με την καθιέρωση τού μονοτονικού συστήματος σε όλες τις βαθμίδες τής εκπαίδευσης, τον τρόπο και το χρόνο τής εφαρμογής του, τις σχετικές αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν κ.λπ.

Την επιτροπή απετέλεσαν οι κ.κ. 1) Εμμανουήλ Κριαράς, 2) Φάνης Κακριδής, 3) Χρίστος Τσολάκης, 4) Βασίλειος Φόρης, 5) Δημήτρης Τομπαϊδης, 6) Αριστείδης Βουγιούκας, 7) Χρίστος Μιχαλές, 8) Απόστολος Κοτλίτσας, 9) Αλόη Σιδέρη. (...)

Το μονοτονικό σύστημα είναι ένας τρόπος δραστικής απλοποίησης στο θέμα των τόνων και των πνευμάτων. Η ανάγκη για την καθιέρωση τού μονοτονικού προέκυψε πρωταρχικά από τη διαπίστωση ότι τα πνεύματα και οι τόνοι, χωρίς να εξυπηρετούν κάποια πραγματική γλωσσική απάιτηση, γίνονται αιτία καταταλαιπώρησης όσων γράφουν την Ελληνική, ιδιαίτερα των μαθητών, και τροχοπέδη στις προσπάθειές τους για κατάκτηση τής γλώσσας και για ουσιαστική μόρφωση. (...)

Η ουσία τής μεταρρύθμισης πράγματι βρίσκεται στο γεγονός, ότι μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, με μια εξαίρεση παλαιότερα, τής εποχής τού Ελευθερίου Βενιζέλου, σε σχέση με τη δασεία, δεν έχει αποτολμηθεί μια τόσο δραστική μεταβολή και τονική απλοποίηση εις τα δεδομένα τού τονισμού.
Βεβαίως γνωρίζουμε αυτό το οποίο υποστήριξε ο κύριος Γλέζος, λέγοντας ότι ίσως το σωστότερο σύστημα θα ήταν το ατονικό. Δεν θα θελήσω να τοποθετηθώ πάνω σε αυτή τη θέση. Θα ήθελα πάντως να υπογραμμίσω το ότι, αυτή η δραστική μεταβολή πάνω στην τονική σήμανση είναι πράγματι -όπως δέχονται πολλοί και όχι από αυτούς που εισάγουν την μεταρρύθμιση αυτή- είναι πράγματι εξ αιτίας και τής ιστορίας τής μεταβολής, μια επανάσταση στα χρονικά και γλωσσικά δεδομένα τής ελληνικής γλώσσας. Δεν θα αναφερθώ ειδικότερα στα πλεονεκτήματα ή και τις αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις οι οποίες διατυπώνονται από τους όλο και λίγους "γλωσσαμύντορες" τής ήδη δεδομένης οπτικής αποτύπωσης τής νεοελληνικής γλώσσας. Αλλά, πράγματι όσο περνάει ο καιρός, διαπιστώνεται, ότι όλο και λιγότεροι επιμένουν εις την αποτύπωση όπως την γνωρίζουμε και την έχουμε διδαχθεί εμείς οι παλαιότεροι.

Και είναι γενικότερα αποδεκτή η αλήθεια ότι χωρίς μεταβολή εις την πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά, μπορεί κανείς να προχωρήσει σε αυτήν την απλοποίηση την οποία εισάγει σήμερα η κυβέρνηση και κάνει δεκτή η Βουλή, ακόμη και από της πλευράς των απόντων, όπως διετυπώθει τουλάχιστον από τους αρχηγούς και εκπροσώπους της, και η οποία πραγματικά θα βελτιώσει σε όλους τους τομείς, σε όλα τα επίπεδα τα συναφή, τα γλωσσικά δεδομένα, χωρίς να βλάψει καθόλου την πολιτιστική και γλωσσική μας κληρονομιά για την οποία βεβαίως η κυβέρνηση έχει πρώτιστο ενδιαφέρον".

Από τα πρακτικά τής Βουλής προκύπτουν σε σχέση με την ψήφιση τού μονοτονικού τα εξής:
-Προς τα μεσάνυχτα τής 11.1 1982 είχε ολοκληρωθεί η συζήτηση για την εγγραφή των μαθητών των Λυκείων, οπότε εντελώς αιφνιδίως εισάγεται προς ψήφιση η επιβολή τού μονοτονικού. Μετά από ερώτηση τού Ευάγγελου Αβέρωφ, ποιο είδος μονοτονικού σκέφτεται να εφαρμόσει η Κυβέρνηση, στην οποία έλαβε αμήχανη απάντηση από τον υπουργό, παρενέβη ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος τής αξιωματικής αντιπολίτευσης Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και επεσήμανε, διαμαρτυρόμενος, τα ακόλουθα (σελ. 456 των Πρακτικών τής Βουλής): Το άρθρο περί τού μονοτονικού "προστίθεται σήμερα, την τελευταία ώρα αιφνιδιαστικώς. Αναφέρεται σε ένα μέγα θέμα...". Ζητεί να μετατεθεί η συζήτηση τού άρθρου περί μονοτονικού: "Δεν είναι δυνατόν να έχει η κυβέρνηση την απαίτηση να μάς φέρνει το θέμα αυτό το μέγα, αιφνιδιαστικά, και να απαιτεί να το ψηφίσουμε και μετά την 12ην (νυκτερινή). Η τροπολογία αναφέρεται σε ένα πολύ σοβαρό θέμα". Ανακοινώνει ότι αν η κυβέρνηση επειμείνει, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να αποχωρήσει από την αίθουσα. Στη συνέχεια, δευτερολογεί και επισημαίνει τη σοβαρότητα τού θέματος, ότι κακώς αυτό προτείνεται με τροπολογία, ότι κακώς καλείται η Βουλή να το συζητήσει μετά το μεσονύκτιο, ότι η αντιπολίτευση δεν έχει προλάβει να ενημερωθεί: "Δεν έχουμε κανένα φάκελο. Δεν έχει καμιά σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Είναι σαφές ότι είναι αντισυνταγματική η τροπολογία. Δώστε μας τον χρόνο να προετοιμαστούμε."

Από την πλευρά τού ΚΚΕ, η Μαρία Δαμανάκη παρεμβαίνει δύο φορές (σελ. 457) και ζητεί αναβολή "γιατί το Σώμα έχει κουραστεί". Ο Κ. Μητσοτάκης επανέρχεται λέγοντας: "Εφόσον η κυβέρνηση και το προεδρείο επιμένουν εις αυτόν τον αντιδημοκρατικόν και αντικοινοβουλευτικόν τρόπον συζητήσεως αυτής τής τροπολογίας, υπό τας συνθήκας αυτάς, λυπούμεθα ειλικρινώς, αλλά δεν δυνάμεθα να παρακολουθήσουμε την συζήτηση και είμεθα υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε". Οι βουλευτές τής ΝΔ αποχωρούν. Γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα ψηφίστηκε η τροπολογία για το μονοτονικό, από τριάντα παρόντες βουλευτές (κατά την δήλωση τού Παναγιώτη Κανελλόπουλου).

Οι αντιρρήσεις
Δεν διαβάζουμε σωστά
Υπερτιμήθηκε η άποψη ότι διευκολύνει τους μαθητές, κάτι που, ίσως, είναι αντιπαιδαγωγικό. Υπάρχει άλλωστε και μια παράδοση που εκφράζει την άποψη μεγάλων παιδαγωγών, οι οποίοι επιμένουν ότι το παιδί πρέπει να κοπιάζει για να γίνει άνθρωπος ικανός, ώστε στην ζωή του ν' αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες. Υποστηρίχτηκε, επίσης, υπέρ τού μονοτονικού και η άποψη ότι διευκολύνονται οι τυπογράφοι και οι στοιχειοθέτες, γενικά και ότι οι εκδόσεις, πάλι γενικά, γίνονται οικονομικότερες. Παραγνωρίστηκαν, όμως, οι λόγοι που επέβαλαν στους Αλεξανδρινούς χρόνους, την καθιέρωση των τόνων, οι οποίοι ισχύουν και σήμερα. Πολλές φορές, τα γραπτά μου δεν διαβάζονται σωστά όταν τυπώνονται στο μονοτονικό. Ας ελπίσουμε ότι θα επανεξεταστεί μελλοντικά το θέμα και ότι θα επικρατήσουν σωφρονέστερες απόψεις".

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ



Καταστρέφουμε ό,τι κτίσαμε
... Αν δεν θέλετε, κύριοι τού υπουργείου, να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν' αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τούς βάλανε ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα αρχαία ελληνικά, γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτοί, οι Κριαράς και οι άλλοι, τα κτήνη τα τετράποδα που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις - αυτό παρακαλώ να γραφεί στις εφημερίδες- δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Δεν ξέρουν αυτό που γνώριζε η κόρη μου στα τρία της χρόνια. Μάθαινε μία λέξη και μετά έψαχνε για τις συγγενείς της. Αυτό είναι μια γλώσσα. Ένα μάγμα, ένα πλέγμα, όπου οι λέξεις παράγονται οι μεν από τις δε, όπου οι σημασίες γλιστράνε από τη μία στην άλλη, είναι μια οργανική ενότητα από την οποία δεν μπορείς να βγάλεις και να κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιας ψευτοκυβέρνησης, καθισμένος σ' ένα γραφείο στο υπουργείο Παιδείας. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η κατάργηση τής συνέχειας. Ήδη, τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών. Δηλαδή, πάμε να καταστρέψουμε ό,τι κτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα τού σύγχρονου ελληνισμού.

ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ



...Ύβρις καί Νέμεσις
Οι ποιητές και οι λογοτέχνες δίνουν την φυσιογνωμία τού έθνους. Αυτή λοιπόν τη φυσιογνωμία επιχειρούν σήμερα να την παραμορφώσουν. Δεν έχουμε φυσιογνωμία ελληνική.
Υπάρχει μια νοοτροπία που θέλει να τα απλοποιήσει όλα. Κι αναρωτιέμαι γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μοχθούν; Γιατί ο καρπός τού μόχθου περιφρονείται τόσο πολύ, ενώ τόσο ανάγκη τον έχουμε τώρα ειδικά που ανήκουμε στην Ευρώπη και χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε τα πνευματικά όπλα; Αυτή η νοοτροπία τής απλοποιήσεως μάς έχει οδηγήσει στο σημείο να κακοποιούμε και να εκχυδαϊζουμε τα πάντα. Είναι απελπιστικό, οδυνηρό, για να μην πω θανατηφόρο.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς τι θα παραλάβει και από ποιους η νέα γενιά με την οποία τόσο πολύ ασχολείται η παρούσα κατάσταση. Τι σκοπό έχουν άραγε οι υπεύθυνοι που μεταχειρίζονται τόσο άσχημα την γλώσσα; Τι τέλος πάντων θέλουν να παραδώσουν και από ποιους το παρέλαβαν;
Ύβρις και τίποτε άλλο χαρακτηρίζει την παρούσα κατάσταση. Ύβρις και, δυστυχώς, τής ύβρεως, πάντοτε έπεται η Νέμεσις. Τώρα βέβαια μιλάμε περί πολιτιστικού κόσμου, περί πολιτιστικών εκδηλώσεων. Τι θα πει πολιτιστικό; Παίζουμε με τις λέξεις. Λέμε λέξεις. Και βεβαίως πίσω απ' αυτές τις λέξεις δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά ένας μοναδικός σκοπός: Η ερείπωση τής γλώσσας, η κατάργηση των εννοιών, ώστε οι άνθρωποι ούτε να συνεννοούνται, ούτε να μπορούν να σκέφτονται. Γιατί μόνον έτσι θα μπορούν ορισμένοι να κάνουν την δουλειά τους: Να θάψουν τον τόπο. (...) Είμαι Έλληνας, γι' αυτό πονώ και υποφέρω για ό,τι βλέπω μπροστά μου. Για ό,τι αισθάνομαι να έρχεται.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ



«Είμαι υπέρ του παλαιού συστήματος, εναντίον του μονοτονικού και υπέρ της διδασκαλίας των Αρχαίων. Είναι η βάση για να ξέρεις την ετυμολογία των λέξεων. Kάθε ύψιλον, κάθε οξεία, κάθε υπογεγραμμένη, δεν είναι παρά ένας κολπίσκος, μια κατωφέρεια, μια κάθετη βράχου πάνω σε καμπύλη πρύμνας πλεούμενου, κυματιστοί αμπελώνες, υπέρθυρα εκκλησιών…».

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗ

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/07/katarghsh-polutonikou-susthmatos.html#ixzz1R7tQeVDN
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το χρονικό της καταργήσεως του Πολυτονικού Συστήματος και οι αντιρρήσεις"

Ο Δρ Ευάγγελος Μιχαλάκης ανεκάλυψε φάρμακο κατά του καρκίνου, το DCA

Ο διαχρονικός Έλληνας έκανε πάλι το θαύμα του. Ο Δρ Ευάγγελος Μιχαλάκης που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα του Καναδά και η ερευνητική του ομάδα ανεκάλυψαν ένα τελείως ανέξοδο, και χωρίς τις επικίνδυνες παρενέργειες της συνήθους χημειοθεραπείας, φάρμακο του καρκίνου το DCA. Αλλά καλύτερα να δείτε το βιντεάκι (με Ελληνικούς υπότιτλους)στην παρακάτω ιστοσελίδα. Η ασθένεια του καρκίνου, μόνο στις ΗΠΑ, έχει τζίρο 700 δις $ το χρόνο.


Πηγή.
http://ermionh.blogspot.com/2010/02/dca.html
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Δρ Ευάγγελος Μιχαλάκης ανεκάλυψε φάρμακο κατά του καρκίνου, το DCA"

ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΓΙΑ Α) ΚΟΝ ΣΠΗΛΙΟ ΧΑΡΑΜΗ και Β ) ΚΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΛΙΑΤΣΟ

Κύριοι,
Ως Έλληνας Κερυνειώτης με καταγωγή από Ελλάδα δηλώνω:

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελληνική Κερύνεια της Κύπρου. Γαλουχήθηκα στα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Το 1974 πολέμησα ως έφεδρος αξιωματικός με το ΗΡΩΙΚΟ Τάγμα 251Τ.Π. που αντιμετώπισε πρώτο την τουρκική εισβολή με τον ήρωα Διοικητή του Παύλο Κουρούπη,τραυματίστηκα και αιχμαλωτίστηκα και μεταφέρθηκα στις φυλακές της τουρκίας, Άδανα και Αμάσεια, δεν δέχομαι να βλέπω να προβάλλεται η τουρκική σειρά εζέλ, απο ελληνικό κανάλι την στιγμή που προβάλλει το λιμανάκι της Κερύνειας όπου μεγάλωσα η οποιοδήποτε άλλο κατεχόμενο ελληνικό έδαφος της Ελληνικής Κύπρου.

Αυτό που γίνεται απο το κανάλι σας είναι να προσβάλλεται την ΜΝΗΜΗ των ΗΡΩΩΝ της Κύπρου και όλων των εκτοπισμένων Ελλήνων απο τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους λόγω της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.

ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ.

Και εδω στην Κύπρο έιμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΩΤΑ και ΦΥΛΑΜΕ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΛΟΓΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΣΟ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ.

Ελπίζουμε και προσδοκούμε ότι ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ από τους συγγενείς των ΗΡΩΩΝ μας και απο ΟΛΟΥΣ τους ΕΛΛΗΝΕΣ της Κύπρου τους οποίους θίξατε με την προβολή της τουρκικής σειράς εζέλ. Η σειρά γυρίστηκε σε γή ποτισμένη με ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ.
Αυτό πρέπει να γνωρίζεται και να το ΣΕΒΕΣΤΕ.

Κώστας Τζαβέλλας
Πρώην Γενικός Γραμματέας ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ 1975-76
Πρόεδρος Παγκυπρίου Συνδέσμου Ελλήνων Αιχμαλώτων
Έφεδρος Αξιωματικός
Τραυματίας Αιχμάλωτος 1974
Έλληνας Κερυνειώτης
3 Ιουλίου 2011

Σημείωση: Μελετήστε καλά τις επισυναπτόμενες φωτογραφίες και τότε θα καταλάβετε γιατί όλοι αντιδρούμε απο την πρώτη μέρα της προβολής. Διερωτηθήκατε γιατί δεν αντιδράσαμε σε άλλες τουρκικές σειρές που προβάλλεται όπως πχ το κισμέτ;

ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΑΝΑ ΟΡΘΙΟΣ ΣΤΑ ΔΕΞΙΑ ΕΓΩ

ΕΤΣΙ ΜΕ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΧΕΡΙΑ ΜΑΤΙΑ ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΥΣ ΜΙΣΟΓΥΜΝΟΥΣ ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΪ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.

ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΣ ΚΑΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΒΟΜΒΕΣ ΝΑΠΑΛ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΟΥ.


ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Πηγή.

http://ellas2.wordpress.com/2011/07/04/%CF%83%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CF%85%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85/#more-22114
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ"

Γκάφα μεγατόνων από το ΓΕΣ: “Αναγνώρισαν” την “Τουρκική Δημοκρατία Β.Κύπρου”!

Επίσημο έντυπο του ΓΕΣ αναφέρει την κατεχόμενη Κύπρο ως Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου!

Διαβάζοντας την ενημερωτική έκδοση του ΓΕΣ για τα 5 χρόνια της HELBROC την Ομάδα Μάχης στην οποία η χώρα μας είναι έθνος πλαίσιο (συμμετέχει η Βουλγαρία, Ρουμανία και η Κύπρος διερωτηθήκαμε κατ’ αρχήν γιατί το εξέδωσε το ΓΕΣ και όχι το ΓΕΕΘΑ. Μία απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι ο Α/ΓΕΣ θέλησε να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο Επιτελείο του αν και όταν έγινε η άσκηση “καταστολής πλήθους” στο Κιλκίς στο πλαίσιο της HELBROC ,από το ΓΕΣ έλεγαν ότι αυτή η ομάδα μάχης ανήκει στο ΓΕΕΘΑ.

Αυτά όμως έχουν μικρή σημασία μπροστά στην “γκάφα ολκής” που διέπραξαν όσοι ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας την έκδοση του εντύπου. Γιατί δεν μπορεί κανείς ούτε καν να φανταστεί ότι δεν πρόκειται περί λάθους. Είναι γνωστό ότι σ΄ όλα τα όργανα του ΝΑΤΟ κι όχι μόνο ,Έλληνες στρατιωτικοί και διπλωμάτες έχουν τ΄ αυτιά τους μονίμως ανοιχτα για να μην ακούγεται και κυρίως να μην καταγράφεται αναφορά της κατεχόμενης Κύπρου, ως Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.

Στο έντυπο το οποίο οι πληροφορίες λένε ότι μας κόστισε και κάπμποσα χρήματα
υπάρχει χαιρετισμός του Α/ΓΕΣ και φωτογραφίες του πρώην πλέον ΥΕΘΑ Ευ.Βενιζέλου,αλλά και του Α/ΓΕΕΘΑ Ι.Γιάγκου.

Η αναφορά “γκάφα-ολκής” όπως φαίνεται στο υπογραμμισμένο απόσπασμα (στο Κεφάλαιο 10 σελίδα 30 του εκδοθέντος ενημερωτικού φυλλαδίου) κάνει λόγο για το κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» । Αναρωτιόμαστε αν υιοθετούμε την ονομασία που προβάλλεται από Τουρκικής πλευράς ή έγινε copy/paste από κάποιο κείμενο αντιστοίχου φυλλαδίου του Τουρκικού Στρατού. Πάντως στην αρχή δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Αν και σ΄ αυτή τη χώρα όλα μπορούν να γίνουν.

Πηγές.

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=६७४४

http://gdailynews.wordpress.com/2011/07/04/%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%86%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CF%84%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%83-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1/#more-19608


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γκάφα μεγατόνων από το ΓΕΣ: “Αναγνώρισαν” την “Τουρκική Δημοκρατία Β.Κύπρου”!"

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Του Μελέτη Η. Μελετόπουλου*

Η χρεωκοπία της Ελλάδας και η έλευση του μηχανισμού της Τρόϊκας οδήγησαν αναγκαστικά σε αποκάλυψη πληθώρας στατιστικών στοιχείων σχετικά με το εύρος,την δομή και την ποιότητα του δημόσιου τομέα.Σήμερα διαθέτουμε πληρέστερη εικόνα,και επομένως μπορούμε να εξαγάγουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα. Ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι η δομή της πολιτικής,της οικονομίας, της κοινωνίας και συνολικά του κράτους της Μεταπολίτευσης παρουσιάζει τεράστιες ομοιότητες με το σοβιετικό μοντέλο,και μάλιστα αυτό της ύστερης περιόδου του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Ποιά είναι τα στοιχεία σοβιετικού χαρακτήρα του κράτους της Μεταπολίτευσης;

1.Ο πρωτοφανής αριθμός δημοσίων υπαλλήλων του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα.Η πρόσφατη απογραφή κατέγραψε 768.000 υπαλλήλους της γενικής διακυβέρνησης και άγνωστον ακόμα αριθμό υπαλλήλων των ΔΕΚΟ (προφανώς η μη καταγραφή τους έχει σημασία).Συνολικά ο αριθμός, σύμφωνα με τις πιο έγκυρες εκτιμήσεις, πρέπει να υπερβαίνει το 1.000.000.Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο του εργατικού δυναμικού της χώρας(περίπου 5.ΟΟΟ.ΟΟΟ),αναλογία τεράστια σε σχέση με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές οικονομίες.Το εύρος αυτό δεν εξυπηρετεί απολύτως καμμία λειτουργική ανάγκη και στην ουσία αποτελεί έναν σοβιετικού τύπου κρατικό τομέα.Σ’αυτόν κυριαρχεί ο ανθρωπολογικός τύπος του αυταρχικού έναντι του πολίτη,προστατευόμενου από κάποιον κομματικό μηχανισμό,ανεύθυνου,αντιπαραγωγικού,αναποτελεσματικού και εν πολλοίς διεφθαρμένου,αλλά και μη λογοδοτούντος και μη απολύσιμου δημοσίου υπαλλήλου.Η κυριαρχία της γραφειοκρατίας επισημάνθηκε από όλους τους αναλυτές του σοβιετικού φαινομένου ως κύριο συστατικό του,που τελικώς κατίσχυσε των σοβιέτ,του «κόκκινου στρατού» και των άλλων μηχανισμών της πρωτογενούς σοβιετικής εξουσίας. Στην Ελλάδα,ο τεράστιος κρατικός τομέας ναι μεν προέκυψε από την πελατειακή και λαϊκιστική δομή των κομμάτων της Μεταπολίτευσης,αλλά δεν συνάντησε κάποια σοβαρή πολιτική ή ιδεολογική αντίσταση,κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία.Και πάντως το αποτέλεσμα ήταν μία δομή προσεγγίζουσα το σοβιετικό μοντέλο κράτους.

2.Η ύπαρξη σοβιετικού τύπου νομενκλατούρας,δηλαδή στρατιάς προνομιούχων κομματικών στελεχών(στις ΔΕΚΟ,αλλά και άλλων διεσπαρμένων σε όλον τον δημόσιο τομέα),με μισθούς διπλάσιους ή τριπλάσιους από αυτούς των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων και πολλαπλάσιων αυτών του ιδιωτικού τομέα(βλ. ακριβή μεγέθη στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10-12-2010).Η μισθολογική συντριβή του ιδιωτικού τομέα μπροστά στις μυθώδεις αμοιβές της νομενκλατούρας αποτελεί στοιχείο σοβιετικής αντίληψης και δομής.

3.Ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός,που δεν αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα την πλειοψηφία των εργαζομένων,και διευθύνεται από κρατικοδίαιτα κομματικά στελέχη,τα οποία ελέγχονται πλήρως από τους κομματικούς μηχανισμούς και μετά από πολυετή πορεία κομματικής αφοσίωσης αμείβονται με βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα.Δεν υπάρχει καμμία ουσιώδης διαφορά από το σοβιετικό συνδικαλιστικό σύστημα,ελεγχόμενο από το κράτος και το κόμμα.

4.Η ολιγαρχική δομή διακυβέρνησης και η ύπαρξη στην πραγματικότητα ενός ενιαίου κομματικού οργανισμού,με αυτοαναφορικότητα,ελεγχόμενη κλειστή αναπαραγωγή με νεποτιστικά και ευνοιοκρατικά κριτήρια,υψηλό βαθμό διαφθοράς και ταυτόχρονα διοικητική αναποτελεσματικότητα.Η ύπαρξη διαφορετικών κομμάτων και οι ρητορικού επιπέδου διαφωνίες μεταξύ τους στην Μεταπολίτευση δημιουργούν επίφαση δημοκρατικού ανταγωνισμού και πολιτικού πλουραλισμού,ενώ στην πραγματικότητα τα στελέχη των κομμάτων αυτών συνεργάζονται στενά σε πελατειακό και επαγγελματικό επίπεδο (π.χ. ψηφίζουν πάντοτε από κοινού τις μισθολογικές τους αυξήσεις και όλα τα προνόμιά τους,καθώς και την ποινική τους ασυλία).Επίσης μοιράζονται τις ίδιες ακριβώς πελατειακές και διαχειριστικές πρακτικές,και ακολουθούν κοινά ήθη στην σχέση τους με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Αλλά και τα μικρά κόμματα παίζουν ρόλο απολύτως παραπληρωματικό στον δικομματικό άξονα εξουσίας,συμμετέχουν στα προνόμια και λειτουργούν ως άλλοθι.Υπάρχει δε και «καταμερισμός εργασίας»,π.χ. μικρά κόμματα που λειτουργούν ως ψηφοδόχοι των δυσαρεστημένων από τα κόμματα εξουσίας,άλλα που επωμίζονται τον ιδεολογικό έλεγχο των πανεπιστημίων ή των αντιεξουσιαστικών-αναρχικών ομάδων κλπ. Αυτή η δομή δεν διαφέρει παρά μόνον επιφανειακά από το σοβιετικό πολιτικό σύστημα,το οποίο είχε ενσωματώσει σε μία μονολιθική δομή εξουσίας όλες τις τάσεις και τις αντίθετές τους. Την διαφύλαξη του μονοπωλίου της εκπροσώπησης του εκλογικού σώματος το κράτος της Μεταπολίτευσης εμπιστεύθηκε σε εκλογικούς νόμους και εκλογικούς μηχανισμούς που αλλοιώνουν την λαϊκή προτίμηση και αποκλείουν κάθε περίπτωση ανάδειξης αντισυστημικών πολιτικών κινήσεων και προσωπικοτήτων.

5.Η απουσία διαχωρισμού των εξουσιών,κεντρικό χαρακτηριστικό του σοβιετικού συστήματος και βασική διαφορά του από τα δυτικά κράτη.Το κομματικό σύστημα επηρεάζει όλους τους επίσημους θεσμούς,την δικαιοσύνη μέσω του διορισμού της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων,την βουλή μέσω της κομματικής πειθαρχίας,αλλά και τους ανεπίσημους,όπως τα ΜΜΕ, ,ιδίως τα πιο ευπαθή ,τα οποία επηρεάζει με κρατικές διαφημίσεις ή με άλλους αθέμιτους τρόπους.

6.Τα πανεπιστήμια της Μεταπολίτευσης δεν είναι ανεξάρτητοι οργανισμοί,όπως στην Ευρώπη,αλλά προέκταση του πολιτικού συστήματος.Στελεχώνονται με κομματικά στελέχη,αποκλείουν πρόσωπα μη ελεγχόμενα, αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία και αποτελούν φυτώρια κομματικών και συνδικαλιστικών στελεχών και γραφειοκρατών κακής ποιότητας,διαμορφώνοντας το ανάλογο ιδεολογικό και ηθικό κλίμα.Σε όλα αυτά δεν υπάρχει απολύτως καμμία διαφορά με το σοβιετικό μοντέλο ανώτατης εκπαίδευσης.Υπάρχει όμως μία βασική διαφορά:ότι στα κομμουνιστικά πανεπιστήμια το «άσυλο»,η βία και οι εμπρησμοί,οι ξυλοδαρμοί καθηγητών,η σταθερά επαναλαμβανόμενη καταστροφή της υποδομής,η πλήρης απουσία ιεραρχίας,ήταν αδιανόητα.Υπήρχε πειθαρχία και σκληρή μελέτη.Η αναπαραγωγή της σοβιετικής κυρίαρχης ιδεολογίας γινόταν στα πλαίσια κάποιας τυπικής τουλάχιστον ευρυθμίας και στοιχειώδους ακαδημαϊκής σοβαρότητας.Αυτή η ουσιώδης διαφορά οφείλεται στον πειθαρχημένο χαρακτήρα του ρωσσικού λαού και στον σεβασμό που επιδεικνύει προς την επιστήμη.

7.Η ποινικοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της επιχειρηματικότητας αποτελεί κοινό σημείο του σοβιετικού με το ελληνικό μεταπολιτευτικό μοντέλο.Με την λεπτή διαφορά ότι στην Ελλάδα η επιχειρηματικότητα δεν αποτελεί απλώς αντικείμενο ιδεολογικής απέχθειας (ενάντια στα αφεντικά,τον ιμπεριαλισμό και τα εγχώρια όργανά του,τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό κλπ.).Αλλά συνοδεύεται και από χλεύη έναντι των κορόϊδων που εργάζονται σκληρά και προκόβουν στον ανταγωνιστικό κόσμο της ελεύθερης αγοράς,ενώ θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν και να σιτίζονται σε κάποιο κρατικό πρυτανείο καλλιεργώντας τις κατάλληλες διασυνδέσεις(και βεβαίως με τις απαιτούμενες αντιπαροχές και δεσμεύσεις υποτέλειας). Αλλά και ο συρρικνωμένος και προβληματικός ιδιωτικός τομέας της Ελληνικής οικονομίας βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης-ομηρείας από το κράτος,μέσω των μηχανισμών της γραφειοκρατίας-διαφθοράς, των κρατικών προμηθειών, της μη πληρωμής των κρατικών προμηθευτών κλπ.Στην ουσία η ιδιωτική οικονομία περνάει από το κράτος-πολιτικό σύστημα-κομματικό σύστημα-κομματικό συνδικαλισμό.

8.Η ιδεολογική κυριαρχία του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού,σε διάφορες παραλλαγές,που λειτούργησε σε όλη την διάρκεια της Μεταπολίτευσης ως πραγματική επίσημη ιδεολογία. Όχι μόνον η πληθώρα μαρξιστικών ή μαρξιστογενών κομμάτων,γκρουπούσκουλων και παρεών αναπαρήγαγε μία μαρξιστική vulgata,αλλά και τα λεγόμενα αστικοφιλελεύθερα κόμματα διακατέχονταν από τον τρόμο των ίδιων τους των θέσεων και λειτουργούσαν σε ιδεολογικό επίπεδο απολογητικά έναντι της μαρξιστικής ρητορικής.

9.Τα γκουλάγκ συνιστούν ασφαλώς μία σοβαρή διαφορά ανάμεσα στο κράτος της Μεταπολίτευσης και την Σοβιετική Ένωση.Χωρίς να υπάρχουν κυριολεκτικά τα γκουλάγκ,οι εξουσιαστές της Μεταπολίτευσης εφηύραν έναν άλλον τρόπο εξουδετέρωσης των αντισυστημικών στοιχείων(διανοουμένων,πολιτικών,επιστημόνων,ηθικών στοιχείων κλπ.):αυτό που ο Χριστιανισμός αποκαλεί,με άλλη έννοια βέβαια,εγκόσμια εξορία. Οι αντιφρονούντες της Μεταπολίτευσης μπορούσαν να εκφράζονται ελεύθερα,να γράφουν ελεύθερα,να οργανώνονται ελεύθερα.Αλλά η δραστηριότητά τους περιβαλλόταν από μία υγιειονομική ζώνη σιωπής,με ολοκληρωτικό αποκλεισμό τους από τα συστημικά(κρατικά και διαπλεκόμενα ιδιωτικά) ΜΜΕ,τα κρατικά πανεπιστήμια,τον δημόσιο βίο γενικώτερα,ώστε η φωνή τους να εκπέμπεται σε κενό.Ταυτόχρονα,οι αντιφρονούντες λοιδωρούνταν ως γραφικοί,αντικοινωνικοί,μη συνεργάσιμοι,ακραίοι,εθνικιστές,ουτοπιστές κλπ.(βλ. το πρόσφατο βιβλίο μου ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ,εκδόσεις Παπαζήση,Αθήνα 2010). Έτσι το κράτος της Μεταπολίτευσης απέφυγε την θυματοποίηση και ηρωοποίηση των θυμάτων των γκουλάγκ της Σοβιετικής Ένωσης,καθώς και την μομφή του ολοκληρωτισμού.

10. Υπάρχουν πολλές αιτίες της χρεωκοπίας του κράτους της Μεταπολίτευσης.Η αποτυχία εγκαθίδρυσης σύγχρονου κράτους και κοινωνίας ευρωπαϊκού τύπου έχει σχέση ασφαλώς με τα κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας,που εγκλώβισε τον Ελληνισμό σε μία δομή ασιατικού δεσποτισμού και την απέκοψε από την Αναγέννηση(η οποία είχε ήδη αρχίσει να συντελείται στο Ύστερο Βυζάντιο),τον Διαφωτισμό και την Βιομηχανική Επανάσταση.Επίσης σχετίζεται με το πελατειακό σύστημα,τις δομές υπανάπτυξης και την νοσηρή και εν πολλοίς εκούσια(διότι ήταν πιο εύκολο άλλοι να μας τρέφουν και να μας προστατεύουν από το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας….) εξάρτηση του νεοελληνικού κράτους από τις Μεγάλες Δυνάμεις.Όπως επίσης σχετίζεται με τις αποτυχία των μεταπολεμικών κυβερνήσεων να εκσυγχρονίσουν την χώρα.Υπάρχει όμως και μία πιο πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ερμηνεία,συμπληρωματική των προηγουμένων:η ιδεολογική επίδραση του μαρξισμού σε μεγάλο μέρος της ιθύνουσας τάξης.

Ήδη από την εποχή του στρατάρχη Παπάγου και της καραμανλικής ΕΡΕ, οι σημαντικώτεροι εκ των ιδεολογικών καθοδηγητών της μεταπολεμικής Δεξιάς προέρχονταν από το ΚΚΕ ή άλλα ακροαριστερά-τροτσκιστικά γκρουπούσκουλα του Μεσοπολέμου(Σάββας Κωνσταντόπουλος,Γεώργιος Γεωργαλάς,Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου κλπ.).Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών χρησιμοποίησε επίσης πρώην κομμουνιστές σε υπουργικά αξιώματα.

Κατά την Μεταπολίτευση,όπως έχει αποδείξει ο Χρήστος Πασαλάρης σε σχετική μελέτη του («Oι βαρώνοι των MEDIA- χθεσινοί και σημερινοί»,εκδόσεις Λιβάνη) ,οι σημαντικώτεροι εκδότες είχαν υπάρξει στην νεότητά τους μέλη του ΕΑΜ ή του ΚΚΕ.Η γενιά του Πολυτεχνείου,το ΠΑΣΟΚ,ο Συνασπισμός,ο κόσμος των media,το πανεπιστημιακό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης συγκροτήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από πρόσωπα που είχαν υπάρξει μέλη του ΚΚΕ,του ΚΚΕ εσωτερικού ή άλλων αριστερών οργανώσεων.Η κοινωνικοποίησή τους και η πολιτικοποίησή τους εξελίχθηκε στο πλαίσιο της νεανικής τους στράτευσης σε οργανώσεις που υμνούσαν τον Λένιν,τον Στάλιν,την Οκτωβριανή Επανάσταση,τον Φιντέλ Κάστρο κλπ.Ακόμη και αυτοί που εξελίχθηκαν στους πιό διεφθαρμένους και αυταρχικούς εξουσιαστές της Μεταπολίτευσης,που μετεστράφησαν στην πράξη σε ταγούς του ληστρικού,ολιγαρχικού ψευδοκαπιταλισμού τριτοκοσμοικού τύπου,διατηρούσαν την ιδεολογική επίφαση του μαρξισμού,για να εξαπατούν τις μάζες και ίσως και τον εαυτό τους.

Κορυφαίο σημείο αυτής της ιδεολογικής κυριαρχίας του μαρξισμού υπήρξε η δικαίωση της κομμουνιστικής ανταρσίας της περιόδου 1944-1949.Τα ξερονήσια,η εξορία,οι φυλακές,το αντάρτικο κατέστησαν τίτλος τιμής.Η απόπειρα δηλαδή να επιβληθεί στην Ελλάδα διά της βίας,από μία οπλισμένη μειοψηφία ελεγχόμενη από την Σοβιετική Ένωση, κομμουνιστική δικτατορία, υμνήθηκε,οι ηγέτες της ανταρσίας αγιοποιήθηκαν,δημιουργήθηκε μαρτυρολόγιο θυμάτων της αστικής καταστολής,συγγράφηκαν αγιογραφικές βιογραφίες και επιστημονικοφανείς μελέτες,και φυσικά εξοβελίσθηκε κάθε αντίθετη φωνή ως αντιδραστική,φασιστική κλπ. Οι μη μαρξιστές λειτουργούσαν απολογητικά και αμυντικά έναντι του μαρξισμού.Η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς έφθασε στο σημείο ώστε ο Κώστας Καραμανλής να υποχρεωθεί το 2004 να επισκεφθεί και να προσκυνήσει την Μακρόνησο ώστε να κερδίσει τις εκλογές χωρίς ιδεολογικές εντάσεις και επικίνδυνες αντιπαραθέσεις.

Η δικαίωση της ένοπλης κομμουνιστικής ανταρσίας και η εξύμνηση της προσπάθειας να καταλυθεί το αστικό κράτος και να καταστεί η Ελλάδα κομμουνιστική δικτατορία όπως η Βουλγαρία ή η Αλβανία,είναι φυσικό να αντιφάσκει,να υπονομεύει,να ακυρώνει ιδεολογικά και ηθικά,κάθε προσπάθεια συγκρότησης ευρωπαϊκού τύπου κράτους στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.Δικαίωση των ηττημένων κομμουνιστών σημαίνει δικαίωση του σοβιετικού μοντέλου το οποίο αυτοί επεδίωκαν να επιβάλουν στην χώρα μας.Ή εν πάση περιπτώσει σημαίνει απέχθεια προς την εξέλιξη της χώρας σε σύγχρονη αστική δημοκρατία δυτικού τύπου.

Αυτή η ιδεολογική υπονόμευση διεπλάκη με οθωμανικές επιβιώσεις,πελατειακές δομές,τριτοκοσμικές κληρονομικές ολιγαρχίες και βαθύτατη ιδιοτέλεια και διαφθορά και παρήγαγε το χρεωκοπημένο κρατικιστικό μοντέλο της Μεταπολίτευσης,όπου στόχος όλων ήταν ο διορισμός στο πρυτανείο του Δημοσίου ή ακόμα χειρότερα η διαπλοκή με το δημόσιο,στην τελευταία του εκδοχή μέσω κοινοτικών προγραμμάτων και επιδοτήσεων,με εξαπάτηση της «αφελούς» ΕυρωπαΪκής Ένωσης.

Έτσι η Ελλάδα παρήγαγε τα αρνητικά του καπιταλισμού ληστρικού τύπου (διαπλοκή, διαφθορά, υπερκαταναλωτισμός, χρηματιστηριακός τζόγος κλπ.), χωρίς τα θετικά του καπιταλισμού δυτικού τύπου (υψηλό βιοτικό επίπεδο υποστηριζόμενο από αντίστοιχα υψηλή παραγωγικότητα, λειτουργικό κράτος,υγιής υπέρ του καταναλωτή ανταγωνισμός,καινοτομία,έρευνα).

Επίσης παρήγαγε τα αρνητικά του σοβιετικού μοντέλου,όπως τα προαναφέραμε,χωρίς όμως και τα όποια θετικά(ανώτατη εκπαίδευση υψηλού επιπέδου,ισχυρές ένοπλες δυνάμεις,αποτελεσματική διπλωματία).

Το σοβιετικό μοντέλο αποδείχθηκε ότι όχι μόνον είχε ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά αλλά και δεν ήταν οικονομικά βιώσιμο,διότι η κρατικοποιημένη οικονομία ήταν ανίκανη να καλύψει τις ανάγκες του σοβιετικού πληθυσμού(αυτό ίσχυσε σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες όπου επεβλήθη ο κομμουνισμός).Απουσίαζε η επιχειρηματικότητα,η καινοτομία,το ρίσκο,η φαντασία,οι ανοιχτοί ορίζοντες,καθώς και το κίνητρο του κέρδους.Την χρεωκοπία του σοβιετικού μοντέλου το 1989 ακολούθησε η ραγδαία και συνολική κατάρρευση όλων των κομμουνιστικών καθεστώτων,πλην της Βόρειας Κορέας,ενώ η Κούβα και η Κίνα ακολούθησαν έναν ομαλότερο δρόμο προς τον καπιταλισμό,διότι οι ισχυρές ηγεσίες τους απέτρεψαν το χάος.

Το Ελληνικό μοντέλο,ένα υβρίδιο σοβιετικών αντιλήψεων, μεσαιωνικών επιβιώσεων και ληστρικού ψευδοκαπιταλισμού,χρεωκόπησε είκοσι χρόνια αργότερα,απλώς και μόνον διότι είχε την βαλκανική ευφυία να ενταχθεί οικονομικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ,χωρίς όμως ποτέ να προσαρμοστεί στον ευρωπαϊκό τρόπο του σκέπτεσθαι και του οικονομείν.Η αυταπάτη του,προϊόν αλαζονείας, ήταν ότι το παιχνίδι αυτό θα διαρκούσε εσαεί.Αλλά τέτοιου είδους φαυλοκρατικές ισορροπίες δεν διαρκούν αιωνίως,όπως γνωρίζει και ένας πρωτοετής φοιτητής Ιστορίας ευρωπαϊκού πανεπιστημίου.

Και,οπωςδήποτε,μία ιθύνουσα τάξη που διαμόρφωσε την ιδεολογική της συνείδηση με άξονα την απόρριψη της αστικής κοινωνίας και την καταγγελία του καπιταλισμού,είναι εντελώς-μα εντελώς-αδύνατον να συγκροτήσει σύγχρονο κράτος,στην θέση των ερειπίων της Μεταπολίτευσης.

*Διδάκτωρ Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών Πανεμιστημίου Γενέυης

Πηγή.

http://ipapanik.wordpress.com/2011/01/09/soviet-ellas/#more-954
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ"

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Προικισμένα παιδιά και προικισμένη εκπαίδευση

Του Νίκου Λυγερού

Αν και όλοι θεωρούμε γενικά ότι είναι δύσκολο να καθοριστεί τι σημαίνει προικισμένο παιδί, οι ειδικοί έχουν λύσει αυτό το πρόβλημα εδώ και χρόνια. Το πραγματικό πρόβλημα με τα προικισμένα παιδιά δεν είναι η οντότητά τους, αλλά η εκπαίδευσή τους και η οντότητά της. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι εφαρμοσμένο στη μαζικοποίηση των μαθητών. Λειτουργεί αναγκαστικά με την ποσότητα και όχι με την ποιότητα. Τα προικισμένα παιδιά δεν είναι συμβατικά παιδιά, με διάφορα εξαρτήματα όπως τα ταλαντούχα, είναι απλώς διαφορετικά. Δεν περιμένουν ένα κλασικό μάθημα που είναι ενισχυμένο τοπικά. Το μάθημά τους πρέπει να είναι ολικά διαφορετικό. Είναι όντως ενδεικτικό ότι ακόμα και η αρχή ενός μαθήματος για προικισμένα παιδιά είναι ριζικά διαφορετική, εφόσον τα παιδιά ελέγχουν πρώτα το επίπεδο του καθηγητή τους με διάφορες ασκήσεις και σπαζοκεφαλιές. Και θα ήταν ένα μεγάλο λάθος να μη δεχτούμε την πρόκληση, διότι είναι η βάση μιας μέλλουσας εμπιστοσύνης. Η πράξη δείχνει από μόνη της σημαντικά ερωτήματα που πρέπει να τεθούν, όταν θέλουμε όντως να παράγουμε ένα έργο με αυτά τα παιδιά. Οι πειραματικές τάξεις στο εξωτερικό έδειξαν ότι προσφέρουν ένα θετικότατο πλαίσιο για τα προικισμένα παιδιά σε διάφορα επίπεδα. Στο νοητικό, διότι τα μαθηματικά μπορούν να είναι εξ αρχής προσαρμοσμένα. Στο κοινωνικό, διότι τα προικισμένα παιδιά μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα της απομόνωσης και να αναπτύξουν νέες σχέσεις μεταξύ τους. Στο ψυχολογικό, διότι τα προικισμένα παιδιά υλοποιούν τη νοητική τους σφαίρα, πράγμα που αφοπλίζει τις φοβίες τους. Η δυνατότητα υπάρχει, το γνωστικό πλαίσιο το γνωρίζουμε και το πρόβλημα δεν είναι τα προικισμένα παιδιά. Το μοναδικό πρόβλημα δεν είναι ούτε η εφαρμογή μιας διδασκαλίας, αλλά η πολιτική απόφαση. Πρέπει απλώς να καταλάβουμε πόσο μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία μέσα στην οποία ζει και να το βοηθήσουμε για να το κάνει, αντί να τα αφήνουμε στο περιθώριο για νοητικούς λόγους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προικισμένα παιδιά και προικισμένη εκπαίδευση"
Related Posts with Thumbnails