Η Κερκυραία Αγαλλίς

Η χώρα των Φαιάκων πατρίδα των γυναικείων αθλημάτων με μπάλα!

Μια εξ αυτών ήταν η Αγαλλίς. Αρχαί­α Ελληνίδα γραμ­ματική (δηλ. γραμματικός)

και φιλόλογος, α­πό την Κέρκυρα. Έζησε κατά τον 2ο αι. π.Χ.

Η Αγαλλίς (ή Αναγαλλ(ς) λοι­πόν, καταγίνηκε με την συστη­ματική μελέτη της (αρχαίας) ελ­ληνικής γλώσσης και γραμμα­τείας. Σώζονται ερμηνευτικές σημειώσεις της πάνω σε ομηρι­κά ζητήματα. Έγραψε «Περί Ο­μήρου». Συγκαταλέγεται ως εκ τούτου στους σχολιαστές του Ομήρου.

Η Αγαλλίς έγραψε κι απέδειξε ότι η Ναυσικά, η γνωστή από την «Οδύσσεια» θυγατέρα του βασιλέως των Φαιάκων, Αλκινό­ου, ήταν η πρώτη γυναίκα, που εφηύρε και έπαιξε «το παιχνίδι της σφαίρας» (δηλ. το τόπι, την μπάλλα). Στο απόσπασμα δεν γίνεται λόγος για «παιγνίδι», αλ­λά για όρχηση-κυβίστηση. Κάτι που μας παραπέμπει στους «σύγχρονους» αγώνες ρυθμικής γυμναστικής, που βλέπουμε τις νεαρές κοπέλλες να χορεύουν με μπάλλες. Όπως και να έχει, εκ Ίούτου του αποσπάσματος, η χώρα των Φαιάκων, θα πρέπει να θεωρηθεί ως η πατρίδα των γυναικείων αθλημάτων με μπάλ­λα!

Κι αυτό θα πρέπει να το εκ­μεταλλευθεί η Κέρκυρα! Επίσης, στα σωζόμενα fragmenta της, η Αγαλλις μας πληροφο­ρεί πως «είναι πιθανό ο ίδιος ο θεός Ήφαιστος - ως πατέρας του Εριχθονίου - να εγκατέγροψε την αρχαιογονία της Αττικής στην ασπίδα του Αχιλλέα, για να διαμηνύσει την αυτοχθονία των κατοίκων της Αττικής γης.

Αλλά δυστυχώς κανένα από τα έργα της Αγαλλίδος δεν σώθη­κε!..

Το όνομα της Αγαλλίδος, προ­κύπτει από το άνθος αγαλλίς, που σημαίνει υάκινθος, θρυαλλίδα Και όντως, ακόμη και σήμε­ρα απαντάται στην Επτάνησο ως βαφτιστικό το όνομα Υακίν-θη!

Κι ενώ για την Αγαλλίδα δεν υ­πάρχει αμφισβήτηση, πρόβλη­μα είναι η ιστορική και φιλολο­γική ύπαρξη του πατρός της. Ί­σως η Αγολλίς να ήταν θυγατέ­ρα του επίσης Κερκυραίου γραμματικού Αγαλλέα ή Αγαλλία, γραμματικό της αλεξανδρι­νής σχολής του Αριστοφάνους του Βυζαντίου (257-180 π.Χ.). Και αυτός λέγεται πως έγραψε «Περί Ομήρου». Ίσως, όμως, ο Αγαλλέας να είναι ένα και το αυτό πρόσωπο με την Αγαλλί­δα, και πιθανόν εκ λάθους των κατοπινών σχολιαστών να δημιουργήθηκε ένα πρόσωπο, που δεν υπήρξε ποτέ.

(*) Ο Γ. Λεκάκης θα δώσει μια διάλεξη στις 27 Αυγούστου 2011 στο Βαθύ της Ιθάκης, με θέμα «Σχολιαστές του Ομή-ρου-Μια άλλη ηηγή για τα ο­μηρικά».

ΠΗΓΗ: Λεκάκης Γ. «Αρχαίοι Ε­πτανήσιοι λόγιοι» (υπό έκδο-σιν).

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

βλ. σχ. Λεξ. Σούδας.

βλ. σχ. Αθήν. («Δειπν.», Ι,14,Β)

και 1.25 εκδ. Kaibel. Και Λεξ.

Σούδας.

σχ. Ευσταθ. για «Ιλ.» Σ,483. βλ. σχ. ομ. Ύμνο εις Δήμητρα, Ησύχ.

σχ. Ευσταθ. για «Ιλ.>. Ρ,491.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Κερκυραία Αγαλλίς"

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Ο πολιτισμός των Γερμανών ένιωθε αγαλίαση όταν εκτελούσε ιερείς

.

.

.

1943.—Γερμανική δύναμη 400 ανδρών καταστρέφει ολοσχερώς το χωριό Κομμένο της Άρτας και εξοντώνει 317 κατοίκους (145 άνδρες και 172 γυναίκες).

Τα χαράματα, ωστόσο, της 16ης Αυγούστου εκατό άντρες, κατά τον Άγγλο ιστορικό Mark Mazower, 400 κατά τον Κομμενιώτη γυμνασιάρχη Στέφανο Παππά, του 12ου λόχου του 98ου Γερμανικού Συντάγματος, το οποίο έδρευε στην περιοχή της Φιλιππιάδας, μια μικρή κωμόπολη 10 περίπου χιλιόμετρα Βόρεια της Άρτας, σταθμεύουν έξω από το Κομμένο. Αποστολή του 12ου λόχου ήταν η εξόντωση των ανταρτών που δρούσαν στην περιοχή και η εξαφάνιση του χωριού που τους υποστήριζε και τους προμήθευε με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα για την αντίστασή τους εναντίον των Γερμανών. Διοικητής του 98ου Συντάγματος ήταν ο συνταγματάρχης Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, που παινευόταν πως μετέτρεψε το 98ο σε σύνταγμα για τον Χίτλερ. Αυτός την προηγούμενη μέρα συγκέντρωσε τους γερμανούς στρατιώτες για να τους ανακοινώσει πως Γερμανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο Κομμένο και όφειλαν, γι’ αυτό, να δράσουν αμέσως για σκληρά μέτρα εναντίον των ανταρτών και ξεκλήρισμα του χωριού που είχαν το λημέρι τους.

Διοικητής του 12ου λόχου ήταν ο υπολοχαγός Ρέζερ, πρώην στέλεχος της νεολαίας του Χίτλερ. Οι στρατιώτες ήταν στο σύνολό τους κληρωτοί.

Με την ανατολή του ήλιου, αφού πρώτα πήραν το πρωινό τους και κύκλωσαν το χωριό, οι μονάδες εφόδου έλαβαν με δύο φωτοβολίδες το σύνθημα και άρχισαν να βάλλουν με όπλα, με πολυβόλα, χειροβομβίδες και όλμους. Δεν άφηναν τίποτε όρθιο. Έκαιγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σκότωναν με μιαν απερίγραπτη αγριότητα άντρες, γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Ακόμη και μωρά. Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές μέσα στα σπίτια τους, πριν ακόμη ξυπνήσουν και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. Άλλοι έτρεχαν στους δρόμους να σωθούν και έπεφταν από τις σφαίρες που θέριζαν το χωριό. Ανθρώπινα σώματα κόπηκαν στα δυο ή διαλύθηκαν και δε βρέθηκαν ποτέ. Φαίνεται πως η διαταγή ήταν σαφής: να μη μείνει τίποτε ζωντανό σ’ ένα χωριό που αποτελούσε φωλιά των ανταρτών.

Έξι ώρες κράτησε η σφαγή. Δρόμοι, αυλές, καμένα σπίτια, κήποι, χαντάκια, η πλατεία, ολόκληρο το χωριό γέμισε πτώματα, που μερικά έμεναν άθαφτα για αρκετές μέρες, αφού δεν απέμεινε κανείς ζωντανός απ’ τους συγγενείς για να τους θάψει. Πρόχειρα και στον τόπο ακριβώς της σφαγής άνοιξαν λάκκους κι έριξαν τους νεκρούς μέσα, για να μην τους φάνε τα σκυλιά και τα όρνια και να μην πέσουν αρρώστιες αγιάτρευτες στο χωριό. Όσοι σώθηκαν έπρεπε ν’ αντέξουν και ν’ αφήσουν γι’ αργότερα τα δάκρυα και τον πόνο.

Στο σπίτι του Θόδωρου Μάλλιου γινόταν ο γάμος τη κόρης του Αλεξάνδρας με το Θεοχάρη Καρίνο από τον Παχυκάλαμο, χωριό κοντά στο Κομμένο. Χάθηκαν όλοι. Τους έκαψαν και τους σκότωσαν. Τριάντα με τριάντα πέντε άτομα. Από τα 12 μέλη της οικογένειας του οικοδεσπότη Θόδωρου Μάλλιου σώθηκαν εκείνο το πρωινό μόνο δύο, ο Αλέξανδρος και η Μαρία, που είχαν φύγει μόλις πριν λίγα λεπτά για να φροντίσουν στο χωράφι τα ζώα. Οι ναζί δε σεβάστηκαν και δε λογάριασαν τίποτε και κανέναν. Σκότωσαν και τη νύφη την Αλεξάνδρα και το γαμπρό το Θεοχάρη.

Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι πως οι γερμανικές υπηρεσίες, στα επίσημα έγγραφά τους, έκαναν λόγο για ληστές και αντάρτες στο Κομμένο και προετοίμασαν τους στρατιώτες για μια μεγάλη αναμέτρηση με τις δυνάμεις των αντιστασιακών οργανώσεων. Και το τραγικό πως εδώ μέσα δε βρήκαν την παραμικρή αντίσταση, δεν ακούστηκε ούτε ένας πυροβολισμός εναντίον τους, παρά μόνο ακούγονταν τα βογκητά, οι λυγμοί και οι θρήνοι των έντρομων άμαχων κατοίκων του χωριού από τους δικούς τους μονάχα πυροβολισμούς και το δικό τους θανατικό.

Μέσα σ’ ένα πρωί το Κομμένο μέτρησε 317 θύματα μιας θηριωδίας και μιας βαρβαρότητας που δεν την αντέχει ακόμη και να την ακούει κανείς. Εξοντώθηκαν 20 οικογένειες, εκτελέστηκαν 97 νήπια και παιδιά ηλικίας έως 15 ετών, θανατώθηκαν 119 γυναίκες.

.

.

.

Βασική πηγή: www.e-istoria.com

.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ"

Έλληνες τεχνικοί "τύφλωσαν" F-16 στα 35 μίλια!Τι αποκαλύπτει απόρρητο έγγραφο

Η αποκάλυψη για ερευνητικό πρόγραμμα πέντε επιστημόνων σχετικά με τη σχεδίαση ενός πρωτοποριακού συμπλέγματος ραντάρ-υπερόπλου,που ανεξήγητα μένει στα συρτάρια,δυστυχώς δεν είναι η μόνη περίπτωση. Όπως αποκαλύπτει το Onalert,δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που από ελληνικά μυαλά και χέρια έχουν προκύψει σημαντικές ιδέες και ανακαλύψεις οι οποίες πάντα δεν προχωρούν στην υλοποίηση με φθηνές δικαιολογίες.

Η φθηνότερη όλων είναι η προσπάθεια να παρουσιαστούν -από ένα σημείο και μετά κι αφού όλα τα επιχειρήματα έχουν “καταρριφθεί”- ως γραφικοί οι εμπλεκόμενοι μ΄ αυτές τις ανακαλύψεις και τα προγράμματα!

Τουλάχιστον άλλη μία περίπτωση ,η οποία αποδεικνύεται από απόρρητο έγγραφο του ΓΕΑ ,έχει στη διάθεσή του το Onalert.






Σ΄ αυτό το απόρρητο έγγραφο με ημερομηνία 27 Ιανουαρίου 2003, αποκαλύπτεται ότι Έλληνες τεχνικοί της ΠΑ και της ΕΑΒ,είχαν όχι απλά σχεδιάσει,αλλά και κατασκευάσει πρωτότυπα ηλεκτρονικού συστήματος που “τύφλωνε” κάθε εχθρικό μαχητικό αεροσκάφος σε απόσταση 35 ναυτικών μιλίων!

Η ομάδα των Ελλήνων τεχνικών δούλευε το πρόγραμμα επί τέσσερα χρόνια και στο τέλος του 2002 κι ενώ κανείς δεν τους πίστευε και δεν τους βοήθησε,ήρθε η μεγάλη στιγμή της δοκιμής.

Στο Κρητικό πέλαγος, δύο “αρχαία” Α-7 , “φόρεσαν” το σύστημα που είχαν σχεδιάσει οι Έλληνες τεχνικοί. Απέναντί τους βρίσκονταν δύο F-16 Block 50. Η αναμέτρηση ήταν άνιση. Όμως όταν άρχισε η δοκιμή, οι χειριστές των F-16, διαπίστωσαν ότι πράγματι δεν μπορούσαν να δουν τίποτα στα ραντάρ τους!

Όταν οι δοκιμές τελείωσαν το ποσοστό επιτυχίας των F-16 ήταν το απογοητευτικό 17%!!!


Στο απόρρητο έγγραφο που δημοσιεύουμε το πρόγραμμα αυτό χαρακτηρίζεται ως “το σημαντικότερο μέχρι σήμερα ερευνητικό πρόγραμμα της ΠΑ” και τονίζεται ότι “θα πρέπει να τύχουν περαιτέρω αξιοποίησης συναφή προγράμματα”.

Όπως σωστά θα μαντέψατε,το πρόγραμμα παρέμεινε καλά κλεισμένο σε συρτάρια. Η επίσημη δικαιολογία που “ψελλίζουν” κάποιοι είναι ότι το σύστημα προκαλούσε παρεμβολές σε άλλα συτήματα του αεροσκάφους που το “φόραγε”. Και αυτό δηλαδή δεν θα μπορούσε να διορθωθεί ή τέλος πάντων να διερευνηθούν τρόποι ώστε να προχωρήσει το πρόγραμμα;

Απλά δεν υπάρχει θέληση και θάρρος. Τέτοιες υποθέσεις …χαλάνε τη σούπα πολλών. Οι Έλληνες δεν πρέπει να δημιουργούν,αλλά μόνο να αγοράζουν. Γιατί όπως αποδεικνύεται αν τους αφήσουν να δημιουργούν …θα κόψουν τα ψώνια.
Πηγές.
http://www।onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=7591

http://infognomonpolitics।blogspot.com/2011/08/f-16-35.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνες τεχνικοί "τύφλωσαν" F-16 στα 35 μίλια!Τι αποκαλύπτει απόρρητο έγγραφο"

Γεράκια και σημαίες

Νίκος Λυγερός

Όταν οι σημαίες πέφτουν
λόγω ανέμου
τότε έρχονται τα γεράκια
όχι για να τις σηκώσουν
αλλά για να γίνουν σημαίες
που κυματίζουν
διότι όταν δεν υπάρχει
ούτε κράτος ούτε θεσμός
ν' αντέξει την πίεση
τα γεράκια της Μάλτας
δεν εγκαταλείπουν
τίποτα για τίποτα.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7584-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γεράκια και σημαίες"

Μaster Class Τοποστρατηγικής από τον Νίκο Λυγερό

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έλαβε χώρα το πρώτο Μaster Class Τοποστρατηγικής του Νίκου Λυγερού στο Καστελλόριζο τη 14^η Αυγούστου 2011 με τίτλο:

Το απέραντο γαλάζιο του Καστελλόριζου

Περί τα σαράντα άτομα, κάτοικοι του Καστελλόριζου, άλλων πόλεων της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου, που μετέβησαν στο νησί για τον σκοπό αυτό, παρακολούθησαν το εξάωρο Μaster Class, κατά το οποίο αναλύθηκαν τα εξής θέματα:

1. Τοπολογία

2. Θεωρία γραφημάτων

3. Φασματική ανάλυση

4. Θεωρία παιγνίων

5. Στοιχεία τοποστρατηγικής

6 Διαγράμματα Voronoi και Α.Ο.Ζ.

Ιδιαίτερη έμφαση προσδόθηκε στην τοποστρατηγική σημασία του συμπλέγματος των 14 νήσων του Καστελλόριζου και ειδικότερα της νήσου Στρογγύλης.

Για τη διεξαγωγή του εν λόγω Master Class ο Δήμος Καστελλόριζου παραχώρησε αίθουσα στη Σαντράπεια Αστική Σχολή.

http://www.lygeros.org/Talks/kastellorizo_20110814.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μaster Class Τοποστρατηγικής από τον Νίκο Λυγερό"

Το κάστρο της Κερύνειας

Νίκος Λυγερός

Όταν είδες το κάστρο της Κερύνειας
πες μου αν αντιλήφτηκες
τη δική μας πραγματικότητα
ή απλώς κοίταζες την κατοχή.
Διότι τώρα που βλέπεις περισσότερα
μπορείς να αγγίξεις τα θραύσματα
μιας άλλης εποχής άγνωστης,
όπου ήδη παλεύαμε
ενάντια στη βαρβαρότητα
για να μην πέσει όχι η ασπίδα
αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7582-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το κάστρο της Κερύνειας"

14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974,ΩΡΑ 03:30 Ο ''ΑΤΤΙΛΑΣ 2'' ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Στις 3.30 τα χαράματα της 14ης του Αυγούστου 1974 τελειώνουν με πλήρη αποτυχία στη Γενεύη οι τριμερείς διαπραγματεύσεις (Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας) για την κατάσταση στην Κύπρο και το κυπριακό πρόβλημα. Μία ώρα αργότερα, τα τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν Λευκωσία, Αμμόχωστο και άλλα σημεία της Κύπρου. Ο «Αττίλας 2» είχε ξεκινήσει. Από το μεσημέρι της 14ης του Αυγούστου, τουρκικά άρματα και ισχυρές δυνάμεις πεζικού αρχίζουν να κινούνται από Λευκωσία προς Αμμόχωστο, στα ανατολικά, και προς Λεύκα-Λιμνίτη, στα δυτικά. Ο “εθνάρχης” Κωνσταντίνος Καραμανλής δηλώνει το 1974 “Η Κύπρος είναι μακρυά”, δηλαδή μερικά λεπτά για τα F-4 Phantom II και τα A-7 Corsair… ενώ κατά την ανακωχή, και την ανοχή των “εθναρχών” έγινε η δεύτερη επίθεση στο νησί και οι Τούρκοι πλέον κατακτούν το 37% της Κύπρου ενώ μέχρι τότε κατείχαν ένα πολύ μικρό μέρος του εδάφους 4%!.

1974: Ο «Αττίλας 2» χτυπάει στην Κύπρο

Η Λευκωσία στις φλόγες από τις βόμβες των τουρκικών αεροσκαφών στις 14 του Αυγούστου 1974
Στις 3.30 τα χαράματα της 14ης του Αυγούστου 1974 τελειώνουν με πλήρη αποτυχία στη Γενεύη οι τριμερείς διαπραγματεύσεις (Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας) για την κατάσταση στην Κύπρο και το κυπριακό πρόβλημα. Μία ώρα αργότερα, τα τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν Λευκωσία, Αμμόχωστο και άλλα σημεία της Κύπρου. Ο «Αττίλας 2» είχε ξεκινήσει. Από το μεσημέρι της 14ης του Αυγούστου, τουρκικά άρματα και ισχυρές δυνάμεις πεζικού αρχίζουν να κινούνται από Λευκωσία προς Αμμόχωστο, στα ανατολικά, και προς Λεύκα-Λιμνίτη, στα δυτικά. Το Πολεμικό Συμβούλιο, που συνεδριάζει στις 6 τα χαράματα υπό την προεδρία του Καραμανλή στην Αθήνα, διαπιστώνει την τραγική αδυναμία της Ελλάδας να συνδράμει στρατιωτικά την Κύπρο και έτσι οι ελληνικές αντιδράσεις περιορίζονται στο διπλωματικό τομέα. Μέχρι το βράδυ, η ελληνοκυπριακή αντίσταση έχει ουσιαστικά καταρρεύσει και τα οχυρά εγκαταλείπονται. Στις 15 του Αυγούστου, τα στρατεύματα του «Αττίλα» μπαίνουν στην Αμμόχωστο, στις 16 του Αυγούστου ο «Αττίλας 2» ολοκληρώνεται με την κατάληψη της Μόρφου, ενώ η κυβέρνηση Κληρίδη μεταφέρεται πρόσκαιρα στη Λεμεσό, φοβούμενη ότι επίκειται κατάληψη της Λευκωσίας. Οι Τούρκοι, έχοντας πετύχει τους στρατιωτικούς τους σκοπούς, δέχονται κατάπαυση του πυρός στις 6 το απόγευμα της 16ης του Αυγούστου 1974. Ηδη κατείχαν το 36,4% του κυπριακού εδάφους. Περίπου 2.000 Ελληνες και Ελληνοκύπριοι είχαν σκοτωθεί, πάνω από 1.600 ήταν οι αγνοούμενοι και 200.000 ήταν οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες. Η κυβέρνηση Καραμανλή στην Αθήνα αμέσως μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, όπου οι Αμερικανοί έδειξαν να ρίχνουν το βάρος τους υπέρ της Τουρκίας, διαπιστώνει ότι βρίσκεται μεταξύ «σφύρας και άκμονος». Από τη μια βλέπει ότι οι «σύμμαχοί» της όχι μόνο δε συμμερίζονται τις θέσεις της, αλλά, αντίθετα, ενισχύουν με τη στάση τους τους εισβολείς. Από την άλλη, οι λαϊκές αντιδράσεις μεγαλώνουν στην Ελλάδα, όπου πλέον όλοι γνωρίζουν ότι πίσω από το πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή είναι το ΝΑΤΟ και η μόνιμη επιδίωξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας για τη «ΝΑΤΟποίηση» του νησιού. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ο Κ. Καραμανλής, το πρωί της 14ης του Αυγούστου, ανακοινώνει την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Ηταν ένας ελιγμός υπό το βάρος της λαϊκής πίεσης, με τον οποίο ωστόσο επιβεβαιωνόταν περίτρανα ο ρόλος της «Συμμαχίας» τόσο στα όσα προηγήθηκαν, όσο και στο συνεχιζόμενο έγκλημα κατά της Κύπρου.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΕΛΑΥΝΟΥΝ…
“Μετά τις 11 το πρωί, με την ασφυκτική πίεση των τουρκικών αρμάτων μάχης, τις βολές των όλμων και το σφυροκόπημα των αεροπλάνων, σπάζει η γραμμή του μετώπου στη Μια Μηλιά και οι εναπομείνασες δυνάμεις της Εθνοφρουράς και της ΕΛΔΥΚ υποχωρούν ανατολικά προς την Κυθρέα. Οι Τούρκοι προελαύνουν προς την Άσσια και εκεί σταματούν, ενώ άρματα μάχης από το κέντρο του μετώπου προχωρούν ανεμπόδιστα προς το Τζιά(δ)ος και το Βαρώσι για να συνενώσουν το θύλακα της Λευκωσίας με την τουρκική συνοικία της Αμμοχώστου. Οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς που υποχωρούν και προσπαθούν να σωθούν ή να ανασυνταχτούν προς Παλαίκυθρο, Νέο Χωριό και Κυθρέα διασταυρώνονται με τουρκικά άρματα μάχης, που εξορμούν προς δύο κατευθύνσεις, το Νέο Χωριό (κύριος δρόμος Λευκωσίας – Αμμοχώστου) και προς το χωριό Τύμπου (που υπήρχε δίαυλος προσγείωσης). Ο πληθυσμός στηριζόταν στις συγκεχυμένες ανακοινώσεις του Κρατικού Ραδιοφώνου ‘Αι ημέτεραι δυνάμεις, αμυνόμεναι του πατρίου εδάφους, αναδιπλούνται ομαλώς…’, ενώ το Αγγλικό ΒΒC μετέδιδε ότι οι Τούρκοι είχαν ήδη φτάσει στην Αμμόχωστο”.

ΞΕΚΛΗΡΙΣΜΑ, ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ, ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ
“Η Κυθρέα εκκενώθηκε σε κλίμα πανικού και σύγχυσης, με τα αεροπλάνα να βομβαρδίζουν ανηλεώς τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Χρόνος δεν υπήρχε. Οι Κυθρεώτες, είτε πήραν με τα αυτοκίνητα και τα λίγα λεωφορεία τον κάμπο της Μεσαορίας για να διασταυρωθούν με τα τανκς που προέλαυναν, είτε πήραν το δρόμο του βουνού, για να φτάσουν, μέσω Πενταδακτύλου και Αμμοχώστου, στις αγγλικές βάσεις. Και στις δύο περιπτώσεις το εγχείρημα ήταν πολύ δύσκολο.
Αυτό είχε ως συνέπεια τη σύλληψη και την αιχμαλωσία αρκετών, που οδηγήθηκαν στο Γκαράζ Παυλίδη, στην κατεχόμενη Λευκωσία.
Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών και στρατιωτών, που δεν είχε μέσο διαφυγής ή δεν ήθελε να εγκαταλείψει την πατρώα γη ή ακόμα θεωρούσε ότι μετά το πέρας των βομβαρδισμών και των εχθροπραξιών τα πράγματα θα ομαλοποιούνταν, αποκλείστηκε και εγκλωβίστηκε. Δεν είναι τυχαίο που τόσοι πολλοί οδηγήθηκαν στην εκτέλεση, τη σφαγή και στο θάνατο ή οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Βώνη.
Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την προέλαση των τουρκικών δυνάμεων ανατολικά και την κατάληψη της Αμμοχώστου χωρίς αντίσταση, οι Τούρκοι εφαρμόζουν σταδιακό σχέδιο ξεκληρίσματος των ελληνικών χωριών της περιοχής:
Στις 15 Αυγούστου εισέρχονται στο Νέο Χωριό με πυροβολισμούς στον αέρα και συγκεντρώνουν τους 250 περίπου κατοίκους που είχαν απομείνει στην εκκλησία του χωριού. Η οικογένεια Ζερβού, με δύο παράλυτα παιδιά που δεν μπορούν να μετακινηθούν γρήγορα, εκτελούνται βάναυσα στο σπίτι τους. Ακολουθεί σχεδόν κάθε βράδυ λεηλασία από Τουρκοκυπρίους σε εγκαταλελειμμένα σπίτια. Μια γυναίκα δολοφονείται, όταν παρακινεί τους Τούρκους να μην αρπάξουν όλη την περιουσία των γειτόνων της”.

ΤΟ “ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ” ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ
“Όταν οι τουρκικές δυνάμεις ξεκαθαρίζουν το χωριό, μεταφέρουν στα τουρκικά κρατητήρια στη Λευκωσία και στη Βώνη τους εναπομείναντες κατοίκους και λίγους μήνες μετά έποικοι και τουρκοκύπριοι μεταφέρονται για να κατοικήσουν στο χωριό.
‘Στις 15 Αυγούστου ταυτόχρονα με το Νέο Χωρίο Κυθρέας οι Τούρκοι που έχουν κυκλώσει πια για καλά την περιοχή Κυθρέας αποφασίζουν να κινηθούν πλέον προς το χωριό και να το ξεκαθαρίσουν και αυτό. Μέσα στην Κυθρέα έχουν απομείνει αρκετές εκατοντάδες κάτοικοι, από παιδιά μέχρι γέροντες, ενώ δεκάδες άλλοι στρατιώτες που έχουν υποχωρήσει από τη Μια Μηλιά, έχουν καταφύγει στο χωριό και εξασφάλισαν πολιτικά ρούχα, με την ελπίδα ότι οι Τούρκοι θα τους θεωρήσουν πολίτες και δεν θα τους βλάψουν… Στο δρόμο συναντούν δεκάδες στρατιώτες όπως και όπλα πεταγμένα στην άκρη του δρόμου ή κάτω από τα δένδρα… Στο χωριό επικρατεί αναστάτωση. Οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Το ραδιόφωνο, η μόνη πηγή πληροφοριών που ελέγχεται από τους στρατιωτικούς, συγχύζει περισσότερο τα πράγματα’ (Παναγιώτης Παπαδημήτρης, ‘Εισβολή’, τόμος Γ’, Ιούλιος 1979, Λευκωσία)”.

ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
“Για την εγκατάλειψη της Κυθρέας επιπρόσθετα αντιγράφω από το αφηγηματικό χρονικό του Πέτρου Στυλιανού, με το χαρακτηριστικό τίτλο ‘Οι τρεις φτωχοί άγιοι της Κυθραίας’, κείμενο που αναφέρεται στην εν ψυχρώ εκτέλεση, δολοφονία και αφανισμό μιας ολόκληρης οικογένειας. Τα ονόματα που αναφέρονται είναι υπαρκτά, όπως και τα γεγονότα που περιγράφονται.
‘Σε λίγα μέτρα πιο μπροστά της στάθμευε το τελευταίο αυτοκίνητο του Νικολή του Πούπα. Φόρτωσε κιόλας ο κυρ Νικολής τριάντα τόσους χωριανούς, χωρίς όμως να πετύχη πουθενά την κόρη του. Ξάφνου μέσα απ’ τις ελιές του Τρίμυθθου… πρόβαλαν… οι τρομαγμένες μορφές πεντ’-έξη χωριανών του, ανάμεσα στους οποίους αναπάντεχα βρισκότανε η κόρη, ο γαμπρός του και οι γιοι τους. Δίπλα, μέσα στις γειτονικές ελιές, βρέθηκε κι η Χρυσταλλού με την κόρη της κι έτρεξε κι αυτή να μπη στ’ αυτοκίνητο που ετοιμαζότανε για τη φυγή προς τ’ άγνωστο. Ξάφνου, πίσω από τις ελιές ξεπρόβαλαν οι μορφές τριών ελληνοκυπρίων στρατιωτών που φώναξαν:
- Σταθήτε, αδέλφια. Δώστε μας μια αλλαξιά ρούχα να σωθούμε και μεις’.
Έτσι ήταν που η οικογένεια αφήνει το δρόμο της σωτηρίας, αποφασίζοντας να βοηθήσει τους αποκλεισμένους στρατιώτες. Την επομένη Τούρκοι άτακτοι, που θα βρουν στο σπίτι τα ρούχα των στρατιωτών, θα εκτελέσουν εν ψυχρώ την οικογένεια Ανδρέα Ορφανίδη, θείου του πατέρα μου. Τον Ανδρέα Ορφανίδη, την Χρυσταλλού Ορφανίδη και την κόρη τους Μηλίτσα.
‘Ύστερα από καμιά δεκαριά μέρες μια ομάδα εγκλωβισμένων ελληνοκύπριων γυναικών στη Βώνη, συνοδευόμενη από Τούρκους στρατιώτες έφτανε κι έξω απ’ το σπίτι του Ραμέ, στο ρόλο που τους επέβαλαν οι Τούρκοι να συγκεντρώνουν τρόφιμα απ’ όλα τα σπίτια του χωριού για τους εγκλωβισμένους στη Βώνη. Απώνα παράθυρο αντίκρισαν άψυχα τα τρία κορμιά μισοφαγωμένα απ’ τον ασβέστη, με τον οποίο οι κατακτητές τα ράντισαν για να λυώσουνε μια ώρα αρχίτερα.
Η Αντρονίκη του Νικόλα, η κόρη του Σωτήρη του βοσκού από τη Χρυσίδα της Κυθραίας, στάθηκε σαν αποσβολωμένη σαν αντίκρυσε την ανατριχιαστική, τη μακάβρια τούτη σκηνή κι ασυναίσθητα έκαμε τρεις φορές το σημείο του σταυρού…’”.

ΑΜΑΧΟΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ
“‘Τόσον εις την πρώτην φάσιν της τουρκικής επιθέσεως, όσον και κατ’ εκείνην του Αυγούστου, τα περισσότερα θύματα μεταξύ των Ελληνοκυπρίων ήσαν άμαχοι. Άμαχοι, όμως, φονευθέντες όχι εκ λάθους, πράγμα αναπόφευκτον εις τους πόλεμους αλλ’ εκ προθέσεως και εν ψυχρώ… Υπήρξαν και περιπτώσεις κατά τας οποίας εφονεύοντο γυναίκες και άνδρες οι οποίοι ευρίσκοντο εις το έσχατον γήρας και ηρνούντο να αποχωρισθούν από τας αγροτικάς οικίας των, τα περιβόλια και τα ζώα των!…
Απερίγραπτοι υπήρξαν αι ωμότητες των Τούρκων στρατιωτών εις τα χωρία τα οποία κατελαμβάνοντο. Εφόνευον, εβασάνιζον και εβίαζον, ακριβώς όπως είχε συμβή και κατά την πρώτην φάσιν των επιχειρήσεών των. Εφόνευον ολοκλήρους οικογενείας, μη εξαιρουμένων των βρεφών και των γερόντων’ (Σπύρος Παπαγεωργίου, ‘Ο Αττίλας πλήττει την Κύπρο’, Αθήνα 1976).
Οι εκτελέσεις και δολοφονίες των αμάχων Ελληνοκυπρίων τεκμηριώνονται από εκτενή σχετική βιβλιογραφία, καθώς και εκατοντάδες μαρτυρίες, καταθέσεις και αναφορές. Σε πολλές μαρτυρίες, μάλιστα, τεκμηριώνεται η άποψη της εν ψυχρώ εκ και προθέσεως δολοφονίας αμάχων Κυθρεωτών. Άνδρας σκοτώνεται επειδή δεν έδωσε χρήματα στους Τούρκους και σκοτώνουν και τη γυναίκα του, αφού θα έμενε μόνη της χωρίς αυτόν”.

Πηγή.

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974,ΩΡΑ 03:30 Ο ''ΑΤΤΙΛΑΣ 2'' ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ"

«Η Αμμόχωστος δεν ήταν στα σχέδια» >Ένας στρατιωτικός προσθέτει νέες ψηφίδες στο σχέδιο της β΄ φάσης της εισβολής

Οι πανηγυρισμοί για την εισβολή του 1974 στα κατεχόμενα ολοκληρώνονται σήμερα, επέτειο της δεύτερης φάσης. Στο μεσοδιάστημα από 20 Ιουλίου μέχρι 14 Αυγούστου τα τ/κ φύλλα και οι τ/κ αρθρογράφοι, επαναλαμβάνοντας τον εαυτό τους, αναφέρονται στους λόγους που υποχρέωσαν τις δυνάμεις κατοχής να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας που από τότε κατέχουν παράνομα και κατά παράβαση των προνοιών του διεθνούς δικαίου. Από όλους καταβάλλεται μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Με τη δεύτερη φάση της εισβολής αποδείχθηκε ότι στόχος της εισβολής δεν ήταν η αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στο νησί μετά το προδοτικό πραξικόπημα, αλλά η υλοποίηση σχεδίων που είχαν εκπονηθεί δεκαετίες πριν και αποσκοπούσαν στην κατάληψη του βόρειου τμήματος της νήσου. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών της περιόδου, Τουράν Γκιουνές, στον δημοσιογράφο Γκιουνερί Τζιβάογλου: «Ας προχωρήσουμε και ας καταλάβουμε το μισό νησί.

Ούτε μετά από 20 χρόνια δεν θα μπορούν να μας διώξουν από τα εδάφη που θα καταλάβουμε. Μετά, ο Θεός είναι μεγάλος. Εξάλλου, κανείς δεν θα μπορεί να συμβάλει στη συμβίωση των επερχόμενων γενεών των Ελλήνων και Τούρκων από τη στιγμή που δεν αλληλογνωρίζονται και είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους». (Αφρικα 23/5/11). Πολλά έχουν λεχθεί και γραφεί μεταξύ των Τούρκων και Τ/κ μελετητών για την έκταση που κατέλαβαν οι Τούρκοι ως αποτέλεσμα να χαραχθεί η «Γραμμή Αττίλα». Σύντομα θα κυκλοφορήσει το βιβλίο των εν αποστρατεία συνταγματάρχη Χαλίλ Σαντραζάμ και συνταξιούχου αστυνόμου Χασάν Γιουτζελέν με τίτλο «Από τους μύθους στη πραγματικότητα στην Κύπρο».

Πρόκειται για ένα δίτομο βιβλίο των 2000 περίπου σελίδων με πολλές πληροφορίες για την εισβολή, ιδωμένες με το μάτι ενός στρατιωτικού, με πάρα πολλά έγγραφα στην ελληνική και τουρκική, σχεδιαγράμματα, ανακοινώσεις, πληροφορίες, ομολογίες, αριθμητικά στοιχεία. Υπάρχουν στοιχεία για την ΕΟΚΑ, τη ΤΜΤ, τα συνθήματα για ένωση, για διχοτόμηση, τον οπλισμό κάθε περιοχής, τα ονόματα και ψευδώνυμα των ανδρών της ΤΜΤ.

Όπως αναφέρει ο Τζενκ Μουτλούγιακαλι στο ένθετο της εφημερίδας Γενή Ντουζέν «Αdres», κακώς οι Τούρκοι ενοχλούνται όταν οι Ε/κ χρησιμοποιούν τον όρο « Γραμμή Αττίλα». Ο Τζεμ είναι ένα από τα άτομα που διάβασε το βιβλίο προτού εκδοθεί και αναφέρει ότι σε επίσημους χάρτες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων χρησιμοποιούνταν ο ίδιος όρος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο υπό έκδοση βιβλίο, κατά την εισβολή δεν εφαρμόστηκαν, ή δεν κατέστη δυνατόν να εφαρμοστούν, τα σχέδια που είχαν εκπονηθεί για την εισβολή. Σε ένα από τα σχεδιαγράμματα που αφορά την πρώτη φάση της εισβολής βλέπουμε ότι η Γραμμή Αττίλα θα είχε αφετηρία τη Λεύκα και θα κατέληγε στην Κοφίνου, με την κατάληψη και της Λάρνακας. Τελικά, αντ’ αυτής κατελήφθησαν η Κερύνεια, Χαμίτ Μάντρες, Μια Μηλιά, Κιόνελι και Λάπηθος. Αλλά και στα σχέδια για την β΄φάση δεν προβλέποταν η κατάληψη ΑμμοχώστουΒαρωσίου και Μόρφου. Τελικά καταλήφθηκαν η Καρπασία, Αμμόχωστος και Βαρώσι.

Προ ετών ο ε.α. στρατηγός και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Κενάν Εβρέν είχε δηλώσει ότι το Βαρώσι δεν ήταν στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Ο Εβρέν είχε δηλώσει τα εξής στο CΝΝ ΤURΚ(20/11/02):

«Τo 1974 , όταν οι τουρκικές δυνάμεις είχαν αποβιβαστεί στην Κύπρο, τα όρια της έκτασης την οποία θα καταλαμβάναμε και θα αποτελούσαν τα σύνορα με τους Ε/κ, δεν ήταν τα σημερινά. Το όριο που είχε καθοριστεί ήταν για πολύ πιο πίσω. Ενδεχομένως πήραμε περισσότερα εδάφη με σκοπό να αξιοποιήσουμε αυτό το πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθούσαν. Όταν όμως οι δυνάμεις μας δεν αντιμετώπισαν καμιά αντίσταση, προχώρησαν. Οι επικεφαλής ρώτησαν “τι να κάνουμε;” Και η απάντηση που πήραν ήταν “Προχωρήστε”. Η Αμμόχωστος δεν συμπεριλαμβάνονταν στα σχέδιά μας».

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο προβαίνουν σε δηλώσεις και περιγράφουν τα όσα έζησαν κατά την εισβολή οι πρωταγωνιστές της. Ειδική αναφορά γίνεται στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε μεταξύ πρώτης και δεύτερης εισβολής, με τους Τούρκους να ισχυρίζονται ότι οι Ε/κ είχαν περικυκλώσει τις τουρκικές δυνάμεις , προκαλούσαν ζημιές σε τ/κ χωριά, διενεργούσαν επιθέσεις κατά ανυπεράσπιστων τ/κ οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να ζουν υπό απάνθρωπες συνθήκες και τους παρενοχλούσε το δίδυμο Ελλαδιτών -Ε/κ. Υπογραμμίζουν τη δήλωση Ετζεβίτ: «Μετά από όλη αυτή την κατάσταση, είναι αδύνατη η διαβίωση των Τ/κ υπό ε/κ διοίκηση. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και ανεφάρμοστο. Πρέπει να δούμε τις πραγματικότητες και να ενεργήσουμε κατάλληλα. Μετά τα όσα συνέβησαν θα πρέπει Ε/κ και Τ/κ να έχουν χωριστές διοικήσεις».

Το σήμα για τη δεύτερη εισβολή διαβιβάστηκε από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές από τη Γενεύη στον Ετζεβίτ με το συνθηματικό: «Η Αϊσέ ας πάει διακοπές». Μετά το πράσινο αυτό φως, στις 06:30 της 14ης Αυγούστου άρχισε η δεύτερη επιχείρηση, με τον τουρκικό στρατό να διενεργεί επιχειρήσεις ανατολικά στην Αμμόχωστο και δυτικά στη Λεύκα.

Τα τουρκικά φύλλα δεν παραλείπουν να αναφερθούν στα σχέδια λύσης που πρότειναν οι Τούρκοι και την απόρριψή τους από τους Ε/κύπριους, ενώ αναφέρονται λεπτομερώς στους φόνους(!) που διέπραξαν οι Ε/κύπριοι σε βάρος Τ/κυπρίων.

Η κατάληψη του Λιμνίτη

ΕΚΤΟΣαπό τους Τούρκους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς που περιγράφουν την επιχείρηση σε άρθρα και συνεντεύξεις, το ένθετο της Χαλκίν Σεσί «Μουτζαντελέ» (30/8/10) αναφέρεται στην συνέντευξη του Σερδάρη (περιφερειακός στρατιωτικός διοικητής υπό τις διαταγές του σαντζακτάρη και μπαϋρακτάρη) Αύντίν Σαμί. Και αυτός αναφέρεται σε «βαρβαρότητες των Ε/κ κατά των Τ/κ, τον βιασμό Τ/κ γυναικών και στις απώλειες που είχαν στη Λεύκα με την αιχμαλωσία του σαντζακτάρη της περιοχής, τη διαφυγή στις αγγλικές βάσεις του σαντζακτάρη της Λάρνακας και στις αποτυχημένες επιθέσεις των Σαντζιακιών Πάφου και Λεμεσού».

Να πώς περιγράφει τη β΄εισβολή:
«Στις 8 το βράδυ της 13ης Αυγούστου επισκέφθηκε το Σαντζάκι ο σιοικητής της μονάδας τεθ/νων Χακκί Μποράτας και μας είπε ότι θα ήθελε να συνομιλήσει με τους αγωνιστές της Λεύκας, Μόρφου, Τζάος και Αμμοχώστου. Ζήτησε από το διοικητή του τάγματος να εντοπίσει τους αγωνιστές αυτούς και να τους φέρει στο Σαντζάκι. Ο ταξίαρχος Μποράτας είχε χωριστές συναντήσεις με τους διοικητές των αγωνιστών. Σε κάποιους είπε ότι θα πρέπει να μην απομακρυνθούν και να αναπαυθούν. Εμένα και τον Σεντάτ Σεμερτζί που ήταν σαντζκτάρης, μας κάλεσε στο γραφείο τού δευτέρου. Εκεί μας ανακοίνωσε ότι η δεύτερη ειρηνευτική επιχείρηση θα λάμβανε χώρα στις 14/8.

Στη συνέχεια κάλεσε όλους τους διοικητές του τάγματος και τους ενημέρωσε σχετικά. Στους αγωνιστές ανατέθηκε το καθήκον του συνοδού των μονάδων».

Ο επικεφαλής των αγωνιστών στον Λιμνίτη ανησυχούσε επειδή ο κατοχικός στρατός δεν προχώρησε προς το χωριό και παρέμεινε στη Λεύκα. Σε επικοινωνία που είχε με την Λευκωσία ανέφερε ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον στρατό αλλά ούτε και με την Λεύκα και ότι στην περιοχή δεν υπάρχει ούτε ίχνος εθνοφρουρού. Τότε, του ζητήθηκε να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν δυνάμεις της Εθνική Φρουρά. Όταν η απάντηση ήταν καταφατική διατάχθηκε να ενσωματωθεί στις δυνάμεις της Λεύκας. Κατα αυτόν τον τρόπο, και χωρίς την παραμικρή απώλεια, ο Λιμνίτης ενώθηκε με τη Λεύκα.

Μετά την απόβαση σε Μπογάζι και Δίκωμο

Το ένθετο της εφημερίδας Χαλκίν Σεσί «Μουτζαντελέ» (Αγώνας) σε δύο συνέχειες φιλοξένησε στις στήλες του τα της β΄απόβασης όπως τα περιέγραψε ο ε.α συνταγματάρχης Ιζετίν Τσοπούρ, ο οποίος τότε έφερε τον βαθμό υπίλαρχου με την μονάδα του να έχει ως βάση το Ετιμεσγούτ της Άγκυρας. Την εντολή για προετοιμασία της μονάδας του για απόβαση στην Κύπρο την έλαβαν στις αρχές του Αυγούστου. Στις 5 Αυγούστου 1974 φόρτωσαν σε αμαξοστοιχία 11 άρματα και δύο τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού με προορισμό τη Μερσίνη, συνοδευόμενα από 4 αξιωματικούς, 3 υπαξιωματικούς και 86 οπλίτες της 2ης Ύλης.

Περιγράφει ο Τσουπούρ την αγάπη και ζητωκραυγές του κόσμου στους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Τα άρματα φορτώθηκαν στα αποβατικά σκάφη στις 8 Αυγούστου τα οποία κατέπλευσαν στην Κύπρο μετά από ένα ταξίδι 18 ωρών. Με την απόβαση στο νησί, κατευθύνθηκαν προς το Μπογάζι κάτω από ελληνοκυπριακά πυρά χωρίς οποιαδήποτε απώλεια. Παρέμειναν ένα διήμερο στο Δίκωμο και στη συνέχεια στρατοπέδευσαν στην περιοχή του τουρκικού κοιμητηρίου της Λευκωσίας (12/8/74).

Αμέσως προχώρησαν σε αναγνώριση της περιοχής καθ’ ότι βρίσκονταν στη ζώνη ευθύνης τους για κατάληψη μόλις δίνονταν το σύνθημα για την επιχείρηση (Χαμίτ Μάνδρες, Τύμπου, Μόρα). Ο Τσοπούρ περιγράφει τη συγκίνηση και την υπερηφάνειά του όταν στις 14 Αυγούστου είδε τα τουρκικά αεροσκάφη στους κυπριακούς αιθέρες.

Αναφέρεται στη διαταγή που έλαβαν για την επιχείρηση στις 06:00 το πρωί με τη συνθηματική ονομασία Ζαφέρ-Νίκη και την προέλασή τους προς το χωριό Μόρα. Κάνει λόγο για ψυχολογικό πόλεμο των ελληνοκυπρίων από τις διαβιβάσεις καλώντας τους Μεχμέτ να μην προχωρήσουν γιατί θα σκοτωθούν. Περιγράφει μάλιστα το πώς οδηγήθηκαν σε λάθος κατεύθυνση από τον συνοδό που τους δόθηκε για να τους καθοδηγεί, για τα δάκρυά του όταν πληροφορήθηκε ότι δύο συνάδελφοί του σκοτώθηκαν από ελληνοκυπριακά πυρά αλλά και τη χαρά και συγκίνηση των κατοίκων του χωριού Μόρα κατά την υποδοχή.

Για την 15η Αυγούστου στόχος ήταν η κατάληψη της Άσσιας αλλά και της Αμμοχώστου. Ειδική αναφορά κάνει στην στήριξη των μηχανοκίνητων μονάδων από την τουρκική αεροπορία και στην είσοδο των Τούρκων στρατιωτών στη πόλη (15/8 ώρα 18:30) όπου στην εντός των τειχών πόλη 10.000 τουρκοκύπριοι περίμεναν την λύτρωσή τους. Την επομένη (16/8) ο Τσοπούρ διατάχθηκε να κατευθυνθεί προς την περιοχή Αγαμέμνων η οποία αποτέλεσε και το τελευταίο σημείο που κατέλαβαν οι Τούρκοι και χάραξαν την «Γραμμή Αττίλα»।
Πηγή.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_4203.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Η Αμμόχωστος δεν ήταν στα σχέδια» >Ένας στρατιωτικός προσθέτει νέες ψηφίδες στο σχέδιο της β΄ φάσης της εισβολής"

Προηγμένη αρχαία ελληνική τεχνολογία-Οι πρόγονοι δεκάδων συσκευών που χρησιμοποιούμε σήμερα-

Οι πρόγονοι δεκάδων συσκευών που χρησιμοποιούμε σήμερα:
ΗΛΙΑΚΟ ΡΟΛΟΪ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ


Ομοίωμα μηχανισμού που χρονολογείται ανάμεσα στο 250 και 350 μ.Χ. Αποτελείται από τρεις δακτυλίους, οι οποίοι μπορούν να περιστραφούν κατά 360 μοίρες. Εκτός από τον υπολογισμό της ώρας, το όργανο προσδιορίζει το αζιμούθιο και το ύψος του ηλίου ή κάποιου άλλου αστέρα.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΡΟΛΟΪ & ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Ομοίωμα μηχανισμού της βυζαντινής εποχής (περίπου 530μ.Χ.). Σύνθετος ως προς τη λειτουργία του, περιλαμβάνει ηλιακό ρολόι και ημερολογιακό μηχανισμό. Θεωρείται ως “απόγονος” του περίφημου υπολογιστικού οργάνου της ελληνιστικής περιόδου, γνωστού ως ‘Μηχανισμός των Αντικυθήρων” .

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ
Ομοίωμα μηχανισμού που χρονολογείται από το 1026 μ.Χ. Η χρήση του συνίσταται για τη μέτρηση γωνιαίων αποστάσεων δύο αντικειμένων καθώς και για τη μέτρηση του ύψους του ηλίου και άλλων αστέρων, από το οποίο και προσδιορίζονται οι εποχές, η διάρκεια της ημέρας, ο μεσημβρινός του τόπου κα.

ΥΔΡΑΥΛΙΚΟ ΡΟΛΟΪ ΚΤΗΣΙΒΙΟΥ

Ομοίωμα μηχανισμού του 3ου αι. π.Χ. Αποτελείται από συνδυασμό δοχείων, εφοδιασμένων με ρυθμιζόμενους ελεγκτές ροής ύδατος, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η επιθυμητή ανύψωση του πλωτήρα στο τελευταίο δοχείο. Ο πλωτήρας φέρει δέκτη, ο οποίος υποδεικνύει την ακριβή ώρα πάνω σε περιστρεφόμενο τύμπανο. Το τύμπανο αλλάζει θέση ανάλογα με
την ημερομηνία, ώστε να εξασφαλίζεται η ακριβής διαίρεση των δώδεκα ημερήσιων ωρών, που μετρούσαν την εποχή εκείνη.

ΚΙΝΗΤΟ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΗΡΩΝΟΣ
Ομοίωμα του κινητού αυτόματου του Ήρωνα του Αλεξανδρινού, με βάση τις περιγραφές που περιέχονται στο έργο του “Αυτοματοποιητική”. Την κινητήρια ενέργεια προκαλεί η πτώση ενός βάρους, συνδεδεμένου με τον κινητήριο τροχό μέσω νημάτων με τη βοήθεια τροχαλιών. Η ταχύτητα πτώσης του βάρους καθορίζεται από την ελεγχόμενη ταχύτητα ροής του υλικού που το συγκρατεί. Ο προγραμματισμός των κινήσεων, τόσο του ίδιου του αυτόματου, όσο και των ειδώλων του, γίνεται με δεξιόστροφες ή αριστερόστροφες περιελίξεις.

ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΤΥΠΟΥ Ι

Μακέτα πλυντηρίου μεταλλευμάτων για την παραγωγή αργύρου στη Λαυρεωτική κατά τους κλασικούς χρόνους. Κύριος σκοπός του πλυντηρίου ήταν ο περιορισμός της κατανάλωσης νερού κατά τον καθαρισμό του μεταλλεύματος από τα ανεπιθύμητα συστατικά του, με ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου νερού.

ΑΝΥΨΩΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΗΡΩΝΟΣ (ΔΙΚΟΛΟΣ)

Ομοίωμα μηχανισμού για την ανύψωση δομικών υλικών. Αποτελείται από μία ξύλινη γέφυρα σχήματος Π και δύο τροχαλίες, μία κινητή και μία σταθερή.

ΚΟΧΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΟΥΣ

Ομοίωμα μηχανισμού άντλησης ύδατος. Αποτελείται από ξύλινη κυλινδρική θήκη-αγωγό, μέσα στον οποίο περιστρέφεται ελικοειδής κατασκευή. Χρησίμευε στην άρδευση αγρών, καθώς και στην άντληση υδάτων από το εσωτερικό των πλοίων.

ΑΝΥΨΩΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΝΕΡΟΥ (ΠΕΡΑΧΩΡΑ)

Ομοίωμα μηχανισμού από την Περαχώρα της Κορίνθου (300π.Χ.). Ο μηχανισμός αποτελείται από ξύλινη σταθερή βάση πάνω από υδατοδεξαμενή, εφοδιασμένη με περιστρεφόμενο τροχό που φέρει δοχεία στην περιφέρειά του. Επιπλέον, συνδέεται με σύστημα μετάδοσης της κίνησης, έτσι ώστε η κίνηση των ζώων στο οριζόντιο επίπεδο να θέτει σε κίνηση τον κατακόρυφο τροχό.

ΔΙΟΠΤΡΑ ΗΡΩΝΟΣ

Ομοίωμα οργάνου που επέτρεπε ακριβείς γεωδαιτικές μετρήσεις στην επιφάνειας της γης. Μετρά αζιμούθια, ύψη, μήκη και γωνιακές αποστάσεις.

ΑΝΤΛΙΑ ΚΤΗΣΙΒΙΟΥ

Αποτελείται από δύο όμοιους κυλίνδρους που φέρουν έμβολα, τα οποία με τη βοήθεια μοχλού κινούνται παλινδρομικά και σε αντίθετη κατεύθυνση. Η κίνηση αυτή δημιουργεί κενά αέρος και αναρρόφηση του νερού. Τα ανοίγματα φράσσονται με κατάλληλες βαλβίδες έτσι ώστε το νερό που αναρροφείται να εξωθείται στη συνέχεια προς την έξοδο που βρίσκεται ψηλότερα από την επιφάνεια της άντλησης.

ΣΤΡΕΠΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΥΡΟΒΟΛΟ

Ομοίωμα φορητού μηχανήματος εκτόξευσης υγρού πυρός, βασισμένο στην αναφορά του Ήρωνα του Βυζαντινού στα “Πολιορκητικά”.

ΠΡΟΠΛΑΣΜΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

Αντίγραφο ενεπίγραφης στήλης του 4ου αιώνα π.Χ. Το κείμενό της αναφέρεται σε μία παραγγελία για την κατασκευή μπρούτζινων συνδέσμων και περιέχει τεχνικές και χημικές προδιαγραφές για την κατασκευή τους. Το κείμενο της επιγραφής αποτελεί μία από τις αρχαιότερες αναφορές σε θέματα ποιοτικού ελέγχου.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ


Ομοίωμα ενός από τους πλέον σύνθετους μηχανισμούς που διασώθηκαν από την αρχαία Ελλάδα. Αποτελείται από 32 (τουλάχιστον) γρανάζια, διαφόρων μεγεθών, τα οποία έμπαιναν σε κίνηση ταυτόχρονα από μία χειρολαβή. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται και ένα διαφορικό γρανάζι. Σύμφωνα με τη μελέτη του Derek de Solla Price, ο μηχανισμός χρησιμοποιήθηκε ως αστρονομικό όργανο μεγάλης ακρίβειας. Κατασκευάστηκε περίπου το 80 π.Χ. πιθανότατα στη Ρόδο. Η επιστημονική και ιστορική αξία του οργάνου είναι τεράστια, αφού όμοιό του δεν έχει βρεθεί αλλού.

ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ

Ομοίωμα του μηχανισμού που αναφέρεται στο έργο “Πνευματικά” του Ήρωνα του Αλεξανδρινού. Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα αξιοποιεί την πίεση του ατμού και τη μετατρέπει σε κινητήρια περιστροφική δύναμη. Αποτελεί αναμφίβολα πρόδρομο της ατμομηχανής.

ΣΧΟΛΙΟ: Από τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης και τις περιγραφές των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, αποδεικνύεται πως οι πρόγονοί μας είχαν άριστες σχέσεις με την τεχνολογία κι αρκετές εφευρέσεις τους λειτουργούν μέχρι σήμερα, με την ίδια βασική αρχή ή υπήρξαν πρόδρομοι των σημερινών “ανακαλύψεων”. Είναι δε ξεκάθαρο, πως οι Ελληνικές κυβερνήσεις κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα για θεαματικές και ψηφοθηρικές εκδηλώσεις “στυλ φιέστας”, αλλά δεν φαίνονται καθόλου διατεθειμένες να χρηματοδοτήσουν έρευνες που φέρνουν στο φως συγκλονιστικά επιτεύγματα του αρχαίου Ελληνισμού.
Αν εμβαθύνουμε με καθαρό μυαλό τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, θ’ ανακαλύψουμε εκτός από την χειροπιαστή αλήθεια, εκτός από τα τεκμήρια της προηγμένης τεχνολογίας τους κι ένα δίδαγμα της ασύλληπτης σοφίας τους. Το δίδαγμα που ο σύγχρονος κόσμος δεν έλαβε ποτέ υπ’ όψιν του και γι’ αυτό αυτοκαταστρέφεται διαταράσσοντας την αρμονία του σύμπαντος, σε μια προσπάθεια να κατανικήσει την φύση. Η φύση εκδικείται! Γι’ αυτό οι αρχαίοι κράτησαν τις μεγάλες μάζες, μακριά από τα ερευνητικά εργαστήρια των επαϊόντων και γι’ αυτό τα χειροπιαστά τεκμήρια αργούν …. να κάνουν την εμφάνισή τους.
Πηγές.
NOESIS -
http://visaltis.blogspot.com/2011/08/blog-post_12.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προηγμένη αρχαία ελληνική τεχνολογία-Οι πρόγονοι δεκάδων συσκευών που χρησιμοποιούμε σήμερα-"

Επίθεση Αλβανού ιστορικού κατά της Ακαδημίας Αθηνών

Αύγουστος 12, 2011.

Ο γνωστός Αλβανός ιστορικός Kristo Frasheri, ο οποίος θα κλείσει το έτος αυτό τα 91 του χρόνια, με ένα κείμενο 8.500 λέξεων στην εφημερίδα «Gazeta Shqiptare» καταφέρεται κατά του συλλογικού έργου της Ακαδημίας Αθηνών «ΗΠΕΙΡΟΣ 4000 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού» και χαρακτηρίζει ότι οι Έλληνες Ακαδημαϊκοί που συνέγραψαν το έργο αυτό σκοπίμως στρεβλώνουν την ιστορία της Ηπείρου, στοχεύοντας στην προσάρτησή της Βορείου Ηπείρου, στην Ελλάδα.

Σημειώνει μάλιστα, στο εκτεταμένο άρθρο του ότι ‘δεν υπάρχει Ακαδημία Αθηνών αλλά πίσω της κρύβεται το ελληνικό κράτος’. Δεν διστάζει επίσης, να καταφερθεί και κατά του Βρετανού ιστορικού Nicholas G.L.Hammond με την κατηγορία ότι μεροληπτεί υπέρ των Ελλήνων αφού βλέπει μόνο ελληνικές αρχαιότητες σε όλη την Ήπειρο.

Βασικός ιστός του άρθρου του 91χρονου Αλβανού είναι ότι οι Πελασγοί, πρόγονοι των Ελλήνων που αναφέρονται ως αρχέγονοι κάτοικοι της Ηπείρου δεν είχαν καμία σχέση με τους Έλληνες καθώς επίσης και οι Δωριείς δεν ήταν ελληνικό φύλο, άρα – καταλήγει- ότι δεν υπάρχει κατοίκηση Ελλήνων στην Ήπειρο στα αρχαιότατα χρόνια.

Θα παρουσιάσουμε ορισμένα τμήματα του κειμένου στο οποίο φαίνεται εμφανώς η αγωνία του να αποδείξει το αναπόδεικτο.

«Το όνειρο (των Ελλήνων) να επαναφέρουν το μεσαιωνικό Βυζάντιο είναι γνωστό ότι δεν εκπληρώθηκε. Επιπρόσθετα η νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε έφερε διαδοχικές ιστορικές αποτυχίες στους Έλληνες.

Η Κωνσταντινούπολη χάθηκε για πάντα. Στη Μικρά Ασία έλαβε μια ντροπιασμένη στρατιωτική ήττα. Δεν κατάφερε να συμπεριλάβει στο νέο κράτος την Ανατολική Θράκη.

Ακόμη και η πολυπόθητη βόρεια Μακεδονία έμεινε εκτός συνόρων. Απέτυχε, ακόμη, και η προσάρτηση της Κύπρου.Στην Ήπειρο κατάφερε μόνο να αποσπάσει τη μισή, το νότιο τμήμα της. Ωστόσο, η απληστία δεν έχει σβήσει από την Αθήνα. Επιζητά μια νίκη. Μια νίκη η οποία είναι αναγκαία τώρα όσο ποτέ που πνίγεται στο χρέος. Η μόνη ελπίδα για μια νίκη –ηθική κυρίως- είναι να καταναγκάσει τα Σκόπια να αλλάξουν το όνομά τους και να πετύχει μια νίκη με την Αλβανία με την αυτονομία της «Βορείου Ηπείρου».

Για τον βρετανό ιστορικό θα σημειώσει:

«Την προϊστορική περίοδο της ελληνικής ιστορίας αναφέρεται ότι την έγραψε ένας βρετανός ιστορικός ο Nicholas G.L.Hammond, ο οποίος υπήρξε καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ της Αγγλίας και επίσης επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων στην Ελλάδα. Μόνο μετά την ανάγνωση των κεφαλαίων που ασχολούνται με τον ελληνικό πολιτισμό της Ηπείρου γίνεται γνωστό γιατί το συλλογικό έργο των Ελλήνων ιστορικών προτίμησαν να αναθέσουν στον βρετανό καθηγητή αυτό το ιστορικό κομμάτι. Με τον τρόπο που αντιμετωπίζει την ιστορία της αρχαίας Ηπείρου ο N.G.L. Hammond έχει ξεπεράσει τους Έλληνες στην εκτίμησή τους σχετικά με τον ελληνισμό της Ηπείρου».

Και πιο κάτω :

«Κανένας αρχαίος Έλληνας συγγραφέας δεν ισχυρίζεται ότι οι αρχαίοι κάτοικοι της Ηπείρου ήταν Έλληνες. Οι Έλληνες και οι Πελασγοί ήταν δύο διαφορετικές εθνικότητες και κύριο πνευματικό κέντρο των Πελασγών, το ιερό της Δωδώνης ήταν η καρδιά της Ηπείρου. Στη συνέχεια βαπτίστηκαν οι θεοί των Πελασγών με συγκεκριμένα ελληνικά ονόματα θεών. Οι Πελασγοί έζησαν στην Ήπειρο πριν εμφανιστούν στα Βαλκάνια οι Έλληνες και Ιλλυριοί».

«Εσφαλμένη είναι επίσης – γράφει ο Kristo Frasheri- οι μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων ότι οι Σελοί ή Ελλοί της Δωδώνης έχουν σχέση με τους Έλληνες. Σύμφωνα με τους μελετητές της ιστορικής γλωσσολογίας η σύνδεση αυτή είναι τεχνητή».

--

Πηγή: Gazeta Shqiptare

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επίθεση Αλβανού ιστορικού κατά της Ακαδημίας Αθηνών"

ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ελευθέριος Ανευλαβής

Σταχυολόγηση από την ομιλία του Πρωθυπουργού
κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού στη Βουλή
(Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010)

«Μας πέταξε τη βόμβα αλλά εμείς ανταποκριθήκαμε»
(σ.σ. βάζοντάς την στα μπατζάκια του κοσμάκη;
«Φωτιά στα μπατζάκια μας».).

«Να κάνουμε τη μάχη κερδοφόρα για την Ελλάδα»
(σ.σ. συνήθως οι μάχες καταγράφονται ως νικηφόρες.
Επί ΔΝΤ μιλάμε για κερδοφόρες μάχες;).

«Το δίλημμα επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά»
(σ.σ. πώς επιβεβαιώνεται ένα δίλημμα;).

«Διαψεύσαμε τις Κασσάνδρες»
(σ.σ. Η Κασσάνδρα έλεγε αλήθεια. Οι
Τρώες δεν την πίστευαν. ).

«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική. ... Διάβασε και προσπάθησε και πολέμησε. ...» προστάζει ο Ελύτης.

Τη γλώσσα σου έδωσαν ελληνική. Μα δεν προσπάθησες. Δεν διάβασες. Δεν πολέμησες. Εσύ, μιλούσες για «κερδοφόρες μάχες», συμπολίτη νεοέλληνα.

Και στην πήραν πίσω, τη γλώσσα την ελληνική. Στην έκλεψαν, μαζί με την ψυχή σου και τη σκέψη σου.

«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική». Μ’ αυτήν τη γλώσσα μίλησε ο Σωκράτης διατρανώνοντας την ύψιστη ηθική αρχή του δικαίου: «ουδαμού δε αδικείν. Ουδ αδικούμενον ανταδικείν».

Σ’ αυτήν τη γλώσσα φώναξε η Αντιγόνη, χιλιάδες χρόνια πριν από τον Ναζωραίο: «ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν: Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για ν’ αγαπώ:».

Μ αυτήν τη γλώσσα, στο άνθισμα της ελληνικής δημοκρατίας, όπου ο λόγος ήταν ελεύθερος και η αγορά πλήθουσα όποιος ήθελε είχε το δικαίωμα να ομιλεί: «τις βούλεται αγορεύειν;»,

Μ’ αυτήν τη γλώσσα, ο λόγος της δημοκρατίας δίνει φωνή σε όλους και δεν υποκύπτει σε σκοπιμότητες θρησκευτικών ιερατείων (όπως στην Ινδία ή στην Κίνα ή στην Αίγυπτο), σε ουράνιους ή γήινους αυθέντες: «εμοί δε έλασσον Ζηνός ή μηδέν μέλει πιο λίγο κι απ το τίποτα ο Δίας με μέλει:» κραυγάζει σταυρωμένος στο βράχο ο προμηθέας στον Ερμή, «τον τυράννου τον νέον διάκονον».

Σ’ αυτήν τη γλώσσα, φωνάζει ο Ηράκλειτος, και κανείς Πάπας ή Αρχιπαπάς δεν τον αφορίζει: Κόσμον τόνδε, ...ούτε τις θεών, ούτε ανθρώπων εποίησεν: Αυτόν το κόσμο ούτε κανείς από τους θεούς ούτε από τους ανθρώπους έκανε»

Βρέστε μια λέξη, από τις παραπάνω, του Σωκράτη, της Αντιγόνης του Ηρακλείτου, που δεν μιλιέται σήμερα. Που δεν μπορεί να την καταλάβει ο απλός Έλληνας, ο οποίος δεν έχει, ακόμη, αποβλακωθεί και αφελληνιστεί από την σύγχρονη εκπαίδευση της αμάθειας.

Βρέστε μια λέξη, που δεν μπορεί να κατανοήσει ο έλληνας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει διαφθαρεί γλωσσικά και επομένως και στο νου και στη σκέψη, από πονηρούς πολιτευτές, σφουγγοκωλάριους της δυτικοφροσύνης, οι οποίοι «σκότος ... εσπέριον» (Ανδρέας Κάλβος) θέλουν να ρίξουν.

Αυτοί, οι δυτικόφρονες, οι ξιπασμένοι από την τεχνολεηλατημένη δύση, που θέλουν να «δύσουν», το φάος-φως της ελληνικής παιδείας και γλώσσας.

Οι Μοντερνοχτυπημένοι και ανελλήνιστοι κενόκρανοι (κενός: άδειος και κάρα: κεφαλή), δυτικοπιθηκίζοντες ψευτοδιανοούμενοι — δυτικοπομπώδεις πομπές (ντροπές).

Αυτοί, που επιδιώκουν να κάνουν, αυτήν τη γλώσσα, γρύλισμα πεντακοσίων, το πολύ, αγγλοελληνικών λέξεων, εργαλείο φτηνό καταναλωτικής χρήσης, για την διεκπεραίωση των καθημερινών αναγκών. Γλώσσα ανελλήνιστων.

Η γλώσσα δεν είναι απλό επικοινωνιακό εργαλείο, αλλά η ίδια η ουσία της σκέψης μας. Γλώσσα και σκέψη δεν μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά. Λέμε τη σκέψης μας, σκεφτόμαστε τη γλώσσα μας.

«Η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου» (Wittgenstein). Είναι η προσωπική μας ιστορία. Η ιστορία του τόπου μας. Η ιστορία του Έθνους μας. Ο κόσμος μας, η πραγματικότητα, όσο και όπως μπορεί να τη συλλάβει ο άνθρωπος, εκφράζεται με τη γλώσσα. Γίνεται αντιληπτή με τη γλώσσα. Κοινοποιείται, κοινολογείται με τη γλώσσα. Μια άλλη, ξένη γλώσσα δεν είναι, απλώς και μόνον, η χρησιμοποίηση άλλων λέξεων για τα ίδια πράγματα.

«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα μιλούμε...με την ίδια γλώσσα...Είτε σκεφτούμε την Κλυταιμνήστρα...είτε την Καινή Διαθήκη, είτε τους ύμνους του Ρωμανού και τον Διγενή Ακρίτα...» (Μπαμπινιώτης).

Μιλάμε τη μόνη γλώσσα που μιλιέται αδιάκοπα εδώ και 4000 χρόνια και γράφεται επί 3500 χρόνια. Και κατοικούμε αυτόν το τόπο άλλα τόσα χρόνια. Αυτή είναι η πατρίδα μας. Πατριώτες-Πολίτες-Οπλίτες, αυτής της πατρίδας και αυτής της γλώσσας είμαστε.

Δημιούργησαν οι Έλληνες τον Ελληνοευρωπαϊκό πολιτισμό και οι ευρωλιγούρηδες αποξένωσαν τους νεοέλληνες από τους γεννήτορές τους. Μια μόδα καλουπιών της παγκοσμιοποίησης του ηθικού τίποτα και του ανήθικου χρήματος, φόρεσαν στους νεοέλληνες, για να νομίζουν ότι, γρυλίζοντας τα γραικολεβαντίνικα, που τους έμαθαν και ευνουχίζοντας τη σκέψη τους, μετέχουν του παγκοσμίου γίγνεσθαι, που κοπρίζει τη γλώσσα και τη σκέψη. Οι ευάλωτοι μαζάνθρωποι της μαζικής κουλτούρας του κενού και του τίποτα. Χοίροι στο χοιροστάσι της Κίρκης, τρεφόμενοι με βαλανίδια.

Η γλώσσα, η γλώσσα η ελληνική, κατάντησε μόνο λέξεις και ο Λόγος μόνο λόγια.
Λέξεις εργαλεία για τις καθημερινές ανάγκες. Λόγια κουτσομπολιού και ελαφρότητας. Ρύπανση (Μπαμπινιώτης) της γλώσσας με ξενόφερτες λέξεις που επιβάλλονται στο καθημερινό λεξιλόγιο, αντιστάσεως μη ούσης.

«Ούτω θέλω λαλείς, ούτω γράφεις». «Η αναζήτηση, ο δανεισμός ξένων λέξεων, γιατί είμαστε πια ευρωπαίοι, οι αγγλισμοί, οι γαλατισμοί, οι γερμανισμοί δεν είναι παρά δείγμα δουλικότητας, απαιδευσιάς και ή ηλιθιότητας». (Κοραής),

Η Γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου. Καταστρέψτε τη γλώσσα για να έχετε τον νεοφιλελεύθερο μαζάνθρωπο, (μισο)άνθρωπο, ΗΠΑνθρωπο.

«Πάντες οι άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται, φύσει», διαπιστώνει ο Αριστοτέλης. Ναι! Οι πάντες ορέγονται Γνώση; Παιδεία; Πληροφόρηση; Από τη φύση τους;

Ε, δώσε τους, μέχρι να σκάσουν: παραγνώση, παραπαιδεία, υπνοπαιδεία, παραπληροφόρηση. και ονόμασέ τα εκσυγχρονισμό, μεταρρύθμιση, έξυπνη Ελλάδα ή όπως αλλιώς θες. Αρκεί το σημαίνον να μην αποδίδει το σημαινόμενο. Με άλλα λόγια, η ετικέτα να γράφει παιδεία, γνώση, πληροφόρηση και το περιεχόμενο να είναι παραισθησιογόνος ουσία. Και ενώ σε ταΐζουν παραπληροφόρηση, αμάθεια, παραπαιδεία, να νομίζεις πως αποκτάς γνώση, παιδεία, πληροφόρηση.

«Η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου». Μια αλήθεια που έχει γίνει αντιληπτή από όλους όσους επιθυμούν να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους. Από τους οργουελλικούς κάθε εποχής, τους καθεστωτικούς κάθε γενιάς, από τους σημερινούς πολιτικοπολιντικάντηδες. Από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής πλύσης Εγκεφάλου).

Εκφραζόμαστε με τη γλώσσα και με αυτήν εκφράζουμε τον κόσμο-πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε ως σκέψη. «Η γλώσσα αποτελεί ένα πρίσμα μέσα από το οποίο είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε τον κόσμο», γράφει ο γλωσσολόγος Mounin.

Είναι φανερό ότι φτωχαίνοντας τη γλώσσα, φτωχαίνουμε τον κόσμο. Και τη γλώσσα μας την έχουμε φτωχύνει. Ακόμη χειρότερο την έχουμε διαβρώσει από τα βάρβαρα ξενόγλωσσα greeglish (ακούγεται και σαν γρυλισμός). Υπονομευμένη η γλώσσα από την μόδα της παγκοσμιοποίησης, με την οποία τη συνυφαίνουν, δολίως, οι γνωστοί λίγοι με την πολλή δύναμη, συντονίζεται, πλέον, στον παγκόσμιο βηματοδότη, που της επιβάλλει ρυθμούς ξένους προς την ιδιομορφία της (έκφραση των ιδιαίτερων παραδόσεων και πολιτισμικών αξιών του έθνους).

Έτσι, από όργανο έκφρασης του ιδίου ρυθμού των ανθρώπων που την ομιλούν, καθίσταται «χαλκός και κύμβαλον αλαλάζον», στους ρυθμούς των βιαστών της.

Οι άνθρωποι, έχοντας αποξενωθεί, με την αλλοτρίωση της γλώσσας, από το πολιτιστικό τους παρελθόν και από την ιστορική τους παράδοση, βιώνουν μια ζωή ετερόφωτη και έκκεντρη από το δικό τους κέντρο. Η γλώσσα, με την εισδοχή μεταφυτευμένων πλέον λέξεων, που εκφράζουν μεταφυτευμένες αξίες (αυτές εκφράζονται με αυτήν τη γλώσσα) μπασταρδεύει, και γεμίζει το κενό που άφησε η απώλεια της παράδοσης, με εισαγόμενα σκουπίδια.

Δεν μας κάνουν πια εντύπωση αυτά τα γραικολεβαντίνικα. Έτσι «ανεπαισθήτως (σ.σ. και αναισχύντως) μας έκλεισαν από τον κόσμο (σ.σ. μας) έξω» όπως προέβλεπε ο Αλεξανδρινός.

Ξένοι στον τόπο τους, όχι λόγω των ξενόγλωσσων «ελληνικών» τους, αλλά επειδή έτσι αισθάνονται — ξένοι, περαστικοί ένοικοι του Ξενοδοχείου η Ελλάς — οι ευρωλιγούρηδες κακοποιούν και βιάζουν τη γλώσσα.

Μιμητισμός, πιθηκισμός αλλά και μιθριδατισμός, εξορίζουν την ιδιομορφία του οικουμενικού ελληνικού προσώπου, αντικαθιστώντας την με τη δυσμορφία του παγκοσμιοποιημένου μαζανθρώπου.

Και καλούν όλους, όπως η αλεπού του μύθου με την κομμένη ουρά, να τους μιμηθούν, γιατί αυτό είναι «σύγχρονο» και «politically correct: πολιτικά ορθό» (τον κακό σας τον καιρό, ευρωπεοχάσκακες, έτσι ακριβώς!).

Αλλιώς... Γραφικός, απροσάρμοστος, ιδιόρρυθμος. Λάσπη στους Ανθρώπους. Κι αν η λάσπη δεν κολλάει, ας διαστρεβλώσουμε τις θέσεις τους. Κι αν, κι έτσι, δεν βουτήξουν στον χυλό της μάζας, ίσως σωπάσουν. Ίσως εξουδετερωθούν.

Καλλιεργώντας, εντέχνως, τον φόβο της απομόνωσης, επισείοντας τον πέλεκυ του μη πολιτικά ορθού, σταβλίζουν ολοένα και περισσότερους στο γουρουνοστάσι της σύγχρονης Κίρκης, ταΐζοντάς τους βαλανίδια. «Έτσι ανίδεοι και χορτάτοι ξαπλώσαμε στης γης την πλάτη» (Γ. Σεφέρης). Άχθος αρούρης. Βάρος της γης.

Και τούτη η διαστροφή και η καταστροφή, μας έμαθαν να μας αρέσει. Γιατί έτσι θέλουν και έτσι τους συμφέρει. Και εμείς καμαρώνουμε, γύφτικα σκεπάρνια, που γίναμε επί τέλους ευρωπαίοι.

Η γλώσσα, ρηχή, διαστρεβλωμένη και ξένη εκφράζει και διαμορφώνει μια, αντίστοιχα, διαστρεβλωμένη ρηχή και ξένη πια σκέψη, που αντανακλά έναν κόσμο-πραγματικότητα, όπου ο άνθρωπος ξενίζεται σαν σε ξενοδοχείο. «Ο κόσμος κατάντησε ένα απέραντο ξενοδοχείο» γράφει ο Σεφέρης. Ελληνικά χοτέλ (με παχύ ευρωπαιοβλάχικο «χ»).

Έτσι, ο άνθρωπος από πολίτης αυτεξούσιος καθίσταται μαζάνθρωπος καταναλωτής. Η μόνη ελευθερία που παρέχεται, από αυτό το σύστημα, είναι η ελευθερία να επιλέγει αυτό που του επιβάλλουν και, τεχνηέντως, απονευρούμενος, να θεωρεί ότι αυτό είναι αυτό που θέλει. Οι μαζάνθρωποι, ετερόφωτα ανδρείκελα του μιμητισμού και της υποτέλειας, είναι εύκολο, πλέον, να ποδηγετηθούν.

Η προπαγάνδα της Νέας Οικονομικής Νεοφιλελεύθερης Ιδεολογίας, σοφότερη και αποτελεσματικότερη αυτής του σταλινικού ή γκεμπελικού τύπου, αφανής και δραστήρια, χαλώντας τη γλώσσα, καθορίζει της ζωές των μαζανθρώπων. Τα σημαίνοντα, οι λέξεις, περιέχουν άλλο νόημα από το πραγματικό τους. Σημαίνουν ό,τι αυτοί θέλουν να σημαίνουν, παραπλανώντας, με το όμοιο κέλυφός τους, τους αδαείς.

Οι γλωσσοχαλαστήδες και χαλασοχώρηδες. «Οι πολιτικοί έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν έναν χρήσιμο γι αυτούς παραλογισμό, όσο οι πολίτες τον ανέχονται και τον αντέχουν. Όσοι συμπολίτες μας ακούγοντας το μήνυμα ότι «ο γάιδαρος πετάει» απαντούν ή δέχονται σιωπηρά ότι «πετάει», τόσοι γάιδαροι (σ.σ. πολιτικατζήδες) εν πτήσει, θα βρίσκονται στην ελληνική πολιτική» (Δημήτρης Τσάτσος).

Στερώντας από τον λαό — που τον επικαλούνται, δολίως, οι διάφοροι πολιτικατζήδες, ως αριθμητικό μέγεθος μόνο και καθόλου ως ουσία — τη γλώσσα του, του έκλεψαν και την ψυχή του. Και στη θέση της έβαλαν την μαζοψυχή του μαζοχυλού. Του μαζάνθρωπου της νεοφιλελεύθερης οικονομίας και κοινωνίας.

Ο μαζάνθρωπος δεν έχει, πια, τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης του, αλλά τα κοινά χαρακτηριστικά της μάζας, μέσα στην οποία εξαφανίζεται η σκέψη, ή δυνατότητα κριτικής, η γνώση και η δυνατότητα επιλογής. Χαμένος ο μαζάνθρωπος, μέσα στην παραφροσύνη της κατανάλωσης μια νήπιας ευδαιμονίας, βηματοδοτείται στον παγκοσμιοποιημένο ρυθμό του τίποτα και ακολουθεί, αντανακλαστικά, χωρίς να σκέφτεται. Αγέλη, ενστικτωδώς αντιδρώσα στα επιλεκτικά προσφερόμενα και προς συγκεκριμένο τέλος οδηγούντα ερεθίσματα της παγκοσμιοποιημένης τιποτολογία.

Έτσι, ύπουλα, ανεπαίσθητα, επαίσχυντα και ειρηνικά, δια της φαιάς (αφανούς) προπαγάνδας, διαμορφώνεται ο μαζάνθρωπος, έτοιμος για χειραγώγηση από τους γνωστούς νταβατζήδες-πολιτικατζήδες της κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικής ζωής του τόπου.

Στη θέση της συνειδητής προσωπικότητας (αυτεξούσια βούληση, κριτική σκέψη, λόγος και γλώσσα που τα εκφράζουν) που τους αφαιρέθηκε, έχουν εγκαταστήσει την κοινή μαζοψυχή, που οδηγεί, τα μαζάτομα στον κοινό στόχο της μαζοποίησης. Άτομα ανερμάτιστα. αγόμενα και φερόμενα, ετερόφωτα υποχείρια πολιτικαντισμού, θεράποντος των ολίγων με την πολλή δύναμη.

«Μικράν, μικράν κατάπτυστον ψυχήν έχουν αι μάζαι - ιδιοτελή καρδίαν - και παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους» Κ. Καρυωτάκης.

Άτομα, άβουλα χρειάζονται για το παγκοσμιοποιημένο παιχνίδι. Οπαδοί-Ψηφοφόροι και όχι σκεπτόμενοι πολίτες. «Σώφρονα» και «υπεύθυνα» άτομα, που δεν θα τολμούν να φρονούν και δεν θα αναλαμβάνουν το βάρος και τη διακινδύνευση της ιδίας γνώμης. Ψιττακοί ψιττακίζοντες ψιττακόλογα. Να την η μαζοποιημένη κοινωνία πολιτικά ορθή και τιμημένη.

Το ένστικτο της (αυτό)συντήρησης οδηγεί τη μονάδα στην αποφυγή της σύγκρουσης με το σύνολο της μάζας. Έτσι, το «σώφρον» άτομο «Χαίσετο ή μαχαίσετο» (ατόφια ελληνικά του Αριστοφάνη). Και, επομένως, σιωπά ένοχα, βαφτίζοντας την ήττα του, πριν καν δώσει μάχη, φρόνηση. Και προσθέτει στον φόβο του τον εξευτελισμό της σιωπής. Σιωπή, που δεν είναι εκδήλωση σωφροσύνης, αλλά βούλα υποτέλειας.

Ώσπου να ανασυνταχτούν οι Άνθρωποι, οι μαζάνθρωποι θα πληθαίνουν.

«Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα» (Θουκυδίδης)

impious@otenet.gr, www.anevlavis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ"