Τελετή μνήμης στους Έλληνες στρατιώτες, πεσόντες του 1ου Παγκοσμίου πολέμου που κείτονται στο Πίροτ

Στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στην πόλη Πίροτ, στη νοτιανατολική Σερβία, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη η ετήσια τελετή μνήμης στα θύματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τελετή οργανώθηκε με τη μέριμνα του ΑΚΑΜ (ακόλουθου Αμυνας) στην ελληνική πρεσβεία, ταξίαρχου Απόστολου Κωστόπουλου. Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο επίσκοπος Νύσσης Γιόβαν Πούριτς ενώ παρέστησαν ο πρέσβης της Ελλάδας, Δημοσθένης Στωίδης, της Κύπρου, Χαράλαμπος Χατζησάββας, εκπρόσωποι της σερβικής κυβέρνησης, τοπικοί φορείς, απόγονοι πολεμιστών του 1ου Παγκοσμίου πολέμου, σύλλογοι της ελληνικής μειονότητας και πλήθος κόσμου. Στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Πίροτ κείτονται 358 Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες της 3ης Μεραρχίας Πατρών που συμμετείχε στις επιχειρήσεις της ΑΝΤΑΝΤ στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η 3η Μεραρχία Πατρών το φθινόπωρο του 1918 διείσδυσε μέχρι την πόλη Πίροτ και αναπτύχθηκε στα σύνορα της Σερβίας με τη Βουλγαρία με αποστολή να αποτρέψει ενδεχόμενη βουλγαρική αντεπίθεση. Οι κακουχίες και κυρίως η "ισπανική" γρίπη αποδεκάτισαν το ελληνικό στράτευμα και 358 στρατιώτες δεν έζησαν την επιστροφή τους στην πατρίδα. Τα οστά τους που ήταν διασκορπισμένα σε διάφορα νεκροταφεία της ευρύτερης περιοχής του Πίροτ περισυνέλλεξε το 1923 η Κατερίνα Λεβαντή από το Βόλο που παντρεύτηκε το Σέρβο μεγαλέμπορο από το Πίροτ, Πέταρ Στάνκοβιτς.
«Όταν έμαθα ότι τα παλικάρια μας είναι θαμμένα εδώ και εκεί δεν μπορούσα να ησυχάσω και με τη βοήθεια των κατοίκων βρήκα τα οστά τους, τα μάζεψα και τα έθαψα σ έναν τόπο», ανέφερε σε μια συνέντευξή της σε σερβική εφημερίδα, το 1973, λίγο πριν πεθάνει, η "κυρά Κατίνα" όπως την αποκαλούσαν στο Πίροτ.
Το 1924 με πρωτοβουλία της Κατερίνας Λεβαντή το δημοτικό Συμβούλιο της πόλης του Πίροτ ανακήρυξε, παμψηφεί τον τόπο όπου κείτονται οι Έλληνες στρατιώτες "Ελληνικό έδαφος". Η απόφαση αυτή αρχικά εξαιτίας της αδιαφορίας του ελληνικού κράτους και αργότερα εξαιτίας της αλλαγής του πολιτικού καθεστώτος στη Γιουγκοσλαβία ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Το 2004 ο Δήμος του Πίροτ ανανέωσε την απόφαση του 1924 και το ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο παραχωρήθηκε στο ελληνικό κράτος το οποίο από τότε, μέσω της ελληνικής Πρεσβείας και του γραφείου του ΑΚΑΜ ανέλαβε τη συντήρησή του.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Ν. Πέλπας
http://www.sofiatimes.com/index.php?option=com_content&task=view&id=20933&Itemid=85 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τελετή μνήμης στους Έλληνες στρατιώτες, πεσόντες του 1ου Παγκοσμίου πολέμου που κείτονται στο Πίροτ"

Σεξ, ναρκωτικά, τζόγος: Οι τρεις πυλώνες της πράσινης ανάπτυξης…

Γράφει ο Ναούμης Νικόλαος

Πολιτικός επιστήμονας
Που πηγαίνουμε ως οικονομία, κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να μας πληροφορήσει με ακρίβεια, ακόμα και οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου στα χέρια τους. Που βαδίζουμε όμως ως κοινωνία, μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων κατά την τελευταία διετία, μας προϊδεάζει μα απόλυτη σαφήνεια. Λένε, ότι φαινόμενα όπως η πορνεία, τα ναρκωτικά και ο τζόγος, αποτελούν ενδεικτικοί,
μετρήσιμοι δείκτες, για την σήψη και τον ξεπεσμό μιας οργανωμένης πολιτείας. Αν αυτό θεωρηθεί παραδεκτό, τότε λυπάμαι που θα το πω, αλλά ξύνουμε ήδη τον πάτο του βαρελιού της κατάντιας που έχουμε βυθιστεί.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Τα ναρκωτικά, αποτελούν την μάστιγα που θερίζει τους νέους, κυρίως τον 20ό και 21ο αιώνα. Η αντιμετώπιση του φαινομένου, διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία. Αν το περιορίσουμε στην χώρα μας, το φαινόμενο, έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Μια πολιτεία ανίσχυρη να το αντιμετωπίσει, όπως η δική μας, μέχρι τώρα ξεμπέρδευε με τους χρήστες ναρκωτικών, όταν τέλοσπάντων τους συλάμβανε, στέλνοντάς τους στις φυλακές. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο, στις ελληνικές φυλακές, σύμφωνα με τα επισήμως καταγεγραμμένα στοιχεία, περίπου το 40% των φυλακισμένων, να είναι άτομα αυτής της κατηγορίας του… εγκλήματος. Η παρούσα κυβέρνηση, θέλοντας να λύσει αυτό το πρόβλημα λειτουργώντας με το ίδιο σκεπτικό, μ’ ένα νόμο που έφερε στα πράγματα, αποφάσισε την πλήρη απελευθέρωση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, καθώς δεν μπορεί απ’ ότι φαίνεται, να σκεφτεί πιο αποδοτικούς τρόπους, είτε για περιορισμό, είτε για εξάλειψη του φαινομένου. Ωραία λογική δεν συμφωνείτε; Μεταξύ όλων των άλλων, το νομοσχέδιο που δόθηκε στην δημοσιότητα από τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου, προβλέπει την αποποινικοποίηση της ιδιωτικής χρήσης ναρκωτικών, τον εξορθολογισμό των ποινών, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και την κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία. Έτσι απλά…! Το επόμενο βήμα φαντάζομαι, είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, να έχουν το δικαίωμα να γράφουν κιόλας ηρωίνη, κοκαΐνη και χασίς. Είπαμε, το κράτος χρειάζεται έσοδα… Σίγουρη μπίζνα και αποδοτική. Κατά την γνώμη μου, το ζητούμενο δεν είναι πως θα διαιωνίσουμε την χρήση ναρκωτικών αλλά το πώς θα την εξαλείψουμε. Εκτός κι αν κάνω λάθος.
Πάμε τώρα στην πορνεία. Με τον καταιγιστικό ρυθμό των εξελίξεων στην οικονομία, μας έχουν διαφύγει πράγματα, τα οποία και άξια απορίας είναι και οδηγούν την κοινωνία μας στην πλήρη σήψη. Αλήθεια, πόσοι από σας γνωρίζετε τον ν. 3904 ΤΟΥ 2010; Ο συγκεκριμένος νόμος λοιπόν του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη με τίτλο: «εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» αποποινικοποίησε την παράνομη πορνεία μετατρέποντας την σε πταισματική παράβαση! Με την παράγραφο επτά του άρθρου 31 ο εν λόγω νόμος ακυρώνει τον παλαιότερο νόμο 2734/1999 που προέβλεπε τη σύλληψη των παράνομα εκδιδόμενων γυναικών και των ιδιοκτητών μη αδειοδοτημένων οίκων ανοχής και την επιβολή ποινής φυλάκισης μέχρι δυο έτη. Σε δυο γραμμές αντικαθιστά τη σύλληψη και τη φυλάκιση των παράνομα εκδιδομένων με την επιβολή προστίμου μέχρι και τρεις χιλιάδες ευρώ! Με λίγα λόγια, όποιος θέλει, μπορεί να εκδίδεται η να εμπορεύεται ανθρώπινα δυστυχισμένα κορμιά, ελεύθερα. Μην απορείτε λοιπόν γιατί η Πατησίων για παράδειγμα έχει μετατραπεί σ’ έναν απέραντο οίκο ανοχής, τους τελευταίους πολλούς μήνες.
Να δούμε τώρα και τον τρίτο πυλώνα υποβάθμισης της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. Κάπου ανάμεσα στις φωνές που ακούει ο πρωθυπουργός και στις παλινωδίες του ρήτορα υπουργού των οικονομικών, ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η υπουργική απόφαση του 2003, που είχε απαγορεύσει συλλήβδην την εγκατάσταση μηχανημάτων για ηλεκτρικά – ηλεκτρονικά παίγνια (είτε ψυχαγωγικά – τεχνικά, είτε τυχερά) σε οποιονδήποτε χώρο καταστήματος (π.χ. ειδικά κέντρα, Internet cafe κ.λπ.) πλην των καζίνων. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι το όνειρο που είχε ως στόχο αυτή η κυβέρνηση, για την δημιουργία σε κάθε γειτονιά κι ενός καζίνο, είναι πια μια πραγματικότητα! Έτσι, ο καθένας πλέον μπορεί να ονειρεύεται ότι… αν του κάτσει, αν το κυνηγήσει λίγο παραπάνω, μπορεί να γίνει ο Τ. Τάραμας της γειτονιάς του!
Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Αλήθεια, το επάγγελμα του ψυχιάτρου είναι ανοιχτό η κλειστό; Αλήθεια, όλα τα παραπάνω, εντάσσονται στις πολιτικές της πράσινης ανάπτυξης να υποθέσω που ευαγγελιζόταν για την κοινωνία μας ο Γ. Παπανδρέου και οι κηπουροί του; Αν είναι έτσι λυπάμαι… Όλα τα παραπάνω, έχω την εντύπωση ότι συνθέτουν την εικόνα μιας διαλυμένης κοινωνίας. Φοβάμαι πως τίποτα δεν μας σώζει. Εκτός κι αν όλοι αυτοί που έπαιξαν στο μπαρμπούτι τις τύχες της γλυκιάς μας πατρίδας, ξεκουμπιστούν μια ώρα αρχύτερα για να σώσουμε ότι μπορεί πλέον να περισωθεί. Άλλη λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Πηγη
http://antistasi.org/?p=20464 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σεξ, ναρκωτικά, τζόγος: Οι τρεις πυλώνες της πράσινης ανάπτυξης…"

Agapiti Vodafone. An den mporis ta Ellinika, tote “na fyfete…na pate allou”.

-
 Αγαπητή Vodafone. Υπάρχουν και Ελληνικές εταιρίες ή εταιρίες που σέβονται τον τόπο…… 

Λέω να αρχίσω ανένδοτο, ίδιο με αυτόν που έχουμε αρχίσει ορισμένοι συντάκτες ιστολογίων στην Ελλάδα για τηνπροστασία της Ελληνικής γλώσσας, και την αποφυγή της χρήσης των “Greeklish”. Ναι αυτών των “Greeklish” που χρησιμοποιείς στην απαράδεκτη και προσβλητική καμπάνια σου και στο τελευταίο διαφημιστικό της CU Vodafone.

Και ξέρεις κάτι agapiti Vodafone; Αυτοί οι συντάκτες δέχονται άνω των 250.000 επισκεπτών ημερησίως, πολλούς περισσότερους από αυτούς που θα δουν την διαφήμιση σου. Και όταν προβάλλουν κάτι, δεν το κάνουν απαραίτητα για το κέρδος, όπως στην δική σου περίπτωση.
Το κάνουν γιατί είναι Έλληνες στην χώρα τους, και θα ήλπιζαν ότι μια ξένη εταιρεία που παράγει κέρδη για σχεδόν 20 έτη σε αυτή τη χώρα, θα σεβόταν έστω την γλώσσα και την ιστορία.
Γιατί μην ξεχνάμε την πρόσφατη διαφήμιση με την σημαία της “ανεξάρτητης Κρήτης” να είναι
ακριβώς δίπλα από τον κατά τα άλλα συμπαθή ηθοποιό στο ρόλο του ταξιδιωτικού πράκτορα. Ή μήπως είναι και αυτό τυχαίο γεγονός, όπως και το γεγονός των greeklish; Και εάν ήταν τυχαίο, γιατί “κατέβηκε” και “εξαφανίστηκε” η σημαία τις επόμενες ημέρες από το διαφημιστικό;

Agapiti Vodafone. Mipos na sou thimiso oti i glossa proelefsis sou perilamvani kata 40% Ellinikes rizes stis leksis sou;

Γιατί μου φαίνεται ότι εκτός από τον ανένδοτο για τη γλώσσα και για την Ελληνικότητα των επιλογών των “ιθαγενών” σε αυτή τη χώρα, θα αρχίσω και τον ανένδοτο υπενθύμισης τόσων τυχαίων γεγονότων που έχουν συνδεθεί με το όνομα Vodafone και έχουν βγει πάλι στο προσκήνιο.

Όσοι δεν έχετε δει τη “διαφήμιση” προσβολή της Ελληνικής γλώσσας, δείτε την ΕΔΩ
  ΠΗΓΗ
http://visaltis.blogspot.com/2011/09/agapiti-vodafone-den-mporis-ta-ellinika.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Agapiti Vodafone. An den mporis ta Ellinika, tote “na fyfete…na pate allou”."

O KYΠΡΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

 

του Όμηρου Αλεξάνδρου

Η συμφωνία που η κυβέρνηση Χριστόφια έχει υπογράψει με την Αμερικάνικη εταιρεία Noble Energy για εξόρυξη φυσικού αερίου δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα, για να γνωρίζει ο κυπριακός λαός τους όρους της σημαντικότερης οικονομικής συμφωνίας που έχει υπογράψει ποτέ κυβέρνηση από το 1960. Δεν υπάρχει προηγούμενο σε δημοκρατική χώρα του πλανήτη, μια τόσο σημαντική συμφωνία να κρατείται μυστική και απόρρητη από την κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να σιωπά.
Στην περίπτωση της Κύπρου η ‘’Δημοκρατική’’ κυβέρνηση του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ, που μετά την έκρηξη στο Μαρί κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται την κρίση τους, την συμφωνία αυτή όχι μόνο δεν την έχουν δώσει στην δημοσιότητα και στην αντιπολίτευση, αλλά ούτε και τα καθ’ ύλην αρμόδια σώματα και φορείς που έχουν γνώση του αντικειμένου, όπως η ΔΕΦΑ και ΡΑΕΚ γνωρίζουν λεπτομέρειες της.
Από πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, γίνεται αντιληπτό ότι με βάση την συμφωνία τα δικαιώματα για την εξόρυξη φυσικού αερίου ανήκουν κατά 100% στην αμερικάνικη εταιρεία, η οποία έχει αναλάβει ταυτόχρονα και την εξόρυξη του Ισραήλ. Επίσης, όπως δημοσιεύτηκε σε συγκεκριμένο έντυπο και δεν διαψεύστηκε, η Εταιρεία Noble Energy, αν και εφόσον εντοπίσει σημαντικά και εμπορεύσιμα αποθέματα θα μπορεί να αποσβέσει όλες τις δαπάνες εντοπισμού αερίου για τις οποίες, δαπάνες, θα ελέγχει πλήρως τον μηχανισμό προσδιορισμού τους. Με απλά λόγια η εταιρεία θα αποσβέσει όλες τις δαπάνες, θα καλύπτει όλα τα υπό αυτήν καθοριζόμενα έξοδα και σε όσα κέρδη δείξει (αν δείξει), τα οποία θα είναι αφορολόγητα, στο μέλλον θα δίνει ένα άγνωστο και ακαθόριστο ποσοστό στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Σε αντίθεση με την μυστικοπάθεια και την αδιαφάνεια της κυβέρνησης Χριστόφια, η Κυβέρνηση του Ισραήλ έχει δώσει με πλήρη διαφάνεια στη δημοσιότητα όλους τους όρους της συμφωνίας με την ίδια εταιρεία, η οποία ανεβάζει το ποσοστό του Ισραήλ πέραν του 50% στα έσοδα ανόρυξης, καθώς επίσης και θα εισπράττει και φόρο στα κέρδη της εταιρείας. Η συμφωνία του Ισραήλ έχει περάσει και από το Κοινοβούλιο της χώρας και έχει εμπλέξει στις διαδικασίες δικούς της εμπειρογνώμονες και επιστήμονες για να πετύχουν στο μέλλον μεγαλύτερα ποσοστά εσόδων για τους Ισραηλινούς.
Με ανάλογη μυστικοπάθεια και αδιαφάνεια η ‘’Δημοκρατική’’ Κυβέρνηση του ΑΚΕΛ ήταν έτοιμη να υπογράψει πριν μερικούς μήνες συμφωνία με την Shell για μεταφορά φυσικού αερίου με απίστευτα ετεροβαρείς όρους για την Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά όμως από αντιδράσεις της ΔΕΦΑ και της αντιπολίτευσης ευτυχώς έκανε πίσω.
Σε αντίθεση με ότι έχει συμβεί με την Shell στην περίπτωση της συμφωνίας με την Noble Energy, τα κόμματα της αντιπολίτευσης τηρούν σιγή ιχθύος και δεν αντιδρούν καθ’ όλου. Αυτό με  βάζει, όπως πιστεύω και πολλούς πολίτες, σε σκέψεις μήπως κάτι ύποπτο ψήνεται.
Πρόσφατα τα κόμματα της αντιπολίτευση απείλησαν ότι αν η κυβέρνηση δεν δώσει στην δημοσιότητα αυτούσιο το πόρισμα για την έκρηξη στο Μαρί, θα κατάθεταν πρόταση νόμου με τον οποίον η Κυβέρνηση θα υποχρεωνόταν να δώσει στην δημοσιότητα το πόρισμα. Δεν είδαμε όμως ανάλογη κίνηση για αυτή την τόσο σημαντική συμφωνία για το αέριο. Αυτό σας λέγει τίποτα; εμένα πάντως με βάζει σε σκέψεις και αν δεν δω άμεσα ανάλογη αντίδραση από την αντιπολίτευση θα δικαιούμαι να κάνω συνειρμούς και παραλληλισμούς με την περίπτωση της Siemens στην Ελλάδα.
Η περίπτωση του φυσικού αερίου θα μπορούσε να δώσει τέλος στα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου και να αποτελέσει τον ισχυρό καταλύτη οριστικής επίλυσης του κυπριακού, υπό την προϋπόθεση ότι θα την χειρίζοντο σωστά, πραγματικοί πατριώτες κύπριοι πολιτικοί, που δυστυχώς δεν υπάρχουν. Δεν είμαι όμως αισιόδοξος ότι θα συμβεί αυτό γιατί όπως και στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο διεφθαρμένοι πολιτικοί και ελεεινό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που έχουν οδηγήσει την μητέρα Ελλάδα στην πτώχευση και εκεί οδηγούν και την κόρη οι δικοί μας.
Αν κάποιοι θεωρούν ότι είμαι άδικος και χρησιμοποιώ σκληρές εκφράσεις για τους πολιτικούς, τους υπενθυμίζω ότι: το 1974 έδωσαν την μισή Κύπρο στους τούρκους, το 1999 μάζεψαν τις οικονομίες του κυπριακού μέσω του Χρηματιστηρίου, το 2005 σκότωσαν 121 ανθρώπους στο αεροπορικό δυστύχημα της ΗΛΙΟΣ που ιδρύθηκε με τα κλεμμένα χρήματα του ΧΑΚ, και το 2011 σκότωσαν 13 και τραυμάτισαν 61 ανθρώπους, κατέστρεψαν τον ηλεκτρολογικό σταθμό Βασιλικού και κατ’ επέκταση την κυπριακή οικονομία.
Όλα τα πιο πάνω εγκλήματα έχουν συγκαλυφτεί από τον νυν Γενικό Εισαγγελέα και την ανύπαρκτη και χειραγωγημένη από τους πολιτικούς κυπριακή δικαιοσύνη. Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι είμαι άδικος;
Οσφραίνομαι ότι το επόμενο (και τελευταίο υπό την ιδιότητα μας σαν κράτος) μεγάλο έγκλημα που θα επισυμβεί και στην πορεία θα συγκαλυφθεί, θα είναι η περίπτωση του φυσικού αερίου. Αν η συμφωνία του φυσικού αερίου δεν έρθει στο φως και αντί διεφθαρμένων και ανίκανων πολιτικών δεν την χειριστούν με διαφάνεια ειδήμονες εμπειρογνώμονες και τεχνοκράτες, τότε το μόνο που εγώ βλέπω να συμβαίνει είναι, αφενός μεν η οικονομική ενίσχυση του διεφθαρμένου πολιτικού κατεστημένου και αφετέρου η οριστική πτώχευση και της  Κύπρου.

ΠΗΓΗ
http://antistasi.org/?p=20434

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "O KYΠΡΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ"

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ : ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ «ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ»;

Του Ιωάννη Θεοδωράτου

Δημοσιογράφου - Αμυντικού Αναλυτή

Η ευκαιρία της επετείου των Σεπτεμβριανών στην Κων/πολη, οδηγεί τον συνεργάτη του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ, τον δημοσιογράφο και αμυντικό αναλυτή, Ιωάννη Σ. Θεοδωράτο, να συλλάβει κάποιες ενδιαφέρουσες ομοιότητες με όσα τείνουν να εξελιχθούν στη Θράκη…

Ο Ελληνισμός έχει αποδείξει την μακροθυμία του, καθώς και την τάση να συγχωρεί ακόμη και τους πιο επικίνδυνους εχθρούς του. Σήμερα όμως με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 56 ετών από τα Σεπτεμβριανά, την τουρκικής έκδοσης «Νύκτα των κρυστάλλων», κατά την οποία ξεριζώθηκε ο ελληνικός μειονοτικός πληθυσμός της Κων/πολης, έχει έλθει ο καιρός να μελετήσουμε σοβαρά την προοπτική εφαρμογής μέτρων «αμοιβαιότητας» στη Δυτική Θράκη, καθώς νεκρανασταίνεται το κόμμα του Σαδίκ, που χαρακτηρίζεται ως ο νέος «δούρειος ίππος της Άγκυρας».

Το 1953 οι Τούρκοι πανηγύρισαν τη συμπλήρωση 500 ετών από την άλωση της Κων/πολης από τον Μωάμεθ τον Β΄ τον επικαλούμενο Πορθητή. Στα σκοτεινά δωμάτια της ΜΙΤ ήδη σχεδιαζόταν μια νέας μορφής άλωση, η οποία αποσκοπούσε στην εξαφάνιση του Ελληνισμού της Πόλης, καθώς πέντε αιώνες μετά οι «Γκιαούρηδες» δεν είχαν αφομοιωθεί ούτε γλωσσικά, ούτε θρησκευτικά.

Το διήμερο 6 και 7 Σεπτεμβρίου με την ανοχή του κράτους και την δράση του παρακράτους, την «αδυναμία» του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές να επιβάλλει την τάξη, οργανωμένα, καθοδηγούμενα και εξοπλισμένα τουρκικά στίφη κατάφεραν καίριο πλήγμα κατά των Ελλήνων, μειώνοντας στη συνέχεια κάθετα τη δημογραφική παρουσία του, η οποία συρρικνώθηκε από τις 100.000 στις 2.000 περίπου. Την ίδια περίοδο κανένα μέτρο αντιποίνων δεν λήφθηκε κατά της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης.

Οι πάλαι ποτέ ανθηρές συνοικίες των Ρωμιών (εκ του Ρουμ, δηλαδή των Ρωμαίων, της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) έχουν καταληφθεί από εσωτερικούς μετανάστες της Ανατολίας. Ελάχιστοι είναι πλέον όσοι ζουν στην Κων/πολη, οι τελευταίοι μιας γενεαλογικής σειράς, η απαρχή της οποίας βρίσκεται στον Βύζαντα, τον οικιστή από την πόλη των Μεγάρων. Σε αντίθεση η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ακμάζει, αυξάνεται, δεν υπέστη ποτέ πογκρόμ τύπου Σεπτεμβρίου 1955 και ήδη ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί πολιτικά και στρατηγικά την ευκαιρία που της παρουσιάζεται στην Ελλάδα. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος στην χώρα μας έχει οδηγήσει ένα ποσοστό της τάξης του 30% του εκλογικού σώματος – σύμφωνα με δημοσκοπήσεις – να μην επιθυμεί την συμμετοχή σε εκλογές, επιλέγοντας λευκό-αποχή.

Αυτήν ακριβώς την αναπάντεχη συγκυρία επιχειρούν οι «θεματοφύλακες του Τουρκισμού» στην Δυτική Θράκη να αξιοποιήσουν, καθώς γνωρίζουν ότι το όριο του 3% καθίσταται πρακτικά πολύ μικρότερο – λόγω αποχής – και προσιτό εάν επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση γύρω από ένα « τουρκικό κόμμα». Κατά συνέπεια ρωτούμε τους υπευθύνους, εάν θα ήταν αποδεκτό για την ελληνική στρατηγική, να αφήσουμε ένα κόμμα – υπό την παρούσα συγκυρία – που θέλει να εκφράσει τον Τουρκισμό και μέσω αυτού την πολιτική της Άγκυρας να εκμεταλλευτεί την κρίση και να κερδίσει είσοδο στο Κοινοβούλιο, επιχειρώντας να διαδραματίσει ρυθμιστικό-ρόλο κλειδί;

Μήπως αναλογιζόμενοι τους νεκρούς και τους πληγέντες των Σεπτεμβριανών του 1955, τις λεηλατημένες περιουσίες και τα προσωπικά δράματα, ανεβάσουμε τον πήχη των ενεργειών μας και αντιμετωπίσουμε ριζικά το ζήτημα στην πραγματική του διάσταση; Οι «φιλέλληνες» Τούρκοι έλεγαν στους δυστυχείς Πολίτες, ότι υπεύθυνοι ήταν εκείνοι που ζητούσαν την «Ένωση» και ταλαιπωρούσαν τους Τουρκοκύπριους. Σήμερα μπορούμε να συστήσουμε για παράδειγμα στην Άγκυρα, σεβόμενοι την αρχή της «αμοιβαιότητας», ότι αφού δεν σέβεται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και απειλεί απροκάλυπτα τη χώρα, η Αθήνα θα πρέπει να αλλάξει στάση.

Η εποχή της καλής θέλησης πρέπει να τελειώσει καθώς η Ελλάδα έχει αποδεχτεί πολλές κινήσεις εκ μέρους της Τουρκίας στη Δυτική Θράκη, οι οποίες φαίνεται ότι κινούνται αντίθετα προς τους σκοπούς, για τους οποίους δόθηκαν οι σχετικές άδειες. Ο Σεπτέμβρης του 1955 ας γίνει επιτέλους πολύτιμο δίδαγμα της «επιτήδειας» τουρκικής συμπεριφοράς.

Πηγές.
http://www.defence-point.gr/news/?p=19231 http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ : ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ «ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ»;"

Σεπτεμβριανά 1955: Μία τουρκική θηριωδία που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε

του Σπύρου Βάιλα

Οι τάφοι των μεγάλων δωρητών και ευεργετών μετά την βάρβαρη επίθεση των Τούρκων ιερόσυλων.

Ο πατριάρχης Αθηναγόρας θρηνεί στα συντρίμια της κατεστραμμένης εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Υψομάθειο.

Η πρόσοψη ενός πυρπολημένου σπιτιού Ελλήνων. Οι Τούρκοι έκαψαν και κατέστρεψαν περισσότερα από 2.600 Ελληνικά σπίτια, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν τον Ελληνισμό της Πόλης.

Η είσοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου φυλάγεται από Τούρκους στρατιώτες. Ο πατριάρχης Αθηναγόρας και οι άλλοι κληρικοί κρατήθηκαν υπό περιορισμό εντός του κτιρίου σαν όμηροι.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία που ιδρύθηκε στα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας γνωρίζοντας την ανωτερότητα του ελληνικού στοιχείου στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην παιδεία, αλλά και την πληθυσμιακή υπεροχή, από την αρχή εφάρμοσε σχέδια αφελληνισμού. Οι διωγμοί, οι μαζικοί εξισλαμισμοί, το παιδομάζωμα, οι σφαγές ήταν τα μέτρα που υιοθέτησαν για την συρρίκνωση του ελληνισμού, ώστε να εδραιωθούν αφού γνώριζαν ότι τα εδάφη που κατέκτησαν δεν τους ανήκαν ποτέ στο παρελθόν. Η Τουρκία σαν διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συνέχισε και συνεχίζει μέχρι σήμερα την ίδια τακτική.

Τα γεγονότα στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη αποτελούν ένα ακόμη μέρος του συνεχούς διωγμού των Ελλήνων. Αφορμή για τo «πογκρόμ» του Σεπτέμβρη του 1955 στάθηκε ο επαναστατικός αγώνας των Κυπρίων τον Απρίλιο του ιδίου έτους εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας αφού η τελευταία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα του κυπριακού ελληνισμού για αυτοδιάθεση. Η Ελλάδα προσφεύγει στον ΟΗΕ για το Κυπριακό ενώ η Βρετανία συγκαλεί στο Λονδίνο Τριμερή Διάσκεψη εμπλέκοντας έντεχνα στο Κυπριακό και την Τουρκία η οποία είχε παραιτηθεί υπέρ της Αγγλίας από κάθε δικαίωμα της στην Κύπρο από το 1878 όταν είχε πουλήσει το νησί στους Βρετανούς.

Έτσι η Βρετανία κατορθώνει να καταστήσει το Κυπριακό ελληνοτουρκικό πρόβλημα, ενώ η ίδια αναλαμβάνει ρόλο μεσολαβητή ακυρώνοντας τον κυπριακό αγώνα για Ένωση με την Ελλάδα. Παράλληλα υποδεικνύει τις επόμενες πολιτικές κινήσεις καθώς και τις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας και σε συνεργασία καλλιεργούν το κατάλληλο εχθρικό κλίμα κατά των Ελλήνων. Ο τουρκικός τύπος με ψευδή δημοσιεύματα εξάπτει τον τουρκικό φανατισμό, το σύμπλεγμα κατωτερότητας που πάντα αισθάνονταν οι Τούρκοι έναντι των Ελλήνων μετατρέπεται σε ανθελληνική υστερία.

Αιτία για να ξεκινήσουν οι αθλιότητες του τουρκικού όχλου σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ήταν η είδηση ότι ανατινάχθηκε το σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη από Έλληνες. Στην πραγματικότητα η «βόμβα» είχε τοποθετηθεί από τον Τούρκο φοιτητή στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν, ο οποίος ήταν γιος μουσουλμάνου βουλευτή στην Ελληνική Βουλή, σε συνεργασία με το προσωπικό του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης. Τον εκρηκτικό μηχανισμό τον είχε προμηθευτεί από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίας και εξερράγη στην αυλή του κτηρίου χωρίς να προκαλέσει ζημιές. Πριν ακόμα μεταδοθεί η είδηση από τον τουρκικό τύπο συγκεντρώθηκαν μπροστά στο μνημείο του Κεμάλ στο Ταξίμ της Πόλης πλήθος φανατισμένων και οργανωμένων τούρκων, ενώ φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν συνέχεια ομάδες κρούσης από άξεστους Τούρκους επαρχιώτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το BBC του Λονδίνου μετέδωσε την είδηση της έκρηξης μισή ώρα προτού γίνει αυτή! Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου ένα μαινόμενο πλήθος από 50.000 Τούρκους εξοπλισμένοι με τσεκούρια, ρόπαλα, αξίνες, σιδερένιους λοστούς, σφυριά και μπιτόνια βενζίνης στράφηκε κατά των Ελλήνων της Πόλης και των περιουσιών τους. Οι επιδρομείς φονιάδες υπό την καθοδήγηση της παρακρατικής οργάνωσης «η Κύπρος είναι τουρκική» και με συνθήματα «θάνατος στους γκιαούρηδες», «σφάξτε τους Έλληνες προδότες» και άλλα πολλά επιδόθηκαν σε κάθε είδους βαρβαρότητα. Βιασμοί γυναικών, μικρών κοριτσιών, αλλά και αγοριών, πυρπολήσεις εκκλησιών, οικιών, καταστημάτων, καταστροφή τάφων και κοιμητηρίων, λεηλασίες και κάθε είδους καταστροφή σε ελληνικά ιδρύματα είναι μόνο μερικές από τις βιαιοπραγίες που κράτησαν μέχρι τις πρωινές ώρες της 7ης Σεπτεμβρίου υπό τα βλέμματα της αστυνομίας και του στρατού.

Ο δημοσιογράφος Γ. Καράγιωργας υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της αγριότητας των τούρκων, σε ομιλία του για τα 40 χρόνια από τα Σεπτεμβριανά περιέγραψε κάποια περιστατικά, μεταφέρω εδώ μόνο δύο.

• Στο Γενή Σεχίρ, ώρα 7 το απόγευμα μέσα στη μέση του δρόμου, ο όχλος περικύκλωσε ένα κοριτσάκι 6 ετών, το παρέδωσε σ΄ έναν ημιπαράφρονα χαμάλη γνωστό ως «γορίλα» και εκείνος παρουσία δύο χιλιάδων ατόμων το εβίασε επανειλημμένως, ενώ το πλήθος ούρλιαζε, «αυτά παθαίνουν οι Έλληνες. Σκότωσέ την, σκότωσέ την την σκύλα την Ελληνίδα».
• Μόλις δόθηκε το σύνθημα της επιθέσεως, κύματα όχλου μπήκαν στην εκκλησία, για να την καταστρέψουν. Μέσα όμως βρισκόταν εκείνη την στιγμή ο αρχιδιάκονος, ο οποίος επιχείρησε να τους εμποδίσει. Οι Τούρκοι άρχισαν να τον ξυλοκοπούν και να προσπαθούν να του βγάλουν τα ράσα. Ο αρχιδιάκονος αντέστη, αλλά υπέκυψε. Από τις φωνές, τα ουρλιαχτά και την φασαρία ανησύχησε η μητέρα του ιερωμένου κι έντρομη έτρεξε στην εκκλησία. Το πλήθος την εκύκλωσε και άρχισε να την κτυπά, ενώ πιο πέρα ο γιος της δεμένος πισθάγκωνα σε μια καρέκλα μετεφέρετο από το πλήθος στην έξοδο. Εκεί αφού τον άφησαν, ανέθεσαν σε έναν αλήτη να τον ξυρίσει χωρίς σαπουνάδα. Όταν τον εξύρισαν, τον μετέφεραν στο καμπαναριό από κάτω και του 'καναν περιτομή. Ύστερα τον άφησαν εξαντλημένο και αιμορραγούντα.

Ο απολογισμός των βάρβαρων επεισοδίων ήταν, ο θάνατος 20 Ελλήνων και ο τραυματισμός άλλων 300 περίπου, ο βιασμός 200 Ελληνίδων - βιάστηκε επίσης ακόμη και έγκυος Ελληνίδα 6 μηνών, μπροστά στα μάτια του άντρα της - και αδιευκρίνιστος αριθμός ανδρών και αγοριών. Η καταστροφή 4348 εμπορικών καταστημάτων, 27 φαρμακείων, 26 σχολείων, 110 ξενοδοχείων, 73 εκκλησιών, 21 εργοστασίων, 3 εφημερίδων και περίπου 2600 οικιών. Όλα τα παραπάνω ήταν ελληνικές ιδιοκτησίες τις οποίες κατέστρεψε ο πολιτισμός του «εξπρές του μεσονυχτίου». Μετά τα επεισόδια η συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Τουρκία είναι ραγδαία: από τις 100.000 περίπου Ελλήνων πριν τα επεισόδια δεν θα απομείνουν παρά μόνο λίγες χιλιάδες που δεν θα θυμίζουν σε τίποτα την ευημερούσα ελληνική μειονότητα.

Η βαρβαρότητα της Άγκυρας δεν ήταν η μόνη υπεύθυνη για τα απάνθρωπα αυτά γεγονότα. Η κυβέρνηση του Μεντερές είχε σχεδιάσει τα επεισόδια σε κεντρικό επίπεδο και ασφαλώς με αγγλική προτροπή. Στα βρετανικά αρχεία υπάρχουν έγγραφα τα οποία τονίζουν ότι θα ήταν ωφέλιμο για την Αγγλία ένας ξεσηκωμός στην Πόλη εναντίον των Ελλήνων. Είναι επίσης σημαντικό ότι Άγγλος διπλωμάτης σε τηλεγράφημα που έστειλε στο Λονδίνο από την Αθήνα αναφέρει «αρκεί ένα κτύπημα στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη για να προκληθεί μείζονα κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες είναι άριστες αυτή την περίοδο».

Ο πρωθυπουργός Α.Μεντερές προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες στους κομμουνιστές αιφνιδιασμένος και αυτός από το μέγεθος της καταστροφής, αλλά και υπό το βάρος του διεθνούς τύπου που πρόβαλε τις τουρκικές θηριωδίες. Την πολιτική της συστηματικής εξόντωσης των μειονοτήτων στην Τουρκία φανερώνει και η κυνική δήλωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισμέτ Ινονού μετά τα γεγονότα, «είναι καλό που δεν αναμείχθηκε το κόμμα μας στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ελληνικό στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».

Η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε έναντι της Τουρκίας την πάγια πολιτική που εφαρμόζουν ως σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, περιορίστηκε σε διαβήματα προς την Άγκυρα!

Οι ΗΠΑ θα επιρρίψουν τις ευθύνες για τα γεγονότα της Πόλης στους Τούρκους, αλλά και στους Έλληνες! Επίσης δεν καταδίκασαν τα επεισόδια ούτε εξέφρασαν και την συμπάθεια τους στα θύματα, ενώ αξίωσαν να σταματήσουν οι ελληνοτουρκικές διενέξεις προς χάριν της Βορειοατλαντικής συμμαχίας. Από τότε οι ευαισθησίες των Αμερικανών ως προς τις μειονότητες ήταν επιλεκτικές. Η «αποκατάσταση» της εθνικής μας αξιοπρέπειας έγινε με την έπαρση της ελληνικής σημαίας και την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη όπου και εκεί είχαν γίνει ανάλογα επεισόδια σε βάρος των Ελλήνων.

Ο Μεντερές πέντε χρόνια μετά θα ανατραπεί από στρατιωτικό πραξικόπημα, θα δικαστεί μαζί με τον υπουργό εξωτερικών Φ.Ζουρλού, θα κριθούν ένοχοι μεταξύ άλλων και για τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 και θα καταδικαστούν εις θάνατον δια απαγχονισμού.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα αρνούνται να δουν την πραγματικότητα σε ότι αφορά την Τουρκία και να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους έναντι αυτής. Αρνούνται ακόμα και να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη ζωντανή παραποιώντας την ιστορία. Το Τουρκικό κράτος στηρίζεται σε συνεχείς γενοκτονίες και αποτελεί σταθερά απειλητική δύναμη για τον Ελληνισμό.

Σήμερα η Τουρκία προετοιμάζει αργά αλλά σταθερά το έδαφος για ανάλογα γεγονότα στην Θράκη μας. Σήμερα δεν είναι η Βρετανία αυτή που κινεί και σχεδιάζει την τουρκική απειλή στην Θράκη, αλλά οι ΗΠΑ και το αμερικανικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και με Τούρκους πράκτορες. Αν δεν θέλουμε η Θράκη να αποτελέσει συνέχεια της Κωνσταντινούπολης και της Κύπρου τότε οφείλουμε από σήμερα κιόλας να ενεργήσουμε δυναμικά και αποτρεπτικά.

Βιβλιογραφία
1. Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού, εκδόσεις «Κεσόπουλος», 2001.
2. Τι στοίχισε στην Ελλάδα η προς αυτή «πολιτική των ίσων αποστάσεων», του Ιωάννη Χολέβα, εκδόσεις «Πελασγός», 1998.

---

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 13 (Σεπτέμβριος 2008) του μηνιαίου περιοδικού Patria.

 Πηγή.

http://www.metopo.gr/article.php?id=3406

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σεπτεμβριανά 1955: Μία τουρκική θηριωδία που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε"

Η ιστορία του Χαλκιδιώτη Θέοκλου, που πρόδωσε τους Βισάλτες.

«Το αίμα νερό δεν γίνεται».

Οι Βισάλτες ήταν ένα αρχαίο ελληνικό-θρακικό έθνος που κατοικούσε απέναντι από την χερσόνησο της Παλλήνης Χαλκιδικής, στην Ανατ. Μακεδονία, σε μία ευφορωτάτη περιοχή, που οριοθετείται από το όρος Βερτίσκος και την χερσόνησο Ακτή (δυτ.) και έως τον κάτω ρου του Στρυμόνος, στην Μυγδαλίτιδα χώρα, και την λίμνη Κερκινίτιδα (ανατ.). Οι ιδιοι αυτοπροσδιορίζονταν ως καταγόμενοι από τον μυθικό Βισάλτη, τον υιό του Ηλίου και της Γαίας! Αυτός είχε μια ωραία θυγατέρα, την Θεοφάνη, η οποία έτεκε τον Χρυσόμαλλο εκ του Ποσειδώνος. Οι Βισάλτες φημιζόταν για την ανδρεία τους. Καυχώνταν μάλιστα, ότι έλαβαν μέρος στα Τρω¬ικά, υπό τις διαταγές του Ρήσου. Αργότερα, στα περσικά, δεν συμμάχησαν με τον Ξέρξη! Αποσύρθηκαν στα ορεινά της Ροδόπης, προβάλλοντας αντίσταση. Εξ ίσου σημαντικό είναι ότι μιλούσαν δυο διαφορετικές γλώσσες!

Κάποτε, λοιπόν, ο Θέοκλος ο Χαλκιδεύς συνελήφθη αιχμάλωτος απ’ αυτούς τους Θράκες Βισάλτες. Αλλά τους επρόδωσε, όταν εδέχθη κρυφίως πρόταση από απεσταλμένο των Χαλκιδέων. Οι Χαλκιδαίοι, κατά πρώτον, εφρόντισαν να αιφνιδιάσουν και να επιφέρουν αναταραχή στους Βισάλτες. Κατόπιν, αφού τους εγκλώβισαν εντός των τειχών και τους πολιόρκησαν, μ’ ένα πανούργο τέχνασμα, κάποιου άλλου αιχμαλώτου τους, ενός βουκόλου, που είχε γεννηθεί στα μέρη τους, κυρίευσαν την πόλη και εξεδίωξαν τους Βισάλτες.
Αλλά οι Χαλκιδείς θανάτωσαν τον προδότη βουκόλο, κατά παράβαση των συνθηκών. Και τότε ξέσπασε εναντίον τους η οργή των θεών. Αφού έλα¬βαν χρησμό, ανήγειραν εν τέλει περικαλλή τύμβο επάνω στον τάφο του βουκόλου και τέλεσαν θυσίες προς τιμήν του, όπως αρμό¬ζει στους ήρωες. Με τον τρόπο αυτόν απηλλάγησαν από το κακό.

Η ιστορία αυτή μας μαθαίνει τρία πραγματα:
-1ον ότι το «αίμα νερό δεν γίνεται», αφού ο Χαλκιδεύς μόλις είδε Χαλκιδείς ομονόησε μαζί τους, αγνοώντας τους Βισάλτες.
-2ον Ένας προδότης, μετά την προδοσία, είναι μισητός ακόμη κι απ’ αυτούς που ευεργέτησε. Και το πιθανότερο είναι να εκτελεσθεί. Διότι η επόμενη πράξη ενός - ακόμη και μετανιωμένου - προδότη, είναι η. προδοσία. Και
-3ον Επειδή είναι κακό να αφαιρείς την ζωή κάποιου ανθρώπου, ακόμη κι αν αυτός είναι προδότης, αλλά πρέπει να το κάνεις επειδή ακριβώς ο προδότης αύριο θα ξαναπροδώσει, κάν’ το κι οι θεοί θα σου υποδείξουν μετά τον τρόπο καθαρμού σου.

ΠΗΓΕΣ: Ηρόδ. «Πολύμνια»,115. Στρ. (7.1.11-C,329),

Στέφ. Βυζ., Κόνων «Διηγήσεις» (εκδ. «Ερωδιός).

(το παραπάνω άρθρο του Γιώργου Λεκάκη

από την εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» Κομοτηνής)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ιστορία του Χαλκιδιώτη Θέοκλου, που πρόδωσε τους Βισάλτες."

Ἔχω ψηλώσει τώρα τελευταῖα!

(Το αναμεταδίδω ερωτώντας Σας: Για γέλια ή για κλάματα;;;)

Ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου

Δὲν ξέρω πῶς γίνεται, ἀλλὰ τώρα τελευταῖα ἔχω ψηλώσει πάρα πολύ! Μὰ πάρα πάρα πολύ!

Φυσιολογικὰ τὸ ὕψος μου ἔπαψε νὰ ἀλλάζῃ γύρω στὰ 17. Ἔμεινα στὸ 1,70 περίπου, ἕνα κανονικὸ (μὲ τὰ δικά μου δεδομένα) ὕψος. Μάλλιστα, τὰ τελευταῖα χρόνια, λίγο τὰ διάφορα γεγονότα καὶ τὰ συναισθήματα ποὺ γεννοῦσαν, λίγο τὰ βάρη τῆς ζωῆς, λίγο ἡ ἡλικία ποὺ τρέχει…..Ἔνοιωθα πὼς τὸ 1,70 μειωνόταν σταδιακῶς.. Συρρίκνωσις λέγεται αὐτό ἐὰν δὲν τὸ ξέρετε.

Τώρα τελευταῖα ὅμως κάτι ἔχει συμβεῖ. Ἔχω ψηλώσει πάρα πολύ! Δὲν ξέρω πῶς γίνεται καὶ πηγαίνω ἐνάντια στοὺς νόμους τῆς φύσεως… Ἀλλὰ γίνεται. Κάτι στὸ περπάτημά μου, κάτι στὸ βλέμμα μου, κάτι στὴν καθημερινότητά μου, κάτι στὶς νύκτες μου… Καθημερινῶς ψηλώνω καὶ περισσότερο.

Δὲν ξέρω ποῦ θὰ καταλήξω. Αἰσθάνομαι σὰν ἔνα παιδὶ ποὺ ἐπὶ τέλους ἀνακαλύπτει τὴν θέσι του μέσα στοὺς ἐνήλικες. Ἢ ἀκόμη καλλίτερα, σὰν ἕνας σκλᾶβος ποὺ ἐπὶ τέλους πέταξε τὶς ἁλυσίδες του….

Κάτι περίεργα πράγματα ποὺ συμβαίνουν ὅμως στὸν κόσμο. Ὅλοι καὶ ὅλα γύρω μου μαζεύονται, μικραίνουν, χάνονται. Οἱ πολιτικοί μας, οἱ κομματᾶρχες μας, τὰ βολεμένα μας, οἱ δυνάμεις καταστολῆς ποὺ χρησιμοποιοῦν, κάποιοι γνωστοί μου καὶ φίλοι μου ποὺ δὲν θέλουν νὰ ξεκολλήσουν ἀπὸ τὴν μιζέρια καὶ τὸν φόβο τους, τὸ Ἑλλαδοξεφτιλιστάν… Ὅλα γύρω μου μικραίνουν, μειώνονται, συρρικνώνονται, χάνονται, σβήνουν, τελειώνουν…. Κι ἐγὼ μεγαλώνω, ψηλώνω, ὀμορφαίνω… Περίεργα πράγματα.. Πολὺ περίεργα… Ἀφύσικα θὰ ἔλεγαν κάποιοι….

Καὶ ποιά εἶναι ἡ μεγάλη εἰρωνία;

Ἀκόμη εὑρίσκομαι μέσα σὲ ἕνα μεγᾶλο κουτί. Μίαν εἰρκτή! Μίαν ἀνήλιαγη φυλακή. Λογικὰ, πάντα μὲ βάσι τὴν κοινή λογική, εἶναι ἀδύνατον νὰ βγῶ ἀπὸ ἐκεῖ μέσα! Δὲν γίνεται! Ἔτσι λένε ὅλοι! Δὲν γίνεται λένε νὰ βγῶ ἀπὸ τὴν φυλακή μου παρὰ μόνον μὲ ἀντικλείδι! Ἔτσι λένε! Ἔτσι πιστεύουν!

Αὐτὴ ἡ φυλακὴ ὅμως, μικραίνει ἐπίσης, ὅπως ὅλα τὰ ἄλλα γύρω μου. Κάποιαν στιγμή, ἢ ποὺ θὰ μὲ πλακώσῃ καὶ θὰ μὲ σκάσῃ καὶ θὰ μὲ λιώσῃ, ἢ ποὺ θὰ σπάσῃ. Κι ἐγὼ ψηλώνω, μεγαλώνω κι ὀμορφαίνω κάθε στιγμή! Καὶ ἡ φυλακή στενεύει κάθε στιγμή!

Ἀρχίζω καὶ δυσφορῶ! Δὲν χωράω ἄλλο μέσα σὲ αὐτὸ τὸ κουτί! Δὲν θὰ ἀντέξω γιὰ πολύ!

Κι ὅμως, μαζὶ μὲ τὸ ὕψος, τώρα τελευταῖα ἔχω ἀποκτήσει μίαν περίεργη δύναμι. Ποὺ κι αὐτὴ μεγαλώνει κάθε στιγμή! Μεγαλώνει, μεγαλώνει, μεγαλώνει… Πιάνω τὴν πέτρα καὶ τὴν στύβω. Τὸ δοκίμασα. Τὴν στύβω, σᾶς δίδω τὸν λόγο μου!

Δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ πηγάζει ὅλη αὐτὴ ἡ δύναμις. Εἶναι κι αὐτὴ παράλογη καὶ καταρρίπτει ὅλους τοὺς φυσικοὺς νόμους! Δὲν δείχνει νὰ ἔχῃ φανερὴ αἰτία. Τὶς νύκτες ὅμως στὰ ὄνειρα μου ἔχω περιέργους ἐπισκέπτες. Πολὺ περιέργους.

Τὴν πρώτη νύκτα ἔφθασε ὁ Προμηθεύς. Τὸν ἐγνώρισα ἀπὸ τὰ αἷματα ποὺ ἔσταζαν ἀπὸ τὸ συκώτι του. Μὲ κύτταξε ἴσια στὰ μάτια καὶ μοῦ ἔπιασε τὸ χέρι. Τὸ κράτησε σφικτὰ καὶ κάτι ψιθύρισε, ποὺ ὅμως δὲν ἄκουσα. Χαμογελοῦσε διαρκῶς. Ἔδειχνε εὐτυχισμένος ποὺ ἦταν ἐκεῖ μαζί μου. Τοῦ ἔδειξα τὸν βρᾶχο γιὰ νὰ κάτσῃ ἀλλὰ δὲν ἤθελε. (Ξέχασα νὰ σᾶς πῶ ὅτι στὰ ὄνειρά μου ἔχω ἕναν μεγάλο βρᾶχο, σὰν θρόνο, ποὺ ἐκεῖ κάθομαι κι ἀγναντεύω. Ὅλοι οἱ καλοὶ χωροῦν νὰ κάτσουν πλάι μου.) Κάποιαν στιγμὴ, πάντα χαμογελαστός, ξεκίνησε νὰ φύγῃ. Ὅπως τράβηξε τὸ χέρι του ἀνεκάλυψα μίαν μικρὴ φωτεινὴ σφαίρα μέσα στὸ δικό μου.

Λίγες νύκτες ἀργότερα ἔφθασε ὁ Ἡρακλῆς! Στὴν ἀρχὴ τρόμαξα. Ἀλλὰ ὅταν τὸν γνώρισα μαλάκωσα. Ἔκατσε πλάι μου!Δὲν εἶπε πολλά! Μόνον γιὰ τὸ σταυροδρόμι του μίλησε. Ὅταν σηκώθηκε γιὰ νὰ φύγῃ μοῦ ἄφησε τὴν λεοντή του. Ξαφνιάστηκα. Χαμογέλασε κι ἔφυγε. Ἀπὸ μακριά τὸν ἄκουσα νὰ φωνάζῃ: «θὰ σοῦ δίδῃ δύναμι λέοντος»… Καὶ χάθηκε!

Δύο νύκτες ἀργότερα κατέφθασε ὁ Θησεύς! Κι αὐτὸς δὲν εἶπε πολλά. Ἔκατσε τὴν περισσότερη ὥρα καὶ δὲν μίλαγε. Μοῦ διηγήθηκε ὅμως τοὺς ἄθλους του καὶ ἰδίως τὴν περιπέτειά του στὴν Κρήτη μὲ τὸν Μινώταυρο. Μοῦ χάρισε τὰ σανδάλια του, αὐτὰ τοῦ Αἰγαίως. Καὶ μετὰ χάθηκε κι αὐτός! Ἀπὸ μακριὰ μοῦ φώναξε «νὰ θυμηθῇς νὰ ἀλλάξῃς τὰ πανιά!» Δὲν κατάλαβα ὅμως τί ἒννοοῦσε.

Μετὰ κατέφθασε ὁ Μιλτιάδης. Μαγικός! Κι αὐτὸς δὲν εἶπε πολλά, παρὰ μόνον αὐτό: «ἐὰν μίαν φορὰ νενικήκαμεν, πάντα μποροῦμε νὰ νικοῦμε!» Ξεκίνησα νὰ ἀρθρώσῳ ἐρωτήσεις μὰ εἶχε ἤδη χαθεῖ. Στὴν θέσι του βρῆκα μόνον μία ἀστραφτερὴ πανοπλία, ἐκείνην ποὺ φόραγε ὅταν ἔφθασε, μαζί μὲ ἕνα μικρὸ ἐγχειρίδιο. Πολὺ μικρό, σχεδὸν σὰν σουγιά.

Τὴν ἐπομένη ἦλθε ὁ Λεωνίδας. Κουβέντα δὲν τοῦ πῆρα. Οὔτε καλοεῖδα τὸ προσωπό του. Ὅταν σηκώθηκε νὰ φύγῃ μόνον μίλησε: «κρατῶ ἀκόμη στὶς Θερμοπῦλες. Δυνάμωσε!» Καὶ ὕστερα χάθηκε. Πρὶν χαθῇ μοῦ ἄφησε μίαν ἀσπίδα. Ἦταν ἀσήκωτη ἀλλὰ σὲ ἔπειθε πὼς μποροῦσε νὰ προστατεύσῃ ἕναν πολεμιστή.

Λίγες νύκτες ἀργότερα κατέφθασε ὁ Θεμιστοκλῆς. Δὲν ἦταν ἰδιαιτέρως ὑψηλός, ἀλλὰ ἦταν πανέμορφος μέσα στὴν ἀστραφτερή του πανοπλία. Καμάρωνα ποὺ τὸν εἶχα δίπλα μου. Ἄρχισε νὰ μοῦ μιλᾶ γιὰ τὴν Ἀθήνα. Γιὰ τὰ «κόλπα» του πρὸ κειμένου νὰ μπορέσῃ νὰ πείσῃ τοὺς συμπατριῶτες του νὰ τὸν ἀκολουθήσουν. Μαγεύτηκα! Ἀρκετὴν ὥρα ἀργότερα σηκώθηκε καὶ μοῦ εἶπε πὼς πρέπει νὰ πάῃ νὰ κερδίσῃ μίαν ναυμαχία. Χαμογέλασα. Πρὶν φύγῃ ὅμως, ἔβγαλε τὴν περικεφαλαία του καὶ τὴν ἄφησε πλάι μου. Ἔτσι ὅπως ἦταν ἀστραφτερὴ μὲ θάμπωσε!

Κάθε νύκτα ἕνας πρόγονος ἀφήνει τὴν ἡσυχία του καὶ μοῦ ἔρχεται γιὰ παρέα. Κάθε πρωΐ εὕρισκα δίπλα μου τὸ δῶρο ποὺ μοῦ ἄφησε. Ἔχω γεμίσει τὴν ζωή μου μὲ τὰ δῶρα τους. Ἀλλὰ δὲν τελείωσαν ἐκεῖ οἱ ἐπισκέψεις…..

Πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων μοῦ ἦλθε ὁ Νικηταρᾶς. Θολὸ τὸ βλέμμα του, λίγο δακρυσμένο, κρατοῦσε κι ἕνα ῥαβδί θεόστραβο, ἔκατσε πλάι μου, μοῦ κράτησε γιὰ λίγο τὸ χέρι, κούνησε τὸ κεφάλι σκεπτικός… Ξάφνου, βγάζει τὴν Νικαταραίικη σπάθα καὶ μοῦ τῆν ἀκουμπᾶ στὰ πόδια. «Πᾶρε», μοῦ λέει. «Κόβει Περσιάνους αὐτὴ ἡ σπάθα… Κόβει καλά!» Μετὰ ἀπὸ λίγο χάθηκε… Μὰ σὰν ἀπὸ μακριὰ νὰ ἄκουσα τὴν φωνή του λίγο ἀργότερα…. «καὶ τοὺς Μαυροκορδάτους κόβει ἡ σπάθα»…. Ξύπνησα καὶ βρῆκα μίαν σπάθα στὰ πόδια τοῦ κρεββατιοῦ μου.

Λίγες νύκτες ἀργότερα, κατέφθασε ὁ Γέρος. Αὐτὸς δὲν ἦταν μόνος του! Εἶχε μαζί του πολλούς. Μαζί του κι ὁ Πλαπούτας καὶ δεκάδες παλληκάρια. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἔκατσαν παράμερα, ὁ Γέρος πλάι μου κι ὁ Πλαπούτας ὀρθός δίπλα του. Κι αὐτοὶ δὲν μιλοῦσαν. Κάποιαν στιγμή ὁ Γέρος μοῦ χάιδεψε τὰ μαλλιά. Τρυφερὸ τὸ χάδι του, ἂν καὶ τὸ χέρι ἀγριεμένο. Τὴν ὥρα ποὺ κίνησε νὰ φύγῃ, βγάζει ἀπὸ τὸ σελάχι του δύο κουμπούρια καὶ τὰ ἀκουμπᾶ ἐκεῖ ποὺ καθόταν. «Αὐτὰ σκοτώνουν τοὺς μουχαμέτηδες» μοῦ εἶπε. Τὸν κύτταξα παραξενεμένη. Εἶχα ἤδη μίαν σπάθα, μίαν λεοντή, μίαν πανοπλία, ἕνα ἐγχειρίδιο, μίαν περικεφαλαία, κάτι πέδιλα καὶ μίαν φωτεινὴ σφαίρα… Τί νὰ τὰ κάνω καὶ τὰ κουμπούρια; Τότε μίλησε ὁ Πλαπούτας: «Οὕλους τοὺς βασιλεῖς, τοὺς ἀντιβασιλεῖς καὶ τοὺς παρατρεχαμένους τους νὰ τοὺς πετάξετε ὄξω! Κανέναν μήν ἀφήκετε! Κανέναν!! Οὔλους ὄξω!!!» Τότε πῆρε τὸν λόγο ὀ Γέρος: «Φωτιὰ καὶ τσεκούρι σὲ Νενέκους, προσκυνημένους καὶ πουλημένους! Μὴ ἀφήκετε τίποτα ὄρθιο! Μὲ τὸ αἷμα τους θὰ ξεπλύνουν τὸ αἷμα κάθε ἀθώου! Καὶ μὴν σὲ νοιάζῃ ἡ φυλακή σου. Ἡ δική μου ἦταν μικρότερη καὶ μίκραινε πιὸ γρήγορα ἀπὸ τὴν δική σου. Ἀλλὰ δὲν ἤξερα τὸν τρόπο νὰ μεγαλώσω καὶ νὰ τὴν σπάσω. Ἐσὺ θὰ τὸν μάθῃς!» Μόλις λίγο ἀπεμακρύνθησαν, στρέφει ὁ Γέρος καὶ μοῦ λέει: «Θὰ τὴν σπάσῃς τὴν φυλακή. Μὴν παρακαλέσῃς κανέναν! Γεννήθηκες ἐλεύθερη!»

Τώρα λοιπὸν ποὺ διαρκῶς ψηλώνω καὶ δυναμώνω, μὲ τόσα ὅπλα γύρω ἀπὸ τὸ κρεββάτι μου, μὲ μίαν φυλακὴ ποὺ διαρκῶς μικραίνει, μὲ ἕνα σῶμα ποὺ γιγαντώνεται, νομίζω πὼς ἀρχίζω νὰ καταλαβαίνω κάτι… Τὴν δύναμι μοῦ τὴν δίδουν οἱ ἐπισκέπτες μου. Ἀφύσικα πράγματα, ἀλλὰ ἀληθινά!

Ξέχασα νὰ σᾶς πῶ ὅμως κάτι.

Τὶς πρὸ ἄλλες εἶχε ἔλθει ὁ Καραϊσκάκης. Μπαρουτοκαπνισμένος, μαυριδερός καὶ πολὺ θυμωμένος. Μὲ κύτταξε βαθιὰ μέσα στὰ μάτια, μοῦ χαμογέλασε, μοῦ ἔκλεισε τὸ μάτι καὶ κίνησε νὰ φύγῃ. Δὲν μοῦ ἄφησε τίποτα. Ξάφνου σταμάτησε, ἔστρεψε τὸ κεφάλι λίγο καὶ μοῦ εἶπε:

«γαμῆστε τους»!!!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Τὰ δικά σας δῶρα τὰ πήρατε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ἔχω ψηλώσει τώρα τελευταῖα!"