Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΔΙΟΤΙΜΑ. Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

Η Διοτίμα έζησε στο β' μισό του -5ου αι. και συγκαταλέγεται μαζί με τους Πυθαγόρα, Σωκράτη, Ιπποκράτη και Πλάτωνα, στους μεγάλους κλασσικούς δασκάλους του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Ήταν ιέρεια στην Αρχαία Μαντινεία, φιλόσοφος, Πυθαγόρεια και μάλιστα γνώστρια της Πυθαγόρειας Αριθμοσοφίας. Η κύρια αναφορά και η φιλοσοφική φυσιογνωμία της Διοτίμας βρίσκεται στο λόγο του Σωκράτη στο "Συμπόσιο" (ή "περί Έρωτος") του Πλάτωνα, όπου εμφανίζεται σαν πολύ σημαντικό πρόσωπο. Στο ίδιο έργο ο Σωκράτης αναφέρεται σ' αυτήν ως δασκάλα του λέγοντας ότι ήταν ιέρεια στην Μαντίνεια και ότι τελούσε τον καθαρμό των Αθηναίων μετά το λοιμό του -429. Ο Σωκράτης δηλώνει ότι οφείλει σ' αυτήν ακριβώς τις απόψεις του για τον έρωτα, ως πόθο και κίνητρο για το ωραίο και αληθινό. Σε ένα μεγάλο μέρος ο λόγος του είναι η αφήγηση του διαλόγου περί Έρωτος που είχε με αυτήν. Ουσιαστικά πρόκειται για το λόγο και τη διδασκαλία της Διοτίμας. Το διάλογο αυτό ο Σωκράτης μεταφέρει στους φίλους του, διδάσκοντας ότι ο ίδιος είχε προηγουμένως μάθει για τον Έρωτα από αυτήν, η οποία "σε αυτό το θέμα ήταν πολύ σοφή".
Το κλειδί της Σωκρατικής σκέψης βρίσκεται μέσα στη διδασκαλία της Διοτίμας, όπως αυτή παρατίθεται από τον Πλάτωνα στο Συμπόσιο . Είναι το μόνο σημείο όπου, τόσο ο Πλάτωνας, όσο και μέσω αυτού ο Σωκράτης, προσδιορίζουν τη Διοτίμα ως τη «δασκάλα του Σωκράτη» και δείχνεται έτσι η κατεύθυνση απ' την οποία έχει προέλθει η διδασκαλία που ευαγγελίζονται: η αληθινή σημασία αυτών που θα πράξει ο άνθρωπος δεν έχει σχέση με τη δράση του, τις επιπτώσεις της οποίας ούτως ή άλλως δεν μπορεί να καταλάβει αφού δεν γνωρίζει τίποτα. Σκοπός της ζωής του είναι να πραγματωθεί μέσα του μια συγκλονιστική υπαρξιακή αλλαγή, να φθάσει μέχρι τη θέαση του απολύτου κάλλους που «δεν υπόκειται ούτε εις γέννηση ούτε εις αφανισμό».
Με σύγχρονους όρους, η φιλοσοφία αυτή είναι «εσωτερική». Δηλαδή στοχεύει, όχι στην εξωτερική αλλαγή, αλλά στην ανάπτυξη της ίδιας της ύπαρξης, της συνείδησης, του τρόπου που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται με τις ίδιες του τις αισθήσεις τον εαυτό του και τον κόσμο.
Η διδασκαλία της Διοτίμας δίνεται στο Συμπόσιο με τη διεξοδική περιγραφή των φάσεων από τις οποίες περνά αυτή η εσωτερική πορεία, η ενασχόληση με τη φιλοσοφία, που κινητήρια δύναμή της είναι ο «διαρκώς φιλοσοφών Έρως».

Εννεα ετη φωτος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΔΙΟΤΙΜΑ. Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ"

Φοιτητές του ΑΠΘ πρώτοι σε διαγωνισμό Εικονικής Δίκης του ΠΟΕ

Ομάδα φοιτητών του τμήματος Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό Εικονικής Δίκης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση Φοιτητών Νομικών Σχολών στο Βίλνιους της Λιθουανίας στις 11 και 12 Μαρτίου.

Οι Έλληνες φοιτητές νίκησαν στους προφορικούς αγώνες δύο φορές την ομάδα του London School of Economics και από μία φορά τις ομάδες των Πανεπιστημίων της Λουβαίνης και της Γενεύης, αφήνοντας πίσω τους και την ομάδα του King’s College, καθώς και άλλων Πανεπιστημίων από τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Φινλανδία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.

Την ομάδα απαρτίζουν οι φοιτητές του ΑΠΘ Έλλη Ρεσβάνη (21 ετών), Γιώργος Φασφαλής (22 ετών) , Σοφία Σαουρίδου (23 ετών) και Κώστας Βουλγαράκης (23 ετών) με τον τελευταίο να κερδίζει και το βραβείο του καλύτερου αγορητή μεταξύ όλων των φοιτητών που συμμετείχαν από όλες τις ομάδες στον ευρωπαϊκό γύρο.

Την ομάδα προετοίμασαν και πλαισίωσαν η Νάγια Πυρίδη, υποψήφια διδάκτορας Νομικής του ΑΠΘ και η Σεμίνα Μιχαηλίδου, τελειόφοιτη της Νομικής του ΑΠΘ, ενώ επιβλέπων ήταν ο Αν. Καθηγητής του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ, Παναγιώτης Γκλαβίνης.

Ο φετινός διαγωνισμός αφορά στο πρακτικό θέμα που αντιμετωπίζουν δύο κράτη στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές. Την παραγωγή σε μια χώρα κλωνοποιημένων προβάτων και την εξαγωγή τους σε άλλη χώρα, η οποία για λόγους προστασίας της υγείας των κατοίκων της θεωρεί ότι πρέπει να απαγορεύσει την εισαγωγή τους, επικαλούμενη προστατευτικές διατάξεις του ΠΟΕ. Το θέμα συνιστά παραλλαγή του ζητήματος των μεταλλαγμένων αγροτικών προϊόντων, που έχει επανειλημμένα απασχολήσει τον ΠΟΕ με αφορμή διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Το ζήτημα της παραγωγής κλωνοποιημένων ζώων δεν είναι θεωρητικό, καθώς η γνωστή σε όλους μας «Ντόλη» μπορεί να μπει σύντομα σε βιομηχανική παραγωγή, όπως έχουν ήδη ανακοινώσει οι ΗΠΑ ότι προτίθενται να κάνουν.

Επόμενος στόχος για την ομάδα είναι η διεκδίκηση του παγκόσμιου τίτλου στην τελική φάση του διαγωνισμού, που θα πραγματοποιηθεί από 23 έως 29 Μαΐου 2011, στο Εβιάν της Γαλλίας.

Τις δύο προηγούμενες φορές που συμμετείχε στον ίδιο διαγωνισμό το Τμήμα Νομικής του ΑΠΘ κέρδισε σημαντικές πρωτιές: το 2009, το βραβείο του καλύτερου δικογράφου εναγόμενου κράτους στο γύρο της Βαρκελώνης στην Ισπανία, και το 2010, το πρώτο βραβείο για όλα τα δικόγραφα στο γύρο της Λουβαίνης στο Βέλγιο.

ελευθεροτυπια

καλά νέα.. υπάρχουν και αυτα

http://kala-nea.gr/?p=13747#ixzz1INvgqfxG

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Φοιτητές του ΑΠΘ πρώτοι σε διαγωνισμό Εικονικής Δίκης του ΠΟΕ"

Οι άρχαίοι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ιδεολάτρες!

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στο «Μετά τα Φυσικά, 1049a.26, 1029a.20, 1036a.23», η αρχική κοσμική ύλη είναι αγέννητος, άφθαρτος, αόριστος, άγνωστος καθ’ αυτήν, νεκρά, άμορφος και έξωθεν κινούμενη. Τα τέσσερα αρχικά κοσμικά στοιχεία των φιλοσόφων της κοσμολογικής περιόδου, και δη του Εμπεδοκλέους, είναι οι εκδηλώσεις της αρχικής κοσμικής ουσίας.

Συμφώνως με τον Αριστοτέλη, στο «Φυσικά, 192a.16, 192b.18», «Μετά τα Φυσικά, 1072b.3», η σκόπιμος κίνηση προκαλεί μορφοπλασματική ενέργεια, δια της οποίας η κοσμική ύλη μεταβαίνει εκ της δυνατότητας «δυνάμει» εις την πραγματικότητα «ενέργεια», δια της οποίας λαμβάνουνε υπόσταση τα πράγματα δια της επί της ύλης κυριαρχίας του Είδους (Ιδέα), όπερ αποτελεί την έννοια, την ουσία, τον τελικό σκοπό και την δύναμη, ήτις πραγματοποιεί τον σκοπό αυτόν.

Στην Γη κυριαρχεί δύναμη δημιουργός των τελικών μορφών της ύλης, η Εντελέχεια (βλ. Αριστοτέλης «Μετά τα Φυσικά, 1092a.3, 1050a.22»), η οποία εξωτερικώς εκδηλώνεται κατά την σχέση των συστατικών στοιχείων προς άλληλα και εσωτερικώς ως ψυχή των έμβιων όντων. Θρεπτική εις τα φυτά, αισθητική και κινητική στα ζώα και νοητική στον άνθρωπο, στον οποίο αθάνατος και θείος είναι ο ποιητικός νους, όστις προέρχεται, ως θείον δώρο, έξωθεν (θύραθεν) και είναι αληθώς θείος : είναι το καθαρό Λογικό, ο Νους. Ο θείος ούτος ξένος παρέχεται αφ’ εαυτού στον άνθρωπο, κατά την διάρκεια της ζωής και όταν το σώμα διαλύεται μετά την κυρίως ειπείν ζωή επιστρέφει προς τον καθολικό Νου, όστις είναι ο θεός και εν τω οποίο απορροφάται, κατά τον Αριστοτέλη στο «Περί ψυχής, 430a.17», «Περί γενέσεως και φθοράς, 736b.27»!

Εν τη λειτουργία του σύμπαντος σκοπός της κοσμικής ύλης είναι το Είδος και του σώματος η ψυχή, ήτις είναι εντελέχεια η πρώτη σώματος φυσικού δυνάμει ζωή έχοντος.

Ο Κόσμος είναι ενιαίο και καλώς διατεταγμένο σύνολο και μεταβαίνει ολονέν σε ανώτερα στάδια εξέλιξης. Η προϊούσα αυτή εξέλιξη αποτελεί τον σκοπό της φύσεως, στον οποίο υπηρετούν όλοι οι επιμέρους σκοποί, διότι έκαστον ον δεν είναι μόνον σκοπός εαυτού, αλλά και μέσο προς πραγματοποίηση ανώτερων σκοπών, επί των οποίων πάλι στηρίζονται άλλοι έτι υψηλότεροι, ούτως ώστε πάντες συνεργάζονται προς πραγματοποίηση του ενός μεγάλου σκοπού, όστις είναι ο Κόσμος ως όλον. Ούτω ολόκληρο το σύμπαν αποτελεί ιεραρχία σκοπών, εν τη οποία τόσο και επί μέρους όσον και το όλον τελεί εις διαρκεί εξέλιξη προς αεί ανώτερους σκοπούς.

Αλλά ποιος είναι ο ύψιστος και έσχατος σκοπός, προς τον οποίον κατατείνει ο Κόσμος ;;

Τούτο μανθάνουμε, λέγει ο Αριστοτέλης, εάν εξετάσουμε την σχέση Είδους και Ύλης κατά τα διάφορα στάδια της προς ανώτερους σκοπούς εξελίξεως.

Η ύλη υποχωρεί ολονέν περισσότερο όσο ανώτεροι είναι οι εκάστοτε πραγματοποιούμενες μορφές!

Συμβαίνει ότι και περί το έργο του καλλιτέχνη. Η ύλη από την οποία πλάττει τον ανδριάντα ή το άγαλμα, υποχωρεί αναλόγως προς το βαθμό της εμφανίσεως της μορφής/είδους/ιδέας, έως ότου δεν βλέπουμε πλέον εν τω μάρμαρο την ύλη, αλλά το καθαρό Είδος/Ιδέα/Μορφή!!

Όπερ και σημαίνει ότι οι έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ΙΔΕΟΛΑΤΡΕΣ!!

Διαβάστε το: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/03/ideolatres-ellines.html#ixzz1IODWcOep

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι άρχαίοι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ιδεολάτρες!"

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ

Στην αρχαία αυτή ελληνική επιγραφή, που αναφέρεται σε αθλητικούς αγώνες του 267 π.Χ., αναφέρονται οι αθλητές και ο τόπος καταγωγής τους:

Δηλαδή έχουμε αθλητές που διακρίθηκαν στους αγώνες από τη Θράκη, τη Μακεδονία, τον Τάραντα, τη Θεσσαλία, την Ναύκρατιν, τη Βοιωτία, τη Σάμο, την Αλικαρνασσό

Η επιγραφή είναι γραμμένη στην επίσημη γλώσσα - την ελληνική- του Βασιλείου των Πτολεμαίων, που είχε πρωτεύουσα την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου...

...και στη φτωχή και αδιάφορη πολιτιστικά Ελλάδα του 2011, αντί να κάνουν αυτό το εύρημα σημαία, συζητούν για "μακεδονική γλώσσα" με τους καπηλευτές και τους πάτρωνές τους!
Πηγη.
http://kima-aroma.blogspot.com/2011/04/blog-post.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ"

Έλληνική πατέντα κινεί τήν Ferrari

Του Γιάννη Κρητικού
jkritikos@pegasus.gr

Με μια νέα εφεύρεση, πολύ πιο ενδιαφέρουσα, από το διεθνώς βραβευμένο «διαφορικό χωρίς γρανάζια», που πρωτοπαρουσίασε πριν από 25 χρόνια, προκάλεσε σάλο με πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες, ο μηχανουργός Θεόδωρος Tσιριγγάκης έρχεται να ταράξει και πάλι τα νερά της παραγωγής νέων τεχνολογιών στη χώρα μας.

Mε τη συμβολή του γιου του Bασίλη κατασκεύασαν έναν εντελώς διαφορετικό μηχανισμό μετάδοσης κίνησης με καμπυλοειδή γρανάζια, που μεταδίδει σύνθετες κινήσεις, περιστροφικές και παλινδρομικές, εξασφαλίζοντας πολλά πλεονεκτήματα έναντι των αντίστοιχων γνωστών έως τώρα διαφορικών.

Mε τον νέο μηχανισμό, που έχει εφαρμογές τόσο σε αυτοκίνητα όσο και σε ελικόπτερα, προπέλες, ανεμογεννήτριες, αντλίες και κάθε είδους μηχανή, ο Θόδωρος και ο Bασίλης Tσιριγγάκης εισάγουν και νέο επιστημονικό όρο στην τεχνολογία, τη «θεωρία της κινηματικής των καμπυλών».

«Hδη για τη θεωρία μας δείχνουν ενδιαφέρον και τη μελετούν πανεπιστήμια, κυρίως στην Aμερική, και μας αναφέρουν ως πηγή σε πολλές εργασίες τους», λέει στο «Eθνος της Kυριακής» ο Θόδωρος Tσιριγγάκης.

Oι εφαρμογές
«O μηχανισμός που επινοήσαμε μπορεί να εφαρμοστεί στα αυτοκίνητα, βελτιώνοντας σημαντικά την ασφάλεια και την απόδοσή τους. Eξουδετερώνει τους κραδασμούς και αποτρέπει την ανεξέλεγκτη περιστροφή των τροχών, το γνωστό σπινάρισμα, σε δύσκολες συνθήκες, όπως βροχή, χιόνια, λάσπες.

Hδη μεγάλες εταιρείες έχουν δείξει ενδιαφέρον για εφαρμογές και μαζική παραγωγή του νέου μηχανισμού, όπως η «MKB» που ασχολείται με την κατασκευή διαφορικών και ενδιαφέρεται να το χρησιμοποιήσει κατ αρχάς σε ειδικού τύπου μεγάλα οχήματα. H εταιρεία «ZF» ενδιαφέρεται να την εφαρμόσει σε κιβώτια ταχυτήτων και σε μειωτήρες ελικοπτέρων! Eνδιαφέρον έδειξε και η αυτοκινητοβιομηχανία «Mερτσέντες», μέσω της «MKB», για μελλοντικές εφαρμογές σε οχήματα. Hδη το χρησιμοποιεί η Φεράρι, ενώ γίνεται προετοιμασία για εφαρμογή και σε άλλα αυτοκίνητα «Φόρμουλα 1», όπου και δοκιμάζονται στις μεγάλες ταχύτητες, οι ξεχωριστές ιδιότητες του μηχανισμού.

Hδη και η εταιρεία «Σουμπαρού» άρχισε να χρησιμοποιεί μια δική της παραλλαγή, του νέου μηχανισμού. Mάλιστα εκπρόσωπος της εταιρείας παραδέχτηκε ότι χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τη δική μας εφεύρεση. Tην εφεύρεσή μας, υποστήριξε ο καθηγητής, διευθυντής του Eργαστηρίου Δυναμικής και Kατασκευών του Mετσόβιου Πολυτεχνείου Kωνσταντίνος Σπέντζας, που τεκμηρίωσε και συνέβαλε στην κατοχύρωση της πατέντας.

Χορηγοί και... κατάσκοποι
Aπό την ελληνική εταιρεία «Inform P. Lycos» ο κ. Nίκος Λύκος μάς πρόσφερε, για αρκετά χρόνια, οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη για να παράγουμε νέα τεχνολογία και είναι ο φορέας που στάθηκε συνεχώς στο πλευρό μας.

Tεχνικοί σ' όλο τον κόσμο από τη «βιομηχανική κατασκοπεία» προσπαθούν να το αντιγράψουν και ως τώρα», μας εξηγεί ο κ. Θ. Tσιριγγάκης, «τεχνικοί σε περισσότερες από 10 εταιρείες, ανάμεσά τους της Xόντα, της BMW, της Xιτάτσι, της Tζένεραλ Mότορς κ.ά., προσπάθησαν ανεπιτυχώς να πατεντάρουν τον μηχανισμό μας ή παραλλαγές του και έχουν απορριφθεί οι αιτήσεις τους κυρίως στον αμερικάνικο Oργανισμό κατοχύρωσης πατεντών, επειδή είναι κατοχυρωμένη η εφεύρεση στο όνομά μας».

Aπό το εργαστήριο της οικογένειας Tσιριγγάκη στον Bοτανικό, περνούν συχνά πανεπιστημιακές ομάδες από Aθήνα, Πάτρα, αλλά και τεχνικοί από διάφορες βιομηχανίες και συνεργάζονται στην επισκευή δύσκολων τμημάτων από μηχανές, χρησιμοποιώντας πολύπλοκες και συχνά πρωτότυπες μετατροπές.

Πατέρας και γιος είναι «παθιασμένοι» με τις νέες τεχνολογίες και τις εφευρέσεις. «Eχετε δει στη φύση», λέει ο Θ. Tσιριγγάκης, «τις κινήσεις που κάνει π.χ. ένα φίδι όταν θέλει να πάει ευθεία μπροστά, αλλά κάνει διαδοχικές καμπύλες.

Aν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε με μαθηματικά τις δυνάμεις που ασκούνται σε διάφορα σημεία του ερπετού, πολύ περισσότερο όταν κινείται πλάγια, θα δούμε μια εκπληκτική αρμονία, αλλά και αξιοποίηση των δυνατοτήτων με λιγότερη προσπάθεια σε πολλά σημεία, να έχουμε μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με τις ροπές και τη συνισταμένη.

Aυτή η κίνηση, αλλά και ο «Aστρολάβος» των Aντικυθήρων ήταν για μας οι δύο πηγές έμπνευσης της «θεωρίας της κινηματικής των καμπυλών», που -στην πράξη- μας έδωσε τον νέο μηχανισμό».

Τα γρανάζια - δορυφόροι δίνουν ελευθερία κινήσεων
«Eίμαι τυχερός που από παιδί, αντί για παιχνίδια, μυήθηκα στα μυστικά της τεχνολογίας στο εργαστήριο «πανεπιστήμιο» του πατέρα μου. Στη συνέχεια οι σπουδές μου στην Eλλάδα και στο εξωτερικό, το μεταπτυχιακό μου, με βοήθησαν να μπορώ να συνθέτω γνώσεις και λειτουργίες και αυτήν τη γνώση αξιοποιούμε τώρα με τον πατέρα μου», μας λέει ο γιος του Θόδωρου Tσιριγγάκη, Bασίλης, και εξηγεί τον τρόπο λειτουργίας του νέου μηχανισμού:

«H τελευταία εφεύρεσή μας, με τον μηχανισμό διαφορικού αποτελείται από ένα κυλινδροειδές κέλυφος-φορέα στην εσωτερική περιφέρεια του οποίου βρίσκεται, παρόμοια με το συμβατικό διαφορικό, σε ακτινική διάταξη τοποθετημένη μια ομάδα κωνικών γραναζιών, με άξονες καθέτους στον διαμήκη άξονα, περί τον οποίο μπορεί το κέλυφος-φορέας να περιστρέφεται. Yπάρχει σχετικό βίντεο στην ιστοσελίδα μας www.tsiriggakis.gr

Tα κωνικά γρανάζια ονομάζονται «δορυφόροι» και μπορούν:

1. Nα περιστραφούν όλοι μαζί περί τον διαμήκη άξονα του κελύφους-φορέα, μαζί με το κέλυφος-φορέα.

2. Nα περιστραφούν ο καθένας γύρω από τον άξονά του.

3. Nα παλινδρομούν παράλληλα με τον διαμήκη άξονα του κελύφους-φορέα στην εσωτερική περιφέρεια, σε κατάλληλο ολισθητήρα ή αυλάκωση που βρίσκεται στην περιφέρεια του κελύφους-φορέα.

Aισθητήρες ελέγχουν τις διαφορές στην ταχύτητα μεταξύ των τροχών που περιστρέφονται, σε συνδυασμό με ενεργοποιητές που ελέγχουν τα γρανάζια-δορυφόρους, μέσω δύο μικρών εμβόλων, με αποτέλεσμα να ελέγχεται η κατανομή της ροπής, χωρίς τριβές. Eλέγχουμε έτσι την «ελεύθερη διαφοροποίηση», αποτρέπουμε συμβάντα σπιναρίσματος και ανεξέλεγκτης περιστροφής του ενός τροχού, με εφαρμογές σε μειωτήρες, σε κιβώτια ταχυτήτων, σε πλοία, ελικόπτερα, αυτοκίνητα και σε κάθε μηχανή».

Ανοίγουν νέους δρόμους
Επόμενο βήμα η... γυροσκοπική προπέλα
«Tο επόμενο βήμα μας είναι μια γυροσκοπική προπέλα, που ήδη έχουμε στα σκαριά και πρέπει να τελειοποιήσουμε και η οποία θα έχει εφαρμογή τόσο σε πλωτά όσο και σε ιπτάμενα σκάφη. Πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις, με τεράστιες «ανατροπές» στη μηχανολογία και σε νέες εφευρέσεις. Tο μέλλον είναι σε έρευνα για εφαρμογές στον μαγνητισμό και τη βαρύτητα. Στο μακρινό μέλλον ίσως να έχουμε αυτόνομες πτήσεις χωρίς συγκρούσεις, χωρίς έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας, θα κινούμαστε όπως η σκόνη σε μια... ηλιακή ακτίνα.

Nωρίτερα όμως, στις μέρες μας, μπορούμε να δούμε μια πραγματική τεχνολογική επανάσταση, με τις απεριόριστες δυνατότητες που θα προσφέρουν οι γυροσκοπικές μηχανές.

Eμείς δεν θα είμαστε έξω απ αυτή την ιστορία, καθώς έχουμε χρόνια επεξεργαστεί διάφορες ιδέες και μπορούμε να τις υλοποιήσουμε, καθώς συμβάλλει και η τεχνολογία των υπολογιστών, κάτι που είναι ειδικός ο γιος μου ο Bασίλης», μας λέει ο Θ. Τσιριγγάκης.

Το «Διαφορικό χωρίς γρανάζια»
H εφεύρεση που κόλλησε σταγρανάζια... της γραφειοκρατίας

Πριν από 25 χρόνια, μία από τις εφευρέσεις του Θόδωρου Tσιριγγάκη, το «διαφορικό χωρίς γρανάζια», θεωρήθηκε επανάσταση στην τεχνολογία των οχημάτων και απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης για πολύ καιρό, με πρωτοσέλιδα και εκτενή ρεπορτάζ. Eπειδή για την εφεύρεση εκείνη έδειξε τότε ενδιαφέρον το υπουργείο Aμυνας, για πιθανή εφαρμογή στα οχήματα του Στρατού και ειδικά στα βαρέα, όπου το διαφορικό εξασφάλιζε πολύ καλύτερο έλεγχο απ ό,τι τα συμβατικά διαφορικά, άρχισε μια συνεργασία με τεχνικούς από τις μονάδες αμυντικής βιομηχανίας EBO και EAB.

O μηχανισμός χωρίς γρανάζια έμελλε να εμπλακεί στα... γρανάζια της γραφειοκρατίας, επειδή δεν βρισκόταν εκείνος που θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να αξιοποιήσει την εφεύρεση. Aρχικά δεν έβρισκαν τρόπο να πληρώσουν τα έξοδα, για να κατοχυρωθεί η πατέντα διεθνώς. Eτσι περνούσε ο καιρός. Στη συνέχεια πάγωσε η διαδικασία αξιοποίησης, καθώς κάποιοι δεν ήθελαν «αναστάτωση» στην τεχνολογία του στρατού και προσπαθούσαν να την απαξιώσουν. Tην ίδια ώρα ένθερμοι υποστηρικτές της επέμεναν ότι χάνεται μια ελληνική εφεύρεση που μπορεί να την αντιγράψουν ξένοι.

Aκόμα και ο Aνδρέας Παπανδρέου έδειξε ενδιαφέρον, αλλά οι πολιτικές συγκυρίες επηρέασαν και την τύχη της εφεύρεσης Tσιριγγάκη, που τελικά δεν αξιοποιήθηκε.

http://www.ethnos.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνική πατέντα κινεί τήν Ferrari"

Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά

«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη
Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά».

από το τραγούδι «Πρώτη τ’ Απρίλη» του Αντρέα Αντρέου

Η Κύπρος, το ηρωικό και πολύπαθο προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού, έχει καταγράψει ανεξίτηλα την ελληνικότητά της στις δέλτους της ιστορίας, με κρουνούς αίματος που έχυσαν τα παιδιά της για να αποκτήσουν ή να κρατήσουν την εθνική τους ελευθερία. Η κορυφαία στιγμή των εθνικών αγώνων των Κυπρίων και από τα λαμπρότερα στιγμιότυπα της εποποιίας ολόκληρου του Ελληνισμού μέσα στις χιλιετηρίδες, είναι η νικηφόρα εξέγερση και ο τετραετής επαναστατικός αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων κατακτητών που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955.

Το 1878, η Κύπρος «παραχωρήθηκε» από την Τουρκία στην Αγγλία έναντι του αντιτίμου των 88.000 λιρών περίπου ετησίως, έως το 1923 όταν η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμά της στο νησί (τώρα το πού βρήκε αργότερα δικαιώματα, είναι μια μεγάλη ιστορία λαθών και προδοσίας). Οι Κύπριοι από την πρώτη στιγμή της Αγγλικής κατοχής και καθ’ όλη τη διάρκειά της, συνέχισαν τους αγώνες της Τουρκοκρατίας για την αποτίναξη του ζυγού, με αίτημα όχι απλώς την απελευθέρωση αλλά την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.

Την 15η Ιανουαρίου 1950, παρά την αντίδραση των Άγγλων, η Εκκλησία της Κύπρου διοργάνωσε ανοικτό, επώνυμο και ενυπόγραφο δημοψήφισμα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Παρά την αγγλική τρομοκρατία, το 95,7% των ψηφοφόρων υπέγραψαν την αξίωση της Ενώσεως. Παρά την διεθνοποίηση του Κυπριακού ζητήματος και τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο παρελθόν, η Βρετανία όχι μόνο δεν συναίνεσε στην αυτοδιάθεση της Κύπρου και την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, αλλά αντίθετα εντατικοποίησε τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς.

Ήταν ώριμες οι συνθήκες για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Ο Θεός της Ελλάδος, όρισε την ώρα αυτή να βρεθεί στα ηνία του αγώνα ένας χαρισματικός ηγέτης, ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας. Βετεράνος όλων των πολέμων της εποχής του, ξεκίνησε με το ψευδώνυμο Διγενής την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα από το μηδέν. Το βάρος του ανέλαβε η σχετικά ολιγομελής και ελλιπώς εξοπλισμένη οργάνωση που ίδρυσε, η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) όπως ονομάστηκε, ένα όνομα που έμελλε να περάσει στη σφαίρα του θρύλου. Αποτελούμενη κυρίως από απειροπόλεμους ενθουσιώδεις μαθητές και νεαρούς Κύπριους με ελάχιστα έμπειρα στελέχη και κάτω από την στιβαρή καθοδήγηση του Διγενή, η ΕΟΚΑ κατάφερε να γίνει το υπόδειγμα της πλέον επιτυχημένης διεθνώς επαναστατικής κινήσεως.

Την 1η Απριλίου 1955, όπως ευφυώς είχε ορίσει ο Διγενής, ο αγώνας ξεκίνησε ξαφνικά σε πολλά σημεία ταυτοχρόνως. Δολιοφθορές, εκρήξεις, επιθέσεις εναντίον στρατιωτικών στόχων δημιούργησαν μία κόλαση που παρέλυσε την αγγλική μηχανή. Με πολλές και επίλεκτες δυνάμεις, με πεπειραμένους διοικητές και στελέχη, με βία εναντίον του αμάχου πληθυσμού, εκτελέσεις, βασανιστήρια, εξαγορά συνειδήσεων και προδοσίες, προσπάθησε η αποικιοκρατία να αναχαιτίσει τον απελευθερωτικό αγώνα.

Μνημεία της βαρβαρότητας και της θηριωδίας των Άγγλων αποικιοκρατών αλλά και του ανυπέρβλητου ηρωισμού των αγωνιστών της ΕΟΚΑ μένουν στους αιώνες οι Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας με τα φυλακισμένα μνήματα στο προαύλιό τους, ο αχυρώνας του Λιοπετριού που έγινε τόπος του ολοκαυτώματος των ηρώων της ΕΟΚΑ, η θρασύδειλη πυρπόληση του κρησφύγετου του ιδανικού ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις ανηλίκων ή νεότατων αγωνιστών και τόσα ακόμη που γέμισαν με καταιγιστικούς ρυθμούς την τετράχρονη περίοδο του αγώνα.

Μέσα σε 4 μόλις χρόνια, το 1959, η Αυτοκρατορία λύγισε και αναγκάστηκε να παραχωρήσει στην Κύπρο την ανεξαρτησία της. Μια σειρά μειοδοσιών και γιες-σερισμών τόσο του Ελλαδικού όσο και του Κυπριακού κατεστημένου, κατάφερε να μετατρέψει τη νίκη σε ένα καταστροφικό (όπως άλλωστε αποδείχθηκε) συμβιβασμό μιας ευάλωτης και ψευδεπίγραφης ανεξαρτησίας, έρμαιης των διεθνών πιέσεων και δολοπλοκιών.

Η επέτειος της ενάρξεως του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, η 1η Απριλίου 1955, αποτελεί το φωτεινό ορόσημο του πάθους των Ελλήνων για την ελευθερία και των αγώνων για την απόκτησή της. Συμβολίζει συνάμα, το θρίαμβο του πνεύματος πάνω στην ύλη και του φρονήματος πάνω στην βία και την βαρβαρότητα. Συγχρόνως, μας θυμίζει στο διηνεκές τον ηρωισμό, τους αγώνες και τις θυσίες της πολύπαθης αυτής ακριτικής έπαλξης του Ελληνισμού, αγώνες που μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει τη δικαίωσή τους, αγώνες που είναι καθήκον μας να τιμήσουμε και να δικαιώσουμε.

TIΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ!!!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!

http://antistasi.org

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά"

Μήδεια: «Το Ανεπιθύμητο Αγαθό»

Η Μήδεια ανέτρεψε την θεία Τάξη των πραγμάτων με τις τρομερές γνώσεις της, γιατί κατείχε τα μυστικά της αθανασίας και μπορούσε να καταργεί τα θλιβερά γηρατειά και τον θάνατο, χαρίζοντας το σφρίγος και τα νειάτα. Ο Ευριπίδης της επιτρέπει να γνωρίζει τη μοίρα της: «...Αν στους αδαείς καινούργια φέρνεις Γνώση, βλαβερό θα σε πουν και όχι σοφό, και αν πάλι καλύτερος φανείς απ’ αυτούς, που θαρρούν πως κάτι ξέρουν, ενόχληση θα γίνεις για την πόλη. Και εγώ την ίδια την τύχη αυτή μοιράζομαι: Γιατί είμαι σοφή, πολλοί με μισούν, άλλοι με θεωρούν εμπόδιο και άλλοι πάλι και τα δύο» (Ευριπίδης, «Μήδεια» 298-305).

Αυτή η άξια διάδοχος του μεγάλου Ασκληπιού δεν λέγεται τυχαία Μήδεια. Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα μήδομαι = σκέπτομαι, εφευρίσκω, προνοώ. Ο γάμος της δεν της έφερε την ευτυχία, αλλά στάθηκε η αρχή των φριχτών περιπετειών της. Αυτή η παν-επιστήμων γυναίκα βοήθησε τον Ιάσονα να νικήσει σημεία και τέρατα, τον έστεψε βασιλιά και νικητή, συνδέοντας το όνομά της με την τολμηρή γνώση αλλά και με την ανεξερεύνητη γυναικεία ψυχή.

Οι άνδρες, που ήθελαν τις γυναίκες αμαθείς και σιωπηλές, θα δράσουν δήθεν εν ονόματι του νόμου και εφαρμόζοντας τον νόμο θα ανατρέψουν την μητριαρχία και θα εγκαθιδρύσουν δημοκρατίες μόνον για άνδρες, εξορίζοντας την ανεξέλεγκτη γνώση, που ενοχλεί (γένους θηλυκού), όπως και την Μήδεια, που την κατέχει, ως «ανεπιθύμητο αγαθό». Ο επίσημος σκοταδισμός γίνεται όπλο που στιγματίζει και εξοντώνει κάθε τι, που διαφέρει, ανεξαρτήτως φύλου, όπως τον Σωκράτη, τον Ηράκλειτο, τον Πυθαγόρα και άλλους.

Ο Ευριπίδης θα πλάσει μια Μήδεια τρελλή, ζηλιάρα και κακούργα, αποσιωπώντας το γεγονός, ότι η Μήδεια ήταν η κυρίαρχος της ζωής, που ήξερε να νεκρανασταίνει και να ξανανιώνει τους ανθρώπους. Μόνον ο Δίας δικαιούται να νεκραναστήσει το Διόνυσο, στην Μήδεια αυτό είναι απαγορευμένο. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη, αν η «μάγισσα» ξαναζωντάνεψε τα παιδιά της ή τα σκότωσε πράγματι, γιατί η Γνώση θα ενταφιασθεί, και η Μήδεια θα παρουσιασθεί ως μια ενοχλητική αλχημίστρια, εξωστρακισμένη από την πατριαρχική κοινωνία, ενώ οι τραγωδοί θα σταθούν ανελέητοι μαζί της.

Η Μήδεια, κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη, βοήθησε τον Ιάσονα, που είχε ερωτευθεί, να κλέψει το Χρυσόμαλλο Δέρας. (John William Waterhouse, 1907.)

Η καταιγίδα - Μήδεια είναι εφιάλτης των ανδρών, γιατί αναποδογύρισε τον κόσμο, περιφρόνησε τον νόμο, πρόδωσε τον πατέρα της, σκότωσε τον αδελφό της, τόλμησε να ερωτευθεί και να ακολουθήσει τον Ιάσονα, γιατί έτσι αποφάσισε η ίδια. Η Μήδεια- Γνώση δεν μπορεί να δαμαστεί. Η Μήδεια, που ξετρέλλανε τον Ιάσονα, γιατί ήταν προικισμένη από την ίδια την Αφροδίτη με τα φίλτρα του Έρωτα, είναι η θηλυκή αδάμαστη φύση, που κουβαλάει το χάος, την επιτυχία, την δράση, τον θάνατο και την περιπετειώδη ζωή, που σάρωσε τις ψευτο-συμβατικότητες και τους νόμους της εποχής της. Να μην έχει ποτέ δίκιο λοιπόν. Να τιμωρηθεί! Να βιώσει τον απέραντο πόνο και να ταυτιστεί με τη φρίκη της παιδοκτονίας. Οι τραγωδοί, που έπλασαν μία Μήδεια τρελλή, θα αποσιωπήσουν το κυριότερο: Ότι η Μήδεια δεν τιμωρήθηκε. Οι ίδιοι οι θεοί είναι ανίσχυροι μπροστά της. Αντιθέτως παντρεύτηκε τον μεγάλο βασιλιά των Αθηνών, τον Αιγέα, και απέκτησε τον Μήδο.

Αλλά η Μήδεια αναφέρεται ως θεά (!) σε μια ξεχασμένη πινακίδα της Μυκηναϊκής Εποχής και ως θεά λατρευόταν στην Κόρινθο μέχρι και τους Ιστορικούς Χρόνους. Έτυχε μοναδικών τιμών αργότερα, γιατί στις σπάνιες αγγειογραφίες της παρουσιάζεται στα Ηλύσια Πεδία, ανάμεσα στους ήρωες και εμφανίζεται ως ιέρεια στην Ελευσίνα, τον πιο ιερό τόπο του αρχαίου κόσμου, όπως και στον ιερό τόπο των Νεοπυθαγορείων, στη Ρώμη. Η Μήδεια αγαπήθηκε απέραντα και υμνήθηκε πάρα πολύ από τους Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας (Κάτω Ιταλία). Την ύμνησε και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ως γυναίκα- θησαυρό, που έσωζε συχνά τους Αχαιούς από βέβαιο χαμό, ως ανεκτίμητη- συγκυβερνήτρια και ισότιμη σύντροφο του Ιάσονα, με μία παρουσία κυριαρχική, που επεσκίαζε ακόμη και τον ίδιον.

Για τον φανατικό μισογύνη Φρόυντ η Μήδεια είναι η μεγάλη Δράκαινα, που καταπίνει τους άνδρες, η ίδια η απειλητική μήτρα, που ορίζει την ζωή και τον θάνατο, κάτι που μισεί θανάσιμα ο διαταραγμένος εξ αιτίας της κόκας εγκέφαλος του Φρόυντ, και ενάντια στην Μήδεια, που εχθρεύεται, θα αντιπαραθέσει τη θεωρία της «έχθρας του πέους», κάτι σαν υποχρεωτική ασθένεια, που πρέπει υποχρεωτικά να μαστίζει όλες τις γυναίκες του πλανήτη, επειδή δεν έχουν πέος... (όμως οι σύγχρονοι και νεώτεροι του Φρόυντ χαρακτήρισαν όλα αυτά ως πεο-θεωρίες και πεο-συγγράμματα).

Η ενοχλητική μορφή της Μήδειας μέχρι και σήμερα προκαλεί έντεχνα την φρίκη. Στον νέο χριστιανικό και χυδαίο κόσμο έπεισαν τους ανθρώπους να λατρεύουν το ακίνδυνο πρότυπο μιας μητέρας-παρθένου, που δήθεν θυσιάζει τον ερωτισμό της για το καλό των άλλων. Η φοβερή Μήδεια, η αφύσικη, η τρομερή και απαράδεκτη, θα ερμηνευθεί επίτηδες από την ανδρική αλλαζονία ως ψυχικά διαταραγμένη, ζηλιάρα και μισότρελλη, αλλά πάντα ατιμώρητη. Όσοι επιχείρησαν να την υπεραπλουστεύσουν και να της αφαιρέσουν το μεγαλείο της, απέτυχαν. Η Μήδεια δεν μπορεί να απλουστευθεί από κανέναν και ουδέποτε. Πάντα θα είναι η άγρια καταιγίδα Μήδεια.

http://freeinquiry.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μήδεια: «Το Ανεπιθύμητο Αγαθό»"

Στην Μεσσηνία η αρχαιότερη πινακίδα της Ευρώπης

http://www.thermopilai.org

Το αρχαιότερο γνωστό αποκρυπτογραφημένο κείμενο στην Ευρώπη αναγράφεται σε πήλινη μυκηναϊκή πινακίδα, που ανακαλύφθηκε στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας και σώθηκε από καθαρή τύχη όταν ένας σωρός σκουπιδιών έπιασε φωτιά σε ελαιώνα, πριν από 3.500 χρόνια.

Η είδηση της ανακάλυψης της πινακίδας, που χρονολογείται μεταξύ 1450 και 1350 π.Χ.,στο χωριό Ίκλαινα, 14 χλμ βορειοανατολικα΄της Πύλου, δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου στο περιοδικό «National Geographic».

Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μισσούρι-ST Louis και επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, Μιχαήλ Κοσμόπουλο, «πινακίδες τέτοιου τύπου δεν ψήνονταν, μόνο στεγνώνονταν στον ήλιο και γι’ αυτό τον λόγο ήταν πολύ εύθραυστες. Προφανώς την εποχή εκείνη κάποιος πέταξε την πινακίδα σε κάποιο λάκκο και ύστερα έκαψε τα σκουπίδια του. Μετά η φωτιά τη σκλήρυνε και τη διατήρησε».

Οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν φέρει στο φως ενδείξεις ενός πρώιμου μυκηναϊκού ανακτόρου, τοιχογραφίες και ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο αποχετευτικό σύστημα, ο πιο εντυπωσιακό όλων των ευρημάτων είναι η πινακίδα.

Όπως τόνισε ο κ. Κοσμόπουλος, η πινακίδα δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί πρώτον, γιατί μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι δε θεωρούσαν ότι μυκηναϊκές πινακίδες είχαν κατασκευαστεί τόσο νωρίς και δεύτερον, επειδή όσες έχουν βρεθεί, ήταν μόνο σε μερικά πολύ σημαντικά ανάκτορα, όπως οι Μυκήνες.

Στην Ίκλαινα υπήρχε ανάκτορο κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο, ωστόσο την εποχή που φτιάχτηκε η πινακίδα, ο οικισμός ήταν ένας απλός δορυφόρος της πόλης της Πύλου, έδρας του βασιλιά Νέστορα.

Το τμήμα της πινακίδας που ανακαλύφθηκε, έχει περίπου 2,5 εκ. ύψος και 4 εκ. πλάτος και τα σημεία που έχουν χαραχθεί αποτελούν πρώιμο δείγμα της Γραμμικής Β, γραφής που χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο (17ος έως 13ος αι. π.Χ.) και αφορούσε κυρίως οικονομικά και λογιστικά θέματα της άρχουσας τάξης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πινακίδα της Ίκλαινας περιλαμβάνει από τη μια πλευρά τον σχηματισμό ρήματος, που σχετίζεται με την κατασκευή και από την άλλη ονόματα και αριθμούς, που πιθανότατα αντιστοιχούν σε κάποιον κατάλογο ιδιοκτησίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στην Μεσσηνία η αρχαιότερη πινακίδα της Ευρώπης"

Nίκος Λυγερός: Βιογραφικό, εργογραφία

Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στον Βόλο, αλλά σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στη Γαλλία. Είναι ένας από τους 50 εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο και μολονότι διαθέτει ένα ‘βαρύ’ βιογραφικό, παλεύει καθημερινά με σεμνότητα και αλτρουισμό για το μοναδικό του ενδιαφέρον, όπως ο ίδιος ομολογεί, τον άνθρωπο..

Ως ερευνητής κατέχει διάφορα παγκόσμια ρεκόρ στους τομείς της άλγεβρας, της θεωρίας αριθμών και της συνδυαστικής. Είναι στρατηγικός σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής στην Αστυνομική Ακαδημία, στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, στη Σχολή Στρατολογικού, στη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας στην Ελλάδα.

Ως καθηγητής μαθηματικών, πληροφορικής, κυβερνητικής, επιστημολογίας, γλωσσολογίας, βιοηθικής διδάσκει στα Πανεπιστήμια της Λυών, της Αθήνας και της Θράκης και στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης. ΕίναιΠρόεδρος Επιτροπής Καλλιτεχνικών Σχολείων (Υπουργείο Παιδείας), καθηγητής προικισμένων παιδιών, expertδιερμηνέας και μεταφραστής στα γαλλικά δικαστήρια, επιστημονικός σύμβουλος του Συνδέσμου φίλων Καραθεοδωρή, που έχει στόχο την ανάδειξη της επιστημονικής μορφής του μεγαλύτερου μαθηματικού της σύγχρονης Ελλάδας Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, και του Υπουργείου Παιδείας.

Υπήρξε Διεθνής παρατηρητής στις προεδρικές του Nagorno Karabakh.

Έχει ιδρύσει την οργάνωση «ThePiSociety», τα μέλη της οποίας έχουν δείκτη IQαπό 176 βαθμούς και πάνω, που σύμφωνα με στατιστικές αντιστοιχεί σ’ έναν άνθρωπο στο εκατομμύριο.

Διακεκριμένος για την επικοινωνία του με τα παιδιά, ειδικευμένος στην καθοδήγηση, στη συμβουλευτική αγωγή και στον επαγγελματικό προσανατολισμό μαθητών και γονιών, έχει συνεργαστεί με πολλά σχολεία στη Γαλλία, στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης, ποιητής, ζωγράφος.

Ο Νίκος Λυγερός είναι ο Έλληνας που κατέχει τον υψηλότερο δείκτη ευφυΐας (IQ) στην κλίμακα Stanford-Binet, με 189 βαθμούς.
Δημοσίευσε περισσότερα από 6.400 άρθρα, ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα, πάνω σε θέματα μαθηματικών, νοημοσύνης, φυσικής, φιλοσοφίας, εκπαίδευσης, μυθολογίας, θρησκείας, ιστορίας, αρχαιολογίας, κινηματογράφου, ζωγραφικής, μουσικής, πολιτικής, κοινωνιολογίας, στρατηγικής, management, οικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρονται:

Α.Μαθηματικά:

1. Μαθηματικές Προκλήσεις,

2. Défis Mathématiques,

3. Structure elements of hyper – structures

Β. Δοκίμια

1. Leonardo da Vinci: L
Πηγη.

24grammata.com- προσωπικότητες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Nίκος Λυγερός: Βιογραφικό, εργογραφία"

Όταν οι Έλληνες πολεμούν σαν Μπικάκης

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ

Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ

Η άγνωστη ιστορία του, από τότε που δημοσιεύτηκε κυρίως στο διαδίκτυο, κάνει τους Έλληνες που νοιάζονται να ριγούν από συγκίνηση, μα και να σφίγγουν τα δόντια από αγανάκτηση! Όμως ένα είναι βέβαιο. Καθένας που θα διαβάσει για τούτο το παλικάρι, θα νιώσει πως δίκαια του αξίζει μια θέση δίπλα στους μεγαλύτερους Ήρωες του Ελληνισμού! Και καθένας θα θελήσει να γίνει «Μπικάκης» σαν έρθει η ώρα να ξοφλήσει η Ελλάδα τους λογαριασμούς της με τους παρανοϊκούς Στρατηγούς της Τουρκίας, που κρατώντας σε στρατιωτική κατοχή τη μισή σχεδόν Κύπρο για 35 ολόκληρα χρόνια και παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά την Ελλάδα, παραβιάζουν την Ειρήνη, αλλά και την υπομονή του Θεού, που θα αποδώσει κάποτε Δικαιοσύνη…

ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ

ο Έλληνας «Ράμπο»

«...Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης, μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.

Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.

Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!

Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές.
Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!

Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν!

Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς!

Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!

Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε!

Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…

Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ…

Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!.

Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσούν Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των "ΗΓΕΤΩΝ".

Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…

Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή - όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας - με την πίκρα της μη αναγνώρισης…

Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον - εν ζωή τότε - Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…

Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.

Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…»

Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,

που κρύψανε οι άνανδροι, για να μην φαίνεται τόσο ανυπόφορη η ανανδρία τους…

http://www.noiazomai.net/mpikakis.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Όταν οι Έλληνες πολεμούν σαν Μπικάκης"

1η Απριλίου: Εθνική γιορτή της Κύπρου

1er Avril Fête Nationale de Chypre-1η Απριλίου Εθνική εορτή της Κύπρου

“Ξύπνα καημένε μου ραγιά και σήκου το κεφάλι, τη δόξα πούχες μια φορά, απόκτησέ την πάλι” και “κοιμούμαι μ’ ένα όνειρο, ξυπνώ με μιαν ελπίδα, πως θε να ιδώ μια μέρα φως, ελεύτερη πατρίδα”.

ΕΙΠΑΝ :

http://ellas2.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1η Απριλίου: Εθνική γιορτή της Κύπρου"

Η πρώτη πολεμική αποστολή προσβολής στόχων εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας μετά τον Β’Π.Π

Ελληνικά μαχητικά F-16 Block 52+ κτύπησαν στη Λιβύη!

Mαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και πιο συγκεκριμένα 4 F-16 Block 52+, της 340 Μοίρας «Αλεπού», δύο διθέσια και δύο μονοθέσια, εκτέλεσαν πριν από λίγο προσβολές στόχων εδάφους στην Λιβύη με την χρήση βομβών κατευθυνόμενων με λέηζερ GBU-10 στο πλαίσιο εφαρμογής της απόφασης 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Η αποστολή κρατήθηκε μυστική μέχρι την επιστροφή των αεροσκαφών στην βάση τους. Οι στόχοι (αποθήκες πυρομαχικών στην περιοχή της Σύρτης) εβλήθησαν με απόλυτη επιτυχία και δεν υπήρξε καμία παρενόχληση των ελληνικών μαχητικών από την λιβυκή αεράμυνα. Τα ελληνικά μαχητικά πέταξαν σε ύψη μεταξύ 15.000 και 18.000 ποδών πάνω από την περιοχή του στόχου και έγνε χρήση συστημάτων ναυτιλίας-σκόπευσης LANTIRN.

Τα ελληνικά αεροσκάφη στην περιοχή του στόχου συνοδεύτηκαν από μαχητικά Mirage 2000-5 του Κατάρ που επίσης απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο της Σούδας. Το ελληνικο-καταριανό «πακέτο» κατευθύνθηκε στην περιοχή του στόχου από αεροσκάφος ΑΣΕΠΕ EΜB-145 Erieye.
Είναι η πρώτη πολεμική αποστολή προσβολής στόχων εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας μετά τον Β’Π.Π. ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών και είναι διάχυτη η συγκίνηση στους κόλπους της Π.Α. από την απόλυτη επιτυχία της αποστολής. Δεν αναφέρθηκε καμία απώλεια στο έδαφος και όπως χαρακτηρισιτικά λέχθηκε από στέλεχος της Π.Α. «Εμείς ξέρουμε που χτυπάμε. Δεν σκοτώνουμε αμάχους» υπαινισσόμενος τις μεγάλες απώλειες αμάχων των τελευταίων ημερών από τις συμμαχικές επιδρομές.
Η εμπλοκή της Ελλάδας σε πολεμικές επιχειρήσεις στην Λιβύη όσο και αν διαψευδόταν από την κυβέρνηση ήταν αναμενόμενη λόγω της «σχετικής επιτυχίας», όπως αναφερόταν χαρακτηριστικά από πηγές του ΝΑΤΟ, των γαλλικών και αραβικών μαχητικών. Το βάρος των μέχρι σήμερα αποστολών έχει πέσει στους ώμους των «συνήθων υπόπτων» Βρετανών και Αμερικανών, οπότε και κατέστη επιβεβλημένη η ελληνική εμπλοκή.
Oπωσδήποτε αναμένονται αντιδράσεις από την πλευρά κυρίως των αριστερών κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης (ΚΚΕ, Συνασπισμός), αλλά το σημαντικό είναι να μπορέσει να αποτιμηθεί αυτή η ενέργεια με γεωστρατηγικά οφέλη για την χώρα μας...
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πρώτη πολεμική αποστολή προσβολής στόχων εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας μετά τον Β’Π.Π"

Πέτρος Γιάλλουρος

Η Μ Ε Ρ Α Τρίτη ήταν το 1956 η 7η Φεβρουαρίου. Λίγο πριν από τις 9 π.μ., στη συμβολή των οδών Ερμού και Κυπριανού της Αμμοχώστου, έξω από το κατάστημα τροφίμων Καψουράχη, απέναντι από το φαρμακείο Μίκη Μιχαηλίδη, Εγγλέζος /υπαξιωματικός, μέλος εποχούμενης σε ανοικτό λαντρόβερ περιπόλου της στρατιωτικής αστυνομίας, σκόπευσε με αυτόματο Στεν, πυροβόλησε και σκότωσε τον επικεφαλής μαθητικής διαδήλωσης, άοπλο, δεκαεπτάμισι χρονών μαθητή του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου Πέτρο Γιάλλουρο, από το Ριζοκάρπασο.

Την επόμενη μέρα, Τετάρτη 8.2.1956, η εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» της Λευκωσίας έγραφε στην πρώτη σελίδα: «Ο μαθητής του Γυμνασίου Αμμοχώστου Πέτρος Γιάλλουρος εφονεύθη χθες την πρωίαν βληθείς υπό σφαίρας εις το στήθος. Κλείσιμο καταστημάτων και απεργίαι εις ένδειξιν διαμαρτυρίας διά τον φόνον του μαθητού».

Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της ίδια μέρας έγραφε: «Ο άριστος των μαθητών της Αμμοχώστου επυροβολήθη χθες και εφονεύθη υπό δυνάμεων ασφαλείας κατά την διάρκεια διαδηλώσεων. Η σφαίρα διέτρησε τον πνεύμονα του ατυχούς μαθητού. Προτού εκπνεύσει ανεφώνησε: «ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ». Όλα τα καταστήματα Βαρωσίων έκλεισαν εις ένδειξιν πένθους. Λιμενεργάται ηρνήθησαν να εκφορτώσουν στρατιωτικόν υλικόν. Η κηδεία του φονευθέντος μαθητού εγένετο αυθημερόν εις Ριζοκάρπασον»…

Ξ Α Ν Θ Ο Σ γαλανομάτης, ηγετική μορφή των αγωνιζομένων μαθητών, της Αλκίμου Νεολαίας ΕΟΚΑ στην Αμμόχωστο, σημαιοφόρος του σχολείου ο Γιάλλουρος. Στη μαθητική εκδρομή – προσκύνημα, του καλοκαιριού του 1955 στη μητέρα Ελλάδα, με τη στολή και το πηλήκιο του Γυμνασίου, σημαιοφόρος με τη Γαλανόλευκη κατά την τελετή κατάθεσης στεφάνου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου 20 Αυγούστου 1955. Στη φωτογραφία της λεβεντιάς, παραστάτες του σημαιοφόρου Γιάλλουρου, με τις στολές τους επίσης οι μαθητές και μαθήτριες Νάπα Κυριακίδου Δημητρίου, Αντώνης Αντωνιάδης, Χριστάκης Χριστοφίδης, Μαρία Κώστα Πρέζα. Στη σελίδα 126 του νέου βιβλίου του Δημήτρη Λεβέντη «Η ζωή και ο θάνατος του Πέτρου Γιάλλουρου».

Στο ίδιο βιβλίο, σελ.28, γράφει για την εκδρομή στην Ελλάδα, τη διαμονή στο Γυμνάσιο Αμαρουσίου, μαζί με μαθητές από τη Λάπηθο, την Πόλη Χρυσοχούς και την Πάφο, μεταξύ των οποίων κι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Κι έγραψε ο Γιάλλουρος στον πατέρα του: «Μόλις πάτησα το Άγιο χώμα της Ελλάδος, μια βαθειά συγκίνησις με κατακυρίευσε και δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου, αφ’ ενός λόγω του ότι πατούσα στην Ελεύθερη Πατρίδα, αφ’ ετέρου διότι σκέφτηκα ότι η ιδιαιτέρα μας πατρίς Κύπρος έμενε υπόδουλη κάτω από τον βαρύ ζυγό των Άγγλων, ενώ έπρεπε να είναι κι αυτή ένα κομμάτι της Ελεύθερης Ελλάδος»…
Την Κυριακή έγινε στη Φανερωμένη της Λευκωσίας πεντηκοστό τέταρτο Εθνικό Μνημόσυνο του πρώτου νεκρού μαθητή Ήρωα της ΕΟΚΑ.

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

Πηγή: Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ

http://ellas2.wordpress.com/2010/02/11/%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πέτρος Γιάλλουρος"

Οι ειδήσεις στα… Αρχαία Ελληνικά!

http://filologos10.wordpress.com

“ Ο Γαδδάφι ησυχάζει προσποιείται…”
Ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του ο ελληνιστής καθηγητής Joan Coderch-i-Sancho.
Σκοπός του είναι να διαδώσει την αρχαιοελληνική, η οποία είναι η μητέρα των γλωσσών και η χρήση της περιλαμβάνει πλήθος νοημάτων αλλά και αποτελεί μοναδική νοητική άσκηση…
Δείτε την ιστοσελίδα του http://www.akwn.net

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι ειδήσεις στα… Αρχαία Ελληνικά!"

Ο ήρωας που έκανε το κορμί του ιστό για την ελληνική σημαία

Σπύρος Καγιαλές (1872-1929)

Ο κρητικός λαός κατά το διάστημα 1890 έως 1895 βρίσκεται σε δεινή κατάσταση καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει τη βαριά φορολογία, την καταπίεση, τις βιαιοπραγίες και τις δολοφονίες από μέρος των Τούρκων. Το νησί βρίσκεται και πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό.

Στις 23 και 24 Ιανουαρίου του 1897 οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στα Χανιά και σφάζουν τους χριστιανούς. Τότε εκατό περίπου επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στο Ακρωτήρι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε μέσο την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Το ψήφισμα των επαναστατών στις 25 Ιανουαρίου στο Ακρωτήρι κήρυσσε την κατάλυση της τουρκικής κατοχής και καλούσε τον Έλληνα βασιλιά να καταλάβει το νησί. Τις επόμενες μέρες έφτασαν στο Ακρωτήρι και άλλοι ένοπλοι, υψώνουν την ελληνική σημαία και οργανώνουν επαναστατικό στρατόπεδο. Οι λόγοι της επιλογής του Ακρωτηρίου ήταν ότι βρισκόταν κοντά στα Χανιά και ότι οι κατέχοντες τη θέση αυτή μπορούσαν να παρακολουθούν κάθε κίνηση από την πόλη και προς αυτήν.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις ((Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία και Ρωσία) δεν αποδέχονται το αίτημα των επαναστατών και αποφασίζουν τη διεθνή κατοχή των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Η νέα αυτή εξέλιξη οδήγησε το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και την κυβέρνηση Δεληγιάννη της Ελλάδας να επέμβουν άμεσα στέλνοντας στρατό στην Κρήτη.

Εκστρατευτικό σώμα 1500 ανδρών μ’ επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, αποβιβάστηκε την 3η Φεβρουαρίου 1897 στο Κολυμπάρι. Στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο στάλθηκαν εθελοντές και πολεμοφόδια. Ο Βάσσος ανακοινώνει την εντολή που έχει να καταλάβει το νησί στο όνομα του βασιλιά των Ελλήνων, ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις τον ειδοποιούν να μην πλησιάσει τα Χανιά σε ακτίνα μικρότερη των έξι χιλιομέτρων.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 ο Ιταλός Κανεβάρο, επικεφαλής των ναυάρχων, άρχισε το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου. Οι οβίδες δεν έχουν στόχο μόνο τους επαναστάτες Κρητικούς, αλλά και την Ελληνική σημαία που κυματίζει στο Ακρωτήρι. Δύο φορές η σημαία πέφτει κάτω χτυπημένη από τις οβίδες των Μεγάλων Δυνάμεων, και ο επαναστάτης Σπύρος Καγιαλεδάκης ή Καγιαλές, την σηκώνει όρθια με κίνδυνο της ζωής του.

Όταν μια τρίτη οβίδα κάνει κομμάτια τον ιστό της σημαίας, τότε ο Καγιαλές κάνει το κορμί του κοντάρι και την σηκώνει ψηλά. Όταν οι ναύαρχοι με τα κιάλια είδαν την ελληνική σημαία να κυματίζει περήφανα με έναν άνθρωπο να την στηρίζει, άναυδοι με την παλικαριά του Κρητικού διέταξαν να σταματήσει ο βομβαρδισμός.

Το στρατόπεδο των επαναστατημένων Κρητικών δονείται από ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς. Στο ελληνικό θωρηκτό "'Υδρα" ψέλνεται ο εθνικός ύμνος. Ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ακούγονται πλέον όχι μόνο από τα ελληνικά, αλλά και από τα ιταλικά και γαλλικά πλοία!!!

Ο Ιταλός επικεφαλής του στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων, υποναύαρχος Κανεβάρο, γράφει στα απομνημονεύματά του: «Η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ».

Όπως διηγήθηκε αργότερα ο ίδιος ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, που πρωτοστατούσε στα γεγονότα της εποχής, ο ναύαρχος Κανεβάρο του είχε πει, πως έμεινε άναυδος από θαυμασμό για την ωραία αυτή και κατ' εξοχήν ηρωική πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, που εκείνη ακριβώς την ημέρα νίκησε -στην κυριολεξία- την ευρωπαϊκή διπλωματία. Όχι μόνο γιατί προκάλεσε την άμεση παύση του βομβαρδισμού του Ακρωτηρίου, αλλά και την υποβολή, από τους ναυάρχους, ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από λίγους μήνες να κερδίσει η Κρήτη την αυτονομία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1898), που προηγήθηκε της Ένωσής της με την Ελλάδα (1 Δεκεμβρίου 1913).

Ο δήμος Ακρωτηρίου γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο του βομβαρδισμού της 9ης Φεβρουαρίου 1897 και μαζί τιμά με καταθέσεις στεφάνων στον ανδριάντα του (δίπλα στους Τάφους των Βενιζέλων), τον ήρωα Σπύρο Καγιαλέ – Καγιαλεδάκη, που έγινε σύμβολο στον αγώνα των Κρητικών για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

http://www.explorecrete.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ήρωας που έκανε το κορμί του ιστό για την ελληνική σημαία"

Διαπρεπής φυσικός.

Η Φωτεινή Μαρκοπούλου - Καλαμάρα μπήκε τυχαία στον χώρο της αστροφυσικής, όταν παρακολούθησε ένα σεμινάριο του θεωρητικού της Κβαντικής Βαρύτητας Chris Isham, ενώ σπούδαζε Φυσική στο Imperial College του Λονδίνου. Μετά το πτυχίο της συνέχισε για διδακτορικό με επιβλέποντα τον Isham. Ακολούθησε ερευνητική εργασία στο Ινστιτούτο Albert Einstein της Γερμανίας, στο Πανεπιστήμιο Penn State των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Waterloo του Καναδά. Πρόσφατα η Φωτεινή κέρδισε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού Νέων Ερευνητών του Princeton, κερδίζοντας και επίσημα τη διεθνή αναγνώριση. Στον Καναδά έχει μετακομίσει από το 2001 ακολουθώντας τον Lee Smolin και άλλους ερευνητές της κβαντικής βαρύτητας στο Perimeter Institute for Theoretical Physics. Αυτό το περιώνυμο πλέον «θερμοκήπιο της νέας φυσικής» στήθηκε με χρηματοδότηση ενός Ελληνα της ομογένειας, του Μιχάλη Λαζαρίδη, προέδρου της καναδικής εταιρείας Research In Motion.

http://www.livepedia.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διαπρεπής φυσικός."

Hellenic Quest. Η Ελληνική γλώσσα, "ευρωπαϊκή γλώσσα" των υπολογιστών.

http://eglimatikotita.blogspot.com/2011/03/hellenic-quest.html

Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη ..
γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως .. Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300..000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται. Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας . Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές . Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο). Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =...LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ....., κυκλο......, ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ......., ΔΙΣΚΟ...., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ...., ΣΥΝ..., ΣΥΜ..., κ.λπ... ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

http://epirus-ellas.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Hellenic Quest. Η Ελληνική γλώσσα, "ευρωπαϊκή γλώσσα" των υπολογιστών."

Οί φίλοι μας οί Τούρκοι! ! !

Οπλίτες χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα από Τούρκους στρατιωτικούς ιατρούς!

Ο ισχυρισμός ότι οι Τούρκοι τρέφουν ελάχιστη εκτίμηση για την ανθρώπινη ζωή επιβεβαιώνεται καθημερινά από τα περιστατικά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με αναφορά που δημοσίευσε η εφημερίδα Bugün έξι ιατροί της περιβόητης Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας (Gülhane Military Academy of Medicine / GATA) χρησιμοποίησαν 20 Τούρκους οπλίτες κατά τη διάρκεια της θητείας τους τo 2008 ως ανθρώπινα πειραματόζωα (guinea pigs) για τη διεξαγωγή νευρολογικών ερευνών.

Στους ιατρούς που διεξήγαγαν τα πειράματα, συγκαταλέγεται και ο Semai Βek, υιός του διοικητή του 6ου Σώματος Στρατού Στρατηγού Nejat Bek, εμπλεκόμενου στην υπόθεση Βalyoz για την ανατροπή της φιλο-ισλαμικής κυβέρνησης του ΑΚΡ. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί ιατροί εμφανίζονται σε βιντεοσκοπημένες λήψεις να βομβαρδίζουν με ηλεκτρομαγνητικά κύματα τους εγκεφάλους των οπλιτών, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους: από δυσκινησία μέχρι απώλεια αισθήσεων και προσωρινή αμνησία.

O καθηγητής Zeki Odabaşı, που επέβλεπε τη διαδικασία παραδέχθηκε ότι οι έρευνες διεξήχθησαν χωρίς άδεια από την αρμόδια Επιτροπή Βιοϊατρικής Ηθικής του τουρκικού υπουργείου Υγείας και αρκέστηκε να δηλώσει ότι υπήρξε η αρχική συγκατάθεση των συγκεκριμένων οπλιτών, αφού με το τέλος των πειραμάτων θα ολοκλήρωναν νωρίτερα τη στρατιωτική τους θητεία. Ο αρχίατρος ε.α Nevzat Tarhan, ειδικευμένος στη Ψυχολογία, ζήτησε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο να διεξάγει έρευνα για την υπόθεση ενώ ο αντισυνταγματάρχης ε.α Kemal Mete κάλεσε τις οικογένειες των έξι στρατιώτων να καταθέσουν μηνύσεις κατά των γιατρών.

Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αγνοούμενοι στα χέρια της GATA

Τον Οκτώβριο του 2006 προκάλεσε σάλο η δημοσίευση έκθεσης της εταιρείας στρατηγικών αναλύσεων Defense and Foreign Affairs Strategic Policy με έδρα τη Βιρτζίνια, σύμφωνα με την οποία «στη διάρκεια των ετών 1984 και 1985, Eλληνοκύπριοι και Eλληνες στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν κατά την εισβολή του 1974, κατέληξαν στα μυστικά βιοχημικά εργαστήρια του τουρκικού στρατού». Eκεί, τονίζει η έκθεση, «χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα». Tα βιοχημικά εργοστάσια ελέγχονται από την ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και υπάγονται στην περίφημη GATA. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι πληροφορίες για τις φρικτές δολοφονίες των Eλλήνων και Eλληνοκυπρίων αγνοουμένων δόθηκαν στον Θεόφιλο Γεωργιάδη από Kούρδους μαχητές που κατάφεραν να αποδράσουν από τις εγκαταστάσεις της τουρκικής Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας.

«Aυτοί οι Kούρδοι», τονίζεται χαρακτηριστικά, «ήταν αυτόπτες μάρτυρες των όσων συνέβαιναν στα βιοχημικά εργαστήρια στους Eλληνες και Eλληνοκύπριους αιχμαλώτους». Σημειώνεται ότι ο Θεόφιλος Γεωργιάδης εκτελέστηκε έξω από την κατοικία του στη Λευκωσία, αφού προηγουμένως, στις 12 και 13 Mαρτίου 1994, ενημέρωσε για τις αθλιότητες των Tούρκων τους συμμετέχοντες σε διεθνή διάσκεψη, στις Bρυξέλλες

http://www.strategyreport.gr

http://gdailynews.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οί φίλοι μας οί Τούρκοι! ! !"

Ηλέκτρα: «Η Παγωμένη στο Χρόνο»

Η Ηλέκτρα από πολύ μικρή ζει δραματικά γεγονότα, δυσβάσταχτα, που θα σημαδέψουν την ψυχή της και το μέλλον της. Ο πατέρας της αναχωρεί για έναν πόλεμο, που ούτε τον καταλαβαίνει ούτε την ενδιαφέρει. Σε λίγο θα φύγει και η μητέρα της, συνοδεύοντας την αδελφή της Ιφιγένεια στην Αυλίδα, όπου θα ανακαλύψουν, πως θέλουν να την θυσιάσουν. Η Ηλέκτρα μένει ολομόναχη στο σπίτι και γαντζώνεται πάνω στον μικρότερο αδελφό της Ορέστη, τον οποίο και μεγαλώνει. Η ανάμνηση του πατέρα της είναι δεμένη με την φοβερή σκέψη, ότι μπορεί να κινδυνεύει και η ίδια απ’ αυτόν. Η μητέρα της τριγυρίζει με τον εραστή της και δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτήν.

Ενδόμυχα ελπίζει, ότι ο γυρισμός του πατέρα θα αλλάξει τη ζωή της. Διαψεύδεται όμως σκληρά, και ο κόσμος αναποδογυρίζει στην εφηβεία της, όταν επιστρέφει ο Αγαμέμνων και δολοφονείται από την μητέρα της, η οποία αμέσως παντρεύεται τον εραστή και συνεργό της, ο αδελφός της φυγαδεύεται από τον παιδαγωγό του, για να μην δολοφονηθεί, και η Ηλέκτρα μένει έρημη χωρίς κανένα στήριγμα. Είναι η νόμιμη διάδοχος του θρόνου και όμως απειλείται μέσα στο παλάτι του πατέρα της από τον πατρυιό της. Κουβαλάει από μικρή ένα ασήκωτο βάρος, το οποίο δεν μπορεί να αντέξει. Σέρνεται παρά την θέλησή της σε έναν λευκό γάμο, αφού μητέρα και πατρυιός την δίνουν σε έναν φτωχό γεωργό και όχι σε αρχοντόπουλο της περιοχής, φοβούμενοι ότι ένας αριστοκράτης γαμπρός θα τους εκθρονίσει.

Η Ηλέκτρα νεκρώνει από συναισθήματα και «παγώνει» μέσα στον χρόνο. Αρνιέται οποιαδήποτε χαρά, αρνιέται τις ερωτικές σχέσεις με τον σύζυγό της, ο οποίος την σεβάσθηκε πλήρως, δικαιώνοντας έτσι το όνομά της, που προέρχεται από το α-λέκτρον = χωρίς κρεβάτι, αλλά και από το ήλεκτρον, που πάλι σημαίνει το αργυρό, το βασιλικό κρεβάτι, που ποτέ της δεν είχε. Η λεπτή ιδιοσυγκρασία της βαθιά πληγωμένης Ηλέκτρας δεν είναι ευπροσάρμοστη σε τέτοιες μεταβολές. Θα αργήσει να παραδεχθεί το οριστικό των γεγονότων και τα συντρίμμια που είναι γύρω της. Ο πατέρας της είναι νεκρός, τα αδέλφια της δεν ξέρει αν ζουν, η μητέρα της έχει μεταβληθεί σε μέγαιρα, η ζωή της κινδυνεύει από τον πατρυιό της.

Η σύγκρουση τάσεων και ικανοτήτων

Η τάση της Ηλέκτρας να εκδικηθεί συγκρούεται με την πλήρη ανικανότητά της για κάτι τέτοιο. Σιγά- σιγά ο,τιδήποτε μισεί η αποδιωγμένη κόρη, θα έχη την μορφή και το όνομα της μητέρας της. Ανίσχυρη να αναμετρηθεί με την τρομερή μητέρα της, η Ηλέκτρα θα περιμένει μετέωρη την επιστροφή του σωτήρα- αδελφού της, που θα της φέρει την λύτρωση. Η μόνη πικρή ασχολία, που έχει, είναι να μαζεύει για ατέλειωτα χρόνια μίσος μέσα στην καρδιά της, το οποίο όμως θα είναι ικανή να το διοχετεύσει στον φυγάδα αδελφό της, για να του οπλίσει το χέρι. Είναι η μόνη ικανότητα, που έχει. Η τραγική Ηλέκτρα είναι η αδύναμη φιγούρα εκείνου, που δεν έχει κότσια να εκδικηθεί και εκδικείται μέσω αντιπροσώπου, επιβεβαιώνοντας το απόφθεγμα «Η κόλασή μας είναι οι άλλοι».

Για την Ηλέκτρα όμως και τον Ορέστη η δολοφονία της μητέρας τους και του Αίγισθου δεν φέρνει την λύτρωση. Τα δύο τραγικά αδέλφια, εκμηδενισμένα και διαλυμένα από την μητροκτονία, θα βρεθούν σε ακόμη αθλιώτερη θέση με δύο ακόμη φόνους και θα αποξενωθούν περισσότερο μεταξύ τους. Χωρίς η πικρία τους να βρίσκει διέξοδο, βουλιάζουν σε μίαν άβυσσο, που τους καταπίνει και τους «παγώνει» μέσα στην ατέλειωτη μηχανή του χρόνου.

Ο ίδιος ο Ευριπίδης είναι σε αδιέξοδο και σκαρφίζεται τον από μηχανής θεό, για να «ξεπαγώσει» τους δύο τραγικούς Ατρείδες, προσφέροντάς τους την κάθαρση και την λύτρωση. Παραδόξως ο Ευριπίδης δεν εκτιμά αυτήν την φθηνή λύση και θα ρίξει ριπές εναντίον του θεού Απόλλωνος, ο οποίος, ενώ ενθάρρυνε την μητροκτονία, κατόπιν παραδέχεται ότι μπορεί να έκανε και λάθος.

Η Ηλέκτρα, ο Ορέστης και ο Ερμής στον τάφο του Αγαμέμνονα. (Ερυθρόμορφη πελίκη, δ΄ αι. π.Χ., Μουσείο Λούβρου.)

Η Ηλέκτρα και ο Ορέστης μετά την τρομερή βουτιά στα σκοτεινά μονοπάτια του εγκλήματος, βασανισμένοι από τις τύψεις και τον πόνο, θα επανέλθουν σε μία «ομαλή» ζωή, από την οποία θα απουσιάζουν οι λέξεις αθωότητα και χαρά. Δεν θα μάθουμε ποτέ, εάν ο Ευριπίδης πιέσθηκε από την άρχουσα τάξη των πλούσιων χορηγών να αποχαυνώσει τους ανθρώπους, ώστε να περιμένουν σαν ανόητοι αργόσχολοι έναν θεό να τους δώσει λύση, διότι ο επίλογός του είναι σαρκαστικός: «...κι όποιος άνθρωπος μπορεί μες την ζωή του να χαίρεται χωρίς καμμιά δυστυχία, αυτός μονάχα ζει καλά και είν’ ευτυχισμένος...».

Ναι, αλλά πως θα εμποδίσουμε την εισβολή του τυχαίου και απρόβλεπτου μέσα στην ζωή μας; Πως θα αποτρέψουμε τα συνταρακτικά γεγονότα, που αναποδογυρίζουν τον κόσμο μας; Μήπως με λιβάνια, ξόρκια, κεράκια, και προσευχούλες; Τι υποκρισία! Μόνον ο Επίκουρος είναι άξιος να δώσει την λύση λέγοντας: «Αφήστε ήσυχους τους θεούς και χρησιμοποιήστε το μυαλό σας». Αν οι στρατιώτες του Βιετνάμ διάβαζαν την Ηλέκτρα, θα προτιμούσαν να πάνε φυλακή ως λιποτάκτες, παρά να ζήσουν την μεγαλύτερη κόλαση στην ζωή, δηλαδή την διαπίστωση ενός λάθους, το οποίο είναι αδύνατον πλέον να διορθώσουν, γιατί τα σφαγμένα μωρά του Βιετνάμ θα στοιχειώνουν το μυαλό τους, όπως και το δικό μας. Και οι θεοί φημίζονται για την ανικανότητά τους να κάνουν κάτι, προ πάντων δε ο μισάνθρωπος και μισογύνης Γιαχβέ.

http://freeinquiry.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ηλέκτρα: «Η Παγωμένη στο Χρόνο»"

«Διασώζουν» τον πολιτισµό χάρη σε ιδιωτική πρωτοβουλία

Δύο αρχαία θέατρα και 4,5 εκατ. έγγραφα της πρόσφατης ελληνικής κοινωνικής Ιστορίας αναζητούν σωτηρία σε ιδιωτικές χορηγίες και δηµοπρασίες έργων γνωστών ζωγράφων
Είναι το µεγαλύτερο οικοδόµηµα στο σπουδαιότερο ιερό του αρχαίου ελληνικού κόσµου, τους Δελφούς. Στα εδώλιά του κάθονταν πάνω από 5.000 θεατές για να ακούσουν τους περίφηµους αγώνες φωνητικής και ενόργανης µουσικής στους Πυθικούς Αγώνες.

Σήµερα το αρχαίο θέατρο των Δελφών θα αποκτήσει τη χαµένη του λάµψη και πάλι χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο κουµπαράς που άνοιξε για το θέατρο των Δελφών το «Διάζωµα» – η κίνηση πολιτών για τη σωτηρία των αρχαίων θεάτρων της οποίας ηγείται ο Σταύρος Μπένος και συνεργάζεται µε τοπικούς φορείς και το υπουργείο Πολιτισµού – γέµισε µε 98.125 ευρώ. Χρήµατα που προσέφεραν δύο αδελφές, η Θεοδώρα και η Πολυτίµη Ανδριοπούλου (94.760 ευρώ), το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηµατογράφου (1.000 ευρώ)

αλλά και οι µαθητές της Γ’ τάξης του Βαρβακείου Πειραµατικού Γυµνασίου που συγκέντρωσαν 385 ευρώ.

Με το ποσό αυτό θα καλυφθεί η δαπάνη για τη µελέτη αποκατάστασης του θεάτρου που αντιµετωπίζει προβλήµατα τόσο στους αναληµµατικούς τοίχους όσο και στο κοίλο και την ορχήστρα, έργο που έχουν αναλάβει οι έµπειροι σε ανάλογα έργα αρχιτέκτονες Λιάνα Χλέπα και Κωνσταντίνος Παπαντωνόπουλος. Η ηλικία του θεάτρου φτάνει τους 25 αιώνες, αν και η σηµερινή µνηµειακή του µορφή χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ. Και το κάρµα του είναι να «νικά» τον χρόνο χάρη σε χορηγίες. Το θέατρο, που µοιάζει µε µια πέτρινη σελίδα Ιστορίας – καθώς σώζει χαραγµένα στα εδώλιά του αξιώµατα λειτουργών, όπως αµφικτυόνων, συµβούλων, καθώς και κύρια ονόµατα επιφανών ιδιωτών, ενώ στους αναληµµατικούς τοίχους των παρόδων καταγράφηκε µεγάλος αριθµός επιγραφών απελευθέρωσης δούλων –, απέκτησε τη µνηµειακή του όψη το 160/59 π.Χ. µε χρηµατοδότηση του βασιλιά της Περγάµου Ευµένη Β’.

Κι ενώ ηµελέτη γιατο αρχαίο θέατρο των Δελφών είναι έτοιµη να ξεκινήσει, ένα ακόµη θέατρο που βρίσκεται βορειότερα, κοντά στη Νέα Αγχίαλο, ετοιµάζεται να «ξυπνήσει». Στον κουµπαρά του θεάτρου των Φθιώτιδων Θηβών βρίσκονται ήδη 4.500 ευρώ. Και η εκδήλωση που προγραµµατίζεται στον Βόλο την Παρασκευή από το «Διάζωµα» θα υπενθυµίσει πως απαιτούνται ακόµη 200.000 ευρώ, ώστε το θέατρο που φιλοξενούσε από παραστάσεις αρχαίου δράµατος έως µονοµαχίες να αποκαλυφθεί πλήρως και να διασωθεί, ενώ ήδη µέχρι σήµερα έχουν γίνει εργασίες που έχουν χρηµατοδοτηθεί µε 80.000 ευρώ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πηγή: Μαἰρη Αδαμοπούλου, Εφημερίδα "Τα Νέα"

http://erroso.blogspot.com/2011/03/blog-post_30.html#ixzz1I56kJMRp

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Διασώζουν» τον πολιτισµό χάρη σε ιδιωτική πρωτοβουλία"