Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ------
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ.----
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΘ’ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΟΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΟΥΤΕ ΣΩΜΑΤΙΚΩΣ, ΟΥΤΕ ΨΥΧΙΚΩΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΣ ΕΞΑΚΡΙΒΩΜΕΝΟΝ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΔΕΝ ΗΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΥΡΕΘΟΥΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Ή ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ.
Ο ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΙΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΟΤΑΝ Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΗΣΑΝ ΜΟΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ, ΔΕΝ ΕΧΡΕΙΑΣΘΗ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑ.
ΕΤΣΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΗΣ ΔΕ ΕΥΑΣ-ΧΑΒΑ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΓΙΝΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΔΥΟ, ΕΓΙΝΕΝ ΑΙΣΘΗΤΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΜΕΣΩΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.
ΜΟΛΙΣ ΔΕ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΗΡΧΙΣΕ ΝΑ ΑΥΞΑΝΗ ΚΑΤΑ ΓΕΝΟΣ, Η ΒΙΒΛΟΣ ΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΓΕΝΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΙΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΪΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΒΕΛ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΠΟΥ ΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΙ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΙΠΤΕΝ ΩΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΖΩΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΝΟΜΑ, ΠΡΟΕΚΥΨΕΝ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΥΝΩΝΥΜΟΝ. ΤΟΥΤΟ ΚΑΤΩΡΘΩΘΗ ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΗΚΗΝ ΕΙΣ ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ ΟΝΟΜΑ, ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
(ΠΑΤΡΩΝΥΜΟΝ) π.χ.Γιοχανάν Μπέν Ζακάϊ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ή ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΣΚΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, Ή ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ π.χ. Γιωσέφ Ἀγκαλιλί ΔΗΛ. ΙΩΣΗΦ Ο ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ, ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ο ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗΣ. ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΟΠΟΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΙ ΟΜΑΔΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΕΡΑΙ, ΕΙΣ ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟΝ ΠΡΟΣΕΤΕΘΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ. ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΚΟΝ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΙΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΝ.
ΕΤΣΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑΙΣΘΗΤΙΚΗΝ ΤΩΝ ΨΥΧΟΔΙΑΘΕΣΙΝ, ΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΞΑΙΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ, ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. π.χ. ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ.
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΞ ΑΛΛΟΥ, ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑΣ, ΕΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΣΙΝ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ. π.χ. Ἐλί – Ἔζερ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ, Μπαρούχ=ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ κ.λ.π. ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑΝ ΤΩΝ, ΕΧΟΝΤΕΣ ΦΥΛΕΤΙΚΗΝ ΡΟΠΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΝ, ΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑΝ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΕΚΡΙΝΕΤΟ ΕΙΣ ΤΑ ΡΩΜΑΪΚΑ ΑΥΤΑ ΙΔΕΩΔΗ. π.χ. JUSTUS, AUGUSTUS κ.λ.π.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΟΥ ΕΙΣΕΛΘΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑΝ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΩΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΧΘΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑΝ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ. ΤΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΘΑ ΗΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΤΑΧΘΟΥΝ ΕΙΣ ΟΚΤΩ ΜΕΓΑΛΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ, ΗΤΟΙ:
- ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ.
- ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ.
- ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ.
- ΤΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ, ΗΤΟΙ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ Ή ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ Ή ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ.
- ΤΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.
- ΤΑ ΠΡΟΣΕΠΩΝΥΜΑ (ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ).
- ΤΑ ΕΚ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΣ ΚΥΡΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.
- ΤΑ ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΘΕΝΤΑ ‘Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΝΤΑ ΚΥΡΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.
2. ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΦΥΛΕΤΙΚΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΩΜΕΝ ΙΕΡΑΤΙΚΑ. ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ Κοέν ΚΑΙ Λεβñ.
- «Κοανούτ», ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΩΜΑ, Κοέν ΔΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ Κοανείμ, ΕΚΑΛΟΥΝΤΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ ΠΟΥ ΕΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (Μπέτ Αμικδάσς). ΟΙ ΕΞ ΑΡΡΕΝΟΓΟΝΙΑΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΓΕΝΕΑΣ ΕΙΣ ΓΕΝΕΑΝ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΥΡΓΙΚΩΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΝ ΟΝΟΜΑ Κοέν, ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΡΩΤΟΣ ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΗΤΟ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ, Ααρών Ακοέν.
- ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ Κοανείμ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Λεβñ. ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΑΥΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΦΥΛΗΝ ΤΟΥ Λεβñ, ΠΟΥ ΗΤΟ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Ρουμπέν ΚΑΙ ΤΟΝ Συμεών Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΑΣ Ἰακώβ. Λεβιείμ ΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ «Μπέτ-Αμικδάσς» ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΒΟΗΘΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥΣ Κοναείμ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΘΥΣΙΑΣ, ΕΝΔΥΟΝΤΕΣ ΤΟΝ Κοέν Γκαδόλ, ΠΛΥΝΟΝΤΕΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΣ ΘΥΣΙΑΣ, ΑΝΟΙΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΟΝΤΕΣ ΤΑΣ ΠΥΛΑΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ, ΨΑΛΛΟΝΤΕΣ ΤΑ Τεϊλείμ, ΔΗΛ. ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ Δαβίδ κ.λ.π.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ Σεφαραδικόν (ΔΗΛ. ΤΟΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΝ ΕΒΡΑΪΚΟΝ) ΚΟΣΜΟΝ ΓΕΝΙΚΑ, ΟΙ Κοέν ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΩΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΠΛΩΣ Κοέν ΚΑΙ ΟΙ Λεβñ ΑΠΛΩΣ Λεβñ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ Ἐσκεναζείμ (ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ) ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΚΟΕΝ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ Κάν, Κόν, Κούν, Κάντ, Καχάν, Καχάνε, Καγκάνοβιτς, ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΚΑΙ Κάτς (ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΡΧΙΚΑΣ ΣΥΛΛΑΒΑΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Κοέν – Τσεδέκ =Κοέν Άγιος), ΕΠΙΣΗΣ ΔΕ ΚΑΙ Κάτσνελσον. ΟΙ SACERDOTI ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ Κοανείμ ΠΟΥ ΕΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΝΑ ΕΞΙΤΑΛΙΣΟΥΝ ΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ SACERDOTΕ ΙΤΑΛΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΕΡΕΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΤΩΝ Κοανείμ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ Ἐσκεναζείμ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ Καπλάν ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ Γίντισς ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΕΡΕΥΣ (CHAPLAN). AΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΜΟΘΡΗΣΚΩΝ ΜΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΥΠΗΡΧΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ Κοανείμ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Κοέν. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ Χασίδ ΔΗΛ. ΔΙΚΑΙΟΣ, Μπεναρδούτ ΚΑΙ Περαχγιά (ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ). ΟΙ Χασίδ, ΟΙ Μπεναρδούτ ΚΑΙ ΟΙ Περαχγιά ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Κοέν ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΕΛΕΤΑΣ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΗΣ Περασιά ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Κοενικήν ΕΥΛΟΓΙΑΝ (Μπιρκάτ Κοανείμ – ὃρα Ἀσέρ Μωυσñ
Προσευχολόγιον τῆς Ἡμέρας του Ἐξιλασμοῦ § 152)
ΕΠΙΣΗΣ, ΕΝΩ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ Σεφαραδικοῦ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ Λεβῆ ΕΜΕΙΝΑΝ Λεβῆ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ Ἐσκεναζείμ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΓΙΝΑΝ LOEBE, LOUV, LEWIN, LEWINSON, LOWINSON, WEIL, LEVINSKY ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΚΑΙ LIOUIS. ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Λεβῆ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Καράσο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΤΟ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΛΕΞΙΝ «Κέρες» ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ Σανίδα. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ, Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, Η ΒΙΒΛΙΚΗ «Μισσκάν», ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΗΤΟ ΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Λεβιείμ, ΕΝΑΠΟΤΕΘΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙ Σανιδῶν. ΟΙ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΤΑΣ Σανίδας ΑΥΤΑΣ Λεβιείμ ΩΝΟΜΑΖΟΝΤΟ ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΠΟΧΗΝ «Κερεσσείμ» ΔΗΛ. Σανιδοφόροι ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ Καράσσο ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΙΕΡΑΤΙΚΩΣ ΩΣ «Λεβιείμ».
3. ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΝ ΘΕΟΦΟΡΑ. ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΑΥΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΥΝΘΕΤΑ. ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Ἐλ», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιά», ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ «Γιό» ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΗΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Shém Ameforásh) ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΟ ΡΗΜΑ Ή ΟΝΟΜΑ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΔΕΚΑΛΟΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ «Ló tissà et shèm Adonàï Eloéha Iasháv», ΔΗΛΑΔΗ «ΝΑ ΜΗ ΑΝΑΦΕΡΗΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΜΑΤΑΙΩΣ», ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΛΑΛΗΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣΟΦΙΚΟΝ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ γιότ, ἔ, βάφ ΚΑΙ ἐ. ΤΟ ΑΦΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑ, ΟΣΑΚΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ Ή ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΙΝ «Ἀδονάϊ» ΔΗΛ. Κύριος. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕΤΟ ΜΟΝΟΝ ΑΠΑΞ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ (Γιόμ Ακιπουρείμ), ΟΤΑΝ ΥΦΙΣΤΑΤΟ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΑΥΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ Ο Κοέν Γκαδόλ ΔΗΛ. Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ, ΝΗΣΤΙΣ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΔΙΑΤΕΛΩΝ, ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ Κόδες Ακοδασσείμ ΔΗΛ. ΤΟ ΑΔΥΤΟΝ, ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΗ ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. - ὃρα Ἀσέρ Μωυσñ Προσευχολόγιον τῆς Ἡμέρας του Ἐξιλασμοῦ § 152
ΕΧΟΜΕΝ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ «Ἐλ» ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:
Ἐλ - ἀζάρ = Ο ΘΕΟΣ ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ
Ἐλί - Ἒζερ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ
Ἐλί – Μέλεχ = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
Ἐλ – Κανά = Ο ΘΕΟΣ ΕΞΗΓΟΡΑΣΕ
Ἐλ – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ Κ.Λ.Π.
ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:
Ἀσά - Ἔλ = ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ
Χαγκού - Ἔλ = ΕΩΡΤΑΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Χαγουέλ)
Σσαμού - Ἔλ = ΗΚΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαμουέλ)
Μί – Κά - Ἔλ = ΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Μιχαέλ)
Σσαάλτι - Ἔλ = ΗΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Σαλτιέλ)
Ραφά - Ἔλ = ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ραφαέλ)
Ἰσσρά - Ἔλ = ΕΝΕΔΥΝΑΜΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἰσραέλ)
Γιεχί - Ἔλ = ΘΑ ΖΗΣΗ Ο ΘΕΟΣ (Γιεχιέλ)
Οὐζί - Ἔλ = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Οὐζιέλ)
Δανί - Ἔλ = ΜΕ ΕΚΡΙΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Δανιέλ)
ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟΝ ΘΕΪΚΟΝ ΟΝΟΜΑ « γιά » Ή « γιό » ΩΣ ΠΡΩΤΟΝ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΤΑ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:
Σσεμά – Γιά = ΗΚΟΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Σεμαγιά)
Ἀζάρ Γιά = ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἀζαριά)
Ματάτ – Γιά = ΕΔΩΡΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ματαθίας)
Χανάν Γιά = ΕΧΑΡΙΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἀνανίας)
Ζαχάρ – Γιά = ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ Ο ΘΕΟΣ (Ζαχαρίας)
Γιεσσά – Γιά = ΕΣΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Ἡσαΐας)
Γκεδάλ – Γιά = ΕΜΕΓΑΛΥΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ (Γκεδαλιά)
Ὀβάδ – Γιά = ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Ὀβαδίας)
Περάχ – Γιά = ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Περαχγιά)
Οὐζί – Γιό = ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ (Υἱός)
Οὐζί – Γιό = Μπενουζίγιο (ΠΟΥ ΕΣΦΑΛΜΕΝΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ‘Η ΠΡΟΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ Μπενουζίλιο)
Ναχούμ – Γιά = Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΕΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕ (Ναχμίας)
ΑΝΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΕΧΟΜΕΝ ΠΑΛΙ ΤΑ :
Γιό – Χανάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΧΑΡΙΣΕΝ (Ἰωάννης)
Γιό – Νατάν = Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕΝ (Ἰωνάθαν)
Γιό – Γιακείμ = Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΗ (Ἰωακείμ)
Γιό – Σαφάτ = Ο ΘΕΟΣ ΕΚΡΙΝΕΝ (Ἰωσαφάτ)
Γιό – Χάϊ = Ο ΘΕΟΣ ΖΗ
ΚΑΠΟΤΕ ΕΧΟΜΕΝ ΘΕΟΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ Ἒλ ΚΑΙ Γιά Ή Ἒλ ΚΑΙ Γιό ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΝ ΡΗΜΑΤΟΣ, Ή ΟΝΟΜΑΤΟΣ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ.ΕΧΟΜΕΝ ΕΤΣΙ:
Ἐλί – Γιά = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ (Ἠλίας)
Γιό - Ἔλ = Ο ΘΕΟΣ ΘΕΟΣ (Ἰωήλ)
Γιά - Ἐλ = Ο ΘΕΟΣ ΘΕΟΣ
Γιά – κό - Ἐλ = ΘΕΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Γιακοέλ).
4. ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ (ΕΠΙΘΕΤΩΝ) ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΠΟΡΟΥΜΕΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΣΩΜΕΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ.ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΝΑΝΤΩΜΕΝ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ Ή ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗΝ ΤΩΝ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ. ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ Ταραμπουλούς π.χ., ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΝ Ή ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΘΗΣΙΝ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΟ 1821 ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΦΥΓΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ.
ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞ ΙΣΠΑΝΙΑΣ Ή ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ Ή ΙΤΑΛΙΑΣ Ή ΑΠΟ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ. ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΙΝΑΞ ΜΕΡΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΣΤΑ ΔΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑΝ ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΧΩΡΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ:
4α) ΕΒΡΑΪΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ
Γκιλααδί = (ΑΠΟ ΤΟ Γκιλαάδ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ) ΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Γκιλιδί.
Σουσί ή Σούση = (ΑΠΟ ΤΑ Σοῦσα ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ)
Κουστί ή Κωστῆς = (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ) Η ΟΠΟΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ Κοῦστα.
Κωνσταντινί ή Ἄλ-Κωνσταντινί ή Κωνσταντίνης = (ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΝ Ή ΚΑΤΑ ΤΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΗΝ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ)
Τσαρφατί = ΓΑΛΛΟΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ Τσαρφάτ)
Μιζραχῆ = ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΛΕΞΗΝ Μιζράχ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΤΟΛΗ
Ἐσκεναζῆ = ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΕΡΜΑΝΟΕΒΡΑΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΣΚΕΝΑΖ.
4β) ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ
Αbla = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑLMERIA
Azama = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIPUZCOA
Albala = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ CACERES
Al – Belanci = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ VALENCIA
Alberda = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ HAESCA
Alcalaϊ = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ALCALA
Alva = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ALMEZIA
Algaba = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ
Albocher = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ PENAROJIA
Albala = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ COCERES
Albelda = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ HUESCA
AniЀs = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ HUESCA
Ajiàs = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIPUZCOA
Arama = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIPUZCOA
Behar = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ SALAMANGE
Baena = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ CORDOBA
Besa = (Ή ΟΠΩΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΝ Μπέγα=ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ).
Biniez = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ HUESCA
Beraha = AΠΟ ΤΗΝ BARAHA ΧΩΡΙΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Benrubi ή Rubi = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIPUZCOA
Benforado = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ CASTILLIA
Buenaventura (Ventura) = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ TOLEDO
Castel (de Cabra) = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ TERAEL
Cuenca = ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ SORIA
Canetti = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUENCA KAI THΣ VALENCIA
Castro = ΠΟΛΛΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ CORDOVA, LEON, VALENCIA, ALMERIA, SEVILLIA
Curiel = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ SEVILLIA
Catalano = ΑΠΟ ΤΗΝ CATALUNIA
Castel = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ TERNEL
Cazorla = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ JAEN
Crespin = (ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΝ ΕΙΣ ΚΡΙΣΠΗΣ) ΑΠΟ ΤΟ CRESPOS ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ AVILA
CasЀs = ΧΩΡΙΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΑΙΩΝ
Covo = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ VALLENCIA
Curiel = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ VALLENCIA
Calahora = ΛΙΜΗΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑSTURIA
Duenias = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ PALLENCIA
Escaloni = ΑΠΟ ΤΗΝ ESCALONA = ΧΩΡΙΟΝ ΤΟΥ TOLEDO
Estrugo ή Estrugano ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ Astruga, ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ LEON
Errera = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ SEVILLIA
Ferrera = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ LUGO
Franco = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑΝ
Francès= Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑΝ
Gatenio = ΧΩΡΙΟΝ ΠΑΡΑ ΤΑ ΠΥΡΗΝΑΙΑ
Gormeza – no = ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ GORMAZ ΤΗΣ SORIA
Gallegos = ΧΩΡΙΟΝ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ SEGONIA ΚΑΙ SALAMANGE
Gillet = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ VALLENCIA
Leon = ΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Lojia = ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ GRANADA
Major Ben-Major = ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ MAJORCA
Medina = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ BURGOS
Mendoza = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ALAVA
Miranda = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ SALAMANCA
Najari = ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΝΑJAR ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ CASTILLIA
Pardo = ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Penarojia = ΧΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ CORDOVA ΚΑΙ PERNEL
Pinto = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ CASTILLA ΚΑΙ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Rosa = ΛΙΜΗΝ ΤΗΣ CATALUNIA
Rojales = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ALICANTES
Sciaky = ΧΩΡΙΟΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ
Saporta = ΑΠΟ ΤΟ SESH – PUERTAS ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Saragussi = ΑΠΟ ΤΗΝ SARAGOSSA
Sevillia = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ SEVILLA
Soria – no = ΑΠΟ ΤΗΝ Soria ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ Castilla
Sardas = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUENCA
Segura = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIPUZCOA
Soto = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ LEON
Tzachon = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ
Toledano = Ο ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΛΕΔΟ
Tarragano = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ TARRAGANO ΤΗΣ CATALUNIA
Torres = ΠΛΕΙΣΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Turon = (ΠΑΡΑΦΘΑΡΕΝ ΕΙΣ Λάρισαν ΕΙΣ Τορόν) ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ GUIDALAJARA
Vaena = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ CORDOVA
Zarra = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ VALENCIA
Zafarano = ΑΠΟ ΤΗΝ ZAFARA ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ZAMORA
4γ) ΙΤΑΛΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΑ
Agostari = ΑΠΟ ΤΗΝ AGOSTA ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ
Capeta = ΧΩΡΙΟΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Cunio = ΑΠΟ ΤΟ CUNEO ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ PIEMONTE
Capuano = ΑΠΟ ΤΗΝ CAPUA ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Covo ή Cobo = ΠΟΛΙΧΝΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΛΟΜΒΑΡΔΙΑΣ
Cesana = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ BALONIA
Florentin = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΝ
Forti = ΑΠΟ ΤΟ FORTE DEI MARMI ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ LUCEA
Grotta = ΟΜΩΝΥΜΟΣ ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Massa Maissa = ΠΟΛΙΧΝΗ ΤΗΣ TOSCANA
Matza = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ
Modiano = Ο ΑΠΟ ΤΟ MODIGLIANO Ή ΑΠΟ ΤΗΝ MODENA
Melo = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ PISTOJIA
Messina = ΑΠΟ ΤΗΝ MESSINA ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ
Montecchio = ΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ VICENZA
Mi – Trani = ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΡ. ΠΡΟΘΕΣΙΝ (MI = ΑΠΟ) ΚΑΙ ΤΟ TRANI ΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Massarano ή mazzarano = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ MAZZARA ΛΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Morpurgo = ΑΠΟ ΤΟ DEL BURGO ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΤΑΛΙΑΣ Ή ΚΑΤ’ ΑΛΛΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΑΠΟ ΤΟ MARBURG ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ
Osmo = ΑΠΟ ΤΟ OSSIMO Ή OSMO ΤΗΣ ΑΝΩ ΙΤΑΛΙΑΣ
Pisante = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΖΑΝ
Recanati = Ο ΑΠΟ ΤΟ PORTO RECANATI ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Romano = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ
Sonina = Ο ΑΠΟ ΤΟ SONINO ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΡΩΜΗΣ
Salario = Ο ΑΠΟ ΤΟ SALARI ΤΗΣ CASERTA
Tiano = Ο ΑΠΟ ΤΟ TEANO ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Tivoli = ΑΠΟ ΤΟ TIVOLI ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
Taranto = Ο ΑΠΟ ΤΟ TARANTO ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ
Viterbo = Ο ΑΠΟ ΤΟ VITERBO ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Varsano = Ο ΑΠΟ ΤΟ CONVERSANO ΤΗΣ ΑΠΟΥΛΙΑΣ
Venezzia = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑΝ
Zaffarano = Ο ΑΠΟ ΤΗΝ ZAFFARANO ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ
5. ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ
ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΟΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΩΣ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΑΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΟΝ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΩΝ. ΤΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ή ΕΒΡΑΪΚΑ Ή ΙΣΠΑΝΙΚΑ Ή ΑΡΑΒΙΚΑ Ή ΤΟΥΡΚΙΚΑ. ΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ ΑΥΤΑ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΗΓΗΣΙΝ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ.
5α) ΕΒΡΑΪΚΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ
Αelion = ΥΨΗΛΟΣ
Arari Arar = ΟΕΡΕΙΝΟΣ
Arouch = ΜΑΚΡΗΣ
Barzelai = ΣΙΔΗΡΑΣ
Bourla = ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΠΩΛΗΣ
Catan = ΜΙΚΡΟΣ
Chasdai = ΕΛΕΗΜΩΝ
Camchi ή Kimchi = ΑΛΕΥΡΑΣ
Filous = ΕΞΕΤΑΣΤΗΣ, ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
Frezi = ΦΕΡΕΖΑΙΟΣ (ΟΝΟΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ)
Gabai = ΕΙΣΠΡΑΚΤΩΡ
Gadol = ΜΕΓΑΛΟΣ
Hayat = ΡΑΠΤΗΣ
Hazan = ΨΑΛΤΗΣ
Halfon = ΑΡΓΥΡΑΜΟΙΒΟΣ
Hefetz = ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ
Habib = ΑΓΑΠΗΤΟΣ
Houli = ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ
Malach = ΑΓΓΕΛΟΣ
Matzliah = ΤΥΧΕΡΟΣ
Meshulam = ΑΚΕΡΑΙΟΣ
Mevoràch = ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ
Meyir = ΦΩΤΕΙΝΟΣ
Miján = ΠΑΝΤΟΕΙΔΗΣ (ΟΡΑ ΨΑΛΜΟ 144 ΑΡΙΘ. 13 «μιζάν-λεζάν»)
Patish = ΣΚΕΠΑΡΑΣ
Soulema = ΣΚΑΛΟΜΑΣΤΟΡΑΣ
Sal = ΚΑΛΑΘΑΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜ : ΚΑΛΑΘΙ)
Safan = ΛΑΓΩΟΣ
Shalish = ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Shalem = ΑΚΕΚΑΙΟΣ
Shimshi = ΟΥΡΑΝΙΟΣ (ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΞΙΝ shémesh = OΥΡΑΝΟΣ)
Sefichà = ΑΥΤΟΦΥΤΡΩΜΑ (Et sefichà lô tikzôr = TO AYTOΦΥΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΡΙΣΗΣ (Βαγικρά = Δεύτερον : Κεφ. ΚΕ ἀριθ. 5)
Shohami = ΝΑΥΤΙΚΟΣ (ΑΠΟ ΤΟ Shochàm = NAΥΤΙΛΙΑ)
Tabah = ΜΑΓΕΙΡΑΣ
Tzevi = (ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΝ ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΕΙΣ Sevi ή Shibi = ΕΛΑΦΙ)
Yakar = ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ
Zakar = ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ
Zadik = ΔΙΚΑΙΟΣ
5β) ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ
Αbastado = ΦΘΑΣΜΕΝΟΣ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ
Albo ή alvo = ΛΕΥΚΟΣ
Batino = ΙΣΜΑΗΛΙΤΗΣ
Bueno = ΚΑΛΟΣ
Benveniste = (ΑΠΟ ΤΟ Bien Venido) = ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ
Calderon = ΓΑΝΩΤΗΣ
Diamande = ΑΔΑΜΑΝΤΕΝΙΑ
Donna = ΚΥΡΙΑ
Estrelia = ΑΣΤΕΡΩ
Fernandes = ΑΠΟ ΤΟ FERNANDO - FERDINANDO
Flor = ΑΝΘΗ
Joyia = ΚΟΣΜΗΜΑ
Luna = ΦΕΓΓΑΡΙ
Mercàdo = ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΣ
Molcho = ΚΑΛΑΘΙ ΞΥΛΙΝΟΝ
Oro = ΧΡΥΣΗ
Plata = ΑΡΓΥΡΗ, ΑΣΙΜΩ
Perla = ΚΟΣΜΗΜΑ
Rosa = ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
Seniora = ΚΥΡΑ
Sol = ΗΛΙΟΣ
Tsico = ΜΙΚΡΟΣ
Vida = ΖΩΗ κ.λ.π.
5γ) ΑΡΑΒΙΚΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ
Αl – Sheh = Ο ΣΕΪΧΗΣ
Al – Fantari = Ο ΕΙΣΠΡΑΚΤΩΡ
Al – Mosnino = Ο ΡΗΤΩΡ
Amàr = ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ
Atàr ή Βen – Atàr = ΠΑΝΤΟΠΩΛΗΣ
Attias = ΔΩΡΟΝ
Al – Alouf = Ο ΧΙΛΙΑΡΧΟΣ
Cabili = ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΟ ΔΗΛ. Ο ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΗ CABILI ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ
Danon = ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Hakim = ΣΟΦΟΣ, ΙΑΤΡΟΣ
Maïmòn = ΕΥΤΥΧΗΣ
Sides = ΑΡΧΩΝ, ΚΥΡΙΟΣ
5δ) ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΙΔΙΩΝΥΜΙΚΑ
Mokàta=ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΩΡ (ΕΙΔΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΝ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΤΑΝΙΚΩΝ ΣΤΑΥΛΩΝ)
Yeni = NEOΣ
Tzivré = (ΑΠΟ ΤΟ tzevré = ΚΕΦΑΛΟΜΑΝΔΥΛΟΝ)
6. ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΜΕΡΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ.
- ΕΤΣΙ ΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ «Κονφίνο» ΜΕΤΕΒΛΗΘΗ ΕΙΣ ΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΕΙΣ Κοφίνας ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ Κοφφινᾶς ΕΠΕΙΤΑ.
- ΤΟ Γαβριήλ ΕΓΙΝΕ Γαβριηλίδης,
- ΤΟ Δαυίδ, Δαβόπουλος.
- ΤΟ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ Σίδες = Κύριος ΕΓΙΝΕ ΕΙΣ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ Σιδόπουλος, - ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Σαμουήλ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ Σαμουηλίδης,
- ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Σεμτώβ ΕΓΙΝΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΝ Καλωνυμός,
- ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟΝ Φαράς = Πέρσης ΜΕΤΕΒΛΗΘΗ ΕΙΣ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ, ΤΟΝ ΒΟΛΟΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΣΕΡΡΑΣ ΕΙΣ Φαρατζῆ,
- ΤΟ ΑΡΑΒΙΚΟΝ Χατζῆ = ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΠΟΥ ΕΔΙΔΕΤΟ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ, ΕΓΙΝΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ Χατζόπουλος.
ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΓΙΝΕΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ΜΑΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΧΡΟΝΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΜΑΡΤΥΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΦΘΟΝΙΑΝ ΕΠΙΤΥΜΒΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΠΙΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΣΩΘΗΣΑΝ ΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΙΤΕ ΕΙΣ ΑΛΛΑΣ ΧΩΡΑΣ. ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΝ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΡΑΒΒΙΝΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΑΙ ΤΟΥ ΤΑΛΜΟΥΔ ΗΝΕΙΧΟΝΤΟ ΤΟΝ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΝ Ή ΕΚΛΑΤΙΝΙΣΜΟΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ. ΕΤΣΙ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΟΠΩΣ ΜΗ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ. ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΙΣΩΣ ΑΥΤΟΥ ΔΕΝ ΑΝΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΛΑΙΑΙ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΙ ΕΒΡΑΪΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ Τίτος, Βεσπασιανός, Κικέρων, Αντίοχος, κ.λ.π., ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΥΟ ΥΠΗΡΞΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ, ΟΙ ΔΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Ἀμάν. Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΕΒΡΑΪΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ Σαμουέλ Κράους ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑ ΤΟΥ Lehnworter im Talmud, Midrash und Targum (BEΡΟΛΙΝΟΝ 1898) ΣΥΝΕΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΤΑΛΜΟΥΔ, ΕΙΣ ΤΟ ΜΙΔΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΡΓΚΟΥΜ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΗΣΑΝ ΤΑ ΕΞΗΣ:
- Ἀγρίππας, Ἀδριανός, Ἀκύλας, Ἀλέξανδρος, Ἀνδρέας, Ἀντίγονος, Ἀντίπατρις, Ἄρειος, Ἀριστόβουλος, Βακχίδης, Βοηθός (ΑΠΟ ΤΟ ΕΖΔΡΑ),
- Γελάσιος (ΑΠΟ ΤΟ Ἰσχάκ)
- Τρύφων, Δευκαλίων, Δοσίθεος (ΑΠΟ ΤΟ Νατανιέλ),
- Δωρόθεος, Θεόδωρος (ΑΠΟ ΤΟ Ματατιά),
- Εἰρηναῖος, (ΑΠΟ ΤΟ Σιαλώμ),
- Ἰάσων (ΑΠΟ ΤΟ Ἰησοῦς,
- Καλώνυμος (ΑΠΟ ΤΟ Σεμτώβ),
- Λεόντιος (ΑΠΟ ΤΟ Γιουδᾶ),
- Λύκος (ΑΠΟ ΤΟ Ζεέβ),
- Μνασέας (ΑΠΟ ΤΟ Μενασσέ),
- Παρήγορος (ΑΠΟ ΤΟ Ραχαμείμ),
- Σαβάτιος (ΑΠΟ ΤΟ Σαμπετάι),
- Σωτήρ (ΑΠΟ ΤΟ Γιεσουά),
- Ὑψικράτης (ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ Ἀελιών), κ.λ.π.
7. ΠΡΟΣΕΠΩΝΥΜΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ (ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ)
ΟΠΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΛΑΩΝ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΕΛΕΙΠΕΝ Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΩΝΥΜΟΝ, ΤΟ ΓΝΩΣΤΟΝ «ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ». Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΑΥΤΗ ΗΤΟ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΟΠΟΥ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΝΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΣΥΝΩΔΕΥΕΤΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΟΝ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΣ ΠΟΛΛΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΕΚΡΑΤΕΙ ΚΑΙ ΕΞΕΤΟΠΙΖΕ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΟΝΟΜΑ. ΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΑΥΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ:
Μπορμπόλης, Μπακόλας, Ντέλος, Κοτοπούλης, Χαϊρλῆς, Κοτσίρος, Ναοῦ, Παπάρος, Μπόνας, Μαραμένος, Μέντζος, Σκίνιος, Κόκκινος, Ντάος, Λαγαρῆς, Ἀβδελᾶς, Παππῆς, Βουλός, Λάλος, Μέλος, Τσακλᾶς, Σαλαούρος, Βιτούλης, Μπερούρ, Καλχαμηρᾶς, Ντέλος, Καπούλιας (ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΕΒΡΑΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ Γιωσέφ Ἐλιγιᾶ), Κολοβός, Παράρος, Καλιστής, Ἀντράλας, Καραρίτσας, Φέφ, Σβόλ, Τσαμπιάφ, Σιάμπος, Ντόστης, Κούτσικος, Σιαφάκας, Φαρμάκης, Ζώης, Φέγγας, Μπάργιας, Κατσάνος, Καμόντος, Σιακατούρας, Γκούλιαρας κ.λ.π.
8. ΕΒΡΑΪΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΜΕΡΙΚΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΙ Ή ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ Ή ΩΣ ΠΟΛΥ ΣΥΝΕΙΘΙΣΜΕΝΑ ΕΙΣ ΩΡΙΣΜΕΝΑΣ ΜΟΝΟΝ ΕΒΡΑΪΚΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
- ΕΤΣΙ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ Καμχῆ, Καλδερών, Μάγιο ΚΑΙ Πάρδο ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ Ή ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, - ΤΟ Δελμέδιγο ΜΟΝΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ,
- ΤΟ Καπέτα ΚΑΙ Ἀτούν, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΩΝ
ΤΡΙΚΑΛΩΝ,
- ΤΟ Ταραμπουλούς ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ,
- ΤΟ Τζιβρέ ΜΟΝΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ,
- ΤΟ Ἀλχαδέφ, Οὔνιο, Καπελοῦτο, Νοτρίκα, Γκαλάντε, Κοδρόν, Ταρίκα, Σοριάνο, Ἀμάτο, Ἀσζαραντέλ, Πίχα, Πιζάντε, Σαρχόν ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΝΟΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ,
- ΤΟ Δέντε ΚΑΙ Σάρδας ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.
9. ΚΥΡΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΚ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΣ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΘΗ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΛΑΜΒΑΝΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΞ ΕΙΔΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΙΑΝ ΠΑΛΑΙΟΤΑΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ, ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗΝ ΓΕΝΙΚΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ Σεφαραδικοῦ (ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ) ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΓΕΝΝΩΜΕΝΟΝ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΗ ΤΟ ΕΚ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ, ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ, Ή ΤΗΣ ΕΚ ΜΗΤΡΟΣ ΜΑΜΜΗΣ, ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙ. ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΑΣΧΕΤΩΣ ΕΑΝ Ο ΠΑΠΠΟΣ Ή Η ΜΑΜΜΗ ΕΥΡΙΣΚΩΝΤΑΙ Ή ΟΧΙ ΕΝ ΖΩΗ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ Ἐσκεναζείμ Ο ΚΑΝΩΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΕΑΝ Ο ΠΑΠΠΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΜΜΗ ΖΟΥΝ. ΕΙΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑΝ ΚΑΠΩΣ ΕΠΟΧΗΝ ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΟΚΑ ΑΓΟΡΙΑ ΕΔΙΔΕΤΟ ΩΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ 30 ΗΜΕΡΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μποχώρ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Μποχώρα ή Μποχορούλα, ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ. ΚΑΠΟΤΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ Μποχώρ ή Μποχώρα ή Μποχορούλα ΕΓΙΝΕΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟΝ ΑΦΗΝΟΝ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΘΗ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΑΙΔΙ, ΑΓΟΡΙ Ή ΚΟΡΙΤΣΙ, ΕΛΑΜΒΑΝΕ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ, ΕΚΤΟΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ, ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΚ ΜΗΤΡΟΣ ΠΑΠΠΟΥ Ή ΜΑΜΜΗΣ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΑΝ ΑΥΤΟΙ ΖΟΥΝ Ή ΟΧΙ.
- ΕΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ ΑΛΛΟΤΕ ΣΥΝΗΘΩΣ Σαμπετάϊ, δηλ. Σαββατιανός.
- ΕΑΝ ΠΑΛΙΝ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΝΙΣΑΝ ΔΗΛ. ΤΟΝ ΜΗΝΑΝ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ ΣΥΝΗΘΩΣ Νησίμ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΟΥ Νές = ΘΑΥΜΑ.
- ΕΑΝ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΣΘΗΡ (Πουρείμ) ΕΛΑΜΒΑΝΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μορδοχάϊ.
- ΕΑΝ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ (Κιπούρ) ΕΛΑΜΒΑΝΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γιόμ - Τόβ δηλ. Καλημέρης.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΑΠΕΘΝΗΣΚΕΝ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΑΒΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΠΛΕΟΝ ΠΑΤΡΟΣ ΔΙΑ ΝΑ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑ. ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΡΕΣΚΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΩΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΠΑΤΕΡΑ, ΕΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΝ «Τσιλιμπόν» ή «Τσιλιμπί» ΠΟΥ ΕΣΗΜΑΙΝΕ ΤΟΥΡΚΙΣΤΙ ΑΡΧΟΝΤΑΣ. ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΟΘΗ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗΝ. ΤΟΥΤΟ ΕΓΙΝΕΤΟ ΕΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΙΕΣΩΖΕΤΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑΝ ΣΟΒΑΡΑΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΝ ΟΠΟΤΕ ΤΟΥ ΕΔΙΔΕΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χαῒμ δηλ. Ζήσης ή Ραφαήλ δηλ. Θεραπευθείς (ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ). ΟΤΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ ΔΕΝ ΕΖΟΥΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ή ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΖΩΝΤΑ ΠΡΟΣΕΒΑΛΛΟΝΤΟ ΑΠΟ ΣΟΒΑΡΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ, ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΕΣ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΝ ΚΑΚΟΤΥΧΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΝΤΕΣ ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΩΣ ΘΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗΝ ΑΛΛΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΤΑ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΠΡΟΣ «ΕΞΑΓΟΡΑΝ» ΕΙΣ ΞΕΝΑ ΦΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΤΑ ΟΥΤΩ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΜΕΝΑ ΑΡΡΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΩΝΟΜΑΖΟΝΤΟ ΠΛΕΟΝ «Μερκάδο» ΔΗΛ. ΕΞΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΣ, ΤΑ ΔΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ «Μερκάδα» ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑΝ ΕΛΛΑΔΑ «Μερκαδούτσα». ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΜΕΝΟΥ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΑΥΤΗ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ, Ο ΔΕ Μερκάδο ή Μερκάδα ΔΕΝ ΗΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΕΛΘΗ ΕΙΣ ΓΑΜΟΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗΝ ΑΔΕΙΑΝ ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΑΣΤΟΥ Ή ΤΗΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣΤΡΙΑΣ.
ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΥΠΑΝΔΡΕΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΜΕΙΝΗ ΣΤΕΙΡΑ ΕΠΙ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΟΠΙΝ. ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΙΟΥΤΑΣ ΣΥΝΘΗΚΑΣ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΗ «Ραχαμείμ» ΔΗΛ. ΠΡΟΪΟΝ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΕΑΝ ΠΑΛΙΝ Η ΜΗ ΤΕΚΝΟΠΟΙΟΥΣΑ ΕΠΙ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΚΑΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ Λάγγ – Μπαόμερ «νέδερ» ΔΗΛ. ΟΡΚΟΝ ΟΠΩΣ ΕΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΝΑΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ Ριμπί - Σιμόν Μπάρ – Γιοχάϊ, ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ ΡΑΒΒΙΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΑΥΤΗΝ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΓΕΝΝΩΜΕΝΟΝ ΑΓΟΡΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΗ Συμεών.
ΔΕΝ ΕΛΕΙΠΟΝ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΥΝΕΠΙΠΤΕ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΥΤΥΧΕΣ Ή ΧΑΡΜΟΣΥΝΟΝ ΓΕΓΟΝΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ. ΤΟΤΕ ΕΔΙΔΕΤΟ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σιμάν – Τόβ δηλ. Εὐτύχιος ΚΑΙ, ΕΑΝ ΗΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ, Μαζάλ – Τόβ δηλ. Εὐτυχία. ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΙΔΙΑΤΕΡΩΣ ΕΑΝ ΑΠΕΘΝΗΣΚΕΝ ΕΙΣ ΜΙΚΡΑΝ ΗΛΙΚΙΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΓΕΝΝΑΤΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ, ΕΙΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΟΘΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΟΣ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΕΝ ΑΓΟΡΙ ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ «Πασσᾶ» ΤΟ ΔΕ ΚΟΡΙΤΣΙ «Μπιενβενίδα». ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΛΛΟΤΕ ΥΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΤΟ ΕΞΗΣ: ΕΑΝ Η ΠΕΝΘΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΜΦΗ ΕΙΧΟΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΝ ΚΟΡΙΤΣΙ ΔΕΝ ΗΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΑΒΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ, ΤΟΥ ΕΔΙΔΕΤΟ ΑΝΤ΄ ΑΥΤΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «Ντουντού» ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ἀνθή, Ἀνθούλα. ΤΟ ΟΝΟΜΑ «Μεναχέν», ΔΗΛ. ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ, ΕΔΙΔΕΤΟ ΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΤΥΧΑΙΝΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΤΑΣ ΠΡΩΤΑΣ 9 ΠΡΩΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΜΗΝΟΣ Ἄβ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΤΗΝ 9ην ΤΟΥ Ἄβ ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΔΥΟ ΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΑΥΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟΝ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ Ο ΣΤΙΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΑ «Ναχαμού, ναχαμού ἀμί = ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΟΥ, ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΟΥ ΛΑΕ ΜΟΥ».
10. ΕΠΙΘΕΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΕΙΤΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΑΝ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΓΕΝΕΑΣ ΕΙΣ ΓΕΝΕΑΝ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΟΙ Ἐσκεναζείμ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΙΩΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΧΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΗΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΝ ΤΣΑΡΟΝ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ, ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ ΜΟΝΑΡΧΑΣ ΝΑ ΕΚΔΩΣΟΥΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΥΠΕΧΡΕΩΘΗΣΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΑ ΕΠΙΘΕΤΑ. ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ, ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΩΣ ΤΟΙΑΥΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙ. ΕΤΣΙ π.χ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ Μπαρούχ μπέν Γιαακώβ ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ Γιαακώβ μπέν Μπαρούχ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ Ἀαρών Μωσέ ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ Μωσέ Ἀαρών κ.λ.π. Η ΕΛΛΕΙΨΙΣ ΑΥΤΗ ΕΝΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΕΠΙΘΕΤΟΥ ΕΣΗΜΕΙΩΝΕΤΟ ΑΛΛΟΤΕ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΠΡΟΗΛΘΟΝ ΑΠΟ ΤΑΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΣΤΕΡΟΥΝΤΟ ΕΠΙΘΕΤΩΝ. ΕΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΑΘΕΡΟΝ ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΕΩΡΤΑΖΕΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ Πουρείμ, ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ Πουρείμ ΤΩΝ ΣΙΤΣΙΛΙΑΝΩΝ, ΗΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΕΚ ΣΙΚΕΛΙΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΩΝΩΝ ΤΟΥ.
11. ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΝΤΑ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΑΠΟΧΡΩΣΙΝ
ΩΜΙΛΗΣΑΜΕΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΕΒΡΑΪΚΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΗ ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΡΟΥΝ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ. Ο ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ, Ή ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΣ Ή ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ, ΕΚΟΥΣΙΟΝ Ή ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΝ, ΠΟΥ ΕΣΗΜΕΙΩΘΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΙΔΙΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΘΗΣΙΝ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΔΕ ΔΙΕΣΩΘΗΣΑΝ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΘΕΝΤΕΣ. ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΕΓΝΩΡΙΣΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΟ 1919 ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΒΡΑΙΟΝ ΟΝΟΜΑΤΙ Γιαχμπές Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΣΑΧΤΟΥΡΗ 8 ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ. Ο ΓΕΡΩΝ ΑΥΤΟΣ Γιαχμπές ΜΟΥ ΔΙΗΓΕΙΤΟ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΗΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΝ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ, ΚΑΤΑΦΥΓΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΕΠΑΝΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΟΥΔΑΪΚΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑΝ. ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΣΥΝΑΝΤΩΜΕΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΑΠΟΧΡΩΣΙΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ: Βαρούχας (Βαρούχ), Σαλτέλης (Σαλτιέλ), Λεβίδης ή καί Λεβῆ, Ἀρώνης, Μπενσουσάν, Καράσος, Μπροῦδος, Μπουρλάκος (Μπουρλά). ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝ ΛΟΓΩ Μπουρλάκους ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΝ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΘΗ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΟΤΙ ΔΙΕΤΗΡΕΙΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ ΤΟΥ Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ.
12. ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΑ Ή ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΕΝΑ Ή ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΑ
ΦΩΝΗΤΙΚΑΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΚΥΡΙΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.
- ΕΤΣΙ π.χ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἀαρών ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Ἀρωνάκης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Νάκιας.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἀβραάμ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ἀβραμάκης, ΕΙΣ Ἀβράμης ή Ἀβραμής, ΕΙΣ Ἀβραμούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μούλης, ΕΙΣ Ἀβραμούλιας ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μούλιας, ΕΙΣ Ἀβραμάτς ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Μάτς.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γαβριέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Γαβρέλ.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μποχώρ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μποχοράκης ΚΑΙ ΕΙΣ Χόρ.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰακώβ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γιακούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Κούλης, ΕΙΣ Κός ΚΑΙ ΕΙΣ Γιακλῆς.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γιεουδᾶ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γιεουδάκης, ΕΙΣ Γιεουδούλης, ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Γιούλης ή Γιούλας ή Γκιούλιας.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰεσσουά ΕΙΣ Γιουσάς ή Γιόσας.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Γιεσουλά ΕΙΣ Γιουσλά ή Γιουσούλ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΕΙΣ Λάλ.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰσραέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Γισρέλ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Τέλης ή Τέλκος.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰσαάκ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ Ἰσάκος ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Τσάκος ή Χάκος ή Τσακούλιας.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Δαβίδ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Δαβζόν ή Τζόν, ΕΙΣ Δάβος ή Δαβούλιας ή Τζόνιας.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλιασάφ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λιασάφ.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλισσά ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λιασάκης.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλιγιά (Ἠλίας) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Λγιά ή Λιάχο ή Ἒλιο ή Λιέτο.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἰμανουέλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μανέλ.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σολομών ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μάτσο ή Μάτσκο.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σαμουήλ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΑΡΧΙΚΩΣ ΕΙΣ ή Σεμούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ Σιμέλ, εις Σιμελάκης, ΕΙΣ Μέλος ή Μέλκος, ΙΣΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΕΙΣ Σσέμο.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Τσαδίκ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Τσαδίκος.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χανέν ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χάνος.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μυριάμ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Μέριο.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Μαζαλτώβ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ματζάλω.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σιχμά ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Σίμχω.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Σαμπετάϊ ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Ντέλος.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ζαφείρα ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Φίρο.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Πνίνα ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Φίνα ή Φανούλα ή Φανή.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χαβά (Εὒα) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χαβούλα.
- ΤΟ ΟΝΟΜΑ Χανά (Ἄννα) ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗ ΕΙΣ Χανούλα ή Χανέσιω (ΟΡΑ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΠΛΕΙΟΤΕΡΑ ΕΙΣ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΙΩΣΗΦ Μ. ΜΑΤΣΑ «ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ» ΑΘΗΝΑΙ 1955).
ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΗΜΕΙΩΘΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1943 ΑΞΙΑ ΛΟΓΟΥ ΤΑΣΙΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ.
- ΟΥΤΩ π.χ. Ο Χαῒμ ΩΝΟΜΑΖΕΤΟ ΚΑΙ Χαϋμοῦτσο.
- Ο Ἰακώβ, Γιακώ ή Γιακοβάτσι.
- Ο Γιομτώβ, Ἰντώ.
- Ο Σεπτώβ, Σιντώ.
- Ο Δαβίδ, Νταβί.
- Ο Ἐλαζάρ, Λαζάρ.
- Ο Ἐλιγιά(ου), Λιάου. Ο Ραφαέλ, Ροφέλ.
- Ο Μιχαέλ, Μιχέλ.
- Ο Σαμουέλ, Σουμουέλ.
- Ο Γιεουδᾶ, Γιουδά,
- Ο Ἀαρών, Ἀρών,
- Η Σάρρα, Σαρρίνα,
- Ο Σαμπετάϊ, Σάμπυ κ.λ.π.
ΕΞ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΗΡΧΙΣΕ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΕΙ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΡΙΩΡΙΣΜΕΝΗ ΤΑΣΙΣ ΕΞΕΒΡΑΪΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
- ΟΥΤΩ π.χ. Ο Νατζαρή ΕΓΙΝΕ Μπάρ-Νές,
- Ο Μπουένο ΕΓΙΝΕ Μπάρ - Ὂν,
- Ο Γαβριηλίδης, ΕΓΙΝΕ Γαβριέλι,
- Ο Σαμουηλίδης ΕΓΙΝΕ Σαμουέλι κ.λ.π.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΖΟΥΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΝ ΖΩΗΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ, ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΕΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΣ ΕΒΡΑΪΚΑΣ ΣΥΝΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΡΧΟΝΤΟ ΕΙΣ ΕΠΑΦΗΝ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΝ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΑΣ ΤΩΝ, ΗΤΟ ΕΥΚΟΛΟΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΓΟΥΝ ΜΙΑΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΑΘΙΚΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΑ. ΑΦ΄ΟΤΟΥ ΟΜΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΘΗΣΑΝ ΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΠΟΛΙΤΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΗΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΦΟΙΤΩΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΑΣ ΣΧΟΛΑΣ, ΠΡΟΕΚΥΨΕΝ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΣΗΜΕΙΩΘΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΤΑΣΙΣ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Ή ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΩΝ.
- ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἐλκανά ΕΓΙΝΕ Κανάρης,
- ΤΟ Ἀβραάμ, Ἀλβέρτος, ή Μίνως (ΑΠΟ ΤΟ Ἀβραμίνος),
- ΤΟ Ἀσέρ, Φέλιξ,
- ΤΟ Χαῒμ, Βίκτωρ ή Βητάλ,
- ΤΟ Μαζαλτώβ, Ματίλδη ή Εὐτυχία,
- ΤΟ Χανά, Ἀννέτα,
- το Μορδοχάϊ, Μάρκος,
- ΤΟ Σολομών, Σόλων,
- ΤΟ Γεουδᾶ, Λέων,
- ΤΟ Σιαλώμ, Κάρολος,
- ΤΟ Ἰεσουά, Σαλβατώρ,
- ΤΟ Ἰακώβ ΕΓΙΝΕ Ζιάκ,
- ΤΟ Ἰωσήφ ΕΓΙΝΕ Ζέππος ή Πέπο,
- ΤΟ Γιοχανάν ΕΓΙΝΕ Γιοχανανούλης ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Νούλης ή Ἰωάννης,
- Η Ρεββέκα ΕΓΙΝΕ Ἐρριέτη,
- Η Ἐσθήρ, Ρούλα (ΑΠΟ ΤΟ Ἐσθηρούλα),
- Η Λέα, Λουῒζα,
- Η Σιμχά, Ἀλέγρα ή Ἀλίκη,
- Η Ἀτίκβα, Ἐσπεράνζα,
- Η Μυριάμ, Μαίρη ή Μιρέττα ή Μιράντα,
- Η Σουσάνα, Ρόζα ή Ροζίνα,
- Ο Χαζκιγιά, Κῖκος (ΑΠΟ ΤΟ Χασκιγίκος),
- Ο Δαβίδ, Τζών,
- Ο Μωϋσῆς, Μίμης,
- Ο Ἰσαάκ, Ἰσίδωρος κ.λ.π.
13. ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
Α
Ἀαρών = ΑΓΝΩΣΤΟΥ(ΙΣΩΣ ΑΥΓΥΠΤΙΑΚΗΣ) ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ
Ἄβελ = ΠΕΝΘΙΜΟΣ (ΟΡΑ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛ. ΒΙΒΛ. Α’ ΑΡ. 52)
Ἀβραάμ = ΠΑΤΗΡ ΠΟΛΛΩΝ ΛΑΩΝ
Ἀδάμ = ΠΥΡΡΟΓΕΝΗΣ (ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛ. ΒΙΒΛ. Α’ ΑΡ. 34)
Ἀμπά = ΠΑΤΗΡ
Ἀσέρ = ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Β
Βαρούχ = ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ
Βενιαμίν = (Μπέν – γιαμίν), ΥΙΟΣ ΠΡΟΣΦΙΛΗΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΥΙΟΣ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ)
Γ
Γαβριήλ = ΘΕΟΑΝΔΡΕΙΩΜΕΝΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ: ΗΝΔΡΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Γάδ = ΑΦΘΟΝΙΑ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ Β’ ΑΡ. 11)
Γιερμιγιά = (ΙΕΡΕΜΙΑΣ) = ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΜΕ ΑΝΕΔΕΙΞΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Γιομτόβ = ΚΑΛΗΜΕΡΗΣ
Γιοχανάν = (ΙΩΑΝΝΗΣ) = ΘΕΟΧΑΡΙΣΤΟΣ
Δ
Δαυίδ = ΑΓΑΠΗΤΟΣ (Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ)
Δάν = Ο ΚΡΙΘΕΙΣ
Δανιήλ = ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΜΕ ΕΚΡΙΝΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Δεβόρα = ΜΕΛΙΣΣΑ
Ε
Ἐζρά = ΒΟΗΘΟΣ
Ἐλαζάρ = (Ἒλ - αζάρ) = ΘΕΟΒΟΗΘΗΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΜΕ ΕΒΟΗΘΗΣΕΝ)
Ἐλιέζερ = (Ἐλί - ἔζερ) = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ
Ἐλκανά = ΘΕΟΑΓΟΡΑΣΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : Ο ΘΕΟΣ ΕΞΗΓΟΡΑΣΕ)
Ἐμανουήλ = (Ἳμ - ἄνου - Ἒλ) = ΜΑΖΙ ΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ
Ἐσθήρ = (Ἐστέρ) = ΑΣΤΡΟΝ (ΑΣΤΕΡΩ)
Ζ
Ζαβουλών = Ο ΠΡΟΙΚΙΣΘΕΙΣ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ. Λ’ ΑΡ. 30)
Ζαδίκ = ΔΙΚΑΙΟΣ
Η
Ἠλίας = (Ἐλί – Γιά) = Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ
Θ
Θάμαρ = (Τάμαρ) = ΦΟΙΝΙΞ
Ι
Ἰακώβ = ΠΤΕΡΝΙΣΤΗΣ
Ἰσαάκ = ΓΕΛΑΣΤΟΣ
Ἰσάχαρ = Ο ΑΝΤΑΜΕΙΦΘΕΙΣ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ. Λ’ ΑΡ.24)
Ἰσραέλ – (Ἰσρά - Ἒλ) = ΘΕΟΔΥΝΑΜΟΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΕΝΕΔΥΝΑΜΩΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Ἰωσαφάτ = (Γιό – σσαφάτ) = ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : Ο ΘΕΟΣ ΕΚΡΙΝΕ)
Ἰωσήφ = ΠΡΟΣΘΕΤΟΣ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ Λ’ ΑΡ. 24)
Κ
Κάϊν = ΑΠΟΚΤΗΜΑ (ΟΡΑ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛ. ΒΙΒΛ. Α’ ΑΡΙΘΜ. 52)
Κοέν = ΙΕΡΕΥΣ
Λ
Λεά = Η ΑΠΗΥΔΙΣΜΕΝΗ , Η ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ
Λεβῆ = ΒΟΗΘΟΣ ΙΕΡΕΥΣ
Μ
Μαζαλτώβ = ΕΥΤΥΧΙΑ
Μαλκά = ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Μαλλάχ = ΑΓΓΕΛΟΣ
Ματαθίας = θεοδωρος
Μαριάμ = (ΜΥΡΙΑΜ) = ΠΟΘΗΤΗ, ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ
Μεγήρ = ΦΩΤΕΙΝΟΣ
Μενασσέ = ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΣ (ΟΡΑ ΙΩΣΗΠΟΥ ΙΟΥΔ. ΑΡΧ. ΒΙΒΛ. Β’ ΑΡΙΘ.92)
Μεναχέμ = ΠΑΡΗΓΟΡΟΣ
Μιχαέλ = (ΜΙ-ΚΑ-ΕΛ) = ΘΕΟΜΟΙΑΣΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΠΟΙΟΣ ΩΣ Ο ΘΕΟΣ)
Μορδοχάϊ = ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΡΔΟΥΚ (ΟΝΟΜΑ ΘΕΟΥ ΤΩΝ ΒΑΒΥΛΩΝΙΩΝ, ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΗΜΑΣΙΑΣ)
Μωυσῆς = (Μωσσέ) = ΥΔΑΤΟΣΩΣΤΟΣ
Ν
Ναχούμ = ΠΑΡΗΓΟΡΗΘΕΙΣ
Νεφταλί = ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ Δ’ ΑΡΙΘ. 8)
Νεχεμιά = (Ναχάμ – γιά) = ΘΕΟΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΕΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Νησίμ – ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ (νές = ΘΑΥΜΑ, ΠΛΗΘ. νησίμ)
Ο
Ὀβαδίας = (Ὀβάδ – Γιά) = ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ
Ρ
Ραφαέλ = (Ραφά - Ἒλ) = ΘΕΟΣΩΣΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ)
Ραχήλ = ΑΜΝΑΣ (ΠΡΟΒΑΤΙΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΗΣΑΣΑ)
Ρεβέκα = (Ρίβκα) = ΑΓΝΩΣΤΟΥ (ΙΣΩΣ ΑΡΑΜΑϊΚΗΣ) ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ
Ρεουμπέν = (ρεού – μπέν) ΕΙΔΟΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ
Ρούθ = (Ρούτ) = ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
Σ
Σαλομών = ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
Σαμουέλ = ΘΕΟΑΚΟΥΣΤΟΣ (ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ : ΗΚΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ)
Σαμπετάϊ = ΣΑΒΒΑΤΙΑΝΟΣ
Σάρρα = ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ , ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΣΑ
Σαούλ = Ο ΕΡΩΤΗΘΕΙΣ, Ο ΑΝΑΖΗΤΗΘΕΙΣ (ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)
Σιαλώμ = ΕΙΡΗΝΗ
Σεμτώβ = (Σμέμ – τόβ) = ΚΑΛΩΝΥΜΟΣ
Σίμσσι = (SIMSHI) = ΟΥΡΑΝΙΟΣ (ΑΠΟ ΤΟ SHEMESH = ΟΥΡΑΝΟΣ)
Σιμχά = ΧΑΡΑ, ΧΑΡΙΣ
Σαμσών = (SHIMSHON) = ΜΙΚΡΟΣ ΗΛΙΟΣ
Συμεών = ANTAΛΛΑΓΜΑ ΜΙΣΟΥΣ (ΟΡΑ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΕΦ. Κ΄ΑΡ. 33)
Τ
Τόβα = ΚΑΛΗ, ΑΓΑΘΗ
Χ
Χάβα = (ΕΥΑ) = ΜΗΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ (ΟΡΑ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛ. ΒΙΒΛ. Α΄ΑΡ.36)
Χαῒμ = ΖΗΣΙΜΟΣ
(ΤΟΥ ΑΣΕΡ Ρ. ΜΩΥΣΗ, ΑΘΗΝΑΙ 1973)
Όπως και σε άλλα θέματα πολλοί Έλληνες αντιμετωπίζουν τη σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησαν οι προπάτορες με συμπλεγματικό τρόπο. ------- Μια μερίδα από μας πιστεύει πώς έξω από τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, τίποτε άλλο σημαντικό δεν έγινε, δεν ειπώθηκε και δεν δημιουργήθηκε στον κόσμο. Οι άλλοι πολιτισμοί των άλλων λαών είναι υποδεέστεροι και όλα, τα πάντα ξεκινούν από την αρχαία Ελλάδα. Αυτή η λατρεία προς τον πολιτισμό των αρχαίων μας προγόνων οδηγεί πολλούς από μας στην αρχαιοπληξία που είναι μια νοσηρή αγάπη για το παρελθόν μας και τροχοπέδη για το μέλλον μας. Οι αρχαιόπληκτοι συνέλληνες κατά κανόνα δεν έχουν βαθιά παιδεία, οι περισσότεροι γνωρίζουν χονδροειδώς την ιστορία μας και την αρχαία ελληνική γραμματεία, με αποτέλεσμα να γίνονται γραφικοί συχνά με τις δηλώσεις τους. Μοιάζουν κάπως με τους απλοϊκούς θρησκευόμενους που είναι μεν φανατικοί πιστοί, αλλά δεν έχουν ποτέ μελετήσει τα ευαγγέλια.
Αναρτήσεις
