Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Περί ἀθανασίας τῆς ψυχῆς

Τὸ ζήτημα τῆς «ἀθανασίας τῆς ψυχῆς» εἶναι ἀπὸ τὰ ὕψιστα δεδομένα τοῦ ἀνθρώπου. Διότι ἀξιώνει ἢ ἀπαξιώνει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη στὸν κόσμο, ἀνάλογα μὲ τὴν ἀπάντηση ποὺ θὰ λάβει. Ἂν δηλαδὴ ἡ ψυχὴ εἶναι ἀθάνατη ἢ θνητή.

Ἐπειδὴ ἀκριβῶς τὸ ζήτημα εἶναι τὸ ὕψιστο, ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ διατυπωθεῖ ἐπαρκῶς. Καὶ ὅλοι οἱ ὅροι ποὺ χρησιμοποιοῦνται εἶναι ἀπρόσφοροι, ἀκόμη καὶ ἡ ἴδια ἡ λέξη «ἀθανασία». Εἶναι ἀπρόσφοροι, ἐπειδὴ κάθε ὅρος εἶναι ἀντικειμενοποιητικός. Καὶ ὅταν ἐφαρμόζεται γιὰ δήλωση «πράγματος» ποὺ δὲν ἐπιδέχεται ἐξαντικειμενίκευση, πραγματοποιεῖται κάτι τὸ ἀταίριαστο, κάτι ποὺ ἐκθέτει καὶ τὸ «πράγμα» καὶ τὴ «λέξη» του. Δὲν ἰδιάζει στὸ πράγμα νὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν «ἀθανασία τῆς ψυχῆς» μὲ τὴν αὐτὴ πνευματικὴ ἐγερσιμότητα ποὺ ἀξιώνει ἡ ὁμιλία μας γιὰ τὴν «σκληρότητα τοῦ χάλυβα». Τὸ δίλημμα ὑπάρχει ἢ δὲν ὑπάρχει ἀθανασία δὲν εἶναι ὁμόλογο πρὸς τὸ δίλημμα ὑπάρχει ἢ δὲν ὑπάρχει ὁ χιονάνθρωπος τῶν Ἰμαλαΐων. Τὸ ἴδιο τὸ «δίλημμα» στὴν περίπτωση τῶν ὑψίστων δεδομένων τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης εἶναι ἐκτὸς κλίματος καὶ ἐκτὸς κλίμακος.

Ἀλλὰ τίθεται καὶ ἀλλιῶς τὸ ζήτημα. Διερωτᾶται κανεὶς κατὰ πόσον ἕνας ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἐπιτρέπει στὸν ἑαυτό του νὰ ἀποφαίνεται γιὰ τέτοια κορυφαῖα ζητήματα τῆς ὑπάρξεως, ὅταν γνωρίζει ὁ ἴδιος ὅτι στερεῖται ἀνάλογων προσωπικῶν ἐμπειριῶν, ἀλλὰ στερεῖται καὶ ἐκείνης τῆς ἱστορικῆς διαισθήσεως, ὥστε νὰ μὴ θεωρεῖ ἀνόητα ὅσα μεγάλα πνεύματα τῆς ἀνθρωπότητας δὲν συμφωνοῦν μαζί του. Ὅποιος μιὰ φορὰ στὴ ζωή του ἔνιωσε γνήσια καὶ αὐθεντικὰ ἐρωτευμένος δὲν μπορεῖ τὴν πᾶσα ὥρα τοῦ βίου του καὶ στὸν πάντα τόπο νὰ προσποιεῖται τὸν ἐρωτευμένο. Πολὺ περισσότερο ὅταν δὲν ἔνιωσε ποτὲ τὸν ἔρωτα. Καὶ ἀκόμη περισσότερο ἂν δὲν ἐκλιμακώθη πρὸς τὰ ἄνω ποτὲ ἡ ὕπαρξή του, ὥστε μιὰ ἀπρόσμενη στιγμὴ νὰ τοῦ ἀποκαλυφθεῖ ἕνα ἄλλο νόημα τοῦ ὑπάρχειν στὸν κόσμο. Ἂν δὲν συμβαίνουν αὐτὰ ὄχι μόνον ἡ ἔκφραση «ἀθανασία τῆς ψυχῆς» δὲν εἶναι πόρτα ποὺ ἀνοίγει πρὸς τὸ ἄλλο νόημα, ἀλλὰ ἀντίθετα εἶναι πόρτα ποὺ κλείνει. Βέβαια στὴν κάθε ἀνθρώπινη συνείδηση κρίνεται τὸ ὅλον. Γι’ αὐτὸ ἀλλίμονο στὸ ὅλον, ὅταν ἡ κάθε μερικὴ συνείδηση ἀποφαίνεται γι’ αὐτό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ"

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

 Οι ακριβότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες στην ιστορία!

Το περιοδικό Forbes δημοσιεύει τη λίστα με τις ακριβότερες διοργανώσεις στην ιστορία, τοποθετώντας τους Αγώνες της Αθήνας στην… περίοπτη δεύτερη θέση.

Η τακτική που ακολουθείται στη διαδικασία διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων ανά τις δεκαετίες είναι... ύποπτα παρόμοια.
Το αρχικό μπάτζετ είναι πάντα μετριοπαθές, πείθοντας τους λιγότερο ενθουσιώδεις ότι «τα έξοδα δεν είναι τόσα, όσα θα είναι τα τελικά –και μακροπρόθεσμα- έσοδα», στην πορεία παρατηρείται μία απότομη… αυξητική τάση, μέχρι να φτάσουμε στο «παρά πέντε», όταν οι υπεύθυνοι διαπιστώνουν με έκπληξη (;) ότι «ξεφύγαμε λιγάκι, βρε αδερφέ».

Το Forbes κατέγραψε τις ακριβότερες διοργανώσεις στην Ιστορία, τοποθετώντας τους Αγώνες της Αθήνας στην… περίοπτη δεύτερη θέση, την οποία ωστόσο η ελληνική πρωτεύουσα… κινδυνεύει να χάσει από το Λονδίνο το 2012 (το μπάτζετ υπολογίζεται να ξεπεράσει τα 22 δισ. ευρώ).
1. 2008, Πεκίνο – 28 δισ. Ευρώ
Παρά το υπερδιπλάσιο κόστος από οποιοδήποτε άλλη διοργάνωση στην ιστορία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2008 δεν άφησαν χρέος στην Κίνα!
Η χώρα μπόρεσε να «απορροφήσει» τα κόστη από τα νέα στάδια, τους δρόμους, τις συγκοινωνίες, ενώ βασικό ρόλο στην τελική επιτυχία των Αγώνων έπαιξε το γεγονός ότι μόνο το 25% του μπάτζετ αφιερώθηκε στην κατασκευή έργων με αποκλειστικά ολυμπιακή χρήση.
2. 2004, Αθήνα – 10,5 δισ. Ευρώ

Το χρέος που έμεινε στην Αθήνα από τα έξοδα υποδομής και ασφάλειας ήταν τεράστιο. Το κρατικό έλλειμμα ξεπέρασε το 2004 το 5.3%, ενώ το σωρευτικό χρέος έφτασε στο 112% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (50.000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό).
3. 1992, Βαρκελώνη – 6,5 δισ. Ευρώ

Το κόστος θεωρήθηκε διαστημικό για τη δεκαετία του ’90 (το 72% του μπάτζετ αφορούσε την κατασκευή ολυμπιακών εγκαταστάσεων), η βελτίωση ωστόσο της ποιότητας ζωής και η άνοδος του τουρισμού μετά τη βελτίωση των υποδομών (δρόμοι, ξενοδοχεία, τηλεπικοινωνιακά συστήματα) απέδωσαν κέρδος στην ισπανική πόλη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ"

Σαράντα άντρες

Ν. Λυγερός

Μην ξεχάσεις ποτέ
τους σαράντα άντρες
που έσωσαν το κάστρο
όταν όλοι οι άλλοι έχασαν
την παραμικρή ελπίδα.

Δεν είχαν όπλα, αλλά πίστη
και δεν εγκατέλειψαν ποτέ
ακόμα κι αν ήταν μόνοι τους
απέναντι σ' έναν εχθρό
πάντα μεγαλύτερο σε αριθμό.

Κι αν εσύ φοβάσαι τώρα
όταν βλέπεις τους αντιπάλους
να θυμάσαι την αντροσύνη τους
διότι χάρη σ' αυτή και μόνο
παρέμεινες ελεύθερος άνθρωπος.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7581-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σαράντα άντρες"

Juste avant le crépuscule (par N. Lygeros)

Musique: Juste avant le crépuscule

http://www.lygeros.org/5441.jpg

Œuvre: L'Eglise de Vincent au crépuscule

http://www.lygeros.org/Dessins/5072.JPG

http://www.lygeros.org/musique.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Juste avant le crépuscule (par N. Lygeros)"

Τα Μυστικά Άνθη δρέπω όπως ο Φώτης Κόντογλου (ένα προφητικό κείμενο)

Ασάλευτο θεμέλιο
Φώτης Κόντογλου

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας.

Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

Η Ελλάδα έγινε ένα παζάρι που πουλιούνται όλα, σε όποιον θέλει να το αγοράσει. Καταντήσαμε να μην έχουμε απάνω μας τίποτα ελληνικό, από το σώμα μας ίσαμε το πνεύμα μας. Το μασκάρεμα άρχισε πρώτα από το πνεύμα, και ύστερα έφθασε και στο σώμα.
Περισσότερο αντιστάθηκε σε αυτή την παραμόρφωση ο λαός και βαστάξε καμπόσο, μα στο τέλος τον πήρε το ρεύμα και πάει και αυτός. Μάλιστα είναι χειρότερος από τους γραμματισμένους. Τώρα μαϊμουδίζει τα φερσίματα και τις κουβέντες που βλέπει στον κινηματογράφο, έγινε αφιλότιμος και αδιάντροπος.
Ενώ πρώτα ξεχώριζε από άλλες φυλές, γιατί ήταν σεμνός, φιλότιμος, ντροπαλός, καλοδεκτικός, τώρα έγινε αγνώριστος. Τα όμορφα χαρακτηριστικά του σβήνουνε μέρα με την μέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Μυστικά Άνθη δρέπω όπως ο Φώτης Κόντογλου (ένα προφητικό κείμενο)"

Ρουμανία: Η αρχαία ελληνική πόλη Ἲστρος

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Η αρχαία ελληνική πόλη Ἲστρος κτίστηκε από τους Μιλήσιους, νότια από το ιερό ‘πεντάστομο’ του ποταμού Ίστρου, λίγο βορειότερα της πόλης Τόμοι- Εμπόριον (σημερινή πόλη Κωνστάντσα).

Οι Μιλήσιοι άποικοι στην περιοχή είχαν εμπορικές συναλλαγές με τους Θράκες Γέτες.

Η Δραχμή των αρχαίων Θρακών, "ΙΣΤΡΙΗ'', στη μια πλευρά οι Διόσκουροι και στην άλλη ο αλιάετο και το δελφίνι

Ήταν η πρώτη ελληνική πόλη που δημιουργήθηκε στο σημερινό έδαφος της Ρουμανίας και η οποία περιγράφεται πολλούς αιώνες μετά, από το γεωγράφο Σκύμνο το Χίο περί το 110 π.Χ., στο έργο του ‘Περιήγησις’, όπου αναφέρει ότι η Ἲστρος ιδρύθηκε το 630 π.Χ.

Μερικούς αιώνες αργότερα ο Ευσέβιος της Καισάρειας, γράφει ότι ιδρύθηκε περί την 33^η Ολυμπιάδα, ήτοι περί το 657-656 π.Χ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ρουμανία: Η αρχαία ελληνική πόλη Ἲστρος"

Τι πρέπει να δεις πριν πεθάνεις.

43 τόποι που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις, ανάμεσα τους ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη

 Παρθενώνας και Σαντορίνη συγκαταλέγονται στη λίστα με τις 43 καλύτερες ταξιδιωτικές προτάσεις, που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Smithsonian.
Σύμφωνα με το άρθρο, που φέρει τον τίτλο «43 τόποι που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις», οι λάτρεις των ταξιδιών και της περιπέτειας δεν θα πρέπει να χάσουν προορισμούς, όπως οι Πυραμίδες της Γκίζας, η Έφεσος, η Κόστα Ρίκα, τα Νησιά Γκαλαμπάγκος, το Μάτσου Πίτσου, αλλά και ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη.

Για τον Παρθενώνα, τον Ναό της Αθηνάς, που στέκεται αγέρωχος για περισσότερα από 2.400 χρόνια, το περιοδικό δημοσιεύει αρκετές πληροφορίες, όπως ότι το κτίριο, που αρχικά έφερε ζωντανά χρώματα του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, παρέμενε σχεδόν ανέπαφο έως την πολιορκία του Μοροζίνι το 1687, όταν ανατινάχθηκε από βόμβα των Ενετών, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του.
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, την τεράστια προσπάθεια αναστήλωσης, στην οποία έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει ακόμα και τη χρήση μαρμάρων από το λατομείο εξόρυξης του αρχαίου υλικού.
Φυσικά, δεν παραλείπε την αναφορά στα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που αφαίρεσε ο Άγγλος Λόρδος Έλγιν από το μνημείο μεταξύ 1801 και 1803, πουλώντας τα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου παραμένουν έως σήμερα. Μιλάει για τον αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, έναν από τους σχεδιαστές του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και της αίθουσας του Παρθενώνα, όπου βρίσκονται όλα τα γλυπτά του μνημείου, που σώζονται στην Αθήνα. Αναφέρει μάλιστα και δήλωση, που έκανε πρόσφατα ο ίδιος, σύμφωνα την οποία ελπίδα του είναι η επανένωση των Μαρμάρων σε ένα ενιαίο μέρος, ώστε ο κόσμος να μπορεί να μάθει όλη την ιστορία.
Σαντορίνη
«Σαν να βρισκόμουν σκαρφαλωμένος στην άκρη του κόσμου», γράφει ο συντάκτης του άρθρου για την αίσθηση, που απολάμβανε στη Σαντορίνη, όταν επισκέφτηκε το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων κι ένα από τα εντυπωσιακότερα του κόσμου. Η μοναδική γεωγραφία και η άγρια ομορφιά του είναι ικανά στοιχεία για να ξεσηκώσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, ενώ η θέα στον βαθύ κόλπο της, που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου πριν από περίπου 3.600 χρόνια, «σου κόβει την ανάσα», γράφει χαρακτηριστικά.
Αναφέρει ακόμη την εντύπωση που έκανε το νησί στον Βρετανό συγγραφέα Λόρενς Ντάρελ, ο οποίος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα. «Δεν είναι καθόλου παράξενο που υπάρχουν ελάχιστες -αν υπάρχουν- καλές περιγραφές της Σαντορίνης: Η πραγματικότητα είναι τόσο εντυπωσιακή που η πεζογραφία και η ποίηση αναγκάζονται να υποχωρήσουν μπροστά της», γράφει στα «Ελληνικά Νησιά» του.
Το άρθρο κάνει λόγο και για την καταπληκτική κουζίνα του νησιού, μνημονεύοντας τα τοματίνια, τη φάβα, τις καρυδόπιτες, το γιαούρτι με μέλι και -κυρίως- το μοναδικό κρασί που παράγουν τα ηφαιστειογενή εδάφη του. Όσο για τις παρθένες παραλίες της Σαντορίνης, μόνο καλά λόγια έχει να πει. Δίνει, ωστόσο, δύο συμβουλές για τις μαύρες αμμουδιές, που απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου: χοντρές πετσέτες και, φυσικά, σανδάλια.
Ο συγγραφέας του άρθρου δεν λησμονεί βέβαια τη Οία, με την τέλεια ασβεστωμένη αρχιτεκτονική της, τις βίλες των εμπόρων του 19ου αιώνα, τις γραφικές εκκλησίες με τους μπλε θόλους, τις γκαλερί και τα μικρά μαγαζιά, όπου μπορεί κανείς να βρει χειροποίητα ρούχα, ασημένια βραχιόλια και αποξηραμένα βότανα, μαζεμένα από την περιοχή.
Το άρθρο αναφέρεται και στο Ακρωτήρι, έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσογείου, όπου βρίσκονται τα ερείπια του προϊστορικού οικισμού, που διατηρήθηκε -όπως και η Πομπηία- επειδή καλύφθηκε από την τέφρα της ηφαιστειακής έκρηξης. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η απουσία ανθρώπινων σκελετών μαρτυρά ότι οι κάτοικοι έφυγαν νωρίτερα, πιθανόν λόγω κάποιων προειδοποιητικών σεισμών.
«Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο χαρακτηριστικό της Σαντορίνης είναι η ηρεμία που αποπνέει», καταλήγει το άρθρο. Ο καθαρός αέρα και τα ήσυχα δρομάκια της Οίας, ο ήχος από τις καμπάνες των εκκλησιών, οι μαυροντυμένες ηλικιωμένες γυναίκες που κάθονται στις εξώπορτες των σπιτιών και οι κότες που κακαρίζουν στους κήπους της κουζίνας, δίνουν την αίσθηση ότι η Σαντορίνη είναι από τα λίγα μέρη στον κόσμο, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει, ένας σπάνιος τόπος για να επισκεφτεί κανείς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι πρέπει να δεις πριν πεθάνεις."

Πάνω στα δέρματα

Ν. Λυγερός

Πάνω στα δέρματά τους
δεν είχαν μόνο μελάνια
όπως ήθελε η μόδα.

Πάνω στα δέρματά τους
υπήρχαν μόνο πληγές
ενός ένδοξου παρελθόντος.

Βέβαια κανείς εδώ
δεν πρόσεχε αυτές τις λεπτομέρειες
οι οποίες ήταν αόρατες.

Δεν είχε σημασία για τους ιππότες
δεν ήταν ο λόγος της ύπαρξής τους
άλλο ήταν το όραμά τους.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7580-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πάνω στα δέρματα"

Η καρδιά του λιονταριού

Ν. Λυγερός

Να φοβάσαι την καρδιά
του λιονταριού
διότι δεν έχει τίποτα πια
να χάσει και να ζήσει
παρά να προστατεύσει
την αξιοπρέπεια των θυμάτων.

Μην τολμήσεις λοιπόν
να το πειράξεις έστω και γι' αστείο
διότι θα νιώσεις στο πετσί σου
όχι μόνο την θανάσιμη πυγμή
αλλά και το βάρος της αντίστασης
εναντίον της προδοσίας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7579-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η καρδιά του λιονταριού"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα" Πανταζή 8/8/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην ραδιοφωνική εκπομπή της Ουρανίας Πανταζή
"Ταξίδια και οράματα"
Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου
08/08/2011

Πηγή: http://www.lygeros.org/Interviews/radio_syros_20110808.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Ταξίδια και οράματα" Πανταζή 8/8/11"

Το Ψάρεμα στην εποχή του Περικλή

Σκηνή ψαρέματος

Σε αντίθεση με το κυνήγι το ψάρεμα στην αρχαία Ελλάδα δεν έχαιρε καμίας εκτίμησης. Για τον Πλάτωνα «Το ψάρεμα είναι μία απασχόληση που δεν αρμόζει σε άντρα από καλή γενιά».

Με το ψάρεμα ασχολούνταν οι επαγγελματίες ψαράδες και περιστασιακά ο απλός λαός. Το ψάρεμα με καλάμι και «πετονιά» από πλεγμένο λινό ή αλογότριχα, γινόταν παντού. Για δόλωμα χρησιμοποιούσαν ένα κομμάτι ψαριού, ένα σκουλήκι ή ένα έντομο.

Ο Πλάτωνας και πάλι χαρακτηρίζει το ψάρεμα με κιούρτο (καλάθι) τεμπέλικο. Το συναντάμε όμως συχνά στην αρχαία Ελλάδα κυρίως στην Κωπαΐδα και τη Βοιωτία για χέλια.

Στη θάλασσα ψάρευαν κυρίως με δίχτυα τα οποία βύθιζαν χρησιμοποιώντας λίθινα ή πήλινα βαρίδια. Τη νύχτα χρησιμοποιούσαν ρητινοφόρα δαδιά για να προσελκύσουν τα ψάρια με το φως τους.

Ο πραγματικός θησαυρός για τους επαγγελματίες ψαράδες ήταν ο τόνος, που κολυμπά 80 χιλιόμετρα την ώρα ενώ, μπορούσε να ξεπερνά τα πέντε μέτρα και τα 900 κιλά. Το ψάρεμά τους γινόταν στη Μεσόγειο, κυρίως όμως στη θάλασσα του Μαρμαρά. Γενικά χρησιμοποιούσαν ένα ειδικό δίχτυ για τόνους. Την αυγή ή το δειλινό , τα κοπάδια των τόνων περικυκλώνονταν από βάρκες, έπειτα παρασύρονταν σε ένα λαβύρινθο διχτυών με μεγάλα ανοίγματα, στερεωμένων μόνιμα κοντά στην ακτή. Εγκλωβισμένα στο βάθος της παγίδας φτιαγμένης από πυκνά δίχτυα και πασσάλους, τα ψάρια θανατώνονταν με τρίαινες και καμάκια.

Στις μεγάλες πόλεις, η ζήτηση ψαριών και θαλασσινών ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δημιουργούνταν εκτροφεία αλλά και χώροι συντήρησης σε μεγάλη κλίμακα. Για την επεξεργασία των ψαριών υπήρχαν επί τόπου πραγματικά εργοστάσια παστώματος. Μόλις ψαρευτούν τα ψάρια ρίχνονται σε πελώριες δεξαμενές με άλμη. Μετά τα αποξέραιναν και τα συμπίεζαν. Συσκευασμένα σε δοχεία μετά στέλνονταν σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο ακόμα και σε περιοχές μακριά από τις ακτές. Η εμπορική τους κίνηση ήταν τεράστια: μαζί με τα δημητριακά, αντιπροσωπεύουν αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο όγκο πωλήσεων. Οι «κονσέρβες» αυτές πουλιούνται στις αγορές, δίπλα στα φρέσκα ψάρια που ψαρεύτηκαν τη νύχτα. Η ψαραγορά της Αθήνας έχει τη φήμη του πιο ζωντανού και γραφικού τμήματος της Αγοράς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το Ψάρεμα στην εποχή του Περικλή"

Η προτομή του Ομήρου τοποθετείται στην Ιθάκη!

Την Τρίτη 9 Αυγούστου στις 8μ.μ στην κεντρική πλατεία της Ιθάκης στο Βαθύ, από τον Σύλλογο Φιλομήρων Ιθάκης, τοποθετείται η προτομή του Ομήρου φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη κ. Στάθη Αλεξόπουλο. Θα ακολουθήσουν σχετικές ομιλίες και λαϊκό γλέντι!

Το εντυπωσιακό κομμάτι της είδησης είναι ότι πάνω στη στήλη της προτομής, πού φτιάχτηκε με τη χορηγία του συμπολίτη μας Γεράσιμου Κ. Βαλλάτου, είναι χαραγμένος ο χρησμός του μαντείου των ΔΕΛΦΩΝ στον αυτοκράτορα της Ρώμης Αδριανό:

«ΕΔΟΣ Δ’ ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΔΕ ΠΑΤΗΡ ΚΑΙ ΝΕΣΤΟΡΕΗ ΕΠΙΚΑΣΤΗ
ΜΗΤΗΡ, Η ΜΙΝ ΕΤΙΚΤΕ ΒΡΟΤΩΝ ΠΟΛΥ ΠΑΝΣΟΦΟΝ ΑΝΔΡΑ.»

Σας περιμένουμε!!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΟΜΗΡΩΝ ΙΘΑΚΗΣ

Πηγή.

http://ellas2.wordpress.com/2011/08/08/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%81%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7/#more-23852

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η προτομή του Ομήρου τοποθετείται στην Ιθάκη!"

«Μην αμελήσετε/Πάρτε μαζί σας νερό/Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»!

Ελευθέριος Ανευλαβής

Και επειδή, «Ου μόνον αρχή άνδρα δείκνυσι, αλλά και αρχήν ανήρ» (Επαμεινώνδας), να τι κάνατε, σεις οι «άρχοντες», στην πόλη και τον δήμο. Στη Δημοκρατία μας. Στην Ελλάδα μας.

«Πολλά και αισχρά ένεκα κερδέων πεποιήκατε: πολλά και αισχρά για το κέρδος κάνατε» (Ξενοφών). Ο σκανδαλοποιός, «και με τα δυο χέρια σουφρώνει τα δημόσια έσοδα: Καμφοίν χέροιν μυστιλάται των δημοσίων». (Αριστοφάνης).
«Μια πατρίδα που ζημιώθη, διατιμήθη και όλο σ’ αυτό κατανταίνει» (Μακρυγιάννης), εξ αιτίας ανίκανων αρχόντων, των «αλιτηρίων (καταστροφέων) της πόλης» (Ζήνων ο Ελεάτης).
Εσείς, οι «άρχοντες» της πόλης, πολιτικατζήδες της δεκάρας, «Μπάσταρδοι, κλέφτες, πόρνοι» (Κ. Παλαμάς).

 «Άνθρωποι, χωρίς ηθική και πίστη. Και κρίμα τα φώτα τους. Ότι ο άνθρωπος κάνει τα φώτα κι όχι τα φώτα τον άνθρωπον» (Μακρυγιάννης).
Ιδού, αυτοί, που λαλούν «σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης). Οι γλωσσοχαλαστήδες, οι χαλασοχώρηδες, οι πρόθυμοι. Οι λάτρεις του ξενόφερτου, έτοιμοι, να ξεπουλήσουν τις κολόνες του Παρθενώνα, δίνοντάς τους το σχήμα του μπουκαλιού της Κόκα-Κόλα. Έτοιμοι να φορέσουν στις καρυάτιδες μπούρκα. «Και φωνάζουν οι πατριδέμποροι να φοβηθούν οι πατριώτες». (Βάρναλης).
Ιδού, οι δημιουργοί του δύσμορφου προσώπου της αλαζονικής τους εξουσίας. Οι
ντυμένοι το τριμμένο, λερωμένο, λασπωμένο ρούχο του αυταρχισμού, της ασυδοσίας, της διαφθοράς και της απάτης.
«Ώρα νέα, χελιδών. Οι δ’ έβλεπον…καγώ των κρεών έκλεπτον: κοίτα, νέα χελιδόνια. Κι’ αυτοί γύριζαν να δουν και ‘γώ έκλεβα το κρέας». (Αριστοφάνους Ιππείς)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Μην αμελήσετε/Πάρτε μαζί σας νερό/Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»!"

Η ΑΓΚΥΡΑ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ...

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ

Η δράση των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας μέσα στο Ελληνικό έδαφος -και ιδιαίτερα στη Θράκη- είναι γνωστή και πάρα πολλές φορές έχει καταγγελθεί. Το τελευταίο διάστημα, όμως, αυτή η δράση έχει ξεφύγει κατά πολύ, αφού η δραστηριότητα των πρακτόρων είναι πλέον φανερή και έχει επεκταθεί στην σωρηδόν στρατολόγηση Ελλήνων μουσουλμάνων νεαρής ηλικίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες που κατορθώσαμε να διασταυρώσουμε, έχουν δημιουργηθεί πυρήνες μουσουλμάνων σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Η μεγαλύτερη δραστηριότητα των μουσουλμανικών – ισλαμικών αυτών πυρήνων συναντάται σε Ελληνικά Πανεπιστήμια και ιδιαίτερα στις φοιτητικές εστίες, όπου οι πράκτορες της Άγκυρας κατορθώνουν να δημιουργούν χώρους συνάθροισης και εκπαίδευσης (περί του Ισλάμ) των νεαρών Ελλήνων μουσουλμάνων.

Οι πληροφορίες μας αναφέρονται με ιδιαίτερη έμφαση στην δράση που έχει αναπτυχθεί στο Πανεπιστήμιο της Λάρισας, όπου μέσα σε δωμάτιο Έλληνα μουσουλμάνου φοιτητή έχει δημιουργηθεί χώρος προσευχής, ιερο-διδασκαλίας. Σαν αποτέλεσμα, Έλληνες μουσουλμάνοι φοιτητές μετατρέπονται σε φανατικούς ισλαμιστές φονταμενταλιστές…!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΓΚΥΡΑ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ..."

Γεράκια στο Καστελλόριζο

Ν. Λυγερός

Ποιος μπορεί να φανταστεί
γεράκια στο Καστελλόριζο
αν δεν έχει διαβάσει
την ιστορία της Μάλτας;

Όταν γύρω σου υπάρχει
μόνο ένα κοτέτσι με κότες
πώς να εκτιμήσεις τον εαυτό σου
και πώς να δράσεις μόνος σου.

Μόνο όταν αντιλαμβάνεσαι
ότι είσαι αναλώσιμος
διότι άλλος είναι ο αγώνας
τότε βλέπεις την αξία σου.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7578-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γεράκια στο Καστελλόριζο"

Dans les champs de blé avec Vincent (par N. Lygeros)

Musique: Dans les champs de blé avec Vincent
http://www.lygeros.org/5433-fr.html

Œuvre: Le moissonneur de Vincent d'après Millet
http://www.lygeros.org/Dessins/5294.jpg

http://www.lygeros.org/musique.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Dans les champs de blé avec Vincent (par N. Lygeros)"

Αριστοφάνης: Ο μεγάλος κωμωδός

Ο Αριστοφάνης αποτελεί τον πατέρα της αρχαίας κωμωδίας με πλήθος έργων που άλλα δεν κατάφεραν να διασωθούν στο πέρασμα των αιώνων και άλλα έφτασαν ακέραια στα χέρια μας συντροφεύοντάς μας μέχρι σήμερα.

Ο Αριστοφάνης μαζί με τον Κρατίνο και τον Εύπολη αποτελούν την τριάδα των αρχαίων κωμωδών με τον πρώτο

φυσικά να ξεχωρίζει ανάμεσα στους ομοτέχνους του καθώς μέχρι και τις μέρες μας τα έργα του ξεχωρίζουν και παίζονται συνεχώς από τους μεγαλύτερους θεατρικούς οργανισμούς.

Η αλήθεια είναι ότι οι πληροφορίες που έχουμε για την ζωή του δεν μπορούν να διασταυρωθούν επακριβώς και αυτό γιατί συλλέγονται κατά κύριο λόγο μέσα από τα έργα του, ενώ οι ανεξάρτητες πληροφορίες είναι ιδιαίτερα περιορισμένες.

Τα έργα που έγραψε συνολικά φτάνουν τα σαράντα τέσσερα, αλλά δυστυχώς μόνο 11 κωμωδίες του κατάφεραν να διασωθούν ολόκληρες μέχρι τις μέρες μας, οι οποίες περιλαμβάνουν τους ‘Αχαρνής’ το 425 π.Χ. όπου παρουσιάζεται ο πόθος για την ειρήνη, τους ‘Ιππής’ το 424 π.Χ., τις ‘Νεφέλαι’ το 423 π.Χ., τις ‘Σφήκες’ το 422 π.Χ., την ‘Ειρήνη’ το 421 π.Χ., τους ‘Όρνιθες’ το 414 π.Χ., τη ‘Λυσιστράτη’ το 411 π.Χ., τις ‘Θεσμοφοριάζουσες’ το 411 π.Χ., τους ‘Βατράχους’ το 405 π.Χ., τις ‘Εκκλησιάζουσες’ το 389 π.Χ., και τον ‘Πλούτο’ το 388 π.Χ., ενώ αποσπασματικά διασώζονται και άλλες 10 κωμωδίες.

Η φήμη φυσικά του Αριστοφάνη δεν είναι τυχαία καθώς κατάφερε να κερδίσει 10 πρώτα μεγάλα βραβεία σε σχετικούς θεατρικούς διαγωνισμούς, ενώ επηρέασε μεταγενέστερους συγγραφείς ιδιαίτερα Άγγλους σατυρικούς του 17^ου και 18^ου αιώνα κάνοντας για μία ακόμα φορά την Ελλάδα γνωστή σε ολόκληρη την υφήλιο καθώς σήμερα μελετάτε σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ τα έργα του αν και περιείχαν βωμολοχίες διδάσκονταν στα σχολεία από τον 10 μ.Χ. αιώνα.

Πέθανε σε ηλικία περίπου 67 ετών κοντά στο 380 π।Χ. στην Αίγινα, αφού κυριάρχησε ως σατυρικός ποιητής για πάνω από 40 χρόνια στην Αθήνα. Μάλιστα είχε παντρευτεί νωρίς και είχε αποκτήσει 3 γιούς τον Φίλιππο, το Νικόστρατο και τον Αραρότα, εκ των οποίων ο τελευταίος ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και έγινε κωμικός ποιητής.
Πηγή.

http://irakleitos.blogspot.com/

Γεννήθηκε στην Αθήνα κοντά στο 450 π.Χ και πατέρας του ήταν ο Φίλιππος από τον δήμο Κυδαθηναίων. Ωστόσο το 430 π.Χ όταν μοιράστηκε το έδαφος της Αίγινας σε κληρούχους, ένα κομμάτι δόθηκε στον πατέρα του Φιίιππο, ο οποίος μετακινήθηκε εκεί με αποτέλεσμα ακόμα και ο τόπος γέννησής του να αμφισβητείται, καθώς υπάρχει μία περίπτωση ο ποιητής να γεννήθηκε στο νησί και να επέστρεψε στην Αθήνα μετά το θάνατο του πατέρα του.

Ο Αριστοφάνης πάντως μεγάλωσε και σε μία Αθήνα που γνώριζε την μεγαλύτερη άνθησή της, καθώς τα ηνία της πόλης τα είχε ο Περικλής καταφέρνοντας να διατηρήσει ειρήνη τόσο με το αντίπαλο δέος της Σπάρτης όσο και με τους Πέρσες μέχρι το 431 π.Χ. οπότε και ξεκίνησε ο πελοποννησιακός πόλεμος που διήρκησε 30 χρόνια.

Ο Αριστοφάνης καταγόταν από την Πανδιονίδα φυλή, έχοντας αριστοκρατική καταγωγή και φυσικά ήταν πραγματικός Αθηναίος παρά το γεγονός ότι ο δημαγωγός Κλέων τον είχε καταγγείλει ως ξένο, επειδή τον ενοχλούσαν τα σχόλια που έκανε για αυτόν μέσα από τις κωμωδίες του, κάτι που φυσικά δεν ευσταθούσε και ο ποιητής είχε καταφέρει να το αποδείξει στα δικαστήρια της εποχής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αριστοφάνης: Ο μεγάλος κωμωδός"

Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες;

Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Δημ. Μοσχόπουλου) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά. Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…


Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες;"

Ναός του Απόλλωνα- Πορτάρα

Η Πορτάρα βρίσκεται πολύ κοντά στη Χώρα, στο μικρό νησάκι Παλάτια που ενώνεται με την ξηρά με μία στενή και χαμηλή λωρίδα γης. Στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η πύλη ενός ναού που οδηγούσε από τον πρόδομο στο σηκό. Ο ναός χρονολογείται από τον 6ο π.Χ. αιώνα και άρχισε να τον κτίζει ο τύραννος Λύγδαμις στην προσπάθειά του να παρουσιάσει ένα ναό ισοδύναμο, αν όχι καλύτερο και μεγαλύτερο, από τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα που έκτιζε ο τύραννος Πεισίστρατος και το ναό της Ήρας στη Σάμο του τύραννου Πολυκράτη. Μετά όμως από την πτώση της τυραννίας στη Νάξο ο ναός παρέμεινε ημιτελής.

Ο αρχαϊκός αυτός ναός ήταν ιωνικού ρυθμού, είχε μήκος περίπου 59 μέτρα και πλάτος περίπου 28. Είχε είσοδο από τα δυτικά, γεγονός ασυνήθιστο σε τέτοιου είδους ναούς εκείνη την εποχή. Παλαιότερα, κατά τους Γεωμετρικούς χρόνους υπήρχε στην θέση αυτή ένα υπαίθριο ιερό, δηλαδή ένα απλό τέμενος με ένα βωμό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ναός του Απόλλωνα- Πορτάρα"

Οι ζυγαριές της ψυχής

Ο Δίας ζυγίζει τη μοίρα
του Αχιλλέα και του Έκτωρα (ψυχοστασία).
Χαλκογραφία του 1869 (αντίγραφο).

Μπορεί ο μεξικανός σκηνοθέτης Αλεχάνδρο Γκονζάλες Ιναρίτου να επιχείρησε να μας πείσει ότι η ψυχή ζυγίζει 21 γραμμάρια, όσο και το βάρος που χάνει το σώμα αμέσως μετά τον θάνατο. Οι αρχαίοι Ελληνες όμως φαίνεται πως δεν είχαν την ίδια αντίληψη. Πίστευαν πως κάθε ψυχή, ανάλογα με τις πράξεις της, αποκτά και διαφορετικό βάρος. Και για να της δώσουν τη θέση που της άξιζε στον Κάτω Κόσμο έπρεπε να τη ζυγίσουν.

Ακριβώς αυτόν τον ρόλο έχουν και οι ζυγοί ψυχοστασίας που βρέθηκαν στους ταφικούς περιβόλους των πολύχρυσων Μυκηνών, του βασιλείου του μυθικού Αγαμέμνονα τον οποίο πρώτος ύμνησε ο Ομηρος στα έπη του και αποτέλεσε το σημαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της Υστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα.

Μυκηναϊκή ζυγαριά ψυχοστασίας (περ. 1600πΧ)
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (Π81).

Λεπτεπίλεπτες και κατασκευασμένες από χρυσό είναι οι ζυγαριές του 16ου αι. π.Χ. που σήμερα εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και οι οποίες αποκλείεται να χρησιμοποιούνταν για εμπορικούς σκοπούς. Αν παρατηρήσει κάποιος στα μικρά τους δισκάκια είναι χαραγμένες πεταλούδες με χάντρες στα φτερά τους ή λουλούδια με έξι πέταλα και θεωρούνται εξαίρετα δείγματα της υψηλής τεχνικής που είχε αναπτυχθεί στην πόλη που ίδρυσε ο Περσέας και πήρε το όνομά της είτε επειδή εκεί έπεσε ο μύκης του ξίφους του είτε επειδή εκεί αποκαλύφθηκε μία πηγή με άφθονο νερό, η Περσεία πηγή, κάτω από τη ρίζα ενός μύκητος, δηλαδή ενός μανιταριού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι ζυγαριές της ψυχής"

1826.—Μάχη τού Χαϊδαρίου

Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλλα

Οι Γ. Καραϊσκάκης, Ν। Κριεζώτης, Γ. Χελιώτης, Σ. Σέρβος, καθώς καί τό Τακτικόν σώμα υπό τόν Φαβιέ, επιχειρήσαντες αιφνιδιαστικήν επίθεσιν κατά τών Αθηνών, ευρίσκονται αντιμέτωποι πρός τόν Κιουταχήν, στις ώρμησε εναντίον των μέ 6.000 πεζούς, 2.000 ιππείς καί 4 πυροβόλα. Οι Έλληνες, παρά τήν συντριπτικήν υπεροχήν τού εχθρού, απέκρουσαν τάς λυσσαλέας επιθέσεις του καί τόν ηνάγκασαν νά υποχωρήση.

Παρά τήν γνώμην τού Καραϊσκάκη νά επωφεληθούν από τήν νύχτα, διά νά μετασταθμεύσουν είς τόν Πειραιά, όπου θά είχον τήν υποστήριξιν καί τών έν τώ έν λιμένι πολεμικών πλοίων, ό Φαβιέ, επέμεινε νά παραμείνουν, ούτω δέ τήν 8ην Αυγούστου εδέχθησαν νέαν επίθεσιν τού Κιουταχή, όστις είχε ενισχυθή έν τώ μεταξύ καί υπό τού Ομέρ πασσά τής Καρύστου, άγοντος 3000 πεζούς καί 500 ιππείς.

Η σύγκρουσις υπήρξε σκληρά καί μέ εναλασσομένας φάσεις, χωρίς ουδείς ν’ αναδειχθή τελικώς νικητής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1826.—Μάχη τού Χαϊδαρίου"

ΕΡΓΟ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

«Το έργον του Ιωάννου Μεταξά, εν τω συνόλω του είναι τόσον ευρύ, μέγα και πολυσύνθετο, ώστε μέσα εις την οδύνην της σημερινής στιγμής, να μη απομένει ούτε χρόνος ούτε δύναμις δια να εξαρθή». Τα λόγια αυτά ακούστηκαν την ημέρα του θανάτου του Ι. Μεταξά, από τον Αλέξανδρο Κοριζή στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο.
Σε ομιλία του από το Ραδιόφωνο την ημέρα του θανάτου του ο κ. Νίκολσον, Υφυπουργός των πληροφοριών της Μ. Βρεταννίας, μίλησε επίσης για το έργο του Ι.Μεταξά «Είνε ανωφελές να ισχυρισθώμεν ότι η απώλεια του ισχυρού αυτού ανδρός δεν είναι σοβαρόν πλήγμα δια την συμμαχικήν μας υπόθεσιν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΡΓΟ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ"

Βρετανός ύποπτος για σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα εκδίδεται από την Βρετανία

Για πρώτη φορά ύποπτος για υπόθεση σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα θα παραδοθεί από ξένη χώρα στην Κυπριακή Αστυνομία. Πρόκειται για Βρετανό, οποίος φέρεται να εμπλέκεται σε αγοραπωλησία κατοικιών, που κτίστηκαν στο κατεχόμενο χωριό Κλεπίνη της Κερύνειας μεταξύ 2004 και 2005.
Ο εκπρόσωπος τύπου της Κυπριακής Αστυνομίας Μιχάλης Κατσουνωτός δήλωσε ότι ανακριτές του Αρχηγείου Αστυνομίας βρίσκονται ήδη στο Λονδίνο για σκοπούς παραλαβής του εκδοθέντος 48χρονου φυγόδικου, μετά τη σύλληψή του, δυνάμει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε από τις κυπριακές αρχές και την απόφαση από τις Βρετανικές Αρχές για έκδοση του σε σχέση με υπόθεση που αφορά σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα.
Ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας ανέφερε ότι εναντίον του Βρετανού διερευνώνται αδικήματα, που αφορούν συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος και πλημμελήματος, παράνομη κατοχή, νομή και χρήση περιουσίας, εγγεγραμμένης σε άλλο πρόσωπο, απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις και άλλα συναφή αδικήματα που σχετίζονται με την παράνομη εκμετάλλευση ελληνοκυπριακών περιουσιών που βρίσκονται στα κατεχόμενα.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Α। Βικέτος
http://www.sofiatimes.com/index.php?option=com_content&task=view&id=20618&Itemid=85

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βρετανός ύποπτος για σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα εκδίδεται από την Βρετανία"

ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ – ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ ή ΑΜΙΣΟΣ

Η Σαμψούντα ή Αμισός του Πόντου

Παραθαλάσσια πόλη του Πόντου που ιδρύθηκε από τους Μιλησίους και η οποία λίγο πριν την ανταλλαγή είχε περίπου 25.000 κατοίκους από τους οποίους οι 12.000 χριστιανοί ορθόδοξοι.
Μνημεία
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος, το Δημαρχείο, το ρολόι, το Τσινέκειο Γυμνάσιο, το αρχοντικό Πορλόγλου…
.Αντί πηγής: Ευχαριστώ τον καλό φίλο Κων। Νίγδελη για την πανέμορφη κασετίνα που φέρει τον τίτλο ”Πατρίδες Ελλήνων” και, για την άδειά του προς δημοσίευση εικόνων.

Πηγή।

http://eistorias.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ – ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ ή ΑΜΙΣΟΣ"

Ἡ Διζωνική Δικοινοτική Ὁμοσπονδία καταργεῖ τήν Κυπριακή Δημοκρατία

Η «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία» (ΔΔΟ) διαπιστώνεται ότι αποτελεί μια σκοπίμως θνησιγενή «διευθέτηση», που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου, κάτω από μόνιμη βρετανική κηδεμονία. Οι συνέπειες αυτής της «διευθέτησης» θα είναι τραγικές.
Το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας που σήμερα μπορεί να διεκδικεί τα δικαιώματά του ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα καταργηθεί για να δημιουργηθούν δύο συνεταιρικά και ισότιμα κράτη, το ένα αμιγώς τουρκικό στην παράνομα κατεχόμενη Κύπρο και το άλλο (το υποτιθέμενο «ελληνικό») θα βρίσκεται στο έλεος της παραπέρα διείσδυσης των Τούρκων εποίκων και των λαθρομεταναστών.
Αντικαθιστώντας την Κυπριακή Δημοκρατία με ΔΔΟ, η Κύπρος θα τριχοτομηθεί σε δύο συνιστώντα κράτη και τις κυρίαρχες βρετανικές βάσεις, μέσω των οποίων θα ασκείται και η διαχρονική βρετανική κηδεμόνευση.
Τα δε κομμουνιστικά ιδεώδη αποδεικνύονται θεατρική φάρσα όταν μιλούν για «Αντι-ιμπεριαλισμό» και για «προτεραιότητα στις λαϊκές δυνάμεις», αφού από το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ είναι που προέρχεται και ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος δεσμεύτηκε ΕΡΗΜΗΝ του Κυπριακού Λαού για διευθέτηση ΔΔΟ.
Είναι όμως και τραγικό, ο Λαός που το 2004 καταψήφισε συντριπτικά το Σχέδιο Αννάν και απέρριψε την όποια ΔΔΟ, ο ίδιος Λαός στην πλειοψηφία του να έχει πρόσφατα υπερψηφίσει είτε ηγεσίες που έχουν σημαία τους τη ΔΔΟ (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ), είτε άλλους, των οποίων η προτεραιότητα είναι η συνεργασία σκοπιμότητας με το κυβερνών ΑΚΕΛ.
Ο νομικός Πάνος Ιωαννίδης, ο οποίος εξελέγη (2008 και 2010) και Πρόεδρος της Κίνησης για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, μιας από τις πλέον δυναμικές, υπερκομματικές πολιτικές οργανώσεις του κυπριακού λαού, έχει εκφράσει επανειλημμένα, εντός και εκτός Κύπρου, θέσεις που έχουν ενδιαφέρον διότι είναι σαφείς και τεκμηριωμένες :
· Η ΔΔΟ είναι διεθνώς άνομη, δεν καθορίζεται πουθενά, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και δεν δοκιμάστηκε από κανέναν!
· Μοναδική φορά που προτάθηκε μια τέτοια «διευθέτηση», ήταν προς την πλειοψηφία των Μαύρων της Νοτίου Αφρικής, οι οποίοι την απέρριψαν αμέσως, διότι στόχο είχε την παγίωση τουapartheid (που επί λέξη σημαίνει ρατσιστική διάκριση και που καταδικάστηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ἡ Διζωνική Δικοινοτική Ὁμοσπονδία καταργεῖ τήν Κυπριακή Δημοκρατία"

Ο Αυστριακός στρατιώτης Otmar Dorne

Ο Γερμανικός πολιτισμός όπως τον βίωσαν οι Έλληνες

.Στις 5 Αυγούστου 1944 ο Αυστριακός στρατιώτης Otmar Dorne εγκατέλειψε το γερμανικό στρατό κατοχής και εντάχθηκε στο 30ο Σύνταγμα του Ε.Λ.Α.Σ., που έδρευε στο βουνό Πάικο.

Το γεγονός της αυτομόλησης του Dorne, αλλά και η παρουσία του λοχία των SS, Φριτς Σούμπερτ (γνωστού από τη θηριωδία του Χορτιάτη), οδήγησαν στην ομαδική εκτέλεση της 14ης Σεπτεμβρίου 1944 στα Γιαννιτσά. 112 άνθρωποι εκτελέστηκαν εκείνη τη μέρα, αφού πρώτα χτυπήθηκαν με σιδηροσωλήνες.

Τα βασανιστήρια, που υπέστησαν ήταν φρικτά. Γυναίκες βιάσθηκαν, άλλες κατακρεουργήθηκαν. Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες πολίτες ήταν και ο Δήμαρχος Γιαννιτσών, Θωμάς Μαγκριώτης.

Οι διηγήσεις των αυτοπτών μαρτύρων σοκάρουν। Στις 18 Σεπτεμβρίου μέρος της πόλης παραδόθηκε στις φλόγες και οι Γερμανοί με τους συνεργάτες τους εκτέλεσαν τους πολίτες που συνάντησαν στο δρόμο. Η έρευνα στο ληξιαρχείο του Δήμου Γιαννιτσών βεβαιώνει 38 νεκρούς εκείνη τη μέρα στους δρόμους της πόλης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Αυστριακός στρατιώτης Otmar Dorne"

5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 480 π.Χ. : Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ - ΑΣΚΟΠΗ ΘΥΣΙΑ ή ΜΑΧΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ;

Τα γεγονότα πριν από τη μάχη
201 βασιλεὺς μὲν δὴ Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος ἐν τῇ Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες ἐν τῇ διόδῳ. καλέεται δὲ ὁ χῶρος οὗτος ὑπὸ μὲν τῶν πλεόνων Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ ὃ μὲν τῶν πρὸς βορέην ἄνεμον ἐχόντων πάντων μέχρι Τρηχῖνος, οἳ δὲ τῶν πρὸς νότον καὶ μεσαμβρίην φερόντων τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς ἠπείρου.	201 . Αυτή, λοιπόν, ήταν η θέση του Ξέρξη και του στρατού του στην Τραχινία της Μηλίδας, ενώ οι Έλληνες είχαν καταλάβει τα στενά που είναι γνωστά στους ντόπιους ως Πύλες, αυτά που οι υπόλοιποι Έλληνες ονομάζουν Θερμοπύλες. Εκεί βρίσκονταν τα δύο αντίπαλα στρατεύματα, από τα οποία το ένα είχε τον έλεγχο όλης της περιοχής βόρεια από την Τραχίνα και το άλλο όλων των εκτάσεων προς το νότο.
202 ἦσαν δὲ οἵδε Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες τὸν Πέρσην ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων τε τριηκόσιοι ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες ἑκατέρων, ἐξ Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι καὶ ἑκατόν, καὶ ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι· τοσοῦτοι μὲν Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι μὲν ἀπὸ Πελοποννήσου παρῆσαν, ἀπὸ δὲ Βοιωτῶν Θεσπιέων τε ἑπτακόσιοι καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 480 π.Χ. : Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ - ΑΣΚΟΠΗ ΘΥΣΙΑ ή ΜΑΧΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ;"

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ 1917

Tο χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς σε ένα λεύκωμα που περιλαμβάνει πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες και ζωντανές περιγραφές

Tης Γιώτας Mυρτσιώτη

Το ξενοδοχείο "Splendid" καμένο. Δίπλα του ο κινηματογράφος "Πατέ"

Η πυρκαγιά του 1917 είναι ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα που έζησε η Θεσσαλονίκη. Άλλαξε εκ βάθρων την εικόνα της πόλης στο μέσον ακριβώς της κρίσιμης δεκαετίας (1912-1922) των πολέμων και του εθνικού διχασμού. Τις συνέπειες της μεγάλης καταστροφής προσεγγίζουν ακόμα και σήμερα ιστορικοί, πολεοδόμοι και αρχιτέκτονες οι οποίοι ερευνούν αν η πόλη που σχεδιάστηκε μετά την καταστροφή μπορεί να αντέξει τις σημερινές αυξημένες ανάγκες.

Η αρχιτεκτονική και πολεοδομική φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης αναλύθηκαν ευρέως σε επιστημονικές ή εκλαϊκευμένες εκδόσεις, όμως για πρώτη φορά ένα λεύκωμα που κυκλοφόρησε πρόσφατα (εκδόσεις University Studio Press) φέρνει στην επιφάνεια, ογδόντα χρόνια μετά την πυρκαγιά, τις ζωντανές καταθέσεις μαρτύρων που καταγράφουν τη μεγάλη καταστροφή.

Πανικός, απόγνωση…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ 1917"

Ενα Ελληνόπουλο διαπρέπει στην χημεία και στην Aστροφυσική

Ο Στέφανος Τύρος μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στην Ολυμπιάδα Χημείας πριν από λίγες μέρες βάζει πλώρη για την Ολυμπιάδα Αστροφυσικής, η οποία, όπως δηλώνει, είναι η μεγάλη του αγάπη

Είναι μόλις 18 χρόνων, αλλά οι επιδόσεις του στη Χημεία και την Αστροφυσική είναι εντυπωσιακές. Πριν από λίγες ημέρες κατάφερε τη μεγάλη διάκριση στην 43η Παγκόσμια Ολυμπιάδα Χημείας που πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο.

Ο λόγος για τον Καλαματιανό Στέφανο Τύρο, που από ό,τι φαίνεται φέτος δεν θα κάνει διακοπές, αφού μετά την Τουρκία τον περιμένει η Ολυμπιάδα Αστροφυσικής που θα πραγματοποιηθεί στις 25 Αυγούστου στην Πολωνία.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που ο Στέφανος παίρνει μέρος σε παρόμοιες Ολυμπιάδες. Πέρυσι ως μαθητής της Β' Λυκείου είχε συμμετάσχει στην Ολυμπιάδα Χημείας στο Τόκιο και Αστροφυσικής στο Πεκίνο. να πρόγραμμα για την Αστρονομία που παρακολούθησε στο σχολείο του ήταν αρκετό για να τον "παρασύρει" στον μαγικό της κόσμο. "Αρχισα να διαβάζω σχετικά βιβλία και να παρατηρώ τον μαγικό κόσμο των αστεριών. Περισσότερο, όμως, με ενδιαφέρει η Αστροφυσική", μας λέει ο 18χρονος.

Με την άλλη του αγάπη, τη Χημεία, ασχολείται από την Α' Λυκείου έχοντας δημιουργήσει στο σπίτι του ένα μικρό εργαστήριο.

Αρωγούς και συμπαραστάτες για τις δύο του αγάπες βρήκε τους καθηγητές του στα Εκπαιδευτήρια Μπουγά. Την Ελένη Λεμπέση στη Χημεία και τον Γιώργο Κουτσουμπό στην Αστροφυσική.

Η δοκιμασία στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα στην Τουρκία ήταν δύσκολη και περιελάμβανε δύο μέρη. Το θεωρητικό, όπου οι μαθητές έπρεπε μέσα σε πέντε ώρες να λύσουν οκτώ προβλήματα, και το πειραματικό, όπου στον ίδιο χρόνο τα παιδιά θα έπρεπε να είχαν ολοκληρώσει τρία πειράματα.

Την ελληνική αποστολή αποτελούσαν τέσσερις μαθητές και εκτός από το χάλκινο μετάλλιο που κέρδισε ο Στέφανος, εύφημη μνεία πήρε ο Κυριάκος Γραμματικός από τη Ρόδο. Ο 18χρονος δεν έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις, αν και μετά την τελευταία του διάκριση μπορεί να εγγραφεί σε οποιαδήποτε σχολή, προτίμησε τις σπουδές στο εξωτερικό. Ετσι τον Σεπτέμβριο αναχωρεί για την Αγγλία, για να φοιτήσει σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια, που τον δέχτηκε, βεβαίως, χωρίς εξετάσεις.

Γιατί, όμως, αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό; "Εκεί τα πράγματα είναι πιο οργανωμένα. Εκεί αν προσπαθήσεις, είναι πιο εύκολο να διακριθείς".

ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Ο Στέφανος δεν σκέφτεται να γυρίσει στην Ελλάδα μετά τις σπουδές του. "Θα συνεχίσω με κάποιο διδακτορικό και φυσικά με την έρευνα, που εδώ είναι σχεδόν ανύπαρκτη".

Τον ρωτήσαμε τέλος αν μετά την επιτυχία του στην Ολυμπιάδα δέχτηκε κάποιο τηλεφώνημα από πολιτικό ή πολιτειακό παράγοντα: "Δεν με πήρε κανείς", μας λέει χωρίς να στενοχωριέται ιδιαίτερα.

Πέτρος Τσώνης

Πηγές.

Νεα

http://www.thermopilai.org/content/ena-ellenopoulo-diaprepei-sten-khemeia-kai-sten-astrophusike

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ενα Ελληνόπουλο διαπρέπει στην χημεία και στην Aστροφυσική"

Τι τρώμε και πώς παράγεται; Τρόφιμα Α.Ε.

Τι τρώμε και πώς παράγεται; Μια αποκαλυπτική ματιά στις πρακτικές των αμερικανικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία τροφίμων.

Το ντοκυμανταίρ «Τροφή, Α.Ε.» (Food, Inc. - 2008) από τον βραβευμένο με Emmy σκηνοθέτη Ρόμπερτ Κένερ, αποτελεί μια καταγραφή της νομικής και οικονομικής ισχύος που έχουν στην οικονομία της Αμερικής οι μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων, καθώς και μια μαρτυρία για την επιβλαβή επίδρασή τους στην υγεία όσων εργάζονται στο στάδιο παραγωγής κι όσων τρέφονται από τα προϊόντα τους.


Η ποικιλία στα σούπερ μάρκετ είναι απατηλή καθώς όλα σχεδόν τα τρόφιμα ελέγχονται, παράγονται και διακινούνται από πολύ λίγες πολυεθνικές. Πολύ περισσότερο απατηλή, αποδεικνύεται η εικόνα της φάρμας στην εξοχή όπου σε συνθήκες υγιεινής καλλιεργούνται και παράγονται τα γεωργικά, γαλακτοκομικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τι τρώμε και πώς παράγεται; Τρόφιμα Α.Ε."