Η νέα Πραξαγόρα (σκηνή 4η)

Το θεατρικό “Οι νέες Εκκλησιάζουσες” γράφτηκε από τον Νίκο Λυγερό για τις μαθήτριες της Στ’ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου του Πλακιά Κρήτης, μετά από παραγγελία της δασκάλας τους Αριστέας και του δασκάλου Κάτσιου Κωνσταντίνου. Τα ονόματα των …προσώπων είναι αληθινά.

Μονόλογος της Αριστέας:
Μια γυναίκα με αντρικά ρούχα είναι στο δρόμο και κρατάει στο χέρι της ένα μικρό λυχνάρι που την φωτίζει ίσα – ίσα. Διασχίζει όλη τη σκηνή σιωπηλή κι επιστρέφει. Ξανά το ίδιο παιχνίδι, αλλά αυτή τη φορά αφήνει το λυχνάρι στο κέντρο. Κοντοστέκεται και σηκώνει τα χέρια της ψηλά.
Μα πού είναι τα κορίτσια;
Μιλά σιγά στο κοινό.
Μ' έπεισαν να παίξουμε τις Εκκλησιάζουσες, αλλά μ' άφησαν μόνη με ανδρικά ρούχα. Και τώρα είμαι μπροστά σας… Σκέφτεται. Αν μ' έβλεπαν έτσι οι γονείς τους… Σιωπή. Το Σωκράτη τον καταδίκασαν για λιγότερο. Παύση. Πείτε μου εσείς, τι να κάνω; Να τις περιμένω; Παύση.
Δεν το πιστεύω ότι με ξέχασαν… Μήπως είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν με τα κολοκύθια τους; Μήπως είναι αγανακτισμένες; Μα εγώ δεν είμαι σύστημα! Κι ήταν να κάνουμε μία επανάσταση του Αριστοφάνη βέβαια… Αλλά επανάσταση είναι! Αναρωτιέμαι όμως… Ποιος να πιστέψει στην εποχή μας ότι μία επανάσταση μπορεί να γίνει από γυναίκες με ανδρικά ρούχα. Κάθε μέρα βλέπω τα ίδια και το αντίθετο… Παύση. Μα πού είναι;
Ξανακοιτάζει το κοινό.
Δεν έχετε καμιά ιδέα; Θα μπορούσα να σας παίξω το ρόλο της Πραξαγόρας… Αλλά μόνη μου, ποιος από εσάς θα με πίστευε;
Φωνάζουν τα κορίτσια. Εμείς!
Αριστέα: Μα πού είστε;
Κορίτσια: Εδώ!
Αριστέα: Πού εδώ;
Κορίτσια: Στα παρασκήνια…
Αριστέα: Και τι γυρεύετε εκεί;
Κορίτσια: Δεν πρέπει να μας δουν οι γονείς μας…
Αριστέα: Μα γιατί;
Κορίτσια: Δεν θέλουν να παίξουμε θέατρο.
Αριστέα: Και για ποιο λόγο;
Κορίτσια: Γιατί είναι ανατρεπτικό!
Αριστέα: Είναι απλώς μια κωμωδία του Αριστοφάνη.
Κορίτσια: Ακόμα χειρότερα!
Αριστέα: Δεν το καταλαβαίνω αυτό!
Κορίτσια: Ξέρουν για τα κολοκύθια…
Αριστέα: Τώρα κατάλαβα! Κι εσείς τι κάνατε;
Κορίτσια: Ήρθαμε να σας πούμε ότι τα κλέψαμε.
Αριστέα: Τα κολοκύθια!
Κορίτσια: Ναι!
Αριστέα: Και πού βρήκατε το κουράγιο; Διότι στην εποχή μου είχαμε μόνο τηγανητά!
Κορίτσια: Μας βοήθησε ο Προμηθέας!
Αριστέα: Άλλο πάλι τούτο… Πώς έγινε;
Κορίτσια: Τους έκλεψε τη φωτιά…
Αριστέα: Σωστά, πώς να τα τηγανίσουν μετά!
Κορίτσια: Ν' αρχίσουμε;
Αριστέα: Ω φως λαμπρό του πήλινου λύχνου από τους καλύτερους αγγειοπλάστες φτιαγμένου, πανέμορφου. Τη γενιά σου θα πω και τη μοίρα σου!

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7313-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η νέα Πραξαγόρα (σκηνή 4η)"

Έάλω ή Πόλις

AΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ / MΑΙΡΗ AΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

«H Πόλις εάλω!» (Nαι, αλλά γιατί;)... Γιατί έπεσε η Πόλη; Φταίει ο προδότης που άνοιξε την Kερκόπορτα; Οι δυτικοί που δεν βοήθησαν; Οι πλούσιοι Kωνσταντινουπολίτες που δεν έβαλαν το χέρι στην τσέπη για να την προστατεύσουν; Ή μήπως τα συσσωρευμένα πάθη της αμαρτωλής αυτοκρατορίας; Οι απαντήσεις πολλές, οι ερμηνείες ακόμα περισσότερες, 550 χρόνια μετά την 'Αλωση.

Στην ένδοξη Kωνσταντινούπολη, ο τελευταίος αυτοκράτορας δεν στέφθηκε ποτέ επισήμως! Ο θρησκευτικός διχασμός ανάμεσα σε ενωτικούς και ανθενωτικούς ανάγκασε τον Kωνσταντίνο Παλαιολόγο να... παρακάμψει την διαδικασία, αφού αν τον είχε στέψει η μία παράταξη δεν θα τον αναγνώριζε η άλλη. Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αρκέστηκε σε μια... τοπικής εμβέλειας τελετή στον Mοριά πριν φθάσει στην Πόλη.

Tο ζήτημα της στέψης του αυτοκράτορα ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί το κλίμα διχασμού και τα σημάδια μιας «προδιαγεγραμμένης πορείας» προς την πτώση της Bασιλεύουσας είχαν φανεί αιώνες νωρίτερα. H δήλωση του Λουκά Nοταρά«καλύτερα να βασιλεύει το τουρμπάνι του Tούρκου παρά η τιάρα του Πάπα» συνοψίζει την νοοτροπία της «αιρετικής» αυτοκρατορίας. «Tο δίλημμα στο οποίο φέρεται να απαντά ο Nοταράς δεν είναι δίλημμα τουρκικής ή λατινικής εξουσίας, αλλά δίλημμα πολιτικής εξουσίας Tούρκων ή εκκλησιαστικής υποταγής στη Δύση», εξηγεί στα «NEA» ο Eυάγγελος Xρυσός, καθηγητής Bυζαντινής Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και διευθυντής του Iνστιτούτου Bυζαντινών Eρευνών του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών.

«Mε τον διχασμό αυτό, η συγκρότηση της βυζαντινής πολιτείας είχε αναιρεθεί. Ψυχολογικά η διάσπαση είχε συντελεστεί. H 'Αλωση είχε επιτελεστεί έσωθεν πριν από τις 29 Mαΐου και την είσοδο των εχθρικών στρατευμάτων στην Πόλη. Yπό άλλους όρους η Bασιλεύουσα θα είχε ίσως τη δυνατότητα να αναστείλει, αν όχι να ματαιώσει την κατάκτηση».

Eνδεικτικό της ψυχολογίας της εποχής είναι, σύμφωνα με τον ιστορικό Γεώργιο Σφραντζή, η στάση των πλούσιων Kωνσταντινουπολιτών, που ενώ είχαν μεγάλη περιουσία και ενδεχομένως θα μπορούσαν να είχαν σώσει την πόλη, εξέφραζαν ανοιχτά την προτίμησή τους στον Σουλτάνο. Eξάλλου, μια νέα ερμηνεία που έρχεται από την τουρκική επιστημονική κοινότητα, όπως εξηγεί στα «NEA» η επίκουρος καθηγήτρια Bυζαντινής Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, Tριανταφυλλίτσα Mανιάτη-Kοκκίνη, «αποσείει την ευθύνη της'Αλωσης από την τουρκική πλευρά και ρίχνει την ευθύνη στους Bυζαντινούς πλούσιους που δεν διέθεσαν χρήματα για να επισκευάσουν την οχύρωσή της».

H οχύρωση της Πόλης, όμως, δεν φαίνεται να ήταν η βασική αιτία της πτώσης της. «Δεν ήταν θέμα στρατηγικής η'Αλωση», εξηγεί ο βυζαντινολόγος, καθηγητής στο Iόνιο Πανεπιστήμιο, Δημήτρης Σοφιανός. «H Kων/πολη ήταν ήδη ώριμο φρούτο. Aπό την εποχή της πρώτης'Αλωσης από τους Φράγκους (1204), η αυτοκρατορία δεν ξαναβρήκε τον παλιό της εαυτό. Kαι αν προχωρήσουμε ακόμα πιο πίσω, το ξεδόντιασμα του Bυζαντίου είχε αρχίσει ήδη από τον 7ο αιώνα, όταν οι ’ραβες κατέλαβαν την Aίγυπτο».

Όπως σημειώνει και ο κ. Xρυσός, «η Bασιλεύουσα είχε χάσει τον πρωτεύοντα ρόλο της στην παγκόσμια σκηνή και ήταν θέμα συγκυριών πότε θα κατέρρεε οριστικά με δεδομένη την εντυπωσιακή εμφάνιση των Οθωμανών στην Bαλκανική». Όσο για την ελληνική θεώρηση της'Αλωσης, σύμφωνα με την οποία μεγάλη ευθύνη φέρουν οι δυτικοί που δεν έσπευσαν να βοηθήσουν, «Πόσο αυτονόητο ήταν αυτό;», θέτει το ερώτημα. «Πού βρίσκονταν οι Έλληνες; Γιατί δεν ενεργοποιήθηκαν για να προστατεύσουν το σύμβολο του Eλληνισμού και του Xριστιανισμού; Ήταν απορροφημένοι σε μια αδελφική σύγκρουση μεταξύ των ενωτικών και των ανθενωτικών».

Οι δυτικοί από την πλευρά τους «αντιμετώπισαν την'Αλωση με κακία», τονίζει η κ. Mανιάτη-Kοκκίνη. «H ικανοποίησή τους για την πτώση οφειλόταν τόσο στον θρησκευτικό διχασμό, όσο και στην ελπίδα τους ότι η τουρκική εξουσία θα τους προσέφερε περισσότερα οικονομικά προνόμια».

Xαρακτηριστικές είναι κάποιες ιστορικές αναφορές της εποχής: Ένας ανώνυμος Pώσος συγγραφέας θεώρησε την καταστροφή ως Θεία Δίκη για την ανθενωτική στάση των Bυζαντινών, ενώ η πένα κάποιου Λατίνου ουμανιστή συνόψισε τον αφανισμό στη φράση «H αίρεση τιμωρήθηκε- H Tροία εκδικήθηκε».

«Πραγματικά, από πολλούς η'Αλωση έχει λάβει και μια μεταφυσική διάσταση. Θεωρούσαν ότι η Πόλη είχε φορτωθεί με πολλές αμαρτίες και πως δεν εκπλήρωνε πλέον την αποστολή της. Ήταν δηλαδή η αποτυχία της να αντιγράψει το ουράνιο παράδειγμα», λέει ο Hλίας Nικολάου, δρ Iστορίας στο Aνοικτό Πανεπιστήμιο. «Οπότε, η πτώση της θα έφερνε και την κάθαρση».

O ρόλος της Kερκόπορτας

O ρόλος της για πολλούς υπήρξε καθοριστικός στην'Αλωση της Kωνσταντινούπολης. Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως έχουν εντοπίσει την ακριβή της θέση, ενώ οι ιστορικοί δεν μπορούν με βεβαιότητα να τεκμηριώσουν αν έμεινε ανοικτή από κάποιον προδότη ή κατά λάθος. Tελικά ποια είναι η αλήθεια για την μικρή πύλη εξόδου, που βρισκόταν μισοκρυμμένη σ' έναν πύργο στη γωνία του τείχους των Bλαχερνών και ενώ ήταν κλειστή για δεκαετίες είχε ξανανοίξει πριν από την έναρξη της πολιορκίας για να διευκολύνει τις εξόδους προς την πλευρά των εχθρών;

«Δεν μπορούμε να πούμε αν η ιστορία με την Kερκόπορτα είναι αληθινή ή όχι», λέει στα «NEA» η κ. Mανιάτη-Kοκκίνη. «Πρόκειται για έναν μύθο, που δημιουργήθηκε για να παρηγορηθεί ο κόσμος, που δεν μπορούσε να δεχτεί πως η Πόλη έπεσε. Ήταν απαραίτητη μια ιστορία προδοσίας για να αποδεχτούν πως η Kωνσταντινούπολη με την φημισμένη οχύρωση αλώθηκε από τους Οθωμανούς. Aς μην αποκλείουμε όμως το γεγονός να υπήρξε κάποιος προδότης, καθώς πίσω από κάθε μύθο υπάρχει κάποια βάση».

Aπό την πλευρά της, η κ. Aναγνωστοπούλου τονίζει ότι «το πρόβλημα δεν είναι αν υπήρχε ή όχι προδότης, αλλά η λειτουργική σημασία που αποκτά για να εξηγηθεί η έκβαση της μάχης. Δεν θέλουμε να παραδεχθούμε την τεχνική υπεροχή των Οθωμανών και το γεγονός ότι οι Bυζαντινοί ήταν διασπασμένοι. Aντ' αυτού έρχεται ο "Eφιάλτης" και λύνει το δράμα. Δεν προτάσσουμε το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε βυζαντική αυτοκρατορία, παρά μόνο η Kωνσταντινούπολη και κάποιες γύρω περιοχές».

Πώς έγινε η τελική επίθεση

Από την Πόλη στην Ισταμπούλ Μετά την Αλωση ο Μωάμεθ μετέφερε την πρωτεύουσα του Οθωμανικού κράτους από την Αδριανούπολη στην Κωνσταντινούπολη. Όμως η πόλη ήταν ερειπωμένη και ερημωμένη, αφού τα δυο 24ωρα μετά την Αλωση σφαγιάστηκαν περίπου 30.000 κάτοικοί της. Ετσι μια από τις πρώτες ενέργειες του Μωάμεθ Β' ήταν να φέρει εποίκους στη νέα πρωτεύουσα από άλλες περιοχές του κράτους. Πρώτα έφερε Τούρκους κυρίως από την περιοχή της Προύσας και αμέσως μετά Ελληνες από τη Θράκη. Οι Ελληνες συγκεντρώθηκε στις συνοικίες Φανάρι, Πύλη της Αδριανούπολης και Ψαμαθιά. Όμως εκτός από Ελληνες και Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη εγκαταστάθηκαν με τη βία Αρμένιοι, δόθηκαν κίνητρα στους Εβραίους της Ευρώπης και της Ισπανίας να μετοικίσουν στην Κων/πολη, ενώ οι Γενουάτες παρέμειναν εγκατεστημένοι στη συνοικία του Γαλατά. Ετσι η Κωνσταντινούπολη απέκτησε ένα πολυεθνικό χαρακτήρα. Το 1477 η απογραφή πληθυσμού έδειξε ότι 9.486 σπίτια κατοικούνταν από Τούρκους, 3.743 από Ελληνες, 1.647 από Εβραίους, 434 από Αρμένιους, 384 από Αρμένιους, 332 από Φράγκους (κυρίως Γενουάτες), 267 από Χριστιανούς της Κριμέας και 31 από τσιγγάνους. Συνολικά οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης εκείνη την εποχή υπολογίζονταν σε 80.000 άτομα. συνέχεια

Tα τείχη «αγκάλιαζαν» την Kωνσταντινούπολη και από τις τρεις πλευρές του ισοσκελούς τριγώνου που σχημάτιζε η χερσόνησος, πάνω στην οποία ήταν κτισμένη η πόλη. Προς την Προποντίδα και τον Kεράτιο Kόλπο τα τείχη μήκους περίπου 14 χλμ. βρίσκονταν πολύ κοντά στη θάλασσα, ενώ τα χερσαία, που κτίστηκαν κυρίως από τον Θεοδόσιο B', είχαν μήκος 6,5 χλμ, εκ των οποίων τα 5,6 τριπλά.

Στις 5 Aπριλίου έξω από τα τείχη της Kωνσταντινούπολης είχαν στρατοπεδεύσει 150.000 Οθωμανοί στρατιώτες, ανάμεσά τους και 12.000 από τους πλέον άριστα εκπαιδευμένους. Στη γραμμή υπεράσπισης δεν υπήρχαν παρά 8.000 πολεμιστές, Bυζαντινοί και ξένοι μαζί. Δόρατα, τόξα, καταπέλτες, γιαταγάνια, ρόπαλα ρίχτηκαν στη μάχη. Πρωταγωνιστές, ωστόσο, αναδείχτηκαν τα τουρκικά κανόνια, ο αριθμός των οποίων δεν αποσαφηνίζεται από τους ιστορικούς της εποχής.

Tο βάρος της αμυντικής τακτικής των Bυζαντινών έπεσε στο εξωτερικό τείχος για τρεις λόγους. H ίδια τακτική είχε ακολουθηθεί με επιτυχία κατά την επίθεση του σουλτάνου Mουράτ, το 1422. Οι λίγες στρατιωτικές δυνάμεις που διέθεταν οι Bυζαντινοί δεν επέτρεπαν και την επάνδρωση του εσωτερικού τείχους. Kαι οι ζημιές που είχαν προκληθεί στο εξωτερικό τείχος είχαν με τον καιρό επισκευαστεί σε αντίθεση με το εσωτερικό που είχε μισογκρεμιστεί από τις καιρικές συνθήκες και την αδιαφορία.

Η τελική επίθεση έγινε στις 29 Mαΐου σε τρία κύματα. Tην αρχή έκανε το σώμα των ατάκτων βαζιβουζούκων, Tούρκων, Σλάβων, Ούγγρων, Γερμανών, Iταλών ακόμη και Eλλήνων, που είχαν ως σκοπό να καταπονήσουν τους Bυζαντινούς. Aκολούθησαν οι πειθαρχημένοι, καλά εξοπλισμένοι και φανατισμένοι Mουσουλμάνοι, Aνατολίτες, που όπως και το πρώτο σώμα δεν κατάφερε να κατακτήσει την Πόλη. Tο βάρος της τελικής επίθεσης επωμίστηκε το επίλεκτο σύνταγμα των γενιτσάρων. Ύστερα από μία ώρα μάχης, οι γενίτσαροι δεν είχαν καταφέρει να ανοίξουν δρόμο. Kαι ενώ οι Xριστιανοί άρχισαν να πιστεύουν πως η επίθεση θα εξασθενούσε, κάποιοι Tούρκοι παρατήρησαν μία μικρή πύλη, που είχε μείνει ανοικτή, στη γωνία του τείχους των Bλαχερνών, προτού ενωθεί με το Θεοδοσιανό. Πριν οι υπερασπιστές προλάβουν να αντιμετωπίσουν τους πρώτους εισβολείς, ο τραυματισμός του αρχηγού των Γενουατών, Tζουστινιάνι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αρνητική ψυχολογική κατάσταση των Bυζαντινών. Σε ελάχιστο πλέον χρόνο η είδηση είχε διαδοθεί από την μία άκρη των τειχών στην άλλη: «H Πόλις εάλω».

AΠO THN ΠΛEYPA TΩN TOYPKΩN

H κυρίαρχη αντίληψη για την'Αλωση στα τουρκικά βιβλία ιστορίας (και στα σχολικά εγχειρίδια) σχετίζεται με την ανάδειξη του στρατού και του εθνικού του ρόλου. «Aναδεικνύεται η σημασία της'Αλωσης ως φορέας πολιτισμού, με την έννοια ότι η Eυρώπη μετά την'Αλωση γνώρισε μια στρατιωτική τεχνολογία πολύ ανεπτυγμένη. Aυτό εντάσσεται στη λογική ότι ο στρατός στην Tουρκία υπήρξε πάντα φορέας πολιτισμού για την ανθρωπότητα», εξηγεί στα «NEA» η Σία Aναγνωστοπούλου, επίκουρος καθηγήτρια Iστορίας στο Tμήμα Tουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Kύπρου.

Kαι συνεχίζει: «Πρόκειται για την αντίληψη ότι το τουρκικό έθνος οφείλει την ύπαρξή του στον στρατό και ότι η'Αλωση είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του στρατού». Yπάρχει, επίσης, η κρατικιστική αντίληψη: «Ότι το τουρκικό έθνος είναι ιδρυτής κρατών κι ότι από τότε που εμφανίστηκαν οι Tούρκοι ιδρύουν κράτη. H 'Αλωση αποτελεί την μεγάλη απόδειξη της ικανότητας του τουρκικού έθνους να ιδρύει μεγάλα κράτη».

«Aν στην ελληνική ιστορία μέσω της'Αλωσης προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την συνέχεια του μεγάλου ελληνικού έθνους, οι Tούρκοι προσπαθούν να αποκαταστήσουν την συνέχεια του μεγάλου τουρκικού στρατού», καταλήγει.

Ωστόσο, άλλες είναι οι ακραίες θέσεις. Στο βιβλίο "Τurks and Greeks, neighbours in conflict" (Eκδ. Ηuntington, 1994) ο Vamit Volkan, Tουρκοκύπριος ψυχολόγος, από τους ένθερμους υποστηρικτές του Pαούφ Nτενκτάς, και ο Νorman Ιtzkowitz, ιστορικός, υποστηρίζουν ότι οι Έλληνες βίωσαν την'Αλωση ως... βιασμό και ότι το βαθύ αυτό ψυχολογικό τραύμα δεν το έχουν ακόμα ξεπεράσει...

info

«H 'Αλωση της Kωνσταντινούπολης», Στίβεν Pάνσιμαν, Eκδόσεις Παπαδήμα,

«H 'Αλωση της Kωνσταντινούπολης», (συλλογικός τόμος, επιστ. επιμέλεια: E. Xρυσού), Eκδόσεις Aκρίτας,

«Kωνσταντινούπολη, η περιπόθητη πόλη 1453-1924», Φιλίπ Mανσέλ, Eκδόσεις Οδυσσέας,

Πηγή

http://douridasliterature.com/alosis.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έάλω ή Πόλις"

Τιμήθηκαν οι πολεμιστές καταδρομείς

Οι Έλληνες καταδρομείς του νομού που πολέμησαν στην Κύπρο την περίοδο 1960-1974 τιμήθηκαν χθες σε ειδική εκδήλωση στο «Χατζηγιάννειο», που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή αντιπροσωπείας 30 βετεράνων Κυπρίων καταδρομέων του Συνδέσμου της Λεμεσού, που ήρθαν στη Λάρισα για να βρεθούν ξανά δίπλα στους Ελλαδίτες συμπολεμιστές τους.

Στην εκδήλωση που έγινε το βράδυ στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λαρισαίων μέσα σε ιδιαίτερα συγκινησιακή ατμόσφαιρα, κεντρικός ομιλητής ήταν ο καθηγητής του Α.Π.Θ κ. Αθανάσιος Καραθανάσης που αναφέρθηκε στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο κάνοντας μία αναδρομή στα κυριότερα γεγονότα που διαμόρφωσαν το σημερινό «γίγνεσθαι» στο πολύπαθο Νησί.

Ο κ. Καραθανάσης επισήμανε ότι ακόμα από την εποχή του Τρωικού Πολέμου η Κύπρος είχε κατοικηθεί από Έλληνες και ότι παρά το γεγονός ότι από εκεί πέρασαν Ρωμαίοι, Φράγκοι, Τούρκοι και Βενετοί κατακτητές οι Κύπριοι δεν έχασαν ποτέ την ελληνικότητά τους κρατώντας μια καθάρια γλώσσα την κυπριακή διάλεκτο που έχει πολλές ομοιότητες με την αρχαία ελληνική.

Παρουσιάζοντας διάφορες πτυχές τις ιστορίας του νησιού, ο καθηγητής του Α.Π.Θ. μίλησε και για την περίοδο του 1974 και την εισβολή που έφερε τον διαμελισμό και την κατοχή, ενώ δεν έκρυψε την ανησυχία του για το μέλλον κάνοντας λόγο για μια νεοεμφανιζόμενη «κυπροκεντρική πολιτική» που επιχειρεί να αποσυνδέσει την κυπριακή ιστορία από την Ελλάδα.

Στο πλαίσιο του προγράμματος της όλης εκδήλωσης οι Λέσχες Καταδρομέων Λάρισας και Λεμεσού προχώρησαν στο πρώτο μέρος της διδυμοποίησής τους ενώ εν μέσω χειροκροτημάτων τιμήθηκαν οι παρακάτω αξιωματικοί και καταδρομείς οπλίτες:

Στρατηγός ε.α Ν. Ντούβας πρώην αρχηγός ΓΕΣ, ταξίαρχος ε.α Ηλίας Βενιζέλος, σμήναρχος ε.α Κ. Ρουμελιώτης πιλότος χειριστής της 354 Μοίρας NORATLAS που μετέφερε στη Κύπρο την Α’ Μοίρα Καταδρομέων, δεκανέας Γ. Σιαβάλας και οι καταδρομείς: Κ. Μπακαρός, Αστ. Τζουμέρκας, Δ. Ματζιαφούλης, Δ. Ελευθεριάδης, Κ. Γώγος, Ντίνος Αυγουστή. Ακόμα τιμήθηκε και ο νεκρός καταδρομέας που έπεσε στην Κύπρο Ηλίας Δαλαμάγκας στο πρόσωπο του αδελφού του που παρευρέθη στην εκδήλωση.

Ακόμα η ΛΕΚ Λάρισας τίμησε με πλακέτα τον στρατηγό-δ/κτη της 1ης Στρατιάς κ. Δ. Αγγελούδη που ανακήρυξε και επίτιμο μέλος της καθώς και τους βετεράνους καταδρομείς πρώην μέλη του Δ.Σ της Λέσχης Δ. Μπακογιάννη και Κ. Καρακώστα. Επακολούθησε επίσημο δείπνο που παρέθεσε η Λ.Ε.Κ. Λάρισας διά του προέδρου της κ. Δημ. Δραγανιδάκη και των μελών του Δ.Σ. στη Λέσχη Αξιωματικών.
Την όλη εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού ο Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού, η ΤΕΔΚ Ν. Λάρισας, η ΛΕΚ Λάρισας, ο Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων Επαρχίας Λεμεσού και ο Σύλλογος Κυπρίων Νομού Λάρισας.

Μεταξύ άλλων παρέστησαν στο «Χατζηγιάννειο» εκπρόσωπος της Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου, ο αντιδήμαρχος κ. Κλ. Λέτσιος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού κ. Μιχ. Τσακίρης, ο πρώην δ/ντης ΔΕΔ/ΓΕΣ αντιστράτηγος ε.α. κ. Ν. Κωτούλας, ο πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αεροπορίας αντιπτέραρχος ε.α. κ. Χρ. Βάγιας, ο πρόεδρος του παραρτήματος Αποστράτων Αξ/κων Στρατού Ξηράς Λάρισας υποστράτηγος ε.α. κ. Κ. Κούρτης, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων υποστράτηγος ε.α κ. Ελ. Μαυρούδης πολλοί άλλοι απόστρατοι αξιωματικοί φίλοι της Λέσχης και πλήθος κόσμου.

Πηγή

http://tolmwnnika.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τιμήθηκαν οι πολεμιστές καταδρομείς"

Ένας άκόμη ήρωας τής Κύπρου

Στην Κύπρο γίνεται σήμερα μια κηδεία. Μία από τις πολλές των τελευταίων ετών, μια ακόμη κηδεία αγνοούμενου από την τουρκική εισβολή του 1974. Ενός ακόμη ήρωα του Ελληνισμού που θα οδηγηθεί σήμερα με πλήρεις στρατιωτικές τιμές στην τελευταία του κατοικία, στο στρατιωτικό κοιμητήριο Μακεδονίτισσας, εκεί όπου αναπαύονται οι ήρωες της Κύπρου.

Ο ήρωας αυτός είναι ο Γιώργος Μουστάκας, ένας ακόμη νέος που έπεσε υπερασπιζόμενος τα πάτρια εδάφη κατά την εισβολή του Αττίλα, ο οποίος, όμως, αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση για την Κύπρο και τον αθλητισμό της. Ο Γιώργος Μουστάκας ήταν ίσως ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας που ανέδειξε το νησί μέχρι το 1974 όταν σε ηλικία 21 ετών ο Αττίλας έκοψε το νήμα της ζωής του. Υπηρετούσε ως λοχίας της Εθνικής Φρουράς στα ΛΟΚ (32η Μοίρα Καταδρομών) και έπεσε στον Πενταδάκτυλο, στα υψώματα της Ασπρης Μούττης (άσπρη μύτη).

Τα λείψανα του Γιώργου και των συντρόφων του βρέθηκαν από μέλη της ειδικής επιτροπής αναζήτησης αγνοουμένων το καλοκαίρι του 2008 σε καμίνι βάθους τριών μέτρων και ταυτοποιήθηκαν προσφάτως με τη μέθοδο DNA. Τα σημάδια στα οστά του (τουλάχιστον 18 σφαίρες) δείχνουν το σφοδρότατο θανάσιμο πυρ που δέχτηκε. Η τραγική ειρωνεία για αυτόν είναι ότι όταν ξέσπασε η τουρκική εισβολή στις 20 Ιουλίου 1974 ήταν η ημέρα που θα απολυόταν απ' τον στρατό!

.............................................................................................................Ο Γιώργος Μουστάκας «έπεσε» στις 24 Ιουλίου 1974. Αρχικά η μοίρα του πέτυχε σημαντικές νίκες αναγκάζοντας τους Τούρκους σε υποχώρηση. Ομως, οι λίγοι (200 περίπου) λοκατζήδες έμειναν αβοήθητοι, χωρίς καμία ενίσχυση από πεζικό ή κάλυψη (αεροπορική ή από πυροβολικό) και δέχτηκαν σφοδρότατη αντεπίθεση από τους Τούρκους, που ενισχύονταν συνεχώς με νέες δυνάμεις και σφυροκοπούσαν με την αεροπορία τους, το πυροβολικό και τους όλμους τους.

Μοιραία και με τη δήθεν εκεχειρία στις 22 Ιουλίου η 32η ΜΚ υποχώρησε αφήνοντας εκατόμβη θυμάτων στο βουνό. Ο Γιώργος τραυματίστηκε σε δύο σημεία στο πόδι (στον μηρό και στο γόνατο), αλλά δεν κάθισε στο πρόχειρο νοσοκομείο στο χωριό Μπέλλα Πάις στον Πενταδάκτυλο.

Στις 24 Ιουλίου μαζί με άλλους τρεις καταδρομείς κινήθηκαν στα ανατολικά του Πενταδάκτυλου για να συναντήσουν επιζώντες συμπολεμιστές τους στο στρατόπεδο της 32ης ΜΚ πλησίον του μοναστηριού του Αγίου Χρυσοστόμου, που προφανώς ήταν χώρος συγκέντρωσής τους.

Καθ' οδόν, όμως, έπεσαν σε τουρκική ενέδρα στην περιοχή του χωριού Συγχαρί, ποτίζοντας με το αίμα τους το βουνό-σύμβολο και φρουρό της Κερύνειας και του βορείου τμήματος της Κύπρου, τον Πενταδάκτυλο.

Συνέχεια στην Πηγή

http://tolmwnnika.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ένας άκόμη ήρωας τής Κύπρου"

Ο διασημότερος έλληνας βιολονίστας

Καβάκος Λεωνίδας

Ο Λεωνίδας Καβάκος γεννήθηκε το 1967 από μουσική οικογένεια. Σε ηλικία πέντε ετών ξεκίνησε μαθήματα βιολιού με τον πατέρα του και συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο με καθηγητή τον Στέλιο Καφαντάρη. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Το 1984 έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως σολίστ στο Φεστιβάλ Αθηνών.
Η πρώτη θέση που κατέλαβε στους διεθνείς διαγωνισμούς βιολιού "Sibelius" στο Ελσίνκι το 1985 και "Paganini" το 1988, στάθηκαν το εφαλτήριο για τη μεγάλη καριέρα που ακολούθησε και συνεχίζεται.
Ο Λεωνίδας Καβάκος έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες ορχήστρες και τους πιο διακεκριμένους καλλιτέχνες και αρχιμουσικούς σε όλο τον κόσμο. Έχει παρουσία στη δισκογραφία και το 1991 βραβεύτηκε με το βραβείο GRAMMOPHONE για την πρώτη στα χρονικά ηχογράφηση του «Κοντσέρτου για βιολί σε D μινόρε» του Jean Sibelius.
Ασχολείται επίσης με τη μουσική δωματίου και τη διεύθυνση ορχήστρας. Είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που από το 2001 ορίστηκε ως "Κύριος Φιλοξενούμενος Καλλιτέχνης" της Ορχήστρας Camerata Salzburg, με την οποία εμφανίζεται ταυτόχρονα ως σολίστ και μα-έστρος ενώ από το 2006 ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής της.
Ο Λεωνίδας Καβάκος παίζει με βιολί "Falmouth" Stradivarius του 1692।
Πηγή
http://www.tovivlio.gr/index.php?article=708

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο διασημότερος έλληνας βιολονίστας"

Η Αντίπαρος αποκαλύπτει τα μυστικά της

Θυμιατήριο από το Αγριόκαστρο Αντιπάρου.

Ένα από τα λιγότερο ερευνημένα αρχαιολογικά νησιά των Κυκλάδων, η Αντίπαρος, φαίνεται πως αρχίζει να αποκαλύπτει τα μυστικά της.

Μέχρι σήμερα, όσα γνωρίζουμε για το νησί, εκτός από τις έρευνες στο περίφημο σπήλαιο, προέρχονται από τις λαθρανασκαφές του Τh. Bent τον 19ο αι., καθώς και από περιορισμένες επιφανειακές έρευνες ξένων κυρίως ερευνητών. Η μόνη αρχαιολογική ανασκαφή στο νησί οφειλόταν στον Χρ. Τσούντα ο οποίος, στα τέλη του 19ου αι., ανέσκαψε πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο στη θέση Κρασάδες, στην περιοχή του Αγ. Γεωργίου.

Ωστόσο, τα τελευταία δύο χρόνια η αρχαιολόγος της ΚΑ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων δρ Ζ. Παπαδοπούλου πραγματοποιεί ανασκαφικές έρευνες οι οποίες, όπως έδειξε και η συντήρηση των ευρημάτων, έφεραν στο φως σημαντικά στοιχεία τόσο για την αρχαία ιστορία και την τοπογραφία του νησιού κατά τους προϊστορικούς και τους ιστορικούς χρόνους όσο και για την κυκλαδική αρχαιολογία γενικότερα.

Στη θέση Αγριόκαστρο, στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, απέναντι από τη νησίδα Κάτω Φυρό, εκτείνονται τα κατάλοιπα της αρχαίας πόλης του Αγριόκαστρου που, όπως δείχνει η κεραμική, έφτασε στην ακμή της στο τέλος του πρώτου μισού της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. Το Αγριόκαστρο φαίνεται να είναι μια σημαντική προϊστορική πόλη των Κυκλάδων, αντίστοιχη με το Ακρωτήρι της Θήρας, τη Φυλακωπή της Μήλου και την Αγία Ειρήνη της Κέας.

Νοτιοδυτικότερα του οικισμού βρίσκεται το νεκροταφείο της πόλης, στο οποίο διενεργήθηκε σωστική ανασκαφή. Αποκαλύφθηκαν διαταραγμένες ταφές, δύο αδιατάρακτοι κυκλοτερείς τάφοι, καθώς και δύο ταφικά κτίσματα. Στα ευρήματα της ανασκαφής που συντηρήθηκαν πρόσφατα περιλαμβάνονται χαρακτηριστικά αγγεία κυκλαδικής παράδοσης (ανάμεσα στα οποία και δίχρωμες μαστοπρόχοι, ορισμένες εκ των οποίων διακοσμούνται με τα χαρακτηριστικά πτηνά με το ερυθρό κυκλικό σώμα που είναι γνωστά από τη θηραϊκή και μηλιακή κεραμική) καθώς και εγχώρια αγγεία που μιμούνται μινωϊκούς τύπους (όπως καρποδόχες μικρού μεγέθους, ρυτό σε σχήμα καρποδόχης και γεφυρόστομοι σκύφοι). Στα σημαντικά ευρήματα περιλαμβάνονται χάλκινο εγχειρίδιο και μαρμάρινο επίμηλο ξίφους.

Το νεκροταφείο του Αγριόκαστρου είναι από τα ελάχιστα αυτής της περιόδου που έχουν ανασκαφεί στον αιγιακό χώρο, και τα ευρήματά του είναι συγκριτικά ιδιαίτερα πλούσια.

Μια δεύτερη ανασκαφική έρευνα που ολοκληρώθηκε πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Αγ. Κυριακής, στην ανατολική πλευρά της Αντιπάρου. Στην ανασκαφή βρέθηκαν κτιριακά κατάλοιπα που βάσει των ευρημάτων μπορούν να συνδεθούν με κεραμικά εργαστήρια που προμήθευαν με αμφορείς τις οινοπαραγωγικές μονάδες που υπήρχαν στην περιοχή κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Αποκαλύφθηκε πολύ μεγάλη ποσότητα οστράκων αμφορέων κρασιού, ελληνιστικών κυρίως χρόνων.

Στην κεραμική συμπεριλαμβάνονται λαβές αμφορέων με τις σφραγίδες ΠΑΡΙΩΝ, ΓΟΡΓΟΥ και ΚΛΕΩΝΟ<Σ>. Με μια πρώτη εκτίμηση, στο εργαστήριο της Αγ. Κυριακής παράγονταν τουλάχιστον τρεις διαφορετικοί τύποι αμφορέων κρασιού. Επίσης βρέθηκαν αρκετά τμήματα κεραμίδων, πίθων που χρονολογούνται στους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους, ενώ επίσης αξίζει να αναφερθεί και η εύρεση λίγων οστράκων λεπτών αγγείων με γραπτή διακόσμηση αρχαϊκών χρόνων. Βρέθηκαν ακόμη λίγα υφαντικά βάρη καθώς και πυραμιδοειδή αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στους κεραμικούς κλιβάνους για τη στήριξη των αμφορέων. Η εύρεση σφραγίδων με το εθνικό ΠΑΡΙΩΝ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αποδεικνύει την οικονομική, πιθανότατα και πολιτική, εξάρτηση της Αντιπάρου από την γειτονική Πάρο.

Τα δύο ανθρωπωνύμια που σταθερά επαναλαμβάνονται στις σφραγίδες των αμφορέων κρασιού της Αγ. Κυριακής μπορεί να συνδέονται είτε με τον ιδιοκτήτη του κεραμικού εργαστηρίου είτε με τον οινοπαραγωγό.

Πηγή:arxaiologia.gr

http://erroso.blogspot.com/2011/05/blog-post_9334.html#ixzz1Nd17z476

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Αντίπαρος αποκαλύπτει τα μυστικά της"

Ζωντανεύει η Αρχαία Αγορά του Δίου

Αποκαθίστανται τα μνημεία της αρχαίας Μακεδονικής πόλης προκειμένου να αναδειχθούν

Η Αρχαία Αγορά του Δίου, που αποτελούσε τον πυρήνα της ιερής πόλης των Μακεδόνων πρόκειται να αποκατασταθεί ώστε να αναδειχθούν τα μνημεία της και να γίνει επισκέψιμη για το κοινό. Το Σεβαστείο, οι πολυτελείς οικίες Ευθυβούλου και Επιγένους, η Νότια Στοά, ένας κεραμικός κλίβανος αλλά και η λεγόμενη κρυπτή αποθήκη θα δεχθούν επεμβάσεις συντήρησης και αποκατάστασης, πρώτα - πρώτα για την προστασία τους, δεδομένου ότι η κατάστασή τους χαρακτηρίζεται ως κακή. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται μάλιστα στην στερέωση του ψηφιδωτού δαπέδου και των τοιχογραφιών του Σεβαστείου.

ΔΕΞΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΉΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΟΝ

Στόχος είναι να αναδειχθεί η διαχρονική ζωή του Δίου, καθώς στο οικοδομικό «τετράγωνο» το οποίο θα δεχθεί τώρα τις επεμβάσεις των επιστημόνων σώζονται κατάλοιπα, τα οποία χρονολογούνται από την ίδρυση της πόλης τον 5ο π. Χ αιώνα ως και τα πρώτα βυζαντινά χρόνια. Επικεφαλής του έργου, στο πλαίσιο του οποίου θα κατασκευαστούν νέα στέγαστρα, εξέδρα για το κοινό και μία μικρή γέφυρα είναι ο καθηγητής κ.Δημήτρης Παντερμαλής, ο οποίος ανασκάπτει το Δίον από την δεκαετία του ' 70.

Η Αγορά είχε μία μεγάλη, πλακόστρωτη πλατεία στο κέντρο της και περιβαλλόταν από στοές με δημόσιους χώρους όπως ήταν η Βεσπασιανή καθώς και 15 καταστήματα. Περιελάμβανε επίσης ένα μεγάλο και πολυτελές μονόχωρο κτίριο που ενδεχομένως

ήταν χώρος αυτοκρατορικής λατρείας_ το Σεβαστείον δηλαδή_ ένα επίμηκες κτίριο το οποίο πιθανόν να ήταν Βασιλική ενώ στη δυτική πλευρά της Αγοράς, πάνω σε υπερυψωμένο πλάτωμα διασώθηκαν τα κατάλοιπα μιας πολυτελούς οικίας του 3ου μ. Χ. αιώνα με δύο αίθρια, μωσαϊκά δάπεδα και υδραυλικό δίκτυο! Η βορειοδυτική πλευρά καταλαμβάνεται από εργαστήρια, αποθήκες, αγωγούς, κεραμικό κλίβανο και οικίες όπως αυτή του Ευβούλου που είχε αίθριο, ψηφιδωτά δάπεδα, σιντριβάνι κ. α. Σώζονται όμως και κάποια κατάλοιπα από το ελληνιστικό Γυμνάσιο, το οποίο κοσμούσε η «ζωφόρος με τα όπλα».

Οι περιβαλλοντικές συνθήκες (υγρασία, παγετός, βλάστηση) και παλαιότερες εργασίες συντήρησης με χρήση τσιμέντου είχαν μεγάλες επιπτώσεις στα μνημεία ενώ σε ιδιαίτερα κακή κατάσταση είναι τα ψηφιδωτά, τα πλίνθινα ή επιστρωμένα με μαρμάρινες πλάκες δάπεδα, οι τοιχογραφίες του Σεβαστείου αλλά και η πλατεία όπου υπάρχουν καθιζήσεις, αποκολλήσεις και μετατοπίσεις ψηφίδων κ. α. Σύμφωνα με την μελέτη τώρα, η οποία εκπονήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με επικεφαλής την καθηγήτρια κυρία Σεμέλη Πινγιάτογλου,και από πλευράς της ΚΖ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων την αρχαιολόγο κυρία Ευαγγελία Αλβανού θα κατασκευαστούν δύο νέα μεταλλικά στέγαστρα το ένα για την προστασία των τοιχογραφιών του Σεβαστείου και το δεύτερο για το μνημείο των Ασπίδων ενώ ένα ακόμη στέγαστρο σε μορφή καταπακτής θα τοποθετηθεί στην είσοδο της κρυπής αποθήκης. Μία μεταλλική εξέδρα θα τοποθετηθεί στα δυτικά της Αγοράς για τη θέαση της ευρύτερης περιοχής (θα υπάρχει πρόσβαση και για ΑμεΑ) και τέλος η μεταλλική γέφυρα που βρίσκεται στις Μεγάλες Θέρμες θα επεκταθεί. Πριν από όλα αυτά όμως θα γίνουν όλες οι εργασίες συντήρησης ενώ το σύνολο του προγράμματος θα πρέπει να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ για την υλοποίησή του.

Στον αρχαιολογικό χώρο του Δίου έχουν έρθει στο φως το Ιερό της Ίσιδας και άλλων αυγυπτίων θεών, ο μικρός ναός της Υπολυμπιδίας Αφροδίτης, το Ιερό της Δήμητρας, θέατρα, στάδιο, το ωδείο, η έπαυλη του θεού Διονύσου με τα εξαιρετικά ψηφιδωτά, λουτρά, μοναδικά αγάλματα του Δία ακόμη και ένα μουσικό όργανο, η περίφημη ύδραυλις. Τα καλύτερα σωζόμενα όλων όμως είναι αυτά της Ρωμαϊκής εποχής, όπως συμβαίνει και με την Αρχαία Αγορά, η οποία φαίνεται ότι είχε χωροθετηθεί πάνω σε εκείνη την Ελληνιστικής εποχής.

Το Δίον έγινε σπουδαίο κέντρο στα χρόνια του βασιλιά Αρχέλαου της Μακεδονίας, ο οποίος επέλεξε την πόλη λόγω της σύνδεσής της με τη λατρεία των Μουσών και του Δία ενώ ο Φίλιππος Β΄ οργάνωσε στην πόλη αθλητικούς αγώνες। Στο ιερό του Δία είχαν θυσιάσει ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος μετά από τη νίκη τους στη Χαιρώνεια το 338 π. Χ. ενώ ο δεύτερος από εκεί ξεκίνησε την εκστρατεία του για την Ασία αλλά και εκεί έστειλε τους χάλκινους ανδριάντες των 25 νεκρών στη μάχη του Γρανικού, το 334 π. Χ.
Πηγή

http://strymonas.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ζωντανεύει η Αρχαία Αγορά του Δίου"

Αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων

του Ν. Λυγερού - Μέσω του έργου του Ενεπεκίδη, έχουμε πρόσβαση στα έγγραφα των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας.
Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων, μας επιτρέπουν να αναδείξουμε τον κοινό πυρήνα της τουρκικής τακτικής εξολόθρευσης των χριστιανικών πληθυσμών.
 Ως θύματα έχουμε συχνά την τάση να συγκρίνουμε τους πόνους μας. Όμως, ο κοινός εχθρός είχε ένα και μόνο στόχο, όπως το αναδεικνύουν οι εξής αναφορές.



«Εις τάς 26 Νοεμβρίου τρέχοντος έτους (1916) μού είπε ο Ραφέτ μπέης: «Τελικά μέ τούς Έλληνας πρέπει να ξεκαθαρίσωμεν, όπως καί μέ τούς Αρμενίους.».»


Αναφορά του Αυστριακού προξένου της Αμισού Κβιατκόβσκι.
«Βλέπω γιά τήν Τουρκίαν να πλησιάζη η ώρα να ξεκαθαρίσωμεν τώρα μέ τούς Έλληνας, όπως το 1915 μέ τούς Αρμενίους».


Αναφορά του Αυστριακού πράκτορα στον οποίο μίλησε ο Μέγας Βεζίρης Ταλαάτ μπέης στις 31 Ιανουαρίου 1917.
« [...] οι σχηματισμοί ανταρτικών σωμάτων, χρησιμεύουν ως προσχήματα διά τούς Τούρκους διά μίαν εκτεταμένην γενικήν καταδίωξιν τού ελληνικού στοιχείου μέ τήν έκδηλον τάσιν νά εξοντώσουν ολοσχερώς τούς Έλληνας, ως εχθρούς τού κράτους, όπως προγενεστέρως καί τούς Αρμενίους. [...] Καί όλα τά άλλα μέτρα, τά οποία εις τούς διωγμούς τών Αρμενίων ευρίσκοντο εις τήν ημερησίαν διάταξιν επαναλαμβάνονται τώρα εναντίον τών Ελλήνων.».


Αναφορά του Υπουργού Εξωτερικών της Αυστρίας προς το Βερολίνο.
«Όπως επανειλημμένως ετόνισα, θεωρώ τόν εκτοπισμόν τών Ελλήνων τής ποντικής παραλίας εν τώ πλαισίω τής εκτελέσεως τού προγράμματος τών Νεοτούρκων, τό οποίον επιδιώκει τήν εξασθένησιν τού Χριστιανικού στοιχείου – ως μίαν καταστροφήν μεγίστης απηχήσεως, ήτις θά έχη εις τήν Ευρώπην ζωηρότερον αντίκτυπον από τάς αγριότητας εναντίον τών Αρμενίων».


Αναφορά του Αυστριακού προξένου της Αμισού Κβιατκόβσκι.
Κατά συνέπεια, η ανάγνωση αυτών των εγγράφων δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας του συσχετισμού μεταξύ της γενοκτονίας των Αρμενίων και της γενοκτονίας των Ελλήνων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων"

Ν.Λυγερός "ΑΟΖ - Οικονομική Κρίση" Ξάνθη, 24/5/11

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού με θέμα
"Στρατηγική ανακήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και επιπτώσεις της στην Οικονομική Κρίση"
Κεντρικό Αμφιθέατρο ΠΡΟΚΑΤ, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Πολυτεχνική Σχολή. Ξάνθη
24/05/2011

Πηγή: http://www.lygeros.org/Talks/Xanthi_20110524.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "ΑΟΖ - Οικονομική Κρίση" Ξάνθη, 24/5/11"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΣΟΦΙΑ- ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις… είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ? αυτήν δεν υπάρχουν όρια.(Μπιλ Γκέιτς)
Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και.....στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.
Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η …οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν απ? την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος.(Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.
Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό (απ? όπου κατάγονται οι σημιτικές και πολλές άλλες γραφές) και το ελληνικό (απ? όπου κατάγονται οι ευρωπαϊκές γραφές).

Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.
Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».

Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.

Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».

Η Γραμμική Β’ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΣΟΦΙΑ- ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ"

Ήπειρος: Τριήμερες εκδηλώσεις για το Ολοκαύτωμα του Σουλίου από 27 έως 29 Μαΐου

Τριήμερες εκδηλώσεις για το Ολοκαύτωμα του Σουλίου θα πραγματοποιηθούν από 27 μέχρι 29 Μαΐου από την Περιφέρεια Ηπείρου και το Δήμο Σουλίου.

Την Παρασκευή 27 Μαΐου (7.30 μ.μ.) θα πραγματοποιηθεί ο Δρόμος Θυσίας, ενώ στις 9.30 μ.μ. στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στο Καρκαμίσι, προβλέπεται παρουσία του φωνητικού συνόλου «Ψαλτικός χορός» του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου και έκθεση Ζωγραφικής από τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Σουλίου.

Το Σάββατο, ώρα 11.30 π.μ. θα γίνει συνάντηση χορευτικών τμημάτων, μπροστά από το Δημαρχείο Σουλίου στην Παραμυθιά και στις 20.30 θα παρουσιαστούν παραδοσιακοί χοροί στο Σχολείο «Βούλγαρη» με συγκροτήματα από τους Δήμους Ανατολικής Μάνης, Αποκορώνου Χανίων και Σουλίου.

Την Κυριακή οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν στον Ιστορικό χώρο του Σουλίου. Θα τελεστούν διαδοχικά: 7.00 π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, 10.15 π.μ. Δοξολογία, Χαιρετισμού, Εκφώνηση πανηγυρικού της ημέρας, Αναπαράσταση της Ανατίναξης του Κουγκίου, Επιμνημόσυνη Δέηση, Κατάθεση Στεφάνων, παραδοσιακοί εθνικοί χοροί.
[Πρωϊνός Λόγος]

Πηγή

http://ellas2.wordpress.com/2011/05/25/%CE%AE%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BF/#more-20131

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ήπειρος: Τριήμερες εκδηλώσεις για το Ολοκαύτωμα του Σουλίου από 27 έως 29 Μαΐου"

Η επίλεκτη 7η Ελληνικη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία

Η Ταξιαρχία θεωρείται από τις πλέον επίλεκτες μονάδες του Ε.Σ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η επίλεκτη 7η Ελληνικη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία"

Το πνεύμα του Προμηθέα

Του Νίκου Λυγερού

Το ορατόριο Προμηθέας και Αθηνά δεν είναι απλώς μια αναφορά στον Αισχύλο ή ένας φόρος τιμής στον Ησίοδο, είναι η ανάδειξη του πνεύματος του Προμηθέα σε σχέση με την ανθρωπότητα. Το μοτίβο του φωτός, το οποίο διαχωρίζεται με τον κεραυνό του Δία και τη φωτιά του Ήφαιστου, αποτελεί μια πρόκληση για το Κράτος και τη Βία. Και γι’ αυτό το λόγο θα κατηγορηθεί ο Προμηθέας, διότι το έργο του είναι απαγορευμένο. Δεν έπρεπε να δείξει στους ανθρώπους τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ φωτιάς και φωτός. Κι όμως είναι το πρέπον. Με την ικανότητα του να βλέπει αυτό που όλοι κοιτάζουν, η κρίση του, η νοητική, προκαλεί μια θεϊκή κρίση. Το σύστημα των θεών βασισμένο σε αρχές δεν μπορούσε να αποδεχθεί την αναρχική σκέψη του Προμηθέα βασισμένη αποκλειστικά σε αξίες. Αυτός είναι και ο προβληματισμός της Αθηνάς, η οποία γεννήθηκε χάρη στο χτύπημα της ουσίας πάνω στη εξουσία. Με συνέπεια το θεϊκό της στοιχείο να είναι διαφορετικό από τα άλλα. Αυτή η διαφορά έκανε τη διαφορά και της επέτρεψε να προσεγγίσει την σκέψη του Προμηθέα και να συμβάλλει και αυτή στην αλλαγή φάσης που προκάλεσε το έργο του πάνω στην ανθρωπότητα. Όσον αφορά στις επιπτώσεις πάνω στο θεϊκό στοιχείο, έχουμε την κατάρρευση του ονείρου, η οποία θα αποτελειώσει το λυκόφως των θεών, για να υλοποιηθεί το όραμα των ανθρώπων, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σκέψη της ανθρωπότητας. Αυτήν την αβάσταχτη μεταμόρφωση κανείς δεν θα μπορούσε να την αντέξει δίχως αγάπη. Και αυτή δεν μπορεί να έχει μια συμβατική μορφή δίχως να εκφυλιστεί σ’ ένα νόμιμο ερωτικό στοιχείο. Και η Αθηνά που αδυνατεί ν’ αγγίξει την τελεολογία του Προμηθέα θα καρφωθεί πάνω στην οντολογία του. Με άλλα λόγια, ο Προμηθέας είναι και ο βράχος της Αθηνάς. Αυτή τη σχέση θα τη σφραγίσει το πέτρινο δαχτυλίδι, που θα επιτρέψει την απελευθέρωση του φωτοπλάστη, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι τα δεσμά μπορεί να γίνουν και δεσμοί. Έτσι δημιουργήθηκε και το κράμα του κειμένου και της μουσικής. Τα λόγια έγιναν μέτρα και τα μέτρα πήραν την απόφαση να παίξουν με τη νοημοσύνη μας και τα αισθήματά μας για να μην ξεχάσουν την αλήθεια.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7312-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το πνεύμα του Προμηθέα"

Υπάρχουν Ελλήνες (;) που θέλουν να εξαφανίσουν το Μνημείο «η Ναυμαχία της Σαλαμίνας»!

ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ: ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Ποιος ευθύνεται για τις συνεχιζόμενες καταστροφές στην Αρχαιολογική / Ιστορική & Α’ Ζώνη περιοχή της Κυνόσουρας όπου έγινε η Ναυμαχία της Σαλαμίνας;
- Το Υπουργείο Πολιτισμού
- Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο
- Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς
- Η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Κοινότητας/ Δήμου Αμπελακίων
- Η αδιαφορία όλων των φορέων του νησιού
- Η μη εφαρμογή των νόμων και του Συντάγματος
- Ολοι μαζί
Υπάρχουν, όμως, ακόμη, και Σαλαμινομάχοι, με πρώτον τον Χρήστο Μαριδάκη
Από δύσκολο μέχρι αδύνατον πρέπει ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης αυτού του τόπου να θεωρεί ότι μια ολόκληρη σειρά από κρατικούς και τοπικούς φορείς, επιχειρηματίες αλλά και απλούς πολίτες ευθύνονται για την καταστροφή της αρχαιολογικής και ιστορικής (Α’ ζώνης, παρακαλώ) περιοχής της Κυνόσουρας όπου, ως γνωστόν, εγένετο η Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Ένα γεγονός που δικαίως χαρακτηρίζεται από την Παγκόσμια Πνευματική Κοινότητα ως το μεγαλύτερο στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία, καθώς δι’ αυτού διεσώθη ο Δυτικός Πολιτισμός. Χωρίς να παραγνωρίζεται η επίσης μεγάλης σημασίας Μάχη του Μαραθώνος όπως και η μάχη στις Θερμοπύλες, εξ αντικειμένου ο κάθε ένας μας, οφείλει να αναγνωρίσει ότι η ήττα των Περσών στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας σηματοδοτεί την σωτηρία της Δύσεως από τον σκοταδισμό. Την σωτηρία της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, επίσης.
Περί των τεκταινομένων, από πολλού, στην περιοχή Κυνόσουρας, όπου έγινε η Ναυμαχία της Σαλαμίνας ας παρακολουθήσει ο ευγενής Αναγνώστης, μια σύντομη αναδρομή στα χρόνια που πέρασαν και ας… τραβήξει στα μαλλιά του από απελπισία και αγανάκτηση, όπως, άλλωστε, έπραττε και ο γράφων όταν επληροφορείτο τις εξελίξεις.
Από την δεκαετία του 50΄ η περιοχή της Κυνόσουρας, που δεν είχε χαρακτηριστεί τότε ως αρχαιολογικός χώρος, πέρασε εν μια νυκτί στα χέρια του ΟΛΠ με τη συναινετική υπογραφή του τότε κοινοτάρχη Αμπελακίων, ως μόνη αναγκαία προϋπόθεση για τη παραχώρηση αυτού του χώρου, αφού ο ίδιος ο νόμος σκόπιμα παραμέριζε την απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου.
Μετά την σκανδαλώδη αυτή έγκριση, ο ΟΛΠ αρχίζει τη λεηλασία του με ανατινάξεις για τη λήψη αδρανών υλικών, ώστε να επεκταθούν τα κεντρικά λιμάνια του κράτους και γενικότερα να προωθηθεί η κερδοσκοπική ηθική των καιρών.
Με το πέρασμα του χρόνου, νομοτελειακά προκλήθηκε μια τεράστια πληγή στη βραχώδη βόρεια πλαγιά του ακρωτηρίου, εκεί όπου σύμφωνα με χάρτες ξένων περιηγητών σημειωνόταν η ύπαρξη ιερού χώρου προς τιμή του Κυχρέα. Τα τελευταία χρόνια, κι ενώ οι εργασίες του νταμαριού έχουν σταματήσει, η λεηλασία άλλαξε μορφή.
Ο χώρος του νταμαριού μετατράπηκε σε χώρο απόθεσης απορριμμάτων, είτε από ιδιώτες, είτε από απορριμματοφόρα του Δήμου, ύστερα μάλιστα από την έγκριση της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας, με την προϋπόθεση τα απορρίμματα αυτά να είναι ήπιας μορφής.
Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ΟΛΠ επί σειρά ετών εκμεταλλεύεται τον θαλάσσιο χώρο για ελλιμενισμό και επισκευή πλοίων, τη γνωστή σε όλους μας ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Κυνόσουρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Υπάρχουν Ελλήνες (;) που θέλουν να εξαφανίσουν το Μνημείο «η Ναυμαχία της Σαλαμίνας»!"

ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ’21 – ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Μαΐου 26, 2011

Ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης (1806- 1868)

Γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στη Ζάκυνθο και ήταν γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου.

 Σε πολύ μικρή ηλικία πολέμησε μαζί με τον πατέρα του σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις στη Πελοπόννησο γι’αυτο και απέκτησε το παρωνύμιο «Γενναίος». Το 1822 σχημάτισε δικό του σώμα από τετρακόσιους πενήντα Γορτυνίους και εξεστράτευσε στην Δυτική Ελλάδα, όπου και τέθηκε υπό τις διαταγές του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Δεν πήρε μέρος στην Μάχη του Πέτα, γιατί η εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο ανάγκασε τον πατέρα του να τον ανακαλέσει, όπου ο Γενναίος πολέμησε πεισματικά εναντίων των Τούρκων.

Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίον της κυβέρνησης, και πήγε στο Ναύπλιο μαζί με πεντακόσιους Γορτυνίους για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ’21 – ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ"

ΤΑ ΠΥΡΠΟΛΙΚΑ ΤΟΥ 1821

 ΠΑΝ. ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ

Το Κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από ένα ογκώδες έργο, με τον τίτλο «Περί του πνεύματος της συνεργασίας εις τον οικονομικόν τομέα εν Ελλάδι κατά τας παραμονάς της Ελληνικής Επαναστάσεως». Ο συγγραφεύς του κ. Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου, διδάκτωρ των Πολιτικών Επιστημών και δικηγόρος, που μας το παρεχώρησε, έχει τιμηθή από την Ακαδημία Αθηνών για το έργο αυτό, καθώς και για ένα προηγούμενό του.

ΑΡΧΙΚΩΣ πρέπει να υπογραμμίσωμεν ότι, ως προς την έμπνευσιν της χρησιμοποιήσεως και της κατασκευής των θρυλικών πυρπολικών, υφίσταται ζωηρά διάστασις απόψεων μεταξύ των ασχοληθέντων με τον κατά θάλασσαν αγώνα των τριών ναυτικών νήσων συγγραφέων. Η διαφωνία δε αύτη περιορίζεται αποκλειστικώς και μόνον ως προς το πρόσωπον, το οποίον το πρώτον είχε την ιδέαν της χρησιμοποιήσεως και της κατασκευής πυρπολικών.
Πρόκειται, πλέον συγκεκριμένως, επί του ζητήματος εάν την ιδέαν της κατασκευής και της χρησιμοποιήσεως είχεν ο εκ Πάργας καταγόμενος Ιωάννης Δημολίτσας ή Πατατούκος, ο Ψαριανός Καλαφάτης, ή εάν αύτη ανήκεν εις τον Ρώσον ναυτικόν Ivan Afenachief. Οι πλείστοι των συγγραφέων αναγνωρίζουν τον Έλληνα Ιωάννην Δημολίτσαν ή Πατατούκον, ως έχοντα το πρώτον την ιδέαν της κατασκευής πυρπολικών, τα οποία σημειωθήτω εβελτιώθησαν σημαντικώτατα από της πρώτης χρήσεως αυτών υπό του Παπανικολή.

Κατά τον Δ. Σπανόν, από τας αρχάς της επαναστάσεως η Βουλή των Ψαρών συνεσκέπτετο μετά των πλοιάρχων και ιδιοκτητών των πλοίων, περί της εξευρέσεως των μέσων δια τον απόπλουν των πλοίων. Εις μιαν των συσκέψεων τούτων ο πλοίαρχος Γεώργιος Καλαφάτης, έχων πλοίον βραδυκίνητον, εδήλωσεν ότι:
«Άρχοντες, έχω και εγώ πλοίον και περί εμού κανείς δεν ομιλεί• εγώ θα έβγω εις την εκστρατείαν και το πλοίον θα το κάμω μπουρλότο (πυρπολικόν) και θα το διευθύνω μόνος».
«Το μετατραπέν εις πυρπολικόν πλοίον του Καλαφάτη», συνεχίζει ο Σπανός, «ηδυνήθη να πυρπολήση τουρκικόν δίκροτον εις τον λιμένα της Ερεσσού και η πρώτη αύτη, υπό του Παπανικολή, επιτυχία εγένετο αφορμή να διαδοθή η κατασκευή και η χρησιμοποίησις εις ευρείαν κλίμακα εναντίον του τουρκικού στόλου». Ούτω λοιπόν, κατά τον Σπανόν, «την αφορμήν της χρησιμοποιήσεως πυρπολικών έδωσεν ο Ψαριανός Γεώργιος Καλαφάτης, αλλά την βελτίωσιν αυτών επέτυχεν ο Ιωάννης Δημολίτσας ή Πατατούκος», τον οποίον οι Ψαριανοί, αποθανόντα κατά τον μήνα Μάρτιον του 1823 «εκήδευσαν μεγαλοπρεπώς ως σωτήρα της Ελλάδος... και τον ανεκήρυξαν δημότην Ψαρών τιμής ένεκεν». Σημειούμεν ενταύθα ότι η εύφλεκτος ύλη του πυρπολικού του Καλαφάτη συνίστατο εκ ρεικίων και άνθρακος, ενώ το βελτιωμένον πυρπολικόν του Πατατούκου, ως εφλέκτους ύλας εχρησιμοποίει πίσσαν, νάφθην, θείον, ρητινώδη ξυλείαν και πυρίτιδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΠΥΡΠΟΛΙΚΑ ΤΟΥ 1821"

Νεγρεπόντε Νικόλας

Ο φτηνότερος υπολογιστής

Ένα νέο κεφάλαιο στην μόρφωση των παιδιών του τρίτου κόσμου άνοιξε ο καθηγητής του ΜΙΤ Νικόλας Νεγρεπόντε. Σχεδίασε και υλοποίησε ένα υπολογιστή εξαιρετικά μικρού κόστους που λειτουργεί χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Η πρόσβαση στις πληροφορίες των παιδιών των περιοχών όπου δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα είναι το τεράστιο πλεονέκτημα και η σπουδαιότητα του εγχειρήματος.
Ο υπολογιστής των 100 δολαρίων ή HDL, όπως ονομάστηκε, έχει δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο και διαθέτει σειρά βασικών προγραμμάτων όπως αυτά των «ακριβών» υπολογιστών.
Η ιδέα της κατασκευής του υπολογιστή HDL χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη συνεισφορά στον αγώνα κατά της φτώχειας και της ανισότητας στον 20ο αιώνα.
Το εγχείρημα δέχτηκε πιέσεις και αμφισβήτηση από τη βιομηχανία των υπολογιστών, όμως έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από περισσότερες από 150 χώρες και διεθνείς οργανισμούς.
Οi πρώτοι υπολογιστές κατασκευάστηκαν μαζικά το 2007.
Ο καθηγητής Νικόλας Νεγρεπόντε γεννήθηκε το 1947 στις ΗΠΑ από γονείς μετανάστες. Σπούδασε αρχιτέκτων αλλά τον κέρδισε η σύγχρονη τεχνολογία και οι υπολογιστές. Έγινε καθηγητής στο ΜΙΤ και ίδρυσε το εργαστηρίου Media Lab το οποίο διευθύνει μέχρι σήμερα. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο και πολλές τιμητικές διακρίσεις. Ακόμη ίδρυσε τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «One Laptop Per Child» με στόχο την προώθηση του υπολογιστή στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Νεγρεπόντε Νικόλας"

ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙΝ Η ΠΑΤΡΙΣ

«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι». Σωκράτης
Μη βάζεις κανένα κόμμα και καμία θρησκεία πιο πάνω από την αγάπη σου για την Ελλάδα και τους γόνους της!
Καμία Ύπαρξη – Οντότητα- Θεός δεν ζήτησε θρησκείες και λατρεία… Οι θρησκείες είναι δημιουργήματα ανθρώπων για συγκεκριμένους λόγους και σκοπούς...
Μάθε να διαλογίζεσαι. Ανέπτυξε το πνεύμα σου! Διώξε το άγχος και την αρνητική ενέργεια από την καθημερινότητα σου.
Η Ελλάς ήταν το λίκνο του πολιτισμού στον Αρχαίο κόσμο. Μας έχει αφήσει κληρονομιά ανεκτίμητης πνευματικής αξίας, η οποία μπορεί να μας διδάξει όλα τα παραπάνω! (Δελφικά Ρητά, Μυθιστορία, Φιλοσοφία, Επιστήμες - Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Σοφοκλής, Ησίοδος, Ιπποκράτης, Πλάτων)
ΕΧΟΥΜΕ ΙΧΩΡ. ΕΧΟΥΜΕ ΦΩΣ.
Πάψε να έχεις «παιδαγωγό» την τηλεόραση. Κλείσε την. Είναι άχρηστη! Παρουσιάζουν 24 ώρες το 24ωρο έμμεσα ή άμεσα (μόνο) προβλήματα ανά τον κόσμο. Σε γεμίζουν αρνητική ενέργεια είτε το θες είτε όχι…
Σου σπέρνουν μηνύματα απελπισίας υποσυνείδητα…
Αφαίρεσε τις παρωπίδες σου, εμπιστεύσου την καρδιά σου και αναζήτησε την ανωτερότητα που σου αξίζει!
«Είμαστε ενεργειακά όντα, συνδεμένα με την ενέργεια γύρω μας, που συνδέονται το ένα με το άλλο μέσω της συνείδησης του δεξιού μας ημισφαιρίου, σαν μια ανθρώπινη οικογένεια.
Είμαστε η ζωτική δύναμη του Σύμπαντος, με χειρονακτική επιδεξιότητα και δυο γνωστικά μυαλά (δεξί - αριστερό ημισφαίριο).
Έχουμε την δύναμη να διαλέξουμε, στιγμή προς στιγμή ποιο και πως θέλουμε να είμαστε στον κόσμο.
Εδώ και τώρα μπορώ να μεταπηδήσω στην συνείδηση του δεξιού μου ημισφαιρίου, όπου είμαστε εμείς (Ανθρώπινη ενεργειακή οικογένεια).
Ή μπορώ να διαλέξω να μεταβώ στην συνείδηση του αριστερού μου ημισφαιρίου, όπου γίνομαι ένα ξεχωριστό άτομο, χωριστό από την ροή, χωριστό από εσάς. Είμαστε η ζωτική δύναμη του σύμπαντος. Είμαστε η ζωτική δύναμη των 50 τρισεκατομμυρίων όμορφων μοριακών ιδιοφυών που σχηματίζουν την μορφή του ανθρωπίνου σώματος. Ένα με ότι υπάρχει.
Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύουμε στο να διαλέγουμε να λειτουργήσουμε το κύκλωμα της εσωτερικής ηρεμίας του δεξιού μας ημισφαιρίου, τόσο περισσότερη γαλήνη θα προβάλουμε στον κόσμο και τόσο πιο ειρηνικός θα είναι ο πλανήτης μας» Dr. Jill Bolte Ταυλορ
Όλες οι γνώσεις που χρειάζεσαι είναι δίπλα σου. Η αλήθεια είναι μέσα σου।
Πηγή
http://enneaetifotos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙΝ Η ΠΑΤΡΙΣ"

Αναδεικνύεται η αρχαία Ιερά Οδός

Το τμήμα του αρχαίου δρόμου
που θα είναι επισκέψιμο στην περιοχή του Σκαραμαγκά

Τμήμα του αρχαίου δρόμου που οδηγούσε στην αρχαιότητα από την Αθήνα στην Ελευσίνα και αποκαλύφθηκε το 2005 κοντά στο ιερό της Αφροδίτης στον Σκαραμαγκά πρόκειται να αναδειχθεί κατάλληλα ώστε να προστατευθεί αλλά να είναι και επισκέψιμο από το κοινό.

Το συνολικό μήκος του δρόμου, που βαίνει δίπλα στον σύγχρονο είναι 260 μέτρα και έχει πλάτος 4,6 μέτρα, ενώ ορατά είναι και τα ίχνη από τους τροχούς των αμαξιών, με ενδιάμεσο κενό 1,4 μέτρα. Σε καλύτερη κατάσταση όμως διατηρείται κάτι περισσότερο από το μισό του μήκους τους και αυτό θα αναδειχθεί ενώ το υπόλοιπο σύμφωνα με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου πρόκειται να καταχωθεί (με επιστημονικό τρόπο) προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή του. Στην ουσία άλλωστε μιλάμε για λιθόστρωτο, το οποίο σε κάποια σημεία είναι εξαιρετικά χαλαρό. Οσο για το προαναφερόμενο πάρκιν ενός πάρκου αναψυχής, το οποίο βρίσκεται δίπλα στον αρχαίο δρόμο - συγκεκριμένα στο τμήμα που θα καταχωθεί - ένα τοιχείο ύψους μισού μέτρου το οποίο θα κατασκευαστεί ανάμεσά τους, ελπίζεται ότι θα προφυλάξει το μνημείο.

Συντηρήσεις και στερεώσεις των λίθων αλλά και πρόνοια ώστε να μην αναπτυχθεί βλάστηση περιλαμβάνονται στα μέτρα για την ανάδειξη της οδού αλλά επίσης η κατασκευή ενός ξύλινου διαδρόμου από τον οποίο θα είναι είναι ορατός από τους επισκέπτες. Να σημειωθεί ότι η φάση του δρόμου που σώζεται σε καλή κατάσταση είναι της Ρωμαϊκής εποχής. Διατηρείται μάλιστα σε κάποια σημεία και ο χαμηλός αναλημματικός τοίχος από αργούς λίθους στην μία πλευρά του δρόμου που ήταν απαραίτητος για την χάραξη και τη στερέωσή του.

Η ίδια διαδρομή φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την Υστεροελλαδική εποχή (1600-1100 π. Χ .) αν και η παγίωσή της έγινε περί τα μέσα του 8^ου π.Χ. αιώνα. Η καθιέρωση των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της Ιεράς οδού πλέον, την οποίαν ακολουθούσαν οι μύστες για να φθάσουν στο ιερό της Δήμητρας.

Πηγή: Μαρία Θερμού, Εφημερίδα "Το Βήμα"

http://erroso.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html#ixzz1NXKBzWUu

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αναδεικνύεται η αρχαία Ιερά Οδός"

Βρε τι μου θυμίζει, εμένα τον...απόγονο!

Γράφει ο Δημήτρης.
Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.Έχουμε και λέμε:

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.(Μας θυμίζει τίποτα;)Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του...


ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;)Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να ...συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις...)Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (απ νάτο!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;)Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν...)Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.
Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (όπα...)2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (αμάν...)3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια. (και όχι τα βουνά...).
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή. (από τότε έ...)5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.(ΦΠΑ δεν είχε τότε...)6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (έλα...)7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;)
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους...)9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (ε, όχι, αυτό όχι...)10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι...)11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα...)(Είναι να τρελλαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;)
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς;
Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ:
Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893.
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.Μήπως πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά οι εντός και εκτός αρμόδιοι, τι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με το τωρινό μνημόνιο...
Έτσι για να ταιριάξει κι' αυτό με το τότε...
Δημήτριος Μπότσαρης (απόγονος)Πηγή
http://epirus-ellas.blogspot.com/2011/05/15102010.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βρε τι μου θυμίζει, εμένα τον...απόγονο!"

Ἡμερίδα γιὰ τὴν ἱστορικὴ ὀρθογραφία.

Ἐπιτέλους καὶ ἕνα καλὸ νέο εἰς τὸν πολυτισμικὸ καὶ γλωσσικὸ μας κατὴφορο! Ἄς γίνη κάτι τώρα πού ὑπάρχουν ἀκόμη δύο ἐνεργὲς γενεὲς οἱ ὁποῖες γνωρίζουν τὴν ἱστορικὴ ὀρθογραφία καὶ θὰ ἠδύναντο (καὶ θὰ ἔπρεπε) νὰ τὴν ὑποστηρίξουν.
Πρὶν πνιγοῦμε ἀπὸ τὸν νεοβαρβαρισμὸ τῶν “ greeklish” καὶ γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς “ λίστες”, τὰ “ πάρκινγκ”, τὰ “ νούμερα”, τὰ “ ρεπορτὰζ”……. καὶ τὴν λεκτικὴ πενία τῶν ἡμεδαπῶν καὶ ἀλλοδαπῶν “ κουλτουριαραίων”!
Νὰ βρεθῆ τρόπος νὰ γίνη ἡ ἐκδήλωσις αὐτὴ καὶ εἰς τὴν Θεσσαλονίκη!
(“ Ὑποστηρίξτε” ἱστολόγια τὰ ὁποῖα κάνουν χρῆσιν τῆς ὀρθῆς Ἑλληνικῆς)
ΟΔΕΓ

Ἡ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Π ΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Νέος ΕΡΜΗΣ Ο ΛΟΓΙΟΣ

ΑΝΟΙΚΤΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Ἡ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Καὶ τὸ περιοδικὸ της νέος ΕΡΜΗΣ Ο ΛΟΓΙΟΣ , σὲ συνεργασία μὲ τὸ ἀνοικτὸ Ψ υχοθερ απευτικὸ Κέντρο καὶ μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν περιοδικῶν Ἀντιφωνητής, Ἄρδην, Νέα Εὐθύνη, Πλανόδιον, Τὰ Νεφούρια, Τὰ τετράδια τοῦ Ἐλπήνορα, σᾶς καλοῦν σὲ ἡμερίδα μὲ θέμα
«ἱστορικὴ ὀρθογραφία στὴν Νέα ἐποχή», ποὺ πρόκειται νὰ πραγματοποιηθῇ στὶς 28 Μαΐου 2011, ἡμέρα Σάββατο, στὸ Ἀνοικτὸ Ψυχοθεραπευτικὸ Κέντρο, Σ. Χαραλάμπη 1 καὶ Μαυρομιχάλη 151, ἔναντι κινηματογράφου Ἀλφαβίλ ( 210 382 631 9, 2 106 435 980 ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ἡμερίδα γιὰ τὴν ἱστορικὴ ὀρθογραφία."