Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Αυτό που συναντάμε στον Ελληνικό πολιτισμό είναι η ριζικά διαφορετική εικόνα του Κόσμου από την μέχρι τότε εικόνα του κόσμου των παραδοσιακών λαών.
Αυτή η αλλαγή δεν συντελέστηκε απότομα από την μία μέρα στην άλλη αλλά μετά από αιώνες συνεχούς μεταμόρφωσης .
Γι' αυτό στην Αρχαία Ελλάδα συναντάμε και τις δύο αντιλήψεις την μαγική και την φιλοσοφική .
Tο πέρασμα από την μία στην άλλη ήταν αυτό που δημιούργησε την αλλαγή στην εικόνα του κόσμου.
Έτσι έχουμε από την μία τον Όμηρο και τον Ησίοδο και στην συνέχεια από την άλλη τους Ίωνες φιλοσόφους που είναι εκείνοι που φέρνουν την νέα αντίληψη.
Αυτό που συντελέστηκε με τους Ίωνες φιλοσόφους ήταν μια αλλαγή στην παράσταση του χώρου.
Αυτή η αλλαγή προκάλεσε μία μεταμόρφωση της ιδέας που είχε ο ίδιος άνθρωπος για τον εαυτό του, την Φύση και το Σύμπαν.
Οι Ίωνες φιλόσοφοι είχαν ως σκοπό τους να παρουσιάσουν στα γραπτά τους , μία θεωρία, μία γενική αντίληψη που μπορεί να εξηγήσει τον κόσμο χωρίς καμία θρησκευτική ανησυχία χωρίς καμία αναφορά σε θεότητες ή ιερουργικές πρακτικές.
Αντίθετα οι φυσικοί είχαν συνείδηση ότι σε πολλά σημεία αντιτάσσονται στις παραδοσιακές θρησκευτικές δοξασίες. Βρισκόμαστε μπροστά στο Ιδεώδες της κατανόησης του κόσμου.
Αιτιολογούν την διάταξη του σύμπαντος με ένα καθαρά λογικό τρόπο.
Θέλουν κάθε άνθρωπος να κατανοήσει με απλά παραδείγματα πως συγκροτήθηκε ο κόσμος.
Με την εμφάνιση τους βλέπουμε μια εκλαΐκευση των μυστηρίων της αρχαιότητας .
Οι ίδιοι όμως δεν ξεφεύγουν από την δογματική που χαρακτηρίζει την μυθική σκέψη επειδή οι ίδιοι ήταν μυημένοι με μια συσκέκριμένη αποστολή .
Αυτά μέχρι τον Πλάτωνα .
Ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος πραγματικά φιλόσοφος.
Έτσι από την κοσμογονία του Ησιόδου που βλέπουμε ότι ο κόσμος ήταν ένα τεράστιο πιθάρι που καταλήγει σε ένα στενό λαιμό και από τον οποίο ξεπετάγονται οι ρίζες του κόσμου και ότι μέσα σε αυτόν φυσούν σίφουνες προς όλες τις κατευθύνσεις του χώρου συγκεκριμένα του Χάους και ότι στην συνέχεια ο Ζευς γίνεται βασιλιάς του κόσμου και βουλώνει το στόμιο του πιθαριού έτσι ώστε να μη υπάρχει εισροή του Χάους στον κόσμο τη Τάξης περνάμε στην νέα αντίληψη για τον κόσμο και την προνομιακή θέση που έχει σε αυτή ο κύκλος.
Αυτό που χαρακτηρίζει το σύμπαν στην νέα αντίληψη είναι η σφαιρικότητα του η κυκλική του όψη όπως μας δίνεται από τον Αναξίμανδρο.
Για τον Αναξίμανδρο η γη παραμένει ακίνητη στο κέντρο της ουράνιας σφαίρας εξαιτίας της ίσης της απόστασης από όλα τα σημεία της σφαίρας.
Τοποθετημένη στο κέντρο τίποτα δεν την εξουσιάζει , τίποτα δεν την κυριαρχεί αντίθετα με τις μυθικές παραδόσεις που η γη εξαρτιόταν από κάτι άλλο που την βαστάζει.
Αυτή η μη-κυριαρχία σημαίνει Αυτονομία χαρακτηριστικό της Λογικής νοοτροπίας.
Το πάνω, το κάτω, το δεξί , το αριστερό, δεν υπάρχουν μόνα τους αλλά σε σχέση με το κέντρο .
Το πάνω και το κάτω δεν είναι μόνο συμμετρικά αλλά και αντιστρεπτά.
Αντίληψη που κυριαρχεί μέχρι σήμερα κοιτώντας τον παγκόσμιο χάρτη μίας οποιαδήποτε χώρας την βλέπουμε πάντα στο κέντρο.
Η Γη για τον Αναξίμανδρο αναφέρεται ως "υπό μηδενός κρατούμενης" και σημαίνει ότι δεν εξουσιάζεται δεν κυριαρχείται από κανένα όπως η Κοινή Εστία στο κέντρο τη πόλης.
Η γη βρισκόμενη στο κέντρο μπορούμε να πούμε ότι είναι μια μικρογραφία του όλου .
Κάθε σημείο του σύμπαντος όποια και να είναι η θέση του είναι αναγκαστικά περιορισμένο και επιμέρους.
Μονάχα το άπειρο δεν είναι μερικό.
Η γη επειδή είναι το κέντρο είναι "κοινή" για όλα τα σημεία του χώρου και έτσι μπορούμε να πούμε ότι είναι ομόλογη του απείρου.
Η Γη η οποία είναι ακίνητη και σταθερή στο κέντρο του κόσμου οι φιλόσοφοι την ονομάζουν Εστία προβάλλοντας στην φύση την εικόνα της ανθρώπινης κοινωνίας με την μορφή που της είχε δώσει η πόλη .
Μέσα από τις μεταμορφώσεις του συμβολισμού της Εστίας βλέπουμε πως έγινε το πέρασμα από μια μυθική εικόνα σε μια πολιτική και γεωμετρική.
Στην νέα νοοτροπία ο άνθρωπος εκλογικεύει για να συλλάβει την νέα αντίληψη του χώρου που εκφράζεται ταυτόχρονα στην θρησκεία , στην φιλοσοφία ,στην επιστήμη και στην πολιτική.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ:
Η νέα κοσμολογική αντίληψη για την οργάνωση του χώρου είναι στενά συνδεδεμένη όπως θα δούμε και με την οργάνωση του κοινωνικού χώρου στην Αρχαία Ελλάδα στα πλαίσια της Πόλης -Κράτους .
Αυτό που βλέπουμε στο πολιτικό επίπεδο είναι ότι η Κοινή Εστία δεν είναι μια οποιαδήποτε Εστία είναι τοποθετημένη στο κέντρο της Πόλης και σε αυτήν κατατίθεται το κράτος για να μην μπορεί να το ιδιοποιηθεί κανείς .
Ονομάζεται κοινή γιατί συμβολίζει το σύνολο μιας πολιτικής κοινότητας .
Ο όρος κοινά δηλώνει τον πολιτικό τομέα , σημαίνει αυτό που είναι κοινό σε όλους , τις δημόσιες υποθέσεις.
Έτσι τίποτα που να ανήκει στον δημόσιο τομέα δεν μπορεί να ρυθμιστεί από ένα μόνο άτομο .
Ανάμεσα σε αυτούς που συγκροτούν την πολιτική κοινότητα όλα τα κοινά πρέπει να γίνονται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης .
Η πόλη προϋποθέτει μια διαδικασία που αφαιρεί το ιερό χαρακτήρα από την κοινωνική ζωή και την εκλογικεύει.
Δεν υπάρχει πια ο βασιλιάς-ιερέας που τηρώντας ένα θρησκευτικό ημερολόγιο κάνει ότι πρέπει να γίνει στο όνομα της ανθρώπινης ομάδας .
Τώρα οι ίδιοι οι άνθρωποι παίρνουν στα χέρια τους την "κοινή τύχη" και αυτοί αποφασίζουν μετά από συζήτηση.
Οι υποθέσεις της πόλης ρυθμίζονται μετά από δημόσια συζήτηση όπου ο καθένας μπορεί να παρέμβει και για να αναπτύξει τα επιχειρήματα του .
Ο λόγος γίνεται το όργανο των δημοσίων συζητήσεων και λόγος η ικανότητα να σκέπτεται κανείς με επιχειρήματα , η ικανότητα που ορίζει τον άνθρωπο ως "πολιτικό όν".
Αυτή την σημασία που παίρνει ο προφορικός λόγος ως όργανο της πολιτικής ζωής αντιστοιχεί με την κοινωνική αλλαγή της γραφής .
Στους λαούς τους μέχρι τότε η βασιλεία ήταν η μορφή διακυβέρνησης του κράτους και η γραφή ήταν προνόμιο των γραφέων μιας συγκεκριμένης κάστας .
Την εποχή της πόλης -Κράτους το προνόμιο μιας κάστας γίνεται κοινό για όλους .
Αυτό που παρατηρείται με την νέα νοοτροπία είναι ότι πολλά πράγματα περνούν από το χώρο του Εσώτερου στον χώρο του εξωτερισμού.
Το κοινό σημείο του συμβολισμού του χώρου που το συναντάμε και στον πολιτικό τομέα είναι ότι και αυτός στηρίζεται στην γεωμετρία του κύκλου.
Στον ελληνικό κόσμο είναι που βρίσκουμε το νέο σχέδιο όπου όλα τα δημόσια κτίρια συγκεντρώνονται γύρω από την αγορά .
Πολλοί λαοί μέχρι τότε ήταν έμποροι με καλύτερα συστήματα από τους Έλληνες αλλά κανείς δεν είχε αγορά .
Η προέλευση της αγοράς βρίσκεται στην τάξη των πολεμιστών .
Όταν οι πολεμιστές συγκεντρώνονταν σχημάτιζαν ένα κύκλο .
Μέσα στον χώρο δημιουργούταν ένας χώρος δημόσιας συζήτησης.
Όταν κάποιος μιλούσε και τελείωνε έβγαινε από το μέσο και τότε έμπαινε κάποιος άλλος και απαντούσε.
Η πολεμική σύναξη μετά από κοινωνικοοικονομικές αλλαγές θα γίνει η αγορά της Πόλης.
Στο Πολιτικό επίπεδο όλες αυτές τις αλλαγές τις βλέπουμε να εκφράζονται με ολοκληρωμένο τρόπο στο πολίτευμα του Κλεισθένη του Αθηναίου .
Οι μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη προκάλεσαν βαθιά μεταμόρφωση στην οργάνωση του χώρου αλλά και του χρόνου.
Πρώτα η πόλη οργανώνεται με βάση την εδαφική αρχή και όχι των αριστοκρατικών          γενών .
Η πόλη προβάλλεται πάνω στον χώρο , Φυλές και δήμοι προβάλλονται πάνω στο έδαφός. ¨όλα προσανατολισμένα προς ένα κέντρο την κοινή Εστία.
Η Κοινή Εστία δίνει ένα νέο θρησκευτικό πλαίσιο αλλά πρόκειται πια για πολιτική.
Ένας συγκερασμός του μαγικού και του λογικού.
Όλα τα αξιώματα έχουν ένα θρησκευτικό χαρακτήρα .
Ο θεσμός των Ιερατείων των Φυλών ανάγονται στο Κλεισθένη που κληρωνόταν ετησίως από το σύνολο των Φυλών .
Το ίδιο σύστημα που υπάρχει και σήμερα αλλά δεν έχει κανένα θρησκευτικό υπόβαθρο.
Αυτές οι τομές είχαν σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη της Φιλοσοφίας αλλά και της Σοφιστικής.
Σπάζοντας συνήθειες της σκέψης ριζωμένες στη θρησκεία υιοθετεί τον αριθμό 10 αντί του 12 (Δώδεκα μήνες , δώδεκα θεοί κ.ο.κ)
Η χρήση του δεκαδικού συστήματος έγινε κυρίως για την εξάπλωση του εμπορίου και του νομίσματος για την καταγραφή των λογαριασμών.
Μια εξήγηση για αυτό είναι ότι με την εξωτερίκευση της γραφής έρχεται στον δημόσιο χώρο αυτό το σύστημα αρίθμησης που ήταν για καθορισμένη χρήση και είχε πολιτικό και όχι θρησκευτικό χαρακτήρα .
Ένας καθαρός διαχωρισμός του εξωτερικού και του εσωτερικού χώρου .
Πίσω όμως από όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις κρύβεται το Μαντείο των Δελφών .
Επειδή ήταν αυτό που όρισε τον Κλεισθένη και αυτό που όρισε τον Ήρωα-προστάτη της κάθε φυλής στην αρχαία Αθήνα.
Επίσης το Μαντείο συνδέεται και με την αποικιακή εξάπλωση των Ελλήνων.
Ο ίδιος ο Αναξίμανδρος ήταν επικεφαλής μίας αποικίας Μιλησίων στην Απολλωνία του Πόντου.
Έτσι ερχόμαστε στην αρχή στα λόγια του Χ.Α.Λ που μας λέει ότι όλα αυτά έγιναν κάτω από την καθοδήγηση του Εσώτερου χώρου , του χώρου των Σοφών.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με τον ελληνικό πολιτισμό έχουμε την εγκαθίδρυση μιας νέας νοοτροπίας , που επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα του χώρου , την εμφάνιση ενός νέου ανθρώπου.
Παρατηρείται η τάση προς το συγκεκριμένο, το μορφικό ,το γεωμετρικό ,το ρεαλιστικό!!
Συμπέρασμα είναι ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός ήταν ένας πολιτισμός-μεντεσές που μας δείχνει το πέρασμα από την Μαγική εποχή στην ορθολογική!!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ι) Η ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ-FERNAND SCHWARZ
II) ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ- JEAN-PIERRE VERNANT
III) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ- J.A.L




Αρχή φόρμας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

Η ΑΛΟΓΟΠΑΡΑΛΟΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΤΟΝ ΟΛΙΣΘΗΡΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ή ΕΜΜΕΣΗ ΣΥΝΕΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!

ΟΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ!!!

ΑΡΑΓΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ!!

ΚΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΩ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ!!!
ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!!!

ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΣΤΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ) ΛΕΙΠΕΙ Η ΣΩΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Η ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ!!

ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΑΦΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ (ΤΩΡΑ ΤΗ ΛΕΝΕ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ) ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΝΝΟΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΣ.....................ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ!!!

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ Ο ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΜΗΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΑΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΡΧΕΙΟ ΓΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ!!

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ !!!

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!

ΧΑΣΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ ΤΗ ΛΑΘΟΣ.......... ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Παρασκευή 5 Απριλίου 2019

ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΩΝ;;;;;;

Με αφορμή την αντιπαράθεση με έναν συνέλληνα στο Φ/Β για το μεταξύ μας πολιτικό φρόνημα παρέθεσα μερικές σκέψεις μου προκειμένου να αιτιολογήσω την άποψη ότι οι κομματικές διαφορές μεταξύ των Ελλήνων είναι ψευδείς και ανύπαρκτες και δεν έχουν κανένα ηθικό υπόβαθρο!!!
Όλα στη ζωή είναι πολιτική, αφού άλλωστε η ίδια η ζωή είναι πολιτικό φαινόμενο.
Κι αυτό μπορεί να σημαίνει πως όσο πιο έντιμη είναι η ζωή σου, τόσο πιο έντιμη πολιτική κάνεις!!!
Έτσι ο άνθρωπος είναι τόσο περισσότερο άνθρωπος, όσο περισσότερη ηθική αντοχή εμφανίζει!!
Και ασφαλώς κανείς μας δεν γεννιέται ελεύθερος, γίνεται και γίνεται όσο του αξίζει να είναι!!!
Οι άνθρωποι σε παλαιότερες εποχές μπορεί να έζησαν σαν νομάδες, ποτέ όμως σαν μονάδες.
Για να επιβιώσουν υποχρεώθηκαν να συμβιώσουν!!!!
Δημοκρατία σε τελευταία ανάλυση σημαίνει γνώση.
Γνώση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών μας.
Όσο πιο μορφωμένη είναι μια κοινωνία, τόσο πιο αληθινή είναι η δημοκρατία της!!
Συχνά στη ζωή το μεγαλείο ταυτίζεται με την απλότητα και η απλότητα με το μεγαλείο.
Το μεγαλείο για την ιστορία δεν υπήρξε ποτέ αριθμητικό.
Η ιστορία αποστρέφεται την υλική διάσταση...
Η ιστορία είναι πάντοτε εκλεκτική και δίνει την προτίμησή της όχι στους αριθμητικά αλλά ποιοτικά υπέρτερους!!
Και κάτι ακόμη ......στις μέρες μας επιχειρείται μια ιδεολογικοποίηση της ανηθικότητας της παραπληροφόρησης και της συκοφάντησης το πιο ύπουλο και γνωστό όπλο των Ελλήνων όταν θέλουν να δολοφονήσουν χωρίς να χρησιμοποιήσουν συμβατικά όπλα και να βάψουν τα χέρια τους με αίμα!!
Οπότε θα λέγε κανείς ότι όσο πιο πολύ στο χρηματιστήριο των αξιών ανεβαίνει η τιμή των υλικών, τόσο πιο πολύ κατεβαίνει η τιμή των ηθικών αξιών!!!
Ύστερα από όλα αυτά νιώθει κανείς πραγματικά ότι έχουμε πολιτικές διαφωνίες;;;
Άλλωστε όλοι μας δεν έχουμε τις ίδιες πρωτογενείς ανθρώπινες ανάγκες;;;
Οι επίπλαστες και καταχρηστικές ανάγκες είναι αυτές που μας κρατούν διαιρεμένους και δοριάλωτους!!!

Γιώργος Χαβαλές


Αρχή φόρμας


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ!!!
TA ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟΙ ΣΟΦΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ!!
ΗΤΑΝ Η ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ ΧΡΟΝΙΑ (1453) ΟΠΟΥ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΓΚΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΟ ΠΑΠΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΣΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ (ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΠΑΠΙΚΗ ΑΔΕΙΑ) ΓΙΑ ΟΛΙΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ!!
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ) ΑΡΧΙΣΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΙΛΙΑΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΟΥΣ ΣΧΕΔΟΝ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΜΕΤΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ή ΤΟ ΟΡΘΟΤΕΡΟΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΤΡΑΠΤΟΥΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!!!!!!!!


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "
Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!!!!!!!
Η συνεχιζόμενη παθογένεια του Ελληνικού κράτους αλλά και ο ατελέσφορος, αναποτελεσματικός και αντιπατριωτικός τρόπος που πολιτεύονται σήμερα όλα σχεδόν τα κόμματα έχουν καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό ακυρώνοντας κάθε δημιουργική προσπάθεια σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας!!
Δεν θα ήθελα να κουράσω με τις κατά καιρούς απαράδεκτες και συχνά επικίνδυνες ιντερνετικές κοινοτυπίες!!
Πολύ σύντομα θα αναφερθώ μόνον σε μια ιστορική διαπίστωση την εποχή του μεγάλου πολιτικού ρήτορα και στρατηγού του αρχαίου αθηναϊκού κράτους <<ΠΕΡΙΚΛΗ>> ο οποίος παρότι ήταν αριστοκράτης και ασφαλώς πλούσιος κατάφερε να επιβάλλει φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις με μεγαλύτερη μονιμότητα και αναντίρρητη αποτελεσματικότητα επειδή ήταν έξυπνος τίμιος ειλικρινής συνετός με φρόνιμη και μετριοπαθή ηγετική παρουσία που όμως λόγω όλων των παραπάνω είχε τεράστια λαϊκή υποστήριξη και μεγάλη κοινωνική απήχηση!!
Υποστήριζε ο έξοχος αυτός πολιτικός ότι κάθε μορφή διακυβέρνησης φαίνεται καλή όταν φέρει ευημερία στο λαό και ακόμα η καλύτερη φαίνεται κακή όταν την εμποδίζει!!!
Ο πολιτικός πολιτισμός τότε βρίσκονταν στο καλύτερο του σημείο, αφού η δημοκρατία είχε αναπτυχθεί με τέτοια επάρκεια, ώστε να του προσδώσει ποικιλία και ορμή και η αριστοκρατία είχε επιζήσει αρκετά, ώστε να του προσδώσει τάξη και φιλοκαλία!!!
Κάτι που διαφεύγει από όλους τους πολιτικούς ταγούς σήμερα είναι το εξής:
Όταν ψάχνεις να βρεις τι είναι σωστό συμβιβάζεσαι και συμβαδίζεις με την ηθική του κόσμου!!
Όταν επιδιώκεις το ωφέλιμο εκμαιεύεις το ήθος από την ψυχή σου!!

Γιώργος Χαβαλές


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "
ΟΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΑΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!!!!!!


ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΞΑΓΡΙΩΜΕΝΟΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ!!!

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΟΤΙ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΓΕΓΟΝΟΝΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ!!!

ΩΣΤΟΣΟ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΛΛΟΧΕΥΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ ΑΠΟ ΟΠΟΥ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ ή Ο ΕΝΘΕΡΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΗΣ ΑΝΤΛΕΙ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΟΥ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ!!!

Ο ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ή ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ «ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ», ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΟΙ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΣΤΟΧΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ!!!

ΣΤΟΝ ΗΜΙΜΑΘΗ ή ΚΑΚΩΣ ΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΝΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΞΩΝ ΕΡΑΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ, ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥΣ, ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ Κ.ΛΠ.

ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ, Ο ΔΙΑΣ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ ή ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ, Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ, Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, Η ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΝΤΕΙΣ ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ, ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΝΟΗΤΕΣ, Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΟΪΟΝ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!!

ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΜΙΑ ΨΕΥΔΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ» ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΜΙΓΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ, ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΩΝ, ΘΕΟΣΟΦΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ, ΝΕΟΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ, ΚΑΙ, ΦΥΣΙΚΑ, ΑΝΕΚΡΑΤΗΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ!!

ΕΠΙΣΗΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΟΤΙ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΚΑΤΟΣΤΑΡΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΑ) ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΕΚΑ ΑΙΩΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΔΡΑΣΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΑ (ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΑΝ ΚΥΝΗΓΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ ) ή ΠΕΙΡΑΤΙΚΑ!!!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΤΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ, ΒΑΣΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΠΟΥΣ!!

ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ, ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ!!

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ  ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΓΝΩΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ) ΠΡΙΝ ΤΟ 600 π.Χ. ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ ΓΥΡΩ ΣΤΟΝ 4o ΑΙΩΝΑ μ.Χ. (ΑΝΑΜΕΜΙΓΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ).

ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ!!!

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 600 π.Χ. ΩΣ ΤΟ 400 μ.Χ., ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ!!

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΟΦΟΙ, ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!!!


ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

Αββάς Fourmont: Κατέστρεψε Σπάρτη, Τίρυνθα, Τροιζήνα, Άργος και δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα

 Αββάς Fourmont: Αυτός που κατέστρεψε Σπάρτη, Τίρυνθα, Τροιζήνα, Άργος και δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα

 Θησαυροί της αρχαίας Ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από Ρωμαίους, Φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζίνι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.


Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE’.

Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.

Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι’ αυτήν. Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (…)(…) Όσα γραφεί ο fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Σημειώνει λοιπόν ο αββας τα εξής απίστευτα: «επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης.

Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο… Εισέδυσα στη Μάνη.

Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;»

Και πιο κάτω: «η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.».

Για την Τροιζήνα αναφέρει: «γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.». Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: «από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια!»

Παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος εξαιτίας και της ιδιότητας του ως κληρικού; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ’ αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα. (…)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αββάς Fourmont: Κατέστρεψε Σπάρτη, Τίρυνθα, Τροιζήνα, Άργος και δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα"

Τρίτη 26 Μαρτίου 2019

Η άγνωστη συμβολή των Κυπρίων στην Επανάσταση του 1821


Από μαρτυρίες και ιστορικά έγγραφα προκύπτει ότι περίπου 1.000 Κύπριοι πολέμησαν στην Ελληνική Επανάσταση, με πολλούς από αυτούς να χάνουν τη ζωή τους στη διάρκεια των μαχών. Ακόμα περισσότερα ήταν τα θύματα των αντιποίνων από τους Τούρκους στην Κύπρο για τη συμμετοχή Κυπρίων στον απελευθερωτικό αγώνα.
Η δέσμευση στη Φιλική Εταιρεία
Στο σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας για την οργάνωση της εξέγερσης των Ελλήνων κατά των Οθωμανών κατακτητών, η Κύπρος δεν αναφέρεται ως μία από τις περιοχές όπου θα πραγματοποιούνταν απελευθερωτικές ενέργειες. Ωστόσο, στο «Σχέδιον Γενικόν» των φιλικών, και συγκεκριμένα στο 15ο άρθρο, υπάρχει αναφορά στη δέσμευση του τότε αρχιεπισκόπου Κύπρου, Κυπριανού, για συνεισφορά στον απελευθερωτικό αγώνα με χρήματα και με προμήθειες. Αυτό αποδεικνύει αφενός ότι η Φιλική Εταιρεία ήλπιζε στην υποστήριξη της Κύπρου για την επιτυχία του αγώνα, αξιοποιώντας την ως βάση ανεφοδιασμού των ελληνικών δυνάμεων, αφετέρου ότι ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός ήταν ενήμερος για τα σχέδια των φιλικών, και πιθανότατα είχε και ο ίδιος μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία.
Εξάλλου, τον Οκτώβριο του 1820 ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης είχε στείλει επιστολή στον Κυπριανό, ευχαριστώντας τον για τη «γενναία συνεισφορά» που είχε υποσχεθεί δήθεν για το «Σχολείο της Πελοποννήσου» – προφανώς, ο επικεφαλής της Φιλικής Εταιρείας χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο για να μην κινήσει υποψίες σε περίπτωση που η επιστολή έπεφτε στα χέρια των Οθωμανών.
Η υπόσχεση του Κυπριανού έγινε πράξη το 1821, όταν ο ναύαρχος Κανάρης με τα καράβια του έφτασε στην Κύπρο για να τα φορτώσει με προμήθειες για τους επαναστατημένους Έλληνες, χρήματα, αλλά και με Κύπριους εθελοντές που ήθελαν να ενισχύσουν τον αγώνα για την απελευθέρωση. Υπάρχουν καταγεγραμμένα επίσης στη διάρκεια της Επανάστασης δρομολόγια ελληνικών πλοίων από και προς την Κύπρο, όπου φορτώνονταν με αναγκαίες προμήθειες.
Η Φάλαγγα των Κυπρίων

Πηγή: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Είναι σχετικά γνωστή η δράση της λεγόμενης «Φάλαγγας των Κυπρίων» στην Ελληνική Επανάσταση. Πρόκειται για μία ομάδα Κύπριων στρατιωτών, με επικεφαλής τον στρατηγό Χατζηπέτρο, που πολέμησαν με ιδιαίτερη γενναιότητα σε διάφορες μάχες. Είχαν μάλιστα και τη δική τους σημαία, που ήταν λευκή με έναν μπλε σταυρό στη μέση και στο ένα τεταρτημόριο έγραφε: «Σημαία ελληνική πατρίς Κύπρου». Η σημαία αυτή εκτίθεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Αθήνας.
Ο συνολικός αριθμός των Κυπρίων αγωνιστών που πολέμησαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο της Επανάστασης υπολογίζεται στους 1.000. Από πηγές της εποχής προκύπτει ότι περίπου 130 Κύπριοι έχασαν τη ζωή τους στη Μάχη των Αθηνών, ενώ Κύπριοι ήταν και μεταξύ των νεκρών της εξόδου του Μεσολογγίου. Μάλιστα, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στους Κύπριους πεσόντες.
Έχει μείνει ιστορική μία ρήση του στρατηγού Χατζηπέτρου για τον ηρωισμό που επέδειξαν οι άνδρες της Φάλαγγας των Κυπρίων στις μάχες όπου συμμετείχαν. Δείχνοντας τα παράσημα στη στολή του, έλεγε: «Αυτά μου τα ‘δωκεν ο ηρωισμός και η παλικαριά των Κυπρίων Φαλαγγιτών».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φάλαγγα των Κυπρίων ανασυγκροτήθηκε και πάλι με ηγέτη τον στρατηγό Χατζηπέτρο το 1853 και πολέμησε στη Θεσσαλία.
Τα σκληρά αντίποινα των Οθωμανών
Πίσω στην Κύπρο, οι Ελλαδίτες προσπαθούσαν να υποστηρίξουν με κάθε τρόπο την εξέγερση κατά των Οθωμανών, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους. Αυτό φυσικά εξόργισε τους Οθωμανούς, που προέβησαν σε θηριωδίες για να κάμψουν το φρόνημά τους και να τιμωρήσουν όσους ενίσχυαν τον ελληνικό αγώνα, αποτρέποντας έτσι και μία ενδεχόμενη εξέγερση επί κυπριακού εδάφους.
Με το ξέσπασμα της Επανάστασης, ο Τούρκος σουλτάνος διέταξε να αφοπλιστούν όλοι οι Έλληνες της Κύπρου, και ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός τους κάλεσε να υπακούσουν, προκειμένου να κατευνάσει τις υποψίες των Οθωμανών ότι σχεδιαζόταν εξέγερση επί κυπριακού εδάφους. Όμως παρά τις παραινέσεις του, ο αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Θησεύς (που αργότερα πολέμησε στην Επανάσταση) επιχείρησε να ξεσηκώσει τους κατοίκους της Λάρνακας μοιράζοντας επαναστατικά φυλλάδια, μία κίνηση που εξόργισε τους Τούρκους.
Ο ίδιος ο Κυπριανός, βέβαια, γνώριζε καλά πως οι Οθωμανοί ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση και έψαχναν μία αφορμή για να τον εκτελέσουν, λόγω των πατριωτικών του αισθημάτων. Σύμφωνα με τον Άγγλο περιηγητή Τζον Καρν, που είχε συνομιλήσει μαζί του στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Κύπρο, ο Κυπριανός του είχε πει: «Ο θάνατός μου δεν είναι μακριά. Ξέρω ότι περιμένουν μία ευκαιρία να με σκοτώσουν». Είχε μάλιστα τη δυνατότητα να φυγαδευθεί εκτός Κύπρου για να γλιτώσει, όμως ο ίδιος επέλεξε να μείνει εκεί.
Στις 9 Ιουλίου του 1821 ο πασάς Κιουτσούκ Μεχμέτ, ο τοπικός Οθωμανός κυβερνήτης, μετά από εντολή του σουλτάνου, κάλεσε σε συνάντηση στη Λευκωσία τους εκκλησιαστικούς ηγέτες και τους προκρίτους της Κύπρου. Εκεί εκτυλίχθηκε το μεγάλο δράμα: οι οθωμανικές δυνάμεις εκτέλεσαν δι’ απαγχονισμού τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και τον αρχιδιάκονο Μελέτιο, και αποκεφάλισαν τους μητροπολίτες Πάφου, Κηρυνείας και Κιτίου.
Όμως αυτή ήταν μόνο η αρχή, καθώς τις επόμενες μέρες έφτασαν στο νησί 4.000 στρατιώτες από τη Συρία (ή από την Αίγυπτο, σύμφωνα με άλλες ιστορικές πηγές), οι οποίοι προχώρησαν σε μαζικές εκτελέσεις Κυπρίων που θεωρήθηκαν ύποπτοι για υποκίνηση πατριωτικών αισθημάτων στον ελληνόφωνο πληθυσμό. Εκτιμάται ότι μέσα σε πέντε μέρες εκτελέστηκαν δι’ απαγχονισμού ή αποκεφαλισμού τουλάχιστον 470 Κύπριοι.
Τα αντίποινα των Οθωμανών συνεχίστηκαν σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης και εκτιμάται ότι πάνω από 2.000 ήταν οι Έλληνες της Κύπρου που σφαγιάστηκαν συνολικά.
«H 9η Ιουλίου 1821 εν τη Λευκωσία Κύπρου»
Τα γεγονότα της 9η Ιουλίου 1821 κατέγραψε σε ένα μνημειώδες ποίημά του ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης. Πρόκειται για το ποίημα «Η 9η του Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου», το οποίο αποτελείται από 24 ραψωδίες και 560 δεκαπεντασύλλαβους στίχους. Γραμμένο σε κυπριακή διάλεκτο, μεταφέρει με γλαφυρό τρόπο τον απαγχονισμό του Κυπριανού και τα όσα προηγήθηκαν, αναδεικνύοντας τον πατριωτισμό του αρχιεπισκόπου και την αγριότητα των Οθωμανών.


http://www.proelasi.org/i-agnwsti-symvoli-twn-kypriwn-stin-epanastasi-tou-1821/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η άγνωστη συμβολή των Κυπρίων στην Επανάσταση του 1821"

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

Οθωμανικός ζυγός στην Ελλάδα - Πόσο έμεινε σε κάθε περιοχή της (φώτο)

Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική εορτή της χώρας μας στις 15 Μαρτίου 1838, με διάταγμα του βασιλιά Όθωνα, που εκτελούσε παράλληλα και τα καθήκοντα του πρωθυπουργού εκείνη την περίοδο.
Μπορεί για εμάς η 25η Μαρτίου 1821 να σηματοδοτεί την έναρξη της επανάστασης αλλά και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους δεν είναι όμως η ημερομηνία που απελευθερώθηκαν όλες οι περιοχές.
Σε χάρτη που επιμελήθηκε το Wedaneus παρουσιάζονται οι περιοχές αλλά οι χρονολογίες ανά περιοχή που είχε οθωμανική κατάκτηση με τις αντίστοιχες περιοχές και χρονολογίες απελευθέρωσης.
Στον χάρτη θα δείτε περιοχές που δεν υποδουλώθηκαν ποτέ και αυτές που έμειναν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για περισσότερα από 500 χρόνια

https://www.pronews.gr/istoria/760918_othomanikos-zygos-stin-ellada-poso-emeine-se-kathe-periohi-tis-foto
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οθωμανικός ζυγός στην Ελλάδα - Πόσο έμεινε σε κάθε περιοχή της (φώτο)"

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019

Οι Βόες του Ηλίου και τα βόδια


Της ανοησίας της σπατάλης της επίδειξης  της διασκέδασης  της απληστίας

μ Οδυσσείας

Επιστρέφοντας από τον Κάτω Κόσμο ο Οδυσσέας περνά πάλι από το νησί της Κίρκης, όπου η μάγισσα του δίνει συμβουλές για ν’ αντιμετωπίσει τα εμπόδια που θα βρει στον δρόμο του. Το πλοίο περνά από το νησί των Σειρήνων και, ακολουθώντας τις οδηγίες της Κίρκης, ο Οδυσσέας βουλώνει με κερί τ’ αυτιά των συντρόφων που τον δένουν σφιχτά στο κατάρτι κι ακούει το μαγευτικό τραγούδι τους χωρίς να υποστεί το τραγικό τέλος όσων το είχαν ακούσει. Ύστερα πέρασαν από το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης, όπου τα έξι κεφάλια του φοβερού τέρατος, της Σκύλλας, άρπαξαν έξι συντρόφους του Οδυσσέα. Τέλος έφτασαν στο νησί του Ήλιου. Ο Οδυσσέας επανέλαβε στους συντρόφους την προειδοποίηση του Τειρεσία και της Κίρκης να μη πειράξουν τα βόδια του Ήλιου, αλλά οι άνεμοι ήταν ενάντιοι, οι προμήθειες τελείωσαν και οι άντρες άρχισαν να πεινούν. Τελικά έσφαξαν κι έφαγαν τις αγελάδες την ώρα που ο Οδυσσέας κοιμόταν. Ο Ήλιος παραπονέθηκε στον Δία κι αυτός σήκωσε θύελλα τρομερή και χτύπησε με κεραυνό το πλοίο. Όλοι οι σύντροφοι του Οδυσσέα χάθηκαν κι αυτός έφτασε ύστερα από εννιά μέρες, άθλιος ναυαγός, στο νησί των Φαιάκων. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Στο νησί του Ήλιου οι συντρόφοι του, ανόητοι  πεινασμένοι  για φθηνή επιβεβαίωση, εγωμανείς και κουρασμένοι  σφάζουν όλους  τους Βόες  του Χρόνου σαν βόδια. Η προειδοποίηση όμως  είναι σαφής. Δεν θα επιστρέψει κανείς εκτός από τον Οδυσσέα  που θα συνεχίσει μόνος για το νησί της Καλυψούς.
Ο θεός του Ήλιου ο Απόλλων αμείλικτος δεν θα δεχθεί  καμία δικαιολογία.

Στο νησί του Ήλιου  σπαταλούν τον χρόνο τους  διασκεδάζοντας  σε in πολύβουα  μέρη, με in  ηλίθιους ανθρώπους που το πιο ακριβό πράγμα που έχουν πάνω τους είναι η πανάκριβη τσάντα Λουι Βιττόν, παντρεύονται  ανύπαρκτου εγκεφάλου τοπ μόντελ, παρακολουθούν παραστάσεις στο μέγαρο για να φωτογραφηθούν με επώνυμους  «μνηστήρες» και οδηγούν τζιπ 4χ4 σην πόλη  «σπουδαίοι «πολύ, προσέχουν τις μάρκες  και τις φίρμες  οπωσδήποτε γιατί έχουν ακριβά γούστα αν και φθηνοί και, μερικές φορές χωρίς να πληρώνουν τα τέλη κυκλοφορίας,  καθώς το θέμα που τους απασχολεί είναι  τα ποσοστά  τηλεθέασης της  πρωινής γλάστρας  μαζί με τις συνταγές άφθονες της μαγειρικής και τους χαρωπούς  κομμωτές  της ασυμμάζευτης ακριτομυθίας. Ενίοτε ασχολούνται και με την πολιτική  για να την καταντήσουν μια διασκέδαση άρτων και θεαμάτων φθηνή μαζί με τα βλακώδη περιοδικά του down down   life που οδηγούν  την  ζωή όλο και  πιο κάτω χαμηλά…… Λόλα.

Τα βόδια τα  ξανασυναντούμε στο παλάτι της Ιθάκης μαζί με την σπατάλη, την απληστιά των μνηστήρων που τα σφάζουν,.Τα  φυλά ο  τυχερός Φιλοίτιος που την τελευταία στιγμή στην τύχη τους τα παρατά και είναι χαρακτηριστική η πανίδα στην Ομηρική Αλληγορία.

Το πρόβλημα των βοδιών είναι πάντοτε ένα. Πάντα θα κοιτούν τα τρένα να περνούν  χωρίς αυτά με το βλέμμα της αγελάδος γιατί βόσκουν  ηλίθια  σε λιβάδια μεγάλης ανοησίας, ούτε δακρύζουν ούτε καταλαβαίνουν ούτε  ξέρουν να χαμογελούν.

Το πρόβλημα της  ψυχαγωγίας είναι ένα πρόβλημα   ψυχολογίας και η αγωγή της ψυχής απουσιάζει  στην διασκόρπιση της διασκέδασης.

Το πρόβλημα στο νησί του Ήλιου είναι η  γνώση και η  συνείδηση,  όταν  απουσιάζει ο άνθρωπος  καταστρέφεται χωρίς επιστροφή.

Και είναι πάντοτε  ερωτική η αναζήτηση για την γνώση αυτή  στον μεγάλο ΕΡΩΤΙΚΟ Λόγο τον Ομηρικό.
ΠΗΓΗ
astreaastreaa.wordpress.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Βόες του Ηλίου και τα βόδια"

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου

H «Οδύσσεια» του Ομήρου ανακηρύχθηκε ως «η κορυφαία ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο»

Το αριστούργημα του επικού ποιητή βρέθηκε στην πρώτη θέση της λίστας του BBC σχετικά με τα έργα που στιγμάτισαν την ιστορία της ανθρωπότητας, διαμορφώνοντας κοσμοθεωρίες.
Η «Οδύσσεια του Ομήρου, το δεύτερο κατά σειρά έπος που δημιουργήθηκε στις απαρχές της ανθρώπινης ενασχόλησης με την συγγραφή κειμένων, ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην σχετική λίστα του BBC Culture.

Τον περασμένο Απρίλιο, το BBC Culture ζήτησε από δεκάδες ειδικούς ανά τον κόσμο να δημιουργήσουν την κορυφαία πεντάδα σχετικά με τις ιστορίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της παγκόμσιας κουλτούρας και σκέψης.
Έτσι τουλάχιστον 108 συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πανεπιστημικοί, κριτικοί και μεταφραστές από 35 κράτη, επέλεξαν τα βιβλία, τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου και ακολουθεί στη δεύτερη θέση η «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά», ενώ η πρώτη δεκάδα κλείνει με το έτερο αριστούργημα του Ομήρου, την Ιλιάδα.
Αναλυτικά η πρώτη δεκάδα, που συμπεριλαμβάνει μοναδικά αριστουργήματα της ανθρώπινης έμπνευσης
1. Οδύσσεια (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ)
2. Η Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά (Χάριετ Μπίτσερ Στόου, 1852)
3. Φρανκενστάιν (Μαίρη Σέλεϊ, 1818)
4. 1984 (Τζορτζ Όργουελ, 1949)
5. Τα πάντα γίνονται κομμάτια (Τσινούα Ατσέμπε, 1958)
6. Χίλιες και Μία Νύχτες (πολλαπλοί συγγραφείς, 8ος- 18ος αιώνας)
7. Δον Κιχώτης (Μιχαήλ Θερβάντες, 1605-1615)
8. Άμλετ (Σαίξπηρ, 1603)
9. 100 Χρόνια Μοναξιά (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, 1967)
10. Ιλιάδα (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ).
ΠΗΓΗ ellaniapili.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου"

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Έτσι...για να μήν ξεχνιόμαστε,μία αγγελική φωνή..Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα.

Μακεδονία Ξακουστή Ύμνος της Μακεδονίας Τραγουδάει η Αποστολία Φιλέντα Επιμέλεια - Ενορχήστρωση : Νίκος Φιλέντας Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα που έδιωξες τους βάρβαρους κι ελεύθερη είσαι τώρα. Είσαι και θα `σαι ελληνική Ελλήνων το καμάρι κι εμείς θα σ’ αντικρίζουμε περήφανα και πάλι. Οι Μακεδόνες δεν μπορούν να ζούνε σκλαβωμένοι όλα και αν τα χάσανε η λευτεριά τους μένει. Μακεδονόπουλα μικρά χορέψτε και χαρείτε προτού κι εσείς στα βάσανα του κόσμου τούτου μπείτε
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έτσι...για να μήν ξεχνιόμαστε,μία αγγελική φωνή..Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα."

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΟ 1821.

Μα υπήρχε αθλητισμος στην επανασταση του 1821;» Ρητορικό.--- Βεβαίως και υπήρχε.-- Όχι τυποποιημένα, «σημερινά». Αυτοσχέδια, ευκαιριακά. Πρώτη ύλη ακατέργαστη, χωρίς φτιασίδια, ατόφια, σε λόγγους και σε σχόλες.
Για να μπορεί, σαν ήρθε το λυτρωτικό μπαρούτι, να γράφει ο Μακρυγιάννης (Απομνημονεύματα) εκείνες τις άγιες αράδες: «Λέγω εις τους αναγνώστες μου, μα την πατρίδα, οι τριακόσιοι αυτήνοι δεν ήταν άνθρωποι, ήταν αϊτοί στα ποδάρια και λιοντάρια εις την καρδιά. Εν τουφέκι ρίξανε στους Τούρκους και βγάλαν’ τα σπαθιά... Και μετά τη μάχη χορός, τραγούδι και αγωνίσματα...».

«Λεβέντικος» και «λαϊκός» αθλητισμός...

Οι σοφοί χώρισαν τον αθλητισμό της (προ)επαναστατικής περιόδου σε δυο κατηγορίες: «λεβέντικη» και «λαϊκή».
Η πρώτη, των Κλεφταρματολών. Μια σταθερή έκφραση στα ορεσίβια λημέρια, με βασικό της στόχο την «καλλιέργεια» της σωματικής ρώμης, ενόψει των μαχών.
Η άλλη, ήταν του λαού. Παιδιές και αγωνίσματα, ενίοτε σε πλαίσιο αυτοσχέδιων αγώνων, κομμάτι ενός εθιμοτυπικού, που πλαισίωνε θρησκευτικές εορτές και πανηγύρια, σε εξωκκλήσιες αυλές, αλώνια ή πλατέματα, συχνότερα τις Κυριακές, την Πασχαλιά. Με (υποσυνείδητο) στόχο, πλην της ψυχαγωγίας, τη διατήρηση της εθνικής ενότητας – ταυτότητας.
Από παραδείγματα, σωρός... Σε βενετσιάνικη έκδοση του 1815 («Αρχαιολογία»), ο Ηπειρώτης καλόγερος, Γρηγόρης Παλιουρίτης περιγράφει αγώνες, ανήμερα του Άη Γιώργη, σε χωριό των Ιωαννίνων.
Ο Θεόδωρος Χατζημιχάλης («Ένα πανηγύρι στα χρόνια της σκλαβιάς») καταγράφει το πανηγύρι των Αγ. Αντωνίων στην Αγιά, ο δε Κώστας Τσιαντάς («Τα αγωνίσματα των κλεφταρματωλών ως προσφορά και ως έπος στην εθνεγερσία») αυτό του Αγ. Γεωργίου στην Αράχωβα...

 Τα αγωνίσματα...
Και τ’ αγωνίσματα; Όσα δεν διέσωσε η πένα των Γάλλων περιηγητών (Didot, Pouqueville κ.λπ.), τη διέσωσε η συγκλονιστική δεξαμενή των δημοτικών μας τραγουδιών.
● ΣΗΜΑΔΙ: «Toυφέκι μου περήφανο, σπαθί μου παινεμένο και το καριοφιλάκι μου σαν κόρη φυλαγμένο...». Το δημοφιλέστερο «σπορ» των Κλεφταρματολών. Ένας στόχος, σημάδεμα και βόλι, καριοφύλλι και κουμπούρα. Μαρτυρείται κι «εναλλακτικά»: πετούσε κάποιος στον αέρα ένα δακτυλίδι και ο σκοπευτής προσπαθούσε να περάσει το βόλι από μέσα!
● ΠΗΔΗΜΑ: Σε τρεις μορφές: άλμα μ’ ένα βήμα («τσμια»), δύο («τσδυο»), τρία («τστρεις»). «Εις μήκος» (πάνω από ρυάκια, θάμνους, βράχους), αλλά και σε «εις ύψος». Π.χ., πάνω από... ενωμένες πλάτες αλόγων! Πώς υπολόγιζαν την επίδοση; Πάντως, στο «Υπόμνημα των Ψαρών» του Νικόδημου, το ρεκόρ του καπετάν Μακρή στο τριπλό, υπολογίστηκε ίσο με «960 βελόνες του ραψίματος»!



● ΠΑΛΕΜΑ: Κληρονομιά αιώνων. Σταθερό θέαμα και των τοπικών γιορτών, «μπροστά στα μάτια της πανέμορφης κοπελιάς, της τσούπας», κατά την παρατήρηση του Βασίλη Βυτίναρου («Αθλητική Ηχώ», φ. 25/3/1987). Ο Βρατσάνος («Αθλητικά Χρονικά», φ. 20/4/1932) αναφέρει ότι στα Ψαρά, σε σχόλες και γιορτές, «μερικοί εγυμνώνοντο, άλειφαν το κορμί τους με λάδι και εγυμνάζοντο στην τούρκικη πάλη».
● ΛΙΘΑΡΙ: «Εκατό οργιές το πήδημα, εξήντα το λιθάρι...». Εξίσου δημοφιλές, «προγονάκι» της σφαιροβολίας. Μια πέτρα (λιθάρι) ακανόνιστου σχήματος και βάρους και... όποιος της πετάξει πιο μακριά. Παραμονές του ’21, ο Didot το «αποκάλυπτε» και σε μορφή... δισκοβολίας: «Το ρίξιμο του μαρμαρένιου δίσκου διατηρείται ακόμη σε μερικά νησιά...».



● ΔΡΟΜΟΙ: «Τρέξιμο», «πηλάλα» ή «γλάκιο» (ανάλογα τον τόπο), ποιος θα πάει γρηγορότερα ως την πηγή, το λόφο απέναντι, τον πλάτανο. Στη λαϊκή του εκδοχή, απαντάται και μετ’ εμποδίων (φυσικά για τους «λημερίτες», τεχνητά ή φυσικά για τους «πανηγυρτζήδες»), σε ανηφοριά ή αυτό: «το κυνήγι του λαγού»! Έπρεπε, λέει, να τον πιάσουν, δίχως να χρησιμοποιήσουν άλογο ή όπλα. Με τα χέρια...
● ΙΠΠΑΣΙΑ: Ο καλός αγωνιστής ήταν, εξ ορισμού, και έξοχος αναβάτης. Πέραν της ένοπλης ιππικής επιδεξιότητας, αγώνες ταχύτητας ή υπερπήδησης εμποδίων γίνονταν συνέχεια. Συν κάτι πολύ πιο σύνθετο: αναβάσεις και καταβάσεις, ενώ ο ίππος κάλπαζε, έχοντας αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα! Ο απλός λαός το ασκούσε σπανιότερα. Αναγκαστικά. Τα άλογα τους τα ‘παιρναν οι Τούρκοι...
● ΔΟΚΙΜΙ: «Λιθάρι έχω ‘ς την πόρτα μου, δοκίμι ‘ς την αυλή μου κι όποιος το σηκώσ’ απότ’ εσάς, εκειός θελά με πάρει...». Άρση (βαρών) ογκώδους λίθου ή μαρμάρου, είτε μ’ ένα, είτε με τα δύο χέρια – ανάλογα του βάρους. «Όταν δε είναι πολύ, μέχρι του ώμου και εκείθεν προς τα οπίσω “του νώμου των”» (λεξικό Παντελίδη). Κι ενίοτε, στην πλάτη. Οι ρίζες του χάνονται στα ακριτικά χρόνια (Διγενής).
Αυτά ήταν... Κι ακόμα, ο χορός, το τόξο (περίφημη, παράδειγμα, στην Κρήτη, η αντάρτικη δράση των Χαϊνηδων σε «σαϊτα» και «δοξάρι»), το κολύμπι (νησιώτες, κύρια, Υδραίοι, Σπετσιώτες, Ψαριανοί. Κρήτες, του Αιγαίου), το σπαθί...

«Τρόπαιο», ένα... οικόσιτο αρνί!

Στους λαϊκούς αγώνες, τα έπαθλα δεν έλειπαν. Συνηθέστερα, ένα οικόσιτο αρνί. Η άλλο «σφαχτό». Μαρτυρούνται κι άλλα τρόφιμα (όλα πήγαιναν μετά στο κοινό τραπέζι). Παράδειγμα, κουλούρες.
Ο Παλιουρίτης («Αρχαιολογία») λέει: για τον πρώτο «εν αρνείον», για τον δεύτερο χέλι («έγχυλυ») για τον τρίτο «οψάριον», ενώ οι αποτυγχόντες «συριγμούς απεκόμιζον».
Στο Υπόμνημα του (Ψαριανού) Νικόδημου, πάλι, τονίζεται ότι «οι χαμένοι επλήρωναν τα έξοδα γεύματος πλουσίου», ενώ ο Μπουοντελμόντι (Κρήτη) γράφει πως «τιμούν τον νικητή μ’ ένα στεφάνι από πράσινα φύλλα ελιάς. Και τις γυναίκες (χορός) με στεφάνι καμωμένο από λουλούδια».
Έπαθλα, εν είδει κινήτρου, φαίνεται να «έπαιζαν» και στα κλεφταρματολίτικα λημέρια. Ο καπετάν Γιαννιάς, π.χ., υπόσχεται στον Καραχάλιο «μια ‘σημένια στο ζωνάρι». Πιθανόν, ίσχυε και σε εορτές. Όπως κι αυτό: ο νικητής να έπαιρνε γυναίκα του «μια όμορφη»!
Ιστορικοί και λαογράφοι, άλλωστε, καταγράφουν τους νικητές των λαϊκών αγώνων ως... περιζήτητους γαμπρούς! Στα «Τρικαλινά», μάλιστα, ο φιλόλογος – λαογράφος, Θ. Νημάς, αναφερόμενος στην περίπτωση της Χάσιας (ορεινή Δυτική Θεσσαλία), επισημαίνει πως συχνά η επιλογή του μνηστήρα γινόταν με αγώνα δρόμου -ή, σπανιότερα, πάλης- που προκήρυσσε ο ίδιος ο πατέρας της κοπέλας! Για να βρει τον πιο λεβέντη...



Οι (πρωτ)αθλητές της εποχής...

Η ρώμη (αγωνίσματα) και οι... Ρωμιοί (αθλητές)! «Μήπως οι πρωτεργάται της εθνικής μας παλιγγενεσίας δεν ήσαν όλοι αθληταί;» αναρωτιόταν το ’31 η Αθηνά Σπανούδη («Ο αθλητισμός σύγχρονη θρησκεία»). Κι έδινε το στίγμα για τους «πρωταθλητές» της εποχής. Αυτοί ήταν, οι ήρωες του ’21...
Δικά τους «πρωτοσέλιδα», κι εδώ, λογοτεχνία και παράδοση. Έστω (συχνά) με τις όμορφες υπερβολές τους...
● «Καραχάλιο παλικάρι, σήκω πέτα το λυχνάρι», καλεί το δημώδες το πρωτοπαλίκαρο τ’ Ανδρούτσου, Καπετάνιο στη Λιβαδειά. Που τον παλούκωσε κι έκαψε ο Ομέρ, Απρίλη του ’21...
● «Ο θεοσεβής αθλητής», έγραψε για τον Αθανάσιο Διάκο ο Βαλαωρίτης. Επιβεβαιώνοντας απόλυτα το λαϊκό το σώσμα: «Πρόμαχος και αθλητής, Λεωνίδου μιμητής...»
● Σε μια στροφή του ανέκδοτου «Οδός Ακροπόλεως», ο Δημήτρης Λιαντίνης (ο καθηγητής με το μυθικό εγκόσμιο «αντίο» στα μονοπάτια του Ολύμπου), γράφει: «Εδώ, στον ξύλινο Κουλέ, εκρεουργήθηκε ο πρώτος αθλητής, Οδυσσέας Ανδρούτσος». Ήταν. Ασύλληπτος στο τρέξιμο, «ωκύπους» (φτεροπόδαρος). Τόσο, που κάποτε, λέει, έβαλε στοίχημα πως θα νικούσε ένα άλογο του Αλή και το «’σκασε»! Το άλογο...



● Ένας τούτος κι ένας ο Νικηταράς (Σταματελόπουλος)... «Ο Τουρκοφάγος αθλητής του γένους νέος ακρίτας», καταπώς τραγουδήθηκε, αντάμα με αυτό: «Γεια σου και ‘σύ Νικηταρά, που ‘χεις στα πόδια σου φτερά»…

Ο Νικολαράς και «ο αράπης του Σουλτάνου»...

Κι άλλοι, πολλοί, λιγότερο γνωστοί... Απ’ τον Νικοτσαρά (Αρματωλός του Ολύμπου, για τον οποίο «διηγούνται ότι ηδύνατο να υπερπηδήσει επτά συγχρόνους ίππους στοιχηδόν τεταγμένους» - Αδρεόπουλου, «Αρματολίτικος και Κλέφτικος αθλητισμός») και τον Ζαχαριά (Μωραϊτης Πρωτοκλέφτης, για τον οποίο ο Σαράντης Καργάκος έγραψε πως ήταν τόσο γρήγορος, που, όταν έτρεχε, τα πόδια του ακουμπούσαν στα... αφτιά του!), μέχρι τους Ψαριανούς, που διέσωσε ο (Ψαριανός) πυρπολητής, Νικόδημος («Υπόμνημα της Νήσου Ψαρών»)...
Τον Κοκωσή («φαινόμενο ρώμης») και τον ξακουστό, Νικολαρά...
Κάποτε, λέει, που οι Τούρκοι είχαν όμηρους στην Πόλη κάτι Ψαριανούς, πήγε πρεσβεία να παρακαλέσει τον Σουλτάνο να τους αφήσει ελεύθερους. Μαζί και δαύτος. Γίγαντας, θεριό.
«Μόλις τον είδε ο Σουλτάνος τον εθαύμασε.
- Βάϊ, βάϊ! Νε μπεχλιβάν βαρ! Μάσσαλα! Μάσσαλα! Φτου! Φτου!
Ας τα εξηγήσωμε: Πώ, πώ, πω! Τι παλαιστής είν’ αυτός! Να μη βασκαθή! Φτου! Φτου!»
Και, μέσω του δραγουμάνου του, έστειλε στους Ψαριανούς το μήνυμα: αν ο Νικολάρας παλέψει και νικήσει τον αράπη παλαιστή του, θα τους αφήσει λεύτερους.
«Ο Νικολάρας εδέχθη πρόθυμος. Έβγαλε αφελέστατα το γελέκο, το πουκάμισό και τη φουφούλα του μέσα στο σουλτανικό διαμέρισμα και περίμενε. Καμμιά φορά ήλθε και ο Αράπης και τον ετίναξε κι αυτόν κάτω, ενώ ο Σουλτάνος κατάπληκτος και χειροκροτών, όχι μόνον απέλυσε τους ομήρους, αλλά και εφόρτωσε τους Ψαριανούς με δώρα...»



Και... «αθλήτριες»!

Και «αθλήτριες»; Σε μια ιδιότυπη περίπτωση ηρωικού «φεμινισμού», εντοπίζονται και δαύτες. 
«Και μιαν αυγή και μια λαμπρή, μια ‘πίσημη ημέρα,
βγήκαν να παίξουν τα σπαθιά, να ρίξουν το λιθάρι,
κι από το πείσμα το πολύ και από τη λεβεντιά της,
εκόπη τ’ ασημόκουμπο κι εφάνη το βυζί της»
Δεν ίσχυε παντού. Στη Μάνη, πάντως, όπου «αντιθέτως απ’ ό,τι ίσχυε εις άλλας περιοχάς της Ανατολής, ούτε κλεισμέναι εις τον γυναικωνίτην, ούτε σκλάβοι ήσαν. Διότι η απόμακρος αύτη περιοχή, διετηρήθη ελευθέρα», ο Γάλλος, Pouqueville (αρχές 19ου αι.), εντόπισε «αθλήτριες».
Τις Καλλιπάτειρες της λεφτεριάς, που στις γιορτές, ασκούνταν στο λιθάρι και το «πήδημα» και «κατά της ημέρας του θερισμού συνεκεντρούντο την εσπέραν, μετά την εργασίαν των εις τους αγρούς εις ορισμένας εξοχικάς τοποθεσίας και ηγωνίζοντο μεταξύ των εις τα όπλα, εις την ρίψιν ενός φυσικού και ακατεργάστου λίθου και εις το τριπλούν άλμα».
Κάτι τέτοιο, διηγείται, είχε δει ο ίδιος, με τα μάτια του, κοντά στην Καρδαμύλη («όμιλος γυναικών, με το πουκάμισο και τον ποδήρη χιτώνα, να αγωνίζωνται ως άνδρες εις ένα καταπράσινο λιβάδι»). Όταν, δε, εξέφρασε απορία, ένας απ’ τους πρόκριτους, ο καπετάν – Τρουπάκης, του επιβεβαίωσε πως οι Μανιάτισσες, ήταν πολύ γυμνασμένες και άσοι στο σημάδι και σχεδόν πάντα ενεργές στις ένοπλες μάχες με τους Τούρκους...



Αθλητισμός, όπου δεν πάτησαν οι Τούρκοι...

Τα ελληνικά τα χώματα που «φώναζαν» κάτω απ’ το οθωμανικό λεπίδι... Υπήρχαν, όμως, και τα άλλα. Εκεί που η εθνική συνείδηση κούρνιαζε μεν εξαντλώντας και δαύτη υπομονές (μέχρι τη μεγάλη ώρα, που...), κάτω από (άλλη) «μπότα», αλλά δίχως το βάσανο από τη μυρωδιά του αίματος και τον ανατριχιαστικό ήχο της «χατζάρας». Πιο «πολιτισμένα», πιο «ελεύθερα». Εκεί, λοιπόν –το επιτρέπαν’ οι συνθήκες- ο αθλητισμός αναπτύχθηκε αλλιώς. Όχι ως ορμέμφυτη ανάγκη, «ηρωικά», με υποσυνείδητους εθνο-πατριωτικούς σκοπούς. Αλλά, απλά, «ως σπορ». Παιχνίδι- κληρονομιά από τους κτήτορες.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, στρέφει το μάτι στην αριστερά μεριά του χάρτη. Ιόνιο, Επτάνησα. Με επίκεντρο την Κέρκυρα. Τούρκου, εκεί, μετά την Άλωση, ποδάρι δεν επάτησε. Βενετσιάνοι, ναι. Γάλλοι, ναι. Ρώσοι, ναι. Εγγλέζοι, ναι. Τούρκοι, ποτέ.
Τα χρόνια γύρω απ’ τον ξεσηκωμό, βρίσκουν τα Ιόνια υπό την «προστασία» (από το 1815) των Εγγλέζων. Sportsmen του λόγου τους και το νησί το βίωσε, «κληρονομώντας» πράμα. «Αποκαλυπτική» μοιάζει μια σειρά επιστολών ενός στρατιώτη, ονόματι Ουήλερ για δρώμενα των ετών 1823-’24 (πρώτη δημοσίευση το 1974, στα «Κερκυραϊκά Νέα», μτφρ. Ι. Δαμασκηνού).
Σε μία εξ αυτών, δίνοντας έξοχα το πλήρες εορταστικό «πορτραίτο» που συνόδευσε τα εγκαίνια του ανακτόρου των Αγ. Μιχαήλ και Γεωργίου, στις 23 Απριλίου του 1823, γράφει: «Η μέρα πέρασε καλά και πολλά ήταν τα αγωνίσματα, δηλαδή πάλη, μποξ, τρέξιμο, άλματα και πολλά άλλα...». Μεταξύ τους και το κρίκετ. Αγώνας μεταξύ Άγγλων αξιωματικών του 32ου τάγματος.
Το (επιπλέον) σημαντικό; Είναι η πρώτη, ίσως, φορά επί (σημερινού) ελληνικού εδάφους, που καταγράφεται αθλητική δραστηριότητα υπό τη μορφή αθλοπαιδιών, με προφανές το στοιχεία της ομαδικότητας (κατά την αγγλοσαξωνική αθλητική κουλτούρα). Ήδη, βέβαια, απ’ τους προηγούμενους αγώνες, η αθλητική δράση στο νησί έχει ενσωματώσει κι άλλα «σπορ». Απ’ τις λεμβοδρομίες (αρχές Φεβρουαρίου του 1820, μαρτυρείται  αγώνας με τη συμμετοχή 12 τετράκωπων σκαφών) και τους ιππικούς, μέχρι κάποια περισσότερο... φευγάτα! Μια ιδέα;



● ΤΖΙΟΣΤΡΑ: Μεσαιωνικό ιππικό αγώνισμα, σε δύο εκδοχές. Στην πρώτη (giostra dell’ anello), οι ιππείς (cavalieri) έτρεχαν ως την άκρη του οριοθετημένου χώρου, προσπαθώντας, με τις λόγχες τους, να σηκώσουν ένα δακτυλίδι που κρεμόταν σ’ ένα κοντάρι. Στη δεύτερη (giostra della Quintana), να χτυπήσουν ένα ανδρείκελο που κρεμόταν από ξύλο.
● ΚΟΚΚΑΝΙΑ: Στην κορυφή ενός ψηλού κονταριού (ιστός) κρεμούσαν τρόφιμα, κυρίως κρέατα. Κατόπιν, άλειφαν τον ιστό (ύψους 4-5 μ.), με λιπαρή ουσία (λίπος, σαπούνι, λάδι) και οι συμμετάσχοντες άρχιζαν την αναρρίχηση. Όποιος έφθανε στην κορυφή, έπαιρνε τα δώρα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΟ 1821."
Related Posts with Thumbnails